ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 11 งานกลุ่ม

[WeWaffle]

ขี้หึงจริงๆ ด้วยนะนังหนู

[Am1112mA]

ต้องมีค่าปิดปากแล้วแหละม่อนคุง

[Rittinui]

จ๊ะเอ๋อีก

[Sonheungmin]

มีรอบ 2 แน่เลยกับอาซามิ

[popeye2546]

ตอนแรกดูเหมือน..เรื่องร้ายๆจะจบลงไปแล้ว
แต่ดันมีเรื่อง..ความบรรลัยเข้ามาหาตัวอีกจนได้
นายม่อน..จะเอายังไงดี?

[cobra888]

วัวเคยค้า ม้าเคยขี่ ม่อน

[Kaba]

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 11 งานกลุ่ม

แวะไปอ่านเรื่องอื่น
ตามที่แอดมินทำลายแทงไว้  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=173287.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229016.0
แฟนกู ภาค 1  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0

แวะไปอ่าน ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278283.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 3 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278658.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 4 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278879.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 5 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=279185.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 6 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=279509.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 7 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=279700.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 8 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=279913.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 9 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=280092.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 10 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=280327.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 11 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=280503.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 12 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=280625.0

---------------------------------------------------------------------------------


   "เดี๋ยวๆๆๆๆ  ช้าๆก่อนเมมโม  มีอะไร พี่ต้องทำงานนะ"
   "ไม่ให้ทำ  กลับบ้านเดี๋ยวนี้"

เธอตะโกนเสียงดังลั่นร้าน  พี่คินทำหน้าตาตื่น  แต่ไม่พูดอะไร  เมมโมลากผมจนตัวปลิวตามแรงโมโหของเธอจนมาถึงป้ายรถ  พอดีรถเมล์มา  เธอดึงผมขึ้นรถไป  ผมขึ้นไปโดยยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเลย

"เดี๋ยวสิ เมมโม   พี่ยังกลับไม่ได้นะ  พี่คินอยู่ร้านคนเดียว แล้วปิดร้านยังไง  เดี๋ยวพี่ลงก่อน  ขอกลับไปร้านก่อน"
"พี่ม่อนลงไปเลย  แล้วไม่ต้องกลับมาหาเมมโมอีก..."

   เมมโมตาแดงก่ำ  กัดริมฝีปากไว้แน่น  ถ้าเธอพูดอะไรอีกคำเดียว น้ำตาคงพรั่งพรูออกมา   ผมไม่รู้ว่าผมทำผิดอะไร  แต่ผมจะไม่ขัดใจเมมโม  ผมยอมกลับบ้านโดยโทรบอกพี่คินว่าผมไม่กลับไปร้านแล้ว  จากนั้นก็นั่งเงียบจนรถถึงป้ายที่บ้าน  เมมโมดึงผมขึ้นไปบนห้อง  พอปิดประตูเท่านั้น  เธอก็พรั่งพรูออกมา

   "พี่ม่อน  ทำไมต้องสนิทสนมพี่คินขนาดนั้น  พูดมาเลย"
   "อะไรอีกเนี่ย...  พี่คินก็สอนหนังสือพี่ไง  แล้วก็มานั่งขายของตอนเย็น..ก็แค่นั้น  เมมโมเป็นอะไรไป??"
   "พี่อย่ามาโกหกเมมโมนะ  เมื่อเย็นเมมโมเห็น  พี่เอามือกอดคอพี่คินด้วย  จับแก้มเค้าด้วย  พี่ทำอะไรอ่ะ  พี่คิดจะนอกใจเมมโมเหรอ...."

   อ๋อ  ผมเข้าใจหละ  ผมเล่นกะพี่เค้า  แก้แค้นที่พี่เค้ามาหยอกผมระหว่างทางเดินมาที่ร้าน  แต่ผมไม่คิดเลยว่าเมมโมจะเห็นผมในตอนนั้น  ทุกอย่างเลยกลายเป็นเรื่องชู้สาวไป  และเมมโมก็หึงแรงไฟลุก  เธอคงไม่คิดเป็นอย่างอื่น...

   "อธิบายให้ก็ได้   พี่คินแกล้งพี่ไง  เอามือมาจี้เอว และจับมือพี่ไม่ให้ไปจี้เอวคืน  พอพี่สะบัดหลุดก็เลยล้อคคอพี่เค้า จะจี้เอวคืน  ไม่มีอะไรมากกว่านั้น..."
   "ไม่ได้นะพี่  พี่ทำแบบว่า  พี่กะพี่คินสนิทกันมากๆนะ  เมมโมจะไม่ให้พี่ไปทำงานอีกแล้วและไม่ต้องไปเรียนกะพี่คินอีกแล้วด้วย  เมมโมไม่ชอบ..."
   "โธ่...เมมโม  จะให้พี่ทำยังไง..."

   ผมถอนหายใจกะความขี้หึงสุดยอดของเมมโม  จะว่าไปแม้ผมกะพี่คินมีอะไรกันแล้ว  แต่เราไม่ได้รักกัน  ไม่อยากเป็นแฟนกัน   ผมเดินเข้าไปกอดเมมโม  กอดแน่นๆ นานๆ  เธอก็ใจเย็นลง  ผมก็ให้สัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก  และผมก็ทำตามที่เมมโมขอคือเลิกไปทำงานที่ร้านและเลิกเรียนภาษากะพี่คิน  จะว่าไป..ผมเองก็อยากเลิกด้วยเพราะหลังจากที่ผมมีอะไรกะพี่คิน  พี่คินจะต้องการมีอะไรกะผมมากๆ  ไม่เว้นแม้แต่ในร้านเจ๊  ผมกลัวมาก  กลัวว่าจะเกิดเรื่องให้เมมโมจับได้อีก  และผมก็รู้ว่าเมมโมหึงแรง  เธอยังกล้าประชดแฟนเก่าด้วยการให้พรหมจรรย์ผมมาแล้ว   แล้วยังจะมีอะไรที่เธอทำไม่ได้อีก...

พอผมกอดปลอบเมมโมและให้สัญญาหนักแน่น  เมมโมก็เย็นลง   ทุกอย่างก็เปลี่ยนเป็นอีกเรื่องนึง   ผมเพิ่มเติมความเชื่อมั่นให้เมมโมโดยใช้ของส่วนตัวปลอบใจไปอีกครั้งนึง
   ................................................................................

หลังจากวันแห่งความหึงวันนั้น... ผ่านไปอีกหลายวัน

   "พี่ม่อน พรุ่งนี้เมมโมมีเพื่อนมาทำงานกลุ่มที่บ้านเรานะ  เค้าอาจค้างด้วย พี่จะว่าไรมั๊ย"
   "ยังไงก็ได้  พี่นอนโซฟาก็ได้"
   "ไม่สิ  พี่ต้องนอนกะเมมโม  ไม่เป็นไรหรอก   เพื่อนญี่ปุ่น มันรู้ว่าเมมโมมีแฟนแล้ว..."

   วันรุ่งขึ้น ผมมีหน้าที่ไปที่ร้านซื้อข้าวของตามที่เมมโมบอก  แต่เมมโมโทรไปเช็คกะเจ๊แล้วว่าพี่คินจะไม่มาก  ผมเลยได้กลับไปร้านไทยอีกครั้ง   เจ๊เจ้าของร้านต่อว่าผมว่าไม่น่าเลิกทำเลย   เจ๊เค้าไม่มีคนมาดูร้าน  ผมบอกเจ๊ว่า ถ้าผมดูร้านเจ๊  ผมคงต้องย้ายจากเมมโมออกมาอยู่เอง  เจ๊พยักหน้าเข้าใจ   ผมรีบกลับมาตั้งแต่บ่ายหั่นโน่นนี่เตรียมไว้ เพื่อให้เมมโมทำกับข้าว  เธอกลับมาตั้งแต่บ่ายสาม เตรียมงานราวกับมีปาร์ตี้ขนาดยักษ์ทั้งที่เธอบอกว่ามีคนมาแค่ 2 คน

"นี่ไง ต้มข่าไก่  ไข่เจียวใส่ปลากระป๋อง แล้วก็....หมูทอดกระเทียมพริกไทย"
   "พี่ทำไม่เป็นสักอย่าง  เดี๋ยวล้างจานให้นะ..."
   
ผมยืนเบียดกะสาวน้อยเมมโมทั้งบ่าย  ให้ตายเหอะ...เมมโมคงมีอะไรที่ดึงดูดผมแน่นๆ  แค่ยืนใกล้ๆ  ผมก็อยากมีอะไรกะเธอแล้ว  แต่ผมก็ทำได้แค่ดึงเธอมาจูบเป็นบางครั้ง เพราะเราต้องรีบทำอาหารก่อนเพื่อเมมโมมาถึงตอนหกโมง  เราก็จัดเตรียมทุกอย่างหรูที่สุด  ผมตั้งใจว่าคืนนี้จะจัดเต็มเมมโมให้หายเหนื่อย  แต่ว่า...

"พี่ม่อน ตกลงคืนนี้เพื่อนเมมโมจะมานอนค้างที่บ้านเรานะ มากันสองคน"
"สองคนเอง  ได้สิ  เดี๋ยวพี่จัดที่นอนให้  ตรงโซฟานะ"
"นอนด้วยกันห้องเดียวกันดีมั๊ย  คือมีผู้หญิงคนนึง และผู้ชายคนนึง  เพื่อนเมมโมทั้งสองคนเองแหละ   เมมโมว่าชายหญิงอยู่กันสองต่อสองมันจะไม่ดีอ่ะ..."

ผมมองหน้าเมมโม  อ้าว...คืนนี้ผมก็อดน่ะสิ   แต่ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไร  ก็มีคนมากดกริ่ง   ผมยืนรอในบ้าน  เมมโมเดินไปเปิดประตูและพาเดินเข้ามา  ระหว่างถอดรองเท้า  ผมได้ยินเสียงผู้หญิงคนนึง  ผู้ชายคนนึงจริงๆ   เมมโมพาเพื่อนเดินเข้ามา  ผมโค้งคำนับตามประสาญี่ปุ่น แต่พอเงยหน้าขึ้นมาผมต้องตกใจและชะงักไป และเพื่อนหญิงเมมโมก็มีอาการไม่ต่างจากผมเท่าไหร่   ที่สำคัญคือกิริยาของเราทั้งสอง..ไม่พ้นการจับจ้องของเมมโม

   "พี่ม่อนนี่ คนนี้...อาซามิ  ส่วนเพื่อนผู้ชายนี่ชื่อ...ทาเคชิ"

   นั่นเป็นการยืนยันที่ชัดเจนที่สุด  ใช่แล้วครับ...อาซามิคือคนที่เล่นหนังโป๊กะผมไงครับ   โลกมันกลมมากมายอะไรอย่างนี้  ผมตกตะลึงยืนงงทำอะไรไม่ถูก  แต่ทาเคชิเป็นคนที่ยื่นมือเข้ามาจับมือผมก่อน  ผมหันไปยิ้มแล้วก็จับมือด้วย   ส่วนกับอาซามิ  ผม เอ่อ.......

   "พี่ม่อน...จับมือสิ  จับมือกะเค้า  เค้าไม่ถือหรอก"
   ผมยื่นมือไปจับ  อาซามิก็จับมือผม  และโค้งคำนับผม แต่หลบตาผม
   "สองคนนี้เค้าเป็นแฟนกันเหรอ..." ผมถามเมมโมแก้เก้อ..
   "มั๊ง 5555 แต่เราเป็นเพื่อนเรียนด้วยกันหมดนี่แหละ"

   เมมโมชวนทุกคนนั่งโต๊ะกินข้าว   เมมโมบรรยายอาหารไทยที่เธอกะผมเตรียมไว้  พวกเธอพูดภาษาญี่ปุ่นกะอังกฤษปนกัน  ผมนั่งอึ้งฟังอะไรไม่ออกสักคำ  ผมพยายามเก็บอาการตกตะลึงที่เห็นหน้าอาซามิอีกครั้ง และแอบดูเธอตลอดเวลา  เธอใช้อาซามิจริงๆด้วย  อย่างน้อยผมก็จำปานวงกลมสีแดงที่คอเธอได้  ส่วนอาซามิก็พยายามหลบตาผมตลอดเวลา  เรามีปฏิกิริยาต่อกันอย่างน่าผิดสังเกต  จนเมมโมแอบหยิกขาผม

   "พี่ม่อน เขินอะไรเบอร์นั้น   อาซามิน่ารักมากเลยเหรอ... อย่าบอกนะชอบยัยอาซามิอีก"
   "ไม่..เอ่อ  ไม่หรอก  พี่แค่ฟังไม่รู้เรื่อง ไม่รู้จะทำอะไร...  กินเหอะ  แล้วเดี๋ยวพี่ไปล้างจานให้  ส่วนเมมโมก็ไปทำงานกะเพื่อนๆแล้วกัน"

   เมมโมคุยกะเพื่อนอย่างสนุกสนาน  มีผมเท่านั้นที่ฟังอะไรไม่รู้เรื่อง หลังๆเมมโมก็ไม่แปลให้ผมแล้ว  ผมรีบกินข้าวมื้อนั้นให้เสร็จและเดินไปห้องครัว
   ...........................................................................................

   ผมลุกจากโต๊ะ  เมมโมก็ยกขนมเค้กออกไป  ผมเริ่มเก็บของในครัว  ผมนึกในใจ...อะไรมันจะจุดใต้ตำตอขนาดนั้น   ถ้าอาซามิบอกเมมโมว่าผมไปขายน้ำแล้วเจอกะเธอ  เรื่องราวมันจะเป็นยังไงต่อไปในชีวิตผม 

ไม่นานหลังจากผมเข้ามาในครัว  อาซามิก็เดินตามมา
   "ม่อนคุง...."
   เธอจำผมได้จริงๆ  เสียงหวานนี้ผมจะได้ตอนเธอครางข้างหูผม   อาซามิมองหน้าผม  แล้วยิ้มให้   ใช่เลยครับ...ผมจำหน้าสาวน้อยคนนี้ได้แม่นยำ
   "อาซามิ..."
   จากนั้นเธอก็พูดอะไรเป็นภาษาอังกฤษ  ผมส่ายหน้าไม่เข้าใจ  เธอก็เปลี่ยนเป็นภาษาญี่ปุ่น  ผมก็ส่ายหน้าอีก  เธอทำท่ามองไปที่โต๊ะข้างนอกและก็เอานิ้วชี้มาไว้ที่ปาก ทำท่าจุ๊ๆ  ประมาณว่าอย่าพูดเรื่องนั้นไป  จากนั้นเธอก็เอากระดาษโน้ตมาแผ่นนึง  เขียนอะไรลงบนนั้นเป็นภาษาญี่ปุ่น  แล้วยัดใส่มือผม แล้วบอกว่า..

ยนต์

[Kaba]

อะไรจะเกิดขึ้นครับ

[happykung]

รถไฟชนกัน นายม่อนจะทำอย่างไรนิ

[Som sakchai]

ม่อนมีเรื่องบังเอิญตลอด

[มดแดงตะกายตึก]

สงสัยม่อนได้มีนอกรอบกับอาซามิ

[สายลมแห่งรัก]

ความลับ ไม่มีในโลก จริงๆ โลกมันกลม

[PhatZa]

โลกมันกลมจิงๆ มาเจอกันอีกจนได้

[nuthawut185]

แบบนี้มีหวังความลับแตกแน่ม่อน

[Meen Nirawit]

ตื่นเต้นตลอดเลยนะม่แน