ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 09 ] ตอนที่ 156 ภาคทะเลดาว ตอนที่6

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

ขอต้อนรับเข้าสู่ ทะเลดวงดาว ครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข

★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

ดาวรู้ถึงเหตุผลแล้วว่าทำไมพี่โทนไม่อยากมาบ้านคุณแม่อร
ก็แบบโอ้โห มีห้องโชว์ผลงานรางวัลด้วยอ่ะทุกคน
ทั้งเหรียญรางวัล ใบประกาศนียบัตร
แล้วยังชุดยูโดที่พี่โทนใช้ใส่แข่งจริงๆก็มี

แล้วไม่ได้มีแค่กีฬานะ ยังมีพวกเข้าอบรมกิจกรรมต่างๆ
ใบประกาศกระโดดหอตอนเรียน ร.ด. ยังมีเลย
ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมถึงไม่อยากมา
ทำถึงเกินอ่ะคุณแม่อร

แต่ว่าความสุขมันก็ไม่ได้ยาวนานเท่าไร
เพราะคนที่พี่โทนไม่อยากเจอก็มาจนได้
และด้วยคำพูดบางอย่างเลยทำให้สถานการณ์แย่ลง
และตอนนั้นดาวก็รู้สึกขนลุก มันเป็นความรู้สึกเดียวกัน
กับตอนที่ดาวเจอ เจ้าที่ในสวนบ้านพี่โทน

★★★★★★★★★★★

นายโทนไดอารี่ 156
ทะเลดาว ตอนที่ 6

ย้อนกลับไปตั้งแต่เด็กๆแล้ว พ่อกับแม่ดาวบอกเสมอว่าพวกเราน่ะอยู่ในป่าในเขา เพราะงั้นจะได้ยินได้เห็นได้สัมผัสอะไรมากกว่าคนในเมืองนะ แล้วดาวก็เห็นสิ่งแปลกๆหลายต่อหลายครั้งอย่างที่พ่อกับแม่บอกจริงๆนั่นแหละ ใครอ่านประดับดาวตอนที่ดาวเข้าไปอยู่กับเจ๊ใหม่ๆ

ก็คงจะจับความหมายที่ดาวเล่าเอาไว้ได้นั่นแหละ แต่ดาวไม่ได้มีความสามารถถึงขั้นสื่อสาร รับฟังอะไรนะ เพราะงั้นดาวก็เลยศึกษาหรือหาอ่านอะไรเกี่ยวกับพวกนี้มาตลอดบ่อยๆ อย่างตอนไปหอพักพี่โทนน่ะก็ได้เห็นได้เจอ น้องกุมารนั่นแหละ ดาวก็กลัวในตอนแรกบอกตรงๆ แต่มันมีจุดให้เอ๊ะในหลายๆอย่าง

แต่จุดที่เอ๊ะสำคัญๆเลย พี่โทนอาจจะไม่ได้เล่าในหลายๆตอนตั้งแต่ตอนที่ 10 เป็นต้นมา สิ่งที่ดาวเอ๊ะมาตลอดคือในตู้เย็นพี่โทน ต่อให้จะไข่หมด หมูหมด หรือ ผักหมด แต่สิ่งนึงที่ไม่เคยพร่องหรือหมดตู้เลย คือผลไม้และขนมหวานบางอย่าง และบางครั้งพี่โทนก็จะเอาผลไม้ใส่จานใบนึงซึ่งเก็บไว้โดยเฉพาะ เอามาวางไว้ในจุดๆนึงตลอดและบอกว่า อ่ะ แล้วก็พูดชื่อๆนึงออกมา

นั่นแหละที่ทำให้ดาวเอ๊ะแล้วการมาเจอเด็กที่วิ่งไปวิ่งมาเนี่ย มันก็กลัวๆนะ แต่ก็ดาวก็พนมมือแล้วพูดออกเสียงไปว่า มาเฝ้าห้องให้พี่โทนนะไม่ได้มาร้ายอะไร ตอนที่อยู่เนี่ย อย่าพึ่งออกมาให้เห็นได้มั้ยยังทำใจไม่ได้เนี่ย แล้วก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมานะ แล้วสิ่งนั้น... ก็ไม่ได้หายไปหรอก ยังมีมาบ้าง แต่จะมาเบาๆ อย่างเช่นเสียงจานสั่นกริ๊กๆ

นั่นเลยทำให้ดาวรู้แหละว่าพี่โทนเขาเห็น เขารู้ เขาสัมผัส ในสิ่งที่ดาวเองก็เห็นมาตั้งแต่เด็กๆได้ และดาวรู้สึกว่าพี่โทนเขาเหนือไปอีกขั้นนึงอ่ะ ที่สำคัญตอนที่ไปบ้านพี่โทน ดาวรู้สึกเลยว่ามีแน่ๆ ยังไงก็มีแน่ๆ แล้วก็เห็นจริงๆนั่นแหละ ชายสูงอายุยืนอยู่ในสวน คือท่าทางการยืน ดูยังไงก็ไม่ใช่คนงานแน่ๆ ยืนผ่าเผย ดูน่านับถือมากๆ

แต่ตอนที่นังหนูแก้วไปพูดไม่ได้อ่ะจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าสิ่งที่ดาวรู้สึกได้เลยคือ ความหนาว หนาวแบบยะเยือกเลย เสียวสันหลังแบบว่าว่าบบบบบ  ไปทั้งตัวราวกับว่ารอบๆตัวนี้มีสิ่งนั้นล้อมรอบอยู่ จนพี่โทนเขาพูดอะไรบางอย่างออกมานั่นแหละ ถึงหายไป นั่นเป็นครั้งแรกเลยที่ดาวรู้จักคำว่าใจหล่นไปถึงตาตุ่ม คือดาวรู้ ดาวสัมผัสได้ แต่ดาวไม่ได้ถึงขั้นสื่อสารได้

เพราะงั้นดาวเลยไม่รู้ว่าจะแก้ไขสถานการณ์ยังไง แต่พี่โทนนั่นแหละที่จัดการได้ โหยคือมันเย็นว่าบตั้งแต่สันหลังไล่ไปที่หัว ย้อนลงมาที่เท้าเลยไม่ได้พูดเล่นมันเป็นแบบนั้นจริงๆ และตอนนี้มันก็เหมือนกัน และที่สำคัญมันรุนแรงกว่าตอนนั้นอีก พอคุณแอนพูดถึงพ่อทศกับแม่ทิพย์แบบนั้นรอบๆตัวดาวตอนนี้ รู้สึกเหมือนที่ผีเจ้าที่บ้านพี่โทนออกมาเลย



ดาวมีความเชื่อว่าเมื่ออากาศรอบๆตัวเย็นอย่างกะทันหันนั่นคือการปรากฏตัวของวิญญาณ ดาวจำไม่ได้ว่า อ่านหนังสือ หรือ ดูคลิปรายการผีอะไรสักรายการ เขาบอกว่าทางวิทยาศาสตร์บอกเอาไว้ว่า ผีหรือวิญญาณ มันคือพลังงานชนิดนึง ซึ่งไม่มีพลังพอที่จะปรากฎตัว เพราะงั้นเวลาจะปรากฏตัวนั้น เหมือนจะดึงพลังงานรอบๆตัวจำนวนมหาศาล เลยทำให้อุณหภูมิลดลงอย่างกระทันและฮ่วบฮ่าบ ( ปัจจุบัน ณ ตอนนี้ มีข้อที่อธิบายได้ดีกว่า )

เพราะงั้นมันเลยหนาวแบบกะทันหันจนสั่นได้เลย คือพี่โทนไม่มีทางปล่อยไอเย็นขนาดนี้ได้หรอก พี่โทนก็คนธรรมดา แต่ว่าสิ่งที่ตามพี่โทนมาด้วยมันก็ไม่แน่ ดาวหันไปมองที่พี่โทนที่ตอนนี้หน้านิ่ง แต่บอกตรงๆยิ่งนิ่งยิ่งน่ากลัวสำหรับพี่โทนอ่ะสู้ให้เขาตะโกนแหกปากมาจะดีซะกว่า

จังหวะนั้นคุณอาร์มตะโกนอะไรไม่รู้ เป็นภาษาญี่ปุ่น มันเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่โทนพุ่งไปหาคุณแอน แฟนคุณแอนรีบเข้ามาขวางเลย.แต่จังหวะนั้นพี่โทนปัดขาร่วงเลย ปัดขาแบบยูโดน่ะ

แฟนคุณแอนเหมือนเป็นอากาศธาตุเลยอ่ะ แต่ต้องชื่นชมนะเขาดูห่วงคุณแอนจริง จากที่โดนปัดขาจนลงไปนั่งพับ เขารีบลุกขึ้นพุ่งไปหาพี่โทน แต่ก็โดนพี่โทนหลบและดักขาเอาไว้ ไอ้การดิ้นรนของแฟนคุณแอน มันได้ผลนะ มันช่วยซื้อเวลาได้

จังหวะที่พี่โทนง้างใส่คุณแอนน่ะ พวกลูกน้องวิ่งมาดึง มารั้ง มาฉุดพี่โทนเอาไว้ พอพี่โทนชะงักไป คุณอาร์มถอนหายใจเป่าปากเหมือนใจ แต่ความหายนะมันไม่จบง่ายๆ เพราะคุณแอนพูดมาว่าสันดาน ทำเป็นเก่งนะไอ้ขี้คร่อกพ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนหรือไง

คุณอาร์มพูดเฮ้ย !!! แอน แต่ว่าไม่ทันแล้ว ตอนนั้นดาวคือขนลุกทั้งตัวเลย พี่โทนตะโกนแม่งเอ๊ย !!!  แล้วก็หันไปต่อย ไปศอก ไปอัดใส่คนที่มาล็อค จนหล่นร่วงไปทีละคนสองคน ตอนนั้นคุณอาร์มเข้าไปห้ามเลย เฮ้ยโทนใจเย็น ใจเย็น คุณแอนก็ยังพร่ามไม่หยุด จนคุณอาร์มต้องหันไปพูด แอน หุบปาก !!!  แล้วพี่โทนก็ยื่นมือไปกระชากคอเสื้อคุณแอน แล้วพูดเสียงดังเลย

พี่โทนบอกว่า ว่าใครลูกขี้ครอกวะ แล้วพี่โทนก็ดึงคอเสื้อมา เขาพูดไอ้พวกเกิดมาบนกองเงินกองทองน่ะมันจะไปรู้อะไรวะ ถ้าไม่เคยต้องอดมื้อกินมื้อเป็นเดือน ถ้าไม่เคยต้องเห็นว่าของในบ้านหายไปทีละชิ้น ถ้าไม่เคยต้องนับเศษเงินซื้อข้าวก็อย่าปากดีให้มาก ก็เพราะแม่งเป็นแบบนี้ไงถึงไม่อยากมาบ้านนี้

ทำไงอ่ะทุกคนพี่โทนเหมือนน็อตหลุดไปแล้ว คุณอาร์มจะเข้าไปหาพี่โทนก็ใช้มืออีกข้างอ่ะกระชากคอเสื้อไว้ แต่ว่าคุณอาร์มเหมือนปลดออกอ่ะ อ้าวเป็นมวยเหมือนกันเหรอ แล้วเชื่อมั้ยว่า แค่พี่โทนกระชากแค่ที่เดียว คุณแอนที่เก่งกล้าเมื่อกี้หน้าถอดสีเลย คุณอาร์มดันพี่โทนออก แล้วก็พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นอะไรอีกไม่รู้ พวกลูกน้องอีก 4-5 คนก็กรูกันเข้ามา  คุณอาร์มที่ดาวรู้สึกว่าใจดีกับพี่โทนมากๆเลย แต่กลับเอาหัวโขกพี่โทนและถีบพี่โทนจนเซถลาไปเป็นเมตรๆ

แล้วคนที่กรูเข้ามาอ่ะจะคว้าจับพี่โทน พี่โทนก็ก้มหลบ หมุนหลบ ก้มหลบ จนระยะจากคุณแอนเริ่มห่างออกไป แต่พี่โทนพูดว่ารอตรงนั้นแหละ เดี๋ยวเจอกู พี่โทนพูดกูกับผู้หญิงเลยอ่ะ แล้วแฟนคุณแอนที่ตอนแรกบทหายไปแล้ว ตอนนี้รีบเข้ามาหาคุณถามว่า เป็นไรมั้ย แล้วก็ต่อว่าคุณอาร์มว่า ทำไมไม่ช่วยแอนเลย

คุณอาร์มหันมากระชากคอและพูดว่า ถ้ามึงทำได้เหมือนที่ปาก มึงก็ลองทำสิ่ไอ้โง่ แล้วพี่สะบัดมือที่ดันออกไป แล้วมากุมหัวตัวเองบอกหัวแข็งชิบหาย แล้วหัวคุณอาร์มโนเลยนะตอนนั้นเป็นลูกมะนาวเลย แฟนคุณแอนหน้าเสียเลยนะ คุณแอนยิ่งแล้วใหญ่เลย ตอนนี้พี่โทนอ่ะ เขาหลบๆ และพยายามหาเข้ามาหาคุณแอน คุณอาร์มบอกเวนเอ๊ย แล้วหันมามองหน้าคุณแอนและพูดว่า แกนี่มันปากไม่สร้างสรรค์เลยนะแอน

แล้วแฟนคุณแอนอ่ะก็สั่งๆ คนของเขาที่มาด้วย อ้อลืมบอกไปว่าแฟนคุณแอนดูทรงแล้วก็ไม่ธรรมดาหรอกนะ คนของแฟนคุณแอนเข้าไปหาพี่โทน คุณอาร์มก็พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นอะไรไม่รู้ คนที่จะจับตัวพี่โทนตอนแรกก็ถอยออกมาแล้วบอกเลยว่า 2-3 คนที่แห่กันเข้าไปตามคำสั่งของแฟนคุณแอนโดนตบคว่ำหมด เหมือนพี่โทนเขาสติหลุดแล้วอ่ะตอนนี้ จะเข้ามากระชากคอคุณแอนให้ได้เลย

ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าของพี่โทนเรียกว่าไม่ธรรมดาเลยอ่ะ ก็จริงอยู่ว่าโลกนี้ต้องมีคนเก่งอีกมากมาย คนที่เก่งกว่าที่โทนยังไงก็ต้องมีแน่ๆ แต่ว่าตรงหน้าดาวตอนนี้และพี่โทนเก่งมากๆ ถ้าจะบอกว่าเก่งโคตรก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ถ้าเอาสภาพร่างกายตอนนี้ไปเทียบกับตอนที่สู้กับพวกของแฟนเก่าดาว รับพวกรองพวกนั้นเละแน่ๆ

ก็นั่นน่ะคนตัวโตๆโดนพี่โทนเก็บเรียบอ่ะ แต่ว่าอย่างที่บอกว่าพี่โทนไม่ใช่คนที่เก่งกาจที่สุด ตอนนั้นพี่โทนหลบไม่พ้นโดนต่อยเข้าเต็มๆ แล้วโดนถีบจนกลิ้งเลย ดาวก็ตกใจแต่ว่าไม่ได้ร้องกรี๊ดอะไรออกมานะ เพราะว่าแปปเดียวพี่โทนที่เหมือนจะลุกไม่ไหวกลับพุ่งเข้ามาถีบใส่คนที่ต่อย จนอีกฝั่งก็ล้มกลิ้งไปเหมือนกัน จนคุณอาร์มพูดอุ๊ยงานเข้าละ  คนของแฟนคุณแอนน่ะเหมือนจะง่อยๆนะแต่ก็อึดใช่ย่อยเลย

แต่ว่าพี่โทนโดนต่อยแล้วทำไงดี ทำไงดี ...  แย่ละ อยู่ดีๆคุณอาร์มพูดออกมาแบบนั้น ดาวก็ตกใจคิดว่าพี่โทนเขาจะได้รับอันตรายแต่ว่าไม่เลย ไม่ใช่แบบนั้น คือพูดตรงๆว่าดาวมีความฝังใจนะกับตอนที่พี่โทนเขา สู้กับแฟนเก่าของดาวและเพื่อนของพวกมันแบบ 1 ต่อ 4 แล้วพี่โทนก็โดนหนักใช่ย่อยเลยตอนนั้น แล้วตอนนี้อ่ะ มัน 1 ต่อ 3 ก็จริง

แต่ว่าเอาตรงๆทั้งรูปทาง ลักษณะทางกายภาพพวกนี้คือไม่กล้าเข้าใกล้เลยอ่ะ แค่ชนกระดูกก็คงหักแล้วล่ะ แล้วทำไงอ่ะแบบนี้ดาวจะเข้าไปช่วยแล้วแต่คุณอาร์มพูดดักขึ้นมาว่า ถ้าเข้าไปนี่ภาระเลยนะครับ ดาวก็ชะงักเลย.... เคยรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้เลยมั้ย ใช่ตอนนี้ดาวเป็นแบบนั้น แต่ว่า....

เสียงดังปั้กดังขึ้น หันไปมองอีกที พี่โทนกำลังหมุนตัวแลนดิ้งลงพื้นเลย ส่วนอีกคนก็ล้มคว่ำลงไปเลย คุณแอนก็ถึงกับร้องเฮ้ย !!! คือแค่พลาดสายตาแปปเดียว ก็ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น คุณอาร์มพูดกับแฟนคุณแอนว่า บอกคนของมึงให้ยอมซะ ไม่งั้นได้เข้าโรงพยาบาลแน่ แต่แฟนคุณแอนบอกว่าคุณอาร์มรอดูเถอะ

ดาวก็ใจไม่ดีเลยนะตอนนั้น แล้วที่สำคัญคนของคุณอาร์มทำไมยืนนิ่ง คือยืนขนาบสองข้างแล้วไม่ทำอะไรเลย ยืนนิ่งเลยนะ คุณอาร์มเขาแตะไหล่ดาวไว้นะ แล้วบอกว่าเอาน่าๆคุณดาว ถึงอาจจะมีโดนสวนบ้างนิดๆหน่อย แต่น้องชายผมมันขั้นเทพ ไอ้ที่คุณดาวเคยเห็นมาตลอดน่ะลืมไปเถอะ เพราะมันแทบไม่ได้เข้าโซนเลย ตอนนั้นดาวสตั๊นไป ดาวรู้จักนะที่ว่าโซนน่ะคืออะไร มันคือสภาวะสมาธิขั้นสูงของพวกนักกีฬา

ดาวหันมองหน้าคุณอาร์มเลย แล้วน้องสาวคุณอาร์มก็พูดมาว่า อะไรนะพี่อาร์มทำแบบนั้นได้เหรอ คุณอาร์มก็หันมาบอกว่า ลืมไปหรือไง ว่านั้นน่ะใคร แล้วตอนนั้นน่ะดาวได้ยินเสียงร้องลั่นเลย พอหันกลับไปมอง มันเป็นช่วงสั้นๆที่พี่โทน เหมือนกำลังย่อตัวเหยียดขาขวาไปข้างๆแล้วย่อตัวลงพร้อมกับขาข้างซ้ายที่ย่อลงด้วย พร้อมกับร่างโตๆสูง 180 กำลังทรุดร่วงลงมา

มีคนจะเข้ามาหาพี่โทน แต่พอพี่โทนลุกขึ้นได้ เขาก็ตั้งท่าการ์ดมวยไทยเลย แล้วปั้กๆ ต่อยเข้าเป้าไวมากๆ ต่อยๆแล้วโยกหัวหลบ แล้วคือเขาโยกก่อนนะ แต่ว่ามีคนต่อยเข้ามาเหมือนว่ารู้ว่าจะมีการจู่โจมกลับมา แล้วเตะขาเหมือนเจาะยาง แล้วฟันศอกเข้าสีข้างจังๆเลย คือนึกภาพนะ เตะยางจนขาทรุดแล้วสับศอกเข้าสีข้าง

แล้วพี่โทนก็กระโดดออก คือไม่ได้เว่อร์วังเหมือนในการ์ตูนนะ ที่กระโดดหลบเป็นเมตรๆ พี่โทนเขาหลบแค่ช่วง 2-3 ก้าว แต่ว่าคนที่โดนสับศอกก็ถีบสวนมาจริงๆ พี่โทนถอยออกมาโคตรไวเลย แล้วที่แบบโห !!! ก็คือพี่โทนเขาตีลังกาหลังอ่ะ แล้วเป็นไงรู้มั้ย พ่อจ๋าแม่จ๋าดาวฝันอยู่หรือเปล่า เพราะว่าพอพี่โทนตีลังกากลับหลังไปแล้วเนี่ย เขาหมุนตัวเตะ 1 รอบ หรือที่พี่โทนชอบพูดว่า 360 kick อ่ะแหละ

เตะเข้าซอกคอเต็มๆ จนคนที่โดนอ่ะลงไปกองกับพื้นเลย จังหวะที่กำลังจะซ้ำก็มีคนพุ่งมาเอาไหล่กระแทก จังหวะนี้พี่โทนหลบไม่ทันแต่ว่าพอล้มไปก็กลิ้งตัวขึ้นมานั่ง แล้วกระโดดใช้ท่าปูหนีบ คานิบาซามิ คือหนีบเข้าไปที่ข้อพับของคนตัวใหญ่ๆ แล้วบิดจนเขาทรุดลง และถีบเข้าไปที่หน้าอก ดังอั้ก แล้วก็ม้วนหลังขึ้นมายืน

ตอนนั้นดาวใจเต้นตุ้บๆๆๆเลย คือกลัวก็กลัวนะ แต่พี่โทนทำอ่ะคือเท่มากๆ คือเขาเห็นได้ไง แล้วคุณอาร์มเขาก็บอกโอ้โห้เทพจังวะ แล้วน้องสาวคุณอาร์มก็พูดขึ้นมาว่า อะไรพี่อาร์มไหนที่เคยบอกว่าเป็นนักยูโดไง ยูโดบ้านใครเตะต่อยแบบนั้น คุณอาร์มบอก แกจะดูถูกใครก็ให้ดูด้วยยัยแอน ในขณะที่แกใช้เงินพ่อแม่เที่ยวไปวันๆ ทางนั้นมันสู้ชีวิตสุดๆเลยนะจะบอกให้

แล้วคือคนที่น้องคุณอาร์มมั่นใจนักหนาว่าเก่งๆอ่ะ.. คือขอพูดแบบสะใจๆหน่อยนะ พี่โทนตบคว่ำทุกคนเลย แปปเดียวล่ะ ทางพ่อและแม่ของคุณอาร์มก็มาถึงท่านสองคนดูสงบนิ่ง ดาวอ่ะคิดว่าคุณแม่อรจะโวยวายว่าทำอะไรลูกชั้น หรือไม่ก็มีแอคชั่นที่มากกว่านี้เพราะดูจากท่าทางและท่าที่ที่เห่อพี่โทนมากๆจากที่ผ่านมา แต่ไม่เลยท่านทั้งสองดูสงบมาก พ่อคุณอาร์มพูดขึ้นมาว่า ใครเป็นคนเริ่ม

ตอนนั้นทุกคนเงียบ แล้วพ่อคุณอาร์มก็มองไปที่คุณแอนแล้วพูดว่า เราใช่มั้ยแอน ระหว่างนั้นดาวก็หันสลับไปมาเลยไม่รู้จะมองใคร คุณแอนก็ถามว่าทำไมต้องคิดว่าแอนพูดอะไรใส่มันด้วยคะพ่อ ใช้คำว่ามันเลยอ่ะกำหมัดแล้วนะ คุณพ่อบอกว่า พ่อไม่คิดว่าเราพูดกับโทนไม่ดีหรอก พูดไม่ดีใส่โทนยังไง โทนก็ยังพอเอาหูไปน่าเอาตาไปไร่ได้ แล้วอยู่ดีๆท่านก็หันมาด้วยมองแบบตาขวางเลยนะ

แล้วบอกว่า แต่แกไปพูดบัดซบอะไรถึงพี่ทศกับพี่ทิพย์ล่ะ แล้วคุณแอนคือตานี่แข็งแบบคนเจอผีน่ะ คือดาวไม่รู้ว่าบ้านนั้นน่ะมีคีย์เวิร์ดหรือการกระทำอะไรบางอย่างที่เมื่อแสดงออกมาแล้วคนในบ้านจะกลัวกัน ยกตัวอย่าง อย่างบ้านพี่โทนเนี่ย ถ้าแม่ทิพย์เรียกพี่โทนว่า " ไอ้ตัวแสบ " พี่โทนเขาจะรู้ตัวละว่า ทำเป็นเล่นไม่ได้ต้องตั้งใจฟัง เพราะแม่ทิพย์เริ่มตึงละ

แต่กับบ้านคุณอาร์มดาวไม่รู้ แต่ตอนเนี่ยคุณแอนคือหน้าตาเลิ่กลั่กเลย แต่คุณแม่อรไม่พูดอะไร แล้วอยู่ดีๆตอนนั้นดาวรู้สึกเย็นยะเยือกขนลุกอีกแล้ว ก็จนดาวทรุดอ่ะ คือไม่ใช่แบบว่า ฮาคิเวอร์แบบวันพีชนะ แต่อย่างที่บอกว่าดาวเองก็มี six sense เวลาดาวเจอผี ดาวจะรู้สึกหนาวๆแบบนี้ แต่คราวนี้มันรุนแรงกว่าของพี่โทนอีกพูดแบบเวอร์ก็เหมือนว่ามีผีร้อยกว่าตน มาอยู่ใกล้ๆเนี่ย


ดาวหันไปมองทางพี่โทนอ่ะ แต่ว่าเห็นพี่โทนกลิ้งเลย เฮ้ย !!! ใครทำพี่โทน.. อ้าว... พ่อทศนี่ ดาวก็ตกใจเผลอเรียก " พ่อทศ "  คุณอาร์มเอย คุณแอนเอย ก็หันไปตามที่ดาวเรียก พี่โทนอ่ะกลิ้งลงมาเลย พอลุกขึ้นมาคือเลือดกำเดาเต็มจมูกอีกแล้ว แล้วก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยไม่ไหวๆ มาบ้านเขาแล้วยังอาละวาดแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ " ไอ้ตัวแสบ "


แม่ทิพย์ !!!  ดาวก็เรียกอีกแล้ว  แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือ พวกลูกน้องของคุณอาร์มอ่ะคือไปยืนเรียงกันเป็นแถวกระดานเลยนะ เกือบ 10 คนแล้วโค้งหัวให้แม่ทิพย์แบบเหมือนว่า Boss มาอ่ะ พ่อทศเดินมาสะบัดมือเบาๆแล้วบอกแหม่ ไอ้ลูกหมาอาละวาดซะไกลเชียวนะ ภาพที่ตามมาคือ

รปภ หน้าบ้านคุณอาร์มอ่ะ วิ่งกระหืดกระหอบมาแล้วบอกว่า ขอโทษครับคุณอาร์ม ผมห้ามแล้วเขาไม่ฟังบอกว่าจะมาเยี่ยมคุณท่าน แต่คุณอาร์มก็ยกมือห้ามไว้เหมือนจะหยุดไม่ให้พูด แม่ทิพย์น่ะเดินไปหาพี่โทนแล้วก็คงช่วยทำแผลให้แหละ แต่ว่าพ่อทศอ่ะเดินมาทางที่ดาวอยู่ ดาวก็รีบลุกขึ้นและหลบไปข้างๆคุณอาร์มเลย ตอนนั้นเหมือนทุกคนรู้ว่าควรทำอะไร และไม่ควรทำอะไร


คุณอาร์ม คุณแอน แฟนคุณแอน คือยืนเงียบกันหมด พ่อทศเขาบอกว่าโทษทีนะที่ไอ้ลูกหมามารบกวน ตอนนั้นคุณอายืนขึ้น แล้วโค้งหัว ย้ำว่าโค้งหัวให้พ่อทศแล้วพูดว่า สวัสดีครับพี่ทศ พ่อทศบอกเฮ้ยๆๆ แล้วรีบไปพยุงไหล่ก่อนพูดว่า เป็นเจ้าคนนายคนจะมาก้มหัวให้คนอื่นง่ายๆได้ไง เดี๋ยวพ่อตาเอ็งก็ได้ปรี๊ดแตกอีกหรอก คุณอาน้ำตารื้นๆเลยแล้วบอกว่า ช่างปะไรพี่ทศ แล้วพ่อทศก็หันไปบอก สบายดีนะอร คงไม่ได้ตามใจไอ้ลูกหมาอีกใช่มั้ย


แต่แม่อรตอบมาว่า ก็ทางนั้นไม่เคยตามใจลูกเลยนี่ ให้ทำงานหาเงินเองตั้งแต่เด็ก มีพ่อแม่ที่ไหนเขาทำกัน พ่อทศเขาไม่พูดเลย แต่หันกลับมาคุยกับคุณอาว่า ได้ข่าวว่าไม่สบายดีเป็นไงดีขึ้นบ้างยัง แม่อรก็บอกเดี๋ยว !!! นี่ฉันพูดอยู่นะพี่ทศ แต่พ่อทศก็บอกอ้าวโทษทีๆว่าไงนะอร คือ... พ่อทศดูกวนมากน่ะ


คุณอาเขาถามพี่ทศมาได้ยังไง แล้วตอนนั้นก็เหมือนกองถ่ายละครปล่อยคิวอ่ะ รถตู้สีดำเลื่อนมาจอดดด ที่ลงมาคือผู้ชายใส่สูทสีดำๆหลายคนก็คงเป็นทีมการ์ดที่พี่โทนทำงานแหละ พ่อทศบอกว่าพอดีต้องมาเยี่ยม...น่ะ เลยแวะมาหาหน่อยนึง แล้วแปปนึงพี่โทนก็เดินมาพร้อมกับแม่ทิพย์โดยที่มีทิชชู่ม้วนๆยัดจมูกอีกแล้ว โอ๊ยย เดจาวู แล้วพี่โทนก็พูดว่าอะไรเนี่ยพ่อ มาถึงก็ซัดผมเลยเหรอ


พ่อบอกใครใช้ให้หัวร้อนล่ะ พี่โทนเขาจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พ่อทศก็พูดแทรกขึ้นมาว่า พ่อไม่เห็นรู้สึกเจ็บๆแสบๆอะไรเลยเวลามีคนพูดถึง ถ้าพ่อยังไม่ได้รู้สึกอะไร เอ็งจะหัวเสียทำไมไอ้ลูกหมา แล้วพ่อทศหันไปมองพี่คุณแอน แฟนคุณแอนก็ขยับตัวเลย แต่ว่าคุณอาร์มเข้าไปกระชากคอแล้วบอกหุบปาก คือยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยก็โดนเบรกแล้ว แล้วพี่โทนก็พูดว่าจบกันวันหยุดผม

แต่แม่ทิพย์ก็พูดว่า เดี๋ยวพ่อกับแม่จะไประยองต่อ จะเที่ยวก็เที่ยวไปสิ่ พี่โทนถามจริงเหรอแม่ แม่ทิพย์บอกอื้ม แม่กับพ่อมาธุระเฉยๆน่ะ แล้วตอนนั้นพ่อคุณอาร์มก็หันมาพูดว่าแอน เดี๋ยวหลังมื้อเย็นมาคุยกับพ่อหน่อย แล้วพ่อคุณอาร์มก็ผายมือแล้วบอกพี่ทศ ไปนั่งพักที่เรือนญี่ปุ่นก่อนครับ แล้วก็บอกให้พวกแม่บ้านเตรียมชามาด้วย แล้วก็ต้อนรับทีมงานที่มากับพ่อทศด้วย

ส่วนพี่โทนน่ะเดินไปหาพวกการ์ด แล้วเหมือนนักบอลอ่ะประกบมือเหมือนงัดข้อแล้วดึงไหล่มาชนกันแล้วตบไหล่ปั้ปๆ เขาก็พูดคุยไปน่ะตอนนั้น แต่ว่าพ่อทศก็บอกไอ้ลูกหมา มานี่ พี่โทนก็กึ๋ยแล้วก็เดินไปเลย เขาบอกกับดาวว่าเดี๋ยวพี่มานะดาว แล้วพี่โทนก็พูดว่า ใครรังแกบอกพี่นะ จะตบให้คว่ำเรียงตัวเลย แล้วคุณอาร์มก็บอกโหยน้องชายดูสิ่เสื้อเลอะหมดเลย รอยรองเท้าใครวะ


พี่โทนเอียงคอมองตาขวางเลย พี่อาร์มบอกโอ๋ๆ พี่ล้อเล่น แล้วทั้งพ่อแม่คุณอาร์ม พ่อทศแม่ทิพย์ก็เดินไปทางเรือนญี่ปุ่นโดยที่มีพี่โทนเดินตามไปด้วย ดาวก็อ้าวสตั๊นเลยไปไงต่อล่ะทีนี้ ตอนนั้นแฟนคุณแอนก็พูดขึ้นมาว่าแอนเป็นอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่จัดการให้เองแอนไม่ต้องห่วงนะ แต่คุณอาร์มก็พูดขึ้นมาว่า

เมื่อกี้น่ะเป็นที่ปรึกษาด้านทีมรักษาความปลอดภัยของบริษัท..... ซึ่งเป็นพ่อและแม่ของไอ้โทนคนที่คุณปากดีใส่เมื้อกี้... โอเค๊ ถ้าทางบริษัทนั้นอาจจะเข้ามายุ่มย่ามกับธุรกิจของคุณไม่ได้ ผมมีโปรโมชั่นให้ แล้วคุณอาร์มก็พูดชื่อมาทีละคน ไล่จากชื่อ

เสี่ยขุนแผน
เสี่ยจีน
เสี่ยคนที่5
เสี่ยคนที่6  แล้วก็มีอีก 4-5 คนที่ดาวไม่รู้จักเลย จะว่าไปแล้วที่พูดว่าดาวก็ไม่รู้จักหรอก วงเล็บที่ดาวไม่เอะใจชื่อป๋า เพราะว่าคุณอาร์มเรียกชื่อจริงนะ ส่วนพวกดาวจะเรียกแค่ป๋าๆๆๆ

คุณอาร์มพูดว่าคนพวกนี้พร้อมเป็นแบ็คให้ไอ้โทนทั้งนั้น อยากลองก็เอา แต่มันจะกระทบถึงคุณ.... พ่อของคุณด้วยนะ แฟนคุณแอนหน้าซีดเลยตอนนั้น แล้วก็พูดขึ้นมาว่าตกลงมันเป็นใครทำไมแบ็คมันแต่ละคน... คุณอาร์มก็บอกว่าเอาเถอะคุณไม่อยากรู้หรอก คุณอาร์มพูดแล้วก็วางมือบนไหล่แล้วพูดว่า ถึงคุณจะใช้งานไม่ค่อยได้  แต่ก็เห็นแก่พยายามช่วยแอน เพราะงั้นวันนี้ผมจะไม่ถือสานะ แต่ถ้าคุณยังพูดจาไม่ดีกับน้องชายผมอีก.... คุณอาร์มพูดแล้วจับตบไหล่เบาๆและพูดว่า

จบไม่สวยแน่ คุณอาร์มพูดแล้วยิ้มแต่ว่าดาวรู้สึกว่าไม่เลย คุณอาร์มไม่ได้อารมณ์ดีเหมือนตอนแรกเลยล่ะ คุณอาร์มจับๆที่เอวตัวเองบิดไป บิดมา แล้วพูดว่าเฮ้อแทนที่จะเป็นวันดีๆแท้ๆแอนเอ๊ย แล้วคุณแอนก็พูดว่า แล้วทำไมล่ะพี่อาร์มแอนบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่อยากให้มันมาบ้านเรา

คุณอาร์มก็พูดสวนไปว่า แล้วคิดว่าโทนมันอยากมาบ้านเราหรือไงกัน เพราะแกนั่นแหละมันถึงไม่ค่อยอยากมาบ้านเรา ทั้งๆที่แม่และพ่ออยากให้มันมาเยี่ยมบ้านเราบ่อยๆแท้ๆ คุณแอนก็มองมาที่ดาวนะ คุณอาร์มบอกว่าแอนถ้าแกไม่อยากโดนไอ้โทนมันซัดหน้าเขาให้จริงๆ อย่าไปยุ่งกับคนของมัน

ไม่เห็นหรือไงเวลามันบ้าขึ้นมา ถ้าไม่ใช่มีดใช้ปืนก็เอามันไม่อยู่หรอก เพราะงั้นอย่าได้คิดจะพูดอะไรที่ไม่เข้าท่ากับคนรอบๆตัวมัน มันไม่เคยเห็นแกเป็นพี่หรืออะไรทั้งนั้น ที่มันยังเรียกแกว่าพี่ เพราะเกรงใจแม่กับพ่อเท่านั้นแหละ คุณแอนก็พูดออกมาว่า แอนก็ไม่ได้อยากนับมันเป็นน้องหรอก ไม่มีทาง

เป็นคนนอกบ้าน แต่มาตัวเหมือนเป็นคนในบ้าน ทั้งพ่อทั้งแม่ก็เป็นบ้า ไปเห่อ ไปอวย มันกันหมด ไอ้ห้องเก็บผลงานบ้านั้นจะมีไว้ทำไมไม่เข้าใจ ดาวจะแยกตัวออกมานะ แต่คุณอาร์มยกมือห้ามไว้ คุณแอนเข้าระบายอารมณ์ออกมาเยอะเลย ทั้งพ่อและแม่ก็ไปเอาใจใส่อยู่แต่กับมันนั่นแหละ เกิดมาเป็นลูกคนกลางมันทรมานนะเว้ยพี่อาร์ม แอนควรได้มากกว่านี้สิ่ไม่ใช่มัน

ตอนนั้นคุณอาร์มหยิบบุหรี่ขึ้นมาดีดๆที่ก้นกรองและพูดว่า แอน แม่น่ะพยายามส่งค่าเทอมให้มันไม่รู้ตั้งเท่าไร พ่อน่ะพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยลุงทศไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแต่ก็โดนปฏิเสธมาตลอด คุณอาร์มจุดบุหรี่สูบและพูดขึ้นมาว่า แกคิดแต่แค่ว่าแกไม่ได้รับสิ่งนั้นไม่ได้รับสิ่งนี้ แต่แกไม่ได้มองสิ่งที่แกได้รับมาเลย คุณอาร์มสูบแล้วเป่าพรูดดด และพูดว่า


เกิดมาหน้าตาดี เสื้อผ้าดีๆ ชีวิตที่ดีๆ ตื่นมามีข้าวกิน มีคนไปรับไปส่งโรงเรียนทุกวัน มีของขวัญวันเกิดให้ตลอด มีงานเลี้ยงวันเกิดทุกปี ตอนนี้ก็มีแฟน งานการก็ไม่ต้องทำรับเงินปัญผลจากธุรกิจครอบครัวอย่างเดียวเดือนนึงก็เป็นแสนๆ แล้วแกจะต้องการอะไรอีกตอนนี้ มันอาจจะผิดที่พี่ก็ได้ที่ตอนพ่อแม่ทำงานแล้วไม่เคยเล่นไม่เคยดูแลแกน่ะนะ แต่ที่แกมีตอนนี้มันก็มากกว่าไอ้โทนไม่รู้ตั้งกี่เท่าต่อกี่เท่า

แล้วคุณแอนก็พูดมาว่า แม่ไม่เคยพูด พ่อไม่เคยพูด ก็ใช่สิ่แอนมันลูกคนกลางนี่ เอะอะ อะไรก็ให้พี่อาร์มทำ มีอะไรหน่อยก็โอ้ไอ้ลูกนอกใส้นั้นน่ะแอนกดดันนะเว้ยพี่อาร์ม คุณอาร์มดูดบุหรี่อีกทีและพูดว่า " ปัญญาอ่อน "  คือช็อตฟีลมาก เบรกดังเอี๊ยดดด คุณอาร์มพูดว่า

พ่อกับแม่ตั้งความหวังไว้กับแกตั้งเท่าไรแอน อยากให้แกเรียนดีๆบ้าง อ่ะแกก็ไม่เอา อยากให้แกมาช่วยงานบ้าง แกก็อ้างว่าเรียนจบแล้วขอพักผ่อนให้หายเครียด นี่แกก็พักมากี่ปีแล้วล่ะ แกไม่เห็นจะหายเครียดสักที เวลาที่แกปล่อยผ่านไป พ่อกับแม่ก็อายุเยอะขึ้นทุกวันนะ แต่ตัวแกเองไม่ได้สร้างอะไรให้พ่อแม่ชื่นใจเลย นอกจากใบปริญญาที่เกือบจะไม่ได้น่ะ

แกเป็นบ้าอะไรแอนไปอิจฉาชีวิตคนที่มันด้อยกว่าแก พี่ถามหน่อยว่ามีจุดไหนที่โทนมันเหนือกว่าแกล่ะ พ่อแม่เรากับลุงทศป้าทิพย์ เขาผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ เขาก็เจอด้วยกันมาหมดแล้ว พ่อเรามีวันนี้ถ้าไม่ได้ก้าวแรกที่ลุงทศเปิดทางให้จะมีวันนี้มั้ยล่ะถามจริงๆ มันแย่มากหรือไงที่พวกท่านจะรักไอ้โทนเหมือนลูกตัวเองน่ะ

แล้วแฟนคุณแอนก็พูดขึ้นมา เอ่อคุณอาร์ม.. ไอ้เด็กเมื่อกี้... คุณอาร์มมองหน้าแล้วบอกว่าข้องใจอะไรรึเปล่า แฟนคุณแอนก็บอกเปล่าครับ คุณอาร์มดูดบุรี่แล้วทิ้งลงพื้นนะ เขาเหยียบๆแล้วพูดว่า แอน แกพิจารณาตัวแกใหม่อีกรอบ พี่ไม่ได้บอกนะว่าให้ทำดีกับไอ้โทนในเร็ววันนี้หรอก แต่ไปทบทวนดูเอาว่าเกลียดมันเพราะอะไร เพราะพ่อแม่เราเอาใจมันรึเปล่า

หรือเพราะว่าพ่อแม่เราให้มันมากกว่า ที่พวกท่านให้แกมาตั้งแต่เกิด ถ้าแกคิดว่าแกด้อยกว่ามันแกก็พยายามปรับปรุงตัวเองมันก็แค่นั้น และพี่เตือนอย่างนึงว่า อย่าคิดไปทำอะไรลับหลังไอ้โทน เพราะว่าบรรดาอาๆของมันอีก 6 คน เขาอยู่ในที่มืด เขาจะทำอะไรเราไม่มีทางรู้ คนที่จะซวยคือพ่อแม่เราจำไว้ อ้อแล้วก็อีกอย่างนะแอน

แกพูดตลอดว่าลูกคนกลางอย่างแกน่ะลำบาก แกอาจจะไม่รู้ตัวว่าลึกๆแล้ว แกก็ยอมรับว่าไอ้โทนมันเป็นน้องแกแล้วนั่นแหละ คุณแอนเถียงว่าอะไรพี่อาร์มพูดอะไร คุณอาร์มก็บิดตัวขี้เกียจไปมาๆแล้วบอกว่า ถ้างั้นแกจะพูดซ้ำซากทำไมว่าลูกคนกลางมันกดดัน ทั้งๆที่เราก็มีกันแค่2คนพี่น้อว ยกเว้นว่าแกจะนับว่าไอ้โทนมันเป็นน้องชาย แค่นั้นเอง

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน