ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 09 ] ตอนที่ 156 ภาคทะเลดาว ตอนที่6

[COKE]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

ขอต้อนรับเข้าสู่ ทะเลดวงดาว ครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย

1.คอมเมนต์
2.กดตั้งกระทู้







ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข



★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

ดาวรู้ถึงเหตุผลแล้วว่าทำไมพี่โทนไม่อยากมาบ้านคุณแม่อร
ก็แบบโอ้โห มีห้องโชว์ผลงานรางวัลด้วยอ่ะทุกคน
ทั้งเหรียญรางวัล ใบประกาศนียบัตร
แล้วยังชุดยูโดที่พี่โทนใช้ใส่แข่งจริงๆก็มี

แล้วไม่ได้มีแค่กีฬานะ ยังมีพวกเข้าอบรมกิจกรรมต่างๆ
ใบประกาศกระโดดหอตอนเรียน ร.ด. ยังมีเลย
ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมถึงไม่อยากมา
ทำถึงเกินอ่ะคุณแม่อร

แต่ว่าความสุขมันก็ไม่ได้ยาวนานเท่าไร
เพราะคนที่พี่โทนไม่อยากเจอก็มาจนได้
และด้วยคำพูดบางอย่างเลยทำให้สถานการณ์แย่ลง
และตอนนั้นดาวก็รู้สึกขนลุก มันเป็นความรู้สึกเดียวกัน
กับตอนที่ดาวเจอ เจ้าที่ในสวนบ้านพี่โทน

★★★★★★★★★★★

นายโทนไดอารี่ 156
ทะเลดาว ตอนที่ 6

ย้อนกลับไปตั้งแต่เด็กๆแล้ว พ่อกับแม่ดาวบอกเสมอว่าพวกเราน่ะอยู่ในป่าในเขา เพราะงั้นจะได้ยินได้เห็นได้สัมผัสอะไรมากกว่าคนในเมืองนะ แล้วดาวก็เห็นสิ่งแปลกๆหลายต่อหลายครั้งอย่างที่พ่อกับแม่บอกจริงๆนั่นแหละ ใครอ่านประดับดาวตอนที่ดาวเข้าไปอยู่กับเจ๊ใหม่ๆ

ก็คงจะจับความหมายที่ดาวเล่าเอาไว้ได้นั่นแหละ แต่ดาวไม่ได้มีความสามารถถึงขั้นสื่อสารหรือรับฟังอะไรนะ เพราะงั้นดาวก็เลยศึกษาหรือหาอ่านอะไรเกี่ยวกับพวกนี้มาตลอดบ่อยๆ ก็แบบว่าไหนๆก็ได้พบได้เจอแล้วก็อยากรู้พวกข้อมูลเอาไว้บ้าง อย่างตอนไปหอพักพี่โทนน่ะก็ได้เห็นได้เจอ น้องกุมารนั่นแหละ ดาวก็กลัวในตอนแรกบอกตรงๆ แต่มันมีจุดให้เอ๊ะในหลายๆอย่าง

แต่จุดที่เอ๊ะสำคัญๆเลย พี่โทนอาจจะไม่ได้เล่าในหลายๆตอนตั้งแต่ตอนที่ 10 เป็นต้นมา สิ่งที่ดาวเอ๊ะมาตลอดคือในตู้เย็นพี่โทน ต่อให้จะไข่หมด หมูหมด หรือ ผักหมด แต่สิ่งนึงที่ไม่เคยพร่องหรือหมดตู้เลย คือผลไม้และขนมหวานบางอย่าง และบางครั้งพี่โทนก็จะเอาผลไม้ใส่จานใบนึงซึ่งเก็บไว้โดยเฉพาะ เอามาวางไว้ในจุดๆนึงตลอดและบอกว่า อ่ะ แล้วก็พูดชื่อๆนึงออกมา

นั่นแหละที่ทำให้ดาวเอ๊ะแล้วการมาเจอเด็กที่วิ่งไปวิ่งมาเนี่ย มันก็กลัวๆนะ แต่ก็ดาวก็พนมมือแล้วพูดออกเสียงไปว่า มาเฝ้าห้องให้พี่โทนนะไม่ได้มาร้ายอะไร ตอนที่อยู่เนี่ย อย่าพึ่งออกมาให้เห็นได้มั้ยยังทำใจไม่ได้เนี่ย แล้วก็ไม่มีเสียงอะไรตอบกลับมานะ แล้วสิ่งนั้น... ก็ไม่ได้หายไปหรอก ยังมีมาบ้าง แต่จะมาเบาๆ อย่างเช่นเสียงจานสั่นกริ๊กๆ

นั่นเลยทำให้ดาวรู้แหละว่าพี่โทนเขาเห็น เขารู้ เขาสัมผัส ในสิ่งที่ดาวเองก็เห็นมาตั้งแต่เด็กๆได้ และดาวรู้สึกว่าพี่โทนเขาเหนือไปอีกขั้นนึงอ่ะ ที่สำคัญตอนที่ไปบ้านพี่โทน ดาวรู้สึกเลยว่ามีแน่ๆ ยังไงก็มีแน่ๆ แล้วก็เห็นจริงๆนั่นแหละ ชายสูงอายุยืนอยู่ในสวน คือท่าทางการยืนดูยังไงก็ไม่ใช่คนงานแน่ๆ ยืนผ่าเผย ดูน่านับถือมากๆ

แต่ตอนที่นังหนูแก้มไปพูดไม่ได้อ่ะจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ว่าสิ่งที่ดาวรู้สึกได้เลยคือความหนาว หนาวแบบยะเยือกเลย เสียวสันหลังแบบว่า..ว่าบบบบ ไปทั้งตัวราวกับว่ารอบๆตัวนี้มีสิ่งนั้นล้อมรอบอยู่ จนพี่โทนเขาพูดอะไรบางอย่างออกมานั่นแหละ นั่นเป็นครั้งแรกเลยที่ดาวรู้จักคำว่าใจหล่นไปถึงตาตุ่ม คือดาวรู้ ดาวสัมผัสได้ แต่ดาวไม่ได้ถึงขั้นสื่อสารได้

เพราะงั้นดาวเลยไม่รู้ว่าจะแก้ไขสถานการณ์ยังไง แต่พี่โทนนั่นแหละที่จัดการได้ โหยคือมันเย็นว่าบตั้งแต่สันหลังไล่ไปที่หัว ย้อนลงมาที่เท้าเลยไม่ได้พูดเล่นมันเป็นแบบนั้นจริงๆ และตอนนี้มันก็เหมือนกัน และที่สำคัญมันรุนแรงกว่าตอนนั้นอีก พอคุณแอนพูดถึงพ่อทศกับแม่ทิพย์แบบนั้นรอบๆตัวดาวตอนนี้ รู้สึกเหมือนที่ผีเจ้าที่บ้านพี่โทนออกมาเลย


ดาวมีความเชื่อว่าเมื่ออากาศรอบๆตัวเย็นอย่างกะทันหันนั่นคือการปรากฏตัวของวิญญาณ ดาวจำไม่ได้ว่า อ่านหนังสือหรือดูคลิปรายการผีอะไรสักรายการ เขาบอกว่าทางวิทยาศาสตร์บอกเอาไว้ว่า ผีหรือวิญญาณมันคือพลังงานชนิดนึง ซึ่งไม่มีพลังพอที่จะปรากฎตัว เพราะงั้นเวลาจะปรากฏตัวนั้นเหมือนจะดึงพลังงานรอบๆตัวจำนวนมหาศาล เกิดการถ่ายเทความร้อนเลยทำให้อุณหภูมิลดลงอย่างกระทันและฮ่วบฮ่าบ ( ปัจจุบัน ณ ตอนนี้ มีข้อที่อธิบายได้ดีกว่า )

เพราะงั้นมันเลยหนาวแบบกะทันหันจนสั่นได้เลย คือพี่โทนไม่มีทางปล่อยไอเย็นขนาดนี้ได้หรอก ถึงจะรู้ว่าเก่งพี่โทนก็คนธรรมดาไม่สามารถที่จะปล่อยไอเย็นแบบนี้ได้แน่ๆ แต่ว่า.. ถ้าเป็นสิ่งที่ติดตามพี่โทนมาด้วยมันก็ไม่แน่ ดาวหันไปมองที่พี่โทนที่ตอนนี้หน้านิ่งมาก สายตาคือมองแบบเย็นชาสุดๆ แต่บอกตรงๆยิ่งนิ่งยิ่งน่ากลัวสำหรับพี่โทนอ่ะสู้ให้เขาตะโกนแหกปากมาจะดีซะกว่า

จังหวะนั้นคุณอาร์มตะโกนอะไรไม่รู้ เป็นภาษาญี่ปุ่น มันเป็นจังหวะเดียวกับที่พี่โทนพุ่งไปหาคุณแอน แฟนคุณแอนรีบเข้ามาขวางเลยแต่จังหวะนั้นพี่โทนปัดขาร่วงเลย ปัดขาแบบยูโดน่ะ





แฟนคุณแอนเหมือนเป็นอากาศธาตุเลยอ่ะ แต่ต้องชื่นชมนะเขาดูห่วงคุณแอนจริง จากที่โดนปัดขาจนลงไปนั่งพับเขารีบลุกขึ้นพุ่งไปหาพี่โทน แต่ก็โดนพี่โทนหลบและดักขาเอาไว้ ไอ้การดิ้นรนของแฟนคุณแอน มันได้ผลนะ มันช่วยซื้อเวลาได้

จังหวะที่พี่โทนง้างฝ่ามือใส่คุณแอนน่ะ พวกลูกน้องวิ่งมาดึงมารั้งมาฉุดพี่โทนเอาไว้ พอพี่โทนชะงักไป คุณอาร์มถอนหายใจเป่าปากเหมือนโล่งใจ แต่ความหายนะมันไม่จบง่ายๆ เพราะคุณแอนพูดมาว่าไอ้สันดาน ทำเป็นเก่งนะไอ้ขี้คร่อกพ่อแม่ไม่สั่งไม่สอนหรือไง

คุณอาร์มพูดเฮ้ย !!! แอน แต่ว่าไม่ทันแล้ว ตอนนั้นดาวคือขนลุกทั้งตัวเลย พี่โทนตะโกนแม่งเอ๊ย !!!  แล้วก็หันไปต่อยไปศอกไปอัดใส่คนที่มาล็อค จนหล่นร่วงไปทีละคนสองคน ตอนนั้นคุณอาร์มเข้าไปห้ามเลย เฮ้ยโทนใจเย็นใจเย็น คุณแอนก็ยังพร่ามไม่หยุด จนคุณอาร์มต้องหันไปพูด แอน หุบปาก !!!  แล้วพี่โทนก็ยื่นมือไปกระชากคอเสื้อคุณแอน แล้วพูดเสียงดังเลย

พี่โทนตะโกนใส่ ว่าใครลูกขี้ครอกวะ แล้วพี่โทนก็ดึงคอเสื้อมา เขาพูดไอ้พวกเกิดมาบนกองเงินกองทองน่ะมันจะไปรู้อะไรวะ ถ้าไม่เคยต้องอดมื้อกินมื้อเป็นเดือน ถ้าไม่เคยต้องเห็นว่าของในบ้านหายไปทีละอันสองอัน ถ้าไม่เคยต้องนับเศษเหรียญไปซื้อข้าวก็อย่าปากดีให้มาก ก็เพราะแม่งเป็นแบบนี้ไงถึงไม่อยากมาบ้านนี้

ทำไงอ่ะทุกคนพี่โทนเหมือนน็อตหลุดไปแล้ว คุณอาร์มจะเข้าไปหาพี่โทนก็ใช้มืออีกข้างอ่ะกระชากคอเสื้อไว้และยืดไว้แบบนั้นเพื่อไม่ให้คุณอาร์มเข้ามา แต่ว่าคุณอาร์มเหมือนปลดออกอ่ะ บิดข้อมือจนพี่โทนต้องปล่อยออกเอง อ้าวคุณอาร์มเป็นมวยเหมือนกันเหรอ ส่วนคุณแอนเชื่อมั้ยว่า แค่พี่โทนกระชากคอเสื้อแค่ทีเดียว คุณแอนที่เก่งกล้าเมื่อกี้หน้าถอดสีเลย คุณอาร์มดันพี่โทนออก แล้วก็พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นอะไรอีกไม่รู้ พวกลูกน้องอีก 4-5 คนก็กรูกันเข้ามา แล้วก็โป๊ก !!! คุณอาร์มที่ดาวรู้สึกว่าใจดีกับพี่โทนมากๆเลย จังหวะที่พี่โทนจะเข้าไปหาคุณแอนคุณอาร์มล็อคคอเสื้อเอาหัวโขกและถีบพี่โทนจนเซถลาไปเป็นเมตรๆ

แล้วคนที่กรูเข้ามาอ่ะจะคว้าจับพี่โทน พี่โทนก็ก้มหลบ หมุนหลบ ก้มหลบ แบบว่าพยายามหลบการจับกุมจนระยะจากคุณแอนเริ่มห่างออกไป แต่พี่โทนพูดว่ารอตรงนั้นแหละ เดี๋ยวเจอกู พี่โทนพูดกูกับผู้หญิงเลยอ่ะแล้วแฟนคุณแอนที่ตอนแรกบทหายไปแล้ว ตอนนี้รีบเข้ามาหาคุณถามว่า เป็นไรมั้ย แล้วก็ต่อว่าคุณอาร์มว่า ทำไมไม่ช่วยแอนเลย

คุณอาร์มหันมากระชากคอและพูดว่า ถ้ามึงทำได้เหมือนที่ปากพูด มึงก็ลองทำสิ่ไอ้โง่ แล้วพี่สะบัดมือที่ดันออกไป แล้วมากุมหัวตัวเองบอกหัวแข็งชิบหาย แล้วหัวคุณอาร์มโนเลยนะตอนนั้นเป็นลูกมะนาวเลย แฟนคุณแอนหน้าเสียเลยนะ คุณแอนยิ่งแล้วใหญ่เลย ตอนนี้พี่โทนอ่ะ เขาหลบๆ และพยายามหาเข้ามาหาคุณแอน คุณอาร์มบอกเวนเอ๊ย แล้วหันมามองหน้าคุณแอนและพูดว่า แกนี่มันปากไม่สร้างสรรค์เลยนะแอน รู้ทั้งรู้ว่าถ้าพูดเรื่องนั้นมันจะเกิดอะไรขึ้น

แล้วแฟนคุณแอนอ่ะก็สั่งๆ คนของเขาที่มาด้วย อ้อลืมบอกไปว่าแฟนคุณแอนดูทรงแล้วก็ไม่ธรรมดาหรอกนะ คนของแฟนคุณแอนเข้าไปหาพี่โทน คุณอาร์มก็พูดเป็นภาษาญี่ปุ่นอะไรไม่รู้ คนที่จะจับตัวพี่โทนตอนแรกก็ถอยออกมากันหมดเลย แล้วบอกเลยนะว่า 3-4 คนที่แห่กันเข้าไปตามคำสั่งของแฟนคุณแอนโดนตบคว่ำหมด เหมือนพี่โทนเขาสติหลุดแล้วอ่ะตอนนี้ จะเข้ามากระชากคอคุณแอนให้ได้เลย

ทักษะต่อสู้ด้วยมือเปล่าของพี่โทนเรียกว่าไม่ธรรมดาเลยอ่ะ ก็จริงอยู่ว่าโลกนี้ต้องมีคนเก่งอีกมากมาย คนที่เก่งกว่าที่โทนยังไงก็ต้องมีแน่ๆ แต่ว่าตรงหน้าดาวตอนนี้และพี่โทนเก่งมากๆ ถ้าจะบอกว่าเก่งโคตรก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ถ้าเอาสภาพร่างกายตอนนี้ที่ฟิตๆไปเทียบกับตอนที่สู้กับพวกของแฟนเก่าดาว รับพวกรองพวกเพื่อนของแฟนเก่าดาวนั้นเละแน่ๆ

ก็คิดดู 3-4 คนนั่นน่ะคนตัวโตๆทั้งนั้น โดนพี่โทนอัดใส่แบบเหนือชั้นเลย แต่ว่าอย่างที่บอกว่าพี่โทนไม่ใช่คนที่เก่งกาจที่สุด ตอนนั้นพี่โทนหลบไม่พ้นโดนต่อยเข้าเต็มๆแล้วโดนถีบจนกลิ้งเลย ดาวก็ตกใจแต่ว่าไม่ได้ร้องกรี๊ดอะไรออกมานะ เพราะว่าแปปเดียวพี่โทนที่เหมือนจะลุกไม่ไหวกลับพุ่งเข้ามาถีบใส่คนที่ต่อย จนอีกฝั่งก็ล้มกลิ้งไปเหมือนกัน จนคุณอาร์มพูดอุ๊ยงานเข้าละ คนของแฟนคุณแอนน่ะเหมือนจะง่อยๆนะแต่ก็อึดใช่ย่อยเลย

แต่ว่าพี่โทนโดนต่อยแล้วทำไงดี ทำไงดี ...  แต่ว่า...


[ คุณอาร์ม ] : แย่ละสิ่ งานเข้า


อยู่ดีๆคุณอาร์มพูดออกมาแบบนั้น ดาวก็ตกใจคิดว่าพี่โทนเขาจะได้รับอันตรายแต่ว่าไม่เลย ไม่ใช่แบบนั้น คือพูดตรงๆว่าดาวมีความฝังใจนะกับตอนที่พี่โทนเขา สู้กับแฟนเก่าของดาวและเพื่อนของพวกมันแบบ 1 ต่อ 4 แล้วพี่โทนก็โดนหนักใช่ย่อยเลยตอนนั้น แล้วตอนนี้อ่ะแต่ละคนรูปร่างน่ากลัวมาก

ทั้งรูปทาง ลักษณะทางกายภาพพวกนี้คือไม่กล้าเข้าใกล้เลยอ่ะ แค่ชนกระดูกก็คงหักแล้วล่ะ แล้วทำไงอ่ะแบบนี้ดาวจะเข้าไปช่วยแล้วแต่คุณอาร์มพูดดักขึ้นมาว่า ถ้าเข้าไปนี่ภาระเลยนะครับ ดาวก็ชะงักเลย.... เคยรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรไม่ได้เลยมั้ย ใช่ตอนนี้ดาวเป็นแบบนั้น แต่ว่า....

เสียงดังปั้กดังขึ้น หันไปมองอีกที พี่โทนกำลังหมุนตัวแลนดิ้งลงพื้นเลย ส่วนอีกคนก็ล้มคว่ำลงไปเลย คุณแอนก็ถึงกับร้องเฮ้ย !!! คือแค่พลาดสายตาแปปเดียว ก็ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น คุณอาร์มพูดกับแฟนคุณแอนว่า บอกคนของมึงให้ยอมและถอยออกมาซะไม่งั้นได้เข้าโรงพยาบาลแน่ แต่แฟนคุณแอนบอกว่าคุณอาร์มรอดูเถอะ คุณอาร์มบอกเอ้อมึงเตรียมจ่ายเงินเถอะ

ดาวก็ใจไม่ดีเลยนะตอนนั้น แล้วที่สำคัญคนของคุณอาร์มทำไมยืนนิ่ง คือยืนขนาบสองข้างแล้วไม่ทำอะไรเลย ยืนนิ่งเลยนะ คุณอาร์มเขาแตะไหล่ดาวไว้นะ แล้วบอกว่าเอาน่าๆคุณดาว ถึงอาจจะมีโดนสวนบ้างนิดๆหน่อย แต่น้องชายผมมันขั้นเทพ ไอ้ที่คุณดาวเคยเห็นมาตลอดน่ะลืมไปเถอะ เพราะมันแทบไม่ได้เข้าโซนเลย ตอนนั้นดาวสตั๊นไป ดาวรู้จักนะที่ว่าโซนน่ะคืออะไร มันคือสภาวะสมาธิขั้นสูงของพวกนักกีฬา  in zone / on fire ได้ยินบ่อยๆ เพราะว่าพี่จิ๋วเองก็ดูบาส nba บ่อยๆ

ดาวหันมองหน้าคุณอาร์มเลย แล้วน้องสาวคุณอาร์มก็พูดมาว่า อะไรนะพี่อาร์ม เข้าโซน มันทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ คุณอาร์มก็หันมาบอกว่า ลืมไปหรือไง ว่านั้นน่ะใคร ก็ไอ้อัจฉริยะที่แกชอบเหน็บแนมมันไง แล้วตอนนั้นน่ะดาวได้ยินเสียงร้องลั่นเลย พอหันกลับไปมอง มันเป็นช่วงสั้นๆที่พี่โทน เหมือนกำลังย่อตัวเหยียดขาขวาไปข้างๆแล้วย่อตัวลงพร้อมกับขาข้างซ้ายที่ย่อลงด้วย พร้อมกับร่างโตๆสูง 180 กำลังทรุดร่วงลงมา

มีคนจะเข้ามาหาพี่โทน แต่พอพี่โทนลุกขึ้นได้ เขาก็ตั้งท่าการ์ดมวยไทยเลย แล้วปั้กๆ ต่อยเข้าเป้าไวมากๆ ต่อยๆแล้วโยกหัวหลบ แล้วคือเขาโยกก่อนนะ แต่ว่ามีคนต่อยเข้ามาเหมือนว่ารู้ว่าจะมีการจู่โจมกลับมา แล้วเตะขาเหมือนเจาะยาง แล้วฟันศอกเข้าสีข้างจังๆเลย คือนึกภาพนะ เตะยางจนขาทรุดแล้วสับศอกเข้าสีข้าง

แล้วพี่โทนก็กระโดดออก คือไม่ได้เว่อร์วังเหมือนในการ์ตูนนะ ที่กระโดดหลบเป็นเมตรๆ พี่โทนเขาหลบแค่ช่วง 2-3 ก้าว แต่ว่าคนที่โดนสับศอกก็ถีบสวนมาจริงๆ พี่โทนถอยออกมาโคตรไวเลย แล้วที่แบบโห !!! ก็คือพี่โทนเขาตีลังกาหลังอ่ะ แล้วเป็นไงรู้มั้ย พ่อจ๋าแม่จ๋าดาวฝันอยู่หรือเปล่า เพราะว่าพอพี่โทนตีลังกากลับหลังไปแล้วเนี่ย เขาหมุนตัวเตะ 1 รอบ หรือที่พี่โทนชอบพูดว่า 360 kick อ่ะแหละ

เตะเข้าซอกคอเต็มๆ จนคนที่โดนอ่ะลงไปกองกับพื้นเลย จังหวะที่กำลังจะซ้ำก็มีคนพุ่งมาเอาไหล่กระแทก จังหวะนี้พี่โทนหลบไม่ทันแต่ว่าพอล้มไปก็กลิ้งตัวขึ้นมานั่ง แล้วกระโดดใช้ท่าปูหนีบ คานิบาซามิ คือหนีบเข้าไปที่ข้อพับของคนตัวใหญ่ๆ แล้วบิดจนเขาทรุดลง





และถีบเข้าไปที่หน้าอก ดังอั้ก แล้วก็ม้วนหลังขึ้นมายืน แขนแข็งแรงมากและรวดเร็วด้วย ตอนนั้นดาวใจเต้นตุ้บๆๆๆเลย คือกลัวก็กลัวนะ แต่พี่โทนทำอ่ะคือเท่มากๆ คือเขาเห็นได้ไง แบบว่าทุกอย่างมันดู Flow ไปหมดเลย หนีบคาท่าคานิบาซามิ ถีบหน้าอก แล้วม้วนหลังแบบยืดแขนขึ้นมายืน คือเขามีประสบการณ์ต่อสู้มากแค่ไหนเนี่ย ทั้งๆที่อายุก็แค่ 23 เอง แล้วคุณอาร์มเขาก็บอกโอ้โห้เทพจังวะ แล้วน้องสาวคุณอาร์มก็พูดขึ้นมาว่า อะไรพี่อาร์มไหนที่เคยบอกว่าเป็นนักยูโดไง ยูโดบ้านใครเตะต่อยแบบนั้น คุณอาร์มบอก แกจะดูถูกใครก็ให้ดูด้วยยัยแอน ในขณะที่แกใช้เงินพ่อแม่เที่ยวไปวันๆ ทางนั้นมันสู้ชีวิตสุดๆเลยนะจะบอกให้ อ้อแล้วจะบอกให้คนที่ตบทีมการ์ดของไอ้เวนชิบะจนเสียหมา ก็ไอ้โทนนั่นแหละ ทั้งคุณแอนและแฟนตอนนี้คือหน้าถอดสีหมดเลยนะ


แล้วคือคนที่แฟนคุณแอนมั่นใจนักหนาว่าเก่งๆอ่ะ.. คือขอพูดแบบสะใจๆหน่อยนะ พี่โทนตบคว่ำทุกคนเลย แล้วทางพ่อและแม่ของคุณอาร์มก็มาถึง แต่ว่าท่านสองคนดูสงบนิ่ง ดาวอ่ะคิดว่าคุณแม่อรจะโวยวายว่าทำอะไรลูกชั้น หรือไม่ก็มีแอคชั่นที่มากกว่านี้เพราะดูจากท่าทางและท่าที่ที่เห่อพี่โทนมากๆจากที่ผ่านมา แต่ไม่เลยท่านทั้งสองดูสงบมาก พ่อคุณอาร์มพูดขึ้นมาว่า ใครเป็นคนเริ่ม

ตอนนั้นทุกคนเงียบ แล้วพ่อคุณอาร์มก็มองไปที่คุณแอนแล้วพูดว่า เราใช่มั้ยแอน ระหว่างนั้นดาวก็หันสลับไปมาเลยไม่รู้จะมองใคร คุณแอนก็ถามว่าทำไมต้องคิดว่าแอนพูดอะไรใส่มันด้วยคะพ่อ ใช้คำว่ามันเลยอ่ะกำหมัดแล้วนะ คุณพ่อบอกว่า ยังไงซะแกก็คงจะพูดอะไรที่ไม่ดีใส่โทนอยู่แล้วพ่อกับแม่มั่นใจ แต่ถึงอย่างนั้นโทนก็ยังพอเอาหูไปน่าเอาตาไปไร่ได้ พ่อรู้นิสัยน้องดี แล้วอยู่ดีๆท่านก็หันมาด้วยมองแบบตาขวางเลยนะ

แล้วบอกว่า แต่ที่น้องมันถึงบ้าเลือดขนาดนั้น มันเป็นเพราะแกไปพูดบัดซบอะไรถึงพี่ทศกับพี่ทิพย์ใช่มั้ย  แล้วคุณแอนคือตานี่แข็งแบบคนเจอผีน่ะ คือดาวไม่รู้ว่าบ้านนั้นน่ะมีคีย์เวิร์ดหรือการกระทำอะไรบางอย่างที่เมื่อแสดงออกมาแล้วคนในบ้านจะกลัวกัน ยกตัวอย่าง อย่างบ้านพี่โทนเนี่ย ถ้าแม่ทิพย์เรียกพี่โทนว่า " ไอ้ตัวแสบ " พี่โทนเขาจะรู้ตัวละว่า ทำเป็นเล่นไม่ได้ต้องตั้งใจฟัง เพราะแม่ทิพย์เริ่มตึงละ

แต่กับบ้านคุณอาร์มดาวไม่รู้ แต่ตอนเนี่ยคุณแอนคือหน้าตาเลิ่กลั่กเลย แต่คุณแม่อรไม่พูดอะไร แล้วอยู่ดีๆตอนนั้นดาวรู้สึกเย็นยะเยือกขนลุกอีกแล้ว ก็จนดาวทรุดอ่ะ คือไม่ใช่แบบว่าฮาคิเวอร์แบบวันพีชนะ แต่อย่างที่บอกว่าดาวเองก็มี six sense เวลาดาวเจอผี ดาวจะรู้สึกหนาวๆแบบนี้ แต่คราวนี้มันรุนแรงกว่าของพี่โทนอีกพูดแบบเวอร์ก็เหมือนว่ามีผีร้อยกว่าตน มาอยู่ใกล้ๆเนี่ยดาวเลย


ดาวหันไปมองทางพี่โทนอ่ะ แต่ว่าเห็นพี่โทนกลิ้งเลย เฮ้ย !!! ใครทำพี่โทน.. อ้าว... พ่อทศนี่ ดาวก็ตกใจเผลอเรียก " พ่อทศ "  คุณอาร์มเอย คุณแอนเอย ก็หันไปตามที่ดาวเรียก พี่โทนอ่ะกลิ้งลงมาเลย พอลุกขึ้นมาคือเลือดกำเดาเต็มจมูกอีกแล้ว แล้วก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยไม่ไหวๆ มาบ้านเขาแล้วยังอาละวาดแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ

" ไอ้ตัวแสบ "


แม่ทิพย์ !!!  ดาวก็เรียกอีกแล้ว  แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือ พวกลูกน้องของคุณอาร์มอ่ะคือไปยืนเรียงกันเป็นแถวกระดานเลยนะ เกือบ 10 คนแล้วโค้งหัวให้แม่ทิพย์แบบเหมือนว่า Boss มาอ่ะ แม่ทิพย์บอกตามสบายเถอะนะ พ่อทศเดินมาสะบัดมือเบาๆเหมือนว่าเจ็บมือนิดๆแล้วบอกแหม่ ไอ้ลูกหมาอาละวาดซะไกลเชียวนะ ภาพที่ตามมาคือ

รปภ หน้าบ้านคุณอาร์มอ่ะ วิ่งกระหืดกระหอบมาแล้วบอกว่า ขอโทษครับคุณอาร์ม ผมห้ามแล้วเขาไม่ฟังบอกว่าจะมาเยี่ยมคุณท่าน แต่คุณอาร์มก็ยกมือห้ามไว้เหมือนจะหยุดไม่ให้พูดแล้วสะบัดมือเหมือนจะบอกว่าออกไปได้แล้ว แม่ทิพย์น่ะเดินไปหาพี่โทนแล้วก็คงช่วยทำแผลให้แหละ แต่ว่าพ่อทศอ่ะเดินมาทางที่ดาวอยู่ ดาวก็รีบลุกขึ้นและหลบไปข้างๆคุณอาร์มเลย ตอนนั้นเหมือนทุกคนรู้ว่าควรทำอะไร และไม่ควรทำอะไร


คุณอาร์ม คุณแอน แฟนคุณแอน คือยืนเงียบกันหมด พ่อทศเขาบอกว่าโทษทีนะที่ไอ้ลูกหมามารบกวน ตอนนั้นพ่อคุณอาร์มยืนขึ้น แล้วโค้งหัว ย้ำว่าโค้งหัวให้พ่อทศแล้วพูดว่าสวัสดีครับพี่ทศ พ่อทศบอกเฮ้ยๆๆ แล้วรีบไปพยุงไหล่ก่อนพูดว่า เป็นเจ้าคนนายคนจะมาก้มหัวให้คนอื่นง่ายๆได้ไง เดี๋ยวพ่อตาเอ็งก็ได้ปรี๊ดแตกอีกหรอก พ่อคุณอาร์มเงยหน้ามา แล้วคือน้ำตารื้นๆเลยแล้วบอกว่า ช่างปะไรพี่ทศ สบายดีมั้ยพี่ พ่อทศบอกสบายดีกว่าเอ็งอยู่แล้วทำงานจนสุขภาพเสียดูสิ่ แล้วพ่อทศก็หันไปบอก สบายดีนะอร คงไม่ได้ตามใจไอ้ลูกหมาอีกใช่มั้ย


แต่แม่อรตอบมาว่า ก็ทางนั้นไม่เคยตามใจลูกเลยนี่ ให้ทำงานหาเงินเองตั้งแต่เด็ก มีพ่อแม่ที่ไหนเขาทำกัน พ่อทศเขาไม่พูดเลยแต่หันกลับมาคุยกับคุณอาว่า ได้ข่าวว่าไม่สบายดีเป็นไงดีขึ้นบ้างยัง แม่อรก็บอกเดี๋ยว !!! นี่ฉันพูดอยู่นะพี่ทศ แต่พ่อทศก็บอกอ้าวโทษทีๆว่าไงนะอร คือ... พ่อทศดูกวนมากน่ะ ไม่ต้องสืบละว่าความกวนของพี่โทนนั้นได้มาจากใคร


คุณอาเขาถามพี่ทศมาได้ยังไง แล้วตอนนั้นก็เหมือนกองถ่ายละครปล่อยคิวอ่ะ รถตู้สีดำเลื่อนมาจอด ที่ลงมาคือผู้ชายใส่สูทสีดำๆหลายคนก็คงเป็นทีมการ์ดที่พี่โทนทำงานแหละ พ่อทศบอกว่าพอดีต้องไปเยี่ยม ( ชื่อบุคคล ) ที่ระยองน่ะ เลยแวะมาหาหน่อยนึง แล้วแปปนึงพี่โทนก็เดินมาพร้อมกับแม่ทิพย์โดยที่มีทิชชู่ม้วนๆยัดจมูกอีกแล้ว โอ๊ยย เดจาวู แล้วพี่โทนก็พูดว่าอะไรเนี่ยพ่อ มาถึงก็ซัดผมเลยเหรอ


พ่อบอกใครใช้ให้หัวร้อนล่ะ พี่โทนเขาจะพูดอะไรบางอย่าง แต่พ่อทศก็พูดแทรกขึ้นมาว่า พ่อไม่เห็นรู้สึกเจ็บๆแสบๆอะไรเลยเวลามีคนพูดถึง ถ้าพ่อยังไม่ได้รู้สึกอะไรเอ็งจะหัวเสียทำไมไอ้ลูกหมา แล้วพ่อทศหันไปมองพี่คุณแอน แฟนคุณแอนก็ขยับตัวเลย แต่ว่าคุณอาร์มเข้าไปกระชากคอแล้วบอกหุบปาก คือยังไม่ทันได้พูดอะไรเลยก็โดนเบรกแล้ว แล้วพี่โทนก็พูดว่าจบกันวันหยุดผม

แต่แม่ทิพย์ก็พูดว่า เดี๋ยวพ่อกับแม่จะไประยองต่อ จะเที่ยวก็เที่ยวไปสิ่ พี่โทนถามจริงเหรอแม่ แม่ทิพย์บอกอื้ม แม่กับพ่อมาธุระเฉยๆน่ะ แล้วตอนนั้นพ่อคุณอาร์มก็หันมาพูดว่าแอน เดี๋ยวหลังมื้อเย็นมาคุยกับพ่อหน่อย แล้วพ่อคุณอาร์มก็ผายมือแล้วบอกพี่ทศ ไปนั่งพักที่เรือนญี่ปุ่นก่อนครับ แล้วก็บอกให้พวกแม่บ้านเตรียมชามาด้วย แล้วก็ต้อนรับทีมงานที่มากับพ่อทศด้วย

ส่วนพี่โทนน่ะเดินไปหาพวกการ์ด แล้วเหมือนนักบอลอ่ะประกบมือเหมือนงัดข้อแล้วดึงไหล่มาชนกันแล้วตบไหล่ปั้ปๆ เขาก็พูดคุยไปน่ะตอนนั้น แต่ว่าพ่อทศก็บอกไอ้ลูกหมา มานี่ พี่โทนก็กึ๋ยแล้วก็เดินไปเลย เขาบอกกับดาวว่าเดี๋ยวพี่มานะดาว แล้วพี่โทนก็พูดว่า ใครรังแกบอกพี่นะ จะตบให้คว่ำเรียงตัวเลย แล้วคุณอาร์มก็บอกโหยน้องชายดูสิ่เสื้อเลอะหมดเลย รอยรองเท้าใครวะ


พี่โทนเอียงคอมองตาขวางเลย พี่อาร์มบอกโอ๋ๆ พี่ล้อเล่นแล้วทั้งพ่อแม่คุณอาร์ม พ่อทศแม่ทิพย์ก็เดินไปทางเรือนญี่ปุ่นโดยที่มีพี่โทนเดินตามไปด้วย แล้วแม่ทิพย์อ่ะก็เข้ามาลูบหัวพี่โทนแล้วเขย่าเบาๆ ส่วนคุณแม่อรก็เหมือนจูงมือพี่โทนเดินไปด้วย เป็นภาพที่อบอุ่นแปลกๆอ่ะ ดาวก็อ้าวสตั๊นเลยไปไงต่อล่ะทีนี้ ตอนนั้นแฟนคุณแอนก็พูดขึ้นมาว่าแอนเป็นอะไรมั้ย เดี๋ยวพี่จัดการให้เองแอนไม่ต้องห่วงนะ แต่คุณอาร์มก็พูดขึ้นมาว่า

เมื่อกี้น่ะเป็นที่ปรึกษาด้านทีมรักษาความปลอดภัยของบริษัท..... ซึ่งเป็นพ่อและแม่ของไอ้โทนคนที่คุณปากดีใส่เมื้อกี้... โอเค๊ ถ้าคิดทางบริษัทนั้นอาจจะเข้ามายุ่มย่ามกับธุรกิจของคุณไม่ได้เพราะว่าภาพลักษณ์ดูขาวสะอาด ผมมีโปรโมชั่นให้แล้วคุณอาร์มก็พูดชื่อมาทีละคน ไล่จากชื่อ


เสี่ยขุนแผน
เสี่ยจีน
เสี่ยคนที่5
เสี่ยคนที่6  แล้วก็มีอีก 4-5 คนที่ดาวไม่รู้จักเลย จะว่าไปแล้วที่พูดว่าดาวก็ไม่รู้จักหรอก วงเล็บที่ดาวไม่เอะใจชื่อป๋า เพราะว่าคุณอาร์มเรียกชื่อจริงนะ ส่วนพวกดาวจะเรียกแค่ป๋าๆๆๆ


คุณอาร์มพูดว่าคนพวกนี้พร้อมเป็นแบ็คให้ไอ้โทนทั้งนั้น อยากลองก็เอา แต่มันจะกระทบถึงคุณ(ชื่อพ่อแฟนคุณแอน)พ่อของคุณด้วยนะ แฟนคุณแอนหน้าซีดเลยตอนนั้น แล้วก็พูดขึ้นมาว่าตกลงมันเป็นใครทำไมแบ็คมันแต่ละคน... คุณอาร์มก็บอกว่าเอาเถอะคุณไม่อยากรู้หรอก คุณอาร์มพูดแล้วก็วางมือบนไหล่แล้วพูดว่า ถึงคุณจะใช้งานไม่ค่อยได้  แต่ก็เห็นแก่ความพยายามที่จะช่วยแอน ก็นะถึงจะโคตรทุเรศที่ทำอะไรไม่ได้แต่ก็ซื้อเวลาได้หลายวินาทีอยู่ เพราะงั้นวันนี้ผมจะไม่ถือสานะ แต่ถ้าคุณยังพูดจาไม่ดีกับน้องชายผมอีก.... คุณอาร์มพูดแล้วจับตบไหล่เบาๆและพูดว่า

จบไม่สวยแน่ คุณอาร์มพูดแล้วยิ้มแต่ว่าดาวรู้สึกว่าไม่เลย คุณอาร์มไม่ได้อารมณ์ดีเหมือนตอนแรกเลยล่ะ คุณอาร์มจับๆที่เอวตัวเองบิดไป บิดมา แล้วพูดว่าเฮ้อแทนที่จะเป็นวันดีๆแท้ๆแอนเอ๊ย แล้วคุณแอนก็พูดว่า แล้วทำไมล่ะพี่อาร์มแอนบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่อยากให้มันมาบ้านเรา

คุณอาร์มก็พูดสวนไปว่า แล้วคิดว่าโทนมันอยากมาบ้านเราหรือไงกัน เพราะแกนั่นแหละมันถึงไม่ค่อยอยากมาบ้านเรา ทั้งๆที่แม่และพ่ออยากให้มันมาเยี่ยมบ้านเราบ่อยๆแท้ๆ คุณแอนก็มองมาที่ดาวนะ คุณอาร์มบอกว่าแอนถ้าแกไม่อยากโดนไอ้โทนมันซัดหน้าหงายจริงๆ อย่าได้คิดจะไปยุ่งกับคนของมัน ไม่ว่าจะคำพูดหรือการกระทำ

ไม่เห็นหรือไงเวลาไอ้โทนมันบ้าขึ้นมา ถ้าไม่ใช้มีดใช้ปืนก็เอามันไม่อยู่หรอก เพราะงั้นอย่าได้คิดจะพูดอะไรที่ไม่เข้าท่ากับคนรอบๆตัวมัน มันไม่เคยเห็นแกเป็นพี่หรืออะไรทั้งนั้น ที่มันยังเรียกแกว่าพี่เพราะเกรงใจแม่กับพ่อเท่านั้นแหละ คุณแอนก็พูดออกมาว่า แอนก็ไม่ได้อยากนับมันเป็นน้องหรอก ไม่มีทาง

เป็นคนนอกบ้าน แต่มาตัวเหมือนเป็นคนในบ้าน ทั้งพ่อทั้งแม่ก็เป็นบ้ากันไปหมด ไปเห่อไปอวยมันกันหมด ไอ้ห้องเก็บผลงานบ้านั้นจะมีไว้ทำไมไม่เข้าใจ ทั้งเหรียญทั้งใบประกาศจะเก็บมาทำไม ดาวจะแยกตัวออกมานะ แต่คุณอาร์มยกมือห้ามไว้ คุณแอนเขาระบายอารมณ์ออกมาเยอะเลยเหมือนอัดอั้นสุดๆ เขาบอกทั้งพ่อและแม่ก็ไปเอาใจใส่อยู่แต่กับมันนั่นแหละ เกิดมาเป็นลูกคนกลางมันทรมานนะเว้ยพี่อาร์ม แอนควรได้มากกว่านี้สิ่ไม่ใช่มัน

ตอนนั้นคุณอาร์มหยิบบุหรี่ขึ้นมาดีดๆที่ก้นกรองและพูดว่า แอน แม่น่ะพยายามส่งค่าเทอมให้มันไม่รู้ตั้งเท่าไร พ่อน่ะพยายามยื่นมือเข้าไปช่วยลุงทศไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแต่ก็โดนปฏิเสธมาตลอด คุณอาร์มจุดบุหรี่สูบและพูดขึ้นมาว่า แกคิดแต่แค่ว่า แกไม่ได้รับสิ่งนั้นไม่ได้รับสิ่งนี้ แต่แกไม่ได้มองสิ่งที่แกได้รับมาเลย คุณอาร์มสูบแล้วเป่าพรูดดด และพูดต่อว่า


แกมีทุกอย่างที่โทนมันไม่มี เกิดมาหน้าตาดี เสื้อผ้าดีๆ ชีวิตที่ดีๆ ตื่นมามีข้าวกิน มีเงินไม่เคยขาดกระเป๋า มีคนไปรับไปส่งโรงเรียนทุกวัน มีของขวัญวันเกิดให้ตลอด มีงานเลี้ยงวันเกิดทุกปี งานการก็ไม่ต้องทำรับเงินปันผลจากธุรกิจครอบครัวอย่างเดียวเดือนนึงก็เป็นแสน อยากไปไหนก็ได้ไป แล้วแกจะต้องการอะไรอีกตอนนี้ หรือมันอาจจะผิดที่พี่ก็ได้ที่ตอนพ่อแม่ต้องทำงานสร้างฐานะ พี่ไม่เคยเล่น ไม่เคยดูแลแกน่ะนะ แต่ว่าทั้งหมดที่แกมีตอนนี้มันก็มากกว่าไอ้โทนไม่รู้ตั้งกี่เท่าต่อกี่เท่า แล้วแกจะเอาอะไร๊

แล้วคุณแอนก็พูดมาว่า แม่ไม่เคยพูด พ่อไม่เคยพูด แอนแทบไม่มีตัวตนในบ้าน ก็ใช่สิ่แอนมันลูกคนกลางนี่ เอะอะ อะไรก็ให้พี่อาร์มทำ มีอะไรหน่อยก็โอ้ไอ้ลูกนอกใส้นั้นน่ะแอนกดดันนะเว้ยพี่อาร์ม คุณอาร์มดูดบุหรี่อีกทีและพูดว่า " ปัญญาอ่อน "  คือช็อตฟีลมาก เบรกดังเอี๊ยดดด คุณอาร์มพูดว่า

แกเคยลองนับบ้างรึเปล่าว่าอาทิตย์นึงแกร่วมโต๊ะกินข้าวกับพ่อแม่กี่ครั้งเคยนับมั้ยล่ะ คุณแอนก็เงียบเลย คุณอาร์มพูดต่อว่าพ่อกับแม่ตั้งความหวังไว้กับแกตั้งเท่าไรแอน เขาพูดตั้งกี่ครั้งแกก็ไม่ฟัง อยากให้แกเรียนดีๆบ้างเพื่อตัวของแกเอง อ่ะแกก็ไม่เอา อยากให้แกมาช่วยงานบ้าง แกจะได้มีพื้นฐานแกก็อ้างว่าเรียนจบแล้วขอพักผ่อนให้หายเครียด นี่แกก็พักมากี่ปีแล้วล่ะ แกไม่เห็นจะหายเครียดสักที เวลาที่แกปล่อยผ่านไปพ่อกับแม่ก็อายุเยอะขึ้นทุกวันนะ แต่ตัวแกเองไม่ได้สร้างอะไรให้พ่อแม่ชื่นใจเลย นอกจากใบปริญญาที่เกือบจะไม่ได้น่ะ

ในทางกลับกันลองดูไอ้โทนนู่น บ้านก็กระท่อนกระแท่น ต้องทำงานพิเศษหาเงินเอาไว้ใช้เอง สภาพความเป็นอยู่คนละเรื่องกับแกเลย แล้วแกเป็นบ้าอะไรแอนไปอิจฉาชีวิตคนที่มันด้อยกว่าแก พี่ถามหน่อยว่ามีจุดไหนที่โทนมันเหนือกว่าแกล่ะ อีกอย่างนะเว้ยแอนพ่อแม่เรากับลุงทศป้าทิพย์ เขาผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแยะ ทั้งสุข ทั้งทุกข์ เขาก็เจอด้วยกันมาหมดแล้ว พ่อเราน่ะไม่มีทางมีวันนี้ได้เลย ถ้าไม่ได้ลุงทศให้โอกาส มันจริงที่พ่อเราโคตรเก่งแต่ว่าถ้าไม่มีคนให้โอกาสและชี้ทางที่ถูกต้องพ่อเราจะมีวันนี้มั้ยวะแอน มันแย่มากหรือไงที่พวกท่านจะรักไอ้โทนเหมือนลูกตัวเองน่ะ

แล้วแฟนคุณแอนก็พูดขึ้นมา เอ่อคุณอาร์ม.. ไอ้เด็กเมื่อกี้... คุณอาร์มมองหน้าแล้วบอกว่าข้องใจอะไรรึเปล่า แฟนคุณแอนก็บอกเปล่าครับ คุณอาร์มดูดบุรี่แล้วทิ้งลงพื้นนะ เขาเหยียบๆแล้วพูดว่า แอน แกพิจารณาตัวแกใหม่อีกรอบ พี่ไม่ได้บอกนะว่าให้ทำดีกับไอ้โทนในเร็ววันนี้หรอก แต่ไปทบทวนดูเอาว่าเกลียดมันเพราะอะไร

เพราะพ่อแม่เราเอาใจมันรึเปล่า หรือเพราะว่าพ่อแม่เราให้มันมากกว่าที่พวกท่านให้แกมาตั้งแต่เกิด ถ้าแกคิดว่าแกด้อยกว่ามันแกก็พยายามปรับปรุงตัวเองมันก็แค่นั้น และพี่เตือนอย่างนึงว่า อย่าคิดไปทำอะไรลับหลังไอ้โทน เพราะว่าบรรดาอาๆของมันอีก 6 คน เขาอยู่ในที่มืด เราน่ะอยู่ในที่แจ้ง เขาจะทำอะไรเราไม่มีทางรู้ คนที่จะซวยคือพ่อแม่เราจำไว้ อ้อแล้วก็อีกอย่างนะแอน

แกพูดตลอดว่าลูกคนกลางอย่างแกน่ะลำบาก แกอาจจะไม่รู้ตัวว่าลึกๆแล้ว แกก็ยอมรับว่าไอ้โทนมันเป็นน้องแกแล้วนั่นแหละ คุณแอนเถียงว่าอะไรพี่อาร์มพูดอะไร คุณอาร์มก็บิดตัวขี้เกียจไปมาๆแล้วบอกว่า ถ้างั้นแกจะพูดซ้ำซากทำไมว่าลูกคนกลางมันกดดัน ทั้งๆที่เราก็มีกันแค่2คนพี่น้อง ยกเว้นว่าแกจะนับว่าไอ้โทนมันเป็นน้องชาย แค่นั้นเอง

น่าติตตามมากๆ

[Panya Sripaks]

เรื่องราวเดินตามท้องเรื่องสนุกที่ละนิดที่ละหน่อยตื่นเต้นสยองขวัญ ขอบคุุณครับ

[tanrivo]

เห้ออออ

[T_Pairach]

ประวัตินายโทนเลย    

[Benjee]

เทพโทนนี่ของเค้าเยอะจริงๆ

[Supersunny]

อิจฉาน้องแหละ

[jojoe1988]

เด็กขี้อิจฉา กับหมาบ้า เหอๆ

[sirihim]

ว่าใครก็ได้ ที่ไม่ใช่คนที่คุณโทนรัก

[Tom8013]

หรือแอนแอบรักโทน

[Fiction_man]

อันนี้ต้องอิจฉาคุณโทนสุดๆ

[bybee]

แอนลูกคนกลางเก็บกด

[kabyala]

อิฉาว่างั้นเถอะเฮยนี้ละสตรี​ อยากให้เขาเห็นว่าเรามีตัวตน​ เราก็ต้องเห็นเขาก่อน​ อยากกินข้าวของเขาเราก็ต้องเอาข้าวเราให้เขากินก่อน​ ง่ายๆครับทำดีกับคนอื่นคนอื่นก็จะดีกับเราตอบทำสิ่งไหนได้สิ่งนั้นปลูกต้นจำปาดะก็ได้ลูกจำปาดะตอบแทน

[kabyala]

แหมโทนถามมาได้ไงว่าพอเห็นดาวนอนขารูปตัวเอ็มน้ำเยิ้มจะทำไงผมนะไม่เสียบก่อนหรอกแต่จะจับมายกซดแบบซดแกงจืดเลยแบบให้ดังซู้ดดดดอ่าาา

[number6]

อาการเหมือนหาเรื่องกันมาตั้งแต่เด็กแบบมีปมในใจที่ยังค้างคาอยู่ แต่ก็คามานานจนโตขนาดนี้ยังไม่เลิกแหะ จะเคลียร์ยังไงให้หายนะ เพราะดูทรงก็น่าจะต้องเกี่ยวข้องกันต่อไป ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ

[เอี้ยเกี้ย]

  โอโห พ่อทศนี่สุดๆเลย เปรี้ยงเดียวหยุดเหตุการณ์ได้