ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 10 ] ตอนที่ 170 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีของทุกๆท่านครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 มาจนถึง Part 10

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข


แนะนำจอย



จอยเป็นพนักงานที่ขึ้นตรงกับบริษัทสาขาใหญ่ของคุณท่านครับ

จอยอยู่ฝ่ายประสานงาน ล่ามภาษาญี่ปุ่น

จอยเป็นคนสวย Smart หุ่นดี เพราะเธอให้ความสำคัญเรื่องบุคลิกภาพ

จอยเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าครับ แล้วไม่ยอมบอกผม จนผมมารู้เองและเหวอชิบ

★★★★★★★★★★★



ความเดิมตอนที่แล้ว

ผมกลับมาทำงานเต็มตัวแล้วครับผม

แต่ว่าก็ได้นัดจอยไปทานข้าวกลางวันกัน

เธอบอกช่วงนี้งานเยอะมาก เพราะทางญี่ปุ่นมีการเคลื่อนไหวมากมาย

นั่นเพราะมีการยกเลิกการหมั้นของรุกะกับชิบะ นั่นเอง


★★★★★★★★★★★


ฮึ๊ !!! ถอนหมั้นแล้ว ผมถามทั้งๆที่ข้าวยังเต็มปาก จนพอนึกได้ก็รีบเคี้ยวๆและกลืน จอยบอกก็ใช่น่ะสิ่ งานเลยวุ่นวายไปหมด.... ผมถามว่าราคาหุ้นหล่นมั้ย จอยส่ายหัวบอกไม่ลง แต่ก็ไม่ได้ขึ้นพรวดพราดน่ะ

แต่มันก็ไปในทางที่ดี เพราะชื่อเสียงชิบะกรุ๊ปมันลุ่มๆดอนๆ เบี่ยงไปทางเสียซะมากกว่า การที่คุณเคย์ประกาศถอนหมั้น นั่นเท่ากับว่าความน่าเชื่อถือ และนักลงทุน จะเทไปทางคุณเคย์มากขึ้น

ผมมองจอย จอยก็บอกว่า ก็เพราะงานเซ็นสัญญานั่นแหละ จอยบอกว่าเพราะสิ่งที่คุณชิบะทำนั่นแหละ เป็นการแทรกแซงแผนงานแบบว่าหักหน้าคุณเคย์มากมายเลยอ่ะ ผมก็สะอึกนิดนึง ผมลืมสิ่งที่สำคัญอะไรไปรึเปล่าวะ...

ระหว่างที่ผมคิดอยู่จอยก็ถามเป็นไรอ่ะ อยู่ดีๆเงียบ ผมก็บอกเปล่า ๆ  ๆ กินข้าวเถอะคร๊าบ แต่กินได้แปปเดียว...ผมก็อื่มม ...  งั้นเหรอ ถอนหมั้นเหรอ จอยก็ถามผมว่าแล้วโทนเถอะจะยังไง ผมก็ถามอะไรหืม  จอยมองหน้าแล้วบอกคุณรุกะน่ะ

ผมบอกว่านี่ผมชวนจอยมนกอนข้าว จะให้ผมพูดถึงคนอื่นจริงดิ่ .. ผมมองหน้า จอยก็หลบตา บอกอื้อเปล่า บรรยากาศแปลกๆแฮะ แหย่จอยเล่นดีกว่า ผมก็ถามช่วงนี้ทำงานเครียดๆมั้ย จอยบอกมากมายยย


ผมเลยเอื้อมไปจับมือจอย แล้วถามเครียดใช่มะ แล้วลูบมือเบาๆ ถ้าใครอ่านเชียงใหม่ไดอารี่ น่าจะรู้ครับว่า ถ้าจอยพูดว่าเครียดเธอจะเป็นไง ผมก็ลูบมือเบาๆ จอยบอกไอ้บ้าโทน แล้วเสียงคือน่าร๊ากกกก

เอะอะก็จะชวน.. อย่างเดียวเลย ผมบอกเดี๋ยวๆ ๆ แค่ถามว่าเครียดเหรอ ทำไมจอยคิดอะไรอย่างอื่นล่ะ จอยก็หน้าแดงเลย ผมจับมือแล้วถามว่า คิดอะไรเหรอ จอยก็ตีมือเผี๊ยะ ๆ ๆ  ผมก็ทำหน้ากวงติงเบาๆนิดนึง ผมบอกว่าคิดเหมือนกันอ่ะดี๊ ....

จอบบอกยิ่งงานยุ่งๆอยู่ มาพูดอะไรก็ไม่รู้ ผมก็เลยถามไปอีกว่า แล้วถ้าว่างล่ะ จอยนิ่งเลย วายตาของสาวเก่งคนนั้นกลับกลายเป็นแววตาของสาวน้อยขี้อาย ที่แสดงออกได้ว่า.... ผมจับทางได้

••••••
ไอ้บ้าโทน โอ๊ยยยยย
#จอย

ว๊ายตายแล้ว ปากหวานฉ่ำๆเลยค่าาา
#เตย
••••••

จอยก็เปลี่ยนเรื่องคุยเลยล่ะ และว่าโทรหาพลอยบ้างเปล่านางบอกไม่ค่อยโทร ผมก็บอกว่าโทรหาแหละ แต่ไม่ได้คุยนานแค่คุยให้รู้เรื่อง จอยบอกเดี๋ยวนี้พลอยนางต้องนอนไว ใช้พลังงานเยอะมากทำงานแต่ละวัน

อื้อ... ก็พี่พลอยเป็นถึงรองหัวหน้านี่นะ.. ภาระจะเยอะก็ไม่แปลก ยิ่งพอจบโปรเจค 10 หลัก คงงานหนักกว่า ผมเลยถามหืม จอยคุยกับพี่พลอยบ่อยเหรอเนี่ย เธอบอกว่าบ่อยยย ต้องคุยเรื่องงานด้วย

ผมบอกอ้าวว ผมหลุดวงโคจรเฉยเลย จอยแลบลิ้น แบร่ และบอกสมน้ำหน้า อ้าวววววว ไรเนี่ยยย จอยบอกรีบกินเลยเดี๋ยวกลับไม่ทันตอนบ่าย ผมก็คร๊าบ ๆ ๆ แล้วถามหยังเชิงไปว่าเย็นนี้ว่างมั้ยนิ

เธอบอกไม่ว่างเลยยย วันนี้มีประชุมคอนเฟอเรนท์กับทีมภาคเหนือ ผมบอกอ้ออื้มๆ เธอถามทำไมจะเลี้ยงข้าวเหรอ ผมบอกอื้มก็ได้นะ สบายยย เธอยิ้มเอาช้อนจิ้มๆถ้วยซุปแล้วบอกว่า อาทิตย์หน้าดิ่ ผมก็บอกอื้ม ค่อยนัดกัน

ผมก็กินไป คุยไป แต่คุยน้อยหน่อยเพราะว่าต้องทำเวลา ก็ใช้เวลากินข้าวราวๆ 15 นาที ครับ ตอนจะเช็คบิลล์ไอ้โจ๊กโทรมา.. ผมก็รับสายว่าไงโจ๊ก มันบอกเฮ้ยนายช่าง ทำไรอยู่วะ เดี๋ยวกูเอาขนมไปส่งให้นะ ตอนนี้มารับใบออเดอร์ให้แม่อยู่ ใกล้ๆบริษัทมึงนั่นแหละ

ผมบอกเออๆ เดี๋ยวกูก็กลับบริษัทพอดี เจอกันๆ.... พอเงยหน้ามาไอ้ซั้ส !!! เจอเลยทันที ไอ้โจ๊ก กรูบอกให้เจอที่บริษัทกรู ไม่ใช่มาที่นี่ ไอ้โจ๊กยืนมองผมหน้าเหวอ ผมก็เหวอพอๆก้น แต่จอยนี้สิ่ดูเก็บอาการมาก  สักพักนึงมันก็พี่จอยสวัสดีครับ จอยก็บอกเอ๋ เพื่อนโทนใช่มั้ย สวัสดีจ้า

มันก็เอ่อ ผมก็เอ่ออ สักพักเหมือนเจ้าหน้าที่ของร้านก็เดินมาสวัสดีจ้าน้องโจ๊ก นี่นะใบออเดอร์ บอกคุณแม่ด้วย ขออร่อยๆเหมือนทุกทีเลยนะ ไอ้โจ๊กปั้นหน้าแล้วบอกได้เลยครับ ผมกับจอยมองหน้ากัน แล้วเดินออกมาหน้าร้านเลย

จอยจากที่เก็บอาการกลายเป็นหน้าแดงเลย แล้วบอกกะ กะ กลับไปทำงานก่อนนะ แล้วด้วยความที่ร้านติดถนน Taxi มาพอดีจอยก็เลยโบก ๆ ๆ จังหวะจะปิดประตู เธอก็โบกมือบ๊ายบาย แล้วพูดว่าคราวหน้าไปร้านไหนบอกด้วยนะ แล้วก็ยิ้มๆ เขินๆ

ผมบ๊ายบาย เธอกลับ พอหันกลับไปในร้านไอ้โจ๊กเดินมาเลย ผมจะชิ่งละ แล้วบอกนายช่างมึงหยุดเลย มึงจะไปไหน ผมบอกกลับบริษัทไง มันถามมึงมาทำไรตรงนี้เนี่ย ผมบอกกินข้าวไง ตาบอดเหรอสัสนี่

มันบอกมึงไปพร้อมกูนี่แหละ รถมันก็จอดเปิดไฟผ่าหมากติดฟุตบาทนี่แหละครับ ผมบอกหื้มม เพื่อนจะไปไหนต่อรึเปล่า เดี๋ยวก็นั่ง Taxi ไปเอง มันดึงปกคอเสื้อหลังคอผมเบาๆ แล้วบอกมึงจะไปหนายย นั่งไปกับกูนี่แหละไอ้นายสถานนีรถไฟ

มันก็ไม่ออกแรงดึงอะไรหรอก ผมก็อ่ะไปๆ พอขึ้นรถปุ๊ป มันกดโทรศัพท์เลย ผมก็ถามโทรหาแม่เหรอวะ แปปเดียวเท่านั้นแหละ  ไอ้คิงส์โว้ยยย ไอ้โทนมันมากินข้าวกับพี่จอยโว้ยยยย  เอ้า !!! ไอ้ห่านี่

แล้วมันเปิดลำโพงด้วยนะ ไอ้คิงบอก โอ้โหไอ้ขุนแผน มึงไปนัดกินข้าวกันด้วยเหรอเนี่ยยยย ไอ้โจ๊กบอกไม่แค่นั้นนะเว้ย มันลงทุนนั่งรถจากบริษัทมันมาถึง ( ชื่อร้าน ) ตรงอโศกเลยนะเว้ยย

ไอ้คิงก็เล่นใหญ่เลน โอ้โห !!! กูว่าแล้วไง๊ ไปเรียกเขาจอยแบบห้วนๆ นี่ถ้าไม่มีอะไรในกอไผ่ มึงคงไม่กบ้าเรียกแบบนั้นหรอกไอ้โทนนน ไอ้โจ๊กบอกเฮ้ย ๆ ๆ เรียกใหม่ไอ้คิงไม่ใช่ไอ้โทน  ไอ้ห่าคิงก็บอกโอ๊ะ ๆ ๆ ไอ้นายสถานี ไอ้โจ๊กบอก ถูกต้องนะคร๊าบบ

แม่มเอ๊ย พลาดจริงๆที่ขึ้นรถไอ้ห่านี่มา โดนลุมเฉยเลย ไอ้คิงบอกโห้ !!! พ่อขุนแผนแดนสยาม ยอมครับลวกเพี่ย ยอมมม ผมเลยถามไปว่า มึงว่างมารับโทรศัพท์เหรอวะ ไสหัวไปทำงานไป

มันบอกอย่า ๆ ๆ  อย่ามาเปลี่ยนเรื่องไอ้ขุนแผน ไอ้นี่มันร้ายยย ไอ้โจ๊กบอก ร้ายกาจจจจจจ





ผมบอกนี่พวกมึงเป็นไรกันเนี่ย ไอ้โจ๊กบอก นายช่างมึงผงาดแล้วไง ใครจะไม่ดีใจวะ ไอ้คิงหัวเราะ 55555 ผมบอกมึงวางสายแล้วไสหัวไปทำงานเลยไป ไอ้เวน มันบอกเยดโด้ววว ลูกพี่โทนใจร้ายจังวะ ไอ้โจ๊กก็หัวเราะอีก

ผมบอกมึงสองตัวนี่น๊า ไอ้คิงหัวเราะลั่นเลยแล้วบอกเออๆกูทำงานก่อนไอ้ขุนแผน ผมบอกเดี๋ยวจะโฟร์แฮนด์ใส่หน้ามึงเนี่ยไสหัวไปไอ้เวน มันก็ 5555 แล้ววางสายไป ไอ้ห่าก็ยิ้มกุ้มกริ่มเชียว ผมบอกหรือมึงจะเอาซักหมัด มันบอกแหมๆๆ นายช่างมึงนี่มันมองสีหน้าออกชัดๆเลยว่ะ

ผมบอกเลิกๆไอ้ห่า โอเคนัดกินข้าวกันจบมะ มันถามใครนัดวะ ผมบอกกูนี่แหละ มันบอกว๊าย ตัยล๊าวนายช่างกูโหดว่ะ ผมถามว่าแล้วมึงไปทำไรที่ร้านนั่นวะ มันบอกอ้าวๆกูก็ไปเอาใบออเดอร์ ใบวางเงินไง ค้าขายกับร้านพวกนี้เขาเป๊ะหมด แม้กระทั่งส่วนประกอบ ผมบอก ฮ๊ะ ?

แล้วก็บอกไปว่าเมื่อวานที่คุยเรื่องขนมกับแม่มึงแล้วเขาบอกว่า มีออเดอร์รออยู่แต่ต้องซื้อวัตถุดิบใหม่คือร้านนี้เหรอ ไอ้โจ๊กบอกเออ เขาให้แม่กูทำมาวางขายหน้าร้านแล้วหลายรอบแล้ว อ้อ ผมเข้าใจละที่แม่ไอ้โจ๊กลัดคิวมาทำขนมให้ผมก่อน และบอกว่ามีคนสั่งแต่ต้องรอวัตถุดิบ ซึ่งก็คือร้านนี้

อื้มไม่แปลกใจ เพราะร้านนี้ค่อนข้างเนี๊ยบเลยนะ รสชาติอันไหนไม่อร่อยจริงคงเอามาวางขายไม่ได้เข้าใจละ ผมก็บอกเออๆ มันก็บอกอุแหม่ นายช่างกูป๊อปจริงๆน้องดรีมเอย พี่จอยเอย นี่ยังไม่รวมอีเจนที่หาทางแดรกมึงด้วยนะเนี่ย ผมบอกพอเลยเจนน่ะ แม่มทำให้กรูหลายเป็นผู้ร้ายเฉย กูนี่โดนพ่อบ่นเลยเรื่องไปใช้กำลังบริเวณโรงเรียนน่ะ

ไอ้โจ๊กถามพ่อมึงรู้ได้ไงวะ ผมบอกก็มีคนรายงานดิ่ ดีที่ตอนกระทืบไอ้พวกการ์ดเกาหลีพ่อกูไม่ค่อยบ่นอะไร ไอ้โจ๊กบอกแต่นายช่างมึงโหดจังวะ เตะต่อยไวชิบหายแล้วมีหลายท่าด้วย ตอนม.6 มึงบอกแค่เล่นยูโดกับหัดคาราเต้ไม่ใช่เหรอวะ ผมบอกอย่าถามเลย เดี๋ยวยาว มันบอกแหม มึงเล่นอัดไอ้พวกรุ่นพี่หัวกล้วยร่วงเป็นมะม่วงแบบนั้น ใครมันจะไปเชื่อวะ ขนาดมองด้วยตาตัวเองยังไม่เชื่อเลย

ผมก็บอกเอาเหอะแล้วหลังจากกูกลับแล้วมีไรมะ ไอ้โจ๊กบอกก็มีอีกนิดหน่อยแหละ พวกไอ้ควายนั่นมันไม่ยอมไง คุณ ( ชื่ออา5 ) ก็เลยจัดชุดใหญ่ให้ แล้วจารย์.... ก็จะโดนเล่นด้วย พูดจาไม่เข้าหู ผมก็บอกเอ่ออ เออ โหดจังหวะอากู เขาถามฮ๊ะ นั่นอามึงเหรอ ผมก็เกาหัวแกร่กๆ แล้วบอกไม่ใช่อาในวงศ์ตระกูลหรอก แต่พูดไงดีวะ...

ผมก็กำลังพยายามกลั่นคำออกมา แต่ไอ้โจ๊กบอกว่า ถ้ามึงพูดลำบาก เอาเป็นว่าเขาเป็นแบ็คมึงแล้วกัน ผมก็บอกอ่อเอ้อ แบบนั้นก็ได้ ไอ้โจ๊กบอกใครจะไปเชื่อว๊า ว่ามึงแม่มจะเตะต่อยเก่งขนาดนั้นเห็นในโรงเรียนซ้อมแต่ยูโด ผมเลยบอกว่า เอาน่าช่างมันเถอะ มันก็บอกเออๆ ชิบหายละรถติดจะบ่ายโมงแล๊วววว

เหี้ยไรเนี่ย ไฟเขียว 15 วิ ไฟแดง 120 วิ บ้าแล้ววววว ผมมองไอ้โจ๊กเลิ่กลั่กเลย เหี้ยจะทันมั้ยเนี่ย นั่งภาวนา พุทธโธ ธรรมโม สังโฆ ไฟเขียวนานๆหน่อย ไฟเขียวนานๆหน่อย มาถึงหน้าบริษัท ผมรีบวิ่งไปติ๊ดบัตรก่อนเลย วู๊ยยยยยย เกือบไม่ทัน ไอ้โจ๊กก็บอกมึงนี่แม่มลงทุนแท้ๆ นั่งรถไปกินข้าวกับหญิงจนเกือบมาทำงานไม่ทันบ่าย

ผมบอกเอาเหอะน่า ผมรับขนมมา แล้วก็จ่ายเงินมันไป มันบอกเอ้อขอบใจ ผมบอกเออไสหัวกลับไปได้ละ มันบอกเออๆแล้วเท้าเอวมองตัวอาคารภายในแล้วบอกว่า มึงจำตอนที่ไปนั่งเล่นหลังโรงเรียนหลังคาบงานช่างได้ป่ะวะ ผมถามตอนไหนวะ มันก็บอกวันเวลามา ผมก็บอกเอ้อจำได้ ที่จำได้เพราะว่าวันนั้นมีเพื่อนในห้อง ตอกตะปู แล้วค้อนโดนนิ้วเล็บแตก

มันบอกเชี้ยตอนนั้นพวกเรายังคุยๆกันอยู่เลยว่า ถ้าจบมหา'ลัย จะหยุดพักและไปหาเที่ยวทะเลกันอยู่เลย แต่มึงแม่งทำงานก่อนใครเพื่อนเลย ทั้งๆที่เป็นตัวเปิดประเด็นเนี่ย ผมก็เลยบอกว่าช่วยไม่ได้นี่หว่า เพราะว่าถึงเวลาจริงๆ มันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด กิน เที่ยว มันต้องใช้เงิน ก็ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังนี่หว่า แค่ค่าเช่าห้องพัก ค่าเดินทาง แม่มก็หลายบาทแล้ว มันก็บอกเอ่อว่ะ ตอนเด็กพูดอะไรก็ไม่ทันคิดล่ะวะ

ผมบอกก็คงงั้น เพราะตอนนั้นไกลแค่ไหนก็เดินกลับบ้านได้ แต่ตอนนั้นมันไม่เหมือนกันแล้วอ่ะดิ่ มันถอนหายใจบอกเฮ้ออ ผมบอกเออมึงกลับไปได้แล้วไป มันบอกเออๆ แล้วล่ำลากันมันสักหน่อยแล้วมันก็เดินไปแล้วล่ะครับ ผมกลับขึ้นมาที่แผนก พร้อมกับขนมในมือเต็มสองแขน ผมบอกอ้าว กินหนมเร๊วววว พวกพี่ผู้หญิงก็รีบลุกมาเลย แต่คนที่ไวกว่าใครก็คือเหมียว เหมียวเดินมาแล้วหยิบถุงออกจากมือผมไวมาก แล้วก็ไปตั้งปุ้กไว้บนโต๊ะ พี่อีกคนยังพูดเลยว่า มาจากไหน ไวจริง

ด้วยความที่พึ่งจะหมดพักเที่ยง งานก็ยังไม่ได้ทำกันเต็มที่ เลยเดินออกมา ผมก็พูดกับคนที่อยู่ตรงนั้นแหละว่า ไปพัทยาผมไม่มีเวลาซื้อของอ่ะ อันที่จริงผมลืม ผมเลยบอกว่าขนมร้านแม่เพื่อนผมเอง อร่อยนะ

มันมีสองอย่างอ่ะ หยิบเอาเลยนะพี่คนละอัน แล้วรีวิวแลกก็มาเป็นเค๊กแยมส้ม พี่เค้าบอกอร่อยย อีกอันเป็นบราวด์นี่ ก็อร่อยย โอเคถูกปากพวกพี่ๆเขาละ ผมเลยแยกตัวมานั่งพักในห้องทำงาน เรียกว่าคอกทำงานดีกว่า

เฮ้ออ บิดตัวกรึ่บ ๆ ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเป็นพี่จักรครับ เขาถามเป็นไงโทน ท่านประธานเรียกตัวไป มีปัญหาไรเปล่า ผมก็บอกนิดหน่อยครับ พี่จักรพูดว่าถ้าเป็นเครื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว ไม่ต้องบอกก็ได้

ผมเลยบอกมีเรื่องงานด้วยครับ เกี่ยวกับการสรุปผลงานสัมมนาที่ทะเล พี่จักรบอกงั้นเดี๋ยว ๆ ๆ  ถ้าพูดถึงเรื่องสัมมนาก็ต้องเรียกทีมงานมาฟังให้หมด

อีก 10 นาทีค่อยว่ากันให้พวกนั้นกินขนมก่อน ผมบอกครับพี่จักร แล้วเขาก็บอกขนมอร่อยดีเค๊กส้มสดชื่นดี ผมบอกแน่นอนอยู่แล้วพี่ แม่เพื่อนผมทำขนมเก่ง แล้วพี่จักรก็เดินออกไป... อูยยจะว่าไป ผมลองเอาปกแขนเสื้อเช็ดๆที่หน้า

อ้าส์ ยังมีรองพื้นอยู่ เอาไงดี ผมเปิดประตูออกถาทว่า ใครมาโทนเนอร์ล้างรองพื้นบ้างขอหน่อยค๊าบบ แปปนึงเหมียวบอกมี ผมก็... อื่มช่างเถอะ มีก็มี ผมเลยเดินไปตรงกลุ่มคนนั่นแหละครับ

ผมก็ถามอร่อยมั้ยพี่ อร่อยมั้ยครับ Feed Back คือดีมาก พี่ๆเขาบอกว่า อร่อย ๆ ๆ แปปนึงเหมียวเดินมาพร้อมกับตัวล้างเครื่องสำอาง ผมก็จะยื่นมือไปรับพร้อมกับบอกขอบคุณครับ แค่เหมียวถามว่าทำเป็นเหรอ...

เออ.ว่ะ ไม่เป็นไร ผมแปะเองได้ แต่พี่อ้อมก็บอก เหมียว แก ล้างให้โทนมันหน่อย สงส๊ารสงสาร ผมก็เอ้า !!! อึกๆอักๆ แต่ผมก็ไม่ได้ลำบากใจอะไรนะ เพราะผมไม่ได้มีมุมที่ติดขัดติดค้างอะไร ไอ้การที่เหมียววีนใส่เมื่อกี้ ผมก็แค่ทำเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ ก็พอแล้ว


ผมก็นั่งเก้าอี้ตรงนั้นแหละ พี่อ้อมเขาก็ถามว่าโทน ท่านประธานเรียกไปทำไมอ่า พี่จักรบอกเกี่ยวกับสัมมนา ผมบอกครับ คุณท่านเรียกไปคุยน่ะครับ เพราะ เรื่องตอนพรีเซ๊นต์ยังไม่ดีพอ พี่จักรบอกเดี๋ยวทีมสันทนาการค่อยประชุมกันนะ

มีพี่คนนึงถาม อีโทนแกสนิทกับครอบครัวท่าประธานขนาดไหนเนี่ย หัวหน้าผมที่เดินมาก็บอก แหม ๆ ๆ นี่ลูกชายท่านประธานเลยนะ อย่าไปถามว่าสนิทแค่ไหน ผมบอกพอเถอะพี่ ผมขอเถ๊อออ  แหมะ !!! แล้วเหมียวก็เริ่มเช็ดหน้าให้

พี่คนเดิมกผ้บอกทำงานกับเขามานานแค่ไหนเนี่ย ผมบอกว่าก็เริ่มทำงานพิเศษตอน ปี2 ครับมได้ไปทำงานที่บ้านคุณท่าน.. บ้าน !!! นี่แกไปทำงานที่บ้านเขาเลยเหรอ ผมบอกครับ ตอนแรกไปทำงานการ์ดทีมพี่แมน แต่มีภารกิจนึง ผมบาดเจ็บ เอ็นข้อศอกฉีก

ช่วงพักรักษาตัว คุณท่านก็เลยให้มาทำงานเกี่ยวกับพวกเอกสารอ่ะครับ ผมแหงนหน้าเลยแล้วบอกนรกขัดช๊าดดด เหมียวก็บ่นนั่งนิ่งๆดิ๊ !!! พี่อ้อมถามว่าทำงานเอกสารเหรอ ผมบอกอื้อออ แต่ถึงไม่ได้เข้าร่วมทีมภารกิจ ผมก็ไปซ้อมกับทีมพี่แมนตลอดแหละ

แต่ว่าก็ต้องไปเรียนเพิ่มด้วย พี่เขาถามเรียนอะไรเพิ่ม ผมก็บอกว่าทุกอย่างแหละพี่ อย่างที่ผมเคยบอกไปแหละครับ ถ้าอยู่บ้านคุณท่านก็จะเรียกผมไปเรียนกับท่าน ถ้าอยู่บริษัทก็จะใช้ป้า ( ชิปปิ้ง ) มาคอยสอนงาน

ตอนนี้สีหน้าหลายคนเริ่มผวาละ ผมบอกก็จะมีลุง ( หัวหน้า HRตัวจริง ) มีป้า ( การตลาด ) มีน้า ( ฝ่าย PR ) ลุง ( ฝ่ายกฎหมาย) ตอนผมพูดไป ผมก็ไม่ได้มองหรอก เพราะหลับตาให้เหมียวเช็ดเครื่องสำอางให้อยู่


แต่พอผมลืมตามา คือเหวอหลายคน พี่ตั้มถามว่าเฮ้ยๆๆ แต่ละคนที่พูดมาคือระดับเทพเลยนะ มาสอนเอ็งหมดเลยเหรอ ผมบอกใช่ เพราะผมเรียนนิเทศ ผมไม่มีพื้นฐานอะไรเกี่ยวกับสายงานพวกนี้เลย คุณท่านก็เลยต้องปูพื้นฐานใหม่หมดเลย

หัวหน้าผมก็บอกคุณชาย นี่มันคุณชายชัดช๊าดดดดด ผมบอกคุณชายไรล่ะพี่ ไม่มีความปราณีเลย เรียนหนังสือเหมือนไปออกรบอ่ะ พวกเขาก็หัวเราะ แล้วพี่ตั้มบอกเรียนภาคปฏิบัติตลอดเลยดิ่วะแบบนี้


ผมบอกครับพี่ตั้ม พี่อ้อมบอกก็ว่า ยู๊ ( ขึ้นเสียงสูง ) ผลงานวิชาการอะไรก็ไม่มีในพอร์ตเลย มีแต่พวกผลงานเดี่ยวกับนิเทศ แต่มาทำงานสายนี้ได้เฉยเลย ผมก็เอ๊ะละว่า ทำไมพี่อ้อมรู้ล่ะ พี่อ้อมไม่ได้เป็นคนที่เข้าสัมภาษณ์ผมนี่หว่า อันนี้ผมสงสัยจริงจังละ แล้วอยู่ดีๆพี่คนนึงก็ถามว่าแล้วกับคุณแท-โอล่ะ คุณฮยอน-อา ด้วย ผมก็อื่ม...

ผมก็บอกว่าผมเคยเล่าไปแล้วนี่หน่า พวกพี่เขาบอกลืมละเล่าอีกดิ๊ ผมก็เลยบอกว่า ตอนปี.3 พี่แมนไล่ไปหาที่ฝึกงานเอง แต่สุดท้ายเพราะต้องตามพี่แมนไปดูงาน ผมแหงนหน้ามองเพดานคิดคำพูดแปป ผมบอกว่าก็ประมาณไปศึกษา ไปดูระบบการทำงานบริษัท ( ชื่อบริษัทพี่แท-โอ ) สาขาประเทศไทยน่ะพี่ แล้วไปๆมาๆ ก็ได้ไปฝึกงานบริษัทพี่แท-โอ นั่นแหละครับ

ผมก็นั่งเก้าอี้ให้พวกพี่เขาถาม พี่คนนึงเขาบอกมันยากมากเลยนะแกร ที่อยู่ดีๆอะจะได้ไปฝึกงานน่ะ ผมก็แหะๆ คิดถึงตอนนั้นแล้วก็อย่าไปพูดเลยดีกว่าน้ออออ เพราะมันคงไม่ดีถ้าบอกไปว่า
" อ๋อ ผมกระทืบญาติพี่แท-โอ ยับเลยและเกือบต่อยพี่แท-โอ ด้วยครับ "

ม่ายๆ จะไม่พูดแบบนั้น ผมเลยบอกว่า สงสัยผมดวงดีแหละ บารมีพี่แมน ผมหัวเราะ  5 5 5 5 5พี่จักรบอกไม่น่าใช่ ผมก็สะดุ้งเลย พี่จักรบอกว่าถ้านับช่วงเวลาเมื่อ 2-3 ปีก่อน คุณแมนน่าจะยังไม่มีพาวเวอร์ถึงขนาดที่จะทำให้คนระดับพัคแท-โอ ยอมรับได้ เขามองมาที่ผมแล้วบอกว่าเล่าไม่ได้ล่ะสิ่นะ ผมก็บอกอ่ะแฮ่ๆ แล้วเกาหัวแกร่กๆแก้เขิน พี่จักรบอกแต่ก็เอาเถอะ แต่ที่สบายใจได้เลยคือเรื่องเส้นสาย ไม่น่าใช่แน่ๆ

นิสัยของ พัค แท-โอ คนที่ทำงานสายนี้โดยตรงก็น่าจะรู้อยู่แล้ว ไม่ค่อยไว้หน้าใคร อายุมากกว่าก็ไม่สนใจ พี่ตั้มก็บอกก็นิสัยคนเกาหลีละว๊า ไอ้ที่หล่อในซีรีย์ อปปง อปป้า แม่งเรื่องแต่งทั้งนั้น นิสัยพวกห่านี่ขี้เหยียดตายห่า ผมก็หัวเราะแห้งๆเลย เพราะนิสัยพี่แท-โอ มันเป็นแบบนั้นจริงๆ และยิ่งเรื่องที่ไม่ไว้หน้าคนอื่นที่อ่ะ ของจรี้งงงงงง

แล้วตอนนั้นหัวหน้าถามว่าแล้วไปคุยกับท่านประธานล่ะ เขาพูดว่าถ้ามีแต่เรื่องส่วนตัวไม่ต้องบอกก็ได้ แต่ถ้าเกี่ยวกับงานมึงพูดให้ไว ผมก็บอกว่าคุณท่านคอมเมนต์เรื่องต่างๆเกี่ยวกับการสรุปข้อมูลน่ะครับหัวหน้า หัวหน้าบอกอื้มงั้น จักร อ้อม ไอ้โทนไปคุยกับพี่หน่อย แล้วเขาก็บอกว่าคนอื่นๆกินเสร็จก็ทำงานเลยนะ ตามนี้

ทุกคนก็ค่า ครับ ผม พี่จักร พี่อ้อมก็เข้าไปคุยกับหัวหน้าในห้องทำงาน หัวหน้าบอกเอ้าไอ้โทนอะไรที่เกี่ยวกับงานหรือพูดได้ก็บอกมาให้ฟังหน่อย ผมก็เล่าทุกอย่างเกี่ยวกับเอกสารที่ผมคิดว่าผมสามารถบอกพี่เข้าไปได้แหละครับ ตอนนั้นพี่อ้อมก็จดๆๆเลยนะ ส่วนพี่จักรก็เหมือนกัน แต่พี่จักรจะนั่งเอนหลัง กอดอก จับคาง

พอผมเล่าจบหัวหน้าก็ถามว่าคิดว่าไงอ้อม พี่อ้อมจดๆ แล้วแปปเดียวก็แบบ... เหี้ย !!! ผมเหวอเลย พี่อ้อมจดใจความสำคัญเอาไว้และแยก ออกเป็นส่วนๆแบบโคตรเนียนตา ใช้ปากกาต่างสีเพื่อเน้นย้ำและแยกแยะเนื้อหา พี่อ้อมพูดว่า ท่านประธานพูดถูกหมดเลยค่ะหัวหน้า ตรงนี้ที่เรามานั่งวิเคราะห์กันว่าโทนยังทำได้ไม่ดีพอ และไม่ดีเลยด้วยซ้ำ อ้าว งงเลยผม

พี่จักรก็พูดว่า ถ้าปัญหา ข้อบกพร่อง ถูกมองออกชัดแบบนี้ ก็แสดงว่าแผลค่อนข้างใหญ่ล่ะครับ ท่านประธานยังมองออกเลย ผมก็เอ่อ.... หัวหน้าก็อื้มม แล้วหันมามองผม แล้วพูดว่าไอ้โทนมึงทำงานครบปีแล้วสิ่นะ ผมบอกครับ หัวหน้าบอกมึงก็ผ่าน Event มา 1 ( สัมมนา )  และ โปรเจคมา 1 ( ดีลคุณเคย์ )  แล้วนะ แล้วอย่าลืมมึงมีสัมมนาที่อดีตท่านผู้ถือหุ้นได้บอกไว้

ผมบอกเดี๋ยวครับพี่ต้องเป็นผมคนเดียวเหรอครับ คนเก่งๆก็มีนี่ครับ เขาบอกคนเก่งอ่ะมี แต่มันไปเก่งเอาด้านวิชาการนี่แหละ มีมึงนี่แหละที่มาเด่นเอาด้านกิจกรรมจากพนักงานรุ่นเดียว ผมก็พูดรุ่นเดียวกันเหรอ หัวหน้าเขามองผม มองพี่จักร มองพี่อ้อม สองคนนั้นก็พยักหน้า

หัวหน้าพูดว่างานนี้มึงเลี่ยงไม่ได้นะ มันเป็นหน้าที่ของมึง ผมก็ฮ๊ะ !!!? หน้าที่ผม แล้วตอนนั้นเขาก็บอกว่า อื้ม... เอาล่ะฟังไว้เพราะว่าแผนกอื่นๆเขาก็น่าจะแจ้งคนในแผนกของเขาไปแล้ว หัวหน้าผมนั่งลงและเปลี่ยนท่าทางทันทีและพูดว่า 3 ปีมานี้พวกพี่และหัวหน้าแผนกคนอื่นๆ ได้มีความคิดเห็นไปในทางเดียวกันว่า ต้องสร้างบุคลากรใหม่ๆขึ้นมาบ้าง

บุคลากรที่มีแนวคิดไม่เหมือนกับคนที่ทำงานในสายงานนี้สักเท่าไร เพราะอะไรที่มันเดิมๆก็น่าเบื่อและบริษัทอื่นๆก็คงเดาทางได้ง่ายๆ พวกพี่ก็เลยทำโปรเจค  New Blood ขึ้นมา ผมก็พูด New Blood เขาบอกใช่ ด้วยการสร้างคนที่เริ่มต้นจากศูนย์ ที่มีความรู้ไม่มากมาสมัครงาน คุณผู้ถือหุ้นคนเก่าก็เห็นด้วยกับโปรเจคนี้ก็เลยอนุมัติขึ้นมาตั้งแต่ 3 ปีก่อน

เหตุผลที่มึงได้รับโอกาสในการทำงานเยอะ เหตุผลที่มึงเติบโตไวกว่าคนอื่นๆ และเหตุผลที่ท่านผู้ถือหุ้นคนเก่ารู้จักและเจาะจงให้มึงสานต่องานสัมมนา นั่นเพราะส่วนนึงมึงทำรูปแบบงานออกมาได้ดีจนเขาพอใจ และอีกส่วนนึงเพราะมึงเป็นผลผลิตที่ประสบความสำเร็จของโปรเจค ผมถามโปรเจคอะไรพี่ พี่เขาก็บอกว่า มึงเป็น 1 ในโปรเจค New Blood ของบริษัทเรา

ผมก็เหี้ยไรเนี่ยคือคิดในใจเลยนะ เดี๋ยวนะโปรเจคไรนะ ผมก็ไม่รู้ ผมรู้จักแค่โปรเจค เนเมซิส ของ อัมเบรลล่า คอร์ปอเรชั่นเท่านั้นครับ  ตอนนั้นใจผมหล่นวู่บเลย อะไรวะ ผมเป็น 1 ในโปรเจคอะไรวะ ผมก็ถามไปว่างั้นผมก็เด็กเส้นอ่ะดิ่พี่ ใจผมแม่งหวิวเลยตอนนั้น แล้วหัวหน้าผมก็โดนมาโบ้หัวผมไป 1 ผั๊วะ !!!

ผมหัวโยกเลย ลูกพี่บอกว่า เฮ้ยมึงเป็น " หนึ่งใน " ไม่ใช่ " หนึ่งเดียว " ลูกพี่พูดแล้วโบ้หัวผมอีกทีนึงแล้วพูดว่า ฟัง มึงเป็นแค่ 1 ในบุคลากรของโปรเจคเท่านั้น แต่แค่เสือกเป็นคนที่ทำผลงานออกมาได้ดีที่สุดในระยะเวลา 1 ปีไงที่เข้ามาทำงานไง

มึงนี่ไม่ฟังที่พี่บอกเลยเหรอไงวะ ผมก็กุมหัวเลย เขาบอกว่ามึงไม่ใช่คนเดียวที่เข้าโปรเจค มันมีแผนกอื่นๆด้วย คนที่รับผิดชอบโปรเจคนี้ในแผนกเรา ก็มีพี่ ไอ้จักร แล้วก็อ้อม เรื่องนี้จะถูกปิดเป็นความลับสำหรับคนอื่นๆ เพื่อป้องกันข้อมูลไหลออกไป ให้พนักงานทั่วไปรับรู้


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[dan tee]

จะได้จัดกับพี่จอยอีกเมื่อไหร่นิ ชอบๆ

[ชุ้ง]

ผมรอมันนานแล้วตอนใหม่ผมตอบเรื่องนี้มากชอบเจ๊หมิว

[Eldy CR]

สงสัยว่าเหมียวจะเครียดนะครับยังไงต้องช่วยปลดปล่อยความเครียดให้เขาบ้าง 555

[inputpy]

คิดถึงคุณ รุกกะแล้วว กลับมารอบนี้ คงรุกกก เต็มตัว

[ttasster]

เจ็บตัวไปนะโทน  ไม่รู้จักฟัง

[okai]

ทดลองสายเลือดใหม่ แล้วผลออกมาดีเกินคาด.. เท่ากับประสบความสำเร็จไปส่วนนึงแล้วนะครับ
ปิดท้าย ด้สยประโยคเปิดของภาคใหม่ได้เลยนะครับ

[jeditay]

กลายเป็นโปรเจคลับซะแล้วโทนคุง

[wjoe44]

น้องรุกะเป็นโสดแล้ว สบายใจนายโทนละ

[Rivermoon]

นายโทนคือตัวละครลับไปซะแล้ว

[kingome]

ตอนนี้หลายเหตุการณ์เกิ้นน 
รุกะ สงสัยจะกลับมาลุยเต็มสูบแน่ๆเลย

[asper7352]

พี่จอยกลับมาแล้ว แต่เรื่องคุณรุกะก็กวนใจเหมือนกันนะ

[Otaza]

อาจติดเชื้อจากโปรเจคอัมเบอร์ล่ามาแล้วก็ได้ จอย เนมิซิส 55

[ballzae]

คุณรุกะจองตั๋วมาไทยยัง โสดแล้วนะ

[n_neng]

สุดจริงใครได้ทำงานบริษัทนี้ ไม่เก่งจริงอยู่ไม่ได้ แผนงานดีมากเลยครับ