นิ้วเรียวบางของราชณิญาลูบไปบนหน้าจอโทรศัพท์ของตนเองด้วยความโหยหา ราวกับจะให้นิ้วมือของตนลูบไปถึงหนุ่มหล่อที่อยู่บนหน้าจอได้
   "รอหนูนะคะ พี่คริต เดี๋ยวหนูจะตามไปแล้ว"
   น้องพรรณชะโงกหน้ามาดู
   "หูยยย พี่ญา เอาภาพพี่ชาคริตขึ้นหน้าจอเลยหรอคะ"
   ราชณิญาผลักหัวรุ่นน้องแรง ๆ ทีหนึ่ง
   "ว๊ายยย เบา ๆ ค่ะ เดี๋ยวสไบหนูหลุด" น้องพรรณร้องเมื่อเธอหงายหลังถอยลงมา
   "หึ ก็มายุ่งอะไรกับเรื่องส่วนตัวพี่ล่ะ"
   "ขอโทษทีค่ะ ก็หนูตื่นเต้นอ่ะ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี"
   "ไม่ต้องตื่นเต้นค่ะ น้องพรรณ เราซ้อมกันมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว" ราชณิญาบอกรุ่นน้องคนสวย "ถ้าทำได้แบบตอนซ้อม ยังไงเราก็ได้ที่ต้น ๆ"
   น้องพรรณพยักหน้า ราชณิญาพลอยพยักหน้ากับตัวเองด้วย
   เธอได้ยินมาว่า การประกวดแข่งขันครั้งนี้ มีแมวมองจากมหาวิทยาลัยดังหลายแห่งมาคอยดูตัวผู้แสดงที่มีแวว เพื่อหว่านล้อมให้ไปสมัครเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยของตน
   และหนึ่งในนั้น น่าจะมีคนจากมหาวิทยาลัยที่พี่ชาคริตเรียนอยู่ด้วย เพราะมหาวิทยาลัยแห่งนี้ก็เป็นหนึ่งในหัวหลักในการจัดงานแข่งขัน
   สิ่งที่เธอต้องการจริง ๆ จึงไม่ใช่การได้ที่ 1 รับถ้วยรางวัล แต่เป็นการโดนใจแมวมองคนนั้น ที่เธอมั่นใจว่าต้องซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งกลางฝูงชน
   แต่เธอก็อดหวั่นใจไม่ได้จริง ๆ
   งานนี้ไม่ใช่งานเล็ก ๆ คณะนางรำจากโรงเรียนชื่อดังจากทั่วประเทศมารวมตัวกันหมด วงของเธอจะมีดีพอขนาดนั้นเลยจริง ๆ น่ะเหรอ
   แล้วยิ่งตอนนี้.....พี่ชาคริตห้อมล้อมด้วยสาวที่มหาวิทยาลัยเต็มไปหมด เธออุตส่าห์ไว้ใจพี่น้ำฟ้าให้คอยกันผู้หญิงคนอื่นให้ แต่ตอนนี้เท่าที่คุยกัน ก็มีคนชื่อเบญแล้วคนนึงที่มาเกาะแกะอยู่ใกล้ ๆ แล้วยังมีรินกับยัยบ้าที่มาบังคับเอาพี่ชาคริตไปเป็นคู่หมั้นอีก
   ถึงแม้เธอจะเป็นคนตกลงให้พี่ชาคริตรับเอาริน.....มินิริน เอาไว้เป็นแม่บ้านเอง ด้วยความสงสารที่เธอถูกทำร้ายมาหนักหนาสาหัส บวกกับความที่เธอชื่นชมอดีตเน็ตไอดอลคนนี้อย่างมหาศาล แต่เธอก็อดแอบหวั่นใจไม่ได้ ว่าถ่านไฟเก่าของมินิรินกับพี่ชาคริตจะกลับมาปะทุอีกหน
   แล้วยัยบ้าที่เป็นคู่หมั้นพี่ชาคริตอีกล่ะ เธอยังไม่เคยเห็นหน้า รู้แต่ว่าชื่อว่าไผ่หลิว เคยรู้จักกับพี่ชาคริตมาตั้งแต่อยู่ป.2 แล้วก็อาศัยอำนาจธุรกิจของพ่อมาบังคับให้พี่ชาคริตหมั้นหมายด้วย
   ถ้าพี่ชาคริตยอมอ่อนให้ยัยนี่ หนูไม่ยอมจริงด้วย
   และเพราะเหตุฉะนี้ ยิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ที่เธอต้องรีบตามไปอยู่กับพี่ชาคริตที่มหาวิทยาลัยให้เร็วที่สุด และหนทางของเธอสู่มหาวิทยาลัยแห่งนั้น ที่เร็วที่สุดคือผ่านการแข่งขันครั้งนี้
   แต่กระนั้น ไม่ว่าจะซ้อมหนัก และซ้อมได้ดีแค่ไหนเธอก็อดเป็นกังวลไม่ได้
   ยิ่งเมื่อมีลางไม่ดีหลายอย่างเข้ามาด้วย
   เมื่อเช้าเธอฝันร้ายอีกแล้ว ฝันเรื่องเดิม ถึงไอ้ชัย กับการที่มันเอาอุปกรณ์หื่นวิตถารมาทำร้ายเธอ
   ทำไมเธอหมกมุ่นกับเรื่องนี้ได้ขนาดนั้นนะ ในเมื่อเธอก็ควรจะดีใจที่รอดมาได้ แล้วปล่อยเรื่องให้ผ่านไป
   เธอเกือบถูกไอ้โฮมข่มขืนมาสองครั้ง ยังไม่เคยเก็บเอามาฝันเป็นตุเป็นตะแบบนี้เลย
   นอกจากเรื่องฝันร้าย ก็ยังมีที่น้องโอ๊คที่มาช่วยขนของทำกล่องอุปกรณ์หล่นแตกกระจายตอนแบกขึ้นรถ ชุดที่เธอใส่อยู่ตอนนี้ และชุดของน้อง ๆ ทุกคนมีอุปกรณ์ตบแต่งไม่ครบตามที่พึงจะมี
   เป็นลางว่างานนี้วงของเธอจะกระจุยแบบนั้นหรือเปล่านะ
   ไม่ ต้องไม่คิดอย่างนั้นเด็ดขาด
   "ญา....พวกเราคิวต่อจากคิวหน้าแล้วนะ" วรัญญาเรียกเบา ๆ ราชณิญารู้ดีว่าเพื่อนสาวก็ตื่นเต้นไม่แพ้เธอ
   น้องพรรณเหลียวมองน้องโอ๊คที่ตั้งกล้องวิดีโอตัวใหญ่เรียบร้อยแล้ว และยกนิ้วโป้งให้ พรรณยกนิ้วโป้งตอบ
   ราชณิญาสูดลมหายใจลึก ๆ จนเต็มปอดอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้น "ทุกคน พร้อม เราไปรอคิวที่หลังเวทีได้แล้วค่ะ"

   ทุกอย่างเพอร์เฟ็กต์
   ก็เกือบจะเพอร์เฟ็กต์ ยกเว้นเรื่องที่ชุดของพวกนางรำแวววาวเลิศเลอน้อยลงกว่าที่ควรไปบ้าง จากที่มีเครื่องประดับหล่นหายและแตกหักไปหลายชิ้นตอนที่กล่องตกแตกเมื่อเช้านี้
   เป็นความผิดของเขาเอง
   แต่ถึงกระนั้น โอ๊คก็อดไม่ได้ ที่จะตะลึงพรึงเพริดจนลืมหายใจกับการแสดงของวงรำของโรงเรียนเขา
   เขาได้เห็นการแสดงชุดนี้ตอนฝึกซ้อมหลายครั้งแล้ว แต่พอได้ขึ้นเวทีจริง ๆ กลับเหมือนตัวต่อทุกชิ้นที่มาประสานเข้าที่กันอย่างพอดิบพอดี เกิดเป็นความงดงามเกินกว่าที่ได้เห็นจากในรอบซ้อมมากนัก
   กล้องวิดีโอตัวใหญ่ทำงานไม่หยุด บันทึกทุกลีลาแช่มช้อยของสาวน้อยในวงรำ
   จากที่ได้เห็นมา เขาไม่รู้จริง ๆ ว่าวงของพี่ญาจะไม่ชนะได้อย่างไร
   พี่ญารำอยู่กลางวงเช่นปกติ ทุกย่างก้าวอ่อนช้อยงดงามแต่เปี่ยมล้นความมั่นใจ
   แปลกนะ เขาเคยคิดว่านาฏศิลป์ นางรำ อะไรพวกนี้น่าเบื่อ จนมาถึงวงของพี่ญานี่แหละ ที่ดูยังไงก็ไม่เบื่อ
   แม้แต่คนดูรอบกายก็คงคิดเช่นเดียวกัน เพราะเสียงพูดคุยเจ๊าะแจ๊ะจอแจที่ดังอยู่ในช่วงที่วงรำสองสามวงก่อนขึ้นแสดงเงียบหายไปแล้ว เช่นเดียวกับไฟจากหน้าจอโทรศัพท์ที่ดับหายไปเกือบหมดสิ้น ทุกสายตาจับจ้องขึ้นบนเวทีใหญ่
   น้องพรรณร่ายรำขนาบเคียงข้างพี่ญา เหมือนปักษาคู่ที่ถลาลมลงเคียงคู่สู่ป่าหิมพานต์อันวิเศษ
   เอวบางเกือบสัมผัสแนบชิดเอวบาง ในบางจังหวะหน้าของพี่ญาเข้าแนบชิดหน้าน้องพรรณราวกับจะพรมจุมพิตลงบนปากสวยหวาน
   แขนน้อย ๆ คล้ายจะประคองร่างบางของรุ่นพี่มาแนบชิด เสมือนอ้อมกอดที่ไม่ได้กอด สัมผัสที่ไม่ได้สัมผัส แต่ความรักกรุ่นอุ่นไอก็เสมือนจะส่งถึงกันอยู่ดี
    แล้วในฉับพลันนั้นเอง พี่ญากับน้องพรรณก็แยกจากกัน ขณะที่สมาชิกวงรำคนอื่นเข้ามาแทรกในพื้นที่ตรงกลางเวที แต่ละคนสอดประสานด้วยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวด้วยลีลาอันชวนพิศวง
   โอ๊คที่ลืมดูกล้องไปชั่วขณะหนึ่งดึงปากตัวเองให้หุบ แล้วตรวจดูมุมของกล้องวิดีโอใหญ่อีกครั้ง
   ยังตรงอยู่
   
   การแสดงจบลงด้วยพร้อมด้วยเสียงปรบมือกึกก้องกัมปนาท
   ทันทีที่เดินลงมาจากเวที ก็มีแมวมองเข้ามารุมล้อมทันที
   ราชณิญายิ้มแก้มแตกเมื่อเห็นตราสัญลักษณ์บนเสื้อของแมวมองคนหนึ่ง แล้วรีบตรงเข้าไปหาเขาทันที
   
   "เป็นไงบ้างคะ พี่โอ๊ค" น้องพรรณถาม "หนูรำสวยไหม"
   "สุดยอดเลยครับ พี่อ้าปากค้างเลยอ่ะ" โอ๊คตอบตามความเป็นจริง
   "หึหึ ตอนพี่ญาจะจูบหนูน่ะเหรอ" น้องพรรณถาม
   "อือ" โอ๊คหน้าแดง
   "ท่านั้นก็ปรับอยู่หลายรอบเลยนะคะ หนูว่ามันอีโรติกเกิน"
   "แต่สวยมากนะครับ" โอ๊คบอก
   "ขอบคุณค่ะ"
   "แล้วนั่น....พี่ญา....."
   "คุยกับแมวมองของมหาลัยอยู่หนะค่ะ" น้องพรรณตอบ "พี่โอ๊คจะถ่ายอะไรอีกไหมคะ เราแสดงเสร็จแล้ว ให้หนูช่วยเก็บกล้องไหม"

   บรรยากาศบนรถบัสที่มุ่งหน้ากลับโรงเรียนสุดแสนจะครึกครื้น วรัญญาไปบังคับให้คนขับเปิดเพลงแด้นส์ได้สำเร็จ แล้วออกมารัวเอวชนิดลืมภาพนางรำแสนหวานเมื่อสักครู่ไปหมดสิ้นเลย น้องนางรำหลายคนเอาบ้าง จนไม่ช้ารถบัสโรงเรียนก็แทบจะกลายเป็นเธค
   "ผมต้องชดใช้ค่าเครื่องประดับไหมครับเนี่ย" น้องโอ๊คที่นั่งอยู่แถวหลังสุดกับพี่ญาและน้องพรรณถาม
   "ไม่ต้องหรอกค่ะ พี่เข้าใจ มันเป็นอุบัติเหตุ" ราชณิญาบอก มือก็ลูบไล้ถ้วยรางวัลขนาดใหญ่ที่อุ้มอยู่ไปด้วย "แล้วหลาย ๆ ชิ้นก็เริ่มเก่าแล้ว ยังไงผอ.อนุมัติงบเพิ่มให้อีกเยอะอยู่แล้ว เดี๋ยวพี่ขอซื้อใหม่เอา"
   "จริง ๆ เก็บพี่โอ๊คสักหน่อยก็ดีนะคะ" น้องพรรณแย้ง "จะได้รอบคอบกว่านี้"
   "โธ่ น้องพรรณก็ แล้วพี่จะเอาที่ไหนจ่ายล่ะ"
   "พี่ก็ต้องมาทำงานรับใช้วงรำจนกว่าจะใช้หนี้หมดสิคะ"
   "อยากให้พี่โอ๊คเค้ามาอยู่ใกล้ ๆ ก็บอก น้องพรรณ" ราชณิญายิ้ม
   "ปละ....เปล่า หนูไม่ได้คิดอย่างนั้นซะหน่อย ว๊ายยยย พี่ญาบ้า" น้องพรรณระล่ำระลัก
   "หึหึ แต่เอาจริง ๆ มีน้องโอ๊คถ่ายให้พี่สบายใจกว่า...............แต่ก่อน.....เยอะเลย"
   โอ๊คเข้าใจว่าคำว่าแต่ก่อนของพี่ญาในที่นี้หมายถึงสมัยพี่ชัย
   พี่ชัยเคยพยายามข่มขืนพี่ญา อันนี้เขาได้ยินมาจากปากพี่ชาคริตเอง
   ทำไมกันนะ ผู้ชายที่เขาเคยนับถือถึงได้หลงผิดได้ขนาดนั้น
   "ก็จริงค่ะ มีพี่โอ๊คถ่ายให้ ช่วยงาน หนูว่าดีมากเลยนะคะ"
   "จ๊ะ น้องพรรณ"
   "พี่ญา....ทำเสียงแบบนี้อีกแล้ว บ้า หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่โอ๊คสักหน่อย หน้าตาก็ไม่ได้หล่อ ถ้าอย่างพี่ชาคริตหนูค่อยอยากได้หน่อย"
   "ยัยพรรณ!!!"
   "หือ"
   "แล้วไปดึงแฟนพี่มายุ่งทำไม หือ!!!!"
   "ว๊ายยยยย พี่ญา อย่าทำหนู"   
   "คิดจะแย่งแฟนพี่ ต้องเจอแบบนี้ ซูเพล็กซ์!!!!"
   "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   กร๊อบบบบบบบบบบบบบบบ

   เมื่อกลับมาถึงห้องโสต โอ๊คก็เอาเมมโมรี่การ์ดจากกล้องวิดีโอใหญ่มาเสียบ แล้วเริ่มทำการถ่ายข้อมูลลงในคอมพิวเตอร์
   แล้วเขาก็ต้องแปลกใจที่เห็นไฟล์วิดิโอเก่า ๆ ไฟล์หนึ่งตกค้างอยู่
   พี่ชัยสอนเขานี่นา ว่าใช้เสร็จ ให้เอาไฟล์ออกแล้วลบให้หมดทุกครั้ง
   แล้วทำไมมีวิดีโอเก่าตกค้างอยู่ได้ล่ะ
   ปกติ กล้องวิดีโอใหญ่ตัวนี้ เก็บไว้ใช้ในงานที่สำคัญจริง ๆ เท่านั้น ซึ่งปกติคือบอลนัดชิงแชมป์ ชิงถ้วยต่าง ๆ
   พอทีมบอลตกกระป๋องไปแล้ววงรำเข้ามาแทนที่ เขาจึงได้รีบอนุญาตให้เอากล้องตัวนี้ไปใช้ถ่ายให้พวกพี่ญาแทน
   เพิ่งได้มาเห็นตอนนี้แหละ ว่ามีวิดิโอเก่าค้างอยู่
   โอ๊คกดเปิดวิดีโอด้วยความสงสัย
   "ไง ไอ้โอ๊ค"
   ภาพของชายหนุ่มร่างอ้วนใหญ่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพ์
   "พี่ชัย" โอ๊คกระซิบ
   "ในที่สุด มึงก็มาเจอวิดีโอนี้สักทีสินะ"
   นี่....พี่ชัยทิ้งวิดีโอนี้ไว้ให้เขาเหรอ
   "ตอนนี้ กูคงไม่ได้อยู่กับมึงแล้วสินะ กูคงจะไปเรียนมหาลัยดี ๆ มีสาวมหาลัยสวย ๆ มานอนกกกอด"
   "ไม่ครับ พี่ชัย พี่อยู่ในคุก"
   "แต่กูเป็นห่วงมึงว่ะ"
   โอ๊คกระพริบตา
   "ผู้ชายอย่างมึง ติ๋ม ๆ หงอย ๆ ไม่กล้าสู้หน้าหญิง แบบนี้ กูกลัวเหลือเกินว่ะ ว่ามึงจะหาแฟนไม่ได้ อย่างที่คนดี ๆ อย่างมึงสมควรได้ สมควรมี"
   โอ๊คกลืนน้ำลาย
   "และใช่ มึงเป็นคนดีนะ มีมึงช่วยงาน กูสบายขึ้นเยอะ มึงอาจคิดว่ากูโหด ขี้เกียจ ใช้งานมึงหนัก ๆ แต่ทุกอย่างที่กูทำ ล้วนแล้วแต่มาจากความหวังดี กูอยากจะให้มึงได้ดี มีความรู้ ความสามารถ พอกูจบไปแล้ว มึงจะได้ทำงานแทนกูได้ จะได้ประสบความสำเร็จ ไม่ต้องมีใครมาว่าว่ามึงทำไมได้ ทำไม่เป็น"
   ใช่ โอ๊คเถียงข้อนี้ไม่ได้เลย ปีที่แล้ว เขาคิดตลอดว่าถูกพี่ชัยใช้งานหนัก แต่สุดท้ายพอเขาทำอะไรไม่ได้พี่ชัยก็สอน แล้วปีนี้พวกครูก็ชมเขาตลอดว่าถ่ายรูปสวย ตัดต่อเก่ง ตั้งเครื่องเสียงได้ดีไม่เคยมีปัญหา
   "ขอบคุณนะครับ พี่ชัย"
   "ตอนนี้....กูก็ไม่ได้อยู่กับมึงแล้ว แต่ ด้วยความเป็นห่วง กูเตรียมของขวัญชิ้นสุดท้ายไว้ให้มึงว่ะ"
   โอ๊คหูตั้ง ตาจับจ้องที่หน้าจอไม่กระพริบ
   "มึงไปที่ห้องเก็บอุปกรณ์ลูกเสือที่อาคารเรียนเก่า ตรงข้าง ๆ กล่องอุปกรณ์แผนที่เข็มทิศ กูทิ้งตู้เซฟไว้ให้มึง ด้วยของที่มีในตู้นั้น ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธมึงได้หรอก แม้แต่.........."
   เสียงพี่ชัยเบาลง
   "น้องหมวยหลินที่มึงแอบมองอยู่"
   โอ๊คผงะ
   นี่พี่ชัยรู้เรื่องที่เขาแอบชอบหมวยหลินด้วยเหรอ
   "รหัสเปิดตู้เซฟ คือ 7777 ดูแลกรุสมบัติของกูให้ดีล่ะ โชคดีนะ น้องโอ๊คของกู"

   ห้องลูกเสือ
   "ธง ไม้พลอง ไม้ง่าม" โอ๊คมองดูอุปกรณ์ที่เก็บอยู่รอบ ๆ ห้อง แต่พี่ชัยคงแอบซ่อนอะไรไว้ตรงนั้นไม่ได้ เพราะขนออกไปใช้บ่อย ๆ
   แต่พวกแผนที่เข็มทิศนี่สิ เท่าที่รู้ ครูที่จริงจังเรื่องลูกเสือเกษียณไปนานแล้ว พวกที่เหลือก็ไม่มีใครสอนลูกเสือจริง ๆ จัง ๆ เรียนที่นี่สามปีตอน ม. ต้น เขาไม่เคยได้แตะเข็มทิศด้วยซ้ำ
   นั่นไง อุปกรณ์แผนที่เข็มทิศเก็บอยู่อีกฝั่งของห้อง ฝั่งที่ฝุ่นเขรอะราวกับไม่เคยมีใครเข้าไปหามานานมากแล้ว
   และนั่น ตู้เซฟสีดำ ขนาดไม่เล็ก วางอยู่ข้าง ๆ กล่องแผนที่เข็มทิศ
   7 7 7 7
   แอดดดดดดด
   ประตูเหล็กบานหนาค่อย ๆ เปิดออกอย่างช้า ๆ
   "................"

   ของพวกนี้มัน.....
   มือที่สั่นเทาของโอ๊คค่อย ๆ เอื้อมไปหยิบของในตู้ออกมาดูทีละอย่าง
   แต่ละชิ้น ติดสลากพร้อมวิธีการใช้งานไว้เป็นอย่างดี
   พี่ชัย.........เป็นห่วงและหวังดีกับเขาจริง ๆ
   ผงวิเศษ สูตรทั่นชัย
   วิธีการใช้งาน ผสมลงในเครื่องดื่ม หนึ่งซองต่อหนึ่งแก้ว ให้ผู้หญิงที่ชอบดื่ม
   น้ำมันผีพราย สูตรสกัดเย็น
   วิธีการใช้งาน ฉีดเข้าเส้นเลือดใหญ่ผู้หญิงที่ถูกใจ
   คำเตือน ห้ามฉีดเกินครั้งละ 1 เข็ม ผู้ชายและสตรีมีครรภ์ไม่ควรฉีด
   เทียนหอมล่าหัวใจ
   วิธีการใช้งาน จุดเทียน แล้วโบกให้ควันจากเทียนหอมลอยไปทางผู้หญิง
   ใบหื่น
   วิธีการใช้งาน ให้ผู้หญิงเคี้ยวสองใบ
   เจลหื่น
   วิธีการใช้งาน หยดลงบนร่างของผู้หญิง เจลจะไหลไปตามตัวก่อนซึมเข้าไปใต้ผิวหนังตามจุดเสียวต่าง ๆ
   คำเตือน: มีสารก่อมะเร็ง
   ลูกศรสื่อรัก
   วิธีการใช้งาน เอาลูกศรไปปักที่ร่างของผู้หญิงที่ชอบ
   ระเบิดควันยาสลบ
   วิธีใช้ ถอดสลัก แล้วโยน ควรหาผ้าชุบน้ำมาพันจมูกก่อน
   อุปกรณ์ปล่อยคลื่นเสียว
   วิธีการใช้งาน ใส่หูฟังที่แนบมาด้วย แล้วเปิดใช้งานอุปกรณ์นี้ ในระยะ 10 เมตรจากสาวที่ชอบ
   คำเตือน กรุณาใช้เมื่ออยู่กับคนที่ชอบสองต่อสองเท่านั้น
   แล้วยังมีอุปกรณ์หรือยาแปลก ๆ แบบนี้อยู่อีกไม่รู้กี่อย่าง
   โอ๊คหลับตา คิดถึงหน้าหมวยหลิน คิดถึงที่หลัง ๆ มานี้ เธอไม่สนใจไยดีเขาเลย ไปอยู่แต่กับสุเมธ
   ถ้า....เขามีของพวกนี้
   "พะ....พี่ชัยครับ" โอ๊คกระซิบ ก่อนจะพูดเสียงดังขึ้น " ขอบคุณครับ "

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

โอ๊คได้อุปกรณ์ของท่านชัยไป งานนี้เกิดเรื่องขึ้นอีกแน่

เหมือนราชาปีศาจจะได้ผู้สืบทอด 555

โถ่นึกว่าโอ๊คจะเป็นคนดี

อ้าวนายโอ๊คหนุ่มซิง  จะกลายเป็นตัวร้ายตามรอยทั่นชัยไปแล้วหรือ

ยาเสียวเต็มตู้เซพขนาดนี้นายโอ๊คเอาไปมอมสาวสบายเลย รอลุ้นว่าโอ๊คจะทำอย่างไร เนื้อเรื่องเริ่มเข้าข้นขึ้นแล้ว 

ลุ้นน้องต่อ

ยังเชื่อมั่นในโอ๊ค แต่ความเชื่อมั่นต่ออุปกรณ์​และยาของชัยทำให้สั่นคลอน หวังว่าน้องพรรณจะดมออกและป้องกันหมวยหลินไว้ได้ครับ แต่ก็อาจต้งเอาตัวเข้าแลก อิอิ

นายอย่าคิดเดินทางผิดเชียวนายก็รู้ พี่ชายนายไปนอนคุกแล้วนะ

นายโอ็ตจะกลายเป็นตัวร้านเหมือท่านชัยซะแล้ว

กรุสมบัติของท่านชัยจะทำให้โอ๊คต้องเสียคนเลยมั๊ยนะแล้วอนาคตหมวยหลินจะเป็นยังงัย

มีลูกพี่ดีแบบนี้ลูกน้องถวายหัวเลยละ

ทายาทอสูร

โอ๊คได้ของดีเฉย

เอาแล้ว โอ้คจะกลายเป็นทายาทของทั่นชัยไหมเนี่ย

เพิ่งจะบอกว่าพี่ชัยทำไม่ดีอยุ่แท้ๆ จะเป็นเองซะแล้ว