ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ShameStory [Izuna]

นิทราต้องสาป [1][หลุดโลก]

เริ่มโดย ShameStory [Izuna], กุมภาพันธ์ 22, 2025, 03:11:46 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ShameStory [Izuna]

075: ความยาว 31 หน้า

ห่างหายจากการเขียนไปนานต้องขอโทษคนที่รออ่านด้วยนะคะ พอเหนื่อยจากงานก็ไม่มีแรงเขียนเลย เรื่องแนวนี้รู้สึกว่าต้องใช้แรงเขียนเยอะซะด้วย 55 ใครที่ยังตามอ่านอยู่ก็ขอขอบคุณมากๆ แต่ไม่ชัวว่าจะได้เขียนต่อรึปล่าว แต่ก็เข้ามาอ่านคอมเม้นทุกวันนะคะมีทั้งคอมเม้นแบบขอไปทีและคอมเม้นดีๆก็เยอะ คงเพราะคอมเม้นดีๆเลยอยากกลับมาเขียนให้ได้ ^^

- Shame
- Exhibition
- Humiliation
- Fantasy

คำเตือน: เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการที่หลุดโลกไปไกล กรุณาอ่านเพื่อความสนุกโดยไม่ต้องหาเหตุผลใดๆมารองรับ  ::Thankyou::

นิทราต้องสาป [1]
—-----------------

ณ โลกแฟนตาซียุคกลาง ผู้คนต่างทำสงครามกันเป็นปกติ เพื่อแย่งชิงอำนาจและทรัพยากร แน่นอนว่าพื้นที่ๆอันตรายมักจะเป็นแถบชายแดน แต่ใจกลางเมืองหลวงนั้นสงบสุขต่างกันคนละโลก

อาณาจักรแสงศักดิ์สิทธิ์ บูชาเทพีลูน่า ถูกปกครองโดยราชวงศ์มาอย่างยาวนาน ราชาองค์ปัจจุบันนามว่า เฟรอส ลูเมรัส มีลูกทั้งหมด 3 คน

ลูกคนโตเป็นชายวัย 27 มีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์มากที่สุด ลูกคนรองเป็นชายวัย 22 ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมือง มักหมกตัวเรียนรู้เวทมนต์อยู่ในวัง ส่วนลูกคนสุดท้องเป็นหญิงสาววัย 18 เก่งทั้งเวทมนต์และวิชาดาบ มักจะออกไปพบปะกับชาวเมืองเป็นประจำ จึงมีแต่คนรักคนเอ็นดู

ทว่าการสืบทอดบัลลังก์มีเพียงผู้ชายเท่านั้น ลูกชายคนโตจึงไม่ทุกข์ไม่ร้อนใดๆ ปล่อยให้ลูกสาวคนเล็กทำตามใจชอบ นี่จึงเป็นการสืบทอดบังลังก์ที่สงบสุขที่สุด

ลูมิเอล ลูเมรัส คือชื่อของลูกสาวคนเล็ก เธอมีใบหน้าที่งดงามจริงจัง บางมุมยังดูเท่และพึ่งพาได้ด้วยซ้ำ คงเพราะนิสัยที่ค่อนข้างตรงไปตรงมากับความสามารถรอบด้านของเธอ ทว่าในอีกมุมหนึ่งก็ดูน่ารักโดยเฉพาะเวลายิ้ม ชาวเมืองจึงเคารพนับถือกันไม่น้อย ส่วนหนึ่งคงเพราะองค์หญิงลูมิเอลช่วยจัดการโจรจนไม่เหลือ

แค่ความสามารถขององค์หญิงลูมิเอลก็มากพอแล้ว ยังมีกองอัศวินส่วนตัวที่มากความสามารถอีก หรือที่ทุกคนเรียก กองอัศวินลูมิเอล ซึ่งนำชื่อขององค์หญิงมาตั้ง

ช่วงค่ำ

ณ ปราสาทกุหลาบดำ

ปราสาทกุหลาบดำเป็นปราสาทส่วนตัวขององค์หญิงลูมิเอล กินพื้นที่กว่า 200 ไร่ มีทั้งสวนดอกไม้ ลานฝึกของอัศวิน และบ้านพักคนใช้ที่อยู่โดยรอบ

ทว่าเป็นปราสาทที่ค่อนข้างแปลก เพราะดึกดื้นขนาดนี้ยังไม่มีใครหลับสักคน โดยเฉพาะผู้ชาย ตั้งแต่อัศวินไปจนถึงคนใช้หรือคนสวน

ในขณะนั้นเองเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง สัญญาณก็คือเสียงประตูห้องขององค์หญิงที่ค่อยๆเปิดออก คนแรกที่รับรู้ก็คือทหารยามเฝ้าประตู

องค์หญิงลูมิเอล ลูเมรัส ผู้งดงาม กำลังเดินออกมาอย่างช้าๆ จุดสังเกตคือเปลือกตาที่ปิดสนิทและที่สำคัญที่สุดคือองค์หญิงไม่ได้ใส่เสื้อผ้าสักชิ้น!!

หน้าอกใหญ่นั้นเด่นสะดุดตาที่สุด เป็นหน้าอกกลมใหญ่ที่บนยอดมีปทุมทันสีชมพู ไล่ลงมาจะเจอกับหน้าท้องแบนราบกับสะดือ ลงมาอีกจะเห็นโหนกหีนูนอูมกับแคมหีใหญ่ที่บานอ้าเล็กน้อยจนเห็นเม็ดแตดกับรูหี

ขาเรียวๆไร้ไขมันก้าวเดินช้าๆผ่านทหารยามเฝ้าประตู ทุกคนรู้ดีว่าปรากฏการณ์นี้คืออะไร รู้จักกันในชื่อ นิทราต้องสาป!

เมื่อหลายปีก่อน วันที่องค์หญิงเริ่มแสดงอาการเป็นครั้งแรก ทุกคนแตกตื่นกันหมดที่เห็นองค์หญิงเดินออกมายามค่ำคืนในสภาพเปลือยเปล่า แถมยังปิดตาสนิทและใครพูดก็ไม่สนใจ ราวกับคนเดินละเมอ?

ตอนนั้นเองที่คนใช้สาวเข้าไปช่วยรีบเอาผ้ามาคลุมตัวแล้วเขย่าตัวอย่างแรงอยู่หลายนาที พอองค์หญิงลืมตาตื่นก็ดูมึนงง เมื่อเห็นว่าตัวเองเดินเปลือยออกมาจากห้องก็กรี๊ดเสียงดังแล้ววิ่งกลับห้องไป

ทว่าที่น่าตกใจไปกว่านั้น ผ่านไปแค่หนึ่งชั่วโมง องค์หญิงก็เดินละเมอออกมาอีกครั้ง! ทุกคนต่างแตกตื่น และมีคนใช้คนหนึ่งบอกกล่าวแก่ทุกคนว่า องค์หญิงต้องป่วยเป็นโรคนิทราต้องสาปแน่ๆ!

ทุกคนเร่งถามว่ามันคืออะไร คนใช้ก็อธิบายว่า เคยเห็นหนังสือที่ว่างอยู่ในห้องขององค์หญิง มันเปิดค้างไว้แล้วบังเอิญไปเห็น มันกล่าวไว้ว่า นิทราต้องสาป จะละเมอเดินเปลือย ห้ามไปปลุกเด็ดขาดไม่งั้นอาการจะหนักกว่านี้

!!

ตอนนั้นเองที่ทุกคนสูดหายใจลึก ถ้าไม่ปลุกแล้วจะให้ทำยังไง? จึงทำได้แต่เฝ้ามองอยู่ห่างๆ วันนั้นทุกคนจึงเห็นองค์หญิงเดินไปทั่วปราสาทในสภาพเปลือยก่อนจะกลับเข้าห้องไป

หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นก็เรียกหมอมาตรวจอาการ หมอทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าปกติดี แถมยังแข็งแรงมากๆอีกด้วย สิ่งนี้จึงเป็นปริศนานับแต่นั้น

ผ่านมาหลายปีแล้วที่องค์หญิงเดินเปลือยละเมอออกจากห้องทุกวัน จนกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว

หลายคนที่รอดูอยู่ห่างๆก็แอบตามดูว่าวันนี้องค์หญิงจะเดินละเมอไปถึงไหนและทำอะไร ออกจากห้องนอน ก็เดินไปตามทางเดินในปราสาท เดินลงบันได ออกไปนอกปราสาท ก้าวเดินไปตามสวนหญ้า ก่อนจะเดินเข้าไปในลานฝึก

องค์หญิงลูมิเอลเดินไปหยิบดาบฝึกที่ข้างสนาม เป็นดาบไม้ธรรมดา จากนั้นก็เอาด้ามดาบเสียบเข้าไปในรูหี

!!

ทุกคนที่แอบตามมาดูก็ตะลึงจนตาค้าง นั่นองค์หญิงใช้ด้ามดาบยัดเข้าไปในรูหี! ช่างลามกอะไรแบบนี้ องค์หญิงที่ทั้งสวยทั้งเก่งคนนั้น!

เมื่อด้ามดาบถูกยัดเข้าไป ก็เปลี่ยนท่ายืนเป็นอ้าขาย่อเข่าเล็กน้อย จากนั้นก็เกิดแสงที่ปลายนิ้วก่อนจะกลายเป็นด้ายเวทมนต์

องค์หญิงนำด้ายมาผูกกับดาบดึงรั้งจนชูขึ้นเล็กน้อย ตอนแรกดาบทิ่มลงพื้นเพราะด้ามดาบถูกยัดเข้าไปในรูหี แต่พอใช้ด้ายดึงรั้งดาบจึงตั้งเป็นแนวราบ จากนั้นก็นำด้ายอีกฝั่งไปผูกกับหัวนมข้างขวา

ไม่พอแค่นั้น องค์หญิงลูมิเอลเสกด้ายเวทมนต์อีกเส้นมาผูกเช่นเดียวกันกับหัวนมข้างซ้าย แล้วมายืนในท่าอ้าขาแอ่นหีสุดลามก สองมือก็ผสานไว้ที่หลังหัว

ฟึ่บ!

องค์หญิงลูมิเอลส่ายเอวไปทางซ้ายและทางขวาจนดาบกวาดผ่านอากาศตามแนวนอน ขณะเดียวกันด้ายที่ผูกกับดาบก็ดึงรั้งหัวนมไปด้วย เป็นครั้งแรกที่องค์หญิงแสดงสีหน้าตอนมะเลอ

ใบหน้าขององค์หญิงตอนนี้ราวกับสาวโรคจิต ปากอ้าเบาๆแลบลิ้นออกมาเล็กน้อย แม้ตายังคงปิดอยู่แต่ก็สัมผัสได้ว่าภายใต้เปลือกตานั่นคงตาเหลือกอยู่แน่ๆ

ทันใดนั้นเองหลังจากส่ายหีตวัดดาบไปสองสามครั้ง อยู่ๆก็มีน้ำพุ่งออกมาจากหีราวกับน้ำพุ คนที่แอบตามดูก็ค่อยๆเดินเข้ามาดูใกล้ๆ จนรอบสนามฝึกเต็มไปด้วยผู้คนในปราสาทกุหลาบดำ

มีทั้งอัศวิน คนใช้ คนสวน คนดูแลม้า คนส่งของ กระทั่งคนส่งจดหมาย ทุกคนรู้งานจึงจับจองที่ยืนดูกันอยู่เงียบๆ หากใครสงสัยจะตอบว่าเป็นห่วงองค์หญิงจึงต้องมายืนดู

ยังไงซะก็ปลุกไม่ได้ ถ้าปลุกไปก็ต้องกลับมาละเมออีกแถมยังเสี่ยงจะอาการหนักขึ้นอีกด้วย เคยมีคนไม่เห็นด้วยอยู่บ้าง จึงลองปลุก แต่กว่าองค์หญิงจะตื่นก็เหนื่อยเอาการ ทั้งเขย่าตัวทั้งเรียกเสียงดัง คิดว่าแผ่นดินไหวคงไม่ตื่นแน่ๆ สุดท้ายก็กลับมาละเมอต่อในชั่วโมงต่อมา จึงจำใจล้มเลิกกันไป

เอ็ดมันส์: วันนี้องค์หญิงดูแปลกขึ้นนะว่าไหม

เลเฟียส: หืมม ข้าว่าคงไม่มีอะไรแปลกแล้วล่ะ

เอ็ดมันส์: ไม่น่าเชื่อว่าองค์หญิงจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ และยิ่งไปกว่านั้นตอนตื่นขึ้นมาก็ไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป

เลเฟียส: ฮ่าๆ เลิกคิดมากแล้วดูไปเถอะ

หลายคนก็รู้สึกแบบเดียวกัน แม้จะทำลายภาพลักษณ์ในใจไปบ้างแต่คิดซะว่านี่ไม่ใช่ตัวตนขององค์หญิง แค่ยืนดูไปก็พอ ถึงตอนเช้าทุกอย่างก็กลับมาปกติแล้ว จะได้เห็นองค์หญิงที่สง่างามไร้ข้อบกพร่อง

แต่ตอนนี้องค์หญิงที่ส่ายหีตวัดดาบไปกว่าสิบครั้งก็เสร็จไป 4-5 รอบแล้ว แถมค่ำคืนนี้ยังอีกยาวไกลไม่รู้ว่าจะจบลงที่ตอนไหน บางวันก็ละเมอแค่ 1 ชั่วโมง บางวันก็เกือบ 5 ชั่วโมง

ชั่วโมงที่สอง..

องค์หญิงยังคงส่ายหีตวัดดาบไปมา สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นลามกอยู่ตลอด มีเพียงเปลือกตาที่ปิดสนิทเช่นเดิม

ชั่วโมงที่สาม..

องค์หญิงเปลี่ยนเป็นเดินส่ายหีตวัดดาบ โดยเดินไปตามขอบสนามฝึกให้คนที่ยืนดูได้ดูอย่างใกล้ชิด แถวตอนเสร็จยังปล่อยน้ำหีใส่คนตรงหน้าอีกด้วย

ชั่วโมงที่สี่..

ในที่สุดองค์หญิงลูมิเอลก็หยุด เธอปลดปมที่ผูกกับหัวนมแล้วปล่อยดาบให้ตกลงพื้น ตอนนี้ทั่วทั้งสนามฝึกเปียกแฉะไปด้วยน้ำหี โดยเฉพาะดาบที่อยู่ใกล้ที่สุด น้ำหีคงซึมลงไปในดาบไม้จนกลิ่นหีติดไปแล้ว

จากนั้นก็เดินโซเซกลับไปทางเก่า คนที่อยู่รอบๆก็แยกย้ายไปนอน บ้างก็ไปเย็ดกับสาวใช้ บ้างก็แอบไปชักว่าว

..

..

เช้าวันต่อมา

องค์หญิงลูมิเอลรับประทานอาหารเช้าด้วยภาพลักษณ์ผู้ดี สาวใช้ที่ยืนอยู่ข้างๆแท๊บไม่เชื่อสายตา ภาพเมื่อคืนยังติดตาไม่จางหาย องค์หญิงราวกับเป็นคนละคนจากเมื่อคืน ทั้งท่าทางที่มีมารยาทผู้ดี ทั้งการวางตัวที่สง่างาม

ลูมิเอล: ไอเรีย ฝากจัดการโต๊ะอาหารด้วยนะ

สาวใช้ไอเรีย: ได้ค่ะองค์หญิง

สาวใช้ตอบกลับตามปกติพร้อมโค้งตัว พอองค์หญิงเดินออกไปก็ก้มหน้าก้มตาเก็บจานอาหาร ทว่าก็ไปสังเกตเห็นรอยเปียกที่เก้าอี้

ฟุดฟิดๆ

สาวใช้แตะนิ้วที่รอยเปียกแล้วนำมาดม แม้กลิ่นจะคุ้นเคยแต่ก็นึกไม่ออกจึงใช้ผ้าเช็ดให้สะอาด คงเพราะสาวใช้คนอื่นมาทำความสะอาดไม่เรียบร้อย

วันนี้มีตารางฝึกประจำสัปดาห์ องค์หญิงจึงเดินไปที่สนามฝึกทันที ชุดที่ใส่ค่อนข้างคล่องตัวแถมยังมีเกราะบางอยู่บางส่วน แต่ท่อนล่างกลับใส่กระโปรง

อัศวินเห็นองค์หญิงเดินเข้ามา สายลมพัดปลิ้วผมสีทองสยายอย่างงดงาม ทุกคนยืนนิ่งไปสักพัก ภาพเมื่อคืนยังคงติดตาและเกิดการเปรียบเทียบอยู่ในใจ

ลูมิเอล: ทุกคนหลับสบายกันมั้ย? วันนี้เราต้องฝึกหนักกันนะ ทำไมถึงดูเหม่อๆกันหละ!?

!!

อัศวินกลับจากผวังค์รีบทำความเคารพอย่างพร้อมเพรียง

: อรุณสวัสดิ์ขอรับ องค์หญิง!

ลูมิเอล: เตรียมตัวกันได้แล้ว วันนี้ฉันจะเป็นคู่ซ้อมให้เอง!

อัศวินทุกคนหยิบดาบเตรียมตัว ทว่าดาบที่มีด้ายเวทมนต์ผูกอยู่ก็เด่นสะดุดตาเหลือเกิน แม้จะวางเก็บอยู่ท้ายสุด คงเพราะรู้ว่าดาบเล่มนั้นผ่านการใช้งานแบบไหนมา

เมื่อทุกคนพร้อมก็ยืนล้อมสนามฝึก ส่วนองค์หญิงยืนถือดาบอยู่กลางสนามฝึก ภาพดังกล่าวช่างคล้ายคลึงกับเมื่อคืนเหลือเกิน ต่างตรงองค์หญิงไม่ได้ละเมอ และทุกคนถือดาบ

ลูมิเอล: เข้ามาทีละคนได้เลย!

เมื่อได้สัญญาณอัศวินคนแรกก็เดินเข้ามา เขาคือเฟเรียส หัวหน้ากองอัศวินลูมิเอล

เฟเรียส: ได้โปรดออมมือด้วยองค์หญิง

เฟเรียสไม่ได้พูดเล่น ตอนสู้เขามักจริงจังเสมอ และรู้ดีถึงฝีมือขององค์หญิง ถ้าไม่ออมมือเขาคงแพ้ภายในไม่กี่วิแน่ๆ

องค์หญิงพยักหน้าเบาๆ จับดาบด้วยมือเดียวอย่างมั่นคง ทว่าตำแหน่งดาบแบบนั้นทำให้นึกถึงฉากเมื่อคืนจริงๆ

เฟเรียสพยายามตั้งสมาธิ ก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว ลูมิเอลเบี่ยงหลบแล้วฟันกลับแต่ก็ถูกดาบของเฟเรียสกันเอาไว้ได้

ไม่พอแค่นั้นลูมิเอลกระโดดถอยหลังก่อนจะพุ่งตัวใส่อีกครั้ง เฟเรียสจับดาบสองมือต้านจนถูกดันถอยไปสองก้าว

เมื่อได้โอกาสจึงโน้มตัวฟันไปด้านข้าง แต่ลูมิเอลก็เบี่ยงหลบเล็กน้อยจนดาบผ่านหน้าปักลงพื้น ทว่าจังหวะนั้นเองที่เฟเรียสเล็งเอาไว้ ก็ตวัดดาบขึ้นอย่างรวดเร็ว

ฟึ่บ!

องค์หญิงลูมิเอลถอยหลังแต่ไม่ทันการณ์ ดาบปาดโดนกระโปรงจนเปิดขึ้น ทุกคนจึงอ้าปากค้าง เนื่องจากภายใต้กระโปรงไม่มีสิ่งใดนอกจากแคมหีสีชมพูที่เปลือยเปล่า!

ลูมิเอล: มีช่องว่าง!

ฟึ่บ!

ลูมิเอลพูดพร้อมแทงดาบไปที่ไหล่ จนเฟเรียสกระเด็นไปไกล ทว่าจะมีใครสนใจ? ทุกคนมองใต้กระโปรงที่ราวกับถูกชะลอเวลา กระโปรงค่อยๆตกลงช้าๆก่อนจะกลับสู้สภาพเดิม

ไม่ใช่คิดไปเอง มันแปลกที่กระโปรงจะตกลงช้าแบบนั้น หากนับวิที่ทุกคนเห็นหีเปลือยแบบเต็มๆตา คงประมาณ 5-6 วิได้

ลูมิเอล: อย่าเสียสมาธิระหว่างต่อสู้ หากเป็นการสู้จริงท่านคงตายไปแล้ว

เฟเรียส: ขออถภัยองค์หญิง ข้าต้องกลับไปทบทวนดีๆอีกครั้ง

ลูมิเอล: ดีมาก.. คนต่อไป!

ทุกคนยังคงตะลึงไม่หาย ดูท่าองค์หญิงจะไม่รู้ตัวสักนิด ฉากเมื่อครู่จึงราวกับรางวัลชีวิต แม้จะได้เห็นองค์หญิงละเมอเปลือยอยู่ทุกวัน แต่พอได้มาเห็นตอนตื่นก็ให้อารมณ์คนละแบบจริงๆ

อัศวินคนต่อไปก็ก้าวขึ้นมา เมื่อการซ้อมต่อสู้เริ่มขึ้นก็พุ่งเข้าฟาดอย่างไม่คิดชีวิต เป้าหมายคือกระโปรง! เป้าหมายช่างชัดเจนเกินไป

ทว่าองค์หญิงก็ตั้งรับได้อย่างสบายๆ ดาบถูกบล็อคไม่ก็เบี่ยงตัวหลบ ทุกคนมองดูก็รู้ว่าฝีมือต่างกันเกินไป คงไม่มีทางฟันโดนแม้แต่ปลายผมแน่ๆ

แต่ว่า! ทุกคนกลับคิดผิด อยู่ๆอัศวินคนนั้นก็เหวี่ยงดาบโดนจนได้ บังเอิญหรือเปล่าที่ดาบตวัดไปโดนกระโปรงจนเปิดขึ้นอีกครั้ง!

พึ่บ!!

ครั้งนี้องค์หญิงยืนตรงอ้าขาอย่างมั่นคง พอกระโปรงเปิดก็เห็นทั้งหีทั้งก้นเปลือยๆอย่างชัดเจน กระโปรงตัวนั้นราวกับถูกร่ายเวท มันตกลงอย่างช้าๆเช่ยเคย และดูเหมือนจะนานกว่าเดิมด้วย

องค์หญิงราวกับไม่รู้ตัวเรื่องกระโปรง เห็นอีกฝ่ายชะงักก็แทงดาบใส่จนลอยกระเด็นไปข้างหลัง

ลูมิเอล: คนต่อไป!

และแล้วการฝึกซ้อมก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ หลายคนเล็งไปที่กระโปรงจนต้องเปิดโชว์ก้นโชว์หี มีบางครั้งที่องค์หญิงกระโดดตอนกระโปรงเปิด จนเห็นรูตูดกับรูหีกันชัดเจน แน่นอนว่าทุกคนก็ถูกจัดการหลังจากนั้นเพราะมัวแต่ยืนชะงัก

คนสุดท้าย..

เอ็ดมันส์คืออัศวินหน้าใหม่ เคยเป็นเด็กกำพร้ามาก่อนจึงไม่มีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่อะไร มีเพียงฝีมือที่พอๆกับหัวหน้าเฟเรียส

ลูมิเอลดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เมื่อเอ็ดมันส์พุ่งเข้ามา เธอก็พุ่งเข้าไปปะทะเช่นกัน สายลมระเบิดออกจากการปะทะจนกระโปรงโบกสบัดเปิดขึ้นค้างไว้นาน จนเป็นอาหารตาแก่คนโดยรอบอีกครั้ง

ฟึ่บ! ฟั่บ!

ทั้งคู่พุ่งเข้าใส่กันอย่างต่อเนื่อง ทุกครั้งที่ดาบปะทะกันจะเกิดสายลมรุนแรง ซึ่งเอ็ดมันส์เองยังแปลกใจ ทำไมถึงเกิดลมรุนแรงได้

หลังปะดาบไปได้สักพัก อยู่ๆองค์หญิงก็ใช้เท้าเตะมาที่ด้านข้าง ดีที่เอ็ดมันส์ตอบสนองไวจึงคว้าจับขาเอาไว้ จนอยู่ในท่ายืนอ้าขาสูง แน่นอนว่าท่านี้กระโปรงไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทุกคนจึงเห็นทั้งหีทั้งตูดอันเปลือยเปล่า เห็นไปถึงรูตูดกับรูหีด้วยซ้ำ

เอ็ดมันส์ตื่นตะลึงเช่นกัน เพราะอยู่ใกล้ที่สุด กำลังคิดเลยว่าจะจับต่อหรือปล่อยไปดี ทว่าองค์หญิงก็กระโดดนำอีกขาเตะเข้าอีกฝั่ง เอ็ดมันส์ที่กำลังเหม่อจึงโดนเตะไปเต็มๆ

อึ่ก!

ช่วยไม่ได้ที่เขาจะปล่อยขาไป องค์หญิงจึงกลับมายืนตามปกติพร้อมชี้ดาบไปยังเอ็ดมันส์

เอ็ดมันส์: ฮ่าๆ ผมแพ้แล้วขอรับ

ลูมิเอล: ฝีมือของท่านพัฒนาไปมากทีเดียว ไม่ผิดหวังที่รับเข้ากองอัศวิน จงตั้งใจฝึกต่อไปนะ

เอ็ดมันส์: ขอรับองค์หญิง

องค์หญิงพยักหน้าเบาๆ โยนดาบไม้ให้อัศวินข้างๆ ก่อนจะเดินออกไปสนามฝึกไป ทิ้งสายตามากมายไว้เบื้องหลัง

จากเหตุการณ์ฝึกซ้อมในวันนี้ เป็นหัวข้อพูดคุยในกองอัศวินไปนาน คุยไปคุยมากลายเป็นการวิจารณ์หีขององค์หญิงไปเสียแล้ว มีที่ไหนบ้างจะพูดถึงองค์หญิงได้แบบนี้

..

..

เย็นวันเดียวกัน

หลังจากจบการฝึกซ้อมก็กินเวลามาถึงเที่ยง องค์หญิงก็นั่งจิบชายามบ่ายพร้อมทำงานเอกสารไปด้วย เพราะเธอไม่สนใจผู้สืบทอดบัลลังก์จึงดูแลกิจการค้าขายอยู่หลายที่ เอาไว้เป็นเงินทุนส่วนตัวในอนาคต

พอตกเย็นก็ออกมาเดินยืดเส้นยืดสายพลางนึกย้อนถึงฉากเมื่อเช้าตอนฝึก กระโปรงที่ตกลงช้าๆนั่นคือเวทมนต์ของเธอเอง รอยยิ้มพลันปรากฏบนใบหน้า ความตื่นเต้นในวันนี้มันมากกว่าตอนกลางคืนที่เดินละเมอซะอีก

ใช่แล้ว นิทราต้องสาป ไม่เคยมีอยู่จริง! ลูมิเอลจงใจวางหนังสือที่เธอทำขึ้นมาเองเอาไว้ ให้คนใช้เข้ามาเห็น และอาการเดินละเมอก็ทำด้วยตัวเอง เปลือกตาที่ปิดสนิทแค่ใช้เวทมองทะลุก็สามารถมองเห็นได้ตามปกติแล้ว

นี่คือตัวตนที่องค์หญิงเก็บซ่อนมาตั้งนาน ที่จริงแล้วองค์หญิงเป็นพวกโรคจิตชอบโชว์ชอบความอับอายจนคิดแผนแบบนี้ออกมาได้ คิดแล้วก็เงี่ยนจนน้ำหีไหลอาบเรียวขา หันซ้ายหันขวาไม่มีใครก็หยิบผ้าออกมาเช็ด

นับวันก็ยิ่งเก็บความเงี่ยนไว้ไม่อยู่ แถมยังต้องการมันมากขึ้นเรื่อยๆ อยากโชว์มากกว่านี้ อยากอับอายมากกว่านี้ นี่ก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่มักแสดงภาพลักษณ์ที่สง่างามออกมา เพราะมันจะยิ่งน่าอับอายในตอนกลางคืน

ระหว่างที่เดินไปคิดอะไรไปเพลินๆ ก็รู้สึกถึงใครบางคนหลบอยู่แถวๆนี้ องค์หญิงรีบหลับตากระจายสัมผัสเวทไปรอบๆ

ภาพโดยรอบจึงปรากฏให้เห็น จากรูปร่างคงเป็นคนสวนที่ดูแลสวนดอกไม้แห่งนี้ แต่ท่าทางนั้นแปลกๆ ลุงคนสวนหลบอยู่หลังต้นไม้ จึงโฟกัสสัมผัสเวทไปที่ลุงคนสวนทันที

พบว่าที่หลังต้นไม้ ลุงคนสวนกำลังถอดกางเกงกำมือชักท่อนควยอย่างเร่งรีบ สายตาก็จ้องมองมายังเธอที่ยืนหลับตาอยู่ นั่นลุงคนสวนกำลังมองมาแล้วชักควย!?

องค์หญิงลืมตาสูดหายใจลึกอย่างตื่นเต้น ครั้งแรกเลยที่เห็นอะไรแบบนี้ ปกติคงไปแอบทำกันที่อื่นรึปล่าว? พอเห็นแบบนี้ก็ทำให้คิดว่า คงกำลังจินตนาการถึงตัวตนที่ลามกของเธออยู่แน่ๆ จะตอนไหนกันนะ ตอนที่ออกไปส่ายหีตวัดดาบรึปล่าว? หรือตอนที่วิ่งไปทั่วปราสาท? หรือตอนที่ยืนเกี่ยวหีในสวนแห่งนี้?

ยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้นอยากทำอะไรลามกๆขึ้นมา องค์หญิงจึงเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ ทำทีท่าว่ากำลังชมดอกไม้ ปากก็บ่นเบาๆให้เสียงไปถึงลุงคนสวนที่หลบอยู่

ลูมิเอล: แย่จัง ปวดฉี่จังเลย แถวนี้ได้ไหมนะ

ลุงคนสวนชะงัก องค์หญิงส่งสัมผัสเวทไปตรวจสองตลอด จึงเห็นลุงคนสวนฉีกยิ้มกว้าง แน่นอนว่าทิศที่องค์หญิงเดินไปก็คือแถวๆต้นไม้ต้นนั้น

ลูมิเอล: ตรงนี้เหมาะเลย แต่จะมีใครเห็นไหมนะ ปวดจนทนไม่ไหวแล้ว ขออย่าให้ใครมาเห็นเลยนะ

องค์หญิงทำทีมองไปรอบๆอย่างลวกๆ ก่อนจะยืนอ้าขาถกกระโปรงขึ้นจนถึงเอวแล้วรวบไว้ ทีนี้ท่อนล่างจึงเปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์

ลุงคนสวนที่หลบหลังต้นไม้ก็ตาโตหายใจแรง มุมที่เห็นคือเยื้องด้านหน้าเบ็กน้อย องค์หญิงนั่งยองๆอ้าขากว้างทำให้มันเห็นหีได้อย่างชัดเจน แน่นอนว่ามันรีบชักควยเร็วขึ้น

องค์หญิงก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ไม่เคยลองทำอะไรแบบนี้ก่อน ปกติต้องรอกลางคืนแล้วแกล้งทำเป็นละเมอ แบบนี้ก็ตื่นเต้นดีเหมือนกัน

ท่านั่งยองๆอ้าขากว้าง 180 องศา สักพักฉี่ก็พุ่งออกมาเป็นสาย ชัดเจนว่าออกมาจากรูไหน เพราะท่านั่งทำให้แคมหีเหยออ้าจนเห็นเม็ดแต็ด รูหี และรูฉี่ชัดเจน

ไม่พอ องค์หญิงยังใช้มือแหวกแคมหีให้กว้างกว่าเดิม ลุงคนสวนตาเบิกกว้างใจแท๊บวาย เร่งมือชักควยอย่างบ้าคลั่ง ท่าแบบนี้เห็นชัดเลยว่าฉี่พุ่งออกมาจากไหน เป็นหีที่ลามกเหลือเกิน ไม่นานก็ปล่อยน้ำควยพุ่งใส่ต้นไม้ ปริมาณนั้นเยอะมากจนไหลลงมากองที่พื้นหญ้า

องค์หญิงที่รับรู้ได้ผ่านสัมผัสเวทก็อดสูดหายใจลึกไม่ได้ กลิ่นน้ำควยสุดเข้มข้นก็ตีเข้าจมูกจนเวียนหัว นี่มันกลิ่นอะไรกัน ทำไมมันฉุนขนาดนี้ แต่กลับไม่ได้เกลียด เหม็นแต่ไม่เกลียด? องค์หญิงสับสนกับตัวเอง

พอฉี่เสร็จก็หยิบผ้ามาเช็ดหี ทั้งยังแหวกซ้ายทีขวาทีให้ลุงคนสวนที่แอบอยู่ดูให้มากที่สุด พอลุกขึ้นก็หันก้นไปทางต้นไม้โดยที่ยังรวบกระโปรงไว้ที่เอว

ลูมิเอล: แย่แล้ว

องค์หญิงอุทานเบาๆแกล้งทำผ้าล่น จึงก้มเก็บโดยยืนอ้าขาหันก้นไปทางต้นไม้ แน่นอนว่าลุงคนสวนเห็นรูตูดกับแคมหีทางด้านหลังเต็มๆ

องค์หญิงต้องการโชว์ให้มากที่สุด แต่คงมาได้เท่านี้ จึงยืนขึ้นจัดกระโปรงลงที่เดิม ทว่าอยู่ๆก็มีความคิดลามกเข้ามา ที่นึกได้คงเพราะสมองขององค์หญิงมักคิดแต่เรื่องหื่นๆ

องค์หญิงแอบร่ายเวทมนต์ อยู่ๆก็เกิดเสียงที่พุ่มไม้ใกล้ๆต้นไม้ต้นนั้น ลุงคนสวนหน้าเสียรนรานใส่กางเกงอย่างเร่งรีบ

ลูมิเอล: อ๊ะ ไม่นะ มีคนอยู่งั้นหรอ!

องค์หญิงทำท่าทีตื่นตกใจแล้วรีบเดินไปดูที่หลังต้นไม้ พบกับลุงคนสวนที่ยืนก้มหน้าไม่พูดอะไร

ลูมิเอล: ลุงมอร์!?

ลุงมอร์หรือก็คือลุงคนสวนที่แอบดูอยู่หลังต้นไม้ พอถูกเรียกชื่อก็สะดุ้งคิดว่าไม่รอดแล้วกู จบสิ้นแล้ว

ลูมิเอล: แย่แล้ว.. นี่ลุงมอร์เห็นไหมคะ คือฉันทันไม่ไหวจริงๆ.. ขอโทษนะคะ อย่าเอาไปบอกใครนะ ไม่งั้นต้องแย่แน่ๆ

พอได้ยินแบบนั้น ลุงมอร์ที่พยายามคิดหาทางออกอย่างสุดชีวิตก็คิดออก ยังมีหนทางรอด!

ลุงมอร์: ขอโทษนะครับองค์หญิง คือผมบังเอิญผ่านมาแถวนี้พอดี

ลูมิเอล: อึก.. ถูกเห็นจริงๆด้วย ลุงมอร์อยากได้อะไรบอกมาได้เลยนะ ขอแค่อย่าเอาไปบอกใคร..

ลุงมอร์: ผมสาบานครับ ผมไม่เอาไปบอกใครแน่นอน ดังนั้นไม่ต้องกังวลนะครับ

ลูมิเอล: ไม่ได้ๆ แบบนั้นฉันไม่สบายใจเลย ลุงมอร์บอกมาเลยค่ะว่าอยากได้อะไร

ลุงมอร์: เรื่องนั้นก็..

ในใจก็คิดได้แต่เรื่องหื่นๆ พอเห็นองค์หญิงที่เพิ่งนั่งฉี่นั่งแหกหีให้ดูก็ยิ่งคิดอะไรไม่ได้ จะให้พูดอะไรหื่นๆออกไปคงไม่ดีแน่นอน

ลูมิเอล: พูดมาเลยค่ะ อะไรก็ได้ ฉันสาบานด้วยเกียรติขององค์หญิงลำดับที่สามเลยค่ะ ว่าอะไรก็ตามที่ลุงขอ จะหามาให้ได้เลยค่ะ

!!

ลุงคนสวนแอบกำหมัดแน่น คำสาบานนี้ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว คงไม่มีทางกลับคำแน่นอน และเมื่อได้โอกาสเช่นนี้มีหรือจะปล่อยให้หลุดมือ ในหัวของลุงคนสวนที่มีแต่ความหื่นจึงพูดออกไปว่า..

ลุงมอร์: ช่วยเป็นที่ระบายเงี่ยนให้ลุงที!

นี่คือความต้องการจากใจจริงของลุงคนสวน พูดจบก็ทำหน้าตาตื่นเต้นสุดขีดออกมา พูดออกไปแล้ว.. พูดออกไปแบ้ว!

องค์หญิงก็ชะงักค้างไป เพราะไม่คิดว่าลุงคนสวนจะกล้าขออะไรแบบนี้ มันเกินคาดไปมาก แต่เธอกลับตื่นเต้นและคาดหวังสุดๆ ทว่าเมื่อลุงคนสวนเห็นท่าทีแข็งค้างก็รีบพูดเสริมขึ้นมาอย่างรนราน

ลุงมอร์: ไม่ๆๆ อย่าเข้าใจผมผิด คือว่า.. ผมไม่เคยมีเมีย และก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับอารณ์พวกนี้ยังไง และเพราะผมบังเอิญมาเห็นองค์หญิง.. มันยิ่งทำให้ผมควบคุมอารมณ์ไม่ได้

ลุงคนสวนพยายามพูดเหตุผลออกมา แต่มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย ปกติคงโดนโทษประหารไปแล้ว ทว่านี่คือองค์หญิงโรคจิต จึงให้ผลที่เกินคาด

ลูมิเอล: จริงด้วยค่ะ เป็นความผิดของฉันเองที่ให้ลุงมอร์มาเห็น และฉันก็สาบานด้วยเกียรติขององค์หญิงไปแล้ว เพราะงั้นตกลงค่ะ ฉันจะทำหน้าที่ระบายเงี่ยนให้ลุงมอร์นับจากนี้ไป.. แต่ว่า ห้ามสอดใส่นะคะ เพราะกฏของราชวงศ์..

แม้จะหื่นยังไงก็ไม่ยอมให้ใครล้ำเส้ง่ายๆ จะมองจะจับสัมผัสยังไงองค์หญิงรับได้หมด แต่มันก็เป็นข้อเสนอที่ดีมากๆแล้วสำหรับลุงคนสวน

ลุงมอร์: ขอบคุณครับองค์หญิงที่กรุณา

ลูมิเอล: ถ้าต้องการให้ฉันทำอะไรก็บอกมาได้เลยนะ ฉันจะไม่ปฏิเสธแน่นอน

ลุงมอร์: จริงหรอครับ! ถ้างั้น.. ช่วยถอดเสื้อผ้านั่นออก..

ลูมิเอล: อึก.. ตรงนี้เลยหรอ แต่ว่าฉันจำเป็นต้องทำสินะ ก็ได้..

องค์หญิงทำเป็นลังเลแต่ก็ยอมถอดออก ไม่นานเสื้อผ้าทุกชิ้นก็กองอยู่บนพื้น โดยที่แกล้งทำเป็นอายเอาแขนขึ้นมาบังส่วนต่างๆไว้

ลุงคนสวนเห็นแบบนั้นก็หายใจเร็วแรงกว่าเดิม นี่มันเกินกว่าที่มันจินตนาการไว้เสียอีก องค์หญิงยอมทำทุกอย่างจริงๆ เสื้อผ้าไม่เหลือสักชิ้นจริงๆ!

ลุงมอร์: มือ.. เอามือออกด้วยครับ ไม่ๆ เอามือแหวกแคมหีดีกว่า แหวกให้กว้างที่สุด!

ลุงคนสวนเริ่มได้ใจสั่งตามใจอยาก ซึ่งองค์หญิงก็ทำทีเป็นเขินอายขยับมือออกช้าๆ มือไม้สั่นแหวกจับไปที่แคมหี จนอ้าออกกว้างเห็นไปถึงข้างใน

ลุงคนสวนนั่งคุกเข่า จ้องไปยังแคมหีด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ลมหายใจแรงก็กระทบหีตีกลับมา ได้กลิ่นหีชื่นใจเต็มๆ นี่มันกลิ่นหีขององค์หญิง!

แม้จะเคยเห็นตอนละเมอมาหลายปี แต่ก็อยู่ไกลๆเท่านั้น แต่ครั้งนี้ไม่ได้ละเมอ นี่คือองค์หญิงที่ยอมแหวกหีตามที่มันสั่ง!

ลุงมอร์: หืดดด.. หาดดด.. ผม.. ผมขอเลียได้ไหมครับ

ลูมิเอล: อืม.. ไม่ต้องขอหรอก อยากทำอะไรก็ทำเลยค่ะ ใช้ร่างกายนี้ระบายความเงี่ยนได้ตามต้องการเลย

เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มกว้างอย่างออกนอกหน้า ปากอ้าแลบลิ้นจูบไปที่แคมหี ลุงคนสวนซดเลียแคมหีตรงหน้าอย่างมูมมามราวกับหมาบ้า

—----[ซ่อนตรงนี้]-------
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

Choulasit


I2onin


whatwhenwhy1

#3
หายไปนาน มากกกกก  อย่าหายไปนานครับคิดถึงคนเขียนคิดถึงผลงาน โอ้ววววววววว  มาลงผลงานบ่อยๆนะครับ 
ขอบคุณครับ

arata

แนวแฟนตาซี น่าสนใจมากเลยครับ
ชอบแนวนี้อยู่แล้วด้วย  ::Glad::

เลิศ2024

องค์หญิงน่าจะปล่อยเลยไปไกลกว่าที่ลุงเมอร์ขอ

Wiwek

องค์หญิงน้าจะละเมอแล้วโดนลุมนะ


1man

คิดถึงผลงานท่านมาก  ขอให้สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย

Treo Chan

ขนาดนี้แล้วทำไมไม่ให้ลุงเอาซะเลย

natt4556

ไม่ได้อ่านนานแล้ว แนวนี้ ชอบเลย

pun6900

ต้องโดนลุงคนสวนก่อนแน่ๆ


whatwhenwhy1

เอ็ดมันส์ อดโดนเจ้าหญิงดูดควยเลย
ต่อๆๆเลยนะครับ กำลังสนุก   
ขอบคุณครับ

Wolfoxies