มหายุทธสยบรัก ตอนที่ 8: ตบแต่งไช่อี้เหนียง

[KaohomLM]

   ตบแต่งไช่อี้เหนียง
   "แม่นางไช่ โปรดอย่าแนบร่างชิดกายข้าตลอดเวลา อยู่ห่างกายข้าบ้างเถิด"
   ไช่อี้เหนียงไม่ตอบอะไร แต่แนบร่างเข้าชิดใกล้หวังอี้มากขึ้นจนเต้านมเอิบอิ่มของนามแทบจะรวมเป็นหนึ่งกับแขนของมันแล้ว
   "ท่านพี่หวัง" นางกระซิบ "ให้ข้าได้ปรนนิบัติท่านเถิด"
   "หากพวกเจ้าทำแบบนี้ โปรดกลับขึ้นห้องนอนเถิด" เถ้าแก่เดินมาบอก "แขกท่านอื่นมองกันตาไม่กระพริบแล้ว"

   เมื่อรับประทานอาหารเช้าเสร็จและออกจากโรงเตี๊ยม ไช่อี้เหนียงก็เดินตามติดหวังอี้จนเต้านมของนางชนหลังมันเป็นระยะ
   จนเที่ยงวันจึงได้มาถึงกระท่อมกลางปล่าของเฮี๊ยงกวยหลี่
   "อาจารย์ ท่านอาจารย์" หวังอี้ร้องเรียก
   ไม่มีเสียงตอบรับ
   "ท่านอาจารย์ไม่อยู่ คงออกไปที่ท่าน้ำกระมัง" หวังอี้พึมพำ
   ไช่อี้เหนียงจุดเตาทำอาหารกลางวันกินกัน ผ่านไปราวหนึ่งชั่วยามเฮี๊ยงกวยหลี่จึงได้เดินกลับมา
   "อูยยยย พวกนางช่างอวบอูมยิ่งนัก ข้าล่ะอยากจะ........" มันพึมพำกับตนเอง "อ้าว หวังอี้ เจ้ากับมาแล้วหรือ"
   "ขอรับ อาจารย์ ข้าต้องขออภัยด้วยที่จากไปโดยมิบอกกล่าว"
   "ไม่เป็นไรดอก ข้าคาดไว้อยู่แล้ว" เฮี๊ยงกวยหลี่พยักหน้า "สาวน่ารักคนนี้แม่นางเซียวของเจ้าหรือนี่ อา ช่างสวยสดงดงามนัก"
   "คารวะท่านผู้อาวุโส ข้าหาใช่แม่นางเซียวไม่ ข้านามไช่อี้เหนียง เป็น......."
   "แม่นางเซียวเสียชีวิตแล้วในแม่น้ำ พวกทหารที่สะพานใหญ่พบร่างนางเกยที่สะพานเมื่อห้าวันก่อน" หวังอี้ตัดบท
   "โอ หวังอี้ อาจารย์เสียใจด้วย" เฒ่าลามกก้มหน้า "แต่มองโลกในแง่ดีสิ ถึงแม่นางเซียวตายแล้ว อย่างน้อยเจ้าก็หิ้วแม่นางไช่คนสวยกลับมาพบข้านะ ฮิฮิฮิฮิฮิ"
   "แม่นางไช่กับข้าเป็นเพียงคนพบกันระหว่างทาง" หวังอี้บอก
   "มิใช่!" ใช่อี้เหนียงร้อง "ข้าเป็นภรรยาของท่านพี่หวังอี้!!!!!"
   ทั้งหวังอี้และเฮี๊ยงกวยหลี่ผงะ
   "ศิษย์ข้า เจ้าช่างร้ายกาจนัก ออกไปตามหาสาวที่เป็นเพียงสหาย กลับได้ภรรยาเสียอย่างนั้น" เฒ่าลามกหัวร่อร่า
   "นางหาใช่ภรรยาของข้าไม่" หวังอี้ปฏิเสธ
   "ท่านพี่หวังอี้" ไช่อี้เหนียงทำแก้มป่องย่นจมูกรั้น "เมื่อคืนท่านทำลายพรหมจรรย์ของข้าลงแล้วด้วยวิชาดัชนีทิ่มถ้ำ ไยท่านจึงตัดรอนข้าเช่นนี้เล่า"
   "แม่นางไช่" เฮี๊ยงกวยหลี่พูดด้วยเสียงเข้มขึงขัง "บอกข้าเถิด เมื่อคืน หวังอี้ได้ชำแรกเนื้อแห่งถ้ำสตรีของเจ้าด้วยแท่งทวนของมันแลหลั่งน้ำพิสุทธิ์เข้าลึกในตัวเจ้าหรือไม่"
   ไช่อี้เหนียงหน้าแดงถึงหู
   "หามิได้" นางตอบเสียงแผ่ว
   "เช่นนั้น เจ้าก็ยังมิได้เป็นภรรยาของมัน" เฒ่าลามกยืนกราน
   "ขอบคุณท่านอาจารย์มาก"
   "หวังอี้" เฒ่าลามกหันไปหาลูกศิษย์ "ใช้ดัชนีทิ่มถ้ำแทงลึกในกายสตรีจนเกิดหลงไหลแล้วมิยอมรับนางเป็นภรรยา ช่างเป็นพฤติกรรมที่เลวทรามยิ่งนัก ข้ายากจะเชื่อว่าข้าหลงรับคนโฉดเช่นเจ้าเป็นศิษย์"
   "อาจารย์โปรดอภัย ศิษย์หาได้ทราบไม่"
   "เช่นนั้นเจ้าจงแก้ไข ทำให้นางเป็นภรรยาเจ้าเสีย แล้วข้าจึงจะยอมอภัยให้"
   "ขอรับ อาจารย์....แม่นางไช่....โปรดให้เกียรติเป็นภรรยาของข้าด้วยเถิด"
   "ท่านพี่หวังอี้ ข้านับว่าตนเองเป็นภรรยาของท่านตั้งแต่ได้ประมือกับท่านเป็นครั้งแรกแล้ว หากท่านตบแต่งข้าเป็นภรรยา ข้าย่อมมีความสุขยิ่ง"
   "ยอดเยี่ยมมาก เจ้าจงเข้าไปในกระท่อมแล้วเสพสุขกันอย่างสามีภรรยาเสียเถิด อาจารย์จักเฝ้าดูที่หน้าต่าง"
   "ท่านผู้เฒ่า!!!!"
   "อาจารย์!!!!"

   "ข้าต้องขออภัยแม่นางยิ่งนัก" หวังอี้บอกเมื่อพาไช่อี้เหนียงมานั่งบนเตียงแล้ว "ข้าช่างซื่อบื้อนัก มิทราบเลยว่าแม่นางต้องการสิ่งใดจากข้า"
   "ท่านช่างซื่อบื้อนัก" ไช่อี้เหนียงแย้มยิ้ม "ทว่าความซื่อบื้อของท่านก็ทำให้ข้ามีความสุขเหลือเกิน มาเถิด ท่านพี่หวังอี้ จง....ทำสิ่งใดนะ ที่อาจารย์ท่านพูด ชำแรกถ้ำเนื้อของข้าด้วยแท่งทวนของท่านเถิด"
   "ใช่ อย่างนั้นแหละ" เสียงเบา ๆ ดังลอดหน้าต่างเข้ามา
   ไช่อี้เหนียงลุกขึ้นยืนให้หวังอี้ปลดเปลื้องอาภรณ์ของนางได้ถนัดถนี่ หวังอี้กลืนน้ำลาย มันมิเคยเห็นการเสพสมอย่างเต็มใจระหว่างชายหญิงมาก่อน เคยแต่ได้เห็นสตรีถูกฉุดคร่า มิเคยได้เห็นหญิงงามทำท่าชี้ชวนเชิญ มีแต่ได้เห็นพวกนางกรีดร้องร่ำไห้ มิเคยได้เห็นสตรีกุมมือบุรุษให้ปลดเปลื้องอาภรณ์ มีแต่เพียงบุรุษรุมกันฉีกทึ้งจนอาภรณ์ฉีกขาดกระจุยกระจาย
   ผมสีน้ำตาลแก่เข้มของไช่อี้เหนียงตกลงประบ่าเมื่อมันดึงผ้าผูกผมออก ใบหน้าดื้อรั้นของนางบัดนี้แดงระเรื่อดูน่ารักยิ่งนัก แล้วมันจึงปลดผ้าคาดเอวแลเปลื้องอาภรณ์หรูหราชั้นนอกออกวางลงข้างเตียง นางยืนตรงเฉิดฉายในชุดผ้าบางที่นางสวมเมื่อคืน
   "พี่หวังอี้ไยเอาแต่จับจ้องเล่า" นางถามด้วยท่าเอียงอาย ทว่ามือก็จับกระโปรงแหวกเช่นที่ทำเมื่อคืนจนหวังอี้ได้แลเห็นขาอ่อนแลถ้ำเนื้อของนาง
   "เมื่อคืนที่ข้าใช้ดัชนีทิ่มถ้ำใส่เจ้า มีเลือดออกมาจากโพรงเนื้อของเจ้าเพียงติดปลายนิ้วข้า เจ้าเจ็บหรือไม่"
   "ข้าเสียวซ่านจนมิรู้สึกเจ็บเลย แม้ตื่นมาเห็นหยดเลือดที่บนกระโปรง ข้าก็รู้ว่าท่านทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของข้าไปแล้ว และข้าสมควรต้องเป็นภรรยาของท่าน มาเถิด ท่านพี่หวังอี้ ให้ข้าได้เป็นภรรยาของท่านจริง ๆ เถิด"
   มันเปลื้องผ้านางจนหมดสิ้น นางอับอายหน้าแดงก่ำแต่หาได้พยายามปกปิดร่างเพรียวเนียนใสไม่ เฒ่าลามกที่ยืนดูอยู่ที่หน้าต่างอ้าปากค้างน้ำลายไหล ไช่อี้เหนียงยังเป็นดรุณีแรกรุ่น ทว่าเรือนร่างนางกลับอวบอัดสวยงามยิ่ง ภรรยาผู้ใหญ่บ้านที่มันเพิ่งไปแอบดูอาบน้ำมาเมื่อครู่เทียบไม่ติดเลยทีเดียว มันปลดผ้าคาดเอวแล้วจึงดึงแท่งทวนความยาวครึ่งหลาออกมาอีกครั้ง
   หวังอี้เปลื้องเสื้อผ้าตนเองแล้วนั่งลงบนเตียงก่อนจะดึงไช่อี้เหนียงให้นั่งตัก สองมือหยาบของมันประคองที่เต้าอวบมือละข้างแลบีบนวดเฟ้นแผ่วเบา ไช่อี้เหนียงหลับตาพริ้มสดใสไม่เหลือแววความดื้อรั้น ทรวงอกนางนั้นยิ่งบีบยิ่งสู้มือ หวังอี้จึงได้ใจบีบแล้วบีบอีกจนเนื้อนุ่มทะลักล้นออกตามหว่างนิ้ว ไช่อี้เหนียงกัดริมฝีปากล่างแน่น เสียงครางดังผะแผ่วในลำคอ
   "อา หน้านางเห็นแล้วได้อารมณ์ยิ่งนัก" เฮี๊ยงกวยหลี่รำพึง "ข้าแอบดูผู้ใหญ่บ้านเล่นชู้กับน้องภรรยายังไม่ได้เสียวซ่านเท่านี้เลย"
   มือเหี่ยวย่นเริ่มกำรอบแท่งทวนแล้วสาวขึ้นลง
   ขณะที่มือของหวังอี้เปลี่ยนจากบีบนวดเป็นหยิกเย้า ปลายปทุมถันสีแดงสดถูกดึงจนยืดเหยียดออก
   "อา ท่านพี่หวังอี้ มือของท่านช่างซุกซนนัก" ไช่อี้เหนียงร้อง
   "แม่นางไช่ ข้าบีบแลดึงยอดปทุมถันเช่นนี้ เจ้ามีความสุขหรือไม่"
   "อา ข้า ข้าสุขมาก อ๊า"
   หวังอี้ใช้ฝ่ามือตะปบเต้าซัดไปเบา ๆ ที่เต้านมของนางข้างละสามที เนื้อนุ่มที่นมของนางพลันสั่นสะท้านไม่หยุดราวมีแผ่นดินไหว ไช่อี้เหนียงหลับตาปี๋ เสียวจนไม่อาจแม้แต่จะร้องครางออกมาได้
   "เจ้ายอดเยี่ยมยิ่งนัก ศิษย์ข้า" เฒ่าลามกร้อง "รู้จักพลิกแพลงใช้วิชาให้เกิดเป็นประโยค ข้าภูมิใจในตัวเจ้ายิ่งนัก"
   "ซี๊ดดดดด อา ท่านพี่....แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" ไช่อี้เหนียงหอบ เหงื่อโทรมกายราวกับ้พิ่งอาบน้ำเสร็จก็มิปาน ขณะที่มือของหวังอี้ก็ซุกซนปาดป่ายตามร่างที่ชุ่มเหงื่อจนเห็นรอยน้ำลากเป็นสาย
   "แม่นางไช่..." หวังอี้กระซิบ "ข้าขอสำรวจร่องรอยที่ข้าทิ่มแทงเจ้าไว้ได้หรือไม่"
   ไช่อี้เหนียงหน้าแดงก่ำ "ทำเถิด"
   มือของมันลงไปจ่อที่ถ้ำสาว สองนิ้วจับแผ่นเนื้อแหวกออก
   "ตรงนี้ใช่หรือไม่ ที่ข้าทิ่มแทงเจ้าเมื่อคืน"
   "ใช่"
   "ข้าสงสัยนัก หากข้าสอดใส่นิ้วโดยไม่ใช้พลังยุทธ เจ้าจักรู้สึกดีหรือไม่"
   ไม่ได้สงสัยเปล่า นิ้วของมันเริ่มเย้าแหย่ทิ่มแทงเข้าไปทีละน้อย
   "อื๊อออ ข้า....ข้าเสียวซ่านยิ่งนัก แม้ความเสียวซ่านจะปนด้วยความเจ็บแสบบ้างก็เถิด"
   เยื่อพรหมจรรย์ของนางต้องเพียงปลายนิ้วของหวังอี้ทิ่มแทงเข้าเพียงครั้งเดียว แม้ฉีกขาดบ้างแต่ก็ยังไม่พังทลายลงเสียทั้งหมด เมื่อหวังอี้เริ่มวนนิ้วแลคว้านไปมาเพื่อเบิกทางในถ้าสาว เยื่อของนางจึงฉีกขาดมากยิ่งขึ้นเพิ่มเติมจากเดิม นางรู้สึกเจ็บแปลบคล้ายถูกเข็มทิ่มแทงทว่าความสุขเสียวจากนิ้วร้อนสองนิ้วกลับมากกว่านัก
   "อา....ข้า ข้า ข้าเสียวซ่านยิ่งนัก อือออออ ซี๊ดดดดดด"
   "อา แม่นางไช่ ถ้ำสาวของเจ้าช่างตอดรัดนิ้วของข้านัก ข้ามิอาจคิดได้เลยว่าหากสอดใส่แท่งทวนเข้าไปจะคับแน่นเพียงใด"
   "เช่นนั้นก็เชิญท่านลองเถิด"
   "เลียที่ร่องรักให้นางก่อน!!!" เฮี๊ยงกวยหลี่ร้อง 
   เมื่อได้ยินเสียงอาจารย์สั่ง หวังอี้จึงค่อย ๆ หย่อนร่างนางจากบนตักลงบนเตียง แลก้มหน้าลง แลบชิวหายาวออกมาห่อแทงทิ่มลงในร่องรัก
   "อยะ...อย่า....บริเวณนั้นของข้าสกปรกนัก อา.....ซี๊ดดดดดดดดดดด"
   "อย่างนั้นสิศิษย์ข้า!!!"
   "อ๊าาา ไย.........ไยลิ้นของท่านทำข้ารู้สึกปั่นป่วนเช่นนี้เล่า มันช่างเสียวซ่านยิ่งกว่านิ้วมือเสียอีก อา"
   น้ำหวานพุ่งทะลักจากร่องหลือ หวังอี้เลียกินจนแห้งหมดก่อนจะขึ้นคร่อมแลจูบที่ริมฝีปากนาง
   "ร่องรักของเจ้าหาสกปรกไม่ กลับหอมหวานยิ่งนัก" มันบอก "ไม่เชื่อเจ้าลองชิมดูเถิด"
   มันจูบปากไช่อี้เหนียงอีกรอบ ลิ้นพันเลียพยายามป้อนน้ำหวานของนางเองให้นางได้ลิ้มลอง
   "อึอื๊ออออออ"
   "อาาา ทั้งจูบทั้งเล่นกับเต้านมแลร่องรัก หวังอี้ เจ้าช่างมีพรสวรรค์นัก" เฒ่าลามกสาวแก่นกายต่อเนื่อง "ลีลาของเจ้าดีกว่าของผู้ใหญ่บ้านนัก"
   "ถึงเวลาแล้ว ขอข้าชำแรกถ้ำสาวของเจ้าเถิด"
   "ได้โปรดเถิด ข้าปรารถนาสิ่งนี้จนแทบระเบิดแล้ว ให้ข้าได้เป็นภรรยาของท่านจริง ๆ เถิด"
   หวังอี้จับประคองแท่งทวนขึ้นแลจอไปที่ถ้ำสวาทอันฉ่ำชุ่ม
   "อึกกกกกกก" ปลายหัวมังกรน้อยดันเข้าที่ร่องเปิด
   แม้ว่าเยื่อพรหมจรรย์ของนางจะขาดไปมากแล้วด้วยนิ้วของมัน แต่ร่องรักก็มิเคยรับสิ่งใดใหญ่โตเท่าแท่งทวนของหวังอี้ ใบหน้างามของไช่อี้เหนียงบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดเมื่อโพรงเนื้อขยายตัวออกรับทวนที่ทิ่มแทงเข้ามา
   "ขะ ของท่านใหญ่โตนัก ข้าช่างเจ็บปวดยิ่ง"
   "ทนหน่อยเถิด สตรีเสียพรหมจรรย์ย่อมเจ็บปวด" หวังอี้ปลอบนาง
   "ลูบไล้แลดึงที่ปลายถันนาง จักช่วยให้นางเจ็บปวดน้อยลงได้" เฮี๊ยงกวยหลี่บอก  

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[แมว69]

ออกศึกครั้งแรกมีอาจารย์ช่วยแนะนำ

[เดช12341]

ครั้งแรกคงเสียวน่าดู

[nort]

มีอะไรกันครั้งแรกต้องให้อาจารย์บอกบาทด้วย ระวังอาจารย์จะเข้าไปมีส่วนร่วมนะ 555

[cmo-821]

 

[kodzilla]

ต้องให้สอนทุกอย่าง

[First10]

เป็นอาจารย์ที่เอาใส่ใจสอนศิษย์อย่างยิ่ง

[unicrons]

จัดการสาวต่อหน้าจารย์เลยนะ

[Ein]

มีโค้ชด้วย

[phanthom001]

มีคนคอยสอนด้วยนะ

[เด็กสายเบิร์น]

มีจารย์แนะนำด้วย

[LMnade]

เริ่มนับคนที่1จบจะมีกี่คนกันนะ

[BooM_Za]

ของดีแบบนี้รู้อย่างนี้ลองนานแล้ว

[pongsap]

มีอาจารย์คอยบอกบท

[peddo]

อาจารย์คอยควบคุมกาาผลิตตลอด​เหลือ​แต่จับฮ​ำทำกับทำแทนแล้ว​ลูกศิษย์​ดีเลยอดสอนแสดงเลย