ไอดอลสาว 13

[sai223344]

เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด

บทที่ 13: ภาพสะท้อนแห่งความปรารถนา
ค่ำคืนที่โหดร้ายในบ้านร้างจบลงด้วยความเหนื่อยล้าและอิ่มเอมทางกาย ลูน่าและอารยาถูกพากลับมายังคฤหาสน์ของลูน่าในสภาพที่แทบจะยืนไม่ไหว อาทรและอาเดชไม่ได้ทิ้งให้พวกเธออยู่ตามลำพัง แต่พามาส่งถึงห้องนอนของลูน่า และปล่อยให้สองสาวได้พักผ่อนร่วมกันบนเตียงกว้าง

ลูน่าและอารยาโอบกอดกันแน่นบนเตียง ความเหนื่อยล้าทางกายทำให้พวกเธอหลับใหลไปอย่างรวดเร็ว แต่การกอดกันนั้นไม่ใช่แค่การปลอบโยน แต่เป็นการแบ่งปันความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการฝึกฝนที่ผ่านมา ทั้งความเจ็บปวด ความอับอาย ความสุขสม และความรู้สึกผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันในฐานะ 'ทาส'

ในอ้อมกอดของกันและกัน พวกเธอรู้สึกปลอดภัยจากโลกภายนอก แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจก็มีความคาดหวังบางอย่างถึง 'บทเรียน' ในวันรุ่งขึ้น... บทเรียนที่จะทำให้พวกเธอก้าวลึกเข้าไปในโลกของการควบคุมและการยอมจำนนยิ่งกว่าเดิม... ความคาดหวังที่น่าประหลาดแต่กลับปฏิเสธไม่ได้

เช้าวันต่อมา ลูน่าและอารยาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยังคงปวดร้าว แต่จิตใจกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอย่างน่าประหลาด ราวกับร่างกายของพวกเธอถูกปรับเปลี่ยนให้พร้อมรับการฝึกฝนที่กำลังจะมาถึง

การซ้อมเต้นกับวงดำเนินไปตามปกติ แต่ในใจของลูน่าและอารยานั้นกลับคิดถึงแต่ช่วงเย็นที่จะได้กลับไปที่ 'สนามฝึก' ยิ่งใกล้วเวลาเลิกซ้อม หัวใจของพวกเธอก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ อาทรและอาเดชก็ไม่ได้พาพวกเธอไปยังห้องเก็บของใต้โรงรถหรือบ้านร้างอีกแล้ว แต่กลับพาไปยังส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ที่ลูน่าแทบไม่เคยเข้ามาใช้ มันคือห้องโถงขนาดใหญ่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ทั้งหมด

เมื่อประตูห้องโถงนั้นเปิดออก ลูน่าและอารยาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ห้องโถงนั้นไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ มากมาย มีเพียงพื้นที่โล่งๆ แต่ผนังด้านหนึ่งของห้องนั้นกลับกลายเป็นกระจกบานใหญ่ยักษ์ ตั้งตระหง่านเกือบเต็มผนัง สะท้อนภาพของห้องทั้งห้องได้อย่างชัดเจน

แสงไฟในห้องถูกหรี่ลงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูน่าค้นหาแต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน

"นี่คือสนามฝึกแห่งใหม่ของคุณหนู" อาทรพูดขึ้น "บทเรียนคืนนี้... พิเศษกว่าเดิมครับ"

 

ในห้องโถงกระจกบานใหญ่แห่งนี้ ลูน่าและอารยาได้เรียนรู้บทเรียนแห่ง 'ภาพสะท้อน' ที่แท้จริง... การได้เห็นตัวเองในขณะที่ถูกทำให้รู้สึกดีที่สุดและน่าอับอายที่สุดพร้อมๆ กัน... และการได้แบ่งปันประสบการณ์นั้นกับเพื่อนร่วมชะตากรรม... ภายใต้สายตาที่ควบคุมของ 'เจ้านาย' ทั้งสอง... มันเป็นบทเรียนที่จะติดอยู่ในความทรงจำและจิตใจของพวกเธอ... ตลอดไป... ทำให้พวกเธอเป็น 'ทาส' ที่สมบูรณ์แบบ... ทั้งในโลกแห่งความจริง... และในภาพสะท้อนแห่งความปรารถนาของพวกเธอเอง.

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Rong1234567890]

มีบทเรียนใหม่ๆมาเรื่อยๆ

[ryg123456]

คุณหนูทั้งสอง ชอบ ติดใจ หรือทรมานกันนะ

[Somchai6666]

เดี๋ยวจดๆ เอาไปทำบ้าง

[magic_gu]

 

[mighemay]

อยากน้อยยังมีเพื่อน

[NijaX]

บทเรียนดีๆ

[anuchatt]

มีคนดูโชว์จากอีกด้านไหมน้อ

[blakaros]

ได้เห็นตัวเองชัดๆ   ทีนี้ก็หวนกลับไม่ได้อีกแล้ว

[version77]

เอาแบบเห็นจะๆชักสงสารอารยา

[Kkj007]

มาแล้วๆรอจนเหนียว

[gile2558]

อยากได้ทั้งสองคนมาเป็นเมียจัง

[Kaow1]

 

[BirD]

บทใหม่

[Tongtycoon]

เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด

บทที่ 13: ภาพสะท้อนแห่งความปรารถนา
ค่ำคืนที่โหดร้ายในบ้านร้างจบลงด้วยความเหนื่อยล้าและอิ่มเอมทางกาย ลูน่าและอารยาถูกพากลับมายังคฤหาสน์ของลูน่าในสภาพที่แทบจะยืนไม่ไหว อาทรและอาเดชไม่ได้ทิ้งให้พวกเธออยู่ตามลำพัง แต่พามาส่งถึงห้องนอนของลูน่า และปล่อยให้สองสาวได้พักผ่อนร่วมกันบนเตียงกว้าง

ลูน่าและอารยาโอบกอดกันแน่นบนเตียง ความเหนื่อยล้าทางกายทำให้พวกเธอหลับใหลไปอย่างรวดเร็ว แต่การกอดกันนั้นไม่ใช่แค่การปลอบโยน แต่เป็นการแบ่งปันความรู้สึกที่ซับซ้อนที่เกิดขึ้นจากการฝึกฝนที่ผ่านมา ทั้งความเจ็บปวด ความอับอาย ความสุขสม และความรู้สึกผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นจากประสบการณ์ร่วมกันในฐานะ 'ทาส'

ในอ้อมกอดของกันและกัน พวกเธอรู้สึกปลอดภัยจากโลกภายนอก แต่ในขณะเดียวกัน ภายในจิตใจก็มีความคาดหวังบางอย่างถึง 'บทเรียน' ในวันรุ่งขึ้น... บทเรียนที่จะทำให้พวกเธอก้าวลึกเข้าไปในโลกของการควบคุมและการยอมจำนนยิ่งกว่าเดิม... ความคาดหวังที่น่าประหลาดแต่กลับปฏิเสธไม่ได้

เช้าวันต่อมา ลูน่าและอารยาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่ยังคงปวดร้าว แต่จิตใจกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอย่างน่าประหลาด ราวกับร่างกายของพวกเธอถูกปรับเปลี่ยนให้พร้อมรับการฝึกฝนที่กำลังจะมาถึง

การซ้อมเต้นกับวงดำเนินไปตามปกติ แต่ในใจของลูน่าและอารยานั้นกลับคิดถึงแต่ช่วงเย็นที่จะได้กลับไปที่ 'สนามฝึก' ยิ่งใกล้วเวลาเลิกซ้อม หัวใจของพวกเธอก็ยิ่งเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ อาทรและอาเดชก็ไม่ได้พาพวกเธอไปยังห้องเก็บของใต้โรงรถหรือบ้านร้างอีกแล้ว แต่กลับพาไปยังส่วนหนึ่งของคฤหาสน์ที่ลูน่าแทบไม่เคยเข้ามาใช้ มันคือห้องโถงขนาดใหญ่ที่ถูกปรับปรุงใหม่ทั้งหมด

เมื่อประตูห้องโถงนั้นเปิดออก ลูน่าและอารยาก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ห้องโถงนั้นไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ใดๆ มากมาย มีเพียงพื้นที่โล่งๆ แต่ผนังด้านหนึ่งของห้องนั้นกลับกลายเป็นกระจกบานใหญ่ยักษ์ ตั้งตระหง่านเกือบเต็มผนัง สะท้อนภาพของห้องทั้งห้องได้อย่างชัดเจน

แสงไฟในห้องถูกหรี่ลงเล็กน้อย ทำให้บรรยากาศดูน่าค้นหาแต่ก็ยังมองเห็นได้ชัดเจน

"นี่คือสนามฝึกแห่งใหม่ของคุณหนู" อาทรพูดขึ้น "บทเรียนคืนนี้... พิเศษกว่าเดิมครับ"



ในห้องโถงกระจกบานใหญ่แห่งนี้ ลูน่าและอารยาได้เรียนรู้บทเรียนแห่ง 'ภาพสะท้อน' ที่แท้จริง... การได้เห็นตัวเองในขณะที่ถูกทำให้รู้สึกดีที่สุดและน่าอับอายที่สุดพร้อมๆ กัน... และการได้แบ่งปันประสบการณ์นั้นกับเพื่อนร่วมชะตากรรม... ภายใต้สายตาที่ควบคุมของ 'เจ้านาย' ทั้งสอง... มันเป็นบทเรียนที่จะติดอยู่ในความทรงจำและจิตใจของพวกเธอ... ตลอดไป... ทำให้พวกเธอเป็น 'ทาส' ที่สมบูรณ์แบบ... ทั้งในโลกแห่งความจริง... และในภาพสะท้อนแห่งความปรารถนาของพวกเธอเอง.

โดนเย็ด