จอมแพทย์นิรนาม ตอนที่ 20 ผู้ใดเสีย
          โดย ท่านกระปี่หัก

ฟู่ ๆๆๆ ปี๊ดๆๆๆๆๆๆควันสีขาวลอยคละคลุ้งพร้อมเสียงดังกังวานจากกลไกในอาคารทำให้ทุกคนหยุดการต่อสู้หันไปดูอาคารผู้กล้าซึ่งบัดนี้เต็มไปด้วยหมอกควันที่มาจากกลไกในอาคาร
"แย่แล้ว"
**** ข้อความถูกซ่อน ตอบกระทู้เพื่อดูข้อความ *****
เป็นคำแรกของมือพิฆาตมังกรซึ่งหมายความว่ากลไกสุดท้ายได้ถูกปลด ตอนนี้มือพิฆาตมังกรได้แต่รอใครก็ตามทีถือคัมภีร์ออกมามันผู้นั้นถือเป็นศัตรูส่วนรวมจะต้องป้องกันสุดชีวิตไม่ให้ไปอยู่ในมือของคนโฉดชั่วแม้จะต้องเสียสละเท่าใดก็ยอมจึงเกร็งกำลังสองมือกำแน่นเร่งพลังวัตรสูงสุด ประมงและหัวหน้านินจาสังเกตเห็นจึงเกร็งกำลังเต็มที่เช่นกันเพื่อพร้อมรับสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นแต่สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ว่าคัมภีร์อยู่ที่ใครผู้นั้นคือศัตรูของส่วนรวม ตูม ตูม ตูม
ควันขาวฟุ้งกระจาย ปรากฏร่างเล็กกระโดดไปที่หลังคาใช้ผ้าคล้องกับเชือกที่ผูกไว้ล่วงหน้าโหนเชือกลอยละลิ้ว
ผ่านข้ามหัวผู้คนที่มองตาค้างมือหนึ่งกำผ้าอีกมือกำหนังสือเล่มหนึ่งใช่แล้วมันคือคัมภีร์มหายุทธ์ หัวหน้านินจาเหยียบไปที่ไหล่พวกพ้องกระโดดดัดทางล่วงหน้าไปที่จอมขโมย ประมงเบ็ดเดียวงอเบ็ดแล้วใช้ส่งตัวเองไปในทิศทางเดียวกัน มือพิฆาตมังกรเกร็งพลังทั่วร่างใช้พลังตัวเบาบวกด้วยพลังลมปราณพุ่งคล้อยหลังจอมขโมยเนื่องจากใช้พลังลมปราณถึงสิบส่วนออกตัวทีหลังแต่จังหวะเท่ากันกับสองคนแรกพอดี มือพิฆาตเกร็งกำลังสองมือกำแน่นเร่งพลังวัตรสูงสุดเตรียมฟาดจอมขโมยหวังให้หล่นลงมาเพื่อที่จะได้อยู่ในความคุ้มครองของสหพันธ์ต่อไป ประมง และ หัวหน้านินจาย่อมไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้นหัวหน้านินจามือซ้ายใช้กระชากคัมภีร์มือขวาฟาดฝ่ามือไปที่มือพิฆาต ในขณะเดียวกันประมงใช้มือขวาแย่งคัมภีร์มือซ้ายฟาดฝ่ามือไปที่มือพิฆาตเช่นกัน จอมขโมยเรื่องอะไรจะยอมของที่ขโมยมาให้คนอื่นมาแย่งชิงจึงใช้สองเท้าถีบไปที่ประมง และ หัวหน้านินจาด้วยพลังวัตรทั้งหมดที่ตัวเองมี ตูม ตูม ตูม พลั่ก อ้า อัก ตุบ ตุบ ตุบ
หัวหน้านินจาลุกขึ้นมาได้ก่อนเผ่นพรวดเข้าป่าทางใต้นินจาทั้งมวลก็โดดตามไปด้วย ประมงพุ่งพร้อมตะโกนถอย พร้อมพวกพ้องไปทางทิศเหนืออย่างรวดเร็ว จอมขโมยหลังกระอักเลือดยังลอยตัวไปยังต้นไม้ที่เป็นเป้าหมายยัดบางอย่างให้ศิษย์ซึ่งทั้งคู่ร่วมมือกันมากกว่าหนึ่งครั้งไม่จำเป็นต้องพูดใด ๆทั้งสองแยกย้ายหายไปกับความมืดทันทีจะมีแต่มือพิฆาตมังกรที่ยังลุกไม่ขึ้น
"เตี่ย"
มือพิฆาตมังกรบาดเจ็บจากการลอบทำร้ายจากยอดฝีมือทั้งสองอีกทั้งเจ็บใจของที่ตัวเองดูแลรักษาไม่สามารถปกป้องได้จึงนอนงงงันลุกไม่ขึ้นพอได้ยินเสียงหงส์หยกสติก็กลับมาลุกพรวดพราดทันที
"พวกเราแบ่งกำลังออกไปคัมภีร์ถูกแบ่งเป็นสามส่วนรีบไปทำทุกวิถีทางนำคัมภีร์กลับมาให้ได้ไม่ว่าต้องสูญเสียเท่าใดถ้าคัมภีร์ตกอยู่ในมือโฉดชั่วยุทธภพไม่มีวันสงบแน่ ไปรีบไป"
นางพญาเซี่ยววี่ ปรนนิบัติบ่อเมี้ยดังภรรยาทำกับสามีปากนางก็พูดค่อย ๆกระซิบเบาเหมือนคำพร่ำพรอดบอกรัก ในขณะเดียวกันก็ถอดเสื้อผ้าและหมวกคลุมหน้าของตนเองออกเผยให้เห็นหน้าตายั่วยวนกวนราคะดวงตาหยาดเยิ้มรูปร่างได้สัดส่วน ใครจะเชื่อเมื่อเห็นรูปร่างนางว่ามีอายุมากกว่าร้อยปีในขณะที่ทุกอย่างยังเต่งตึงไม่มีคล้อยปทุมถันมีขนาดใหญ่กำลังดีสะโพกผายเผยให้เห็นไหมรกชัฏกลีบดอกไม้อ้าออกบอกให้รู้ว่าได้ใช้งานบ่อยรอบกลีบเกสรมีขอบดำ
"กงจื้อเดี๋ยวเซี่ยววี่จะถอดเสื้อผ้าให้นะเราจะร่วมเสพสุขกันท่านกลายเป็นผีอย่ามาหลอกเซี่ยววี่นะ อย่างน้อยให้ท่านได้ตายอย่างมีความสุขท่านตายไปได้บอกท่านยมราชได้ อืม ร่างกายกำยำล่ำสันหน้ากัดชะมัด อือ ส่วนสัดแข็งแรงไม่มีไขมัน ว๊าว ทำไมมันได้ขาวผิดแปลกแตกต่างคนอื่นนัก นี่แนะคนอื่นมาทักทายยังไม่ลุกขึ้นมาอีก งั้นต้องให้ปลุกซะหน่อยแล้ว"
ว่าแล้วนางก็ใช้มือชักแท่งหยกของบ่อเมี้ยอย่างช้า ๆพร้อม ใช้ลิ้นเลียวนรอบแท่งหยกมือน้อยๆของนางจับไปที่ฐานแท่งหยกโดยลูบเบาๆร่างกายของบ่อเมี้ยเกิดปฏิกิริยาขนลุกสู้แท่งหยกที่นอนสงบก็เริ่มชูชันตั้งตรงสู้กับความเสียวซ่าน นางพญาเซี่ยววี่ยิ้มอย่างพอใจจึงใช้ปากอันบอบบางอมและสาวเข้าออกในปากในขณะเดียวกันลิ้นอันช่ำชองของนางก็ทำงานตามหน้าที่ของมันน่าสงสารบ่อเมี้ย(มันน่าสงสารตรงไหน)ที่นอนตัวแข็งทื่อไม่สามารถตอบโต้ได้ทุกอย่างมันเป็นปฏิกิริยาของร่างกายเท่านั้นนางสาวเข้าออกเร็วขึ้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้น ปึด น้ำจากแท่งหยกพุ่งเข้าปากนางนางดูดทุกหยาดหยดพร้อมใช้ลิ้นทำความสะอาดน้ำหยกที่ซึมไหลรอบแท่งหยก นางแลบลิ้นเลียปากด้วยความพึงพอใจ เนื่องจากกระแสพลังวัตรของบ่อเมี้ยมีทั้งร้อนและเย็นการหมุนเวียนของกระแสเลือดจึงแตกต่างจากคนอื่นทำให้บ่อเมี้ยมีร่างกายที่อดทน มีแรงไม่จำกัด และฟื้นตัวได้เร็ว หลังจากหลั่งน้ำจากแท่งหยกไปหนึ่งรอบ แท่งหยกยังแข็งตัวผงกหัวบอกว่ามาเถอะเราไม่กลัวเจ้าหรอก นางพญาเซี่ยววี่รำพึงในใจในรอบร้อยปีถึงจะเจอของดีเช่นนี้อย่างนี้ต้องตักตวงให้เต็มที่และอาจไว้ชีวิตเพื่อได้เก็บไว้ใช้งานในครั้งต่อไปนางคิดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง
"กงจื้อที่รักเซี่ยววี่จะเป็นของกงจื้อแล้ว อย่าทอดทิ้งหนีไปก่อน ให้เซี่ยววี่ต้องค้างนะจ๊ะที่รัก"นางพูดพร่ำค่อยนั่งค่อมนำดอกไม้หยกของนางสวมลงไปที่แท่งหยกอย่างช้า อูย.....คับจัง...ดีจริง....แข็งสู้ซะด้วย อืย นางค่อยกดตัวเองอย่างช้าๆเผยให้เห็นดอกไม้ของนางอมแท่งหยกจนมิด นางค่อยยกตัวขึ้นช้าๆให้เงี่ยงของแท่งหยกครูดกับดอกไม้และกดลงนางเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น ซีด.........อ้า... ......ซีด...........อ้า..........ผัวขา...........ซีด........อ...........อ้า..........อูย........มือของนางกอดไปที่ร่างของบ่อเมี้ยแต่ก้นนางยังซอยอยู่อย่างไม่ยั้ง อ้า ...ดีจริงๆ.......อึด......ดีจัง.......อูย.........อ้า....ซีด..........อูย..........ดี.............อา..............ถึง.....ถึง.......ล....แล้ว หลังเสร็จกิจของนางดอกไม้ของนางเปลี่ยนเป็นดอกไม้มีพิษเริ่มทำการดูด ตอด รัด รีด นางเองก็ส่ายก้นไปมาให้ดอกไม้ของนางทำหน้าที่เพื่อให้บ่อเมี้ยหลั่งน้ำกามให้ได้เพื่อนางจะได้ดูดพลังวัตรเพื่อมาเสริมสร้างความสาวและฝีมือแก่นาง นางบดส่ายเอวอย่างไม่ยั้งก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกตัวนางเองก็เริ่มเสียวขึ้นมาอีกครั้งจนไม่ไหวนางเสร็จอีกแล้วคราวนี้นางใช้พลังวัตรของนางเข้าไปในตัวบ่อเมี้ยเพื่อล่อให้พลังวัตรของบ่อเมี้ยออกมา อ้า พลังวัตรของนางกลับถูกดูด นางแม้ใช้พลังความเย็นในร่างกายนางยับยั้งกลับโดนพลังร้อนทำลายในขณะเดียวพลังเย็นของนางก็ถูกดูดไปไหลเวียนของร่างกายของชายผู้นี้ นางตกใจหน้าตาบิดเบี้ยวคาดคิดไม่ถึงชั่วชีวิตนางมีแต่ดูดพลังผู้อื่นแต่บัดนี้นางกำลังเสียท่าให้แก่ชายหนุ่มรุ่นหลานพลังวัตรของนางถูกดูดไปเรื่อยดั่งน้ำตกที่ไหลเร็วแรงไม่มีย้อนกลับ ผิวหนังที่เคยเต่งตึงเริ่มมีอาการหย่อนยานเรื่อยๆนางรู้ว่าขืนปล่อยนางต้องตายนางเกร็งฝ่ามือถึงสิบส่วนแต่นางพลังร่อยหลอจึงเกร็งได้เพียงสองส่วนเท่านั้น ฟาดไปที่หน้าของบ่อเมี้ยและหน้าอกอย่างเร็ว ตูม ตูม พลัก พล๊อก ร่างนางหลุดจากบ่อเมี้ยนางกระอักเลือดรีบคว้าเสื้อผ้าและเผ่นพรวดออกจากถ้ำทันทีนางคาดว่าบ่อเมี้ยคงตายเพราะจุดที่นางฟาดคือจุดตายทั้งสองจุดแต่นางไม่มีเวลาที่จะมาดูผลเพราะร่างกายของนางกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงจากวัยสาวเริ่มเหี่ยวย่นดังวัยชรานางต้องรีบกลับสำนักเพื่อการพักฟื้นอย่างเร่งด่วน นางไม่ต้องการให้ใครเห็นนางในสภาพเช่นนี้อีก เหตุที่เป็นเช่นนี้สืบเนื่องบ่อเมี้ยรู้ตัวตลอดเวลาพยายามที่จะใช้กระแสร้อนเย็นคลายจุดให้แก่ตนเองแต่เนื่องจากเสียสมาธิจึงหลั่งในปากนางแต่เมื่อหลั่งการควบคุมกระแสร้อนเย็นกลับทำได้ง่ายขึ้นบ่อเมี้ยเองแม้จะเสียวขนาดไหนก็ใช้พลังร้อนเย็นเข้าไปควบคุมทุกครั้งจนกระทั่งมีพลังเย็นสายหนึ่งเข้ามาบ่อเมี้ยจึงนำพลังเหล่านั้นเข้าโคจรทั่วร่างกายเมื่อมีการสกัดกั้นบ่อเมี้ยก็ใช้พลังความร้อนเข้าทำลายทำให้กระแสพลังวัตรเพิ่มเข้ามาในตัวบ่อเมี้ยถึงสี่สิบปีแต่มันมีมากเกินกว่ากระแสความร้อนของบ่อเมี้ยจึงไปตามจุดต่างๆของร่างกายและโดยเฉพาะจุดที่ตันทั้งแปดบ่อเมี้ยพยายามนำกระแสพลังวัตรอันมหาศาลพยายามกระแทกกับเกิดอาการต่อต้านทำให้อยู่ในช่วงความเป็นความตายก็ถูกกระแทกที่จุดลักแมะ(จุดที่หก)และฉิกแมะ(จุดที่เจ็ด)ทำให้กระแสที่กระแทกจุดผ่านไปได้ทำให้บ่อเมี้ยเองรวมแล้วมีหกจุดที่สามารถคายได้ด้วยความบังเอิญแต่ขณะนี้ตัวบ่อเมี้ยไม่สามารถขยับได้เพราะพลังความเย็นที่มีมากกว่าพลังความร้อนทำให้บ่อเมี้ยนอนแท่งหยกแข็งอยู่ตรงนั้นนั่นเอง

ขมิ้นขโมยน้อยหลังจากได้รับชิ้นส่วนของคัมภีร์นางหาที่ซ่อนทันทีที่ซ้อนนี้เป็นที่เร้นลับมีเถาวัลย์ปกปิดนางคาดว่าปล่อยให้เวลาสามสี่วันค่อยออกมาสมทบกับซือแป๋นางใช้วิชาตัวเบาที่ไร้ร่องรอยสืบทอดจากซือแป๋จอมขโมยมุ่งตรงไปที่ถ้ำนั้นทันที เมื่อเข้าถ้ำไปนางแทบผงะมีศพชายเปลือยกายนอนตายอยู่
"เฮ้อ ที่ไหนไม่ตายดันมาตายที่นี่เอ๊ะทำไมนอนแก้ผ้า"
นางค่อยๆย่องเข้าไปดูภาพที่เห็นบุรุษหล่อล้ำสันใบหน้าได้รูปแต่แดงระเรื่อร่างกายตั้งแต่คอลงไปผิวขาวจนทั่วร่างกายโดยเฉพาะแท่งหยกนั้นแข็งตั้งตรงสีนวลใสเหมือนหยก นางมองแล้วรู้สึกร้อนผ่าวที่ร่างกายนางเคยไปขโมยตามบ้านเศรษฐีต่างๆ มักเห็นภาพสมสู่ของชายหญิงมาตลอดทั้งเสียงร้องเสียงครางนางได้ยินมาหมดเสียงและภาพเหล่านั้นมันทำให้เกิดอาการคันที่ดอกไม้และมีน้ำค้างพร่างพรมเสมอแต่ซือแป๋นางบอกนางอย่าสนใจสิ่งเหล่านั้นเรายังเด็กยังใช้การไม่ได้ ไม่มีอะไรที่ดูถูกว่ายังเด็กนางอายุสิบสามแล้วคนที่ใช้ไม่ได้คงไม่ใช่นาง นางเคยเห็นของซือแป๋ดูเหมือนจะใช้การไม่ได้มานานแล้วไม่ได้แข็งตั้งตรงอย่างนี้เลยนางเองก็ยากพิสูจน์ว่าของนางใช้ได้หรือไม่ นางลูบแท่งหยกเบาๆมีความเย็นจนรู้สึกได้นางจึงค่อยชักอย่างช้าๆ อือแสดงว่ายังตายไม่นานยังมีความนุ่มหลงเหลืออยู่ นางค่อยแก้สายรัดเอวถอดกางเกงของนางออกนั่งยอง ๆนำดอกไม้มาจ่อตรงแท่งหยกใช้การสี ระหว่างแท่งหยกกับดอกไม้โดยนางเองยังไม่กล้าพอที่จะเสียบแท่งหยกนั้น นางค่อยสีไปมาอย่างช้า ๆ แค่นี้นางเองก็เสียวจนแทบกลั้น ทำไมมันเสียวอย่างนี้ อูยดีจริง จนน้ำค้างเต็มดอกไม้แต่นางคงยังไม่หยุดนางอยากรู้ว่าเสียวต่อไปจะถึงสวรรค์แบบไหนในขณะที่นางกำลังเพลินเงยหน้าหลับตาร้องซีดซาดที่เอวของนางมีคนมาจับและกดลงไปอย่างแรง นางได้ตาเหลือกร้องกรี๊ดออกมา.........................

ไอ้ขมิ้น ตาแกละ โดนหมอฟาด