หมูย่าง7ไม้ครับพี่ .... เอ่อ เอา 10 ไม้ดีกว่าคนขายน่ารักขนาดนี้ ^^ ....

แหมน้องขา มาซื้อทุกวัน ชมทุกวันเลยนะคะ วันนี้แถมข้าวเหรียวให้ห่อนึงนะ ....

ในถุงข้าวเหนี่ยวลือเบอร์โทรคนขายหรือเปล่าครับ ? ถ้าลืมรบกวนขอด้วย .....

แหม .. พี่แถมข้าวเหนี่ยวแล้วยังให้แถมเบอร์โทรอีกเหรอคะ ... เอาเบอร์น้องมาแล้วกัน ว่างๆจะโทรไปคุยด้วย ....

บทสนทนาสั้นๆของผมกับแม่ค้าขายข้าวเหนียวหมูปิ้งร้านหนึ่ง ซึ่งผมเป็นลูกค้าประจำพี่เค้าจะมาช่วยพ่อขายหลังเลิกงานดูจากการแต่งตัวน่า จะเป็นพนักง่นบริษัท เพราะใส่ชุดสาวออฟฟิศไปทำงานทุกวัน ไม่มีฟอร์มเสื้อเธอก็ เน้นรูปร่างเหลือเกินโดยเฉพาะส่วนบน ... ขนาดพอสมควรเลยทีเดียว แถมชอบใส่กระโปรงสั้น ยั่วใจชายวัยกลัดมันเช่นผมอีก ....

สิ้นการสนทนานั้นผมก็เอานามบัตรส่งให้พี่เค้าและไม่ลืมที่จะเอาปากกาเน้น ชื่อและเบอร์โทรผม ก่อนส่งให้

ผมพยายามวนมาซื้อหมูย่างทุกวันเพราะชอบมามองมาดูหุ่นของพี่เค้า จำไปทำกามกิจที่บ้านบ่อยๆ เพราะอวบเหลือเกินสวยด้วย ... บางวันอากาศร้อน เห็นพี่เค้าปลดกระดุมออก 2 เม็ด ความร้อนจากเตาย่างหมู + ความร้อนจากเปลงแดด ทำให้เหงื่อคนย่างผุดอกมาเป็นเม็ดๆ อยู่ยนเนินร่องอก แล้วค่อยๆไหลย้อยลงไปในร่อง ... มองแล้วกลินน้ำลายดังเอิ๊อกๆๆๆ ดังไป 5 เมตร -*-

บางวันนอกจากมาซื้อหมูปิ้ง (ที่ซื้อไปไม่ค่อยได้กินเองแล้ว) ยังมีผลไม้ ขนมของฝาก มาฝากคนขายหมูด้วย .. ไปงานต่างจังหวัดก็มีขนมของฝากติดไม้ติดมือมาทุกครั้ง  จนผมกับพี่เค้าคุย เล่นกันได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่กล้าถามชื่อ ได้แต่เรียกว่าพี่..... ผมก็ถูกเรียกว่าลูกค้าใจดี.....  ผ่านไปนาน นานจนลืมว่า เคยให้เบอร์โทรศัพท์ พี่สาวแสนสวยร่างขาวอวบไป เพราะแรกๆ รอจนเลิกรอก็ไม่โทรมา -*-  ขณะที่ผมนั่งเล่นคอมพ์อยู่โทรศัพท์ก็ดัง  "สวัสดีค่ะ ใช้น้องลูกค้าใจดีไหมคะ "  เอ่อ ใช่ครับ....   "นี่พี่หมูเองนะคะ  คนขายหมูนะจำได้ไหม"   ผมเริ่มจำได้จากสรรพนามที่เรียกและวิธีการพูด จึงตอบไป ...   จำได้ครับพี่ ...มีีอะไรให้รับใช้ครับ .... "มีค่ะ มากด้วย .. คือพี่เอางานมาพรีเซ้นลูกค้าที่ชลบุรี นัดไว้ 3 ทุ่มที่ลอบบี้โรงแรม ........... แต่รถดับอยู่บนมอเตอร์เวย์ทางลงพนักนิคมนี่อะค่ะ โทรติดต่อใครก็ไม่ว่างมาเลย พอดีเก็บนามบัตรเราไว้ก็เลยลองโทรมาค่ะ" ... ผมนิ่งๆ อึ้งๆ ยังไม่ได้ตอบอะไรไป

"นะคะ พี่รบกวนนิดนึง งานสำคัญจริงๆวันนี้ ช่วยพี่วันนี้วันหน้าพี่ตอบแทนแน่นอนค่ะ" ... แหมประโยคนี้ออกมา ไปเหี้ยนกระหือรืออย่างผมมันทนฟังไม่ค่อยได้เสียด้วย แบบว่าใจอ่อน อิอิ...

เลยบอกไปว่า ได้ครับ นั่งรอในรถอีก30นาทีไปถึงตรงพี่นะ แต่ไปทันนัด 3 ทุ่มหรือเปล่าอันนี้ผมไม่รับปากนะ ยังไงพี่โทรบอกลูกค้าไว้ด้วยครับ...  พอคุยเสรจผมก็ขึ้นห้องแล้วหยิบกระเป๋า เสื้อ้าใบเล็กที่ให้แม่บ้านเตรียมไว้เผื่อเดินทางฉุกเฉิน(แบบวันนี้) ลงมา แล้วแวะห้องคุณพ่อ ขอแลกรถ พ่อคร้าปนอนยังคร้าป..... พ่ออ่านหนังสือพิมพือยู่ ผมบอกแบบรีบๆ ขอแลกรถครับพ่อ งานด้วนที่ชลพรุ่งนี้ขอเอา camry ไปนะครับ ... พ่อบอก อืมๆ  Up To You .....  ผมขอบคุณแล้วรีบบึ่งออกมามอเตอร์เวย์ทันที

มาถึงทางแยกลงพนัส ด้านริมถนนซ้ายมีมีเชฟโรเลตแคปติว่าจอด เปิดไฟฉุกเฉินอยู่ 1 คัน(คิดในใจ คนขายหมูย่างขับ แคปติว่าเนี่ยนะ.... ) ผมไปจอดต่อท้ายแล้ว ส่องกระจกสำรวจความเรียบร้อยของ Blazer(สูทตัวนอก) ก่อนเดินลงจากรถไป  ก็ไปเคาะกระจก พี่สาวคนสวยก็ยิ้มดีใจนิดนึงก่อนกระโดดลงมาในชุดกระโปรงแนบเนื้อ เสื้อกล้ามตัวในแล้วสือเสื้อสูทไว้ที่แขน กับเนตบุ๊ก 1 ตัว และกระเป๋าเอกสารอีก 1 ใบ  ผมอาสาช่วยถือบอกพี่เค้าให้ปิดไฟฉุกเฉินซะแล้วลอครถให้ดีและเดินมาที่รถ รีบขับออกไปยัง ลอบนี้โณงแรมชื่อดังริมชายหาดบางแสนพื่อพบลูกค้า พอถึง รร. พี่เค้าเอาสูทมาสวมทับ แล้วกระชับให้เข้าที่แล้วหันมาถามผมว่า  พี่โอเคไหม ..?  

ผมพยักหน้าหงึกๆ แล้วบอกว่า "สวยที่สุดครับ"  พี่สาวคนสวยก็ถือเนตบุ๊คเดินฉับๆๆๆลงไป อีก 10 นาทีโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ปรากฎว่า เค้าลงไปแต่ลืมเอาเอกสารลงไป เอาไปแต่เนตบุ๊ค รบกวนให้ผมวิ่งเอาลงไปให้ ผมก็วิ่งตามไปในลอบบี้ เห็นมีลูกค้าฝรั่ง3 คนกำลังดูเนคบุ๊คอยุ่ ผมเดินไป ค้อมหลังนิดหน่อยแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้ พี่สาว หันมาสบตาแล้วขยิบตาให้นิดนึง ^^

ผมรออยู่ในรถราวๆ 3 ชม พี่สาวคนสวยก็กลับมาเคาะกระจกเรียก ผมเปิดเซนทรับลอคให้เธอขึ้นมา แล้วถามเธอว่า ไปไหนต่อครับ เธอบอกว่าหิวแล้ว หาอะไรทานก่อนค่อยคิดได้ไหม.... ผมพาเธอไปกินร้านอาหารกับข้าว เส้นบางแสนนั่นแหละมีร้านนึง แฟนคนทำกับข้าวเป็นฝรั่ง กับข้าวอร่อยมีหลากหลายดี (และราคาก็ฝรั่งด้วย) สั่งกับข้าวมา 3 อย่าง พี่สาวบอกว่า คอแห้งจังดื่มเบียร์ไหมเราน่ะ ... ผมบอกไม่ครับ (จริงๆดื่มบ้างแต่ไม่มาก ปกติแล้ว กิงปิ กะนมเป็นอาหารหลัก อิอิ)  พี่สาวสั่งเบียร์มาดื่มแก้คอแห้ง 1 ขวด  พอหมดไปครึ่งขวด แก้มเริ่มแดง บ่นร้อน ถอดสูทตัวนอกออกเหลือแต่เสื้อกล้ามตัวใน

ผมมองเห็นรูปร่างของสิ่งที่อยู่ภายในเสื้อชัดเจนขึ้น.... พออาหารหมดเบียร์เหลือแก้วสุดท้าย ผมสั่งเชคบิลล์ แล้วให้เธอกระดก แก้วสุดท้ายให้หมด ไม่หมดไม่กลับ เธอก็ว่าง่าย ยกกรึ้บเดียวหมดแก้วเลย ผมค่อยๆเดินมาขึ้นรถ เธอยังเดินตามมาไหวอยู่ แต่พอขึ้นรถดุเธอเมาหนักเอาการขอปรับเบาเอน ผมก็ปรับให้ ตอนก้มลงไปปรับก็แอบสูดดมกลิ่นกายเธอด้วย มีกลิ่นหอมอ่อนๆ  ......  

ผมถามเธอว่าไหวหรือเปล่า เธอบอกไม่ไหว สงสัยต้องหาที่นอนแล้ว .... กลับพรุ่งนี้ เอารถกลับด้วย  ผมนึกได้เรื่องรถเลยรีบโทรกลับบ้าน บอกให้เด็กที่บ้านเอารถออกมาอีกคันมาเฝ้ารถไว้ ถึงรถแล้วให้โทรบอกผมทันที โดยบอกมันว่าจะให้ค่าเบียร์เพิ่มพันนึง ถ้าพ่อถามให้บอกผมสั่งให้เอาของไปให้ -*-

พอเรื่องรถเรียบร้อย ผมก็พูดกับพี่สาวซึ่งตอนนี้ เมา ... เอนเบาะนอนหายใจนมเด้งอยู่ข้างๆว่า เดี๋ยวไปพักที่เกสเฮ้าส์นะครับพี่  สายๆค่อยกลับ ดูสภาพแล้วไม่ไหว  ผมขับรถย้อนไปที่ บางพระ มีเกสเฮ้าส์ที่ไปพักประจำอยู่ พอเชคอินก็ ประคองปีกพี่สาวเข้ามาในห้อง วางเธอลงบนโซฟาแล้วเดินไปเอาฝ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้เธอ แล้วก็ เลยลงมาที่ซอกคอเธอและเนินอกของเธอด้วย ตอนนี้นมสองเต้านั้นมันเบียดทะลักออกมาทางคอเสื้อแล้ว และเด้งขึ้น ลงๆ เบาๆตามจังหวะหายใจ ผมสอดมือประคองหัวเธอไว้ แล้วเช็ดคอด้านหลัง  เธอยกแขนมาจับแขนผมไว้แน่นๆ แล้วหายใจใส่คอผมเบาๆ 3-4 ครั้ง และมาพร้อมเสียงครางเบาๆ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือย่างไรไม่ทราบได้

ผมวางหัวเธอลงแล้ว ลุกจะไปซักผ้าอีกรอบ เธอดึงมือผมรั้งไว้ แล้วกอดคอผมลงไปประกบปากดูดปากเธอ เป็นเธอที่เริ่มเกมส์นี้ก่อน ผมก็เลยตามเลย ..... ดูดปากแลกสินกับเธอ จากเบาๆ ค่อยๆ หนักขึ้นๆ บดริมฝีปากแรงขึ้นๆ จนเธอครางอู้อี้ๆในลำคอ ไล่ลงมาที่ซอกคอเธอ ไซร้จากเบาๆ เอาลิ้นไล้ๆ วนไปที่หลังหู สลับขวาซ้ายดูเธอจะ เซ้น มากตรงนี้ทำหน้าทีความสุข มือจิกแขนผมแน่นเลย  จับเธอพลิกมานั่งตัก แล้วยกแขนเธอ ถอดเสื้ออกเหลือไว้แต่ บราสีดำ ตัดกับผิวขาวๆ แล้วเริ่มดูไซร้คอ และไหล่เธอจากด้านหลักอีกระลอก เธอตอบโต้โดยบิดตัวไปมา แล้วครางในลำคอเบาๆ เอาก็โยกบด K ผมตามจังหวะที่ผมไซร้คอ และบีบนมเธอ   เสียว  K มากครับ....

ขอจบก่อนนะครับเพื่อนๆ ง่วงนอนมาก ฝืนกว่านี้เดี๋ยวจะพิมพ์ผิดเยอะครับ  กลับมาอาทิตย์หน้าจะมาต่อครับ

ขอบคุณที่แวะอ่านและ comment ครับ

หมูย่าง7ไม้ครับพี่ .... เอ่อ เอา 10 ไม้ดีกว่าคนขายน่ารักขนาดนี้ ^^ ....

แหมน้องขา มาซื้อทุกวัน ชมทุกวันเลยนะคะ วันนี้แถมข้าวเหรียวให้ห่อนึงนะ ....

ในถุงข้าวเหนี่ยวลือเบอร์โทรคนขายหรือเปล่าครับ ? ถ้าลืมรบกวนขอด้วย .....

แหม .. พี่แถมข้าวเหนี่ยวแล้วยังให้แถมเบอร์โทรอีกเหรอคะ ... เอาเบอร์น้องมาแล้วกัน ว่างๆจะโทรไปคุยด้วย ....

บทสนทนาสั้นๆของผมกับแม่ค้าขายข้าวเหนียวหมูปิ้งร้านหนึ่ง ซึ่งผมเป็นลูกค้าประจำพี่เค้าจะมาช่วยพ่อขายหลังเลิกงานดูจากการแต่งตัวน่า จะเป็นพนักง่นบริษัท เพราะใส่ชุดสาวออฟฟิศไปทำงานทุกวัน ไม่มีฟอร์มเสื้อเธอก็ เน้นรูปร่างเหลือเกินโดยเฉพาะส่วนบน ... ขนาดพอสมควรเลยทีเดียว แถมชอบใส่กระโปรงสั้น ยั่วใจชายวัยกลัดมันเช่นผมอีก ....

สิ้นการสนทนานั้นผมก็เอานามบัตรส่งให้พี่เค้าและไม่ลืมที่จะเอาปากกาเน้น ชื่อและเบอร์โทรผม ก่อนส่งให้

ผมพยายามวนมาซื้อหมูย่างทุกวันเพราะชอบมามองมาดูหุ่นของพี่เค้า จำไปทำกามกิจที่บ้านบ่อยๆ เพราะอวบเหลือเกินสวยด้วย ... บางวันอากาศร้อน เห็นพี่เค้าปลดกระดุมออก 2 เม็ด ความร้อนจากเตาย่างหมู + ความร้อนจากเปลงแดด ทำให้เหงื่อคนย่างผุดอกมาเป็นเม็ดๆ อยู่ยนเนินร่องอก แล้วค่อยๆไหลย้อยลงไปในร่อง ... มองแล้วกลินน้ำลายดังเอิ๊อกๆๆๆ ดังไป 5 เมตร -*-

บางวันนอกจากมาซื้อหมูปิ้ง (ที่ซื้อไปไม่ค่อยได้กินเองแล้ว) ยังมีผลไม้ ขนมของฝาก มาฝากคนขายหมูด้วย .. ไปงานต่างจังหวัดก็มีขนมของฝากติดไม้ติดมือมาทุกครั้ง  จนผมกับพี่เค้าคุย เล่นกันได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่กล้าถามชื่อ ได้แต่เรียกว่าพี่..... ผมก็ถูกเรียกว่าลูกค้าใจดี.....  ผ่านไปนาน นานจนลืมว่า เคยให้เบอร์โทรศัพท์ พี่สาวแสนสวยร่างขาวอวบไป เพราะแรกๆ รอจนเลิกรอก็ไม่โทรมา -*-  ขณะที่ผมนั่งเล่นคอมพ์อยู่โทรศัพท์ก็ดัง  "สวัสดีค่ะ ใช้น้องลูกค้าใจดีไหมคะ "  เอ่อ ใช่ครับ....   "นี่พี่หมูเองนะคะ  คนขายหมูนะจำได้ไหม"   ผมเริ่มจำได้จากสรรพนามที่เรียกและวิธีการพูด จึงตอบไป ...   จำได้ครับพี่ ...มีีอะไรให้รับใช้ครับ .... "มีค่ะ มากด้วย .. คือพี่เอางานมาพรีเซ้นลูกค้าที่ชลบุรี นัดไว้ 3 ทุ่มที่ลอบบี้โรงแรม ........... แต่รถดับอยู่บนมอเตอร์เวย์ทางลงพนักนิคมนี่อะค่ะ โทรติดต่อใครก็ไม่ว่างมาเลย พอดีเก็บนามบัตรเราไว้ก็เลยลองโทรมาค่ะ" ... ผมนิ่งๆ อึ้งๆ ยังไม่ได้ตอบอะไรไป

"นะคะ พี่รบกวนนิดนึง งานสำคัญจริงๆวันนี้ ช่วยพี่วันนี้วันหน้าพี่ตอบแทนแน่นอนค่ะ" ... แหมประโยคนี้ออกมา ไปเหี้ยนกระหือรืออย่างผมมันทนฟังไม่ค่อยได้เสียด้วย แบบว่าใจอ่อน อิอิ...

เลยบอกไปว่า ได้ครับ นั่งรอในรถอีก30นาทีไปถึงตรงพี่นะ แต่ไปทันนัด 3 ทุ่มหรือเปล่าอันนี้ผมไม่รับปากนะ ยังไงพี่โทรบอกลูกค้าไว้ด้วยครับ...  พอคุยเสรจผมก็ขึ้นห้องแล้วหยิบกระเป๋า เสื้อ้าใบเล็กที่ให้แม่บ้านเตรียมไว้เผื่อเดินทางฉุกเฉิน(แบบวันนี้) ลงมา แล้วแวะห้องคุณพ่อ ขอแลกรถ พ่อคร้าปนอนยังคร้าป..... พ่ออ่านหนังสือพิมพือยู่ ผมบอกแบบรีบๆ ขอแลกรถครับพ่อ งานด้วนที่ชลพรุ่งนี้ขอเอา camry ไปนะครับ ... พ่อบอก อืมๆ  Up To You .....  ผมขอบคุณแล้วรีบบึ่งออกมามอเตอร์เวย์ทันที

มาถึงทางแยกลงพนัส ด้านริมถนนซ้ายมีมีเชฟโรเลตแคปติว่าจอด เปิดไฟฉุกเฉินอยู่ 1 คัน(คิดในใจ คนขายหมูย่างขับ แคปติว่าเนี่ยนะ.... ) ผมไปจอดต่อท้ายแล้ว ส่องกระจกสำรวจความเรียบร้อยของ Blazer(สูทตัวนอก) ก่อนเดินลงจากรถไป  ก็ไปเคาะกระจก พี่สาวคนสวยก็ยิ้มดีใจนิดนึงก่อนกระโดดลงมาในชุดกระโปรงแนบเนื้อ เสื้อกล้ามตัวในแล้วสือเสื้อสูทไว้ที่แขน กับเนตบุ๊ก 1 ตัว และกระเป๋าเอกสารอีก 1 ใบ  ผมอาสาช่วยถือบอกพี่เค้าให้ปิดไฟฉุกเฉินซะแล้วลอครถให้ดีและเดินมาที่รถ รีบขับออกไปยัง ลอบนี้โณงแรมชื่อดังริมชายหาดบางแสนพื่อพบลูกค้า พอถึง รร. พี่เค้าเอาสูทมาสวมทับ แล้วกระชับให้เข้าที่แล้วหันมาถามผมว่า  พี่โอเคไหม ..?  

ผมพยักหน้าหงึกๆ แล้วบอกว่า "สวยที่สุดครับ"  พี่สาวคนสวยก็ถือเนตบุ๊คเดินฉับๆๆๆลงไป อีก 10 นาทีโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น ปรากฎว่า เค้าลงไปแต่ลืมเอาเอกสารลงไป เอาไปแต่เนตบุ๊ค รบกวนให้ผมวิ่งเอาลงไปให้ ผมก็วิ่งตามไปในลอบบี้ เห็นมีลูกค้าฝรั่ง3 คนกำลังดูเนคบุ๊คอยุ่ ผมเดินไป ค้อมหลังนิดหน่อยแล้วยื่นแฟ้มเอกสารให้ พี่สาว หันมาสบตาแล้วขยิบตาให้นิดนึง ^^

ผมรออยู่ในรถราวๆ 3 ชม พี่สาวคนสวยก็กลับมาเคาะกระจกเรียก ผมเปิดเซนทรับลอคให้เธอขึ้นมา แล้วถามเธอว่า ไปไหนต่อครับ เธอบอกว่าหิวแล้ว หาอะไรทานก่อนค่อยคิดได้ไหม.... ผมพาเธอไปกินร้านอาหารกับข้าว เส้นบางแสนนั่นแหละมีร้านนึง แฟนคนทำกับข้าวเป็นฝรั่ง กับข้าวอร่อยมีหลากหลายดี (และราคาก็ฝรั่งด้วย) สั่งกับข้าวมา 3 อย่าง พี่สาวบอกว่า คอแห้งจังดื่มเบียร์ไหมเราน่ะ ... ผมบอกไม่ครับ (จริงๆดื่มบ้างแต่ไม่มาก ปกติแล้ว กิงปิ กะนมเป็นอาหารหลัก อิอิ)  พี่สาวสั่งเบียร์มาดื่มแก้คอแห้ง 1 ขวด  พอหมดไปครึ่งขวด แก้มเริ่มแดง บ่นร้อน ถอดสูทตัวนอกออกเหลือแต่เสื้อกล้ามตัวใน

ผมมองเห็นรูปร่างของสิ่งที่อยู่ภายในเสื้อชัดเจนขึ้น.... พออาหารหมดเบียร์เหลือแก้วสุดท้าย ผมสั่งเชคบิลล์ แล้วให้เธอกระดก แก้วสุดท้ายให้หมด ไม่หมดไม่กลับ เธอก็ว่าง่าย ยกกรึ้บเดียวหมดแก้วเลย ผมค่อยๆเดินมาขึ้นรถ เธอยังเดินตามมาไหวอยู่ แต่พอขึ้นรถดุเธอเมาหนักเอาการขอปรับเบาเอน ผมก็ปรับให้ ตอนก้มลงไปปรับก็แอบสูดดมกลิ่นกายเธอด้วย มีกลิ่นหอมอ่อนๆ  ......  

ผมถามเธอว่าไหวหรือเปล่า เธอบอกไม่ไหว สงสัยต้องหาที่นอนแล้ว .... กลับพรุ่งนี้ เอารถกลับด้วย  ผมนึกได้เรื่องรถเลยรีบโทรกลับบ้าน บอกให้เด็กที่บ้านเอารถออกมาอีกคันมาเฝ้ารถไว้ ถึงรถแล้วให้โทรบอกผมทันที โดยบอกมันว่าจะให้ค่าเบียร์เพิ่มพันนึง ถ้าพ่อถามให้บอกผมสั่งให้เอาของไปให้ -*-

พอเรื่องรถเรียบร้อย ผมก็พูดกับพี่สาวซึ่งตอนนี้ เมา ... เอนเบาะนอนหายใจนมเด้งอยู่ข้างๆว่า เดี๋ยวไปพักที่เกสเฮ้าส์นะครับพี่  สายๆค่อยกลับ ดูสภาพแล้วไม่ไหว  ผมขับรถย้อนไปที่ บางพระ มีเกสเฮ้าส์ที่ไปพักประจำอยู่ พอเชคอินก็ ประคองปีกพี่สาวเข้ามาในห้อง วางเธอลงบนโซฟาแล้วเดินไปเอาฝ้าขนหนูผืนเล็กชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้เธอ แล้วก็ เลยลงมาที่ซอกคอเธอและเนินอกของเธอด้วย ตอนนี้นมสองเต้านั้นมันเบียดทะลักออกมาทางคอเสื้อแล้ว และเด้งขึ้น ลงๆ เบาๆตามจังหวะหายใจ ผมสอดมือประคองหัวเธอไว้ แล้วเช็ดคอด้านหลัง  เธอยกแขนมาจับแขนผมไว้แน่นๆ แล้วหายใจใส่คอผมเบาๆ 3-4 ครั้ง และมาพร้อมเสียงครางเบาๆ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือย่างไรไม่ทราบได้

ผมวางหัวเธอลงแล้ว ลุกจะไปซักผ้าอีกรอบ เธอดึงมือผมรั้งไว้ แล้วกอดคอผมลงไปประกบปากดูดปากเธอ เป็นเธอที่เริ่มเกมส์นี้ก่อน ผมก็เลยตามเลย ..... ดูดปากแลกสินกับเธอ จากเบาๆ ค่อยๆ หนักขึ้นๆ บดริมฝีปากแรงขึ้นๆ จนเธอครางอู้อี้ๆในลำคอ ไล่ลงมาที่ซอกคอเธอ ไซร้จากเบาๆ เอาลิ้นไล้ๆ วนไปที่หลังหู สลับขวาซ้ายดูเธอจะ เซ้น มากตรงนี้ทำหน้าทีความสุข มือจิกแขนผมแน่นเลย  จับเธอพลิกมานั่งตัก แล้วยกแขนเธอ ถอดเสื้ออกเหลือไว้แต่ บราสีดำ ตัดกับผิวขาวๆ แล้วเริ่มดูไซร้คอ และไหล่เธอจากด้านหลักอีกระลอก เธอตอบโต้โดยบิดตัวไปมา แล้วครางในลำคอเบาๆ เอาก็โยกบด K ผมตามจังหวะที่ผมไซร้คอ และบีบนมเธอ   เสียว  K มากครับ....

ขอจบก่อนนะครับเพื่อนๆ ง่วงนอนมาก ฝืนกว่านี้เดี๋ยวจะพิมพ์ผิดเยอะครับ  กลับมาอาทิตย์หน้าจะมาต่อครับ

ขอบคุณที่แวะอ่านและ comment ครับ