บรึ๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวมาจากสวนสาธารณะในมหาวิทยาลัย ผู้คนตกใจวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของมหาวิทยาลัยจากทุกจุดมุ่งหน้าสู่จุดที่เกิดระเบิด
สาวน้อยสองคนบนอาคารเรียนมองไปรอบ ๆ ด้วยความแตกตื่น
"อะไรน่ะ น้ำฟ้า" เบญถามด้วยความตกใจ
"เราก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ร่างกำยำสองร่างวิ่งตรงเข้ามาจากด้านหลัง น้ำฟ้ายังไม่ทันหันไปมอง ผ้าที่ชุ่มไปด้วยยาสลบก็โปะไปที่หน้าของเธอแล้ว สาวแว่นล้มร่วงลงไปกองกับพื้นเหมือนหุ่นกระบอกที่ถูกตัดเชือก ก่อนที่สาวผมเปียจะล้มลงไปในลักษณะเดียวกันหลังต่อสู้ดิ้นรนได้พักหนึ่ง
"อีเบญ" หนุ่มอกหักคนหนึ่งเอารายชื่อกับภาพมาดู "อีนี่ที่ทั่นตี๋อยากได้ มาช่วยกูลากไปซิ"
"แล้วเอาไงกับอีแว่นครับ พี่เฟิส"
"เอามาด้วยแล้วกัน อย่างน้อยมันก็มีหีให้เย็ด"
"ไผ่หลิว!!!" ชาคริตหันขวับไปมองไผ่หลิวทันทีที่เกิดระเบิด
"หนูปล่าวนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ไผ่หลิวรีบแก้ตัว
"พี่ชาคริต ในมหาลัยพี่ไม่ได้มีระเบิดแบบนี้ทุกวันใช่ไหม" ราชณิญาถาม
ชาคริตส่ายหน้า
"นั่น อีไผ่หลิว ดาวคณะบัญชี!!!" ชายหนุ่มท่าทางหื่นกามสองคนชี้นิ้วมา ก่อนจะพุ่งตรงเข้ามาหา ชาคริตรีบขยับตัวมาบังไผ่หลิวตามสัญชาตญาณ
มือน้อยล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายบ่า ก่อนจะกลับออกมาพร้อมระเบิดควันยาสลบ ที่ซัดไปทีเดียวสองหื่นก็ล้มลงไปกองกับพื้นทันที
"ขอบคุณพี่ชาคริตที่เป็นห่วงนะคะ" ไผ่หลิวยิ้ม "นั่น............!!!!!"
สาวน้อยชี้นิ้วไป ชาคริตมองตามและเห็นชายหื่นอีกสี่ห้าคนช่วยกันลำเลียงร่างนักศึกษาสาวสามคนขึ้นรถ
พวกห่านั่นขับรถออกไปได้ก่อนที่จะมีใครขัดขวางได้ทัน
เห็นได้ชัดว่าเหตุระเบิดเป็นการหักเหความสนใจ ให้เกิดการลักพาตัวครั้งใหญ่ได้
จะมีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องแบบนี้ได้ล่ะ
ไอ้ตี๋ กับไอ้พี่ก้อง
แล้ว....ไอ้ตี๋มันสนใจเบญอยู่
"เราต้องรีบกลับคณะแล้ว!" ชาคริตร้อง
"หนูไปด้วยค่ะ" ราชณิญาบอก
แต่พอชาคริต ราชณิญากับไผ่หลิวกลับไปถึงคณะวิทยาศาสตร์ ก็เจอแต่ความสับสนวุ่นวาย พี่ก้องนั่งอยู่ใต้โถงตึกคณะ
"ไอ้พี่ก้อง!!!" ชาคริตตรงเข้าไปหารุ่นพี่หน้าเถื่อน ก่อนจะคว้าคอเสื้อขึ้นมา
"หึหึหึ ถ้าจะถามกู กูบอกเลย เรื่องนี้ กูไม่เกี่ยว"
"แล้ว..."
"ไอ้ตี๋ กูพยายามห้ามมันแล้ว" ไอ้พี่ก้องชี้ไปที่หน้าของตัวเอง ที่มีรอยเขียวช้ำหลายจุด "มันจับตัวอีแว่นแฟนเอ็งไปแล้ว กับอีเบญ แล้วก็....น้องหวาน..."
น้ำฟ้า! น้ำฟ้าก็ถูกจับตัวไปด้วย!!!! มือของชาคริตที่คอไอ้พี่ก้องสั่นระริก
"จะ....จับไปไหน" เสียงที่สั่นเครือของชายหนุ่มบอกได้ชัดเจนว่าข่าวนี้ทำให้ชายหนุ่มใจเสียเพียงใด
"ถ้ากูรู้กูตามไปเองแล้ว" ไอ้พี่ก้องคำราม
ชาคริตปล่อยคอเสื้อของรุ่นพี่หน้าเถื่อน ปล่อยร่างของมันทรุดลงไปนั่งอยู่บนม้านั่งตามเดิม
"พี่ชาคริต!! หนูมีไอเดียแล้ว!!!" ไผ่หลิวร้อง "ตามหนูมาค่ะ!!!"
"ไอ้ชาคริต.....ถ้าเจอพวกมัน......ช่วยน้องหวานมาด้วยนะ"
เสียงของพี่ก้องปริ่มไปด้วยความเสียใจและสิ้นหวัง ชาคริตรู้ได้ทันที ว่าไอ้พี่ก้องแอบชอบพี่หวาน หัวหน้าพี่เชียร์ของคณะอยู่
แต่ณ วินาทีนี้ ในสมองของเขาไม่มีพื้นที่ให้ใครอีกแล้วนอจากน้ำฟ้า
กับเบญ
"อืม อีเมย์ ดาวคณะจิตวิทยา ปีสาม" ไอ้ตี๋เช็คชื่อ "สวยเหมือนกันนะเนี่ย มัดให้แน่นแล้วพาขึ้นรถไปเลย"
บนรถบัสคันใหญ่สีดำ ปิดล็อคแน่นหนา มีร่างหญิงสาวที่หมดสติถูกมัดไว้เกือบสามสิบคนแล้ว
(/> "อีพี่กิ่ง ที่ไปประกวดนางงาม....แล้วก็อีแพตตี้ หลีดคณะแพทย์ ปี 1" ไอ้ตี๋เช็คชื่ออีกครั้ง "เหมือนเดิม มัดให้แน่นแล้วพาขึ้นรถ ไอ้เป็ด มึงลองถามพวกจากคณะวิทย์ซิ...."
"ทั่นตี๋!!!! เรามาแล้ว" รถเก๋งสีดำขับเข้ามาและเปิดประตูออก หนุ่มอกหักสองคนแบกร่างสาวสองลงมา
"อา เยี่ยมมาก" ไอ้ตี๋ตบบ่าเพื่อน "อีเบญของกู กูขอบคุณพวกมึงมากนะ เดี๋ยวกูให้พวกมึงเลือกเป็นอันดับสามต่อจากกูกับไอ้เป็ดเลย ว่าจะเอาใคร"
"ขอบคุณครับ ทั่นตี๋"
"แต่......มึงจะเอาอีแว่นหน้าปลวกมาด้วยทำไมว๊ะ"
"ก็.....มันยืนคุยกันอยู่ จะให้โปะยาคนเดียวได้ยังไงล่ะ"
"โปะแล้วมึงก็ทิ้งไว้ตรงนั้นก็ได้ สัส หน้าตาอีนี่มันน่าเย็ดมากหรือยังไงว๊ะ" ไอ้ตี๋โวย
"รถพร้อมแล้วนะ ยังเหลือใครอีกบ้าง" พี่เก้าร้องถามมาจากบนรถบัส
"อีไผ่หลิวจากคณะบัญชีได้มาไหม" หนุ่มอกหักอีกคนร้องถามร้องถาม
"ไม่ได้ว่ะ คงหาตัวไม่เจอ" ไอ้ตี๋บอก "เสียดายว่ะ แม่งตัวเล็กดี น่าจะเย็ดมัน จับยกถนัดมือ"
ไอ้ตี๋หันไปหาไอ้เป็ด "ใกล้หมดเวลาแล้ว โทรเรียกพวกเราให้กลับมาให้หมดเถอะ แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว......ส่วนมึงสองตัว มัดอีสองคนนี่แล้วเอาขึ้นรถไปด้วย อีแว่นอย่างมากเดี๋ยวก็โยนให้ลูกน้องเก่าทั่นชัย"
"กูติดต่อพวกที่จะไปจับเจ๊ข้าวหอมไม่ได้เลยว่ะ" ไอ้เป็ดบอกหลังจากพยายามโทรอยู่หลายครั้ง "จริง ๆ พวกที่ไปคณะแถวนั้นขาดการติดต่อทุกคนเลย"
"งั้นก็ช่างแม่ง" ไอ้ตี๋บอก "ป่านนี้มันถูกตำรวจจับไปหมดแล้วล่ะ ไปเถอะ ออกรถ ไปที่ศูนย์บัญชาการลับดีกว่า"
"ตื่น!!!" ไผ่หลิวร้องตะโกนสั่งไอ้หื่นสองตัวที่จะเข้ามาจับตัวเธอ เมื่อไปถึงคณะวิทยาศาสตร์แล้วรู้ว่าน้ำฟ้ากับเบญโดนจับไป โดยที่ไอ้พี่ก้องบอกอะไรมากกว่านั้นไม่ได้ ไผ่หลิวก็เกิดไอเดีย และพาพี่ชาคริตกับน้องญากลับมาหน้าคณะศิลปกรรมศาสตร์ เธอเข้าไปหาและเรียกไอ้หื่นที่เธอรมด้วยแก๊สยาสลบ
"มีน้ำไหมคะ" ราชณิญาส่งขวดน้ำมาให้เธอด้วยมือที่สั่นเทา ไผ่หลิวเปิดขวด แล้วเอาน้ำสาดหน้าไอ้หื่นคนแรก
"เอิ๊ววววว อะไรว๊ะ" มันลืมตาตื่นขึ้นมาได้ แต่ไผ่หลิวไม่ให้โอกาสมันได้คิด เธอเอาน้ำยาหลอนประสาทสาดใส่หน้ามันทันที
"เอ่อ...กูลืมว่าเค้าจะให้ไปเจอกันที่ไหนว่ะ" เธอพยายามทำเสียงต่ำ "มึงบอกกูหน่อยซิ"
"โธ่ ไอ้ควาย" ไอ้หื่นตอบ "ก็ที่ซากตึกร้าง ตึกที่มันโดนระเบิดเมื่อปีที่แล้วอ่ะ"
"ไปค่ะ พี่ชาคริตรู้จักใช่ไหม"
"อือ ที่มันออกข่าวตอนนั้นไง"
แต่ไผ่หลิวนึกได้ และหันกลับไปหาไอ้หื่นก่อน "แล้ว จะพาพวกผู้หญิงไปไหนว๊ะ"
"มึงนี่จำเหี้ยอะไรไม่ได้สักอย่างเนอะ ไอ้ตี๋มันไม่ยอมบอกใครเลย มันแค่ให้พาไปรวมที่ตึกร้างอย่างเดียว"
แต่พอทั้งสามมาถึงซากตึกร้าง ก็ไม่เหลือใครอยู่แล้ว
"รอยล้อรถ" ไผ่หลิวบอก ขณะเดินสำรวจรอบบริเวณ "มีรถเล็กหลายคัน รถใหญ่หนึ่งคัน แล้วก็มีรอยเท้า.....รอยลากของหนัก ๆ.......เศษผ้าขาว....จากเสื้อนักศึกษา แต่นอกเหนือจากนี้หนูบอกอะไรไม่ได้"
รอยล้อรถนำออกจากบริเวณรอบตึกร้าง มุ่งลงไปสู่ถนนใหญ่
รอยฝุ่นที่ติดล้อรถไปบอกว่ารถเคลื่อนตัวไปทางเหนือ แต่ก็บอกอะไรมากไปกว่านั้นได้แล้ว ถ้าจะตาม คงได้แต่ขึ้นเหนือตามถนนไปเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ว่ารถของสมาคมหนุ่มอกหักจะเลี้ยวเปลี่ยนทิศทางไปเมื่อไหร่
"เดี๋ยว พี่คิดอะไรได้แล้ว" ชาคริตบอก
"อะไรคะ"
"ญาจำตอนที่ญาโดนไอ้ชัยจับได้ไหม"
"จำได้ค่ะ" แหม ใครจะลืมลงล่ะ
"ตอนนั้น พี่น้ำฟ้าหาเรา...."
"ด้วยการตามรอยโทรศัพท์!"
"อืม แล้วเหมือนพี่น้ำฟ้าจะกลัวว่าจะเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นอีก พี่รู้รหัสตามมือถือเค้า เค้าก็รู้รหัสของพี่"
"กดตามเลยค่ะ" ราชณิญาบอก
สิ่งแรกที่น้ำฟ้าเห็นเมื่อได้สติขึ้นมา คือขาอ่อน
ขาอ่อนขาว ๆ
เงยหน้าขึ้นไปหน่อย ก็เห็นกระโปรงสีดำสั้นจู๋
ที่หน้าตัวเธอ มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่
เธอพยายามขยับตัว แต่ก็พบว่าร่างของเธอถูกมัดอยู่อย่างแน่นหนา
เธอพยายามเงยหน้าขึ้นมองเท่าที่จะขยับได้ ผู้หญิงตรงหน้าเธอก็ถูกมัดอยู่เหมือนกัน
รอบตัวขยับไหว
เธอน่าจะอยู่บนรถที่เคลื่อนที่อยู่
น้ำฟ้าพยายามไถลตัวไปข้างหน้าหน่อยหนึ่ง เอาจมูกดุน ๆ กับขาอ่อนที่อยู่ตรงหน้า
"อะ....อือ..."
"ชู่ววว..."
"นั่น ใครน่ะ...."
"พี่หวานเหรอคะ"
"น้องน้ำฟ้า..."
"ชู่วววว เบา ๆ ค่ะ พวกมันจับตัวพวกเรามา"
"ใคร"
"หนูไม่รู้ค่ะ"
"นะ....น้ำฟ้า" เสียงดังมาจากทางขวามือของเธอ
"เบญเหรอ"
"เกิดอะไรขึ้น"
"เราถูกจับตัวมา"
"น้องน้ำฟ้า โทรศัพท์พี่เสียบอยู่ในกระโปรง เห็นไหม"
น้ำฟ้าพยายามขยับตัว เชือกที่มัดรอบตัวเธอเหมือนจะผูกไว้กับขาที่นั่งบนรถ เธอจึงขยับตัวไปมามากไม่ได้
"ตรงรอบเอว ข้างหลัง"
"เห็นแล้วค่ะ"
กระโปรงดำสั้นไม่มีกระเป๋า พี่หวานจึงทำแบบที่หลาย ๆ คนทำ คือเอาโทรศัพท์เสียบไว้ในขอบกระโปรง
"พี่หวานขยับก้นมาหน่อยได้ไหมคะ หนูเอื้อมหน้าไม่ถึง"
พี่หวานขยับก้นถอยมาจนสุดเชือก น้ำฟ้าถึงยื่นหน้าไปถึงโทรศัพท์ได้ เธอใช้ฟันกัดที่เคสและค่อย ๆ ดึงโทรศัพท์ออกจากเอวพี่หวาน
ตึง
ทันทีที่หลุดออกมาได้ โทรศัพท์ก็หล่นลงพื้น โชคดีที่เสียงไม่ดังมาก แต่ทั้งน้ำฟ้าและพี่หวานก็แข็งทื่อด้วยความกลัว
จนผ่านไปพักใหญ่ ๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งสองจึงกล้าขยับอีกครั้ง
"น้ำฟ้า เอาหน้าดันมือถือมาหน่อย จะถึงมือพี่แล้ว"
"ค่ะ"
มือของพี่หวานที่ถูกมัดไพล่หลังเอื้อมมาจนกดปลดล็อคหน้าจอได้
"ค่ะ ตรงนั้นแหละค่ะ"
น้ำฟ้าพยายามบอกพี่หวาน ที่เอื้อมมือไขว่คว้าจะหาปุ่มโทร
หลังจากขลุกขลักอยู่พักใหญ่ ๆ พี่หวานก็กดเบอร์ 191 แล้วกดโทรออกได้สำเร็จ
แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ
เสียงปรบมือเบา ๆ ดังมาจากเหนือหัว
"รู้ไหม กูดูพวกมึงพยายามโทรหาตำรวจมาพักใหญ่ ๆ แล้ว"
"น้องตี๋เหรอ" พี่หวานถาม
"แต่เสียใจด้วย บนรถคันนี้ ติดตั้งอุปกรณ์ดักสัญญาณทุกอย่าง เกรงว่าคงจะโทรหาใครไม่ได้หรอก"
"ไม่มี" ชาคริตบอก หลังจากพยายามกดติดตามโทรศัพท์ของน้ำฟ้าหลายครั้ง "มันขึ้นแต่ว่า ไม่มีสัญญาณ ตำแหน่งสุดท้ายที่ติดตามได้คือที่ตรงนี้แหละ"
"โธ่" ราชณิญาร้อง "แล้วเราจะทำยังไงต่อคะ"
"พี่....ไม่รู้"
...
"ปฏิเสธเหรอ หมายความว่ายังไงครับ ที่ปฏิเสธ" เก่งตะโกนถามใส่โทรศัพท์
"ก็หมายความว่า" เสียงจากปลายสายตอบกลับมา "งานนี้ ไม่มีเรื่องเหนือธรรมชาติเข้ามาเกี่ยว เก่งก็บอกเราเอง ว่าเครื่องตรวจพลังปิศาจไม่ขยับสักนิด"
"ครับ"
"ทางเราก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติ"
"แต่นี่มันระเบิดกลางมหาลัย ลักพาตัวผู้หญิงไปสามสิบกว่าคนนะครับ"
"ก็ใช่ แต่เราไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย เราไม่ได้มีหน้าที่ในการจัดการกับอาชญากรธรรมดา จับตาดูสถานการณ์ต่อไป แต่ถ้าไม่มีเรื่องอะไรที่เหนือธรรมชาติ อย่ายื่นมือเข้าไปยุ่ง ปล่อยตำรวจธรรมดาจัดการไป เข้าใจไหม"
"เข้าใจแล้วครับ" เก่งกัดฟัน และวางโทรศัพท์ไป
...
"มึงมานี่" ไอ้ตี๋จิกหัวลากพี่หวานออกไปที่แถวกลางระหว่างที่นั่งสองแถว "พวกมึงดู และฟังเอาไว้ อีนี่ พยายามโทรหาตำรวจ!!!!"
"ใครที่คิดจะทำอะไรโง่ๆ พวกมึงดูไว้เลยนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น!"
พี่หวานพยายามดิ้น แต่สมาชิกสมาคมหนุ่มอกหักสองคนเข้ามาคว้าแขนไว้คนละข้าง
แคว่ก!!!!!!!!!!!
ไอ้ตี๋คว้าสาบเสื้อพี่หวานและกระชากสุดแรง เสื้อนักศึกษาขาดกระจุย กระดุมเหล็กกระจายไปทุกทิศทุกทาง
"อยะ อย่า"
"ที่งี้ไม่กล้าแล้วเหรอ ฮึ!!!" ไอ้ตี๋ร้องถาม "ตอนซ้อมเชียร์จำได้ไหมมึงให้กูร้องขนาดไหน วันนี้แหละกูจะทำให้มึงร้อง"
"อยะ อย่า ม่ายยยยยยยยยยยยยย"
น้ำฟ้าไม่สามารถขยับคอไปมองได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่หวาน แต่เสียงกรีดร้องที่ดังมาจากกลางรถก็ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว
แคว่ก
เสื้อในที่ขาดเป็นสองชิ้นลอยมาตกไม่ไกลจากหน้าเธอ
"อย่านะ หยุด ปล่อยชั้นไปเถอะ"
"เห้ยยยย ไอ้ตี๋ พี่เชียร์คณะมึงซ่อนรูปเหมือนกันนี่หว่า"
"ขอกูดูดนมมันทีนะ"
"เชิญ ไอ้มิ่ง"
"ม่ายยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
ที่ข้างตัวน้ำฟ้า เบญสะอื้น
"ไอ้พี่เก้า มึงไปเอาโทรศัพท์มันมาให้หมด หาให้เจอ ต่อให้มันซ่อนไว้ในหีมึงก็ต้องล้วงเอาออกมาให้ได้!!!!" ไอ้ตี๋สั่ง
"โอ๊ยยยยย ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย ปล่อยชั้นไปเถอะ ชั้นขอร้องงงงงงงงงงงงง"
ไอ้เก้าเดินเข้ามาค้นตัวผู้หญิงทีละคนและคว้าเอาโทรศัพท์ไป คนไหนมันคิดว่าสวยมันก็บีบก็ล้วงตรวจทั่วตัวอยู่นานหน่อย ขณะที่เสียงพี่หวานร้องวิงวอนยังดังลั่นไม่หยุด
"อีเมย์ เอาโทรศัพท์มึงมา"
"พะ พี่เก้า ปล่อยหนูไปเถอะ"
"กูซื้อดอกไม้ให้มึงเอาไปโยนทิ้ง มาตอนนี้มาอ้อนกูเหรอ เอาโทรศัพท์มึงมา.....ก็ได้ กูล้วงเอาเองก็ได้"
"ไม่นะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อะ อ๊ายยยยยยย โทรศัพท์หนูอยู่ที่เอว ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ว๊ายยยยยยยยยยย ตรงนั้นไม่เอา อย่า เอามือออกไป"
"อูยยยยยย เต็มมือดีจริง ๆ ไหน มึงซ่อนโทรศัพท์ไว้ในยกทรงใช่ไหม"
"อยะ อย่า ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยู่ที่เอว อยู่ที่เอว เอาไปค่ะ อย่า อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"งั้นก็.....ในนี้สินะ....."
"ไม่นะ ไม่ ไม่ อย่า จับตรงนั้น อย่าาาาาาาาา"
อาจจะเป็นโชคดีของน้ำฟ้ากับเบญ ที่เหมือนไอ้เก้าล้วงเมย์มาจนหนำใจแล้ว พอมาถึงพวกเธอมันจึงได้คว้าเอาโทรศัพท์ไปอย่างเดียว
"ร้องดังกว่านี้ อีหวาน มึงจำตอนบอกพวกกูได้ไหม"
"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ที่ข้างตัวน้ำฟ้า ร่างของเบญสั่นระริก ด้วยมุมที่ถูกมัดอยู่ ทำให้เบญหันหน้าเข้าหาตรงกลางรถที่พี่หวานกำลังถูกปู้ยี่ปู้ยำอยู่พอดี
"นะ....น้ำฟ้า เราไม่อยากโดนแบบนั้น"
"ไม่ต้องกลัวนะ เบญ" น้ำฟ้าพยายามทำให้เสียงไม่สั่น "เราจะปกป้องเธอ"
ร่างนุ่มของเบญเขยิบเข้ามาชิดร่างเธอเท่าที่จะทำได้
โธ่ น้ำฟ้าเอ๊ยยยย พูดอะไรออกไปอย่างนั้น ตอนนี้ตัวเธอเองยังเอาไม่รอดเลย
ชาคริต ช่วยตามชั้นมาทีนะ ช่วยชั้นด้วย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
จะโดนเย็ดก่อนไหม
เล่นใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอแก๊งนี้ท่าทางอยากจนบ๊องไปแล้ว
นายทุนใหญ่น่าดูถึงกับมีรถบัส มีรถเล็กแยก
แก๊งคนอกหีกอาละวาแล้ว
ชาคริตอยู่ไหน สาวๆเรียกหาขอความช่วยเหลือแล้ว จะรอดพ้นมือมารหรือไม่ละสาวๆ
สมาคมนี้อัพเกรดนะ
รอบคอบขึ้นเยอะรอบนี้
::Angry:: ไอ้ตี๋ มึงตายแน่
ไอ้ตี๋เล่นใหญ่ลงทุนหนัก จับสาวๆมาสามสิบคนแล้วใส่รถบัสมาหมดอนาคตแน่ๆ
โหจับผู้หญิงไปซะเยอะเลย ชาคริตจะช่วยทันไหมนี่
จะน่าตื่นเต้นถ้ามีคนมาช่วยไม่ทัน
ขนมาเยอะแบบนี้ กี่วันครบเนี่ย
เล่นใหญ่แบบตลกมาก แก๊งนี้ไม่น่ารอด ::DookDig::
แผนเล็กๆ แต่จับ 30 คน
ฉากคล้ายเดิม คราวนี้พี่คริตจะมาช่วยได้ทันไหม
จะช่วยอีกใช่มั้ย แล้วเอกก็ฟาดเรียบ หึ ::Waiting::
กะแล้ว ซ้ำรอยเดิม คราวนี้ขอให้เกิดอุบัติเหตุพวกเลวตายหมดนะ ไม่อยากให้ติดคุก ไม่สาสม
จับสาวๆไปทำไมตั้งเยอะแยะ แบบนี้ทำให้ตามจับได้ง่ายนะ ดีไม่ดียังไม่ได้เอาสาวๆก็โดนจับซะแล้ว
หวังว่าชาคริตคงจะตามมาช่วยได้ทันเวลานะ
สองสาวจะรอดไหม พระเอกชาคริตจะมาช่วยทันหรือเปล่า
งานนี้ถ้าช่วยสำเร็จ ชาคริตคงได้เมียหมู่แน่ๆ
ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยไหมนะ แต่ยังไงผมว่าต้องช่วยได้แหล่ะ
จะทันไหม
เล่นใหญ่สุด พาคนมาตั้งเยอะแยะจะไม่มีคนรู้เลยหรอครับ เอาใจช่วยเหล่าสาวๆ
อุกอาจจัง มหาลัยนี้ ลักพาตัวกันดื้อ พี่ชาคริตจะช่วย น้องเบญกับน้องฟ้าได้ทันไหมนิ
ไอ้ตี๋ทำเรื่องแบบนี้ได้อุกอาจมาก ทั้งๆที่ไม่มีอุปกรณ์ปีศาจเหมือนนายชัย
ฝั่งผู้พิพักษ์ก็ไม่เข้ามาช่วยเหลือ แล้วแค่ชาคริตจะช่วยอะไรได้ล่ะนี่ พวกไอ้ตี๋ตั้งเยอะ
พี่หวานต้องจับเข้าฮาเร็มแล้วสิครับ
หุ่นเด็ดขนาดนี้
ว้าวว้าวว้าว
ชาคริตต้องช่วยแล้วจัดการขั้นเด็ดขาด ::Hmmm::
ชาคริตจะมาทันไหม แต่ไม่น่าเชื่อ เรียนซะสูง คิดจะลักพาตัวเลยนะ วิญญาณชัยเข้าสิงหรอ
แผนการเล็กๆแน่นะ เล่นใหญ่มาก
::YehYeh:: ชาคริตปกป้องน้ำฟ้าและผองเพื่อนให้ได้นะ แต่จะไปช่วยทางไหนล่ะ ::Horror::
ตามทันหรือเปล่าเนี่ย
น่าจะช่วยไม่ทัน
โดนแน่
ลักพาตัวมาเป็นทีมแบบนี้เลยรึนี่มันเข้าข่ายแก๊งค์อาชญากรเลยนะ ขนขึ้นรถบัสขนาดนี้นึกว่าถ่ายหนังเอวีเลย
จะโดนอีหรอบเดิมมั้ยนะ
รีบไปช่วยเร็ว..รางวัลเป็นซิงน่ะ
สงใสต้องมีคนโดนเยดก่อนที่จะไปรังโจรแน่ๆต้องดูใครโดนก่อนนะอิอิ
เดี๋ยวพระเอกก็ขี่ม้าขาวมาช่วยยยยยย ใจเย็นนนๆ
วางแผนมาดีเหมือนกันนะนี่ น่าจะมีที่ปรึกษา เพราะลำพังวางแผนเองเละตลอด ฝ่ายของเก่งก็ไม่ยอมช่วย ต้องถึงมือนทีไหม หรือจะมีไพ่เด็ด จะเป็นเบญรึเปล่า ตื่นเต้นจัง ต้องรีบมาต่อ ก่อนแฟนๆ จะอกแตกนะครับ
จะมีใครโดนก่อนซักคนมั้ยเนี่ย
พวกนี้มันร้ายกาจจริงๆ ชาคริตกะพี่เก่งรีบๆตามไปช่วยให้ทันนะ
เริ่มเลวขึ้นละไอพวกนี้อือิ
ก่อนชาคริตจะตามมาได้ เบญกับน้ำฟ้าจะแย่ก่อนมั้ยนะ
มีเรื่องอีกแล้ว ไผ่หลิวได้โชว์ความสามารถพิเศษให้ชาคริตกับน้องญาดูแล้วคราวนี้ และน้องญาจะได้รู้ว่าชาคริตรักเบญแค่ไหน แต่ช่วยสาวๆ กลับมาให้ได้นะครับ
แล้วพระเอกจะทำยังไงล่ะทีนี้ จบงานนี้มีสวิงกิ้งแน่นอน
เบญจะมาโดนตรงนี้ แย่เลยนะ
ชาคริตขอให้ทัน
แบบนี้ไม่เล็กแล้ว
เล่นใหญ่เลย
สงสัยจะโดน
นึกว่าตี๋จะกลับมาหลอกให้เบญตายใจ ดันทำเรื่องใหญ่ซะได้ แล้วชาคริตจะตามไปช่วยยังไงกันหล่ะเนี่ย
ไอ้ตี๋ไม่น่าจะจบแค่ยัดคุกนะ โจทก์ร่วมเยอะขนาดนี้
ลุ้นเลยว่าจะมีคนมาช่วยทันมั้ย ที่แน่ๆไม่รอดแล้ว1คน
ตี๋เล่นใหญ่เลย
ไคจะโดนก่อนกันนะ
ชาคริตจะช่วยสาวๆได้ไหม
เล่นใหญ่เกิน โอกาสรอดไม่มีเลย
ไม่น่าทำอะไร แบบนี้นะ
ขอบคุณครับ
::Horror:: สุดหื่นจริงๆพวกนี้ ชาคริตจะตามมาได้ยังไง
เหตุการผ์ณนี้ต้องการวีระบุรุต
รุมโทรมหญิงหมู่
รุมโทรมหมู่
รอบนี้มีตัดสัญญานด้วย ฉลาดจริงๆ จะตามมาช่วยได้ไหม
ไปให้ทันนะ นายคณิตไม่งั้นโดนชุดใหญ่แน่น้ำฟ้า
ชอบเนื้อเรื่องครับ
วางระเบิดในโรงเรียนเลย
จับกันแบบเอิกเกริกกลางมหาลัยแบบนีเลยจะมีใครไปช่วยสาวๆบ้าง
ต้องรีบไปช่วยนะ ชาคริส เรียกAC-130 เก็บงานพวกเชี่ยนี่เลย
น้ำฟ้าจะรอดมั้ย
ตรวจหามือถือที่ไหนนานสุดนะ
ชาคริตจะมาช่วยทันไหมน้อ
ชั่วช้าจริงพวกนี้ ::Pull::
สองสาวจะรอดมั้ยเนี่ย
ใครจะโดนเย็ดก่อน หลายคนเลยทีนี้
แผนเล็กหึหึจับ30คน
สาวๆเรียกหาขอความช่วยเหลือแล้ว จะรอดพ้นมือมารหรือไม่ละสาวๆ
งานช้างแล้วชาคริต
ชาคริตรีบๆมาหน่อย
เอาแล้ว สาวๆไม่รอด
รอบนี้มากันเยอะซะด้วย จะช่วยทันไหมนิ
คุณตำรวจอยู่ไหน
สาวๆมีใครรอดบ้างนะแต่ยุทธการลักพาตัวสาวๆดาวมหาลัยสุดอลังการเลยวันเดียว30คน...
แก๊งแบบนี้ก็มีด้วยแต่คงจะไม่รอดพี่ชาคริตแน่
เก่งกับชาคิตต้องร่วมมือกันแล้วละ ไม่งั้นสาวๆโดนเรียงคิวแน่
เล่นใหญ่ขนาดนี้ ชนมากี่คน
เอาคนไปขนาดนี้ตำรวจแม่งวิ่งแล้ว ลูกใครบ้างก็ไม่รู้
แผนไ่ม่เล็กนะครับ
โห เล่นใหญ่มาก
แผนขนาดนี้ไม่เล็กแล้วครับ
ขอให้ทุกคนรอดปลอดภัย ไม่ชอบแนวดาร์กเลยครับ
ทำเกินไปไหม ไอ้ตี๋ เล่นขนาดดีเดี๋ยวเจอกระทรวงวิเศษหรอก ไม่รู้ซะแล้วว่าไอ้ชัยเจออะไร
สมาคมนี้เถื่อนกว่าเดิมอีก
จะตามมาช่วยทันมั้ย ใครจะซวย
พระเอกเราจะไปช่วยสาวๆทันไหมละงานนี้
อืมมมม ตอนนี้ประเด็นอยู่ที่น้ำหวานละ เก่งจะเอาไง ปล่อยไปล่ะก็ไม่เหลือชิ้นดีแน่ๆ
อย่าเพิ่งโดนเยนะ แค่เห็นคนอื่นพอ
โอ้ยตื่นเต้น เม้นก่อนไปอ่านต่อ ขอบคุณครับ
จะช่วยทันมั้ย
มันบ้าไปกันใหญ่แล้วไอ้พวกแก๊งหนุ่มอกหัก
คราวนี้จัดเต็มเลยนะครับ วางยาสาวเยอะขนาดนี้โดนจับได้ ทั้งโดนไล่ออก ติดคุกแน่นอน พระเอกรีบมาช่วยนะ
อ่านมาเกือบ 30 ตอน....ได้ไคลแม็กซ์ซะที
::Fighto:: เล่นใหญ่ แต่คิดว่าท่าดีทีเหลวตามเคย
เเก๊งนี้ท่าจะมึเเบล็คไม่ธรรมดาจะได้ล่อสาวสักกี่คนนะ
รอบนี้ตื๋เล่นใหญ่กว่าชัยเยอะเลย
จะรอดไหมนะ วางแผนมาดีกว่าทั่นชัย
โดนไปเสียดายแย่
นี่มันก่อการร้ายชัดๆวางระเบิดในมหาลัย
ตัวร้ายของภาคนี้ ดูขี้แพ้ สุดๆ แต่ ไหงทำเรื่อวอุกอาจแบบนี้ เกิดขึ้นได้ น่าสมเพษ จริงๆแต่ก็ ให้มันได้ลิ้มลอง ความเสียวเล็กน้อยไปก่อนนิดๆนะ เหตุการณ์ ร้ายคร่าว นี้ คงทำให้ญา รับไผ่หลอวมา สู่ครอวครัวคริต นะ ส่วนเบญ ที่เปลี่ยนไปแบบพลิกผ่ามือ แบบนี้ ยังไม่ทิ้งปะเด็นโดนศาตร์มืด ของ คัมภีร์ของไอ้ชัย ที่ไอ้ตี๋เอามาใช้
งานนี้พระเอกของเราจะตามมาทันไหม สองจิตสองใจ อยากให้ทันกับไม่ทัน
ไอ้นี่เล่นใหญ่กว่าไอ้ชัยอีกนะ
เวอร์เกินแก๊งกระจอก ๆ ดันมีอุปกรณ์ครบ แค่เงินที่จ่ายพี่ก้องยังบ่น แล้วนี้ไปเอาทุนมาจากไหน
รอบนี้ไม่รอดแน่ๆ
ชาคริตจะตามหายังไงละเนี่ย
น้ำหวานจะโดนเอาโชกอนเพื่อนไม่
ปกงส์นี้ เริ่มแผนการใหญ่แล้ว รอขมครับ
ขอบคุณมากครับ ชาคริตต้องรีบไปช่วยน้ำฟ้ากับเบญเร็วๆนะครับ
เริ่มเชื่อมมัลติเวอรส์แล้ว จะไปช่วยทันสักกี่คน
เป็นห่วงเบญจังเลย ดูท่าไอ้ตี๋ไม่ปล่อยง่ายๆแน่ กลัวจังกลัวยับเหมือนน้องญา
ตี๋กระเป๋าหนักอยู่ ขนาดเล่นเล็กๆนะ จับมา 30 คนแน่ะ
ได้เข้าไปพบทั่นชัย แน่ทั่นตี๋
โดนแน่ๆ... ::HeyHey::
ไอ้ตี๋เล่นใหญ่แบบนี้สงสัยจบไม่สวยละ
จะรอดไหมเนี่ยสาวๆ
ชาคริตต้องรีบแล้ว นายต้องโชวบ้างละ
ทำแบบนี้ ต้องแจ้งตำรวจแล้ว ชาคริตคนเดียวไปช่วยไหวหรือ
ไอ้ตี๋คงไม่คิดวางแผนได้มากขนาดนี้
นี่มันหนังสายลับชัดๆ 55555 แล้วยังงี้จะตามมาช่วยยังไง
แผนไม่เล็กแล้วมั้ง จับมาทีสามสิบกว่าคนนี่
ถ้าพี่เก่งไม่ช่วย ก็ไม่ต้องหวังกับตำรวจไทยแล้วS
แก๊งค์นี้เล่นหนักเกินไป รวบเข้าตารางให้หมดคนแบบนี้
30 คน งานไม่ใหญ่แน่นะวิ
ชาคริตรีบมาช่วยสาวๆที่ถูกจับตัวเร็วเข้า อันตรายมาก
โดนจับมาทั้งมหาลัย
ยังไงหนอ โดนอีกแล้ว รอบก่อนคนเดียว รอบนี้เยอะเลย
มีเหตุอีกแล้วววว หนทางสู่ฮาเร็มห้าสาวของชาคริต
ไปกันใหญ่แล้ว แฟนตาซีเฉยเลย
คราวนี้จะไปช่วยทันไหมนะ
เล่นใหญ่ขนาดนี้ ใครจะมาช่วยได้ละแบบนี้
พี่คริตจะมาช่วยสาวๆทันมั้ยนะ
จะไปช่วยทันไหมเนีย
::YehYeh::
ทุกคนต้องปล่อยให้ พระเอกเป็นคนเปิดซิงเท่านั้น
ใครจะมาช่วยได้เนี่ย
เบญต้องได้บทเรียนเพิ่มบ้างละ
งานไม่ใหญ่แน่นะวิ งานเข้าอีกแล้วชาคริต
น้ำฟ้าจะโดนใครเล่นนะ หรือเป็นแค่คนดู
เอาล่ะสิ ยังไงต่อดี เราต้องช่วยแล้ว
ไอ้ตี๋มันมีดีอะไรวะ กล้าทำขนาดนี้
ชาคริตจะมาทันไหมนะ
พระเอกต้องออกโรงละ
อันนี้เล็กๆเหรอ
::Angry::
ขนมา30คน เมื่อไรจะได้หมดละเนี้ย เยอะไปมั้ย
::Shy:: สะใจนะ ขอให้ได้ยิน ::DookDig::
โดนจัดหนักครบทุกคนมั้ย? เบญจะโดนมั้ย ขอให้โดน ::Grimace::
นายชาคริตจะมาทันหรือปล่าว
แผนร้ายแต่ไม่เล็กนะเนี่ย เก็บมาทั้งมหาลัยเลย
อะไรมันจะหื่นปานน้าน
ขอบคุณครับ
ใครจะมาช่วยได้นะ
แบบนี้ไม่เล็กนะครับ ::HoHo::
แก๊งค์นี้มันโง่และบ้าได้ใจจริงๆ
อ้างจาก: KaohomLM เมื่อ เมษายน 08, 2024, 06:37:50 ก่อนเที่ยงบรึ๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวมาจากสวนสาธารณะในมหาวิทยาลัย ผู้คนตกใจวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของมหาวิทยาลัยจากทุกจุดมุ่งหน้าสู่จุดที่เกิดระเบิด
สาวน้อยสองคนบนอาคารเรียนมองไปรอบ ๆ ด้วยความแตกตื่น
"อะไรน่ะ น้ำฟ้า" เบญถามด้วยความตกใจ
"เราก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ร่างกำยำสองร่างวิ่งตรงเข้ามาจากด้านหลัง น้ำฟ้ายังไม่ทันหันไปมอง ผ้าที่ชุ่มไปด้วยยาสลบก็โปะไปที่หน้าของเธอแล้ว สาวแว่นล้มร่วงลงไปกองกับพื้นเหมือนหุ่นกระบอกที่ถูกตัดเชือก ก่อนที่สาวผมเปียจะล้มลงไปในลักษณะเดียวกันหลังต่อสู้ดิ้นรนได้พักหนึ่ง
"อีเบญ" หนุ่มอกหักคนหนึ่งเอารายชื่อกับภาพมาดู "อีนี่ที่ทั่นตี๋อยากได้ มาช่วยกูลากไปซิ"
"แล้วเอาไงกับอีแว่นครับ พี่เฟิส"
"เอามาด้วยแล้วกัน อย่างน้อยมันก็มีหีให้เย็ด"
"ไผ่หลิว!!!" ชาคริตหันขวับไปมองไผ่หลิวทันทีที่เกิดระเบิด
"หนูปล่าวนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ไผ่หลิวรีบแก้ตัว
"พี่ชาคริต ในมหาลัยพี่ไม่ได้มีระเบิดแบบนี้ทุกวันใช่ไหม" ราชณิญาถาม
ชาคริตส่ายหน้า
"นั่น อีไผ่หลิว ดาวคณะบัญชี!!!" ชายหนุ่มท่าทางหื่นกามสองคนชี้นิ้วมา ก่อนจะพุ่งตรงเข้ามาหา ชาคริตรีบขยับตัวมาบังไผ่หลิวตามสัญชาตญาณ
มือน้อยล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพายบ่า ก่อนจะกลับออกมาพร้อมระเบิดควันยาสลบ ที่ซัดไปทีเดียวสองหื่นก็ล้มลงไปกองกับพื้นทันที
"ขอบคุณพี่ชาคริตที่เป็นห่วงนะคะ" ไผ่หลิวยิ้ม "นั่น............!!!!!"
สาวน้อยชี้นิ้วไป ชาคริตมองตามและเห็นชายหื่นอีกสี่ห้าคนช่วยกันลำเลียงร่างนักศึกษาสาวสามคนขึ้นรถ
พวกห่านั่นขับรถออกไปได้ก่อนที่จะมีใครขัดขวางได้ทัน
เห็นได้ชัดว่าเหตุระเบิดเป็นการหักเหความสนใจ ให้เกิดการลักพาตัวครั้งใหญ่ได้
จะมีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องแบบนี้ได้ล่ะ
ไอ้ตี๋ กับไอ้พี่ก้อง
แล้ว....ไอ้ตี๋มันสนใจเบญอยู่
"เราต้องรีบกลับคณะแล้ว!" ชาคริตร้อง
"หนูไปด้วยค่ะ" ราชณิญาบอก
แต่พอชาคริต ราชณิญากับไผ่หลิวกลับไปถึงคณะวิทยาศาสตร์ ก็เจอแต่ความสับสนวุ่นวาย พี่ก้องนั่งอยู่ใต้โถงตึกคณะ
"ไอ้พี่ก้อง!!!" ชาคริตตรงเข้าไปหารุ่นพี่หน้าเถื่อน ก่อนจะคว้าคอเสื้อขึ้นมา
"หึหึหึ ถ้าจะถามกู กูบอกเลย เรื่องนี้ กูไม่เกี่ยว"
"แล้ว..."
"ไอ้ตี๋ กูพยายามห้ามมันแล้ว" ไอ้พี่ก้องชี้ไปที่หน้าของตัวเอง ที่มีรอยเขียวช้ำหลายจุด "มันจับตัวอีแว่นแฟนเอ็งไปแล้ว กับอีเบญ แล้วก็....น้องหวาน..."
น้ำฟ้า! น้ำฟ้าก็ถูกจับตัวไปด้วย!!!! มือของชาคริตที่คอไอ้พี่ก้องสั่นระริก
"จะ....จับไปไหน" เสียงที่สั่นเครือของชายหนุ่มบอกได้ชัดเจนว่าข่าวนี้ทำให้ชายหนุ่มใจเสียเพียงใด
"ถ้ากูรู้กูตามไปเองแล้ว" ไอ้พี่ก้องคำราม
ชาคริตปล่อยคอเสื้อของรุ่นพี่หน้าเถื่อน ปล่อยร่างของมันทรุดลงไปนั่งอยู่บนม้านั่งตามเดิม
"พี่ชาคริต!! หนูมีไอเดียแล้ว!!!" ไผ่หลิวร้อง "ตามหนูมาค่ะ!!!"
"ไอ้ชาคริต.....ถ้าเจอพวกมัน......ช่วยน้องหวานมาด้วยนะ"
เสียงของพี่ก้องปริ่มไปด้วยความเสียใจและสิ้นหวัง ชาคริตรู้ได้ทันที ว่าไอ้พี่ก้องแอบชอบพี่หวาน หัวหน้าพี่เชียร์ของคณะอยู่
แต่ณ วินาทีนี้ ในสมองของเขาไม่มีพื้นที่ให้ใครอีกแล้วนอจากน้ำฟ้า
กับเบญ
"อืม อีเมย์ ดาวคณะจิตวิทยา ปีสาม" ไอ้ตี๋เช็คชื่อ "สวยเหมือนกันนะเนี่ย มัดให้แน่นแล้วพาขึ้นรถไปเลย"
บนรถบัสคันใหญ่สีดำ ปิดล็อคแน่นหนา มีร่างหญิงสาวที่หมดสติถูกมัดไว้เกือบสามสิบคนแล้ว
(/> "อีพี่กิ่ง ที่ไปประกวดนางงาม....แล้วก็อีแพตตี้ หลีดคณะแพทย์ ปี 1" ไอ้ตี๋เช็คชื่ออีกครั้ง "เหมือนเดิม มัดให้แน่นแล้วพาขึ้นรถ ไอ้เป็ด มึงลองถามพวกจากคณะวิทย์ซิ...."
"ทั่นตี๋!!!! เรามาแล้ว" รถเก๋งสีดำขับเข้ามาและเปิดประตูออก หนุ่มอกหักสองคนแบกร่างสาวสองลงมา
"อา เยี่ยมมาก" ไอ้ตี๋ตบบ่าเพื่อน "อีเบญของกู กูขอบคุณพวกมึงมากนะ เดี๋ยวกูให้พวกมึงเลือกเป็นอันดับสามต่อจากกูกับไอ้เป็ดเลย ว่าจะเอาใคร"
"ขอบคุณครับ ทั่นตี๋"
"แต่......มึงจะเอาอีแว่นหน้าปลวกมาด้วยทำไมว๊ะ"
"ก็.....มันยืนคุยกันอยู่ จะให้โปะยาคนเดียวได้ยังไงล่ะ"
"โปะแล้วมึงก็ทิ้งไว้ตรงนั้นก็ได้ สัส หน้าตาอีนี่มันน่าเย็ดมากหรือยังไงว๊ะ" ไอ้ตี๋โวย
"รถพร้อมแล้วนะ ยังเหลือใครอีกบ้าง" พี่เก้าร้องถามมาจากบนรถบัส
"อีไผ่หลิวจากคณะบัญชีได้มาไหม" หนุ่มอกหักอีกคนร้องถามร้องถาม
"ไม่ได้ว่ะ คงหาตัวไม่เจอ" ไอ้ตี๋บอก "เสียดายว่ะ แม่งตัวเล็กดี น่าจะเย็ดมัน จับยกถนัดมือ"
ไอ้ตี๋หันไปหาไอ้เป็ด "ใกล้หมดเวลาแล้ว โทรเรียกพวกเราให้กลับมาให้หมดเถอะ แค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว......ส่วนมึงสองตัว มัดอีสองคนนี่แล้วเอาขึ้นรถไปด้วย อีแว่นอย่างมากเดี๋ยวก็โยนให้ลูกน้องเก่าทั่นชัย"
"กูติดต่อพวกที่จะไปจับเจ๊ข้าวหอมไม่ได้เลยว่ะ" ไอ้เป็ดบอกหลังจากพยายามโทรอยู่หลายครั้ง "จริง ๆ พวกที่ไปคณะแถวนั้นขาดการติดต่อทุกคนเลย"
"งั้นก็ช่างแม่ง" ไอ้ตี๋บอก "ป่านนี้มันถูกตำรวจจับไปหมดแล้วล่ะ ไปเถอะ ออกรถ ไปที่ศูนย์บัญชาการลับดีกว่า"
"ตื่น!!!" ไผ่หลิวร้องตะโกนสั่งไอ้หื่นสองตัวที่จะเข้ามาจับตัวเธอ เมื่อไปถึงคณะวิทยาศาสตร์แล้วรู้ว่าน้ำฟ้ากับเบญโดนจับไป โดยที่ไอ้พี่ก้องบอกอะไรมากกว่านั้นไม่ได้ ไผ่หลิวก็เกิดไอเดีย และพาพี่ชาคริตกับน้องญากลับมาหน้าคณะศิลปกรรมศาสตร์ เธอเข้าไปหาและเรียกไอ้หื่นที่เธอรมด้วยแก๊สยาสลบ
"มีน้ำไหมคะ" ราชณิญาส่งขวดน้ำมาให้เธอด้วยมือที่สั่นเทา ไผ่หลิวเปิดขวด แล้วเอาน้ำสาดหน้าไอ้หื่นคนแรก
"เอิ๊ววววว อะไรว๊ะ" มันลืมตาตื่นขึ้นมาได้ แต่ไผ่หลิวไม่ให้โอกาสมันได้คิด เธอเอาน้ำยาหลอนประสาทสาดใส่หน้ามันทันที
"เอ่อ...กูลืมว่าเค้าจะให้ไปเจอกันที่ไหนว่ะ" เธอพยายามทำเสียงต่ำ "มึงบอกกูหน่อยซิ"
"โธ่ ไอ้ควาย" ไอ้หื่นตอบ "ก็ที่ซากตึกร้าง ตึกที่มันโดนระเบิดเมื่อปีที่แล้วอ่ะ"
"ไปค่ะ พี่ชาคริตรู้จักใช่ไหม"
"อือ ที่มันออกข่าวตอนนั้นไง"
แต่ไผ่หลิวนึกได้ และหันกลับไปหาไอ้หื่นก่อน "แล้ว จะพาพวกผู้หญิงไปไหนว๊ะ"
"มึงนี่จำเหี้ยอะไรไม่ได้สักอย่างเนอะ ไอ้ตี๋มันไม่ยอมบอกใครเลย มันแค่ให้พาไปรวมที่ตึกร้างอย่างเดียว"
แต่พอทั้งสามมาถึงซากตึกร้าง ก็ไม่เหลือใครอยู่แล้ว
"รอยล้อรถ" ไผ่หลิวบอก ขณะเดินสำรวจรอบบริเวณ "มีรถเล็กหลายคัน รถใหญ่หนึ่งคัน แล้วก็มีรอยเท้า.....รอยลากของหนัก ๆ.......เศษผ้าขาว....จากเสื้อนักศึกษา แต่นอกเหนือจากนี้หนูบอกอะไรไม่ได้"
รอยล้อรถนำออกจากบริเวณรอบตึกร้าง มุ่งลงไปสู่ถนนใหญ่
รอยฝุ่นที่ติดล้อรถไปบอกว่ารถเคลื่อนตัวไปทางเหนือ แต่ก็บอกอะไรมากไปกว่านั้นได้แล้ว ถ้าจะตาม คงได้แต่ขึ้นเหนือตามถนนไปเรื่อย ๆ โดยไม่รู้ว่ารถของสมาคมหนุ่มอกหักจะเลี้ยวเปลี่ยนทิศทางไปเมื่อไหร่
"เดี๋ยว พี่คิดอะไรได้แล้ว" ชาคริตบอก
"อะไรคะ"
"ญาจำตอนที่ญาโดนไอ้ชัยจับได้ไหม"
"จำได้ค่ะ" แหม ใครจะลืมลงล่ะ
"ตอนนั้น พี่น้ำฟ้าหาเรา...."
"ด้วยการตามรอยโทรศัพท์!"
"อืม แล้วเหมือนพี่น้ำฟ้าจะกลัวว่าจะเกิดอะไรแบบนี้ขึ้นอีก พี่รู้รหัสตามมือถือเค้า เค้าก็รู้รหัสของพี่"
"กดตามเลยค่ะ" ราชณิญาบอก
สิ่งแรกที่น้ำฟ้าเห็นเมื่อได้สติขึ้นมา คือขาอ่อน
ขาอ่อนขาว ๆ
เงยหน้าขึ้นไปหน่อย ก็เห็นกระโปรงสีดำสั้นจู๋
ที่หน้าตัวเธอ มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่
เธอพยายามขยับตัว แต่ก็พบว่าร่างของเธอถูกมัดอยู่อย่างแน่นหนา
เธอพยายามเงยหน้าขึ้นมองเท่าที่จะขยับได้ ผู้หญิงตรงหน้าเธอก็ถูกมัดอยู่เหมือนกัน
รอบตัวขยับไหว
เธอน่าจะอยู่บนรถที่เคลื่อนที่อยู่
น้ำฟ้าพยายามไถลตัวไปข้างหน้าหน่อยหนึ่ง เอาจมูกดุน ๆ กับขาอ่อนที่อยู่ตรงหน้า
"อะ....อือ..."
"ชู่ววว..."
"นั่น ใครน่ะ...."
"พี่หวานเหรอคะ"
"น้องน้ำฟ้า..."
"ชู่วววว เบา ๆ ค่ะ พวกมันจับตัวพวกเรามา"
"ใคร"
"หนูไม่รู้ค่ะ"
"นะ....น้ำฟ้า" เสียงดังมาจากทางขวามือของเธอ
"เบญเหรอ"
"เกิดอะไรขึ้น"
"เราถูกจับตัวมา"
"น้องน้ำฟ้า โทรศัพท์พี่เสียบอยู่ในกระโปรง เห็นไหม"
น้ำฟ้าพยายามขยับตัว เชือกที่มัดรอบตัวเธอเหมือนจะผูกไว้กับขาที่นั่งบนรถ เธอจึงขยับตัวไปมามากไม่ได้
"ตรงรอบเอว ข้างหลัง"
"เห็นแล้วค่ะ"
กระโปรงดำสั้นไม่มีกระเป๋า พี่หวานจึงทำแบบที่หลาย ๆ คนทำ คือเอาโทรศัพท์เสียบไว้ในขอบกระโปรง
"พี่หวานขยับก้นมาหน่อยได้ไหมคะ หนูเอื้อมหน้าไม่ถึง"
พี่หวานขยับก้นถอยมาจนสุดเชือก น้ำฟ้าถึงยื่นหน้าไปถึงโทรศัพท์ได้ เธอใช้ฟันกัดที่เคสและค่อย ๆ ดึงโทรศัพท์ออกจากเอวพี่หวาน
ตึง
ทันทีที่หลุดออกมาได้ โทรศัพท์ก็หล่นลงพื้น โชคดีที่เสียงไม่ดังมาก แต่ทั้งน้ำฟ้าและพี่หวานก็แข็งทื่อด้วยความกลัว
จนผ่านไปพักใหญ่ ๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งสองจึงกล้าขยับอีกครั้ง
"น้ำฟ้า เอาหน้าดันมือถือมาหน่อย จะถึงมือพี่แล้ว"
"ค่ะ"
มือของพี่หวานที่ถูกมัดไพล่หลังเอื้อมมาจนกดปลดล็อคหน้าจอได้
"ค่ะ ตรงนั้นแหละค่ะ"
น้ำฟ้าพยายามบอกพี่หวาน ที่เอื้อมมือไขว่คว้าจะหาปุ่มโทร
หลังจากขลุกขลักอยู่พักใหญ่ ๆ พี่หวานก็กดเบอร์ 191 แล้วกดโทรออกได้สำเร็จ
แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ
เสียงปรบมือเบา ๆ ดังมาจากเหนือหัว
"รู้ไหม กูดูพวกมึงพยายามโทรหาตำรวจมาพักใหญ่ ๆ แล้ว"
"น้องตี๋เหรอ" พี่หวานถาม
"แต่เสียใจด้วย บนรถคันนี้ ติดตั้งอุปกรณ์ดักสัญญาณทุกอย่าง เกรงว่าคงจะโทรหาใครไม่ได้หรอก"
"ไม่มี" ชาคริตบอก หลังจากพยายามกดติดตามโทรศัพท์ของน้ำฟ้าหลายครั้ง "มันขึ้นแต่ว่า ไม่มีสัญญาณ ตำแหน่งสุดท้ายที่ติดตามได้คือที่ตรงนี้แหละ"
"โธ่" ราชณิญาร้อง "แล้วเราจะทำยังไงต่อคะ"
"พี่....ไม่รู้"
...
"ปฏิเสธเหรอ หมายความว่ายังไงครับ ที่ปฏิเสธ" เก่งตะโกนถามใส่โทรศัพท์
"ก็หมายความว่า" เสียงจากปลายสายตอบกลับมา "งานนี้ ไม่มีเรื่องเหนือธรรมชาติเข้ามาเกี่ยว เก่งก็บอกเราเอง ว่าเครื่องตรวจพลังปิศาจไม่ขยับสักนิด"
"ครับ"
"ทางเราก็ไม่พบอะไรที่ผิดปกติ"
"แต่นี่มันระเบิดกลางมหาลัย ลักพาตัวผู้หญิงไปสามสิบกว่าคนนะครับ"
"ก็ใช่ แต่เราไม่ใช่ผู้รักษากฎหมาย เราไม่ได้มีหน้าที่ในการจัดการกับอาชญากรธรรมดา จับตาดูสถานการณ์ต่อไป แต่ถ้าไม่มีเรื่องอะไรที่เหนือธรรมชาติ อย่ายื่นมือเข้าไปยุ่ง ปล่อยตำรวจธรรมดาจัดการไป เข้าใจไหม"
"เข้าใจแล้วครับ" เก่งกัดฟัน และวางโทรศัพท์ไป
...
"มึงมานี่" ไอ้ตี๋จิกหัวลากพี่หวานออกไปที่แถวกลางระหว่างที่นั่งสองแถว "พวกมึงดู และฟังเอาไว้ อีนี่ พยายามโทรหาตำรวจ!!!!"
"ใครที่คิดจะทำอะไรโง่ๆ พวกมึงดูไว้เลยนะว่าจะเกิดอะไรขึ้น!"
พี่หวานพยายามดิ้น แต่สมาชิกสมาคมหนุ่มอกหักสองคนเข้ามาคว้าแขนไว้คนละข้าง
แคว่ก!!!!!!!!!!!
ไอ้ตี๋คว้าสาบเสื้อพี่หวานและกระชากสุดแรง เสื้อนักศึกษาขาดกระจุย กระดุมเหล็กกระจายไปทุกทิศทุกทาง
"อยะ อย่า"
"ที่งี้ไม่กล้าแล้วเหรอ ฮึ!!!" ไอ้ตี๋ร้องถาม "ตอนซ้อมเชียร์จำได้ไหมมึงให้กูร้องขนาดไหน วันนี้แหละกูจะทำให้มึงร้อง"
"อยะ อย่า ม่ายยยยยยยยยยยยยย"
น้ำฟ้าไม่สามารถขยับคอไปมองได้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่หวาน แต่เสียงกรีดร้องที่ดังมาจากกลางรถก็ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว
แคว่ก
เสื้อในที่ขาดเป็นสองชิ้นลอยมาตกไม่ไกลจากหน้าเธอ
"อย่านะ หยุด ปล่อยชั้นไปเถอะ"
"เห้ยยยย ไอ้ตี๋ พี่เชียร์คณะมึงซ่อนรูปเหมือนกันนี่หว่า"
"ขอกูดูดนมมันทีนะ"
"เชิญ ไอ้มิ่ง"
"ม่ายยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
ที่ข้างตัวน้ำฟ้า เบญสะอื้น
"ไอ้พี่เก้า มึงไปเอาโทรศัพท์มันมาให้หมด หาให้เจอ ต่อให้มันซ่อนไว้ในหีมึงก็ต้องล้วงเอาออกมาให้ได้!!!!" ไอ้ตี๋สั่ง
"โอ๊ยยยยย ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย ปล่อยชั้นไปเถอะ ชั้นขอร้องงงงงงงงงงงงง"
ไอ้เก้าเดินเข้ามาค้นตัวผู้หญิงทีละคนและคว้าเอาโทรศัพท์ไป คนไหนมันคิดว่าสวยมันก็บีบก็ล้วงตรวจทั่วตัวอยู่นานหน่อย ขณะที่เสียงพี่หวานร้องวิงวอนยังดังลั่นไม่หยุด
"อีเมย์ เอาโทรศัพท์มึงมา"
"พะ พี่เก้า ปล่อยหนูไปเถอะ"
"กูซื้อดอกไม้ให้มึงเอาไปโยนทิ้ง มาตอนนี้มาอ้อนกูเหรอ เอาโทรศัพท์มึงมา.....ก็ได้ กูล้วงเอาเองก็ได้"
"ไม่นะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อะ อ๊ายยยยยยย โทรศัพท์หนูอยู่ที่เอว ไม่ได้อยู่ตรงนั้น ว๊ายยยยยยยยยยย ตรงนั้นไม่เอา อย่า เอามือออกไป"
"อูยยยยยย เต็มมือดีจริง ๆ ไหน มึงซ่อนโทรศัพท์ไว้ในยกทรงใช่ไหม"
"อยะ อย่า ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยู่ที่เอว อยู่ที่เอว เอาไปค่ะ อย่า อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"งั้นก็.....ในนี้สินะ....."
"ไม่นะ ไม่ ไม่ อย่า จับตรงนั้น อย่าาาาาาาาา"
อาจจะเป็นโชคดีของน้ำฟ้ากับเบญ ที่เหมือนไอ้เก้าล้วงเมย์มาจนหนำใจแล้ว พอมาถึงพวกเธอมันจึงได้คว้าเอาโทรศัพท์ไปอย่างเดียว
"ร้องดังกว่านี้ อีหวาน มึงจำตอนบอกพวกกูได้ไหม"
"อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
ที่ข้างตัวน้ำฟ้า ร่างของเบญสั่นระริก ด้วยมุมที่ถูกมัดอยู่ ทำให้เบญหันหน้าเข้าหาตรงกลางรถที่พี่หวานกำลังถูกปู้ยี่ปู้ยำอยู่พอดี
"นะ....น้ำฟ้า เราไม่อยากโดนแบบนั้น"
"ไม่ต้องกลัวนะ เบญ" น้ำฟ้าพยายามทำให้เสียงไม่สั่น "เราจะปกป้องเธอ"
ร่างนุ่มของเบญเขยิบเข้ามาชิดร่างเธอเท่าที่จะทำได้
โธ่ น้ำฟ้าเอ๊ยยยย พูดอะไรออกไปอย่างนั้น ตอนนี้ตัวเธอเองยังเอาไม่รอดเลย
ชาคริต ช่วยตามชั้นมาทีนะ ช่วยชั้นด้วย
จะรอดมั้ยจะมาช่วยทันรึป่าว
มีให้ลุ้นอีก ทันไหมชาคริต
เล่นใหญ่จังฟะ แถมเจรียมการขนาดนี้ไม่มีเบื้องหลังจริงดิ
แถมคนที่ช่วยได้ก็โดนสั่งเบรคไปแล้วด้วย
ลุ้นๆ ::Sobad::
จัดใหญ่ขนาดนี้ต้องมีคนบงการที่เป็นขาใหญ่มาก ๆ อยู่ข้างหลังแน่ กวาดดาวแทบหมดมหาวิทยาลัย
ตื่นเต้น
คงโดนกันหมดแน่
จัหนัก
เล่นใหญ่มากเตรียมรถกันมาขนาดนี้
สงสารพี่ก้องจังครับ ::Crying::
แกงค์นายตี๋กล้าทำไปได้ไง ไม่น่ารอดนะแบบนี้
จัดเต็มมากๆตี๋
จะรอดมั้ยนะ
พี่หวานโดนจัดก่อนซะแล้ว
จะตามไปช่วยทันมั่ยชาคริต
ชาคริตจะตามยังไงนี่ทีนี้
พวกมันก็กล้าเนอะ ลักพาตัวคนเกือบ 50
หวังว่าจะตาสไปช่วยทันนะ ไม่งั้นเสดแน่
โหดโพด..แก๊งค์นี้อย่างโหด
รถบัสนรกกกกก
จะตามยังไงเจอนะ
ช่วยไม่ทันแน่
ไม่ใช่แผนเล็กๆแล้วแหละ เล่นใหญ่ขนาดนี่
นักเรียนสมัยนี้โหดจัง เอาเงินมาจากไหนเนี่ย มีรถหรูขนาดนั้น
ไอ้ชัยโมเดล จับเยอะกว่าเอาทีเดียวแบบโด่งดัง
จับมาเยอะขนาดนี้จะเอาได้หมดเหรอ
มาแนวเต็มรถบัส จะโดนหมดมั้ยเนี่ย
ผิดคิวแล้ว จบกัน
จะรอดไหม
เริ่มเข้า dark mode แล้วสินะ หุๆๆๆ สนุกดี ขอบคุณครับ
จะรอดมั่ย
แผนไม่เล็กนะ ถึงขั้นระเบิดมหาลัยเลย
เบญจะเอาตัวรอดยังไงเนี่ย เป็นเป้าแรกๆของไอตี๋ด้วย
คราวก่อนน้ำฟ้าพาช่วยตอนนี้คงต้องเป็นน้องญาแล้วมั้ง
จะมีหมู่มั้ยนะ
ไม่น่ารอดงานนี้
จับมาเป็นสิบ อิ่มแน่ๆ
ขอบคุณครับ..สถานการณ์นี้คงทำให้น้องญา..ยอมรับน้องเบญ กับน้องไผ่หลิวให้กับพี่คริสตแน่
::Crying::
ใครจะโดนมั่งเนี่ย
จะมีใครโดนบ้างเนี่ย
กลายเป็น ลุ่นกันอีก ::Crying:: ::Crying:: ::Crying:: ::Crying::
ไอ้ตี๋ไม่รอดแน่ๆ
น่าจะแผนไม่เล็กแล้วแบบนี้ 30 คน ::Beggar::
30 คน โดนจับไปง่ายๆ ::DookDig::
โดนเป็นหมู่คณะ
พวกตี๋มันเริ่มแผนแล้ว แผนร้าย
เบญกับน้ำฟ้า น่าจะรอดยากน่ะ
จินตนาการไปสุดๆ แล้ว
มาหนึ่งรายแล้ว เดี๋ยวคงตามมาเพิ่มแบบติดๆ ลุ้นครับ
พวกนี้ไม่เข็ด
ลุ้นสุด เรียบร้อยกันหมดแน่ๆรอบนี้
ทุนหนาแบ๊คคงใหญ่น่าดู
ตามมาช้าๆหน่อย ขอดูซีนพี่หวานก่อน ::Glad::
จะตามไปช่วยทันมั้ย
น้องเบญจะ โดนไม๊
ลุ้นหนักมาก ชาคริตมาไวๆหน่อยนะเสียดาย
สาวงามเพียบ นางเอกเราจะเอาตัวรอด ชาคริตจะมาช่วยทันไหม
ชั่วร้ายจริงๆสมาคมนี้
ชาคริตจะไปช่วยทันไหมนะ ยังไงก็ไปให้ทันนะ
ในชีวิตจริงยากนะแบบนี้
ลุ้นชาคริตมาให้ทัน
เบญกับน้ำฟ้าจะรอดไหมนี่
ชาคริตจะตามมาช่วยได้ยังไง ไอ้ตี๋มันวางแผนมาเป็นอย่างดี
ต้องช่วยให้ได้นะ
สมัยนี้มีการชุดกระชากกันอีกเหรอ 555
ลุ้น
ไอพวกนี้โคตรลงทุน ออกจะเวอร์ไปซะด้วย มีทั้งดักสัญญาณ แถมมีมนต์ดำอีก
มังวางแผนกันมาดีจิงๆ จะสร้างฮาเรมเลยรึไง
รอบคอบขึ้นนะ