สวัสดี ลงให้อีกนิด แล้วรอเจ้าโทนเขียนให้ทัน จากตอนที่แล้ว น้องโทนมาที่บ้านเราเอาเตาไฟฟ้า พอกลับไปพี่แมนก็บอกว่าจะไปหาเจ้าโทนที่บ้าน เราได้ยินแบบนั้นทก็อยากตามไปอ่ะสิ่
อยากไป อยากไปทำไงดี เรามองซ้าย มองขวา ทำไงดีอ่ะอยากไปด้วย จนสุดท้ายเราก็กัดฟัน รวบรวมความกล้าเดินไปคุยกับพี่แมน
เราบอกพี่แมนๆ น้องไปด้วยได้มั้ย คำตอบของพี่แมนคือ อย่าไปเลย แกอยู่ไม่นานหรอกไอ้หมิว เราเหวอ เรางงเลยตอนนั้น อะไรอ่ะทำไมบอกงั้น
เราถามพี่แมนว่าทำไมงั้นอ่ะพี่แมน ทำไมน้องไปไม่ได้อ่ะ พี่แมนก็เลยบอกว่า ขนาดเดินซื้อของแปปเดียวแกยังบ่นร้อนเลย แล้วไปบ้านไอ้โทนแกจะไม่ละลายเหรอไอ้หมิว
บ้านไอ้โทนมันไม่มีแอร์นะ แกจะไปทำไม โห นี่เราเป็นยังไงในสายตาพี่ชายเนี่ย เราก็ถามว่าโห เห็นน้องเป็นคนยังไงเนี่ย พี่แมนก็บอกว่า
ขี้ร้อน ขี้บ่น เอาแต่ใจ เรามองหน้าพี่แมนแบบเคืองๆเลย พี่แมนก็บอกไปๆๆๆ ไปนอนเล่นบนห้อง หรือไม่ก็ไปเดินห้างกับเตยนู่นไป พี่แมนพูดเสร็จก็เดินไปหาแม่เราเลย
แม่ครับ แมน เอาเอาไอ้นี่ไปด้วย ไอ้นั่นไปด้วย คือได้ฟังแล้วเราก็คิดว่าจะไปปิคนิคกันเหรอเนี่ย พี่แมนเรียกให้สามีพี่แจ๋วเอารถออกมา
นี่แหละที่ทำให้เรายิ่งอยากตามไป เพราะพี่แมนเอารถคันใหญ่มาใส่ของ เห้อ จะย้ายบ้านหรือไง แล้วไอ้เหตุการณ์ที่บอกจะถอนสปอนเซอร์
เหตุการณ์ที่ดูเครียดๆนี่ มันหายไปไหนแล้ว เหมือนเป็นคนละเรื่องเลย เราก็ยังงอแงเดินตามพี่แมนนะ น้องไปด้วย น้องไปด้วย พี่แมนบอก เอ๊อไอ้นี่ไปลำบากจะไปทำไม
เรางอนพี่แมนบอกตรงๆ เราถามว่าถ้าลำบากทำไมพี่แมนไปได้ล่ะ พี่แมนก็หันมาบอกเราคำๆนึง เราสะอึกเลย พี่แมนบอกก็สำหรับพี่ มันไม่ได้ลำบาก เคยดูหนังผีกัดอย่ากัดตอบมั้ย เราเหมือนผีกองกอยที่โดนแปะยันต์เลย
ฮืออ อยากไปนี่นา แล้วพี่แมนก็ยิ่งทำให้เราอยากไปขึ้นไปอีก เพราะพี่ชายของเราหยิบมือถือโทร ๆ ๆ แล้วพูดว่า วันนี้คนของถ้าใครไม่ติดธุระ ให้ตามมาบ้านไอ้โทนนะ ใครไม่ว่างไม่เป็นไร
เนี่ยยย ถึงขั้นตามคนไปบ้านน้องโทนเลยอะไรกันเนี่ย หลังจากที่ขนของขึ้นรถแล้ว ตอนที่พี่แมนกำลังจะขึ้นรถแม่เราก็เดินมา แล้วถามว่า วันนี้โทนไม่มาบ้านเราเหรอแมน
เนี่ยย เนี๊ยยยยย ไอ้เจ้าลิงทโมน มาแย่งความรักจากแม่เราชัดๆ ปกติแม่เราไม่เคยถามหาพนักงานแบบนี้นะ ถึงจะใจดียังไงแต่ก็ไม่เคยเจาะจงขนาดนี้
พี่แมนก็บอกว่า ไอ้โทนมันลางานครับแม่ มันต้องซ้อมละครเลยขอลางาน แม่เราก็บอกตายจริง แล้วค่าใช้จ่ายล่ะใกล้จ่ายค่าเทอมแล้วไม่ใช่เหรอ โอ๊ยยย แม่ หนูอยู่นี่ ฮือออ
พี่แมนก็บอกว่า ผมให้มันทำงานส่งทางเมลล์ครับ แต่ก็ลดค่าแรงครึ่งนึง พ่อเราเดินมาพอดีแล้วถามหืมอะไร ค่าแรงครึ่งเดียว พี่แมนก็บอกว่าไอ้โทนน่ะครับพ่อ
ให้งานมันทำแล้วส่งมาทางอีเมลล์ ตอนนั้นเราก็พูดแทรกว่าซ้อมละครแล้วจะเอาเวลาไหนมาทำอ่ะพี่แมน พี่แมนก็บอกเราอีกว่าถ้ามันอยากได้เงิน มันก็ต้องทำ เราก็ถามอีกว่าจะไหวเหรอ
ตอนนั้นพ่อเราก็บอกว่า ได้ไม่ได้ก็ขึ้นอยู่กับโทนนะหมิว หนูจะตัดสินว่าคนอื่นทำได้หรือไม่ได้ ไม่ได้นะลูก ถ้าอยากได้งาน อยากได้เงิน ก็ต้องแสดงความตั้งใจออกมา
ฮือออ พอเป็นเรื่องงานพ่อเราจะจริงจังและเข้มงวดมากเลยนะ เพราะประสบการณ์ที่ล้มตอนปี 40 มันเลยทำให้พ่อเรา เข้มงวดขึ้นมากกว่าเดิมจริงๆ
ผมไปก่อนนะครับพ่อ ไปนะครับแม่ พี่แมนพูดแล้วยกมือไหวพ่อกับแม่ แล้วขึ้นรถไปเลย เง้อออ น้องยังอยู่ตรงนี้นะพี่แมน ฮืออออ
ทำไงดีอยากไป เกิดมายังไม่เคยอยากไปบ้านผู้ชายมากขนาดนี้เลยเนี่ย หึ้ย ไอ้เจ้าลิงทโมนเอ๊ย เรากลับขึ้นมาบนห้องบอกเลยว่าว๊าวุ่น ยิ่งกว่าตอนนัดเที่ยวกับแฟนเก่าครั้งแรกอีก
โทรศัพท์ของเราขึ้น Miss call หลายสายเลยนะ พอดูก็เป็นสายของเตยนี่นา เราโทรกลับไปทันที ฮัลโหลเตยมีอะไรเหรอโทรมาแต่เช้าเลย
แฟนเราก็ถามว่าหมิวทำไรอยู่ ตื่นนอนยัง เราก็บอกอื้อตื่นแล้วลงไปข้างล่างมาเลยไม่ได้รับสาย เตยบอกอื้อๆ แล้วถามว่าวันนี้ว่างมั้ย
เราก็ตอบว่าว่าง เราคิดในใจก็ดีเหมือนกันไปเที่ยวกับเตยจะได้ลืมๆเรื่องอยากไปบ้านน้องโทน พอตอบไปว่าง เตยก็บอกอื้อ เค้าจะชวนหมิวไปเที่ยวบ้านโทนอ่ะ หมิวว่างมั้ย
ว่างงงงงงงงง เราอยากจะบอกว่าว่างไปถึงดาวอังคารเลยตอนนี้ เก็บอาการ เก็บอาการ เราหันรีหันขวาง มองหาสมุด พอหยิบได้ เราก็หยิบมาเปิดสมุด
ให้เหมือนว่ามีเสียงคลี่กระดาษ ให้เตยคิดว่าเรากำลังดูตารางงานที่จดไว้ แล้วเราก็บอก อื้อว่าง เตยบอกเย้ เค้าจะไปดูโทนหน่อย เมื่อวานโดนพี่แมนดุไป ไม่รู้จะเป็นไงมั่ง
เราก็บอกเตยนะ ว่าเมื่อกี้พึ่งมาเอาเตาไฟฟ้าที่บ้านน่ะ หึ้ย พูดแล้วก็เซ็ง ตอบมาได้ยังไง ว่ามาเอาเตาไฟฟ้า บอกเลยน้องโทนทำเราเสียเซลฟ์มากอ่ะ
เตยบอกเย้ ถ้าไปบ้านหมิวแสดงว่าไม่เป็นอะไรแล้ว หมิวว่างมารับเค้ามั้ย หรือจะให้เค้านั่งรถไฟฟ้าไป เราบอกไม่ต้องๆ เดี๋ยวไปรับ หลังจากที่วางสายไป เราก็วิ่งไปอาบน้ำเลย
ไม่ๆๆ เราไม่ได้ดีใจที่จะได้ไปบ้านน้องโทน เราจะไปรับแฟนเรา แล้วเราก็ต้องปวดหัวกับตัวเอง เพราะหลังจากอาบน้ำ เราก็ยืนคิดอยู่หน้าตู้เสื้อผ้า
เห้อ ไม่มีเสื้อผ้าใส่เลย ใส่อะไรดีนะ เราก็เลือกๆๆ อื้อเอาชุดนี้ก็ได้ เดี๋ยวๆๆ พี่แมนบอกว่าบ้านน้องโทนร้อนนี่นา ใส่แบบปกติดีไหม โอ๊ย เราง่วนกับการหาชุดใส่อยู่เกือบ 30 นาที
หลังจากนั้นก็รีบไปรับเตย พอไปถึงพระรามสามตรงหอพักเตย เราลงไปสวัสดีป๊าของเตย ไหว้ม๊าของเตย ท่านสองคนใจดีมาก แต่ท่านก็รู้แค่เราสองคนเป็นเพื่อนกัน
จริงอยู่ว่าป๊าของเตยเป็นคนใจดี ในความคิดเราท่านเป็นคนที่รักลูกแบบเท่าเทียม ทั้งลูกชายลูกสาวท่านให้ความรักความเท่าเทียมเสมอกัน ท่านให้เตยดูแลหอพักที่นี่
ส่วนพี่ชายของเตยก็ให้ดูแลธุรกิจที่ชลบุรี คือป๊าของเตยรักลูกทุกคนไม่สนชายหญิงจริงๆ เพราะงั้นเรื่องที่เรากับเตยคบกันเราจึงตกลงว่าจะให้ป๊ารู้แค่เราคือเพื่อนกัน
เพราะสมัยก่อน ความรักระหว่างเพศเดียวกันยังไม่ถูกยอมรับมากเหมือนทุกวันนี้ ไม่ยอมรับไม่พอยังโดนด่าพวกผิดเพศมั่ง ตีฉิ่ง ดนตรีไทยมั่ง เราไม่อยากให้เตยโดนอะไรแบบนั้น
พามาถึงเตยก็เย้หมิวมาแล้ว แล้วก็วิ่งมาเกาะแขนเกาะๆ เหมือนเพื่อนทั่วไปทำกัน เราว่านะการที่คบกับเตย เราได้มากกว่าแฟนอ่ะ เราได้ทั้งเพื่อนคุย เพื่อนเที่ยว เพื่อนช็อปปิ้ง
ป๊าก็ถามนะว่าจะไปไหนกันล่ะ เตยก็บอก งืมม ป๊าคะ เตยจะไปบ้านน้องที่รู้จัก ป๊าบอกอื้มๆ ไปเถอะเตย หลังจากที่เตยกอดป๊า หอมแก้ม ได้อีกนิดนึง เราก็เดินออกมากัน
เตยถามว่าโทนเป็นไงมั่งง่ะ โดนพี่แมนตีไปแบบนั้น กลัวจะซึมมากอ่ะ เราก็ตอบไปโดยที่ใช้อารมณ์นิดๆ ก็ยังทโมนเหมือนเดิม มาไวไปไว พอเค้าถามว่ามาทำอะไร ก็บอกไม่มีอะไรครับ ตามสบายนะพี่หมิว
เตยหัวเราะ 5555 ลั่นรถเลย เราก็บอกว่า เนี่ยมาพูดกับเจ้าของบ้านว่าตามสบาย มันน่ามั้ยเนี่ย เตยก็หัวเราะใหญ่เลย พอถึงไฟแดง เตยก็ขยับตัวมาหอมแก้มเรา แล้วบอกว่าดีจัง
ที่หมิวกับพี่แมนเอ็นดูโทน เราก็บอกนะว่าไม่เห็นน่าเอนดูเลย ลิงทโมนชัดๆ ลิงทโมนในร่างกอลิล่าบ้าพลัง เราขับรถมาตามทางเรื่อยๆ เตยก็พยายามบอกทาง เราก็พยายามจำ
จนกระทั่งมาถึงร้านบะหมี่ที่เราเคยมากินกับน้องโทนตอนนู้น คิดแล้วก็หงุดหงิดไม่หาย จะว่าเราอารมณ์ร้ายไม่ได้นะทุกคน
ลองคิดตามเราดิ่ ดึกดื่นเที่ยงคืน เราหิวข้าว เราบอกว่าโทนพี่หิวข้าวจัง แล้วรู้ใช่มั้ยอีลิงทโมนตอบว่าไง ได้ครับ ผมจะรีบขับรถกลับบ้านครับ
โอ๊ยยย คนเราทำไมถึงมึนได้ขนาดนี้เนี่ย โอ๊ยยยยยยย
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน