เธอ ฉัน และ เขา ตอนที่ 51

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้วเราไปเที่ยวสยามกับจ๋า แล้วเผลอพูดเรื่องตัดเสื้อให้เจ้าโทนไป


เราหันไปมองเจมส์กับจ๋าแบบคิดในใจว่า ทำไงดีโดนจับได้แน่เลย แล้วตอนนั้นเกิดอะไรขึ้นรู้มะ เจมส์ก็กุมหัวเลยล่ะแล้วพูดว่า โอ๊ยยยยย แล้วจ๋าก็เอาข้อศอกอ่ะสะกิดๆที่แขนเจมส์แล้วพูดว่าเห็นมะตัวเค้าบอกแล้วว่าหมิวอ่ะชอบเจ้าโทน เราร้องหาเลยนะ แต่ก่อนหน้านั้นจ๋าก็เดินมาทางเรา



แล้วถามว่าจะสั่งตัดเสื้อให้เจ้าโทนจริงๆหรือเปล่า คือถามมาแต่เราไม่มีสมาธิเลยคือ ลนลาน ทั้งงงว่าที่เจมส์กับจ๋าพูดคืออะไร จ๋าก็ถามเราว่าว่าไงแก จะตัดชุดให้เจ้าโทนมั้ย เราก็ตอบอือๆๆ ตัด... จ๋าก็บอกโอเคงั้นแกจ่ายตังส์นะ เราก็พยักหน้างืมๆ แล้วจ๋าก็เรียกชื่อพี่พนักงานคนนั้นแล้วบอกว่า




ไซส์ของเจ้าของเสื้อนี้เดี๋ยวจ๋าจัดการให้เองค่ะ พนักงานก็ยิ้มๆ แล้วถามว่าเอ ใช่น้องโทนมั้ยคะเจ้าของเสื้อตัวนี้น่ะ โอ๊ยจะบ้าตายอะไรเนี่ย เราหันไปมองพี่เขาเลยนะ เราถามพี่เขาว่า นี่พี่หมายถึงโทนเดียวกับที่หมิวคิดมั้ยคะ พี่เขาก็ทำหน้างงๆแล้วก็พูดมาว่า ก็น้องโทนที่ตัวสูงประมาณนี้ๆ แล้วเขาทำมือเหมือนวัดความสูงโทนอ่ะ




แล้วก็พูดต่อว่า ที่มากับน้องจ๋าประจำ หุ่นๆ ผิวเข้มๆนิดนึงใช่มั้ยคะ เราหันมองจ๋ากับเจมส์เลยนะ เจมส์ก็เลยบอกเราว่า ก็บางทีเราก็ให้ไอ้โทนมาเดินซื้อของกับจ๋าอ่ะ เราเองก็ต้องไปช่วยงานพ่อบ้างนะ แต่จะให้จ๋ามาคนเดียวก็ยังไงอยู่เลยสงตัวแทนมายังไงล่ะ



แล้วพนักงานก็บอกค่ะ ก็ถ้าไม่เห็นน้องจ๋ามากับน้องเจมส์ ก็จะมากับน้องโทนนี่แหละค่ะ ตอนนั้นเราไม่รู้คิดอะไรนะเราหันไปถามพนักงานเลย เราถามว่านี่แล้วไม่แปลกใจเหรอค่ะพี่ยัยเพื่อนตัวแสบมากับผู้ชายแปลกหน้า พี่พนักงานก็เงียบนิดนึงก่อนจะหันไปมองเจมส์กับจ๋า เหมือนว่าขอความเห็นอะไรบางอย่าง เราก็บอกว่าพูดเลยค่ะพูดเลย




คือตอนนั้นคือไม่รู้คิดอะไรนะ เราพูดแบบนั้นไปทำไม แต่คำตอบของพนักงานน่ะเหมือนตบหน้าเรากลับมาเลย เขาบอกเราก็ไม่เลยนี่ค่ะน้องหมิว น้องโทนก็บ่นทุกครั้งที่มาว่าโดนบังคับ แล้วบอกว่าน้องเจมส์คงหนีไปเล่นเกมส์แน่ๆ แล้วอีเจมส์ก็พูดสวนขึ้นมาเลย โอ้โห่ ไอ้นี่มันนินทา ผมมีธุระจริงจรี๊งงงงงง




แล้วจ๋าก็บอกว่าถ้าแกจะตัดชุดให้เจ้าโทนน่ะที่ร้านนี้ ชั้นว่าชั้นไปถามเจ้าโทนเองดีกว่า เราก็เผลอถามว่าเอ้าทำไมล่ะ แล้วรู้มะจ๋าบอกว่าไง จ๋าบอกว่าถ้ารอแกล่ะก็ปีหน้ายังไม่รู้เลยว่าจะได้ขนาดตัวของเจ้าโทนไหม โอ้โหแล้วตอนนั้นเจมส์หัวเราะลั่นเลย พนักงานเขาก็เดินไปทำงานของเขานะ




พอเดินออกมาเราก็ตีแขนเจมส์เลยแล้วถามว่าหัวเราะไรอีเจมส์ เจมส์ก็บอกนะว่าโอยคิดไปแล้วก็ขำคนนึงก็นิ่ง อีกคนก็หยิ่งเหลือเกินสงสัยจะจูนกันยากล่ะเน๊อตัว เจมส์พูดแล้วก็หันไปมองจ๋า จ๋าบอกอื้มก็คงงั้นแหละ แต่เจมส์ก็บอกเรานะว่า หมิวแต่เจมส์อยากให้หมิวจำไว้นะว่าหมิวมีแฟนแล้ว




แฟนที่รักกันดี แฟนที่เป็นทั้งเพื่อนและที่ปรึกษาอย่าทำให้เตยเสียใจล่ะหมิว เราก็ถามว่าแล้วทำไมพวกแกยังคิดว่าชั้นชอบโทน แล้วยังไม่ห้ามหรือต่อว่าอะไรชั้นล่ะ จ๋าก็บอกว่าคนอย่างแกอ่ะหมิว พูดหักดิบไม่ได้หรอก อย่างน้อยก็ยังอยู่ในสายตาพวกชั้น แล้วอีกอย่างเรื่องความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้ แต่ขออย่าให้การกระทำมันผิดเลย




เพราะชั้นเองก็ไม่อยากให้ถึงวันที่ชั้นกับเจมส์ต้องมาเป็นตัวกลางเคลียร์ให้แกนะหมิว แกก็รู้ว่าชั้นเพื่อนแก เจ้าโทนก็น้องชายชั้น แต่ในที่สุดถ้าให้ต้องเลือกชั้นก็จะเลือกพวกแก เพราะงั้นอย่าให้ชั้นต้องทำร้ายน้องชายชั้นนะแก เราก็ถามว่าแล้วทำไมไม่ห้ามชั้นล่ะ จ๋าก็บอกว่าเอ้าไหนแกบอกว่าไม่ได้ชอบเจ้าโทนไง แล้วชั้นจะไปทำไรได้หรือว่าชอบจริงๆ




เราก็บอกว่าบ้า วู๊คิดไรเนี่ยไปกินข้าวกันดีกว่าหิวแล้ว โอ๊ยยย ยัยจ๋าบ้าพูดอะไรไม่รู้เนี่ย เราไปกินข้าวกับเจมส์จ๋าต่อ เราก็แอบมอง.. อืมม นี่ราคาข้าวที่นี่จานละเกือบ 100 เลยเหรอ  จ๋านางคงเห็นเราแปลกๆเลยถามว่าแกเป็นไรเนี่ย เราก็บอกนะว่าอืมมม ข้าวที่นี่เกือบ 100 เลย จ๋าเหมือนตกใจบอกห๊ะ ! นี่แกดูราคาข้าวด้วยเหรอหมิว หิมะตกเมืองไทยแน่ๆ เราก็ถามอะไรเนี่ยแก จ๋าบอกนะว่าปกติแกสนใจอะไรด้วยล่ะ



เราก็บอกว่าอะไรล่ะ แค่มองราคาเอง แต่ราคานี้กินชาย4 ได้สองสามชามเลยอ่ะ พอเราพูดจบจ๋าทำหน้าตกใจ หมิว ! นี่แกไปกินบะหมี่ที่ไหนมา  เราก็ถามไรอ่ะแก จ๋าก็ถามที่ไหน เราก็บอกว่าก็แถวบ้านน้องชายแกไง พูดแล้วหงุดหงิดขึ้นมาเลย จ๋าก็ฟันไปมองเจมส์แล้วบอกว่าแกมานี่เลย จษาตามให้เรารีบซื้อข้าวแล้วไปนั่งที่โต๊ะ



เราก็ถามมีไรอีกแก จ๋าก็ถามว่ายังไงแถวบ้านเจ้าโทนยังไง แล้วไปได้ไง เราโหตอนนั้นอยู่ดีๆก็หงุดหงิด คิดถึงเรื่องวันนั้น เราก็ฟ้องจ๋าเลยว่า ก็วันนั้นเที่ยวเสร็จ พี่แมนให้ไอ้ลิงบ้าไปรับชั้นไง แล้วมันดึกชั้นก็บอกชั้นหิว รู้มะไแ้ลิงบ้าพูดว่าไง  เจมส์กับจ๋าก็พูดพร้อมกัน จะรีบไปส่งบ้านใช่มั้ย เราพูดใช่ !!!!!! ไอ้ลิงบ้ามีที่ไหนคนหิวจะตาย บอกจะรับพากลับบ้าน เขามีแต่ถามว่าหาไรกินก่อนไหม



แต่เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนทำไมเจมส์กับจ๋าตอบถูกล่ะ เรามองหน้าเลย เจมส์ก็หัวเราะ 555 แล้วบอกโอ้ยน้องชายกรู ทำไปด๊ายย เราก็มองจ๋า จ๋าบอกก็แบบนี้แหละเจ้าโทนน่ะ ต้องสื่อสารตรงๆ แล้วอีกอย่าง



แกบอกว่าพี่แมนให้ไปรับ  เพราะงั้นเจ้าโทนก็คงคิดว่าหน้าที่คือพาแกกลับบ้านไง เราก็ฟังนะ อือ มันก็จริงอ่ะ แต่ชั้นหิวข้าวนี่แก เราก็บอกไปแบบนั้น แล้วเจมส์ก็ถามว่าแล้วตกลงไปกินบะหมี่กับไอ้โทนได้ไง เราก็บอกนะ เอ้าก็เราหิวอ่ะก็ต้องบอกให้พาไปหาอะไรกิน ชึ๊ ! จ๋าก็บอกโอ๋ ๆ ๆ  เพื่อนชั้นก็ยังเอาแต่ใจเหมือนเดิมซิ่นะ เราก็ถามไรอ่ะแก แกเพื่อนชั้นนะ  จ๋าก็บอกว่าก็เพราะชั้นเพื่อนแกไง ชั้นถึงยังไม่บอกเตย ว่าแกแอบชอบน้องชายชั้น




เราก็ถามอะไรใครชอบ บ้าบออ่ะ เจมส์ก็บอกว่าแหม่... ไปกินบะหมี่ถึงบ้านแบบนั้นเนอะตัวเนอะ จ๋าก็บอกอุ๋ยเจ้าหญิงลงมาทานข้าวกับพลทหารอ่ะ เราบอกโอ๊ยพวกแกสองคนพอเลยกินข้าวดีกว่า เราก็หยิบขวดน้ำมาเปิดแล้วรินน้ำให้จ๋าเจมส์ เราก็ถามมองไรเนี่ยแก



คืองงว่าแค่รินน้ำให้ทำไมต้องมอง จ๋าก็บอกเปล๊าไม่มีอะไร เรานั่งกินข้าวไปบ่นไปตามประสาแหละ เจมส์ก็พูดอืมจะว่าไปพี่แมนก็ไว้ใจไอ้โทนมากๆเลยนะเนี่ยให้ทำงานสำคัญๆตั้งขนาดนี้ จ๋าก็บอกว่าน้องชายเค้าเก่งป่ะล่าาาา เราพูดนะว่าเก่งตรงไหนมิทราบ จ๋าก็กำมือขึ้นมาแล้วพูด ยูโดก็เก่ง ทักษะต่อสู้ก็เก่ง ความคล่องตัวก็สุดๆ แล้วหันไปมองหน้าเจมส์ เจมส์ก็พยักหน้าเหมือนให้พูดต่อได้ จ๋าก็ชูนิ้วที่ 4 แล้วบอกหุ่นดี  นิ้วที่ 5 นิสัยน่ารัก



เราบอกพอเลย ๆ ๆ แกจะชมน้องแกมากไปแล้ว จ๋าบอกเอ๊าแกก็แกถามชั้นอ่ะ เจมส์ก็พูดมาว่าเป็นคนธาตุลมด้วยมั้งเลยเข้ากับคนอื่นได้ง่ายๆ เราก็งงอะไรธาตุลม เจมส์ก็บอกว่าไอ้โทนมันเกิดธาตุลม เจมส์เคยอ่านนิตยสาร เห็นบอกว่าคนธาตุลมปรับตัวได้ง่าย เข้ากับคนทุกระดับได้ดี บลา ๆ ๆ ๆ ๆ  เราก็ฟัง ๆ ๆ  แล้วก็พูดลิงลมเหรอ เจมส์ก็หัวเราะเลยตอนนั้น เราบอกแต่พี่แมนอ่ะดูเอ็นดูโทนมากอ่ะ จับแต่งตัวนู่นนี่นั่น ชุดก็ไม่ใช่ถูกๆ   



แล้วแกคิดดูให้คนที่ไม่มีประสบการณ์ไปทำงานดูแล แล้วให้เอามีดไปจ่อคออีก ชั้นจะบ้าตาย เจมส์ก็หือจ่อคอเลยเหรอ เราก็เล่า ๆ ๆ ทั้งเรื่องที่สู้กับคนญี่ปุ่น 3 คน ทั้งเรื่องที่เอามีดไปจ่อคอคุณเคย์ จ๋าก็ทำท่าตกใจ เจมส์ก็พูดป๊าดดด พ่อคาคาชิใช้ตัดสายฟ้าจริงๆเลยนี่หว่า 5 5 5  เราก็บอกพอเลยอีเจมส์เครื่องช็อตไฟฟ้าเลยนะนั่น จ๋าบอกเห้ออ หมิวแกรู้เปล่าว่าทำไมพี่แมนเขาเรียกแกไอ้หมิว ๆ ๆ เราบอกจะรู้เหรอ ก็เรียกมาตลอดอ่ะ




จ๋าหันไปถามเจมส์ว่า ตัวคิดว่าไงอ่ะ เจมส์วางช้อนวางส้อมแล้วอืมม พี่แมนเลี้ยงหมิวมาใช่ป่ะ เราก็บอกไม่เชิงเลี้ยง แต่จะคอยดูแลเรามากกว่า ก็ตอนเด็กๆพ่อแม่กำลังสร้างบริษัท เลยไม่ค่อยมีเวลาดูเราอ่ะ เจมส์บอกอือบ้านเจมส์ก็เหมือนกัน แต่พี่ชายเจมส์เขาบอกว่าโชคดีที่มึงเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้หญิงนี่กูลำบากตายห่า ไม่รู้จะเลี้ยงยังไง เจมส์บอกนะว่าดูแลน้องสาวน่ะลำบากจะตาย แล้วตอนนั้นแกเองก็เริ่มเป็นสาวไม่ใช่เหรอ




เราบอกอือช่วง 10 -13 ขวบอ่ะ เจมส์ก็บอกนั่นไงเลี้ยงน้องสาวตอนที่เริ่มเป็นสาวมันลำบากนะ เราบอกโหยลำบากไรล่ะ เรียกเราไอ้หมิวๆตลอด จ๋าบอกนะว่านั่นแหละแก เพราะพี่แมนไม่รู้ว่าจะเลี้ยงแกยังไงไง




คงพยายามจะคิดว่าเลี้ยงแกแบบน้องชาย พยายามเข้าอก เข้าใจ พี่แมนลำบากนะแก ต้องให้ความสนิทกับแกในฐานะน้อง ต้องทำให้แกไม่รู้สึกว่าขาดอะไรไป แต่ก็ต้องเว้นระยะห่างเพราะแกเป็นผู้หญิงด้วย เจมส์ก็เสริมนะว่า อืมม แต่เจมส์ว่าพี่แมนก็คงอยากได้น้องชายบ้างแหละถึงเรียกหมิว ว่าไอ้หมิวๆตลอดๆไง





ตัวว่าป่ะพี่แมนเขาเข้าสังคมเก่ง วางตัวดีตลอด เรื่องมารยาทนี่ไม่ต้องพูดถึงเนี๊ยบสุดๆ แต่เรื่องเดียวแปลกๆคือ จะเรียกหมิวว่าไอ้หมิวตลอดไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าใครก็ตาม เราสวนเลยว่าใช่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เรียกเรายังกับเป็นน้องชาย จ๋าก็บอกนั่นแหละแก แล้วอีกอย่างตอนที่บ้านแกเกือบล้มอ่ะ ก็พี่แมนคนเดียวนี่นาที่ยังมีสติ  แล้วปรับปรุงตัวหนักมาก จากคนที่เพื่อนเยอะ เพื่อนเที่ยว เพื่อนกินเยอะ



ตอนนั้นก็เริ่มเลือกคบคนนี่ คบแต่คนที่ไว้ใจได้แล้วก็วางบำดับความสำคัญของเพื่อนแต่ละคนไว้อ่ะ เราก็บอกอือ พวกที่มาชวนเที่ยวบ่อยๆ คือหายหัวหมดเลย ก็ไม่ไว้ใจคนไปพักใหญ่เลยอ่ะ ก็เลยงงง่ะว่าทำไมถึงให้ไอ้ลิงหัวหงอกเข้ามาได้ง่ายๆเลย เจมส์ก็บอกนะว่าหมิวเอ๊ยย  เรื่องพวกนี้คนที่ผ่านอะไรมาเยอะแบบพี่แมนเขาดูออกนะว่าใครเข้ามาหวังอะไรหรืออยากได้อะไร อย่างเจมส์นี่เจอกันครั้งแรก




ไอ้โทนมันไม่ถามไม่ไถ่กระโดดถีบก่อนเลยเพราะคิดว่าเจมส์จะทำร้ายจ๋า ถามว่าโมโหไหมก็อยากใส่มันกลับไปหลายๆทีเหมือนกันนะ แต่พอรู้เหตุมันก็พอทำใจให้ฉุนได้นะ  เราก็บอกยี๋อีพ่อพระ เจมส์บอกว่าเห้ยหมิว เรื่องพวกนี้มันดูออกนะใครจริงใจ ใครตีสองหน้า แต่ว่าต้องเลิกเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เปิดตา รับฟัง แค่นั้นเอง เราก็บอกย่ะอีคนเก่ง เก่งทั้งพี่ทั้งน้อง เจมส์ก็บอกโหยหมิว



ช่วงเทศกาลอ่ะบ้านเจมส์นี้ไม่ต้องปิดประตูเลย มีแต่คนเข้ามาไหว้พ่อ สวัสดีพ่อ เอาของมาให้ เจมส์เห็นตั้งแต่เด็ก เห็นจนชินก็เลยดูออกว่าใครมาไหว้เพราะเคารพ ไหว้เพราะหวังพึ่งใบบุญ บางคนเดินมาไหว้มือเปล่าๆยังดูจริงใจกว่าไอ้พวกหอบกระเช้ามาอีก




มากันทีพ่อเจมส์นี่ขาชุ่มเชียวเลียจนขาเปียก ยิ่งพี่แมนอ่ะเขาต้องลุกมาแก้วิกฤตบ้าน เราเชื่อว่าเขาก็ขอความช่วยเหลือคนไปเยอะ ใครเมิน ใครเต็มใจช่วยพี่แมนเขาจำได้หมดแหละ  อืมม พูดยังไงดี ถ้าภาษาดอทเอที่เจมส์เล่น คงเรียกว่า สกิลเรื่องมองคน การอ่านคน พี่แมนคงอัพสกิลเกือบเต็มแล้วล่ะ เขามองไม่นาน คุยไม่นานก็มองคนออกแหละ ยิ่งไอ้โทนที่มองง่ายจะตาย ไอ้นี่ถ้าคิดว่าตัวเองไม่ควรอยู่ตรงไหน มันก็จะไม่อยู่ พี่แมนมองปร๊าดเดียวก็รู้ว่ามันไว้ใจได้



ไม่งั้นจะมีที่หน๊าย เอาเด็กแค่อายุ 20 ไปเข้าทีมแล้วให้ไปทำงานสำคัญๆที่ปาย แล้วอีกอย่างก็กล้าชนกับพวกผู้บริหารเพราะปกป้องไอ้โทนน่ะ จ๋าที่นั่งกิน นั่งฟังอยู่นานก็บอกเรานะว่า หมิวชั้นก็ไม่รู้ว่าเวอร์ไปมั้ยนะ แต่คนที่เคยเจ็บปวดมักจะมองคนที่เคยเจ็บปวดออกนะ บ้านเจ้าโทนเคยล้มชั้นว่าพี่แมนอ่ะเข้าใจความรู้สึกดีเลยล่ะ ทั้งไว้ใจและเห็นใจ ประกอบกับนิสัยของเจ้าโทนด้วย การที่พี่แมนกับเจ้าโทนสนิทกันมันก็ไม่แปลกป่ะ 




แล้วอีกอย่างที่ชั้นฟังๆมา เจ้าโทนก็รู้ตัวและพยายามรักษาระยะห่างกับพี่แมนพอควรเลยไม่ใช่เหรอ มีแต่พี่แมนไม่ใช่เหรอที่ดึงให้เจ้าโทนเข้าไปในบ้านแล้วปรับๆจูนๆน่ะ เราก็บอกโอ๊ยย พี่แมนอ่ะพอว่าแต่นี่พ่อกับแม่ชั้นก็เป็นไปด้วยอ่ะ แล้วมีที่ไหนอ่ะไปบอกว่าไอ้ลิงบ้าเป็นแฟนชั้นอ่ะ เจมส์ที่กินข้าวอยู่ก็สำลักเหมือนในหนังอ่ะ



เจมส์บอกเดี๋ยวๆๆ นี่พ่อกับแม่พูดงี้เลยเหรอ เราบอกเปล่าพี่แมนอ่ะพูด ก็ตอนแฟนเก่าเรามันวุ่นวายอ่ะ พี่แมนก็บอกว่าไอ้ลิงบ้าเป็นแฟนเราไง แล้วแทนที่จ๋ากับเจมส์จะถาม ก็ไม่ถามนะ จ๋าถามว่าชอบอ่ะดิ่แก



เราบอกบ้า ชอบไรแกมั่วแล้ว จ๋าบอกนี่แกรู้ตัวไหมหมิว ตอนนี้แกเปลี่ยนไปพอดูเลยนะ เราถามว่าไรเปลี่ยนไร จ๋าบอกโถ่ชั้นกับแกเป็นเพื่อนกันมาตั้งกี่ปีหมิว นี่เป็นครั้งแรกนะที่แกรินน้ำให้ชั้นก่อนนะ เราก็พูดไรเนี่ยแก ส่วนเจมส์ก็กลั้นหัวเราะไป แล้วพูดว่าเห้อออออ เราถามเห้อไรอีเจมส์ จ๋าบอกแน่ะ ถ้าเป็นแกเมื่อหลายเดือนก่อน แกจะทำเฉยๆ แล้วบอกไร้สาระ แต่เนี่ย ๆ ๆ ๆ  แกทำเหมือนร้อนตัวอ่ะ ซึ่งไม่ใช่แกเลย เหมือนว่าพอชั้นพูดเกี่ยวกับเจ้าโทน แกก็พร้อมจะเสียอาการอ่ะหมิว 



เราบอกบ้าอ่ะจ๋า ใครเสียอาการอะไรบ้าแล้ว แล้วตอนนั้นเจมส์ก็มองข้ามไหล่เราไปแล้วบอกเห้นโทนๆ ทางนี้ เราตกใจหันควั่บเลย ไหนว่าไปหาหมอไงแล้วมาทำไมที่นี่ แต่พอหันไปก็ไม่เห็นนะ พอหันกลับมาเจมส์ก็บอกว่าแหม คอหักไหมหมิว เราก็บอกเดี๋ยวเถอะอีเจมส์ จ๋าบอกโอ๋ๆๆๆ เพื่อนชั้นเป็นเอามากนะเนี่ย



โอ๊ยเซ็งอะไรเนี่ยแต่ละคน เราก็กินข้าว กิน ๆ ๆ แล้วพอถึงเวลาก็แยกกันกลับนั่นแหละ เราโทรหาพี่แมนว่าทำไรเนี่ย พี่แมนก็บอก อ่อ พาไอ้โทนมาฝังเข็ม เราก็ถามที่ไหนอ่ะ พี่แมนก็บอก ๆ ๆ  เราก็เอาที่นั่น น้องเคยไปนี่นา พี่แมนก็บอกอ่อ แล้วมันยังไงล่ะครับน้องสาว ไม่ต้องมาหรอก เราก็ถามไร ไร ใครจะไปไม่มีอ่ะ พี่แมนบอกเหรอ โอเค แล้วเขาก็เหมือนพูดกับโทนอ่ะ ว่าโทนเดี๋ยวพี่ไปธุระก่อน เอ็งกลับไปบ้านพี่ก่อนนะ กลับได้เปล่า



แล้วพี่แมนก็พูดกับเราว่าอุ๊ย ลืมวางสายแค่นี้ก่อนนะไอ้หมิว แล้วพี่แมนก็วางสายไป.. โห ไรของพี่ชายเราเนี่ย เราก็งงว่าอะไร... แล้วเอ้าทำไมจะให้โทนกลับเองอ่ะ โทนเจ็บไม่ใช่เหรอ เรารีบโทนกลับหาพี่แมนเลย พี่แมนก็รับแทบจะทันที แล้วเขาถามเราว่ามีอะไรไอ้หมิว เราก็ถามว่าเอ้าพี่แมนแล้วโทรจะกลับไงอ่ะ ถ้าไม่ได้กลับพร้อมพี่อ่ะพี่แมน พี่แมนพูดกลับมาว่า... มันเจ็บแขนไม่ได้เจ็บขา มันเดินได้ โอ๊ยยยย ทำไมพี่ชายเราเป็นคนแบบนี้เนี่ย




 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Taizen]

เจ๊หมิวนี่ปากแข็งจริงๆยังไม่ยอมรับซะที นะว่าชอบโทนอยู่

[deamondear]

พบคนป่วนหนัก อีกแล้ววว สงสาร555
มีคนโดนบ่นยับแน่ๆเลยทรงนี้

[kard]

ตอนนี้เจ้โดนแกงตลอดเลย

[jumpman]

พี่แมนต้องมีแผนอะไรแน่นอน

[saekow]

โดนพี่แมนแกล้งอีกแล้วแน่นอน คุณหมิว

[inputpy]

คนนึงชอบมึน อีกคนชอบแกล้ง ถ้าเจ๊หมิว หงุดหงิดง่าย จะไม่แปลกใจเลย

[winnythepooh]

คนอี่นดูออกหมดว่าเจ๊หมิวชอบโทน 

[Eldy CR]

เห็นความสัมพันธ์เพื่อน-พี่-น้องแบบเรื่องนี้ดูอบอุ่นมาก

[takemeout99]

 รักมากแหละ ดูออก55

[pankea]

เจ๊หมิวออกอาการ"ชอบ"ให้จับได้แต่ปากแข็งไม่ยอมรับ

[winpooh]

โดนแกงตลอด เรื่องแฟนโทนเนี่ย อุ้ย แต่เหมือนหมิวจะชอบให้เป็นอย่างนี้สินะ

[❖SynchroNight❖]

เป็นคนที่เก็บอารมณ์ผ่านสีหน้า แต่เก็บไม่อยู่จากความคิด สินะ หมิววว ฮิ ๆ

[GU Koy]

เจ๊หมิวตกหลุมพรางของพี่แมนซ๊ะแล้ว

[j_manus]

พี่แมนแกงแน่นอน