🧡 XONLY 🧡

(/>
      มีอย่างหนึ่งที่ผมจะบอกคือเรื่องนิยายของผมทุกเรื่องนั้นจะยึดอยู่บนพื้นฐานแห่งความจริงครับ  แนวแบบดาวพระศุกร์ที่นางเอกนั้นมีตัวช่วยแบบอยู่ในซ่องแล้วยังบริสุทธิ์ผมไม่เขียนนิยายโลกสวยแบบนั้นแน่ๆครับ  เรื่องนี้ผมจะแต่งแบบร่วมสมัยกับเวลาเหตุการณ์ในปัจจุบันเป็นหลักนะครับไม่ได้ย้อนยุคสมัยก่อนหน้าแต่อย่างใด  เรื่องนี้ผมแต่งให้อยู่ในยุค 4G ปัจจุบันนี้แหละครับ น้องเปรี้ยวตัวนางเอกนี่ผมเคยบอกแล้วในตอนแรกว่าเธอผ่านเหตุการณ์มาเยอะทั้งโดนรังแกสารพัดแม้กระทั่งโดนข่มขืนมา  เพราะฉะนั้นวิบากกรรมที่มีตามชื่อตอนผมจะแต่งในหลักความจริงนะครับ 

      แถวนี้มีนักเลงประจำถิ่นอยู่วันๆพวกมันไม่ทำอะไรหาเรื่องกวนตีนชาวบ้านอวดเบ่งตัวว่าเป็นพวกมีอิทธิพล  พอมีสาวสวยๆผ่านตาก็หาทางรังควาญและเอามาเป็นของตัวเอง  พอพวกมันมาเห็นเปรี้ยวมาเสิร์ฟอาหารที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้เล็กก็มาป่วนอยู่เรื่อยๆ มันมีสามคนเจ้าเด่นเป็นลูกพี่ ไอ้เม่นและไอ้หมงเป็นเบ้ประจำตัวคอยเป็นลูกคู่ตัวป่วนแล้วแต่ลูกพี่มันจะบัญชา  ไอ้สามตัวนี่วันๆไม่ข่มขู่ชาวบ้านร้านตลาดก็เสพยาขายยาไปวันๆ  คนดีๆทั่วไปไม่มีใครเค้าคบพวกมันหรอก

     พอเห็นเปรี้ยวเป็นคนสวยมาช่วยเจ้เล็กเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวมันก็มาป่วนตามสันดานเดิมคือเห็นคนสวยไม่ได้หื่นไปทั่ว  เจ้เล็กเห็นท่าทางของไอ้สามตัวนี่ถึงกับส่ายหน้านึกในใจไอ้พวกเหี้ยชิงหมาเกิดมาขัดลาภทำมาหากินอีกแล้ว  แล้วรีบเรียกเปรี้ยวเข้าหลังร้านเพื่อตัดปัญหา

"เอาล่ะ พวกนายจะกินอะไรก็รีบสั่งรีบกินแล้วรีบไปอย่ามารบกวนที่ร้านเจ้น่าขอร้องล่ะ นายเด่น"
"โธ่ เจ้อย่าพูดแบบนั้นน่าฉันก็มาเป็นลูกค้าร้านเจ้เหมือนกันนา"
"อ้าว  ยังงั้นเรอะ เท่าที่เห็นวันๆไม่ทำอะไรนี่หว่า  ถ้าเห็นผู้หญิงสวยเป็นต้องเข้าไปหาเรื่องเค้านี่  เด็กเสิร์ฟร้านเจ้ขอบอกเลยนาว่าอย่าได้มารุ่มร่าม  ไม่งั้นเจ้จะให้พี่เทพเค้าออกมาคุยกับพวกนายแทน"
"โอ๊ะๆ อย่าให้เดือดร้อนถึงพี่จ่าแกเลยน่าเจ้เล็กก้อ  พวกฉันและพี่เค้ามากินก๋วยเตี๋ยวจริงๆ"
"เออ ขอให้มันจริงดังว่าเถอะวะ"

   มันจึงเงียบและนั่งกินก๋วยเตี๋ยวไป  แต่สายตาพวกมันก็ยังจ้องมองไปที่เปรี้ยวอย่างเป็นมันไม่วางตา  เพราะผัวของเจ้เล็กแกพี่เทพเป็นตำรวจยศจ่าที่ สน. นี่เองมันเลยสงบปากไว้เพราะไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับตำรวจนัก  เห็นท่าทางของพวกมันเจ้เล็กก็เรียกเปรี้ยวเข้ามากระซิบ

"น้องเปรี้ยวเจ้ขอเตือนให้ระวังไอ้สามตัวนั่นไว้ให้ดี  ดูมันจ้องน้องเปรี้ยวแล้วเจ้ไม่วางใจเลย"
"จ้ะ เจ้เปรี้ยวจะระวังตัวค่ะ  ขอบคุณที่เป็นห่วงเปรี้ยวค่ะเจ้"
"ระวังตัวให้มากเปรี้ยว  ถ้ามีปัญหาอะไรโทรศัพท์มาหาพี่ได้นะจ้ะเบอร์ของพี่ที่ให้น้องเปรี้ยวไว้นั่นแหละ  พี่จะบอกพี่จ่าจัดการให้ถ้าพวกมันทำอะไรน้อง"
"ค่ะ ขอบคุณพี่เล็กมากค่ะที่เมตตาเปรี้ยวแบบนี้"
"จ้ะ พี่ขอบอกตามตรงพี่ไม่มีพี่น้องและเห็นน้องเปรี้ยวแล้วพี่ถูกชะตาน้องมาก เหมือนกับได้น้องสาวมาเติมเต็มชีวิตพี่อีกคนพี่ถึงห่วงหนู"
"ค่ะ พี่สาวของเปรี้ยว"

   เปรี้ยวยิ้มให้เจ้เล็กแล้วพนมมือไหว้เธอที่เมตตาเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง  วันนั้นพวกไอ้สามตัวแสบนั้นมันยังไม่ทำอะไรกระโตกกระตากให้เจ้เล็กสงสัย  พวกมันฉลาดที่จะใจเย็นรอเวลาที่จะจัดการกับเปรี้ยวที่พวกมันหมายตาอยู่  ผ่านไปเดือนหนึ่งจนเจ้เล็กวางใจว่าคงไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นกับเปรี้ยว  พวกมันก็เริ่มวางแผนหาทางฉุดเปรี้ยวเอามาดับความหื่นของมันให้ได้  ปอนเองก็ทำงานที่ออฟฟิศช่วงหลังๆงานด่วนค่อนข้างยุ่งจนเริ่มกลับค่ำในแต่ละวัน 

   และแล้วคนระวังกับคนจ้องหาโอกาสมันก็ต้องมีพลาดกันจนได้  วันหนึ่งขณะที่เปรี้ยวกลับมาจากเรียนภาคค่ำ  พวกมันมาดักรอเธออยู่ในระหว่างทางกลับบ้าน  พวกมันสะกดรอยตามดูถึงกิจวัตรของเปรี้ยวมาสองสัปดาห์เพื่อดูลู่ทางในการจัดการเธอ  พวกมันเป็นเจ้าถิ่นยังไงมันก็ได้เปรียบเรื่องสถานที่เพราะเปรี้ยวพึ่งมาอยู่ได้ไม่ถึงสองเดือน พวกมันวางแผนมาอย่างดีทั้งอุปกรณ์และสถานที่ใช้ในการเชือดเธอ