โพล
คำถาม:
มาถึงตอนนี้ ในบรรดาเมียเด็กทั้ง 3 คนที่ลุงพลแกได้มา คิดว่าลุงพลแกรักใครมากที่สุดครับ
ตัวเลือก 1: เฟิร์น สาวน้อยผู้แสนดีจากภาคเหนือ ที่ถูกลุงพลปรนเปรอด้วยเกมรักชั้นครูจนกลายเป็นสาวร่าน ถึงเอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่ก็จัดว่าเด็ด
โหวต: 160
ตัวเลือก 2: โดนัท สาวน้อยสุดห้าวจากเมืองหลวง ที่โดนลุงเทน้ำกลั่นจนติดใจ ถึงบางทีจะเล่นตัว ปากเก่ง แต่ก็แอบหวานโดนใจไม่น้อย
โหวต: 71
ตัวเลือก 3: พิมมี่ สาวน้อยสุดเอ็กซ์จากภาคอีสาน ที่โดนลุงพลคนหื่นเปย์หนักทั้งเงินและน้ำกลั่นจนติดใจ แถมแย่งมาจากคนอื่นด้วย
โหวต: 85
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานครับ รวม ๆ เกือบสองอาทิตย์เศษ อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่าถ้าอาทิตย์ไหนหายไปอย่าว่ากัน งานยุ่งมากช่วงนี้ ตอนนี้เป็นตอนต่อจากตอนที่แล้ว ซึ่งกล่าวได้ว่าความลับของลุงพลและบรรดาสาว ๆ เริ่มรัวไหลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนชักไม่แน่ใจว่ามนุษย์ลุงจอมหื่นของเราจะเอาตัวรอดได้อีกนานเท่าไร ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ และมีข่าวดีคือ ภายในอีกไม่เกิน 2-3 ตอนข้างหน้า เราจะได้ทราบแล้วว่า เมียหมายเลข 4 ของลุงพลคือใคร อิอิ เดาไม่ยากครับ เดาไม่ยาก
พอดีว่าเห็นหลาย ๆ คนพึ่งมาติดตาม อยากจะบอกว่าเรื่องของผมมันค่อนข้างมีตัวละครเยอะ และเล่าด้วยหลากหลายมุมมอง เลยอยากให้ลองย้อนกลับไปอ่านตอนแรก ๆ เพื่อที่จะได้เข้าใจเรื่องราวมากขึ้นครับ อีกอย่างผมไม่ค่อยอยากเน้นคำหยาบอะไร ไม่ใช่ว่าผมกระแดะนะ 55555+ ในอีกเวอร์ชั่นที่ลงเว็บบ้านผมก็ใช้คำหยาบเหมือนกัน แต่ไม่อยากใช้บ่อย แต่แค่อยากให้มันออกมาเป็นงานศิลป์ที่ละเมียดละไมที่สุด เท่านั้นเอง
...................................................................................
เด็กสาวอย่างอุ๊ หทัยรัตน์ อาจเป็นยัยขาเมาท์จอมจุ้นเรื่องชาวบ้าน แต่กับเรื่องของเพื่อนและรุ่นน้องนั้นต่างกัน เธอเป็นคนที่รักเพื่อนรักน้องมาก ๆ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาถรดาคือสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ ยัยอุ๊สงสัยเหลือเกินว่าเฟิร์นกับโดนัทอาจไม่ได้เพียงแค่ติวหนังสือน้องนาถ แต่อาจทำอย่างอื่นที่เธอเองก็คาดไม่ถึง
(/ />
"ลมอะไรหอบแกมาถึงนี้ยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากถามเพื่อนด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี เพราะกลัวว่าความลับจะแตก เช่นเดียวกับเฟิร์น ที่เหมือนพยายามหลบสายตาอาฆาตของเพื่อนร่วมแก๊ง
"ไม่ต้องมาทำเนียนตีหน้ามึนเลยนะยัยโดนัท!!" ยัยอุ๊ท้าวสะเอว มองหน้าคู่หูคู่เลสอย่างเอาเรื่อง "ตอบคำถามชั้นมาก่อนซิยะว่าพวกแกทำอะไรน้องมัน รู้ไหมน้องนาถนอนซมไข้ขึ้นสูง รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถมาติวหนังสือกับพวกแก ถามจริงเหอะ พวกแกแกล้งอะไรน้องมันยะ"
"ป่ะ...เปล่านิ" โดนัทส่ายหน้า พลางไปหยิบหนังสือและตำราเรียนขึ้นมา "ก็ติวหนังสือธรรมดาทั่วไปนี่แหละ พอดีว่ามันเป็นวิชาที่ยาก เลยต้องอธิบายกันนานหน่อย สงสัยน้องนาถคงเครียดเลยเพลียจนไม่สบาย ชั้นกับเฟิร์นก็เตือน ๆ นาถแล้วว่าดูแลสุขภาพบ้าง"
"เหรอยะ...." ยัยอุ๊พยักหน้า แต่ท่าทางสรีระของเธอมันฟ้องว่าไม่เชื่อในสิ่งที่โดนัทพูดเลยแม้แต่น้อย "ชั้นสงสัยพฤติกรรมพวกแกมากเลยรู้ไหม? นี่ยัยเฟิร์น อย่ามาทำเนียนหลบหน้าหลบตาชั้นนะยะ!!!" ยัยอุ๊เรียกชื่อสาวน้อยจากเมืองเหนือที่ทำมึนเล่นโทรศัพท์ พอได้ยินเพื่อนเรียกชื่อ เฟิร์นถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ
"มี...มีอะไรเหรออุ๊" เฟิร์นหันไปยิ้มให้เพื่อนรัก แต่ในใจของเธออยู่ไม่เป็นสุข เพราะกลัวว่ายัยอุ๊จะจับผิดเธอและโดนัทได้
"ทำไมชั้นรู้สึกว่าพวกแกปิดบังอะไรชั้น?" ยัยอุ๊มองคู่หูคู่เลสตาขวาง "หลายวันที่ผ่านมา พวกแกทำตัวมีพิรุธมาก อีกเรื่องที่ชั้นอยากจะถามก็คือ พวกแกมีธุระอะไรกับห้องพักภารโรงหนักหนาวะ ถึงได้ชอบแวะเวียนกันไปบ่อย ๆ"
"แกตาฝาดหรือเปล่ายัยอุ๊!!" โดนัทเริ่มตีมึน เธอรู้สึกได้ทันทีว่ายัยอุ๊กำลังพยายามเปิดประเด็นเรื่องลุงชุมพล "พวกชั้นจะไปทำอะไรทีห้องพักลุง...เอ้ย!!! ห้องพักภารโรง"
"นั่นไง....แกกำลังปิดบังอะไรชั้นอยู่" ยัยอุ๊มองตาขวาง "เฟิร์น แกหันหน้ามามองที่ชั้น แกจำได้ไหมที่ชั้นเคยพูดเรื่องลุงชุมพล ชั้นยืนยันคำเดิมนั่นแหละว่าชั้นไม่ได้ตาฟาด ชั้นเห็น....."
"มันจะมากไปแล้วนะยัยอุ๊!!!" โดนัทชักเริ่มเดือด เธอขึ้นเสียงตอบโต้ยัยอุ๊จอมจุ้นเพราะไม่อาจทนให้อีกฝ่ายมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป "แกจะมายุ่งวุ่นวายอะไรเรื่องส่วนตัวของชั้นนักหนาวะ แล้วก็สิ่งที่แกคิดมันไม่ใช่ความจริงเถอะ ชั้นกับลุงชุมพลไม่ได้มีอะไรกัน ทำไมแกถึงได้คิดแต่เรื่องต่ำตมแบบนี้วะ"
"เฟิร์น ดูเพื่อนแกซิ" ยัยอุ๊ยังไม่ยอมเลิกรา พยายามหาแนวร่วมอย่างเฟิร์น "เห็นไหมว่าเพื่อนรักแกมีลับลมคมใน แกยัง...."
"ชั้นเห็นด้วยกับโดนัทนะอุ๊" เฟิร์นตอบ "โดนัทจะทำอะไรยังไง ถ้ามันไม่ส่งผลต่อเรื่องเรียนก็ปล่อย ๆ ไปเถอะ ไม่ต้องไปยุ่ง ชั้นว่าอุ๊นั่นแหละที่วุ่นวาย....วุ่นวายเรื่องคนอื่นมากเกินไป" เฟิร์นพยายามหาคำพูดที่สุภาพที่สุด ทั้งที่ใจจริงเธออยากจะบอกว่ายัยอุ๊น่ะชอบจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวคนอื่นมากเกินไป
(/ />
"ชั้นเป็นห่วงพวกแกนะเว้ย!!!" ยัยอุ๊เริ่มเดือด "ชั้นมาพูดเพราะหวังดี ชั้นว่าพวกแกมีอะไรปิดบังชั้นอยู่แน่ ๆ เรื่องของนาถเหมือนกัน ถ้าแกทำอะไรนาถอีก ชั้นไม่ยอมจริง ๆ ด้วย"
ยัยอุ๊หัวเสียมาก เด็กสาวจากราชบุรีเดินหันหลังหน้างอเปิดประตูออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟิร์นและโดนัทยืนมองอยู่ในห้องด้วยสีหน้ากังวล
"เอายังไงดีวะเจ๊" เฟิร์นแตะบ่าเพื่อนรัก "ชั้นว่าเรื่องของพวกเราชักมีคนระแคะระคายแล้วนะ"
"เราต้องระวังตัวให้มาก ๆ แล้วว่ะเฟิร์น" โดนัทตอบ "ยัยอุ๊แม่งไม่ยอมเลิกราแน่ ๆ ไว้ยังไงชั้นจะลองไปคุยกับนาถดู ถ้านาถเป็นพวกเรา ยัยอุ๊จะพูดให้ตายยังไงใครก็ไม่เชื่อ"
นี่คือแผนการขั้นแรกของโดนัท ในการหาพันธมิตรแนวร่วม ซึ่งเธอมั่นใจว่านาถที่พึ่งจะเสียสาวให้กับคู่เลสเบี้ยนประจำหอพักหญิงอย่างเฟิร์นและโดนัทจะไม่ลังเลที่เข้าร่วมกลุ่มเพื่อปกปิดความลับสุดสยิวแน่นอน เพียงแต่ในกรณีความสัมพันธ์กับลุงชุมพลนั้นต่างกัน เพราะนาถยังไม่รู้ว่าสองสาวรุ่นพี่เสียสาวให้กับภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ไปแล้ว
(/ />
............................................................................................
ทางฝั่งของหมอพลอย ตอนแรกเธอตั้งใจจะมาหาอะไรทานที่เอสพลานาด แต่เมื่อเธอได้เห็นภาพของพิมมี่ แฟนเจ้าบิ๊กมากับภารโรงวัยเกษียณประจำวิทยาลัยพยาบาลอย่างชุมพล เลยทำให้ต่อมอยากรู้อยากเห็นของเธอทำงาน ตอนแรกเธอคิดว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊ก ญาติคนน้องพูดเกี่ยวกับชุมพลเป็นเรื่องโกหก แต่ตอนนี่เธอชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊กพูดนั้นอาจเป็นเรื่องจริง
หมอพลอย ค่อย ๆ สะกดรอยตามสองคู่รักต่างวัยอย่างพิมมี่และชุมพลที่กำลังเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู ทั้งคู่เดินคู่กัน ไม่ได้จูงมือกัน อาจเป็นเพราะลุงชุมพลสั่งกำชับน้องพิมมี่ให้ปฏิบัติตัวกับมันข้างนอกเหมือนญาติผู้ใหญ่ เพื่อไม่ให้ใครจับผิด
ร่างสูงหยิบสมาร์ทโฟนที่พึ่งซื้อมาใหม่ขึ้นมาถ่ายภาพคู่รักต่างวัยขณะกำลังยืนคุยกับบริกรหน้าร้าน ตอนแรกเธออยากจะเดินเข้าไปให้ใกล้จุดเกิดเหตุให้มากกว่านี้ แต่เมื่อคิดได้ว่าเธอไม่ควรทำให้ไก่ตื่น เธอจึงค่อย ๆ ปลีกตัวออกมา และครุ่นคิดถึงสิ่งที่เฟิร์นและโดนัทพูดเมื่อวันก่อน ตอนที่ทั้งคู่มาเห็นหมอพลอยอยู่ลำพังกับภารโรงเฒ่าสองต่อสอง
ตอนแรกพลอยคิดว่าบางที่สองสาวอาจเป็นห่วงเธอในฐานะผู้หญิง ที่ไม่ควรอยู่สองต่อสองกับผู้ชาย ไม่ว่าจะด้วยวัยใด แต่เมื่อสังเกตท่าทางแล้วทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ เพราะทั้งคู่รู้สึกมากกว่านั้น จะบอกว่าโดนัทและเฟิร์นกำลังหึงหวงภารโรงเฒ่างั้นเหรอ? ไม่มีทาง!!! สองสาวนักศึกษาพยาบาลเป็นคนสวยน่ารัก และมักได้รับเลือกเป็นหนึ่งในดาวคณะ หมอพลอยคิดไม่ออกเลยว่าเพราะเหตุใดสองสาววัยใสจะไปตกหลุมรักภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลได้
ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย หมอพลอยเลยเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านที่ชุมพลและพิมมี่นั่งทานอยู่ พลางสั่งอาหารมาทาน และคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด เจ้าบิ๊กเคยบอกว่าลุงชุมพลแอบกิ๊กกับพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งตอนนี้หมอพลอยก็มีหลักฐานสำคัญที่ใช้ยืนยันว่านั่นเป็นเรื่องจริง
พอคิดได้แบบนี้ ความประทับใจที่หมอพลอยเคยมีให้กับภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีรักสัตว์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นรังเกียจ ตกลงแล้วลุงชุมพลคือไอ้แก่จอมเจ้าเล่ห์ที่แกล้งทำตัวเป็นคุณลุงใจดี คอยแย่งแฟนคนอื่น ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หมอพลอยรับไม่ได้!!!
แต่ด้วยประสบการณ์ เธอคิดว่าหากเอาเรื่องนี้ไปบอกกับบิ๊กทันที เห็นทีเจ้าบิ๊กคงก่อเรื่องอีก และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมาเพื่อช่วยญาติผู้น้องคนนี้มันจะสูญเปล่า เธอเลยคิดว่าอาจต้องใช้เวลา เพราะไม่อยากให้ญาติผู้น้องของเธอทำเรื่องชั่ว ๆ เกินคาดเดาอีก
............................................................................................
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายได้ผ่านพ้นไป จนมาถึงวันจันทร์ หมอพลอยขับรถมาทำงานตามปกติ เธอมาถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลยอาศัยช่วงเวลาดังกล่าวเปิดดูข่าวสารทั่วไปบนโลกโซเชียลด้วยสมาร์ทโฟน พี่กร ที่เธอพึ่งตกลงปลงใจรับคำเป็นแฟนก็ไลน์มาทักทาย และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องคดีความ
(/ />
"เรื่องคดีความเป็นยังไงบ้างครับพลอย?" เภสัชหนุ่มเอ่ยปากถามผ่านทางไลน์
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ตำรวจกำลังติดตามเรื่องอยู่" พลอยตอบ
"วันนี้ตอนเที่ยง ๆ พลอยอยากทานอะไรไหม? เดี๋ยวพี่ซื้อไปให้" กรถาม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่กร เดี๋ยวพลอยหาอะไรทานในโรงอาหารก็ได้ แค่นี้ก็รบกวนพี่กรมากแล้ว" พลอยตอบ ก่อนส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ตัวการ์ตูนน่ารัก ๆ ไปให้
"พี่เต็มใจครับพลอย ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ? พี่อยากเอาใจใส่พลอยให้มากขึ้น ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ?" กรตอบ
"บ้า...เราเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร" พลอยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่เธอคือเจ้าหญิงน้ำแข็ง ดังนั้นเธอเลยต้องวางมาดนิดนึง มันเป็นจริตของผู้หญิง
"ก็ไหนวันนั้นพลอยตอบตกลงแล้วไง พลอยใจร้ายจัง ไม่รักษาคำพูด" กรตอบ พลางส่งสติ๊กเกอร์ไลน์เด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ พอพลอยเห็นก็อดขำไม่ได้ในนิสัยที่ยังเหมือนเด็กของพี่กร
"แหม....แค่หยอกเล่นนะคะพี่กร" พลอยทักตอบ "เอาเป็นว่าพี่กรคิดว่าอะไรอร่อยก็ซื้อมาฝากพลอยแล้วกัน พลอยเชื่อใจพี่กรค่ะ"
"เย้.....ดีใจจัง" กรตอบ "งั้นก่อนเที่ยงพี่จะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากนะครับพลอย คิดถึงพลอยจังเลยรู้ไหม พลอยคิดถึงพี่บ้างไหมครับ?"
"ค่ะ..." พลอยตอบด้วยรอยยิ้ม ใจจริงเธอก็อยากจะตอบมากกว่านั้น แต่เพราะคำว่าลูกผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว เลยทำให้เธอต้องรักษามาดเจ้าหญิงเอาไว้
หลังจากนั้นพลอยก็ใช้เวลาตรวจตราเอกสารสำคัญ ๆ บนโต๊ะ จนประมาณ 10 โมงเช้า ทนายความที่เป็นเพื่อนสนิทกับพลอยก็โทรมาถึงความคืบหน้าของเจ้าบิ๊ก ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวดีของพลอยและเจ้าบิ๊ก เพราะผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการตำรวจนั้นรู้จักกับครอบครัวเจ้าบิ๊ก ทำให้การพูดคุยเป็นไปได้ง่าย ขั้นตอนที่เหลือคือการที่ญาติต้องไปทำเรื่องประกันตัวออกมาเมื่อพร้อมเท่านั้น
พอได้ยินข่าวดี พลอยเลยรีบโทรไปแจ้งพ่อของเธอและพ่อของเจ้าบิ๊ก ซึ่งทั้งคู่ดีใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพ่อแม่เจ้าบิ๊กนี่ถึงกับขอบคุณพลอยเป็นการใหญ่เลยทีเดียว พลอยเลยตั้งใจว่าวันนี้จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะช่วงบ่ายจะขับรถไปเยี่ยมเจ้าบิ๊กที่คุกเพื่อบอกข่าวดี และหวังว่านายบุรินทร์ ลูกชายของนายทหารใหญ่ ผู้กว้างขวางแห่งจังหวัดชลบุรีจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้สักที
............................................................................................................
ตัดมาที่ชุมพลและพิมพาภรณ์ ทั้งคู่ยังนอนกอดก่ายในโรงแรมที่ชุมพลตัดสินใจขยายระยะเวลาค้างคืนออกไป พิมมี่ที่หลงท่อนเอ็นโบราณวัตถุของชุมพลตัดสินใจโดดเรียนในวันจันทร์เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีในการร่วมรักกับภารโรงเฒ่าชนิดถึงพริกถึงขิงกว่าที่เคย เมื่อคืนวาน หลังจากกลับมาจากมื้อหรู ณ ห้างดังใจกลางกรุง ชุมพลขับรถพาพิมมี่เที่ยวรอบกรุง ก่อนพากลับเข้าโรงแรมช่วง 4 ทุ่ม ก่อนจัดแจงเปลือยกายน้องพิมมี่จนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าก่อนกระหน่ำเจ็ดยับเด็กสาวทั้งทางเข้าปกติและทางประตูหลังอย่างหื่นกระหาย
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ชุมพลและพิมพาภรณ์นอบสลบเหมือดบนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงสายของวัน พิมมี่ค่อย ๆ ลืมตาตื่นด้วยความอ่อนเพลีย เธอรู้สึกเจ็บและแสบบริเวณหอยและรูก้น เรียวแรงก็แทบไม่มี เด็กสาวค่อย ๆ ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืน ซึ่งถือไดว่าเป็นหนึ่งในเกมรักที่ร้อนแรงที่สุดในชีวิต
(/ />
พิมมี่เหลือบมองขวดโรออนที่หุ้มด้วยถุงยางอนามัย ซึ่งภารโรงเฒ่าใช้มันเสียบเข้าไปในรูหอยของเธอขณะกำลังดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในช่องทวารหนัก เด็กสาวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าน สารคัดหลั่งไหลยืดจากช่องปากเป็นสายขณะชุมพลกำลังค่อย ๆ สอยหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเข้าไปในช่องประตูหลัง ในขณะที่มืออีกข้างกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ
"กี่โมงแล้วจ๊ะพิมมี่จ๋า...." ชุมพลเอ่ยปากถามเวลากับพิมมี่คนสวยในสภาพงัวเงีย มือของมันเอื้อมมือบีบหน้าอกเปลือยเปล่าของเด็กสาวที่เต็มไปด้วยรอยจ้ำแดง ๆ จากริมฝีปากของภารโรงเฒ่า
"จะเที่ยงแล้วค่ะลุง" พิมมี่ตอบ "ตื่นได้แล้วค่ะลุง ไปหาอะไรทานกันเถอะ ช่วงบ่าย ๆ ขับรถพาหนูกลับห้องทีนะ"
"ขอนอนอีกสักพักได้ไหมจ๊ะพิมมี่จ๋า" ลุงพลออดอ้อน "เมื่อคืนเมียเด็กคนนี้ของลุงสูบพลังลุงไปเกือบหมดร่างเลย"
"แหวะ..." พิมมี่ยิ้มเยาะ "คนแก่ที่ไหนก็ไม่รู้บอกว่าจะ xxx หนูให้ฟ้าเหลือง แต่ทำไปทำไมกลับสลบเหมือดไปก่อน นึกว่าจะแน่ เชอะ!!"
"แต่เมื่อคืนลุงได้ยินว่าเด็กคนไหนไม่รู้นะที่บอกว่า เอาแรง ๆ อีกค่ะลุงพลขา xxx ตูด xxx หอย หนูแรง ๆ" ชุมพลแกล้งหยอกเย้าเด็กสาว จนพิมมี่หน้าแดงก่ำเพราะอาย เธอเลยตบที่แผงหน้าอกของชายสูงวัยเป็นการเอาคืน
"โอ้ยยยย เจ็บ ๆ ลุงเจ็บ" ชุมพลลืมตาตื่น เมื่อฝ่ามือของน้องพิมมี่ประทับที่แผงหน้าอกของมัน ชายสูงวัยพยายามต่อสู้จนในที่สุดมันก็คว้าตัวน้องพิมให้ลงไปนอนกองกับเตียงได้อีกครั้ง โดยที่มันกำลังนอนคร่อมร่างของเด็กสาวอยู่
"อย่ารังแกหนูอีกเลยค่ะลุงพล" พิมมี่ทำตาหวานใส่ภารโรงเฒ่า "เมื่อคืนลุงทำเอาหนูระบมไปทั้งร่าง ยังไม่พอใจอีกเหรอคะ"
ชุมพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวลงไปหอมแก้มเด็กสาวด้วยความใคร่ ตอนนี้อาจเรียกได้ว่ามันหลงเมียหมายเลข 3 อย่างน้องพิมมี่จนแทบลืมเมียหมายเลข 1 อย่างเฟิร์น ที่ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ ส่วนเมียหมายเลข 2 อย่างโดนัทก็เหมือนเล่นตัวเกินไป แต่น้องพิมมี่คนดีคนนี้มีแต่ให้ ให้มันเจ็ดยับจนหลับเป็นตาย
คู่รักต่างวัยในสภาพเปลือยเปล่าหยอกล้อกันบนเตียงสีขาวที่เปรอะเปื้อนรอยด่างเป็นวงอยู่สักพัก ก่อนจูงมือกันไปเข้าห้องน้ำ ภารโรงเฒ่าสังเกตได้ว่าน้องพิมมี่เดินขาถ่างกว่าที่เคย อาจเป็นเพราะเมื่อคืนรับศึกหนักเกินไป เลยทำให้น้องพิมมี่ยับเยินถึงขนาดนี้ ยังไม่รวมถึงร่องรอยสีแดงบนแผงหน้าอก หน้าท้อง และแก้มก้น ที่ชุมพลดูดเลียอย่างหื่นกระหาย
ชุมพลและพิมพาภรณ์ช่วยกันขัดถูร่างกายให้กันและกัน ชายสูงสัยใช้มือสำรวจทุกส่วนของร่ายกายเด็กสาว ไม่ว่าจะเป็นเรือนผม ใบหน้า คอ หน้าอก หน้าท้อง เนินสามเหลี่ยมป่าดงดิบสีดำตรงหว่างขาและบั้นท้าย ฝ่ายพิมมี่ก็หัวเราะชอบใจในความซุกซนของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล
............................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งของเฟิร์นและโดนัท ทั้งคู่รีบทานมื้อเที่ยง ก่อนตัดสินใจซื้อของฝากไปให้นาถที่นอนป่วยบนหอพักสตรี ตลอดทั้งวันทั้งคู่มีท่าทีเฉยเมยต่อยัยอุ๊ เพื่อนขาเม้าท์จอมจุ้นเป็นอย่างมาก สองสาวในชุดนักศึกษาพยาบาลถือถุงข้าวต้มและผลไม้ไปฝากนาถรดาที่นอนพักรักษาตัวบนห้อง
นาถที่เริ่มฟื้นตัวจากพิษไข้เปิดประตูรับรุ่นพี่ทั้งสองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ยังแฝงไปด้วยความอ่อนเพลีย สาวน้อยจากเมืองหาดใหญ่พนมมือไหว้ขอบคุณรุ่นพี่ทั้งสองที่สละเวลามาเยี่ยมและซื้อของฝากมาให้
"ขอบคุณพวกพี่มากนะคะ" นาถในชุดไปรเวท เสื้อยืดสีขาว กางเกงขาสั้นนั่งบนโต๊ะ ส่วนรุ่นพี่ทั้งสองนั่งตรงขอบเตียงฝั่งตรงข้าม "หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพี่โดนัท พี่เฟิร์น"
"เอ่อ...นาถ" โดนัทเอ่ยปากเป็นคนแรก "เรื่องเมื่อคืนวันเสาร์ พวกพี่มาคิดดูแล้ว พี่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย"
นาถนิ่งเงียบไปครู่นึง เมื่อนึกถึงภาพของสองสาวรุ่นพี่ขาเลสที่ร่วมหัวกันเปิดซิงเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร แต่กลับรู้สึกดีใจ เพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ชอบผู้ชาย เธอเกิดมาเพื่อเป็นเลสเบี้ยน
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูคิดว่าไม่ช้าก็เร็วมันต้องถึงวันนี้ อีกอย่างเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ และคนอย่างหนูไม่คิดจะเอาผู้ชายมาทำพันธุ์หรอกค่ะ เรื่องเมื่อคืนนั้นหนูจะเก็บเป็นความลับตลอดไป"
คำพูดของนาถรดาทำให้เฟิร์นและโดนัทรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตอนนี้ก็พูดได้ว่านาถเป็นฝ่ายเดียวกับพวกเธอแล้ว ดังนั้นเรื่องความลับเลสเบี้ยนของสามสาวจะเป็นความลับตลอดไป
"แต่พี่โดนัทคะ หนูอยากให้พี่บอกกับหนูตามตรง เรื่องของลุงชุมพล ที่พี่อุ๊เคยบอกกับหนู มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมค่ะ พี่เฟิร์น พี่เองก็รู้เรื่องนี้ดีใช่ไหม?"
เฟิร์นและโดนัทหันหน้ามามองกันด้วยความรู้สึกกังวล เมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด
"เงียบทำไมคะพี่โดนัท หนูไม่ได้โง่นะ เรื่องที่มีวัยรุ่นจะมายิงลุงพลที่ห้อง แถมมีคนยืนยันหลายคนด้วยว่าวันนั้นพี่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่ไปทำอะไรที่ห้องลุงพลวันนั้นคะ พวกเพื่อน ๆ พี่น่ะเอาเรื่องของพี่โดนัทไปเมาท์ในทางเสีย ๆ หาย ๆ โดยที่พี่ไม่รู้นะ ที่หนูบอกพี่ก็แพราะหวังดี ได้โปรดตอบหนูมาตรง ๆ เถอะค่ะ"
"เอ่อ...." เฟิร์นในฐานะตัวกลางพยายามจะหาคำตอบที่คิดว่านาถพอใจ แต่ยังไม่ได้พูดอะไร โดนัทก็ฉวยจังหวะพูดเสียก่อน
"เรื่องโกหกทั้งนั้นแหละนาถ พี่ไม่ได้มีอะไรกับลุงพล วันนั้นพี่แค่ผ่านไปแถว ๆ ห้อง แล้วบังเอิญเห็นเหตุการณ์เลยเข้าไปช่วยลุงพลเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น วางใจได้เถอะจ๊ะนาถ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับลุงพล ไม่ได้มีอะไรเสื่อมเสียแน่นอน"
(/ />
ณิชา เด็กสาวสุดมั่นตอบโกหกนาถรดาไป เธอคิดเสมอว่าหากพูดเรื่องจริงไป คนที่จะรู้ความลับของเธอจะมีมากกว่าหนึ่ง ดังนั้นจึงเลือกที่จะโกหก เพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้ความลับที่น่าอับอายเช่นนี้
"หนูก็คิดแบบนั้นแหละค่ะพี่โดนัท คนอย่างพี่ไม่มีทางไปหลงรักคนแก่ ๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจแบบนั้นได้ หนูจะบอกให้นะ วันก่อนน่ะ ลุงแกฉวยโอกาสลวนลามหนูด้วย" นาถรดาพูดถึงเหตุการณ์ที่ลุงพลขโมยจูบจากเธอ ถึงแม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ แต่นาถรดาก็อดคิดไม่ได้ว่านั่นเป็นแผนการของภารโรงเฒ่า ซึ่งเธอเองก็ให้น้ำหนักคำพูดของพี่อุ๊อยู่พอสมควร ถึงแม้ว่าบางเรื่องเธอจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
"เดี๋ยว ๆ ๆ ลุงพลทำอะไรนาถนะ" โดนัทมีท่าทีขึงขังเมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด "ตอบพี่มาก่อนว่าลุงพลทำอะไรนาถ"
"ก็....หนูไม่รู้ว่าลุงแกแกล้งป่วยจริงหรือแค่อยากหาเรื่องแต๊ะอั๋งหนู ลุงพลจูบหนูค่ะ" นาถตอบไปตามตรง
"อะไรนะ!!!! ไอ้สัสลุงเนี่ยนะขโมยจูบนาถ มันจะมากไปแล้วนะไอ้ห่า!!!" โดนัทที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับตบะแตกเลยทีเดียว จนเฟิร์นและนาถหันไปมองทางเดียวกัน
"เจ๊!!! เบา ๆ หน่อย!!!" เฟิร์นพยายามห้ามปรามเพื่อนรักที่กำลังหัวร้อน เพราะกลัวความลับแตก ส่วนนาถรดาก็มีท่าทีสงสัยไม่น้อย เพราะเหตุใดโดนัทจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้น
"ตกลงพี่โดนัทไม่ได้มีอะไรกับลุงพลจริง ๆ ใช่ไหมคะ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?" นาถถามอีกครั้งเพื่อยืนยันความชัดเจน
........................................................................................................................
ทางฝั่งของบุรินทร์หรือเจ้าบิ๊ก ที่ติดคุกอยู่ได้ฝากฝังให้เพื่อนรักที่มันไว้ใจที่สุดอย่างไอ้สองกับไอ้เหน่ง ให้คอยสอดส่องความเป็นไปของพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งทั้งคู่ตอบตกลง สองกับเหน่งคอยสังเกตการณ์ความเป็นไปในชีวิตของพิมมี่ผ่านเพื่อนสาวในกลุ่ม ซึ่งพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ในช่วงบ่ายวันจันทร์ ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินทางมาที่ร้านอินเตอร์เน็ตใกล้ ๆ กับหอพักของพิมมี่แฟนคนสวยของเจ้าบิ๊ก เพื่อทำรายงานส่งอาจารย์ มันเหลือบเห็นรถปิคอัพที่ลุงพลเป็นคนขับโดยมีหนูพิมมี่นั่งมาด้วย เจ้าเหน่งที่กำลังวุ่นอยู่กับการพิมพ์เอกสารรายงานหน้าจอคอมอาจไม่สังเกต แต่เจ้าสอง คนที่เคยเห็นลุงพลขับมอเตอร์ไซค์โดยมีพิมมี่ซ้อนท้ายไปด้วยรีบสะกิดเพื่อนรักให้มองไปที่อีกฝั่งของถนน
"ไอ้สัสเหน่ง!!! นั่นมันพิมมี่แฟนไอ้บิ๊กนี่หว่า เชร็ดเข้ มากับลุงพลด้วย ถ้าไอ้บิ๊กรู้ สนุกแน่ละมึงไอ้สัสลุง!!!"
ผมอยากให้หมอพลอยโดนลุงพลจัดหนัก เพื่อปิดปากซะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องไหนจะเรื่องช่วยประกันตัวอีก เอาให้ไม่กล้าเข้าหน้าพี่กรเลย 555
ผมอยากให้หมอพลอยโดนลุงพลจัดหนัก เพื่อปิดปากซะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องไหนจะเรื่องช่วยประกันตัวอีก เอาให้ไม่กล้าเข้าหน้าพี่กรเลย 555
หมอพลอยทำตามหน้าที่ในฐานะญาติคนพี่ครับ อีกอย่างถ้าอ่านตอนเก่า ๆ พ่อเธอก็ขอร้องให้ช่วยนั่นแหละ คิดตามความจริงถ้าใครเป็นหมอพลอยก็ต้องช่วยน้อง จะวางตัวนิ่งเฉยคงทำไม่ได้ เพราะผู้ใหญ่ขอมา 5555
แต่รับรองว่านี่จะเป็นสิ่งที่เธอลืมไม่ลงไปตลอดชีวิตแน่นอน ในฐานะที่ผมเคยยกเธอในฐานะ 'บอสใหญ่' ของเรื่องนี้ มั่นใจได้เลยว่าเธอจะต้องพบเจอกับประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงแน่นวลล พูดได้แค่นี้ครับ ต้องติดตามต่อไปเรื่อย ๆ มีอะไรที่คนอ่านคาดไม่ถึงอีกเยอะมาก
ความรักไม่เกี่ยวกับอายุ มันอยู่ที่ใจครับ ลุงพลของเราจะโดนอะไรอีกไฟมเนี้ย ให้เขาอยู่สบายซอยสาวๆไปเถอะ 555
จัดหมอพลอยก่อนเลย น้องนาถน่าจะของตาย
เรื่องเริ่มแดงออกมาลุงพลจะได้เสียวเพิ่มหรือจะได้หยอดน้ำข้าวต้มหนอคราวนี้
เริ่มจะอยู่ยากแล้วซิ..มนุษย์ลุง..
คะแนนจากหมอพลอยก็ตกลงแบบนี้อดแน่ๆเลย..
ชอบน้องพิมมี่มากๆเลยครับ ขึ้นอันดับ1ในใจเลย
ดูท่าลุงพลไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่ คราวนี้
::Ahh::โธ่ววว แค่เดินด้วยกันก้อเข้าใจผิดเยยอะหมอ
กลับมาแล้ว รอติดตามอยู่ตลอดนะครับ แต่งได้สนุกมากๆๆ
ขอบคุณสำหรับการติดตามและคำชมครับท่าน
ความรักไม่เกี่ยวกับอายุ มันอยู่ที่ใจครับ ลุงพลของเราจะโดนอะไรอีกไฟมเนี้ย ให้เขาอยู่สบายซอยสาวๆไปเถอะ 555
คงยากครับ ในบรรดาเมีย ๆ เด็ก ๆ ทั้งหลาย น้องพิมมี่คือคนทีี่เด็ดที่สุด และสร้างปัญหาให้ลุงพลของเรามากที่สุดครับ 5555
อย่าไปยุ่งกับหมอพลอยเลยครับ
จริง ๆ ตามท้องเรื่อง ลุงพลแกไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับหมอพลอย เพราะคิดเสมอว่าหมอพลอยสูงศักดิ์เกินไป แต่เรื่องนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ
จัดหมอพลอยก่อนเลย น้องนาถน่าจะของตาย
ใจเย็น ๆ ครับท่าน เรื่องแบบนี้ต้องตามคิวครับ 55555
เรื่องเริ่มแดงออกมาลุงพลจะได้เสียวเพิ่มหรือจะได้หยอดน้ำข้าวต้มหนอคราวนี้
คิดว่าได้ทั้งสองอย่างครับ เสียวเบอร์สุดและเจ็บตัวเบอร์สุดเหมือนกัน อิอิ
เริ่มจะอยู่ยากแล้วซิ..มนุษย์ลุง..
คะแนนจากหมอพลอยก็ตกลงแบบนี้อดแน่ๆเลย..
ิติดตามไปเรื่อย ๆ ครับ พระเอกของเรื่องไม่จนมุมง่าย ๆ กะดอเลี่ยมทองซะอย่าง 5555
ชอบน้องพิมมี่มากๆเลยครับ ขึ้นอันดับ1ในใจเลย
ขอบคุณที่ติดตามครับ ท่านเป็นสาวกตัวยงของน้องพิมมี่ ถ้าน้องพิมมี่รู้คงดีใจมาก ๆ เลยที่มีคนชอบเธอแบบท่าน
ดูท่าลุงพลไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่ คราวนี้
บอกได้แค่ว่าช่วงครึ่งหลังของเรื่อง มนุษย์ลุงเราเจอแต่เรีื่องบันเทิง ๆ แน่นอนครับ 5555
::Ahh::โธ่ววว แค่เดินด้วยกันก้อเข้าใจผิดเยยอะหมอ
ต้องถามว่าลุงแกเดินมากับใครครับ นั่นแฟนเจ้าบิ๊ก ญาติคนน้องของเจ้าตัวเชียวนะ 5555
ลุงความลับเริ่มแตกละ
ความลับแกรั่วไหลมานานแล้วครับ หากิ๊กเยอะเกิ๊นนนน จริง ๆ ถ้าหยุดแค่เฟิร์นหรือโดนัทคงไม่วุ่นวายขนาดนี้
น่าจะเดินเรื่องต่อให้โดนัทท้อง คงสนุกแน่ๆ เรื่องอีรุงตุงนังดี ::DookDig::
ลุงตายแน่ๆไอ้บิ๊กเอาตายแน่55 ลุงนี้สุดๆจริงๆ ขอบคุณครับ
ความยุ่งยาก ตามมาหาตาลุงอีกแล้ว จะเอาตัวรอดยังไงหนอลุง
รู้สึกเหมือนลุงจะโดนเคราะห์ฟาดในเวลาอันไม่ช้า .... ฮ่าๆ
ลุงพลแกแผนซับซ้อนนะครับ ไม่น่าพลาดแค่พาซ้อนมอไซค์แค่นี้เลย ว่าแต่ไม่ใช่รถกระบะเหรอครับ จริงๆ ก็ชอบพิมมี่นะครับ แต่ถึงนาทีนี้ต้องหมอพลอยเลยครับ เดี๋ยวจะโดน มคปด. ทั้วพี่กร และดีไม่ดีเจ้าบิ๊กกับพวกด้วย ต้องรออีกสองตอนเลยเหรอครับถึงจะได้เมียเพิ่ม ก็ดีครับ จะได้ตั้งความหวังให้ถูก ขอบคุณครับ
เอาละเว้ย งานเข้าแน่ ไอ้สัสลุง เหอเหอ ข้าศึกรุมล้อม ยิ่งเพลียๆ อยู่ อิอิ ขอบคุณครับ
กลับมาแล้วหายไปนานเลยครับ งานจะเข้ามนุษย์ลุงอีกแล้วรึเนี่ย หมอพลอยน่าจะปิดปากได้ไม่ยาก แต่เพื่อนไอ้บิ๊กเนี่ยสิ ซวยแล้วลุง
เป็นครั้งแรกฮะที่ผมไม่โหวต เพราะลุงแกไม่ได้รักใครเลยนอกจากตัวเอง แรกๆก็จัดเต็มกับเฟริน อ้างนู้นอ้างนี่สาระพัด พอได้จังหวะก็แดกเพื่อนเมีย และลุงแกก็เข้าสู่วิถีแห่งซิธ
ว่าแกตอนจบนี้ลุงแกคงไม่ได้ลอยตัวไปสบายๆใช่ไหมครับ
น่าจะเดินเรื่องต่อให้โดนัทท้อง คงสนุกแน่ๆ เรื่องอีรุงตุงนังดี ::DookDig::
คงไม่ไหวมั้งครับ แบบนั้นมันดาร์กเกินไป 55555
ลุงตายแน่ๆไอ้บิ๊กเอาตายแน่55 ลุงนี้สุดๆจริงๆ ขอบคุณครับ
ถ้าบิ๊กรู้ไม่ต้องสืบครับ คราวนี้รอดยากแน่นอน แต่ก็ไม่แน่ ลุงแกเหลี่ยมจัดซะอย่าง
ความยุ่งยาก ตามมาหาตาลุงอีกแล้ว จะเอาตัวรอดยังไงหนอลุง
ต้องลองติดตามครับ รับรองมีทึ่งแน่นอน ลื่นยิ่งกว่าปลาไหลชัวร์ อิอิ
รู้สึกเหมือนลุงจะโดนเคราะห์ฟาดในเวลาอันไม่ช้า .... ฮ่าๆ
ลุงแกควรหยุดที่หนูเฟิร์น แต่ทำไงได้ ลุงแกเข้าสู่ด้านมืดไปซะแล้วตั้งแต่ล่อน้องโดนัท อิอิ
ลุงพลแกแผนซับซ้อนนะครับ ไม่น่าพลาดแค่พาซ้อนมอไซค์แค่นี้เลย ว่าแต่ไม่ใช่รถกระบะเหรอครับ จริงๆ ก็ชอบพิมมี่นะครับ แต่ถึงนาทีนี้ต้องหมอพลอยเลยครับ เดี๋ยวจะโดน มคปด. ทั้วพี่กร และดีไม่ดีเจ้าบิ๊กกับพวกด้วย ต้องรออีกสองตอนเลยเหรอครับถึงจะได้เมียเพิ่ม ก็ดีครับ จะได้ตั้งความหวังให้ถูก ขอบคุณครับ
ลุงแกอาจจะฉลาด เหลี่ยมจัด แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อผิดพลาด คือแกมักมากในกามนี่แหละครับ เลยทำให้เรื่องมันวุ่นวายไปไกล
เอาละเว้ย งานเข้าแน่ ไอ้สัสลุง เหอเหอ ข้าศึกรุมล้อม ยิ่งเพลียๆ อยู่ อิอิ ขอบคุณครับ
รอดยากครับคราวนี้ แต่ต้องลองติดตามต่อไป มีอะไรให้อึ้ง ทึ่ง เสียว แน่นอน
กลับมาแล้วหายไปนานเลยครับ งานจะเข้ามนุษย์ลุงอีกแล้วรึเนี่ย หมอพลอยน่าจะปิดปากได้ไม่ยาก แต่เพื่อนไอ้บิ๊กเนี่ยสิ ซวยแล้วลุง
ลุงแกเลือกเดินมาสายนี้ก็ต้องรับชะตากรรมนั่นแหละครับ คิดตามหลักความจริงก็สมควรแล้ว ฮ่าๆๆ
จัดการหมอพลอยก่อนได้เปล่าครับ
ใจเย็น ๆ ครับ ยังไม่ถึงเวลาของหมอพลอย นี่บอสใหญ่ของเรื่องเชียวนา
เป็นครั้งแรกฮะที่ผมไม่โหวต เพราะลุงแกไม่ได้รักใครเลยนอกจากตัวเอง แรกๆก็จัดเต็มกับเฟริน อ้างนู้นอ้างนี่สาระพัด พอได้จังหวะก็แดกเพื่อนเมีย และลุงแกก็เข้าสู่วิถีแห่งซิธ
ว่าแกตอนจบนี้ลุงแกคงไม่ได้ลอยตัวไปสบายๆใช่ไหมครับ
ถูกต้องครับ ถ้าอ่านดี ๆ จะพบว่าลุงแกไม่ได้รักใครเลย แม้กระทั่งเมียแกที่ตายไป แกรักตัวเองมากกว่า ตอนแรกแกก็เหมือนคนแก่ใจดี รักสัตว์ทั่วไป แต่ทำไงได้ วิทยาลัยพยาบาลที่แกทำงานมีแต่สาวน้อยน่ารัก โดยเฉพาะเฟิร์น ที่ตอนแรก ๆ แกก็พยายามหักห้ามใจ แต่ทำไม่ได้ เพราะสมัยหนุ่ม ๆ แกก็จัดว่าร้าย หากจำกันได้ผมเขียนเขียนปูมหลังไว้ว่ากับยุพาเมียเก่าแกที่ตายก็ฉุดมา แถมเป็นชู้กับเมียจ่าสมัยเป็นทหาร วีรกรรมแกสมัยหนุ่ม ๆ แสบ ๆ ทั้งนั้น นี่แหละสันดานจริง ๆ ของมนุษย์ลุง ซึ่งบอกได้เลยว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมครับ
เริ่มจะไม่รอดแล้วละลุงพล ความลับไปเยอะขนาดนั้น ไม่รู้จะรักษาไว้ได้กี่คน 5555 สนุกครับ เริ่มคลี่คลายเรื่อยๆเลยครับ
ให้คุณหมอรักษาคนป่วยอย่ายุ่งกับลุงพลเลย ขอบคุณ
เรื่องมันเริ่มเผยออกมาทีละนิดแล้ว อยากเสนอ 2 แบบว่า ให้ลุงพลได้ไปเจอของดีที่ทำให้มีเรี่ยวแรงคึกคักเต็มที่แล้วไปจัดการน้องเฟิร์นกับโดนัทและคุณหมอให้หนักเพื่อปิดปากไปเลย เอาให้หลงจะได้เงียบๆ หรือออกจากวิทยาลัยพยบาลไปเลยแล้วไปจัดหนักกับพิมมี่ให้สุดๆ แล้วค่อยหาตัวละครใหม่ๆหรือมีเวลาคิดวางแผนแล้วค่อยมาตอดกินเฟิร์น โดนัท และหมอพลอยทีหลัง
ก่อนที่ความลับจะเปิดเผยสู่คนภายนอก ความลับระหว่าง 4สาวน่าจะเปิดเผยก่อน(รู้กันเพียงระหว่างเฟิร์นกับโดนัท อีกสองสาวยังไม่รู้) แล้วอะไรจะเกิดขึ้น??? ตาเฒ่าอาจตายเพราะ สาว (คนใดคนหนึ่งในกลุ่ม) ก็ได้
ลุงงานเข้าแล้ว 55+
::HeyHey::จัดการ ให้คุณหมอพลอย ติด kวย โงหัวไม่ขึ้น ชนิด ยอมเป็นเมีย เรียกลุงพลว่า ผัวจ๋า ทีเถอะลุงพล
ความลับแตกไวๆก็ดีครับ จะได้เล่นกันทีละหลายๆคน
ความจริงเปิดเผยก็ลาออกไปตั้งฮาเร็มเสียเลยซิลุง555
มีคนรู้ความลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแล้ว 555
ลุงตายแน่ๆ ::Horror::
ความววัไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรกซะเระ ยุ่งเป้นฝอยขัดหม้อละทีนี้ ของเก่าของใหม่ประดังเข้ามาให้วุ่นเลย
ผมล่ะ ห่วงคุณหมอจริงๆ
ขอบคุณนะครับ สำหรับเรื่องสนุกๆ ::Thankyou::
คะเเนนลด เเถมยังอาจดวงซวยทำยังไงดีมนุษย์ลุง
อาจจะมีการตกกระไดพลอยโจน หรือวางแผนดัดหลังแล้วเกิดพลาดพลั้ง ในตอนต่อไปแน่ๆ เลย ถือว่าเป็นการคาดการณ์นะครับ
ต้องจัดการปิดปากหมอพลอยอีกคนแล้ว ตาชุมพลซวยเลย
คราวนี้ได้โดนหลายตีนแน่ลุงเอ้ยยย ความลับไม่มีในโลก
อยากรู้ตอนต่อไปจริงๆว่าจะเปนไง ลุ้นๆๆ
ตอนหน้าได้ใคร เดาได้แล้ว ตามที่ผู้แต่งเกริ่นมา แต่ไม่สำคัญและสนุกเท่าวิธีการที่ได้มา มันตื่นเต้น และลุ้นๆ นี่ละที่สนุก ขอบคุณครับ
เก็บหมอพลอยด้วย เอาให้หลงเลย
ขอบคุณครับ
สงสัยต้องจัดหนักซะละ
หรือจะโดนจัดหนักกันแน่ อิอิ
ซวยแล้วลุง
เมียเด็กทั้งสองรู้เรื่องที่ลุงแอบแต๊ะอั๋งน้องนาถ
หมอพลอยก็เจอกับตาว่าลุงกับแฟนเจ้าบิ๊กมีซัมติง
แถมลูกกะจ๊อกบิ๊กยังเห็นลุงมาส่งพิมมี่อีก
ไม่ตายตอนนี้จะตายตอนไหน
ว่าแต่พอรู้ว่ามีอีกเวอร์ชั่นไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้อ่านด้วยหรือเปล่าคับ
อยากเห็นหมอพลอยโดนลุงพลจัดหนักซักทีครับ
คนที่ 4 นี่เดายากครับ เพราะว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้
น่าห่วงคุณหมอพลอยมากที่สุดครับ
เห็นค่อยๆ ใกล้ลุงชุมพลเข้าไปทุกที
ผมอยากให้หมอพลอยโดนลุงพลจัดหนัก เพื่อปิดปากซะ ยุ่งไม่เข้าเรื่องไหนจะเรื่องช่วยประกันตัวอีก เอาให้ไม่กล้าเข้าหน้าพี่กรเลย 555
หมอพลอยทำตามหน้าที่ในฐานะญาติคนพี่ครับ อีกอย่างถ้าอ่านตอนเก่า ๆ พ่อเธอก็ขอร้องให้ช่วยนั่นแหละ คิดตามความจริงถ้าใครเป็นหมอพลอยก็ต้องช่วยน้อง จะวางตัวนิ่งเฉยคงทำไม่ได้ เพราะผู้ใหญ่ขอมา 5555
แต่รับรองว่านี่จะเป็นสิ่งที่เธอลืมไม่ลงไปตลอดชีวิตแน่นอน ในฐานะที่ผมเคยยกเธอในฐานะ 'บอสใหญ่' ของเรื่องนี้ มั่นใจได้เลยว่าเธอจะต้องพบเจอกับประสบการณ์ที่ลืมไม่ลงแน่นวลล พูดได้แค่นี้ครับ ต้องติดตามต่อไปเรื่อย ๆ มีอะไรที่คนอ่านคาดไม่ถึงอีกเยอะมาก
รอดู(อ่าน) ฉากจัดเต็มกับบอสใหญ่ครับ
จะตั้งหน้าตั้งตารอดูฉากจัดการ"บอสใหญ่" ของเรื่องอย่างเต็มที่เลยครับ ขนาดน้องพิมมี่กะโดนัทยังโดนได้ขนาดนี้ หมอพลอยนี่ขอแบบยอดเยี่ยมที่สุดเลยนะครับ
มนุษย์ลุงเริ่มจะเจอผลกรรมของการมีกิ๊กเยอะแล้ว ลุงพลจะเอาตัวรอดยังไงกันละเนี้ย คงต้องติดตามตอนต่อไป ::GiveMe::
สงสัยคนเดียวคือ โดนัท สรุปแล้ว จะชอบผญ หรือ ลุงกันแน่ ทีตัวเองหม้อคนอื่น แต่ตอนลุงทำบ้าง ดันโกรธซะงั้น
รอ อิรุงตุง นัง ตุงๆ ท่าทาง บิ๊กมึงคนไม่แคล้ว กลับเข้าคุกคือเดิมเพราะเพื่อนมึงแน่ๆ555
ติดตามตลอดขอบคุณมากครับ
...............................................................................................
9/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบห้อง ผู้ประพันธ์บอร์ด
แบน 6 เดือน ( 10/10/2560 - 10/4/2561 )
..............................................................
เยี่ยมครับ ผูกเรื่องกันอีรุงตังนังเลย 5555 ลุงพลตายแน่
เข้าเวปทุกวันเพื่อมารอเรื่องนี้ ขอบคุณเลยครับที่ลงมาให้อ่าน รอตอนต่อไปครับ
ติดตามมาตั้งแต่ตอนเเรกแล้วครับเดินเรื่องได้น่าติดตามมาก ขอติดตามนะครับ
ขอบคุณมาก
::Glad::หายไปนานเลย ติดตามตลอดขอบคุณมากครับ
หลายคนเชียร์ให้จัดหมอพลอย แต่ที่ติดตามมาตลอด หนูโดนัทจะเป็นคนที่เสร็จง่ายสุด โอกาสที่จะครองรักกับลุงพลจะมีความยั่งยืนกว่า ไม่ต้องใช้แรงมากสมกับวัยของลุง จะจบลงได้สวย สุข สุด สุด
หมอพลอยนี้มันน่านัก น่าโดนจัดหนักซัก1ชุด ::Evil::
อยากให้ลุงพลโดนบิ๊ก กระทืบจนใช้งานไม่ได้ แล้ว โดนัท นาท เฟิร์น พิมมี่ โดนพวกของบิ๊กลงแขก
ขอบคุณมากๆครับท่านผู้ประพันธ์ผมว่าหลังจากนี้จะเป็นช่วงพีคของลุงพลแน่ๆเลยครับทั้งเรื่องลุงพลกับหนูพิมที่รู้ไปถึงหูเจ้าบิ๊กและเรื่องหมอพลอยแล้วยังเรื่องของหนูโดนัสกับหนูเฟิร์นอีกไม่รู้ว่าคราวนี้ลุงพลแกจะหาวิธีหลบเลี้ยงและแก้ไข้สถานการณ์อย่างไ่รเอาใจช่วยให้ลุงพลแกอยู่รอดปลอดภัยเลยนะเนี้ย5555
ลุงจะรอดไหมเนี่ย รอติดตามครับ
เอาจริงๆลุงมันก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะเรื่องพิมมี่
ขอบคุณครับ
แบบนี้ จัดหมอพลอยไปเลยครับ ปิดปากด้วย ได้กำลังรบเพิ่มขึ้นด้วย ได้คนดูแลตอนป่วยด้วย แต่ สาวๆ ที่มีอยู่จะว่าไงบ้างหนาาาา
หมอพลอยชะตะขาดเจ็บหนักจัดเต็มแน่นอนงานนี้รึเปล่า
ความลับมันเป็นเรื่องของระเบิดเวลา หมดเมื่อไหร่ก็ตูมอ่ะ หาทางออกดี ๆ ล่ะกันลุง
เกี่ยวกับการโหวต พิมมี่นี่รู้สึกว่าหลงมากกว่ารักอ่ะ เพราะลุงมันหื่นไง ดูแล้วเฟิร์นกับโดนัทจะมีแววกว่า
งานจะเข้าอีกแล้วท่านผู้เฒ่า บิ๊กจะทำอะไรคิดให้ดีนะ กลับเข้าคุกอีกครั้งอยู่ยาวเลยนะ
ลุงแกมัวกินน้องพิมพ์อยู่นั่นแหละไปเอาน้องนาถได้แล้วตามด้วยหมอต่อท้ายนิ
หมอพลอยชอบยุ่งนัก ให้ลุงจัดหนักเสียทีดืไหม
ความลับไม่มีในโลก แต่ลุงพลก็ใช่ย่อย ไม่จนมุมง่ายๆแน่นอน ขอให้ลุงพลช่วยจัดการหมอยพลอยคนสวยกับน้องนารถคนงาม สำเร็จโดยเร็ว และช่วยแถมยัยอุ๊ จอมจุ่นจ้านอีกคนด้วยนะครับ
สนุกมากมาย เป็นกำลังใจให้สร้างสรรค์ผลงานดีๆ ต่อไปนะครับ
นึกไม่ออกเลยว่าเวลาที่เรื่องทุกอย่างขมวดเข้าหากันแล้วมนุษย์ลุงเราจะรอดไปได้อย่างไร
หนูพิมมี่โดนกระหน่ำตั้งหลายยกแล้วจะท้องกับลุงพล แย่แน่ๆครับ
ความลับไม่มีในโลกจริงๆ รอดูว่าลุงจะรอดได้ยังไง ::Oops::
ลุงนี่ เสน่ห์เหลือร้าย
ความลับเริ่มรัวแล้ว..แต่อยากให้ลุงพลจัดหมอพลอยจังคงมัน
good
.........................................................................................
27/10/2560
รีพลายผิดเงื่อนไขการพิมพ์ตอบของ เวป
แบนตลอดชีพ( 27/10/2560 )
.........................................................................................
ขอบคุณมากครับ ผมว่าโลกมันกลมเกินไปจริงๆ หากเทียบกับความเป็นจริงที่กว่าจะเจอคนรู้จักแต่ละทีนี่เป็นปีๆ เหอะๆ
ปล.อ่วมแน่มนุษย์ลุง
ลุงพลใกล้จะโดนตีนหนุ่มแล้ว รอไอ้บิ้กหลุดออกมาจากคอกได้ก่อนเถอะ
ลุ้นสาวใหญ่อย่างหมอพลอยจริงๆ ครับว่าจะเสียวซ่านขนาดไหน ขอบคุณมากครับ
คราวที่แล้วเจอหมอมาเห็น คราวนี้เจอเพื่อนของไอ้บิ๊กอีก คราวนี้ลุงคงดิ้นไม่หลุดแล้วมั้ง
งานมาแล้วลุงหมอพลอยรูเรื่องพิมมี่่ โดนัทรู้เรื่องนารถสงสัยจะรอดยากแล้วลุง
รอหมอพลอยครับ ว่าลุงจะใช้ไม้ไหนไปสอยมากิน
ชอบภาพประกอบรูปสุดท้ายมากๆเลยครับ
ลุงพลจะได้เสียวเพิ่มหรือจะได้หยอดน้ำข้าวต้มหนอ ::Sweat::
ลุงพลจะโดนหรือป่าวเนี่ย
รอหมอพลอยครับ
คิดถึงโดนัท
อยากเห็นลีลาหมอ
จะต้องเตรียมตัวผปิดปากกันอีกมัํย
ลุงงานเข้าให้ติดตามต่อไป
น้องนาถจ๋า ถึงน้องไม่คิดจะเอาผู้ชายมาทำพันธุ์ แต่น้องก็ไม่รอดหรอกจ้า
ความใคร่ไม่เข้าใครออกใคร
ลุงพลจะโดนหรือป่าวเนี่ย
งานงอกละลุงพลมีแต่คนรู้จักมาเห็นตวามลับไม่มีในโลกน้า
ต้องปิดปากหมอพลอยอีกคนแล้วลุง
หทัยรัตน์ความสงสัยเป็นสาเหตุการเสียสาวนะ
::JubuJubu::
😁😁😁😆😁😁😁😁😁😁😁
😁😁😁😁😁😁😁😁
ลุงน่าอดเยหมอพลอยละงานนี้
ชอบ
เรื่องเริ่มโยงใยกันเยอะเลย
ดีจีง
::WooWoo::
เอาล่ะลุงจะโดนหมอจับได้ล่ะ จับทำเมียเลยลุง
::Glad::
::WooWoo::
งานเข้าแล้วววว
::Elder:: ::Elder:: ::Elder:: ::Elder::
ลุงพลจะรอดพ้นเรื่องยุ่งๆ ได้ไหมหนอ
สับรางให้ดีนะลุง
ขอบคุณครับ
น่าจะถึงเวลาพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก สำหรับลุงพลอีกรอบแล้วละมั้ง โดนัทกับเฟิร์นก็รอคิดบัญชี หมอพลอยก็กำลังติดตามพฤติกรรม หนักสุดคือคู่ปรับเก่าเจ้าบิ๊ก ออกจากคุกแล้ว คงจะต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้มอีกรอบละนะลุง
รอลุ้นตอนต่อไปอย่างจดจ่อ
สงสัยงานใหญ่กำลังจะรอเข้าลุง
::Glad:: ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
ขอบคุณครับ
'มาถึงตอนนี้ ในบรรดาเมียเด็กทั้ง 3 คนที่ลุงพลแกได้มา คิดว่าลุงพลแกรักใครมากที่สุดครับ'
ยุภา ภาค 0 แน่นอน ดูคนโหวตซะก่อน (ปล เราจำได้ว่าท่าน nato87 บอกว่าหนูเฟินเหมือนยุภา เพราะฉะนั้นเราขอโหวตยุภา)
เฟิร์น สาวน้อยผู้แสนดีจากภาคเหนือ ที่ถูกลุงพลปรนเปรอด้วยเกมรักชั้นครูจนกลายเป็นสาวร่าน ถึงเอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่ก็จัดว่าเด็ด 132 (52%)
โดนัท สาวน้อยสุดห้าวจากเมืองหลวง ที่โดนลุงเทน้ำกลั่นจนติดใจ ถึงบางทีจะเล่นตัว ปากเก่ง แต่ก็แอบหวานโดนใจไม่น้อย 57 (22.4%)
พิมมี่ สาวน้อยสุดเอ็กซ์จากภาคอีสาน ที่โดนลุงพลคนหื่นเปย์หนักทั้งเงินและน้ำกลั่นจนติดใจ แถมแย่งมาจากคนอื่นด้วย 65 (25.6%)
ตอนเรามามันคะแนนแบบนี้
หมอพลอย จะเป็นยังไงต่อไปน่า ลุงพลก็ไม่รู้อะไรเลยว่ากำลังซวย โดนัทนี้หึงแรงได้อีกนะเนี้ย
หลากหลายรสชาดมากครับ
เหมาให้หมดลุง
::WowWow::
เด็กอุ๊ ก็คงไม่รอด เห็นในรายชื่อตอนละ หึหึ อยากวาร์ปไปอ่านจริงๆ
เรื่องเริ่มอีลุงตุงนัง
ลุงรักใครผมไม่รู้แต่หนูเฟิร์นนี่แหละรักลุงมากที่สุดแน่นอน เพราะเธอคอยเคลียร์ปัญหาให้ลุง
ลุงอดหมอพลอยงานนี้
เก็บเช้าฮาเล็มอีกคน
สุดยอดครับลุง ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::
ความลับไม่มีในไทย
นาถหรือหมอก่อนดี
ต้องปิดปากหมอก่อนนะลุง
ความลับแตกแน่ๆลุงพลเอย
ความจะแตกแล้วเหรอ ยังไม่ได้ฟันหมอเลยนะ
จัดหมอเลยครับ ดูสอดรู้สอดเห็ไปสะทุกอย่าง
หมอพลอยจะโดนลุงมั้ย
ลำบากล่ะ
ความลับรั่วไหลก็ต้องปิดปาก ::Shy::
ติตามเรื่องนี้มานานครับสนุกมาก
ซวยจังช่วงนี้ลุง
::Glad::
โดนกระตืบรองสองแน่ๆลุงพลเอ๊ย มันสองตัวต้องไปบอกไอ้บิ๊กแน่ๆ
ลุงก็เจอแต่เหตุแบบนี้
ลุงจะไหวได้อีกนานมั้ย
ลุงพลจะโดนบิ๊กซ้อมอีกรอบป่ะเนี่ย
ขอบคุณครับ สนุกมาก
ช่วงเวลาสุขของลุง
ความจริงมีเพีบงหนึ่งเดียว ถึงตัวเป็นเด็กแต่นมเป็นผู้ใหญ่555
ลุงมีคนจ้องจับผิดเยอะนะเนี่ย
ความลับ
::Glad:: ::YehYeh:: เยส
แต่ละเรื่องเริ่มแดงแล้ว
ความลับไม่มีในโลก
::Thankyou:: ::Thankyou::
ต้องปิดปากจอมยุ้งก่อนเลย
ซับซ้อนเหลือเกิน ลุงพลคนอันตราย
ขอบคุณครับ
ลุงนี้จะตายเพราะผู้หญิงสักวัน
ตามต่อครับ
::YehYeh::
จัดหมอพลอยก่อนเลย ::Glad:: ::Glad:: ::Glad:: ::Glad::
::Hmmm::
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานครับ รวม ๆ เกือบสองอาทิตย์เศษ อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่าถ้าอาทิตย์ไหนหายไปอย่าว่ากัน งานยุ่งมากช่วงนี้ ตอนนี้เป็นตอนต่อจากตอนที่แล้ว ซึ่งกล่าวได้ว่าความลับของลุงพลและบรรดาสาว ๆ เริ่มรัวไหลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนชักไม่แน่ใจว่ามนุษย์ลุงจอมหื่นของเราจะเอาตัวรอดได้อีกนานเท่าไร ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ และมีข่าวดีคือ ภายในอีกไม่เกิน 2-3 ตอนข้างหน้า เราจะได้ทราบแล้วว่า เมียหมายเลข 4 ของลุงพลคือใคร อิอิ เดาไม่ยากครับ เดาไม่ยาก
พอดีว่าเห็นหลาย ๆ คนพึ่งมาติดตาม อยากจะบอกว่าเรื่องของผมมันค่อนข้างมีตัวละครเยอะ และเล่าด้วยหลากหลายมุมมอง เลยอยากให้ลองย้อนกลับไปอ่านตอนแรก ๆ เพื่อที่จะได้เข้าใจเรื่องราวมากขึ้นครับ อีกอย่างผมไม่ค่อยอยากเน้นคำหยาบอะไร ไม่ใช่ว่าผมกระแดะนะ 55555+ ในอีกเวอร์ชั่นที่ลงเว็บบ้านผมก็ใช้คำหยาบเหมือนกัน แต่ไม่อยากใช้บ่อย แต่แค่อยากให้มันออกมาเป็นงานศิลป์ที่ละเมียดละไมที่สุด เท่านั้นเอง
...................................................................................
เด็กสาวอย่างอุ๊ หทัยรัตน์ อาจเป็นยัยขาเมาท์จอมจุ้นเรื่องชาวบ้าน แต่กับเรื่องของเพื่อนและรุ่นน้องนั้นต่างกัน เธอเป็นคนที่รักเพื่อนรักน้องมาก ๆ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาถรดาคือสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ ยัยอุ๊สงสัยเหลือเกินว่าเฟิร์นกับโดนัทอาจไม่ได้เพียงแค่ติวหนังสือน้องนาถ แต่อาจทำอย่างอื่นที่เธอเองก็คาดไม่ถึง
(/ />
"ลมอะไรหอบแกมาถึงนี้ยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากถามเพื่อนด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี เพราะกลัวว่าความลับจะแตก เช่นเดียวกับเฟิร์น ที่เหมือนพยายามหลบสายตาอาฆาตของเพื่อนร่วมแก๊ง
"ไม่ต้องมาทำเนียนตีหน้ามึนเลยนะยัยโดนัท!!" ยัยอุ๊ท้าวสะเอว มองหน้าคู่หูคู่เลสอย่างเอาเรื่อง "ตอบคำถามชั้นมาก่อนซิยะว่าพวกแกทำอะไรน้องมัน รู้ไหมน้องนาถนอนซมไข้ขึ้นสูง รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถมาติวหนังสือกับพวกแก ถามจริงเหอะ พวกแกแกล้งอะไรน้องมันยะ"
"ป่ะ...เปล่านิ" โดนัทส่ายหน้า พลางไปหยิบหนังสือและตำราเรียนขึ้นมา "ก็ติวหนังสือธรรมดาทั่วไปนี่แหละ พอดีว่ามันเป็นวิชาที่ยาก เลยต้องอธิบายกันนานหน่อย สงสัยน้องนาถคงเครียดเลยเพลียจนไม่สบาย ชั้นกับเฟิร์นก็เตือน ๆ นาถแล้วว่าดูแลสุขภาพบ้าง"
"เหรอยะ...." ยัยอุ๊พยักหน้า แต่ท่าทางสรีระของเธอมันฟ้องว่าไม่เชื่อในสิ่งที่โดนัทพูดเลยแม้แต่น้อย "ชั้นสงสัยพฤติกรรมพวกแกมากเลยรู้ไหม? นี่ยัยเฟิร์น อย่ามาทำเนียนหลบหน้าหลบตาชั้นนะยะ!!!" ยัยอุ๊เรียกชื่อสาวน้อยจากเมืองเหนือที่ทำมึนเล่นโทรศัพท์ พอได้ยินเพื่อนเรียกชื่อ เฟิร์นถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ
"มี...มีอะไรเหรออุ๊" เฟิร์นหันไปยิ้มให้เพื่อนรัก แต่ในใจของเธออยู่ไม่เป็นสุข เพราะกลัวว่ายัยอุ๊จะจับผิดเธอและโดนัทได้
"ทำไมชั้นรู้สึกว่าพวกแกปิดบังอะไรชั้น?" ยัยอุ๊มองคู่หูคู่เลสตาขวาง "หลายวันที่ผ่านมา พวกแกทำตัวมีพิรุธมาก อีกเรื่องที่ชั้นอยากจะถามก็คือ พวกแกมีธุระอะไรกับห้องพักภารโรงหนักหนาวะ ถึงได้ชอบแวะเวียนกันไปบ่อย ๆ"
"แกตาฝาดหรือเปล่ายัยอุ๊!!" โดนัทเริ่มตีมึน เธอรู้สึกได้ทันทีว่ายัยอุ๊กำลังพยายามเปิดประเด็นเรื่องลุงชุมพล "พวกชั้นจะไปทำอะไรทีห้องพักลุง...เอ้ย!!! ห้องพักภารโรง"
"นั่นไง....แกกำลังปิดบังอะไรชั้นอยู่" ยัยอุ๊มองตาขวาง "เฟิร์น แกหันหน้ามามองที่ชั้น แกจำได้ไหมที่ชั้นเคยพูดเรื่องลุงชุมพล ชั้นยืนยันคำเดิมนั่นแหละว่าชั้นไม่ได้ตาฟาด ชั้นเห็น....."
"มันจะมากไปแล้วนะยัยอุ๊!!!" โดนัทชักเริ่มเดือด เธอขึ้นเสียงตอบโต้ยัยอุ๊จอมจุ้นเพราะไม่อาจทนให้อีกฝ่ายมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป "แกจะมายุ่งวุ่นวายอะไรเรื่องส่วนตัวของชั้นนักหนาวะ แล้วก็สิ่งที่แกคิดมันไม่ใช่ความจริงเถอะ ชั้นกับลุงชุมพลไม่ได้มีอะไรกัน ทำไมแกถึงได้คิดแต่เรื่องต่ำตมแบบนี้วะ"
"เฟิร์น ดูเพื่อนแกซิ" ยัยอุ๊ยังไม่ยอมเลิกรา พยายามหาแนวร่วมอย่างเฟิร์น "เห็นไหมว่าเพื่อนรักแกมีลับลมคมใน แกยัง...."
"ชั้นเห็นด้วยกับโดนัทนะอุ๊" เฟิร์นตอบ "โดนัทจะทำอะไรยังไง ถ้ามันไม่ส่งผลต่อเรื่องเรียนก็ปล่อย ๆ ไปเถอะ ไม่ต้องไปยุ่ง ชั้นว่าอุ๊นั่นแหละที่วุ่นวาย....วุ่นวายเรื่องคนอื่นมากเกินไป" เฟิร์นพยายามหาคำพูดที่สุภาพที่สุด ทั้งที่ใจจริงเธออยากจะบอกว่ายัยอุ๊น่ะชอบจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวคนอื่นมากเกินไป
(/ />
"ชั้นเป็นห่วงพวกแกนะเว้ย!!!" ยัยอุ๊เริ่มเดือด "ชั้นมาพูดเพราะหวังดี ชั้นว่าพวกแกมีอะไรปิดบังชั้นอยู่แน่ ๆ เรื่องของนาถเหมือนกัน ถ้าแกทำอะไรนาถอีก ชั้นไม่ยอมจริง ๆ ด้วย"
ยัยอุ๊หัวเสียมาก เด็กสาวจากราชบุรีเดินหันหลังหน้างอเปิดประตูออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟิร์นและโดนัทยืนมองอยู่ในห้องด้วยสีหน้ากังวล
"เอายังไงดีวะเจ๊" เฟิร์นแตะบ่าเพื่อนรัก "ชั้นว่าเรื่องของพวกเราชักมีคนระแคะระคายแล้วนะ"
"เราต้องระวังตัวให้มาก ๆ แล้วว่ะเฟิร์น" โดนัทตอบ "ยัยอุ๊แม่งไม่ยอมเลิกราแน่ ๆ ไว้ยังไงชั้นจะลองไปคุยกับนาถดู ถ้านาถเป็นพวกเรา ยัยอุ๊จะพูดให้ตายยังไงใครก็ไม่เชื่อ"
นี่คือแผนการขั้นแรกของโดนัท ในการหาพันธมิตรแนวร่วม ซึ่งเธอมั่นใจว่านาถที่พึ่งจะเสียสาวให้กับคู่เลสเบี้ยนประจำหอพักหญิงอย่างเฟิร์นและโดนัทจะไม่ลังเลที่เข้าร่วมกลุ่มเพื่อปกปิดความลับสุดสยิวแน่นอน เพียงแต่ในกรณีความสัมพันธ์กับลุงชุมพลนั้นต่างกัน เพราะนาถยังไม่รู้ว่าสองสาวรุ่นพี่เสียสาวให้กับภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ไปแล้ว
(/ />
............................................................................................
ทางฝั่งของหมอพลอย ตอนแรกเธอตั้งใจจะมาหาอะไรทานที่เอสพลานาด แต่เมื่อเธอได้เห็นภาพของพิมมี่ แฟนเจ้าบิ๊กมากับภารโรงวัยเกษียณประจำวิทยาลัยพยาบาลอย่างชุมพล เลยทำให้ต่อมอยากรู้อยากเห็นของเธอทำงาน ตอนแรกเธอคิดว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊ก ญาติคนน้องพูดเกี่ยวกับชุมพลเป็นเรื่องโกหก แต่ตอนนี่เธอชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊กพูดนั้นอาจเป็นเรื่องจริง
หมอพลอย ค่อย ๆ สะกดรอยตามสองคู่รักต่างวัยอย่างพิมมี่และชุมพลที่กำลังเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู ทั้งคู่เดินคู่กัน ไม่ได้จูงมือกัน อาจเป็นเพราะลุงชุมพลสั่งกำชับน้องพิมมี่ให้ปฏิบัติตัวกับมันข้างนอกเหมือนญาติผู้ใหญ่ เพื่อไม่ให้ใครจับผิด
ร่างสูงหยิบสมาร์ทโฟนที่พึ่งซื้อมาใหม่ขึ้นมาถ่ายภาพคู่รักต่างวัยขณะกำลังยืนคุยกับบริกรหน้าร้าน ตอนแรกเธออยากจะเดินเข้าไปให้ใกล้จุดเกิดเหตุให้มากกว่านี้ แต่เมื่อคิดได้ว่าเธอไม่ควรทำให้ไก่ตื่น เธอจึงค่อย ๆ ปลีกตัวออกมา และครุ่นคิดถึงสิ่งที่เฟิร์นและโดนัทพูดเมื่อวันก่อน ตอนที่ทั้งคู่มาเห็นหมอพลอยอยู่ลำพังกับภารโรงเฒ่าสองต่อสอง
ตอนแรกพลอยคิดว่าบางที่สองสาวอาจเป็นห่วงเธอในฐานะผู้หญิง ที่ไม่ควรอยู่สองต่อสองกับผู้ชาย ไม่ว่าจะด้วยวัยใด แต่เมื่อสังเกตท่าทางแล้วทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ เพราะทั้งคู่รู้สึกมากกว่านั้น จะบอกว่าโดนัทและเฟิร์นกำลังหึงหวงภารโรงเฒ่างั้นเหรอ? ไม่มีทาง!!! สองสาวนักศึกษาพยาบาลเป็นคนสวยน่ารัก และมักได้รับเลือกเป็นหนึ่งในดาวคณะ หมอพลอยคิดไม่ออกเลยว่าเพราะเหตุใดสองสาววัยใสจะไปตกหลุมรักภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลได้
ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย หมอพลอยเลยเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านที่ชุมพลและพิมมี่นั่งทานอยู่ พลางสั่งอาหารมาทาน และคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด เจ้าบิ๊กเคยบอกว่าลุงชุมพลแอบกิ๊กกับพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งตอนนี้หมอพลอยก็มีหลักฐานสำคัญที่ใช้ยืนยันว่านั่นเป็นเรื่องจริง
พอคิดได้แบบนี้ ความประทับใจที่หมอพลอยเคยมีให้กับภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีรักสัตว์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นรังเกียจ ตกลงแล้วลุงชุมพลคือไอ้แก่จอมเจ้าเล่ห์ที่แกล้งทำตัวเป็นคุณลุงใจดี คอยแย่งแฟนคนอื่น ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หมอพลอยรับไม่ได้!!!
แต่ด้วยประสบการณ์ เธอคิดว่าหากเอาเรื่องนี้ไปบอกกับบิ๊กทันที เห็นทีเจ้าบิ๊กคงก่อเรื่องอีก และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมาเพื่อช่วยญาติผู้น้องคนนี้มันจะสูญเปล่า เธอเลยคิดว่าอาจต้องใช้เวลา เพราะไม่อยากให้ญาติผู้น้องของเธอทำเรื่องชั่ว ๆ เกินคาดเดาอีก
............................................................................................
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายได้ผ่านพ้นไป จนมาถึงวันจันทร์ หมอพลอยขับรถมาทำงานตามปกติ เธอมาถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลยอาศัยช่วงเวลาดังกล่าวเปิดดูข่าวสารทั่วไปบนโลกโซเชียลด้วยสมาร์ทโฟน พี่กร ที่เธอพึ่งตกลงปลงใจรับคำเป็นแฟนก็ไลน์มาทักทาย และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องคดีความ
(/ />
"เรื่องคดีความเป็นยังไงบ้างครับพลอย?" เภสัชหนุ่มเอ่ยปากถามผ่านทางไลน์
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ตำรวจกำลังติดตามเรื่องอยู่" พลอยตอบ
"วันนี้ตอนเที่ยง ๆ พลอยอยากทานอะไรไหม? เดี๋ยวพี่ซื้อไปให้" กรถาม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่กร เดี๋ยวพลอยหาอะไรทานในโรงอาหารก็ได้ แค่นี้ก็รบกวนพี่กรมากแล้ว" พลอยตอบ ก่อนส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ตัวการ์ตูนน่ารัก ๆ ไปให้
"พี่เต็มใจครับพลอย ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ? พี่อยากเอาใจใส่พลอยให้มากขึ้น ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ?" กรตอบ
"บ้า...เราเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร" พลอยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่เธอคือเจ้าหญิงน้ำแข็ง ดังนั้นเธอเลยต้องวางมาดนิดนึง มันเป็นจริตของผู้หญิง
"ก็ไหนวันนั้นพลอยตอบตกลงแล้วไง พลอยใจร้ายจัง ไม่รักษาคำพูด" กรตอบ พลางส่งสติ๊กเกอร์ไลน์เด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ พอพลอยเห็นก็อดขำไม่ได้ในนิสัยที่ยังเหมือนเด็กของพี่กร
"แหม....แค่หยอกเล่นนะคะพี่กร" พลอยทักตอบ "เอาเป็นว่าพี่กรคิดว่าอะไรอร่อยก็ซื้อมาฝากพลอยแล้วกัน พลอยเชื่อใจพี่กรค่ะ"
"เย้.....ดีใจจัง" กรตอบ "งั้นก่อนเที่ยงพี่จะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากนะครับพลอย คิดถึงพลอยจังเลยรู้ไหม พลอยคิดถึงพี่บ้างไหมครับ?"
"ค่ะ..." พลอยตอบด้วยรอยยิ้ม ใจจริงเธอก็อยากจะตอบมากกว่านั้น แต่เพราะคำว่าลูกผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว เลยทำให้เธอต้องรักษามาดเจ้าหญิงเอาไว้
หลังจากนั้นพลอยก็ใช้เวลาตรวจตราเอกสารสำคัญ ๆ บนโต๊ะ จนประมาณ 10 โมงเช้า ทนายความที่เป็นเพื่อนสนิทกับพลอยก็โทรมาถึงความคืบหน้าของเจ้าบิ๊ก ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวดีของพลอยและเจ้าบิ๊ก เพราะผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการตำรวจนั้นรู้จักกับครอบครัวเจ้าบิ๊ก ทำให้การพูดคุยเป็นไปได้ง่าย ขั้นตอนที่เหลือคือการที่ญาติต้องไปทำเรื่องประกันตัวออกมาเมื่อพร้อมเท่านั้น
พอได้ยินข่าวดี พลอยเลยรีบโทรไปแจ้งพ่อของเธอและพ่อของเจ้าบิ๊ก ซึ่งทั้งคู่ดีใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพ่อแม่เจ้าบิ๊กนี่ถึงกับขอบคุณพลอยเป็นการใหญ่เลยทีเดียว พลอยเลยตั้งใจว่าวันนี้จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะช่วงบ่ายจะขับรถไปเยี่ยมเจ้าบิ๊กที่คุกเพื่อบอกข่าวดี และหวังว่านายบุรินทร์ ลูกชายของนายทหารใหญ่ ผู้กว้างขวางแห่งจังหวัดชลบุรีจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้สักที
............................................................................................................
ตัดมาที่ชุมพลและพิมพาภรณ์ ทั้งคู่ยังนอนกอดก่ายในโรงแรมที่ชุมพลตัดสินใจขยายระยะเวลาค้างคืนออกไป พิมมี่ที่หลงท่อนเอ็นโบราณวัตถุของชุมพลตัดสินใจโดดเรียนในวันจันทร์เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีในการร่วมรักกับภารโรงเฒ่าชนิดถึงพริกถึงขิงกว่าที่เคย เมื่อคืนวาน หลังจากกลับมาจากมื้อหรู ณ ห้างดังใจกลางกรุง ชุมพลขับรถพาพิมมี่เที่ยวรอบกรุง ก่อนพากลับเข้าโรงแรมช่วง 4 ทุ่ม ก่อนจัดแจงเปลือยกายน้องพิมมี่จนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าก่อนกระหน่ำเจ็ดยับเด็กสาวทั้งทางเข้าปกติและทางประตูหลังอย่างหื่นกระหาย
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ชุมพลและพิมพาภรณ์นอบสลบเหมือดบนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงสายของวัน พิมมี่ค่อย ๆ ลืมตาตื่นด้วยความอ่อนเพลีย เธอรู้สึกเจ็บและแสบบริเวณหอยและรูก้น เรียวแรงก็แทบไม่มี เด็กสาวค่อย ๆ ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืน ซึ่งถือไดว่าเป็นหนึ่งในเกมรักที่ร้อนแรงที่สุดในชีวิต
(/ />
พิมมี่เหลือบมองขวดโรออนที่หุ้มด้วยถุงยางอนามัย ซึ่งภารโรงเฒ่าใช้มันเสียบเข้าไปในรูหอยของเธอขณะกำลังดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในช่องทวารหนัก เด็กสาวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าน สารคัดหลั่งไหลยืดจากช่องปากเป็นสายขณะชุมพลกำลังค่อย ๆ สอยหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเข้าไปในช่องประตูหลัง ในขณะที่มืออีกข้างกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ
"กี่โมงแล้วจ๊ะพิมมี่จ๋า...." ชุมพลเอ่ยปากถามเวลากับพิมมี่คนสวยในสภาพงัวเงีย มือของมันเอื้อมมือบีบหน้าอกเปลือยเปล่าของเด็กสาวที่เต็มไปด้วยรอยจ้ำแดง ๆ จากริมฝีปากของภารโรงเฒ่า
"จะเที่ยงแล้วค่ะลุง" พิมมี่ตอบ "ตื่นได้แล้วค่ะลุง ไปหาอะไรทานกันเถอะ ช่วงบ่าย ๆ ขับรถพาหนูกลับห้องทีนะ"
"ขอนอนอีกสักพักได้ไหมจ๊ะพิมมี่จ๋า" ลุงพลออดอ้อน "เมื่อคืนเมียเด็กคนนี้ของลุงสูบพลังลุงไปเกือบหมดร่างเลย"
"แหวะ..." พิมมี่ยิ้มเยาะ "คนแก่ที่ไหนก็ไม่รู้บอกว่าจะ xxx หนูให้ฟ้าเหลือง แต่ทำไปทำไมกลับสลบเหมือดไปก่อน นึกว่าจะแน่ เชอะ!!"
"แต่เมื่อคืนลุงได้ยินว่าเด็กคนไหนไม่รู้นะที่บอกว่า เอาแรง ๆ อีกค่ะลุงพลขา xxx ตูด xxx หอย หนูแรง ๆ" ชุมพลแกล้งหยอกเย้าเด็กสาว จนพิมมี่หน้าแดงก่ำเพราะอาย เธอเลยตบที่แผงหน้าอกของชายสูงวัยเป็นการเอาคืน
"โอ้ยยยย เจ็บ ๆ ลุงเจ็บ" ชุมพลลืมตาตื่น เมื่อฝ่ามือของน้องพิมมี่ประทับที่แผงหน้าอกของมัน ชายสูงวัยพยายามต่อสู้จนในที่สุดมันก็คว้าตัวน้องพิมให้ลงไปนอนกองกับเตียงได้อีกครั้ง โดยที่มันกำลังนอนคร่อมร่างของเด็กสาวอยู่
"อย่ารังแกหนูอีกเลยค่ะลุงพล" พิมมี่ทำตาหวานใส่ภารโรงเฒ่า "เมื่อคืนลุงทำเอาหนูระบมไปทั้งร่าง ยังไม่พอใจอีกเหรอคะ"
ชุมพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวลงไปหอมแก้มเด็กสาวด้วยความใคร่ ตอนนี้อาจเรียกได้ว่ามันหลงเมียหมายเลข 3 อย่างน้องพิมมี่จนแทบลืมเมียหมายเลข 1 อย่างเฟิร์น ที่ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ ส่วนเมียหมายเลข 2 อย่างโดนัทก็เหมือนเล่นตัวเกินไป แต่น้องพิมมี่คนดีคนนี้มีแต่ให้ ให้มันเจ็ดยับจนหลับเป็นตาย
คู่รักต่างวัยในสภาพเปลือยเปล่าหยอกล้อกันบนเตียงสีขาวที่เปรอะเปื้อนรอยด่างเป็นวงอยู่สักพัก ก่อนจูงมือกันไปเข้าห้องน้ำ ภารโรงเฒ่าสังเกตได้ว่าน้องพิมมี่เดินขาถ่างกว่าที่เคย อาจเป็นเพราะเมื่อคืนรับศึกหนักเกินไป เลยทำให้น้องพิมมี่ยับเยินถึงขนาดนี้ ยังไม่รวมถึงร่องรอยสีแดงบนแผงหน้าอก หน้าท้อง และแก้มก้น ที่ชุมพลดูดเลียอย่างหื่นกระหาย
ชุมพลและพิมพาภรณ์ช่วยกันขัดถูร่างกายให้กันและกัน ชายสูงสัยใช้มือสำรวจทุกส่วนของร่ายกายเด็กสาว ไม่ว่าจะเป็นเรือนผม ใบหน้า คอ หน้าอก หน้าท้อง เนินสามเหลี่ยมป่าดงดิบสีดำตรงหว่างขาและบั้นท้าย ฝ่ายพิมมี่ก็หัวเราะชอบใจในความซุกซนของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล
............................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งของเฟิร์นและโดนัท ทั้งคู่รีบทานมื้อเที่ยง ก่อนตัดสินใจซื้อของฝากไปให้นาถที่นอนป่วยบนหอพักสตรี ตลอดทั้งวันทั้งคู่มีท่าทีเฉยเมยต่อยัยอุ๊ เพื่อนขาเม้าท์จอมจุ้นเป็นอย่างมาก สองสาวในชุดนักศึกษาพยาบาลถือถุงข้าวต้มและผลไม้ไปฝากนาถรดาที่นอนพักรักษาตัวบนห้อง
นาถที่เริ่มฟื้นตัวจากพิษไข้เปิดประตูรับรุ่นพี่ทั้งสองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ยังแฝงไปด้วยความอ่อนเพลีย สาวน้อยจากเมืองหาดใหญ่พนมมือไหว้ขอบคุณรุ่นพี่ทั้งสองที่สละเวลามาเยี่ยมและซื้อของฝากมาให้
"ขอบคุณพวกพี่มากนะคะ" นาถในชุดไปรเวท เสื้อยืดสีขาว กางเกงขาสั้นนั่งบนโต๊ะ ส่วนรุ่นพี่ทั้งสองนั่งตรงขอบเตียงฝั่งตรงข้าม "หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพี่โดนัท พี่เฟิร์น"
"เอ่อ...นาถ" โดนัทเอ่ยปากเป็นคนแรก "เรื่องเมื่อคืนวันเสาร์ พวกพี่มาคิดดูแล้ว พี่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย"
นาถนิ่งเงียบไปครู่นึง เมื่อนึกถึงภาพของสองสาวรุ่นพี่ขาเลสที่ร่วมหัวกันเปิดซิงเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร แต่กลับรู้สึกดีใจ เพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ชอบผู้ชาย เธอเกิดมาเพื่อเป็นเลสเบี้ยน
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูคิดว่าไม่ช้าก็เร็วมันต้องถึงวันนี้ อีกอย่างเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ และคนอย่างหนูไม่คิดจะเอาผู้ชายมาทำพันธุ์หรอกค่ะ เรื่องเมื่อคืนนั้นหนูจะเก็บเป็นความลับตลอดไป"
คำพูดของนาถรดาทำให้เฟิร์นและโดนัทรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตอนนี้ก็พูดได้ว่านาถเป็นฝ่ายเดียวกับพวกเธอแล้ว ดังนั้นเรื่องความลับเลสเบี้ยนของสามสาวจะเป็นความลับตลอดไป
"แต่พี่โดนัทคะ หนูอยากให้พี่บอกกับหนูตามตรง เรื่องของลุงชุมพล ที่พี่อุ๊เคยบอกกับหนู มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมค่ะ พี่เฟิร์น พี่เองก็รู้เรื่องนี้ดีใช่ไหม?"
เฟิร์นและโดนัทหันหน้ามามองกันด้วยความรู้สึกกังวล เมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด
"เงียบทำไมคะพี่โดนัท หนูไม่ได้โง่นะ เรื่องที่มีวัยรุ่นจะมายิงลุงพลที่ห้อง แถมมีคนยืนยันหลายคนด้วยว่าวันนั้นพี่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่ไปทำอะไรที่ห้องลุงพลวันนั้นคะ พวกเพื่อน ๆ พี่น่ะเอาเรื่องของพี่โดนัทไปเมาท์ในทางเสีย ๆ หาย ๆ โดยที่พี่ไม่รู้นะ ที่หนูบอกพี่ก็แพราะหวังดี ได้โปรดตอบหนูมาตรง ๆ เถอะค่ะ"
"เอ่อ...." เฟิร์นในฐานะตัวกลางพยายามจะหาคำตอบที่คิดว่านาถพอใจ แต่ยังไม่ได้พูดอะไร โดนัทก็ฉวยจังหวะพูดเสียก่อน
"เรื่องโกหกทั้งนั้นแหละนาถ พี่ไม่ได้มีอะไรกับลุงพล วันนั้นพี่แค่ผ่านไปแถว ๆ ห้อง แล้วบังเอิญเห็นเหตุการณ์เลยเข้าไปช่วยลุงพลเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น วางใจได้เถอะจ๊ะนาถ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับลุงพล ไม่ได้มีอะไรเสื่อมเสียแน่นอน"
(/ />
ณิชา เด็กสาวสุดมั่นตอบโกหกนาถรดาไป เธอคิดเสมอว่าหากพูดเรื่องจริงไป คนที่จะรู้ความลับของเธอจะมีมากกว่าหนึ่ง ดังนั้นจึงเลือกที่จะโกหก เพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้ความลับที่น่าอับอายเช่นนี้
"หนูก็คิดแบบนั้นแหละค่ะพี่โดนัท คนอย่างพี่ไม่มีทางไปหลงรักคนแก่ ๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจแบบนั้นได้ หนูจะบอกให้นะ วันก่อนน่ะ ลุงแกฉวยโอกาสลวนลามหนูด้วย" นาถรดาพูดถึงเหตุการณ์ที่ลุงพลขโมยจูบจากเธอ ถึงแม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ แต่นาถรดาก็อดคิดไม่ได้ว่านั่นเป็นแผนการของภารโรงเฒ่า ซึ่งเธอเองก็ให้น้ำหนักคำพูดของพี่อุ๊อยู่พอสมควร ถึงแม้ว่าบางเรื่องเธอจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
"เดี๋ยว ๆ ๆ ลุงพลทำอะไรนาถนะ" โดนัทมีท่าทีขึงขังเมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด "ตอบพี่มาก่อนว่าลุงพลทำอะไรนาถ"
"ก็....หนูไม่รู้ว่าลุงแกแกล้งป่วยจริงหรือแค่อยากหาเรื่องแต๊ะอั๋งหนู ลุงพลจูบหนูค่ะ" นาถตอบไปตามตรง
"อะไรนะ!!!! ไอ้สัสลุงเนี่ยนะขโมยจูบนาถ มันจะมากไปแล้วนะไอ้ห่า!!!" โดนัทที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับตบะแตกเลยทีเดียว จนเฟิร์นและนาถหันไปมองทางเดียวกัน
"เจ๊!!! เบา ๆ หน่อย!!!" เฟิร์นพยายามห้ามปรามเพื่อนรักที่กำลังหัวร้อน เพราะกลัวความลับแตก ส่วนนาถรดาก็มีท่าทีสงสัยไม่น้อย เพราะเหตุใดโดนัทจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้น
"ตกลงพี่โดนัทไม่ได้มีอะไรกับลุงพลจริง ๆ ใช่ไหมคะ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?" นาถถามอีกครั้งเพื่อยืนยันความชัดเจน
........................................................................................................................
ทางฝั่งของบุรินทร์หรือเจ้าบิ๊ก ที่ติดคุกอยู่ได้ฝากฝังให้เพื่อนรักที่มันไว้ใจที่สุดอย่างไอ้สองกับไอ้เหน่ง ให้คอยสอดส่องความเป็นไปของพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งทั้งคู่ตอบตกลง สองกับเหน่งคอยสังเกตการณ์ความเป็นไปในชีวิตของพิมมี่ผ่านเพื่อนสาวในกลุ่ม ซึ่งพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ในช่วงบ่ายวันจันทร์ ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินทางมาที่ร้านอินเตอร์เน็ตใกล้ ๆ กับหอพักของพิมมี่แฟนคนสวยของเจ้าบิ๊ก เพื่อทำรายงานส่งอาจารย์ มันเหลือบเห็นรถปิคอัพที่ลุงพลเป็นคนขับโดยมีหนูพิมมี่นั่งมาด้วย เจ้าเหน่งที่กำลังวุ่นอยู่กับการพิมพ์เอกสารรายงานหน้าจอคอมอาจไม่สังเกต แต่เจ้าสอง คนที่เคยเห็นลุงพลขับมอเตอร์ไซค์โดยมีพิมมี่ซ้อนท้ายไปด้วยรีบสะกิดเพื่อนรักให้มองไปที่อีกฝั่งของถนน
"ไอ้สัสเหน่ง!!! นั่นมันพิมมี่แฟนไอ้บิ๊กนี่หว่า เชร็ดเข้ มากับลุงพลด้วย ถ้าไอ้บิ๊กรู้ สนุกแน่ละมึงไอ้สัสลุง!!!"
ลุงความลับเริ่มแตกละ
คราวที่แล้วเจอหมอมาเห็น คราวนี้เจอเพื่อนของไอ้บิ๊กอีก คราวนี้ลุงคงดิ้นไม่หลุดแล้วมั้ง
อ้างจาก: nato87 ยังไงก็เชียร์ลุงพลlink=topic=184014.msg618259#msg618259 date=1506383093
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานครับ รวม ๆ เกือบสองอาทิตย์เศษ อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่าถ้าอาทิตย์ไหนหายไปอย่าว่ากัน งานยุ่งมากช่วงนี้ ตอนนี้เป็นตอนต่อจากตอนที่แล้ว ซึ่งกล่าวได้ว่าความลับของลุงพลและบรรดาสาว ๆ เริ่มรัวไหลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนชักไม่แน่ใจว่ามนุษย์ลุงจอมหื่นของเราจะเอาตัวรอดได้อีกนานเท่าไร ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ และมีข่าวดีคือ ภายในอีกไม่เกิน 2-3 ตอนข้างหน้า เราจะได้ทราบแล้วว่า เมียหมายเลข 4 ของลุงพลคือใคร อิอิ เดาไม่ยากครับ เดาไม่ยาก
พอดีว่าเห็นหลาย ๆ คนพึ่งมาติดตาม อยากจะบอกว่าเรื่องของผมมันค่อนข้างมีตัวละครเยอะ และเล่าด้วยหลากหลายมุมมอง เลยอยากให้ลองย้อนกลับไปอ่านตอนแรก ๆ เพื่อที่จะได้เข้าใจเรื่องราวมากขึ้นครับ อีกอย่างผมไม่ค่อยอยากเน้นคำหยาบอะไร ไม่ใช่ว่าผมกระแดะนะ 55555+ ในอีกเวอร์ชั่นที่ลงเว็บบ้านผมก็ใช้คำหยาบเหมือนกัน แต่ไม่อยากใช้บ่อย แต่แค่อยากให้มันออกมาเป็นงานศิลป์ที่ละเมียดละไมที่สุด เท่านั้นเอง
...................................................................................
เด็กสาวอย่างอุ๊ หทัยรัตน์ อาจเป็นยัยขาเมาท์จอมจุ้นเรื่องชาวบ้าน แต่กับเรื่องของเพื่อนและรุ่นน้องนั้นต่างกัน เธอเป็นคนที่รักเพื่อนรักน้องมาก ๆ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาถรดาคือสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ ยัยอุ๊สงสัยเหลือเกินว่าเฟิร์นกับโดนัทอาจไม่ได้เพียงแค่ติวหนังสือน้องนาถ แต่อาจทำอย่างอื่นที่เธอเองก็คาดไม่ถึง
(/ />
"ลมอะไรหอบแกมาถึงนี้ยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากถามเพื่อนด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี เพราะกลัวว่าความลับจะแตก เช่นเดียวกับเฟิร์น ที่เหมือนพยายามหลบสายตาอาฆาตของเพื่อนร่วมแก๊ง
"ไม่ต้องมาทำเนียนตีหน้ามึนเลยนะยัยโดนัท!!" ยัยอุ๊ท้าวสะเอว มองหน้าคู่หูคู่เลสอย่างเอาเรื่อง "ตอบคำถามชั้นมาก่อนซิยะว่าพวกแกทำอะไรน้องมัน รู้ไหมน้องนาถนอนซมไข้ขึ้นสูง รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถมาติวหนังสือกับพวกแก ถามจริงเหอะ พวกแกแกล้งอะไรน้องมันยะ"
"ป่ะ...เปล่านิ" โดนัทส่ายหน้า พลางไปหยิบหนังสือและตำราเรียนขึ้นมา "ก็ติวหนังสือธรรมดาทั่วไปนี่แหละ พอดีว่ามันเป็นวิชาที่ยาก เลยต้องอธิบายกันนานหน่อย สงสัยน้องนาถคงเครียดเลยเพลียจนไม่สบาย ชั้นกับเฟิร์นก็เตือน ๆ นาถแล้วว่าดูแลสุขภาพบ้าง"
"เหรอยะ...." ยัยอุ๊พยักหน้า แต่ท่าทางสรีระของเธอมันฟ้องว่าไม่เชื่อในสิ่งที่โดนัทพูดเลยแม้แต่น้อย "ชั้นสงสัยพฤติกรรมพวกแกมากเลยรู้ไหม? นี่ยัยเฟิร์น อย่ามาทำเนียนหลบหน้าหลบตาชั้นนะยะ!!!" ยัยอุ๊เรียกชื่อสาวน้อยจากเมืองเหนือที่ทำมึนเล่นโทรศัพท์ พอได้ยินเพื่อนเรียกชื่อ เฟิร์นถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ
"มี...มีอะไรเหรออุ๊" เฟิร์นหันไปยิ้มให้เพื่อนรัก แต่ในใจของเธออยู่ไม่เป็นสุข เพราะกลัวว่ายัยอุ๊จะจับผิดเธอและโดนัทได้
"ทำไมชั้นรู้สึกว่าพวกแกปิดบังอะไรชั้น?" ยัยอุ๊มองคู่หูคู่เลสตาขวาง "หลายวันที่ผ่านมา พวกแกทำตัวมีพิรุธมาก อีกเรื่องที่ชั้นอยากจะถามก็คือ พวกแกมีธุระอะไรกับห้องพักภารโรงหนักหนาวะ ถึงได้ชอบแวะเวียนกันไปบ่อย ๆ"
"แกตาฝาดหรือเปล่ายัยอุ๊!!" โดนัทเริ่มตีมึน เธอรู้สึกได้ทันทีว่ายัยอุ๊กำลังพยายามเปิดประเด็นเรื่องลุงชุมพล "พวกชั้นจะไปทำอะไรทีห้องพักลุง...เอ้ย!!! ห้องพักภารโรง"
"นั่นไง....แกกำลังปิดบังอะไรชั้นอยู่" ยัยอุ๊มองตาขวาง "เฟิร์น แกหันหน้ามามองที่ชั้น แกจำได้ไหมที่ชั้นเคยพูดเรื่องลุงชุมพล ชั้นยืนยันคำเดิมนั่นแหละว่าชั้นไม่ได้ตาฟาด ชั้นเห็น....."
"มันจะมากไปแล้วนะยัยอุ๊!!!" โดนัทชักเริ่มเดือด เธอขึ้นเสียงตอบโต้ยัยอุ๊จอมจุ้นเพราะไม่อาจทนให้อีกฝ่ายมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป "แกจะมายุ่งวุ่นวายอะไรเรื่องส่วนตัวของชั้นนักหนาวะ แล้วก็สิ่งที่แกคิดมันไม่ใช่ความจริงเถอะ ชั้นกับลุงชุมพลไม่ได้มีอะไรกัน ทำไมแกถึงได้คิดแต่เรื่องต่ำตมแบบนี้วะ"
"เฟิร์น ดูเพื่อนแกซิ" ยัยอุ๊ยังไม่ยอมเลิกรา พยายามหาแนวร่วมอย่างเฟิร์น "เห็นไหมว่าเพื่อนรักแกมีลับลมคมใน แกยัง...."
"ชั้นเห็นด้วยกับโดนัทนะอุ๊" เฟิร์นตอบ "โดนัทจะทำอะไรยังไง ถ้ามันไม่ส่งผลต่อเรื่องเรียนก็ปล่อย ๆ ไปเถอะ ไม่ต้องไปยุ่ง ชั้นว่าอุ๊นั่นแหละที่วุ่นวาย....วุ่นวายเรื่องคนอื่นมากเกินไป" เฟิร์นพยายามหาคำพูดที่สุภาพที่สุด ทั้งที่ใจจริงเธออยากจะบอกว่ายัยอุ๊น่ะชอบจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวคนอื่นมากเกินไป
(/ />
"ชั้นเป็นห่วงพวกแกนะเว้ย!!!" ยัยอุ๊เริ่มเดือด "ชั้นมาพูดเพราะหวังดี ชั้นว่าพวกแกมีอะไรปิดบังชั้นอยู่แน่ ๆ เรื่องของนาถเหมือนกัน ถ้าแกทำอะไรนาถอีก ชั้นไม่ยอมจริง ๆ ด้วย"
ยัยอุ๊หัวเสียมาก เด็กสาวจากราชบุรีเดินหันหลังหน้างอเปิดประตูออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟิร์นและโดนัทยืนมองอยู่ในห้องด้วยสีหน้ากังวล
"เอายังไงดีวะเจ๊" เฟิร์นแตะบ่าเพื่อนรัก "ชั้นว่าเรื่องของพวกเราชักมีคนระแคะระคายแล้วนะ"
"เราต้องระวังตัวให้มาก ๆ แล้วว่ะเฟิร์น" โดนัทตอบ "ยัยอุ๊แม่งไม่ยอมเลิกราแน่ ๆ ไว้ยังไงชั้นจะลองไปคุยกับนาถดู ถ้านาถเป็นพวกเรา ยัยอุ๊จะพูดให้ตายยังไงใครก็ไม่เชื่อ"
นี่คือแผนการขั้นแรกของโดนัท ในการหาพันธมิตรแนวร่วม ซึ่งเธอมั่นใจว่านาถที่พึ่งจะเสียสาวให้กับคู่เลสเบี้ยนประจำหอพักหญิงอย่างเฟิร์นและโดนัทจะไม่ลังเลที่เข้าร่วมกลุ่มเพื่อปกปิดความลับสุดสยิวแน่นอน เพียงแต่ในกรณีความสัมพันธ์กับลุงชุมพลนั้นต่างกัน เพราะนาถยังไม่รู้ว่าสองสาวรุ่นพี่เสียสาวให้กับภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ไปแล้ว
(/ />
............................................................................................
ทางฝั่งของหมอพลอย ตอนแรกเธอตั้งใจจะมาหาอะไรทานที่เอสพลานาด แต่เมื่อเธอได้เห็นภาพของพิมมี่ แฟนเจ้าบิ๊กมากับภารโรงวัยเกษียณประจำวิทยาลัยพยาบาลอย่างชุมพล เลยทำให้ต่อมอยากรู้อยากเห็นของเธอทำงาน ตอนแรกเธอคิดว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊ก ญาติคนน้องพูดเกี่ยวกับชุมพลเป็นเรื่องโกหก แต่ตอนนี่เธอชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊กพูดนั้นอาจเป็นเรื่องจริง
หมอพลอย ค่อย ๆ สะกดรอยตามสองคู่รักต่างวัยอย่างพิมมี่และชุมพลที่กำลังเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู ทั้งคู่เดินคู่กัน ไม่ได้จูงมือกัน อาจเป็นเพราะลุงชุมพลสั่งกำชับน้องพิมมี่ให้ปฏิบัติตัวกับมันข้างนอกเหมือนญาติผู้ใหญ่ เพื่อไม่ให้ใครจับผิด
ร่างสูงหยิบสมาร์ทโฟนที่พึ่งซื้อมาใหม่ขึ้นมาถ่ายภาพคู่รักต่างวัยขณะกำลังยืนคุยกับบริกรหน้าร้าน ตอนแรกเธออยากจะเดินเข้าไปให้ใกล้จุดเกิดเหตุให้มากกว่านี้ แต่เมื่อคิดได้ว่าเธอไม่ควรทำให้ไก่ตื่น เธอจึงค่อย ๆ ปลีกตัวออกมา และครุ่นคิดถึงสิ่งที่เฟิร์นและโดนัทพูดเมื่อวันก่อน ตอนที่ทั้งคู่มาเห็นหมอพลอยอยู่ลำพังกับภารโรงเฒ่าสองต่อสอง
ตอนแรกพลอยคิดว่าบางที่สองสาวอาจเป็นห่วงเธอในฐานะผู้หญิง ที่ไม่ควรอยู่สองต่อสองกับผู้ชาย ไม่ว่าจะด้วยวัยใด แต่เมื่อสังเกตท่าทางแล้วทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ เพราะทั้งคู่รู้สึกมากกว่านั้น จะบอกว่าโดนัทและเฟิร์นกำลังหึงหวงภารโรงเฒ่างั้นเหรอ? ไม่มีทาง!!! สองสาวนักศึกษาพยาบาลเป็นคนสวยน่ารัก และมักได้รับเลือกเป็นหนึ่งในดาวคณะ หมอพลอยคิดไม่ออกเลยว่าเพราะเหตุใดสองสาววัยใสจะไปตกหลุมรักภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลได้
ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย หมอพลอยเลยเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านที่ชุมพลและพิมมี่นั่งทานอยู่ พลางสั่งอาหารมาทาน และคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด เจ้าบิ๊กเคยบอกว่าลุงชุมพลแอบกิ๊กกับพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งตอนนี้หมอพลอยก็มีหลักฐานสำคัญที่ใช้ยืนยันว่านั่นเป็นเรื่องจริง
พอคิดได้แบบนี้ ความประทับใจที่หมอพลอยเคยมีให้กับภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีรักสัตว์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นรังเกียจ ตกลงแล้วลุงชุมพลคือไอ้แก่จอมเจ้าเล่ห์ที่แกล้งทำตัวเป็นคุณลุงใจดี คอยแย่งแฟนคนอื่น ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หมอพลอยรับไม่ได้!!!
แต่ด้วยประสบการณ์ เธอคิดว่าหากเอาเรื่องนี้ไปบอกกับบิ๊กทันที เห็นทีเจ้าบิ๊กคงก่อเรื่องอีก และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมาเพื่อช่วยญาติผู้น้องคนนี้มันจะสูญเปล่า เธอเลยคิดว่าอาจต้องใช้เวลา เพราะไม่อยากให้ญาติผู้น้องของเธอทำเรื่องชั่ว ๆ เกินคาดเดาอีก
............................................................................................
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายได้ผ่านพ้นไป จนมาถึงวันจันทร์ หมอพลอยขับรถมาทำงานตามปกติ เธอมาถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลยอาศัยช่วงเวลาดังกล่าวเปิดดูข่าวสารทั่วไปบนโลกโซเชียลด้วยสมาร์ทโฟน พี่กร ที่เธอพึ่งตกลงปลงใจรับคำเป็นแฟนก็ไลน์มาทักทาย และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องคดีความ
(/ />
"เรื่องคดีความเป็นยังไงบ้างครับพลอย?" เภสัชหนุ่มเอ่ยปากถามผ่านทางไลน์
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ตำรวจกำลังติดตามเรื่องอยู่" พลอยตอบ
"วันนี้ตอนเที่ยง ๆ พลอยอยากทานอะไรไหม? เดี๋ยวพี่ซื้อไปให้" กรถาม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่กร เดี๋ยวพลอยหาอะไรทานในโรงอาหารก็ได้ แค่นี้ก็รบกวนพี่กรมากแล้ว" พลอยตอบ ก่อนส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ตัวการ์ตูนน่ารัก ๆ ไปให้
"พี่เต็มใจครับพลอย ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ? พี่อยากเอาใจใส่พลอยให้มากขึ้น ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ?" กรตอบ
"บ้า...เราเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร" พลอยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่เธอคือเจ้าหญิงน้ำแข็ง ดังนั้นเธอเลยต้องวางมาดนิดนึง มันเป็นจริตของผู้หญิง
"ก็ไหนวันนั้นพลอยตอบตกลงแล้วไง พลอยใจร้ายจัง ไม่รักษาคำพูด" กรตอบ พลางส่งสติ๊กเกอร์ไลน์เด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ พอพลอยเห็นก็อดขำไม่ได้ในนิสัยที่ยังเหมือนเด็กของพี่กร
"แหม....แค่หยอกเล่นนะคะพี่กร" พลอยทักตอบ "เอาเป็นว่าพี่กรคิดว่าอะไรอร่อยก็ซื้อมาฝากพลอยแล้วกัน พลอยเชื่อใจพี่กรค่ะ"
"เย้.....ดีใจจัง" กรตอบ "งั้นก่อนเที่ยงพี่จะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากนะครับพลอย คิดถึงพลอยจังเลยรู้ไหม พลอยคิดถึงพี่บ้างไหมครับ?"
"ค่ะ..." พลอยตอบด้วยรอยยิ้ม ใจจริงเธอก็อยากจะตอบมากกว่านั้น แต่เพราะคำว่าลูกผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว เลยทำให้เธอต้องรักษามาดเจ้าหญิงเอาไว้
หลังจากนั้นพลอยก็ใช้เวลาตรวจตราเอกสารสำคัญ ๆ บนโต๊ะ จนประมาณ 10 โมงเช้า ทนายความที่เป็นเพื่อนสนิทกับพลอยก็โทรมาถึงความคืบหน้าของเจ้าบิ๊ก ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวดีของพลอยและเจ้าบิ๊ก เพราะผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการตำรวจนั้นรู้จักกับครอบครัวเจ้าบิ๊ก ทำให้การพูดคุยเป็นไปได้ง่าย ขั้นตอนที่เหลือคือการที่ญาติต้องไปทำเรื่องประกันตัวออกมาเมื่อพร้อมเท่านั้น
พอได้ยินข่าวดี พลอยเลยรีบโทรไปแจ้งพ่อของเธอและพ่อของเจ้าบิ๊ก ซึ่งทั้งคู่ดีใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพ่อแม่เจ้าบิ๊กนี่ถึงกับขอบคุณพลอยเป็นการใหญ่เลยทีเดียว พลอยเลยตั้งใจว่าวันนี้จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะช่วงบ่ายจะขับรถไปเยี่ยมเจ้าบิ๊กที่คุกเพื่อบอกข่าวดี และหวังว่านายบุรินทร์ ลูกชายของนายทหารใหญ่ ผู้กว้างขวางแห่งจังหวัดชลบุรีจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้สักที
............................................................................................................
ตัดมาที่ชุมพลและพิมพาภรณ์ ทั้งคู่ยังนอนกอดก่ายในโรงแรมที่ชุมพลตัดสินใจขยายระยะเวลาค้างคืนออกไป พิมมี่ที่หลงท่อนเอ็นโบราณวัตถุของชุมพลตัดสินใจโดดเรียนในวันจันทร์เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีในการร่วมรักกับภารโรงเฒ่าชนิดถึงพริกถึงขิงกว่าที่เคย เมื่อคืนวาน หลังจากกลับมาจากมื้อหรู ณ ห้างดังใจกลางกรุง ชุมพลขับรถพาพิมมี่เที่ยวรอบกรุง ก่อนพากลับเข้าโรงแรมช่วง 4 ทุ่ม ก่อนจัดแจงเปลือยกายน้องพิมมี่จนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าก่อนกระหน่ำเจ็ดยับเด็กสาวทั้งทางเข้าปกติและทางประตูหลังอย่างหื่นกระหาย
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ชุมพลและพิมพาภรณ์นอบสลบเหมือดบนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงสายของวัน พิมมี่ค่อย ๆ ลืมตาตื่นด้วยความอ่อนเพลีย เธอรู้สึกเจ็บและแสบบริเวณหอยและรูก้น เรียวแรงก็แทบไม่มี เด็กสาวค่อย ๆ ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืน ซึ่งถือไดว่าเป็นหนึ่งในเกมรักที่ร้อนแรงที่สุดในชีวิต
(/ />
พิมมี่เหลือบมองขวดโรออนที่หุ้มด้วยถุงยางอนามัย ซึ่งภารโรงเฒ่าใช้มันเสียบเข้าไปในรูหอยของเธอขณะกำลังดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในช่องทวารหนัก เด็กสาวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าน สารคัดหลั่งไหลยืดจากช่องปากเป็นสายขณะชุมพลกำลังค่อย ๆ สอยหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเข้าไปในช่องประตูหลัง ในขณะที่มืออีกข้างกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ
"กี่โมงแล้วจ๊ะพิมมี่จ๋า...." ชุมพลเอ่ยปากถามเวลากับพิมมี่คนสวยในสภาพงัวเงีย มือของมันเอื้อมมือบีบหน้าอกเปลือยเปล่าของเด็กสาวที่เต็มไปด้วยรอยจ้ำแดง ๆ จากริมฝีปากของภารโรงเฒ่า
"จะเที่ยงแล้วค่ะลุง" พิมมี่ตอบ "ตื่นได้แล้วค่ะลุง ไปหาอะไรทานกันเถอะ ช่วงบ่าย ๆ ขับรถพาหนูกลับห้องทีนะ"
"ขอนอนอีกสักพักได้ไหมจ๊ะพิมมี่จ๋า" ลุงพลออดอ้อน "เมื่อคืนเมียเด็กคนนี้ของลุงสูบพลังลุงไปเกือบหมดร่างเลย"
"แหวะ..." พิมมี่ยิ้มเยาะ "คนแก่ที่ไหนก็ไม่รู้บอกว่าจะ xxx หนูให้ฟ้าเหลือง แต่ทำไปทำไมกลับสลบเหมือดไปก่อน นึกว่าจะแน่ เชอะ!!"
"แต่เมื่อคืนลุงได้ยินว่าเด็กคนไหนไม่รู้นะที่บอกว่า เอาแรง ๆ อีกค่ะลุงพลขา xxx ตูด xxx หอย หนูแรง ๆ" ชุมพลแกล้งหยอกเย้าเด็กสาว จนพิมมี่หน้าแดงก่ำเพราะอาย เธอเลยตบที่แผงหน้าอกของชายสูงวัยเป็นการเอาคืน
"โอ้ยยยย เจ็บ ๆ ลุงเจ็บ" ชุมพลลืมตาตื่น เมื่อฝ่ามือของน้องพิมมี่ประทับที่แผงหน้าอกของมัน ชายสูงวัยพยายามต่อสู้จนในที่สุดมันก็คว้าตัวน้องพิมให้ลงไปนอนกองกับเตียงได้อีกครั้ง โดยที่มันกำลังนอนคร่อมร่างของเด็กสาวอยู่
"อย่ารังแกหนูอีกเลยค่ะลุงพล" พิมมี่ทำตาหวานใส่ภารโรงเฒ่า "เมื่อคืนลุงทำเอาหนูระบมไปทั้งร่าง ยังไม่พอใจอีกเหรอคะ"
ชุมพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวลงไปหอมแก้มเด็กสาวด้วยความใคร่ ตอนนี้อาจเรียกได้ว่ามันหลงเมียหมายเลข 3 อย่างน้องพิมมี่จนแทบลืมเมียหมายเลข 1 อย่างเฟิร์น ที่ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ ส่วนเมียหมายเลข 2 อย่างโดนัทก็เหมือนเล่นตัวเกินไป แต่น้องพิมมี่คนดีคนนี้มีแต่ให้ ให้มันเจ็ดยับจนหลับเป็นตาย
คู่รักต่างวัยในสภาพเปลือยเปล่าหยอกล้อกันบนเตียงสีขาวที่เปรอะเปื้อนรอยด่างเป็นวงอยู่สักพัก ก่อนจูงมือกันไปเข้าห้องน้ำ ภารโรงเฒ่าสังเกตได้ว่าน้องพิมมี่เดินขาถ่างกว่าที่เคย อาจเป็นเพราะเมื่อคืนรับศึกหนักเกินไป เลยทำให้น้องพิมมี่ยับเยินถึงขนาดนี้ ยังไม่รวมถึงร่องรอยสีแดงบนแผงหน้าอก หน้าท้อง และแก้มก้น ที่ชุมพลดูดเลียอย่างหื่นกระหาย
ชุมพลและพิมพาภรณ์ช่วยกันขัดถูร่างกายให้กันและกัน ชายสูงสัยใช้มือสำรวจทุกส่วนของร่ายกายเด็กสาว ไม่ว่าจะเป็นเรือนผม ใบหน้า คอ หน้าอก หน้าท้อง เนินสามเหลี่ยมป่าดงดิบสีดำตรงหว่างขาและบั้นท้าย ฝ่ายพิมมี่ก็หัวเราะชอบใจในความซุกซนของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล
............................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งของเฟิร์นและโดนัท ทั้งคู่รีบทานมื้อเที่ยง ก่อนตัดสินใจซื้อของฝากไปให้นาถที่นอนป่วยบนหอพักสตรี ตลอดทั้งวันทั้งคู่มีท่าทีเฉยเมยต่อยัยอุ๊ เพื่อนขาเม้าท์จอมจุ้นเป็นอย่างมาก สองสาวในชุดนักศึกษาพยาบาลถือถุงข้าวต้มและผลไม้ไปฝากนาถรดาที่นอนพักรักษาตัวบนห้อง
นาถที่เริ่มฟื้นตัวจากพิษไข้เปิดประตูรับรุ่นพี่ทั้งสองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ยังแฝงไปด้วยความอ่อนเพลีย สาวน้อยจากเมืองหาดใหญ่พนมมือไหว้ขอบคุณรุ่นพี่ทั้งสองที่สละเวลามาเยี่ยมและซื้อของฝากมาให้
"ขอบคุณพวกพี่มากนะคะ" นาถในชุดไปรเวท เสื้อยืดสีขาว กางเกงขาสั้นนั่งบนโต๊ะ ส่วนรุ่นพี่ทั้งสองนั่งตรงขอบเตียงฝั่งตรงข้าม "หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพี่โดนัท พี่เฟิร์น"
"เอ่อ...นาถ" โดนัทเอ่ยปากเป็นคนแรก "เรื่องเมื่อคืนวันเสาร์ พวกพี่มาคิดดูแล้ว พี่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย"
นาถนิ่งเงียบไปครู่นึง เมื่อนึกถึงภาพของสองสาวรุ่นพี่ขาเลสที่ร่วมหัวกันเปิดซิงเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร แต่กลับรู้สึกดีใจ เพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ชอบผู้ชาย เธอเกิดมาเพื่อเป็นเลสเบี้ยน
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูคิดว่าไม่ช้าก็เร็วมันต้องถึงวันนี้ อีกอย่างเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ และคนอย่างหนูไม่คิดจะเอาผู้ชายมาทำพันธุ์หรอกค่ะ เรื่องเมื่อคืนนั้นหนูจะเก็บเป็นความลับตลอดไป"
คำพูดของนาถรดาทำให้เฟิร์นและโดนัทรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตอนนี้ก็พูดได้ว่านาถเป็นฝ่ายเดียวกับพวกเธอแล้ว ดังนั้นเรื่องความลับเลสเบี้ยนของสามสาวจะเป็นความลับตลอดไป
"แต่พี่โดนัทคะ หนูอยากให้พี่บอกกับหนูตามตรง เรื่องของลุงชุมพล ที่พี่อุ๊เคยบอกกับหนู มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมค่ะ พี่เฟิร์น พี่เองก็รู้เรื่องนี้ดีใช่ไหม?"
เฟิร์นและโดนัทหันหน้ามามองกันด้วยความรู้สึกกังวล เมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด
"เงียบทำไมคะพี่โดนัท หนูไม่ได้โง่นะ เรื่องที่มีวัยรุ่นจะมายิงลุงพลที่ห้อง แถมมีคนยืนยันหลายคนด้วยว่าวันนั้นพี่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่ไปทำอะไรที่ห้องลุงพลวันนั้นคะ พวกเพื่อน ๆ พี่น่ะเอาเรื่องของพี่โดนัทไปเมาท์ในทางเสีย ๆ หาย ๆ โดยที่พี่ไม่รู้นะ ที่หนูบอกพี่ก็แพราะหวังดี ได้โปรดตอบหนูมาตรง ๆ เถอะค่ะ"
"เอ่อ...." เฟิร์นในฐานะตัวกลางพยายามจะหาคำตอบที่คิดว่านาถพอใจ แต่ยังไม่ได้พูดอะไร โดนัทก็ฉวยจังหวะพูดเสียก่อน
"เรื่องโกหกทั้งนั้นแหละนาถ พี่ไม่ได้มีอะไรกับลุงพล วันนั้นพี่แค่ผ่านไปแถว ๆ ห้อง แล้วบังเอิญเห็นเหตุการณ์เลยเข้าไปช่วยลุงพลเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น วางใจได้เถอะจ๊ะนาถ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับลุงพล ไม่ได้มีอะไรเสื่อมเสียแน่นอน"
(/ />
ณิชา เด็กสาวสุดมั่นตอบโกหกนาถรดาไป เธอคิดเสมอว่าหากพูดเรื่องจริงไป คนที่จะรู้ความลับของเธอจะมีมากกว่าหนึ่ง ดังนั้นจึงเลือกที่จะโกหก เพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้ความลับที่น่าอับอายเช่นนี้
"หนูก็คิดแบบนั้นแหละค่ะพี่โดนัท คนอย่างพี่ไม่มีทางไปหลงรักคนแก่ ๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจแบบนั้นได้ หนูจะบอกให้นะ วันก่อนน่ะ ลุงแกฉวยโอกาสลวนลามหนูด้วย" นาถรดาพูดถึงเหตุการณ์ที่ลุงพลขโมยจูบจากเธอ ถึงแม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ แต่นาถรดาก็อดคิดไม่ได้ว่านั่นเป็นแผนการของภารโรงเฒ่า ซึ่งเธอเองก็ให้น้ำหนักคำพูดของพี่อุ๊อยู่พอสมควร ถึงแม้ว่าบางเรื่องเธอจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
"เดี๋ยว ๆ ๆ ลุงพลทำอะไรนาถนะ" โดนัทมีท่าทีขึงขังเมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด "ตอบพี่มาก่อนว่าลุงพลทำอะไรนาถ"
"ก็....หนูไม่รู้ว่าลุงแกแกล้งป่วยจริงหรือแค่อยากหาเรื่องแต๊ะอั๋งหนู ลุงพลจูบหนูค่ะ" นาถตอบไปตามตรง
"อะไรนะ!!!! ไอ้สัสลุงเนี่ยนะขโมยจูบนาถ มันจะมากไปแล้วนะไอ้ห่า!!!" โดนัทที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับตบะแตกเลยทีเดียว จนเฟิร์นและนาถหันไปมองทางเดียวกัน
"เจ๊!!! เบา ๆ หน่อย!!!" เฟิร์นพยายามห้ามปรามเพื่อนรักที่กำลังหัวร้อน เพราะกลัวความลับแตก ส่วนนาถรดาก็มีท่าทีสงสัยไม่น้อย เพราะเหตุใดโดนัทจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้น
"ตกลงพี่โดนัทไม่ได้มีอะไรกับลุงพลจริง ๆ ใช่ไหมคะ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?" นาถถามอีกครั้งเพื่อยืนยันความชัดเจน
........................................................................................................................
ทางฝั่งของบุรินทร์หรือเจ้าบิ๊ก ที่ติดคุกอยู่ได้ฝากฝังให้เพื่อนรักที่มันไว้ใจที่สุดอย่างไอ้สองกับไอ้เหน่ง ให้คอยสอดส่องความเป็นไปของพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งทั้งคู่ตอบตกลง สองกับเหน่งคอยสังเกตการณ์ความเป็นไปในชีวิตของพิมมี่ผ่านเพื่อนสาวในกลุ่ม ซึ่งพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ในช่วงบ่ายวันจันทร์ ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินทางมาที่ร้านอินเตอร์เน็ตใกล้ ๆ กับหอพักของพิมมี่แฟนคนสวยของเจ้าบิ๊ก เพื่อทำรายงานส่งอาจารย์ มันเหลือบเห็นรถปิคอัพที่ลุงพลเป็นคนขับโดยมีหนูพิมมี่นั่งมาด้วย เจ้าเหน่งที่กำลังวุ่นอยู่กับการพิมพ์เอกสารรายงานหน้าจอคอมอาจไม่สังเกต แต่เจ้าสอง คนที่เคยเห็นลุงพลขับมอเตอร์ไซค์โดยมีพิมมี่ซ้อนท้ายไปด้วยรีบสะกิดเพื่อนรักให้มองไปที่อีกฝั่งของถนน
"ไอ้สัสเหน่ง!!! นั่นมันพิมมี่แฟนไอ้บิ๊กนี่หว่า เชร็ดเข้ มากับลุงพลด้วย ถ้าไอ้บิ๊กรู้ สนุกแน่ละมึงไอ้สัสลุง!!!"
โดนัทสอนรัก
งานจะเข้าลุงอีกรอบละเนี่ย
ต้องรีบจัดหมอพลอยก่อน
พูดคุยก่อนอ่าน : หายไปนานครับ รวม ๆ เกือบสองอาทิตย์เศษ อย่างที่ผมเคยบอกไว้ว่าถ้าอาทิตย์ไหนหายไปอย่าว่ากัน งานยุ่งมากช่วงนี้ ตอนนี้เป็นตอนต่อจากตอนที่แล้ว ซึ่งกล่าวได้ว่าความลับของลุงพลและบรรดาสาว ๆ เริ่มรัวไหลมากขึ้นเรื่อย ๆ จนชักไม่แน่ใจว่ามนุษย์ลุงจอมหื่นของเราจะเอาตัวรอดได้อีกนานเท่าไร ฮ่าๆๆๆๆ ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ และมีข่าวดีคือ ภายในอีกไม่เกิน 2-3 ตอนข้างหน้า เราจะได้ทราบแล้วว่า เมียหมายเลข 4 ของลุงพลคือใคร อิอิ เดาไม่ยากครับ เดาไม่ยาก
พอดีว่าเห็นหลาย ๆ คนพึ่งมาติดตาม อยากจะบอกว่าเรื่องของผมมันค่อนข้างมีตัวละครเยอะ และเล่าด้วยหลากหลายมุมมอง เลยอยากให้ลองย้อนกลับไปอ่านตอนแรก ๆ เพื่อที่จะได้เข้าใจเรื่องราวมากขึ้นครับ อีกอย่างผมไม่ค่อยอยากเน้นคำหยาบอะไร ไม่ใช่ว่าผมกระแดะนะ 55555+ ในอีกเวอร์ชั่นที่ลงเว็บบ้านผมก็ใช้คำหยาบเหมือนกัน แต่ไม่อยากใช้บ่อย แต่แค่อยากให้มันออกมาเป็นงานศิลป์ที่ละเมียดละไมที่สุด เท่านั้นเอง
...................................................................................
เด็กสาวอย่างอุ๊ หทัยรัตน์ อาจเป็นยัยขาเมาท์จอมจุ้นเรื่องชาวบ้าน แต่กับเรื่องของเพื่อนและรุ่นน้องนั้นต่างกัน เธอเป็นคนที่รักเพื่อนรักน้องมาก ๆ ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาถรดาคือสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ ยัยอุ๊สงสัยเหลือเกินว่าเฟิร์นกับโดนัทอาจไม่ได้เพียงแค่ติวหนังสือน้องนาถ แต่อาจทำอย่างอื่นที่เธอเองก็คาดไม่ถึง
(/ />
"ลมอะไรหอบแกมาถึงนี้ยัยอุ๊?" โดนัทเอ่ยปากถามเพื่อนด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี เพราะกลัวว่าความลับจะแตก เช่นเดียวกับเฟิร์น ที่เหมือนพยายามหลบสายตาอาฆาตของเพื่อนร่วมแก๊ง
"ไม่ต้องมาทำเนียนตีหน้ามึนเลยนะยัยโดนัท!!" ยัยอุ๊ท้าวสะเอว มองหน้าคู่หูคู่เลสอย่างเอาเรื่อง "ตอบคำถามชั้นมาก่อนซิยะว่าพวกแกทำอะไรน้องมัน รู้ไหมน้องนาถนอนซมไข้ขึ้นสูง รูมเมทนาถบอกว่าเมื่อคืนนาถมาติวหนังสือกับพวกแก ถามจริงเหอะ พวกแกแกล้งอะไรน้องมันยะ"
"ป่ะ...เปล่านิ" โดนัทส่ายหน้า พลางไปหยิบหนังสือและตำราเรียนขึ้นมา "ก็ติวหนังสือธรรมดาทั่วไปนี่แหละ พอดีว่ามันเป็นวิชาที่ยาก เลยต้องอธิบายกันนานหน่อย สงสัยน้องนาถคงเครียดเลยเพลียจนไม่สบาย ชั้นกับเฟิร์นก็เตือน ๆ นาถแล้วว่าดูแลสุขภาพบ้าง"
"เหรอยะ...." ยัยอุ๊พยักหน้า แต่ท่าทางสรีระของเธอมันฟ้องว่าไม่เชื่อในสิ่งที่โดนัทพูดเลยแม้แต่น้อย "ชั้นสงสัยพฤติกรรมพวกแกมากเลยรู้ไหม? นี่ยัยเฟิร์น อย่ามาทำเนียนหลบหน้าหลบตาชั้นนะยะ!!!" ยัยอุ๊เรียกชื่อสาวน้อยจากเมืองเหนือที่ทำมึนเล่นโทรศัพท์ พอได้ยินเพื่อนเรียกชื่อ เฟิร์นถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ
"มี...มีอะไรเหรออุ๊" เฟิร์นหันไปยิ้มให้เพื่อนรัก แต่ในใจของเธออยู่ไม่เป็นสุข เพราะกลัวว่ายัยอุ๊จะจับผิดเธอและโดนัทได้
"ทำไมชั้นรู้สึกว่าพวกแกปิดบังอะไรชั้น?" ยัยอุ๊มองคู่หูคู่เลสตาขวาง "หลายวันที่ผ่านมา พวกแกทำตัวมีพิรุธมาก อีกเรื่องที่ชั้นอยากจะถามก็คือ พวกแกมีธุระอะไรกับห้องพักภารโรงหนักหนาวะ ถึงได้ชอบแวะเวียนกันไปบ่อย ๆ"
"แกตาฝาดหรือเปล่ายัยอุ๊!!" โดนัทเริ่มตีมึน เธอรู้สึกได้ทันทีว่ายัยอุ๊กำลังพยายามเปิดประเด็นเรื่องลุงชุมพล "พวกชั้นจะไปทำอะไรทีห้องพักลุง...เอ้ย!!! ห้องพักภารโรง"
"นั่นไง....แกกำลังปิดบังอะไรชั้นอยู่" ยัยอุ๊มองตาขวาง "เฟิร์น แกหันหน้ามามองที่ชั้น แกจำได้ไหมที่ชั้นเคยพูดเรื่องลุงชุมพล ชั้นยืนยันคำเดิมนั่นแหละว่าชั้นไม่ได้ตาฟาด ชั้นเห็น....."
"มันจะมากไปแล้วนะยัยอุ๊!!!" โดนัทชักเริ่มเดือด เธอขึ้นเสียงตอบโต้ยัยอุ๊จอมจุ้นเพราะไม่อาจทนให้อีกฝ่ายมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัวมากเกินไป "แกจะมายุ่งวุ่นวายอะไรเรื่องส่วนตัวของชั้นนักหนาวะ แล้วก็สิ่งที่แกคิดมันไม่ใช่ความจริงเถอะ ชั้นกับลุงชุมพลไม่ได้มีอะไรกัน ทำไมแกถึงได้คิดแต่เรื่องต่ำตมแบบนี้วะ"
"เฟิร์น ดูเพื่อนแกซิ" ยัยอุ๊ยังไม่ยอมเลิกรา พยายามหาแนวร่วมอย่างเฟิร์น "เห็นไหมว่าเพื่อนรักแกมีลับลมคมใน แกยัง...."
"ชั้นเห็นด้วยกับโดนัทนะอุ๊" เฟิร์นตอบ "โดนัทจะทำอะไรยังไง ถ้ามันไม่ส่งผลต่อเรื่องเรียนก็ปล่อย ๆ ไปเถอะ ไม่ต้องไปยุ่ง ชั้นว่าอุ๊นั่นแหละที่วุ่นวาย....วุ่นวายเรื่องคนอื่นมากเกินไป" เฟิร์นพยายามหาคำพูดที่สุภาพที่สุด ทั้งที่ใจจริงเธออยากจะบอกว่ายัยอุ๊น่ะชอบจุ้นจ้านเรื่องส่วนตัวคนอื่นมากเกินไป
(/ />
"ชั้นเป็นห่วงพวกแกนะเว้ย!!!" ยัยอุ๊เริ่มเดือด "ชั้นมาพูดเพราะหวังดี ชั้นว่าพวกแกมีอะไรปิดบังชั้นอยู่แน่ ๆ เรื่องของนาถเหมือนกัน ถ้าแกทำอะไรนาถอีก ชั้นไม่ยอมจริง ๆ ด้วย"
ยัยอุ๊หัวเสียมาก เด็กสาวจากราชบุรีเดินหันหลังหน้างอเปิดประตูออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟิร์นและโดนัทยืนมองอยู่ในห้องด้วยสีหน้ากังวล
"เอายังไงดีวะเจ๊" เฟิร์นแตะบ่าเพื่อนรัก "ชั้นว่าเรื่องของพวกเราชักมีคนระแคะระคายแล้วนะ"
"เราต้องระวังตัวให้มาก ๆ แล้วว่ะเฟิร์น" โดนัทตอบ "ยัยอุ๊แม่งไม่ยอมเลิกราแน่ ๆ ไว้ยังไงชั้นจะลองไปคุยกับนาถดู ถ้านาถเป็นพวกเรา ยัยอุ๊จะพูดให้ตายยังไงใครก็ไม่เชื่อ"
นี่คือแผนการขั้นแรกของโดนัท ในการหาพันธมิตรแนวร่วม ซึ่งเธอมั่นใจว่านาถที่พึ่งจะเสียสาวให้กับคู่เลสเบี้ยนประจำหอพักหญิงอย่างเฟิร์นและโดนัทจะไม่ลังเลที่เข้าร่วมกลุ่มเพื่อปกปิดความลับสุดสยิวแน่นอน เพียงแต่ในกรณีความสัมพันธ์กับลุงชุมพลนั้นต่างกัน เพราะนาถยังไม่รู้ว่าสองสาวรุ่นพี่เสียสาวให้กับภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ไปแล้ว
(/ />
............................................................................................
ทางฝั่งของหมอพลอย ตอนแรกเธอตั้งใจจะมาหาอะไรทานที่เอสพลานาด แต่เมื่อเธอได้เห็นภาพของพิมมี่ แฟนเจ้าบิ๊กมากับภารโรงวัยเกษียณประจำวิทยาลัยพยาบาลอย่างชุมพล เลยทำให้ต่อมอยากรู้อยากเห็นของเธอทำงาน ตอนแรกเธอคิดว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊ก ญาติคนน้องพูดเกี่ยวกับชุมพลเป็นเรื่องโกหก แต่ตอนนี่เธอชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าสิ่งที่เจ้าบิ๊กพูดนั้นอาจเป็นเรื่องจริง
หมอพลอย ค่อย ๆ สะกดรอยตามสองคู่รักต่างวัยอย่างพิมมี่และชุมพลที่กำลังเดินไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรู ทั้งคู่เดินคู่กัน ไม่ได้จูงมือกัน อาจเป็นเพราะลุงชุมพลสั่งกำชับน้องพิมมี่ให้ปฏิบัติตัวกับมันข้างนอกเหมือนญาติผู้ใหญ่ เพื่อไม่ให้ใครจับผิด
ร่างสูงหยิบสมาร์ทโฟนที่พึ่งซื้อมาใหม่ขึ้นมาถ่ายภาพคู่รักต่างวัยขณะกำลังยืนคุยกับบริกรหน้าร้าน ตอนแรกเธออยากจะเดินเข้าไปให้ใกล้จุดเกิดเหตุให้มากกว่านี้ แต่เมื่อคิดได้ว่าเธอไม่ควรทำให้ไก่ตื่น เธอจึงค่อย ๆ ปลีกตัวออกมา และครุ่นคิดถึงสิ่งที่เฟิร์นและโดนัทพูดเมื่อวันก่อน ตอนที่ทั้งคู่มาเห็นหมอพลอยอยู่ลำพังกับภารโรงเฒ่าสองต่อสอง
ตอนแรกพลอยคิดว่าบางที่สองสาวอาจเป็นห่วงเธอในฐานะผู้หญิง ที่ไม่ควรอยู่สองต่อสองกับผู้ชาย ไม่ว่าจะด้วยวัยใด แต่เมื่อสังเกตท่าทางแล้วทำให้เธอรู้สึกแปลกใจ เพราะทั้งคู่รู้สึกมากกว่านั้น จะบอกว่าโดนัทและเฟิร์นกำลังหึงหวงภารโรงเฒ่างั้นเหรอ? ไม่มีทาง!!! สองสาวนักศึกษาพยาบาลเป็นคนสวยน่ารัก และมักได้รับเลือกเป็นหนึ่งในดาวคณะ หมอพลอยคิดไม่ออกเลยว่าเพราะเหตุใดสองสาววัยใสจะไปตกหลุมรักภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลได้
ยิ่งคิดก็ยิ่งสงสัย หมอพลอยเลยเดินเข้าไปในร้านอาหารหรูแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากร้านที่ชุมพลและพิมมี่นั่งทานอยู่ พลางสั่งอาหารมาทาน และคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด เจ้าบิ๊กเคยบอกว่าลุงชุมพลแอบกิ๊กกับพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งตอนนี้หมอพลอยก็มีหลักฐานสำคัญที่ใช้ยืนยันว่านั่นเป็นเรื่องจริง
พอคิดได้แบบนี้ ความประทับใจที่หมอพลอยเคยมีให้กับภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลในฐานะญาติผู้ใหญ่ใจดีรักสัตว์ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นรังเกียจ ตกลงแล้วลุงชุมพลคือไอ้แก่จอมเจ้าเล่ห์ที่แกล้งทำตัวเป็นคุณลุงใจดี คอยแย่งแฟนคนอื่น ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่หมอพลอยรับไม่ได้!!!
แต่ด้วยประสบการณ์ เธอคิดว่าหากเอาเรื่องนี้ไปบอกกับบิ๊กทันที เห็นทีเจ้าบิ๊กคงก่อเรื่องอีก และทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำมาเพื่อช่วยญาติผู้น้องคนนี้มันจะสูญเปล่า เธอเลยคิดว่าอาจต้องใช้เวลา เพราะไม่อยากให้ญาติผู้น้องของเธอทำเรื่องชั่ว ๆ เกินคาดเดาอีก
............................................................................................
หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายได้ผ่านพ้นไป จนมาถึงวันจันทร์ หมอพลอยขับรถมาทำงานตามปกติ เธอมาถึงตั้งแต่ 7 โมงเช้า เลยอาศัยช่วงเวลาดังกล่าวเปิดดูข่าวสารทั่วไปบนโลกโซเชียลด้วยสมาร์ทโฟน พี่กร ที่เธอพึ่งตกลงปลงใจรับคำเป็นแฟนก็ไลน์มาทักทาย และพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องคดีความ
(/ />
"เรื่องคดีความเป็นยังไงบ้างครับพลอย?" เภสัชหนุ่มเอ่ยปากถามผ่านทางไลน์
"ก็เรื่อย ๆ ค่ะ ตำรวจกำลังติดตามเรื่องอยู่" พลอยตอบ
"วันนี้ตอนเที่ยง ๆ พลอยอยากทานอะไรไหม? เดี๋ยวพี่ซื้อไปให้" กรถาม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่กร เดี๋ยวพลอยหาอะไรทานในโรงอาหารก็ได้ แค่นี้ก็รบกวนพี่กรมากแล้ว" พลอยตอบ ก่อนส่งสติ๊กเกอร์ไลน์ตัวการ์ตูนน่ารัก ๆ ไปให้
"พี่เต็มใจครับพลอย ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ? พี่อยากเอาใจใส่พลอยให้มากขึ้น ก็เราเป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ?" กรตอบ
"บ้า...เราเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไร" พลอยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ แต่เธอคือเจ้าหญิงน้ำแข็ง ดังนั้นเธอเลยต้องวางมาดนิดนึง มันเป็นจริตของผู้หญิง
"ก็ไหนวันนั้นพลอยตอบตกลงแล้วไง พลอยใจร้ายจัง ไม่รักษาคำพูด" กรตอบ พลางส่งสติ๊กเกอร์ไลน์เด็กผู้ชายกำลังร้องไห้ พอพลอยเห็นก็อดขำไม่ได้ในนิสัยที่ยังเหมือนเด็กของพี่กร
"แหม....แค่หยอกเล่นนะคะพี่กร" พลอยทักตอบ "เอาเป็นว่าพี่กรคิดว่าอะไรอร่อยก็ซื้อมาฝากพลอยแล้วกัน พลอยเชื่อใจพี่กรค่ะ"
"เย้.....ดีใจจัง" กรตอบ "งั้นก่อนเที่ยงพี่จะซื้อของกินอร่อย ๆ ไปฝากนะครับพลอย คิดถึงพลอยจังเลยรู้ไหม พลอยคิดถึงพี่บ้างไหมครับ?"
"ค่ะ..." พลอยตอบด้วยรอยยิ้ม ใจจริงเธอก็อยากจะตอบมากกว่านั้น แต่เพราะคำว่าลูกผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว เลยทำให้เธอต้องรักษามาดเจ้าหญิงเอาไว้
หลังจากนั้นพลอยก็ใช้เวลาตรวจตราเอกสารสำคัญ ๆ บนโต๊ะ จนประมาณ 10 โมงเช้า ทนายความที่เป็นเพื่อนสนิทกับพลอยก็โทรมาถึงความคืบหน้าของเจ้าบิ๊ก ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวดีของพลอยและเจ้าบิ๊ก เพราะผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการตำรวจนั้นรู้จักกับครอบครัวเจ้าบิ๊ก ทำให้การพูดคุยเป็นไปได้ง่าย ขั้นตอนที่เหลือคือการที่ญาติต้องไปทำเรื่องประกันตัวออกมาเมื่อพร้อมเท่านั้น
พอได้ยินข่าวดี พลอยเลยรีบโทรไปแจ้งพ่อของเธอและพ่อของเจ้าบิ๊ก ซึ่งทั้งคู่ดีใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพ่อแม่เจ้าบิ๊กนี่ถึงกับขอบคุณพลอยเป็นการใหญ่เลยทีเดียว พลอยเลยตั้งใจว่าวันนี้จะรีบเคลียร์งานให้เสร็จ เพราะช่วงบ่ายจะขับรถไปเยี่ยมเจ้าบิ๊กที่คุกเพื่อบอกข่าวดี และหวังว่านายบุรินทร์ ลูกชายของนายทหารใหญ่ ผู้กว้างขวางแห่งจังหวัดชลบุรีจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดีได้สักที
............................................................................................................
ตัดมาที่ชุมพลและพิมพาภรณ์ ทั้งคู่ยังนอนกอดก่ายในโรงแรมที่ชุมพลตัดสินใจขยายระยะเวลาค้างคืนออกไป พิมมี่ที่หลงท่อนเอ็นโบราณวัตถุของชุมพลตัดสินใจโดดเรียนในวันจันทร์เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีในการร่วมรักกับภารโรงเฒ่าชนิดถึงพริกถึงขิงกว่าที่เคย เมื่อคืนวาน หลังจากกลับมาจากมื้อหรู ณ ห้างดังใจกลางกรุง ชุมพลขับรถพาพิมมี่เที่ยวรอบกรุง ก่อนพากลับเข้าโรงแรมช่วง 4 ทุ่ม ก่อนจัดแจงเปลือยกายน้องพิมมี่จนเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าก่อนกระหน่ำเจ็ดยับเด็กสาวทั้งทางเข้าปกติและทางประตูหลังอย่างหื่นกระหาย
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ชุมพลและพิมพาภรณ์นอบสลบเหมือดบนเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่ จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงสายของวัน พิมมี่ค่อย ๆ ลืมตาตื่นด้วยความอ่อนเพลีย เธอรู้สึกเจ็บและแสบบริเวณหอยและรูก้น เรียวแรงก็แทบไม่มี เด็กสาวค่อย ๆ ลำดับเหตุการณ์เมื่อคืน ซึ่งถือไดว่าเป็นหนึ่งในเกมรักที่ร้อนแรงที่สุดในชีวิต
(/ />
พิมมี่เหลือบมองขวดโรออนที่หุ้มด้วยถุงยางอนามัย ซึ่งภารโรงเฒ่าใช้มันเสียบเข้าไปในรูหอยของเธอขณะกำลังดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในช่องทวารหนัก เด็กสาวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าน สารคัดหลั่งไหลยืดจากช่องปากเป็นสายขณะชุมพลกำลังค่อย ๆ สอยหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียเข้าไปในช่องประตูหลัง ในขณะที่มืออีกข้างกำลังยัดขวดโรลออนเข้าไปในช่องคลอดของเธอ
"กี่โมงแล้วจ๊ะพิมมี่จ๋า...." ชุมพลเอ่ยปากถามเวลากับพิมมี่คนสวยในสภาพงัวเงีย มือของมันเอื้อมมือบีบหน้าอกเปลือยเปล่าของเด็กสาวที่เต็มไปด้วยรอยจ้ำแดง ๆ จากริมฝีปากของภารโรงเฒ่า
"จะเที่ยงแล้วค่ะลุง" พิมมี่ตอบ "ตื่นได้แล้วค่ะลุง ไปหาอะไรทานกันเถอะ ช่วงบ่าย ๆ ขับรถพาหนูกลับห้องทีนะ"
"ขอนอนอีกสักพักได้ไหมจ๊ะพิมมี่จ๋า" ลุงพลออดอ้อน "เมื่อคืนเมียเด็กคนนี้ของลุงสูบพลังลุงไปเกือบหมดร่างเลย"
"แหวะ..." พิมมี่ยิ้มเยาะ "คนแก่ที่ไหนก็ไม่รู้บอกว่าจะ xxx หนูให้ฟ้าเหลือง แต่ทำไปทำไมกลับสลบเหมือดไปก่อน นึกว่าจะแน่ เชอะ!!"
"แต่เมื่อคืนลุงได้ยินว่าเด็กคนไหนไม่รู้นะที่บอกว่า เอาแรง ๆ อีกค่ะลุงพลขา xxx ตูด xxx หอย หนูแรง ๆ" ชุมพลแกล้งหยอกเย้าเด็กสาว จนพิมมี่หน้าแดงก่ำเพราะอาย เธอเลยตบที่แผงหน้าอกของชายสูงวัยเป็นการเอาคืน
"โอ้ยยยย เจ็บ ๆ ลุงเจ็บ" ชุมพลลืมตาตื่น เมื่อฝ่ามือของน้องพิมมี่ประทับที่แผงหน้าอกของมัน ชายสูงวัยพยายามต่อสู้จนในที่สุดมันก็คว้าตัวน้องพิมให้ลงไปนอนกองกับเตียงได้อีกครั้ง โดยที่มันกำลังนอนคร่อมร่างของเด็กสาวอยู่
"อย่ารังแกหนูอีกเลยค่ะลุงพล" พิมมี่ทำตาหวานใส่ภารโรงเฒ่า "เมื่อคืนลุงทำเอาหนูระบมไปทั้งร่าง ยังไม่พอใจอีกเหรอคะ"
ชุมพลยิ้ม ก่อนโน้มตัวลงไปหอมแก้มเด็กสาวด้วยความใคร่ ตอนนี้อาจเรียกได้ว่ามันหลงเมียหมายเลข 3 อย่างน้องพิมมี่จนแทบลืมเมียหมายเลข 1 อย่างเฟิร์น ที่ยังเอาแน่เอานอนไม่ได้ ส่วนเมียหมายเลข 2 อย่างโดนัทก็เหมือนเล่นตัวเกินไป แต่น้องพิมมี่คนดีคนนี้มีแต่ให้ ให้มันเจ็ดยับจนหลับเป็นตาย
คู่รักต่างวัยในสภาพเปลือยเปล่าหยอกล้อกันบนเตียงสีขาวที่เปรอะเปื้อนรอยด่างเป็นวงอยู่สักพัก ก่อนจูงมือกันไปเข้าห้องน้ำ ภารโรงเฒ่าสังเกตได้ว่าน้องพิมมี่เดินขาถ่างกว่าที่เคย อาจเป็นเพราะเมื่อคืนรับศึกหนักเกินไป เลยทำให้น้องพิมมี่ยับเยินถึงขนาดนี้ ยังไม่รวมถึงร่องรอยสีแดงบนแผงหน้าอก หน้าท้อง และแก้มก้น ที่ชุมพลดูดเลียอย่างหื่นกระหาย
ชุมพลและพิมพาภรณ์ช่วยกันขัดถูร่างกายให้กันและกัน ชายสูงสัยใช้มือสำรวจทุกส่วนของร่ายกายเด็กสาว ไม่ว่าจะเป็นเรือนผม ใบหน้า คอ หน้าอก หน้าท้อง เนินสามเหลี่ยมป่าดงดิบสีดำตรงหว่างขาและบั้นท้าย ฝ่ายพิมมี่ก็หัวเราะชอบใจในความซุกซนของภารโรงเฒ่าอย่างชุมพล
............................................................................................................
ตัดมาที่ฝั่งของเฟิร์นและโดนัท ทั้งคู่รีบทานมื้อเที่ยง ก่อนตัดสินใจซื้อของฝากไปให้นาถที่นอนป่วยบนหอพักสตรี ตลอดทั้งวันทั้งคู่มีท่าทีเฉยเมยต่อยัยอุ๊ เพื่อนขาเม้าท์จอมจุ้นเป็นอย่างมาก สองสาวในชุดนักศึกษาพยาบาลถือถุงข้าวต้มและผลไม้ไปฝากนาถรดาที่นอนพักรักษาตัวบนห้อง
นาถที่เริ่มฟื้นตัวจากพิษไข้เปิดประตูรับรุ่นพี่ทั้งสองด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ยังแฝงไปด้วยความอ่อนเพลีย สาวน้อยจากเมืองหาดใหญ่พนมมือไหว้ขอบคุณรุ่นพี่ทั้งสองที่สละเวลามาเยี่ยมและซื้อของฝากมาให้
"ขอบคุณพวกพี่มากนะคะ" นาถในชุดไปรเวท เสื้อยืดสีขาว กางเกงขาสั้นนั่งบนโต๊ะ ส่วนรุ่นพี่ทั้งสองนั่งตรงขอบเตียงฝั่งตรงข้าม "หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพี่โดนัท พี่เฟิร์น"
"เอ่อ...นาถ" โดนัทเอ่ยปากเป็นคนแรก "เรื่องเมื่อคืนวันเสาร์ พวกพี่มาคิดดูแล้ว พี่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย"
นาถนิ่งเงียบไปครู่นึง เมื่อนึกถึงภาพของสองสาวรุ่นพี่ขาเลสที่ร่วมหัวกันเปิดซิงเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร แต่กลับรู้สึกดีใจ เพราะเธอมั่นใจว่าเธอไม่ได้ชอบผู้ชาย เธอเกิดมาเพื่อเป็นเลสเบี้ยน
"ไม่เป็นไรค่ะพี่ หนูคิดว่าไม่ช้าก็เร็วมันต้องถึงวันนี้ อีกอย่างเรื่องเพศเป็นเรื่องธรรมชาติ และคนอย่างหนูไม่คิดจะเอาผู้ชายมาทำพันธุ์หรอกค่ะ เรื่องเมื่อคืนนั้นหนูจะเก็บเป็นความลับตลอดไป"
คำพูดของนาถรดาทำให้เฟิร์นและโดนัทรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยตอนนี้ก็พูดได้ว่านาถเป็นฝ่ายเดียวกับพวกเธอแล้ว ดังนั้นเรื่องความลับเลสเบี้ยนของสามสาวจะเป็นความลับตลอดไป
"แต่พี่โดนัทคะ หนูอยากให้พี่บอกกับหนูตามตรง เรื่องของลุงชุมพล ที่พี่อุ๊เคยบอกกับหนู มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหมค่ะ พี่เฟิร์น พี่เองก็รู้เรื่องนี้ดีใช่ไหม?"
เฟิร์นและโดนัทหันหน้ามามองกันด้วยความรู้สึกกังวล เมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด
"เงียบทำไมคะพี่โดนัท หนูไม่ได้โง่นะ เรื่องที่มีวัยรุ่นจะมายิงลุงพลที่ห้อง แถมมีคนยืนยันหลายคนด้วยว่าวันนั้นพี่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่ไปทำอะไรที่ห้องลุงพลวันนั้นคะ พวกเพื่อน ๆ พี่น่ะเอาเรื่องของพี่โดนัทไปเมาท์ในทางเสีย ๆ หาย ๆ โดยที่พี่ไม่รู้นะ ที่หนูบอกพี่ก็แพราะหวังดี ได้โปรดตอบหนูมาตรง ๆ เถอะค่ะ"
"เอ่อ...." เฟิร์นในฐานะตัวกลางพยายามจะหาคำตอบที่คิดว่านาถพอใจ แต่ยังไม่ได้พูดอะไร โดนัทก็ฉวยจังหวะพูดเสียก่อน
"เรื่องโกหกทั้งนั้นแหละนาถ พี่ไม่ได้มีอะไรกับลุงพล วันนั้นพี่แค่ผ่านไปแถว ๆ ห้อง แล้วบังเอิญเห็นเหตุการณ์เลยเข้าไปช่วยลุงพลเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น วางใจได้เถอะจ๊ะนาถ พี่ไม่ได้คิดอะไรกับลุงพล ไม่ได้มีอะไรเสื่อมเสียแน่นอน"
(/ />
ณิชา เด็กสาวสุดมั่นตอบโกหกนาถรดาไป เธอคิดเสมอว่าหากพูดเรื่องจริงไป คนที่จะรู้ความลับของเธอจะมีมากกว่าหนึ่ง ดังนั้นจึงเลือกที่จะโกหก เพื่อไม่ให้ใครล่วงรู้ความลับที่น่าอับอายเช่นนี้
"หนูก็คิดแบบนั้นแหละค่ะพี่โดนัท คนอย่างพี่ไม่มีทางไปหลงรักคนแก่ ๆ ท่าทางไม่น่าไว้ใจแบบนั้นได้ หนูจะบอกให้นะ วันก่อนน่ะ ลุงแกฉวยโอกาสลวนลามหนูด้วย" นาถรดาพูดถึงเหตุการณ์ที่ลุงพลขโมยจูบจากเธอ ถึงแม้ว่าจะเป็นอุบัติเหตุ แต่นาถรดาก็อดคิดไม่ได้ว่านั่นเป็นแผนการของภารโรงเฒ่า ซึ่งเธอเองก็ให้น้ำหนักคำพูดของพี่อุ๊อยู่พอสมควร ถึงแม้ว่าบางเรื่องเธอจะไม่เห็นด้วยก็ตาม
"เดี๋ยว ๆ ๆ ลุงพลทำอะไรนาถนะ" โดนัทมีท่าทีขึงขังเมื่อได้ยินสิ่งที่นาถพูด "ตอบพี่มาก่อนว่าลุงพลทำอะไรนาถ"
"ก็....หนูไม่รู้ว่าลุงแกแกล้งป่วยจริงหรือแค่อยากหาเรื่องแต๊ะอั๋งหนู ลุงพลจูบหนูค่ะ" นาถตอบไปตามตรง
"อะไรนะ!!!! ไอ้สัสลุงเนี่ยนะขโมยจูบนาถ มันจะมากไปแล้วนะไอ้ห่า!!!" โดนัทที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับตบะแตกเลยทีเดียว จนเฟิร์นและนาถหันไปมองทางเดียวกัน
"เจ๊!!! เบา ๆ หน่อย!!!" เฟิร์นพยายามห้ามปรามเพื่อนรักที่กำลังหัวร้อน เพราะกลัวความลับแตก ส่วนนาถรดาก็มีท่าทีสงสัยไม่น้อย เพราะเหตุใดโดนัทจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนั้น
"ตกลงพี่โดนัทไม่ได้มีอะไรกับลุงพลจริง ๆ ใช่ไหมคะ ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วย?" นาถถามอีกครั้งเพื่อยืนยันความชัดเจน
........................................................................................................................
ทางฝั่งของบุรินทร์หรือเจ้าบิ๊ก ที่ติดคุกอยู่ได้ฝากฝังให้เพื่อนรักที่มันไว้ใจที่สุดอย่างไอ้สองกับไอ้เหน่ง ให้คอยสอดส่องความเป็นไปของพิมมี่แฟนของมัน ซึ่งทั้งคู่ตอบตกลง สองกับเหน่งคอยสังเกตการณ์ความเป็นไปในชีวิตของพิมมี่ผ่านเพื่อนสาวในกลุ่ม ซึ่งพบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ
ในช่วงบ่ายวันจันทร์ ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินทางมาที่ร้านอินเตอร์เน็ตใกล้ ๆ กับหอพักของพิมมี่แฟนคนสวยของเจ้าบิ๊ก เพื่อทำรายงานส่งอาจารย์ มันเหลือบเห็นรถปิคอัพที่ลุงพลเป็นคนขับโดยมีหนูพิมมี่นั่งมาด้วย เจ้าเหน่งที่กำลังวุ่นอยู่กับการพิมพ์เอกสารรายงานหน้าจอคอมอาจไม่สังเกต แต่เจ้าสอง คนที่เคยเห็นลุงพลขับมอเตอร์ไซค์โดยมีพิมมี่ซ้อนท้ายไปด้วยรีบสะกิดเพื่อนรักให้มองไปที่อีกฝั่งของถนน
"ไอ้สัสเหน่ง!!! นั่นมันพิมมี่แฟนไอ้บิ๊กนี่หว่า เชร็ดเข้ มากับลุงพลด้วย ถ้าไอ้บิ๊กรู้ สนุกแน่ละมึงไอ้สัสลุง!!!"
รู้สึกเหมือนลุงจะโดนเคราะห์ฟาดในเวลาอันไม่ช้า .... ฮ่าๆ
ไม่มีบทเสียวก็ไม่ได้ลดความสนุกลงแต่อย่างใด ดีเสียอีกที่คนอ่านจะได้พักมือบ้าง หลังจากต้องใช้มือมาอย่างยาวนาน อิอิ
เฒ่าลามก จะงานเข้าอีกซะล่ะมั้งนี่ ส่วนยัยอุ๊จอมจุ้นนี่ก็แส่เรื่องชาวบ้านจริงๆเล้ย ต้องให้เฒ่าลามกจัดหนักซักที
::JubuJubu::
ลุงจะซวยมั้ย
::Ahoo::
โลกนี้อยู่ยากแล้วลุง
ชอบครับ
ขอบคุณครับ
ลุงพล แกจะรอดไปเจอกับหมอพลอยมั้ยนะ ::DayDream::
ดูท่าลุงพลไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแน่ คราวนี้
โดนัทกับเฟิร์นก็รอคิดบัญชี หมอพลอยก็กำลังติดตามพฤติกรรม หนักสุดคือคู่ปรับเก่าเจ้าบิ๊ก ออกจากคุกแล้ว
::Hunger::
ความลับไม่มีในโลกนะลุง