🧡 XONLY 🧡

(/>
   ซือเจ๊ มันตายแล้วใช่หรือไม่ เสียงซูหยิงหยิงร้องถาม
   "อืม ข้ามองไม่เห็นอันใด แต่หน้าผาสูงขนาดนี้ ต่อให้ใครตกลงไปก็ไม่มีชีวิตรอดมาได้ "
   กิมเง็กจูเอ่ยตอบ "เรากลับไปดูเล็กหยงหยงกันเถอะ"
   "น่าเสียดายที่ไม่ได้สังหารมันกับมือ ไอ้ชั่วนั้นข้าอยากสับมันเป็นหมื่นชิ้น"
   ซูหยิงหยิงกล่าวอย่างคั่งแค้นไม่แพ้กิมเง็กจูเช่นกัน ต่างพากันกลับไปยังที่ที่ทิ้งเล็กหยงหยงไว้   
   ชั่วเวลาที่ทั้งคู่หันหลังกลับไปที่ริมหน้าผาก็ปรากฏแสงสว่างวาบขึ้น จู่ๆก็มีฃายวัยกลางคนปรากฏที่ริมผา พลันพอชายผู้นั้นปรากฏก็รีบส่งเสียงขึ้น
   "พลังหยุดเวลา"
   กิมเง็กจูและซูหยิงหยิงที่กำลังก้าวเดินไป พลันหยุดชงักลง ไม่เพีบงแต่กิมเง็กจูและซูหยิงหยิงเท่านั้น ทุกสิ่งรอบตัวเหมือนหยุดนิ่งไปด้วย
   "โอ..นี้ข้ามาช้าไปแล้วหรือ"
   "กว่าข้าจะรวบรวมปะติดปะต่อเรื่องจากภาพวาดที่ไต้ซือเซี่ยวเซี่งจือให้มาก็กินเวลาไปเป็นเดือน ข้าย้อนดูประวัติเจ้านี้ก็เป็นคนไม่ดีเท่าไร
   "ไฉนมันจะเป็นคนมากอบกู้โลกได้"
   เป็นติงซานนักเดินทางท่องเวลารำพึงกับตัวเอง
   "เหวนี้ทั้งมืดละลึก ข้างล่างมีอะไรบ้างก็ไม่รู้ข้าจะช่วยยังไงละ"
   ขณะนั้นเหมือนกิมเง๋กจูและซูหยิงหยิงเริ่มขยับตัวได้ ติงซานเลยต้องรีบหลบเข้าที่กำบัง
   "แย่แล้ว พลังหยุดเวลาหยุดทำงานแล้วหรือ ข้าต้องหลบก่อน"
   "เจ๊เจ็ เมื่อสักตรู่ได้ยินเสียงอะไรหรือไม่"
   "มันเสียงเหมือนมีลมพายุ เลยทำให้หูฝาดมั่ง เรารีบเข้าไปดูเล็กหยงหยงเถอะ"
   กิมเง็กจูพูดพร้อมพาซูหยิงหยิงหันกลับเพื่อไปยังกระท่อมตามเดิม
     ติงซานจึงค่อยออกจากที่ซ่อนไม่ทันไร
   ทันใดนั้นร่างของกังปังกลับลอยขึ้นมาจากเหว ติงซานถึงกลับแตกตื่น
   (ความเดิมอยู่ในตอน เดชคัมภีร์นางฟ่า ตอน สายลมพิสดาร เผื่อท่านผู้อ่านยังไม่เคยอ่าน)
   มันช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะเฉียดฉิวอะไรเช่นนั้น พอกิมเง็กจูกับซูหยิงหยิงหันหลังกลับกังปังก็โผล่ชึ้นมาพอดี นี้ถ้าพวกนางหันหลังช้ากว่านี้สักเสี้ยวหนึ่งตงต้องได้เห็นกังปังแน่ ส่วนกังปังเมื่อลอยขึ้นมาเห็นหลังของกิมเง็กจูและซูหยิงยิงก็ไม่กล้าส่งเสียงร้อง พลันสายลมที่พัดกังปังขึ้นมากลับหยุดนิ่งทำให้มันต้องตกลงไปอีกคราในจึงพยายามเอามือคว้าขอบเหวเอาไว้แต่ไม่สำเร็จ มันจึงต้องตกใจสุดขีดอีกครา เมื่อร่างของมันต้องกำลังดิ่งลงไปในหุบเหวอีกหน
   "พลังหยุดเวลา"
   ติงซานส่งเสียงร้องใช้พลังหยุดเวลาอีกครั้ง
   "เหลือเชื่อจริงๆ ที่มันตกลงไปในเหว แต่กลับมีลมใต้หุบเหวดันมันขึ้นมาได้"
   ติงซานรำพึงขึ้น
   "นับว่าไต้ซือเห็นเหตุการณ์ได้แม่นยำจริงๆ สามารถหยั่งรู้ได้ทั้งอดีตอนาคตไม่ต้องเหนื่อยเดินทางไปมาแบบข้า"
   ติงซานเอารูปภาพวาดในตะกร้าด้านหลังออกมาดูอีกหน
   "ธรรมะอะไรอะไรที่ไต้ซือเซี่ยวเซียงจื้อให้ไว้ ก็ทำให้ข้า งงว่าตกลงตอนไหนข้าควรทำอะไรหรือไม่ต้องทำอะไร"
   "พิจารณาตามรูปไอ้เจ้านี้ต้องถูกลมพายุพัดไปตกที่เขาง่อไบ๋ฝั่งตรงข้ามก็ไกลอยู่เหมือนกัน ดีไม่ดีอาจกระแทกถูกหน้าผาตายเสียก่อน แล้วข้าจะช่วยมันยังไงให้มันเนียนโดยมันไม่รู้ตัวได้นะ"
   "อุ๊ โว๊ย คิดนานไปหน่อย พลังหยุดเวลาเริ่มหมดอีกแล้ว พายุกำลังมาขืนเป็นแบบนี้ข้าได้ถูกพัดปลิวไปด้วย ลองอย่างนี้แล้วกัน ไม่สำเร็จค่อยย้อนเวลามาใหม่"
   ว่าแล้วติงซานก็เอานิ้วกลางกับนิ้วชี้ประกบกันแตะบนหน้าผากตัวเองก่อนที่จะหายวับไป
   กังปังกลับโดนพายุใต้หุบเขาพัดขึ้นมาอีกหน คราวนี้เหมือนว่าจะรุนแรงกว่าเดิม ถึงกับพัดตัวมันออกไปไกล
   กังปังเหมือนแหวกว่ายอยูในสายธาร รู้สึกหายใจไม่ออก  อึดอัดไปหมดราวกับขาดอากาศหายใจ ร่ำร้องขอให้เง็กเซียนฮ่องเต้ ช่วยชีวิตมัน
   ต่อไปมันจะทำแต่ความดีลบล้างความชั่วได้ คนเรามักสำนึกผิดได้ตอนที่มันสายไปแล้ว กังปังก็เช่นกัน
   ดูเหมือนคำร้องขอของกังปังจะสัมฤทธิ์ ที่จู่ๆก็เหมือนมีกิ่งไม้งอกออกมาจากต้นไม้
   เจ้ากังปังรีบคว้าไว้แน่นอย่างไม่ยอมให้หลุดมือไปได้ แม้สายลมจะโหมพัดให้มันหลุดออกไป จนมือมันแทบฉีกขาด
   เพราะกลัวหากสายลมพิศดารนี้หยุดมันต้องตกลงไปในหุบเหวอีกโดยไม่มีโอกาสครั้งที่สามแล้ว
มันเลยคว้ากิ่งไม้ที่เป็นทางรอดเดียวของมันอย่างสุดชีวิต จนลมที่ี่พัดกระหน่ำค่อยจางลง มันจึงดึงกิ่งไม้นั้นได้
แต่กลับทำให้มันเสียสมดุลร่างมันจึงปะทะเข้ากับต้นไม้ใหญ่อย่างจัง  หัวกระแทกกับลำต้น ตกลงมานอนสลบตรงโค่นต้นไม้นั้น
   จนลมสงบแต่มันยังไม่รู้สึกตัว จึงไม่รู้ว่าที่บนต้นไม้มีชายผู้หนึ่งที่เอามือโอบต้นไม้และในมือที่ถือกิ่งไม้ใหญ่ท่อนหนึ่งที่กังปังคว้าจับได้นั้น กำลังโดดลงจากต้นไม้และมายืนจ้องดูมัน
   "สลบเหมือดไปแล้ว แต่ยังไม่ตาย"
   เป็นติงซานที่กำลังสำรวจดูร่างกังปัง
   "พอมันฟื้นขึ้นมาก็จะไปที่สุสาน ไปได้พลังฝีมือของปรมาจารย์อึ้งย้งที่ซ่อนไว้ในตัวซินะ"
   "แม่นางอึ้งย้งก็เหลือเกินซ่อนวิชาซะลึกลับ ไม่มีใครหาเจอ หากไม่ใช่เจ้านี้ก็จะไม่มีใครได้วิชาของท่านเป็นแน่"
   ติงซานอดรำพึงไม่ได้
   "ช้าเคยลองเปลี่ยนอนาคตมาตั้งเป็นสิบๆครั้ง แต่ล้มเหลว นึกไม่ถึงว่าต้องอาศัยเจ้าหน้าตูดลิงนี้เป็นผู้มาพลิกอนาคต ไหนๆก็ไหนๆแล้วลองทำตามแผนของไต้ซือเซี่ยวเซี่ยงขื้อดูบ้าง"
   "แต่ข้ายังสงสัยไม่ได้ว่าหากข้าไม่ยื่นกิ่งไม้ให้มันจับ มันจะตกลงตรงนี้ได้หรือไม่ ที่ว่าทำอะไรอาจไม่เป็นอะไร ไม่ต้องทำอะไร อะไรอะไรก็อาจเป็นอะไร  หรืออาจไม่เป็นอะไร เพราะอะไรอะไรมันก็ไม่เป็นอะไร ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว คิดแล้วปวดหัว"
   "เอ หรือว่าตอนนี้อนาคตเปลี่ยนไปแล้ว แล้วเรื่องที่ว่าสิบโฉมสะคราญจะมาช่วยกู้โลก ที่ก่อนหน้าเวี่ยวเซี่ยงจื้อเคยทำนายจะเปลี่ยนไปด้วยหรือไม่"
   ทิ้งเจ้านี้ไว้แบบนี้แหละ ขอกลับไปดู สามโฉมสคราญหน่อยว่าตอนนี้มันเป็นเช่นไร
   ว่าแล้วติงซานก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางประกบกันแตะบนหน้าผากก่อนหายแวบไปอีกหน
   .....................................................
       
   "พวกเจ้าทำอะไร ทำไมน้องสาวข้าจึงเป็นแบบนี้ เอายาแก้มาให้ข้าเร็ว แล้วจะเมตตาไว้ชีวิตเจ้า"
   เสียงกิมเง็กจูตวาดอย่างเกรี้ยวกราดใส่ อาหลงที่รอดตายเพียงคนเดียว
   "นางโดนยากระตุ้นราคะเข้าไปเต็มที่ ไม่มียาแก้หรอก นอกจาก..."
   "ทำไมต้องกระตุ้น นอกจากอะไร"
   อาหลงมองดู กิมเง็กจูที่เบิ่งตาโตงาม ขนาดนางโมโหยังงามถึงเพียงนี้ ไม่วายคิดสัปดน หากแม้มันต้องตายขอลิ้มลองโฉมสคาญก่อนตายสักครั้งก็นับว่าคุ้มค่าแล้วจึงตอบไปว่า
   "ก็ทำให้นางมีความเสี้ยนอยากนะซิ ดูซิตอนนี้นางเสี้ยนจัดขนาดไหน มีแต่ต้องโดนเย็ดเท่านั้นถึงจะหายได้ ตอนนี้มีแต่ข้าคนเดียวที่จะช่วยนางได้"
   "แล้วเจ้าจะทำยังไงกับน้องสาวข้า"
   อาหลงกลืนน้ำลายเอื้อกเหมือนกิมเง็กจูไม่รู้ความ จึงปากพล่อยตอบไปว่า
   "ข้าก็จะต้องช่วยเย็ดน้องสาวเจ้านะซิ ไม่งั้นนางต้องเงี่ยนจนตายแน่"
   กิมเง็กจูได้ฟังถึงกับหน้าแดงฉาน เก็บอารมณ์ไม่อยู่ เอากระบี่แทงคอหอยมันจนทะลุเป็นรูก่อนตวัดกระบี่ตัดหัวมันหลุดจากบ่าทันที
   อาหลงถึงกับตาเหลือค้างกลายเป็นผีหัวขาดในทันที
   "เจ๊ เจ๊ ช่วยด้วยเถิด"
   ซูหยิงหยิงร้องบอกกิมเง็กจูหลังจากที่แก้มัดให้เล็กหยงหยงเสร็จ
   "เล็กหยงหยง ม่วยม่วย เจ้าเป็นไงบ้าง"
   กิมเง็กจูเข้ามาดูเล็กหยงหยงที่เอาแต่นอนบิดกาย เอามือลูบไล้บีบหน้าอกตัวเองไปมา
   "มันร้อนวูบวาบ เสียวไปหมด"
   เล็กหยหยง ร้องคราง คร่ำครวญนัยตาปรือฉ่ำหวานส่งเสียงออดอ้อน
   "เจ๊เง็กจู ท่านลองเอาผ้าที่ข้าชับน้ำมาเช็ดตัวให้หยงม่วยดูหน่อยเผื่อช่วยได้บ้าง"
   กิมเง็กจูรับผ้ามาจากซูหยิงหยิง ยังไม่ทันจะทำการเช็ดตัวให้ เล็กหยงหยงก็โผล่ขึ้นมากอดกิมเง็กจูไว้แน่น
   "เจ๊ เข๊ ข้าทนไม่ไหว รู้สึกเงี่ยนเหลือเกิน อยากโดนเย็ด ให้เจ้ากังปังมาเย็ดข้าก็ได้ ช้าต้องการ"
   กิมเง็กจูรู้สึกตกใจไม่น้อย ที่โดนเล็กหยงงหยงจู่โจมเข้ามา แถมยังพูดจาหยาบลามกราวหญิงแพศยา จะช่วยหยงม่วยยังไงดี ผู้ชายก็ถูกข้าฆ่าตายไปหมดแล้ว
   ความคิดยังไม่ทันจบ กิมเง็กจูก็ถูกเล็กหยงหยงจับพลิกลงบนที่นอน เหมือนเรี่ยวแรงเล็กหยงหยงจะมีกำลังมากกว่า กิมเง็กจูเลยถูกเล็กหยงหยงขึ้นนอนทับตัวโดยง่าย แถมเล็กหยงหยงยังอ้าปากออกจูบเลียปากของนางซะงั้น
   ซูหยิงหยิงก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นหยงม่วยกระทำกับเจ๊เง็กจูเช่นนั้น แต่ทำอะไรไม่ถูก เลยได้แต่ยืนดูเล็กหยงหยงนอนกอดจูบกับกิมเง็กจู
   กิมเง็กจูทีแรกไม่คิดอะไรแต่พอโดนเล็กหยงหยงถาโถมจู่โจมแบบนี้ก็เกิดรู้สึกเสียวกระสันต์ เผลอตัวอ้าปากแลกจูบดูดลิ้นกับเล็กหยงหยงไปด้วย และยังเอามือทั้งล้วงทั้งควักบีบนมโต้ตอบส่งเสียงซี้ดส์ซ้าดส์ตามระงม
   "อาส์..หยิงหยิง ข้าพบหนทางที่จะช่วยให้หยงม่วยหายจากอาการกระสันต์แล้ว เจ้าก็มาช่วยกันเถอะ"
   ซุหยิงหยิงยืนงง ตอนนี้เล็กหยงหยงช่วยกิมเง็กจูแก้ผ้าออกจนร่อนจ้อนจนหมด จนกิมเง็กจูอวดร่างเปลือยขาวสะอาดโดดเด่นยิ่งกว่าเล็กหยงหยง จนทำให้คนที่แอบดูอยู่แทบทนไม่ไหว อยากเข้ามาร่วมวงด้วย เพราะกิมง็กจูช่างดูน่าเย็ดยิ่งนัก
   กลางป่าเขารกร้างเช่นนี้ เหล่าโจรต่างถูกฆ่าตาย ยังจะมีใครอื่น เว้นแต่คือ นักข้ามเวลาติงซาน ที่กลับมาสังเกตการณ์สามโฉมสะคราญ ภายหลังจากที่ได้ช่วยกังปัง
   ส่วนซุหยิงหยิงแม้เคยรู้มาว่าผู้หญิงสามารถเล่นรักกันได้ แต่ไม่เคยเห็นและเคยทำ พอมาเห็นศิษย์พี่ศิษย์น้องที่เรียกหาเป็นเจ๊ ม่วย มานานปี เล่นกันแบบนี้ก็เกิดอารมณ์วาบหวามด้วยเช่นกัน
   ฝ่ายเล็กหยงหยงพอแก้ผ้ากิมเง็กจูเสร็จก็เอามือคว้าไปด้านล่างพบแต่ความว่างเปล่าก็รู้สึกผิดหวัง เพราะอยากได้อะไรแข็งๆ มาสอดใส่รูหีที่ร้อนวูบวาบ อยู่ให้หายคันเต็มทน
   เล็กหยงหยงเวลานี้เหมือนคนบ้าหน้ามืด พอเห็นซูหยิงหยิงเข้ามาก็เปลี่ยนเป็นกระโจนใส่ซูหยิงหยิงทั้งกอดทั้งจูบดะ ไล่ฟัดเอา จับซูหยิงหยิงกดบนที่นอนลงมือถอดเสื้อผ้าของซูหยิงหยิงออกจนเกลี้ยงหมดตัว อวดร่างงามเช่นเดียวกับกิมเง็กจู  ได้ยินเสียงซูหยิงหยิงร้อง
   "ว๊าย เล็กหยงหยง หยุด มาแก้ผ้าเจ๊เจ็ทำไม อย่านะ"
   "เจ๊ เจ๊ ข้าต้องการ ข้าต้องการ อูยส์ ซี้ดส์"
   เล็กหยงหยงพูดตอบเสียงสั่นอย่างเร่าร้อน แต่ต้องครางซี้ดส์ ซ้าดส์ ออกมา ด้วยกิมเง็กจูได้เข้ามาด้านหลังเอามือจับแบะพูลเนื้อหีของเล็กหยงหยงอ้าออกแล้วเอานิ้วตัวเองแหย่เข้าไป
   "หยิงหยิง ปล่อยให้ม่วยหยงระบายได้ จะได้ช่วยให้ผ่อนคลายลงบ้าง"
   เสียงกิมเง็กจูร้องสั่ง จึงทำให้ซูหยิงหยิงยอมให้เล็กหยงหยงประกบปากอันร้อนผ่าวด้วยอารมณ์ตัณหาจัดประกบปากจูบกับตัวเอง จูบกันไปจูบกันมาทำให้ซูหยิงหยิงเกิดอารมณ์กระสันต์ตามไปด้วย ส่วนเบื้องล่างเล็กหยงหยงเวลานี้ถูกกิมเง็กจูใช้นิ้วต่างควยแทงเข้าแทงออกรูหีบริสุทธิ์ตัวเองจนน้ำออกมาเฉิ่มแฉะไปหมด

   
   

เรื่องเสียว Return ผู้ประพันธ์ในตำนานใต้ดิน  /index.php?topic=234716.90  /index.php?topic=156942.60  /index.php?topic=274815.0  /index.php?action=profile;u=407223;area=showposts;start=120  /index.php?topic=186438.195  /index.php?topic=261990.0  /index.php?topic=188049.0  /index.php?topic=258891.105  /index.php?action=profile;u=375351;area=showposts;start=1005  /index.php?topic=231323.75  Two-hitchhikers.ru ก่อนจะถึงวัยทอง (สาวใหญ่เอามันส์)  /index.php?topic=267892.0  /index.php?topic=245293.0  /index.php?topic=146031.0  เมียลืมลบไลน์แชท  /index.php?topic=289743.0  เรื่องเสียว Return!  /index.php?topic=254797.120  /index.php?topic=230582.0  /index.php?action=profile;area=showposts;u=414294  เรื่องเสียวติวนักถ่ายรูป  Two-hitchhikers.ru โลกก็เป็นแบบนี้ ตอนที่ 7  วงเวียนชีวิต...ตอนที่ 2 เรื่องเสียว  /index.php?action=profile;area=showposts;u=304744  /index.php?action=profile;u=351638  ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ ตอนที่23  /index.php?action=profile;u=376388;area=showposts  /index.php?topic=211889.255  /index.php?topic=266964.345  /index.php?topic=161325.1050  /index.php?topic=275207.0  /index.php?topic=251831.0  /index.php?PHPSESSID=rnbnn9aiipe10o0ppl7pmgp3m3&topic=289409.120  /index.php?topic=222214.435  /index.php?topic=287661.0  ครูดาวกับโรงเรียนชายล้วน ตอนที่ 2 site:two-hitchhikers.ru  /index.php?action=profile;u=404610;area=showposts;start=90  /index.php?topic=233875.90  /index.php?topic=202450.15  /index.php?topic=173082.0  /index.php?topic=171867.180  /index.php?topic=104586.0  /index.php?topic=178034.30  Two-hitchHikers.ru สุดท้ายได้ทอม  /index.php?topic=287994.45  Two-hitchhikers.ru เรื่องเสียว  /index.php?topic=206483.15  /index.php?topic=253135.90  /index.php?topic=144515.0  /index.php?topic=230132.630  /index.php?topic=233751.105  /index.php?topic=259550.0  /index.php?topic=188049.0  /index.php?topic=233483.615  /index.php?topic=252048.60  /index.php?topic=229111.60  /index.php?topic=287099.15  /index.php?action=profile;u=308707;area=showposts;start=15  Two-hitchhikers.ru - เรื่องครอบครัวรวมมิตร  ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ ตอนที่23  /index.php?topic=189609.15  /index.php?topic=262711.0  /index.php?board=1.4250  /index.php?topic=235180.45  /index.php?topic=274024.270  /index.php?topic=258948.0  แอบถ่ายสาวๆหอพัก ม.รังสิตอาบน้ำ ชุด 1 มี 4 คน  สะใภ้ เร้าร้อน ep2  /index.php?topic=225969.15  /index.php?topic=260257.0  /index.php?topic=229111.60  /index.php?topic=250569.240  /index.php?topic=250569.240  /index.php?topic=211889.255  /index.php?topic=167368.45  ดม กกน 100 สาวปลดล็อคสกิลจิตสีทอง site:two-hitchhikers.ru  /index.php?action=profile;u=308707;area=showposts;start=15  /index.php?topic=251831.0  Two-hitchhikers.ru - เรื่องครอบครัวรวมมิตร  /index.php?topic=272106.270  /index.php?topic=222315.30  จอมคนโลกใหม่ site:two-hitchhikers.ru