เรื่องนี้ว่างจริงๆถึงเขียนต่อครับ
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนม.5
ความเดิมตอนที่แล้ว
ผมกำลังจะไปกินข้าวที่บ้านดรีมครับ
แต่ผมก็ไม่เต็มใจหรอกเอาตรงๆ
.....
หือ !!! โอย นี่มันวางยาชัดๆเลย ไอ้ผมก็นึกว่าพ่อน้องดรีมตะพาไปส่งหน้าปากซอยเข้าบ้านที่ไหนได้จะพาไปกินข้าวเฉยเลย
ผมไม่ไปอ่ะบอกเลยผมไม่ไป ผมยังรู้สึกแย่กับดารที่โดนแม่น้องดรีมวีนใส่เมื่อวันก่อนอยู่เลยครับ แล้วนี่จะให้ผมไปกินข้าวที่บ้านหรอ บ้าบอ บ้าไปแล้ว ผมไม่อยากไป
" ไม่มีปัญหาใช่ไหมโทน "
ผมนี่สะดุ้งเลย เฮ้ย พ่อของน้องดรีมรู้ได้ไงเนี่ย ผมก็บอกเอ่อ เอ่อออ ผมยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เลยน่ะครับ
[ ดรีม ] : อะไรอ่า ทีซ้อมยูโดกลับเกือบ 2 ทุ่มไม่เห็นเป็นไรเลย
โอยยย ผมกุมขมับเลยครับ อย่าเทน้ำมันลงกองไฟได้ไหมโว๊ยยยย แล้วดรีมยังบอกอีกว่ากินช้าวแค่นี้เองไม่เห็นเป็นอะไรเลยอ่ะ
หึ้ย !!! โคตรแสบเลยคนอะไรวะเนี่ย โอยไม่อยากไปถึงบ้านดรีมเลยครับ พ่อดรีมถามผมว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงเดินไปสองคน ดันหน้าอกดรีมแบบนั้น แม่เขาไม่ค่อยชอบเลยนะ
ผมกำลังจะตอบครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น ดรีมก็พูดแทรกขึ้นมาว่า ก็วันนั้นมีคนเอ๋อน่ะค่ะพ่อ ไปยืนมองสโมสรหมู่บ้าน แล้วบอกบ้านของดรีมใหญ่เลย
ผมนี่หันควั่บเลยคิดในใจพอเถอะผมอาย แต่พ่อของดรีมก็พูดขึ้นมาว่า พ่อถามโทนนะดรีม หนูฟังเฉยๆ ฮู๊ววว เวรี่กู้ดเลยครับพ่อตา เอ้ยๆๆ ไม่ใช่
ผมก็บอกว่าวันนั้นตั้งใจจะส่งแค่สโมสรหมู่บ้านจริงๆครับ แต่ดรีมบอกว่า..
[ ดรีม ] : น้องดรีม ต้องเรียก ดรีมว่าน้องดรีมสิ่
[ พ่อตา ] : ดรีม !!!
[ ดรีม ] : ขอโทษค่ะ
พ่อของน้องดรีมดุเลยครับพอดรีมพูดแทรกขึ้นมา เธอจ๋อยลงทันที ผมก็เล่าต่อว่าวันนั้น จะส่งแค่ตรงสโมสร แต่ดรีมบอกว่าให้ไปส่งหน้าบ้านเลย ไม่มีใครอยู่บ้าน
ผมก็เลยเดินไปส่งครับ แล้วจากนั้นมันก็เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นครับ แล้วที่ต้องดันออก เพราะผมได้ยินเสียงรถเบรกมาข้างหลังครับ ผมไม่รู้ว่ารถจะจอดหรือไปต่อ ผมก็ต้องดูแลดรีมไว้ก่อนครัย
ผมเล่าไปตามนั้นแหละครับ บางคำก็พบายามประดิษฐ์คำให้ดูดีเข้าไว แต่พ่อของดรีมก็พูดว่า คราวหนังพูดอะไรก็พูดมาเลยนะ อย่าพยายาประดิษฐ์คำ
เพราะมันจะทำให้ความจริงใจดูไม่มีความน่าเชื่อถือ แป่วววว งงเลยตูนี่คิดว่าพูดดีแล้วมแต่โดนจับได้ง่ายๆเลย เฮ้อ รู้สึกไม่อยากกินข้าวเลยครับ
พอมาถึงบ้านดรีม เชื่อมั้ยผมมองหาประตู กำแพง หาทางหนีทีไล่เลยล่ะ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบเมื่อวานผมจะชิ่งทันที หรือว่าชิ่งเลยดีวะ
โอ้... นี่เหรอบ้านคนมีตังส์ หน้าบ้านดรีมเป็นประตูเลือนแสตนเลสครับทหน้าบ้านก็สูงเหลือเกิน ผมประหม่าบอกเลยว่าเป็นครั้งแรกที่ได้เหยียบบ้านคนรวยแบบนี้
แล้วยิ่งเป็นคนรวยที่พึ่งต่อว่าผมอีกด้วย พอลงมาพ่อดรีมก็พูดว่าแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลยนะโทน ผมก็งงอะไรวะ แต่พอนึกขึ้นได้ ผมก็ยัดเสื้อใส่ในกางเกงจัดทรงให้ดี รองเท้ายากที่เหยียบส้นก็ใส่เรียบร้อยทันที
ดรีมหัวเราะแล้วบอกไวเป็นลิงเลยอ่ะ ผมก็เงียบครับตอนนั้น เพราะหวังว่ามันจะทำให้แม่ของดรีมไม่จับต้องผมด้วยสายตาแบบเมื่อวานอีก
แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลนะ ทันทีที่ผมเข้าไป แม่ของดรีมก็มองผมตาแข็งเลย คำถามแรกคือคุณพาเด็กคนนี้มาทำไม เอ้า !!! นี่คือไม่ได้ตกลงกันไว้เหรอ นี่พาผมมาโดนด่าเหรอ
ตอนนั้นแบบโคตรรู้สึกแย่อ่ะบอกตรงๆ ผมยกมือไหว้แล้วบอกว่าผมไม่รบกวนดีกว่านะครับ แม่งเอ๊ยกูมาทำอะไรที่นี่ แต่พ่อของดรีมก็พูดว่าคุณไม่อยากจะกินก็ตามใจคุณ แต่ผมชวนโทนมากินข้าวในฐานะที่เขาช่วยดูแลดรีมในขณะที่ผมไม่ว่าง
พ่อของดรีมพูดด้วยเสียงเรียบๆแต่บอกเลยว่าน่ากลัวชิบ แม่ของน้องดรีมก็สงบลงทันทีครับ ดรีมก็เลยเข้าไปกอดแขนแล้วหอมแก้มแม่ฟอด ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วบอกว่าพี่เขาเป็นหัวหน้าฝ่ายดูแลนักเต้นดูแลดรีมด้วยนะคะแม่
พี่เขามาส่งดรีมที่หน้าหมู่บ้านหลายครั้งแล้วค่ะ แต่ไม่เคยมาตรงนี้เลยแม่ใจเย็นๆนะคะ ใช่ครับแม่ของดรีมใจเย็นแล้วแต่ก็ยังมองผมด้วยสายตาที่ไม่พอใจเหมือนเดิม ผมตัดสินใจว่าไม่กินแล้ว กินไม่ลงครับบอกตรงๆ แล้วอีกอย่างผมอ่ะไม่อยากกลายเป็นตัวมาทำลายความสุขในมื้ออาหารครับ
ผมเลยตัดสินใจยกมือไหว้ทั้งพ่อของดรีมแล้วบอกว่าผมขอตัวกลับก่อนดีกว่าครับคุณอา ผมยกมือไหว้แม่ของดรีมแล้วบอกว่าผมไม่ได้มีเจตนาจะทำอะไรให้คุณน้าไม่ไว้ใจนะครับ วันนั้นผมแค่มาส่งดรีมตามที่คุณอาไหว้วานไว้จริงๆครับ ผมจะไม่มาอีกแล้วล่ะครับ
ผมยกมือไหว้พ่อน้องดรีมอีกครั้ง ไหว้แม่น้องดรีมอีกครั้งแล้วเดินออกมาเลยครับ อยู่ไม่ไหวจริงๆสายตาแบบแม่ของน้องดรีมผมเกลียดมากเลยล่ะ มันเป็นสายตาของคนที่มองตอนที่พ่อไปขอความช่วยเหลือเมื่อตอนปี40 ที่บ้านเราล้ม
คนเราก็แปลกเวลาเดือดร้อนมาขอให้ช่วยพ่อผมช่วยได้ แต่พอเวลาเราขอความช่วยเหลือคนบางกลุ่มจะมองเราด้วยสายตาเหยียดๆเหมือนเราเป็นตัวที่จะพาเอาความซวยและความวิบัติไปหาเลย แล้วตอนนี้แม่น้องดรีมกำลังมองผมด้วยสายตาแบบนั้น
ผมรีบออกมาเลยครับ ตอนนั้นผมได้ยินนะเสียงพ่อน้องดรีมถอนหายใจโคตรแรงแล้วพูดให้มันได้อย่างนี้สิ่ ไม่รู้ล่ะครับตอนนั้นพูดถึงผมหรือพูดถึงใคร แต่ผมไม่อยู่ต่อแล้ว อยู่ไม่ไหวแล้ว ผมเดินกึ่งวิ่งออกมาครับ อยากกลับบ้านเร็วๆ
ผมเดินมาแล้วไม่รอรถเมล์ผมกลัวดรีม กลัวพ่อดรีมจะตามมา แค่ 3กิโลเมตรกว่าๆผมเดินได้สบายๆอยู่แล้ว ผมเดินกลับบ้านไปผมก็คิดในใจว่าผมทำอะไรผิด ผมเองก็ไม่ได้อยากไป ผมโดนมัดมือชก แล้วทำไมผมต้องโดนมองแบบนั้นด้วย
จนผมเดินมาถึงบ้าน ตลอดเวลามันทำให้ผมดาวน์ลงอย่างมากเลยบอกตรงๆครับผมไม่อยากเจอสายตาแบบนั้น ตอนนั้นไอ้คิงโทรมาหาผมถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่าวะ ผมถามมันแล้วคิดว่ากูเป็นไงล่ะตอนนี้อ่ะ มันถามผมอีกครั้งว่าผมจะไม่ทำหน้าที่ดูแลพวกทีมแสดงจริงเหรอ
ผมบอกมันว่าไว้ค่อยคุยกันพรุ่งนี้วันนี้กูอยากอยู่เงียบๆ ผมเดินกลับเข้ามาซึ่งแม่ก็กำลังทำกับข้าวครับ แม่ถามก่อนเลยเป็นอะไร หน้าตาถึงเป็นแบบนั้น ผมก็ถามแม่นะว่าทำไมคนรวยๆเขาถึงมองเหมือนเราต่ำต้อยจังอ่ะ แม่ผมทำกับข้าวไปแล้วถามว่าไปเจออะไรมาอีกล่ะสิ่
ผมน้ำตาไหลเลยตอนนั้นผมถามแม่อีกว่าทำไมคนรวยๆใจร้ายจังอ่ะแม่ ยังไม่ได้ทำอะไรให้เลยก็โดนด่าแล้ว แม่ผมก็บอกนะว่าคนรวยๆไม่ได้นิสัยแย่ทุกคนหรอกนะ แต่แค่ตอนนี้เรายังไม่เจอคนนิสัยดีๆแค่นั้นเอง ผมก็ถามแม่ว่ามันจะมีจริงๆเหรอคนรวยที่นิสัยดีๆอ่ะ
เพราะเราโดนคนรวยเอาเปรียบไม่ใช่เหรอ บ้านเราถึงเป็นแบบนี้อ่ะ แม่ผมก็บอกเลิกพูด ๆ ๆ เดี๋ยวกับข้าวไม่อร่อย แต่แม่ผมก็บอกว่า ถ้าผมใฝ่ดีคิดดี ทำแต่เรื่องดีๆ สักวันก็อาจจะเจอคนรวยที่นิสัยดีๆก็ได้นะ
วันนั้นผมก็นอนเลยครับอยากลืมๆเรื่องของวันนี้ เช้ามาก็รีบไปโรงเรียนเพราะเมื่อวานไม่ได้ทำการบ้าน เฮ้ยวิชาอะไรต้องส่งการบ้านมั่ง ผมเดินไปหาเพื่อนที่ยอมให้ลอกครับ แล้วก็เริ่มลอกตามที่มันบอก บางคนก็บอกไม่เอาอ่ะแก เดี๋ยวอาจารย์จับได้ชั้นจะซวย
อ่ะโอเคผมก็ไม่อยากจะฝืนใจมันนะ ตอนกลางวันผมก็ไปประชุมสีเฉพาะกิจครับ ประเด็นแรกเลยคือ พวกมันถามว่าผมจะไม่ทำหน้าที่ดูแลทีมแสดงจริงเหรอ ผมถามคำถามแรกเลยว่าทำไมต้องกูวะ มันบอกก็ช่วยๆกันหน่อยดิ่ ผมบอกโอเค ก็ไปได้นะ แต่เรื่องสแตนด์พวกมึงทำกันเองโอเคเปล่า
พวกมึงเที่ยวเซ็นปิ่น เที่ยวเซ็นพ๊อยต์ให้สบายใจ แล้วมาทำงานสแตนด์แทนกูมั้ยล่ะ พวกแม่งเงียบกริ๊บเลย ไอ้คิงก็บอกเฮ้ยช่วยกันหน่อยดิ่โทน ผมถอนหายใจแล้วพูดว่าโอเคกูดูแลได้ทุกคนนะ ยกเว้นดรัมเมเยอร์ มึงต้องหาคนอื่นมารับมาส่งแทนกูแล้วล่ะ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
หายไปนานเลยแฟนฉันนายโทนจะให้ดีขอทะเลอีกสักตอนน่ะครับนายโทนคิดถึงเหมียวอีกแล้วครับ
เล่าซะเห็นภาพสายตาแม่ดรีมเลยครับ
โทนสู้ๆครับ กำลังใจเกิดจากตัวเอง
สงสารน้องโทนจังโดนว่าที่แม่ยายเขม่นตั้งแต่เริ่มเลย
ไปเที่ยวจะสบายใจจริงเหรอ
เป็นผม ผมก็ไม่อยู่ให้เขาดูถูกเหมือนกัน เรารู้แค่ว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิดก็พอ เขาจะคิดอย่างไรก็ปล่อยเขาไป
สงสารโทนสมัยเด็กนิสัยไม่เแลี่ยนเลยเป็นลิง
อยากรู้จังว่าดรีมหายไปจากชีวิตโทนได้ยังไง
พยายามเข้าครับโทน...แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นและสัมฤทธิ์ผล
มาแล้วนางฟ้ากับหมาแดกแฟ๊บที่รอมานาน น้องดรีมนี่ทำให้โทนเราลำบากทั้งใจและกายจริง ๆ เข้าใจความน้อยเนื้อต่ำใจของโทนจริง ๆ คนรวยที่ไม่ดูถูกคนจนกว่าเหมือนครองครัวพี่แมนและพี่หวิวก็มีเหมือนแม่ว่า แต่หายากจริง ๆ
น้องดรีม จะมาได้พบเจอกันตอนโตอีกมั้ย
แต่ตอนนี้ดึงดราม่าใส่เพื่อนก่อน
เรื่องนี้หายไปนานมากจนจะจำน้องดรีมไม่ได้แล้ว มาต่ออีกนะครับ อยากรู้ว่าจะจบยังไง
ลืมไปแล้วนะเนี้ยตอนนี้
มีจัดน้องดรีมมั้ย อิอิ
อดีตของนายโทน สมัยมัธยมปลาย
คนแบบ แม่ดรีม น่าจะเยอะนะ ในสังคม
ว่าแต่ดรีมทำไมถึงหายจากสารระบบของโทนหว่า
นายโทนน้อยใจแม่ดรีม เขาก็หวงลูกสาวเป็นธรรมดาแต่ไม่กล้าฝากปลาย่างไว้กับแมวโทน ก็เลยคิดจะปรามไว้ก่อน
ติดตามครับ
โดนดูถูกแบบนี้ต้องล้างแค้นที่น้องนะครับนายโทน
สงสารพ่อน้องดรีมนะ อุตส่าห์พามาบ้านหวังจะเลี้ยงข้าวซะหน่อย เจอเอาเมียเจ้ายศเจ้าอย่าง ทำเอาว่าที่ลูกเขยหนีเลย
ชีวิตที่ต้องสู้ตั้งแต่เด็กๆของนายโทน
งง ทำไม พ่อแม่ไม่คุยกันก่อน
แฟนฉัน หายไปนานเลยนะครับ ตั้งหน้าตั้งตารอเลยครับ....
...จริงๆผมก็เบื่อสายตาแบบคนรวยที่มองโทนแบบนั่นเหมื่อนกันนะ...
เกือบลืมตอนนี้ไปแล้วครับเนี่ย หายไปนานเลย
ไม่เคยเจอแบบนี้แต่เท่าที่อ่านถ้าผมเป็นท่านโทนก็จิตตกเหมือนกันครับ
คนเรามันเหยียดกันที่ฐานะจริงๆ
ตกลงแฟนนายโทนมีคนเดียวคือคนนี้
น้องดรีมอัธยาศัยดี หรือมีใจแยกลำบากจริง
แต่่เห็นอนาคตจริงๆ มีปัญหากับแม่ สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน รันทดจริงๆนายโทน
ขอบคุณครับ
เฮ้อน่าเห็นใจ คนจนนี่นะ อะไรๆก็ไม่ดี
จุดเปลี่ยนอยู่ตรงไหนกันน้า
รู้สึกตอนเด็กโทนจะอารมณ์อ่อนไหวนะ
ไม่รู้เลย เพราะพวกงานกีฬาสีไรพวกนี้ผมสายโดด โดดล้วนๆ
มันต้องมีอีเวนท์ พระเอกช่วยนางเอกจากการโดนลวนลามสินะ.....
งานทุกอย่างใกล้ครบแล้วนะครับ
สงสารนายโทนจัง แล้วอย่างนี้จะได้คุยกันต่อไหมเนี่ย
ความต่างฐานะ ต่างความคิด และความหวาดระแวงของแม่ ที่มีลูกสาวสวย ก็แบบนี้แหละ วัยรุ่นก็ ออร์โมนปั่นป่วนล้นทะลักเป็นธรรมดา สุดท้ายรักแรกของโทนจะไปสุดที่ตรงไหน และโทนได้บทเรียนอะไร...
น่าสงสารมากๆ อดีตรักของพี่โทนเนี่ย
คนรวยมองแบบนี้น่าเกลียดคนเหมือนกันแท้ๆ ผมก็ไม่ชอบเลย พวกนี้
โทนจะมีอารมณ์เหมือนน้อยใจเมื่อมีลักษณะของการดูถูกมาตั้งแต่เด็กเลย
มันก็น่าจะรู้สึกไม่ดีกันมั่งล่ะนะยิ่งมีความทรงจำที่เจอแบบนั้นมาแล้ว
ขี้งอนแต่เด็กเลยครับคุณโทน
ใจเยนๆสิครับคุนโทน
ว่าที่พ่อตาแห่งปีเลยแบบนี้
อยากให้เวอร์ชั่นนี้ออกหลายๆตอนไวๆเลยครับ ติดตามเวอร์ชั่นย้อนอดีต สนุกดีครับ
แม่เค้าหวงลูกมากกว่าแถมมาเจอกันจังหวะไม่ดีด้วยอะไรมันก็เลยดูแย่ถ้าให้เวลารู้จักกันมากกว่านี้อาจดีก็ได้นะ
พ่อดรีมดูเหมือนเป็น มีเหตุผลเข้าใจโลก และยังมีความ ผู้ใหญ่กว่าแม่ดรีทเยอะ การที่ชวนเทพโทนมากินข้าวบ้าน อาจเพราะอยากรู้พฤติกรรมนิสัยใจคอ ว่าเป็นคนยังไง แต่ ต้องเป็นคนที่เข้าตาพ่อด้วยเช่นเทพโทน ส่วนแม่ควหวงลูกสาวจริงๆ แต่ประกอบกับ รวยด้วยมั้ง เป็นเราเจอแบบเทพโทนก็ชิ่งแหละ เจ็บใจในสายตา คำพูดที่เชือดเฉือนใจ
edit แอะ... นานๆแฟนฉัน มาลงที่ สั้นจังไหนเทพโทนบอกว่าว่างถึงลง อารมณ์ค้าง ตัดจบต้อนเฉย
ใจคนเรายากแท้ยั่งถึง
เทพวานร นี่พร้อมบวกสาวลุคคุณหนูตั้งแต่เด็กเลย มิน่าถึงเข้าตาไทเฮาหมิว
รักวัยใส ผมว่าหนีน้องดรีมไม่พ้น
รักแรกมักกินแห้วครับ.. ฮ่าๆสมัยก่อนสมัยนี้เขากินไรกันครับ
แบบนี้เขาเรียกว่าแม่ไม่ปลื้ม
แม่ยายนี่น่ากลัวจริงๆครับ
แล้วได้เป็นแฟนกะน้องดรีมไหมอ่ะจัดไหม
คงไม่ใช่ตกน้องไว้เเล้วน่ะ
น่าสงสารนายโทนจัง ไม่ได้อยากไปเลย ไปให้โดนด่า
ถึงแม้ว่าโทนทำไปเพื่อปกป้องดรีม แต่มือที่บังเอิญไปโดนหน้าอกของดรีมก็ทำให้ของดรีมเข้าใจผิดและมีความคิดเชิงลบต่อโทนได้ จึงได้แสดงสายตาออกในเชิงรังเกียจ ซึ่งก็เป็นธรรมดาของคนที่มีลูกสาวสวยแต่เป็นเพราะโทนมีความหลังที่ฝังใจก็เลยน้อยใจไม่อยากทำหน้าที่เป็นคนรับส่งต่อไป....
แม่ดรีม ทำไมถึงมอง โทน แบบนั้นหละ ทั้งๆที่ โทน ยังไม่ได้ทำอะไรลูกสาวเลย
น่าสงสารโทน..........
ขอบคุณครับ
มีไม่พอใจแม่แต่พาลน้องด้วยเอาเข้าแล้วจะได้เป็นแฟน....จริงไหมนี้
แม่ของดรีมนิสัยแย่จริงๆ แต่พ่อดูว่าดีนะ นายโทนจะไม่ดูแลน้องดรีมจริงๆหรือ
คนบางคนอีโก้สูง พวกนี้ไม่น่าเข้าใกล้จริงๆตรับ
นายโทนน่าสงสารโดนมองอย่างดูถูก
กำลังคิดถึงพอดี เห็นเขียนหลายเรื่องเลยไม่ได้ถามหาครับ
เล่าบรรยากาศความอึดอัดในการพบกันได้เห็นภาพเลย
เว้นนานจนเกือบลืมเลย จุดนี้สินะที่เป็นเหมือนแผลฝังใจนายโทนตั้งแต่เด็ก
แต่เหมือนว่าพ่อน้องดรีมก็น่าจะโอเคอยู่นะ
เชิงน่าหมั่นไส้นะแม่น้องดรีม
นึกภาพตามออกเลยคับ พวกที่ชอบมองว่าเราต่ำต้อยกว่าแล้วมองเหยียดแรงๆ
คิดถึงดรีมเหมือนกัน หายไปนาน
สู้ๆ นะโทน ทำดีย่อมได้ดี
ก็นะเป็นเราๆก็ชิ่งเหมือนไปเป็นตัวปัญหาของครอบครัวเค้าน้อท่าน
เรื่องนี้จะมีตอนน้องดรีมโดนจัดมั้ยนะ
นอยด์ สุดๆเลยนายโทน แม่ของดรีม นี่เอง ที่ทำให้โทน ไม่ชอบคนรวย
มัน่าอึดอัดจริงๆนะ บรรยากาศแบบนั้น
นี้คือเหตุผลที่นายโทนชอบดูถูกตัวเองหรอครับ
ดรีมใจร้ายกะพี่โทนมากเลย
เรื่องทำงานขอให้บอก พร้อมเอาเปรียบกันอยู่แล้ว
ขอบคุณครับ ถ้าถามว่าคนรวยนิสัยดีก็น่าจะเป็น พี่แมน พ่อพี่แมน แม่พี่แมน พี่หมิวแต่พี่หมิวนี้ก็คงจะดีนะแถมชอบเทพโทนด้วย
#อันนี้ตอนอยู่ มัธยม นึกว่าเรียน ปตรี แล้วยังไม่เจอพี่แมน พี่หมิว แต่น้องดรีมคงมีใจให้เทพโทนแน่เลย
มีหลายเรื่องมากคนนี้ จำจะไม่หมดละ
หายไปนานจนลืมภาคนี้เลย
โทนเปลี่ยนใจเรื่องดูแลทีมดรัมเมเยอร์แล้ว
แล้วโทนได้เจอน้องดรีมตอนโตอีกมั้ยครับ
จัดน้องดรีม กับแม่ไปเลย
บางคนทั้งชีวิตก็ไม่เจอคนรวยที่เป็นคนดีก็มีนะครับ
โดนสักดอกนึงเอาให่อ่อนเลย
โอโหอีโก้แรงจริงๆนายโทน
นิสัยแม่ของดรีมน่าเกลียดเกินไป แต่ก็ธรรมชาติของคนประเภทนี้แหละนะ
ชีวิตน่าสงสารนายโทน
น่าจะหาคนดูแลดรีมแทนได้ไม่ยาก แต่ดรีมและพ่อของดรีมจะยอมหรือเปล่านะ
คนที่ชอบดูถูกคนทั้งที่บางที่ก็มาจากคนจนๆ แต่พอมีก็ลืมกำพืด เจอมาบ่อย น่าเห็นใจพระเอกเราจริงๆ เจอแบบนี้ผมก็ขอบายเหมือนกัน ::Angry::
ดรีม ไม่ยอมแน่ๆ
สาขาย่อยมารัวๆเลย
น่าสงสารโทน เจอมนุษย์ป้าอารมณ์แบบนี้เข้าใจนะ สมัยนั้นมีโดนแม่สาวๆ ว่าให้คล้ายๆกัน
โทนบอกไปเลยเจ็บใจหนักกว่าเจ็บกายเยอะ
ดรีมนี่กะได้เป็นแฟนหรือเปล่า
ท่านโทนโดนรังแกกกกก สงสารรร ถ้าโดนเหยียดขนาดนั้นมันก็ไม่สบายใจอ่ะเอาตรงๆ
::Cheeky::เห็นภาพสายตาแม่ดรีมเลย
ใจเย็นๆแม่หวงลูกสาวเฉยๆ เข้าทางพ่อได้แล้ว เดี๋ยวพ่อช่วยกล่อมอีกแรง
เพิ่งเคยอ่านน้องดรีมตอนแรกเงนคับ อยากย้อนอ่านให้หมดแต่คงจะหายาก 555
อ่านแล้วสงสารปนเข้าใจอารมณ์นายโทนตอนนั้นเลย คนอายุเยอะแต่ก่อนสายตาจับผิด ดูถูกกันเก่งเหลือเกิน
เข้าใจโทนเลย ถ้าเจอคนมองแบบนั้น เราก็ไม่อยากอยู่ต่อหรอก
จะเอาชนะใจแม่ยายยังไงดี...โทน ::Thinking::
ยังไม่ได้ทำอะไรเลยโดนซะแล้ว
จัดดาวมัทธยมมั่ยเทพโทน คุณพ่อตาเขาชอบโทนนะ
มีความดราม่า
เป็นผมก็ไม่อยู่ละครับ จะไม่ไปอีกเลย
สายตาคนรวย เป็นแบบนั้นจริงๆ ครับ
แม่ว่าที่แฟนก็โหดเกิ้น
ตอนวัยรุ่นใจร้อนทุกคนแหละ
ใครเจอแบบนี้โคตรจิตตกเลยครับการมองคนแบบเหยียดๆ
เอาใจช่วนนะโทน
ได้ตั้งแต่เด็กเลยเร่อะโทน
ท้าวความหลัง ต้องทำใจนะโทน
สังคมก็แบบนี้
กว่าจะเจอพี่แมนเจ้หมิวโดนอะไรเยอะแยะเลย
เจ็บปวดนายโทน เส้าใจคนรวยสายตาหวงลูกสาวดรีม
เข้าใจนายโทนเลย คนรวยชอบดูถูกคนที่ต่ำกว่า แต่ก้อคนเหมือนกันนะครับ
บางทีก็ดูโทรง้อเกินไปนะไม่กล้า
::Sweat::ไม่ได้กินข้าวก็ลูกแทนเลยละกัน 555 แต่ผมก็ไม่ชอบนะแม่แบบนั้น
กลายเป็นท้อแท้เพราะแม่ยายจริงๆโทนน่าจะสู้กับความรู้สึกคิดลบแบบนั้นให้ได้นะครับ
แม่น้องดรีมก็โหดเกิ๊นนน ไม่เมตตาเทพโทนเลย
เรื่องใสๆดีครับ
ขอบคุณมากครับ โทนสู้ๆครับ อย่างที่แม่ของโทนพูดแหละ คนรวยนิสัยดีก็มีแต่หายากหน่อยครับ
ต้องทำใจสู้ครับ
เกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้วนะครับ
เป็นผมก็ดาวครับ บอกเลยว่าถ้าเจอแบบท่านโทน
::WooWoo:: หายไปนานเลยน้องดรีม. แหมก็โดนมองโดนว่าไปแบบนั้นก็เลยนอยด์อะน่ะ
หลายๆคนก็แปลกปากบอกให้โทนช่วย แต่ตัวเองก็แทบจะไม่ทำอะไรกันเลย
แค่แม่ยายคนเดียวที่ดูถูก แต่พ่อตาก็โอเคนี่นา เข้าทางพ่อตาดีกว่า
ม.5 วัยกำลังหัวร้อนง่ายเลย ขอให้เข้ากับแม่น้องดรีมเร็วๆนะครับ
โดนมาตั้งแต่เด็กน้อยแต่ก็ทำให้ได้ภูมิคุ้มกัน
เจอแม่น่องดรีมไปถึงกับงอนเลยอย่างนี้ต้องมาลงที่น้องดรีมแล้ว
ถ้าไม่เคยโดนสายตาดูถูกแบบนี้ก็คงไม่มีภูมิคุ้มกันที่แกร่งขนาดนี้ได้หรอกหนุ่มโทน
เป็นใครก็ไม่น่าไหวสถานการณ์แบบนั้น
ผมว่าโทนเข้าหาผู้ใหญ่ก่งนะ เดียวชนะใจแม่ดรีมแน่ๆ
มึนๆแต่เด็กแล้วไหงมีแต่สาวแจ่มๆเข้าหาว่า เสน่ห์อยู่ตรงไหนเอ่ย
อ้างจาก: ชายชรา เมื่อ พฤษภาคม 25, 2021, 10:53:29 หลังเที่ยง
หายไปนานเลยแฟนฉันนายโทนจะให้ดีขอทะเลอีกสักตอนน่ะครับนายโทนคิดถึงเหมียวอีกแล้วครับ
ท่าทางโทนจะไหวไหมนะ ดูเพลียจัง
แบบนี้ ต้องสั่งสอน แม่งรวยแล้วสันดานเสีย
เกือบจะลืมไปแล้วนะครับว่ามีตอนนี้อยู่ หายไปนานเลย
ตอนเด็กๆน่าจะยังไม่ได้จัดน้องดรีมหรอกมั้งเพราะพึ่งจะม.5เอง
แม่ดรีมนี้อย่างร้าย
คนรวยบางคนชอบเหยียดคนที่จนกว่าครับ
เป็นผมถ้าเจอสถานการณ์แบบนั้น ผมก็หนีเหมือนกันนะครับ มันอึดอัดใจยังไงไม่ถูก
งั้นจัดให้แม่น้องดรีมเขาหน่อยสิ เขาตะได้สบายใจอิอิอิ
เขาว่าสายตานั่นหลอกกันไม่ได้ น้องดรีมตัวป่วนจริงๆเลย
ผมเก็บอาการไม่ได้เลยนะ เวลารู้สึกเฟลๆ
โดนมองเหยียดๆนี่ ยิ่งแล้ว
ดรีม คือความฝัน หรือความจริงในภาคนี้
โดนแม่ยายแขม่น ก็ต้องขย่มแม่ยาย
มีงอนน้อยใจไปนะโทน
นี่เองที่มาของการที่โทนไม่สบายใจเวลาเจอคนรวย น้องดรีมก็น่ารักนะครับ แต่แบบเด็กๆ ยังไม่ค่อยเข้าใจสังคมภายนอกเท่าไหร่
คุณพ่อดรีมก็ตรงมาก แต่น่าจะเข้าใจโลกดีพอสมควร แต่ก็ยังนึกไม่ออกว่า การพามากิข้าวที่บ้านจะช่วยอะไร น่าจะรู้จักภรรยาของตนเองดี
ต้องมีเงื่อนงำแน่ครับ
จุดเริ่มต้นของความสนุก
คิดเยอะตั้งแต่วัยรุ่น จนมาถึงวัยทำงาน เข้าใจนะทำดีโดนว่าเป็นใครก็เสียใจ
มันมีคนแบบนี้อยู่จริงๆ คิดในแง่ร้ายไว้ก่อน มองคนที่ภายนอก กดคนที่ต่ำกว่า แต่ตัวเองก็แทบจะไปเป็นเบ๊ให้คนที่เหนือกว่าโดยที่ไม่รู้สึกอะไร
มันเป็นแค่บางคนไม่ใช่ทุกคน เอาจริงๆคนระดับสูงจริงๆเค้านิสัยดีเป็นส่วนใหญ่ แต่พวกลูกน้องนี่ชอบเบ่งแทนเจ้านายครับ
โทนมันกะลังน้อยใจ
สายตาคนรวยที่ดูถูกคนจนมันช่างอึดอัดเสียจริงๆ คนเราเกิดมาไม่เท่ากัน ต้องดิ้นรนกันไปครับ สักวันเราจะรวย ถ้าขยัน
แฟนฉันกลับมาแล้วดีใจจัง
สงสารโทนโดนคนดูถูก ดวงยังไม่เจอคนดีๆสินะ
คิดถึงเรื่องนี้ และร้านเกะสาขาทะเลด้วยครับ
อยากรู้ว่าน้องเหมียวสบายดีป่าวครับ
เจอแบบแม่น้องดรีมนี่ ห่างๆไว้ดีกว่า เสียสุขภาพจิต
คนรวยที่นิสัยดีๆหรอ .....
ดีแล้วที่ออกมาถ้าได้นั่งกินข้าวด้วยอึดอัดตาย
จริง ๆโทนก็เจออะไร ๆมาตั้งแต่เล็กแล้ว ก็น่าจะรับมือกับอะไรได้หลายอย่างเนอะ แต่ว่า..ของแบบนี้..มัน
สู้ๆครับนายโทนต้องชนะใจแม่น้องดรีมให้ได้
ออกแนวเรื่องดราม่า มากกว่าเรื่องเสียวนะเนี่ย แต่ก็ชอบอ่านนะ
น้องดรีม รอมานาน
โทนวัยละอ่อนก็สนุกไปอีกแบบครับ
แม่น้องดรีมนี่คงไม่ชอบคนมากมายีบลูกสาวอย่างมากแน่ๆ
ส่วนคุณพ่อคงจะดุพอตัวเลยกำราบคุณแม่อยู่
เรื่องนี้มาแล้ว รอน้องเหมียวณทะเลอีกเรื่องนะครับคิดถึง2โหล
พ่อตารักเหรอ
คุณแม่หวงลูกสาวมากไปหน่อยน่ะ
แฟนจ๋ามาแล้ว ไปกินข้าวบ้านน้อง
จะไปตีกะแม่ไหมน๋อ 555+
ช่วงรุ่นห่าม
เป็นผมจะลองนั่งกินข้าวด้วยดู ให้แม่ดรีมอกแตกตายเลยที่สายตาทำไรเราไม่ได้
ก็ต้องเข้าใจหัวอกพ่อแม่นะ ครับ พี่โทน
เรื่องเหยียดมันมีมานานแล้วโทน เหยียดได้ทุกเรื่อง
ต้องออกรอบกับน้องดรึมสักรอบนะครับ
พ่อน้องดรีมต้องมาเจอโทนเพื่อเคลียร์ปัญหาหรือป่าว
อืมเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้วนะเนี่ยพี่โทน อ้อภาคทะเลก็ด้วยเสียดายครับทะเลกำลังหวานเลย
โดนเหยียดตั้งแต่นั้นเป็นผมก็ไม่สนหรอก แล้วต่อไปโทนจะได้ดูแลครีมมั้ยล่ะนี่
ฝังใจไม่ขอดูแลดรัมแล้ว55
คนนิสัยแย่ไม่จำกัดแค่คนรวยหรอก คนไม่มีจะกินนิสัยแย่มีเยอะไป
นายโทนโดนว่าที่แม่ยายจัดหนักซะแล้ว
ใช่ครับ แม่ พูดถูกซักวันเราจะเจอคนดีๆ อย่าไปคิดให้เสียอารมณ์กับคนไม่ดี
โทนเป็นใครก็ไม่รู้ นิสัยเป็นอย่างไรแม่ครีมก็ยังไม่รู้ หัวอกคนเป็นแม่ก็ต้องก็ต้องห่วงลูกสาวตัวเองไว้ก่อน
ไม่ได้ดรีมเป็นแฟนเหรอ
ผมรออ่านเรื่องนี้ล่ะครับ
ปมคนรวยนิสัยแย่ คงฝังลึกไปมาก
โชคดีเจอพี่แมนกะครอบครัว (ยกเว้นเจ้หมิวตอนความคิดยังไม่โตนะ 5555)
คนรวยก็ไม่ได้นิสัยแย่ทุกคนนะ ตอนนี้นายโทนก็เจอแล้วไง ทั้งพี่หมิว พี่เตย พี่แมนอีกคน ถึงจะดุแต่ก็ดุเพราะรักนะอ
คนบางคนก็มองคนไม่เหมือนคนจริงๆนะครับ
รอจนนาน นานเกือบลืม แม่ดรีมเขาห่วงลูกสาวเป็นธรรมดา
ขอบคุณครับ.. เข้าใจฟิวล์ที่โดนดูถูกเลยครับ... ถูกมองด้วยสายตาเหยียดๆมองตั้งแต่เท้ายันหัวเลย 555
ทำไมต้องมองคนแบบเหยียดด้วยนะน่าเบื่อมากคนแบบนี้
ผมว่าบางที พ่อน้องดรีมอาจจะดุแต่ใจดีก็ได้นะครับ
เด็กมันแรงงงดี
แล้วแต่คนจริงๆนะเนี่ย
งานมันจะเสร็จมัยละ แต่ละคน
อำมหิตกว่าสายตาแม่น้องดรีมก็คงเป็นไรท์แหละ บรรยายซะเกลียดได้เข้ากระดูกเลย
อืมมม...คนรวยเป็นแบบนี้95%
ปี40 นี่มันก็หนักจริงๆนะ แต่ปีนี้ หนักกว่า เพราะมันกระจายไปทั่ว
เที่ยวอย่างเดียว พอให้มาทำงานไม่เอา พูดแล้วโมโหแทนโทน
โทนน่าสงสาร
ดุทั้งพ่อตาแม่ยาย555
ช้ำใจไหมโทน
ที่น้องดรีมหายไปจากโทนก็คงเพราะแม่ดรีมสินะ
ประสบการณ์ที่แสนเลวร้าย แต่ก็ผ่านมันมาได้
อยากอ่าน หายไปนานมากเลย ...
นอกเรื่อง รูปเจ้น่ารักจัง 5555
โดนแบบนี้มันดาวน์จริงๆนะ
ดูท่าแล้วน้องดรีมน่าจะมีใจให้พี่โทนแล้วนะเวลานี้ ด่านคุณพ่อก็น่าจะผ่านแล้ว เหรอด่านแม่นี่ะ เป็นผมก็ถอดใจเหมือนกันนะ เพราะว่าความรู้สึกกับน้องดรีมก็ยังไม่เท่าไรด้วย
::Shout:: รวยกว่าให้เขาดูเลยครับคนประเภทนี้
น้องดรีม นี่ใช่ แฟนคนแรก หรือปล่าว ครับท่านโทน
อ่านหลายตอนแล้ว ชัก สับสน
โดนแม่ผู้หญิงมองแบบนี้เป็นใครก็ทนไม่ได้สงสารนายโทนของเรา
::Crying:: ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นเลย บ้านผมจนมาก จนพ่อแม่บางคนของเพื่อนจะมองเราด้วยสายตาแบบ อย่ามาเล่นกับลูกฉันนะ อี๋..... ประมาณนี้
เห็นภาพสายตาแม่น้องดรีมเลย
ออกแนว พ่อแม่กีดกันแหะ
ขอบคุณครับสนุกดี
ชอบมี่มีบทพูดเยอะครับ
พอคิดลบแล้วมันจะดำดิ่งนะ ทุกอย่างกลายเป็นเลวร้ายไปหมด ถ้ามั่นใจว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ก็ไม่น่าต้องไปสนใจพฤติกรรมห่วยๆ ของคนบางจำพวก
แม่ใคร ใครก็รัก ว่ากันไม่ได้หรอก
เอาหว่ะๆๆ มีงอนมีน้อยใจ ฮาๆ
ดีที่ตอนนี้ปล่อยวางได้แล้ว ไม่งั้นจุกอกตายแน่ๆ
เรื่องนี้หายไปนานมากๆ แต่เข้าใจได้ ท่านคงยุ่งมากๆ
มันก็จะ อืมๆๆๆๆ อึดอัดหน่อย ว่าแต่นั่นมันก็อารมณ์ฝั่งนี้ล่ะนะ
เล่าซะเห็นภาพสายตาแม่ดรีมเลยครับ
เข้าใจคุณโทนเลยครับ หน้าที่รับส่งนี่มันสุดจะบรรยายจริงๆ
ทำไมคนรวยชอบรังเกลียดคนจนนักนะขอรับ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร ยื่งเป็นแม่ของฝ่ายหญิงแล้วนะ บอกได้คำเดียวเลยว่า ร้ายยยยยย
โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ ...........อยู่ที่ใครเป็นคนล่าฝัน
โทนสู้ๆ
น่าสงสารเจ้าโทนจังเคยเจอสายตาแย่ๆ แล้วกลับมาเจออีก
สุดยอดนายโทน เยี่ยม
ใจเย็น โทน ใจเย็น เพื่อนเขาไม่รู้เรื่องด้วย
โทนนาย ทำได้อยู่แล้ว
เป็นผม ผมก็เซ็งนะ ไปกินข้าวบ้านสาวแล้วเจอบรรยากาศแบบนั้น
กำลังมาตามเก็บเรื่องอื่ื่นๆครับสนุกไม่แพ้คาราโอเกะเลยครับ
โทนของขึ้นแล้วนะ
รอตอนต่อไปอยู่นะครับ ชอบตอนนี้มากเลย เหมือนย้อนวันวาน
แล้วปัจจุบันยังได้เจอกับน้องดรีมอยู่มั้ยครับ
ความทรงจำกะดรัมเมเยอร์ จะเป็นจริงไหมนะ
หงุดหงิดเลยเจอคนแบบนี้
เอาแล้วๆๆๆ
โถ่วพ่อ ไปกันใหญ่เลย
หายไปนานเลยนะจะแฟนฉันนายโทน
นายโทนสุดยอด
ชอบเรื่องนี้รู้สึกเฟลๆดี แบบ ก็กูไม่อยากทำ ทำไมมาคะยั้นคะคอกุจริง อะไรแบบนี้
แต่ชอบพ่อน้องนะดูตรงๆ มีเหตุผลดี
ตอนที่ 6 ที่ตามมาเป็นเดือนพฤษภาคมปี2021 เวลาต่างกันปีกว่า ผมคงตามตอนอื่น ๆพบนะครับ
ต้องรับกับหน้าของแม่ดรีมอีกล่ะมั้ง
แม่เค้ารักลูกสาวเขา
เราเองก็ยังไม่ดีพอ
อ้าว โทนไม่กล้าเสียแล้ว
โอย..น่าสงสาร
ปี 40 บ้านโทนหน้าจะโดนหนักจริงๆ
ผมพลาดเรื่องนี้ไปได้ยังไง
เป็นใครก็เฟลครับเจอแบบนี้
รอลุ้นๆ
คนรวยชอบดูถูกกันดีนัก
เข้าใจความรู้สึกท่านโทนมากๆครับ
วัยรุ่นเลือดร้อนนนน ชัดเจนแต่เด็ก
จังหวะชีวิตก็แบบนี้แหละ หวังอะไรมักไม่ได้ตามหวัง แต่ถ้าไม่เคยคิดหวัง มันจะมาเอง
ลุยได้ทุกอย่างยกเว้น น้องดรีมมมมใ
พ่อดรีม นี่ดููแล้วเป็นพ่อที่ดีมากเลยนะ
ขอบคุณครับ
จัดแม่ก่อนลูกสะเลยดุจริงๆ
เข้าถ้ำเสือเลยรอบนี้สู้ๆครับ
รอจนนาน นานเกือบลืม แม่ดรีมเขาห่วงลูกสาวเป็นธรรมดา
คนรวยนิสัยดีมีจริงโทนมีเยอะด้วย แต่ต้องเป็นพวกที่รวยมาตั้งแต่ดั้งเดิมหรือพวกที่เคยล้มลุกคลุกคลานมาก่อนแล้วรวย พวกนี้จะดีมากไม่ดูถูกคน แต่พวกที่เพิ่งรวยหรือมีมากหน่อยกับพวกที่ไปแต่งกับคนรวย พวกนี้นิสัยจะไม่ค่อยดีเท่าไร มองหัวจรดเท้า เจอมาเยอะ แบบเจ้านายเก่าผมสมัยก่อนที่ดีมาก ทุกคนดีหมดทั้งพ่อแม่นายเห็นผมเป็นลูกเป็นหลานไม่ถือตัว ตัวนายให้ผมเรียกพี่ตลอด แต่ลูกน้องคนอื่นเรียกนายนะ
ติดตามมาจาก เธอ ฉัน และเขา อ่านแล้วสนุก
คนเราต้องมีศักดิ์ศรี ใครมาเหยียดหยามมาดูถูก ก็สมควรที่จะออกมาห่างๆไว้
เศร้าจัดเลยนายโทนตอนนี้ปมเกลียดคนรวยยิ่งเหมือนผูกมัดเข้าไปอีกพี่แมนเขาคลายปมนี้ยังไงน้อถึงเข้าถึงตัวของนายโทนได้
น่าชัดให้
คนรวยที่ดีก็มีอยู่ แต่ยังไม่พบ ยังไม่มาช่วยเหลือ ก็ต้องช่วยตัวเองไปก่อน
::Hmmm:: จีบดรีมตอนไหนเน้อ
ความรักเอย
มีปมในใจทำให้ขาดความมั่นใจและแอนตี้โดยไม่มีเหตุผลครับ