🧡 XONLY 🧡

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง


>>>อ่านย้อนหลังตอนที่ 111< < < CLICK !!! (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=266279.0)



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ








★★★★★★★★★★★



ปล.2  สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ




★★★★★★★★★★★



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมกลับมาทำงานแล้วครับ ชีวิตของพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆคนนึง

กำลังจะกลับมารันอีกครั้ง ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ่โว้ยยยยย

เพราะว่าวันแรกที่มาทำงาน ก็เจอพี่แท-โอ หน้าบริษัทเลย

แล้วทักผมด้วยนะ นี่มันปีศาจชัดๆวันก่อนเมาปลิ้นแท้ๆ

ยังมาทำงานได้หน้าตาเฉยเลย โอยย ขี้เกียจบ้างก็ได้พ่อ



★★★★★★★★★★★


นายโทนไดอารี่ 112



บอกตามตรงครับว่าการมาเจอพี่แท-โอ เป็นเรื่องที่ผมไม่ได้เตรียมตัวเลย ผมแม่งลืมไปว่าพี่แท-โอ แม่งปีศาจชัดๆ เมาซะขนาดนั้น เละซะขนาดนั้นแต่ยังมาทำงานได้สบายๆ จริงๆผมก็รู้สึกดีนะ แบบว่าคนระดับนั้นอ่ะยอมเผยด้านเละๆเทะๆมาให้ผมรับรู้ มีที่ไหนเมาแล้วโทรมาหาผม ว่ามั้ยครับคุณผู้อ่าน


แล้วหัวหน้าผมก็มองหน้าแล้วแบบ น้องโทนครับถ้ามีอะไรให้พี่คนนี้รับใช้มึงบอกได้เลยนะครับ ผมนี่กุมขมับเลยแต่ละคน แล้วพี่เขาก็ถามว่าอะไรวะน่ะ ผมก็ยื่นให้ดู พี่เขาบอกแล้วบอก เข้ !!!  ให้ขนาดนี้เลยเหรอวะ ผมก็ต้องรีบเดินกลับเข้าไปในแผนกเลยครับ เพราะคนเริ่มมองเยอะแล้วว่ะ


ผมเดินมากับหัวหน้าครับ คนก็เลยมองตามปกติ เข้ามาให้ห้องทำงานปุ๊ป พี่ในแผนกก็แซวเลยว่า แหมมม อีโทน มาทำงานวันแรกก็โดนหิ้วมาเลยเหรอ ผมก็บอกว่านี่ผมหวังดีนะเนี่ย เห็นเดินคลำนู่น คลำนี่สงสัยสายตาไม่ดีเลยช่วยพามา หัวหน้าผมก็เสริมเข้ามาอีกว่า โอยย สายตาฟ่าฟาง แล้วพี่เขาก็ทำท่าจิ้มตาผมแล้วพูดว่า ตามึงนั่นแหละจะบอด


แล้วก็ได้หัวเราะกันไป 1 กรุบครับเช้านี้ หัวหน้าบอกผมว่าเดี๋ยวมึงเข้าไปคุยกับพี่หน่อย ผมวางของเสร็จแล้วก็เข้าไปคุยครับ เข้าไปผมก็ยืนรอก่อนเลย พี่เขาก็เร็วมากนะครับ เข้ามาก็หยิบเอกสารมาเตรียมทำงานเลย สุดยอดจริงหัวหน้า พี่เขาบอกอื้มนั่งก่อน ผมก็นั่งเลย แล้วตอนนั้นบรรยากาศก็เปลี่ยนไป


พี่เขาบอก มึงคงไม่ลืมใช่มั้ยที่พี่สั่งพักงานเพราะอะไร ผมก็ตอบครับ พี่เขาก็บอกอื้ม อย่าให้มีอีกแล้วกัน ยังไงพี่ก็คงไม่เอาเอ็งออกเพราะเรื่องพวกนี้หรอก ทำได้อย่างมากก็แค่สั่งพักงาน แต่เอ็งจำไว้ว่ารายงานทุกอย่างพี่ก็ต้องส่งขึ้นไปข้างบน แล้วการที่ถูกพักงานบ่อยๆ มันจะส่งผลต่อเรื่องการโปรโมต


ที่พี่ห่วงก็มีแค่นี้แหละ ทำงานดีแต่โดนเตะตัดขามันก็หมดไฟได้เหมือนกัน ผมก็ตอบครับพี่ไปเหมือนเคย พี่เขาบอกว่ารู้ว่าเอ็งน่ะมีเส้น มีทางให้เลือกเยอะ แต่ที่พี่จะบอกว่า ถ้าเอ็งยังทำตัวไม่เหมาะสมกับที่ที่นั้นแล้วเข้าไปอยู่ รับรองเลยว่าพวก เสือ สิง กระทิง แรด น่ะ จ้องลุมทึ้งมึงแน่ๆ


แล้วยิ่งมึงสนิทกับพวกนั้นมากเท่าไร พวกนั้นก็จะยิ่งหวดมึงแบบเน้นๆโดยที่ไม่สนว่ามึงจะเป็นลูกชายท่านประธานหรอก เพราะด้วยนิสัยคุณ ( ชื่อคุณท่าน ) เขาไม่ใช่คนใจดีกับเรื่องงานหรอกนะ เอ็งอยู่กับเขามาหลายปีก็น่าจะรู้ดี ผมก็ตอบครับไปอย่างเดียวเพราะผมก็รู้ว่าคุณท่านเข้มงวดแค่ไหน พี่เขาบอกอื้มก็มีแค่นี้แหละ พยายามคุมอารมณ์ตัวเองหน่อย ถ้ามึงได้ออกหมัดไป พี่กลัวคู่กรณีมึงจะได้นอนโรงพยาบาล


ผมก็บอกโถ่วว ผมก็แค่พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ จะไปทำอย่างนั้นได้ไง พี่เขาขยำเอกสารแล้วขว้างในหัวผมเลย แล้วบอกธรรมดาบ้านมึงสิ่ ไอ้ห่านี่กระทืบการ์ดมืออาชีพซะยับขนาดนั้น มึงไปอมวัดมาพูดพี่ก็ไม่เชื่อมึงหรอก ไปเลยไปทำงานเลยมึง งานที่ค้างน่ะไปเอากับเหมียว ผมก็ถามหืม เอาเลยเหรอพี่


พี่เขาก็ขยำกระดาษอีกแล้วจะขว้าง ผมก็บอกโอ้ยๆ ๆ ๆไปแล้วๆ พี่เขาก็บอกไอ้นี่ มีช่องว่างนิดเดียวมึงก็จะเล่นนะ แล้วพี่เขาก็โยนเอกสารหลายเล่มมาให้แล้วบอกว่านี่มึงเอาไปดูเลยซะ  ผมก็ถามอะไรเนี่ย พี่เขาก็บอกว่ารีเควสจากแผนกอื่นๆ สรุปแล้วมึงต้องคอยดูแลการสัมมนาด้วย  โอ้ยยยย ผมถามอิหยังวะเนี่ยยย แล้วไหงมาให้ผมดูแลล่ะ


พี่เขาก็โวยวายแล้วบอกว่า จะบ่นทำห่าอะไร โอกาสสร้างผลงานแท้ๆ ไปมึงรีบกลับไปดูงานเลยนะ ผมก็บอกแบบเบาๆไปว่า จะดูยังไงล่ะพี่ แต่ละแผนกนิสัยเป็นไงผมยังไม่รู้เลย พี่เขาก็เอายางลบอ่ะ ขว้างมาโดนหัวผม แม๊นนน แม่น แม่นชิบหาย ดังป๊อก พี่เขาบอกว่ามันหน้าที่มึงเว้ย อยากเติบอยากโต มันก็ต้องทำงานยากๆ ไปเลยมึงไสหัวไปเลยไอ้ห่า


ผมก็โดนทั้งไล่ ทั้งเอากระดาษปาใส่ แต่ผมรู้แหละครับว่าพี่เขาไม่ได้จะด่าอะไรมากมาย มันเป็นสไตล์ของแกนั่นแหละ อยากให้นึกถึงซีรีย์จีนเรื่อง ดาราจักรน่ะครับ ฉากที่พระเอกโดนฮ้องเต้ถีบเพราะไปฆ่าผู้ร้ายก่อนเอาตัวมาสอบสวนนั่นแหละครับ ถีบเพราะพระเอกทำผิดจริงๆ แต่ในใจคือไม่ได้เกลียด ก็ประมาณนี้แหละครับ พอออกมาพี่จักรก็บอกว่า โดนแต่หัววันเลยนะโทน



ผมก็ยกมือไหว้สวัสดีครับพี่จักร พี่จักรตบไหล่แล้วบอกอื้มทำงานๆ แล้วผมก็กลับมาที่ห้องจิ๋วๆงานของผม ห้อง 2*2.5 เมตรโดยประมาณ แล้วก็มีคนมาเคาะประตู พอเปิดมาอ้าวเหมียววว เธอมาถึงก็ต่อยท้องผมไปทีนึงเลยนะแล้วบอกว่าหมั่นใส้ ผมก็เลยจับมือเธอเบาๆ แล้วบอกอารายเนี่ยทักกันแบบนี้เลยเหรอ เหมียวบอกก็แบบนี้แหละ แล้วเธอก็เอางานมาวางให้เลยล่ะครับ



ผมก็รับ ๆ มาแล้วก็วางไว้ก่อนแล้วถามว่าทำงานเป็นไงมั่ง เหมียวก็บอกว่าหนักมากมายอ่ะ วันนี้เลี้ยงข้าวเลยนะ ผมบอกโอเคได้เลย แล้วเธอก็ออกไปครับ แต่ก่อนจะออกไปเธอหันมาแล้วบอกว่าอย่าลืมดอกเบี้ยด้วย อู้ยยย นี่ผมโดนทวงอะไรครับเนี่ย เพราะมันไม่ใช่เงินแน่นอนล่ะแบบนี้


การหยุดงานไปนานมันก็ทำให้อะไรหลายๆอย่างสะดุดแหละครับมันเป็นสัจธรรมก็ว่าได้ ก็คงเหมือนนักบอลที่แม้จะได้ซ้อม แต่ถ้าไม่ได้ลงสนามจริงฟอร์มก็คงฝืดๆอ่ะแหละ แต่ผมก็ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดครับ เอาตรงๆตอนนี้ผมต้องต่อสู้กับความขี้เกียจของตัวเองเลยนะ

ต้องยอมรับว่างานการ์ดที่ผมไปทำ พอซ้อม ต่อให้หนักจนอ้วกแค่ไหน แต่พอซ้อมเสร็จก็ได้พัก แต่งานนี่คือต้องคิด คิดแล้วทด ทดแล้วจด จดแล้วทำใหม่ แบบนี้วนๆไปเลย เฮ้อปวดหัว นี่แหละถึงบอกว่าต้องสู้กับความขี้เกียจ จนพอถึงเวลาพักแล้ว หัวหน้าก็เดินมาเคาะประตูห้องผมเลย


ผมถามอะไรพี่มีไร พักเที่ยงแล้วนา พี่เขาก็บอกเออก็พักเที่ยงไง มึงไม่ขึ้นไปข้างบนเหรอ เอ้าชิบหายแล้ว ผมทำงานจนลืมเลยว่าพี่แท-โอ เขาเรียกให้ผมขึ้นตอนพักเที่ยง ผมรีบเซฟงาน ปิดคอม แล้วยกมือไหว้หัวหน้าเลย แล้วบอกขอบคุณครับพี่ ถ้าพี่ไม่มาบอก ผมลงไปกินข้าวเลยแน่ๆ พี่เขาก็บอกเออๆรีบไป


แล้วผมก็รีบเดินไปเลยครับ แล้วก็ขึ้นไปข้างบนทันที พอมาถึงผมก็ต้องยืนเฝ้าหน้าห้องทำงานก่อน ก็นะมันเวลาพักเที่ยงนี่นา เลขาหน้าห้องก็มองแล้วถามว่าพบใครคะ ผมก็บอกว่า ช่วยบอกว่าโทนมาขอพบคุณแท-โอ ครับ เข้าก็ทำหน้าแบบงงๆนะ แต่ก็กดโฟนแล้วพูดไปข้างใน


แล้วแปปนึงแทนที่ผมจะได้เข้าไป แต่พี่แท-โอ กับพี่แมนก็พากันเดินออกมาเลย พนักงานหน้าห้องก็ยืนขึ้นทันที  พี่แมนบอกโอ้ไอ้นี่มาตรงเวลาดีนี่หว่า แล้วพี่แมนก็พูดเป็นภาษาอังกฤษแหละครับ เพราะคงอยากให้พี่แท-โอเข้าใจด้วย พี่แท-โอ ก็บอกว่าดีแล้วที่มาเอง ไม่งั้นคงลงไปตามตัวแน่ๆ ผมก็ฮึ๊ !!!  อยากจะขอบคุณลูกพี่ผมจริงๆครับ


ผมก็ถามว่าแล้วพี่แท-โอ มีงานอะไรให้ผมทำครับถึงได้เรียกมา พี่แท-โอ บอกว่าไปคุยกันข้างนอก แล้วพี่แท-โอ ก็หันไปพูดกับเลขาคนไทยคนนั้นว่า ไม่ต้องตามมาขอความเป็นส่วนตัว . . .  เลขาคนนั้นก็เบรกกะทันหันเลยล่ะครับ เอาจริงๆผมก็แอบสงสารเธอนะ แต่ว่าผมก็ไม่ลืมเรื่องที่เธอพูดกับผมไว้ก่อนหน้านี้เหมือนกัน



ชิบหายแล้วลืมเลย พอลงมาข้างล่างแล้วคนก็เพียบเลย มันเป็นช่วงพักเที่ยงไง อื้อหือแกรนด์ โอเพนนิ่งเลยทีนี้ คนก็มองมาเต็มเลยทีนี้ ผมเดินผ่านคนกลุ่มนึงนะ แล้วได้ยินเสียงพูดชัดๆเลย นี่ๆๆ หัวขาวๆนั่นที่ออกข่าวใช่ไหม คุณแท-โอ ก็อยู่ด้วยงั้นก็คนเดียวกันซิ่ อยู่บริษัทเราเหรอ โอยย อายว่ะ พี่แมนมาสะกิดแล้วบอกดังแล้วเว้ยยยยยย โอยผมอายครับ


พี่แท-โอ ก็เดินนำไปเลยครับ มาถึงหน้าบริษัทรถตู้คันใหญ่ก็รออยู่แล้ว พวกเราขึ้นรถมาครับ เหมือนว่าร้านจะถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ตอนนั้นคนก็มองเต๊มมมมม เอาจริงๆผมหวั่นใจว่ะกลัวจะกลับมาไม่ทันเข้างานตอนบ่าย แล้วมันคงดูน่าเกลียดแน่ๆ ถ้ามาทำงานวันแรกแล้วก็ล่อซะสายแบบนี้



เรามาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งนึงครับใกล้ๆนั่นแหละ ดูเหมือนว่าโต๊ะจะถูกจองเอาไว้แล้ว มาถึงก็นั่งๆ แล้วกฎในการมากินข้าวกับพี่แท-โอ คืออยากกินอะไรสั่งเลย ถ้ามากะมิดกะเมี้ยนทำเป็นเกรงใจ โดนด่าหูชาแน่นอนครับ แต่มันก็ต้องถูกจริตผมด้วยอ่ะแหละ และคราวก่อนที่ผมไปกินสเต๊กตอนพาพี่พลอยกับจอยไปเลี้ยง ผมติดใจสเต๊กว่ะ



เลยชี้นี่เลย สเต๊ก วากิว A5 ขอแบบมีเดียมๆ พอสั่งปุ๊ปผมก็มองพี่แท-โอปั๊ป เขาก็ปรบมือแปะๆ แล้วบอกว่าสั่งได้ดี นึกว่าจะลืมซะแล้ว ผมก็ยิ้มๆๆ คิดในใจถ้าลืมก็บรรลัยสิ่ครับ พี่แมนก็สั่งต่อ ระหว่างที่รออาหารผมก็มองไปรอบๆ อู้หูย ร้านนี้มีแต่คนแต่งตัวดีๆทั้งนั้นเลย มองจากราคาก็ไม่แปลกใจอ่ะคร๊าบบบ เพราะถ้าไม่ใช่โอกาสพิเศษจริงๆ ผมเองก็คงไม่มาที่นี่แน่ๆ


พี่แท-โอ ก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาว่า แมน พี่สนใจในตัวคุณ ( ชื่ออดีตหุ้นส่วนใหญ่ )  พี่แท-โอ บอกว่าพี่ชอบวิสัยทัศน์ของเขา ยังไงซะถ้าเป็นไปได้พี่อยากให้แมนดึงตัวเขาให้อยู่ในผังองค์กรด้วยล่ะ พี่แมนก็ตอบว่าผมเองก็ตั้งใจแบบนั้นครับพี่แท-โอ เพราะเอาจริงๆผมกับพ่อเองก็ยังไม่รู้โครงสร้างทั้งหมด ยังไงก็ต้องให้คนภายในช่วยด้วย


พี่แท-โอ หันมามองผมแล้วถามว่า แกล่ะว่าไงโทน มีอะไรจะแนะนำหรือเปล่า เอาจริงๆผมก็ไม่มีอะไรแนะนำหรอกครับคุณผู้อ่าน แต่ว่าพี่แท-โอ ถามมาแบบนี้แล้วมันเหมือนเป็นการบังคับว่าต้องมีเรื่องอะไรเสนอกับพี่แท-โอ เขา ผมก็พูดไปว่าเอ่อ จะให้ผมเสนอกับพี่แมนตรงๆเลยเหรอครับ มันจะไม่ดูข้ามหน้า หัวหน้าผมเหรอครับ พี่แท-โอ บอกว่านี่คือโต๊ะอาหาร การพูดคุยแลกเปลี่ยนมันไม่ได้ข้ามหัวใครนะ


ผมก็ครับๆ แล้วก็พูดว่าจริงๆ ผมพักงานไปนานเลยไม่รู้ว่าระหว่างนี้ที่บริษัท มีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง และไปทางไหนบ้าง แต่ถ้านับจากก่อนที่ผมจะโดนพักงาน ผมแอบหงุดหงิดเรื่องระบบชนชั้นครับ พี่แท-โอก็มอง แล้วบอกว่าเรื่องนี้ไม่ต้องพูดหรอก เพราะว่าไอ้ระบบนี้มันมีมาตั้งนาน แล้วมันก็ไม่มีทางลดความเหลื่อมล้ำไปได้


เพราะงั้นสิ่งที่ต้องทำคือ ทำงานให้เหนือกว่าพวกนั้นไปเลย จะข้ามหน้าข้ามตาก็เอาให้สุด อย่ามีช่องให้มันคนไหนมาเอาเปรียบหรือหาผลประโยชน์จากความทุ่มเทของแก ผมฟังแล้วนิ่งเลย ถ้าคุณผู้อ่านจำได้เหตุผลที่ผมโดนพักงาน นั่นก็เพราะงานที่ผมทำไปนั่น พวกคนในแผนกไม่ตามงาน ไม่บรีฟต่อกันเลย แล้วก็มีแต่พวกรอชุบบางคนด้วย ผมก็ได้แต่ฟังและเข้าใจแหละครับ


พี่แมนบอกว่าเรื่องนี้ค่อยคุยกันไอ้โทน ผมก็พยักหน้าตอบครับพี่แมนไป แปปเดียวครับอาหารก็มาแล้ว และมันหมดเวลาที่จะพูดเรื่องซีเรียส เพราะได้เวลาเพลิดเพลินไปกับสเต๊กแล้วววว อูววว เนื้อวากิว A5 ที่ผมไม่คิดจะสั่งกิน ทำไมมันอร่อยแบบเน้ !!!!!  ความจุ๊ยซี่ของเนื้อ ความชุ่มฉ่ำ นี่เกินบรรยายจริงๆว่ะคร๊าบบบ อย่างนี้นี่เองที่เขาบอกๆกันว่าเนื้อที่ดีนะ มีแค่พริกไทย กับ เกลือก็อร่อยแล้ว แบบนี้เองสิ่นะ  แต่พี่แท-โอ ก็แนะนำว่า คราวหลังลองแค่ A4 พอ  A5 มันแทรก มันเยอะอาจจะเลี่ยนไปสำหรับแก คราวหลังก็ลองแค่ A4 ดูสิ่



ผมก็ตอบครับ ๆ ๆ พี่แท-โอ แล้วพวกเราก็กินในแต่ละส่วนของตัวเอง ซึ่งก็จะมีคุยกันบ้างครับ พี่แมนก็ถามว่าพี่ฮยอน-อา กลับไปเพราะงานด่วนเหรอครับพี่แท-โอ พี่แท-โอ บอกอื้มก็ส่วนหนึ่งนั่นแหละ แต่อีกส่วนนึงเพราะพี่ส่งกลับไปมากกว่า วันๆถามหาแต่โทนนี่แหละ น่ารำคาญ  ผมนี่สะดุ้งเลยครับ แต่พี่แท-โอ ก็ยกมือเหมือนเบรกผมไว้แล้วพูดว่า ไม่ใช่ความผิดแกโทน ไม่ต้องคิดมาก เป็นเพราะยัยฮยอน-อา นั่นแหละ




ผมพยักหน้าเบาๆแล้วกินต่อ พี่แมนก็กินๆ แล้วก็พูดว่า ว่าแต่พี่แท-โอ อยู่ไทยอีกกี่วันครับ แล้วอยากไปที่ไหนเป็นพิเศษมั้ยครับ พี่แท-โอ กินจนหมดคำ เคี้ยวๆ แล้วพูดต่อว่าที่ๆพี่อยากไป แกก็คงพาไปไม่ได้หรอกแมน คนเกรงใจแฟนแบบแกน่ะ อย่าดีกว่า นั่นไงผมเดาไม่ยากเลยว่าพี่แท-โอ จะไปที่ไหน ตีหม้อคร๊าบ ตีหม้ออ แน่นอน



พี่แมนพยักหน้า แล้วพูดว่างั้นคราวหน้าถ้ามีที่ไหน ที่ผมสามารถแนะนำได้ผมยินดีนะครับ พี่แท-โอ ตบไหล่เบาๆแล้วบอกขอบใจมาก แล้วเขาก็หันมาถามผมว่าโทน แล้วที่ดินว่างๆรอบบ้านแกล่ะไม่คิดจะเอาไปต่อยอดอะไรหน่อยเหรอ ผมก็เลยพูดไปว่า สวนที่บ้านผมไม่อยากให้มันเปลี่ยนแปลงอะไรครับ เพราะพ่อเองก็ชอบสวนมากๆด้วย ที่สำคัญ. . . .  ผมก็อึกๆอักๆ นิดนึง


พี่แท-โอ ก็บอกสวนขึ้นมาว่าไม่อยากรบกวนผีเจ้าที่บ้านของแกเหรอ ผมมองหน้าพี่แท-โอ แล้วก็บอกครับ ไม่อยากรบกวนปู่มากเกินไปน่ะครับ พี่แท-โอ ก็บอกว่าที่ก็ออกกว้างขนาดนั้น มันเอาไปทำประโยชน์หาเงินเข้าบ้านได้เยอะเลยนะ ผมก็เลยบอกว่า ยังไงก็คงไม่ขายที่ครับพี่แท-โอ


พี่แท-โอ ก็พูดว่า เฮ้ย พี่พูดสักคำหรือยัง ว่าให้แกขายที่ พี่บอกแค่ให้แกลองขยับขยายลองทำอะไรที่จะสร้างรายได้ เพราะยังไงคุณพ่อก็คงไม่ยอมขายแน่ๆ ส่วนแกก็ไปพูดให้ผีเจ้าที่บ้านแกเข้าใจ ผมก็บอกว่าผมไม่ได้มีวิชาที่จะสื่อสารแบบเข้าใจเป๊ะๆ แบบย่าผมนะพรี่ !!!!!!!



พี่แท-โอ ก็บอกว่าเฮ้ย พี่ไม่ได้จะให้แกไปรบกวนผีเจ้าที่ของแก พี่ไม่อยากไปทำให้วิถีชีวิตของครอบครัวแกต้องเปลี่ยน  เอาเถอะ ลองไปคิดวิธีดูเอาแล้วกัน พี่อยากให้ครอบครัวแกหมดหนี้ หมดสินไวๆ เวลาเริ่มทำอะไรน่ะ เริ่มจากศูนย์ดีกว่าเริ่มจากติดลบ เคยสอนไปแล้วไม่ใช่เหรอ ผมก็ตอบคร๊าบพี่แท-โอ พี่แมนก็ถามว่าจะว่าไปที่ของบ้านเอ็งทั้งหมดรวมๆแล้ว กว้างกี่สนามบอลรวมกันวะโทน ผมก็บอกว่าเดี๋ยวๆ ที่ไหนอะไรสนามบอล



พี่แมนบอกเอ้า ก็พวกที่ที่ลูกน้องพ่อเอ็งซื้อไว้ไง ยังไงมันก็เป็นชื่อของพ่อทศอยู่แล้ว และอีกอย่างแปลงนึงเสี่ยคนที่ให้ขุนแผนเอ็งมาก็ซื้อในชื่อเอ็งไม่ใช่เหรอ ผมนี่กุมขมับเลยนะครับตอนนั้น เฮ้อออ พี่แท-โอ บอกว่า พี่ชอบบรรยากาศบ้านแกนะโทน ถ้าแกลองทำเป็นโฮมสเตย์มันก็จะดีไม่เบาเลยนะ ผมก็เลยบอกว่าแบบนั้นไม่ได้แน่นอนครับพี่แท-โอ ถ้าทำแบบนั้นความสงบในบ้านหายไปแน่นอน



พี่แท-โอ ก็บอกว่าถ้าเอาที่ดินทั้งหมดมารวมกัน ยังไงเสียงก็ไปไม่ถึงตัวบ้านในสวนแน่ๆล่ะ แล้วอีกอย่าง แกไม่คิดจะสร้างบ้านหลังอื่นๆไว้ในตัวบ้านเลยหรือไง หรือไม่คิดจะขยับขยายบ้านเลยเหรอ ผมก็คิด... เออว่ะ  ผมเองก็อยากขยายบ้าน ทำบ้านไว้อีกหลังเหมือนกัน แต่มันติดเรื่องงบประมาณนั่นแหละครับ


พี่แท-โอ บอกว่าเรื่องเงินน่ะตัดมันไปก่อน อย่าพึ่งให้คำว่าไม่มีเงิน ไม่พร้อม มาขัดเรื่องที่อยากได้อยากทำ แกต้องลองฝันไปก่อน คิดไปก่อน วางแผนไปก่อน แล้วค่อยมาคิดเรื่องเงินทีหลัง ถ้าแกเอาอีโก้เรื่องไม่อยากพึ่งพาเงินของคนอื่นลงไปได้บ้าง แค่ล้าน สองล้าน พี่ให้ยืมได้ แมนเองก็คงไม่ติดขัดอะไร


ขนาดให้บริษัทไอ้เด็กเวนชิบะยืมไปกี่สิบล้าน พี่ยังสบายๆเลย เพราะงั้นแกอย่าพึ่งคิดเรื่องไม่มี แต่ให้คิดแผนไปก่อนว่าถ้ามีแล้วอยากทำอะไร ตามนี้นะ



พี่แท-โอ พูดแล้วก็กินต่อ พี่แมนก็พูดนะว่า เอาจริงๆนะเว้ยไอ้โทน บ้านเอ็งโคตรเหมาะเป็นฐานทัพลับเลยว่ะ ไปนอนฟังเสียงต้นไม้ เสียงนกตอนเช้าๆนี่สบายจริง แต่พี่แท-โอ เขาก็พูดมาว่า มันสบายใจก็จริง แต่ถ้าไม่สบายกายมันก็เท่านั้น คนที่ชอบธรรมชาติ ไม่ได้แปลว่าต้องนอนกับต้นไม้ เขาก็อยากนอนบนที่นอนนุ่มๆ มีเครื่องอำนวยความสะดวก เดินทางสะดวก ไม่งั้นตามสถานที่ท่องเที่ยว คงไม่มีที่พักผุดเป็นดอกเห็ดหรอก



อื้ม.... พี่แท-โอ พูดมาก็มีเหตุผลจริงๆแหละครับ ผมกับพี่แมนก็คุยกันนิดๆหน่อยๆแล้วก็รีบกินข้าวกัน พอกินเสร็จ ตบของหวาน แล้วก็กลับมาขึ้นรถเลย แล้วก็มาคุยกันบนรถต่อ คราวนี้จะเป็นพี่แท-โอ เน้นคุยกับพี่แมนเรื่องบริษัทครับ ส่วนผมก็ไปนั่งอีก 2 แถวถัดไป แล้วก็มีหูฟังแบบครอบ ราคาโคตรจะแพงมองดูยี่ห้อนี่แล้ว 2 พัน+  เอามาเปิดเพลงฟัง เพื่อจะได้ไม่ต้องฟังเรื่องที่พวกพี่เขาคุยกัน



หูฟังมันมีติดรถอยู่แล้วครับ เหมือนพี่แท-โอ เขาจะเตรียมมาไว้เลยล่ะ แล้วคิดว่าผมจะนั่งฟังเพลงแบบสงบเหรอ ไม่ ไม่เล๊ยยย เพราะอีก 20 นาทีมันจะบ่ายโมงแล๊วววว ฮู๊ยย ผมนี่นั่งไปลุ้นไป และก็มาถึงแล้วโว๊ยยยยยย ฉิวเฉียด จำเวลาได้เลยตอนนี้ 12.55 พอรถมาถึงบริเวณหน้าบริษัทผมนี่เก็บหูฟังวางไว้ที่เดิม เตรียมตัวลงเลย พอมาถึงหน้าประตูบริษัท ประตูรถเปิดป๊าปปป พี่แมน พี่แท-โอ ลงไปก่อน ผมก็ลงตามและรีบมือไหว้พี่ชาย 2 คนแล้วรีบวิ่งไปติ๊ดบัตรเข้างานเลยครับ เพราะอย่างที่บอกหลังจากพักงานไป 10กว่าวัน ถ้ามาทำงานสายตั้งแต่วันแรก มันก็คงจะงามไม่ใช่น้อย  งามใส้นะครับ



ผมกลับเข้ามาในแผนกทำงาน ถึงหน้าประตูก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วคนในแผนกก็ถามว่าอีโทนแกไปไหนมาเนี่ย เมื่อกี้เห็นขึ้นรถไปกับคุณแท-โอ  ผมก็บอกว่าไปกินข้าว เท่านั้นแหละครับเงียบกันหมดเลย  แล้วผมก็บอกอีกว่าโดนเรียกไปเฉ่งที่โดนพักงานด้วย ผมเกาหัวแกร่ก ๆ ๆ ๆ แล้วเดินกลับเข้าห้องทำงานเลย



แต่ว่ายังไม่ทันจะได้เปิดประตูห้องนะ แค่เอื้อมมือแท้ๆ พวกพี่ๆก็มาดึงแขนผมเลยล่ะ แล้วบอกว่าเดี๋ยวก่อนดิ่อีโทน นี่แกไปรู้จักกับคุณแท-โอ เขาได้ยังไง ผมก็บอกว่าเอ้าผมก็บอกไปแล้วนี่คร๊าบ ว่าเคยไปฝึกงานตอนปี 3 ที่บริษัทพี่เขาอ่ะ  พี่เขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วอีโทน แค่ไปฝึกงานทำไมถึงดูสนิทกันขนาดนี้


แกเข้าใจป่ะว่า ขนาดเรียกแกไปกินข้าวด้วยเนี่ย มันยิ่งกว่า VVIP อีกนะแก แกรู้ป่ะว่าที่บ้านเขาอ่ะ จะได้กินข้าวกับคุณแท-โอ ต้องนัดกี่วัน ผมก็เลยส่ายหัวแล้วบอกว่าไม่รู้เลย ผมก็เพิ่งมารู้ไม่กี่วันนี่เองว่า บริษัทพี่แท-โอ เขาบิ๊กเบิ้มขนาดนั้น แล้วพี่คนนึงก็มาจับหัวผมแล้วเขย่าเบาๆ เขาบอกว่า


จูนสมองหน่อยไอ้โทน นั่นระดับทวีปเราเลยนะเว้ย ผมก็บอกว่า ผมไม่รู้จริงจริงงงง พวกพี่ก็รู้นี่ว่าผมไม่ได้เรียนบริหารมา เรื่องพวกนี้คือผมแทบไม่รู้เรื่องเลย พึ่งจะมาเรียนเกี่ยวกับงานบริษัทก็ตอนเริ่มไปทำงานบ้านคุณท่านนั่นแหละ แต่ส่วนมากจะทำงานการ์ดมากกว่า เรื่องการตามข่าวแวดวงธุรกิจนี่ หน้าอย่างผมไม่ได้ตามแน่ๆ


ผมก็บอกไปตามตรง เพราะเอาจริงๆ จะให้ผมตามข่าวเศรษฐกิจเหรอ ไม่มีทางที่ผมจะทำแน่นอน ข่าวเกษตรกรรมอันนี้น่ะพอตามอยู่บ่อยๆครับ พวกพี่เขาก็มองๆ ๆ แล้วหัวหน้าผมเปิดประตูมามั้งจากห้องเขาแหละ แล้วก็ตบมือ ปั้ป ปั้ป ปั้ป แล้วบอกว่า เอ้า ๆ ๆ ๆ ทำงานๆ โบนัสจะเอากันมั้ยไอ้พวกนี้


พี่เขามองมาทางผมก็บอก เอ้าลูกชายท่านประธานรบกวนมึงไปทำงานด้วยไวๆเลย ผมก็ว่าอ้าว วนมาหาผมจนได้ ลูกพี่ผมก็บอกว่า แหม ๆ ๆ ถ่อมตัวจังเลยนะคร๊าบบบ มึงรีบกลับเข้าห้องไปทำงานเลย ตอนนั้นทุกคนก็แยกกันเลยครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก ดีซะอีกที่พี่เขามาแยกทัพให้ผม ไม่งั้นผมได้ยืนตอบคำถามยาวๆแน่


พอนั่งทำงานไปแปปนึง ประตูห้องก็ก่อกๆ ๆ ไม่ได้เสียงดังมากหรอก มันเป็นฉากกันเฉยๆ ประตูเปิดมาก็มีมือยืนแก้วน้ำมาให้ เป็นเหมียวนั่นแหละครับ ผมจำนาฬิกาของเธอได้  ผมก็รับแก้วน้ำมาแล้วลูบมือเบาๆไป 1 ทีแล้วเหมียวก็ไปทำงานต่อครับ ข้างแก้วมีเขียนเอาไว้ด้วยว่า เย็นนี้มาเลี้ยงข้าวซะดีๆ



อ่ะโอเค๊ ผมก็ส่ง msn ตอบไปว่า OK  เหมียวก็พิมพ์กลับมาว่าจะชวนไปกินข้าวกลางวันซะหน่อยเชอะ ผมก็บอกโอ๋ๆ ๆ ตอนเย็นไง เหมียวพิมพ์อืออออ กลับมา แล้ววันนั้นก็ทำงาน งาน งาน แล้วก็งาน ลุกขึ้นมาเดิน Relax ทุกๆ 1 ชั่วโมงครับ ใช้เวลาประมาณ 5 – 10 นาที เข้าห้องน้ำเอย เดินบิดเอว ยืดเส้นเอย จนอีกครึ่งชั่วโมงจะเลิกงาน ผมจะรีเช็คงานของตัวเองด้วยการส่งให้หัวหน้าโดยตรง แล้วถามว่าผมควรแก้ตรงไหนมั้ย



วันนี้กดไปซะ 10 %  ที่ต้องแก้ไข เอาล่ะผมจดไว้ เซฟไว้ เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้ ผมถือคติจะไม่ทำงานเลยเวลาโดยไม่จำเป็นเด็ดขาด และผมจะไม่เอางานกลับไปทำที่ห้องพัก เพราะมันคือเวลาพัก ผมใช้เวลาเก็บของเกือบ 10 นาทีครับ แล้วก็รอจนเวลาเลิกงานถึงออกมาจากห้องทำงาน  ไม่กลับก่อนชาวบ้าน แต่ก็ไม่จะกลับหลังสุด นี่แหละคติผม และอีกอย่างวันนี้ผมมีนัดกับสาวด้วยยยยยย



เออจะว่าไปชีวิตช่วงนี้มันก็แปลกเนอะ เหมือนว่าได้หวนนึกถึงอะไรที่ผ่านมาหลายๆอย่าง พี่พลอยที่กลับมาคุยกันแบบชัดเจน เอาจริงผมก็รู้นะว่า ถ้าไม่ได้ไปทำงานที่สัมมนาจะได้รู้หรือเปล่าว่าพี่พลอยก็ทำงานในเครือบริษัทเดียวกัน และถ้าไม่ได้เป็นทีมงานที่คอยดูแลเรื่องสันทนาการ จะมีโอกาสได้คุยกับพี่พลอยบ่อยเท่าที่ได้คุยมั้ย



เพราะว่าผมเองก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรม คงไม่มีเวลาได้คุยกันเท่าไรหรอก  นี่แหละมั้งที่เขาบอกว่าเมื่อทำงานอะไรหนักๆไปมักจะมีผลตอบแทนมาเสมอ



แล้วนี่ยังเหมียวอีก... ตอนที่อยู่ทะเลเหมียวก็บอกเองว่าจะปล่อยตัวแบบนั้นแค่ที่ทะเล พอกลับมาขอให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมก่อนที่จะมาสัมมนา ซึ่งผมเองก็ทำตามเป็นอย่างดี แต่เป็นตัวเหมียวเองที่ยังเอาความรู้สึกที่ทะเลกลับมาด้วย แล้วไหนที่จะบอกว่าให้กิ๊กกับเธอซะดีๆ มันก็จริงอยู่ที่เหมียวเองก็ชัดเจนเสมอว่า ไม่ได้อยากใช้คำว่าแฟนกับผม แต่เธอก็บอกเองว่า ชอบความสัมพันธ์ในตอนนี้


ไม่อยากผูกมัด แต่ก็ไม่อยากทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จะว่าไปก็เหมือนพี่พลอยพูดเลยนี่หว่า เอาตรงๆระหว่างเหมียวกับพี่พลอย ในความผูกพันผมคิดว่าผมกับพี่พลอยคงมีอะไรที่ลึกซึ้งมากกว่า อาจจะเพราะเธอเป็นคนทำให้ผมรู้ว่า เอ้อ อย่างผมก็มีคนมองเห็นหัวนะ ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนเต็มตัวก็เถอะ แต่ก็มีช่วงเวลาดีๆร่วมกัน จะบอกว่าเป็นรักครั้งละอ่อนก็คงไม่แปลกๆ


กับเหมียว ไม่ใช่ว่าเพราะเหมียวโยนผมลงไปที่เฟรนด์โซนแล้วผมถึงพูดแบบนี้นะ แต่ไม่รู้ดิ่ครับ นี่ยังไม่ได้พูดถึงแม่ล่ามสาวแว่นอีกนะ แต่คนนี้คงได้คุยกันเร็วๆนี้แหละ ผมก็มาถึงสถานีรถไฟฟ้าแล้วล่ะ จะมายืนรอที่เดิม แต่ก็เจอเหมียวรออยู่ก่อนแล้ว เดินเข้าไปใกล้ ไปใกล้ ไปใกล้ มันแปลกที่ตอนนี้มันเขิน ไม่ประหม่า เหมือนตอนที่ไปสยามด้วยกันครั้งแรก


หรือทุกๆครั้งที่ไป และตอนนั้นแอบชอบเธอ มันเหมือนว่าจะทำยังไงดีนะให้เหมียวรู้ว่าชอบ หรือว่าจะทำยังไงให้เก็บอาการไม่ให้เหมียวรู้ คนเราบางทีความคิดมันก็ตีกันแบบนี้แหละครับ พอผมเดินไปถึงคำถามแรกเลย เหมียวว่าอยากเลี้ยงอะไรเหมียวเหรอออ ผมก็บอกอยากกินอะไรล่ะ เหมียวบอกอะไรก็ได้ ผมก็คิดในใจ หึ หึ อะไรก็ได้ยังงั้นเหรอ... อะไรก็ได้ หมายถึงร้าน 100 กว่าร้านในพารากอน อย่างงั้นเหรอ คำว่าอะไรก็ได้ มันไม่มีอยู่จริ๊งงงงงง



 

มานั่งนึกๆคิดๆ คุณโทนต้องยุในระเบียบวินัยขนาดไหนทำให้คนเอ็นดูได้ขนาดนี้

- - - - -

นี่แค่เริ่มต้นคร๊าบ  ::Shy::

#โทน

ชอบซีนของพี่แทโอ วิชาการยิ่งกว่าพี่แมนอีกของพี่แมนยังมีรั่วๆบ้างถ้าไม่ได้จริงจัง แต่ของพี่แทโอไม่ใช่แค่คิดก้กดดันแล้ว


- - - - -

พี่แท-โอ เวลาทำงานไม่มีคำว่าผ่อนครับ

#โทน

การที่ได้รู้จักคนใหญ่คนโต วางตัวลำบากมากๆ

- - - - -

อยู่ที่ว่าคนใหญ่คนโตแบบนั้น เลือกแสดงออกแบบไหนด้วยครับ   ::Fighto:: ::Fighto::


#โทน

เทพโทนวางตัวสุดยอดเลยครับนับถือ

เหนื่อยๆมาด้วยแห้งแน่ๆ ขอบคุณครับ


- - - -


จับมือนอนกันเฉยๆครับ   ::Shy:: ::Shy::

# โทน

ใช่ ... คำตอบจากปากหญิง ที่บอกว่า อะไรก็ได้ นี่ ...
มันไม่ใช่ หมายความว่าอย่างน้านนนนนน


- - - - -


การ์ดกับดัก ทำงานครับป๋า  ::Crying:: ::Crying::

#โทน

น้องเหมียวนี่จะเป็นยังไงนะ


- - - - -


เป็นมากเกินกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่คนร๊ากก เพลงดังยุคผม  ::YehYeh:: ::YehYeh::

#โทน

ตกลงคุณโทนจะพาน้องเหมียวไปกินอะไรละ ไม่ใช่กินตับใช่ไหม

- - - - -

เหมียวบอกแล้วครับว่าอะไรก็ได้  ::Crying:: ::Crying::

#โทน

เทพโทนวางตัวสุดยอดเลยครับนับถือ ครับ

- - - - -

เรียกว่าโดนนวด เอ้ยโดนปั้นจนได้ดี ดีกว่าครับ  ::WowWow:: ::WowWow::

#โทน

กับเหมียวนี่ตกลงเฟรนโซน​ หรือ​ ฮาเร็มโซน​ กันแน่หนอ.. ขอบคุณ​มาก​ครับ​

- - - - -

ฮี่ ๆ ๆ ๆ น่าคิดครับ  ::Evil:: ::Evil::

#โทน

555....คำว่าอะไรก็ได้เป็นอาหารที่หาทานยากมากที่สุดอย่างหนึ่งนะครับ....ยิ่งกับผู้หญิงด้วยแล้ว อะฮึอะฮึ

- - - - -

มันไม่มีอยู่จริง !!!  ::Angry:: ::Angry::

#โทน

มีจ่ายดอกเบี้ยด้วยมั้ย

- - - - -

ดอกเบี้ย อารายเหรอครับ  ::Me?:: ::Me?::

#โทน

อะไรก็ได้มีไม่มีอยู่จิงอยู่แล้วสุดท้ายก้อต้องตามใจนางแหละ555

- - - - -

จาก Dinner ก็กลายเป็นเหวอ ดิ่คร๊าบ   ::DookDig:: ::DookDig::

#โทน

กลับมาทำงานวันแรกเหมียวก็ทวงสัญญาซะแระ

- - - - -

เราจะทำตาม.. แค่ก ๆ ๆ  ::Oops:: ::Oops::

#โทน

ต้องจ่ายดอกเบี้ยให้ครบด้วยนะ

- - - - -


ฮิ๊มม เหมียวคงลืมแล้วครับ  ::Beggar:: ::Beggar::

#โทน

กลับเข้าสู่โหมดเดิม ชีวิตพนักงานออฟฟิศไปเช้าเย็นกลับมีแต่เรื่องเครียดๆ รอสามสาวกลับมมาทำให้ชุ่มหัวใจดีกว่า

น้องเหมียวหงานการ์ดกับดักมาแล้วครับ อะไรก็ได้ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริง เราทำได้เพียงส่ง choice ไปมห้คุณเธิเลือกเท่านั้นแหละครับ

สวัสดี​ปีใหม่​ครับไรเตอร์​  ขอให้เป็น​ปีที่ประสบความสำเร็จ​ในเรื่องที่ปรารถนา​และมุ่งหวัง​ไว้ครับ​   นายโทนคงต้องสับรางเป็น​ระวิงแน่​ ดาว​ มินต์​ พลอย​ จอย​ เหมียว​ หมิว  เตย​และอีกหลายๆ​ สาว​ สงสัยพระขุน​แผน​คงแรงจริง

ชีวิตของโทน จะโดนชะตากรรมเหวี่ยงไปทางไหนนะ

อะไรก้อได้ แต่ต้องไปส่งเหมียวด้วย

อะไรก้อได้ของเหมียวนี่น่าคิดต่อนะครับ ฮาๆ

ลูกชายท่านประทานปวดหัวแน่ มีคนมองว่าเป็นเด็กเส้นใหญ่ๆ อิอิ

ช่วงนี้ท่านเทพ งานหนักแน่ๆ ทั้งงานเก่างานใหม่ ไล่เก็บงานกับสาวๆอีก

จะได้จัดมั้ยนะตอนนี้ น่าจะเป็นเหมียวหรือเปล่านิ

เกลียด​คำว่า​อะไรก็ได้จริง​ข​เป็นเอาท่าไหนก็ได้นะๆ

กลับสู่โหมดพนักงานออฟฟิท  

อะไรก็ได้ ซื้อไปกินที่ห้องเหมียว จะได้ต่อด้วยขนมหวาน

 ::WooWoo::เย้ๆ​ ร้านเปิดแล้ว​ เดาใจคุณเหมียวหน่อยอยากกินอะไรดี​

บรรยากาศแบบการทำงานออฟฟิศจริงๆเลยครับ.. ทำงานจนลืมดูเวลา.. เงยหน้ามาทีก็หมดเวลางาน.. 

ผู้หญิงมักจะปากกับใจไม่ตรงกัน ถ้าเราเข้าใกล้มักจะเล้นตัวสักหน่อยพอเราถอยห่าง มักจะเข้าหาเรา เหมียวคงขาดของมาช่วงหนึ่งเจอแบบเทพโทนเข้าใจอยากรำลึกฟีลทะเลละมั้ง

 ::Ahoo:: ดอกเบี้ยครับ

ดอกเบี้ยนี้เขาคิดกันยังหรอ  !!!!

ดียังใช้แค่อะไรก็ได้ ถ้าเป็น แล้แต่ สิประมวลผลนานแน่ๆ

เหนื่อยสะสมมาขนาดนี้ เจอสาวรุกอีก ขาอ่อนแน่

จ่ายดอกเบี้ยต่อคืนนี้

พี่แทโอนี่เหมาะกับคำว่าสุดในรุ่นจริง เพราะไปสุดทุกทาง

กินอะไรก็ได้ คำนี้เจ็บกันมาเยอะแล้วนะโทนเอ้ยยยย

บ่อยครั้งก็เบื่อกับคำว่าอะไรก็ได้ เพราะเหมือนโยนมาให้เรา ถ้าดีก็ok ถ้า false ละก็งานหยาบเลย

มื้อใหญ่ๆเลยเสี่ยโทน

ร้านอะไรก็ได้นี่ผมพามากินสุกี้รถกะบะ วงเวียนโอเดี้ยนเลยจริงๆ

เครียดกับพี่แทโอเลยมาลงกับน้องเหมียว

ของเหมียวกินอะไรก็ได้แต่ต้องตบท้ายด้วยน้ำข้นๆ

อะไรก็ได้ ทำสมองแทบระเบิด

ได้เวลาจ่ายดอกเบี้ยคืนล่ะมั้ง

ไม่ธรรมดาละพี่รู้เรื่องปู่ด้วย

เหมียวตอบแบบนี้อะไรก็ได้น้องโทนก็พาไปกินตับเลยจิ

อย่าลืมไปคิดดอกด้วยนะครับ เดี๋ยวมันจะทบเยอะเกินไป

สงสัยเหมียวจะอยากกินพิซซ่าต่อนะ  5555

เล่นเกมส์เดาใจร้านอาหารคุณหนูล้านนาซะแล้ว รอบนี้

วันนี้ก็กินข้าวเย็นเก็บพลังไว้เยอะๆเลยนะ คงต้องเสียแรงจ่ายดอกเบี้ยให้เหมียวเยอะเลยละ

จัดให้เหมียวพร้อมดอกเบี้ยเลยครับ

ขอบคุณ​ครับ... อะไรก็ได้​ มันไม่เคยมีอยู่จริง.. ตามที่พี่โทนบอก

กินอะไรก็ได้ใน พาราก้อน เป็นคำถามที่ยากมากๆๆๆอะ  

สร้างบ้านหลังใหญ่ไปเลย สมาชิกเยอะเหลือเกิน

ในเมื่อเป็นความสัมพันธ์เหมือนๆกับพี่พลอย ทำไมไม่ลองถามไปเลยว่าเป็นfwbกันไหม จะได้ชัดเจนทั้งสองฝ่าย

พาไปกินข้าวแล้วต้องหลบพ่อกะแม่อีกไหมล่ะเนี่ย?

พี่โทนจะทานอะไร

อะไรก็ได้หมายถึงอะไรที่คาดหวังไว้ต้องเดาให้ถูกด้วย

ช่วงนี้กลับมางานพรึบ ยิ่งกว่างานวางกองวันจันทร์

เลี้ยงข้าวนี่ชัดว่าข้าวแน่ๆ แต่ดอกเบี้ยนี่ต้องจ่ายยังไงนะเหมียว

ดอกเบี้ยสงสัยมันน่าต้องจ่ายแพงแน่ๆเลยนายโทน

จะรื้อฟื้นความหลังที่ทะเลรึเปล่า

พาไปกินตับก็จบแล้วม๊างงง

มากินข้างกับพี่เหมียวแบบนี้ จะมีซีนหวานๆ ให้คนอ่านใจฟูไหมนะ

กินข้าวกันนะครับ อย่าลืมจุดประสงค์

ท่าทางจะไม่ได้กินแค่ข้าวซะละมั้งงนั่น😆😆😆

เฟรนโซนก็แค่ตั้งชื่อ

มีนัดซะด้วย

กิินอะไรก็ได้..............

อาหารทะเลมั้ย - ขี้เกียจแกะ / ปิ้งย่างล่ะ - ไม่เอาเพิ่งสระผมมา / อาหารฝรั่ง - ไม่เอาเลี่ยน / อาหารไทยมั้ย - ไม่เอาปกติกินทุกวัน / อาหารจีนมั้ย - ไม่เอากินไม่หมด


ปะ กลับบ้าน แดกมาม่าละกัน



ไม่น่าจะได้นวดละ ดูทรง.........

อะไรก็ได้นี่มันนรกแตกจริงๆนะเนี่ย

ข้ามไปจ่ายดอกเบี้ยเลยเถอะ. รอนานมาก. อยากอ่านลีลาน้องเหมียวแล้ว. ใสียใจ. แต่ยังดีที่มีน้องแก้มอยู่. ยังไงแบ่งที่ให้น้องเหมียว. และให้อภัยน้องมินต์นางฟ้าแอลซ่าด้วยนะครับ. สงสารน้อง

อะไรก็ได้ ที่ไม่ใช่อะไรก็ได้ ยากจริงๆไม่ว่าจะกับใคร

ของเก่ายังจ่ายไม่ครบโหล
บวกดอกเบี้ยเข้าไป
แถมกดเพิ่มมาอีก ท่านโทน

หลังอาหารค่ำ จะมีรีแมตไหมหนอ

พาเหมียวไปกินข้าวอย่างเดียวแน่นะ...
ผมคิดว่าต้องมีไปต่อแน่ๆ

ดอกเบี้ยน่าจะแพง หลายดอกแน่ๆ

รู้สึกเหมือนจะมีอะไรค้างคาใจกับเหมียวนะครับ จะคบก็ไม่จะตัดก็ไม่ได้เห็นหน้า ทำงานด้วยกัน

จ่ายดอกเหมียวกี่น้ำกันนะ

มาทำงานวันแรกก็เปิดตัวแบบ VIP เลย  แถมยังต่อกับเหมียวอีก สุด ๆ เลย

ขออย่าให้เจอแบบคุณโทนเลยนะกับคำตอบที่ว่าอะไรก็ได้

"อะไรก็ได้" พูดง่ายๆแต่ตอบกลับโคตรยากเลยล่ะ  ::Waiting::

จัดดอกเบี้ยให้เหมียวแบบเต็มที่ไปเลย

เลี้ยงข้าวเสร็จต้องไปส่งที่ห้องด้วยไหมนายโทน

อะไรก็ได้ของผู้หญิงเนี่ย จริงๆน่าจะบอกว่าให้อ่านใจดูว่าอยากกินอะไรเลย

ตัวแห้งแน่ๆสับรางให้ทันนะสาวๆเยอะเกิ้นจะว่ากินอะไรดีนะกินตับๆๆๆๆมีดอกเบี้ยด้วยนะ555

อะไรก็ได้ นี้คือประโยคที่น่ากลัวที่สุดเลย

อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่อะไรก็ได้ ปวดหัวเหมือนกันครับ

กินของคาวตามด้วยของหวานบนห้องรึเปล่า

วันนี้จะได้กลับบ้านกี่โมงละโทน

รู้จักคนใหญ่ๆมากไปอึดอัด เพราะถ้าทำอะไรผิดทีโดนเละเทะ มันดีตรงไหนกัน

กลับมาต่อตอนใหม่แล้ว ขอบคุณครับ

รู้​จักคนใหญ่ทำตัวไม่ถูกเลย ใครไม่รู้ก็ว่าเด็กเส้น

น้องเหมียวโดนเย็ดแน่ๆคืนนี้

รู้จักแต่คนเก่งๆ จะวางตัวลำบาก

มากับเหมียวจะเจอคนอี่นไหม

ต้องกลับมาส่งส่วยให้ครบทุกนางอีก

งานนี้ได้จ่ายดอกเบี้ยแน่เทพโทน

จัดเหมียวดีกว่าครับ   ค้างคาหลายดอก

ถูกแล้ว อะไรก็ได้คือาหารญี่ปุ่นนั่นเอง 

อะไรก็ได้คือจะกินไม่บอกว่าอยากกินอะไรพอถามอันนี้จะกินอันนั้น

ถ้าจะโดนหมายหัวว่าเด็กเส้น
ก็เล่นใหญ่ไปเลยครับคาคาชิคุง

อะไรก็ได้นี่ก็ต้องถูกใจด้วยนะ

เหมียวนี่ทวงดอกเบี้ยบ่อยๆ ท่านโทนก้อทยอยคืนบ้างนะครับ 

จ่ายดอกกี่ดอกดีเนี่ย

ผมว่าเทพโทนต้องจ่ายดอกเพิ่มให้เหมียวแล้วล่ะครับ

 ::Sobad::กลับมาก็มีสาวนัดกินข้าวเลยลูกชายท่านประธาน

ชดเชยให้เหมียวให้เต็มที่ก่อนนะ อย่าลืมหมิวนะรออยุ่

อะไรก็ได้ความหมายโคตรลึกซึ้ง

กินเสร็จต้องไปฉลองกลับมาทำงานวันแรกต่อนะครับ

มาลุ้นกันว่า พาหมียวไปกินข้าวแล้ว โทนขะได้กินเหมียวหรือเปล่า  คริ คริ


อ้าววว   ผิดคาด  ได้กินน้องแก้มแทนซะงั้น ดีๆ  นานแล้วที่ไม่ได้สวีทหวานแหววกับน้องแก้ม

คืนนี้โทนอาจจะโดนเหมียวปล้ำาได้

มาทวงสัญญาที่ค้างเอาไว้ หรือครั้งนี้เหมียวจะทวงดอกหลังข้าวเย็น

รออย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุดดดด

จะถึงตาน้องเหมียวได้รดน้ำพรวนดินรึยังน้า

เหมียวอยากกินเทพโทนครับ !!!

จะเอาไงกับสัญญาของเหมียีนะนายโทน

เทพโทนนี้วางตัวได้สุดยอดจริงๆ สรุปอะไรก็ได้ไม่มีจริงอย่างไรก็ต้องยอมให้

จ่ายต้นและดอกเบี้ยให้ครบนะ

อากาศเปลี่ยนแปลงด้วยแลตัวเองด้วยนะครับ

กินข้าวเสร็จคงต้องไปจ่ายดอกเบี้ยที่ห้องเหมียว

จะให้ดอกเบี้ยกับเหมียวแล้วสินะคืนนี้ เอาให้คุ้มเลยนะ ทบต้นทบดอกไปเลย

เผชิญกับความซับซ้ินของนุ้งเหมียวอีกแล้วคร้าบ

สงสัยเหมียวอยากล่ะ

 ::Glad::เออแล้วตกลงพี่แทโอหั้นอะไรอ่ะ ตอนนี้จะมีกระชับมิตรกะใครมั๊ยน้อ

ไม่ใหญ่ก็ไม่ได้แล้ว แต่ความคิดยังเล็กอยู่เลย

พี่แทขโอ ให้โทนเลือกอะไรนะ?

คำแนะนำพี่แทโอ คงเป็นจุดเริ่มต้นทำให้ในตอนนี้บ้านท่านโทนคงเป็นจุดนัดพบของสาวๆเลยใช่ใหมครับ

ตอบแบบนี้โดนกินแน่ๆ แม่แมวน้อย,555⁵555

กลับมาทำงานเจอสาวเหมียวอ้อนก่อนเลยนะ

เลี้ยงข้าวเหมียวอย่างเดียวหรือมีอย่างอื่นตบท้ายด้วยรึเปล่า

ถูกต้อง อะไรก็ได้ของ ผู้หญิกไม่มีอยู่จริง

เหมียวคงคิดถึงห่างไปทำงานหลายวัน555

กลับมาสู่โหมดสาวออฟฟิตอีกแล้วสินายโทนแม้งานจะหนัแต่ก็จัดได้ไม่ให้ขาดน้องเหมียวรอคิดดอกอยู่นะจะจัดให้กี่ดอกดีหล่ะเนี่ย.. 

อะไรก็ได้ไม่มีอยู่จริ๊งงงง เลือกผิดช่วิตเปลี่ยน

นี่แหละ​คนทำงาน​จริง​ เลิกงายแล้วลั้ลลา ไม่เอางานมาปนกับเวลาพัก

พ่อแม่เหมียวอยู่ที่ห้องเหมียวเลยไม่ได้ส่งดอกเบี้ย แต่โทนก็มีแก้มมาส่งดอกเบี้ยให้

ถ้าผู้หญิงบอกว่าอะไรก็ได้ทำใจเลย ให้เดินตามหลัง

อะไรก็ได้ ได้ยินแล้วหนักใจแทนเลยครับ ฮ่าาาา

รีบจ่ายดอกเบี้ย เด่วจะทบไปเรื่อยๆ

แต่ละคนไม่เหมือนกัน จะให้เป็นแบบที่เค้าต้องการ ต้องดูนิสัยด้วย

มาชดใช้ให้เหมียวซะดีๆ ติดค้างไว้หลายยกด้วย

จ่ายดอกเบี้ย

ลูกชายท่านประธานเลยนะโทน

พี่แทโอนี่สุดจริงทุกเรื่องเลย แถมออกปากช่วยเรื่องเงินทุนด้วยถ้าโทนต้องการ...
ส่วนเหมียวนี่ โทนน่าจะเหนื่อยอีกแล้ว ::Sweat::
เหนื่อยจริงๆด้วยแต่เป็นแก้ม ยังไม่หายเหนื่อยจากพี่พลอยกับจอยเลย มาเหนื่อยกับแก้มต่ออีก...

กลับมาในรูปแบบปกติของเทพโทน มี่ต้องมาใช้แต้มบุญๆๆๆๆๆๆๆ

ชีวิตปกติของการทำงานกลับมาแล้ว จะมีเหตุการณ์ให้ปะทะกับใครอีกหรือเปล่า ช่วงนี้คงเป็นที่จับตาของคนในบริษัท

ให้รางวัลเหมียวที่ทำงานแทนจนเหนื่อยหนักๆเลย

ดอกเบี้ย ทบต้นแน่ๆ

งานนี้ไม่น่าจบแค่มื้อเย็นนะเนี่ย เหมียวเก็บดอกเบี้ยด้วยแน่ๆ

ใช่ ... คำตอบจากปากหญิง ที่บอกว่า อะไรก็ได้ นี่ ...
มันไม่ใช่ หมายความว่าอย่างน้านนนนนน

เหมียวมาคิดดอกเบี้ยทบต้นด้วยแน่ๆ

 ::WooWoo:: สวัสดีปีใหม่น๊า

โทนต้องจ่ายดอกกี่ทีกันละเนี่ย

โทนเหมาะกับคำว่าเด็กปั้นมากกว่าเด็กเส้น เพราะทุกคนพยายามผลักดันให้เขาเติบโตในหน้าที่การงานแบบมีบริบทที่ชัดเจน ไม่มีใครคอยให้ท้ายแบบเด็กเส้น ผิดเป็นโดน แท-โอให้คิดเรื่องพื้นที่รอบบ้านเพื่อต่อยอดก็เพื่อสร้างรายได้ทางอื่นให้เพิ่มขึ้น ประมาณอยากช่วย ไม่อยากให้ลำบากแบบนี้แต่โจ่งแจ้งไม่ได้ ตอนเย็นไปกินข้าวกับเหมียวอย่ากินเยอะนะเดี๋ยวหมดแรง อย่าลืมเด็ดขาดสามสาวคือคนสำคัญและห่วงใยเสมอ เพื่อความสบายใจของพวกเธอเป็นตัวเองอย่าเปลี่ยนแปลง แค่นี้พวกเธอก็รักตายแล้ว ยังนึกถึงเรื่องคำพูดของดาวที่ว่าพี่ก็ชอบช่วยคนอื่นอยู่นะ หรือว่าเคยเจอกับดาวมาก่อนหรือเปล่า

วันนี้จะได้จัดเหมียวมั้ยนะ ลุยเลยนายโทน

 กินอะไรก็ได้​ ก็กินตับซิครับท่านโทน

อยากกินเหมียวซาซิมิมากกว่า

ต้องจ่ายดอกเบี้ยเหมียวกี่วันถึงจะหมดละนั่น 55555555555  แก๊งสูบน้ำชัดๆ 

อะไรก็ได้ คือ ยากมาก
กินเสร็จก็มาจ่ายให้ครบโหลด้วย ติดไว้นานแล้วนะ

แค่กินข้าวแน่นะเหมียว 55

ชีวิตพนักงานกลับมาแล้ว ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ มาใช้สมองซะดีๆนายโทน

กลับมาวันแรกแล้วสถานะการต่างไปจากเดิมก็ต้องคิดว่างแผนหน่อยแล้วบอกว่ากินอะไรก็ได้นี้คือปัญหาโลกแตก

รู้จักคนใหญ่คนโตในบริษัทบางทีก็วางตัวลำบากเหมือนกันนะ

เติมพลังก่อนออกรบ...

กลับมาวันแรกจะจัดเหมียวเลยรึเปล่าหน้อ

ต้องจัดหนักเหมี่ยวซักทีแล้วหล่ะ

 ::HeyHey::สามสาวหายไปไหนล่ะคิดถึงจังเลยโดยเฉพาะสาวมิ้น 

อยู่กับคนเป๊ะขนานนั้น  จะเคลียดขนาดไหน

อย่าปล่อยให้เหมียว หว้าเหว่นาน ซ้ำๆ กันสักที พี่โทน

คิดถึงเหมียวจัง วันนี้จะได้ดอกเบี้ยที่ค้างมานานไหมนะ เจ้านี้คิวยาวบวกกับจังหวะไม่เป็นใจคลาดกันไปหลายรอบเลยทีเดียว ขอเสพความน่ารักของเหมียวอีกหลายๆตอนเลย ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับ

ดอกเบี้ยจ่ายเป็นน้ำแทนงานนี้มีฟ้าเหลืองอีกแน่อย่างต่ำสามน้ำแน่นอน

น่าคิดนะ อะไรก้อได้เนี่ยมันช่างลึกซึ้งเกินคาดเดา..Whatever will be, will be.. อะไรจะเกิดก้อต้องเกิด

วันนี้เหมียวมาทวงหนี้ที่เหลือแน่น

ตัองจ่ายดอกเบี้ยเหมียว บ้างแล้วมั้ง นายโทน

ร้ายเกะเปิดแล้ว เข้าร้านกันเลยคับนายโทนเราช่วงนี้งานหนักยาวๆดูแลตัวเองบ้างละคับ

จ่ายดอกเบี้ยยังไม่ครบเลย  ระวังต้นทบดอกนะ นายโทน

ตอนนี้ต้องเป็นตอนของเหมียวแล้ว

เหมียวน่าจะติดใจโทนละนะ มาอ้อล้อตลอด

ดอกเบี้ยแพงแน่ๆ จ่ายเป็นดอกๆเลยนะ กี่ดอกดีละเนี่ย

เลี้ยงใส้กรอกชีสแล้วกัน

โทนวางตำแหน่งตัวเองดีมากเลย​ เป็นบางคนนี่ยืดเอาๆ

คำว่ากินอะไรก็ได้ มันไม่มีอยู่จริงนะนายโทน จัดชุดใหญ่ให้เหมียวไปเลย

เทพโทน เส้นก๋วยจั๊บ

กลับมาทำงานประจำวันแรก ต้องเสียเงินค่าข้าว อาจจะรวมดอกเบี้ยด้วยแล้ว

ผมเคยยย กินอะไรก็ได้ นึกในใจ ได้เวลาพิซซ่าา -ไม่กิน อ้วน งั้นสลัดไม๊ -ไม่กิน งั้นสุกี้ -ไม่เอาเบื่อ งั้นอยากกินไร -อะไรก็ด้ายยยยยย

ชีวิตช่วงนี้ของโทนผกผันมาก ดีที่โทนมีสาวๆมาช่วยคลายเครียด

จริง ๆในความสำเร็จของโทน มีหลาย ๆคนช่วยกันผลักดันให้มุกอย่างเดินไปพร้อม ๆกัน  รวมถึงตัวเองก็คิดทำอย่างจริง จัง
ไม่รวมถึงความผ่อนคลายที่มีสาว ๆมาช่วยกัน แทบทุกคนต่างบอกว่า อยู่ไปด้วยกันแบบไม่ต้องมีอะไรผูกพัน นี่ละดีที่สุดแล้วละ

ยังไม่ครบโหลนะโทน

กินข้าวเสร็จแล้วคงต้องตามไปจ่ายดอกเบี้ยที่ติดค้างที่ห้องอีกหลายดอก

อะไรก็ได้ ก็คือ อะไรก็ได้ไง
อย่าคิดมากสิคุณโทนเด็กปั้น
พาเดินไป Foodcourt จบ 55555

อะไรก็ได้ไม่มีอยู่จริงครับ 55

อะไรก็ไม่สำคัญ เท่ากับตอนนี้เฉลยละว่าพี่แมนมีแฟนแล้ว

จ่ายดอกน้องเหมียวจนตัวแห้งหมดแหง เล็กเผ็ดจี้ดขนาดนี้

คึดถึงพี่หมิว เมื่อไหร่โทนจะได้ จัดกับพี่หมิวอีก รอนับวัน 555

ให้มันรู้กันไปเลยว่าใครที่เป็นเด็กนาย

กว่าจะได้ประสบการณ์มมา มันต้องแลกด้วยความอดทน ความพยายามมากๆ ถึงจะสำเร็จผล มันเป็นการพัฒนาตัวเราเองด้วยแต่เทพโทนก็ยังมีสาวๆมาปลอบประโลมมากมาย เยี่ยมมาก

มีสาวๆสำรองเหลือเฟือจริงๆนะครับ อิจฯมาก

เป็นคุณโทนเนี่ย หัวกระไดบ้านไม่แห้งเลยนะเนี่ย

ถึงเวลาจ่ายดอกน้องเหมียวแล้ว

เลี้ยงอย่างอื่นให้อิ่มด้วยล่ะ

ยิ่งรู้จักคนใหญ่คนโตยิ่งกดดันทั้งเรื่องการทำงานการใช้ชีวิตและผลกระทบที่จะเกิดกับใหญ่คนโตนั้นอีก นายทำได้ดีมากในการวางตัวครับ

อย่าลืมจ่ายดอกเบี้ยเขาด้วยนะ พลัดผ่อนมาหลายงวดแล้ว 1 โหลที่ตกลงกันใว้ ยังจ่ายต้นไม่ครบเลย

กับเหมียวถ้าไปแบบนี้เรื่อยๆก้คงจะดีอยู่นะ

อะไรก็ได้ งั้นกินเหมียวซ้ำอึกละกัน ฮี่ๆ

คำว่ากินอะไรก้ได้ ถ้าพูดตอนอยู่ในห้างโคตรน่ากลัว แบ้งพันปลิวทุกที ::Horror::

โทนจะกินอะไรดีน้อ กินอาหารก่อนกินเหมียวแล้วกัน แต่กลัวรถไฟชนกันหลายขบวน

เจ้าหนี้มาทางดอกแล้วงั้นสิ เมื่อไหร่จะจ่ายครบโหลซะที 555

ทบต้น ทบดอกด้วยเลยนะเทพโทน

เหมียวสาวออฟฟิศน่าจัดสุด

สม การรอคอย

บ้านผม
อะไรก็ได้ = อะไรก็ได้ที่ชั้นชอบ ::DookDig::

เหมียวอยากกินโทนนะสิ

เต็มปากเต็มคำเลยนะแก้ม

อะไรก็ได้  นี่มันยากสุดๆ. ว่าแต่จะจ่ายดอกเบี้ยกันคืนนี้เลยมั้ยคร้าบ

ผมนั่งคิดตามที่คุณไล่เรียงความสัมพันธ์กะสาว ๆ เลยนะ และผมก็นึกไม่ออกว่า ถ้าสุดท้ายแล้ว ต้องจริงจัง ต้องมีเพียงหนึ่ง จะต้องยังไง เลือกใคร ตัดใคร หรือสามารถมีพร้อมกันได้หมด...
การมีใครผมไม่ได้กลัวอะไรเลย แต่ผมกลัวสุด ๆ คือการต้องตัดใคร...

โทนเลี้ยงของคาวแล้วต้องเลี้ยงของหวานด้วยนะ

ขอขอบพระคุณมากๆๆเลยขอรับ
อะไรก็ได้ของเจ้เหมียวนี่มันยากกก ยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเลยนะขอรับ อิอิอิ

กับเหมียว น่าจะฮาเร็มโซนแล้วหละครับ ท่านโทน

สามสาวยังไม่กลับมาเลยโทนจะโดนรีดหมดตัวแล้ว

ดอกเบี้ยน้องเหมียวน่าจะแพงนะเทพโทนมีสาวเข้ามาตลอดเลยอิจฉานะเนี้

สาวนัดออกเดทกันสองคนจะมีคนมาขัดขวางรึเปล่า​

กลับมาสโลกของการทำงานจริง ๆ อีกครั้ง หลังจากหลุดไปไหนมาบ้างไม่รู้ งานนี้ ตีมอนอัพสกิลมาแทบทุกสายแล้ว กลับมาเข้าเมืองบ้าง

วันนี้เทพโทนจะได้ไปขัดดอกให้เหมียวหรือเปล่าน๊า...

ถึงคิวเหมียวละ   .. ::DookDig::

อะไรก็ได้ เป็นการเดาใจที่ยากที่สุด

ขอบคุณครับ
กลับมาทำงานวันแรกหลังจากออกกำลังกับพี่พลอยไป  ก็จะได้จัดเหมียวเลยนะนายโทน

มีสาวไม่ขาดมือเลยนะโทนไม่เว็นวันเลยแล้วคุณหมิวละโปใหน

คำถามโลกแตกมาก อะไรก็ได้ที่แปลว่าต้องถูกใจก่อน5555

อะไรก็ได้ สุดท้ายจะจบที่ไหนนะ

เอกเอ๋ยดอกเบี้ย

อะไรก็ได้นี่น่ากลัวนะ เลือกถูกใจก็หน้าบาน เลือกผิดนี่หน้างอเลย 5555

งานนี้จะมีการทบต้นทบดอกกันหรือเปล่า

เหมียวคงอยากกินอะไรแบบส่วนตัว

จะไปเกาหลีเมื่อไร่หน๋อ

กลับมาที่เหมียว คงนั่งรอดูว่าโทนจะเอาไง เหมียวนั่งนับนิ้วได้กี่คน

เทพโทนวางตัวสุดยอดเลยครับนับถือ

part นี้จะเข้มข้นกัดาวเต็มๆใช่ไหมครับคิดถึงคาดหวังๆ

เลี้ยงข้าวน่ะไม่เท่าไหร่
แต่ดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายนี่สิ เทพโทนจะเหนื่อยมั้ยยย

โทนถามอยากกินอะไรเหมียวบอกอะไรก็ได้คำเนี้ยของผู้หญิงซึ่งเป็นอะไรที่เดายากมาก..ส่วนพี่แท-โอสอนโทนนั้นถูกเลยล่ะ

เหมียวจะได้กี่ดอก... ::HeyHey::

เหมียวตามมาเอาดอกเบี้ยแล้ว รีบเคลียรงานหน่อยนะเทพโทน

กลับมาโหมดทำงานแล้ว ยังมีอะไรที่ต้องทำอีกเยอะเลยนะครับ ทั้งเรื่องคนภายในและภายนอก

เลี้ยงอาหารแล้วมีต่อไหม

น้องโทนช่วยจัดเหมียว ให้เต็มที่เลย

กินอะไรก้ได้คำนี้นี่โคตรจี๊ดเลย พอจะกินอะไรง่ายๆก็บอกไม่เอา บอกเบื่อแล้วบ้างหละ เหห้ออ

งานนี้มีเหนื่อยรึเปล่า

โทนคงจะอึดอัดน่าดูอยู่ระหว่างผู้บริหารระดับสูงของบริษัท  ผู้บริหารที่เป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรง และเพื่อนร่วมงานอีก

พาน้อนเหมียวไปเลี้ยงข้าวไถ่โทษเรื่องโยนงานเลย ลิงทโมนหัวหงอก

กินข้าวอย่างเดียวหรือเปล่า

อะไรก็ได้ ง่ายๆนี้ล่ะงานใหญ่ทุกที ::Cold:: ::Horror::

ชักธงประกาศศึกแล้ว คงไม่ได้นวดล่ะ ::Grimace::

โอ้โห 100 กว่าร้าน เลี้ยงหมดไหมเทพโทน

สรุปแล้ว ใครจะนวดใครกันแน่น้ออออ

อยากรู้จังว่าดอกเบี้ยเขาคิดกันยังไง

เอื้ออะไรก็ได้นี่พาปวดหัว

กลับไปจ่ายดอกเถอะ

กินอะไรก็ได้
ประโยคนี้โคตรอันตราย

ระดับ VVIP 555 ยิ่งกว่าอีกมั้ง

ถ้าเข้าออฟฟิศนี่เหมียวจะได้เปรียบกว่าสาวๆทุกคนเลยนะครับ มีแถมนิดๆหน่อยๆตลอด

กำลังรออ่านอยู่เลย มาแล้ว

ดอกเบี้ยนี้สำคัญนัก

ชอบข้อความที่คุยว่า ต้องมีฝันก่อนแล้วลดอีโก้กับเรื่องเงิน

เทพโทนสุดๆๆ

เลี้ยงข้าวแล้วเหมียวจะมีอะไรตอบแทนโทนไม๊อ่ะ

ทำงานวันแรกคงต้องกลับหอดึกอีกแล้ว

จะถึงคิวเหมียว บ้างรึยัง

โทนเป็นน่ารัก จริงใจทำให้ผู้ใหญ่ผู้บริหารทุกคนเอ็นดู

น่าตืดดตามทุกตอน

อะไรก็ได้ . . . มันมีจริงที่ไหนล่ะว้อยยย  ::Angry:: ::Angry:: ::Angry::  เลือกไปเถอะใน100กว่าร้านมันต้องมีถูกซักร้านแหละ

กินอะไรก็ได้รีบกินรีบไปต่อที่ห้อง อิอิ

โทนจะพัฒนาพื้นที่ตามพี่เทโฮ บอกอะป่าว ถ้าทำได้ก้อมีรายได้เพิ่มเยอะนะ

ก็ต้องจำใจจ่ายดอกให้เหมียว
ด้วยเจี๊ยวล่ำๆ สินะ

เลี้ยงข้าวเสร็จ คงได้ดอกเบี้ยเพิ่มอีกแน่เลย

กลับมาทำงานวันแรก ก็ต้องทำอีกแล้ว เฮ้อ อิจฉา

เอ ตกลงเหมียวกับโทนนี่มันแค่คั่นเวลา หรือแก้เหงา หรือจริงจัง
น่าสงสัยในความสัมพันธ์ สาวเค้าก็ไม่ออกปากให้ชัดเจนเน๊อะ

พี่พลอยกับเลขาแว่น แบบนี้ดีชัดเจนไปกันเรื่อยๆได้ แต่รุกะนี่ซิ จะกลับมาต่อยังไงกันน๊อ

อยู่ไม่ง่ายเลย

ใคร ๆ ก็มองว่าเป็นเด็กเส้นแบบนี้
ต้องเก่งกว่าคนอื่นหลายเท่า

จึงจะมีคนยอมรับ

จารย์นี้วางตัวดีจริงๆ น้บถือๆ

เหมียวคงจะกินที่นายโทนมีอยู่กับตัวแน่เลย

จ่ายดอกเบี้ยให้เหมียว 2 น้ำ

พาไปกินข้าวแล้วต้องจ่ายดอกเบี้ยด้วยไหมนนะวันนี้ ไม่ได้พักเลย เมื่อวานก็พึ่งส่งพี่พลอยไปแท้ๆ

ทำให้สงบได้ไหมนะ หรือจะข้ามขั้นตอนการนวดไปเลยเป็นทำกายบริหารแทน

โทนเก่งนะ ไม่ได้เรียนบริหารมา ทำงานไม่ตรงสายแต่ทำได้ไม่แย่เลย

วันนี้เหมียวจะได้คิวโทนยาวจนถึงได้ชดเชยมั๊ยหวั่นๆอยู่ว่าจะมีเสียงสวรรค์มาเบรคหัวทิ่มอีกครั้ง

ประสบการณ์สอนเราให้เป็นคน การฝึกฝนสอนเราไม่ชำนาญ
ไม่จำเป้นต้องเรียนจบสายตรง เพราะหากว่าเรามีความพยายามในการเรียนรู้มากพอ เราก็จะประสบความสำเร็จได้ในระดับหนึ่งแน่นอน ขอบคุณประสบการณ์หลายเรื่องจากคุณโทฯและสาว ๆ ด้วยนะครับ

อย่าลืมจ่ายดอกเบี้ยด้วยนะครับ  ::DookDig::

แหมนึกว่าเหมียวจะได้ชดเชยกลับเป็นแก้มซะได้ โทนจะได้พักผ่อนนอนหลับจริงๆเหรอนี่เพราะแก้มก็คือสุดยอดของการบิ้วอารมณ์ด้วย

จ่ายดอกเบี้ยให้เหมียว

อะไรก็ได้ ได้แน่ๆ ความปวดหัว 55
ขอบคุณครับ
เหมียวน่าจะคิดดอกเพิ่มอีก

อะไรก็ได้ หมายถึง ดูดี อร่อย สมฐานะ หรือไม่ก็อะไรก็ได้ที่กำลังอยากกินพอดี เดาให้ถูกนะ

ขอบคุณมากครับ เหมียวบอกโทนกินอะไรก็ได้ เดี๋ยวโทนพาไปกิน ตับๆๆๆ ได้เลยนะครับเหมียว

วันนี้พาเหมียวไปกินอะไรครับคุณโทน

คนสนิทบุคคลระดับทวีปต้องไม่พาไปร้ายธรรมดาแน่

พาไปกินกันสองคนที่ห้องดีกว่าาาา

กินข้าวอย่างเดียวหรอคุณโทน จะได้จัดกระชับมิตรกันต่อมั๊ยน่ะ

ลุกพี่แนะนำดี

กินเหมียวไงอร่อยที่สู้ด.... 

เปิดโฮมสเตย์เลย

กินข้าวแล้วไปต่อที่ไหนมั๊ยนะ พรุ่งนี้ ไหนวามสาวกลับมาแล้วด้วย

วันนี้ท่านโทนก็คงเสร็จพี่เหมียวตามเยสินะครับ

อะไรก็ได้นี่แหละของยากที่สุดของผู้ชายทุกคน

พอพูดถึงการทำงาน ทำงานดีแค่ไหน ถ้าหัวหน้า หรือผู้ใหญ่ในองค์กร ไม่มีทัศนคติ ที่ดี ก็อยู่ยากจริงๆ

เหมียวคงให้จ่ายดอกเบี้ย

 ::Touchy::กินอะไรก้อได้  จับเหมียวกินตับซะดีมั้ย

เหมียวยังคงจะรักษาสถานะเดิมได้อยู่อีกหรือเปล่า ความรู้สึกดีๆยิ่งพัฒนาขึ้นไปทุกวัน

คงต้องเปย์เหมียวให้อิ่มแบบจุกๆเลยโทน อย่างนี้เธอคงพอใจ
ฝากมารน้อย แก้มสวยจัดการให้สงบที แต่คาดว่าคงไม่ได้นวดหรอกแบบนี้ นาบอย่างเดียว

อยากรู้จริงว่าอะไรก็ได้เนี่ย จะจบที่ร้านไหน

นางฟ้ามิ้นยังไม่มาอีก...ใจร้าย

เจอเหมียวทีไร เหนียวตัวทุกทีเลย อิอิ

แล้วก็กลับมาอยู่ในโหมดทำงาน แต่เหมือนจะยังใช้หนี้ไม่หมดนะ

เลี้ยงข้าวเย็นเสร็จ ต้องไปต่อของหวานที่คอนโดเหมียวอีกซักนิด จบครอสเลย

อะไรก็ได้ ก็ไปห้องเหม๊ยวเลย

 ::Dribbling::คิดถึงความอ้อนของเหมียว

พาเหมียวไปกินข้าวเย็นนี้ จะจบลงด้วยการจ่ายดอกเบี้ยมั้ยครับ แต่ผมว่าคงไม่ได้หรอก เพราะเดี๋ยวดาวกับแก้มคงมารอ(รีดน้ำ)อยู่ที่ห้องพักและยัยตัวแสบคงโทรมางอแงให้รีบมาหาแน่ๆ

กินข้าวละก็ไปออกกำลังกาย

เทพโทน ของเขาดีจริง

อะไรก็ได้กับการเลือกเมนูอาหารช่างแสนยากเย็นจริงๆ

ตกลงไปๆมาๆนี่เหมียวเริ่มจะล้ำเส้นที่ตัวเองเคยบอกไว้เองแล้วนะ

แบบนี้ไม่ต้องกินข้าวแล้วมั้ง

จะโดนดอกเบี้ยไปกี่ดอกล่ะ
อิโทนเอ้ยยยย

ถ้ามีพี่ชายแบบพี่แท-โอ นี่ ก้อถือเป็นการเปิดมุมมองของชีวิตเลยน้ะ

จะเลือกร้านไหนดีโทน

พาไปกินข้าว ขากลับโดนจ่ายดอกเบี้ยแน่ๆ

เรื่องจริงเลย อะไรก็ได้เนี่ย มันไม่มีอยู่จริงๆๆ 555

โอ้ว...ท่านโทนดูดาราจักรด้วย หัวหน้าท่านโทนคนนี้เป็นคนที่ดีนะพูดตรง ๆ สอนตรง ๆ ไม่คิดเล็กคิดน้อย ว่าแต่ตอนนี้คุณชาติ ของท่านโทนหายไปไหนนี่ไม่มีแขวะท่านโทนเหมือนทุกครั้งสรุปที่พี่แทโอแนะนำ ปัจจุบันที่ดินท่านโทนนี้มีการพัฒนาเป็นอะไรเพิ่มมั้ยครับ
ผมนี่แอบสงสัยเล็ก ๆ จากที่เจ๊หมิวและเจ๊เตยเคยเปรย ๆ มาเรื่อย ๆ จะได้ยินพูดถึงเจ้าหญิงน้ำแข็งและประดับดาวตลอด แต่ไม่พูดถึงจอมมารน้อยอย่างแก้มาเลย รึว่าสุดท้ายแก้มห่างหายแยกตัวออกไป

คำว่า อะไรก็ได้ นี่ มันคือที่สุดของคำตอบเลยนะ ถ้าพาไปผิดร้าน มีเคือง 555

พี่แมนว่าเนี้ยบแล้วนะ ยังมีพี่แทโอที่เนี้ยบกว่าอีก

อะไรก็ได้ที่เหมีนวอยากกิน

เหมือนกับว่าเทพโทนต้องเดินตามทางที่ผู้ใหญ่ทั้งหลายปูทางไว้ให้แบบว่าอย่างเขี้ยวลากดินเลยนะครับ

อะไรก็ได้นิโคตรยากเลย

กินอะไรก็ได้ กินโทนไหม 555

อยู่กับเหมียวนี่ล่ะสบายใจ ไม่ต้องคิดอะไร แบบเพื่อนๆ

พขอดูพลังA5วากิว หน่อยนะ พ่อโทน

คำว่าอะไรก็ได้ของ ผญ. ไม่มีอยู่จริงครับ หัวจะปวด

อะไรก็ด้ายยย 5555 สบายตัวไปครับเทพโทน

สวัสดีปีใหม่จ้า รออ่านเหมือนเดิมน๊าาา

เหมียวบอกยังไม่ครบโหลเลย มาเก็บสแปร์ด้วยนะ

มีทั้งผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือแถมมีสาวๆคอยให้กำลังใจ ที่เหลือก็ความสามารถของโทนเองแล้วล่ะ

นึกว่าลืมเหมียวซะละโถ่ววว

 ::DookDig::มาตามร้านคาราโอเกะที่เปิดให้บริการลูกค้าแล้ว

อยากกลับไปทะเลครับ

คำว่าอะไรก็ได้....555
ทำให้คนที่เลือกเมนูลำบากใจมากเลย
ตรงกันข้ามกับ...คิดไม่ออกขอกระเพราไก่ไข่ดาว 1ฟอง...555

คิดถึงเหมียวเลย

อะไรก็ได้นี้ทำเจ็บมาเยอะล่ะ

อะไรก็ได้นี่ท่าทางจะหนักอยู่นะครับ สงสัยกระเป๋าตังจะแบนเลย ฮ่าๆ

เย้ๆ กลับเข้าสู่ โหมดหาุ่มออฟฟิค กับ ไงฟ์สไตล์ กับสาวๆ แล้ว ไม่ต้องไปบู๊แอคชั่น แล้ว มั้ง   โหมดปกติสำหรับ ผม ส่วนตัว ผมว่ามันดูอินไปกับเหตุการณ์ง่ายกว่า โหมดบอดี้การ์ด บู๊แอคชั่น  ที่ เอิ่ม.. ดูจะคนธรรม ดา เข้าไปมองตรงจุดๆนั้นไม่ออก  เท่าไหร่  แต่ก็สนุกนะ แต่ชอบ โหมดเนื้อเรืองปดติ แบบนี้ หัวหน้า ก็ ฮ่า ดี พี่เทโอก็ป๋ามาก  พี่แนต้อนอยู่กับพี่เทโอ ก็ ซอฟตัวเอวลง  มาไม่ให้เด่นกว่าพีเทโอ  เหมียวก็ยังน่ารัก ขึ้นเรื่อนๆ ผิดกับ ต้อนที่ปั่นหัวเทพโทน  ต้อนทะเล ช่วงแรกๆ วิ่วตามเทพโทนและไอ่พี่เท่ห์ อยู่ได้ ปั่นตลอด   แต่พอกลับมา ชัดเจน ความรู้สึกดี 
edit มารน้อยจอมป่วน มาแล้วคิดถุง  แอบร้าย หนี เพื่อนกับพี่ มาหา ผู้ ก่อนด้วย

เลี้ยงแลต้องเลี้ยงน้ำด้วยป่ะ

กินข้าวเสร็จไปจ่ายดอกเบี้ยที่ห้องต่อ

เรื่องการเก็บงานไว้เฉพาะในที่ทำงานแบบนายโทนก็ดีครับ work life balance

อะไรก็ได้มันก็คืออะไรก็ได้ที่สาวๆ อยากกินไงล่าาาาาา โจทย์บ้านแตกชัดๆ

เหมียวก้แอบอ่อยเรื่อยๆเลยนะ

นอกเรื่องนิดนึง / />
ปีใหม่นี้ได้พาสาวๆไปเที่ยวไหนไหมครับพี่

ระบบการทำงานของคนระดับทวีปคงจะเป็นระบบระเบียบสุดๆ เวลากินเที่ยวคงเต็มที่แต่เวลา ทำงานก็120%เหมือนกันแน่นอนเลย

เปิดงานวันแรกก็หาเหมียวเลยนะ

คำว่า กินอะไรดี อะไรก็ได้

อะไรก็ได้ มันคือการเล่นเกม

แปลว่า อะไรก็ได้ ที่ต้องเลือกให้ถูกใจ
ไม่งั้นมีเรื่องงงง 555

งานก็ต้องทำ การบ้านก็ต้องส่ง ภาระงานพี่โทนนี่เยอะจนน่าอิจฉาเลยครับ

สาวนเยอะไปหมดจะบริหารเวลายังไงเนี่ย ยังจะมีเพิ่มเข้ามาอีก

อะไรก็ได้.  แต่ต้องตรงใจเธอ

แสดงถึงความใส่ใจ

ซึ่งผู้ชาย.  ไม่มี

นอกจากจะเส้นใหญ่แล้ว ก็ยังมีสาวๆแวะเวียนมาแบบไม่มีขาดเลย อิจฉาจริงๆ

เหมียวจ๋า โทนกลับมาแว้วววว

เหมียวจะมาจัดหนักหรอ

รู้จัก คนใหญ่คนโต ก็ลำบาก เนาะ เหมือนมีเงาตามตัว

โดนเก็บค่าแรงแน่ๆ

กินอะไรก็ได้ !!!
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ถึงจะได้รู้ว่าจะกินอะไร

อย่าพลาดเชียวนะโดนจองกฐินบานน

กลับมาก็ทวงเลย

งานนี้ต้องจ่ายดอกก่อน ::Hunger::

อะไรก็ได้ กินโทนละกัน

โทน  เจอแต่ผู้หญิงที่ไม่เรื่องมาก อยู่ในขอบเขตของตัวเอง อย่ากมีแบบนี้บ้างจัง ขอบคุณมากๆครับกับเรื่องดีๆ อ่านสนุก  fC คนหนึ่งครับ

อะไรก็ได้ คือการเลือกให้ถูกใจเธอ

สงสารเหมียวนะ หลายรอบแล้ว ฟาวตลอด มีคนมาขัดจังหวะ รอบนี้ขอให้ได้ขอให้โดน (โทน) 5555 ลุ้นต่อ
::Beggar::

ลุ้นน้องเหมียวเบยตอนนี้

วันนี้เสร็จเหมียวแน่นอน

กินอะไรก็ได้  งั้นกินเหมียวละกัน

เลี่ยมทองแบบนายโทนต้องหาโอกาส foursome บ้างแล้ว

โทนต้องจัดกลุ่มสาวๆแล้ว

หายไปนานเลยเหมียว วันนี้ได้จัดหนักให้เหมียวหน่อย

อ้างจาก: deamondear เมื่อ มกราคม 08, 2023, 11:31:16 หลังเที่ยง
มานั่งนึกๆคิดๆ คุณโทนต้องยุในระเบียบวินัยขนาดไหนทำให้คนเอ็นดูได้ขนาดนี้

- - - - -

นี่แค่เริ่มต้นคร๊าบ  ::Shy::

#โทน

ความลับในการจีบหญิงของโทน

วันนี้งานเหมียวต้องเข้าแล้ว

กินข้าวเย็นเสร็จต้องต่อของหวาน

พากินเมนูพิเศษ ฟุตลอง ราดมายองเนสข้นๆ ครับ นายโทน รับรองอิ่มแน่นอน

ท่านโทนวางตัวเหมาะสมกับสถานการณ์เสมอ  โดยเฉพาะกับผู้ร่วมงานและสาวๆ

ทบต้นทบดอก กว่าจะหมด

คำว่าอะไรก็ได้นี่ปัญหาโลกแตกสำหรับชายไทยเลยนะครับเนี่ย

น้องเหมียวจะโดนจัดหรือเปล่า ต้องลุ้นละ

คำว่า อะไรก็ได้ นี่ล่ะปวดหัวที่สุด

เหมียวไปทานข้าวหรอ

คำว่าอะไรก็ได้เนี่ยแหล่ะเป็นปัญหาที่สุดเลย ::Angry::

สงสัยต้องได้ไปจ่ายค่าดอกเหมียวแน่ๆเลยครับ

นับถือการวางตัว

แมนก็ว่าเท่ แทโอนี่เท่มากกว่าครับ

อ่า กลับมาสู่ชีวิตพนักงานออฟฟิศเต็มตัวแล้วท่านโทน แต่ก็ยังไม่วายมีสาวๆ เข้ามาวนเวียนเนอะ อิ อิ

Edit นี่ไง กลับห้องยังมีสาวๆ เวียนมาหาไม่ขาด ฮ่า ฮ่า

อะไรก็ได้โทน ขอให้ครบสองโหลก็พอ 

วันนี้เหมียวมาทวงดอกเบี้ยด้วยแน่นอน ท่สนโทนจะจ่ายครบมั้ยเนี่ย

กินข้าวเสร็จกินเหมียวเป็นของหวานต่อ

กินข้าวเสร็จแล้วกินอะไรต่อ

ใช่ครับ คำว่า อะไรก็ได้ มันไม่มีอยู่จริง

กินอะไรดี ยากชิบหาย

อะไรเเวะ แซนวิชไหม เรียกใครมาเสริม

ยอมเลี้ยงเหมียวจริงหรือเปล่าเนี่ย สงสัยอิ่มแน่ๆ

เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ไปเรื่อยๆ 

กลับมาใช้ชีวิตแบบราบเรียบ, ก็ฟิวเบาๆๆดี

คำว่าอะไรก้อได้ไม่มีอยู่จริงหรอกครับ

ตกลงพี่แทโอให้อะไร มีเฉลยมั๊ยครับ
แล้วไปกินอะไรก็ได้กับเหมียวกันถึงไหนละเนี่ย

แก้มมาช่วยนวด.....คลายกล้ามเนื้อแล้ว

้เปิดตัวกลับมาทำงานวันแรกอย่าง VIP

Fc แม่เสือดาวมารอชมครับ

เพราะขุนแผนกรุบ้านกล่างแน่ๆสาวๆมาเต็ม

ทำงาน ทำงาน ทำงาน

วางตัวได้ดีมากครับ ในสถานการณ์แบบนั้นต้องยอมรับเลยว่า แผนกที่ทำงานด้วยนี่ช่วยผ่อนคลายได้เยอะจริงๆ

อะไรก็ได้มันมีอยู่จริง

อือหือ อะไรก็ด๊ายยย คำง่ายๆ ที่น่าปวดหัว 55

อะไรก็ได้ เป็นอาหารที่หาให้ผู้หญิงกินยากที่สุดในสามโลก

ท่านโทนเลเวลอัพไวมากจริงๆในทุกๆด้าน ปรบมือรัวๆ

ว่าแต่ อีกหน่อยจะมีปัญหา สาวๆหึงกันมาทำใหปวดหัวบ้างไหมละเนี่ยยย

เหมียวปฏิบัติการทวงคืนนายโทนอย่างด่วน

อย่าลืมนะเทพโทน 1โหลยังรออยู่

ปัญหาโลกแตก อะไรก็ได้

อยากให้ครบ30หน้าตอนนี้บอกเลยผมโครตคิดถึงเจ้าหญิงน้ำแข็งเลยครับเทพโทน

อยากให้ถึงตอนที่สามสาวไปบ้านเทพโทนอยากรู้ว่าพ่อทศแม่ทิพย์จะพูดคำแรกว่าอะไร
Fcเจ้าหญิงน้ำแข็งครับ

เหมียวคิดดอกทบต้นต้นทบดอกเทพโทนจะใช้คืนเหมียวไหวไหมนั้น
ปล.อยากให้เทพโทนถ้ามีเวลาปิดจ๊อบภาคทะเลเหมียวๆให้หน่อยเนาะครับ

อะไรก็ได้ มันของที่หากินยากที่สุดครับ ปัญหาโลกแตกก5555

นางมารน้อยจะจัดเทพโทนจนหมดสภาพแน่ๆ

แล้วแบบนี้จะได้พักแบบเต็มอิ่มไหมหนอ คุณโทน

ต้องจ่ายดอกเบี้ยให้เหมียวด้วยคงจะไม่ได้เลี้ยงข้าวอย่างเดี๋ยวแล้ว

พี่แทโอ พลังงานขับเคลื่อนต่อไป

ฮ่าๆๆและแล้วก็เสร็จนางมารน้อยจนได้ หรือว่าดาวกับมิ้นต์จะตามมาแจมด้วยคืนนี้

พี่แมนว่าสุดแล้ว พี่แทโอ สุดยิ่งกว่า ชอบๆ

อยู่กลางดงเทพบุตรชัดๆ

รอพี่ฮยอนอาอ่ะ พี่สาวสุดซึน น้องเหมียวรอแค่กินขีาวเหรอ ::Evil::

ได้กลับมาทำงานแล้ว แบบนี้ได้เจอเหมียวอีกนานเลยนะ น่าสนุกจริงๆ

วันนี้จะถึง30หน้าไหคิดถึงเจ้าหญิงน้ำแข็งแล้ว😭😭😭

ยังใยก็เลี้ยงเหมียวให้อิ่มหมีพีมันไปเลย

ถ้าพ่อกับแม่ของเหมียวไม่อยู่ที่คอนโดนี่น่าจะเรื่องยาวนะครับอิอิ

ว่างงานนั่งไล่อ่านร้านเกะตั่งแต่ตอนแรกจนตอนนี้ถึงตอนที่24วิเคราะห์คำพูดของเจ้าหญิงน้ำแข็งแต่ล่ะคำล้วนมีควาหมายบางคำฟังแล้วมีกำลังใจบางคำก็ทำร้ายความรู้สึกน่าดู

อะไรก็ได้... อย่างนี้เหนื่อยแน่

จัดเลยพี่โทน เจ๊เหมียวมาขนาดนี้แล้ว

อะไรก็ได้แบบนี้ จะได้สร้างความสัมพันธ์แบบลึกล้ำกับเหมียวอีกหรือเปล่า

คิดถึงเจ้าหญิงน้ำแข็งอยากรู้ว่าคำพูดแรกที่เจอท่านโทนจะว่าอะไร

จัดเลยเทพโทน เจ๊เหมียวมาขนาดนี้แล้วต้องจ่ายดอกเบี้ยให้ครบตั้งต้น ตั้งดอก

การวางตัวดีมากเลยโทน

รอเกะ 113อยู่คร้าบบ

อย่าบอกนะว่าเลขาพี่แทโอจะเสร็จท่านโทนอีกคนเห็นมาแนวนี้เสร็จทุกราย ฮ่าๆอยากอ่าน113ต่อครับ

อยากรู้ว่าปัจจุบันนี้แก้มยังอยู่ในชีวิตเทพโทนหรือป่าว
Fcเจ้าหญิงน้ำแข็งครับ

เหตุการณ์ที่รอติดตามร้านเกะ
-ตอนพาสามสาวเข้าบ้าน
-ตอนงานเลี้ยงรุ่นของเทพโทน
-และการกลับมาของรุกะ
เป็นอะไรที่คาดเดาไม่ได้เลยว่าจะมีอะไเกิดขึ้นตอนไหนแบบไหนรอติดตามครับ

พี่แทโอพี่แมนเข้าคู่กันท่านโทนต้องยอมเลย

เดาใจเหมียวไม่ออกเหรอโทน

แอบชอบ จะแอบได้ทีหลังมะ

พักผ่อนพอจะกินเหมียวเลยเหรอ

ทบทวนบทเรียนกับเหมียว อะไรก็ได้ของเหมียว

กินอะไรก็ได้ กับ แล้วแต่ เป็นคำตอบที่ไม่ใช่คำตอบครับ T^T

ขอบคุณ​ครับ​
รักแรกประทับใจยากจะลืม

แห้งแน่ เหมียวทวงแล้ว

สับรางไม่ทันเลยโทนเอ้ย

เหมียวลืมหนี้สินที่โทนติดไว้รึยังน๊า สงสัยรอบนี้มาทวงหนี้

เทพโทน ของไม่ขาด

เข้าใจจริงๆเวลาอยู่กะคนรวยแล้วเขาเห็นเราเป็นคนสนิทแต่คนรอบข้างเรามองเราเป็นเสนียด...กล้วยครับ

เหมือนเหมียวชอบโทนตอนที่รู้จักคนใหญ่ๆ

คิดถึงเหมียวจัง

รอบช้างในที่ทำงานมีตั้งดีกับเราตั้งแง่กับเราอยู่ในสถานการ์ณแบบเทพโทนมันเหนื่อยจริงๆนะ 

รถไฟอาจมีชน เข้าห้างบ่อยๆ

สาวๆสลับกันมาไม่ให้พักเลยจริงๆ

งั้นแกก็กินให้ครบทุกร้านซะ

"อะไรก็ได้" คือโคตรอันตรายอ่ะ เลือกผิด ชีวิตเปลี่ยนได้เลย

กลับมาทำงานวันแรกก็มีสาวมาให้เลี้ยงซะแล้ว

ทำงานวันแรก...เหมียวๆๆๆๆต้องมามั้ย

จัดน้องเหมียวสักดอกสิ

เริ่มจะทำตัวลำบากแล้วซินะ มีแต่คนใหญ่ คนโต

รอคอยมานาน มาแล้วดีใจ

โทนมีความสัมพันธ์แบบก้ำกึ่งกับหลายคนนะ ตอนนี้ยังไม่มีใครที่ชัดเจนแบบว่าเป็นแฟนนะ

ตามติดชีวิตโทนต่อ..^^

แทบจะแบ่งบทผู้หญิงแต่ละคนไม่ได้เลย เยอะจริงครับ

จ่ายดอกเบี้ยเป็นอะไรดีน้าาา

นายโทน ไม่มีน้ำจะจ่ายดอกเบี้ยแล้วมั้ง  ::Shy::

ช่วงเก็บเกี่ยวสาวๆของโทนสินะ

คำว่าอะไรก็ได้นี่แหละปวดหัวสุดๆ อย่าลืมจ่ายดอกเบี้ยนะ จะทบต้นอยู่แล้ว

เหมียวคนจริง ผู้หญิงก็งี่มักใช้ความรู้สึกนำพาไปก่อนตลอด

อ้างจาก: deamondear เมื่อ มกราคม 08, 2023, 11:31:16 หลังเที่ยง
มานั่งนึกๆคิดๆ คุณโทนต้องยุในระเบียบวินัยขนาดไหนทำให้คนเอ็นดูได้ขนาดนี้

- - - - -

นี่แค่เริ่มต้นคร๊าบ  ::Shy::

#โทน

::Beggar::น่าติดตามตลอดเลยครับ

ความสัมพันธ์ซับซ้อนไปเรื่อยๆ

ตกลงคุณโทนจะพาน้องเหมียวไปกินอะไรละ  น้องเหมียวโดนจัดแน่

มันคือคำ หายนะคับ กินอะไรก้อได้ แมร่งไม่มีอยู่จริง บอกเลย ยิ่งกว่าลุ้นหวย 555

 ::Pull:: อยู่ใกล้เสือใกล้สิงห์ ก็ต้องระวังหน่อยแหละ แต่ดูท่าจะวางตัวได้น่าเอ็นดูน่าจะรอดได้ไม่ยากส่วนเรื่องเหมียวนี่เย็นนี้ไม่น่ารอด ::Ahoo::

เหมียวมาทวงให้ครบโหล

ผทห่างหายจากเวปไปนานเลย
เหลือตอนให้ตามเก็บอ่านอีกเพียบ
สต๊อกสาวของท่านเพียบซะเหลือเกินแต่สุดท้าย..คงเป็นต่อไปอย่างนี้ สินะ

จ่ายดอกเหมียวกี่น้ำกันนะ

น้องเหมียว เฟี้ยวตลอด ตัวเล้กอุ้มง่าย
คนเคยๆ กันมันก็ไม่นาก

เหมียวเตรียมคิดดอกเบี้ยแล้ว

มันซับซ้อนน่ะ

แวะมาทำไซต์เควส

ดองไว้หลายตอนได้เวลามาอ่านต่อละ
ตอนนี้โทนยิ่งvipไปอีก

พอจบอีเว้นท์แล้วรู้สึกเหงาๆแหะ ขนาดอ่านนะเนี่ย

ถูกต้องเลย  อะไรก็ได้  มันไม่มีอยู่จริง

ขุดกันต่อคร้าบ ท่านโทน

 ::Glad:: สนุกมากเลยครับ กำลังลุ้นเลยว่าจะเป็นยังไงต่อนี่ก็ดองตอนยาวๆกลัวจะลงแดง แต่ก็อยากกลับไปอ่านตอนแรกไปใหม่

รอ3สาวกลับมาครับบ

อะไรก็ไรหรอ มันมีอยู่จริงหรอ ในการพาหญิงกินข้าวอ่ะ ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo:: ::HoHo::

อะไรก็ได้ของผู้หญิงไม่มีอยู่จริง

อะไรก็ด้่ายยยยยยย

มาต่อที่เหมียวต่อเลย

มีดอกเบี้ยด้วยนะ

Pizzaไงคับพิซซ่า ย้อนลำลึกอีกรอบ

 ::YehYeh::มีมาไม่ขาดจริงไอสี่ยโทน

เทพโทนพร้อมทุกงานครับ งานพูดคุยกับผู้บริหาร งานเอาใจเพื่อนหญิง งานบอดี้การ์ดและงานภาคกลางคืน 

ดอกเบี้ยคิดเป็นทีๆ นะนายโทน

กินข้าวแล้วอย่าลืมกินเหมียวด้วยนะ

ต้องทำตัวให้ชินกันคำว่า เด็กเส้นครับ เทพโทน

อะไรก็ได้ มันคือการเล่นเกม

แปลว่า อะไรก็ได้ ที่ต้องเลือกให้ถูกใจ

เมื่อเสร็จศึกกับจอยและพี่พลอยแล้ว ก็ถึงคิวเหมียวซะที ว่าแต่เทพโทนของผมน้ำแห้งหมดแล้วมั้งครับ🤣

กับเหมียวนี่กะกินกันแบบยาวๆ

ตาม

ติดตามมานานแล้วนะครับ

อยากให้มีตอนโทนไปเที่ยวกับแมน กับเทโอจัง

ไม่มีคำพูดไรพูดแล้วคร๊าบ คำเดียวเลย อิจ (อิจฉามากกกกกกกก) หายากที่จะเจอสาวๆดีๆแบบนี้ที่เขาเข้าใจเรา ทำตัวดีกับเรา ไม่ได้หวังเงินๆทองๆจากเรา  ::JubuJubu:: ::JubuJubu::

เจอเหมียวแล้วต้องย้ำล่ะ

นอกจากเลี้ยงข้าวแล้วนั้น ดอกเบี้ยที่เหลือคงจ่ายไม่ครบหรอก อิอิ

อะไรก็ได้นี่ เดินหนีเลยนะ

จะได้จ่ายดอกเบี้ยไหมม

อะไรก็ได้ ปวดหัวกับคำๆนี้มานักต่อนัก

อะรัยก้อได้งั้นไข่สองใบกับไส้กรอกไซค์56

ขอให้เป็นช่วงขาขึ้นมีความสุขไปนานๆนะครับ อย่าเพิ่งเทคนอ่านพาไปกินมาม่ากันนะ

 ::HeyHey:: ถึงเวลาขัดดอกให้เหมียวแล้ว สงสัยดอกเบี้ยทบต้นทบดอกไปแล้ว

คำว่าอะไรก็ได้ไม่มีอยู่จริ๊งงง

เลี้ยงเหมียวดีๆ นะ

อ่านแล้วลุ้นทุกตอน เพลินมากครับ

อ่านสนุกครับ

อะไรก็ได้มีไม่มีอยู่จิงอยู่แล้วสุดท้ายก้อต้องตามใจนางแหละ555

ตบท้ายด้วยหอยหวานแบบนี้

เหมียวหนอเหมียว..

เมื่อไหร่จะไปง้อมิ้นนะ

เห้อชีวิตปกติสุขจะมีได้กี่วันนะโทน

วันนี้เหมียวเหมวแล้ว

คำว่าอะไรก็ได้ คือต้องตอบให้ถูกว่าอยากกินอะไร

ให้ดอกเบี้ยเหมียวหนักๆ

ขอบคุณครับ

น่าสงสารสาวเกาหลี โดนส่งกลับซะงั้น

ยังคาใจเหมียวอยู่ลึกๆละมั้งอย่างงี้ต้องจัดการให้หายคาใจ

อะไรก็ได้ ก็โทนไง

สงสัยไม่ได้พักแน่ๆโทน

คำว่า พรุ่งนี้ไปทำงาน  อ่านแล้วก็ห่อเหี่ยวทันทีเลยครับ   ::Horror::

โทน ปลอบนัองเหมียวหน่อยนะ

คุณโทนนี้คือนายสถานี สับรางเก่งจริงๆครับ

เครียดสุดๆกับ อะไรก็ได้ นี่ละ

5555 เหมี่ยวนี่ให้ฟิลลื่งแบบ ชั้นล่างสุดอะ แต่ถ้าเรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน

สถานะหมวยไม่แน่ชัด โทนเลยไม่บุก จริงหรือ

เหนื่อยแทนเลย

กินข้าวเสร็จ จะไปกินกันต่อรึป่าว

เสีนใหญ่

อยากกินเหมียว

น่าจะเลิกเขิลได้แล้วนะครับ จัดกันไปก็หลายรอบแล้ว

อย่าลืมนะนายโทน ยังติดหนี้เหมียวอยู่ 2 โหล +ดอกเบี้ยอีก 1 โหล

ทำงานวันแรก ก็โชว์เส้นซะแล้ว ตกเย็นมีนัดกับสาวอีก ดึกๆจะเจอสามสาวหรือเปล่าน้า

สาวๆสลับมากันมาไม่ให้ได้พักเลยย

พักบ้างนะนายโทน

หยุดล่อซักวันไม่ได้รึ

ล่อไม่พัก

ขยันขันแข็ง

ขอบคุณครับ

ต้องมีบัตรคิวแล้ว

อืม เจอข้อสอบยากละ

ทำโฮมสเตทำไมละทำรีสอตเลยแบบคล้ายๆม่านรูดนะ​ 555� เงินไหลมาเทมานะ

อะไรก็ได้...นี่คือคำพิฆาตยังไงละ ::DookDig::

คุณแฟน นางมารน้อย น่ารักชะมัด

 ::Thankyou::

อ้างจาก: ΜoNoTΩИ∑ ★★★ เมื่อ มกราคม 08, 2023, 11:18:56 หลังเที่ยง

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ตอนแรกของปี 2566 มาแล้วคร๊าบ

ขออภัยที่มาช้าครับ ช่วงนี้ต้องเดินสายขอบคุณ

ผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่าน หวังว่าจะยังคอยและติดตามกันครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง


>>>อ่านย้อนหลังตอนที่ 111< < < CLICK !!! (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=266279.0)



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

(/ (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=235897.0)

★★★★★★★★★★★



ปล.2  สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ




★★★★★★★★★★★



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมกลับมาทำงานแล้วครับ ชีวิตของพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆคนนึง

กำลังจะกลับมารันอีกครั้ง ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ่โว้ยยยยย

เพราะว่าวันแรกที่มาทำงาน ก็เจอพี่แท-โอ หน้าบริษัทเลย

แล้วทักผมด้วยนะ นี่มันปีศาจชัดๆวันก่อนเมาปลิ้นแท้ๆ

ยังมาทำงานได้หน้าตาเฉยเลย โอยย ขี้เกียจบ้างก็ได้พ่อ



★★★★★★★★★★★


นายโทนไดอารี่ 112



บอกตามตรงครับว่าการมาเจอพี่แท-โอ เป็นเรื่องที่ผมไม่ได้เตรียมตัวเลย ผมแม่งลืมไปว่าพี่แท-โอ แม่งปีศาจชัดๆ เมาซะขนาดนั้น เละซะขนาดนั้นแต่ยังมาทำงานได้สบายๆ จริงๆผมก็รู้สึกดีนะ แบบว่าคนระดับนั้นอ่ะยอมเผยด้านเละๆเทะๆมาให้ผมรับรู้ มีที่ไหนเมาแล้วโทรมาหาผม ว่ามั้ยครับคุณผู้อ่าน


แล้วหัวหน้าผมก็มองหน้าแล้วแบบ น้องโทนครับถ้ามีอะไรให้พี่คนนี้รับใช้มึงบอกได้เลยนะครับ ผมนี่กุมขมับเลยแต่ละคน แล้วพี่เขาก็ถามว่าอะไรวะน่ะ ผมก็ยื่นให้ดู พี่เขาบอกแล้วบอก เข้ !!!  ให้ขนาดนี้เลยเหรอวะ ผมก็ต้องรีบเดินกลับเข้าไปในแผนกเลยครับ เพราะคนเริ่มมองเยอะแล้วว่ะ


ผมเดินมากับหัวหน้าครับ คนก็เลยมองตามปกติ เข้ามาให้ห้องทำงานปุ๊ป พี่ในแผนกก็แซวเลยว่า แหมมม อีโทน มาทำงานวันแรกก็โดนหิ้วมาเลยเหรอ ผมก็บอกว่านี่ผมหวังดีนะเนี่ย เห็นเดินคลำนู่น คลำนี่สงสัยสายตาไม่ดีเลยช่วยพามา หัวหน้าผมก็เสริมเข้ามาอีกว่า โอยย สายตาฟ่าฟาง แล้วพี่เขาก็ทำท่าจิ้มตาผมแล้วพูดว่า ตามึงนั่นแหละจะบอด


แล้วก็ได้หัวเราะกันไป 1 กรุบครับเช้านี้ หัวหน้าบอกผมว่าเดี๋ยวมึงเข้าไปคุยกับพี่หน่อย ผมวางของเสร็จแล้วก็เข้าไปคุยครับ เข้าไปผมก็ยืนรอก่อนเลย พี่เขาก็เร็วมากนะครับ เข้ามาก็หยิบเอกสารมาเตรียมทำงานเลย สุดยอดจริงหัวหน้า พี่เขาบอกอื้มนั่งก่อน ผมก็นั่งเลย แล้วตอนนั้นบรรยากาศก็เปลี่ยนไป


พี่เขาบอก มึงคงไม่ลืมใช่มั้ยที่พี่สั่งพักงานเพราะอะไร ผมก็ตอบครับ พี่เขาก็บอกอื้ม อย่าให้มีอีกแล้วกัน ยังไงพี่ก็คงไม่เอาเอ็งออกเพราะเรื่องพวกนี้หรอก ทำได้อย่างมากก็แค่สั่งพักงาน แต่เอ็งจำไว้ว่ารายงานทุกอย่างพี่ก็ต้องส่งขึ้นไปข้างบน แล้วการที่ถูกพักงานบ่อยๆ มันจะส่งผลต่อเรื่องการโปรโมต


ที่พี่ห่วงก็มีแค่นี้แหละ ทำงานดีแต่โดนเตะตัดขามันก็หมดไฟได้เหมือนกัน ผมก็ตอบครับพี่ไปเหมือนเคย พี่เขาบอกว่ารู้ว่าเอ็งน่ะมีเส้น มีทางให้เลือกเยอะ แต่ที่พี่จะบอกว่า ถ้าเอ็งยังทำตัวไม่เหมาะสมกับที่ที่นั้นแล้วเข้าไปอยู่ รับรองเลยว่าพวก เสือ สิง กระทิง แรด น่ะ จ้องลุมทึ้งมึงแน่ๆ


แล้วยิ่งมึงสนิทกับพวกนั้นมากเท่าไร พวกนั้นก็จะยิ่งหวดมึงแบบเน้นๆโดยที่ไม่สนว่ามึงจะเป็นลูกชายท่านประธานหรอก เพราะด้วยนิสัยคุณ ( ชื่อคุณท่าน ) เขาไม่ใช่คนใจดีกับเรื่องงานหรอกนะ เอ็งอยู่กับเขามาหลายปีก็น่าจะรู้ดี ผมก็ตอบครับไปอย่างเดียวเพราะผมก็รู้ว่าคุณท่านเข้มงวดแค่ไหน พี่เขาบอกอื้มก็มีแค่นี้แหละ พยายามคุมอารมณ์ตัวเองหน่อย ถ้ามึงได้ออกหมัดไป พี่กลัวคู่กรณีมึงจะได้นอนโรงพยาบาล


ผมก็บอกโถ่วว ผมก็แค่พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ จะไปทำอย่างนั้นได้ไง พี่เขาขยำเอกสารแล้วขว้างในหัวผมเลย แล้วบอกธรรมดาบ้านมึงสิ่ ไอ้ห่านี่กระทืบการ์ดมืออาชีพซะยับขนาดนั้น มึงไปอมวัดมาพูดพี่ก็ไม่เชื่อมึงหรอก ไปเลยไปทำงานเลยมึง งานที่ค้างน่ะไปเอากับเหมียว ผมก็ถามหืม เอาเลยเหรอพี่


พี่เขาก็ขยำกระดาษอีกแล้วจะขว้าง ผมก็บอกโอ้ยๆ ๆ ๆไปแล้วๆ พี่เขาก็บอกไอ้นี่ มีช่องว่างนิดเดียวมึงก็จะเล่นนะ แล้วพี่เขาก็โยนเอกสารหลายเล่มมาให้แล้วบอกว่านี่มึงเอาไปดูเลยซะ  ผมก็ถามอะไรเนี่ย พี่เขาก็บอกว่ารีเควสจากแผนกอื่นๆ สรุปแล้วมึงต้องคอยดูแลการสัมมนาด้วย  โอ้ยยยย ผมถามอิหยังวะเนี่ยยย แล้วไหงมาให้ผมดูแลล่ะ


พี่เขาก็โวยวายแล้วบอกว่า จะบ่นทำห่าอะไร โอกาสสร้างผลงานแท้ๆ ไปมึงรีบกลับไปดูงานเลยนะ ผมก็บอกแบบเบาๆไปว่า จะดูยังไงล่ะพี่ แต่ละแผนกนิสัยเป็นไงผมยังไม่รู้เลย พี่เขาก็เอายางลบอ่ะ ขว้างมาโดนหัวผม แม๊นนน แม่น แม่นชิบหาย ดังป๊อก พี่เขาบอกว่ามันหน้าที่มึงเว้ย อยากเติบอยากโต มันก็ต้องทำงานยากๆ ไปเลยมึงไสหัวไปเลยไอ้ห่า


ผมก็โดนทั้งไล่ ทั้งเอากระดาษปาใส่ แต่ผมรู้แหละครับว่าพี่เขาไม่ได้จะด่าอะไรมากมาย มันเป็นสไตล์ของแกนั่นแหละ อยากให้นึกถึงซีรีย์จีนเรื่อง ดาราจักรน่ะครับ ฉากที่พระเอกโดนฮ้องเต้ถีบเพราะไปฆ่าผู้ร้ายก่อนเอาตัวมาสอบสวนนั่นแหละครับ ถีบเพราะพระเอกทำผิดจริงๆ แต่ในใจคือไม่ได้เกลียด ก็ประมาณนี้แหละครับ พอออกมาพี่จักรก็บอกว่า โดนแต่หัววันเลยนะโทน



ผมก็ยกมือไหว้สวัสดีครับพี่จักร พี่จักรตบไหล่แล้วบอกอื้มทำงานๆ แล้วผมก็กลับมาที่ห้องจิ๋วๆงานของผม ห้อง 2*2.5 เมตรโดยประมาณ แล้วก็มีคนมาเคาะประตู พอเปิดมาอ้าวเหมียววว เธอมาถึงก็ต่อยท้องผมไปทีนึงเลยนะแล้วบอกว่าหมั่นใส้ ผมก็เลยจับมือเธอเบาๆ แล้วบอกอารายเนี่ยทักกันแบบนี้เลยเหรอ เหมียวบอกก็แบบนี้แหละ แล้วเธอก็เอางานมาวางให้เลยล่ะครับ



ผมก็รับ ๆ มาแล้วก็วางไว้ก่อนแล้วถามว่าทำงานเป็นไงมั่ง เหมียวก็บอกว่าหนักมากมายอ่ะ วันนี้เลี้ยงข้าวเลยนะ ผมบอกโอเคได้เลย แล้วเธอก็ออกไปครับ แต่ก่อนจะออกไปเธอหันมาแล้วบอกว่าอย่าลืมดอกเบี้ยด้วย อู้ยยย นี่ผมโดนทวงอะไรครับเนี่ย เพราะมันไม่ใช่เงินแน่นอนล่ะแบบนี้


การหยุดงานไปนานมันก็ทำให้อะไรหลายๆอย่างสะดุดแหละครับมันเป็นสัจธรรมก็ว่าได้ ก็คงเหมือนนักบอลที่แม้จะได้ซ้อม แต่ถ้าไม่ได้ลงสนามจริงฟอร์มก็คงฝืดๆอ่ะแหละ แต่ผมก็ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดครับ เอาตรงๆตอนนี้ผมต้องต่อสู้กับความขี้เกียจของตัวเองเลยนะ

ต้องยอมรับว่างานการ์ดที่ผมไปทำ พอซ้อม ต่อให้หนักจนอ้วกแค่ไหน แต่พอซ้อมเสร็จก็ได้พัก แต่งานนี่คือต้องคิด คิดแล้วทด ทดแล้วจด จดแล้วทำใหม่ แบบนี้วนๆไปเลย เฮ้อปวดหัว นี่แหละถึงบอกว่าต้องสู้กับความขี้เกียจ จนพอถึงเวลาพักแล้ว หัวหน้าก็เดินมาเคาะประตูห้องผมเลย


ผมถามอะไรพี่มีไร พักเที่ยงแล้วนา พี่เขาก็บอกเออก็พักเที่ยงไง มึงไม่ขึ้นไปข้างบนเหรอ เอ้าชิบหายแล้ว ผมทำงานจนลืมเลยว่าพี่แท-โอ เขาเรียกให้ผมขึ้นตอนพักเที่ยง ผมรีบเซฟงาน ปิดคอม แล้วยกมือไหว้หัวหน้าเลย แล้วบอกขอบคุณครับพี่ ถ้าพี่ไม่มาบอก ผมลงไปกินข้าวเลยแน่ๆ พี่เขาก็บอกเออๆรีบไป


แล้วผมก็รีบเดินไปเลยครับ แล้วก็ขึ้นไปข้างบนทันที พอมาถึงผมก็ต้องยืนเฝ้าหน้าห้องทำงานก่อน ก็นะมันเวลาพักเที่ยงนี่นา เลขาหน้าห้องก็มองแล้วถามว่าพบใครคะ ผมก็บอกว่า ช่วยบอกว่าโทนมาขอพบคุณแท-โอ ครับ เข้าก็ทำหน้าแบบงงๆนะ แต่ก็กดโฟนแล้วพูดไปข้างใน


แล้วแปปนึงแทนที่ผมจะได้เข้าไป แต่พี่แท-โอ กับพี่แมนก็พากันเดินออกมาเลย พนักงานหน้าห้องก็ยืนขึ้นทันที  พี่แมนบอกโอ้ไอ้นี่มาตรงเวลาดีนี่หว่า แล้วพี่แมนก็พูดเป็นภาษาอังกฤษแหละครับ เพราะคงอยากให้พี่แท-โอเข้าใจด้วย พี่แท-โอ ก็บอกว่าดีแล้วที่มาเอง ไม่งั้นคงลงไปตามตัวแน่ๆ ผมก็ฮึ๊ !!!  อยากจะขอบคุณลูกพี่ผมจริงๆครับ


ผมก็ถามว่าแล้วพี่แท-โอ มีงานอะไรให้ผมทำครับถึงได้เรียกมา พี่แท-โอ บอกว่าไปคุยกันข้างนอก แล้วพี่แท-โอ ก็หันไปพูดกับเลขาคนไทยคนนั้นว่า ไม่ต้องตามมาขอความเป็นส่วนตัว . . .  เลขาคนนั้นก็เบรกกะทันหันเลยล่ะครับ เอาจริงๆผมก็แอบสงสารเธอนะ แต่ว่าผมก็ไม่ลืมเรื่องที่เธอพูดกับผมไว้ก่อนหน้านี้เหมือนกัน



ชิบหายแล้วลืมเลย พอลงมาข้างล่างแล้วคนก็เพียบเลย มันเป็นช่วงพักเที่ยงไง อื้อหือแกรนด์ โอเพนนิ่งเลยทีนี้ คนก็มองมาเต็มเลยทีนี้ ผมเดินผ่านคนกลุ่มนึงนะ แล้วได้ยินเสียงพูดชัดๆเลย นี่ๆๆ หัวขาวๆนั่นที่ออกข่าวใช่ไหม คุณแท-โอ ก็อยู่ด้วยงั้นก็คนเดียวกันซิ่ อยู่บริษัทเราเหรอ โอยย อายว่ะ พี่แมนมาสะกิดแล้วบอกดังแล้วเว้ยยยยยย โอยผมอายครับ


พี่แท-โอ ก็เดินนำไปเลยครับ มาถึงหน้าบริษัทรถตู้คันใหญ่ก็รออยู่แล้ว พวกเราขึ้นรถมาครับ เหมือนว่าร้านจะถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ตอนนั้นคนก็มองเต๊มมมมม เอาจริงๆผมหวั่นใจว่ะกลัวจะกลับมาไม่ทันเข้างานตอนบ่าย แล้วมันคงดูน่าเกลียดแน่ๆ ถ้ามาทำงานวันแรกแล้วก็ล่อซะสายแบบนี้



เรามาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งนึงครับใกล้ๆนั่นแหละ ดูเหมือนว่าโต๊ะจะถูกจองเอาไว้แล้ว มาถึงก็นั่งๆ แล้วกฎในการมากินข้าวกับพี่แท-โอ คืออยากกินอะไรสั่งเลย ถ้ามากะมิดกะเมี้ยนทำเป็นเกรงใจ โดนด่าหูชาแน่นอนครับ แต่มันก็ต้องถูกจริตผมด้วยอ่ะแหละ และคราวก่อนที่ผมไปกินสเต๊กตอนพาพี่พลอยกับจอยไปเลี้ยง ผมติดใจสเต๊กว่ะ



เลยชี้นี่เลย สเต๊ก วากิว A5 ขอแบบมีเดียมๆ พอสั่งปุ๊ปผมก็มองพี่แท-โอปั๊ป เขาก็ปรบมือแปะๆ แล้วบอกว่าสั่งได้ดี นึกว่าจะลืมซะแล้ว ผมก็ยิ้มๆๆ คิดในใจถ้าลืมก็บรรลัยสิ่ครับ พี่แมนก็สั่งต่อ ระหว่างที่รออาหารผมก็มองไปรอบๆ อู้หูย ร้านนี้มีแต่คนแต่งตัวดีๆทั้งนั้นเลย มองจากราคาก็ไม่แปลกใจอ่ะคร๊าบบบ เพราะถ้าไม่ใช่โอกาสพิเศษจริงๆ ผมเองก็คงไม่มาที่นี่แน่ๆ


พี่แท-โอ ก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาว่า แมน พี่สนใจในตัวคุณ ( ชื่ออดีตหุ้นส่วนใหญ่ )  พี่แท-โอ บอกว่าพี่ชอบวิสัยทัศน์ของเขา ยังไงซะถ้าเป็นไปได้พี่อยากให้แมนดึงตัวเขาให้อยู่ในผังองค์กรด้วยล่ะ พี่แมนก็ตอบว่าผมเองก็ตั้งใจแบบนั้นครับพี่แท-โอ เพราะเอาจริงๆผมกับพ่อเองก็ยังไม่รู้โครงสร้างทั้งหมด ยังไงก็ต้องให้คนภายในช่วยด้วย


พี่แท-โอ หันมามองผมแล้วถามว่า แกล่ะว่าไงโทน มีอะไรจะแนะนำหรือเปล่า เอาจริงๆผมก็ไม่มีอะไรแนะนำหรอกครับคุณผู้อ่าน แต่ว่าพี่แท-โอ ถามมาแบบนี้แล้วมันเหมือนเป็นการบังคับว่าต้องมีเรื่องอะไรเสนอกับพี่แท-โอ เขา ผมก็พูดไปว่าเอ่อ จะให้ผมเสนอกับพี่แมนตรงๆเลยเหรอครับ มันจะไม่ดูข้ามหน้า หัวหน้าผมเหรอครับ พี่แท-โอ บอกว่านี่คือโต๊ะอาหาร การพูดคุยแลกเปลี่ยนมันไม่ได้ข้ามหัวใครนะ


ผมก็ครับๆ แล้วก็พูดว่าจริงๆ ผมพักงานไปนานเลยไม่รู้ว่าระหว่างนี้ที่บริษัท มีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง และไปทางไหนบ้าง แต่ถ้านับจากก่อนที่ผมจะโดนพักงาน ผมแอบหงุดหงิดเรื่องระบบชนชั้นครับ พี่แท-โอก็มอง แล้วบอกว่าเรื่องนี้ไม่ต้องพูดหรอก เพราะว่าไอ้ระบบนี้มันมีมาตั้งนาน แล้วมันก็ไม่มีทางลดความเหลื่อมล้ำไปได้


เพราะงั้นสิ่งที่ต้องทำคือ ทำงานให้เหนือกว่าพวกนั้นไปเลย จะข้ามหน้าข้ามตาก็เอาให้สุด อย่ามีช่องให้มันคนไหนมาเอาเปรียบหรือหาผลประโยชน์จากความทุ่มเทของแก ผมฟังแล้วนิ่งเลย ถ้าคุณผู้อ่านจำได้เหตุผลที่ผมโดนพักงาน นั่นก็เพราะงานที่ผมทำไปนั่น พวกคนในแผนกไม่ตามงาน ไม่บรีฟต่อกันเลย แล้วก็มีแต่พวกรอชุบบางคนด้วย ผมก็ได้แต่ฟังและเข้าใจแหละครับ


พี่แมนบอกว่าเรื่องนี้ค่อยคุยกันไอ้โทน ผมก็พยักหน้าตอบครับพี่แมนไป แปปเดียวครับอาหารก็มาแล้ว และมันหมดเวลาที่จะพูดเรื่องซีเรียส เพราะได้เวลาเพลิดเพลินไปกับสเต๊กแล้วววว อูววว เนื้อวากิว A5 ที่ผมไม่คิดจะสั่งกิน ทำไมมันอร่อยแบบเน้ !!!!!  ความจุ๊ยซี่ของเนื้อ ความชุ่มฉ่ำ นี่เกินบรรยายจริงๆว่ะคร๊าบบบ อย่างนี้นี่เองที่เขาบอกๆกันว่าเนื้อที่ดีนะ มีแค่พริกไทย กับ เกลือก็อร่อยแล้ว แบบนี้เองสิ่นะ  แต่พี่แท-โอ ก็แนะนำว่า คราวหลังลองแค่ A4 พอ  A5 มันแทรก มันเยอะอาจจะเลี่ยนไปสำหรับแก คราวหลังก็ลองแค่ A4 ดูสิ่



ผมก็ตอบครับ ๆ ๆ พี่แท-โอ แล้วพวกเราก็กินในแต่ละส่วนของตัวเอง ซึ่งก็จะมีคุยกันบ้างครับ พี่แมนก็ถามว่าพี่ฮยอน-อา กลับไปเพราะงานด่วนเหรอครับพี่แท-โอ พี่แท-โอ บอกอื้มก็ส่วนหนึ่งนั่นแหละ แต่อีกส่วนนึงเพราะพี่ส่งกลับไปมากกว่า วันๆถามหาแต่โทนนี่แหละ น่ารำคาญ  ผมนี่สะดุ้งเลยครับ แต่พี่แท-โอ ก็ยกมือเหมือนเบรกผมไว้แล้วพูดว่า ไม่ใช่ความผิดแกโทน ไม่ต้องคิดมาก เป็นเพราะยัยฮยอน-อา นั่นแหละ




ผมพยักหน้าเบาๆแล้วกินต่อ พี่แมนก็กินๆ แล้วก็พูดว่า ว่าแต่พี่แท-โอ อยู่ไทยอีกกี่วันครับ แล้วอยากไปที่ไหนเป็นพิเศษมั้ยครับ พี่แท-โอ กินจนหมดคำ เคี้ยวๆ แล้วพูดต่อว่าที่ๆพี่อยากไป แกก็คงพาไปไม่ได้หรอกแมน คนเกรงใจแฟนแบบแกน่ะ อย่าดีกว่า นั่นไงผมเดาไม่ยากเลยว่าพี่แท-โอ จะไปที่ไหน ตีหม้อคร๊าบ ตีหม้ออ แน่นอน



พี่แมนพยักหน้า แล้วพูดว่างั้นคราวหน้าถ้ามีที่ไหน ที่ผมสามารถแนะนำได้ผมยินดีนะครับ พี่แท-โอ ตบไหล่เบาๆแล้วบอกขอบใจมาก แล้วเขาก็หันมาถามผมว่าโทน แล้วที่ดินว่างๆรอบบ้านแกล่ะไม่คิดจะเอาไปต่อยอดอะไรหน่อยเหรอ ผมก็เลยพูดไปว่า สวนที่บ้านผมไม่อยากให้มันเปลี่ยนแปลงอะไรครับ เพราะพ่อเองก็ชอบสวนมากๆด้วย ที่สำคัญ. . . .  ผมก็อึกๆอักๆ นิดนึง


พี่แท-โอ ก็บอกสวนขึ้นมาว่าไม่อยากรบกวนผีเจ้าที่บ้านของแกเหรอ ผมมองหน้าพี่แท-โอ แล้วก็บอกครับ ไม่อยากรบกวนปู่มากเกินไปน่ะครับ พี่แท-โอ ก็บอกว่าที่ก็ออกกว้างขนาดนั้น มันเอาไปทำประโยชน์หาเงินเข้าบ้านได้เยอะเลยนะ ผมก็เลยบอกว่า ยังไงก็คงไม่ขายที่ครับพี่แท-โอ


พี่แท-โอ ก็พูดว่า เฮ้ย พี่พูดสักคำหรือยัง ว่าให้แกขายที่ พี่บอกแค่ให้แกลองขยับขยายลองทำอะไรที่จะสร้างรายได้ เพราะยังไงคุณพ่อก็คงไม่ยอมขายแน่ๆ ส่วนแกก็ไปพูดให้ผีเจ้าที่บ้านแกเข้าใจ ผมก็บอกว่าผมไม่ได้มีวิชาที่จะสื่อสารแบบเข้าใจเป๊ะๆ แบบย่าผมนะพรี่ !!!!!!!



พี่แท-โอ ก็บอกว่าเฮ้ย พี่ไม่ได้จะให้แกไปรบกวนผีเจ้าที่ของแก พี่ไม่อยากไปทำให้วิถีชีวิตของครอบครัวแกต้องเปลี่ยน  เอาเถอะ ลองไปคิดวิธีดูเอาแล้วกัน พี่อยากให้ครอบครัวแกหมดหนี้ หมดสินไวๆ เวลาเริ่มทำอะไรน่ะ เริ่มจากศูนย์ดีกว่าเริ่มจากติดลบ เคยสอนไปแล้วไม่ใช่เหรอ ผมก็ตอบคร๊าบพี่แท-โอ พี่แมนก็ถามว่าจะว่าไปที่ของบ้านเอ็งทั้งหมดรวมๆแล้ว กว้างกี่สนามบอลรวมกันวะโทน ผมก็บอกว่าเดี๋ยวๆ ที่ไหนอะไรสนามบอล



พี่แมนบอกเอ้า ก็พวกที่ที่ลูกน้องพ่อเอ็งซื้อไว้ไง ยังไงมันก็เป็นชื่อของพ่อทศอยู่แล้ว และอีกอย่างแปลงนึงเสี่ยคนที่ให้ขุนแผนเอ็งมาก็ซื้อในชื่อเอ็งไม่ใช่เหรอ ผมนี่กุมขมับเลยนะครับตอนนั้น เฮ้อออ พี่แท-โอ บอกว่า พี่ชอบบรรยากาศบ้านแกนะโทน ถ้าแกลองทำเป็นโฮมสเตย์มันก็จะดีไม่เบาเลยนะ ผมก็เลยบอกว่าแบบนั้นไม่ได้แน่นอนครับพี่แท-โอ ถ้าทำแบบนั้นความสงบในบ้านหายไปแน่นอน



พี่แท-โอ ก็บอกว่าถ้าเอาที่ดินทั้งหมดมารวมกัน ยังไงเสียงก็ไปไม่ถึงตัวบ้านในสวนแน่ๆล่ะ แล้วอีกอย่าง แกไม่คิดจะสร้างบ้านหลังอื่นๆไว้ในตัวบ้านเลยหรือไง หรือไม่คิดจะขยับขยายบ้านเลยเหรอ ผมก็คิด... เออว่ะ  ผมเองก็อยากขยายบ้าน ทำบ้านไว้อีกหลังเหมือนกัน แต่มันติดเรื่องงบประมาณนั่นแหละครับ


พี่แท-โอ บอกว่าเรื่องเงินน่ะตัดมันไปก่อน อย่าพึ่งให้คำว่าไม่มีเงิน ไม่พร้อม มาขัดเรื่องที่อยากได้อยากทำ แกต้องลองฝันไปก่อน คิดไปก่อน วางแผนไปก่อน แล้วค่อยมาคิดเรื่องเงินทีหลัง ถ้าแกเอาอีโก้เรื่องไม่อยากพึ่งพาเงินของคนอื่นลงไปได้บ้าง แค่ล้าน สองล้าน พี่ให้ยืมได้ แมนเองก็คงไม่ติดขัดอะไร


ขนาดให้บริษัทไอ้เด็กเวนชิบะยืมไปกี่สิบล้าน พี่ยังสบายๆเลย เพราะงั้นแกอย่าพึ่งคิดเรื่องไม่มี แต่ให้คิดแผนไปก่อนว่าถ้ามีแล้วอยากทำอะไร ตามนี้นะ



พี่แท-โอ พูดแล้วก็กินต่อ พี่แมนก็พูดนะว่า เอาจริงๆนะเว้ยไอ้โทน บ้านเอ็งโคตรเหมาะเป็นฐานทัพลับเลยว่ะ ไปนอนฟังเสียงต้นไม้ เสียงนกตอนเช้าๆนี่สบายจริง แต่พี่แท-โอ เขาก็พูดมาว่า มันสบายใจก็จริง แต่ถ้าไม่สบายกายมันก็เท่านั้น คนที่ชอบธรรมชาติ ไม่ได้แปลว่าต้องนอนกับต้นไม้ เขาก็อยากนอนบนที่นอนนุ่มๆ มีเครื่องอำนวยความสะดวก เดินทางสะดวก ไม่งั้นตามสถานที่ท่องเที่ยว คงไม่มีที่พักผุดเป็นดอกเห็ดหรอก



อื้ม.... พี่แท-โอ พูดมาก็มีเหตุผลจริงๆแหละครับ ผมกับพี่แมนก็คุยกันนิดๆหน่อยๆแล้วก็รีบกินข้าวกัน พอกินเสร็จ ตบของหวาน แล้วก็กลับมาขึ้นรถเลย แล้วก็มาคุยกันบนรถต่อ คราวนี้จะเป็นพี่แท-โอ เน้นคุยกับพี่แมนเรื่องบริษัทครับ ส่วนผมก็ไปนั่งอีก 2 แถวถัดไป แล้วก็มีหูฟังแบบครอบ ราคาโคตรจะแพงมองดูยี่ห้อนี่แล้ว 2 พัน+  เอามาเปิดเพลงฟัง เพื่อจะได้ไม่ต้องฟังเรื่องที่พวกพี่เขาคุยกัน



หูฟังมันมีติดรถอยู่แล้วครับ เหมือนพี่แท-โอ เขาจะเตรียมมาไว้เลยล่ะ แล้วคิดว่าผมจะนั่งฟังเพลงแบบสงบเหรอ ไม่ ไม่เล๊ยยย เพราะอีก 20 นาทีมันจะบ่ายโมงแล๊วววว ฮู๊ยย ผมนี่นั่งไปลุ้นไป และก็มาถึงแล้วโว๊ยยยยยย ฉิวเฉียด จำเวลาได้เลยตอนนี้ 12.55 พอรถมาถึงบริเวณหน้าบริษัทผมนี่เก็บหูฟังวางไว้ที่เดิม เตรียมตัวลงเลย พอมาถึงหน้าประตูบริษัท ประตูรถเปิดป๊าปปป พี่แมน พี่แท-โอ ลงไปก่อน ผมก็ลงตามและรีบมือไหว้พี่ชาย 2 คนแล้วรีบวิ่งไปติ๊ดบัตรเข้างานเลยครับ เพราะอย่างที่บอกหลังจากพักงานไป 10กว่าวัน ถ้ามาทำงานสายตั้งแต่วันแรก มันก็คงจะงามไม่ใช่น้อย  งามใส้นะครับ



ผมกลับเข้ามาในแผนกทำงาน ถึงหน้าประตูก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วคนในแผนกก็ถามว่าอีโทนแกไปไหนมาเนี่ย เมื่อกี้เห็นขึ้นรถไปกับคุณแท-โอ  ผมก็บอกว่าไปกินข้าว เท่านั้นแหละครับเงียบกันหมดเลย  แล้วผมก็บอกอีกว่าโดนเรียกไปเฉ่งที่โดนพักงานด้วย ผมเกาหัวแกร่ก ๆ ๆ ๆ แล้วเดินกลับเข้าห้องทำงานเลย



แต่ว่ายังไม่ทันจะได้เปิดประตูห้องนะ แค่เอื้อมมือแท้ๆ พวกพี่ๆก็มาดึงแขนผมเลยล่ะ แล้วบอกว่าเดี๋ยวก่อนดิ่อีโทน นี่แกไปรู้จักกับคุณแท-โอ เขาได้ยังไง ผมก็บอกว่าเอ้าผมก็บอกไปแล้วนี่คร๊าบ ว่าเคยไปฝึกงานตอนปี 3 ที่บริษัทพี่เขาอ่ะ  พี่เขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วอีโทน แค่ไปฝึกงานทำไมถึงดูสนิทกันขนาดนี้


แกเข้าใจป่ะว่า ขนาดเรียกแกไปกินข้าวด้วยเนี่ย มันยิ่งกว่า VVIP อีกนะแก แกรู้ป่ะว่าที่บ้านเขาอ่ะ จะได้กินข้าวกับคุณแท-โอ ต้องนัดกี่วัน ผมก็เลยส่ายหัวแล้วบอกว่าไม่รู้เลย ผมก็เพิ่งมารู้ไม่กี่วันนี่เองว่า บริษัทพี่แท-โอ เขาบิ๊กเบิ้มขนาดนั้น แล้วพี่คนนึงก็มาจับหัวผมแล้วเขย่าเบาๆ เขาบอกว่า


จูนสมองหน่อยไอ้โทน นั่นระดับทวีปเราเลยนะเว้ย ผมก็บอกว่า ผมไม่รู้จริงจริงงงง พวกพี่ก็รู้นี่ว่าผมไม่ได้เรียนบริหารมา เรื่องพวกนี้คือผมแทบไม่รู้เรื่องเลย พึ่งจะมาเรียนเกี่ยวกับงานบริษัทก็ตอนเริ่มไปทำงานบ้านคุณท่านนั่นแหละ แต่ส่วนมากจะทำงานการ์ดมากกว่า เรื่องการตามข่าวแวดวงธุรกิจนี่ หน้าอย่างผมไม่ได้ตามแน่ๆ


ผมก็บอกไปตามตรง เพราะเอาจริงๆ จะให้ผมตามข่าวเศรษฐกิจเหรอ ไม่มีทางที่ผมจะทำแน่นอน ข่าวเกษตรกรรมอันนี้น่ะพอตามอยู่บ่อยๆครับ พวกพี่เขาก็มองๆ ๆ แล้วหัวหน้าผมเปิดประตูมามั้งจากห้องเขาแหละ แล้วก็ตบมือ ปั้ป ปั้ป ปั้ป แล้วบอกว่า เอ้า ๆ ๆ ๆ ทำงานๆ โบนัสจะเอากันมั้ยไอ้พวกนี้


พี่เขามองมาทางผมก็บอก เอ้าลูกชายท่านประธานรบกวนมึงไปทำงานด้วยไวๆเลย ผมก็ว่าอ้าว วนมาหาผมจนได้ ลูกพี่ผมก็บอกว่า แหม ๆ ๆ ถ่อมตัวจังเลยนะคร๊าบบบ มึงรีบกลับเข้าห้องไปทำงานเลย ตอนนั้นทุกคนก็แยกกันเลยครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก ดีซะอีกที่พี่เขามาแยกทัพให้ผม ไม่งั้นผมได้ยืนตอบคำถามยาวๆแน่


พอนั่งทำงานไปแปปนึง ประตูห้องก็ก่อกๆ ๆ ไม่ได้เสียงดังมากหรอก มันเป็นฉากกันเฉยๆ ประตูเปิดมาก็มีมือยืนแก้วน้ำมาให้ เป็นเหมียวนั่นแหละครับ ผมจำนาฬิกาของเธอได้  ผมก็รับแก้วน้ำมาแล้วลูบมือเบาๆไป 1 ทีแล้วเหมียวก็ไปทำงานต่อครับ ข้างแก้วมีเขียนเอาไว้ด้วยว่า เย็นนี้มาเลี้ยงข้าวซะดีๆ



อ่ะโอเค๊ ผมก็ส่ง msn ตอบไปว่า OK  เหมียวก็พิมพ์กลับมาว่าจะชวนไปกินข้าวกลางวันซะหน่อยเชอะ ผมก็บอกโอ๋ๆ ๆ ตอนเย็นไง เหมียวพิมพ์อืออออ กลับมา แล้ววันนั้นก็ทำงาน งาน งาน แล้วก็งาน ลุกขึ้นมาเดิน Relax ทุกๆ 1 ชั่วโมงครับ ใช้เวลาประมาณ 5 – 10 นาที เข้าห้องน้ำเอย เดินบิดเอว ยืดเส้นเอย จนอีกครึ่งชั่วโมงจะเลิกงาน ผมจะรีเช็คงานของตัวเองด้วยการส่งให้หัวหน้าโดยตรง แล้วถามว่าผมควรแก้ตรงไหนมั้ย



วันนี้กดไปซะ 10 %  ที่ต้องแก้ไข เอาล่ะผมจดไว้ เซฟไว้ เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้ ผมถือคติจะไม่ทำงานเลยเวลาโดยไม่จำเป็นเด็ดขาด และผมจะไม่เอางานกลับไปทำที่ห้องพัก เพราะมันคือเวลาพัก ผมใช้เวลาเก็บของเกือบ 10 นาทีครับ แล้วก็รอจนเวลาเลิกงานถึงออกมาจากห้องทำงาน  ไม่กลับก่อนชาวบ้าน แต่ก็ไม่จะกลับหลังสุด นี่แหละคติผม และอีกอย่างวันนี้ผมมีนัดกับสาวด้วยยยยยย



เออจะว่าไปชีวิตช่วงนี้มันก็แปลกเนอะ เหมือนว่าได้หวนนึกถึงอะไรที่ผ่านมาหลายๆอย่าง พี่พลอยที่กลับมาคุยกันแบบชัดเจน เอาจริงผมก็รู้นะว่า ถ้าไม่ได้ไปทำงานที่สัมมนาจะได้รู้หรือเปล่าว่าพี่พลอยก็ทำงานในเครือบริษัทเดียวกัน และถ้าไม่ได้เป็นทีมงานที่คอยดูแลเรื่องสันทนาการ จะมีโอกาสได้คุยกับพี่พลอยบ่อยเท่าที่ได้คุยมั้ย



เพราะว่าผมเองก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรม คงไม่มีเวลาได้คุยกันเท่าไรหรอก  นี่แหละมั้งที่เขาบอกว่าเมื่อทำงานอะไรหนักๆไปมักจะมีผลตอบแทนมาเสมอ



แล้วนี่ยังเหมียวอีก... ตอนที่อยู่ทะเลเหมียวก็บอกเองว่าจะปล่อยตัวแบบนั้นแค่ที่ทะเล พอกลับมาขอให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมก่อนที่จะมาสัมมนา ซึ่งผมเองก็ทำตามเป็นอย่างดี แต่เป็นตัวเหมียวเองที่ยังเอาความรู้สึกที่ทะเลกลับมาด้วย แล้วไหนที่จะบอกว่าให้กิ๊กกับเธอซะดีๆ มันก็จริงอยู่ที่เหมียวเองก็ชัดเจนเสมอว่า ไม่ได้อยากใช้คำว่าแฟนกับผม แต่เธอก็บอกเองว่า ชอบความสัมพันธ์ในตอนนี้


ไม่อยากผูกมัด แต่ก็ไม่อยากทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จะว่าไปก็เหมือนพี่พลอยพูดเลยนี่หว่า เอาตรงๆระหว่างเหมียวกับพี่พลอย ในความผูกพันผมคิดว่าผมกับพี่พลอยคงมีอะไรที่ลึกซึ้งมากกว่า อาจจะเพราะเธอเป็นคนทำให้ผมรู้ว่า เอ้อ อย่างผมก็มีคนมองเห็นหัวนะ ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนเต็มตัวก็เถอะ แต่ก็มีช่วงเวลาดีๆร่วมกัน จะบอกว่าเป็นรักครั้งละอ่อนก็คงไม่แปลกๆ


กับเหมียว ไม่ใช่ว่าเพราะเหมียวโยนผมลงไปที่เฟรนด์โซนแล้วผมถึงพูดแบบนี้นะ แต่ไม่รู้ดิ่ครับ นี่ยังไม่ได้พูดถึงแม่ล่ามสาวแว่นอีกนะ แต่คนนี้คงได้คุยกันเร็วๆนี้แหละ ผมก็มาถึงสถานีรถไฟฟ้าแล้วล่ะ จะมายืนรอที่เดิม แต่ก็เจอเหมียวรออยู่ก่อนแล้ว เดินเข้าไปใกล้ ไปใกล้ ไปใกล้ มันแปลกที่ตอนนี้มันเขิน ไม่ประหม่า เหมือนตอนที่ไปสยามด้วยกันครั้งแรก


หรือทุกๆครั้งที่ไป และตอนนั้นแอบชอบเธอ มันเหมือนว่าจะทำยังไงดีนะให้เหมียวรู้ว่าชอบ หรือว่าจะทำยังไงให้เก็บอาการไม่ให้เหมียวรู้ คนเราบางทีความคิดมันก็ตีกันแบบนี้แหละครับ พอผมเดินไปถึงคำถามแรกเลย เหมียวว่าอยากเลี้ยงอะไรเหมียวเหรอออ ผมก็บอกอยากกินอะไรล่ะ เหมียวบอกอะไรก็ได้ ผมก็คิดในใจ หึ หึ อะไรก็ได้ยังงั้นเหรอ... อะไรก็ได้ หมายถึงร้าน 100 กว่าร้านในพารากอน อย่างงั้นเหรอ คำว่าอะไรก็ได้ มันไม่มีอยู่จริ๊งงงงงง

อ้างจาก: ΜoNoTΩИ∑ ★★★ เมื่อ มกราคม 08, 2023, 11:18:56 หลังเที่ยง

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ตอนแรกของปี 2566 มาแล้วคร๊าบ

ขออภัยที่มาช้าครับ ช่วงนี้ต้องเดินสายขอบคุณ

ผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่าน หวังว่าจะยังคอยและติดตามกันครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง


>>>อ่านย้อนหลังตอนที่ 111< < < CLICK !!! (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=266279.0)



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

(/ (//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=235897.0)

★★★★★★★★★★★



ปล.2  สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ




★★★★★★★★★★★



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมกลับมาทำงานแล้วครับ ชีวิตของพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆคนนึง

กำลังจะกลับมารันอีกครั้ง ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ่โว้ยยยยย

เพราะว่าวันแรกที่มาทำงาน ก็เจอพี่แท-โอ หน้าบริษัทเลย

แล้วทักผมด้วยนะ นี่มันปีศาจชัดๆวันก่อนเมาปลิ้นแท้ๆ

ยังมาทำงานได้หน้าตาเฉยเลย โอยย ขี้เกียจบ้างก็ได้พ่อ



★★★★★★★★★★★


นายโทนไดอารี่ 112



บอกตามตรงครับว่าการมาเจอพี่แท-โอ เป็นเรื่องที่ผมไม่ได้เตรียมตัวเลย ผมแม่งลืมไปว่าพี่แท-โอ แม่งปีศาจชัดๆ เมาซะขนาดนั้น เละซะขนาดนั้นแต่ยังมาทำงานได้สบายๆ จริงๆผมก็รู้สึกดีนะ แบบว่าคนระดับนั้นอ่ะยอมเผยด้านเละๆเทะๆมาให้ผมรับรู้ มีที่ไหนเมาแล้วโทรมาหาผม ว่ามั้ยครับคุณผู้อ่าน


แล้วหัวหน้าผมก็มองหน้าแล้วแบบ น้องโทนครับถ้ามีอะไรให้พี่คนนี้รับใช้มึงบอกได้เลยนะครับ ผมนี่กุมขมับเลยแต่ละคน แล้วพี่เขาก็ถามว่าอะไรวะน่ะ ผมก็ยื่นให้ดู พี่เขาบอกแล้วบอก เข้ !!!  ให้ขนาดนี้เลยเหรอวะ ผมก็ต้องรีบเดินกลับเข้าไปในแผนกเลยครับ เพราะคนเริ่มมองเยอะแล้วว่ะ


ผมเดินมากับหัวหน้าครับ คนก็เลยมองตามปกติ เข้ามาให้ห้องทำงานปุ๊ป พี่ในแผนกก็แซวเลยว่า แหมมม อีโทน มาทำงานวันแรกก็โดนหิ้วมาเลยเหรอ ผมก็บอกว่านี่ผมหวังดีนะเนี่ย เห็นเดินคลำนู่น คลำนี่สงสัยสายตาไม่ดีเลยช่วยพามา หัวหน้าผมก็เสริมเข้ามาอีกว่า โอยย สายตาฟ่าฟาง แล้วพี่เขาก็ทำท่าจิ้มตาผมแล้วพูดว่า ตามึงนั่นแหละจะบอด


แล้วก็ได้หัวเราะกันไป 1 กรุบครับเช้านี้ หัวหน้าบอกผมว่าเดี๋ยวมึงเข้าไปคุยกับพี่หน่อย ผมวางของเสร็จแล้วก็เข้าไปคุยครับ เข้าไปผมก็ยืนรอก่อนเลย พี่เขาก็เร็วมากนะครับ เข้ามาก็หยิบเอกสารมาเตรียมทำงานเลย สุดยอดจริงหัวหน้า พี่เขาบอกอื้มนั่งก่อน ผมก็นั่งเลย แล้วตอนนั้นบรรยากาศก็เปลี่ยนไป


พี่เขาบอก มึงคงไม่ลืมใช่มั้ยที่พี่สั่งพักงานเพราะอะไร ผมก็ตอบครับ พี่เขาก็บอกอื้ม อย่าให้มีอีกแล้วกัน ยังไงพี่ก็คงไม่เอาเอ็งออกเพราะเรื่องพวกนี้หรอก ทำได้อย่างมากก็แค่สั่งพักงาน แต่เอ็งจำไว้ว่ารายงานทุกอย่างพี่ก็ต้องส่งขึ้นไปข้างบน แล้วการที่ถูกพักงานบ่อยๆ มันจะส่งผลต่อเรื่องการโปรโมต


ที่พี่ห่วงก็มีแค่นี้แหละ ทำงานดีแต่โดนเตะตัดขามันก็หมดไฟได้เหมือนกัน ผมก็ตอบครับพี่ไปเหมือนเคย พี่เขาบอกว่ารู้ว่าเอ็งน่ะมีเส้น มีทางให้เลือกเยอะ แต่ที่พี่จะบอกว่า ถ้าเอ็งยังทำตัวไม่เหมาะสมกับที่ที่นั้นแล้วเข้าไปอยู่ รับรองเลยว่าพวก เสือ สิง กระทิง แรด น่ะ จ้องลุมทึ้งมึงแน่ๆ


แล้วยิ่งมึงสนิทกับพวกนั้นมากเท่าไร พวกนั้นก็จะยิ่งหวดมึงแบบเน้นๆโดยที่ไม่สนว่ามึงจะเป็นลูกชายท่านประธานหรอก เพราะด้วยนิสัยคุณ ( ชื่อคุณท่าน ) เขาไม่ใช่คนใจดีกับเรื่องงานหรอกนะ เอ็งอยู่กับเขามาหลายปีก็น่าจะรู้ดี ผมก็ตอบครับไปอย่างเดียวเพราะผมก็รู้ว่าคุณท่านเข้มงวดแค่ไหน พี่เขาบอกอื้มก็มีแค่นี้แหละ พยายามคุมอารมณ์ตัวเองหน่อย ถ้ามึงได้ออกหมัดไป พี่กลัวคู่กรณีมึงจะได้นอนโรงพยาบาล


ผมก็บอกโถ่วว ผมก็แค่พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ จะไปทำอย่างนั้นได้ไง พี่เขาขยำเอกสารแล้วขว้างในหัวผมเลย แล้วบอกธรรมดาบ้านมึงสิ่ ไอ้ห่านี่กระทืบการ์ดมืออาชีพซะยับขนาดนั้น มึงไปอมวัดมาพูดพี่ก็ไม่เชื่อมึงหรอก ไปเลยไปทำงานเลยมึง งานที่ค้างน่ะไปเอากับเหมียว ผมก็ถามหืม เอาเลยเหรอพี่


พี่เขาก็ขยำกระดาษอีกแล้วจะขว้าง ผมก็บอกโอ้ยๆ ๆ ๆไปแล้วๆ พี่เขาก็บอกไอ้นี่ มีช่องว่างนิดเดียวมึงก็จะเล่นนะ แล้วพี่เขาก็โยนเอกสารหลายเล่มมาให้แล้วบอกว่านี่มึงเอาไปดูเลยซะ  ผมก็ถามอะไรเนี่ย พี่เขาก็บอกว่ารีเควสจากแผนกอื่นๆ สรุปแล้วมึงต้องคอยดูแลการสัมมนาด้วย  โอ้ยยยย ผมถามอิหยังวะเนี่ยยย แล้วไหงมาให้ผมดูแลล่ะ


พี่เขาก็โวยวายแล้วบอกว่า จะบ่นทำห่าอะไร โอกาสสร้างผลงานแท้ๆ ไปมึงรีบกลับไปดูงานเลยนะ ผมก็บอกแบบเบาๆไปว่า จะดูยังไงล่ะพี่ แต่ละแผนกนิสัยเป็นไงผมยังไม่รู้เลย พี่เขาก็เอายางลบอ่ะ ขว้างมาโดนหัวผม แม๊นนน แม่น แม่นชิบหาย ดังป๊อก พี่เขาบอกว่ามันหน้าที่มึงเว้ย อยากเติบอยากโต มันก็ต้องทำงานยากๆ ไปเลยมึงไสหัวไปเลยไอ้ห่า


ผมก็โดนทั้งไล่ ทั้งเอากระดาษปาใส่ แต่ผมรู้แหละครับว่าพี่เขาไม่ได้จะด่าอะไรมากมาย มันเป็นสไตล์ของแกนั่นแหละ อยากให้นึกถึงซีรีย์จีนเรื่อง ดาราจักรน่ะครับ ฉากที่พระเอกโดนฮ้องเต้ถีบเพราะไปฆ่าผู้ร้ายก่อนเอาตัวมาสอบสวนนั่นแหละครับ ถีบเพราะพระเอกทำผิดจริงๆ แต่ในใจคือไม่ได้เกลียด ก็ประมาณนี้แหละครับ พอออกมาพี่จักรก็บอกว่า โดนแต่หัววันเลยนะโทน



ผมก็ยกมือไหว้สวัสดีครับพี่จักร พี่จักรตบไหล่แล้วบอกอื้มทำงานๆ แล้วผมก็กลับมาที่ห้องจิ๋วๆงานของผม ห้อง 2*2.5 เมตรโดยประมาณ แล้วก็มีคนมาเคาะประตู พอเปิดมาอ้าวเหมียววว เธอมาถึงก็ต่อยท้องผมไปทีนึงเลยนะแล้วบอกว่าหมั่นใส้ ผมก็เลยจับมือเธอเบาๆ แล้วบอกอารายเนี่ยทักกันแบบนี้เลยเหรอ เหมียวบอกก็แบบนี้แหละ แล้วเธอก็เอางานมาวางให้เลยล่ะครับ



ผมก็รับ ๆ มาแล้วก็วางไว้ก่อนแล้วถามว่าทำงานเป็นไงมั่ง เหมียวก็บอกว่าหนักมากมายอ่ะ วันนี้เลี้ยงข้าวเลยนะ ผมบอกโอเคได้เลย แล้วเธอก็ออกไปครับ แต่ก่อนจะออกไปเธอหันมาแล้วบอกว่าอย่าลืมดอกเบี้ยด้วย อู้ยยย นี่ผมโดนทวงอะไรครับเนี่ย เพราะมันไม่ใช่เงินแน่นอนล่ะแบบนี้


การหยุดงานไปนานมันก็ทำให้อะไรหลายๆอย่างสะดุดแหละครับมันเป็นสัจธรรมก็ว่าได้ ก็คงเหมือนนักบอลที่แม้จะได้ซ้อม แต่ถ้าไม่ได้ลงสนามจริงฟอร์มก็คงฝืดๆอ่ะแหละ แต่ผมก็ต้องทำใจและทำให้ดีที่สุดครับ เอาตรงๆตอนนี้ผมต้องต่อสู้กับความขี้เกียจของตัวเองเลยนะ

ต้องยอมรับว่างานการ์ดที่ผมไปทำ พอซ้อม ต่อให้หนักจนอ้วกแค่ไหน แต่พอซ้อมเสร็จก็ได้พัก แต่งานนี่คือต้องคิด คิดแล้วทด ทดแล้วจด จดแล้วทำใหม่ แบบนี้วนๆไปเลย เฮ้อปวดหัว นี่แหละถึงบอกว่าต้องสู้กับความขี้เกียจ จนพอถึงเวลาพักแล้ว หัวหน้าก็เดินมาเคาะประตูห้องผมเลย


ผมถามอะไรพี่มีไร พักเที่ยงแล้วนา พี่เขาก็บอกเออก็พักเที่ยงไง มึงไม่ขึ้นไปข้างบนเหรอ เอ้าชิบหายแล้ว ผมทำงานจนลืมเลยว่าพี่แท-โอ เขาเรียกให้ผมขึ้นตอนพักเที่ยง ผมรีบเซฟงาน ปิดคอม แล้วยกมือไหว้หัวหน้าเลย แล้วบอกขอบคุณครับพี่ ถ้าพี่ไม่มาบอก ผมลงไปกินข้าวเลยแน่ๆ พี่เขาก็บอกเออๆรีบไป


แล้วผมก็รีบเดินไปเลยครับ แล้วก็ขึ้นไปข้างบนทันที พอมาถึงผมก็ต้องยืนเฝ้าหน้าห้องทำงานก่อน ก็นะมันเวลาพักเที่ยงนี่นา เลขาหน้าห้องก็มองแล้วถามว่าพบใครคะ ผมก็บอกว่า ช่วยบอกว่าโทนมาขอพบคุณแท-โอ ครับ เข้าก็ทำหน้าแบบงงๆนะ แต่ก็กดโฟนแล้วพูดไปข้างใน


แล้วแปปนึงแทนที่ผมจะได้เข้าไป แต่พี่แท-โอ กับพี่แมนก็พากันเดินออกมาเลย พนักงานหน้าห้องก็ยืนขึ้นทันที  พี่แมนบอกโอ้ไอ้นี่มาตรงเวลาดีนี่หว่า แล้วพี่แมนก็พูดเป็นภาษาอังกฤษแหละครับ เพราะคงอยากให้พี่แท-โอเข้าใจด้วย พี่แท-โอ ก็บอกว่าดีแล้วที่มาเอง ไม่งั้นคงลงไปตามตัวแน่ๆ ผมก็ฮึ๊ !!!  อยากจะขอบคุณลูกพี่ผมจริงๆครับ


ผมก็ถามว่าแล้วพี่แท-โอ มีงานอะไรให้ผมทำครับถึงได้เรียกมา พี่แท-โอ บอกว่าไปคุยกันข้างนอก แล้วพี่แท-โอ ก็หันไปพูดกับเลขาคนไทยคนนั้นว่า ไม่ต้องตามมาขอความเป็นส่วนตัว . . .  เลขาคนนั้นก็เบรกกะทันหันเลยล่ะครับ เอาจริงๆผมก็แอบสงสารเธอนะ แต่ว่าผมก็ไม่ลืมเรื่องที่เธอพูดกับผมไว้ก่อนหน้านี้เหมือนกัน



ชิบหายแล้วลืมเลย พอลงมาข้างล่างแล้วคนก็เพียบเลย มันเป็นช่วงพักเที่ยงไง อื้อหือแกรนด์ โอเพนนิ่งเลยทีนี้ คนก็มองมาเต็มเลยทีนี้ ผมเดินผ่านคนกลุ่มนึงนะ แล้วได้ยินเสียงพูดชัดๆเลย นี่ๆๆ หัวขาวๆนั่นที่ออกข่าวใช่ไหม คุณแท-โอ ก็อยู่ด้วยงั้นก็คนเดียวกันซิ่ อยู่บริษัทเราเหรอ โอยย อายว่ะ พี่แมนมาสะกิดแล้วบอกดังแล้วเว้ยยยยยย โอยผมอายครับ


พี่แท-โอ ก็เดินนำไปเลยครับ มาถึงหน้าบริษัทรถตู้คันใหญ่ก็รออยู่แล้ว พวกเราขึ้นรถมาครับ เหมือนว่าร้านจะถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ตอนนั้นคนก็มองเต๊มมมมม เอาจริงๆผมหวั่นใจว่ะกลัวจะกลับมาไม่ทันเข้างานตอนบ่าย แล้วมันคงดูน่าเกลียดแน่ๆ ถ้ามาทำงานวันแรกแล้วก็ล่อซะสายแบบนี้



เรามาที่ห้างสรรพสินค้าแห่งนึงครับใกล้ๆนั่นแหละ ดูเหมือนว่าโต๊ะจะถูกจองเอาไว้แล้ว มาถึงก็นั่งๆ แล้วกฎในการมากินข้าวกับพี่แท-โอ คืออยากกินอะไรสั่งเลย ถ้ามากะมิดกะเมี้ยนทำเป็นเกรงใจ โดนด่าหูชาแน่นอนครับ แต่มันก็ต้องถูกจริตผมด้วยอ่ะแหละ และคราวก่อนที่ผมไปกินสเต๊กตอนพาพี่พลอยกับจอยไปเลี้ยง ผมติดใจสเต๊กว่ะ



เลยชี้นี่เลย สเต๊ก วากิว A5 ขอแบบมีเดียมๆ พอสั่งปุ๊ปผมก็มองพี่แท-โอปั๊ป เขาก็ปรบมือแปะๆ แล้วบอกว่าสั่งได้ดี นึกว่าจะลืมซะแล้ว ผมก็ยิ้มๆๆ คิดในใจถ้าลืมก็บรรลัยสิ่ครับ พี่แมนก็สั่งต่อ ระหว่างที่รออาหารผมก็มองไปรอบๆ อู้หูย ร้านนี้มีแต่คนแต่งตัวดีๆทั้งนั้นเลย มองจากราคาก็ไม่แปลกใจอ่ะคร๊าบบบ เพราะถ้าไม่ใช่โอกาสพิเศษจริงๆ ผมเองก็คงไม่มาที่นี่แน่ๆ


พี่แท-โอ ก็เริ่มเปิดประเด็นขึ้นมาว่า แมน พี่สนใจในตัวคุณ ( ชื่ออดีตหุ้นส่วนใหญ่ )  พี่แท-โอ บอกว่าพี่ชอบวิสัยทัศน์ของเขา ยังไงซะถ้าเป็นไปได้พี่อยากให้แมนดึงตัวเขาให้อยู่ในผังองค์กรด้วยล่ะ พี่แมนก็ตอบว่าผมเองก็ตั้งใจแบบนั้นครับพี่แท-โอ เพราะเอาจริงๆผมกับพ่อเองก็ยังไม่รู้โครงสร้างทั้งหมด ยังไงก็ต้องให้คนภายในช่วยด้วย


พี่แท-โอ หันมามองผมแล้วถามว่า แกล่ะว่าไงโทน มีอะไรจะแนะนำหรือเปล่า เอาจริงๆผมก็ไม่มีอะไรแนะนำหรอกครับคุณผู้อ่าน แต่ว่าพี่แท-โอ ถามมาแบบนี้แล้วมันเหมือนเป็นการบังคับว่าต้องมีเรื่องอะไรเสนอกับพี่แท-โอ เขา ผมก็พูดไปว่าเอ่อ จะให้ผมเสนอกับพี่แมนตรงๆเลยเหรอครับ มันจะไม่ดูข้ามหน้า หัวหน้าผมเหรอครับ พี่แท-โอ บอกว่านี่คือโต๊ะอาหาร การพูดคุยแลกเปลี่ยนมันไม่ได้ข้ามหัวใครนะ


ผมก็ครับๆ แล้วก็พูดว่าจริงๆ ผมพักงานไปนานเลยไม่รู้ว่าระหว่างนี้ที่บริษัท มีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง และไปทางไหนบ้าง แต่ถ้านับจากก่อนที่ผมจะโดนพักงาน ผมแอบหงุดหงิดเรื่องระบบชนชั้นครับ พี่แท-โอก็มอง แล้วบอกว่าเรื่องนี้ไม่ต้องพูดหรอก เพราะว่าไอ้ระบบนี้มันมีมาตั้งนาน แล้วมันก็ไม่มีทางลดความเหลื่อมล้ำไปได้


เพราะงั้นสิ่งที่ต้องทำคือ ทำงานให้เหนือกว่าพวกนั้นไปเลย จะข้ามหน้าข้ามตาก็เอาให้สุด อย่ามีช่องให้มันคนไหนมาเอาเปรียบหรือหาผลประโยชน์จากความทุ่มเทของแก ผมฟังแล้วนิ่งเลย ถ้าคุณผู้อ่านจำได้เหตุผลที่ผมโดนพักงาน นั่นก็เพราะงานที่ผมทำไปนั่น พวกคนในแผนกไม่ตามงาน ไม่บรีฟต่อกันเลย แล้วก็มีแต่พวกรอชุบบางคนด้วย ผมก็ได้แต่ฟังและเข้าใจแหละครับ


พี่แมนบอกว่าเรื่องนี้ค่อยคุยกันไอ้โทน ผมก็พยักหน้าตอบครับพี่แมนไป แปปเดียวครับอาหารก็มาแล้ว และมันหมดเวลาที่จะพูดเรื่องซีเรียส เพราะได้เวลาเพลิดเพลินไปกับสเต๊กแล้วววว อูววว เนื้อวากิว A5 ที่ผมไม่คิดจะสั่งกิน ทำไมมันอร่อยแบบเน้ !!!!!  ความจุ๊ยซี่ของเนื้อ ความชุ่มฉ่ำ นี่เกินบรรยายจริงๆว่ะคร๊าบบบ อย่างนี้นี่เองที่เขาบอกๆกันว่าเนื้อที่ดีนะ มีแค่พริกไทย กับ เกลือก็อร่อยแล้ว แบบนี้เองสิ่นะ  แต่พี่แท-โอ ก็แนะนำว่า คราวหลังลองแค่ A4 พอ  A5 มันแทรก มันเยอะอาจจะเลี่ยนไปสำหรับแก คราวหลังก็ลองแค่ A4 ดูสิ่



ผมก็ตอบครับ ๆ ๆ พี่แท-โอ แล้วพวกเราก็กินในแต่ละส่วนของตัวเอง ซึ่งก็จะมีคุยกันบ้างครับ พี่แมนก็ถามว่าพี่ฮยอน-อา กลับไปเพราะงานด่วนเหรอครับพี่แท-โอ พี่แท-โอ บอกอื้มก็ส่วนหนึ่งนั่นแหละ แต่อีกส่วนนึงเพราะพี่ส่งกลับไปมากกว่า วันๆถามหาแต่โทนนี่แหละ น่ารำคาญ  ผมนี่สะดุ้งเลยครับ แต่พี่แท-โอ ก็ยกมือเหมือนเบรกผมไว้แล้วพูดว่า ไม่ใช่ความผิดแกโทน ไม่ต้องคิดมาก เป็นเพราะยัยฮยอน-อา นั่นแหละ




ผมพยักหน้าเบาๆแล้วกินต่อ พี่แมนก็กินๆ แล้วก็พูดว่า ว่าแต่พี่แท-โอ อยู่ไทยอีกกี่วันครับ แล้วอยากไปที่ไหนเป็นพิเศษมั้ยครับ พี่แท-โอ กินจนหมดคำ เคี้ยวๆ แล้วพูดต่อว่าที่ๆพี่อยากไป แกก็คงพาไปไม่ได้หรอกแมน คนเกรงใจแฟนแบบแกน่ะ อย่าดีกว่า นั่นไงผมเดาไม่ยากเลยว่าพี่แท-โอ จะไปที่ไหน ตีหม้อคร๊าบ ตีหม้ออ แน่นอน



พี่แมนพยักหน้า แล้วพูดว่างั้นคราวหน้าถ้ามีที่ไหน ที่ผมสามารถแนะนำได้ผมยินดีนะครับ พี่แท-โอ ตบไหล่เบาๆแล้วบอกขอบใจมาก แล้วเขาก็หันมาถามผมว่าโทน แล้วที่ดินว่างๆรอบบ้านแกล่ะไม่คิดจะเอาไปต่อยอดอะไรหน่อยเหรอ ผมก็เลยพูดไปว่า สวนที่บ้านผมไม่อยากให้มันเปลี่ยนแปลงอะไรครับ เพราะพ่อเองก็ชอบสวนมากๆด้วย ที่สำคัญ. . . .  ผมก็อึกๆอักๆ นิดนึง


พี่แท-โอ ก็บอกสวนขึ้นมาว่าไม่อยากรบกวนผีเจ้าที่บ้านของแกเหรอ ผมมองหน้าพี่แท-โอ แล้วก็บอกครับ ไม่อยากรบกวนปู่มากเกินไปน่ะครับ พี่แท-โอ ก็บอกว่าที่ก็ออกกว้างขนาดนั้น มันเอาไปทำประโยชน์หาเงินเข้าบ้านได้เยอะเลยนะ ผมก็เลยบอกว่า ยังไงก็คงไม่ขายที่ครับพี่แท-โอ


พี่แท-โอ ก็พูดว่า เฮ้ย พี่พูดสักคำหรือยัง ว่าให้แกขายที่ พี่บอกแค่ให้แกลองขยับขยายลองทำอะไรที่จะสร้างรายได้ เพราะยังไงคุณพ่อก็คงไม่ยอมขายแน่ๆ ส่วนแกก็ไปพูดให้ผีเจ้าที่บ้านแกเข้าใจ ผมก็บอกว่าผมไม่ได้มีวิชาที่จะสื่อสารแบบเข้าใจเป๊ะๆ แบบย่าผมนะพรี่ !!!!!!!



พี่แท-โอ ก็บอกว่าเฮ้ย พี่ไม่ได้จะให้แกไปรบกวนผีเจ้าที่ของแก พี่ไม่อยากไปทำให้วิถีชีวิตของครอบครัวแกต้องเปลี่ยน  เอาเถอะ ลองไปคิดวิธีดูเอาแล้วกัน พี่อยากให้ครอบครัวแกหมดหนี้ หมดสินไวๆ เวลาเริ่มทำอะไรน่ะ เริ่มจากศูนย์ดีกว่าเริ่มจากติดลบ เคยสอนไปแล้วไม่ใช่เหรอ ผมก็ตอบคร๊าบพี่แท-โอ พี่แมนก็ถามว่าจะว่าไปที่ของบ้านเอ็งทั้งหมดรวมๆแล้ว กว้างกี่สนามบอลรวมกันวะโทน ผมก็บอกว่าเดี๋ยวๆ ที่ไหนอะไรสนามบอล



พี่แมนบอกเอ้า ก็พวกที่ที่ลูกน้องพ่อเอ็งซื้อไว้ไง ยังไงมันก็เป็นชื่อของพ่อทศอยู่แล้ว และอีกอย่างแปลงนึงเสี่ยคนที่ให้ขุนแผนเอ็งมาก็ซื้อในชื่อเอ็งไม่ใช่เหรอ ผมนี่กุมขมับเลยนะครับตอนนั้น เฮ้อออ พี่แท-โอ บอกว่า พี่ชอบบรรยากาศบ้านแกนะโทน ถ้าแกลองทำเป็นโฮมสเตย์มันก็จะดีไม่เบาเลยนะ ผมก็เลยบอกว่าแบบนั้นไม่ได้แน่นอนครับพี่แท-โอ ถ้าทำแบบนั้นความสงบในบ้านหายไปแน่นอน



พี่แท-โอ ก็บอกว่าถ้าเอาที่ดินทั้งหมดมารวมกัน ยังไงเสียงก็ไปไม่ถึงตัวบ้านในสวนแน่ๆล่ะ แล้วอีกอย่าง แกไม่คิดจะสร้างบ้านหลังอื่นๆไว้ในตัวบ้านเลยหรือไง หรือไม่คิดจะขยับขยายบ้านเลยเหรอ ผมก็คิด... เออว่ะ  ผมเองก็อยากขยายบ้าน ทำบ้านไว้อีกหลังเหมือนกัน แต่มันติดเรื่องงบประมาณนั่นแหละครับ


พี่แท-โอ บอกว่าเรื่องเงินน่ะตัดมันไปก่อน อย่าพึ่งให้คำว่าไม่มีเงิน ไม่พร้อม มาขัดเรื่องที่อยากได้อยากทำ แกต้องลองฝันไปก่อน คิดไปก่อน วางแผนไปก่อน แล้วค่อยมาคิดเรื่องเงินทีหลัง ถ้าแกเอาอีโก้เรื่องไม่อยากพึ่งพาเงินของคนอื่นลงไปได้บ้าง แค่ล้าน สองล้าน พี่ให้ยืมได้ แมนเองก็คงไม่ติดขัดอะไร


ขนาดให้บริษัทไอ้เด็กเวนชิบะยืมไปกี่สิบล้าน พี่ยังสบายๆเลย เพราะงั้นแกอย่าพึ่งคิดเรื่องไม่มี แต่ให้คิดแผนไปก่อนว่าถ้ามีแล้วอยากทำอะไร ตามนี้นะ



พี่แท-โอ พูดแล้วก็กินต่อ พี่แมนก็พูดนะว่า เอาจริงๆนะเว้ยไอ้โทน บ้านเอ็งโคตรเหมาะเป็นฐานทัพลับเลยว่ะ ไปนอนฟังเสียงต้นไม้ เสียงนกตอนเช้าๆนี่สบายจริง แต่พี่แท-โอ เขาก็พูดมาว่า มันสบายใจก็จริง แต่ถ้าไม่สบายกายมันก็เท่านั้น คนที่ชอบธรรมชาติ ไม่ได้แปลว่าต้องนอนกับต้นไม้ เขาก็อยากนอนบนที่นอนนุ่มๆ มีเครื่องอำนวยความสะดวก เดินทางสะดวก ไม่งั้นตามสถานที่ท่องเที่ยว คงไม่มีที่พักผุดเป็นดอกเห็ดหรอก



อื้ม.... พี่แท-โอ พูดมาก็มีเหตุผลจริงๆแหละครับ ผมกับพี่แมนก็คุยกันนิดๆหน่อยๆแล้วก็รีบกินข้าวกัน พอกินเสร็จ ตบของหวาน แล้วก็กลับมาขึ้นรถเลย แล้วก็มาคุยกันบนรถต่อ คราวนี้จะเป็นพี่แท-โอ เน้นคุยกับพี่แมนเรื่องบริษัทครับ ส่วนผมก็ไปนั่งอีก 2 แถวถัดไป แล้วก็มีหูฟังแบบครอบ ราคาโคตรจะแพงมองดูยี่ห้อนี่แล้ว 2 พัน+  เอามาเปิดเพลงฟัง เพื่อจะได้ไม่ต้องฟังเรื่องที่พวกพี่เขาคุยกัน



หูฟังมันมีติดรถอยู่แล้วครับ เหมือนพี่แท-โอ เขาจะเตรียมมาไว้เลยล่ะ แล้วคิดว่าผมจะนั่งฟังเพลงแบบสงบเหรอ ไม่ ไม่เล๊ยยย เพราะอีก 20 นาทีมันจะบ่ายโมงแล๊วววว ฮู๊ยย ผมนี่นั่งไปลุ้นไป และก็มาถึงแล้วโว๊ยยยยยย ฉิวเฉียด จำเวลาได้เลยตอนนี้ 12.55 พอรถมาถึงบริเวณหน้าบริษัทผมนี่เก็บหูฟังวางไว้ที่เดิม เตรียมตัวลงเลย พอมาถึงหน้าประตูบริษัท ประตูรถเปิดป๊าปปป พี่แมน พี่แท-โอ ลงไปก่อน ผมก็ลงตามและรีบมือไหว้พี่ชาย 2 คนแล้วรีบวิ่งไปติ๊ดบัตรเข้างานเลยครับ เพราะอย่างที่บอกหลังจากพักงานไป 10กว่าวัน ถ้ามาทำงานสายตั้งแต่วันแรก มันก็คงจะงามไม่ใช่น้อย  งามใส้นะครับ



ผมกลับเข้ามาในแผนกทำงาน ถึงหน้าประตูก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วคนในแผนกก็ถามว่าอีโทนแกไปไหนมาเนี่ย เมื่อกี้เห็นขึ้นรถไปกับคุณแท-โอ  ผมก็บอกว่าไปกินข้าว เท่านั้นแหละครับเงียบกันหมดเลย  แล้วผมก็บอกอีกว่าโดนเรียกไปเฉ่งที่โดนพักงานด้วย ผมเกาหัวแกร่ก ๆ ๆ ๆ แล้วเดินกลับเข้าห้องทำงานเลย



แต่ว่ายังไม่ทันจะได้เปิดประตูห้องนะ แค่เอื้อมมือแท้ๆ พวกพี่ๆก็มาดึงแขนผมเลยล่ะ แล้วบอกว่าเดี๋ยวก่อนดิ่อีโทน นี่แกไปรู้จักกับคุณแท-โอ เขาได้ยังไง ผมก็บอกว่าเอ้าผมก็บอกไปแล้วนี่คร๊าบ ว่าเคยไปฝึกงานตอนปี 3 ที่บริษัทพี่เขาอ่ะ  พี่เขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วอีโทน แค่ไปฝึกงานทำไมถึงดูสนิทกันขนาดนี้


แกเข้าใจป่ะว่า ขนาดเรียกแกไปกินข้าวด้วยเนี่ย มันยิ่งกว่า VVIP อีกนะแก แกรู้ป่ะว่าที่บ้านเขาอ่ะ จะได้กินข้าวกับคุณแท-โอ ต้องนัดกี่วัน ผมก็เลยส่ายหัวแล้วบอกว่าไม่รู้เลย ผมก็เพิ่งมารู้ไม่กี่วันนี่เองว่า บริษัทพี่แท-โอ เขาบิ๊กเบิ้มขนาดนั้น แล้วพี่คนนึงก็มาจับหัวผมแล้วเขย่าเบาๆ เขาบอกว่า


จูนสมองหน่อยไอ้โทน นั่นระดับทวีปเราเลยนะเว้ย ผมก็บอกว่า ผมไม่รู้จริงจริงงงง พวกพี่ก็รู้นี่ว่าผมไม่ได้เรียนบริหารมา เรื่องพวกนี้คือผมแทบไม่รู้เรื่องเลย พึ่งจะมาเรียนเกี่ยวกับงานบริษัทก็ตอนเริ่มไปทำงานบ้านคุณท่านนั่นแหละ แต่ส่วนมากจะทำงานการ์ดมากกว่า เรื่องการตามข่าวแวดวงธุรกิจนี่ หน้าอย่างผมไม่ได้ตามแน่ๆ


ผมก็บอกไปตามตรง เพราะเอาจริงๆ จะให้ผมตามข่าวเศรษฐกิจเหรอ ไม่มีทางที่ผมจะทำแน่นอน ข่าวเกษตรกรรมอันนี้น่ะพอตามอยู่บ่อยๆครับ พวกพี่เขาก็มองๆ ๆ แล้วหัวหน้าผมเปิดประตูมามั้งจากห้องเขาแหละ แล้วก็ตบมือ ปั้ป ปั้ป ปั้ป แล้วบอกว่า เอ้า ๆ ๆ ๆ ทำงานๆ โบนัสจะเอากันมั้ยไอ้พวกนี้


พี่เขามองมาทางผมก็บอก เอ้าลูกชายท่านประธานรบกวนมึงไปทำงานด้วยไวๆเลย ผมก็ว่าอ้าว วนมาหาผมจนได้ ลูกพี่ผมก็บอกว่า แหม ๆ ๆ ถ่อมตัวจังเลยนะคร๊าบบบ มึงรีบกลับเข้าห้องไปทำงานเลย ตอนนั้นทุกคนก็แยกกันเลยครับ ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก ดีซะอีกที่พี่เขามาแยกทัพให้ผม ไม่งั้นผมได้ยืนตอบคำถามยาวๆแน่


พอนั่งทำงานไปแปปนึง ประตูห้องก็ก่อกๆ ๆ ไม่ได้เสียงดังมากหรอก มันเป็นฉากกันเฉยๆ ประตูเปิดมาก็มีมือยืนแก้วน้ำมาให้ เป็นเหมียวนั่นแหละครับ ผมจำนาฬิกาของเธอได้  ผมก็รับแก้วน้ำมาแล้วลูบมือเบาๆไป 1 ทีแล้วเหมียวก็ไปทำงานต่อครับ ข้างแก้วมีเขียนเอาไว้ด้วยว่า เย็นนี้มาเลี้ยงข้าวซะดีๆ



อ่ะโอเค๊ ผมก็ส่ง msn ตอบไปว่า OK  เหมียวก็พิมพ์กลับมาว่าจะชวนไปกินข้าวกลางวันซะหน่อยเชอะ ผมก็บอกโอ๋ๆ ๆ ตอนเย็นไง เหมียวพิมพ์อืออออ กลับมา แล้ววันนั้นก็ทำงาน งาน งาน แล้วก็งาน ลุกขึ้นมาเดิน Relax ทุกๆ 1 ชั่วโมงครับ ใช้เวลาประมาณ 5 – 10 นาที เข้าห้องน้ำเอย เดินบิดเอว ยืดเส้นเอย จนอีกครึ่งชั่วโมงจะเลิกงาน ผมจะรีเช็คงานของตัวเองด้วยการส่งให้หัวหน้าโดยตรง แล้วถามว่าผมควรแก้ตรงไหนมั้ย



วันนี้กดไปซะ 10 %  ที่ต้องแก้ไข เอาล่ะผมจดไว้ เซฟไว้ เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้ ผมถือคติจะไม่ทำงานเลยเวลาโดยไม่จำเป็นเด็ดขาด และผมจะไม่เอางานกลับไปทำที่ห้องพัก เพราะมันคือเวลาพัก ผมใช้เวลาเก็บของเกือบ 10 นาทีครับ แล้วก็รอจนเวลาเลิกงานถึงออกมาจากห้องทำงาน  ไม่กลับก่อนชาวบ้าน แต่ก็ไม่จะกลับหลังสุด นี่แหละคติผม และอีกอย่างวันนี้ผมมีนัดกับสาวด้วยยยยยย



เออจะว่าไปชีวิตช่วงนี้มันก็แปลกเนอะ เหมือนว่าได้หวนนึกถึงอะไรที่ผ่านมาหลายๆอย่าง พี่พลอยที่กลับมาคุยกันแบบชัดเจน เอาจริงผมก็รู้นะว่า ถ้าไม่ได้ไปทำงานที่สัมมนาจะได้รู้หรือเปล่าว่าพี่พลอยก็ทำงานในเครือบริษัทเดียวกัน และถ้าไม่ได้เป็นทีมงานที่คอยดูแลเรื่องสันทนาการ จะมีโอกาสได้คุยกับพี่พลอยบ่อยเท่าที่ได้คุยมั้ย



เพราะว่าผมเองก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรม คงไม่มีเวลาได้คุยกันเท่าไรหรอก  นี่แหละมั้งที่เขาบอกว่าเมื่อทำงานอะไรหนักๆไปมักจะมีผลตอบแทนมาเสมอ



แล้วนี่ยังเหมียวอีก... ตอนที่อยู่ทะเลเหมียวก็บอกเองว่าจะปล่อยตัวแบบนั้นแค่ที่ทะเล พอกลับมาขอให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมก่อนที่จะมาสัมมนา ซึ่งผมเองก็ทำตามเป็นอย่างดี แต่เป็นตัวเหมียวเองที่ยังเอาความรู้สึกที่ทะเลกลับมาด้วย แล้วไหนที่จะบอกว่าให้กิ๊กกับเธอซะดีๆ มันก็จริงอยู่ที่เหมียวเองก็ชัดเจนเสมอว่า ไม่ได้อยากใช้คำว่าแฟนกับผม แต่เธอก็บอกเองว่า ชอบความสัมพันธ์ในตอนนี้


ไม่อยากผูกมัด แต่ก็ไม่อยากทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จะว่าไปก็เหมือนพี่พลอยพูดเลยนี่หว่า เอาตรงๆระหว่างเหมียวกับพี่พลอย ในความผูกพันผมคิดว่าผมกับพี่พลอยคงมีอะไรที่ลึกซึ้งมากกว่า อาจจะเพราะเธอเป็นคนทำให้ผมรู้ว่า เอ้อ อย่างผมก็มีคนมองเห็นหัวนะ ถึงจะไม่ได้เป็นแฟนเต็มตัวก็เถอะ แต่ก็มีช่วงเวลาดีๆร่วมกัน จะบอกว่าเป็นรักครั้งละอ่อนก็คงไม่แปลกๆ


กับเหมียว ไม่ใช่ว่าเพราะเหมียวโยนผมลงไปที่เฟรนด์โซนแล้วผมถึงพูดแบบนี้นะ แต่ไม่รู้ดิ่ครับ นี่ยังไม่ได้พูดถึงแม่ล่ามสาวแว่นอีกนะ แต่คนนี้คงได้คุยกันเร็วๆนี้แหละ ผมก็มาถึงสถานีรถไฟฟ้าแล้วล่ะ จะมายืนรอที่เดิม แต่ก็เจอเหมียวรออยู่ก่อนแล้ว เดินเข้าไปใกล้ ไปใกล้ ไปใกล้ มันแปลกที่ตอนนี้มันเขิน ไม่ประหม่า เหมือนตอนที่ไปสยามด้วยกันครั้งแรก


หรือทุกๆครั้งที่ไป และตอนนั้นแอบชอบเธอ มันเหมือนว่าจะทำยังไงดีนะให้เหมียวรู้ว่าชอบ หรือว่าจะทำยังไงให้เก็บอาการไม่ให้เหมียวรู้ คนเราบางทีความคิดมันก็ตีกันแบบนี้แหละครับ พอผมเดินไปถึงคำถามแรกเลย เหมียวว่าอยากเลี้ยงอะไรเหมียวเหรอออ ผมก็บอกอยากกินอะไรล่ะ เหมียวบอกอะไรก็ได้ ผมก็คิดในใจ หึ หึ อะไรก็ได้ยังงั้นเหรอ... อะไรก็ได้ หมายถึงร้าน 100 กว่าร้านในพารากอน อย่างงั้นเหรอ คำว่าอะไรก็ได้ มันไม่มีอยู่จริ๊งงงงงง

อ้าอะไรก่ได้ ::Thinking::

มีโมเม้นต์กินข้าวกัยเหมียวอร่อยไหม

ขอสักคน

เปิดสักหลาดมาทำงานวันแรก ก็จัดเลยเหรอ ขอบคุณครับ

ในที่สุดนายโทนก็กลับมาเป็นพนักงานธรรมดาๆคนนึงอย่างที่หวังแต่จะอยู่สงบๆได้นานแค่ไหน

ความรักเอย

กลับสู่โหมดพนักงานออฟฟิศเต็มตัว คงไม่เหนื่อยแบบงานก่อน เก็บพลังไว้เหนื่อยกับสาวพอ

เลิ้ยงข้าวแล้วต้องไปตัดดอกเบี้ยที่ห้องเหมียวใหมล่ะเนี้ย

เพื่อนเหมียวกิ๊กจอยกิ๊กพลอย ต่างกันที่ความรู้สึก

 ::Thankyou::

ขอบคุณครับ

 ::Glad::

กินอะไรรึจะกินโทนคุง

 ::Shy::

 ::YehYeh::  ::YehYeh:: ป๋าโทนเลี้ยง

เหมียวบอกยังไม่ครบโหลเลย มาเก็บสแปร์ด้วยนะ

เิปพื้นที่เลยโทนทำบ้านฮาเร็ม 1 หลังเลย

เส้นก๋วยจับ ของแท้

เหมียวคิดดอกเท่าไหร่

อะไรก็ได้ของผู้หญิงเนี่ยปัญหาโลกแตกเลย

 ::Shower::

เราจะทำตามสัญญาของเหมียว แต่ขอเวลาอีกไม่นาน

ถูกต้องเลยคำว่ากินอะไรก็ได้ของสาวๆมันไม่มีอยู่จริง

เจอคำตอบว่าอะไรก็ได้ของผู้หญิงเนี่ย มันปัญหาระดับชาติเลยนะครับ บางทีกว่าเลือกร้านที่ถูกใจสาวเจ้าได้เป้นชม.เลย

Edit : นางมารน้อยมานวดนาบแบบนี้ นายโทนจะได้พักร่างไหมครับเนี่ย

2โหลจ่ายให้ยังไม่ครบเลย

 ::Thankyou::

 ::Reader::