🧡 XONLY 🧡

ต่อจากตอนที่แล้ว ย่าหอมเดินมาถามแม่เราว่าจะช่วยเป็นหมอสู่ขวัญคนที่ 7 ได้ไหม เดี๋ยวซิ่ ทำไมย่าหอมถึงเดินมาเลือกด้วยตัวเองเลยล่ะ แล้วแม่เราล่ะยังไง แม่เราตอบสั้นๆคำเดียวเลย ' ค่ะ '  เง้ออ ทำไมแม่ไปตอบรับแบบนั้นง้ะ แล้วแม่รู้เหรอต้องทำยังไง ย่าหอมยิ้มแล้วพยักหน้า คนสนิทของย่าหอมก็ขยับขึ้นมา ยกชุดอะไรบางอย่างขึ้นมา


ลักษณะการยื่นให้ก็คือมือขวาบน มือซ้ายล่าง ประกบจับชุดแล้วยื่นให้แม่เรา คิดง่ายๆ เหมือนเบอร์เกอร์นั่นแหละมือที่ประกบรือขนมปัง เสื้อผ้าข้างในคือชิ้นเนื้อ แล้วแม่เราก็รับมาทันทีเลยะ คือตอนนั้นทั้งอึ้ง ทั้งงง แม่ทิพย์มอง.. บอกมาทางนี้คุณนายไปเปลี่ยนชุดบนห้อง แล้วแม่ทิพย์ก็เดินนำไปเลย


เรายังงงๆอยู่มองซ้าย มองขวา มองพี่แมน... พี่แมนก็ถามอะไรไอ้หมิว  เราก็ไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง แบบงงๆไปไม่ถูกเลย แล้วหมอทำขวัญ หมอสู่ขวัญใช้จำนวนคนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เราก็มอง ๆ ย่าหอมมองเราแล้วท่านก็ไม่พูดอะไรนะ แต่ท่านหันไปคุยกับพี่แมนว่า เดี๋ยวคุณกับเจมส์จะไปส่งไอ้ตัวเล็กใช่ไหม


พี่แมนก็นี่เลย เปลี่ยนท่าทางทันทีรวบมือสองข้างไว้ด้วยกันที่สะดือ ก้มหัวเล็กน้อยแล้วตอบครับย่าหอม ปู่เทียนอนุญาตแล้วครับ ย่าหอมท่านก็มองพี่แมนนะ คือมองแล้วก็พยักหน้า แล้วย่าก็หันไปมองอีเจมส์แล้วบอก เจ้าเจมส์จำทางได้ใช่ไหม เจมส์ตอบจำได้ครับย่าหอม... ย่าหอมยิ้มแล้วลูบหัวอีเจมส์เบาๆ


แล้วก็บอกว่าเอาล่ะ มีอะไรก็แยกย้ายกันไปทำนะก่อนไอ้ตัวเล็กจะกลับมา แล้วย่าหอมก็เดินเข้าไปในสวนพร้อมกับคนสนิทของย่าหอม เราก็... มองไปที่พี่แมนกับอีเจมส์  อยากไปอ่ะอยากนั่งรถเล่น... อยากนั่งรถเล่นจริงจรี๊งงงงง แปปนึงแม่เราก็แต่งตัวลงมา เง้อออออ แปลกตามากกกกก ม๊ากกก ก.ไก่ ล้านตัว


คือแม่ไม่ได้นุ่งขาวห่มขาวนะ แต่แม่แต่งตัวด้วยเสื้อสีขาวมีลูกไม้ประดับไหล่ และใส่ผ้าถุงที่สีดูกลางๆ ไม่ได้ดูเก่า แต่ก็ไม่ใช่ของใหม่แน่ๆ เง้อออ จะบอกว่าไม่เคยเห็นมันก็...งืมมม ตอบไม่ถูกอ้ะ... แต่ไม่ชินตาเลยง้ะ แต่แม่ดูกลมกลืนกับแม่ทิพย์มากๆเลย เราสะกิดถามพี่แมนๆแม่เนี่ยนะ จะเป็นหมอทำขวัญ



พี่แมนตอบมาแปลกตรงไหนเนี่ยไอ้หมิว ในเมื่อย่าหอมท่านเดินมาบอกเอง เราบอกก็เปล่าาาาาา พี่แมนบอกเอ้อไอ้นี่ ไปนั่งเล่นไหนก็ไปไป เรากับจ๋าก็มองหน้ากันแล้วพากันไปนั่งตรงใต้ต้นแสงจันทร์ ตรงนั้นแดดยังสาดมาไม่ถึง เรามองๆ ๆ  จ๋าก็บอกว่าชั้นตกใจมากเลยแก ตอนแรกที่เจมส์เล่าเรื่องของเจ้าโทนให้ฟัง



เราเองก็บอกนะว่า ไม่ต่างกันหรอกแก ชั้นเองก็พูดไม่ออกเหมือนกัน ตอนแรกบอกว่าเป็นนักยูโดชั้นก็นึกว่าจะจับทุ่มอย่างเดียว พอมาเห็นทักษะเรื่องต่อสู้ชั้นก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน ไหนจะเรื่องที่รู้จักคนไปทั่ว จ๋าหัวเราะนะแล้วบอกใช่ๆๆๆ เราบอกอีกว่า แกคิดดูดิ่จ๋ารอบๆตัวชั้นอ่ะ มีแต่คนรู้จักไอ้ลิงบ้า เรามองไปรอบๆนะ


แล้วก็พูดว่าไหนจะเรื่องบ้านนี้อีก ไหนจะเรื่องปูมหลังของพ่อทศอีกล่ะ เรามองไปรอบๆคน 10  20  30  กำลังเร่งทำงานแข่งกับเวลากันอย่างเต็มที่ เราพูดว่าถ้าพ่อทศเขายังอยู่ในเส้นทางเดิม คนพวกนี้ก็จะเหมือนเป็นลูกน้องของโทนเหมือนกันใช่ไหม เราบอกว่า ไอ้ลิงบ้าก็เหมือนเป็นคุณชายเลยอ่ะดิ่ แบบนี้ก็ดีไม่ใช่เหรอ จะได้ไม่ต้องลำบากเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย


จ๋าบอกว่า แต่ก็อาจจะไม่มีเจ้าโทนที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้นะ เราหันมองจ๋าเลยนะ จ๋าบอกว่าตอนนี้เจ้าโทนอาจจะสบาย มีกินมีใช้ล้นฟ้าก็จริง แต่ก็ไม่ใช่เจ้าโทนที่เรารู้จักในตอนนี้ คนเราอ่ะแค่เลือกเดินไปอีกทาง ชะตาชีวิตก็ไม่เหมือนเดิมแล้วแก เลือกไป 1 เส้นทาง อาจจะมีอีกสิบอีกร้อยเรื่องเกิดขึ้นก็ได้จริงมะ เราฟังจ๋าพูดแล้วก็ได้แต่พยักหน้าจริงๆ


จ๋าบอกอีกว่าที่พ่อทศเลือกอาจจะถูกหรือไม่ถูกก็ได้อ่ะแก แต่ก็ทำให้เจ้าโทนในตอนนี้เป็นเจ้าโทนที่อ่อนโยนใช่ป่ะล่ะ... เดี๋ยว !  เดี๋ยวเลย อันนี้เถียงขาดใจเลย เราถามว่าอ่อนโยนตรงไหนเนี่ย ลิงป่า ลิงกัง ลิงทโมนชัดๆ ไม่อ่อนโยนเลยสักนิด กวนประสาทน่ะซิ่ไม่ว่า ไม่มีความอ่อนโยนกับชั้นเลย เราบอกจ๋าไปแบบนั้น จ๋าหัวเราะแล้วบอกเราว่า แกสร้างกำแพงก่อนเองช่วยไม่ได้ การที่เจ้าโทนจะไม่อ่อนโยนกับแกก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกหมิว


กว่าที่ชั้นจะทำให้เจ้าโทนเชื่อใจและคุยกันแบบปกติ ก็ใช้เวลาเกือบเดือนนะ เราก็บอกกำแพงอะไรนักหนาเนี่ย เกลียดคนรวยน่ะเหรอ จ๋าบอกก็ใช่ไง เราก็บอกว่าอ้าววว พี่แมนล่ะ  จ๋านางก็บอกนะว่าถามจริง ไม่รู้จักนิสัยพี่ชายแกจริงๆเหรอ ถ้าคนที่เขาคิดว่าไว้ใจได้ เขาจะเข้าหาแบบไม่ถือตัว เอาจริงนะแก ชั้นเองก็ยังแปลกใจเหมือนกัน ที่พี่แมนไว้ใจเจ้าโทนไวขนาดนี้


เราก็บอกไปนะ อย่าว่าแต่แกเลย ชั้นเองก็แปลกใจที่พี่ชายไปสนิทกับไอ้ลิงบ้าไวขนาดนั้นอ่ะ แล้วเข้าขากันจนน่าหงุดหงิดอ่ะ เข้ากับที่บ้านชั้นได้ดีเกินไปอ่ะแค่ พ่อแม่ชั้นก็เอ็นดูไอ้ลิงบ้านี้แบบไม่รู้จะพูดไง แกดูดิ่ พ่อกับแม่ลงทุนมาช่วยงานด้วยตัวเองเลยอ่ะ จ๋าหัวเราะบอกอื้มๆ แต่ชั้นว่าบ้านแกดูมีชีวิตชีวามากขึ้นนะ พี่แมนยิ้มบ่อยขึ้นอ่ะ ปกติถ้าอยู่นอกบ้านจะเข้มตลอดเลย เราบอกเพราะไอ้ลิงบ้านั่นน่ะแหละ ทำให้ทุกคนมาแกล้งชั้น


จ๋าถามแกล้งไรอ่ะแก .. เรามองหน้าแล้วบอกมาแซว่าชั้นชอบไอ้ลิงบ้าอ่ะดิ่ พี่แมนกับแม่อ่ะพอทน แต่นี่พ่อก็เอากับเขาด้วย จ๋านางตอบกลับมาว่าเดี๋ยวๆ พ่อแกด้วยเหรอ เราบอกใช่เนี่ยแกดูดิ่ พวกเขาแกล้งชั้นตลอด มาล้ออยู่ได้ จ๋านางตอบกลับมาว่าเอ๋า ก็เรื่องจริงอ่ะแหละแก แกชอบน้องชายชั้น.....
บ๊าาา  ใคร ใครชอบ ไม่ได้ชอบ จ๋าแกคิดอะไรอยู่เนี่ย ชั้นมีแฟนอยู่แล้ว



เราพูดไปแบบนั้นตรงๆ จ๋าลากเสียวยาวๆเลยว่า แหม แก ขนาดพ่อแกเขายังมองออก แกปิดไม่มิดแล้วล่ะ แล้วนี่ดูซิ๊เพื่อนคนสวยของชั้นจะยอมตื่นมาทำไมแต่เช้าล่ะ นี่ไม่ใช่สไตล์แกเลยนะ แล้วช่วงหลายเดือนมานี่แกก็เที่ยวน้อยลงด้วยไม่ใช่เหรอเพราะอะไร เพราะใครกันน๊าาาาา โอ๊ยย บอกว่าไม่ใช่ไง แต่ละคนเป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย จ๋าบอกอ๊ะ ๆ ๆ  อย่ามาเถียงชั้น เราคบกันมากี่ปีแล้วหมิว ถ้าแกไม่สนใจไม่ใส่ใจ เจ้าหญิงแบบแกก็จะบอกว่าไร้สาระ แล้วก็ไม่พูดอะไรอีก


แต่นี่แกทั้งวีน ทั้งเสียอาการ แหมมมมมม เพื่อนคนสวยของช๊านน เราก็ตี ๆ ๆ   ไม่ได้ตีแรงมากนะ แล้วบอกเอาไรมาพูดเนี่ยจ๋า จ๋านางก็หัวเราะเลยนะ แต่นางก็บอกเราว่าชอบอ่ะ ชอบได้การจะชอบใครสักคนที่ทำให้ตัวเราพัฒนาไปในทางที่ดีน่ะ มันไม่ใช่เรื่องที่แย่เลยหมิว แต่แกก็ต้องรู้ตัวว่าแกเองน่ะมีแฟนแล้ว แกมีเตยแล้ว แล้วเตยก็รักแกมากด้วย


แต่ชั้นก็คงห้ามไม่ให้แกชอบเจ้าโทนไม่ได้ด้วย เพราะแกชอบไปแล้ว แต่ชั้นขอย้ำอีกครั้งว่าอย่ามันเกินเลย ไปมากกว่านี้ก็แล้วกัน เพราะแกทั้ง 3 คนเป็นคนสำคัญของชั้น ชั้นคงรู้สึกแย่ไปตลอดชีวิตถ้าวันนึงทุกอย่างมันต้องพังลง แกเข้าใจชั้นนะหมิว จ๋าร่ายยาวเลยอ่ะ.. เราก็บอกน่าๆ ชั้นไม่ได้ชอบไอ้ลิงกอลิล่าหรอกน่าาาา จ๋ามองเรา นางยิ้มแล้วบอกย่ะ


คนจากบ้านเราที่มาช่วยงาน ยกน้ำมาเสิร์ฟตลอดเวลา ดูพวกเขาก็สนุกมากๆเหมือนกัน อากาศตอนนี้จะพูดว่าแปลก มันก็แปลก หรือเพราะเราไม่เคยตื่นเช้าๆ แล้วมาอยู่ในสวนแบบนี้กันนะ อากาศตอนนี้ไม่ร้อนเลย แดดตอนเช้าก็มีตามปกติทั่วไป แต่สิ่งที่สัมผัสได้คือ เย็นสบาย พูดยังไงดี คือเหมือนเปิดตู้เย็นทิ้งไว้น่ะ แล้วไอเย็นมันจะไหลลงมาเรื่อยๆ ไม่ได้เย็นเจี๊ยบแบบเปิดแอร์นะ ว่ายังไงดี คือเหมือนลมมันพัดไอเย็นจากในสวนออกมาเรื่อยๆ ล่ะมั้ง



แล้วคนงานที่เป็นลูกน้องเสี่ยก็ทำงานกันแบบสุดจริงๆ แค่พ่อทศสั่งสั้นๆ แล้วพวกเขาก็เหมือนรู้หน้าที่ของตัวเองเลยอ่ะ แปปนึงพ่อทศก็เดินออกมาจากสวนนะ เรากับจ๋ารีบลุกเดินไปหาทันทีเลย พ่อทศเหมือนให้คนตามไปนั้นยกอะไรบางอย่างออกมา คือบายศรี ทุกคน สิ่งนั้นคือบายศรีที่ขนาดใหญ่มาก แล้ววาวมาบน.... งืมม เรียกว่าอะไรดี ถึงจะไม่ใหญ่เท่าของจริง แต่นี่คือเสลี่ยงแบบย่อส่วนอ่ะ


บายศรีรูปทรงแปลกตาวางตั้งอยู่บนนั้น คือลูกน้องเสี่ยเข้าไปสามคน ใช่มะ สองคนแบกหน้าหลัง อีกคนคอยประคองข้างๆกับเสี่ย ส่วนพ่อทศเดินนำหน้า พ่อทศปาดมือเป็นแนวขวางเหมือนบอกให้หลบ ไปรอช่วยยกหน้าตรงนู้น พ่อทศชี้ไปซึ่งมันคือเขตต้นแสงจันทร์ ซึ่งเป็นเส้นแบ่งเขตบริเวณบ้านกับเขตสวน ตอนนั้นคนที่จะเข้าไปช่วยก็คือถอยหมดเลย แล้วไปตรงจุดที่พ่อทศบอก


บายศรีใหญ่มากจริงๆทุกคน ใหญ่กว่าพานที่มากับรถอีก หนักอ่ะเห็นแล้วยังรู้สึกหนักแล้วไหนจะเสลี่ยงย่อส่วนนั้นอีกอ่ะ แต่คนแยกดูชิลด์ ดูสบายมากๆ  แต่ว่าพอพ้นเขตต้นแสงจันทร์เท่านั้นแหละทุกคนคือเกือบทรุด คนที่แบกข้างหน้าพูดแบบรียร้อนเลยช่วยหน่อยๆ ๆ ไม่ถึง 1-2 วินาที คนที่ทำตามคำสั่งพ่อทศก็เข้าไปรับทันที แต่ทุกคนคือสีหน้าจริงจังมาก พูดเหมือนกัน หนักแท้ หนักแท้  พ่อทศก็บอกให้เอาไปวางที่แคร่ใต้ต้นแสงจันทร์ทันที


จากที่แบกกันมา 2 คน ตอนนี้ 4 คนยังเดินกันยากเลย ทั้งๆที่ทางก็เรียบกว่า ดีกว่าทางในสวน เดี๋ยวดิ่มันเกิดอะไรขึ้น ตอนนั้นเราจะเข้าไปถามตรงๆ มันก็ยังไงอยู่ แต่ถ้าปล่อยไปเราก็หงุดหงิดงุ่นง่านอยากรู้ เราก็เลยกวักมือเรียกคนงานในบ้านเราให้มาหา เราบอกเขาว่าให้เอาน้ำไปให้คนนั้นนะ คนที่แบกแล้วเดินนำหน้ามา แล้วหาทางถามให้เนียนๆนะ ว่าแบกมายังไงเหนื่อยไหม ทำไมตอนแรกดูเบาๆ  เขาก็รับปากแล้วก็เนียนๆเอาน้ำไปให้


จ๋าก็บอก หมิววว นี่แกนิสัยอยากรู้เรื่องแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย เราก็เลยบอกนางว่าโหย ก็มันแปลกอ้ะ เราก็มองนะ คนของเราก็เอาน้ำเข้าไปให้แล้วก็เนียนชวนคุยเลย แวปนึงที่เห็นคนของเราคือหน้าถอดสีเลย นางเดินมาหาเรานะ เราถามว่า ได้เรื่องไหม นางพยักหน้า นางบอกว่าเมื่อกี้ถามไปว่าหมดแรงเหรออ้าย อ้ายก็แปลว่าพี่ชายอ่ะแหละ  นางถามไปว่าแบกมาคงหมดแรงซิ่นะพี่ชายเกือบล้มเกือบทรุด


แต่คำตอบที่ได้คือ ผู้ชายคนที่แบกอ่ะบอกกลับมาว่า ตอนที่แบกมาจากในสวนไม่รู้สึกเหนื่อยหรือหนักเลย... เพราะว่า... มีคนช่วยยกเป็นสิบๆคน... เราหันหน้ามองจ๋าเลยนะ เราถามว่าใคร ใครช่วยเป็นสิบๆ เห็นเดินมาไม่กี่คนเอง...

 

ผีมาช่วยงานด้วยแน่ๆ

มีมือที่มองไม่เห็นมาช่วยด้วย พอหายไปคนแบกแทบทรุดเลยครับ

มาเป็นสิบเหลือสีรอดมัยละ

มือที่มองไม่เห็นช่วยยก

ปิดความลับที่ไม่ลับไว้ไม่มืแล้วละครับ.. รู้กันหมดแล้ว..
แค่เริ่มพิธี.. ก็น่าติดตามตอนต่อไปแล้วครับ

เจ๊หมิวทุกคนรู้หมดแล้ว

จ๋ายังมองออกว่าคุณหมิวชอบโทนเลยนะ

คนมาช่วยคงมาจากต่างมิติแน่เลย

มีคนช่วยเป็นสิบนี่..ใช่ที่เจ๊หมิวเห็นคนเยอะๆรึเปล่าครับ....ลึกลับซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆเนาะ..ขอบคุณมากครับ

งานนี้คนช่วยงานมีมากกว่าที่เห็น...
คุณแม่เจ๊หมิวต้องมีองค์หรืออะไรสักอย่างที่ผูกพันธ์กะโทนแน่นอน อาจเป็นความเมตตาที่มีให้ ประมาณนั้น

ออกมากันกลางวันแสกๆ

อ้าววววว สุกี้น้ำ ออกมาตอนกลางวันเลยแหะ 

คาใจเรื่องที่คุณย่าท่านมาขอให้คุณแม่ของพี่หมิวช่วยนี่แหละ ติดตามต่อ..

 เจ้จ๋า ผู้มีญาน หยั่งรู้  ว่าล่วงหน้า จะเกิดปัญหา เธอฉันและเขา   คนกลางแบบเจ้จ๋า ลำบากใจสุด 
 นี่ถ้า บ้านสวน เทพโทน แบ่ง สถานที่สำหรับ ไป ปฎิบัติ เจริญ สมาธิภาวนา คง ดี แต่ ปู่เจ้าที่ คงไม่ปลื้ม ในความผู้คนเข้าออก ไปมา 

คนยกเป็นสิบคนในสวน เจ๊หมิวน่าจะรู้นะครับว่ามันเป็นยังไง ฮ่าๆ

มีสิ่งลี้ลับตลอด ครอบครัวโทนเจ๋ง

น้องหมิวตาดีอีกแล้วอ่ะ

ความลับของคุณนู๋หมิวเขารู้กันหมดทั้งบ้านแล้ว  แต่เจ้าตัวยังคงเป็นผู้ร้ายปากแข็ง

พอพิธีเริ่ม เจ๊หมิวถึงกับจะร้องเลยเหรอ  โอ๋..โอ๋..อย่าร้องนะ นิ่งๆ ไว้ เดี๋ยวอดดูของดีๆ กัน

เขามาช่วยหามพอพ้นเขตสวนก็คงออกมาไม่ได้

กลางวันแสกๆก็ได้นะบ้านโทน

เค้ามาช่วยงานบุญ

เดินทางสู่หมู่บ้านตีดาบกั๊นนนน
ลืมบทชุมนุมเทวดาเลย บทนี้ขลังจริง ๆ

ขอบคุณ​ครับ​
มาจากใหนนับเพื่อนด้วย

ตอนนี้คำผิดเยอะแฮะ สงสัยเจ๊หมิวจะรีบแน่ๆเลย

5555ขนาดนี้ยังจะถาม

กำลังเข้าสู่บทนำในตำนานเทพโทนภาคต่อไป

บ้านสวนคงสงบมาก เลยแบบนั้น

งานนี้ได้เบิกเนตรเปิดโลกทรรศ์ันเลย 😅

บ๊ะแปลกประหลาดใจอีกแล้วมีคนช่วยแบกมาเป็นสิบแต่มองไม่เห็นเป็นผีแน่ๆ

คนแน่เรอะช่วยยกเป็น10เนี่ยยย

มีทั้งคนมีทั้งผีมาช่วยเลยแล้วจะมีอะไรมาข่วยอีกหรือเปล่า

บ้านสวนคงสงบมาก

จ่าเตือนแล้วนะ อิอิ สุดท้ายก็ไมรอดเทพโทน

ผีช่วยแบกด้วย ขนลุก

มีตัวช่วยมาช่วยแบกนี่เอง

ขนมผังมาทาวนี้ ตอนนี้คำผิดเยอะเลย

น้องหมิวออกอาการซะขนาดนั้ื่น เพื่อนๆรู้หมดว่าชอบนายโทน

ดีนะ เจ๊ไม่เห็นเต็มๆทั้งสิบคน

ลุันตามว่าจะเจอสิ่งลี้ลับอะไรอีก

 ::Crying::นึกภาพบายศรียักษ์ขนาดคนยกเป็นสิบไม่ออกเลย สี่คนยกไม่ไหวนี่คงใหญ่มากเเลย ถึงว่างานเป็นงานวัดไปแล้ว ::DookDig::

เจ๊เสียอาการให้เพื่อนเห็นอีกแล้วนะครับ

ทุกคนดูออกกันหมดว่าเจ๊หมิวชอบโทน

ทั้งคนทั้ง...ช่วยงานกัน

ชักสงสัยว่าอ่านเรื่องไสยเวทย์หรือเรื่องรักใคร่  แต่สนุกจริงๆ  ตอนนี้คำผิดมากจริงๆ  สงสัยผู้เขียนรีบเอาลงเพราะรู้ว่าคนอ่านรอด้วยใจระทึกว่าหมิวจะเจออะไรบ้าง

อ้าวทำไมทุกคนรู้ว่าเจ๊หมิวชอบโทน แสดงออกจนเขาจับได้ 

มีใครบ้างที่ดูไม่ออกว่าเจ๊หมิวชอบพี่โทน

อีตของโทนนี่มีอะไรอีกเยอะเลย แถมญาติ สถานที่แต่ละคนนี่สุดๆทั้งนั้นเลย

ย่าหอมเห็นอะไรในตัวแม่ของหมิวถึงให้เป็นหมอสู่ขวัญคนที่ 7

โอ้ววว ไม่ธรรมดาแล้วนะบ้านคุณโทน ผีช่วยยยกแค่ กลางวันแสกๆนี่

ในสวนมึอะไรมาช่วยยกแต่พอเข้าเขตบ้านไม่ได้อะไรนั่นเข้าไม่ได้เลยยกกันไม่ไหวนี่เอง

จากเป็นสิบเหลือแต่สอง โอเครู้เรื่อง

จัดเตรียมพิธีน่าจะนานอิกตามเคยเดียวหมิวคงได้เจอเรื่องไม่คาดคิดออกเยอะ

มาช่วยงานกันเยอะทั้งผีทั้งคน

จาก 10 เหลือคนแบก 4 คน

ด้วยความอยากรู้ อยากเห็นนะ
เมื่อคนยังมาช่วยงานเลย
แล้วทำไมพวกในสวนจะไม่อยากช่วยบ้างหล่ะ

คนเข้าร่วมงานและช่วยงาน มีหลากหลายจริงๆ

เหมือนเด็กน้อยกลัวผีมาก   แต่ก็ชอบฟังเรื่องผี   5555

หมิวไม่ได้ไปส่งเจ้าโทนจะมีรายละเอียดตอนที่ไปส่งบ้างไหมนะ  อยู่บ้านก็ใจไม่ดีคอยจะคิดถึงแต่เรื่องที่ไม่มีคนแกล้งนั่นละ

คนช่วยออกนอกเขตไม่ได้สินะ พ่อทศถึงต้องเรียกคนมาเสริม 

ตกใจเลยแบบนี้

สิ่งลี้ลับมากมายจริง ๆ บ้านท่านโทน เจ๊หมิวได้ยินเข้าไปจนชินแล้วแนะ ๆ ภูมิคุ้มกันเยอะ นี่ถ้าได้นั่งรถไปส่งเทพโทนกับพี่แมนกลับหมู่บ้านคงมีเรื่องเล่าให้พวกเราฟังสนุกแน่ะ ๆ

เจ๊หมิวจะรู้ตัวเองไหม

น่าจะรู้นะว่าใครช่วย

พิธียิ่งใหญ่มากพุทธคุณสูงเลยใครๆก็คงอยากมาช่วย อย่างน้อยก็ได้บุญกลับไป

เจ๊จ๋ารู้ เจ๊จ๋าเห็น

มีมาช่วยงานบุญ​ เป็น​10 เลย

เจอกลางวันแสกๆกันเลยทีเดียว ::Horror::

เหมือนเข้าไปในมิติพิศวง

เหมือนเปิดโลกใบใหม่ให้เจ๊เลยจริงๆ ดูเจ๊สนุกกับงานมาก

เจอเหตุการณ์พิศดารอีกแล้วหมิว

เจ้จ๋าจะมาห้ามไม่ให้ชอบไม่ได้นะ มันไม่ทันแล้ว แต่คนช่วยแบกทำไมออกจากสวนไม่ได้ละ

เอาอีกแล้ววว ขี้สังสัยดีนัก เจอดีเข้าอีกจนได้

ใกล้แล้วใกล้เข้าสู่ภาคหมู่บ้านช่างตีดาบของน้องมิ้นแล้วมีไรให้ว้าวตลอดจริงๆบ้านเทพโทนจบช่วงนี้ไปเจ้หมิวคงแข็งแกร่งแล้วแหละ  ::DookDig::

นั่นไง ถึงว่าพ่อทศให้เข้าไปในสวนแค่ไม่กี่คน แล้วทำท่าให้หลบออกข้างทางกันหมด

รู้กันหมดเลยว่าเจ๊หมิวชอบอิโทน แต่พวกย่าหอมคงรู้มากกว่านั้นอีกมั้ง

ก็มีคนมาช่วยงานเยอะเนาะ

ตั้งแต่อ่านตอนแรกมาจนถึงตอนนี้ตอนที่118 แอบเดาว่าเจ๊จ๋าน่าจะเป็น1ในผู้หญิงของโทนนะแต่.....เดาผิด

ใครๆเค้าก็ดูออกละว่าเจ๊แอบชอบเทพโทน

เจ้หมิวหลอกใครว่าชอบโทนไม่ได้เเล้ว ใครๆก็ดูออก ได้แต่หลอกใจตัวเอง

สิ่งสี้ลับจะมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ...เพราะครอบครัวนี้เก่งทุกคน

ไปๆมาๆเจ๊จ๋านี่ดูจะเข้าใจโลกที่สุด
ส่วนเจ๊หมิว เปิดโลกใหม่จนลืมมาดนางพญาไปโม้ดดด

ลูกน้องเสี่ยที่เข้าไปกับพ่อทศนี่ใจนิ่งมากเลยนะครับที่รู้ว่ามีอะไรช่วยยกแล้วยังทำตัวตามปกติได้

สุดยอด  แบ่งเขตก็คือแบ่งเขต จริงๆ

มาช่วยงานกันเยอะเลย

ผู้ช่วยที่มองไม่เห็นสินะครับ

คนในสวนมาช่วยยกน่ะสิ ::Horror::

มีเรื่องให้ตื่นเต้นตลอด บ้านนี้

ทั้งทีมองเห็นและมองไม่เห็นมากันเพียบเลย

จากในสวนคงเป็นสิ่งที่มองไม่เห็นแหละมาช่วยพอพ้นเขต ทีนี้ก็เป็นคนล้วนๆเลยหนักจริงๆซินะ

ทั้งคนเป็น ทั้งเคยเป็นคน มาช่วยกันหมด งานยักษ์เลยนะนี่

สุกี้น้ำมาช่วยยกละมั้งเจ๊ การที่เจ็หมิวสัมผัสถึงสิ่งลี้ลับได้ อาจจะเป็นเรื่องที่ดีก็ได้ เหมือนซีรีย์เกาหลีไง เรื่อง แท็กซี่ไดรเวอร์

คนช่วยแบกมาเป็นสิบ อิหยังหว่า ลี้ลับดีแท้

เจ๊หมิวเสียอาการบ่อยไปแล้วนะเด๋วนี้ ใครๆก้อดูออก

เจ๊หมิวปิดไม่ไหว ทุกคนรู้หมดว่าชอบโทน

จะได้ตามไปส่งโทนด้วยหรือเปล่าน้อหมิว

บ้านโทนผีเยอะจิงๆ

โดนอีกแล้ว

ในพื้นที่ที่กำหนดไว้ มีคนช่วยเยอะ

บ้านท่านโทนไม่ธรรมดาจริงๆ

ยังดีนะที่แบ่งเขตชัดเจนอะ

ยอดเยี่ยม ช่วยแบกเป็นสิบต่อหน้าต่อตาเลย มีคนสองคนเอง

ยิ่งถามยิ่งงงยิ่งสงสัย

คงมีคนที่มองไม่เห็นตัวช่วยเยอะเลยมั้งถึงแบกไม่หนัก

คนที่ช่วยแบกในสวนคือสิ่งที่เจ๊เคยเห็นนั่นแหละแต่วันนี้เจ๊ไม่ได้สังเกตุเอง บ้านนี้มีเรื่องราวชวนตื่นเต้นและน่าสะพรึงกลัวอยู่หลายเรื่องก็รู้ใช่หรือเปล่า

ว่าแล้ว ทั้งใหญ่ทั้งหนัก ผกมาแค่ 2 คน แปลกๆ

ส่วนแจ๊จ๋า ดูออกซะด้วย

นั่นไง หมิวโดนอีกแล้ว  ::Horror::

ลูกน้องปู่ช่วยยกมาแน่เลย แต่ทำไมถึงช่วยมาได้แค่เขตสวนนะ อันนี้อยากรู้เลยเพราะยังอยู่ในเขตที่ดินเดียวกันไม่น่ามีอะไรนะ

คุณแม่ของคุณหมิวน่าจะมีของทางนี้ด้วยนะนี่ เพียงแต่ไม่โชว์ให้คุณอื่นรับรู้ สังเกตุมาจากครั้งก่อนที่คุณโทนบอกว่าคุณท่านเหมือนมีฮีลลิ่งแฟคเตอร์เวลาพุดหาใครๆ แล้วเหมือนเขารู้สึกสะบายใจหายเหนื่อย

ต่อจากเรื่องรักยม ได้เลย

สุดๆ

มีบริวารพ่อปู่ช่วยหามบายศรีออกมาด้วย

มองเห็นไม่เท่ากัน เจ้หมิวเห็นแค่ไม่กี่คน คนแบกบอกมีคนช่วยยกเปนสิบ อึ้งงง

พีหมิวจะปากแข็งแค่ไหนเจ๊จ๋าดูออกว่าชอบโทน.คนที่ช่วยยกของบอกสิบกว่าคนแต่พี่หมิวกับเจ๊จ๋าเห็นไม่กี่คนเอง

สิ่งที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ที่เราไม่สามารถสัมผัสได้ แต่ถ้าอยู่ในสถานที่ของเค้าก็สามารถมองเห็นได้เหมือนกัน

ไม่เห็นต้องถามเลยหมิว คนเหล่านั้นเมื่อเช้าหมิวก็เห็นพวกเขามาแล้ว คนปกติจะช่วยยกมาได้ยังไง ทางเดินก็แคบ เดินก็ไม่สะดวก พ่อทศรู้อยู่แล้วว่ามีคนช่วยยกมาให้ ถึงให้ไปรอรับกันที่ต้นแสงจันทร์ อย่าหาคำตอบกับคนที่ยกมาต่อเลย สงสารเค้าเถอะน่าจะเหนื่อยมาก

สุกี้​น้ำบ้านนี้ดี มีน้ำใจ ไม่ได้มาหลอกจริง จริ๊ง

ใครกันน๊อมาช่วยกันยกเสลี่ยง

ขอบคุณ​ครับ... แบบว่ามีคนช่วยหลายสิบคนแต่มองไม่เห็น... แบบว่า.นี่คือ... แบบว่า.. นี่มันคืออารายยย

ย่าหอมนี้น่ากลัวที่สุดในนิยายแล้ว

อยากไปด้วยก็ขอเลยนิ

บ้านโทนนี่มีไรให้ตื่นเต้นตลอดด

โอ้ว พวกที่ช่วยยกเป็นพวกเดียวกับที่เห็นตอนเช้าที่เวทีสินะ

เจ้หมิวต้องศึกษาเทพโทนอีกเยอะ

ก็งานบุญ ใครๆก็อยากช่วยทั้งนั้น ไม่ว่าคนรึผี

มีคนช่วยเต็มสวนอะ

มากันตั้งแต่กลางวันเลย
มีอะไรแน่ๆ

งานของโทน รู้สึกมันจะใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ นะ
อีกอย่าง การที่เจ้หมิวชอบโทนน่ะ เค้าน่าจะรู้กันหมดแหละ เตยก็น่าจะรู้ แต่เพราะเตยกิ๊กกะโทนมาก่อน ก็เลยไม่ว่าไร มั้ง...555

ใครมาช่วยยก

เจ้หมิวยอมรับเถอะใครๆก็รู้กันหมดแล้ว

ยาวไป ยาวไป เจ้มาขั้นเวลาได้ดีตลอดเลย

วันนี้จะมีอะไรอีกเยอะแน่ เจ๊หมิว

ถ้ามาแบบให้เห็นตัว คงวิ่งหนีกันวุ่นวายไปทั้งงาน ให้เห็นให้รู้แค่เท่าที่เห็นได้คงดีกว่า

คนช่วยยกเยอะ

เป็น10เลยหรออ้าย เจ๊หมิวจะอยู่ได้ยังไงมาเป็นขนวบแบบนี้่

ขอบคุณมากครับ เจ้หมิวรได้รู้ได้ดูสิ่งที่มองไม่เห็นเยอะเลยครับ

มีคนช่วยยกออกจากสวนเป็นสิบเลยเหรอ

อ่า มีคนช่วยยกนี่เอง พอถึงเขตเขาก็ปล่อย

เธอ ฉัน และเขา ... เจ๊จ๋าผู้มาก่อนกาล มองเห็นความเสี่ยงชัดเจน

มีแต่เรื่องประหลาดใจ

มีเรื่องต้องให้เสียวสันหลังตลอด

เจอแบบนี้ขนลุกเลยย

แหม ก็เจ้าที่เจ้าทางเขาอยากร่วมงานบุญ

มาทำบุญ เลยมีคนมาช่วย

อย่างนี้เรียกว่ามือที่มองไม่เห็น

งานบุญผู้ที่อยู่ในสวนอยากจะมาร่วมด้วย

งานงอกแล้วเจ๊หมิว ไปแยากรู้อะไรอย่างงั้น

มีคนช่วยยกมาส่งด้วยหรอ

อ่านไป ระแวงไป จะมีใครโผล่มาข้างหลังมั้ยน๊อออ บางทีเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธ์ ก็มาพร้อมกับความกลัว 55

คนในสวนช่วยยกไง พอพ้นเขตสวนก็

อือหือ มีคนช่วยยกเป็นสิบ  แล้วพอพ้นเขตหนักอึ้งเลย  มาแต่วันเลยหรอ สุกี้น้ำ

คนช่ยยยกเป็นสิบ แต่เห็นแค่สอง ที่เหลือไปไหนแล้วอะ

มีคนมาข่วย เยอะดีแล้วครับ

อยากรู้เองนะ ตอนนี้เหวอเลยทีเดียว

อีกซักพักเด๋วเจ๊ๆก็ชินไปเองแหละ

งามแล้วมีสิ่งลี้ลับมาช่วยยกด้วย ฟังแล้วก็ขนลุก

เจ้หมิวเจออะไรอีกแล้วหละเนี้ยขอรับ มีคนช่วยแบกมาเป็นสิบแต่เห็นแค่คนสองคนเอง

ช่วยกันทั้งคนทั้งผี งานใหญ่จัด

ใครมาช่วยแบกกันแน่

มีคนช่วยยกเต็มแต่มองไม่เห็น

คนช่วยงานเพียบบบบบบบบ

คนล่องหนมาช่วยเยิะเลย 555

 ::Glad::มีคน...ช่วยเยอะเลย

มีคนมาช่วยแบกเต็มเลยซักพักหายแว๊ป ขนลุก

เจ๊หมิวยังต้องเจอเรื่องไม่คาดคิดอีกเยอะ

เจ๊จ๋ามาเตือนเจ๊หมิวอีกแล้ว
ใครๆก็ดูเจ๊หมิวออกเนอะ

อยู่บ้านนี้ไม่เหงาจริงเหมือนมีไครๆวนเวียนอยู่ในสวน

เอาอีกแล้วบริวารย่าหอมมาช่วยยกแน่เลย

ทุกคนมองเจ๊หมิวออก

มาช่วยทั้งคนทั้งผีเลยแฮะ

 ::WowWow:: .....คุณก็รู้ว่าใคร  ::Horror::

อ้างจาก: commail เมื่อ พฤษภาคม 20, 2023, 12:07:18 ก่อนเที่ยง
ผีมาช่วยงานด้วยแน่ๆ

เจอผีจริงๆแล้วงานนี้

หมิวเอ๋ย เขารู้กันหมดแล้ว แต่ที่เจ๊จ๋าบอกว่าอย่าให้เกินเลยน่ะหมายความแค่ไหน  ความจริงดูเหมือนจะเกินเลยไปสองครั้งแล้วมั้ง

ชอบเจ้หมิวจริง ๆ ขนาดชอบโทน ยังปากแข็งมาก ๆ ว่าไม่ได้ชอบ เสน่ห์ท่านโทนนี้ไม่ธรรมดาจริง ขุนแผนที่ห้องคอทรงพลังมาก ๆ
::Confident::

คุณนายจะได้เป็นหมอสู่ขวัญแล้วรับปากง่ายๆเลยย่าหอมต้องมองเห็นอะไรในตัวคุณนาย

เจ๊หมิวเริ่มชอบโทนแบบซึมลึกไม่รู้ตัว

หะ!!!! ใครช่วยแบกนะครับลูกพี่

ไม่ธรรมดา อื้อหื้ออออ ถ้าแจ้งๆออกมาแบบนี้ ไม่ใช่เล่นๆเลยนะ

โทนมีบุญมากมีคนช่วยไม่ว่าจะมองเห็นหรือว่าที่มองไม่เห็น

ตัวแม่ ทั้งคู่ เลยนะครับ เจ้หมิวได้เปิดโลกแล้ว

มีอยู่ในสวนเพียบเลย สุกี้น้ำ

ทุกคนรอบตัวเจ้หมิวรู้ใจเจ้หมิวหมดเลย มีแต่ตัวเองกว่าจะเข้าใจตัวนี่ใช้เวลานานแค่ไหนนะ
ขนาดแค่ที่บ้านโทนที่นี่ยังขนาดนี้ ที่บ้านย่าหอมจะขนาดไหนนี่ ไม่อนุญาตคนนอกไม่มีทางเข้าได้เลย

หมิวโดนเข้าอีดแล้ว555

เจ้หมิว แสดงความไม่รู้ได้ออกมาน่ารักดีครับ

จะช่วยแล้วทำไมช่วยไม่ถึงที่ ><

ยังคงมีเรื่องให้หมิวแปลกใจอีกเยอะ

มาช่วยยกกันเป็นสิบเลยถ้ามาหมดจะเยอะขนาดไหนเนี่ย

เพื่อนจ๋า พ่อ แม่ พี่ รู้ใจเจ๊หมดเลย เหลือแต่เจ๊ที่ไม่รู้ใจตัวเองตอนนั้น

ข้างในก็คงอยากช่วยงานบุญแบบนี้เหมือนกันนะผมว่า บุญใหญ่ด้วย

ใครมาช่วยแบกเนี่ย  ::Horror::

ปิดความลับที่ไม่ลับไว้ไม่มืแล้วละครับ.. รู้กันหมดแล้ว..
แค่เริ่มพิธี.. ก็น่าติดตามตอนต่อไปแล้วครับ

เดี๋ยวๆๆ แต่ที่ช่วยเป็นสิบๆคนนั่น
ไม่ใช่คนนะครับ😅

เป็นสิบเลยหรอพี่

ต้องบอกว่าเป็นสิบตน

ตามมเก็บงานตอนเก่าๆที่ยังไม่ได้อ่าน

ในสวนนี้  จะมีเป็นหมู่บ้านเลยนะ

บ้านโทนนี่แยกสองส่วนชัดเจน

สงสัยจะบริวารปู่ช่วยแบกมา

 ::WowWow:: แล้วอยู่ดีๆคนช่วยไปไหนแล้ว หรือหมดอาณาเขต ออกมาไม่ได้สินะ

นอนแล้งง

 ::Doubt::เจ้ปราบลิงเลย.. สาวมั่น

ในสวนมีเป็น100ดีน่ะบอกแค่10

ลุงๆป้าๆของโนเขาช่วยแบกมา 

แน่ใจรึว่าที่ช่วยยกเสลี่ยงบายศรีในสวนนั่นน่ะเป็นคน  หมิวศรีน่าจะเหวออีกแน่ๆ

ผีช่วยยกมาน่ะซิ

มาต่อ แม่เจ๊หมิวกลายเป็นหมอ

มีเหตุการณ์ที่อธิบายไม่ได้เพิ่มอีกแล้ว กับบายศรีฯ

มีคนในสวนช่วยแบกไง

หืม ดูท่าจะไม่ง่ายละ

 ::Thankyou::

หมอสู่ขวัญ

มีพวกช่วยยกมา พอพ้นต้นแสงจันทร์ ดันหนีกันซะได้

ศรัทธา

ในสวนมีสุกี้ช่วยแบกเยอะ แม้แต่สุกี้ก็อยากได้บุญแหละ

หมิวสาวขี้สงสัย เจออีกแล้ว

ผีช่วยหามของแท้เลยครับ แฮร่

ถึงขนาดมาขอให้แม่เจ๊หมิวช่วยแบบนี้พิธีคงไม่ธรรมดา

ออกมาช่วยงานหลานกันทั้งหมู่บ้านเลย

อ้ายมาสี่คน แค่คนช่วยเป็นสิบเลย

กุ๊กกู๋เป็นสิบเลยเหรอ

สุกี้น้ำช่วยๆกันยก

Welcome to family ครับ พี่หมิว

 ::Glad::

กลางวันแท้ๆออกมาได้