" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"
EP.3 : ความห่วงใยและหวังดี
8.15 เช้าวันรุ่งขึ้น ที่บริษัทของมน
"เป็นไงบ้างพี่ เดินปร๋อเลยนะ" แอน เอ่ยทักมน เมื่อเห็นมน เดินเข้ามาที่ฝ่ายโดยไม่มีการแสดงอาการอะไรแล้วออกมา
"อืม ใช่ ยาดี โชคดีนะที่เมื่อวานตัดสินใจไปโรงพยาบาล หายแล้วล่ะ"
มน เอ่ย
"พี่มน วันนี้เซลส์เข้ามาพรีเซนต์งานใช่ไหมพี่" หญิง เอ่ยถามแทรกขึ้น
"อืม ใช่ 10 โมงนะ" มนเอ่ยตอบก่อนที่เธอจะทำท่าจะพูดต่อแต่เป็น หญิง แทนที่เป็นคนเอ่ยขึ้นมาทันทีก่อนเธอ
"หนูต้องเข้าด้วยไหมพี่"
"เข้าซิย่ะ งานเธอนี่ยายหญิง เดี๋ยวเถอะ" มน เอ่ยเอ็ดลูกน้องในแผนกของเธอไปเบาๆ
"คับผม รับทราบคับ" หญิง เอ่ยรับด้วยเสียงอ่อนกลับมา
มน ที่แวะคุยกับหญิง ที่โต๊ะทำงานพอเมื่อเธอคุยจบ มน ก็เดินเข้าห้องทำงานของเธอไป
ทันทีที่นั่งทำงานอะไรได้สักพักเธอก็นึกขึ้นมา
'โทรบอกนายเอก สักหน่อยดีกว่าไหนๆเมื่อวานเขาก็ช่วยจัดแจงเป็นธุระให้ตัวเธอเป็นอย่างดี'
แล้วมน ก็เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของเธอมากดหมายเลข
"10369"
ซึ่งเป็นหมายเลขโต๊ะทำงานของเอก ที่ฝ่ายกฎหมายในชั้น 5 ของตึกนั่นเอง
"ว่าไงครับ หญิงสาวจากชั้น5" เอก รับสายพร้อมกับเอ่ยล้อเล่นกับมนออกมาในทันที ด้วยโทรศัพท์ของเขาแสดงหมายเลขของแผนกที่โทรเข้ามาถ้าเป็นสายภายในของบริษัทของพวกเขา
"05469"
"ไอ้บ้าพูดอะไร" มน เอ่ยดุไปทันทีเมื่อได้ยินปลายสายพูดเล่นออกมา ก่อนที่เธอจะเอ่ยพูดอะไรต่อออกมา เอก ก็เอ่ยสวนออกมาก่อน
"ข้อเท้า เป็นไงบ้างพี่"
"ก็เนี่ยจะมาบอกว่าหายแล้ว ยาที่โรงพยาบาลดีเลย เนี่ยยังคุยกับยายแอนเลยว่า โชคดีที่เมื่อวานตัดสินใจไปโรงพยาบาล" มน เอ่ยก่อนจะเอ่ยต่อ
"เมื่อวานขอบใจเอก มากที่จัดแจงให้ เดี๋ยวตอบแทนให้ดีๆเลย"
"ครับพี่ ดีแล้วยินดีรับใช้ครับ" เอก เอ่ย
"อยากกินไรล่ะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" มน เอ่ย
"จัดไปพี่ แต่เดี๋ยวค่อยบอกแล้วกันนะ"
เอก เอ่ยจบโทรศัพท์มือถือของเอก ก็ดังขึ้น
"พี่มน แค่นี้ก่อนนะป๊าผม โทรมา" เอก เอ่ย
"อืม บาย" มน เอ่ย
"ครับสวัสดีครับ" เอก เอ่ย
แล้วทั้งสองก็วางสายไป
.
.
11.48 ภายในห้องประชุมหลังจากการพรีเซนต์จบลง
.
.
"คุณนฤมน วันนี้มีอะไรที่ต้องการคําแนะนําจากผมอีกไหมครับ" ประสาร เซลส์ที่มาพรีเซนต์งานถามด้วยน้ำเสียงที่ดูท่าทีแสดงความสนใจและเป็นกันเองกับมน ออกมา
มน เงยหน้าขึ้นจากเอกสาร ยิ้มและตอบกลับ
"มีค่ะ ดิฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับระบบการไฟล์ที่ส่งมาให้ทางเราน่ะค่ะ อยากให้คุณประสาร อธิบายเพิ่มเติมหน่อยค่ะ"
ประสาร พยักหน้าและยิ้มหวานตอบกลับมน กลับไป
"ได้ครับ นั่งลงก่อนครับ จะได้คุยกันสบายๆ"
แล้วมน และหญิง และประสาร ก็ก้มลงนั่งในห้องประชุมต่อ ส่วนผู้เข้าประชุมคนอื่นๆก็ต่างพากันเดินออกไปจากห้องประชุมกัน
แล้วประสาร ก็เริ่มอธิบายเรื่องข้อสงสัยต่างๆที่มน ต้องการทราบให้มน หญิงและแอน ทั้งสามคนในห้องประชุมในการพูดคุยและแลกเปลี่ยนความรู้โดยประสาร ก็ให้ข้อมูลอย่างละเอียดเกี่ยวกับเอกสาร ไฟล์ต่างๆจนเวลาผ่านไปร่วมสิบนาทีบทสนทนาก็จบสิ้นลง จน มน รู้สึกขอบคุณที่ประสาร ให้คําแนะนําเธอได้อย่างชัดเจน
"ขอบคุณมากค่ะคุณประสาร ดิฉันเข้าใจมากขึ้นแล้วค่ะ" มน กล่าวขอบคุณอย่างจริงใจ
"ไม่เป็นไรครับ ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมก็บอกได้นะ ผมยินดีช่วยเสมอครับ" ประสาร เอ่ยตอบกลับมน พร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร
มน ยื่นนามบัตรของเธอยื่นให้ประสาร พร้อมกับเธอที่รับนามบัตรของประสาร ที่ยื่นกลับมาให้เธอเช่นกัน
ประสาร ที่รับนามบัตรของมน มาอ่านแล้วก็เอ่ยขึ้นมา
"เบอร์นี้ผมติดต่อได้ตลอดใช่ไหมครับ เผื่อผมจะอยากคุยรายละเอียดกับคุณนฤมน น่ะครับ"
"เอ่อ เอ่อ ค่ะ ดะได้ค่ะ" มน เอ่ยด้วยท่าทางงง ๆ กับท่าทีที่ประสาร แสดงออกมาท่าทางดูจะกระลิ้มกะเหลี่ยเธอในตอนนี้
หญิง ที่นั่งอยู่ข้างๆ มน ได้ฟังบทสนทนาก็เห็นท่าไม่ดีแล้ว เธอเลยรีบเอ่ยขึ้นมา
"พี่มน แกแต่งงานแล้วน่ะค่ะ คงไม่สะดวกนอกเวลางานน่ะค่ะ"
ประสาร ที่ได้ยินถึงกับหน้าเสียจนต้องรีบเอ่ยออกมา
"ขอโทษนะครับ" ก่อนที่เขาจะรีบเอ่ยออกมาต่อทันที
สำหรับมน ถึงเธอจะมีหน้าตาที่ไม่ถึงขนาดเรียกได้ว่าสระสวยโดดเด่นอะไรมากนักแถมมีอายุเข้าหลักสี่แล้วก็ตามแต่เมื่อทั้งหมดนั้นอยู่บนผิวพรรณที่ขาวเนียนตามแบบหญิงชาวเหนือบนหน้าตาที่ก็ไม่ถือว่าขึ้เหร่ประกอบกับรูปร่างของเธอตามประสาสาวใหญ่ที่เธอดูแลอย่างดีนั้นมันก็โดดเด่นพอจนจะช่วยทำให้มน เธอเป็นที่สะดุดตาคนที่เธอได้พบไม่น้อยจึงไม่แปลกที่เซลส์หนุ่มอย่างประสาร จะสนใจอยากสานสัมพันธ์ตามประสาผู้ชายทั่วไปนั่นเอง
"เอ่อ งั้นผมขอตัวกลับเลยแล้วกันนะครับ"
"ค่ะ สวัสดีค่ะ" มน เอ่ย
"สวัสดีค่ะ" หญิง เอ่ยต่อ
"ครับ สวัสดีครับ" ประสาร เอ่ย
แล้วคนทั้งสามก็เดินแยกออกมาจากห้องประชุมกันออกมา
.
.
.
"โห รู้ไหมวันนี้ พี่มน นี่โดนเซลส์ มาขายขนมจีบด้วยนะทุกคน"
หญิง ที่นั่งอยู่อยู่ๆก็เอ่ยขึ้นมากลางวงโต๊ะกินข้าวที่มี มน เอก แอน และหญิง กำลังกินข้าวกลางวันกันอยู่
"จริงเหรอ หญิง ช่างกล้า" เอก ที่ได้ยินก็เอ่ยขึ้นมาทันที
"แหม เอก พี่มน ก็ยังแจ๋วอยู่นะ พูดงี้ได้ไง" แอน เอ่ยมาบ้าง
"ใช่ๆ " หญิง รีบเอ่ยสำทับต่อทันที
"งี้ มันน่าแจ้งข้อหาคุกคามนะเนี่ย" เอก เอ่ยต่อ
มน ที่นั่งฟังเหล่าน้องๆพูด ก็อดอมยิ้มไม่ได้ แล้วเธอก็เอ่ยขึ้นมาโดยไม่ทันได้คิดอะไรออกมา
"พอๆเกินไปนายเอก มาทำยังกับนายเป็นแฟนพี่เลยนะ 555"
แล้วมน ก็เอ่ยต่อ
"คุณประสาร เค้าก็คงแค่แหย่กะฟลุคแหล่ะพี่ว่า"
"ใช่ ผมก็ว่างั้นแหล่ะ แต่คราวหน้าให้ยัยหญิงมันไปประชุมคนเดียวเลยนะพี่555" เอก เอ่ยติดตลกออกไปกลางวงสนทนา
"เออใช่ ดัดหลังเขาไปเลย555" แอน เอ่ย
พร้อมเสียงหัวเราะขึ้นพร้อมกันของทุกคนบนโต๊ะอาหาร
.
.
.
เมื่อถึงเวลาเลิกงาน
"แอน วันนี้กลับพร้อมพี่ไหม" มน เอ่ยถามรุ่นน้อง
"ไม่ค่ะ แอน มีนัด" แอน เอ่ยตอบ
"กับเมธ เหรอ" มน เอ่ยถาม
"เอ่อ....ค่ะ"
แอน ตอบมน กลับไปทั้งที่ความจริงแล้วเธอมีนัดกับพี่เหลียง เอาไว้ต่างหาก
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
สาวใหญ่ของขาด เพราะผัวไม่ค่อยสู้ เจอ การ รุก ของหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ อย่างเอก กับ ประสาน มนจะต้านทานความอยากที่ถูกกดทับไว้ได้นานแค่ ไหน นายเติม พระเอก เย้ ดู โดนด้อยค่าลงไปแค่ตัวประกอบเลย น่าสงสาร จาก ที่เคยเป็นชู้ กลับจะโดน เอาคืนบ้าวแล้วเคส แฟนเก่ามน รอด มาได้ เพราะิมีเรื่องเกือบท้องมาก่อน คร่าวนี้ แหละ สาวที่โดนผัวปั้นชู้ จะ มีชู้เองโดยไม่ต้องปั้นแล้ว 55
มนได้หญิงมาเป็นด่านหน้าคอยสกัดคนภายนอก แต่จะโดนคนภายในมาเสียบแทนหรือเปล่า