ตอนที่ 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=250320.msg2271031#msg2271031
สองสาวสองวัยกำลังง่วนเตรียมอาหารอยู่ในครัว งานปาร์ตี้เลี้ยงส่งเย็นนี้ อักษร ลงมือทำอาหารเป็นแม่งานเอง นับตั้งแต่สามีเสียชีวิตจากไปเมื่อสิบปีก่อนทั้งบ้านก็อยู่ในความเงียบเหงา แล้วนี่ลูกสาวเพียงคนเดียวยังจะไปดูงานไกลถึง ซิลิคอน วัลเลย์ ซานฟรานซิสโก นานร่วมเดือน
"เป้มันไปแค่เดือนเดียวเองแม่ เดี๋ยวก็กลับ" หนึ่งฤทัย เอ่ยปลอบใจแม่ของเพื่อนสาวคนสนิท
"หนึ่งก็แวะมาคุยกับแม่บ้างสิตั้งแต่เรียนจบก็หายหน้ากันไปหมดไม่มาเยี่ยมกันบ้างเลย แล้วนี่กับข้าวกับปลาเป้มันก็ทำไม่เป็นแม่ต้องคอยหาให้กินตลอด ไปอยู่คนเดียวจะกินอะไร"
"หนูจะกินแมคทุกวันเลย กินซัพเวย์ กินเวนดี้" เป้ ลูกสาวคนสวยเดินเข้ากอดแกล้งประชดเพราะรู้ว่าแม่ไม่ชอบให้กินจั๊งฟู้ด ยิ่งใกล้วันเดินทางเธอเองก็รู้สึกใจหายอยู่ไม่น้อย
"กินแต่แบบนั้นรับรองตอนกลับมาแกอ้วนเป็นหมูแน่ๆ" หนึ่งฤทัยเข้าข้างอักษร
"จ้า.. แม่สาวเฮลท์ตี้" เป้ขโมยหยิบชิ้นทอดมันแล้วเดินออกไปจากครัว
"ถึงคราวนี้จะไปแค่เดือนเดียว แต่ถ้ามันทำงานกับเขาได้คราวหน้าก็ยังจะต้องไปอีกเป็นปี" น้ำเสียงของแม่เลี้ยงเดี่ยววัยเกษียณเจือปนความเหงา ที่ผ่านมาเธอส่งเสริมสนับสนุนลูกสาวในทุกๆ วิถีทาง จนมาถึงเส้นทางสายใหม่ที่คนเป็นแม่เดินไปด้วยไม่ได้
"หนึ่งแวะมากินข้าวกับแม่บ้างนะลูก"
"ค่ะ เดี๋ยวหนึ่งชวน โจ้ มาด้วย"
"ได้ออกไปไกลๆ ก็ดี ไปเห็นอะไรใหม่ๆ เจอคนใหม่ๆ" อักษรพึมพำ หนึ่งฤทัยจงใจเอ่ยชื่อแฟนหนุ่มของเพื่อนซี๊ทั้งที่รู้ว่าแม่ไม่ปลื้ม
นึกถึงสมัยเรียนวิศวคอมฯ มหาวิทยาลัยชื่อดังย่านปทุมวัน บ้านของเป้แปรสภาพเป็นศูนย์คอมพิวเตอร์ย่อยๆ แหล่งกบดานสิงสถิตของกลุ่มเพื่อนสุมหัวอยู่เป็นเดือนๆ ลืมหอลืมบ้านกันเลยทีเดียว แม่ของเป้ใจดีแถมยังทำอาหารโคตรอร่อยสารพัดเมนูหมุนเวียนสับเปลี่ยนเอาใจเพื่อนลูกสาวแถมยังฟรีตลอดรายการค่าน้ำค่าไฟไม่เคยบ่น
"เก็บของเสร็จแล้วเหรอ" หนึ่งฤทัยเปิดประตูห้องนอนมองกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบที่วางแอบไว้ตรงมุม
"เกือบแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้คนซักจะเอาผ้ามาส่ง" เป้ง่วนกับเอกสาร
"ชั้นคงไม่ได้ไปส่งแกที่สนามบินนะวันพฤหัสต้องทำงานเช้าว่ะ"
"เออ ไม่เป็นไร เครื่องออกเกือบตีสามแกไม่ต้องไปหรอก นี่ชั้นก็ไม่ค่อยอยากให้แม่กับโจ้ไปส่งเลย ทำไงดีวะ" เป้ถอนหายใจ
"บ้า มันเป็นแฟนแกนะเว่ย ไม่เจอกันตั้งเดือนใจคอแกจะไม่ให้มันไปส่งเหรอ"
"..พี่รุธเค้าจะหย่ากับเมียแล้วนะ" เป้พูดเสียงเบา
"หย่าแล้วหรือแค่ จะหย่า"
"วันสองวันนี้แหละ เค้ายืนยันว่าเรื่องทุกอย่างจะเรียบร้อยก่อนวันเดินทาง"
"นี่เค้าหลงแกถึงขนาดยอมหย่าเมียเลยเหรอวะ เวรของกรรม แล้วคนทางนี้เอาไงอ่ะ" หนึ่งฤทัยถาม
"พี่รุธเค้าดูเป็นผู้ใหญ่มีความคิดความอ่าน ทัศนคติอะไรก็ดีกว่า" เป้พูดถึงรุ่นพี่ที่ทำงานที่จะเดินทางไปอเมริกาด้วยกัน "ชั้นจะบอกเลิกกับโจ้"
"ยอมเลิกกับเมียเพราะเจอกิ๊กใหม่เนี่ยนะทัศนคติดี โจ้มันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรเลยนะเว่ยจะเลิกกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ"
"เดี๋ยวชั้นต้องไปเป็นปียังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี ก็แค่แฟนกันสมัยเรียนมันคงไม่ได้คิดจริงจังอะไรหรอกมั้ง" เป้เปรยไม่สบตาเพื่อน
หนึ่งฤทัยเป็นคนนอกเพียงคนเดียวที่รู้เรื่องเพราะเป้คุยให้ฟังตลอดว่ามีผู้ชายที่ทำงานมาจีบ ตาเขาเป็นประกายวาดภาพฝันเซมิคอนดักเตอร์ของธุรกิจของตัวเองในอนาคตอย่างน่าตื่นเต้น ผู้ชายแบบที่มีหัวทำมาหากินไม่ใช่เอาแต่เล่นเกมส์สนุกไปวันๆ
ถึงแม้จะเพียงแค่ดูงานก็เถอะแต่ ซิลิคอน วัลเล่ย์ คือสถานที่สุดไฝ่ฝันของคนที่เรียนสายคอมพิวเตอร์อยากจะไปเยือนสักครั้ง เสียงชวนชนแก้วอวยพรดังขึ้นนับครั้งไม่ถ้วน เกือบปีแล้วที่ต่างแยกย้ายไปทำงานสร้างอนาคตของตัวเองไม่ได้อยู่พร้อมหน้ากันครบคนแบบนี้
"ทำไมมึงทำหน้าแบบนั้นวะเป้มันไปแค่เดือนเดียวเอง"
"มึงก็นั่งเครื่องบินตามไปดิ ยากห่าไรวะ"
"เชี่ย ทำวีซ่าให้ได้ก่อนเถอะเค้ามีในบัญชีกันเป็นแสนๆ ยังไม่ผ่านเลย"
"มึงจะตามมันไปเมกาอ่ะ รู้ยังว่าจากสนามบินต้องนั่งรถเมล์สายอะไรเสือกนั่งผิดฝั่งโผล่บางนาล่ะซวยเลย ที่โน่นเค้าไม่พูดภาษาไทยนะมึงถามใครก้ไม่รู้เรื่อง"
"พวกแกไม่ต้องไปส่งชั้นนะเว่ยเครื่องออกเกือบตีสาม ไม่อยากร้องไห้อายพวกที่ทำงานว่ะ" เป้สบตาแฟนหนุ่ม
โจ้ยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวหมดเรียกเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ต่างช่วยกันรินเหล้าโซดาเติมน้ำแข็งถ้อยทีถ้อยอาศัยไม่มีใครห้ามใครกินดุลักษณะนี้ตอนจบมีหามลงเวทีแน่นอน จนเกือบสามทุ่มสมควรแก่เวลาเพราะไม่ใช่คืนศุกร์เสาร์ เพื่อนทุกคนกล่าวลาแม่ของเป้กำลังจะกลับ
"ไอ้โจ้แม่งสลบไปแล้วว่ะปลุกไม่ตื่นด้วย"
"ยังหายใจอยู่รึเปล่าวะ คออ่อนสัด"
"ปลุกมันอีกที เชี่ย กูจะกลับแล้วพรุ่งนี้ทำงาน"
"ให้โจ้นอนไปก่อนเถอะเดี๋ยวเราไปส่งเอง" หนึ่งฤทัยอาสา วันนี้เธอขับรถมาและยังไม่ได้ดื่ม
สามสาวช่วยกันเก็บกวาดล้างถ้ายชาม เป้เห็นแฟนหนุ่มคออ่อนนอนหลับอยู่บนโซฟาเป็นเรื่องตลกแต่อักษรส่ายหัวไม่ขำด้วย ผู้ชายไม่เอาไหนแบบนี้หรือที่ลูกสาวของเธอจะร่วมอนาคต ถอนหายใจรับไหว้ว่าที่ลูกเขยสภาพแทบทรงตัวยืนไม่อยู่
"เป้มันคุยอะไรให้แกฟังมั่งรึเปล่าวะ"
"คุยอะไร" หนึ่งฤทัยขมวดคิ้วสงสัย
"ช่วงหลังๆ มันเปลี่ยนไป เหมือนมีความลับยังไงก็ไม่รู้"
"แกคิดมากไปเองรึเปล่าชั้นไม่เห็นมันจะเปลี่ยนตรงไหนเลย"
"ชั้นจะเลิกกับมัน เผื่อเป้มันจะไปเจอใครที่ดีกว่า" เพื่อนหนุ่มเปรยเสียงเบาเบือนหน้ามองเม็ดฝนที่เริ่มโปรยปรายเกาะกระจกรถ "แกว่าเลิกกันแล้วยังจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีกรึเปล่าวะ"
"เคยมีอะไรกันรึยังล่ะ"
"ถามทำไมวะ"
"คนเป็นแฟนกันเคยมีอะไรกันแล้วจะให้กลับไปเป็นเพื่อนอีกแม่งยาก .. เรื่องของพวกแกคุยกันเองก็แล้วกัน ไม่อยากเป็นหมาว่ะ"
เพื่อนหนุ่มถอนหายใจหลับตาไม่ถามอะไรอีก สายฝนเทกระหน่ำอย่างกับฟ้ารั่วขนาดปัดน้ำฝนเบอร์สี่ยังมองทางไม่ค่อยจะเห็น กะว่าจะถามทางแต่กลับได้ยินเสียงกรนเบาๆ ขับลัดเลาะไปเรื่อยจนถึงอพาร์ทเม้นท์ย่านซอยรางน้ำสายฝนก็ยังไม่มีทีท่าจะลดกำลัง
"ขึ้นไปรอฝนหยุดบนห้องก่อนมั้ย ขับไปแบบนี้อันตราย"
"แกขึ้นไปก่อนเลยเดี๋ยวชั้นรอฝนในรถนี่แหละ ไม่กล้าขึ้นห้องผู้ชายว่ะ"
"บ้า ห้องชั้นเนี่ยนะ งั้นชั้นก็รอกับแกในรถนี่ล่ะ"
รอจนฝนเริ่มซาแต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าติดเวลาเคอร์ฟิวห้าทุ่ม "ไอ้บ้า นี่จะเที่ยงคืนอยู่แล้ว" เพื่อนหนุ่มคะยั้นคะยอ เสียงส้นรองเท้าก้องไปตามทางเดินหนึ่งฤทัยตามเข้าห้องเพื่อนชายอย่างว่าง่าย เสียงกดสวิทช์ไฟพลันทั้งห้องสว่างพรึบเห็นโต้ะคอมพิวเตอร์วางเด่น หนึ่งฤทัยถือวิสาสะนั่งบนเตียง
"มีเครื่องดื่มบ้างป่าววะ เมื่อกี๊ต้องขับรถเลยไม่กล้าดื่ม"
"มีเบียร์ ใส่น้ำแข็งป่ะ"
"อื้ม.." เพื่อนสาวพเยิดหน้า
...
'Exhibitionist ความสุขจากการได้โชว์ ล้วนเป็นเพียงความสุขชั่วคราว เมื่อเสร็จกิจกรรมแล้วมักจะเกิดความทุกข์ตามมาด้วย รู้สึกผิดอยู่ในใจลึกๆ มักจะคิดกลัวอยู่เสมอว่าสิ่งที่ทำนั้นเสี่ยงต่อการถูกนินทาว่าร้ายเสื่อมเสียชื่อเสียง อาจถูกแจ้งความในข้อหาอนาจารความผิดทางเพศหรือบานปลายเลยเถิดไปถึงตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมความรุนแรงทางเพศ ข่มขืนกระทำชำเรา
ถึงแม้จะไม่สามารถตัดสินความคิดและการกระทำของกลุ่มคนที่ชอบเปลือยได้ว่าเป็นโรคจิตเนื่องจากเป็นปรัชญาความเชื่อส่วนบุคคล แต่ในทางการแพทย์เชื่อว่าอาจสัมพันธ์กับกลุ่มโรค คลื่นการทำงานในสมองผิดปกติ โรคเบี่ยงเบนทางเพศ ถ้ำมอง เบียดเสียดถูไถ อวดอวัยวะเพศ ภาวะของโรคเมื่อถูกกระทบโดยสิ่งเร้ามักเกิดภวังค์ที่ไม่สามารถยับยั้งชั่งใจ มุกที่ผู้อ่านการ์ตูน ขายหัวเราะ คุ้นเคยจดจำได้ดี ผู้ชายสวมเสื้อโค้ตสีดำตัวใหญ่ปกปิดอำพรางตัวหลบซ่อนอยู่ตามมุมตึก เมื่อพบเจอเป้าหมายที่ถูกใจจะกระโดดเข้าขวางเปิดเผยร่างเปลือยอวดสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อโค้ต และมีปรากฎอยู่บ้างที่ภาพตัวละครลักษณะนั้นสลับเป็นฝ่ายหญิง
ในภาวะปกติทั่วไป สิ่งเร้าทางเพศเกิดจากความยินยอมของทั้งสองฝ่ายต่างกระตุ้นเร้าอารมณ์ซึ่งกันและกัน มีเพศสัมพันธ์แบบปกติไม่ผาดโผน หนึ่งต่อหนึ่ง ในสถานที่ปิดบังมิดชิด แต่โรคเบี่ยงเบนทางเพศนั้นผู้ป่วยถูกกระตุ้นอารมณ์ด้วยสิ่งเร้าอื่นๆ ในสถานที่หรือสถานการณ์ผิดแปลก กระทำกับอีกฝ่ายที่ไม่ยินยอมด้วย ไม่ใช่การแลกเปลี่ยนความสุขไม่มีเพศสัมพันธ์เข้ามาเกี่ยวข้อง เกิดจากความรสนิยมพึงพอใจส่วนตัว อาจลามเลยเถิดไปถึงการสำเร็จความใคร่ ทั้งนี้ยังรวมถึงกลุ่มที่มีพฤติกรรมคุกคาม ขโมยชุดชั้นใน โทรศัพท์ก่อกวนเป้าหมายหรือแม้กระทั่งพฤติกรรมส่งภาพภาพอวัยวะเพศให้กับคนที่ไม่รู้จัก'
เพื่อนสาวเริ่มหน้าตึงเทเบียร์ขวดที่สองแบ่งใส่สองแก้วเท่าๆ กันจนหมดขวด เพื่อนหนุ่มออกปากขอแค่จิบๆ เพราะล่อสุรามาเต็มคราบยังมึนไม่สร่าง ในมือไอแพดอ่านบทความที่หนึ่งฤทัยคัดลอกมาจากเว็บไซท์
"แล้วพวกที่ชอบอวดกระเป๋าอวดนาฬิกาถือว่าเป็นโรคจิตรึเปล่าวะ ก็ชอบโชว์เหมือนกัน แม่งก็เห็นชอบโชว์ชอบอวดกันทั้งนั่นแหละ"
"แกก็ซื้อรถซักคนสิจะได้ขับไปอวดแม่ไอ้เป้ งานการก็ดีเสือกทำตัวซกมกอยู่ได้" หนึ่งฤทัยยกแก้วเทเบียร์เข้าปาก "คนเรามีของดีบางทีมันก็ต้องโชว์กันบ้าง"
"แล้วนี่ตอนนี้มีแฟนรึยังอ่ะ หน้าตารูปร่างแกก็ไม่ขี่เหร่นะเว่ย" โจ้ตัดบทสอดส่ายสายตาละลาบละล้วง
"ถามจังเลยเจอทีไรก็ถามแบบเนี้ย ไม่เบื่อหรือไง"
"สมัยเรียนแกคบกับเด็กถาปัตย์ไม่ใช่เหรอ ชื่อะไรนะ ตั้ม..เต้ ใช่ป่ะ แต่ก็เลิกกันเร็วไม่ใช่เหรอ"
"อืม..." หนึ่งฤทัยยกแก้วดื่มเหมือนไม่อยากตอบ
"หล่อดีนะ ถ้าสมมติว่ากลับมาเจอกันอีกตอนนี้จะกลับไปเป็นแฟนกันอีกป่ะ"
"ไม่อ่ะ.." เพื่อนสาวส่ายหน้า "ความชอบรสนิยมเราต่างกันเยอะ คนละอย่างเลย ขี้เกียจต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครว่ะ"
"นี่หลอกด่ากันรึเปล่าเนี่ย"
"เปล่า ครั้งแรกที่แกเห็นไอ้เป้ก็วิ่งเข้าใส่เลยไม่ใช่เหรอ น่ารักอย่างโน้นน่ารักอย่างนี้ หมั่นไส้"
"ก็ไม่รู้ว่าจีบลูกแล้วยังต้องจีบแม่ด้วยนี่หว่า"
"รู้ตัวช้าไปหน่อยป่ะ ผู้ชายพอได้แล้วชอบมีข้ออ้าง"
"เราได้กับมันหนเดียวเอง เป้มันบอกไม่เป็นไรไม่ซีเรียสแต่เราก็ตั้งใจจะรับผิดชอบนะเว่ย"
"แกจะรับผิดชอบยังไง เป็นแฟนกันแล้วก็แต่งงานมีลูกมีหลานครองรักกันจนแก่เฒ่าเงี้ยเหรอ"
"เออ ก็มันเป็นหน้าที่ของผู้ชายไม่ใช่เหรอ"
หนึ่งฤทัยขยับประชิดจนหน้าแทบจะชนกัน เพื่อนหนุ่มตกใจกลืนน้ำเอื๊อกสูดหายใจลึกไม่รู้จะมาไม้ไหน เธอจุมพิตริมฝีปากเขาแผ่วละมุน "แล้วแบบนี้ล่ะ แกจะรับผิดชอบยังไง" โจ้ประคองเพื่อนสาวไปที่เตียงหนานุ่มผลักเธอนอนหงายแล้วขึ้นคร่อมบดจมูกซุกไซร้ซอกคอสองพวงแก้ม หนึ่งฤทัยนอนนิ่งไม่ขัดขืนเพียงครางในลำคอเสียงเบา หายใจหนักหน่วง โจ้พยามจะปลดประดุมเสื้อแต่เพื่อนสาวห้ามไว้
"เป็นผู้ชายอย่ารังผู้หญิงตอนเมาสิ"
"เริ่มไปแล้วหยุดไม่ได้แล้วว่ะ"
"แกกำลังสับสนเรื่องไอ้เป้ อาจแค่อยากหาใครสักคนมาแทนที่มัน ใจเย็นๆ ก่อน อย่าทำเลยนะ"
"ชั้นตั้งใจจะเลิกอยู่แล้ว จะบอกก่อนมันไปเมกานี่ล่ะ" หนึ่งฤทัยค่อยๆ ผลักตัวเพื่อนหนุ่ม ทั้งสองนั่งข้างกันบนเตียงดูเหมือนเขาจะเริ่มได้สติ "ชั้นชอบแกว่ะ รู้ตัวตั้งนานแล้วแต่ไม่กล้าบอก" เพื่อนหนุ่มสารภาพหน้าสลด
"ช่วงเวลาเดือนนึงระหว่างที่เป้มันไม่อยู่เมืองไทย ห้ามแกเที่ยวผู้หญิง ห้ามมีสัมพันธ์กับใคร และก็ห้ามช่วยตัวเอง" หนึ่งฤทัยยิ้ม "ถ้าทำได้ตามสัญญาชั้นจะยอมมีเซ็กส์ด้วย โอเคมั้ย"
"เพื่อไรวะ .."
"ก็ถ้าเผื่อไอ้เป้มันกลับมาแล้วพวกแกคืนดีกันล่ะ แกต้องพิสูจน์ให้ชั้นไว้ใจก่อน"
"ห้ามยุ่งกับใคร ห้ามช่วยตัวเอง ไม่ห้ามขี้ไปเลยวะ"
"ห้ามบอกไอ้เป้ว่าแกจะขอเลิก" หนึ่งฤทัยหอมแก้มเพื่อนหนุ่มเบาๆ วางมัดจำไว้ก่อน
โจ้งัวเงียตื่นมาในตอนเช้าแฮงค์ปวดหัวเหมือนหัวจะระเบิด มองหาไม่เห็นเพื่อนสาวชะโงกดูจากระเบียงก็ไม่เห็นรถ จับต้นชนปลายเรื่องเมื่อคืนยังไม่ถูกคุยอะไรกันไปบ้างเยอะแยะมากมาย เดินเข้าห้องน้ำ กางเกงชั้นในผู้หญิงลายลูกไม้สีชมพูอ่อนแขวนห้อยต่องแต่งอยู่กับแปรงสีฟัน บนกระจกเงามีรอยลิปสติกสีแดงเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษ 1 month
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ผู้ญิงล่าแต้มอ่ะ
ลองเขียนให้สาวๆ อ่านบ้าง
น่าสนใจ เปิดตัวได้ดี
ตกลงได้กันหรือยังเนี่ย
ต่างฝ่ายต่างจะเลิกกัน อย่างนี้โจ้ก็เสร็จหนึ่งฤทัยสิ
หนึ่งเดือนวัดใจ หรือรอตะครุบเหยื่อ
กินกันเองซะแล้ว เพื่อนกันจะมองหน้ากันติดไหมเนี่ย
ไม่รู้ใครจะเสร็จใคร
โจ้จะเสร็จแม่ด้วยรึป่าว
งานนี้ใครจะเป็นเหยื่อ ใครจะเป็นผู้ล่ากันหล่ะ
ขอบคุณครับ
ทนไว้หนึ่งเดือนเองโจ้
ผู้หญิงแบบนี้ต้องลองสักหน่อย
เปิดเรื่องมาก็มีประเด็นเลย รอดูว่าใครจะเป็นเหยื่อ
ขออภัย ที่จะบอกว่า ผมอ่านแล้ว งง งง ครับ
ปูพื้นมากกว่านี้ หน่อยว่า ใคร เป็นใคร นีาจะโล่งขึ้น เพราะ ตอนนี้ เหมือน ผมโดดลง มากลางเรื่อง พอหันขึ้นไปมองอีกที เอ...ตอนแรก นี่นา
ไม่มีปูเรื่องเล่าที่มาที่ไปก่อนรึ
Woww มากเลยครับ บทมาแนว พล็อตดี
เปิดเรื่องได้น่าติดตามครับ ชอบ
::HeyHey::๑เดือนไครจะทนใหวมัยหนอ
ดีครับที่ลองเขียนให้สาวๆอ่านบ้างผู้ชายก็มีหลากหลายทั้งรับผิดชอบหรือวันไนท์ทั้งนุ่มนวลและดิบเถื่อนบางครั้งถึงกับโหดเยี่ยงสัตว์ป่าก็มี
หรือโจ้จะโดนหลอกล่อ หรือโจ้จะหลงรักจริงๆ หรือหนึ่งกับเป้จะวางแผนกันไว้
ถึงเวลาต้องตัดสินใจ
::Sobad::น่าสนใจครับตัวละครเยอะดีแม่ก็บทเนอะเหมือนจะสำคัญด้วย
ตัวละครเยอะบทพูด เนื้อเรื่องตัวละครดูงงไปหน่อยแต่หน้าสนใจอยู่
เพื่อนกับเพื่อน มักจะจบไม่ค่อยสวย
อ่าวซะงั้นต่างคนต่างจะเลิกกันอยู่แล้วอีกคนก็พี่ที่ทำงาน อีกคนก็เพื่อนสนิท
เรื่องราว หม่นๆ ต้องอ่านและทำความเข้าใจสถานการณ์และพื้นหลังของตัวละคร จะไม่เปิดเผยชัดเจน ชอบสไตล์แบบนี้ครับ
จะอดใจไหวไหมนะ
ดีครับ ค่อยๆโผล่มานะตัวละคร
แบบนี้ก็เข้าทางกันทั้งหมดเลย แฮปปี้กันทุกคน
เพื่อนจะเครมซะแล้ว ไม่เป็นไร ก็จะเลิกกันทั้งคู่นี่
งงๆ กับตัวละคร แต่ก็พอเข้าใจได้ล่ะนะ
ตกลง ยังไงหว่า
น่าสนใจครับ รอติดตามครับ
ห้ามช่วยตัวเองจะไหวมั้ยนี่
โอ้โห กฎแบบนี้ ทรมานแท้
เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
โดนล่าแล้ว
จะทำได้ไหมทำได้รึเปล่า
เรื่องนี้ท่าทางผู้ชายจะโดนฟันแล้วทิ้งแน่ๆ
ตอนแรกก็เริ่มน่าติดตามแล้ว
เป็นแม่เลียงเดี่ยวมานานมากเลี้ยงจนลูกสาวใหญ่เท่าแม่ ก็ต้องเก็บกดบ้าง ดูนางให้ดูแม่ แม่เงี่ยนเก่งลูกก็ขี้เงี่ยนด้วยละมั๊ง
จะกินแฟนของเพื่อนสนิทซะแล้ว
อยากลองแบบนี้มั่งจังง
ขอบคุณมากครับ ผมยอมเป็นเหยื่อครับ ไปเป็นเดือนขนาดนี้ ชีวิตจะเป็นอย่างไรหนอ
มันดี
สรุปว่า ใครเป็นใคร มีเป้ กำลังจะเลิกกับโจ้ แล้ว โจ้ กำลังจะจีบหนึ่งฤทัย แล้ว หนึ่งฤทัย เป็นเพื่อนสนิทเป้ สับสนวุ่นวาย แบบนี้หรือเปล่า
ห้ามเอาน้ำออกนี้ยากเลยนะที่จะห้ามอิอิสนุกแน่ๆ
โทดทีครับพอดียิ่งอ่าน ยิ่ง งง
ค่างคนต่างคิดจะเลิก แถมยังหาสำรองไว้ด้วย
หญิงชายเท่าเทียมกัน ใครจะเลือกแบบไหนก็ว่ากันไป อย่าสร้างปัญหาให้คนรอบข้างมากนักก็แล้วกัน
ดูแล้วน่าจะผู้หญิงอ่านได้ เตือนใจผู้ชายถ้าอ่านดีๆ เตือนว่าอะไรน้า อย่าประมาทความล้ำลึกของผู้หญิงรึเปล่านะ เธออาจแซ่บกว่าที่เราคิด
ที่ดูแย่สุดคือพี่ที่บอก จะ เลิกกับเมียเนี่ย มันยุคไหนแล้ว เอาเข้าบ้านเดี๋ยวมันก็หาเรื่องเขมือบแม่อีกคนหรอก 555 ฉีกแนวผู้เขียนไปแล้ว
เดือนนึงจะไหวมั้ยนี่ ส่วนเป้ไปสบายแล้ว แต่งหนึ่งฤทัยก็วางกฏไว้ได้ดีถ้าทำได้ก็ไม่เสียหายนะ
โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว
เงื่อนไขที่ ม้าทายความอดกลั้นมาก แต่ก้อทำได้ไม่ยาก
แค่เห็นกกน. ก้อว่าวแล้วโจ้
จะอดทนได้มั้ยเนี่ยตั้งเดือนนึง
อืม หนึ่งเดือนเชียว รอไหวไหม
อ่านแล้วเนื้อเรื่องไปเร็ว แต่ก็โอเค เดี๋ยวตอนต่อๆไป มาก็คงพอต่อกันได้เอง
ตอนท้ายน่าจะ เขียน 1 month หรือเปล่า
ขอบคุณครับ
หนึ่งฤทัย ไม่ได้มีแค่ใจเดียวแน่นอน
ทนไหวมั้ย 1เดือน
จะเป็นแนวไหน นะ ชู้นอกใจ เพื่อนรักหักเหลี่ยม เพื่อนรักเพื่อน
เป้ มีใจออกห่างไปให้คนมี่ทำงานแต่ดันมีเมียแล้ว เป้ จะเลิกกับโจ้ แน่ๆ แต่ดันไปดูงานจบก่อน
ส่วน แต่โจ้ดันความรู้สึกเปลี่ยนไปชอบหนึ่งเพื่อนสนิทเป้ หนึ่ง ให้ลองดูใจก่อน อาจเป็น เพราะไม่มั่นใจโจ้ และ มีแนวโน้มจะชอบโจ้กลับหรือเปล่า หรือ แค่ สงสารโจ้ ที่ไม่ผิดแต่จะโดนเป้ทิ้ง
เนื้อเรื่อง มีปม ให้คิดเยอะ น่าตืดตามด้วย ดูท่าหนึ่งฤทัยก็แสบพอตัว มีทิ้ง กกน ไว้ให้ คิดด้วย
เป็นอีกเรื่องอีกแนวที่น่าอ่านน่าติดตามครับรอผลงานตอนต่อไปครับ
ใครเป็นเหยื่อใครกันแน่นะเนี่ย
ถ้าโจ้ช่วยตัวเองหนึ่งฤทัยจะรู้มั้ยอ่ะ555 เดายากตามเคยครับว่าจะไปทางไหน ลุ้นครับ
ลุ้นน่าดูจะเป็นงัยต่อจะทำได้ไหม
ตกเป็นเหยื่อแล้วจริงๆ
ใครจะตกเป็นเหยื่อใครกันนะ
เป็นความต้องการที่บังเอิญตรงกัน น่าจะคุยจบได้ง่ายมั้ย
น่าสนใจครับ ntrนิดๆด้วย
เริ่มเรื่องเหมือนจะดำเนินเรื่องไปเรื่อยไม่ตื่นเต้นอะไร ลองอ่านจนมาพบความเร้าใจตอนท้ายนี่เองติดตามต่อครับ
ใครจะเป็นเหงื่อคนแรก รออ่านเลย
เลิกกันไปแล้ววันนึงเพื่อนกลับมาขอคืนดี จะทำยังงัยล่ะ
ต้องจัดหนักก่อนมัดจำไว้
วัดใจไปเลยครับ...หนึ่งเดือนไม่นานหรอกนะ
เนื้อเรื้องน่าสนใจครับ
1 เดือน จาทนไหวมั้ยโจ้
ใครจะได้ใครก่อนลุ้นนะเนี้ย
หายไป1 เดือนใครจะเป็นเหยื่อใครกันนะ
1เดือน นานเกิน
จะทนได้ถึงเดือนรึป่าวนะ
โจ้จะทนรอถึงวันที่เป้กลับมาได้ไหมละเนี่ย
นาน1เดือน ต้องมีบั่นบ้างแหละ อดทนเข้าไว้นะครับ
ใครล่าใครนะ
เปิดตัวมาแบบ งงงง นะครับเนี่ย แต่ดูวุ่ยนวายซับซ้อนดีครับ
เพื่อนกันมันส์ดีปะเนี้ย
กินกันเอง ระวังมองหน้ากันไม่ติด ตอนหลังนะ
จะเป็นยังไงต่อนะอยากรู้แล้วครับ
ความซับซ้อนของเรื่องราวเริ่มเกิดขึ้นแล้ว
แต่1 เดือนห้ามช่วยตัวเองด้วย
ยากอะ
โดนล่าแต้มสะงั้น
ยั่วให้อยากแล้วจากไป
แรดเหมือนกันนะหนึ่ง
ตัวละครเยอะนี่ต้องค่อย ๆ อ่านดี ๆ
ผู้หญิงก็จะขอเลิก ผู้ชายก็จะขอเลิก ดีดี ทางใครทางมัน เปิดทางให้อต่ละฝ่าย วินวินทั้งคู่
รสนิยมน่าจะใช่กันละ ต้องชอบเปลือยเหมือนกันแน่ๆ
ใครเป็นพระเอกนางเอกยังดูไม่ค่อยออก
น่าสนใจเรื่องราวต่อไป
ทนเอาแต่เดือนนึงนานนะ
งง กับการเริ่มต้นนะครับ แต่ก็ชวนให้น่าคิดน่าติดตามว่าจะเริ่มสเตปต่อไปอย่างไร
ฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป
อดให้ได้ อีกตั้งเดือน
พอตเรื่องน่าสนใจมากต้องเป็รเรื่องที่น่าติดตามอีกเรื่อง
อ่านเนื้อเรื่องดูแล้วรู้สึกดึงดูดให้ติดตามดีครับ จะเป็นสาวกของเรื่องนี้นะครับ
เพื่อนกันแบบนี้มีให้ลุ้นกันทุกคู่ ::DookDig::
เนื้อเรื่องปูมาดีมากเลยครับบ ผมชอบอ่านเรื่องแนวๆนี้ รีบปล่อยผลงานมาเรื่อยๆเลยนะครับบบ ::Glad:: ::Glad::
ต่างคนต่างมีใหม่
หรือ หนึ่งฤทัยก็รู้ว่าเป้มีแฟนใหม่เลยคิดจะเสียบแทนเลย แต่จะเสียบทั้งทีมันต้องปั่นประสาทฝ่ายชายซะหน่อย
อ้าว กลายเป็เพื่อนรักหักเหลี่ยมกันซะแล้ว
ยั่วมากก คอนเซปดีสุดๆ
มีล่าแต้มกันแน่ๆงานนี้ ไม่เป้ก็หนึ่งฤทัยนี่แหละ
จะเป็นยังไงต่อ เดาเรื่องไม่ถูกเลย
ชอบโชว์นี่จะเข้ามาเกี่ยวมั้ย
เนื้อหาไม่เคยเจอเลย สนุกดี น่าติดตามมากๆ
เพื่อนจะล่อกันเองซะแล้ว
งง เหมือนกันกับการปูเรื่องแบบนี้
ล่าเพื่อนก่อนเดี๋ยวค่อยไปล่าคนอื่น เก็บประสบการณ์ไปเรื่อยๆ
เป็นเรื่องที่น่าติดตามมากเลย
พลอตเรื่องใช้ได้เลยนะ
วางเรื่องแปลกไปอีกแนว
ชื่อเรื่องเหมือนจะแปลกแนว
แต่เนื้อเรื่องก็ปกตินะ
รึว่าแปลกจริงๆ เช่น โจ้มอง!!
::Horror::
กินเบียร์ ฝนตก เคอร์ฟิวส์ ว่าแต่ว่าจะเกิดอะไรน้า
ความสัมพันธ์ซับซ้อนยุ่งๆเลย
ที่สำคัญ โจ้จะโดนหนึ่งแกล้งหนักมากแน่ๆเลย
อ่านแล้วงงงกับตัวละครหน่อยๆอะครับ หรือผมอ่านไม่ดีเองนะ
สรุปว่าโดนมั้ยเนี่ย
เจอสาวล่าแต้มแน่
พอทเรื่องดีน่าติดตามคับ
ห้ามอย่างอื่นพอว่า ห้ามช่วยตัวเองนี่จะรู้ได้ยังไงนะ
ผู้ญิงล่าแต้มอ่ะ
รออีกเดือนจะไหวไมคับเนี่ย
รอ1เดือนแต่ห้ามช่วยตัวเองนี่สิ ทำได้มั๊ยนะ
งง. นิดๆในบทที่กระชับ แต่จับใจความสำคัญได้อยู่ครับ
.....ต้องดูว่าฝ่ายชายจะยอมตามในเกมนี้รึป่าวนา น่าจะสนุก
เอาแบบนี้อึดอัดตาย
1 เดือน ใครจะไปทนได้
ต้องมีไขว้เขว บ้างแหละ อย่างน้อยก็ต้องมีช่วยตัวเองบ้าง
ใจตรงกันต่างคนต่างอยากเลิก แบบนี้ก็วินๆ
เปิดตัวมาได้ลุ้นเหมือนกัน
ขอบคุณครับ... รักในรั้วมหาลัย... ใสใส.. ระหว่างเลือกที่จะคบกัน
ผมยอมเป็นแต้มให้ล่าคนหนึ่งครับ
เนื้อเรื้องน่าสนใจ
แต่... เดาว่าไม่ถึงเดือน โจ้คงถูกจับนับแต้มไปแล้ว
::Crying::
ต้องบอกแล้วว่าเพื่อเธอ จัดไป 1 เดือน
หนึงเดือนวัดใจเลย
แนวผู้หญิงเป็นคนเล่า ชอบมากๆเลยครับ แบบนี้ก็ต้องบอกว่า หนึ่งจะได้โจ้มั๊ย
ต้องลองอ่านดูแล้ว
อ่า เหมือนจะห่วงเพื่อน แต่แขวนกกน.ไว้ให้หนุ่มเลยนะคุณ โห
น่าสนใจๆๆ
เสียเป้ไป ได้หนึ่งมา ก็ OK นะ
ล่าเพื่อนก่อนเดี๋ยวค่อยไปล่าคนอื่น
ชวนติดตามเลย
ใครจะเป๊นคนล่าแต้มนะ