(https://cdn.v2ph.com/photos/AEEV4bMgEyL5lIWF.jpg)
...ดวงตาคู่นั้นได้มองจ้องฉัน เป็นครั้งที่เท่าไหร่...
...สองมือเธอนั้นจะนับอย่างไร กี่ครั้งคอยประคอง...
เสียงเพลงหวานแว่วดังออกมาจากลำโพงภายในห้องจัดประชุมอันโอ่โถงกล่อมเหล่าแขกเหรื่อให้อยู่ในอารมณ์สีชมพูร่วมไปกับคู่บ่าวสาวบนเวทีและแสดงความยินดีด้วยเป็นอย่างยิ่งที่ทั้งสองได้มาลงเอยกันจนได้
ทั้งสองเปรียบเสมือนคู่กิ่งทองใบหยกเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเอ ฝ่ายเจ้าบ่าวที่เป็นชายหนุ่มมาดเนี๊ยบหน้าตาเกลี้ยงเกลาราวหยกเนื้อดีและสูงถึง 180 ผู้มีอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์อนาคตไกลซึ่งเป็นลูกชายหัวแก้วหัวหวนของเจ้าของบริษัทดาต้าขนาดใหญ่ในไทยที่ทำเกี่ยวกับการวางโครงข่ายระบบดาต้าภายในองค์กรณ์ต่างๆและเขาก็กำลังได้เลื่อนตำแหน่งเป็นกรรมการบริหารเป็นของขวัญก่อนแต่งจากพ่อด้วย
ขณะเดียวกันเจ้าสาวอย่างแป้งก็ช่างสวยเหมาะสมอย่างมาก ไม่ว่าจะทั้งกิริยามารยาทอันดีงามอ่อนน้อมเป็นที่ชื่นชมของบรรดาแขกผู้ใหญ่และทั้งหน้าตาที่ถูกรับประกันด้วยการเข้าไปถึงรอบสุดท้ายในการประกวดมิสทีนไทยแลนด์ อีกทั้งการงานก็ถือว่ามั่นคงในฐานะผู้ประกาศข่าวช่องดังซึ่งเป็นตำแหน่งที่เหมาะอย่างยิ่งกับการใช้เพื่อเป็นบันไดให้บริษัทซึ่งเป็นเบื้องหลังขององค์กรณ์มาตลอดสามารถใช้ช่องทางนี้มาอยู่ในแสงไฟให้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปได้ไม่ยาก
ไม่เพียงแต่ทั้งสองที่ดีใจกับการได้ประกาศให้ทุกคนรับรู้ถึงการสร้างครอบครัวในครั้งนี้ แต่คุณปรีชา ประธานบริษัทดาต้าซึ่งเป็นพ่อของเออีกทั้งคุณนพคุณและคุณพรทิพย์ พ่อกับแม่ของแป้งก็ยินดีกับทั้งสองเป็นอย่างมากด้วยที่ได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน
หากจะบอกว่ายินดีแค่ไหนน่ะเหรอ คงบอกได้ว่ายินดีมากจริงๆถึงขั้นแอบไปคุยกันนอกรอบและร่วมกันออกค่าสร้างเรือนหอกันคนละครึ่งเพื่อให้ลูกที่รักของทั้งสองได้มีที่อยู่เป็นตำแหน่งกึ่งกลางระหว่างสองครอบครัว เพื่อที่ว่าในอนาคตเมื่อแป้งมีเจ้าตัวน้อยแล้ว ไม่ว่าฝ่ายไหนจะอยากมาหาหลานก็จะได้เดินทางไม่ไกลกันมาก
มันเป็นของขวัญชิ้นที่ดีที่สุดสำหรับสองหนุ่มสาวเลยจริงๆ และเมื่อพิธีฉลองในยามค่ำคืนจบลง คู่บ่าวสาวก็ได้จัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเอาไว้ตั้งใจจะขับรถเข้าไปอยู่ในเรือนหอใหม่ในฐานะสามีภรรยากันสักที
"ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกันสักที พี่ดีใจจริงๆนะรู้มั้ย"
"ดีใจอะไรคะ แป้งรู้นะว่าพี่คิดอะไรอยู่" เจ้าสาวคนสวยเอ่ยยิ้มๆ แม้ในตอนนี้เธอจะอยู่ในชุดเสื้อยืดกับกางเกงวอร์มแล้วแต่ก็ยังสวยสะดุดตาอยู่ไม่น้อย
"ก็คิดว่าแป้งสวยไงครับ" เขาเอ่ยยิ้มๆอย่างอารมณ์ดี ถึงวันนี้จะเหนื่อยยังไงแต่เขาจะไม่มีทางยอมให้เธอนอนแน่ ก็ใครล่ะจะทนไหวในเมื่อเขาต้องอดทนรักษาสัญญาไม่ล่วงเกินเธอเลยจนกว่าจะแต่งงานกันเป็นที่เรียบร้อย
"คิดแค่นั้นจริงๆเหรอคะพี่เอ"
"...แป้งก็รู้ว่าพี่คิดอะไรแต่พี่รักษาสัญญาแล้ว ถึงคราวแป้งต้องรักษาสัญญาบ้างนะครับ"
"พี่เอนี่นะ! เอาเถอะวันนี้จะยอมให้คิดก็ได้ถือเป็นรางวัลที่พี่รักษาสัญญามาตลอด...แต่พี่ต้องนุ่มนวลกับแป้งนะคะ ครั้งแรกของแป้ง แป้งไม่อยากเจ็บ"
"ได้สิครับ พี่จะพยายามนะ" พูดไปเขาก็เหล่มองทรวงอกขนาดพอดีตัวภายใต้เสื้อยืดของเธอไปด้วย และแล้วเขาก็จะได้สมหวังสักที เรือนร่างนี้แหละที่เขาจะทะนุถนอมค่อยๆสั่งสอนความสุขในแบบคนรักให้และฝากของขวัญอันล้ำค่าเอาไว้ให้เธอได้บำรุงดูแลต่อ
ทั้งสองประสานสายตากันด้วยความบังเอิญ ขณะนั้นชายหนุ่มก็ต้องหัวใจเต้นผิดจังหวะกับอาการตกหลุมรักหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง
แป๊นๆๆ!!!!
เพียงสติหลุดลอยไปจากถนนวูบเดียวเท่านั้น บริเวณทางแยกข้างหน้าก็มีแสงไฟสว่างวาบขึ้นมาและมันช้าเกินไปที่จะหลบพ้น
ตูม!!!
ในห้องผู้ป่วยที่อบอวลไปด้วยกลิ่นน้ำยาทำความสะอาดมีคนนอนเจ็บอยู่บนเตียงในสภาพที่มีแต่ร่องรอยถลอกฟกช้ำ เพียงแต่ภายในห้องนั้นไม่ได้มีใครอีกคนอยู่ด้วย
แกร็ก!
"ลูกตื่นแล้วค่ะคุณ" คุณพรทิพย์ที่อยู่ในอาการโศกเศร้าน้ำตาอาพวงแก้มอูมขาวเอ่ยกับสามีด้วยความดีใจก่อนจะโผเขาหาลูกสาวอย่างลืมตัวก่อนจะชงักชั่วครู่ด้วยรู้ว่าอาการในตอนนี้ไม่ควรมีอะไรไปกระทบกระเทือน "เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนบ้าง"
"...อือ...แม่คะ...พ่อคะ หนูปวดไปทั้งตัวเลย" แป้งเอ่ย ยังคงมึนงงกับเรื่องราวต่างๆก่อนจะตั้งสติปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ "พี่เอล่ะคะ พี่เอเป็นยังไงบ้าง โอ๊ย!"
"เดี๋ยวก่อนแป้ง อย่าเพิ่งขยับตัวสิลูก" ชายสูงวัยร่างสูงใหญ่ภูมิฐานรีบมาจับร่างลูกสาวเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง แม้เขาจะไม่ได้มีหยาดน้ำตาไหลรินออกมาเหมือนภรรยาแต่ในใบหน้าอันเกลี้ยงเกลานั้นก็แฝงความโศกเศร้าเอาไว้ในริ้วรอยแห่งกาลเวลา
"พี่เอล่ะคะเป็นยังไงบ้าง"
"..."
สองสามีภรรยาไม่มีใครเอ่ยคำพูดใดออกมาด้วยกลัวว่าหัวใจดวงน้อยของลูกสาวสุดที่รักจะแหลกสลาย แต่ด้วยท่าทีของทั้งสองก็มากพอจะทำให้แป้งรับรู้ได้ว่าคำตอบนั้นคืออะไร
"พี่เออยู่ไหนคะ พ่อ...แม่ บอกแป้งสิคะว่าพี่เออยู่ไหน"
"..."
"ทำไมถึงเงียบล่ะคะ บอกแป้งมาสิ ฮื่อ!!!!" หญิงสาวปล่อยโอออกมาอย่างไม่ห่วงสวย หัวใจของเธอแหลกสลายลงในพริบตา ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายคนที่เธอรักที่สุดรองจากผู้เป็นพ่อจะมาจากไปทั้งๆที่เพิ่งจะได้เริ่มใช้ชีวิตคู่ด้วยกันไม่ถึงวันเลยด้วยซ้ำ
และเมื่อได้รู้ข่าว แป้งก็หมดอาลัยตายอยาก มองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างและได้แต่ร้องไห้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น เพียงแค่ชั่วข้ามคืนความสาวความสวยของเธอก็หมองหม่นด้วยความโศกเศร้า พวงแก้มทั้งสองข้างเปื้อนน้ำตาไม่รู้จักแห้ง ดวงตาที่เคยสดใสก็หม่นมัวบวมช้ำจนใครที่ได้พบเจอก็ต่างนึกไม่ออกถึงช่วงเวลาที่เธอเคยยิ้มแย้มอย่างสดใสและอดสงสารในความอาภัพไม่ได้
ในเช้าตรู่ของวันถัดมา ขณะที่แป้งนอนเหม่อลอยไร้น้ำตาให้ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองแล้ว คุณปรีชา พ่อของเอก็เข้ามาหาพอดี
เขาดูหัวใจสลายไม่ต่างจากเธอ ร่างท้วมๆของเขาดูโทรมลงถนัดตา แม้แต่ใบหน้าอิ่มที่ไว้หนวดเพื่อความเข้มขรึมก็ไม่ได้ดูมีบารมีอีกต่อไป เขากลายเป็นชายชรากระหม่อมบางที่ดูหมดซึ่งทุกสิ่งและน่าสงสารเป็นอย่างมากเพียงชั่วข้ามคืน
"หนูแป้ง ขอโทษนะที่เมื่อวานพ่อไม่ได้มาเยี่ยมหนูเลย เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากรึเปล่า"
"...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...คุณพ่อคะ ขอหนูไปดูพี่เอได้มั้ย หนูอยากเห็นหน้าพี่เอเป็นครั้งสุดท้ายน่ะค่ะ"
"เจ้าเอคงไม่อยากให้หนูเห็นมันในสภาพนั้นหรอกลูก เอาเป็นว่าพ่อจะพาหนูไปช่วงงานศพจะดีกว่านะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูไม่กลัว ไม่ว่าพี่เอจะอยู่ในสภาพไหนหนูก็รัก" หญิงสาวเอ่ยอย่างหนักแน่นด้วยน้ำเสียงแหบแห้งจากการร้องไห้มาตลอดคืน
"...เจ้าเอโชคดีจริงๆที่มีหนูเป็นคู่ชีวิต จะหาใครที่รักมันเท่าหนูคงไม่มีอีกแล้วน่าเสียดายที่มันไปก่อนเร็วแบบนี้ เอาไว้แต่งศพเสร็จก่อนแล้วพ่อจะพาไปดูก่อนเข้าโลงนะเพราะพ่อไม่อยากให้ใครเห็นสักเท่าไหร่...รถมันอัดแรงจริงๆ ยังดีที่หนูไม่เป็นอะไรมากไม่งั้นพ่อคงจะเสียใจมากกว่านี้แน่ที่ต้องเสียลูกไปถึงสองคน" ชายชราเอ่ยด้วยความเอ็นดูลูกสะใภ้
"..." แค่ได้ยินลักษณะการตายของสามีเท่านั้น น้ำตาที่คิดว่าเหือดแห้งไปแล้วของแป้งก็กลับมาไหลรินอีก เธอพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ร้องต่อหน้าพ่อสามีเพราะรู้ดีว่าเขาเสียใจมากพอแล้ว แต่มันก็ไม่อาจกลั้นได้
"ทั้งๆที่เรากำลังจะได้อยู่ด้วยกันแท้ๆ..."
"หนูแป้งอย่าร้องสิลูก เจ้าเอคงไม่อยากเห็นหนูร้องไห้เพราะมันหรอกนะ"
"ขอโทษค่ะคุณพ่อ แต่หนู...หนูแค่คิดถึงเรื่องที่เคยคิดจะทำกับพี่เอ เรื่องที่อยากจะสร้างครอบครัว อยากอยู่ด้วยกันแล้วดูลูกของเราโต อยากแก่ตายไปด้วยกัน แต่ว่าแค่เราจะใช้ชีวิตอยู่ในชายคาเดียวกันสักวินาทีเดียวก็ยังไม่ได้ทำเลย แค่คิดเรื่องนี้น้ำตาหนูก็ไหลแล้วค่ะ"
"..." ชายชรานิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาเข้าใจสะใภ้สาวดีว่าการต้องสูญเสียคนรักไปมันเป็นยังไงเพราะเขาเคยผ่านมันมาแล้วเมื่อครั้งที่ภรรยาคลอดเจ้าเอออกมาแล้วจากไป และเขาก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับคนที่เขารักดั่งลูกอีก
"ถ้าหนูไม่กลัวจริงๆพ่อก็จะทำทุกอย่างเพื่อพาเจ้าเอกลับมาหาหนูให้ได้"
"หนูไม่กลัวค่ะ ไม่ว่าพี่เอจะกลับมาในสภาพไหนหนูก็รัก ขอแค่ให้เราได้อยู่ด้วยกันก็พอ"
ช่วงเวลาแห่งงานศพผ่านพ้นไปเจ็ดวันแล้วแต่ความเสียใจยังคงอบอวลอยู่ในบรรยากาศ ยิ่งกับแป้งที่ต้องอยู่ในบ้านซึ่งแต่เดิมควรจะเป็นเรือนหอของเธอกับชายคนรักเพียงลำพังก็ยิ่งรู้สึกเสียใจและคอยแต่จะคิดวนเวียนซ้ำๆว่าหากวันนั้นเธอกับเขากลับมาถึงบ้านหลังนี้ด้วยกันก็คงจะดี
หัวใจของเธอมันไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆโดยสิ้นเชิง จะมีก็แต่ความรักความคิดถึงสามีมากขึ้นทุกวัน แม้ว่าจะได้ไปเห็นสภาพศพของชายคนรักก่อนจะนำเข้าโลงแล้วแต่ก็ยังคงไม่ได้ทำให้ความรักที่มีมันสั่นคลอนเลยสักนิด เธอยังคงเฝ้าภาวนาให้เขากลับมาหาอย่างที่พ่อสามีเคยพูดเอาไว้ และเหมือนความปรารถนานั้นมันจะเป็นจริงในค่ำคืนนี้เอง
ก๊อก!ๆๆ
"แป้ง แป้งอยู่มั้ยครับ นี่พี่เอง"
"..." หญิงสาวสะดุ้งตกใจในครั้งแรกที่ได้ยินเสียงอันคุ้นเคย เธอรีบปิดอัลบั้มรูปในมือแล้วหันไปมองตามเสียงซึ่งมาจากประตูหน้าทันทีด้วยความสงสัยว่าใครมาเล่นอะไรพิเรนแถวนี้รึเปล่า
"ใครคะ"
"พี่เอไง แป้งลืมพี่แล้วเหรอ เปิดประตูให้ได้มั้ยครับ"
"..." แป้งรีบลุกไปเปิดประตูออกเพื่อพิสูจน์ และก็ต้องตกใจเมื่อได้พบกับชายคนรักอีกครั้ง
เขาไม่ได้มีสภาพเหมือนกับศพที่เห็นก่อนหน้านี้เลย จะว่าไปก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีอะไรแปลกหรือแตกต่าง แม้แต่แววตาคู่นั้นที่มองจ้องมาก็ยังคงเป็นแววตาที่เธอยังจดจำได้
"พี่...เอ..."
"พี่กลับมาแล้วครับ"
"พี่เอจริงๆด้วย" แป้งแทบไม่รั้งรอ เธอซุกหน้ากับแผ่นอกชายคนรักแล้วสวมกอดไว้ด้วยความคิดถึงก่อนจะทำหน้าแปลกๆแล้วเงยหน้าขึ้นมองตาเขาอีกครั้ง
"คิดถึงพี่มั้ย"
"พี่เอกลับมาได้ยังไงคะ แป้งนึกว่าพี่..."
"มีคนพาพี่กลับมาอีกครั้งน่ะ แต่ว่าพี่อยู่ได้แค่เฉพาะตอนกลางคืนนะ...แป้งกลัวพี่รึเปล่า"
"ไม่ค่ะ ทำไมแป้งต้องกลัวผู้ชายที่แป้งรักด้วยล่ะคะ"
"แต่พี่ตายไปแล้วนะ" เขาถามย้ำให้แน่ใจว่าหญิงสาวคนรักจะไม่ได้หวาดกลัวหรือรังเกียจจริงๆ
"ถ้าพี่เป็นพี่เอจริงๆแป้งก็ไม่กลัวค่ะ"
"ก็พี่จริงๆไงครับ จะเป็นใครได้ล่ะ...หรือว่าไม่เชื่อว่าเป็นพี่เหรอครับ" เขาเอ่ยยิ้มๆ สวมกอดภรรยาเอาไว้ให้สมกับที่ต้องพรากจากกันไป
"แป้งเชื่อค่ะ ดีใจนะคะที่พี่กลับมาอีกครั้ง คิดถึงพี่เอมากๆเลยรู้มั้ย" หญิงสาวเอ่ยเสียงหวานสะอื้น เบียดร่างอวบอิ่มเข้าหา ก้มหน้าซุกอกสูดกลิ่นกายสะอาดเข้าเต็มปอดในขณะที่ดวงตาทั้งสองค่อยๆรื่นขึ้นมาด้วยน้ำตา
"...พี่ขอโทษนะที่ไปก่อนแป้ง ทั้งๆที่สัญญากันเอาไว้แล้วว่าพี่จะอยู่ดูแลแป้งจนแก่แท้ๆ"
"พี่ก็กลับมาทำตามสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอคะ"
"ใช่ พี่กลับมาแล้ว...แต่ว่า..."
"แต่ว่าอะไรคะ บอกไว้ก่อนนะ ถึงเป็นผีแป้งก็ไม่กลัว แป้งจะเลี้ยงพี่เอง จะทำอาหารไหว้พี่ทุกวันเลย ขอแค่พี่อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆก็พอ"
"ครับ พี่จะอยู่ ไม่ต้องทำอาหารไหว้พี่หรอก แค่กินข้าวด้วยกันนี่แหละ"
"จริงๆนะคะ" หญิงสาวถาม เงยหน้าขึ้นจ้องตาเขาอีกครั้งอย่างหวานซึ้งในขณะที่ชายหนุ่มก็ค่อยๆจับแก้มปากคราบน้ำที่เอ่อรอบขอบตาออกให้อย่างนุ่มนวล
"จริงสิ"
ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก ทั้งสองเพียงสบตากัน และเหมือนมีแรงดึงดูดอันมหาศาลพาให้หญิงสาวเผยอริมฝีปากอิ่มออกเพื่อขยับเข้าไปประกบจูบอย่างนุ่มนวลเชื่องช้า
"อือ..." เอชงัก เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำอะไรอย่างนี้เพราะจากที่รู้จักกันมา แป้งจะค่อนข้างหวงตัวมากๆ แม้จะเคยจูบกันก่อนแต่งมาบ้างก็ไม่ใช่ว่าเธอจะยอมให้จูบได้ทุกครั้ง ยิ่งเป็นฝ่ายจูบเองแบบนี้ด้วยยิ่งไม่มีทาง
"อืม...แป้งคิดถึงพี่มากจริงๆ คิดถึงจนไม่อยากจะรออะไรอีกแล้ว"
"ด-เดี๋ยวก่อนนะแป้ง พี่ไม่ใช่คน..."
"พี่จะเป็นอะไรก็ช่าง ถึงทำแล้วแป้งต้องตายแป้งก็จะทำ พี่เอจะทิ้งให้เมียพี่เป็นหม้ายทั้งที่ยังไม่ได้เข้าหอเหรอคะ"
"แต่ว่า..."
"ถ้าพี่ยังปฏิเสธอีก แป้งจะยอมตายไปหาที่โลกโน้นเลยนะคะ" หญิงสาวทำหน้าขึงขังเอ่ยดุก่อนจะโอบแขนรั้งต้นคอเขากลับมาประกบจูบกันอีกครั้ง
"..."
เอพูดอะไรไม่ออกจริงๆที่แฟนสาวมุ่งมั่นขนาดนี้ ถึงจะรู้ดีว่าไม่สมควรแต่การยื่นคำขาดจากเธอมันคือสิ่งที่ไม่ควรปล่อยเลยตามเลยเป็นอย่างยิ่ง และคงเป็นเพราะมันคือความปรารถนาก่อนตายของเขาด้วยจึงยอมถูกรุกเร้าด้วยริมฝีปากอิ่มอมชมพูสวยอย่างง่ายดาย
แป้งฝืนอายกับการกระทำนี้เป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนกล้าอะไร อีกทั้งยังไม่มั่นใจในฝีมือ แต่ก็ยังสอดลิ้นเข้าไปในปากเขาอย่างเงอะงะ ทั้งยังค่อยๆเอื้อมมือลงไปจับปลดกางเกงเขาออก
เธอไม่อยากให้เขารู้สึกเหมือนถูกรังเกียจ ต้องการจะให้เขามั่นใจว่าแม้จะตายไปแล้วเธอก็พร้อมจะยอมเป็นเมีย พร้อมจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไรก็ตาม
"หน้าแดงแจ๋แล้ว ไม่ต้องฝืนหรอกให้พี่ทำเถอะนะครับ" เอถอนปากออกเอ่ยแผ่วเบา สองมือของเขารั้งแขนเธอไว้ไม่ให้รุกต่อก่อนจะเป็นฝ่ายถอดกางเกงตัวเองออกแล้วรวบร่างขาวขึ้นอุ้มพาไปยังห้องนอนและใช้มันตามจุดประสงค์แรกที่สร้างขึ้น
แป้งถูกวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล เธอถูกเขาป้อนจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองเริ่มลวนลามจับลูบเนินอกอวบอัดอย่างเชื่องช้า
"ขอพี่ถอดนะแป้ง" เอขออย่างสุภาพและหยุดมือเพื่อรอคำตอบโดยไม่คิดผลีผลาม ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ห้ามปราม เธอพยักหน้ารับ ช้อนสายตามองเขาอยู่ตลอดขณะช่วยชูแขนยกตัวให้เขาดึงถอดเสื้อยืดออกไป
ชายหนุ่มพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้เมื่อได้เห็นเนินอกขาวๆ มันเบียดอัดตัวกันอยู่อย่างน่าอึดอัดในชุดชั้นในฟองน้ำสีฟ้าจนเขาอดไม่ได้ที่จะค่อยๆปลดสายจากไหล่ทั้งสองของเธอออกแล้วค่อยๆดึงมันลงให้พ้นทรวงอกภรรยา
แป้งแก้มแดงซ่านถึงใบหู สายตาจับจ้องเขาพร้อมกับหัวใจที่เต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น มันเป็นครั้งแรกจริงๆที่เธอเผยความสาวบริสุทธิ์บนเรือนร่างให้ใครได้เห็นเช่นนี้ ยิ่งได้เห็นผู้เป็นสามีทำตาลุกวาวจ้องมองยอดถันชูชันสีชมพูสดสวยไม่ต่างจากสีบนริมฝีปากก็ยิ่งเกิดความรู้สึกซ่านเสียวแปลกๆ
ตั้งแต่เกิดมาชายหนุ่มไม่เคยเห็นถันใครสวยขนาดนี้มาก่อน ไม่เพียงแค่ความอวบกลมเต็มตึงราวกับส้มโอที่ถูกผ่าครึ่งอย่างเหมาะเจาะแต่มันยังขาวเนียนเป็นสีงาช้าง ไร้ซึ่งไฝฝ้าตำหนิใดๆ บริเวณกึ่งกลางนั่นก็ถูกประดับด้วยลานสีชมพูอ่อนดูสวยงาม ส่วนเม็ดเนื้อที่ประดับอยู่กลางลานนั่นอีกก็ช่างเต่งตึงเป็นสีเดียวกันดูเนียนตา ขณะเดียวกันมันก็ไม่ได้ดูกลืนไปกับตัวลานแต่ดูเด่นสวยด้วยลักษณะพุ่งชี้เหยียดตึง
"อย่าจ้องแบบนั้นสิคะ แป้งอายนะ"
"สวยมากเลยแป้ง สมแล้วที่พี่อดทนรอ พี่ขอชิมนะ"
"อุ...อืออออ"
ในครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ได้รอฟังคำตอบ เขาก้มประกบปากลงไปเม้มดูดเม็ดเนื้อชมพูขนาดเท่าเม็ดลำไยอย่างคนหิวโหย ซึ่งมันสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวผู้ถูกรังแกถึงกับต้องแอ่นทรวงอกเข้าหาและแอบจั๊กจี้เล็กๆกับบางสิ่งบางอย่างที่ทิ่มตำรอบๆลานถัน
"อืมมมมม...อร่อย...ข้างนี้ล่ะจะอร่อยรึเปล่า"
"อ๊ะ!...ฮื่ออออ" แป้งได้แต่ครางฮือๆอยู่อย่างนั้นขณะปล่อยให้ชายคนรักค่อยๆละเลียดชิมลิ้มรสเม็ดเนื้อชมพูสดสลับไปมาทีละข้างอย่างคนตะกละ และเขาก็ช่างทำได้ดีจริงๆเพราะเธอไม่อาจทนความเสียวได้ ต้องคอยแอ่นหาซ้ายทีขวาทีตามแต่ว่าเขาจะเลือกดูดข้างไหน ยิ่งรู้สึกได้ว่ามีเส้นหนวดแข็งทิ่มตำไปตามลานทั้งสองก็ยิ่งเสียวจนเกิดอารมณ์ร่วมไปอย่างง่ายดาย
ขณะเดียวกันชายหนุ่มก็ไม่อาจห้ามใจกับความสวยงามไร้ตำหนิของทรวงถันทั้งสองได้ เขาค่อยๆออกแรงดูดเพิ่มขึ้นในทุกครั้งที่เปลี่ยนข้าง ฟันเริ่มขบกัดเม็ดเนื้อเบาๆซ้ำไปซ้ำมากระทั่งมันเริ่มเปลี่ยนจากสีชมพูอ่อนกลายเป็นแดงช้ำน้อยๆให้ยิ่งน่ามองขึ้นไปอีก
"เจ็บมั้ย พี่ทำแรงไปรึเปล่า"
"ไม่ค่ะ พี่เอทำเถอะ ร่างกายนี้แป้งตั้งใจยกให้พี่อยู่แล้ว"
"งั้นพี่ขอดูข้างล่างนะครับ"
"..."
แป้งพยักหน้านิดๆ ก้มมองในขณะที่เจ้าบ่าวของเธอค่อยๆดึงยางยืดขอบกางเกงวอร์มรูดลงไปพร้อมกับกางเกงชั้นในซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้าย
เธอรู้สึกอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีที่ถูกคนรักมองมายังของหวงอันบริสุทธิ์ผุดผ่องกลางลำตัวจนต้องหุบขาลงอัตโนมัติ แต่ชายหนุ่มมือไวกว่า เขารีบคว้าจับหัวเข่าเธอไว้แล้วจับแบะแยกออกจ้องมองลงไปยังส่วนสำคัญด้วยความตื่นเต้น
มันช่างเรียบเนียนไร้ขนราวกับเด็กน้อยแต่ก็อวบนูนเป็นเนินอย่างเช่นของหญิงสาววัยเจริญพันธุ์ทั่วไป ม่านเนื้อทั้งสองข้างก็ยังคงปิดแนบกันสนิทไม่มีเสียหาย บ่งบอกได้ว่าจวบจนอายุ 29 ขวบแล้ว แป้งก็ยังไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน
"สวย...สวยมากจริงๆ พี่หลงแป้งเข้าอีกแล้วสิ"
"พี่เออย่าพูดอะไรแปลกๆสิคะ จะทำก็ทำเถอะไม่งั้นแป้งไม่ให้แล้วนะ" หญิงสาวเอ่ยขัดด้วยความอายจนชายหนุ่มต้องเงยหน้าขึ้นมองสบตาเธอ
"แป้งจะให้พี่ทำจริงๆใช่มั้ย ถ้าหลังจากนี้จะต้องเจออะไรแป้งจะรับไหวรึเปล่า"
"ค่ะ แป้งรับไหว ให้แป้งได้ทำหน้าที่ภรรยาให้ครบถ้วนเถอะนะคะพี่เอ"
"งั้นพี่จะพูดอีกแค่คำเดียวแล้วจะไม่ถามอีก...เป็นของพี่นะครับ"
"ค่ะ แป้งจะเป็นของพี่ไม่ว่าคืนนี้หรือคืนไหน"
ชายหนุ่มเผยอยิ้มด้วยความสุขล้นหัวใจ เขาจัดการถอดชุดของตัวเองออกโยนทิ้งก่อนจะขึ้นคร่อมจับอาวุธประจำกายแข็งพร้อมจรดจ่อกับส่วนลับของเธอแล้วค่อยๆแหวกเปิดล่วงล้ำเข้าไปและได้พบกับความจริงที่ว่าหลังม่านเนื้อของภรรยานั้นชุ่มฉ่ำเปียกเยิ้มเพียงใด
"ทำไมมัน..."
แป้งยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากสามีพลางส่ายหน้าเขินๆ เธอกำลังฝืนความกลัวและปล่อยให้เขาค่อยๆล่วงล้ำเข้ามาในกายอย่างเชื่องช้า
จากสัมผัสอันแผ่วเบาระหว่างเนื้อกับเนื้อก็ค่อยๆแนบชิดจนกลายเป็นการเบียดเสียดให้รู้สึกคับตึงราวกับกำลังถูกจับขาค่อยๆฉีกร่างออกเป็นสองส่วน
สองมือเรียวขาวรีบรั้งกอดคอชายคนรักเอาไว้ทันที เธอทำหน้าตาตื่นนิดๆไม่คิดว่าจะรู้สึกเจ็บอย่างนี้
"เจ็บใช่มั้ย ไม่ต้องกังวลนะครับ พี่ไม่รีบไปไหนอยู่แล้ว" เขาเอ่ยปลอบก่อนจะก้มประกบจูบซอกคอขาวระหงของเธออย่างนุ่มนวลเพื่อผ่อนคลายและค่อยๆขยับกายรุกสลับถอยอย่างช้าๆ
แป้งทั้งสยิวทั้งรู้สึกหน่วงสลับกับเบาโล่งตามจังหวะชายคนรัก อาการของเธอค่อยๆดีขึ้นในขณะที่ความเจ็บก็เริ่มกลายเป็นความคุ้นเคยกระทั่งอาวุธของเขามาสะดุดหยุดลงอีกครั้งเมื่อส่วนปลายเจอกับกำแพงความบริสุทธิ์ด่านสุดท้าย
"อย่าหยุดสิคะพี่เอ"
"แป้งไหวนะ"
"ไหนว่าจะพูดอีกแค่คำเดียวไงคะ ถ้าพี่พูดอีกแป้งโกรธจริงๆนะ"
"..."
เจ้าบ่าวหนุ่มเงียบเสียงลงตามคำตัดพ้อของเจ้าสาวในทันที เขากลับลงไปก้มหน้าไล้ปลายจมูกสูดกลิ่นหอมจากซอกคอขาวสลับพรมจูบต่อในขณะที่ท่อนล่างก็กลับมาทำงานอีกครั้ง
แป้งแอบเม้มปากนิดๆเมื่อรู้สึกได้ว่ามีสิ่งแปลกปลอมพยายามดันอัดเข้ามาจนตึง แม้จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปแต่เธอก็ยังเจ็บแสบกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนกระทั่งมันได้เจาะทำลายความบริสุทธิ์เข้ามาและเคลื่อนต่อไปกระทั่งชนกับส่วนลึกในกาย
กึก!
เอยันกายขึ้นมองใบหน้าแดงซ่านของเจ้าสาวด้วยความเป็นห่วง แต่เมื่อเห็นว่าเธอส่งสายตาเว้าวอนกลับมา เขาก็ไม่อาจอดทนต่อได้อีกและเอนกายลงขยับเคลื่อนเอวบดเบียดกับเรือนร่างขาวเนียนอวบอิ่มช้าๆ
ไม่นานนักแป้งก็ค่อยๆคุ้นเคยกับขนาดของสามี ความใหญ่เริ่มไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เธอจึงเริ่มกอดเริ่มหอมเขากลับและแอบส่งเสียงครางออกมาเบาๆราวกับเด็กดีที่เพิ่งจะหัดทำตัวร้ายๆ ซึ่งมันถูกอกถูกใจชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
ร่างแกร่งค่อยๆเปลี่ยนจังหวะจากเนิบนาบเชื่องช้าดุจคลื่นกระทบฝั่งเป็นฮึกเหิมโหมกระหน่ำราวกับทะเลยามเกิดพายุจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นบ้าน
แป้งถูกอัดกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากสามีก็ทั้งเสียวทั้งจุก แต่แทนที่จะโกรธ เธอกลับปรือตามองใบหน้าหล่อเหลาคมคายของเขาและอ้าปากส่งเสียงครางดังขึ้นอีกนิดคลอไปกับเสียงบทรักของเขา
เธอไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาสร่วมเตียงกับสามีเช่นนี้ ทุกสัมผัส ทุกความรู้สึกที่เกิดมันราวกับว่าเขามีชีวิตจริงๆ และเธอก็มีความสุขมากๆที่ได้ทำหน้าที่ภรรยาให้เขาสักที
"แป้ง ฮื่ออออออ แป้งเสียวค่ะพี่เอ...ม-เหมือนฉี่แป้งจะแตก...จะแตกแล้ว!!!" หญิงสาวร้องคร่ำครวญปิ่มจะขาดใจ สองขาตวัดเกี่ยวรัดสะโพกสามีเอาไว้พร้อมกับแอ่นความเป็นหญิงเข้าไปรับอาวุธร้ายเข้ามาทั้งลำ
ตอนนั้นเองที่ชายหนุ่มลนลาน เขาพยายามจะดันกายถอนออกแต่ก็ไม่อาจทำได้ อีกทั้งความเสียวสยิวจากภายในโพรงลึกที่คอยดูดสูบอย่างต่อเนื่องมันก็เกินจะต้านจนต้องยอมกดกายกลับลงไปแล้วปลดปล่อยความสุขสมเข้าสู่กายเธอจนเนืองนองล้นปรี่
ทั้งสองนิ่งค้างอยู่ในท่านั้นกระทั่งกระบวนการถ่ายเทของเหลวเสร็จสิ้น แป้งที่นอนอยู่ข้างใต้สามีก็โอบกอดชายคนรักขยับป้อนริมฝีปากให้เขาดื่มด่ำด้วยความรักใคร่
"แป้งมีความสุขที่สุดเลยค่ะพี่เอ"
"...แบบนี้จะดีเหรอแป้ง พี่ไม่ควร..."
"บอกแล้วไงว่าแป้งขอทำหน้าที่ภรรยาให้ครบถ้วน ถ้าการมีความสุขกันของเราสองคนจะมีผลตามมา แป้งก็พร้อมจะรับ...และจะรับด้วยความยินดีมากๆด้วย"
ด้วยคำพูดของแป้งทำให้ในคืนต่อมาความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ยังคงเป็นเช่นเดิม แป้งยังคงเป็นฝ่ายเรียกร้องให้เขาทำลายความสาวของเธอซ้ำไปซ้ำมาและยินดีจะรับของเหลวอุ่นๆที่เขาฉีดเข้ามาโดยไม่คิดจะหวาดระแวงเลยว่าสิ่งนี้มันจะออกมาจากผู้ที่ไม่มีร่างกายได้หรือไม่
แม้จะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแต่การกระทำนี้มันก็เป็นผลดีมากๆเพราะเธอกลับมาร่าเริงอีกครั้ง กลายเป็นคนยิ้มเก่งและเหมือนจะสดใสยิ่งกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมาก แม้แต่คุณนพกับคุณพรทิพย์ที่มาเยี่ยมเยียนลูกสาวด้วยความเป็นห่วงก็ยังอดแปลกใจไม่ได้ที่ลูกสาวตัดใจจากชายคนรักได้เร็วขนาดนี้และค่อยรู้สึกสบายใจที่ลูกสาวกลับมาเป็นปกติเช่นเดิม แม้เธอจะยืนยันหนักแน่นกับบิดามารดาว่าจากนี้เธอจะขออยู่เป็นโสดตลอดชีวิตก็ตาม
เพียงแต่นับจากงานศพของสามี เธอก็ไม่ได้เห็นหน้าพ่อตาอีกเลย จะทำได้ก็เพียงโทรไปขอบคุณที่ขาสามีเธอกลับมาอีกครั้งได้อย่างที่เคยรับปากและถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ซึ่งคุณปรีชาก็บอกว่าเขายังสบายดีเพียงแต่ในตอนนี้งานของเขาเยอะพอสมควรจึงไม่ได้มาเยี่ยมเยือนบ้าง ซึ่งแป้งก็เข้าใจดีว่าพ่อสามีคงจะอยากทำงานเพื่อลืมความเศร้าที่ได้สูญเสียลูกชายไปเพราะแม้พี่เอจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งแต่ในทุกค่ำคืนเขาก็มาหาแต่เธอตลอด ไม่ได้มีหยุดหายเพื่อไปหาผู้เป็นพ่อเลยแม้แต่วันเดียว ซึ่งเมื่อเธอลองขอให้เขาไปหา เขาก็บอกเพียงว่าทำไม่ได้เพราะเขาถูกผูกไว้กับเธอเพียงเท่านั้นและจะให้เธอไปขอค้างคืนในบ้านพ่อหม้ายตามลำพังสองต่อสองก็คงจะไม่เป็นเรื่องดีนัก เธอจึงทำได้เพียงโทรคุยปลอบโยนพ่อสามีเท่านั้น
จากวันก็กลายเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์กลายเป็นเดือนที่ทั้งสองได้อยู่ในชายคาเดียวกัน ถึงจะได้อยู่แค่ชั่วข้ามคืนแต่ด้วยกิจกรรมสานสัมพันธ์สวาทที่คอยกระชับความใกล้ชิดให้แนบแน่นกับความรั้นของแป้งก็ช่วยละลายความกังวลของชายหนุ่มให้เขาเริ่มกล้าที่จะหลั่งภายในตัวเธอโดยไม่ต้องถามถึงความสมัครใจอีก และแป้งก็ดูจะชอบมากๆที่ได้กักเก็บน้ำของเขาไว้ภายในร่างกาย และสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น
ในค่ำคืนหลังกิจกรรมสานสัมพันธ์รักจบลงด้วยความอิ่มเอมของทั้งสองฝ่าย แป้งก็ขยับมาหนุนแขนสามีแล้วโอบกอดเขาเอาไว้อย่างอบอุ่นเพื่อให้ดวงตาจ้องประสานกันได้
"พี่เอคะ วันนี้แป้งมีความสุขมากเลยนะรู้มั้ย"
"ก็เห็นแป้งมีความสุขทุกวันไม่ใช่เหรอครับ" เขาถามยิ้มๆ ขยับฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ตั้งแต่ปลายนิ้วอันเรียวยาวขึ้นไปถึงหัวไหล่เปลือยเปล่าที่เต็มไปด้วยร่องรอยห้อเลือดจากแรงประกบดูด
"วันนี้มีมากกว่านิดนึงค่ะ"
"ทำไมล่ะ"
"ประจำเดือนของแป้งมันยังไม่มา"
"ว่าไงนะ!" เอถึงกับตกใจเมื่อได้รู้ เขาเบิกตากว้าง หน้าที่ไม่ค่อยจะมีสีเลือดอยู่แล้วกลับยิ่งซีดขาวจนน่ากลัว ในที่สุดสิ่งที่เขากลัวก็เกิดขึ้นจนได้
อ้างจาก: stuna01 เมื่อ ตุลาคม 24, 2022, 05:31:25 ก่อนเที่ยง
::Glad::
คุยกันหน่อย : ปกติผมค่อนข้างจะปล่อยผ่านไม่ค่อยแจ้งทาง mod ว่าเจอปลิง แต่ว่าคราวนี้มันกลับมาอีกแล้วทั้งๆที่บอร์ดเปลี่ยนกฏไปตั้งนานแล้วว่าห้ามขอบคุณ ห้ามสติ๊กเกอร์อย่างเดียว
คือจะบอกว่าที่หายไปนานก็เพราะปลิง ผมไปเขียนหาเงินสบายใจกว่าตั้งเยอะ และถึงจะไม่ได้หาเงิน ผมเอาไปเขียนลงที่อื่นก็สบายใจกว่าตรงที่ได้โปรโมตของๆตัวเองไปด้วย แต่ที่มาลงที่นี่ ผมตั้งใจซ่อนเพราะอยากได้ฟีดแบค ซึ่งถ้ามาเป็นสติ๊กเกอร์แบบนี้ผมคงไม่เอามาลงดีกว่าครับ มันเสียความรู้สึกเปล่าๆ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
เนื้อเรื่องแปลกใหม่ดี แต่น่าจะเกี่ยวกับพ่อผัวใช่ไหมครับ
พ่อผัวจะปลอมเป็นลูกชายหรือเปล่า
ทำไมเอถึงได้มาแต่ตินกลางคืน หรือมีคนปลอมเป็นเอ ถึงมาได้แค่ตอนกลางคืน
แถมผีเอยังทำให้แป้งท้องได้อีก น่าสงสัยจริงๆ
หรือพ่อพี่เอมาช่วยลูกสะไภ้ให้หายเหงาคิดถึง
ลูกชายสภาพนั้นจะมาทำให้ท้องได้ไง ใครสวมรอย?
นับถือความรักของหญิงสาวที่แม้สามีเสียไปแล้วก็ยังอยากใช้ชีวิตร่วมกัน
เห็นใจแป้งนะ แต่แนวพ่อตาปลอมตัวรึเปล่า
ดึงดราม่าตั้งแต่ต้นเรื่องเลย แนวการเขียนน่าสนใจมากครับ
อย่างน้อยๆ ก็ทำให้แป้งมีความสุขอะเนอะ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ทำเพื่อความสุขแล้วไม่มีใครเดือดร้อนก็ทำไปเถอะ ขอบคุณท่านผู้เขียนครับ
ยังไงกันหนอ นอนกับผีทำไมประจำเดือนไม่มาได้ หรือไม่ใช่อย่างที่คิด
เกิดอะไรขึ้น มาเฉพาะตอนกลางคืน เอากางเขนกับกระเทียมเตรียมไว้
พ่อไปทำยังไงอะ ลูกชายมาเป็นแวมไพร์หรอ มาได้แค่กลางคืน
พ่อผัวแอบไปศัลยกรรมแล้วเนียนมาเอาลูกสะใภ้ชัวร์
หรือจะเป็นมนต์ดำ ร่างของพ่อหรือเปล่าครับ
งานนี้มีความแตกแน่นอน
เนื้อเรื่องแนวนี้ไม่ค่อยเจอเลยครับ ชอบมาก
พ่อผัวแปลงเป็นลูกชายเหรอ
อาจโดนสวมรอย
ดราม่าพ่อผัวลูกสะไภ้ พ่อผัวปลอมตัวมมา
เอ้มาจะทำให้ท้องได้รึ
ตัวจริงเป็นใครกัน ติดตามๆ
ยังไงก็แล้วแต่...ทำให้คนอื่นมีความสุขก็ถือว่าทำความดีแล้วครับ
งานนี้มันชักจะยังไงๆอยู่น่า
ผีไม่น่าทำให้ท้องได้
ขอบคุณครับ
หรือจริงๆแล้ว พ่อตาสวมรอยมา
ใช้เทคโนโลยีของบริษัทตัวเอง แปลงร่างเป็นลูกชายใช่ไหมเนี่ย
ผมคิดว่าพ่อผัวส่วมรอยแน่เลย
พ่อผัวไปทำศัลยกรรมมาหรือเปล่าครับ
พ่อผัวต้องไปทำอะไรมาแน่ๆ
ยังไงนะ เนื้อเรื่องแบบนี้มัน คาถากลายร่างหรอ
สงสัยแผนของพ่อสามี อาจมีคู่แฝดมาสวมรอย
เอากับผี หรือจริงๆเป็นพ่อผัว ใช้มนต์ดำหรือป่าว
อ้าวเห้ย ได้ไง
เอาแล้ว ท้องได้ไงน้าาา
หรือจะเป็นพ่อเอมาทำหน้าที่แทนลูกชาย
้ถ้าเอเป็นผีจริง จะมีกายหยาบมาปรี้แป้งได้ยังไง รึว่าใครปลอมตัวมา ถึงเวลาที่รู้ว่าประจำเดือนแป้งขาด ถึงออกอาการ
พ่อผัวแน่เลย กลางวันทำงาน
แนวเรื่องแปลกดีครับ มาขออ่านด้วยคนว่าจะเป็นยังไงต่อ ลุ้นมากมาย
พ่อมาสวมรอยแทนแน่ๆ
เป็นตัวจริงกลับมาจริงๆหรอ
พ่อผัวน่จะเล่นของ
นิยายแนวนี้แปลกดี หรือมีคนสวมรอยเป็นพี่เอรึเปล่า
เอ จะเหมือนว่า พ่อผัว แฝงตัวมา หรือ มีวิธีสลับร่างมั้ง
พ่อนายเอคงอยากปลอบใจลูกสะใภ้ น้องแป้งก็ไม่เอะใจเลย..คนจะตั้งท้องกับผีได้ยังงัย
อยากรู้ว่าเอฟื้นมาได้ยังไงกันหลังจากงานศพ
ล้ำลึกเอามากๆ ครับ แต่ว่ามันจะมีมาพลิกเอาตอนท้ายๆ นี่มั้ยน้อ
ดูทรงแล้ว น่าจะน้ำพ่อตาอ่ะ แต่วิธีไหน ยังมองไม่ออก
สามีตาย..เสียดายยังไม่ได้มีความสุขกันเลย...แล้วเป็นใครนะ..มาได้เเค่ตอนกลางคืน
มีลูกกับผีเนี่ยนะแค่คิดก็หลอนล่ะ
หลั่งในตลอด ก็ต้องท้องเป็นธรรมดา
เนื้อเรื่องดูลึกลับดีครับ
ลูกสิงร่างพ่อมาแหง ๆ ไม่ก็พ่อสวมรอย
จบแบบนี้ก็ดี ทีแรกกลัวว่าแป้งจะใจสลายไปซะแล้ว
พี่เอตัวปลอมทำให้ท้องได้
เดาเรื่องไม่ออกเลยครับ น่าติดตามมาก
แนวลึกลับมาก หรือว่าคุณพ่อจะไปผ่าตัดร่างมา
ใครได้น้องแป้งกันแน่
มาในแนวแปลกครับ.
ชวนให้ตามเลย เนื้อเรื่องจะจบแบบไหน แปลกใหม่ดี
พีอต้องเล่นของทำให้พี่เอกลับมาแน่นอน
นอนกับผีทำไมท้องสงสัยไม่ใช่ผีจริง
พ่อผัวสวมรอย เป็นลูกชายแน่เลย แป้งรู้ความจริงจะรับได้แค่ไหน แถมมีลูกด้วยกันด้วย
มาแปลก ผีทำคนท้องได้?
(/ คนจำพวกนี้ก้อมีปะปนอยู่ทั่วไปนั่นแหละครับ
ตั้งชื่อได้น่าสนใจดีครับ
น่าจะเป็นพ่อพี่เอมาช่วยลูกสะใภ้ให้หายเหงา
ผีจริงหรือยังไงวะนิคนอะไรท้องกับผีได้
พ่อเอ แบบร่ายมนต์สวมรอยแทนรึป่าว แถมทำหญิงท้องได้ด้วย 🤣
หรือว่า พ่อสามีไปลงทุนศัลยกรรมหรือเปล่าน้ออออ
Edit โอ้ ไม่เคยอ่านงานของท่าน เลยเดาไม่ออก สรุปว่าสาวเจ้ารู้อยู่แล้ว แต่ก็นะ ทำให้เธอมีกำลังใจสู้ต่อไป
เดาว่าเป็นคุณพ่อครับ สวมรอยเป็นเอ แต่ใช้วิธีไหนกัน..
สงสัยจะเป็นพ่อสามีซะแล้วงานนี้
อืมมม ไม่น่าใช่วิญญาณคุณสามีแล้วล่ะแบบนี้ แนวเรื่องดูดีครับ ถ้าเป็นคุณสามีจริง แล้วคุณพ่อต้องเสียสละบางอย่างนี่ ซึ้งหนักเลยครับ
ขอบคุณมากครับ เมือรักแล้วจะมารูปแบบไหนก็ยอมเลยนะครับน้องแป้ง
พ่อสามีไปทำหน้ามาหรือเปล่า หรือใช้มนต์อะไรสักอย่างแน่ๆ (ไม่ต้องไปสนพวกไม่อ่านกฎนะครับยังมีคนรอผมงานของท่านโจ๊กอยู่ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ)
พ่อต้องแอบไปทำอะไรมาแน่ๆเลย
คิดทางวิทยาศาตร์ ผีทำใครท้องไม่ได้ สงสัย ต้องมีการสวมรอยชัวร์ครับบบบบบ
สงสัยจัง ครับ ถ้า ทอง จะเกิดอะไรขึ้น
พี่เอกลับมาหาได้ เหมือนว่าจะเป็นผี แต่ทำไมแป้งถึงประจำเดือนไม่มา ร่างเนื้อไม่มีหรือว่าจะเป็นการยืมร่างใครมา หรือจะเป็นการสะกดจิตกันนะ
::Hmmm::เอ....สงสัยว่าจะเป็นพ่อสามีสวมรอยแล้วงานนี้..
ใครกันแน่ คงจะเป็นพ่อ
สามีมีแฟนหรือป่าวครับ
อยากรู้จัง ว่าพ่อทำยังไง ให้กลายมาเป็นลูกชายได้
ใช้ร่างพ่อสามีมาหรือป่าวนะ ปมนี้น่าสนใจมาก
พ่อมาwayไหนดีล่ะ มนต์บังตา หรือไปปลุกชีพมาล่ะเนี่ย ::Thinking::
::Angry:: ::Angry:: ::Angry::ขอให้กำลังใจท่านโจ๊กเกอร์ โซคูลด้วยคนครับ ผมก็ตามอ่านผลงานของท่านทั้งที่เวปนี้ และเวปป๋าชาติมาตลอดครับ เข้าใจว่าท่านแอดมินคงมีวิธีกำจัดพวกปลิงที่โพสต์แบทุเรสให้สาปสูญไปแน่ๆครับ ::KO:: ::KO:: ::KO::
หลอนไปหน่อยที่คนจะอยู่กับพี่ ::Horror:: หรือว่าไม่ใช่
ตัองเป็นผีแน่ๆ
แป้งมีอะไรกับใครนะ พ่อเอทำยังไงถึงกลับมาได้
ทำไมผี ทำให้ท้องได้ มีเงื่อนงำ
อ้างจาก: joker socool เมื่อ ตุลาคม 24, 2022, 11:05:34 ก่อนเที่ยง
(https://cdn.v2ph.com/photos/AEEV4bMgEyL5lIWF.jpg)
...ดวงตาคู่นั้นได้มองจ้องฉัน เป็นครั้งที่เท่าไหร่...
...สองมือเธอนั้นจะนับอย่างไร กี่ครั้งคอยประคอง...
เสียงเพลงหวานแว่วดังออกมาจากลำโพงภายในห้องจัดประชุมอันโอ่โถงกล่อมเหล่าแขกเหรื่อให้อยู่ในอารมณ์สีชมพูร่วมไปกับคู่บ่าวสาวบนเวทีและแสดงความยินดีด้วยเป็นอย่างยิ่งที่ทั้งสองได้มาลงเอยกันจนได้
ทั้งสองเปรียบเสมือนคู่กิ่งทองใบหยกเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเอ ฝ่ายเจ้าบ่าวที่เป็นชายหนุ่มมาดเนี๊ยบหน้าตาเกลี้ยงเกลาราวหยกเนื้อดีและสูงถึง 180 ผู้มีอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์อนาคตไกลซึ่งเป็นลูกชายหัวแก้วหัวหวนของเจ้าของบริษัทดาต้าขนาดใหญ่ในไทยที่ทำเกี่ยวกับการวางโครงข่ายระบบดาต้าภายในองค์กรณ์ต่างๆและเขาก็กำลังได้เลื่อนตำแหน่งเป็นกรรมการบริหารเป็นของขวัญก่อนแต่งจากพ่อด้วย
ขณะเดียวกันเจ้าสาวอย่างแป้งก็ช่างสวยเหมาะสมอย่างมาก ไม่ว่าจะทั้งกิริยามารยาทอันดีงามอ่อนน้อมเป็นที่ชื่นชมของบรรดาแขกผู้ใหญ่และทั้งหน้าตาที่ถูกรับประกันด้วยการเข้าไปถึงรอบสุดท้ายในการประกวดมิสทีนไทยแลนด์ อีกทั้งการงานก็ถือว่ามั่นคงในฐานะผู้ประกาศข่าวช่องดังซึ่งเป็นตำแหน่งที่เหมาะอย่างยิ่งกับการใช้เพื่อเป็นบันไดให้บริษัทซึ่งเป็นเบื้องหลังขององค์กรณ์มาตลอดสามารถใช้ช่องทางนี้มาอยู่ในแสงไฟให้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปได้ไม่ยาก
ไม่เพียงแต่ทั้งสองที่ดีใจกับการได้ประกาศให้ทุกคนรับรู้ถึงการสร้างครอบครัวในครั้งนี้ แต่คุณปรีชา ประธานบริษัทดาต้าซึ่งเป็นพ่อของเออีกทั้งคุณนพคุณและคุณพรทิพย์ พ่อกับแม่ของแป้งก็ยินดีกับทั้งสองเป็นอย่างมากด้วยที่ได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน
หากจะบอกว่ายินดีแค่ไหนน่ะเหรอ คงบอกได้ว่ายินดีมากจริงๆถึงขั้นแอบไปคุยกันนอกรอบและร่วมกันออกค่าสร้างเรือนหอกันคนละครึ่งเพื่อให้ลูกที่รักของทั้งสองได้มีที่อยู่เป็นตำแหน่งกึ่งกลางระหว่างสองครอบครัว เพื่อที่ว่าในอนาคตเมื่อแป้งมีเจ้าตัวน้อยแล้ว ไม่ว่าฝ่ายไหนจะอยากมาหาหลานก็จะได้เดินทางไม่ไกลกันมาก
มันเป็นของขวัญชิ้นที่ดีที่สุดสำหรับสองหนุ่มสาวเลยจริงๆ และเมื่อพิธีฉลองในยามค่ำคืนจบลง คู่บ่าวสาวก็ได้จัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเอาไว้ตั้งใจจะขับรถเข้าไปอยู่ในเรือนหอใหม่ในฐานะสามีภรรยากันสักที
"ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกันสักที พี่ดีใจจริงๆนะรู้มั้ย"
"ดีใจอะไรคะ แป้งรู้นะว่าพี่คิดอะไรอยู่" เจ้าสาวคนสวยเอ่ยยิ้มๆ แม้ในตอนนี้เธอจะอยู่ในชุดเสื้อยืดกับกางเกงวอร์มแล้วแต่ก็ยังสวยสะดุดตาอยู่ไม่น้อย
"ก็คิดว่าแป้งสวยไงครับ" เขาเอ่ยยิ้มๆอย่างอารมณ์ดี ถึงวันนี้จะเหนื่อยยังไงแต่เขาจะไม่มีทางยอมให้เธอนอนแน่ ก็ใครล่ะจะทนไหวในเมื่อเขาต้องอดทนรักษาสัญญาไม่ล่วงเกินเธอเลยจนกว่าจะแต่งงานกันเป็นที่เรียบร้อย
"คิดแค่นั้นจริงๆเหรอคะพี่เอ"
"...แป้งก็รู้ว่าพี่คิดอะไรแต่พี่รักษาสัญญาแล้ว ถึงคราวแป้งต้องรักษาสัญญาบ้างนะครับ"
"พี่เอนี่นะ! เอาเถอะวันนี้จะยอมให้คิดก็ได้ถือเป็นรางวัลที่พี่รักษาสัญญามาตลอด...แต่พี่ต้องนุ่มนวลกับแป้งนะคะ ครั้งแรกของแป้ง แป้งไม่อยากเจ็บ"
"ได้สิครับ พี่จะพยายามนะ" พูดไปเขาก็เหล่มองทรวงอกขนาดพอดีตัวภายใต้เสื้อยืดของเธอไปด้วย และแล้วเขาก็จะได้สมหวังสักที เรือนร่างนี้แหละที่เขาจะทะนุถนอมค่อยๆสั่งสอนความสุขในแบบคนรักให้และฝากของขวัญอันล้ำค่าเอาไว้ให้เธอได้บำรุงดูแลต่อ
ทั้งสองประสานสายตากันด้วยความบังเอิญ ขณะนั้นชายหนุ่มก็ต้องหัวใจเต้นผิดจังหวะกับอาการตกหลุมรักหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง
แป๊นๆๆ!!!!
เพียงสติหลุดลอยไปจากถนนวูบเดียวเท่านั้น บริเวณทางแยกข้างหน้าก็มีแสงไฟสว่างวาบขึ้นมาและมันช้าเกินไปที่จะหลบพ้น
ตูม!!!
ในห้องผู้ป่วยที่อบอวลไปด้วยกลิ่นน้ำยาทำความสะอาดมีคนนอนเจ็บอยู่บนเตียงในสภาพที่มีแต่ร่องรอยถลอกฟกช้ำ เพียงแต่ภายในห้องนั้นไม่ได้มีใครอีกคนอยู่ด้วย
แกร็ก!
"ลูกตื่นแล้วค่ะคุณ" คุณพรทิพย์ที่อยู่ในอาการโศกเศร้าน้ำตาอาพวงแก้มอูมขาวเอ่ยกับสามีด้วยความดีใจก่อนจะโผเขาหาลูกสาวอย่างลืมตัวก่อนจะชงักชั่วครู่ด้วยรู้ว่าอาการในตอนนี้ไม่ควรมีอะไรไปกระทบกระเทือน "เป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนบ้าง"
"...อือ...แม่คะ...พ่อคะ หนูปวดไปทั้งตัวเลย" แป้งเอ่ย ยังคงมึนงงกับเรื่องราวต่างๆก่อนจะตั้งสติปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ "พี่เอล่ะคะ พี่เอเป็นยังไงบ้าง โอ๊ย!"
"เดี๋ยวก่อนแป้ง อย่าเพิ่งขยับตัวสิลูก" ชายสูงวัยร่างสูงใหญ่ภูมิฐานรีบมาจับร่างลูกสาวเอาไว้ด้วยความเป็นห่วง แม้เขาจะไม่ได้มีหยาดน้ำตาไหลรินออกมาเหมือนภรรยาแต่ในใบหน้าอันเกลี้ยงเกลานั้นก็แฝงความโศกเศร้าเอาไว้ในริ้วรอยแห่งกาลเวลา
"พี่เอล่ะคะเป็นยังไงบ้าง"
"..."
สองสามีภรรยาไม่มีใครเอ่ยคำพูดใดออกมาด้วยกลัวว่าหัวใจดวงน้อยของลูกสาวสุดที่รักจะแหลกสลาย แต่ด้วยท่าทีของทั้งสองก็มากพอจะทำให้แป้งรับรู้ได้ว่าคำตอบนั้นคืออะไร
"พี่เออยู่ไหนคะ พ่อ...แม่ บอกแป้งสิคะว่าพี่เออยู่ไหน"
"..."
"ทำไมถึงเงียบล่ะคะ บอกแป้งมาสิ ฮื่อ!!!!" หญิงสาวปล่อยโอออกมาอย่างไม่ห่วงสวย หัวใจของเธอแหลกสลายลงในพริบตา ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้ชายคนที่เธอรักที่สุดรองจากผู้เป็นพ่อจะมาจากไปทั้งๆที่เพิ่งจะได้เริ่มใช้ชีวิตคู่ด้วยกันไม่ถึงวันเลยด้วยซ้ำ
และเมื่อได้รู้ข่าว แป้งก็หมดอาลัยตายอยาก มองเหม่อออกไปนอกหน้าต่างและได้แต่ร้องไห้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น เพียงแค่ชั่วข้ามคืนความสาวความสวยของเธอก็หมองหม่นด้วยความโศกเศร้า พวงแก้มทั้งสองข้างเปื้อนน้ำตาไม่รู้จักแห้ง ดวงตาที่เคยสดใสก็หม่นมัวบวมช้ำจนใครที่ได้พบเจอก็ต่างนึกไม่ออกถึงช่วงเวลาที่เธอเคยยิ้มแย้มอย่างสดใสและอดสงสารในความอาภัพไม่ได้
ในเช้าตรู่ของวันถัดมา ขณะที่แป้งนอนเหม่อลอยไร้น้ำตาให้ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองแล้ว คุณปรีชา พ่อของเอก็เข้ามาหาพอดี
เขาดูหัวใจสลายไม่ต่างจากเธอ ร่างท้วมๆของเขาดูโทรมลงถนัดตา แม้แต่ใบหน้าอิ่มที่ไว้หนวดเพื่อความเข้มขรึมก็ไม่ได้ดูมีบารมีอีกต่อไป เขากลายเป็นชายชรากระหม่อมบางที่ดูหมดซึ่งทุกสิ่งและน่าสงสารเป็นอย่างมากเพียงชั่วข้ามคืน
"หนูแป้ง ขอโทษนะที่เมื่อวานพ่อไม่ได้มาเยี่ยมหนูเลย เป็นยังไงบ้าง เจ็บมากรึเปล่า"
"...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...คุณพ่อคะ ขอหนูไปดูพี่เอได้มั้ย หนูอยากเห็นหน้าพี่เอเป็นครั้งสุดท้ายน่ะค่ะ"
"เจ้าเอคงไม่อยากให้หนูเห็นมันในสภาพนั้นหรอกลูก เอาเป็นว่าพ่อจะพาหนูไปช่วงงานศพจะดีกว่านะ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูไม่กลัว ไม่ว่าพี่เอจะอยู่ในสภาพไหนหนูก็รัก" หญิงสาวเอ่ยอย่างหนักแน่นด้วยน้ำเสียงแหบแห้งจากการร้องไห้มาตลอดคืน
"...เจ้าเอโชคดีจริงๆที่มีหนูเป็นคู่ชีวิต จะหาใครที่รักมันเท่าหนูคงไม่มีอีกแล้วน่าเสียดายที่มันไปก่อนเร็วแบบนี้ เอาไว้แต่งศพเสร็จก่อนแล้วพ่อจะพาไปดูก่อนเข้าโลงนะเพราะพ่อไม่อยากให้ใครเห็นสักเท่าไหร่...รถมันอัดแรงจริงๆ ยังดีที่หนูไม่เป็นอะไรมากไม่งั้นพ่อคงจะเสียใจมากกว่านี้แน่ที่ต้องเสียลูกไปถึงสองคน" ชายชราเอ่ยด้วยความเอ็นดูลูกสะใภ้
"..." แค่ได้ยินลักษณะการตายของสามีเท่านั้น น้ำตาที่คิดว่าเหือดแห้งไปแล้วของแป้งก็กลับมาไหลรินอีก เธอพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ร้องต่อหน้าพ่อสามีเพราะรู้ดีว่าเขาเสียใจมากพอแล้ว แต่มันก็ไม่อาจกลั้นได้
"ทั้งๆที่เรากำลังจะได้อยู่ด้วยกันแท้ๆ..."
"หนูแป้งอย่าร้องสิลูก เจ้าเอคงไม่อยากเห็นหนูร้องไห้เพราะมันหรอกนะ"
"ขอโทษค่ะคุณพ่อ แต่หนู...หนูแค่คิดถึงเรื่องที่เคยคิดจะทำกับพี่เอ เรื่องที่อยากจะสร้างครอบครัว อยากอยู่ด้วยกันแล้วดูลูกของเราโต อยากแก่ตายไปด้วยกัน แต่ว่าแค่เราจะใช้ชีวิตอยู่ในชายคาเดียวกันสักวินาทีเดียวก็ยังไม่ได้ทำเลย แค่คิดเรื่องนี้น้ำตาหนูก็ไหลแล้วค่ะ"
"..." ชายชรานิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาเข้าใจสะใภ้สาวดีว่าการต้องสูญเสียคนรักไปมันเป็นยังไงเพราะเขาเคยผ่านมันมาแล้วเมื่อครั้งที่ภรรยาคลอดเจ้าเอออกมาแล้วจากไป และเขาก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับคนที่เขารักดั่งลูกอีก
"ถ้าหนูไม่กลัวจริงๆพ่อก็จะทำทุกอย่างเพื่อพาเจ้าเอกลับมาหาหนูให้ได้"
"หนูไม่กลัวค่ะ ไม่ว่าพี่เอจะกลับมาในสภาพไหนหนูก็รัก ขอแค่ให้เราได้อยู่ด้วยกันก็พอ"
ช่วงเวลาแห่งงานศพผ่านพ้นไปเจ็ดวันแล้วแต่ความเสียใจยังคงอบอวลอยู่ในบรรยากาศ ยิ่งกับแป้งที่ต้องอยู่ในบ้านซึ่งแต่เดิมควรจะเป็นเรือนหอของเธอกับชายคนรักเพียงลำพังก็ยิ่งรู้สึกเสียใจและคอยแต่จะคิดวนเวียนซ้ำๆว่าหากวันนั้นเธอกับเขากลับมาถึงบ้านหลังนี้ด้วยกันก็คงจะดี
หัวใจของเธอมันไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆโดยสิ้นเชิง จะมีก็แต่ความรักความคิดถึงสามีมากขึ้นทุกวัน แม้ว่าจะได้ไปเห็นสภาพศพของชายคนรักก่อนจะนำเข้าโลงแล้วแต่ก็ยังคงไม่ได้ทำให้ความรักที่มีมันสั่นคลอนเลยสักนิด เธอยังคงเฝ้าภาวนาให้เขากลับมาหาอย่างที่พ่อสามีเคยพูดเอาไว้ และเหมือนความปรารถนานั้นมันจะเป็นจริงในค่ำคืนนี้เอง
ก๊อก!ๆๆ
"แป้ง แป้งอยู่มั้ยครับ นี่พี่เอง"
"..." หญิงสาวสะดุ้งตกใจในครั้งแรกที่ได้ยินเสียงอันคุ้นเคย เธอรีบปิดอัลบั้มรูปในมือแล้วหันไปมองตามเสียงซึ่งมาจากประตูหน้าทันทีด้วยความสงสัยว่าใครมาเล่นอะไรพิเรนแถวนี้รึเปล่า
"ใครคะ"
"พี่เอไง แป้งลืมพี่แล้วเหรอ เปิดประตูให้ได้มั้ยครับ"
"..." แป้งรีบลุกไปเปิดประตูออกเพื่อพิสูจน์ และก็ต้องตกใจเมื่อได้พบกับชายคนรักอีกครั้ง
เขาไม่ได้มีสภาพเหมือนกับศพที่เห็นก่อนหน้านี้เลย จะว่าไปก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีอะไรแปลกหรือแตกต่าง แม้แต่แววตาคู่นั้นที่มองจ้องมาก็ยังคงเป็นแววตาที่เธอยังจดจำได้
"พี่...เอ..."
"พี่กลับมาแล้วครับ"
"พี่เอจริงๆด้วย" แป้งแทบไม่รั้งรอ เธอซุกหน้ากับแผ่นอกชายคนรักแล้วสวมกอดไว้ด้วยความคิดถึงก่อนจะทำหน้าแปลกๆแล้วเงยหน้าขึ้นมองตาเขาอีกครั้ง
"คิดถึงพี่มั้ย"
"พี่เอกลับมาได้ยังไงคะ แป้งนึกว่าพี่..."
"มีคนพาพี่กลับมาอีกครั้งน่ะ แต่ว่าพี่อยู่ได้แค่เฉพาะตอนกลางคืนนะ...แป้งกลัวพี่รึเปล่า"
"ไม่ค่ะ ทำไมแป้งต้องกลัวผู้ชายที่แป้งรักด้วยล่ะคะ"
"แต่พี่ตายไปแล้วนะ" เขาถามย้ำให้แน่ใจว่าหญิงสาวคนรักจะไม่ได้หวาดกลัวหรือรังเกียจจริงๆ
"ถ้าพี่เป็นพี่เอจริงๆแป้งก็ไม่กลัวค่ะ"
"ก็พี่จริงๆไงครับ จะเป็นใครได้ล่ะ...หรือว่าไม่เชื่อว่าเป็นพี่เหรอครับ" เขาเอ่ยยิ้มๆ สวมกอดภรรยาเอาไว้ให้สมกับที่ต้องพรากจากกันไป
"แป้งเชื่อค่ะ ดีใจนะคะที่พี่กลับมาอีกครั้ง คิดถึงพี่เอมากๆเลยรู้มั้ย" หญิงสาวเอ่ยเสียงหวานสะอื้น เบียดร่างอวบอิ่มเข้าหา ก้มหน้าซุกอกสูดกลิ่นกายสะอาดเข้าเต็มปอดในขณะที่ดวงตาทั้งสองค่อยๆรื่นขึ้นมาด้วยน้ำตา
"...พี่ขอโทษนะที่ไปก่อนแป้ง ทั้งๆที่สัญญากันเอาไว้แล้วว่าพี่จะอยู่ดูแลแป้งจนแก่แท้ๆ"
"พี่ก็กลับมาทำตามสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอคะ"
"ใช่ พี่กลับมาแล้ว...แต่ว่า..."
"แต่ว่าอะไรคะ บอกไว้ก่อนนะ ถึงเป็นผีแป้งก็ไม่กลัว แป้งจะเลี้ยงพี่เอง จะทำอาหารไหว้พี่ทุกวันเลย ขอแค่พี่อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆก็พอ"
"ครับ พี่จะอยู่ ไม่ต้องทำอาหารไหว้พี่หรอก แค่กินข้าวด้วยกันนี่แหละ"
"จริงๆนะคะ" หญิงสาวถาม เงยหน้าขึ้นจ้องตาเขาอีกครั้งอย่างหวานซึ้งในขณะที่ชายหนุ่มก็ค่อยๆจับแก้มปากคราบน้ำที่เอ่อรอบขอบตาออกให้อย่างนุ่มนวล
"จริงสิ"
ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก ทั้งสองเพียงสบตากัน และเหมือนมีแรงดึงดูดอันมหาศาลพาให้หญิงสาวเผยอริมฝีปากอิ่มออกเพื่อขยับเข้าไปประกบจูบอย่างนุ่มนวลเชื่องช้า
"อือ..." เอชงัก เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าทำอะไรอย่างนี้เพราะจากที่รู้จักกันมา แป้งจะค่อนข้างหวงตัวมากๆ แม้จะเคยจูบกันก่อนแต่งมาบ้างก็ไม่ใช่ว่าเธอจะยอมให้จูบได้ทุกครั้ง ยิ่งเป็นฝ่ายจูบเองแบบนี้ด้วยยิ่งไม่มีทาง
"อืม...แป้งคิดถึงพี่มากจริงๆ คิดถึงจนไม่อยากจะรออะไรอีกแล้ว"
"ด-เดี๋ยวก่อนนะแป้ง พี่ไม่ใช่คน..."
"พี่จะเป็นอะไรก็ช่าง ถึงทำแล้วแป้งต้องตายแป้งก็จะทำ พี่เอจะทิ้งให้เมียพี่เป็นหม้ายทั้งที่ยังไม่ได้เข้าหอเหรอคะ"
"แต่ว่า..."
"ถ้าพี่ยังปฏิเสธอีก แป้งจะยอมตายไปหาที่โลกโน้นเลยนะคะ" หญิงสาวทำหน้าขึงขังเอ่ยดุก่อนจะโอบแขนรั้งต้นคอเขากลับมาประกบจูบกันอีกครั้ง
"..."
เอพูดอะไรไม่ออกจริงๆที่แฟนสาวมุ่งมั่นขนาดนี้ ถึงจะรู้ดีว่าไม่สมควรแต่การยื่นคำขาดจากเธอมันคือสิ่งที่ไม่ควรปล่อยเลยตามเลยเป็นอย่างยิ่ง และคงเป็นเพราะมันคือความปรารถนาก่อนตายของเขาด้วยจึงยอมถูกรุกเร้าด้วยริมฝีปากอิ่มอมชมพูสวยอย่างง่ายดาย
แป้งฝืนอายกับการกระทำนี้เป็นอย่างมาก เธอรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนกล้าอะไร อีกทั้งยังไม่มั่นใจในฝีมือ แต่ก็ยังสอดลิ้นเข้าไปในปากเขาอย่างเงอะงะ ทั้งยังค่อยๆเอื้อมมือลงไปจับปลดกางเกงเขาออก
เธอไม่อยากให้เขารู้สึกเหมือนถูกรังเกียจ ต้องการจะให้เขามั่นใจว่าแม้จะตายไปแล้วเธอก็พร้อมจะยอมเป็นเมีย พร้อมจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไรก็ตาม
"หน้าแดงแจ๋แล้ว ไม่ต้องฝืนหรอกให้พี่ทำเถอะนะครับ" เอถอนปากออกเอ่ยแผ่วเบา สองมือของเขารั้งแขนเธอไว้ไม่ให้รุกต่อก่อนจะเป็นฝ่ายถอดกางเกงตัวเองออกแล้วรวบร่างขาวขึ้นอุ้มพาไปยังห้องนอนและใช้มันตามจุดประสงค์แรกที่สร้างขึ้น
แป้งถูกวางลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล เธอถูกเขาป้อนจูบซ้ำแล้วซ้ำเล่าในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองเริ่มลวนลามจับลูบเนินอกอวบอัดอย่างเชื่องช้า
"ขอพี่ถอดนะแป้ง" เอขออย่างสุภาพและหยุดมือเพื่อรอคำตอบโดยไม่คิดผลีผลาม ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ห้ามปราม เธอพยักหน้ารับ ช้อนสายตามองเขาอยู่ตลอดขณะช่วยชูแขนยกตัวให้เขาดึงถอดเสื้อยืดออกไป
ชายหนุ่มพยายามควบคุมตัวเองเอาไว้เมื่อได้เห็นเนินอกขาวๆ มันเบียดอัดตัวกันอยู่อย่างน่าอึดอัดในชุดชั้นในฟองน้ำสีฟ้าจนเขาอดไม่ได้ที่จะค่อยๆปลดสายจากไหล่ทั้งสองของเธอออกแล้วค่อยๆดึงมันลงให้พ้นทรวงอกภรรยา
แป้งแก้มแดงซ่านถึงใบหู สายตาจับจ้องเขาพร้อมกับหัวใจที่เต้นโครมครามด้วยความตื่นเต้น มันเป็นครั้งแรกจริงๆที่เธอเผยความสาวบริสุทธิ์บนเรือนร่างให้ใครได้เห็นเช่นนี้ ยิ่งได้เห็นผู้เป็นสามีทำตาลุกวาวจ้องมองยอดถันชูชันสีชมพูสดสวยไม่ต่างจากสีบนริมฝีปากก็ยิ่งเกิดความรู้สึกซ่านเสียวแปลกๆ
ตั้งแต่เกิดมาชายหนุ่มไม่เคยเห็นถันใครสวยขนาดนี้มาก่อน ไม่เพียงแค่ความอวบกลมเต็มตึงราวกับส้มโอที่ถูกผ่าครึ่งอย่างเหมาะเจาะแต่มันยังขาวเนียนเป็นสีงาช้าง ไร้ซึ่งไฝฝ้าตำหนิใดๆ บริเวณกึ่งกลางนั่นก็ถูกประดับด้วยลานสีชมพูอ่อนดูสวยงาม ส่วนเม็ดเนื้อที่ประดับอยู่กลางลานนั่นอีกก็ช่างเต่งตึงเป็นสีเดียวกันดูเนียนตา ขณะเดียวกันมันก็ไม่ได้ดูกลืนไปกับตัวลานแต่ดูเด่นสวยด้วยลักษณะพุ่งชี้เหยียดตึง
"อย่าจ้องแบบนั้นสิคะ แป้งอายนะ"
"สวยมากเลยแป้ง สมแล้วที่พี่อดทนรอ พี่ขอชิมนะ"
"อุ...อืออออ"
ในครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ได้รอฟังคำตอบ เขาก้มประกบปากลงไปเม้มดูดเม็ดเนื้อชมพูขนาดเท่าเม็ดลำไยอย่างคนหิวโหย ซึ่งมันสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวผู้ถูกรังแกถึงกับต้องแอ่นทรวงอกเข้าหาและแอบจั๊กจี้เล็กๆกับบางสิ่งบางอย่างที่ทิ่มตำรอบๆลานถัน
"อืมมมมม...อร่อย...ข้างนี้ล่ะจะอร่อยรึเปล่า"
"อ๊ะ!...ฮื่ออออ" แป้งได้แต่ครางฮือๆอยู่อย่างนั้นขณะปล่อยให้ชายคนรักค่อยๆละเลียดชิมลิ้มรสเม็ดเนื้อชมพูสดสลับไปมาทีละข้างอย่างคนตะกละ และเขาก็ช่างทำได้ดีจริงๆเพราะเธอไม่อาจทนความเสียวได้ ต้องคอยแอ่นหาซ้ายทีขวาทีตามแต่ว่าเขาจะเลือกดูดข้างไหน ยิ่งรู้สึกได้ว่ามีเส้นหนวดแข็งทิ่มตำไปตามลานทั้งสองก็ยิ่งเสียวจนเกิดอารมณ์ร่วมไปอย่างง่ายดาย
ขณะเดียวกันชายหนุ่มก็ไม่อาจห้ามใจกับความสวยงามไร้ตำหนิของทรวงถันทั้งสองได้ เขาค่อยๆออกแรงดูดเพิ่มขึ้นในทุกครั้งที่เปลี่ยนข้าง ฟันเริ่มขบกัดเม็ดเนื้อเบาๆซ้ำไปซ้ำมากระทั่งมันเริ่มเปลี่ยนจากสีชมพูอ่อนกลายเป็นแดงช้ำน้อยๆให้ยิ่งน่ามองขึ้นไปอีก
"เจ็บมั้ย พี่ทำแรงไปรึเปล่า"
"ไม่ค่ะ พี่เอทำเถอะ ร่างกายนี้แป้งตั้งใจยกให้พี่อยู่แล้ว"
"งั้นพี่ขอดูข้างล่างนะครับ"
"..."
แป้งพยักหน้านิดๆ ก้มมองในขณะที่เจ้าบ่าวของเธอค่อยๆดึงยางยืดขอบกางเกงวอร์มรูดลงไปพร้อมกับกางเกงชั้นในซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้าย
เธอรู้สึกอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนีที่ถูกคนรักมองมายังของหวงอันบริสุทธิ์ผุดผ่องกลางลำตัวจนต้องหุบขาลงอัตโนมัติ แต่ชายหนุ่มมือไวกว่า เขารีบคว้าจับหัวเข่าเธอไว้แล้วจับแบะแยกออกจ้องมองลงไปยังส่วนสำคัญด้วยความตื่นเต้น
มันช่างเรียบเนียนไร้ขนราวกับเด็กน้อยแต่ก็อวบนูนเป็นเนินอย่างเช่นของหญิงสาววัยเจริญพันธุ์ทั่วไป ม่านเนื้อทั้งสองข้างก็ยังคงปิดแนบกันสนิทไม่มีเสียหาย บ่งบอกได้ว่าจวบจนอายุ 29 ขวบแล้ว แป้งก็ยังไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน
"สวย...สวยมากจริงๆ พี่หลงแป้งเข้าอีกแล้วสิ"
"พี่เออย่าพูดอะไรแปลกๆสิคะ จะทำก็ทำเถอะไม่งั้นแป้งไม่ให้แล้วนะ" หญิงสาวเอ่ยขัดด้วยความอายจนชายหนุ่มต้องเงยหน้าขึ้นมองสบตาเธอ
"แป้งจะให้พี่ทำจริงๆใช่มั้ย ถ้าหลังจากนี้จะต้องเจออะไรแป้งจะรับไหวรึเปล่า"
"ค่ะ แป้งรับไหว ให้แป้งได้ทำหน้าที่ภรรยาให้ครบถ้วนเถอะนะคะพี่เอ"
"งั้นพี่จะพูดอีกแค่คำเดียวแล้วจะไม่ถามอีก...เป็นของพี่นะครับ"
"ค่ะ แป้งจะเป็นของพี่ไม่ว่าคืนนี้หรือคืนไหน"
ชายหนุ่มเผยอยิ้มด้วยความสุขล้นหัวใจ เขาจัดการถอดชุดของตัวเองออกโยนทิ้งก่อนจะขึ้นคร่อมจับอาวุธประจำกายแข็งพร้อมจรดจ่อกับส่วนลับของเธอแล้วค่อยๆแหวกเปิดล่วงล้ำเข้าไปและได้พบกับความจริงที่ว่าหลังม่านเนื้อของภรรยานั้นชุ่มฉ่ำเปียกเยิ้มเพียงใด
"ทำไมมัน..."
แป้งยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากสามีพลางส่ายหน้าเขินๆ เธอกำลังฝืนความกลัวและปล่อยให้เขาค่อยๆล่วงล้ำเข้ามาในกายอย่างเชื่องช้า
จากสัมผัสอันแผ่วเบาระหว่างเนื้อกับเนื้อก็ค่อยๆแนบชิดจนกลายเป็นการเบียดเสียดให้รู้สึกคับตึงราวกับกำลังถูกจับขาค่อยๆฉีกร่างออกเป็นสองส่วน
สองมือเรียวขาวรีบรั้งกอดคอชายคนรักเอาไว้ทันที เธอทำหน้าตาตื่นนิดๆไม่คิดว่าจะรู้สึกเจ็บอย่างนี้
"เจ็บใช่มั้ย ไม่ต้องกังวลนะครับ พี่ไม่รีบไปไหนอยู่แล้ว" เขาเอ่ยปลอบก่อนจะก้มประกบจูบซอกคอขาวระหงของเธออย่างนุ่มนวลเพื่อผ่อนคลายและค่อยๆขยับกายรุกสลับถอยอย่างช้าๆ
แป้งทั้งสยิวทั้งรู้สึกหน่วงสลับกับเบาโล่งตามจังหวะชายคนรัก อาการของเธอค่อยๆดีขึ้นในขณะที่ความเจ็บก็เริ่มกลายเป็นความคุ้นเคยกระทั่งอาวุธของเขามาสะดุดหยุดลงอีกครั้งเมื่อส่วนปลายเจอกับกำแพงความบริสุทธิ์ด่านสุดท้าย
"อย่าหยุดสิคะพี่เอ"
"แป้งไหวนะ"
"ไหนว่าจะพูดอีกแค่คำเดียวไงคะ ถ้าพี่พูดอีกแป้งโกรธจริงๆนะ"
"..."
เจ้าบ่าวหนุ่มเงียบเสียงลงตามคำตัดพ้อของเจ้าสาวในทันที เขากลับลงไปก้มหน้าไล้ปลายจมูกสูดกลิ่นหอมจากซอกคอขาวสลับพรมจูบต่อในขณะที่ท่อนล่างก็กลับมาทำงานอีกครั้ง
แป้งแอบเม้มปากนิดๆเมื่อรู้สึกได้ว่ามีสิ่งแปลกปลอมพยายามดันอัดเข้ามาจนตึง แม้จะค่อยๆเป็นค่อยๆไปแต่เธอก็ยังเจ็บแสบกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนกระทั่งมันได้เจาะทำลายความบริสุทธิ์เข้ามาและเคลื่อนต่อไปกระทั่งชนกับส่วนลึกในกาย
กึก!
เอยันกายขึ้นมองใบหน้าแดงซ่านของเจ้าสาวด้วยความเป็นห่วง แต่เมื่อเห็นว่าเธอส่งสายตาเว้าวอนกลับมา เขาก็ไม่อาจอดทนต่อได้อีกและเอนกายลงขยับเคลื่อนเอวบดเบียดกับเรือนร่างขาวเนียนอวบอิ่มช้าๆ
ไม่นานนักแป้งก็ค่อยๆคุ้นเคยกับขนาดของสามี ความใหญ่เริ่มไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป เธอจึงเริ่มกอดเริ่มหอมเขากลับและแอบส่งเสียงครางออกมาเบาๆราวกับเด็กดีที่เพิ่งจะหัดทำตัวร้ายๆ ซึ่งมันถูกอกถูกใจชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
ร่างแกร่งค่อยๆเปลี่ยนจังหวะจากเนิบนาบเชื่องช้าดุจคลื่นกระทบฝั่งเป็นฮึกเหิมโหมกระหน่ำราวกับทะเลยามเกิดพายุจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นบ้าน
แป้งถูกอัดกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากสามีก็ทั้งเสียวทั้งจุก แต่แทนที่จะโกรธ เธอกลับปรือตามองใบหน้าหล่อเหลาคมคายของเขาและอ้าปากส่งเสียงครางดังขึ้นอีกนิดคลอไปกับเสียงบทรักของเขา
เธอไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาสร่วมเตียงกับสามีเช่นนี้ ทุกสัมผัส ทุกความรู้สึกที่เกิดมันราวกับว่าเขามีชีวิตจริงๆ และเธอก็มีความสุขมากๆที่ได้ทำหน้าที่ภรรยาให้เขาสักที
"แป้ง ฮื่ออออออ แป้งเสียวค่ะพี่เอ...ม-เหมือนฉี่แป้งจะแตก...จะแตกแล้ว!!!" หญิงสาวร้องคร่ำครวญปิ่มจะขาดใจ สองขาตวัดเกี่ยวรัดสะโพกสามีเอาไว้พร้อมกับแอ่นความเป็นหญิงเข้าไปรับอาวุธร้ายเข้ามาทั้งลำ
ตอนนั้นเองที่ชายหนุ่มลนลาน เขาพยายามจะดันกายถอนออกแต่ก็ไม่อาจทำได้ อีกทั้งความเสียวสยิวจากภายในโพรงลึกที่คอยดูดสูบอย่างต่อเนื่องมันก็เกินจะต้านจนต้องยอมกดกายกลับลงไปแล้วปลดปล่อยความสุขสมเข้าสู่กายเธอจนเนืองนองล้นปรี่
ทั้งสองนิ่งค้างอยู่ในท่านั้นกระทั่งกระบวนการถ่ายเทของเหลวเสร็จสิ้น แป้งที่นอนอยู่ข้างใต้สามีก็โอบกอดชายคนรักขยับป้อนริมฝีปากให้เขาดื่มด่ำด้วยความรักใคร่
"แป้งมีความสุขที่สุดเลยค่ะพี่เอ"
"...แบบนี้จะดีเหรอแป้ง พี่ไม่ควร..."
"บอกแล้วไงว่าแป้งขอทำหน้าที่ภรรยาให้ครบถ้วน ถ้าการมีความสุขกันของเราสองคนจะมีผลตามมา แป้งก็พร้อมจะรับ...และจะรับด้วยความยินดีมากๆด้วย"
ด้วยคำพูดของแป้งทำให้ในคืนต่อมาความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ยังคงเป็นเช่นเดิม แป้งยังคงเป็นฝ่ายเรียกร้องให้เขาทำลายความสาวของเธอซ้ำไปซ้ำมาและยินดีจะรับของเหลวอุ่นๆที่เขาฉีดเข้ามาโดยไม่คิดจะหวาดระแวงเลยว่าสิ่งนี้มันจะออกมาจากผู้ที่ไม่มีร่างกายได้หรือไม่
แม้จะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปแต่การกระทำนี้มันก็เป็นผลดีมากๆเพราะเธอกลับมาร่าเริงอีกครั้ง กลายเป็นคนยิ้มเก่งและเหมือนจะสดใสยิ่งกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมาก แม้แต่คุณนพกับคุณพรทิพย์ที่มาเยี่ยมเยียนลูกสาวด้วยความเป็นห่วงก็ยังอดแปลกใจไม่ได้ที่ลูกสาวตัดใจจากชายคนรักได้เร็วขนาดนี้และค่อยรู้สึกสบายใจที่ลูกสาวกลับมาเป็นปกติเช่นเดิม แม้เธอจะยืนยันหนักแน่นกับบิดามารดาว่าจากนี้เธอจะขออยู่เป็นโสดตลอดชีวิตก็ตาม
เพียงแต่นับจากงานศพของสามี เธอก็ไม่ได้เห็นหน้าพ่อตาอีกเลย จะทำได้ก็เพียงโทรไปขอบคุณที่ขาสามีเธอกลับมาอีกครั้งได้อย่างที่เคยรับปากและถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ ซึ่งคุณปรีชาก็บอกว่าเขายังสบายดีเพียงแต่ในตอนนี้งานของเขาเยอะพอสมควรจึงไม่ได้มาเยี่ยมเยือนบ้าง ซึ่งแป้งก็เข้าใจดีว่าพ่อสามีคงจะอยากทำงานเพื่อลืมความเศร้าที่ได้สูญเสียลูกชายไปเพราะแม้พี่เอจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งแต่ในทุกค่ำคืนเขาก็มาหาแต่เธอตลอด ไม่ได้มีหยุดหายเพื่อไปหาผู้เป็นพ่อเลยแม้แต่วันเดียว ซึ่งเมื่อเธอลองขอให้เขาไปหา เขาก็บอกเพียงว่าทำไม่ได้เพราะเขาถูกผูกไว้กับเธอเพียงเท่านั้นและจะให้เธอไปขอค้างคืนในบ้านพ่อหม้ายตามลำพังสองต่อสองก็คงจะไม่เป็นเรื่องดีนัก เธอจึงทำได้เพียงโทรคุยปลอบโยนพ่อสามีเท่านั้น
จากวันก็กลายเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์กลายเป็นเดือนที่ทั้งสองได้อยู่ในชายคาเดียวกัน ถึงจะได้อยู่แค่ชั่วข้ามคืนแต่ด้วยกิจกรรมสานสัมพันธ์สวาทที่คอยกระชับความใกล้ชิดให้แนบแน่นกับความรั้นของแป้งก็ช่วยละลายความกังวลของชายหนุ่มให้เขาเริ่มกล้าที่จะหลั่งภายในตัวเธอโดยไม่ต้องถามถึงความสมัครใจอีก และแป้งก็ดูจะชอบมากๆที่ได้กักเก็บน้ำของเขาไว้ภายในร่างกาย และสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น
ในค่ำคืนหลังกิจกรรมสานสัมพันธ์รักจบลงด้วยความอิ่มเอมของทั้งสองฝ่าย แป้งก็ขยับมาหนุนแขนสามีแล้วโอบกอดเขาเอาไว้อย่างอบอุ่นเพื่อให้ดวงตาจ้องประสานกันได้
"พี่เอคะ วันนี้แป้งมีความสุขมากเลยนะรู้มั้ย"
"ก็เห็นแป้งมีความสุขทุกวันไม่ใช่เหรอครับ" เขาถามยิ้มๆ ขยับฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ตั้งแต่ปลายนิ้วอันเรียวยาวขึ้นไปถึงหัวไหล่เปลือยเปล่าที่เต็มไปด้วยร่องรอยห้อเลือดจากแรงประกบดูด
"วันนี้มีมากกว่านิดนึงค่ะ"
"ทำไมล่ะ"
"ประจำเดือนของแป้งมันยังไม่มา"
"ว่าไงนะ!" เอถึงกับตกใจเมื่อได้รู้ เขาเบิกตากว้าง หน้าที่ไม่ค่อยจะมีสีเลือดอยู่แล้วกลับยิ่งซีดขาวจนน่ากลัว ในที่สุดสิ่งที่เขากลัวก็เกิดขึ้นจนได้
อ้างจาก: stuna01 เมื่อ ตุลาคม 24, 2022, 05:31:25 ก่อนเที่ยง
::Glad::
คุยกันหน่อย : ปกติผมค่อนข้างจะปล่อยผ่านไม่ค่อยแจ้งทาง mod ว่าเจอปลิง แต่ว่าคราวนี้มันกลับมาอีกแล้วทั้งๆที่บอร์ดเปลี่ยนกฏไปตั้งนานแล้วว่าห้ามขอบคุณ ห้ามสติ๊กเกอร์อย่างเดียว
คือจะบอกว่าที่หายไปนานก็เพราะปลิง ผมไปเขียนหาเงินสบายใจกว่าตั้งเยอะ และถึงจะไม่ได้หาเงิน ผมเอาไปเขียนลงที่อื่นก็สบายใจกว่าตรงที่ได้โปรโมตของๆตัวเองไปด้วย แต่ที่มาลงที่นี่ ผมตั้งใจซ่อนเพราะอยากได้ฟีดแบค ซึ่งถ้ามาเป็นสติ๊กเกอร์แบบนี้ผมคงไม่เอามาลงดีกว่าครับ มันเสียความรู้สึกเปล่าๆ
จะท้องกลับวิญาณได้ง่าย ต้องมีคนมาสวกลอย
ลูกสะใภ้ทั้งท้องและติดใจ
พี่เอเป็นวิญญาณแล้วแป้งจะท้องได้ไง
โครงเรื่องใหม่ๆน่าสนใจครับเดากันไป ว่าทำไมเอากับผีแล้วยังท้องหรือจริงๆแล้วไม่ใช่ผี
น่าสงสาร ว่าเเต่ใครมาเเทน ใช่พ่อผัวหรือเปล่า
พ่อผัวทำของใส่หรือเปล่า
พ่อสวยรอยแทนป่าวเนี่ย
น่าจะพ่อพี่เอนะ พี่เอตายแล้วไม่น่ามาหาแป้งได้
ดราม่าตั้งแต่ต้นเรื่องเลย แต่ลูกชายก็แปลกทำไมมาแต่ตอนกลางคืน
ไม่น่าจะใช่พี่เอแล้วเนี่ย
สงสัยจะโดนพ่อผัวสวมรอยแน่ๆ
พ่อผัวศัลยกรรมเป็นลูกชายละมั้ง ทีนี้ดีเอ็นเอมันจะฟ้องเอาน่ะสิ
ตกใจขนาดนี้ไม่ใช่วิญญาณแล้วมั้งครับคุณพ่อออ
พ่อสามีสวมรอยใช่ไหม ทำได้ไงเนี่ย
พ่อมาช่วยแป้งแน่ๆเลยครับ
มีลูกให้แล้วผัวก็ต้องจากไป
แป้ง ท้องได้ยังไง น่าคิด
แป้ง!!นั้นมันพีอผัวนะ
ถ้าไม่ใช่ผี ก็น่าจะเป็นพ่อผัวนั่นแหละ แต่ไปทำยัไงมาน่ะสิ
สามีตัวแทน
แล้วผีจะมีลูกเหรอเนี่ย
คุณพ่อหน้าจะเหมือนลูกขนาดนั้นเลยหรอ
กำลังล้นว่าเป็นพ่อผัวปลอมตัวมาใช่หรือไม่
คนกับวิญญาน เดาว่า พ่อสามีต้องมี วืชา เรียกวิญญานลูกมาสวมร่างตัวเอง เพือทำใหีแป้ง ได้ ไม่งั้นแค่วิญญานจะทำใหท้องได้เหรอ
edit แล้ว แบบนี้ ทำไมไม่คุมล่ะพี่เอ อึกอย่างถ้าว่าด้วยเรืองสังขาร พ่อก็แก่กว่า น่าจะตายเร็วกว่าอยู่ดี ถ้าไม่มีโรคภัยอุบัติเหตุมาตัดร่อน แต่ ก็ดียังมีเลือดเนื้อเชืีอไขอยู่่
พ่อแปลงมาไหมเนี่ย
มีสลับร่างกันหรือเปล่า
อ่านไปอ่านมา งง! ทำไมสามีเอจึงเกรงใจเมียจังเลย ก็แต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรือ ก็มีสืทธิ์กระทำได้ ไม่ทำสิแปลก ::Hunger::
พ่อสามีต้องอยู่เบื้องหลังความลับแน่ๆ
แนวไสย์สาตร์หรือเปล่า
ขอบคุณครับ กำลังสงสัย คนที่กลับมาน่ะใคร
แป้งมีความสุขพี่ก็ดีใจด้วย
::DookDig:: พ่อผัวเนียนมาสินะ แต่ทำอย่างไรหว่า
พ่อผัวนี้น่าสงสัยมาก
พ่อสามี เล่นของหรือไม่ก็อาศัยความที่เป็นพ่อลูกกัน
โดนสามีเอหลอกหรือเปล่า หรือว่ามีฝาแฝด
ไม่ใช่พ่อไปแปลงโฉมมาเอาลูกสะใัภ้นะ
กลางเป็นลูกกลางวันเป็นพ่อตาแน่ๆ
พ่อผัวมาแทนแน่นอนแบบนี้
เป็นพ่อสามีปลอมตัวมาหรือเปล่าครับ เรื่องราวชวนน่าสงสัย
แปลกดีแอบหลอนนิดๆ
อยากรู้ตอนจบเลยครับ
สงสัยเลยว่าพี่เอนี่ใช่พี่เอจริงรึเปล่า รึว่าเป็นพ่อพี่เอกันแน่
ผีที่มาหาทุกคืนเป็นพ่อสามีแน่ๆ แต่จะใช้วิธีแบบไหนนี่สิ ยังสงสัย งานนี้จะมีหลอนตแนจบแบบไหนต้องติดตาม
งงเลย ว่าแบบนี้ก้อได้เหหรรอ ซับซ้อนมาก
พ่อผัวแน่นอนทรงนี้
พ่อผัวสวมรอยแทนลูกชายแน่ๆ
น่าจะพ่อผัวปลอมเป็นลูก
เนื้อเรื่องแปลกๆดีฉีกแนวไปอีกแบบนึง
พ่อสามีน่าจะพอมีวิชา แต่จะให้ผีทำคนท้องนี่มันเหนือเกินไปละ อาจจะแค่พ่อผัวลวงตา ว่าเป็นผัว มากกว่า
นะ นี่มัน reverse โอยาโกะด้ง.......
สนุกมากครับ อ่านแล้วเดาไม่ได้เลยว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป เทพจริงๆขอบคุณมากครับ
พ่อตานี่แหละผมว่า 55555 เอาน่ะ ทำไงได้ ลูกสะใภ้มันหอม
เนื้อเรื่องปูมาขนาดนี้ พ่อผัวสินะ
ผีจริงหรือคนปลอมมาเป็นผีล่ะเนี่ยงานนี้
หักแบบนี้้้เอจะใจสลายหรือป่าว
เติมเต็มภรรยาได้ดีมาดคุณเอ ว่าแต่ใช้วิธีไหนละเนี่ยย
พ่อมาช่วยทำลูกให้แน่เลยแบบนี้
หรือจะไม่ใช่ผีเพราะทำให้ท้องได้ด้วย พ่อตาทำอะไรหรือเปล่า เขียนได้สนุกน่าติดตามมากครับ
แล้วยังไงต่อ พ่อร่ายมนต์หรือยังไงกัน
เสียดายตอนเดียวจบ
ขอบคุณครับ
จบสวย แต่น่าจะยืดเรื่องได้เยอะครับ
น่าแปลกที่แป้งท้องแล้วพี่เอยังตกใจแล้วมาได้เฉพาะตอนกลางคืนหรือจริงๆแล้วพ่อตาปลอมตัวมาหรือเปล่า
พ่อผัวทำแทนแน่ๆเลย ดูทรงละ
สงสัยพ่อตาแน่ ๆ
ดีใจนะครับที่ได้อ่านสำนวนละเมียดละไมแบบนี้อีกครั้ง ถ้าหายไปอีกก็คงเสียดายและเสียใจ แต่เคารพในการตัดสินใจของผู้เขียนครับ
แปลกใหม่ดี
ถึงจะเป็นผีเชื้อก็ยังแรงขยันอีกนิดก็สร้างทีมฟุตบอลได้แล้ว
หรือว่าพ่อตามีของ มาช่วยแทนลูกชายให้เมีย
งงในงง ครับ ผีตกใจที่มีลูก
เป็นเรื่องแปลกใหม่แหวกแนวจากเรื่องอื่นๆที่เคยอ่านมาไม่รู้ว่าผลที่ตามมาหลังจากตั้งครรภ์น้องแป้งจะมีสภาพเป็นอย่างไร
พ่อไปทำหน้าใหม่หรือ
แป้งท้องกับพ่อพี่เอ
กลายเป็นแนววิทยาศาสตร์ แบบนี้ใครเป็นใครยังไง งง รออ่านจบ ว่าบทสรุปคืออะไร
::Hmmm::สนุกมาก แปลกแหวกแนวดี_ครับ
พ่อปลอมนัวมาหรือเปล่า
ท้องกับพี่ลูกออกมาเป็นไรเนี่ย
เดาทางไม่ถูกเลยว่าจะไปแนวไสยศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ ถ้าแนวไสยก็คงใช้มนต์ดำ ถ้าแนววิทย์ก็อาจจะผ่าตัด แต่สนุกมากเลยครับน่าติดตามดี ถ้าเขียนยาวกว่านี้ก็พร้อมติดตามครับ
น่าจะเป็นพ่อพี่เอแล้วล่ะมั้ง
เนื้อเรื่องแปลกดี
ใช่พ่อสามีลงทุนศัลยกรรมมาแทนเลยรึเปล่า
ผมว่าที่แป้งเห็นน่าจะเป็นพ่อของเอมากกว่าที่มาแทน
เป็นร่างของพ่อแน่ๆ
เนื้อเรื่องน่าติดตามครับ นางเอกยอมเร็วไปหน่อย น่าจะยืดได้อีกนิด ก่อนจะยอม และยืดได้อีกหน่อยก่อนความจริงจะเปิดเผย
ท้องกับผี ? หรอพ่อตาแอบเนียนหว่า
อย่าบอกนะครับว่า พ่อตาไปศัลเปลี่ยนหน้ามาเพื่องานนี้
เนื้อเรื่องแปลกดีคระบ ว่าแต่ว่ามันเกี่ยวกับพ่อปัวใช่ไม๊เอ่ย
อยากรู้้ว่าใครทำให้ท้องละ
แป้งมองเป็นพี่เอไปหมดทุกคนแล้วว
แย่แล้ว ทำไง
พ่อผัวแน่นอนค่ะ
จริง ๆ เป็นพ่อของเอ แต่ไปทำยังไง ถึงหน้าตาเหมือนเอได้นะ
พ่อผัวสวมรอย
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปละ
ใครสวมรอยรึป่าว
สนุกมากก ต้องเป็นพ่อปลอมตัวมาแน่ๆ ซับซ้อนลุ้นดี
ไม่น่าใช่เอคนเดิมนะ
เป็นพ่อสามีแน่ๆ
คิดว่าเป็นพ่อสวมรอยรึเปล่า
เนื้อเรื่องน่าสนใจมากครับ
คุณพ่อไปศัลยกรรมมาทำแทนลูกแน่ๆเลย
แป้งคิดว่าพ่อผัวคือผัว
เนื้อเรื่องมีเงื่อนงำ
พี่เอกลับมา พ่อผัวหาย แป้งท้อง ::Thinking::
วิธีไหนนิ พ่อผัวปลอมตัวหรือผีจริงๆ
ได้เจอกันแค่กลางคืนก็ยังดีกว่าใจสลายไปเลย
ท้องได้ไงนะอิอิหรือคนอื่นมาเสียบทุกวัน
คิดเหมือนกันเลย พ่อผัวต้องทำของอะไรซักอย่างแน่ๆ
สงสัยว่าจะเป็นพ่อสามีสวมรอยแล้วงานนี้..
มีคนสวมรอย ? ... ก็ไม่น่าจะใช่ ตัวภรรยาคงจับได้ แต่น้ำที่ปล่อยเข้าไป มาจากไหน?!
น่าจะเสร็จพ่อผัวแน่ๆเลน
หรือว่ามีใครสวมรอยหรือเปล่า
พ่อสามีปลอมมานอนด้วยใช่ไหม
พ่อแปลงร่างแน่นอน
ท้องกะผีได้ไง หรือพ่อผัวสะกดจิตปลอมตัวมา
น่าจะเป็นวิชาของพ่อปู่
ท้องได้ไงเนี่ย หรือจะเป็นปาฏิหาริย์
เดาว่าพ่อนั่นแหละ ฟื้นจากความตายไม่น่าใช่
เนื้อเรื่องแปลกดีครับอยากรู้แล้วว่าเป็นเรืีองผีหรือมีคนสวมบทพี่เอ
เอาละสิลูกของใคร
เดาว่าพ่อผัวปลอมตัวมา แต่ยังไงนะ
::Dribbling:: โอ้วว ผีทำท้องได้ด้วยอะ
พระเอกไม่ตายจริงหรือเปล่าเนี่ย
ใช่เอแน่ป่าว หรือ พ่อ
น่าจะโดนพ่อผัวละงานนี้
เรื่องนี้พ่อผัวต้องมีส่วนรู้เห็น
เป็นผี หรือคน ถ้าเป็นพ่อทำยังไง ให้กลายมาเป็นลูกชายได้
เนื้อเรื่องแปลกดีนะครับ
น่าจะเป็นพ่อผัวปลอมมา
พ่อตาจัดให้ละมั้ง
ใช่พ่อสามีรึป่าวเนี่ย
พ่อสามีมาสวมรอยรึเปล่าเนี้ยะ ผีที่ไหนจะมาได้
โอ้ววว สุดท้ายจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งเฉยเลย
เดาว่าพ่อสามีเป็นตัวแทนสามีมาอยู่กับภรรยาครับ
พ่อผัวมีวิชาอาคมหรือเปล่า?
ทางเป็นไปได้คือเป็นเมียผีไปแล้ว ...อีกทางก็เป็นพ่อผัวสวมรอยแทนผีลูกชาย จะด้วยวิธีการอะไรก็แล้วแต่ อาจจะสะกดจิต อาจจะใช้ยา ก็เพื่อเพื่อให้ลูกสะใภ้คลายความเศร้าความเหงา ก็เป็นไปได้อีก...
อะไรก็เกิดขึ้นใด้
หูย เอากะวิญญาณก้อท้องได้
::Hmmm:: เนื้อเรื่องชวนให้สงสัยหลายส่วนมากแต่ยังไม่กล้าสรุปคงต้องตามเรื่องไปก่อน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทำให้ท้องได้หรือมาเฉพาะกลางคืน(อันนี้ทำให้คิดว่าหรือจะเป็นผีจริง) แต่ถ้าเป็นผีจริงทำไมทำให้ท้องได้หรือสร้างสัมผัสที่เหมือนคนได้
ขอติดตามต่อไปครับ
.
.
.
.
ก็คาดไว้คร่าวว่าน่าจะออกมาแบบนี้แต่มีเกินคาดที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาได้ด้วยนี่สิ ::Thankyou::
เนื้อเรื่องน่าติดตาม
ทำไมวิญญาณทำให้ท้องได้ หรือเกี่ยวอะไรกับพ่อแน่ๆ
เอ่อ พี่เอ นี่คือตัวจริงเป็นพ่อสามี แล้วแอบวางยาลูกสะใภ้ให้หลอนว่าเป็นสามีตัวเองมาหาทุกคืนรึเปล่าครับ
เสร็จพ่อผัวชัวร์
เรื่องสลับซับซ้อนดีแท้
ต้องใช่พ่อสามีปลอมตัวมาแน่นอน
เกิดอะไรขึ้นใช่เอจริงหรือป่าว หรือว่าเป็นแค่ฝัน
ตอนจบถือว่าจบได้สวยงามมากครับ คาดไม่ถึงจริงๆ รออ่่านเรื่องต่อไปครับขอบคุณครับ
มาแนวลึกลับไสยศาสตร์ แล้วมาพลิกตอนท้ายให้เดากันไปไม่ถูกเลย
ใครน๊ะปลอมตัวมาฟันสาวสวยเพิ่วแต่งงานผัวตาย
วางเนื้อเรื่องน่าสนใจครับ
เหมือนจะมีหักมุม
ตกลงใครเปิดบริสุทธิ์
น่าสงสัยคุณพ่อสามีนะ. ผีไม่น่าทำให้คนท้องได้
อ่านแล้วเดาว่าเป็นพ่อสามี แต่ไม่รู้ว่าทำได้ยังไง
พ่อแฟนหรือเปล่าทำลูกสะไภ้ท้อง
กำลังลุ้นอยู่เลยพ่อผัวหรือผี
น่าสงสาร ไม่รู้ว่าจะหักมุมมาได้ให้แป้งมีความสุขได้ไหม
บ้าน่า เผ็นผีแล้วสัมผัสกันได้ไง ถ้าท้องขึ้นมาจะอธิบายว่ายังไง ไม่เข้าใจ
เใช่เอตัวจริงหรือป่าว
น่าสงสัยๆ มีแต่ความน่าสงสัย ::Thinking::
แล้วลูกออกมา จะเป็นแบบพ่อหรือแบบแม่ครับ
รอดูเฉลย
พี่เอหรือว่าพ่อกันแน่
เป็นผีจะท้องได้งัย
พ่อแอบทำไรมานี่
เป็นพ่อสามีหรือปล่าวอ่ะที่ปลอมมาเป็นพี่เอ
พ่อสามีปลอมตัวมาสวมรอยรึเปล่า น่าสงสัยอยู่
คิดว่าพ่อของพี่เอ คงสงสารลูกสะใภ้มากเลยไปทำศัลยกรรมแล้วมาหาแป้ง แต่โดนแป้งรุกไล่มีเซ็กส์ด้วยเลยปฏิเสธไม่ได้ ยิ่งได้แตกในด้วย
เรื่องนี้มันต้องมีเงี่ยนงำ
พ่อพี่เอไปทำศัลยกรรมมาแน่ๆ
พี่กลับมาได้ไงครับ
เป็นพ่อผัวหรอป่าว
สงสารน้อง แต่ก็เป็นเรื่องลึกลับเลย น่าจะเกี่ยวข้องกับพ่อตาด้วยละมั้งครับเนี่ย ::Yes!::
พ่อรึปล่าว
มีอะไรมากกว่าที่คิดแน่เลยครับถ้าหากว่าท้องกับผีลูกที่เกิดมาอาจจะมีอะไรที่แปลกกว่าคนปกติทั่วไปแน่นอน
จากเนื้อเรื่องชี้ไปว่าพ่อผัวน่าจะมาแทนลูกชาย
แต่ไม่รู้ว่าใช้วิทยาศาสตร์หรือไสยศาสตร์
ยังไงน้อแป้งก็ได้สิ่งที่ใกล้เคียงสุดแล้ว
ตอนจบเหมือนจะงงๆ เหมือนกลายเป็นพ่อผัวคุยกับแป้ง
แล้วเอหายไปไหน หรือเป็นแบบ 1 ร่าง 2 วิญญาณ
อย่างไรก็ตามบทเลิฟซีนเขียนได้สวยงามดีครับ
ลูกจะออกมาเป็นยังไงนะ
คงเป็นพ่อผัวมาสวมรอย
อย่าบอกนะว่า พ่อผัวสวมรอย ::HeyHey:: ::HeyHey::
พ่อผัวรึเปล่า
เป็นเรื่องเหนือจริงๆ อยากรู้เลยว่าพี่เอกลับมาได้ยังไง น่าสนใจมาก
พอมีเรื่องผีมาเกี่ยวข้อง มีความกลัวมากกว่าความอยาก
อ่านจนจบแล้วอึ้งเลย
.สงสัยว่าจะเป็นพ่อสามี
::Angry::พ่อผัวน่าจะแค่ปลอบใจ พอสุดท้ายเลยตามเลย แต่ที่สงสัยลูกสะใภ้จำสามีไม่ได้
เนื้อเรื่องแปลกแหวกแนวดี เสียดายที่เป็นเรื่องสั้นตอนเดียวจบ น่าจะมีต่อซัก 3-5 ตอนแบบค่อย ๆ เฉลยปม สามีที่ตายไปเป็นผีไม่น่าจะมีอะไรกับแฟนสาวได้โดยความเป็นจริง งานนี้คงมีอะไรเกี่ยวข้องกับพ่อสามีแน่ ๆ เป็นกำลังใจให้คนเขียนครับ ขอให้มีผลงานดี ๆ น่าติดตามแบบนี้ให้เราได้เสพเรื่อย ๆ นะครับ
โอ๊ยยยยเนื้อหาแปลกใหม่ลุ้นๆๆๆไชอบครับ แนวนี้ขอบคุณนะครับ
พ่อของลูกน้องแป้งจะเป็นใครลุ้นต่อครับ
ชอบแนวลึกลับแบบนี้มากๆเลบนะ ลุ้นว่าเอตือตัวอะไรกันแน่ทำไมถึงกลับมาได้
::Waiting::
รูปแบบไหนศัลยกรรม หรือคุณไสย
แนวไหนเนี่ย สวมรอยหรือไสยศาสตร์
มีผีมาเกิดเป็นลูก ครอบครัวนี้มีแฝดหน่าเหมือนเอมาสวมรอย
เป็นเนื้อเรื่องที่แปลกแหวกแนวดีครับ
เอ แบบนี้ท้องได้หรอ 555+สงสัยเป็นพ่อหรือป่าว
รับช่วงแทนลูกชายยอดคุณพ่อ
เกิดอะไรขึ้น มาเฉพาะตอนกลางคืน เอากางเขนกับกระเทียมเตรียมไว้ ::Confident::
อย่าบอกนะว่าเป็นพ่อตาสวมรอย
มนต์ดำพ่อผัวหรือยังไง.
แป้งกำลังจะท้องกับผีเหรอ
น่าจะเป็นคนจริงๆปลอมตัวมาแหละ
คนหรือผีชักไม่แน่ใจล่ะ
พ่อสามีน่าจะปลอมตัวมา
เนื้อเรื่องน่าสนใจดีครับ
พ่อผัวปลอมตัวมาทำหน้าที่แทนลูกหรือเปล่า
แนวหลอนมั้ยท้องกับผี
พ่อสามีปลอมตัวใช่ไหม
หวยจะออกที่ใคร
เป็นพ่อผัวแน่เลย
น่าติดตาม
ติดตามผลงานเรื่องอักษรได้ที่ไหนครับ
อื้อหือ พึ่งได้ลองย้อนกลับมาอ่านผลงานของท่าน Joker socool พบว่าพลาดไป 2-3 เรื่อง ก็รีบกดเข้ามาอ่านทันที
เนื้อหาดีงาม น่าติดตามมากๆ อ่านไปครึ่งตอนก็มีปริศนาหลอนๆมาให้เดา ฉากเลิฟซีนก็เร้าใจ
ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันมากๆครับ
พ่อผัวปลอมตัวมารึเปล่า
เอาแล้วท้องจริงปะเนี่ย ขอบคุณครับ
สุดยอด
พ่อปลอมตัวมาแน่นอน
ไปทำอะไรมาหรือป่าว
เอากับผี ทำไมท้องล่ะ
แล้วจะอธิบายเรื่องท้องกับพ่อแม่ยังไงกันหละ
ลูกชายเป็นผีดูดเลือดใช่ไหม
พ่อผัวนี่แหล่ะมาเยดเองทุกคืน
แป้งท้องกับเอได้ไหมนะ โดนแตกในซะขนาดนั้น