พรหมลิขิต ผิดคิว ตอนที่ 26
December 20 2009 at 9:49 PM 

--------------------------------------------------------------------------------

เมื่อทั้งเอกภพและสุนทรถอดอาภรณ์ล่อนจ้อนหมดแล้ว เอกภพก็เข้าไปนั่งคุกเข้าตรงข้างศีรษะพราวตา ประคองจับท่อนอาวุธประจำกายที่ยังไม่ตื่นตัวมากนักเข้าไปจ่อที่ปากคู่ทุกข์ คู่ยาก

"พราวอมให้ผมหน่อย แล้วช่วยจับกระถอกให้สุนทรด้วยนะ อูยย..เราทั้งสองก็เพิ่งจะเคยทำแบบนี้ครั้งแรก ผมตื่นเต้นจริงๆ สนุกให้เต็มที่เลยนะ พราว"

"ผมกับกาญจน์คุยกันก่อนเข้ามา ทีแรกกลัวคุณทั้งสองจะโกรธเราซะอีก เมื่อเป็นแบบนี้ผมก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน จริงมัยจ๊ะกาญจน์ ดูสิ.... เลียหีคุณพราวแล้วนั่น อูวว....มันน่าตื่นเต้นจริงๆ" พราวตาอ้าปากอมลำรักของผัว มืออีกข้างก็คว้าจับของสุนทนกระถอกรูดเบาๆ สองชายรุ่นใหญ่ก็ช่วยกันบีบคลึงเต้าอวบใหญ่คนละข้าง ได้ยินแต่เสียงอู้อี้ของพราวตาเพราะตอนนี้ปากไม่ว่างเสียแล้ว ด้านล่างของเตียงกาญจนาก็ตวัดลิ้นลิ้มเลียแคมหีของพราวตา สองนิ้วก็บีบบี้ปลายแตดที่ยื่นออกมาอย่างท้าทายจนพราวตากระตุกสะโพกร่อนรับ อยู่ยิกๆ มือหนึ่งของกาญจนาก็ลูบตรงหว่างขาของตัวเองพร้อมปาดนิ้วขึ้นลงไปมา

"อูยย....กาญจน์เพิ่งเคยเลียหีครั้งแรก มันส์ปากดีอย่างนี้นี่เอง เฮียถึงชอบเลียหีเมียนัก อา....หีพราวแฉะไปหมดเลย โอวววว.....ยิ่งเห็นยิ่งเงี่ยนเสียวหีตัวเองเหมือนกัน เฮียขา....อูยยย.."

"มือพราวก็อุ่นนุ่มดีมากเลยกาญจน์จ๋า.....ควยผมเริ่มจะแข็งแล้ว นมก็จับได้เต็มมือนุ่มนิ่มไปหมด ไม่เคยโดนมือใครจับมาก่อนทั้งเสียวทั้งตื่นเต้นไปหมด อา..........ภพละครับ เสียวตื่นเต้นมั้ย"

"เหมือนกันครับ ก่อนเย็ดกัน พราวเขาชอบดูดอมของผมมาก ยิ่งตอนนี้ต่อหน้าคนอื่น ผมยิ่งทั้งเสียวทั้งตื่นเต้น พราวนะ ขี้อายก็จริง แต่เวลาเย็ดกันนี่ ขอบอกว่าเร่าร้อนถูกใจผมมากเลย อูยย....เมียจ๋า ทั้งดูดไปเอาลิ้นเลียวนหัวถอกผมจนเริ่มแข็งแล้ว ปากพราวนี่ ยังเด็ดสะเด่าเหมือนเดิมเลย พราวจ๋า.....อูยยยย"

"เต็มที่เลยนะครับ คุณภพ วันนี้ผมขอปลดปล่อยให้มีความที่สุดไปเลย ไม่ต้องมามัวเอียงอายกันแล้ว ของแบบนี้มันชินแล้ว ไม่ต้องสงวนท่าที มีอะไรเด็ดๆ ก็งัดมาให้เต็มที่ ผมขอเย็ดคุณพราวก่อนนะ อูยย....รูดถอกควยผมจนน้ำเงี่ยนเริ่มเอ่อแล้ว" พราวตาถอนปากจากการดูดอมท่อนของผัวรักที่ตอนนี้มันเปียกเยิ้มแข็งตัวโด่อยู่ หันมาทางปลายควยของสุนทร สุนทรก็เหมือนจะรู้ดีว่าต้องทำอะไร ก็ขยับเข้าไปหาจ่อควยที่ปากพราวตาให้หล่อนดูดอมแท่งไอติมเนื้อเอ็นอย่างเร่า ร้อนเหมือนหิวโหยมานาน สุนทรขยับลงไปหากาญจนา จับประคองให้กาญจนาผละจากหว่างขาเมียรัก ขึ้นยืนประกบกอดแลกจูบกันอย่างรู้งานโดยไม่ต้องบอกอะไรกันมาก มือไม้ก็ต่างป่ายปะไปทั่วร่าง เอกภพทั้งควักทั้งล้วงส่วนกาญจนาก็จูบไปอีกมือก็จับรูดกระถอกลำควยโต้ ตอบอย่างถึงพริกถึงขิง ทั้งสองต่างแลกจูบล้วงควัก รูดกระถอกจนหนำใจแล้ว เอกภพลงไปนั่งที่เก้าอี้สองมืดจับรูดควยตัวเองกระถอกเล่น มองเห็นที่เตียงสุนทรยังให้พราวตาอมท่อนควยอยู่ มือก็เอื้อมไปบี้ล้วงแคมหีเมียเขาอย่างกระสันกระหาย กาญจนาก็ขยับตามเอกภพไปยืนถ่างขา แล้วนั่งคร่อมตักเอกภพ เอามือจับท่อนควยจ่อที่แคมหีที่มีพูแคมยื่นออกมาเล็กน้อยสองตาจ้องที่เอกภพ ไม่กระพริบ แถมเผยอปากแลบเลียริมฝีปากสูดลมดังซี้ดอย่างยั่วยวน หล่อนค่อยๆ หย่อนกายลงไปเอาปลายหัวถอกถูไปมาตรงปากรูหีเล่น ส่ายร่อนเอวยึกยักเป็นการยั่วเย้าให้เอกภพเงี่ยนง่านมากขึ้น

"คุณกาญจน์นี่ หุ่นยังผอมเพรียวอยู่เลย ถ้าเป็นสาวๆ คงจะน่าเย็ดมากๆ เลย นี่ขนาดอายุขนาดนี้ยังทำผมง่านไปหมด คงแบบนี้แหละมั้งคุณสุนทรถึงได้รักเดียวใจเดียว ดูสิ....อูยยย รูปร่างยังไม่เหี่ยวแห้งอะไรเลย เซ็กซี่น่าเย็ดจริงๆ"

"คุณภพก็ยังดูแข็งแรงอยู่เลย ดูสิ ลำควยแข็งยังกะหนุ่มๆ แบบนี้เย็ดกันมันส์แน่ๆ อูยย.....หัวถอกมันเข้าหีกาญจน์แล้ว ทั้งตื่นเต้นชวนเสียวดีนัก เรามาเย็ดกันให้หีปลิ้นไปเลยนะคะ ภพขา....อูยย ยิ่งคิดยิ่งเสียว" กาญจนาค่อยๆ หย่อนก้นอ้าแคมหีกดลงไปเบาๆ ส่ายร่อนสะโพกไปด้วย สองมือจับไหล่เอกภพไว้ แอ่นอกกลมเปาะหยุ่นนิ่มหย่อนคล้อยนิดหน่อยพอกำมือ เพราะหล่อนมีรูปร่างผอมบาง จึงดูว่าเต้าสองข้างจะกลมใหญ่เกินตัว เอกภพก็ซุกหน้าอ้าอมเม็ดติ่งหัวนมตวัดลิ้นเลียป้านสีน้ำตาลแก่อย่างเอร็ด อร่อย สองมือก็รั้งเอวช่วยจับยึดโยกตามจังหวะของกาญจนา หล่อนเองก็แอ่นอกร่าสู้ริมฝีปากฝ่ายตรงข้ามอย่างสุดสยิว บั้นเอวก็โยกโย้บดดันไปข้างหน้าทำให้ท่อนควยเข้าอัดเข้าเต็มลำบางครั้งก็มี บดเอวค้างไว้นานๆ จนเอกภพเผลอแอ่นก้นขึ้นอัดตามไป กาญจนารู้ว่าการเย็ดครั้งนี้ต้องทำให้เนิ่นนานที่สุดจึงไม่ค่อยจะโหมแรงเร่ง รีบเท่าใด บางจังหวะก็พักการกระเด้าไปแลกจูบกับเอกภพอย่างเร่าร้อนแล้วค่อยมา โยกกระเด้าใหม่ คราวนี้เอกภพเอื้อมคว้าสะโพกกลมกลึงแต่ไม่ใหญ่มากนักรวดอัดเข้าหาตัว แล้วก็ค่อยๆ ควานนิ้วลงไปตามหลืบร่องก้น เอานิ้วมาป้ายทั้งน้ำลายตัวเองบ้าง ป้ายน้ำลายกาญจนาบ้างแล้วก็ลงไปกดบี้ที่ร่องก้นของหล่อนพอนิ้วแหย่ไปตรงรูก็ กดพรืดลงไปได้ครึ่งนิ้วแช่ค้างไว้แล้วก็รวบดึงดันให้หล่อนกระเด้าสวนท่อนควย ที่มุดโพรงหีหล่อน

"โอยยย...ภพขา แหย่ตูดด้วย อึ้ยย.....เสียวทั้งสองรูเลย กาญจน์สุดเสียวเงี่ยนจะตายแล้ว" กาญจนาครางโอดโอยเมื่อโดนจู่โจมทั้งสองรู ทางด้านสุนทรได้ยินเสียงเมียรักครางอย่างเร่าร้อน ก็ถอนควยจากปากพราวตาเดินมาที่กาญจนายืนอยู่ด้านหลังหล่อนจับเอวหล่อนไว้ย่อ ตัวลงเอามือป้ายที่ร่องก้น

"อูววว.....เฮีย อย่าบอกนะว่าจะเย็ดก้นเมีย.....อูยย ตายแน่ๆ โดนเย็ดทั้งสองรู"

"ก็กาญจน์เคยโดนเย็ดแต่ทีละรู ทีนี้ขอลองให้โดนเย็ดสองรูบ้าง เอาให้เมียเสียวตูดบานไปเลย อูยยย...เฮียขา....มันแน่นตึงรูไปหมดเลย"

"อา.....คุณสุนทร เล่นเย็ดตูดกันได้ด้วยเหรอคะ พราวยังไม่เคยเลย แค่เย็ดหีกับพี่ภพ ก็เสียวแทบแย่แล้ว ลองเย็ดให้พราวดูสิคะ อา....ช่างน่าเสียวใส้จริงๆ" พราวตาเบิ่งตามองทั้งสามเล่นบทสวาทที่ขอบเตียง มือก็บดคลึงติ่งแตดตัวเอง พร้อมทั้งอกอวบใหญ่ได้ด้วยความเสียวซ่านตื่นตา สุนทรหยอดน้ำลายลงเหนือร่องก้นเมียรักแล้วจับดุ้นควยเอาหัวเงี่ยงปาดไปตาม ร่องหลืบแล้วค่อยๆ กดหัวเงี่ยงลงไป กาญจนาหยุดชะงักการกระเด้ารอให้สุนทรค่อยๆ ดันดุ้นแข็งหยุ่นเข้าไป

"ออ...ออย ผัวขา....ค่อยๆ ก่อน กาญจน์คับแน่นไปหมด โดนอัดสองรูแบบนี้ ซี้ด.....เข้าหมดหรือยัง ผัวขา....อึ้ยยย...."

"ยังเลย เมียขมิบตูดแรง ผัวยัดเข้ายากมาก อูยยย....มันเสียวปลายไปหมด อา......เกือบหมดแล้ว อึ้บ...." เอกภพไม่เคยเจอแบบนี้มาก็สุดเสียวซ่านตามอารมณ์ของสองผัวเมียคู่ดอง ค่อยๆ แอ่นดันก้นขึ้นทีละน้อยๆ เพราะตอนนี้โดนทับอยู่เด้งไม่ถนัด แต่รู้สึกว่าโพรงหีกาญจนาจะเริ่มคับแน่นกว่าเดิม

"อู้ววว....หีคุณกาญจน์คับแน่นเหลือเกิน ผมก็เสียวควยเป็นบ้าเลย พราวจ๋า พี่เสียวสุดๆ เลย เดี๋ยวต่อไปพี่จะลองของพราวบ้างนะ"

"ได้เลยคะ ผัวขา....ตอนนี้เย็ดคุณกาญจน์ไปก่อน ขอเมียดูให้เต็มตาก่อน อูย....ยิ่งเห็นยิ่งทำให้เงี่ยนมากเลย" ทั้งบี้หัวนม ทั้งเอานิ้วไชหีตัวเองล้วงควักอยู่อย่างสุดกระสัน ตาก็จ้องมองมาที่สามคนเบื้องหน้า แล้วสุนทรก็เริ่มโยกเอวเข้าไปอัดก้นเมียรักเนิบๆ แต่ก็ทำเอาหล่อนสะท้านไปหมด แอ่นอกให้เอกภพซุกไซร้จูบดูดดุนพัลวัน

"โอยยย.....แบบนี้เมียเสร็จคาแน่ๆ เลยเฮียขา......อูยย คุณภพช่วยเด้งขึ้นด้วยนะ กาญจน์เสียวสุดทนแล้ว อา......อึ้ย... แรงๆ ได้เลยคะเฮียขา...."

"อึ้บๆ.....อู้ววว อย่าขมิบแรงนักสิ ผมเสียวหัวควยไปหมด เดี๋ยวน้ำแตกกันพอดี อยากเย็ดเมียนานๆ และก็อยากเย็ดพราวด้วย" โต้ตอบวาจากันไปสุนทรก็ออกแรงกระทุ้งยวบๆ หนักขึ้นๆ แล้วสอดแขนสองข้างเข้าใต้รักแร้กาญจนารวบดึงทั้งไหล่โอบเข้าหาตัวเอง แล้วออกแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ดูไม่ออกว่าใครกระเด้งกระเด้าบ้างมันอลหม่านไปหมด พราวตาที่จ้องดูอยู่ก็เร่งจังหวะมือของตัวเองเข้าบี้ไชหีเร็วแรงเพิ่มขึ้น กัดริมฝีปากครางซี้ดซ้าด

"ไม่เป็นไรนี่คะ เดี๋ยวเราช่วยกันปลุกมันขึ้นมาให้แข็งแล้วเย็ดกันต่อ คืนนี้เมียจะแบหีให้พากันเย็ดให้แฉะไปเลย ถ้าผัวยังมีแรงเย็ดอยู่ อูยย....เมียจะออกแล้วเฮียจ๋า...ไม่ไหวแล้วโดนสองรูแบบนี้ คุณภพก็เย็ดหี ผัวก็เย็ดก้น ออยยย... อ๊อยย......ผัวจ๋า เมียไม่ไหวแล้ว น้ำจะออกแล้ว อ๊ายยยยย...." แล้วกาญจนาก็กรีดร้องลั่นก้นสั่นระริก กัดริมฝีปากกลั้นเสียงครางหลับตาปี๋ เอกภพกระเด้งสู้ไม่ค่อยไหวเพราะขยับตัวไม่ถนัดก็ปล่อยให้สองผัวเมียกระเด้า ตามที่จะทำได้ ตอนนี้สุนทรถอนลำควยออกจากก้นเมียดังบั๊วะ มองเห็นรูก้นโบ๋น่าเสียวใส้แล้วกาญจนาก็ขมิบก้นค่อยๆ หุบลง จนรูตีบตัน ตรงแคมหีมีน้ำเมือกใสไหลเล็ดผ่านลำควยเอกภพเป็นทางลงไปเปรอะเก้าอี้เป็นหยาด หยด เอกภพพอได้จังหวะที่พอจะกระเด้าได้ ก็กระเด้งเอวขึ้นเร่าๆ จนกาญจนากดอกเขาไว้ตาปรือเยิ้ม

"พอก่อนภพขา.....กาญจน์เสียวหวิวๆ ไปหมด ขืนภพกระเด้าต่อต้องขาดใจตายแน่ๆ อูยย..เพิ่งเคยโดนรุมเย็ด ทำเอาน้ำแตกเร็วเลย เฮียขา....ดูสิเมียน้ำออกเยอะมากเลย อูยย.....ขอเมียพักก่อนนะ มันเสียวใจแทบขาด ช่างชวนเงี่ยนง่านอะไรอย่างนี้" แล้วกาญจนาก็หยัดกายลุกจากการคร่อมทับเอกภพ เดินเหมือนหมดแรงไปทิ้งตัวลงที่เตียงนอน ง่ามขามีน้ำใสย้อยเยิ้มเป็นทางยาว หล่อนนอนหอบหายใจรวยริน มองมาที่พราวตายิ้มให้อย่างหยาดเยิ้มแต่ตาปรือเหมือนคนหมดแรง

"เย็ดก้นแล้วมันไม่สกปรกเหรอ คุณกาญจน์ พราวกลัว แต่ที่เห็นคุณกาญจน์โดนเย็ด พราวก็เสียวตามไปน้ำแทบแตกตามเลย แต่นี่ก็น้ำเงี่ยนเยิ้มไปหมดแล้ว อูวว...อยากโดนบ้างเหมือนกันแต่ยังกลัวอยู่" พราวตาเอามือลูบไปตามลำตัวของกาญจนาเหมือนเป็นการปลอบกันและกัน แล้วกาญจนาก็ลุกขึ้นสวมเสื้อคลุมลวกๆ บอกให้ทุกคนรอสักครู่แล้วออกจากห้องไปกลับมาอีกทีก็เห็นหล่อนถือขวดขนาดย่อม เท่าขวดน้ำโพลาลิส ปลายขวดเรียวแหลมเห็นรูปกรวยขนาดเท่าปากกา แล้วยื่นส่งให้สุนทรพยักหน้าส่งสัญญาณ สุนทรจึงชวนพราวตาไปที่ห้องน้ำ

"คุณพราวโก่งก้นไว้นะ เดี๋ยวจะทำความสะอาดให้แล้วพราวจะรู้ว่ามันเสียวสุดยอด อา....ก้นคุณพราวนี่อวบกลมน่าเอามากเลย ไม่ได้อวบอ้วนมีไขมันแคมหีก็อวบอูม จนผมอยากจะเย็ดเลยนะนี่" พูดไปพลางก็เอานิ้วลูบปาดร่องก้นพราวตาที่โก้งโค้งให้ มือหล่อนค้ำยันที่โถชักโครกไว้ สุนทรก็หยอดน้ำอะไรสักอย่างลงที่ร่องก้นมันไหลผ่านลงไปถึงแคมหีแล้วย้อยลงจน หล่อนมองเห็นเป็นน้ำสีขาวข้น ยังไม่ทันจะได้คิดว่าอะไร สุนทรก็เสียบปลายขวดแล้วบีบน้ำนั้นเข้าไปในรูก้นพราวตารู้สึกเย็นวาบเข้าไป ภายในจนหล่อนสะดุ้งครางอื้อ แล้วสุนทรก็ชักขวดออกพราวตาก็เบ่งน้ำนั้นพุ่งพรวดสวนออกมา

"ทำอีกสักครั้งสองครั้งมันก็สะอาดแล้ว ผมใช้นมล้างก้นให้ ต่อไปคุณพราวจะเสียวจนติดใจ ผมขอเย็ดพราวไปด้วยแล้วกัน อูยย..เห็นหีพราวแล้วมันอดไม่ไหว" แล้วเขาก็เอาท่อนควยที่ยังแข็งอยู่แต่ยังไม่เท่าตอนเย็ดกาญจนา ตีที่ก้นหล่อนสองสามครั้งแล้วค่อยยัดไป พราวตาสายก้นรอระริกอยู่อย่างใจจดจ่อ พอเขาเสียบเข้าไปหล่อนถึงกับสะดุ้งสะท้านซี้ดปาก เท่านั้นไม่พอ สุนทรก็เสียบปลายหัวขวดอันเดิมใส่เข้ารูก้นไปด้วยกระเด้าเย็ดหล่อนไปด้วย เนิบๆ

"อ๊อยย....คุณทรขา.....พราวเสียววูบวาบไปหมดแล้ว อูยยย...ทำไมมันเสียวอย่างนี้ อ๊าย......" สุนทรชักขวดออกอย่างรวดเร็วพราวตาก็ขมิบก้นเบ่งน้ำนมพุ่งออกจนเปรอะหน้าท้อง สุนทร แต่เขาก็ไม่ได้ขยับออกไปไหนยังคงกระเด้าเย็ดหล่อนต่อไป

"อูววว....พราว หีคุณมันหยุ่นนุ่มดีเหลือเกิน มันตอดควยผมด้วย อูยย....มิน่าเอกภพถึงรักนักหนา ขอผมกระเด้าอีกหน่อยเถอะ อูยย....เสียวดีเหลือเกิน" พราวตาก็สุดเสียวเช่นกัน โดนแหย่ยัดก้นทั้งโดนเย็ดหี จนหล่อนก็สุดทนเพราะเงี่ยนง่านตั้งแต่เห็นเขาเย็ดกาญจนาแล้ว

"อูยย....เย็ดพราวแรงๆ เลยคะ ทรขา....พราวเสียวจนน้ำจะออกแล้ว อูยย...เย็ดให้พราวน้ำแตกไปเลย อ๊อย..........เสียวที่สุดเลยทรขา......แรงๆ คะ อูยย...." เร่งเร้าเขาไปหล่อนก็เอามือข้างหนึ่งเค้นคลึงเต้าอวบไปด้วย สะโพกก็เด้งรับการกระแทกของเขาจนหล่อนสุดทานทน สุนทรหยิบขวดนมแหย่ยัดรูก้นหล่อนเข้าไปอีกครั้งโดยที่พราวตายังไม่ทันตั้ง ตัว เท่านั้นแหละหล่อนถึงกับสะท้านเฮือกใหญ่โพรงหีบีบรัด รูก้นขมิบแรงทั้งน้ำนมทั้งน้ำเงี่ยนก็พร่างพรูไหลออกมาจนหล่อนขาสั่นระริก เสียงครางขาดหายเป็นห้วงๆ สักพักสุนทรก็ถอนควยออกจากหล่อนแล้วก็ราดน้ำล้างจนสะอาด พราวตาต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างสุดเสียวซ่าน

"เป็นไงครับ พราว เสียวมั้ย ทีนี้พราวจะได้โดนเย็ดก้นบ้างแล้ว ไปเถอะ ไปที่ห้องกัน"

"อูยยย....ทรขา พราวขาสั่นไปหมด ไม่นึกว่ามันจะเสียวได้ขนาดนี้ ขอพราวนั่งพักแป้บนึง อูยยย....มันเสียวเหลือเกิน"

เมื่อสุนทรออกจากห้องน้ำพร้อมกับพราวตา ก็เห็นเอกภพกับกาญจนาอยู่ในท่านอนตะแคงกลับหัวกลับหาง กาญจนายกขาข้างด้านบนอ้าให้ใบหน้าเอกภพซุกเลียร่องหีอยู่ ส่วนหล่อนก็อมรูดควยเขาจนเป็นมันเลื่อม ท่อนควยเอกภพกับสุนทรมีขนาดใกล้เคียงกันแม้ไม่ใหญ่โตมากแล้วความยาวก็ไม่ได้ เป็นรองใคร พอเห็นพราวตากับสุนทรเดินออกมา ทั้งคู่ก็ผละออกจากกันขยับพื้นที่ให้พราวตาไปนอนบนเตียง สุนทรขึ้นไปนอนหงายแล้วบอกให้พราวตาขึ้นคร่อม


"มาสิพราว ขึ้นมาเย็ดกัน คุณภพค่อยตามมาทีหลัง อา...หีพราวนี่มันน่าเย็ดไม่แพ้กาญจน์เลย มันอวบอูมดี อา...อย่างง้านยัดควยเข้าไปเลย อูยย...มันดูดมิดลำแล้ว"

"พราวยังเสียวไม่หายเลยทรขา.....ไม่นึกว่าจะได้เย็ดมันส์ๆ แบบนี้ พี่ภพขา....ดูสิเมียเย็ดสุนทรแล้ว อูยยย.....ผัวเงี่ยนมั๊ย....ที่เห็นเมียเย็ดคนอื่น"

"เงี่ยนสิจ๊ะ เราไม่เคยเย็ดกับคนอื่นเลย มันช่างตื่นเต้นดีจัง เอาให้สุดๆ ไปเลยนะเมียจ๋า....โอ้วววว....กาญจน์ช่วยดูดควยให้ผมที แล้วค่อยไปเย็ดพราวต่อ" กาญจนาไม่ได้ดูดอมอย่างที่เขาขอ หล่อนกลับลุกไปทับร่างของเอกภพจ่อปลายควยเขาเข้าร่องหีได้ก็กดกระแทกลงไป ขย่มเอาเป็นเอาตายทั้งๆ ที่เพิ่งเสร็จสุขไปแล้วไม่นานนี้เอง เอกภพครางอู้ด้วยความเสียวซ่าน โอบคอกาญจนาโน้มลงมาแนบประกบจูบอย่างเร่าร้อน กาญจนาก็ส่ายกระเด้าบั้นเอวเย็ดเขาอยู่ยวบๆ พราวตามองเห็นก็อดเสียวสะท้านไปด้วยไม่ได้ เพราะตั้งแต่อยู่กินกับผัวคนนี้มาจนป่านนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนคู่ขาเลยสักครั้ง พราวตาก็ห่มสะโพกกระเด้าแข่งกับกาญจนาอย่างเร่าร้อนเช่นกัน

"อูววว...ผัวก็เย็ดกับกาญจน์แล้ว มันช่างน่าดูเหลือเกิน ทำให้พราวเงี่ยนมากเลยผัวขา......อูยย ควยสุนทรก็เย็ดมันส์ มันเข้าสุดลำ คับแน่นดีจังเลย ผัวขา..เมียเงี่ยนอีกแล้ว ทำไมมันเสียวไปหมดอย่างนี้" สักพักกาญจนาก็หยุดการเคลื่อนไหวบั้นเอว แล้วลุกถอนตัวออกจากเอกภพ สะกิดให้เอกภพไปร่วมกับสุนทรและพราวตา เอกภพเข้าไปนั่งยองๆ อยู่ด้านหลังพราวตาจับจ่อควยไปตรงร่องก้นเมียสุดสวาทพราวตาก็หยุดการขยับโยก เอี้ยวตัวมามองแก่นกลางของผัวรักอย่างตื่นเต้น

"วันนี้ขอผัวเย็ดก้นเมียหน่อยนะ พราวจ๋า.....เอาให้เสียวซ่านไปเลย โอวว..มันคับแน่นจริงๆ" เอกภพค่อยๆ คืบเสียบไปทีละน้อย พราวตาเบ้หน้าด้วยความเจ็บปนเสียว กาญจนาจึงเข้าไปประกบโน้มใบหน้าหล่อนเข้าจูบดูดดุนแลกลิ้นอย่างหื่นกระหาย สุนทรก็เอื้อมมือเข้าไปสอดที่หว่างขาเมียรักช่วยแหย่แยงเพิ่มความเสียวซ่าน เข้าไปอีก ตอนนี้ภาพที่เห็นคือกาญจนาคุกเข่าข้างลำตัวสุนทรหันก้นไปทางไหล่ของสุนทรแลก จูบกับพราวตา เอกภพนั้นก็สอดเสียบทางบั้นท้ายสุดที่รักของตนโดยมีสุนทรโดนพราวตาคร่อมทับ ดูเหมือนจะชุลมุนชุลละเกไปหมด แต่ก็ทำให้ทั้งสี่เสียวสะท้านสุดบรรยายในการเปลี่ยนรูปแบบเซ็กซ์ที่เคยทำมา แต่เดิม ตอนนี้ไม่รู้เสียงใครเป็นเสียงใครครางระงมอื้ออึงทั่วห้องไปหมด พอควยเข้าหมดลำเอกภพก็เริ่มสาวเข้าออกยาวๆ เน้นๆ จนรู้สึกว่าเริ่มคล่องตัวก็เร่งแรงและเร็วขึ้นทำเอาพราวตากระเด้งกระดอนไม่ เป็นท่า จูบกับกาญจนาไม่ถนัดเสียแล้ว

"อูยย....ผัวขา ทำไมวันนี้ควยแข็งจัง มันเข้าแน่นเต็มรูเมียไปหมด"

"ก็เมียเพิ่งเคยถูกเย็ดก้นครั้งแรกนี่นา อูย.....ตูดตอดขมิบเสียวควยไปทั้งลำเลย เมียจ๋า อูยยยย.....ขืนเย็ดต่อ น้ำแตกแน่ๆ เมียจ๋า โอยย....." เอกภพกระเด้าต่อได้สองสามที ก็ถอนลำควยออก มองเห็นรูก้นเมียรักกลวงเป็นรูเป็นสีแดงน่าเสียวใส้ แล้วมันก็หุบเข้าจนสนิท เขาถอยออกมานั่งมองข้างๆ ปล่อยให้พราวตาขย่มโขยกต่อกับสุนทร ตอนนี้เขาเห็นกาญจนาเข้าไปถ่างขากว้างคร่อมหน้าสุนทรส่ายบดสะโพกเข้ากับหน้า ของสุนทรหันหน้าไปประชิดกับพราวตาส่งจูบแลกลิ้นกันพัลวันแต่ก็จูบแบบไม่ถนัด เพราะต้องโยกขย่ม แล้วกาญจนาก็เอื้อมมือไปบีบคลึงเต้านมกลมอวบที่มันกระเด้งกระดอนตามจังหวะ โยกของพราวตา ได้ยินเสียงครางฮึมๆ ของสุนทรเป็นระยะ

"เฮียขา.....หีเมียรสชาติดีมั้ย.....อูวววว วันนี้เมียน้ำแตกมากกว่าที่เคยเลย อา...สอดลิ้นเข้าลึกๆ คะเฮียขา........อูยยยย พราวเย็ดผัวกาญจน์ให้น้ำแตกคาเลยนะ กาญจน์อยากให้ผัวมีความสุขแปลกใหม่บ้าง อ๊อย.....กาญจน์จะเสร็จอีกแล้ว ทำไมวันนี้ช่างเงี่ยนถึงใจจริงๆ อื้อๆ......."
เอกภพคิดในใจว่าเขากับเมียรักเป็นคนเซ็กซ์จัดแล้ว ยังดูด้อยกว่าคู่ของสุนทรกับกาญจนาเสียอีก ทั้งคู่ดูจะช่างสรรหารูปแบบแปลกใหม่ให้กับเรื่องบนเตียงได้โลดโผนกว่าเขา เสียอีก จึงไม่แปลกใจว่าทั้งคู่ดำรงชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมาจนถึงอายุ 50 กว่าได้อย่างไร ดูรูปร่างกาญจนาก็ไม่ได้หย่อนคล้อยหรือเหี่ยวย่นไปเท่าใดเลย อาจจะเป็นเพราะทั้งคู่ใช้ชีวิตนักธุรกิจไม่ได้ตรากตรำงานหนักอย่างกรรมกร หรือชาวนาชาวสวน รูปร่างจึงไม่ได้บุบสลายไปมาก เขากับเมียเองก็รับราชการอยู่ช่วงหนึ่งก่อนที่จะลาออกมาอยู่บ้านเฉยๆ เพราะลูกสาวขอร้องไม่อยากให้พ่อแม่ลำบาก เลยหันมาทำด้านการค้าร้านค้าเล็กๆ จึงมีเวลามาก เรื่องบนเตียงจึงแทบจะว่าบ่อยกว่าปกติเมื่อเทียบกับอายุของคนรุ่นนี้ เขาก็ช่างโชคดีที่ได้เจอคู่รักที่มีความต้องการด้านนี้สูงพอๆ กัน มองไปที่พราวตายอดยาหยีดูหล่อนจะชื่นชอบอย่างมาก ขย่มเย็ดสุนทรอย่างไม่รู้จักเหนื่อย ซี้ดปากครางจนเขาเริ่มจะมีอารมณ์ร่วม ในใจยังคิดว่าสุนทรช่างอึดจริงๆ ยังไม่ได้หยุดพักแต่ยังไม่เห็นเขาจะเสร็จสู่สวรรค์เลย เอกภพนอนรูดท่อนเอ็นประจำกายมองเมียตนเริงรักได้อีกหน่อยก็ดึงมือหล่อนให้ สัญญาณว่าให้มาหาเขา พราวตาก็ถอนตัวออกอย่างเสียดาย

"เมียกำลังมันส์เลยผัวขา....จะเล่นท่าไหนอีก เดี๋ยวจะเย็ดให้หีแฉะไปเลย"

"พราวมาเย็ดพี่มั่งสิ แต่เอาตูดเย็ดพี่นะ นั่งทับพี่แล้วให้สุนทนเย็ดหีเมียต่อ สุนทรโดนทับอย่างเดียวเดี๋ยวเมื่อยแย่ กาญจน์เอาหีมาให้เลียหน่อย อยากลิ้มหีคุณกาญจน์บ้าง มันโหนกนูนจนผมอดใจไม่ไหวเลย อูวว......พราวค่อยกดก่อนนะ เข้าที่แล้วค่อยเอาเต็มที่" พราวตานั่งทับตรงหน้าท้องพี่ยอดผัวรัก หันหลังให้เขาพร้อมกำท่อนเอ็นผัวรักรูดจนมันแข็งเต็มที่ก็กำตั้งเด่หย่อนก้น ลงไปค่อยๆ กดลงใบหน้าเหยเก
"อึ้ย......พี่ภพ วันนี้ควยผัวแข็งกว่าเดิมจริงๆ สงสัยแปลกท่า ดูจะเงี่ยนกว่าเดิมมากเลย ดูสิเส้นปูดขึ้นเลย อา.....มันเข้าก้นเมียแล้ว สมใจผัวหรือยังคะผัวขา.......อูยยยย ทำไมมันแน่นอย่างนี้" ตอนนี้ไม่ได้ยินเสียงโต้ตอบจากเอกภพเพราะกาญจนาเข้าไปนั่งคร่อมหน้าเขา แล้วเอื้อมมือมาสอดใต้รักแร้พราวตาโอบเข้าที่อกตูมบีบเค้นอย่างหนักหน่วง ปากก็จูบไซ้ไปตามแผ่นหลังซอกคอของพราวตา
"อา....ลิ้นคุณภพช่างระรัวดีจังเลย พราวจ๋า......เต็มหลืบร่องหีกาญจน์ไปหมดเลย อร่อยหีจังเลย พราวจ๋า.....ผัวพราวเก่งจัง กาญจน์ซ่านหีไปหมดเลย เฮียขา....เข้าไปเย็ดหีพราวสิ คงเข้าที่แล้ว คราวนี้เย็ดให้น้ำแตกไปเลย อุ้ย....ภพขา...ช่างรู้ใจจริง บี้แตดกาญจน์ด้วย อ่ะ อ๊อยยย.....ดีคะ แรงๆ ทั้งเลียทั้งบี้แตด อา.." บัดนี้สี่คนผัวเมียผู้เจนจัดเรื่องบนเตียงต่างก็งัดฝีไม้ลายมือของตนมาใช้ อย่างถึงกึ๋น พราวตาเอนหลังไปพิงกับกาญจนาแล้วก็เอี้ยวหน้ารับจูบแลกลิ้นจนแทบจะพันกัน เมือกน้ำลายไหลย้อยไปตามริมฝีปาก โดยไม่ได้สนใส่ใจว่าขณะนี้สุนทรเข้ามานั่งยองๆ อยู่ตรงหน้าขาจับขาถ่างอ้ากว้าง แล้วสืบสอดลำเอ็นที่แข็งโด่ไม่แพ้เอกภพเข้าพรืดเดียวมิดลำ

"อ่ะ อุ้ย......ทรขา จะเย็ดพราวแล้วเหรอ เต็มที่เลยคะ พราวเงี่ยนสุดทนแล้ว อูยย....มันคับตื้อไปหมดเลย มันเสียวซ่านอย่างนี้นี่เองเวลาโดนเย็ดสองรู ผัวขา....เย็ดตูดเมียแรงๆ ได้แล้ว มันเริ่มคล่องแล้ว อึ้ยยย.....มันเสียวไปหมด พราวน้ำแตกแน่ๆ ผัวขา..." ถึงแม้จะผ่านบทรักสุดสวาทมาหลายสิบปี แต่ไม่เคยสุดสวิงปานนี้พราวตาก็สุดที่จะทานทน โดนยัดเข้าสองรู เต้าอวบสองข้างก็โดนกาญจนาบีบคลึงจาก ด้านหลังหล่อนก็แนบประชิดกับอกนิ่ม ซอกคอ ไหล่ แก้มก็โดนพรมจูบระไปทั่ว จะบิดร่อนกายไปไหนก็ไม่ได้เหมือนโดนล้อกไปทั้งตัว ได้แต่คราญครางสุขสมไปกับบทสวาทที่โลดโผนเร่าร้อน สุนทรก็โหมกระแทกเข้าโพรงถ้ำอยู่สวบๆ เอกภพก็เด้งสวนขึ้นอยู่เป็นระยะ กาญจนาเองก็คงจะเงี่ยนง่านไม่แพ้กัน ละมือข้างหนึ่งจากเต้าอวบใหญ่ของพราวตาล้วงไปที่แคมหีตนที่โดนเอกภพเม้มขบ แคมอยู่ ก็ตวัดเร่งนิ้วอย่างเร็ว ปากก็คาบเม้มที่ไหล่พราวตา หลับตาปี๋

"โอยย...ทรขา...แรงๆ คะ พราวจะไม่ไหวแล้ว พราวจะแตกแล้ว เย็ดพราวให้น้ำเล็ดไปเลย มันเสียวไปหมดแล้ว" พราวตายั้งแขนยันกายตัวเองไว้ให้เป็นหลักมั่นเพื่อรับการโหมกระแทกของสุนทร ซึ่งตอนนี้เขามีแรงเท่าไหร่ก็เร่งฝีจักรสุดฤทธิ์ พราวตาเสียวซ่านไปหมดทั้งการ ร่องรูบีบรัดแรงพร้อมๆ กับขมิบหูรูดก้นหนักหน่วงอยู่ยุบยับทำให้ผัวรักเองก็สุดทน ได้แต่ระรัวลิ้นเข้าขอบแคมกาญจนาแข่งกับนิ้วหล่อนที่ตอนนี้ก็ล้วงควักจนแทบ จะมองไม่ทัน

"ภพขา.....กาญจน์ไม่ไหวแล้ว อี้ๆๆ.....น้ำแตกแล้ว...อ๊าาาาาาาาาาาาา"
แล้วกาญจนาก็เกร็งนิ้วกดอย่างแรงค้าง หน้าขาสั่นระริกแล้วน้ำรักของหล่อนก็พุ่งพรวดปานน้ำประปาแตกเข้าใส่หน้า เอกภพอย่างเต็มรักเปรอะไปหมด จนเอกภพต้องเอาสองมือมารั้งก้นหล่อนดันขึ้นก่อนที่กาญจนาจะทิ้งตัวนอนลง ข้างๆ มองเห็นสุนทรขบกรามโหมกายกระแทกกระทั้นเข้าใส่พราวตาไม่ยั้ง
"พราวก็ มะ ม่าย.....หวายแล้ว ผัวขา.....อ๊ายยยยยยย" พราวตารีบคว้าคอสุนทรเข้ากอดแน่นแยกฟันหลับตาปี๋ร่างเกร็งค้างพอๆ กันกับสุนทร

"ฮื่อๆ.....ผมก็ออกแล้ว หีพราวมันตอดแรงมาก อู้ยยย......" มีคนเดียวที่ไม่มีเสียงเลยตอนนี้คือเอกภพ เขาขบกัดกรามสองมือจับตรงเอวพราวตาบีบแน่นดีดดันตัวเกร็ง ตามลำคอมองเห็นเส้นปูดโปน หน้าอกหน้าท้องมีรอยของการเกร็งกล้ามเนื้ออย่างแรง ทั้งสี่คนต่างเสร็จสมอารมณ์ใคร่กันอย่างดุเดือด สุนทรถอนตัวออกมาลำควยที่มันแข็งเด่เมื่อก่อนก็อ่อนตัวลงห้อยย้อยอยู่ ฉ่ำได้ด้วยเมือกขาวข้น หน้าขาก็เปรอะไปด้วยน้ำเมือกใสๆ พอสุนทรถอนตัวออกไปเอกภพก็ผลักร่างพราวตาพลิกไปนอนข้างๆอย่างเบาๆ ตอนนี้พราวตานอนตะแคงหอบหายใจรวยริน รูก้นมีน้ำเมือกขาวไหลย้อยลงไปตามแก้มก้นราดลงไปยังผ้าปูนอน หน้าขาหล่อนก็เปรอะเปื้อนไปหมด กาญจนาที่ถึงจุดไคลแมกซ์ก่อนใคร พอได้พักประเดี๋ยวก็ลุกขยับไปหาสุนทรผัวรักอ้าปากดูดเลียอาวุธประจำกายคู่ บุญที่ตอนนี้หมดฤทธิ์ไปเสียแล้ว แล้วหล่อนก็หันมาที่พราวตาที่นอนตะแคงคู้ขาทับกันอยู่ก้มลงไปแลบลิ้นเลียไป ตามซอกขา

"อุ้ยย...คุณกาญจน์ พราวยังเสียวไม่หายเลย อย่าเพิ่งเลียเลยคะ อูยยย...ใจแทบขาด" แล้วทั้งสี่ผัวเมียก็ต่างประกบกอดคู่ใครคู่มัน ส่งยิ้มให้กันอย่างรักใคร่ ทุกคนต่างสารภาพถึงความสุขสันต์ที่ได้รับ กอดจูบกันอย่างดูดดื่ม พอพักได้เรี่ยวแรงแล้วสุนทรกับกาญจนาก็พากันลุกสวมเสื้อผ้าอย่างลวกๆ กลับห้องไปอย่างโผเผแทบหมดเรี่ยวแรง พราวตากับเอกภพ ยังกอดกันอยู่ที่เตียง

"ไม่นึกเลยนะคะคุณพี่ เราจะมาเล่นกันซะโลดโผนขนาดนี้ ทำเอาเหนื่อยแทบขาดใจเลย แล้วคุณพี่เป็นยังไงมั่ง ยังมีแรงไหวไหมคะนี่"

"คงต้องพักเอาแรงหลายวันเลยมั้ง ฮ่ะๆๆๆ พี่ก็เล่นซะลืมอายุเลย พราวจ๋า พี่มีความสุขจังเลย แต่ถ้าจะทำแบบนี้บ่อยๆ พี่ตายแน่ๆ ฮ่ะๆๆ"

"นานๆ ค่อยเปลี่ยนรูปแบบทีก็ไม่เป็นไรคะ แต่ต้องกับคนที่รู้ใจเราเท่านั้น เก็บเรื่องเงียบได้ พราวไม่นึกว่าคุณสุนทรกับกาญจนาเขาจะทำได้ขนาดนี้เลย ถ้าพี่ภพมีความสุขน้องก็ไม่ขัดหรอกคะคุณพี่ เราก็เหมือนครอบครัวเดียวกันแล้ว หาความสุขบั้นปลายชีวิตบ้างก็ไม่เป็นไรหรอก"

"ขอบใจนะพราวที่เข้าใจ งั้นก็เป็นอันสบายใจ ช่วงนี้ครอบครัวเราก็คงจะมีแต่ความสุขนะ ลูกๆ เราก็เป็นฝั่งเป็นฝาหมดห่วงไปแล้ว ก็ได้แต่อวยพรให้เขาครองคู่อยู่กันตราบนานเท่านานก็แล้วกัน เรามีหน้าที่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนเขาได้แค่นี้ล่ะ นอกนั้นก็เป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องดูแลกันเอง"

"คะ น้องคิดว่าพวกเขาต้องมีความสุขแน่ๆ ทั้งสองออกจะรักใคร่กันยังกะอะไรดี ลูกแพรเปลี่ยนจากคนช่างเจรจาสนุกสนานมาเป็นคนเรียบร้อยขึ้น เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเพราะหมอธร หมอธรก็เลิกเสเพลเพราะรักลูกแพร คุณกาญจน์เองก็รักใคร่ลูกเรายังกะลูกตัวเอง แค่นี้น้องก็หมดห่วงแล้วคะ รอเลี้ยงหลานกันดีกว่านะคะคุณพี่" ต่างสนทนากันไปได้สักพักใหญ่ก็พากันหลับไหลในค่ำคืนที่สุดแสนจะซาบซ่านสุด สวิง..............................

_____________________________________________
พรหมลิขิต ผิดคิว ตอนที่ 27
December 20 2009 at 9:49 PM 

--------------------------------------------------------------------------------

หลังจากงานวิวาห์ของแพรวากับธนธรณ์ผ่านไป วีรพลก็กลับมาทำงานตามปกติ ทั้งงานที่โรงพยาบาล งานบริษัทของพ่อเขาที่ได้รับเอกสารทุกสัปดาห์จากผ่องนภา เลขาฯของพ่อเขา กลับมาถึงบ้านก็มาดูงานสวนกล้วยไม้ซึ่งเริ่มเป็นรูปร่างอย่างที่เขาตั้งใจ อยากมี ตอนนี้วีรพลเป็นห่วงอยู่เรื่องหนึ่งคืออาการป่วยของคนรักที่ทั้งหล่อนและ เพื่อนรักไม่ยอมปริปากบอกเลย ถามทีไรก็เลี่ยงไปทุกที เพียงแต่ตอนนี้ก็ไม่ได้กังวลมากนัก เพราะวิภาวรรณก็ไม่ได้มีอาการร้ายแรงอะไร มีแค่วิงเวียนศีรษะและก็เป็นลมบางครั้ง ตอนนี้เขาเลยต้องให้วิภาวรรณมาอยู่ด้วยทุกครั้งที่เขากลับมาบ้าน สรุปก็คือทุกวัน ตอนนี้วิภาวรรณบอกเขาว่างานที่ธนาคารหล่อนสะสางเกือบเรียบร้อยหมดแล้ว อีกสองสัปดาห์ข้างหน้าถึงวันสิ้นเดือนหล่อนก็จะลาออกพร้อมกับแพรวามาอยู่ บ้านอย่างที่วีรพลขอร้อง ส่วนแพรวาก็จะไปอยู่ช่วยงานที่บ้านใหม่กับธนธรณ์ บ้านเรือนไทยสองหลังบัดนี้กลายเป็นพื้นที่บ้านอันเดียวกันเรียบร้อยไปแล้ว วิภาวรรณก็มาอยู่กับวีรพลอย่างเปิดเผยโดยที่คนงานในบ้านรู้กันหมด จะมีบางครั้งที่หล่อนจะไปนอนเรือนไทยของตน แต่ส่วนใหญ่ก็จะขลุกอยู่กับวีรพลตลอดยามที่เขาอยู่บ้าน วันหยุดวันนี้ก็เช่นกันถึงยามสายวิภาวรรณก็จะอยู่ห้องทำงานกับวีรพลช่วยกัน ดูเอกสารงานบริษัท ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน คนงานในบ้านต่างก็แยกย้ายกันทำงานโดยแทบจะไม่เข้าไปยุ่มยามที่ห้องทำงานของ วีรพล จะมีก็เพียงแต่ปิ่นเท่านั้นที่เข้าไป ปิ่นเองก็รู้ดีว่ามันเป็นห้องส่วนตัวของเจ้านายหากไม่จำเป็นหล่อนจะไม่เข้า ไปเลย เพราะทั้งคู่มักจะแอบมีบทกุ้กกิ้กหวานแหววกันอยู่บ่อยๆ วันนี้ทั้งคู่ก็อยู่ห้องทำงานเช่นเดิม เมื่อช่วยกันตรวจเช็คเอกสารจนหมดแล้วก็แสดงบทรักหวานแหววตามประสาคนรัก วิภาวรรณนั่งบนตักวีรพลที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ล้อเลื่อนบุหุ้มหนังเนื้อดีตัว ใหญ่ใกล้กับโต๊ะทำงาน หล่อนกอดคล้องคอเขาฟัดจูบกันอย่างดูดดื่ม วีรพลก็กอดร่างหล่อนไว้หลวมๆ สักพักก็ได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ยังไม่ได้ขยับตัวไปไหน ประตูก็ถูกผลักเปิดเข้ามา

"อุ้ยตาย.....ขอโทษคะพี่พล พี่ภา แพรไม่ได้ตั้งใจ" แพรวาเข้ามาเห็นทั้งสองเล่นบทพระบทนางพอดีก็ตกตะลึง ละล่ำละลักขอโทษขอโพยแล้วก็รีบออกไปแล้วปิดประตู วีรพลผละจากวิภาวรรณก็เดินตามออกไป
"แพร....มาถึงนานแล้วเหรอ แล้วธรล่ะ ไม่มาด้วยเหรอ"
"มาคะพี่พล แต่พี่หมอเดินตามช่างไปดูเค้าทำสวนกล้วยไม้น่ะคะ แพรซื้อของทำกับข้าวมาด้วยเลยให้พี่ปิ่นเอาไปเก็บที่ครัวแล้วก็จะไปหาพี่ภา กับพี่พล ฮิฮิๆ.... ไม่นึกว่าจะสวีทหวานกันอยู่ มิน่าล่ะ พี่ปิ่นถึงไม่ยอมพาแพรเข้าไป แพรเลยเข้าไปเอง ฮิฮิๆๆ" แพรวาพูดหน้าระรื่นปนทะเล้นหยอกล้อวีรพล

"งั้นก็ไปหาพี่ภาเค้าสิ คงเดินขึ้นข้างบนไปแล้วล่ะ เดี๋ยวพี่จะไปหาธรมัน ไปสิ แพร" วีรพลเขินๆ นิดหน่อยแต่ก็ยังตีหน้าขรึม แล้วก็เดินผละจากแพรวาเข้าไปในสวน แพรวาจึงเดินขึ้นไปชั้นบน หล่อนเดาออกว่าวิภาวรรณต้องไปที่ระเบียงที่โปรดของวีรพลแน่ๆ แล้วก็ไม่ผิด เห็นวิภาวรรณยืนหันหลังให้หล่อนอยู่ วิภาวรรณสวมกางเกงวอร์มขายาวสีดำ แต่แนบสัดส่วนโดยเฉพาะตั้งแต่เลยเข่าขึ้นไปยันสะโพก ขาเรียวยาวได้สัดส่วนของหล่อนทำให้ดูสูงยาวเป็นกอง เสื้อก็เป็นเสื้อยืดรัดรูปสีดำเช่นกันแขนยาวเลยข้อศอกไปหน่อย ผมดำขลับยาวตรงเกือบกลางหลัง มองจากข้างหลังแพรวาก็รู้สึกแปลกตาไปนิดที่ปกติวิภาวรรณจะแต่งตัวอยู่กับ บ้านด้วยชุดเสื้อกระโปรงหวานๆ หรือไม่ก็เสื้อกางเกงสีหวานๆ เย็นตา แต่คราวนี้หล่อนแต่งกายแบบกระชากแนวของตัวเองไปเลย ซึ่งนานๆ จะเห็นวิภาวรรณเปลี่ยนลุ้คซะที สงสัยยอมเปลี่ยนสไตล์เพื่อเอาใจหมอหนุ่มแน่ๆ มิน่าล่ะ วิภาวรรณถึงไม่ยอมแก่ตัวเลย ยังคงรูปเค้าความสวยสาวอยู่ได้จนอายุปูนนี้ หน้าหวานๆ ของหล่อนมันช่างอ่อนกว่าวัยซะจนมีคนเดาอายุผิดหมดเลย แพรวาเดินย่องเบาไปข้างหลังวิภาวรรณแล้วเข้าโอบกอดแน่น

"คุณภาครับ เนื้อตัวคุณภานุ่มนิ่มน่ากอดมากเลยครับ ฮิฮิ" แพรวาทำเสียงล้อเลียนทำยังกับว่าเป็นเสียงวีรพล วิภาวรรณสะดุ้งนิดๆ ทั้งๆ ที่หล่อนก็คาดเดาไว้แล้วว่าแพรวาต้องตามมาเย้าแหย่หล่อนแน่ๆ จากที่เห็นเหตุการณ์เมื่อครู่ หล่อนแกะแขนที่แพรวากอดกุมอยู่ออกแล้วก็หันกลับมา

"บ้าน่า แพร เล่นอะไรไม่รู้ จะเป็นแม่คนแล้วนะยังจะมาทำเล่นเป็นเด็กสาวไปได้" วิภาวรรณค้อนแพรวาขวับใหญ่ นัยน์ตาเหมือนจะทำดุ แต่มีประกายยิ้มอายๆ ให้เห็นอย่างชัดเจน เพราะมุมปากหล่อนเหมือนอมยิ้มอยู่ตลอด

"แหม....ทำเป็นอาย ไม่ต้องอายแพรหรอก ดูสิหน้างี้แดงไปหมดแล้วค่า ฮิฮิๆ.... เอ...พี่ภาคะ แพรขอถามหน่อยเถอะ พี่ภาไม่เคยเปลี่ยนที่คาดผมเลยเหรอ เนี่ยแพรเห็นทีไรก็อันนี้ตลอดเลย มันมีความหมายสำคัญอะไรน้า....รู้สึกพี่ภาจะชอบอันนี้ซะเหลือเกิน"

"เอ่อ...ก็พลเค้าซื้อให้น่ะ ไม่อยากให้เขาเสียใจว่าเราไม่สนใจของที่เขาให้มาก็เลยใส่ตลอด ว่าแต่วันนี้มีอะไรจ๊ะถึงได้มาถึงนี่"

"แหม....ก็คิดถึงสิคะ อีกหน่อยเราก็คงจะไม่ค่อยได้พบหน้ากันแล้วต่างคนต่างแยกย้ายกันไป วันนี้แพรซื้อของทำกับข้าวมาด้วย ให้พี่ปิ่นเอาไปเก็บที่ครัวแล้ว เดี๋ยวเราไปทำกับข้าวให้สองหนุ่มกับพวกคนงานทานกันนะคะพี่ภา"

"ก็ดีจ๊ะ วันนี้มีเพื่อนมาทานข้าวเพิ่มด้วย คงจะสนุกดี แล้วหมอธรไปไหนละจ๊ะ พี่ยังไม่เห็นหน้าเลย"

"พี่หมอเดินไปดูสวนกล้วยไม้น่ะคะ พี่พลก็ตามออกไปแล้ว แพรเลยเดินขึ้นมานี่ อาการพี่ภาเป็นยังไงบ้างคะ"

"ก็ยังเวียนหัวบางครั้งนะจ๊ะ แต่ก็ไม่มีอะไรร้ายแรงกว่านี้แล้ว"

"แพรว่าพี่ภาบอกพี่พลเค้าไปเถอะ ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน แพรว่าพี่พลจะดีใจด้วยซ้ำที่จะได้เป็นพ่อคนแล้ว ถึงพี่ภาปิดไปก็เท่านั้น ยิ่งนานเข้าอาการมันก็ยิ่งฟ้อง ถึงตอนนั้นพี่พลอาจจะโกรธก็ได้ที่ไม่ยอมบอก"

"แต่พี่ยังไม่มั่นใจนี่นา ถึงจะรู้ว่าตั้งท้องแล้ว แต่ก็ยังมีปัญหาเรื่องเม็ดเลือดไม่สมบูรณ์อาจจะตั้งท้องไม่ครบกำหนด หรือบางทีอาจจะไม่มีโอกาสได้คลอดก็ได้ พี่กลัวจะเสียลูกไป ถึงตอนนั้นพลเองเค้าก็คงเสียใจมากแน่ๆ พี่อยากให้มั่นใจกว่านี้ว่าพี่จะสามารถมีลูกได้ตามปกตินะจ๊ะ"

"โธ่พี่ภา สามีเป็นหมอนะคะเรื่องอะไรที่เค้าจะยอมให้ภรรยาเป็นอะไรไปโดยที่ไม่คิดหาทาง รักษา พี่ภาบอกพี่พลไปเถอะจะได้คิดหาทางรักษา แพรคุยกับพี่หมอแล้วเค้าก็บอกว่า รักษาได้ไม่ยากหรอกถ้ารีบทำการรักษาแต่เนิ่นๆ พี่เค้าทั้งสองก็เก่งอยู่แล้วพี่ภาจะกลัวอะไรคะ แพรก็อยากให้พี่ภาหายนะคะ และก็ไม่อยากให้พี่พลเค้าต้องมากังวลสงสัย เพราะหลังๆ ที่เจอกันทีไรพี่พลเค้าถามตลอด เหมือนกับว่าไม่เชื่อผลการตรวจที่เราบอกเค้าไป พี่พลคงมองอาการพี่ภาออกแหละคะ นะคะอย่าปิดบังอีกเลย มีแต่จะทำให้มันแย่ลงเปล่าๆ"

"ก็ได้จ๊ะ ขอบใจนะจ๊ะที่แนะนำ ตอนนี้พลเค้าก็ไม่ค่อยเครียดแล้ว เดี๋ยวพี่จะบอกเค้าเอง เราจะได้สบายใจกัน ตกลงมั้ยจ๊ะ"

"คะ แพรดีใจจังจะได้เป็นคุณน้าแล้ว สาธุ...ขอให้หลานของแพรออกมาน่ารักเหมือนคุณพ่อคุณแม่ด้วยเถอะ แพรจะมาหยอกหลานเล่น แล้วพี่ภาจะไม่จัดงานแต่งงานเหรอคะ เดี๋ยวจะสายไปนะคะ ท้องโต จะเป็นเจ้าสาวคงไม่เหมาะแน่ๆ"

"พี่คิดว่าจะไม่จัดนะจ๊ะ เอาแค่จดทะเบียนแล้วก็เลี้ยงกันเฉพาะคนสนิทก็พอ ตอนนี้พลก็ยังไม่เคลียงานที่บริษัทได้หมด คงต้องรอไปอีกสักระยะน่ะจ๊ะ"


"ว้า....เสียดายจัง งานของแพร พี่ๆ ทั้งสองก็เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้ พอถึงคราวของพี่ๆ แพรกลับไม่ได้ตอบแทนเลย แต่ก็แล้วแต่พี่ภานะคะ ยังไงแพรก็ต้องมาร่วมให้ได้อยู่แล้ว อย่าลืมน้องคนนี้แล้วกัน"

"จ้า....พี่ไม่ลืมอยู่แล้ว แพรกับหมอธรคือคนแรกที่พี่จะบอกข่าวและเชิญเป็นแขกกิตติมศักดิ์เลยจ้า ไปเถอะ ไปทำกับข้าวกันนี่ก็จะ 5 โมงแล้ว"
สองสาวต่างวัยก็พากันไปที่ครัวช่วยกันจัดแจงอาหารกลางวันโดยมีปิ่นและประกาย เป็นตัวเสริมแรงอีกที สองหนุ่มเพื่อนซี้พากันเดินกลับมายังบ้าน นั่งคุยกันที่ห้องรับแขกด้านล่างตามประสาเพื่อนสนิท คุยกันได้สักพัก ก็เห็นวิภาวรรณพรวดพราดออกจากห้องครัวเข้าห้องน้ำไป แล้วได้ยินเสียงโอ้กอ้าก วีรพลกระโดดลุกจากโซฟาแทบจะทันทีไปหาวิภาวรรณ เห็นหล่อนนั่งคุกเข่าหน้าโถชักโครกที่เปรอะไปด้วยเศษอาหารที่หล่อนอาเจียน ออกมา กระจายไปรอบโถชักโครก สงสัยวิภาวรรณกลั้นไม่อยู่จริงๆ มันถึงได้เรี่ยราดขนาดนี้ หล่อนยังโก่งคอโอ้กอ้ากอยู่หลายที วีรพลเข้าไปลูบหลังให้ด้วยความเป็นห่วงระคนตกใจ พอเริ่มอาการดีขึ้นก็พยุงวิภาวรรณขึ้นบ้วนปากล้างปาก เรียกปิ่นเข้าไปทำความสะอาดห้องน้ำ แล้วประคองวิภาวรรณไปนั่งที่โซฟารับแขก วิภาวรรณหน้าไร้สีเลือดนั่งคอพับซบกับแผ่นอกเขาอยู่ มีอาการหายใจแผ่วเบา

"เป็นอะไรครับ ..ภา.. ทำไมคราวนี้ถึงกับอ้วกออกมาเลย ดีขึ้นหรือยัง ประกาย..... ไปหายาหอมมาให้คุณภาเร้วววว....ภา...ภา....พูดกับผมสิ" เขาพูดเร็วปรื๋อด้วยความตกใจ เมื่อประกายเอายาดมมาให้ดม และชงยาหอมมาให้หล่อนดื่มจนเริ่มอาการดีขึ้น แต่ดวงตายังเนือยๆ ขอบตามีรื้นน้ำตาอยู่ แพรวาก็เข้ามานั่งใกล้ๆ บีบมือด้วยความเป็นห่วง แล้วเอ่ยปากบอกกับวีรพล
"พี่ภาเปิดดูหม้อต้มปลาที่กำลังเดือด ไอน้ำมันก็พุ่งเข้าหน้า แล้วพี่ภาก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปเลยคะ พี่พล"

"ภาเหม็นจนเวียนหัวเลยคะ พล มันมีอาการตั้งแต่เริ่มทำกับข้าวแล้วล่ะ รู้สึกแปลกๆ ที่ได้กลิ่นคาวปลา มันพาลจะคลื่นใส้ พอเปิดฝาหม้อได้กลิ่นมันก็กลั้นไม่อยู่" วิภาวรรณบอก สีหน้ายังมีอาการผะอืดผะอมอยู่ ปิ่นทำความสะอาดห้องน้ำเสร็จเข้ามาอยู่กับประกาย อยู่ไม่ห่าง พอได้ยินหล่อนพูดก็เบิกตาโพลงหันไปจ้องมองกับประกาย แล้วก็ร้องออกมาด้วยเสียงที่ตื่นเต้น

"อุ้ยตาย.....อาการแบบนี้....คุณหมอขา....คล้ายกับปิ่นตอนมีท้องเจ้ากล้วย เลยคะ เอ....ปิ่นคิดว่า....สงสัยคุณภาแพ้ท้องแน่ๆ คะ ขอโทษนะคะคุณภา...คุณหมอคะ ปิ่นเห็นคุณภาอ้วกมาสองหนแล้ว ตอนที่งานแต่งคุณแพรก็ครั้งนึง แต่คุณภาสั่งไม่ให้บอกคุณหมอน่ะคะ"

"หา.....!!!! ว่าอะไรนะ แพ้ท้องเหรอ!!!"

วีรพลทวนคำด้วยเสียงดังกว่าปกติ หันไปมองแพรวากับธนธรณ์ที่ตอนนี้ดูไม่ออกว่าปั้นหน้าอย่างไร วีรพลพอคิดได้ว่าวิภาวรรณแพ้ท้อง ก็ใจหายวูบ ดวงตาเริ่มมีแววกังวล ถ้าเป็นจริงอย่างที่เขาคาด ก็ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเสียแล้ว ......คนท้องและมีโรคเลือดจาง........... มันเป็นเรื่องที่เขาไม่อยากจะคิดต่อไปเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น....!!!!!

"ธร...!! ไหนแกบอกว่าภาเป็นแค่โรคเลือดจาง แกรู้ว่าภาท้อง แล้วทำไมไม่บอกชั้น แกปกปิดชั้นทำไม" แววตาวีรพลดุกร้าว หันไปถามเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงเกือบจะเป็นตะคอก

"เฮ่ยๆ....ใจเย็นๆ เพื่อน ชั้นไม่ได้ตั้งใจอย่างนั้น"

"อย่าไปโทษหมอธรเลยคะพล ภาเป็นคนขอร้องหมอธรเองแหละคะ ภาว่าจะเป็นคนบอกพลเองเมื่อถึงเวลา" วิภาวรรณพูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน ก่อนที่ธนธรณ์จะได้พูดอธิบายอะไรต่อ

"แล้วทำไมต้องปิดผมด้วยล่ะ ทำไมต้องรอเวลา"

"คืองี้ พล........ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว.......พี่ภาเค้าท้องจริง แต่มีปัญหาเรื่องเลือดจาง ทีแรกชั้นก็กลัวว่ามันจะเป็นโรคธาลัสซีเมียซึ่งคนท้องอาจจะได้รับผลกระทบต่อ สุขภาพมากพอสมควร แกคงรู้นะว่ามันอาจร้ายแรงขนาดไหน อาจมีผลกระทบไปถึงเด็กในท้อง ดีไม่ดีอาจไม่มีโอกาสได้คลอดด้วยซ้ำ พี่ภาโชคดีที่ไม่ได้เป็นธาลัสซีเมียชนิดรุนแรงเฉียบพลัน แต่เป็นอานีเมีย(โรคโลหิตจาง)ชนิดขาดธาตุเหล็กยังพอมีทางรักษา ยิ่งถ้าเลือดแกไม่เป็นธาลัสซีเมียที่เป็นพาหะด้วย ก็ไม่น่าห่วงมาก พี่ภากลัวว่าถ้าบอกแกแล้วแกจะต้องมาห่วงกังวลเพราะแกมีงานหลายเรื่องต้อง สะสางในตอนนั้น และพี่เค้าไม่อยากให้ความหวังแกแล้วเสียลูกไปต้องมาเสียใจทีหลัง เค้าอยากให้มั่นใจว่าจะตั้งท้องได้เป็นปกติก่อนถึงจะบอกกับแก ชั้นก็ติดต่อเพื่อนที่กรุงเทพฯ ให้มันเช็คผลเลือดพี่ภาอีกทีจนแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วว่าไม่ใช่ธาลัสซี เมีย ไหนๆ แกก็รู้แล้ว ตอนนี้เราคงต้องตรวจเลือดแกด้วยแล้วล่ะ พี่ภาสบายใจได้แล้วนะครับ ผมมากับแพรวันนี้ก็ตั้งใจจะมาบอกพี่ภาเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน"
ธนธรณ์อธิบายให้เพื่อนรักฟังและบอกวิภาวรรณไปในตัว วีรพลตระกองกอดวิภาวรรณแน่นจูบทั้งแก้มและหน้าผากต่อหน้าเพื่อนๆ และแม่บ้านโดยไม่ได้รู้สึกเขินอายแต่อย่างใด ทุกคนที่นั่งรายล้อมอยู่พลอยมีอาการตื้นตันไปด้วย ทีแรกเขารู้สึกจะโกรธทั้งเพื่อนและคนรัก แต่เมื่อฟังธนธรณ์อธิบายแล้วก็เข้าใจความรู้สึกของวิภาวรรณที่มีต่อเขา มิน่าละ... เมื่อวันได้รับผลตรวจวันนั้น หล่อนดูซีดๆ แต่ก็ฉอเลาะอ่อนหวานเอาใจเขาเป็นพิเศษเหมือนจะจงใจปกปิด ตอนนี้เขากลับรู้สึกดีใจเหมือนกับว่ามีอะไรมันพองเข้าไปจนคับอก

"ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีกนะ ภา เรื่องสุขภาพ โรคภัยไข้เจ็บ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ผมอยู่ทั้งคนยังไงผมก็ต้องรักษาภาให้หาย มันไม่ได้หมดสิ้นหนทางเลยทีเดียว เลือดผมก็ไม่ได้เป็นพาหะด้วย ผมมั่นใจ ผมเคยตรวจเลือดมาแล้ว แต่ผมก็ทำผิดพลาดไปนิดที่ไม่คิดจะตรวจเลือดของภาก่อนจะวางแผนมีลูกกัน แต่ตอนนี้ขอเพียงแค่ภาต้องหมั่นรักษาสุขภาพ ทานอาหารที่มีธาตุเหล็กสูง เช่น ตับบดให้มากๆ ผักสีเขียว และก็วิตามินเสริม โอว....ถือว่าโชคดีมากๆ เลยนะ ที่ไม่ใช่ธาลัสซีเมีย ทีหลังมีอะไรอย่าปิดบังผมอีก เข้าใจมั้ย"

วิภาวรรณพยักหน้ารับทั้งๆ ที่ยังซบแนบอกเขาอยู่ มีเสียงสะอื้นออกมาเบาๆ
"ภากลัวจะมีปัญหาจนถึงขั้นแท้งลูก หรือลูกเป็นโรคบวมน้ำอย่างที่หมอธรบอกเมื่อตอนผลตรวจออกมา ภาไม่อยากให้พลเสียใจนี่คะ"

"โธ่ภา..... ยังไงก็เป็นลูกผม ผมไม่ยอมนิ่งเฉยอยู่แล้ว แล้วนี่ท้องกี่เดือนแล้วล่ะ"

"จะสี่เดือนแล้ว พล ชั้นขอโทษด้วยเพื่อน แต่ตอนนั้นชั้นก็ยังไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซนต์ ยังหวั่นๆ ว่าพี่ภาจะเป็นธาลัสซีเมีย แต่ตอนนี้เช็คจนแน่ใจแล้วตอนนี้ก็ค่อยเบาใจหน่อย ชั้นขอรับเป็นเคสของชั้นก็แล้วกัน มีอะไรก็จะบอกแกทุกอย่างถ้าชั้นทำคนเดียวไม่ได้ค่อยขอความช่วยเหลือ" วีรพลพยักหน้ารับทราบกับความมีน้ำใจช่วยเหลือของเพื่อนซี้ เขาถอนใจเฮือกใหญ่ทั้งโล่งอกและดีใจตื้นตันที่สุดในชีวิต สวมกอดวิภาวรรณแนบแน่น ความฝันที่จะสร้างครอบครัวของเขาเริ่มจะเป็นความจริงแล้ว ...................


หลังจากที่ได้รู้ว่าตัวเองจะได้เป็นพ่อคน วีรพลสุดแสนจะเห่ออย่างออกหน้าออกตา ไม่ว่าวิภาวรรณจะหยิบจับทำอะไรเป็นต้องห้ามไปหมด ทุกคนที่บ้านก็พากันดีใจไปด้วย โดยเฉพาะปิ่น แม่บ้านคนเก่าแก่ที่สุด เพราะมองออกตั้งนานแล้วว่าวีรพลกับวิภาวรรณต้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน เป็นแน่ และมั่นใจมากขึ้นเมื่อตอนที่วิภาวรรณบอกเรื่องวีรพลขอแต่งงาน จึงเฝ้ารอลุ้นข่าวดี ปิ่นอาสาทำงานบ้านแทนวิภาวรรณทุกอย่างที่วิภาวรรณเคยทำ เพราะเป็นห่วงเรื่องสุขภาพของนายสาวใหญ่ ตอนนี้ที่บ้านวิภาวรรณและวีรพลก็ถือว่ามีไม่มากเหมือนเมื่อก่อนเพราะมีคนงาน มาเพิ่ม รวมแล้วก็ 7 คน ช่วยผ่อนแรงปิ่นกับโชคได้มาก ถึงแม้จะต้องรับหน้าที่ดูแลสวนอยู่ 2 แปลงก็ตาม ทุกวันวีรพลเลิกงานกลับมาบ้านก็ตรงรี่ไปหาวิภาวรรณก่อนทำเรื่องอื่นทุกครั้ง หมั่นเช็คอาการกับปิ่นที่คอยเฝ้าดูแลตลอด

"พลคะ ไม่ต้องห่วงหรอกคะ ภาก็พยายามดูแลตัวเองอย่างดีตามที่พลบอกทุกอย่างแล้ว ไม่เห็นจะต้องมาซักกับปิ่นเลย ภารู้คะว่าพลเป็นห่วงลูกด้วยไม่น้อยไปกว่าภา ยังไงภาจะไม่ยอมให้ลูกเราเป็นอะไรหรอกคะ"

"ก็มันอดห่วงไม่ได้นินา ลูกคนแรกของผม ใครจะไม่ห่วง"

"ค่า....คุณพ่อมือใหม่ แต่ออกจะเวอร์มากไปแล้วคะ จนภาอึดอัดแล้วนะ เนี่ยภาจะเป็นง่อยตายแล้วเนี่ย ทำอะไรก็ไม่ได้ เพราะคุณพ่อจอมเวอร์เบอร์ห้าบ้าเห่อนี่แหละ ให้ภาอยู่เฉยๆ แบบนี้ลูกจะแข็งแรงได้ยังไง"

"โอเค...ง้านภาอยากทำอะไรก็ได้ แต่ต้องไม่หนักจนเกินไปนะ พี่ปิ่นก็คอยดูภาให้ดีแล้วกัน ถ้าลูกเมียผมเป็นอะไร พี่ปิ่นเดือดร้อนแน่" เขาหันไปบอกปิ่นด้วยถ้อยคำที่เอาเรื่อง ต่างจากสีหน้าที่บ่งบอกถึงอาการพูดหยอกเล่น

"อุ้ย.....พี่ปิ่นรับรองคะ คุณหมอไม่ต้องห่วงหรอกค่า..."

"เอ้อ...ภา เสาร์อาทิตย์ที่จะถึงนี้ผมคงต้องไปกรุงเทพฯแล้วล่ะ ทิ้งไว้นานแล้ว ไม่รู้จะได้ความคืบหน้ายังไงบ้าง คุณพ่อก็โทรมาทวงแล้ว ท่านให้รีบไป เพราะท่านจะทำพินัยกรรมแล้ว ให้ผมไปพบกับคณะกรรมการบริษัท และจะประชุมพวกคณะกรรมการด้วย ภายในเดือนสองเดือนทุกอย่างคงจะเรียบร้อยแล้วล่ะ ยัยมีนจอมแก่นแกก็ต่อว่าผมยกใหญ่ที่ผิดสัญญา แต่อีกเดือนเดียวก็จะปิดเทอม ผมจะพาแกมาอยู่เป็นเพื่อนภาด้วยอีกคนนะ"

"คะ พลก็รีบสะสางให้มันเรียบร้อยเถอะคะ ค้างไว้นานเดี๋ยวจะเกิดเรื่องบานปลายกันใหญ่ เท่าที่ช่วยดูนะคะ ภาว่าคนที่ชื่ออรรถพลอะไรนั่น น่าจะอยู่เบื้องหลังแผนงานนี้แน่เลย คุณอรทัยอาจจะเป็นแค่หุ่นเชิดหรือร่วมกันทำอันนี้ภายังไม่ขอสรุป แต่แน่ใจเลยว่าอรรถพลคือหัวเรือเรื่องนี้ พลต้องหาคนที่เสียผลประโยชน์และรับผลกระทบมาช่วยแล้วล่ะ จะได้เป็นพยานมัดตัวเขา จะทำให้เรื่องพินัยกรรมมันง่ายขึ้น ทางนี้พลไม่ต้องห่วงหรอกคะ ภามีปิ่นและประกายคอยช่วยอยู่แล้ว และเรื่องสวนกล้วยไม้ภาจะดูแลให้" วีรพลมองตาภรรยาสุดที่รักอย่างซาบซึ้ง หากไม่มีหล่อนช่วยเค้าก็คงยังมืดแปดด้านอยู่ หาปมเรื่องฮุบหุ้นไม่พบแน่นอน เขาคงต้องรบกับศึกนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้เสียแล้ว .................................

สนุกลืมหายใจเลย อยากอ่านจนจบเรื่องเลย 

ขอบคุณครับเพลินเลย55

โรแมนติกจัง

มีตอนต่ออีกใหมครับ

ลองไปหาดูแล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีตอนต่อแล้วครับ  น่าเสียดายจัง เนื้อเรื่องดีครับ 

ครบครสครบเครื่อง เมื่อไหร่ตอนต่อไปจะมาครับบบ