คุยกันก่อนอ่าน

ก่อนเข้าเรื่องมาบ่นนิดนึง คือ แบบไรต์อารมณ์เสียมากนะ กับคอมเม้น ประมาณว่า ดอง Vector ไมไม่ลงสักที คือแบบ ไรต์ไปติดหนี้พวกคุณหรอ ถึงมาทวงยิกๆๆๆขนาดนี้ ไรต์จะบอกกระบวนการทำงานของไรต์ให้ฟังนะ ตอนล่าสุดที่ลง คือ ตอน 28   ซึ่งไรต์จะลงก็ต่อเมื่อ พิมพ์ตอนที่ 29 เสร็จแล้วเท่านั้น
  คำถาม แล้วไมยังไม่ลงล่ะ  ก็ดูสิ เจอคอมเม้นแบบนี้ มันน่าเอาลงมั้ย?  คอมเม้นดีๆน่ารักๆอ่านแล้วชื่นใจก็มีเยอะ แต่ที่อ่านแล้วรู้สึกตะหงิดๆก็ไม่น้อย ไม่แปลกใจที่นักเขียนหลายคนเค้าหมดกำลังใจวางมือไป ไรต์เองก็มีช่วงหนึ่งที่รู้สึกแบบนั้น ยังไงไรต์ก็ขอบคุณรีดเดอร์ที่คอมเม้นดีๆน่ารักๆมาตลอดนะครับ อ่ะๆ ยกตัวอย่าง คุณ kabyala ขอโทษไรต์มาหลายครั้งละ ว่า เข้ามาอ่านหลายรอบ(ใน 1 ตอน) แต่ก็ไม่ได้เม้นทุกรอบที่อ่านในตอนนั้น 5555+  ขอโทษที่อาจทำให้จำนวนคนเม้นน้อยกว่าคนอ่าน  ไรต์ซาบซึ้งมากครับ ที่จริงไม่ต้องขอโทษหรอกครับ ไรต์ไม่คาดหวังให้จำนวนคนเม้นเท่ากับคนอ่านอยู่ละ มันเป็นไปไม่ได้  และอีกหลายๆท่านที่เม้นเข้ามา ไม่ต้องเม้นชื่นชม อวยอะไรไรต์ ไรต์แค่อยากได้แบบเม้นเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง คิดเห็นอย่างไร เดาจิ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นประมาณนี้เนอะ เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรต์พิมพ์ต่อนะนะนะ  อ่ะๆบ่นมาเยอะ ก็...ตอนแรกกะว่าจะ 3 ตอนจบ  แต่รวบจบในตอนนี้เลยละกัน จะได้ไปต่อเวคเตอร์ด้วย



???   :    ไอ้ตั้ม..... ไอ้ตั้ม  มึงไม่เป็นไรใช่มั้ย?

เสียงที่คุ้นหูของใครบางคนกำลังร้องเรียกตั้ม ตั้มค่อยเปิดเปลือกตาที่แสนจะหนักอึ้งขึ้น เค้ากลับมานอนอยู่บนเตียงในห้องเดิม ข้างกายเค้าเป็น พง รองผบ.ทร. ผู้บังคับหน่วยโดยตรงของเค้า ในห้องเต็มไปด้วยเหล่าทหารตำรวจ ที่กำลังค้นห้องของเค้าอย่างขะมักเขม้น

พง   :     มึงไม่เป็นอะไรนะ
ตั้ม   :   ครับพี่พง  ปิ่น.....ปิ่นล่ะครับ
พง    :     ปิ่นถูกจับตัวไป   กล้องวงจรปิดบันทึกภาพไว้ได้  แต่คนร้ายคลุมหน้าไว้...นายพอจะรู้เบาะแสอะไรมั้ย?
ตั้ม   :   ไวน์.......ไวน์ครับ  ไวน์ขวดนี้..มีคนวางยาในไวน์ขวดนี้

ตั้มเอื้อมมือไปหยิบขวดไวน์สุดหรูที่หัวเตียง แล้วส่งให้พงดู  พงรับมาพินิจพิเคราะห์อย่างละเอียด

พง    :     เจ้าของไวน์ขวดนี้สินะ ที่เป็นคนวางยา.....ไวน์ขวดนี้......กูจำได้ ไอ้ทิมเป็นคนให้มึง!!!
ตั้ม    :     ทิม...พี่ทิม...รองผบ.....
พง   :    กูจำได้แม่น  ไม่ผิดแน่
ตั้ม  :   ใช่....ปิ่นก็พูดอย่างนั้น  ไอ้ทิม.....มึง  มึงต้องตาย

ตั้มผุดลุกขึ้นอย่างเดือดดาล  แต่พงเข้ามายืนขวางเค้าไว้

พง   :  มึงใจเย็นๆสิไอ้ตั้ม ปิ่นอยู่ในมือมัน  จะทำอะไรคิดหน้าคิดหลังให้ดี ยังไงซะ มันก็เป็นถึงรองผู้บัญชาการ เราต้องค่อยๆวางแผน
ตั้ม   :    จะให้ผมใจเย็นได้ไง ตอนนี้มันคงกำลังข่มขืนเมียผมอยู่ ปิ่นใช้ตัวเข้าแลกเพื่อไม่ให้มันฆ่าผม ผมจะไปฆ่ามัน

ตั้มจะเดินผ่านพงไป พงเข้าสวมกอดตั้ม พลางลดเสียงลง

พง    :     ไอ้ตั้ม กูเข้าใจ.....
ตั้ม  :    ถ้าพี่เข้าใจ  พี่ก็อย่ามาขวางผม..
พง   :    ของที่มึงต้องการอยู่หลังรถกู
ตั้ม   :    ว่าไงนะพี่
พง    :    เงียบ...ฟังให้ดี  ของที่มึงจำเป็นต้องใช้ทั้งหมด อยู่หลังรถกู กูจอดรถที่ชั้น 8 เอ้านี่กุญแจ

พงยัดกุญแจรถใส่มือของตั้ม พลางคลายวงกอด ก่อนจะกลับมาพูดเสียงดัง เหมือนจงใจให้ตำรวจทหารคนอื่นๆในห้องได้ยิน

พง    :     มึงเอารถกูไป กลับบ้านไปนอนซะ เดี๋ยวที่เหลือจะมีคนมารับผิดชอบเอง
ตั้ม    :     ครับ ขอบคุณครับพี่พง

พงพยักหน้ารับ ก่อนที่ตั้มจะรีบพุ่งตัวออกจากห้องไปยังที่จอดรถของพงทันที ในรถของพงนั้นเหมือนดังเป็นโกดังสรรพาวุธ มีอาวุธที่สามารถก่อสงครามได้สบายๆ ตั้งแต่ปืนพกสั้น ปืนกลสั้น ปืนกลยาว อาร์พีจี ไรเฟิล ระเบิดมือ ระเบิด C4 มีดดาบเพรียบพร้อม และที่สำคัญคือ GPS บอกตำแหน่งคฤหาสน์ของทิม


คฤหาสน์หรูแห่งหนึ่งชานเมืองกรุง เจ้าของคฤหาสน์กำลังตะบันลำควยเข้าออกในร่องรักของหญิงสาวที่เค้าหมายปองมานานแสนนาน หญิงสาวที่คืนนี้ควรจะเป็นคืนวิวาห์ที่แสนน่าจดจำของเธอ ไม่ใช่แค่เพียงเค้าเท่านั้น ทหารผู้ซื่อสัตย์นายหนึ่งก็กำลังป้อนลำลึงค์ให้หญิงสาวดูดดุนอย่างเผ็ดร้อนเช่นกัน

ปิ่น    :    อ๊าาาาาา    อ๊าาาาา    อืมมมมมมมมม  อื้มมมมมม
ทิม    :     อูยยยยย หีปิ่นนี่ทั้งตอดทั้งแน่น ซี๊ดดดด อิจฉาไอ้ตั้มชิบหาย อูยยยยย

เสียงบรรเลงเกมรักดังแว่วมา ในขณะที่ทหารนายอื่นๆ ต่างเข้าประจำตำแหน่งเวรยามของตนเหมือนเช่นเคย ทหารแต่ละคนต่างมุ่งหวังว่าหัวหน้าของตนจะใจดี แบ่งปันเรือนกายของหญิงสาวในวันนี้ให้พวกมันเสพสมบ้าง

บึ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

หม้อแปรงไฟฟ้าบนเสาไฟฟ้าที่อยู่ห่างจากคฤหาสน์ไป 50 เมตรระเบิดขึ้นเสียงดังสนั่น ไฟฟ้าในระแวกนี้พลันดับลงโดยพร้อมเพรียง

แม้ไฟฟ้าจะดับลง แต่สองหนุ่มยังคงไม่หยุดกิจกรรมเข้าจังหวะกับหญิงสาวแสนสวย ควยของพวกเค้ายังคงตะบี้ตะบันเข้าใส่สองทวารอย่างหนักหน่วง

ปึก ปึก  ปึก  ปึก

เสียงบางอย่างวิ่งแหวกอากาศอย่างแผ่วเบา ตามมาด้วยทหารรักษายามที่ค่อยๆล้มลงจมกองเลือดทีละคน ทีละคน โดยที่คนอื่นๆไม่มีใครได้ทันสังเกตเลย

ทหารรักษายามสี่คนที่ยืนประจำอยู่หน้าคฤหาสน์ถูกสอยร่วงจนหมดภายในพริบตา ตามด้วยทหารบนหลังคาอีกหกคนต่างโดนปลิดชีพด้วยกระสุนคนละนัด ทุกนัดต่างเจาะเข้าที่ศีรษะแม่นยำดุจจับวาง

ตั้มค่อยๆโรยตัวลงมาจากกำแพงคฤหาสน์อย่างแผ่วเบา เค้าใช้กล้องอินฟราเรดสำหรับมองในที่มืด มองเข้าไปในคฤหาสน์ ในนั้นมีทหารเฝ้าเวรยามราวๆยี่สิบคน และชั้นบนเค้าก็เห็น สองหนุ่มหนึ่งหญิงกำลังเย็ดกันอย่างเมามัน โดยฝ่ายหญิงกำลังอยู่ในท่า Doggy โดยมีชายหนึ่งคนประกบที่บั้นท้าย ส่วนอีกคนสอดใส่ทางปาก ซึ่งตั้มรู้ได้ทันทีเลยว่า หญิงสาวคนนั้นคือ ปิ่น ภรรยารักของเค้านั่นเอง

ตั้มอยู่ในชุดรบเต็มรูปแบบทั้งหมวก กล้อง Night Vision อาวุธปืนทั้งปืนกลหนัก ปืนกลเบา ปืนพกสั้น มีด ระเบิด ราวกับกำลังมาทำสงครามก็ไม่ปาน เค้ากระชับปืนกล STEYR AUG ของตนในมือให้มั่น ก่อนจะค่อยๆเดินมุ่งตรงเข้าไปในคฤหาสน์หรู

 
ภายในคฤหาสน์นั้นมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากกระบอกไฟฉายของทหารยามที่สาดส่องไปมาเท่านั้น ภายใต้ความเงียบงันยามค่ำคืนนั้น แว่วเสียงดัง ตับ ตับ ตับ เสียงกระทบกันของหนั่นเนื้อดังเป็นระลอกๆขึ้นทำลายความเงียบงันนี้

ตั้มขบฟันกรอดด้วยความเดือดดาล ก่อนที่จะค่อยๆส่องประเคนกระสุนใส่ทหารยามทีละคนอย่างเงียบๆ ตั้มค่อยๆก้าวผ่านศพแล้วศพเล่าที่ถูกเป่าลงไปนอนตามโถงทางเดิน คงต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงกว่าไฟจะกลับมา

ทหารยามทุกนายล้วนถูกตั้มสังหารจนตายสิ้น ตั้มยืนอยู่หน้าห้องที่เสียงเนื้อกระทบกันยังดังไม่ขาดสาย เสียงครวญครางของชายหนุ่มหญิงสาวดังเล็ดลอดออกมาจากในห้อง ไม่ผิดแน่ เสียงนี้เป็นเสียงของปิ่นเมียรักของเค้า

ปิ่น  :   ดะ เดี๋ยวสิ  รูนั้น มะไม่ได้นะ  ยะ อย่าเย็ดตูดปิ่น....อะ...อ๊าาาาาาาาาาาา

ตั้มกำปืนในมือจนเส้นเลือดปูดโปน ก่อนที่จะถีบประตูห้องจนเปิดออก สองหนุ่มหนึ่งหญิงในห้องหันมามองทางประตูอย่างตกใจ ว่าใครกันที่เข้ามาขวางช่วงเวลาแห่งความสุขเสียว

สภาพของทั้งสามนั้น มีปิ่นอยู่ตรงกลางโดยมีทิมนอนหงายควยลำเขื่องสอดใส่ในร่องรักของปิ่น แต่ที่ทำให้ตั้มแทบช็อค นั่นก็คือ เพื่อนรักของเค้า นัท ประกบอยู่ที่บั้นท้ายของปิ่น ควยของเค้าสอดใส่อยู่ในรูตูดของเธอ ปิ่นกำลังโดนแซนวิชอย่างหนักหน่วงนั่นเอง

   
ตั้มแทบจะหยุดหายใจ เค้าไม่คิดว่า เพื่อนรักที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมานานจะมาสวมเขาให้เค้า ทั้งทิมและนัทเองก็ตกใจมากที่พบว่า คนที่เข้ามาคือ ตั้ม และกำลังเล็งปืนมาทางพวกเค้า ในขณะที่ปิ่นกลับมีสีหน้าตื่นเต้นยินดี

ปิ่น  :    พี่ตั้ม  อูยยยยย พี่ตั้ม ช่วยปิ่นด้วย
ตั้ม    :    ลุกออกมาให้หมด

ทั้งทิมและนัดต่างยืนขึ้นยกแขนสองข้างขึ้นเหนือหัวโดยดุษฎี ในขณะที่ปิ่นก็รีบวิ่งมาหลบหลังตั้มสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายของเธอ

ตั้ม   :    กูไม่คิดเลยนะว่าพวกมึงจะทำแบบนี้กับกู โดยเฉพาะมึงไอ้นัท มึงเป็นเพื่อนรักกู ทำไมพวกมึงถึงทำกับกูอย่างนี้
ทิม    :     คือ.........ใจเย็นๆนะตั้ม เรื่องนี้พวกเราอธิบา...
ตั้ม   :    อธิบายอะไรไอ้สัตว์ มึงวางยาในขวดไวน์  แล้วข่มขืนปิ่นต่อหน้ากู มึงจะอธิบายอะไร!!
ทิม    :    วางยา?  ข่มขืน?   มึงพวกถึงเรื่องอะไร เรื่องในคืนนี้อีปิ่นมาแบหีให้พวกกูเย็ดเอ...

ปัง

กระสุนร้อนๆวิ่งผ่านอากาศเข้าแสกหน้ารองผู้บัญชาการทหารเรือหนุ่มทันทีโดยไม่รอให้เค้าพูดจบ ร่างของเค้าลงไปนอนกองกับพื้นเลือดไหลนองออกจากกะโหลกศีรษะ

นัท    :    ไอ้ตั้ม มึงต้องฟังกู เรื่องวางยา เรื่องข่มขืน กูไม่รู้เรื่อง
ตั้ม   :     มึงยังมาปฏิเสธอีกหรอ กูเห็นควยมึงอยู่ในร่างเมียกู มึงยังมาปฏิเสธหรอไอ้สัตว์ มึงเคยเป็นเพื่อนรักของกู
นัท    :    ใช่ที่มึงเห็นกูเย็ดปิ่น แต่ก็เพราะ กูรักปิ่น....

ปัง!!!!!

ตั้มประเคนกระสุนเจาะเข้ากบาลเพื่อนรักของตนหนึ่งนัด กระสุนเจาะเข้ากึ่งกลางหน้าผากอย่างแม่นยำ นัทล้มลงไปนอนกองเคียงข้างทิม

ปิ่น   :    ขอบคุณนะคะพี่ตั้ม
ตั้ม  :    ปิ่นไม่เป็นไรนะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ตั้มโดนไฟฟ้าช็อตอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างกายเค้าชาไปทั้งร่าง เค้าไม่สามารถจะดำรงยืนหยัดอยู่ได้ เค้าล้มลงไปกองกับพื้น เค้าหันไปมองด้านหลังด้วยความประหลาดใจ คนที่ทำร้ายเค้า...คือ ปิ่น ภรรยาของเค้านั่นเอง แม้เธอจะอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า แต่ในมือของเธอกลับมีปืนช็อตไฟฟ้าอยู่

แปะ แปะ แปะ

เสียงปรบมือดังขึ้นจากภายนอกห้อง เสียงฝีเท้าที่แสนแผ่วเบากำลังเดินมาทางพวกเค้า ไฟฟ้าที่ดับทำให้ตั้มมองไม่เห็นชายหนุ่มที่กำลังเดินมาได้ เค้าเดินยืนมาอยู่ด้านหลังปิ่น มือข้างหนึ่งวางบนบ่าที่เปลือยเปล่าของเธอ

?????   :    ทำได้ดีมากจ้ะที่รัก

 

ขอบคุณมากครับ อ่านวูบแรกผมคิดว่า พระเอกของเรา น่าจะโดนหลอกใช้ นะครับ เดี๋ยวขอดูตอนจบเรื่องว่าจะเป็นเช่นไรบ้าง

 

มันมากอ่ะ

ติดตามๆสุดๆครับ

งานนี้พระเอกโดนซ้อนแผนแหงมๆ ยืมมือฆ่าคนอื่นได้แนบเนียนจริงๆ ขอบคุณครับ

 ::Reader::เรื่องที่เขียน มันช่างซับซ้อนซ่อนเงื่อนดีแท้ แต่ก็เข้าใจได้ง่ายในลีลาที่ท่านเขียนืขอบคุณครับ

สู้ๆนะครับ ผมตามอ่านมาทุกตอน เรื่องนี้ก็สนุก Vector ก็สนุก ไม่ว่าจะนานขนาดไหนผมก็จะรอครับบ แค่ไม่หายไปไหนก็ดีใจแย่แล้ว 

ขอบคุณครับ

ชอบมากครับ พลิกได้ดีมากเลย มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน 555

ขอบคุณมากครับ

โห หลายชั้นมาก สนุกมากครับ 

น่าติดตามมากครับ ขออ่านต่อนะครับบ

  อ่านๆดูว่าแล้วว่าหักเหลี่ยมโหดแน่ๆ ขอบคุณมากครับ

หน่วยซีลไรโดนจับง่ายจังเลย 

เมียรักหักเหลี่ยมโหดเลยงานนี้ แค้นจุกอกคืออาการของตั้มในขณะนี้

มาลงต่อไวมากๆ  ยังไงก็เข้ามาให้กําลังใจก่อนเน้อ

ไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่เม้นต่อว่าเขามีความคิดยังไง แต่อยากให้คนเขียนอย่าเอามาใส่ใจเลย เป็นแค่คนส่วนน้อยๆ

ยังมีอีกตั้งหลายคนที่รองานของท่านอยู่


ปล สําหรับเรื่องเวคเตอร์นี่ ถ้าสร้างเป็นไตรภาคนี่อาจจะพอๆกับ X-men เลยแหะ  แบ่งเป็น SS1 SS2 ได้สบายๆเลย
ไม่ว่าเนื้อเรื่องจะออกมาแนวไหน ก็ยังรอผลงานของท่านเสมอ สู้ๆ