มาแล้ว! โชคชะตา กามารมณ์ เล่ม 4 นิยายเล่มต่อที่เนื้อหากำลังเข้มข้นมาพร้อมกับราคาย่อมเยาเพียง 59 บาท เมื่อพวกเขาต่างเดินบนเส้นทางแห่งราคะที่ไม่อาจมาบรรจบกันได้ ดรีมกำลังหลงระเริงในโลกอันแปลกใหม่ และเอกเองก็กำลังหลงสเน่ห์ในเพื่อนสาวที่ยอมทำตามความต้องการทุกอย่าง

สามารถเข้าไปอุดหนุนได้ตามลิ้งค์นี้ :

------------------------------------------------

เช้าวันนี้เป็นวันที่ฟ้าครึ้มเหมือนฝนจะตก ใจของดรีมกับเอกเองก็ครึ้มไม่แพ้ท้องฟ้า ตั้งแต่ตัดสินใจพูดคำนั้นออกไป ดรีมก็นอนไม่หลับ ใจเต้นทุกครั้งที่คิดถึง เธอกำลังตื่นเต้นกับการผจญภัยที่รออยู่ตรงหน้า สาวน้อยประสบการณ์ยังถือว่าน้อยถ้าเทียบกับผู้หญิงวัยเดียวกันอีกหลายคน

ถ้าไม่นับอาเป็ดที่เกิดเหตุสุดวิสัยขึ้น เอกก็เป็นชายเพียงคนเดียวที่เธอยอมปล่อยให้รุกล้ำเข้ามาในตัวของเธอ แต่ตอนนี้เธอกำลังจะมีคนต่อไปแล้ว มันทำให้เธอหวั่นใจไม่น้อย เอกเองก็เช่นกัน เขาแอบจินตนาการดรีมกับชายหนุ่มอื่นหลายครั้ง แต่พอถึงวันที่แฟนสาวตอบรับ เขาก็หน่วงอย่างบอกไม่ถูก

"เตง คือว่า..เรื่องเมื่อคืน.." ดรีมอ้ำอึ้ง
"อื้อ... ทำไมเหรอ.." เอกเองก็ยังเกร็งที่จะพูดถึงมัน
"เราจะ....หาจากไหนเหรอ..."
"เตงอยาก...เอ่อ หมายถึง...คิดว่า คนที่รู้จักหรือหาคนแปลกหน้าจากในเน็ตดี" เอกจะพูดอะไรมันก็รู้สึกจุกที่ลำคอไปหมด
"เค้าว่า...คนในเน็ตก็ได้มั่ง.. ไม่รู้จักกันน่าจะดี..." ดรีมไม่อยากให้ผู้ชายคนนั้นมารบกวนชีวิตคู่ของเธอ
"ลุงหมอนวดคนนั่นมั้ยละ" เอกหมายถึงหมอนวดที่ลวนลามดรีมรอบที่แล้ว
"ม...ไม่ดีกว่า.. เค้าไม่ชอบ"
"งั้น..หยวนล่ะ?" ดรีมอึ้งที่เอกพูดชื่อนี่ขึ้นมา
"ไม่เอา.. ว่าแต่เตง...เอ่อ...สนใจคนที่รู้จักเหรอ?"
"ไม่หรอก ได้หมดล่ะ...แต่เขากลัวเตงเป็นอันตราย" เอกคิดไกลไปอีกขั้น เขากลัวจะเป็นพวกมิจฉาชีพหรือมีโรคประจำตัว
"นั่นสินะ.."
"เค้านึกออกอยู่คน..." สายตาของเอกดูเป็นประกายขึ้นมา
"ใครเหรอ?"
"ลุงเรืองไง" นายทหารผู้มีพระคุณของทั้งสองครอบครัวนั่นเอง
"จะบ้าเหรอ ลุงเค้าเป็นผู้ใหญ่ แล้วเค้าก็ดูแลดรีมเหมือนลูกคนนึงนะ แกไม่คิดอะไรกวกนี้หรอก"
"แน่ใจเหรอ..."

เอกพูดย้ำทำให้ดรีมนึกถึงในอดีตขึ้นมา สมัยเธอยังเป็นเด็กน้อยไม่บรรลุนิติภาวะ ดรีมมีขนาดหน้าอกที่โตกว่าเด็กวัยเดียวกัน ทำให้หนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ต่างอยากจะจับจองเธอมาเป็นภรรยา แต่ไม่มีชายไหนใกล้ชิดเธอไปมากกว่าลุงเรือง ด้วยความที่เธอคิดว่าแกเป็นญาติคนนึง ดรีมจึงยอมให้ลุงเรืองกอด จับมือหรือโอบไหล่ได้ ช่วงสมัยเด็กมากๆเธอยังเคยหอมแก้มลุงเรืองเลย ซึ่งเอกที่แอบมองดรีมมาตลอด เขารู้ดีว่าชายคนนี้คิดอะไร

"มันก็...อาจจะจริง"

ดรีมแอบผิดหวังถ้าลุงเรืองจะคิดเรื่องแบบนั้นกับเธอ แต่เธอก็โกรธไม่ลง เพราะเขาเองก็มีบุญคุณกับครอบครัวเธอเหลือล้น  บางครั้งเครื่องมือเครื่องเขียนการเรียน แกก็เป็นคนสนับสนุน สาวน้อยสองจิตสองใจ

"ลองดูมั้ยล่ะ... ถ้าแกไม่สนใจค่อยว่ากันใหม่" เอกกล่าวสรุป ดรีมมองแฟนหนุ่มด้วยความลังเล

หลายวันต่อมา ลุงเรือง ชายร่างใหญ่ผิวแดงคล้ำขับรถคลาสสิคแบรนด์เยอรมันสมกับตำแหน่งมายังห้างแถวชานเมืองหลวงตามที่นัดกับหลานทั้งสองเอาไว้ คนหนึ่งเป็นเด็กชายที่ไม่ได้เจอนัก แต่เจอกับพ่อแม่และพี่ชายของเขาบ่อย ส่วนอีกคนคือเด็กสาวที่ไม่เจอกันหลายปี ครั้งสุดท้ายที่เจอลุงเรืองยังจำได้ดีถึงใบหน้าที่สวยราวกับดารา ผิวขาวนวล รวมถึงมะพร้าวลูกโตเกินอายุ

พอจอดรถเสร็จ ลุงเรืองก็เดินสับขาฉับไวตามสไตล์ทหารไปยังหน้าร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่งสไตล์สุกี้ต้มลวก เอกกับดรีมรออยู่แล้ว เด็กหนุ่มแต่งตัวตามปกติเสื้อยืดกางเกงยีนส์ ส่วนสาวน้อยมาในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีชมพู กางเกงยีนส์ขาสั้นโชว์เรียวขาที่เรียวกำลังดี

"สวัสดีค่ะ ลุงเรือง" ดรีมกับเอกยกมือไหว้ทักทาย
"หวัดดีๆ ไม่เจอกันนานเลยนะ โตขึ้นเยอะเลยทั้งสองคน" ลุงเรืองตบบ่าหลานทั้งสอง สายตาของเขามองดรีมอย่างพิจารณา เขาตกหลุมรักเด็กคนนี้ทุกครั้งที่เห็นหน้า
"มองอะไรขนาดนั้นนะคะ หนูเขินเป็นนะ" ดรีมยิ้มหลบตาทำท่าทางเขินอาย
"ก็หลานลุงมันโตมาสวยขนาดนี้ จะไม่มองได้ไง ว่ามั้ย!"

ลุงเรืองพูดเสียงดังตามสไตล์ทหารพลางโอบไหล่หลานสาวเขย่าแสดงความสนิทชิดเชื้อ โดยหารู้ไม่ว่าเด็กทั้งสองคนมีความคิดที่ต่างออกไป ดรีมถึงกับใจสั่น มือของลุงเรืองทั้งใหญ่ทั้งแข็งแรง สาวน้อยนอนไม่หลับมาหลายคืนด้วยความตื่นเต้น วันจริงยิ่งแล้วใหญ่

"ข...เข้าไปกินข้าวกันก่อนดีกว่านะครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง" เอกพูดตะกุกตะกัก เพราะใจเขาก็คิดไม่ดีเหมือนกัน
"ไม่ต้องๆ เดี๋ยวลุงเลี้ยงเอง อยากกินไรก็สั่งเลย!"

เอกเดินนำ ส่วนลุงเรืองก็เดินโอบไหล่หลานสาวตามเข้ามา เมื่อมาถึงโต๊ะ ดรีมก็เลือกที่จะนั่งข้างลุงเรือง แล้วให้แฟนหนุ่มนั่งตรงข้าม ทั้งสามสั่งอาหารกันตามปกติแล้วก็พูดคุยถึงเรื่องราวในอดีตกันอย่างสนุกสนาน ดูท่าทางลุงเรืองจะผ่อนคลายเมื่อได้คุยกับเด็กๆ

"นี่พวกหลานคบกันมานานแล้วนะ เมื่อไหร่จะแต่งงานละ? จะใส่แหวนให้สนิมมันกินนิ้วเล่นรึไง?" ลุงเรืองมองแหวนหมั้นที่นิ้วนางของทั้งสองแล้วบ่นตาม
"รอหลังพวกผมเรียนจบก่อนครับลุง"
"โธ่ ช้าไป เป็นลุงรีบแต่งตั้งแต่หมั้นแล้ว ฮ่าๆ!" เสียงหัวเราะเขาดังกังวานและมีอำนาจ
"ลุงเรือง ดรีมว่าเอกเขาอบากจะแต่งกับเพื่อนมากกว่า วันๆเห็นแต่เตะบอล.. ลุงช่วยดุมันหน่อยสิ"

ดรีมทำเป็นออดอ้อนเล่นมุก สาวน้อยตีเนียนเอาหัวเอียงพิงแนบไหล่ชายชาติทหาร กลิ่นครีมนวดผมสไตล์ผู้หญิงเตะจมูกลุงเรืองจนใจแอบเต้นเร็วขึ้น เอกที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ยิ้มแหยรับมุก แต่มือนั่งจิกหัวเข่าเกร็ง มันระทึกอย่างบอกไม่ถูก

"อ...ไอ้หลานชาย ถ้าแกทำหลานดรีมร้องไห้นะ ลุงจะส่งไปประจำชายแดนเลย"
"ใจเย็นครับลุง แหม่ ดรีมก็ว่าไปนั่น"
"แบร่"

สาวน้อยแลบลิ้นทำเป็นล้อเล่น เมื่ออาหารมาเสิร์ฟทั้งสามก็ลงมือรัลประทาน โดยดรีมเอาอกเอาใจลุงเรืองเป็นพิเศษ ตักอาหารให้ เสิร์ฟน้ำเหมือนเป็นลูกคนนึง ลุงเรืองก็ดีใจตามประสาคนมีอายุที่มีคนมาดูแล โดยเฉพาะคนสวยๆอย่างดรีม กลิ่นน้ำหอมจากตัวดรีมที่ไม่มากเกินไปลอยมาเตะจมูกแกเป็นระยะ เป็นกลิ่นที่ทำให้เขาเคลิบเคลิ้มอยากจะได้ดมอีกตลอด

หลังจากทานอาหารเสร็จ เอกกับดรีมก็พาลุงเรืองเดินห้างเล่น วันนี้คนไม่เยอะเพราะเป็นวันธรรมดา ทั้งสองลงทุนโดดเรียนมาเพื่อรับผู้มีพระคุณ หรืออีกนัยคือเพื่อความต้องการของพวกเขาเอง

"ผมขอไปดูรองเท้าตรงนี้หน่อยนะครับ" เอกพูดพลางชี้ไปทางซ้าย
"ไม่เอา ดรีมจะไปดูเสื้อ" สาวน้อยชี้ไปทางขวา หนุ่มสาวเริ่มแย่งกันพูด
"ใจเย็นๆ ก็แยกกันไปก็ได้ แล้วค่อยมาเจอกัน"
"ก็ได้ครับ" เอกยอมแต่โดยดี
"แต่ลุงต้องไปกับดรีมนะ ทิ้งคนอย่างงั้นไปเลย" ดรีมจับแขนที่ใหญ่โตของลุงเรือง
"ได้สิได้ แล้วเดี๋ยวมาเจอกันที่เดิมนะเอก"
"ครับ ได้ครับ"

ดรีมจับมือลากลุงเรืองมาที่ฝั่งเสื้อผ้าผู้หญิงที่เงียบสนิท ไม่มีแม้แต่พนักงาน ถ้าจะจ่ายตังคงต้องลงบันไดเลื่อนไปจ่ายชั้นล่าง ลุงเรืองมองสาวน้อยเลือกเสื้อผ้าอย่างเอ็นดูโดยหารู้ไม่ว่าเอกแอบตามดูอยู่ไกลๆ

"เราสองคนทะเลาะกันบ่อยงี้เลยเหรอ"
"อ..อื้อ ประจำค่ะ" ดรีมโกหก เธอหันหน้าหนีไม่กล้าสบตา
"ถ้าเอกทำให้ดรีมเสียใจเรื่องอะไรรีบบอกลุงนะ"
"ลุงเรืองน่ารักที่สุด จะมีปัญหาก็แค่เหงาๆแค่นั้นล่ะค่ะ เขาไม่ค่อยดูแลเอา....ใจใส่เท่าไหร่" ดรีมพูดเว้นวรรคทำให้ผู้ฟังเข้าใจความหมายเปลี่ยนแปลงไป
"แหม่ ยังหนุ่มยังแน่น น่าตีก้นจริงๆไอ้หลานชายคนนี้"
"ช่างเถอะค่ะ ลุงเรืองมาทั้งทีแค่นี้หนูก็ไม่เหงาละ" แต่ละคำที่เธอกับเอกเตรียมมาพูด มันไม่ใช่ตัวตนของเธอเลย
"ว่าแต่หาเสื้ออะไรอยู่ล่ะ"
"เสื้อซับในน่ะค่ะ...อะ เจอล่ะ"

ดรีมเดินมาถึงโซนเสื้อซับใน มีทั้งสีขาวสีดำมากมายแขวนอยู่เป็นราว เธอต้องการซื้อเพิ่มเพื่อเอาไปใช้เวลาไปมหาลัยนั่นเอง แต่ละตัวราคาไม่แพง ดรีมหยิบเสื้อซับในตัวน้อยขึ้นมา ทุกอย่างเป็นไปตามที่เอกวางแผนเอาไว้ เด็กหนุ่มแอบหลังเสามองดูอย่างลุ้นระทึก

"เดี๋ยวหนูขอเอาไปลองแปปนะคะ ไม่ชัวร์ว่าใส่ได้หรือเปล่า"
"ตัวเล็กอย่างหลานยังใส่ไม่ได้อีกเหรอ?" ลุงเรืองไม่เข้าใจ
"เอ่อ..หลายครั้งมันติดตรง..." ดรีมก้มหน้ามองมาที่อกตัวเองแล้วยิ้มแหยๆ ลุงเรืองหน้าที่คล้ำกับแดงขึ้นมา
"เออๆ ลุงไม่รู้เรื่องเองโทษที ไปลองเสื้อเถอะ"
"ค่ะ ลุงเรืองช่วยยืนเฝ้าหน้าตู้ด้วยนะ ดรีมก..กลัว"

สาวน้อยใจสั่นจนพูดติดขัด เธอเดินเข้าไปในห้องลองเสื้อแล้วทำเป็นรูดม่านไม่สุด ลุงเรืองที่เดินตามมาก็เห็นแผ่นหลังของหลานสาวเกือบครึ่ง แกมองซ้ายขวาไม่เห็นใครจึงยืนเอามือไคว้หลังนิ่งมองไปในตู้

ดรีมเองก็เห็นชัดว่าแกมองอยู่จากกระจกที่สะท้อน สาวน้อยค่อยๆแกะกระดุม ทุกเม็ดที่หลุดไปยิ่งทำให้ใจของเธอเต้นแรงขี้น พอหลุดออกหมดดรีมก็ถอดเสื้อเชิ้ตออกเผยแผ่นหลังที่ขาวเนียนพร้อมบราสีขาวไม่มีลวดลายเหมือนเด็กน้อยบริสุทธิ์ ลุงเรืองกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาอยากจะเห็นด้านหน้าเหลือเกิน ดรีมสวมซับในต่อทำเป็นไม่รู้เรื่อง

"ฮืออ" ดรีมส่งเสียงร้องแบบไม่จริงจังออกมานอกตู้
"เป็นอะไรเหรอ ดรีม?" ลุงเรืองรีบหันข้างทำเป็นไม่มอง
"หนูไม่มั่นใจ ว่าใส่ไปแล้วมันจะดูแน่นไปรึเปล่า" ดรีมขนลุกไปทั้งตัว เธอกลั้นใจพูดแต่ละประโยคออกมา
"ถ้าไม่มั่นใจก็ไม่ต้องซื้อ"
"ลุงเรือง....ถ้าไม่รบกวน ช่วยเข้ามาดูหน่อยสิ" เธอเอามือปิดหน้าพูด ถ้าเป็นดรีมปกติจะไม่พูดแบบนี้แน่นอน
"ด...ได้สิ"

ลุงเรืองรีบตบปากรับคำ แกมองซ้ายขวาไม่เห็นคนแล้วก็รีบเข้าไปในตู้ลองเสื้อทันที ก่อนที่จะปิดม่านจนสนิท เอกที่ยืนแอบดูอยู่ก็แทบยืนตัวงอ เขากำลังฟังเสียงจากโทรศัพท์มือถือที่ดรีมโทรมาหาอยู่

ส่วนด้านในตู้ ดรีมค่อยๆหันมาหาลุงเรืองด้วยความเขินอาย ถึงแม้จะสวมเสื้อกล้ามซับใน แต่มันก็เป็นผ้าบางจนชายชาติทหารตาโต เขาเห็นรอยเสื้อในและรูปทรงของเต้าที่มันประคองอยู่อย่างชัดเจน ว่าตอนเด็กใหญ่แล้ว พอโตขึ้นมันก็ยิ่งใหญ่กว่าเดิม

"ล..ลุงเรืองคิดว่ามันโอเคมั้ย.." ดรีมหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
"โอเคสิ เหมาะกับเรานะ ซื้อไปหลายๆตัวเลยก็ได้ เดี๋ยวลุงซื้อให้"
"ไม่เป็นไรค่ะ ดรีมไม่รบกวนลุงหรอก"
"ลุงบอกว่าจะซื้อให้ก็คือให้สิ วันนี้อยากได้อะไรเต็มที่เลยนะ"
"ลุงเรืองใจดีที่สุด"

ดรีมเข้าไปกอดทำเนียนว่าลืมตัว ลุงเรืองก็กอดตอบด้วยความเต็มใจ สาวน้อยพอโตขึ้นตัวยิ่งนุ่ม กลิ่นกายเย้ายวนจนปืนใหญ่ที่ประจำการอยู่กลางเป้าแข็งตัวพร้อมใช้งาน ดรีมเองก็รู้สึกได้ ก่อนที่เธอจะถอนตัวออกมายิ้มแห้งแก้เขิน

"แต่เราต้องให้รางวัลลุงบ้างเข้าใจมั้ย?"
"รางวัล...อะไรเหรอคะ?"
"ก็เหมือนตอนเด็กๆไง หอมแก้มสักทีสองที"
"แต่ดรีมโตแล้วนะคะ"
"ก็นะ งี้ล่ะ เด็กสมัยนี้ โตแล้วก็รังเกียจกัน" ลุงเรืองทำงอนน่ารัก ดรีมยิ้มหวานออกมา
"ล้อเล้นนะคะ มาสิ"

ดรีมกางแขนออกด้วยใจระทึก ลุงเรืองย่อตัวเข้ามาโอบเอวก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มสาวน้อยข้างซ้ายฟอดใหญ่ กะดูดกลิ่นสาวเข้ามาเต็มปอด พอหอมเสร็จแกก็ไม่ถอนจมูกไปไกล ลุงเรืองกระซิบข้างหูชมว่าแก้มหอมก่อนจะหอมซ้ำอีกรอบต่ำลงมาจนเกือบถึงคาง ทำเอาสาวน้อยขนลุกสยิวไปทั้งตัว

ก่อนที่ลุงเรืองจะสลับฝั่งมาหอมอีกด้านอย่างดูดดื่มอีกสองสามที สมัยเด็กแกไม่ได้หอมเธอแบบนี้ ตอนนี้มันแสดงให้เห็นชัดเจนว่าแกมองดรีมเป็นหญิงสาวคนนึง มันทำให้ไฟในตัวดรีมเริ่มปะทุขึ้น

"หอมเพลินเชียวนะคะ" ดรีมพูดพลางบิดตัวกระมิดกระเมี้ยนเขินอาย
"แหม่ ก็แก้มหลานมันหอมนี่ ใครจะอดใจไหว ขอหอมอีกสักนิดนะ"
"ลุงเรืองก็..เดี๋ยวเอกมาเห็นจะทำไง"
"หน่านะ อีกนิดนึง มันไม่ทันมาเห็นหรอก"

ลุงเรืองซุกไซ้แก้มของดรีมต่อ ยิ่งหอมปากของแกก๋กระเถิบเข้ามาใกล้ริมฝีปากของดรีมมากขึ้น หลายครั้งเธอก็หอมชายชาติทหารกลับด้วยความหมั่นเขี้ยว จนปากของทั้งสองบังเอิญประกบกันหลายครั้งอย่างตั้งใจบ้างไม่ตั้งใจบ้าง มือที่ใหญ่โตของลุงเรืองเลื่อนลงจากเอวไปที่ก้น แกบีบช้าๆแต่เน้นๆ แต่ละทีทำเอาดรีมยืนจิกพื้น

"ล..ลุงคะ..อื้มม พ..พอก่อนมั้ย"
"ท..ทำไมละ หนูไม่ชอบเหรอ" ลุงเรืองพูดพลางซุกไซร้ซอกคอ
"ป..เปล่า ขอร้องล่ะคะ อ๊าา ด..เดี๋ยวเอกมาเห็น" เจอลุงเรืองงับหูไป ทำเอาดรีมเผลอร้องออกมา
"อะๆ ก็ได้ แต่ดรีมต้องให้ลุงหอมเราแบบนี้อีกนะ"
"ด..ได้สิคะ"

ในใจสาวน้อยคิดว่าอย่างงี้ไม่เรียกว่าหอมแล้ว ทั้งไซ้คอ บางจังหวะปากก็งับกัน แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธ เพราะไฟราคะมันลุกโชนขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว ดรีมตื่นเต้นกว่าที่คิดไว้ เธอไม่ได้รู้สึกรังเกียจลุงเรืองเลยแม้แต่น้อย แถมแอบทำกันลับหลังคนอื่นมันยิ่งทำให้เธอสนุก

พอเห็นลุงเรืองเดินออกมา เอกก็รีบวิ่งกลับไปรอที่เดิม ส่วนดรีมก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับออกมาในสภาพปกติ หลังจากนั้นเธออยากได้อะไรเพียงแค่ชี้ลุงเรืองก็จัดให้หมด สายตาของลุงและหลานสาวเปลี่ยนไป ทั้งสองมองกันด้วยสายตาที่หมั่นเขี้ยว เอกที่เป็นผู้ที่ถูกหลงลืมเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าแฟนของเขาพร้อมอย่างเต็มใจ

เวลาที่เอกหันไปดูหรือเลือกของ ลุงเรืองก็แอบหอมแก้มดรีมเบาๆ บางครั้งสาวน้อยก็หอมกลับไม่ได้สนใจคนเดินผ่านไปมา ต่างฝ่ายต่างหยอกกันไปมาอย่างกับหมาหยอกไก่ และไก่สาวตอนนี้ก็อยากขย้ำหมาแก่เต็มที่

ตกเย็นถึงเวลากลับบ้าน เอกกับดรีมก็ขึ้นรถของลุงเรืองมาด้วย โดยดรีมนั่งหน้าคู่กับลุงเรือง ส่วนเอกก็นั่งหลังพักผ่อนสายตาหลับไป เด็กหนุ่มไม่ลืมที่จะตั้งกล้องมือถือเสียบไว้กับกระเป๋าวางข้างตัว บันทึกภาพในยามที่เขาหลับตาไว้

พอรถออกไปได้สักพัก แล้วเห็นว่าหลานชายหลับ มือของลุงเรืองก็เริ่มซุกซนจับที่ต้นขาของดรีมนวดคลึง

"ลุงยังอยากอยู่กับดรีมต่อ อย่าเพิ่งกลับได้มั้ย?" ลุงเรืองกระซิบเบาๆ
"แต่ว่า...จะไปอยู่ที่ไหนละคะ ออกจากห้างมาแล้วนี่สิ"
"ไปที่โรงแรมลุงก็ได้"
"จะดีเหรอคะ..."
"ดีสิ...ลุงรู้ว่าดรีมก็อยากคุยกับลุงต่อ" มือของนายทหารลูบไล้สูงขึ้นจนเกือบถึงขาหนีบ
"รู้ใจหนูขนาดนั้นเลย?" ดรีมเล่นหูเล่นตาเป็นธรรมชาติ เพราะตอนนี้เธอไม่ได้แสดง
"รู้สิ แต่ไม่ชัวร์นะ ต้องลองสัมผัส"
"ทะลึ่ง"

ดรีมเหลือบไปมองเอกที่หลับอยู่เบาะหลัง ทำเป็นลับๆล่อๆก่อนที่เธอจะจับมืออันใหญ่โตของลุงเรืองขึ้นมาทาบตรงอกข้างซ้ายให้ตรงกับหัวใจของเธอ นอกจากจะได้ยินเสียงหัวใจแล้วแกยังได้สัมผัสเนินอกที่เต่งตึง 

สงสัยดรีมจะเสดลุงเรืองแล้วละ

ลุงอย่าให้เสียทีทหารเก่า แข็งเข้าไว้หลายๆยก

หาเรื่องให้เมียมีชู้เนอะ

หลานจะเล่นลุงแล้วสินะ 

 ::Dribbling::บทยั่วดรีมแสดงได้ดีเลยถ้าให้ดีกว่านี้ให้ลุงไวๆเลย

  ::Glad::สงสัยดรีม เสร็จลุงเรืองไหม

อ่อยลุงสำเร็จแล้ว

โดนสมใจแน่ดรีมทำแบบนี้เสียของหมด

ทหารเก่าอย่างลุงมีหรือจะปล่อยให้เหยือหนีรอดไปได้ 

อย่าเสียท่าทหารเก่าละ น้องดรีม

เรียบร้อย น้องดรีม

สุดยอดชายชาตรี

ดรีมใจแตกกว่าเดิมไปอีกขั้นแน่ๆ

สาวให้ท่า ลุงเรืองต้องจัดให้