2-3 วันนี้เจ้าโทนวุ่นๆน่าดู  เมมเบอร์ VIP ของร้านคาราโอเกะ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะ อ่านเรื่องของเราก่อนละกัน



ต่อจากตอนที่แล้ว


เราก็แบบน้องโทนอยู่ตรงหน้าแล้ว พูดอะไรดี เริ่มยังไงดี เกิดมาก็ไม่เคยต้องอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ หรือพูดแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นด้วย แต่ว่าตอนนั้นเองพี่ชายเราก็พูดขึ้นมา

เฮ้ย เอ็งชื่ออะไรนะ

ตอนนี้เหมือนโทนจะงง อย่าว่าแต่โทนเลย เราก็งง พี่แมนพูดอะไรของเขา พี่ถามอีกเฮ้ยเอ็งชื่อไรเนี่ย จำพี่ได้เปล่า โทนก็แบบเอ่อ ชื่อโทนครับ พี่แมนก็ถามต่อว่าเอ็งเรียนที่นี่เหรอคณะไหนเนี่ย


โทนก็ยังเหมือนจะยังงงๆ อยู่แต่ก็บอกว่าคณะ..... เราก็แบบเฮ้ยคณะเดียวกับเราเลย แต่เราไม่ได้เรียนที่นี่หรอก ซึ่งเราไม่เข้าใจว่าเราจะดีใจทำไมกันนะ พี่แมนก็ถามอีกว่าเฮ้ยหายดียัง โทนก็บอกหายดีแล้วครับ.........


โอ๊ยยย เซ็ง พี่แมนแย่งพูดหมด พี่แมนพูดในเรื่องที่เราอยากถามหมดเลย พี่เราก็แบบกอดคอน้องโทนแล้วถามต่อว่าเห้ยแล้วไหงวันนั้นไปอยู่ตรงนั้นได้ล่ะ โทนก็อึกๆอักๆนะ


แล้วพอเหมือนว่าลำบากใจที่จะพูด พี่ชายเราก็บอกงั้นไม่เป็นไร เอาที่สบายใจแล้วกัน โทนก็เอ่อะ เอ่อ เอ่อะ เอ่อ อยู่นั่น เนี่ยแบบนี้มันเสียบุคลิกภาพมากเลยนะ ทำไมไม่พูดออกมาให้ชัดเจนไปเลยไม่เข้าใจเหมือนกัน


แล้วอยู่ดีๆเพื่อนคนที่เรานัดมาก็พูดขึ้น เอ้า !!!  เจ้าโทน เชื่อมั้ยว่าตอนนั้นเราหันควั่บเลย เดี๋ยวนะเพื่อนเรารู้จักน้องโทนเหรอ น้องโทนก็เอ้าเจ๊มาทำไรเนี่ย ชัดเลยล่ะ สองคนนี้รู้จักกันด้วย


เพื่อนเรา >  แหมก็นึกว่าใครวิ่งไวๆ แกนี่เองเจ้าโทนไม่เจอกันเทอมเดี๋ยว จำไม่ได้เลยแฮะ ผอมลงอีกละนะกินเยอะๆหน่อยดิ่ ตัดผมมั่งเหอะ มันดูรุงรังนะ


เรามองแบบเหวอไปเลย พี่แมนก็ถามว่าเอ้ารู้จักกันเหรอสองคนนี้ พี่แมนพูดไปก็ยังล็อคคอเจ้าโทนอยู่นะ เพื่อนเราก็บอกว่าค่ะพี่แมน คือเพื่อนในกลุ่มเป็นพี่เทคของเจ้าโทนอีกทีนึง ก็เลยได้รู้จักกัน


เพื่อนเราก็บอกนะว่าไอ้พี่รหัสคนเดิมของโทนมันโดนซิ่วเพื่อนในกลุ่มของเพื่อนเราก็เลยต้องเป็นพี่เทคให้น้องโทนน่ะ โอ๊ยอะไรเนี่ย ทำไมเราเป็นคนเดียวที่ไม่ได้อยู่ในวงโคจรเลยเนี่ย


น้องโทนก็เปลี่ยนไปเลยคราวนี้ ดูพูดลื่นขึ้น พูดดูยิ้มแย้มขึ้น แต่เราขัดตาไอ้จุกที่น้องโทนมัดจังอยากตัดมันทิ้งมากๆ น่ารักก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่มันดูยังไงไม่รู้ พี่แมนก็ถามว่าเห้ยชื่อโทนใช่มะ เดี๋ยวไปกินข้าวกับพี่มะ


โทนหน้าเปลี่ยนสีเลยแล้วบอกว่าไม่เป็นอะไรครับเกรงใจ แล้วตอนนั้นมันเป็นอะไรที่บ้ามาก โทรศัพท์พี่เราดังขึ้นมา ซึ่งเขาก็ต้องรับแหละมันเป็นเรื่องปกติ แต่พอพี่แมนเผลอปล่อยเจ้าโทนแปปเดียว คือไม่รู้ว่าคนหรือลิงนะเอาตรงๆ


คือเหมือนวาร์ปเลย โทนก้าวขาก้าวนึงและดึงตัวไปข้างหน้าไวมาก เขาหันมายกมือไหว้ แล้วบอกว่าผมขอตัวไปซ้อมก่อนนะครับ แล้วเชื่อมั้ยว่าไวยิ่งกว่าลิง บันไดตึกคนปกติทั่วไปเขาก็เดินทีละก้าว ทีละก้าว ใช่มั้ย


แต่นี่คนอะไรก็ไม่รู้วิ่งกระโดนขึ้นที 3 ขั้น โอ๊ยเราจะบ้าตาย คราวนี้รู้กันยังว่าทำไมเราต้องทำให้เจ้าโทนหมดแรง ก่อนที่จะไปที่สวนสาธารณะในตอนที่ เท่าไรไม่รู้ในเนื้อเรื่องร้านคาราโอเกะ



เพราะถ้าไม่ทำให้เหนื่อยจนหมดแรง รับรองว่าได้วิ่งหนีอีกแน่ๆ แล้วเราก็คงวิ่งตามไม่ทันชัวร์ๆ หลังจากที่โทนวิ่งหายวับไปกับตา พี่แมนก็บอกเอ้าเฮ้ยไอ้นี่ ไวชิบเลย เพื่อนเราก็หัวเราะแล้วบอกว่า


แบบนั้นแหละค่ะพี่แมนวิ่งไวยังกับลิง ตอนนี้ไม่รู้ทำไมเราแอบเคืองเพื่อนที่รู้จักน้องโทนก็ไม่รู้เนี่ย พี่แมนอยู่ดีๆก็บอกเอ้อไอ้ดทนนี่น่าสนใจว่ะ ตัวจริงดูหงิมๆขี้กลัวแต่เวลามีเรื่อง ใจมันได้แฮะ


เพื่อนเราก็ถามว่ามีอะไรกันเหรอคะพี่แมน ตอนนั้นเรานิ่งเลยไม่กล้าพูดอะไรต่อ พี่แมนตอบไปแค่ว่า ไอ้โทนมันมีเรื่อง อีกฝั่งโดนตื้บเละ เพื่อนเราก็แบบฮ๊ะแบบเจ้าโทนเนี่ยนะมีเรื่องบ้าแล๊ววววว



เราก็แบบหันมองควั่บเลย เพื่อนเราบอกถึงบางทีจะกวนตีนก็เถอะแต่เจ้าโทนมันเรียบร้อยจะตาย พี่แมนก็ยิ่งหัวเราะหนักเลยแล้วบอกเอ้อไอ้นี่น่าสนใจ เราก็นึกว่าพี่ชายเราจะแบบ เอ่อ พาเราขึ้นไปตรงที่เขาซ้อมยูโด แต่ไม่ใช่เลย


พี่ชายเราบอกงั้นกลับกันดีกว่า ป่ะไอ้หมิวกลับกัน เอ้าทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ เรายังไม่ได้พูดอะไรกับน้องโทนสักคำ ยังไม่ได้ขอบคุณอะไรเลย แต่เราก็ต้องกลับบ้านพร้อมพี่ชาย เพื่อนของเราก็เห็นด้วยนะ



เพราะตัวเธอเองก็ต้องไปธุระต่อกลัวว่าจะอยู่เป็นเพื่อนเราไม่ได้ เรากับพี่ชายกลับมาที่รถแล้วก็ขับกลับออกไป พี่ชายเราอยู่ดีๆก็ถามว่า เป็นอะไรไอ้หมิว หน้าบูดเป็นตูดลิงเลย เราก็บอกเปล่า เปล่า เปล่า


แต่พี่ชายเราก็พูดขึ้นมาว่า เราอยู่ด้วยกันมากี่ปีละ ทำไมแค่นี่พี่จะไม่รู้ว่าน้องสาวพี่เป็นอะไร ทะเลาะกับเตยเหรอ พี่ชายเราเดาไปนู่นเลย เราก็บอกเปล่า แค่มีเรื่องคาใจนิดนึง


พี่แมนก็ถามว่าเรื่องไอ้โทนนั่นน่ะเหรอ เราก็แบบ อื่อเบาๆ พี่แมนพูดว่าเห้ยไอ้หมิวมีอะไรก็พูดดีๆสิ่ เอ้อไอ้นี่ เราก็แบบพูดไปเต็มเสียงเลยว่า ก็น้องยังไม่ได้ขอโทษโทนเลยอ่ะพี่แมน พี่แมนแย่งน้องพูดหมดเลย


พี่แมนก็ 555555555555555 แล้วบอกว่าก็แกช้าเองนะไอ้หมิว พี่แมนบอกว่าถ้าการพูดกับคนที่มีน้ำใจ มีบุญคุณมันยากนะ ชีวิตนี้จะทำอะไรกิน พี่บอกแกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าใครช่วยเราไว้ เราก็อย่าลืมบุญคุณเขา


แต่เราก็บอกไปว่า ไม่รู้อ่ะเพราะเราก็พึ่งเจอโทนครั้งแรกยังไม่รู้นิสัยใจคอว่าเป็นยังไง นิสัยไอ้ตรงหน้าอาจจะปั้นแต่งออกมาให้ดูดีก็ได้ เพราะอย่างที่รู้ๆอ่ะคนเรามักมีสองด้าน มักมีด้านมืด ด้านเสียๆที่ไม่มีใครรู้


พี่เราก็พูดนะว่า ก็ดีกับเขาเท่าที่ดีได้ อย่าให้มากเกินไปเท่านั้นแหละ เราก็พูดอะไรไม่ออกแหละเนอะตอนนั้น พอเวลาผ่านไป วัน สองวัน สามวัน สี่วัน


เราก็วุ่นวายกับการเรียน วุ่นวายกับการเรียนรู้งานกับพี่แมน เตยเองก็มาหาที่บ้านมั่งเราก็นั่งคุยกัน แอบหอมแก้มกันบ้าง แต่เราก็จะให้ที่บ้านรู้ไม่ได้ ตอนนั้นสังคมยังไม่ยอมรับเรื่องพวกนี้เท่าไรเลย


เรากล้าบอกแค่พี่แมนเท่านั้น พี่แมนเองก็งงๆนะว่าตอนแรกเราคบกับผู้ชายแล้วไหง มาคบกับเตยล่ะ แต่ไม่นานนักพี่เขาก็บอกว่าอะไรที่แกทำแล้วสบายใจแกก็ทำเถอะ ไว้ถ้าพี่เริ่มรู้สึกว่าไม่เข้าท่า พี่จะเบรกแกเอง


หลังจากวันนั้นที่เตยแนะนำน้องโทนให้เรารู้จัก เราก็รู้สึกนะว่าเตยใส่ใจเรามากกว่าเดิม เหมือนแบบไม่รู้สิ่ว่าคิดไปเองไหมนะ แบบเหมือนเตยไม่มีอะไรปิดบังเราแล้ว


เราเรียนหนัก ต้องเตรียมตัวทำโปรเจคจบเลยแทบไม่ได้กระดิกตัวไปไหนเลยช่วงนั้น เพื่อนๆก็ชวนกันไปทานข้าวเย็น อ่ะโอเคเราก็ไปเพราะยังไงก็น่าจะไม่มีอะไรมากนะ แต่พี่ชายเราดันโทรมาดักก่อนว่า เห้ยไอ้หมิวว่างมั้ย มาอนุสาวรีย์ชัยหน่อยกินข้าวกัน


เราก็งงว่าทำไมไม่ไปกินข้าวที่บ้านล่ะ ก็พี่ชายเรานะบอกตรงๆเป็นคนที่ติดข้าวที่บ้านมาก ต้องชมป้าแม่บ้านด้วยแหละที่ฝีมือสุดยอดมาก ตอนแรกเราก็ลังเลนะว่าจะไปดีมั้ยใจนึงก็อยากไปกับเพื่อน


แต่ยังไงซะคนในครอบครัวก็ต้องมาก่อน และเราก็ตัดสินใจที่จะไปหาพี่ชายแล้วเราก็รู้ทันทีว่าเราคิดถูกเพราะคนที่อยู่กับพี่แมนคือน้องโทน


 

พี่แมนนี่ ตรงประเด็น คุยตรง ๆ เลย

พี่แมนนี่เฮ้วสมชื่อ

เจ๊หมิวดูเรียบร้อยมากกว่าในมุมมองที่พี่โทนเป็นคนเล่านะครับ

ขอบคุณครับท่าน

พี่แมนนี่แมนสมชื่อจริงๆนะครับ

รักน้องสอนน้องตลอด

เป็นคนอบอุ่นจริงๆ

อารมณ์เหมือนเด็กสาวชอบผู้ชายคนแรก บังเอิญเป็นพื่อนกับพีชายด้วย

โดนลากมาได้ไงเนี่ยโทน

เจ้ห้าวๆแต่ก็ระวังตัวมาก

ความห้าวของเจ๊แกคงออกมาตอนที่สนิทแล้ว ^^  ตอนนี้เลยดูเงียบๆหยิ่งๆใส่โทน
ขอบคุณครับ

พี่แมนดูรักน้องดีนะ

ชอบนิสัยแมนๆของพี่แมน  ดูแมนตรงๆดีไม่อ้อมคอม เข้าเป้าไม่เยอะจนเกินพอดี
ส่วนเจ้หมิว เหมือนต้อนนั้น เป็นบทจะไปขอชายหนุ่มออกเดท หรือบอกชอบหนุ่มเลยๆ 555 มัวแต่อึกอักเง้องะ ปากหนักจริงๆ ดูซิลิง เห้ยเทพโทน วิ่งไปอีกแล้ว
ปล1
.ฝากบอกเทพโทนกุญแจร้านเกะ สนิมเกาะแล้วครับ
edit
เจ้หมิวความในใจอาการออก ซะแล้ว  รอติดตามดูว่า จะลงเอ่ยเครียส ใจกันแบบไหนกับโทนและ เต้ย ในต้อนนั้น   
เล่ามายังกับสถานะปัจจุบันนี้ เป็นแบบ เราสองสามคน หรือ?

พี่แมนนี้แมนสมขื่อจริงๆ ตรงๆจริงใจดี

พี่แมนแย่งซีนหมดเลย

แต่ก็นะ หมิวตนงาม จะให้กอดคอตีเข้าแบบพี่แมนก็คงไม่ได้ล่ะ

แล้วสองพี่น้องนี่ดูเฟรนลี่มาก แต่ในสายตาโทน ยักษ์มารชัดๆ คนมันมีความผิดติดตัวก็งี้

หลังอ่านจบ ... ฝากบอกเทพ เปิดร้านเกะ ซัก 3 ตอน รับปีใหม่ ด้วยครับ

ผมชอบคนเเบบพี่เเมนจังครับ ภายนอกดูโผงผางเเต่ข้างเก็บรายละเอียดดีเเท้

ไวกว่าลิงก็เทพโทนหนีอย่างเดียวเลยเจอเจ๊หรือเจอผีอิอิ