สำหรับคนที่ไม่ได้เป็นสมาชิก two-hitchhikers.ru อ่านเต็มได้ที่


เดียร์ไม่เหลือเสื้อผ้าซักชิ้นอยู่ที่ตัวแล้ว ร่างกายเธอเต็มไปด้วยรอยช้ำจากการดูด หน้าอกใหญ่ของเธอมีรอยแดงที่เกิดจากการถูกบีบเค้นอย่างหนักหน่วง เนินสวรรค์ของเธอยังคงเปียกชุ่มจากน้ำรักของแบงค์และพล ที่ทั้งแตกในและแตกนอกราดไปทั่วเนินเสียวนั้น

เดียร์ยังคงนอนหอบและสะอื้นอยู่ในลำคอ จริงอยู่ว่า เธอไม่ขัดขืนใดๆแล้ว เพราะรู้ว่าขัดขืนไปก็เปล่าประโยชน์ ทำให้แบงค์และพลนั้นเข้าใจว่าเดียร์มีอารมณ์ร่วมด้วย จนทำให้เธอกลายเป็นเหยื่อสวาทที่โดนทั้งคู๋สลับกันย่ำยี

เดียร์เคยผ่านเซ็กส์มาหลายรูปแบบ เธอสนุกกับการใช้ชีวิตที่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาปะปนบ้างให้พอชุ่มหัวใจ แต่ไม่มีครั้งไหนเลย ที่เกิดขึ้นด้วยความไม่ยินยอมของเธอเหมือนครั้งนี้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ครั้งนี้เธอถูกแฟนของเธอทำร้ายด้วยการตบหน้า

"เดียร์.. เข้าห้องน้ำก่อนนะ" เธอพูดเสียงพลางค่อยๆลุกขึ้นโชว์ร่างขาวเดินไปที่ห้องน้ำอย่างอิดโรย เธอทั้งเหนื่อยทั้งเพลียจากการดิ้นรนขัดขืน และจากการโดนแบงค์กับพลสลับกันเอาหลายรอบ

ไม่มีเสียงตอบรับจากทั้งแบงค์และพล พลนั้นเปลือยนอนอยู่ข้างโซฟา ในขณะที่แบงค์นั่งสูบบุหรี่อย่างสบายใจพลางเล่นโทรศัพท์ แม้ว่าฤทธิ์ยาที่เขาเล่นไปนั้น ยังคงทำให้เขารู้สึกคึกคักและสนุกอยู่ แต่การพักสักหน่อย ก็ถือเป็นการตั้งหลักที่ดี ยังไงเสีย เดียร์ก็ต้องอยู่กับเขาและพลทั้งวันอยู่แล้ว

เดียร์เดินเข้าห้องน้ำ และในจังหวะที่ผ่านโต๊ะ เธอแอบหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอที่วางอยู่บนโต๊ะอาหารเข้าไปด้วย

"ต่อ.. ฮืออ ช่วยเราด้วย เราโดนแฟนทำร้าย ฮือออ" เดียร์พูดเสียงเบาพร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่ได้ในทันทีที่ต่อรับสายโทรศัพท์

"เดียร์ เกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เดียร์อยู่ไหน" เสียงต่อถามกลับมา เธอไม่รู้ว่าใครจะช่วยเธอได้ ณ เวลานี้ แต่เธอคิดถึงต่อ และน้ำเสียงของต่อที่ตอบกลับมา ก็ทำให้เธอรู้ว่า เธอคิดไม่ผิดที่โทรหาต่อ

"เราโดนแฟนทำร้ายเราอ่ะ เราสู้ไม่ได้ ตอนนี้เราหลบอยู่ในห้องน้ำ ต่อมาช่วยหน่อย ฮืออ" เดียร์ระล่ำระลักพูดไปในโทรศัพท์ อันที่จริง เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต่อมาแล้วจะข่วยอะไรได้มั้ย เพราะแบงค์แฟนเธอก็เป็นนักเลง ที่สำคัญ เธอรู้ว่าแบงค์นั้นเก็บปืนไว้ในห้อง แต่อย่างน้อย เธอก็หวังว่าต่อจะพาตำรวจหรือใครมาด้วย

"เดียร์อยู่ไหนตอนนี้ เดี๋ยวเราไปหาเดี๋ยวนี้เลย" เสียงต่อถามกลับมาด้วยความร้อนรน

ปังๆๆ เสียงเคาะประตูห้องน้ำดังลั่นพร้อมกับเสียงแบงค์ลอยเข้ามา

"เดียร์ คุยกับใคร เปิดประตูให้หน่อย" แบงค์ยืนพูดหน้าห้องน้ำ พร้อมกับพยายามเงี่ยหูฟังด้วย เขามั่นใจว่าเขาได้ยินเสียงพูดอะไรคนเดียวในห้องน้ำ

"เดี๋ยวเดียร์ส่งโลเกชั่นให้ ฮืออ" ตอนนี้เดียร์หวาดกลัวสุดขีด เธอไม่รู้ว่า ถ้าแบงค์รู้ว่าเธอโทรศัพท์ขอความช่วยเหลือ จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ซึ่งไม่ควรจะให้รู้คงจะดีที่สุด

"เค้าปวดระบมเลยบ่นคนเดียวอ่ะ เดี๋ยวเค้าออกไปแล้ว" เดียร์ตะโกนบอกแบงค์ที่อยู่นอกห้องน้ำ พร้อมกับมือที่รีบส่งโลเกชั่นปัจจุบันให้กับต่อทางไลน์

"เปิดประตูหน่อย เร็วๆ" แบงค์เริ่มเสียงแข็งจนเธอรู้สึกได้

"เสร็จแล้วๆ" เดียร์ล็อกหน้าจอโทรศัพท์ แล้ววางไว้ในตะกร้าผ้าพลางเอาผ้าปิดทับ พร้อมกับกดชักโครกให้ดูเหมือนว่าเธอใช้ห้องน้ำอยู่

แอ๊ดดดด~ เดียร์ปลดล็อกกลอนห้องน้ำและเป็นแบงค์ที่ดันประตูเข้ามาทันที

"เมื่อกี๊คุยกับใคร" แบงค์ถามพลางมองไปรอบๆ ราวกับจะหาสิ่งผิดปกติ

"ไม่นี่ เค้าบ่นคนเดียว เค้าระบมเจ็บอ่ะ ตัวเองกับพลก็ใส่ไม่ยั้งเลย" เดียร์แสร้งทำจริตเพื่อให้แบงค์ดูตายใจ ในขณะที่แบงค์ยังคงมองไปรอบๆห้องน้ำ

"อือ ป่ะ ไปที่เตียง เค้าอยากเอาต่อ" โชคดีที่แบงค์ไม่สงสัยอะไรมาก หรืออาจจะเป็นเพราะราคะที่กำลังโหมแรงในตัวแบงค์ ทำให้เขาไม่สนใจจะหารายละเอียดอะไร แบงค์จูงมือกึ่งลากเดียร์เดินมาที่เตียง

"แต่เค้าไม่ไหวแล้วอ่ะ ขอพักก่อนได้มั้ย" เดียร์บอกในขณะที่ร่างขาวเธอพูดแฟนหนุ่มดันให้ล้มตัวลงนอนบนเตียง

"ไม่ไหวอะไร แค่นอนเฉยๆ น่าา อ่ะ โม้คให้หน่อย" แบงค์ยังคงไม่ฟังเสียงคัดค้านใดๆจากเดียร์ แต่กลับคลานขึ้นมาคล่อมที่ใบหน้าของแฟนสาวพร้อมกับจับแก่นกายจ่อปาก

และเมื่อดูเหมือนไม่มีทางเลือก เดียร์เลยจำใจใช้ปลายลิ้นเลียที่ปลายของแก่นกายนั้น พร้อมกับตวัดปลายลิ้นรอบหัวแก่นกายของแบงค์ แม้ว่าแท่งแก่นกายนี้เพิ่งจะทะลวงเธอไม่ยั้ง และยังคงมีกลิ่นและร่องรอยของคราบน้ำรักทั้งของแบงค์และของเดียร์ผสมปนเปกัน แต่เดียร์ก็ไม่มีทางเลือกอะไรนอกจากยอมไปก่อน และในใจได้แต่หวังว่า ต่อจะมาช่วยให้เร็วที่สุด

"ซี๊ดดดด เสียวว่ะ โอยยยย" แบงค์แหงนหน้าซู้ดปากร้องคราง และนั่นก็ทำให้เดียร์เริ่มเพิ่มดีกรี เพราะแฟนหนุ่มของเธอเสร็จไปสองรอบแล้ว รอบนี้คงจะยิ่งเสร็จช้า ถ้าเธอไม่อยากบอบช้ำมาก เธอควรต้องให้ความร่วมมือและทำให้แบงค์เสร็จให้เร็วที่สุด

เดียร์เริ่มอ้าปากครอบแก่นกายทั้งแท่งและดูดไปด้วย พร้อมๆกับในปากที่ปลายลิ้นนุ่มของเธอยังคงเลียรอบหัว และก็เป็นอย่างที่เดียร์คิด แบงค์จะเสียวเป็นพิเศษถ้าเธอโม้คแบบนี้ และครั้งนี้ก็เช่นกัน เพราะแบงค์เริ่มเอาสองมือของเขามาจับหัวเธอพร้อมกับเริ่มต้นกระแทกแก่นกายนั้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มชุ่มแฉะนั้น

"อึ้กกก อึ้กกกก จ๊วบบบ" เดียร์พยายามทั้งดูด ทั้งเลีย มือซ้ายของเธอลูบไล้หน้าท้องของแบงค์ อีกมือจับก้นเพื่อดันเข้ามาในจังหวะที่แบงค์กระแทก ทั้งหมดนี้ เธอทำเพื่อให้แฟนหนุ่มเธอแตกให้เร็วเท่าที่จะเป็นได้

แต่ยังไม่ทันที่ความเสียวของแบงค์จะพุ่งขึ้นสูงมากนัก เดียร์รู้สึกได้ถึงสัมผัสจากมือของใครอีกคนที่จับขาเธอแหกออก และนั่นคือพลนั่นเอง ที่กำลังใช้สองมือของเขาแหวกขาอ่อนขาวของเดียร์พร้อมๆกับยื่นหน้าเข้าไปตวัดลิ้นที่ช่องเสียวนั้นอย่างไม่รังเกียจ แม้ว่าร่องเสียวของเดียร์นั้นจะมีร่องรอยของน้ำรักที่ไม่รู้ว่าเป็นของแบงค์หรือพลผสมปนเปกันอยู่

และนี่คือสิ่งที่เธอไม่อยากเจออีกแล้ว แต่เธอก็ยังคงเลี่ยงไม่ได้ เดียร์จำใจต้องเล่นตามเกมสวาทแห่งนี้ เธอไม่มีทางหนีไปไหนได้เลย

"อึ้กกก ซี๊ดดดดดด" แม้ว่าแก่นกายของแบงค์ที่กระแทกเข้ามาในปากนั้นจะทำให้เธอส่งเสียงออกมายาก แต่เธอก็ยังอดซี๊ดออกมาด้วยความเสียวไม่ได้ในทันทีที่ลิ้นของพลตวัดเลียร่องเสียวของเธอ

"แผล่บบบ จ๊วบบบ" เสียงเลียและดูดของพลที่กระทำต่อร่องเสียวของเดียร์นั้นดังขึ้นมาแข่งกับเสียงอื่นๆ ถ้ามีใครสักคนมองเห็นภาพ ณ ตอนนี้ คงจะเห็นเป็นภาพชายคนหนึ่งกำลังจับหัวหญิงสาวพร้อมกระแทกแก่นกายเข้าที่ปากอย่างเมามันส์ ในขณะที่ชายอีกคนแหกขาของหญิงสาวคนดังกล่าวพร้อมกับดูดเลียร่องเสียวนั้นราวกับมีของอร่อยให้กิน

เดียร์ไม่ได้รู้สึกต่อต้านอะไรแล้ว เธอผ่านผู้ชายมาบ้าง มีวันไนท์สแตนด์มาบ้าง แม้ว่าครั้งนี้เธอจะไม่ได้ยินยอม แต่มันก็คงไม่สามารถหยุดเหตุการณ์นี้ได้แล้ว สิ่งเดียวที่เธอทำได้ คือแกล้งทำเป็นมีความสุขไปด้วย และหวังให้ทั้งสองคนหมดแรงให้เร็วที่สุด

ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ จู่ๆความเสียวจากปลายลิ้นของพลก็หายไป แม้ว่าเธอสงสัยแต่ก็ผงกหัวขึ้นไปดูไม่ได้ เพราะน้ำหนักจากตัวแบงค์ที่ตะบี้ตะบันกระแทกปากเธออย่างเมามันส์ แต่ไม่นาน เธอก็เข้าใจว่าลิ้นของพลหายไปไหน เพราะสัมผัสต่อมาที่เธอรับรู้ได้ คือการเคลื่อนตัวของแก่นกายอวบอ้วนที่แทรกเข้าร่องเสียวของเธอ โชคดีที่มีน้ำลายจากปากของพลอยู่ก่อนแล้ว อะไรๆมันก็เลยง่ายขึ้น

"ซี๊ดดดดดดด" พลแหงนหน้าซู้ดปากร้องครางลั่นในทันทีที่แก่นกายเสียวของเขาดันเข้าไปสุดร่อง เขาไม่ปล่อยให้เดียร์ต้องสงสัยอะไรอีก เพราะในทันทีที่ตั้งหลักได้ สองมือเขาจับยึดกับเอวขอดของเดียร์พร้อมเริ่มโยกกระแทกทันที

ในเมื่อขัดขืนไม่ได้ เดียร์ก็ทำได้แค่โอนอ่อนผ่อนตาม ข้างบนเธอก็ดูดสู้กับแรงกระแทกจากแบงค์ ข้างล่างเธอก็พยายามขมิบตอดรัดเพื่อให้พลเสียวมากที่สุด

"ซี้ดดดดด เสียวชิบหายย" แบงค์พูดขึ้นพร้อมๆกับร้องครางไปด้วย

"เออ ซี๊ดดด กูยอมจริงๆ เมียมึงเอามันส์มาก" พลบอกแบงค์ ในขณะที่เขาเองก็จับขาสวยของเดียร์พาดบ่าแล้วกระแทกเข้ามาเช่นกัน

"เออ ซี้ดดด วันหลังพาเมียมึงมาอัพยามั่ง กูจะได้เอามั่ง" แบงค์หันไปตอบพลราวกับว่า เธอและแฟนของพลนั้นเป็นเพียงแค่สิ่งของที่จะแลกเปลี่ยนกันเชยชมยังไงก็ได้

"เออได้ ซี้ดดด" พลตอบแบงค์ในขณะที่กำลังซอยเข้าที่เอวของเดียร์ พร้อมๆกับหันไปเลียข้อเท้าเล็กของเธอที่กำลังพาดบ่าเขาอยู่อย่างหื่นกระหาย

ถ้ากินได้คงกินไปแล้ว เพราะแม้ว่าเอวของพลนั้นกำลังซอยอย่างถี่ยิบ แต่ลิ้นของเขาก็เลียไปทั่วเท้าของเธอ ไม่เว้นแม้แต่นิ้วเท้าอย่างไม่รังเกียจ และแม้ว่าเดียร์รู้สึกจั๊กกะจี้และขยะแขยงแค่ไหน แต่ก็ทำได้แค่เพียงส่งเสียงแห่งความสุขออกมาราวกับว่าเธอเสียวซ่านอย่างเต็มประดา

"ซี๊ดดดดด จ๊วบบบบ" เสียงครางจากความเสียวที่โดนกระแทกข้างล่าง และเสียงดูดแก่นกายข้างบนนั้นดังออกมาผสมปนเปกันจากปากเดียร์ เธอพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะมีอารมณ์ร่วม เพื่อให้เหตุการณ์นี้ผ่านไปได้เร็วที่สุด

แล้วจังหวะนั้นเอง เธอก็รู้สึกได้ถึงแรงกระแทกเข้าใบหน้าสวยหวานของเธอที่ถี่ขึ้นเรื่อยๆ เธอรู้ทันทีว่า ปลายทางแห่งความเสียวของแบงค์แฟนหนุ่มเธอใกล้เข้ามาแล้ว

เดียร์รีบเร่งดูดรับให้เข้ากับจังหวะการซอยเอวของแบงค์ที่กระทำต่อปากของเธอ ลิ้นอ่อนนุ่มของเธอทั้งดูดทั้งเลียในทุกจุดเสียวของแก่นกายนั้น ถ้าแบงค์เสร็จคาปากเธอได้ อย่างน้อย เธอก็จะยืดเวลาได้อีกหน่อยเพื่อไม่ให้แบงค์มามีอะไรกับเธออีก และถ้าหากโชคดี ต่ออาจจะมาทันเวลา

จนกระทั่งในที่สุด ด้วยลีลาการดูดของเดียร์และอาจจะเพราะความตื่นเต้นที่ได้พาเพื่อนมารุมแฟนสาวของตัวเอง ในที่สุดแบงค์ก็มาถึงฝั่งฝัน

"ซี๊ดดดด โอ้ยยยยยยย. อาาาาาาา" แบงค์ตัวกระตุกอย่างรุนแรง ในจังหวะที่เขาเสร็จนั้น แบงค์กลับเลือกถอนแก่นกายนั้นออกมาเพื่อให้น้ำรักพุ่งออกมาไหลรดบนใบหน้าหวานของเดียร์ และแม้ว่านี่จะไม่ใช่รอบแรกๆของเกมรัก แต่น้ำรักของเขาก็ยังคงมีพ่นใส่หน้าของเธอจนเปรอะเปื้อนไปหมด

แบงค์หมดแรงทรุดลงไปนอนหงายหอบบนเตียงข้างๆเดียร์ที่กำลังโดนพลแหกขาสวยของเธอกระแทกอยู่  เดียร์ไม่ต่อต้านอะไรแล้ว เธอทำแค่เพียงร้องครางในลำคอตาปรือมองไปที่พล ใบหน้าสวยหวานของเธอนั้นเปรอะไปด้วยน้ำรักจากแฟนหนุ่ม หน้าอกขาวใหญ่เด้งไปตามแรงกระแทก และจากสายตานั้นที่เดียร์มอง พลกลับเข้าใจว่า เป็นสายตาแห่งการเชื้อเชิญเข้าสู่เกมราคะอันเร่าร้อนนี้

อยู่ดีๆพลกลับหยุดกระแทก และก่อนที่เดียร์จะทันได้ดีใจเพราะคิดว่าพลนั้นหยุดแล้ว แต่พลกลับจับเธอนอนพลิกแล้วโก่งบั้นท้ายมาในท่าด็อกกี้ ก่อนจะเข้าประจำตำแหน่งและเริ่มต้นเสียบแก่นกายเข้าต่อทันที

สำหรับเดียร์แล้ว ท่านี้ค่อนข้างลึก ประกอบกับความใหญ่คับแน่นของแก่นกายพล มันทำให้เธออดรู้สึกเสียวอย่างมีอารมณ์ร่วมไปด้วยไม่ได้

พลจับบั้นท้ายขาวของเดียร์แล้วเริ่มต้นกระแทกอย่างเร็ว ความเร็วในการกระแทกนั้น ไม่ได้ช้าไปกว่าท่าที่แล้ว ความเสียวของเดียร์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอหลับตาพริ้มคว่ำหน้าซุกหมอน สองมือจิกผ้าปูที่นอนราวกับว่าจะเป็นการระบายความเสียวออกมาได้

ปั้ปปๆๆๆๆๆๆ เสียงเอวกระแทกบั้นท้ายของเดียร์ดังลั่นไปทั่วห้อง พลเริ่มรู้ตัวว่าความเสียวของเขากำลังพุ่งขึ้นถึงขีดสุดเช่นกัน เขาหลับตาเงยหน้ากระแทกเดียร์อย่างไม่คิดชีวิต

จนกระทั่งในที่สุด

"อ๊าาาาาาาาาาาาาาา ซี๊ดดดดด" พลไม่สามารถทนแรงตอดรัดจากเดียร์และความเสียวของเขาได้อีกต่อไป เขาฉีดน้ำรักพุ่งเข้าไปในร่องสวาทของเดียร์อีกครั้ง แม้ว่าน้ำรักของเขาจะเหลือน้อยกว่ารอบแรกๆแล้ว แต่มันก็เพียงพอจะทำให้ความเสียวของเขามันระเบิดออกมาได้

พลผลักก้นขาวของเดียร์ออกแล้วลงไปนอนที่พื้นข้างเตียงอย่างไม่ใยดี ตอนนี้สภาพเดียร์คือนอนตะแคงคว่ำ ใบหน้าที่เปรอะด้วยน้ำรักของแบงค์เริ่มจะแห้งกรัง ส่วนร่องสวรรค์ของเธอก็มีน้ำรักของพลไหลล้นออกมา เธอหมดแรงแล้ว เธออยากให้วันนี้มันจบซักที เธออยากให้ใครซักคนมาช่วยเธอ เธอไม่สามารถทนต่อไปได้อีกแล้ว

..............

ปึ้งงงงงง~!! อยู่ดีๆประตูห้องก็กระเด็นหลุดออกจากบานพับ ท่ามกลางความตื่นตกใจของทุกคนที่อยู่ในนั้น อันที่จริง ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้ประตูมันพังแบบนี้ แต่คงเป็นเพราะความรีบด้วยความร้อนใจของผมที่เป็นห่วงเดียร์ ผมเลยกระโดดถีบประตูห้องในทันทีที่มาถึง

ภาพที่ผมเห็น คือแบงค์ แฟนหนุ่มของเดียร์ที่เคยเจอที่งานแสดงสินค้า นอนเปลือยกายมองมาที่ผมด้วยความตกใจ ส่วนเดียร์นอนคว่ำบนเตียงอย่างอิดโรยและหมดสภาพ ในขณะที่ข้างเตียงนั้นมีใครอีกคนที่นอนเปลือยกายมองมาทางผมอยู่เช่นกัน ไม่บอกก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ห้องแห่งนี้

"เดียร์ เป็นอะไรมั้ย" ผมเดินจ้ำไปหาเดียร์ที่เตียงทันที พร้อมๆกับที่อีฟถอดเสื้อคลุมกันหนาวของเธอออกมาเพื่อจะห่มเดียร์

"เห้ย!! มึงเป็นใครวะ" แบงค์ตะโกนถามเสียงลั่นห้อง มันคงจำผมไม่ได้ แม้ว่าผมจะจำมันได้ดีที่มันเคยวางก้ามใส่ผม

ผมไม่ตอบอะไร ตอนนี้ผมสนใจแค่เดียร์เท่านั้น เธอบอกว่าโดนทำร้าย แต่ผมไม่แน่ใจว่าเธอโดนทำร้ายอะไรยังไงบ้าง เธออาจจะโดนข่มขืน แต่อย่างอื่นล่ะ? ไม่รู้ว่าโดนตบตีบ้างหรือเปล่า

เดียร์ฝืนลุกขึ้นมาแล้วโผมากอดผมพร้อมๆกับน้ำตาที่เธอไหลพรากออกมาราวกับเขื่อนแตก

"ฮือออออ ต่อ ช่วยเราด้วยย"  เดียร์กอดผมแน่น ส่วนอีฟเอาเสื้อคลุมมาคลุมให้เธอ

"ไอ้สัส!! มึงเสือกอะไรวะ" แบงค์ลุกขึ้นมาผลักผมที่ไม่ทันได้ตั้งตัวและเสียการทรงตัวจากน้ำหนักที่เดียร์โถมมากอดอยู่แล้ว ส่งผลให้ผมล้มไปพร้อมๆกับเดียร์ทันที โชคดีที่ตัวผมนั้นอยู่ข้างล่าง เลยรองรับไว้ไม่ให้เดียร์ล้มใส่พื้น แต่.. ผมเจ็บเป็นบ้าเลย ล้มแบบเอาหลังลงเนี่ย

แล้วอยู่ดีๆ ยังไม่ทันที่ผมจะทันได้ตั้งตัว มีตีนมาประทับที่ใบหน้าผมอย่างจัง

ผลั๊วะ!! อาา.. เป็นไอ้คนที่นอนเปลือยข้างๆนั่นเอง คงเป็นเพื่อนหรือไม่ก็ลูกน้องไอ้แบงค์มั้ง โชคดีที่ผมผลักเดียร์ออกไปข้างๆได้ทันเวลา และนั่นก็ทำให้ผมรับตีนของมันด้วยใบหน้าผมเข้าเต็มๆ

"กรี๊ดดดด" อีฟร้องกรี๊ดอย่างตกใจ เธอรีบวิ่งไปดึงเดียร์ออกมาจากตรงนั้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดพอดี แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ตอบโต้อะไรต่อ ตีนของแบงค์ก็มาประเคนที่สีข้างของผมอีกคน

ตุ้บบบบ!! สาบานได้ว่า มันเป็นความจุกที่สุดในชีวิตที่ผมเคยจุกมา เกิดมาผมไม่เคยต่อยตีกับใคร เล่นกีฬาอะไรก็ไม่ค่อยได้เล่น ตกต้นไม้ หกล้มเหมือนเด็กผู้ชายทั่วๆไปเท่าที่จำได้ก็ไม่เคย ดังนั้น นี่คงเป็นความจุกสุดๆที่ผมไม่เคยได้รับมาก่อน

ตุ้บบ! ผลั๊วะ! ตุ๊บบ! ตอนนี้สี่ตีนของสองคนต่างประเคนเข้าตามส่วนต่างๆของร่างกายผม ผมทำอะไรไม่ได้เลย ทำได้เพียงแค่ยกมือมาปิดใบหน้า ซึ่งมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่ อาา ลองคิดๆดูแล้ว ทุเรศชะมัด ถีบประตูเข้ามาช่วยสาวอย่างเท่ แล้วก็ต้องโดนไอ้เปลือยสองคนกระทืบต่อหน้าสาว

ผมต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว ผมอยากจะบอกอีฟเหลือเกินว่า ให้พาเดียร์หนีไปก่อน แต่แรงจะอ้าปากผมยังไม่มีเลย แต่สุดท้าย ผมฮึดรวบรวมกำลังสุดท้าย

ตุ้บบบบ!!

ผมถีบเข้าไปที่พวงสวรรค์ของแบงค์อย่างแรง โชคดีที่มันไม่ทันตั้งตัว และโชคดีที่มันไม่ใส่อะไรเลย ทำให้ผมเล็งเป้าได้ถนัด แน่นอน ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งแค่ไหน ลองโดนถีบแบบนี้ ก็ต้องมีอาการแบบเดียวกับแบงค์นี่แหละ เพราะตอนนี้ผมถึงกับทรุดลงไปกองกับพื้นพร้อมกุมเข้าที่เป้าตัวเอง

ส่วนเพื่อนมันที่กำลังเมามันส์กับการกระทืบผมนั้น หันไปดูไอ้แบงค์ที่กองกับพื้นอยู่แวบหนึ่งก่อนจะหันกลับมากระทืบผมต่อด้วยความแค้น

แต่ไม่ทันแล้ว ถ้าให้ลุกขึ้นยืนเพื่อตั้งหลักอาจจะช้าและไม่ทันการณ์ แถมในสภาพที่ผมโดนประเคนมาหลายดอกแบบนี้ด้วย แต่ถ้าพลิกตัวไปอีกข้างเพื่อหลบตีน อันนี้ก็อีกเรื่องหนึ่ง

ผมพลิกตัวหลบตีนของเพื่อนแบงค์ได้อย่างเฉียดฉิว และนั่นเหมือนจะเป็นการเพิ่มความโกรธให้มันมากขึ้น

"ไอ้สัสส มึง!!" เพื่อนแบงค์คำรามลั่น มันหันไปหยิบเก้าอี้พลาสติกที่วางอยู่ใกล้ๆในขณะที่ผมลุกขึ้นมาได้แล้วหันไปตะโกนบอกอีฟ

"อีฟ พาเดียร์หนีไปก่อน!!"

อา.. แต่เหมือนผมจะบอกช้าไป เพราะพออีฟเห็นไอ้คนนั้นหันไปหยิบเก้าอี้ เธอรู้ความตั้งใจของมันในทันทีว่ามันจะใช้เก้าอี้เป็นอาวุธมาฟาดผม อีฟเลยหยิบรีโมททีวีที่อยู่ใกล้มือเธอขว้างไปที่หลังของมันทันที

"โอ้ยยยย!" มันร้องลั่น ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะร้องลั่นทำไม เพราะถ้าเทียบความเจ็บปวดแล้ว ผมที่โดนตีนมันกับแบงค์ประเคนเข้ามาน่าจะเจ็บกว่าแค่โดนรีโมทปาใส่เยอะ

แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ทำอะไรต่อ มันหันกลับมาแล้วตบหน้าอีฟที่ไม่ทันระวังตัวทันที

เพลี๊ยะ!!!

"โอ้ยยย" อีฟร้องลั่นพลางเซมาทางผม ตอนนี้สถานการณ์เริ่มแย่แล้ว การไม่คิดหน้าคิดหลังของผมด้วยความร้อนใจอยากช่วยเดียร์ กลับกลายเป็นว่าผมพาอีฟเข้ามาอยู่ในสถานการณ์อันตรายด้วย

ที่สำคัญ แม้ว่าตลอดทั้งชีวิตผมจะเป็นแค่ผู้ชายเห่ยๆ ตอนเรียนมัธยมจีบใครก็ไม่ติด เรียนก็ไม่เก่งมาก กีฬาก็ห่วย ฐานะก็ไม่ดี แต่อย่างหนึ่งที่ผมภูมิใจอยู่เสมอ คือผมไม่เคยทำร้ายผู้หญิง และผมให้เกียรติผู้หญิงเสมอ นั่นทำให้การที่อีฟโดนผู้ชายคนอื่นตบต่อหน้าผมนั้น ทำให้ผมโมโหจนทำไม่ได้

แม้ว่าในโลกปัจจุบันที่มีการเรียกร้องสิทธิสตรีให้เท่าเทียมกับผู้ชาย แต่สำหรับผมแล้ว การที่ผู้ชายทำร้ายผู้หญิง มันก็แค่พวกหน้าตัวเมียที่เอาข้อได้เปรียบของร่างกายมาทำร้ายผู้หญิงที่อ่อนแอกว่าเท่านั้นเอง ลองมันได้มาเจอผู้ชาย มันก็อาจจะไม่กล้าก็ได้ เอ่อ.. ผมหมายถึงผู้ชายที่แข็งแรงกว่าผมนะ

แต่ตอนนี้ผมไม่คิดอะไรต่อแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมโมโหอะไร ไม่รู้ว่าโมโหที่อีฟโดนตบ โมโหที่เดียร์โดนกระทำ หรือโมโหที่ผมโดนกระทืบ เพราะความโกรธของผมตอนนี้มันพุ่งขึ้นถึงขีดสุด ผมไม่รู้จะทำอะไรได้ แต่ผมอยากเอามันให้ตาย ให้สาสมกับความเคียดแค้นของผม

เพื่อนแบงค์หยิบเก้าอี้ได้แล้ว มันเงื้อเก้าอี้ขึ้นเหนือหัวแล้วฟาดเข้ามาที่ใบหน้าผมอย่างแรง แต่ในจังหวะก่อนที่เก้าอี้นั้นจะกระทบใบหน้าของผมแค่ราว 2-3 เซ็นติเมตรนั้น มันก็หยุดนิ่ง

มันยืนตัวแข็งค้างในท่าที่กำลังฟาดเก้าอี้ใส่ผม สิ่งเดียวที่ขยับได้คือลูกตาของมันที่กรอกซ้ายขวา ผมอ่านแววตาของมันได้ มันกำลังงงงวยสุดขีดว่าเกิดอะไรขึ้นกับมัน ผมเริ่มสังเกตุได้ถึงเส้นเลือดที่แขนมันที่เริ่มปูดขึ้นไล่ตั้งแต่ข้อมือไปจนถึงต้นแขน ไล่ไปถึงขมับ ราวกับมีแรงลึกลับมากระทำให้หัวใจมันสูบฉีดเลือดด้วยความเร็ว

"มึงงงงงง!!" เสียงดังมาจากข้างหลังผม เป็นไอ้แบงค์นั่นเอง มันคงหายจุกแล้ว มันลุกขึ้นมาพร้อมกับสาวหมัดเข้าใส่ผมโดยไม่ทันสังเกตุว่าเพื่อนมันตัวแข็งค้างไปแล้ว และเช่นเดียวกับเพื่อนมัน ในจังหวะที่หมัดของแบงค์กำลังจะถึงใบหน้าผม อยู่ดีแบงค์ก็ตัวค้าง และอยู่ในอาการอย่างเดียวกัน

ตอนนั้นผมไม่สนใจจะหาคำตอบว่ามันเป็นอะไร ในใจผมมีแต่ความเคียดแค้น ผมอยากให้มันตายไป ให้สาสมกับสิ่งที่มันกระทำกับผม กระทำกับเดียร์ ที่สำคัญที่สุด ให้สาสมกับที่มันมาตบอีฟ

แบงค์ตาเหลือกในอาการเดียวกับเพื่อนมัน เส้นเลือดที่แขนเริ่มปูดไล่ไปเรื่อยๆจนถึงขมับ แรกเริ่มนั้นผมรู้สึกถึงความงงงวยและไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ต่อมา ผมเริ่มสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวในใจของพวกมันสองคน แต่ผมไม่สนใจ ความโมโหที่อยู่ในใจผมตอนนี้บอกผมว่า ความตายเท่านั้นที่สาสมกับความผิดของพวกมัน

"พี่ พอแล้ววว" เสียงอีฟลอยมาจากไหนไม่รู้ ตอนนี้การรับรู้ผมปิดทุกอย่าง ผมไม่ได้รู้สึกว่าเราอยู่ในห้องอีกต่อไป แต่เป็นที่โล่งกว้างที่ไหนซักที่ รอบข้างผมไม่มีอะไรเลย ไม่มีพื้น ไม่มีเตียง ไม่มีห้อง ไม่มีอีฟ ไม่มีเดียร์ มีแค่ผมที่ยืนเฉยๆกับแบงค์ที่ยืนค้างในท่าที่หมัดของมันกำลังจะโดนหน้าผม และเพื่อนของมัน ที่เก้าอี้ในมือหยุดค้างกลางอากาศ

ผมเห็นดวงตาของแบงค์เริ่มมีเส้นเลือดฝอยสีแดงปรากฏขึ้นมาในตาขาว เช่นเดียวกับเพื่อนของมัน หึหึ สมน้ำหน้า ไม่ว่าพวกมันจะเป็นเพราะอะไร แต่ความตายในแบบที่ทรมานและไม่เข้าใจ ก็สาสมกับพวกมันจริงๆนั่นแหละ

"พี่ หยุดเดี๋ยวนี้!!" เสียงอีฟยังคงลอยมาอยู่ มันดังขึ้นกว่าเมื่อกี๊ แต่ผมก็ยังคงไม่สนใจ เธอคงบอกใครสักคน หรือไม่ก็บ่นอะไรไปเรื่อยเหมือนที่เธอชอบทำ ตอนนี้เริ่มมีหยดเลือดไหลออกมาจากจมูกของแบงค์และเพื่อนแล้ว สีหน้าของพวกมันทั้งสองตัวยังคงเป็นความโกรธกริ้วในจังหวะสุดท้ายก่อนที่พวกมันจะตัวแข็งค้าง แต่แววตาของพวกมันตอนนี้ ผมสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวสุดขีด ในชั่ว ณ ขณะหนึ่ง ผมสัมผัสได้ว่า พวกมันเริ่มคิดถึงวาระสุดท้ายในชีวิตของพวกมันแล้ว

"พี่ ถ้าพี่ไม่หยุด พี่จะข้ามเส้นที่กลับมาไม่ได้แล้วนะ!!" เสียงอีฟใกล้มาก มากซะจนราวกับว่าเธอมาตะโกนใส่หูผม ตอนนี้เลือดกำเดาของแบงค์ทะลักออกมาเต็มไปหมด ร่างของพวกมันสองคนตอนนี้ดูทุเรศและน่าสมเพชในสายตาผมมาก ไม่รู้ว่าทำไมพวกมันยืนค้างราวกับรูปปั้น แต่ภาพออกมามันดูอุบาทว์ชะมัด เพราะมันอยู่ในสภาพที่เปลือยกาย ใบหน้าเริ่มจะเปรอะไปด้วยเลือด ตาแดงก่ำ เส้นเลือดปูดทั้งแขน ขา ขมับสองข้าง

และไม่ทันที่ผมจะได้คิดหรือสังเกตุอะไรต่อนั้น.. อีฟก็โผเข้ามาจูบผม..


...............



คุณเคยมีจุดเปลี่ยนในชีวิตมั้ย? Turning Point ที่เป็นจุดที่ทำให้ชีวิตของคุณพลิกสถานการณ์ จากแบบหนึ่งกลายเป็นอีกแบบหนึ่ง

สำหรับผมเอง จุดเปลี่ยนแรก คงเป็นตอนที่พ่อแม่ผมเกิดอุบัติเหตุ ผมจำความได้ว่า ก่อนหน้านั้นผมมีความสุขกับพ่อแม่ มีความสุขกับครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุขกับทุกงานวันเกิดที่จะได้เปิดของขวัญ แต่แล้ว รถบรรทุกคันนั้นก็กลายเป็นจุดเปลี่ยนแรกในชีวิตของเด็กประถมอย่างผม มันเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมต้องเสียพ่อแม่ไปตลอดกาล มันเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมต้องเริ่มเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวในวัยที่เด็กคนอื่นยังคงนอนกอดพ่อแม่อย่างอบอุ่น

จุดเปลี่ยนที่สองในชีวิตผม คงเป็นตอนที่อิงเข้ามาในชีวิต ก่อนหน้านั้นผมจำได้ว่า ผมแอบปลื้มเพื่อนร่วมรุ่นอย่างแทน แต่สำหรับแทนนั้น เธออยู่สูงเกินไป สำหรับแทนนั้น เธอเกิดมาเพื่อเป็นดาวบนฟ้า และยังไงก็ต้องคู่กับเดือนที่อยู่ในสภาพใกล้เคียงกัน แต่สำหรับอิง ด้วยความที่เธอเป็นรุ่นน้องผม ด้วยความน่ารักของเธอ ด้วยความเรียบร้อย ด้วยความเขินอาย ทำไมไม่รู้ ทำให้ผมอยากรู้จักเธอ อยากจีบเธอ และไม่นานหลังจากนั้น กลายเป็นว่าเธอตอบรับรักของผม และเธอก็เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตหนึ่ง ที่ทำให้ผมไม่รู้สึกโดดเดี่ยว ทำให้ผมไม่เหงา ทำให้ผมรู้จักการแบ่งปัน การคิดถึงคนข้างๆ

และแน่นอนว่า จุดเปลี่ยนที่สามในชีวิต ก็คงเป็นตอนที่อิงบอกเลิกผมไป ผมยังคงจำได้ว่า วินาทีที่เธอเอ่ยคำลาออกมา มันเป็นเหมือนโลกกำลังจะล่มสลายลงไปต่อหน้าต่อตาผม ความฝัน ความหวัง ความรัก ความผูกพันธ์ ทุกอย่างพังทลายไปหมด และจุดเปลี่ยนนี้ ก็ดันเป็นจุดเปลี่ยนที่ใหญ่มาก จนนำมาซึ่งอะไรอีกหลายอย่าง ความสามารถพิเศษ , องค์กรลับ , ตัวตนของผู้อุปถัมป์ผมที่แอบส่งเสียค่าเล่าเรียนให้มาตลอด , แทน , อีฟ และที่สำคัญ มันนำมาซึ่งจุดเปลี่ยนที่สี่

จุดเปลี่ยนที่สี่ คือวินาทีที่ความโกรธของผมยังคงเดือดพล่านราวกับความร้อนจากดวงอาทิตย์ ความโกรธที่มาจากการเห็นอีฟโดนทำร้าย เห็นเดียร์โดนทำร้าย มันเป็นความโกรธที่ผมอยากจะแผดเผาให้ต้นเหตุของความโกรธนั้นตายเสียให้ได้ ณ ตรงนั้นเอง แต่ก่อนที่เหตุการณ์จะรุนแรงขึ้น จุดเปลี่ยนที่สี่นี้ก็เข้ามา มันคือวินาทีที่ริมฝีปากนุ่มของอีฟเข้ามาประกบกับปากผม..

ภาพตรงหน้าผมที่เป็นแววตาแดงก่ำจากเส้นเลือดฝอยแตกในนัยย์ตาของแบงค์และเพื่อน แปรเปลี่ยนเป็นแววตาอ่อนโยนของอีฟ

บรรยากาศรอบข้างที่ร้อนเป็นไฟแห่งความโกรธ แปรเปลี่ยนเป็นความเย็นสงบราวกับผมกำลังนอนเล่นอยู่ในสวนสาธารณะที่อากาศดีๆสักแห่ง

อีฟหลับตาพริ้มพร้อมกับสองมือของเธอประคองใบหน้าของผม มันเป็นการจูบที่ไม่มีราคะตัณหาใดๆ เป็นแค่การเอาริมฝีปากมาประทับกัน แต่เหลือเชื่อที่มันเปลี่ยนอารมณ์ผมได้โดยสิ้นเชิง นี่คงเป็นจุดเปลี่ยนที่สี่ในชีวิตผม

ตุ้บบ~! สองร่างเปลือยของแบงค์และเพื่อนทรุดลงไปกองกับพื้น ผมยังคงเห็นทั้งคู่ขยับอยู่ ผมเริ่มมีสติกลับมาอีกครั้ง ผมไม่รู้ว่าทั้งคู่โดนอะไรมา แต่มันคงหนักหนาพอที่จะทำให้ทั้งคู่หยุดคิดจะโจมตีผมกับอีฟและเดียร์ มันสองคนตอนนี้ทำได้แค่นอนกองกับพื้นพร้อมใบหน้าที่เปรอะเลือดกำเดา

อีฟผละริมฝีปากสวยออกจากผม เธอรีบเดินไปหาเดียร์พร้อมกับพูดว่า

"พี่เดียร์ เราต้องรีบไปกันแล้ว พี่มีของสำคัญอะไรที่นี่มั้ย"

"ไม่มี ขอพี่หยิบเสื้อผ้าก่อน" เดียร์ที่ดูท่าจะไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับแบงค์และเพื่อนของเขาซักเท่าไหร่ตอบอีฟ พลางรีบไปหยิบเสื้อผ้ามาแต่งตัวอย่างรีบเร่ง พร้อมกับหยิบเสื้อผ้า 4-5 ชิ้นใส่กระเป๋าของเธอ

"ป่ะพี่ ไปกัน เดี๋ยวคนมาแล้วจะยุ่ง" ในทันทีที่เดียร์หยิบเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเสร็จ อีฟรีบจูงมือเดียร์และผมที่กำลังยืนงงพาออกจากห้องไปอย่างรีบเร่ง อีฟดูเป็นคนที่ตั้งสติได้ดีจริงในสถานการณ์คับขันแบบนี้

เราสามคนรีบเดินออกจากห้อง โชคดีที่อพาร์ทเม้นท์ชั้นนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่มากนัก แต่ผมไม่รู้ว่าคนที่อยู่ชั้นอื่นๆจะได้ยินเสียงและจะมาดูเหตุการณ์หรือไม่ ซึ่งแน่นอนว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ ถ้าผมต้องเจอคดีทำร้ายร่างกาย

แล้วเราสามคนก็ทิ้งความโกลาหลทั้งหมดไว้เบื้องหลังในตอนที่เราออกมาจากที่นั่น...


.......

ผม อีฟ และเดียร์ เราสามคนนั่งกันอยู่ที่โซฟาที่ห้องของอีฟ เรานั่งเงียบกันมา 5 นาทีแล้ว โดยไม่มีใครพูดอะไรก่อน ผมรู้ว่าเดียร์คงมีเรื่องจะถามเยอะ และผมรู้ว่าอีฟก็คงรู้ว่า ผมมีเรื่องจะถามเธอเหมือนกัน แม้ดูเหมือนว่าเธอจะพยายามเลี่ยงๆไม่อยากตอบเท่าไหร่นัก

เดียร์อยู่ในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อยืดที่เธอหยิบมาแต่งตัวแบบง่ายๆในตอนที่ออกมาจากพาร์ทเม้นท์นั้น เธอยังไม่ได้อาบน้ำ ผมตั้งใจว่าจะพาเธอไปแจ้งความ ดังนั้น เธอควรอยู่ในสภาพนี้ก่อนเพื่อไปตรวจร่างกาย

"เดียร์ เดี๋ยวเราไปแจ้งความกัน โอเคมั้ย" ผมเริ่มต้นพูดเป็นคนแรกกับเดียร์

"เอ่อ จะดีเหรอ" เดียร์ตอบผมอย่างลังเล

"ดีสิ มันทำร้ายเธอไม่ใช่เหรอ ต้องเอาคนชั่วเข้าคุกสิ" ผมตอบกลับไป ตอนนี้ผมเริ่มจะโมโหขึ้นมาอีกแล้วพอคิดถึงสองคนนั้น

"พี่เดียร์โอเคหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย มันทำร้ายร่างกายพี่ตรงไหนมั้ย" อีฟถามเดียร์บ้าง

"ไม่เป็นไร แค่โดนตบไปบ้างอ่ะ น้องอีฟก็โดนแฟนพี่ตบนี่ พี่ขอโทษจริงๆ ไม่นึกว่ามันจะเลวแบบนี้" เดียร์หันมาตอบอีฟน้ำตาคลอ จริงสิ อีฟก็โดนตบนี่นา

"ไหนอีฟ พี่ดูหน่อยเป็นรอยอะไรมั้ย เจ็บปล่าว" ผมเอื้อมมือไปเชยคางอีฟตะแคงมองดูรอยแดงที่แก้มเธอ โชคดีที่ไม่เป็นรอยอะไรมาก แต่เธอคงเจ็บอยู่ ผมสงสารเธอจริงๆ

"อีฟไม่เป็นไร พี่อ่ะเป็นไรปล่าว โดนไปหลายดอกเลย ดูดิ ตาเขียวหมดแล้ว" อีฟหันมาบอกผมยิ้มๆ

"เออ ไม่รู้สิ ลืมเจ็บไปเลย" ผมตอบอีฟไป แต่.. มันก็จริงนะ ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดซะด้วยซ้ำ

"เดียร์ขอบคุณต่อกับน้องอีฟมากเลยนะที่มาช่วย เดียร์ไม่คิดมาก่อนเลยว่ามันจะเป็นแบบนี้" เดียร์ตอบน้ำตาคลอ

"ไม่เป็นไรเดียร์ เราขอโทษที่เราไปช้า เราไม่เคยไปด้วย เลยไม่รู้ทาง" ผมตอบเธอในขณะที่อีฟหันไปกอดเดียร์

"ไม่เป็นไรนะพี่เดียร์ ไม่ต้องคิดมาก พี่เดียร์อยากไปแจ้งความมั้ย" อีฟถามเดียร์ที่ซบไหล่เธอสะอื้นอยู่

"แจ้งสิ พวกมันจะได้โดนจับ" ผมรีบตอบไป แต่กลับกลายเป็นว่า เดียร์ส่ายหน้าเบาๆแต่ไม่ตอบอะไร ดูเหมือนเธอจะไม่อยากให้แจ้งความเท่าไหร่นัก

"ทำไมอ่ะเดียร์ พวกมันทำกับเธอขนาดนั้น..." ผมถามเธอไปด้วยความกังวล ใจผมยังคิดอยู่เลยว่า ติดคุกคงไม่ใช่โทษที่สาสมกับความผิดของพวกมัน

"พี่.." อีฟเรียกผมแล้วมองหน้าผมพลางส่ายหน้าช้าๆ ราวกับไม่อยากให้ผมพูดอะไรต่อ

"ไม่เป็นไรพี่เดียร์ เอางี้ พี่ไปอาบน้ำอาบท่าให้สบาย อยู่กับอีฟก่อนก็ได้ แล้วพักผ่อน ดีมั้ยคะ" อีฟกอดเดียร์พร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆพลางพูด บอกตรงๆว่าตอนนี้อีฟดูเป็นผู้ใหญ่มาก แม้ว่าเดียร์จะอายุมากกว่าก็เถอะ

"อื้อ ขอบคุณนะน้องอีฟ ว่าแต่เมื่อกี๊มันคืออะไรอ่ะ เกิดอะไรขึ้น เราไม่เข้าใจ" เดียร์ขอบคุณอีฟแล้วหันมาถามผม เธอคงหมายถึงตอนที่สองคนนั้นทรุดลงไปกองกับพื้น ซึ่งอันที่จริง ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น

"พี่เดียร์ไม่ต้องกังวล ตอนนี้พี่เดียร์แค่ทำใจให้สบาย ไปอาบน้ำแล้วก็นอนพักนะ นอนเตียงอีฟได้เลย  แล้วพออะไรๆสดชื่นแล้วค่อยว่ากันนะคะ" อีฟหันไปบอกเดียร์พลางลุกขึ้นจูงมือเธอพาไปส่งที่ห้องน้ำ พร้อมกับจัดแจงหยิบผ้าขนหนูและอุปกรณ์อาบน้ำให้

แล้วอีฟก็เดินมาหาผมที่ยังคงนั่งคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ที่โซฟา

"พี่ อีฟขอคุยด้วยหน่อย" อีฟว่า

"เอาสิ" ผมพยักหน้าตอบเธอ

"ไปคุยที่ห้องพี่มั้ย" อีฟตอบพลางเหล่ไปที่ห้องน้ำ ผมเข้าใจทันทีว่าเธออยากจะคุยในสิ่งที่ไม่อยากให้เดียร์รับรู้

"โอเค" ผมตอบ

..............

สวัสดีครับคุณผู้อ่าน ตอนนี้มาช้า หนีไปเที่ยวตจว.มาครับ ตอนแรกตั้งใจว่าจะเขียนไปด้วย เพราะส่วนมากก็อยู่แต่โรงแรม แต่ไปๆมาๆก็เหนื่อยจนไม่ได้เขียนให้เสร็จซะงั้น

สำหรับตอนนี้ เริ่มจะบู๊ขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่แน่ใจว่าเขียนฉากบู๊มาเป็นยังไง อย่างที่บอก นี่เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตของผมเลย ถ้าเขียนแล้วไม่ส่งอารมณ์หรือต้องปรับปรุงตรงไหน คอมเม้นท์บอกกันได้นะครับ ยินดีมากเลย

ปล.ผมยังคงไล่ส่งรูปสาวๆคาแร็คเตอร์ที่เป็นรางวัลจากการคอมเม้นท์ใน EP14 ให้ทาง PM นะครับ อย่าลืมเช็ค Inbox กันด้วย ผมส่งได้ชั่วโมงละ 20 คน มันเลยช้าหน่อยครับ

ปล.2 ผมสังเกตุเห็นยอดคนอ่านเยอะกว่าคอมเม้นท์ ผมไม่แน่ใจว่าอาจจะเป็นผู้อ่านที่สมัครสมาชิกไม่ได้หรือเปล่า ไม่แน่ใจว่าถ้าผมเอาไปลงใน Fictionlog อะไรแบบนี้ดีมั้ยครับ แต่อาจจะมีเก็บเหรียญด้วย (ทางนี้ก็ยังลงอยู่)

เหมือนเดิม คอมเม้นท์เพื่ออ่านตอนจบของ EP นี้ครับ




 

"ที่อีฟจูบพี่.. มันหมายความยังไง.."

วันนี้มาเย็นเลย ขอบคุณครับ กำลังลุ้นเลยว่าจะช่วยน้องเดียร์ยังไง

เนื้อเรื่องสนุกมาครับ  ติดตามอ่านเรื่อยๆๆครับ

อีฟคงหนีไม่พ้น....

ต่อต้องผ่านเหตุการณ์เลวร้ายกว่าจะเพิ่มระดับพลังได้ ซึ่งเหตุการณ์ก็เลวร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งผมชอบนะมันเรียลดี แต่ก็บีบหัวใจเกินไปบางที

ได้อีฟแน่งานนี้

ทำไมอยู่ดีๆก็มีพลังเพิ่มมาอีกมากมาย แล้วแค่อีฟจูบก็ทำให้เย็นลงได้

อีฟ อีฟ อีฟ สานต่อจากจูบ

กำลังสนุกเลยครับ ก้าวข้ามพลังอะไรสักอย่างแน่เลย พระเอกของเรา

ความสามารถที่เพิ่มขึ้น รุนแรงเหมือนกันนะเนี้ย

พลังใหม่รึป่าว สามารถบังคับอะไรได้ หรือว่าจะเหมือนที่สตีฟทำร้ายลูกน้องของอาร์ทตอนก่อนหน้านี้

เกือบฆ่าคนแล้วไงละ ถ้าไม่มีใครขัดก่อน ขอบคุณเรื่องสนุกๆครับ

หรือว่านอกจากโน้มน้าวแล้ว พลังที่รุนแรงจะถึงขั้นล้างสมองได้ด้วยอะ

หรือว่าต่อจะมีพลังจิตคล้ายสตีฟซ่อนอยู่ในตัว และสตีฟคงมองออกเลยดึงต่อเข้ามา หวังให้เป็นพวก แต่ที่เหนือกว่าสตีฟ คือ เขาจะมีพลังพิเศษมากกว่า 1 อย่างในตัว

พลังเริ่มโหดขึ้นเรือยๆ