สมาชิกเว็บอ่านฟรีทุกตอนเพียงแค่ตอบคอมเม้นต์ให้ความคิดเห็นกับผู้เขียนช่วงท้ายตอน สำหรับคนไม่ใช่สมาชิกไปอ่านแบบครบเนื้อหา ด้วยการซื้อ E-book แถมฟรีตอนพิเศษได้ตามลิงก์ด้านล่าง ในราคาเพียง 99 บาท




ภาพประกอบและคลิปต่างๆ เป็นเพียงแค่อิมเมจคร่าวๆ โพสในบอร์ดเล่น เพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้ใช้เชิงพาณิชย์ บุคคลในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา รวมทั้งลิขสิทธิ์เป็นของเจ้าของภาพนั้น ไม่เกี่ยวกับผู้แต่งหรือเจ้าของกระทู้และเรื่องนิยายทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องแต่ง ไม่มีความจริงปนจ้า**


ในช่วงเวลาเปิดเทอมใหม่ของมหาวิทยาลัย ภายในคณะนิเทศศาสตร์ นักศึกษาปีสามกลุ่มหนึ่งจับกลุ่มนั่งคุยกันตามประสาเพื่อนสนิทแลกเปลี่ยนประสบการณ์ช่วงปิดเทอมใหญ่เทอมสองที่ผ่านมาซึ่งทุกคนต้องไปฝึกงาน

"ที่ฉันทำนะเบื่อมากเลย โอ๊ย...มีแต่คนแก่ๆ ไม่มีหนุ่มๆ งานดีเลย" พลอยสาวหมวยนิสัยร่าเริงเจ้าของส่วนสัด 35-24-35 คัพ C บอกกับเพื่อนเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคน "อย่างเอิญคงสบายสิ ไปกับพี่นัทอยู่แล้วไม่เหงาแน่"





(อิมเมจของ พลอย)

"อือ ก็ทำนองนั้น ก็ฝึกงานบริษัทพ่อพี่นัทนี่นา จริงๆ ก็ไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่โผล่หน้าไปหน่อยก็พอ" เอิญสาวสวยมาดคุณหนูที่มีสถานะเป็นดาวของกลุ่มบอก

เอิญนั้นมีดีกรีเป็นทั้งลูกสาวของตระกูลนักธุรกิจใหญ่ แถมยังสวยและหุ่นดีจนได้คว้าตำแหน่งดาวคณะนิเทศตั้งแต่เข้าปีหนึ่งส่วนสัด 33-23-35 คัพ ฺB

"ก็นะ ลูกเจ้าของบริษัทนี่นา ทายาทคนสืบทอดธุรกิจต่อจากพ่อแม่ มันก็สบายแบบนี้แหละ"  นัทหนุ่มตี๋ล่ำเรียนปีสี่ยักคิ้วให้กับสาวๆ อีกสองคนที่นั่งอยู่ด้วยกัน

นัทพูดไปก็นั่งโอบกอดสวีทกระหนุงกระหนิงกับเอิญอย่างออกนอกหน้า ซึ่งการกระทำแบบนี้ ทำให้ใครๆหลายคนอิจฉานัท เพราะเอิญเป็นสาวสวยดีกรีระดับดาวคณะ และแน่นอนนัทอยากได้เธอมาครอบครอง ตระกูลของเธอก็ใหญ่และร่ำรวยเช่นเดียวกับเขา พ่อแม่ของนัทก็เห็นดีเห็นงามที่นัทคบกับเอิญ เรียกได้ว่าเหมาะสมเป็นคู่ที่น่าอิจฉา






(อิมเมจของ เอิญ)

"ว่าแต่มิ้นเถอะ ฝึกงานเป็นยังไงบ้างล่ะ?" นัทถามเพื่อนอีกผู้หญิงคนที่ชื่อมิ้น ที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับพวกเขา

"อือ คือว่ามันก็..." คนที่โดนเรียกอ้ำอึ้งนิดหน่อย คล้ายกับตอนแรกใจลอยอยู่ "ก็ไม่มีอะไรค่ะพี่นัท เฉยๆ ไม่ดีไม่ร้ายอะไร"
มิ้นนั้นเป็นหญิงสาวหน้าตาน่ารักสดใส ถ้าเอิญสวยเฉียบเพอร์เฟ็กซ์อย่างนางเอกพิมพ์นิยม มิ้นก็อาจจะไม่สวยเท่าแต่เรียกได้ว่าน่ารักสไตล์ญี่ปุ่น และมีจุดเด่นตรงหุ่นที่อวบอัดกว่าใครด้วยสัดส่วน 38-24-38 หน้าอกใหญ่คัพ F เลยทีเดียว

"แหม อะไรกันจ๊ะมิ้นไม่มีอะไรเล่าเลยเหรอ ก็ไปฝึกบริษัทใหญ่มาใช่ไหม" พลอยว่ากระเซ้าเพื่อน "หรือว่านี่เศร้าเพราะเลิกกับแฟน"

"หา มิ้นเลิกกับแฟนแล้วเหรอ" เอิญเลิกคิ้วทำท่าประหลาดใจเพราะไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ทั้งที่เธอเป็นเหมือนหัวหน้ากลุ่มของสาวๆ ทุกคน





(อิมเมจของมิ้น)

มิ้นเม้มปากทำท่าลำบากใจคล้ายไม่ชอบที่พลอยดันปากสว่างไปอย่างนั้น  แต่ความจริงก็รู้นิสัยเพื่อนจึงไม่อยากถือสาหาความ เธอเองก็เผลอเล่าเรื่องนี้ไปเองช่วงก่อนเปิดเทอมยังไงสักวันทุกคนก็ต้องรู้

"เอ้า สรุปมิ้นเลิกกับแฟนแล้วจริงๆหรอ พี่ก็นึกว่าเป็นข่าวลือในหมู่ผู้ชายเสียอีก สรุปเลิกจริงไหมนิ" นัทก็ช่วยถามเช่นกันท่าทางสนใจประเด็นนี้ เป็นธรรมดาของวัยรุ่นวัยเรียนที่ย่อมใส่ใจเรื่องรักใคร่

พลอยเองก็ดูเหมือนไม่ได้ใส่ใจสีหน้าท่าทางของมิ้น ยังพูดต่อ "แนะ แสดงว่าทุกคนตกข่าวกันสินะ เลิกกันแล้วจ้า ตั้งแต่่ช่วงใกล้ฝึกงานจบนี่แหละ แต่เพราะอะไร มิ้นก็ไม่ยอมบอกพลอยเหมือนกัน"

"คือว่า...มัน..." มิ้นยังคงอ้ำอึ้งท่าทางคิดคำอธิบายไม่ได้ จนเอิญที่จ้องมองอยู่สังเกตได้ "ก็ไม่มีอะไรค่ะ คือว่าแค่คบถึงจุดหนึ่งแล้ว...มันไม่ลงตัว บางทีอาจจะเพราะอายุห่างกันด้วย"

พอมิ้นพูดพลอยก็หันไปกระซิบกับคนอื่นๆ ว่า "แฟนมิ้นชื่อพี่ต้อมไง จำได้ปะ พวกเรายังเคยเจอเลย ทำงานอยู่บริษัทใหญ่ อายุตั้ง 32-33 แล้วมั้ง เรายังเคยแซวมิ้นเลยว่าคบแนวป๋านะห่างกันตั้งรอบ"

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะ" มิ้นหน้าแดงยิ่งเขิน ไม่อยากพูดแต่ก็ต้องแก้ตัว "เรารู้จักพี่ต้อมเขามานานแล้ว เพราะญาติรู้จักกันน่ะ เขารู้จักเราแต่เด็กๆ แล้วมาขอเป็นแฟนตอนเราโต"

"เลี้ยงต้อยสมชื่อต้อมนี่เอง ฮ่่าๆ" พลอยก็พูดอารมณ์ขันไปตามประสา

"อ่ะ พี่เดาให้เลย" นัทพูดเสริมจากพลอย"พี่เดาว่า พี่ต้อมแอบไปมีอะไรกับคนอื่นใช่ปะ?" นัทลองเดาในสิ่งที่ตัวเองคิดขึ้นมาได้

มิ้นสะดุ้งเล็กน้อยพอพี่นัทออกความเห็นเช่นนั้น คนอื่นก็พากันหยุดเงียบฟังอย่างสนใจว่าใช่หรือเปล่า

ในชั่ววูบนั้นภายในหัวสมองมิ้น มีเพียงแค่เธอคนเดียวรับรู้ถึงภาพความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามา ภาพฉากการร่วมรักร้อนแรง ที่เต็มไปด้วยเสียงครวญครางและเนื้อกระทบกันลั่นห้อง

สุดท้ายสาวนักศึกษานมโตเงียบไปครู่หนึ่งก่อนพยายามยิ้มแล้วบอกว่า "ไม่หรอกค่ะ ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกพี่นัท แค่...อย่างว่าแหละ เราคงไม่เหมาะกันมั้ง"

พลอยพึมพำว่ามิ้นอาจจะไม่อยากพูดไม่อยากต่อว่าผู้ชายเลยปิดบังหรือเปล่า ในขณะที่เอิญจ้องมองแบบสนใจมากสุด แม้ไม่ออกความเห็นอะไร แต่ก็ครุ่นคิดจริงจังในหัว ก่อนสุดท้ายบอกแค่ว่า "เอาเถอะ เสียใจด้วยนะมิ้น ไม่เป็นไรหรอก เดี๋่ยวก็หาแฟนใหม่ได้"

"นั่นสิมิ้น อย่าเสียใจไปเลย ผู้ชายไม่ได้มีแค่คนเดียวบนโลก เดี๋ยวก็หาใหม่ได้ ไม่ต้องไปคิดมากหรอก" นัทพูดปลอบมิ้นตามแฟนไปอีกคน

"พลอยเองก็เหมือนกัน อย่าไปตอกย้ำอะไรมิ้นมาก เข้าใจป่ะ? ตัวเองเองก็นะ ยังไม่มีแฟน ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นไง" นัทพูดหันไปดุพลอยนิดหน่อย แต่มันก็แค่ดุพลอยเป็นพิธี เพื่อไม่ให้มิ้นเศร้า

"จ้า แหม ผิดไปแล้ว" พลอยหัวเราะร่าเริง

มิ้นยิ้มขอบคุณ แล้วพอมาคุยกันถึงตอนนี้ ก็พอดีกับที่ทั้งกลุ่ม รวมทั้งนักศึกษาแถวนั้นพากันหยุดพูดแล้วหันไปมองด้านหนึ่งด้วยความสนใจ แถมมีเสียงกรี๊ดจากนักศึกษาหญิงกลุ่มหนึ่งด้วย สาเหตุมาจากการปรากฏตัวของ หนุ่มหล่อคนใหม่ของคณะนิเทศศาสตร์ซึ่งปัจจุบันเป็นดาราดัง

"อุ้ย นั่นเอกนี่นา หล่อสุดๆ เลยอ่ะ งานดีมากกกกกกก" พลอยลากเสียงมองชวนฝัน

"หล่อเนอะเอิญ มิ้นว่าไหม" พลอยกระตุกเสื้อเพื่อนบอก "นี่ไงมิ้น หาแฟนใหม่ ก็ต้องหล่อๆ แบบนี้นะ"

มิ้นนิ่งอึ้งไปแล้วมองไปยังผู้ชายชื่อเอกที่ว่า พลอยเห็นมิ้นไม่ตอบเลยกระตุกเสื้ออีกรอบ "นี่เป็นอะไรอ่ะ แหม มองคนหล่อแล้วอึ้งเลยนะ"

"ปะ เปล่า ไม่มีอะไร" มิ้นว่า "คือว่าเขาชื่อเอกเหรอ บังเอิญจังแค่ชื่อเหมือนกับพี่ที่ฝึกงานน่ะ"

"อือ ก็ชื่อแบบนี้โหลนี่นาซ้ำก็ไม่แปลกหรอก แต่เอกนี่หล่อมากคงไม่เหมือนคนนั้นหรอกจริงไหม" พลอยบอก "ตอนแรกเขาอยู่มหาลัยอื่นนะ แต่เห็นว่าอธิบดีจัดการขอให้ย้ายแลกเปลี่ยนมาเรียนที่นี่แทน ยอดไปเลยเนอะ"

ไอ้ขี้เก็กนั่นมันหล่อตรงไหน พี่ดูดี หุ่นล่ำกว่าตั้งเยอะ ใช่ไหมจ้ะ เอิญ คนสวยของพี่" นัทพูดชมตัวเอง แถมยังหันไปถามเอิญแฟนตัวเองอีก

เอิญยิ้มหวาน แล้วก็ยักไหล่ก่อนบอกว่า "อือ ก็ได้เอิญก็ต้องสนับสนุนแฟนเนอะ" ทำเอาทั้งกลุ่มหัวเราะกัน

อย่างไรก็ตามนัทไม่ได้สังเกตว่าสายตาเอิญที่มองหนุ่มหล่อเพอร์เฟ็กซ์อย่างเอกนั้นดูวาววับแสดงความสนใจอย่างประหลาดเช่นกัน

เอกแจกลายเซ็นแล้วก็ขอบคุณเหล่าผู้หญิงที่รุมล้อมก่อนบอกว่าตัวเองมีธุระ แล้วในนาทีสุดท้ายก่อนจากไป เอิญอดรู้สึกไม่ได้ว่าสายตาของเอกมองมาทางด้านนี้อย่างสนใจ

หลังจากดาราหนุ่มหล่อจากไปแล้ว ก็พอดีมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อว่าพี่เก่ง เพื่อนของพี่นัทเอาของขวัญมามอบให้มิ้นถึงโต๊ะ

"เอ่อ ให้มิ้นเพระาอะไรคะ"มิ้นถามงงๆ

พี่เก่งบอกว่า "ไม่มีอะไรครับแค่อยากให้เฉยๆ เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้น้องมิ้นซึมๆ พี่เลยอยากให้ของขวัญให้สดใส"

"ว้าย ตายแล้ว พี่เก่งน่ารักนะเนี่ย" พลอยแซว เอิญก็พูดแซวด้วย ส่วนมิ้นเองก็รับไว้ก่อนขอบคุณ ยิ้มๆ แต่ไม่พูดอะไร ไม่ได้แสดงท่าตอบรับอะไรมาก

"เฮ้ย พอดีเลยไอ้เก่งเดี๋ยวไปคุยเรื่องโปรเจ็กส์วิชาเลือกกันหน่อย" นัทบอกก่อนลากเพื่อนไปอีกด้านหนึ่ง แล้วก็บอกกับเอิญว่าเดี๋ยวขอคุยกับเพื่อนแป๊บเดียว เดี๋ยวไปกินข้าวกันตามนัดดีกว่า

นัทลากเก่งเดินออกมาห่างจากพวกผู้หญิงไม่ได้ยินเสียงแน่ก่อนหันมองสาวๆ สามคนที่พูดคุยกันเอง โดยมีกล่องของขวัญของเก่งที่เพิ่งให้มิ้นเป็นจุดสนใจ

"เฮ้ย ไอ้เก่ง มึงหวังอะไรจากมิ้นวะ" นัทถามเก่งเพราะเห็นว่ามันเอาของขวัญไปให้มิ้นถึงที่โต๊ะ

"โธ่ มึงก็ได้ยินข่าวลือมาไม่ใช่เหรอวะ ว่าน้องเขาเลิกกับแฟนแล้ว กูเนี่ยรอโอกาสนี้มานาน พูดตรงๆ กูโคตรอยากฟันอ่ะ หุ่นน้องเขาโคตรน่าพาขึ้นเตียง" เก่งพูดออกมาให้นัทฟังแบบเปิดเผยตามประสาเพื่อน

(เม้นต์เพื่ออ่านช่วงท้ายตอน เริ่มต้นความรู้สึกแรกมาแล้วสามสาวประทับใจใครเป็นพิเศษไหมเอ่ย ไว้รอดูว่าเรื่องดำเนินไปเข้าจะยิ่งเข้มข้นเรื่อยๆ)

สำหรับคนไม่ได้เป็นสมาชิกเว็บอ่านฉบับเต็มได้ในอีบุ๊คแถมฟรีเรื่องสั้นเสียวพิเศษ ตามลิงก์ด้านล่าง




 

เอิญต้องแอบไปเอากับเอกแน่ๆ
ส่วนพลอยไม่มีแฟน เพราะเสียบนัทต่อจากเพื่อน

เอิญ ต้องมีหลังไมค์กับเอกชัวร์ ส่วนมิ้นนี่ ประสบการณ์โชกโชญจากไปฝึกงานน่ะเนี่ย

มิ้นหลังจากเลิกกับแฟนแล้วก็คงมีหนุ่มๆมาจีบอีกมากเพราะหุ่นนางน่าสบึม นมก็ใหญ่ ใครๆเห็นก็อยาก...

งานนี้มีสามรุมหนึ่งแน่ๆ

มีภาคแยกด้วยน่าสนใจมากครับ

ดีมากเลยครับได้เหนมุมมองความเปนมาเหตุผลมิติของตัวละคร ทำให้อินกับเรื่องหลักมากขึ้น

รอติดตามน้องมิ้นเลยครับ

รักจริงหวังฟันแท้ๆ

3สาวสลับคั่วผู้ชายแน่เลย

ชอบอิมเมจเอิญ ส่วนมิ้นผมว่าคงติดใจคนแบบเอกแน่เลย อาจจะได้พี่เอกจริงๆ

น่าจะติดหลายคน โสดด้วย

พลอยนี่รอแทงข้างหลังเพื่อนหรือป่าวเหมือนอิจฉามิ้น

หวังว่ามินต์คงไม่กลับไปหาเอกนะ/ เอกโดนเก็บไปแล้ว555

เอกนี้ฟาดเรียบทั้งแก็งเลยปะเนี่ย