🧡 XONLY 🧡

ตอนต่อไป : //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=247041.msg2187738#msg2187738

---

ครอบครัวส่วนใหญ่พร่ำสอนกำชับให้แต่งตัวสุภาพเรียบร้อยซึ่งก็รวมถึงบ้านเราด้วย แต่ก็แปลกที่กลับสอนลูกสาวว่าตอนนอนไม่ต้องใส่ชุดชั้นในเพื่อความสบายไม่อึดอัด เวลาไปนอนค้างอ้างแรมที่อื่นจำเป็นต้องใส่ชุดชั้นในนอนจึงรู้สึกกระสับกระส่ายหลับยากมาก

เคยได้ยินพี่ชายบอกแม่ว่ากางเกงในบ๊อกเซอร์ใส่สบายกว่า ไม่รู้นึกอุตริฯยังไงลองใส่กางเกงขาสั้นแทนกางเกงชั้นในก็รู้สึกสบายกว่ามากจริงๆ ช่วงม.ต้นเราจะใส่กางเกงในแค่ช่วงวันแดงเดือด นอกจากนั้นจะใส่เป็นกางเกงขาสั้นแต่ก็ยังซักตากกางเกงในทุกวันแม่จะได้ไม่สงสัย ตอนแรกคิดว่ามีแค่เราแต่พอแกล้งถามสืบดูกลับพบมีเยอะมากที่ชอบความสบายตัว บางคนหยุดเรียนอยู่กับบ้านใส่ยกทรงอย่างเดียวกันแม่ด่าแต่ไม่ใส่กกน. อากาศเมืองไทยมันร้อน อึดอัดจะตาย

หรือเพราะโรงเรียนหญิงล้วนก็มีทั้งคนฉลาดและโง่เขลาไม่ต่างจากสถานที่รวมตัวของผู้คนอื่นๆทั่วไป ตอนอยู่ม.ต้นมีกระแสต่อต้านความเข้มงวดเรื่องยูนิฟอร์มและตารางเรียนแน่นเอี๊ยดอีกทั้งการบ้านเป็นกองพะเนิน ความต้องการของโรงเรียนเพียงเพิ่มเปอร์เซ็นต์ผลิตผลส่งต่อนักเรียนเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยชั้นนำ ความดื้อเงียบที่ไม่สามารถแสดงออกบ่นบอกกับใครได้แม้แต่ผู้ปกครอง

เริ่มจากนักเรียนชั้นม.หกกลุ่มนึงโนแพนตี้กันทั้งก๊วน กระแสไม่ใส่กางเกงในได้รับการตอบรับจากกลุ่มเล็กๆลุกลามเหมือนไฟลามทุ่งไปทั้งโรงเรียน ช่วงนั้นต่างคนเดินหนีบๆ เขินอายมองหน้ากันไปมายิ้มหัวเราะคิกคัก ชั่ย..ใช่มั้ย เคยเห็นรุ่นพี่ม.หกคนนึงอยู่ก๊วนนี้หน้าตาสวยมาก พี่แกนั่งไม่ระวังเห็นเป็นกลีบเป็นขนเลย

ขึ้นม.ปลายเราเริ่มไม่ใส่กางเกงในไปโรงเรียนถึงกระแสต่อต้านจะเงียบหายไปแล้ว บางคนอ้างว่าลืมแต่เราไม่เคยลืมนะ ตั้งใจเลยทีเดียวล่ะ ตามอารมณ์แต่ก็ทำบ่อยเหมือนกัน ยังพับกกน.ใส่กระเป๋าหนังสือติดไว้กันเหนียวเผื่อฉุกเฉิน แต่ถ้าวันไหนแต่งชุดพละต้องใส่กางเกงในเผื่อโดนเพื่อนแกล้งดึงกางเกงลงระวังจะเห็นอวัยวะเพศเต็มๆ ตาเพราะเราเคยเห็นเต็มๆ กับตาตัวเองมาแล้ว

ช่วงมหาลัยที่ทำบ่อยถ้าอยู่หอพักคือตอนลงมาหาอะไรกิน เราจะใส่แค่ขาสั้นกับเสื้อยืดไม่ใส่อะไรข้างในหยิบแจ็คเก็ตสวมทับตัวนึงกันน่าเกลียด ยังไม่กล้าโนแพนตี้เข้าเรียนเพราะไม่คุ้นกับกระโปรงนักศึกษายาวระดับเข่าเนื้อผ้าเบาตอนลมพัดแรงๆ สยิวกิ้วมาก ลองสืบหาในเน็ตว่าภายในมหาลัยมีก๊วนแก๊งหรือสมาคมลับไม่ใส่กางเกงในแบบที่โรงเรียนเก่าบ้างหรือเปล่า ใจคิดว่าต้องมี เดินในมหาลัยบางทีเหมือนตัวเองเป็นพวกโรคจิตคอยแต่จะเดินตามคนที่ใส่กระโปรงสั้นรัดรูปเพ่งหารอยขอบกางเกงใน มันต้องมีบ้างสิน่า และแล้วก็หาเจอ

เดือนกว่าๆหลังเปิดเทอมนักศึกษาปีหนึ่งจะได้เลือกชมรมโดยพวกรุ่นพี่จะมาตั้งโต้ะรับสมัครประชาสัมพันธ์หาสมาชิกใหม่กันสุดฤทธิ์ ในวันนั้นเราจะรู้สึกเหมือนเป็นคนสำคัญ เสียงตะโกนโหวกเหวกบ้างร้องเพลงตีกลองจังหวะสนุกสนาน แทบทุกชมรมต่างเอารุ่นพี่หล่อๆ สวยๆมาเป็นตัวชูโรงดึงดูด "ว่าน..!" เราหันไปตามเสียงเรียก ฉับพลันเธอคนนั้นคว้าข้อมือดึงเราเข้าไป "อยู่ชมรมพี่นะ"

จำได้ว่าใช่ พี่จ๋า รุ่นพี่โรงเรียนเก่าคนสวยที่เคยเล่าว่าอยู่ก๊วนโนแพนตี้ พี่จ๋าดาวคณะบัญชีปีสี่ เธอดูเปลี่ยนไปจากเดิมกลายเป็นสาวสวยนักศึกษาหุ่นทรงส่วนโค้งเว้าในชุดยูนิฟอร์มรัดรูปกระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่าโชว์เรียวขาเนียนขาว 'พี่เค้าใส่กางเกงในรึเปล่าวะ !' เราฉุกคิดขึ้นทันที

"ว่านอยู่ชมรมพี่นะ" ยังไม่ทันได้พูดอะไรรุ่นพี่อีกคนเดินมารับช่วงต่อพาเราไปลงทะเบียนส่วนพี่จ๋าออกไปร้องเรียกหาสมาชิกต่อ ดีใจลึกๆ ที่พี่เค้าจำชื่อเราได้ถึงแม้จะทันกันตอนเรายังอยู่ม.ต้น กลับเป็นเราเสียอีกที่แทบจะจำพี่เค้าไม่ได้ กวาดสายตาไปเจอป้าย ชมรมเชียร์ ระหว่างยืนรอสังเกตุพี่เค้าอย่างเพลิดเพลิน หุ่นทรงสูงโปร่งใส่ส้นสูงขาคู่นั้นยิ่งดูเรียวยาว พี่จ๋าหัวเราะหยอกล้อเล่นเต้นระบำกับเพื่อนๆ และรุ่นน้องๆ อย่างน่ารักสดใสทุกกิริยาท่วงท่า หากแต่เราสนใจเพียงภายในกระโปรงสั้นตัวนั้น สงสัยจังว่าจนป่านนี้แล้วพี่จ๋าจะเลิกล้มอุดมการณ์ไปหรือยัง

จากเดิมที่เคยรู้สึกมาตลอดว่าการไม่ใส่กางเกงในไม่ได้เป็นเรื่องผิดปกติ แต่เมื่อรู้แล้วว่าคือความผิดปกติก็อาจถึงวันที่สายเกินไป นับวันยิ่งกลับกระสับกระส่ายร้อนรนโหยหา อารมณ์สนุกกับตัวเองเหล่านั้นจับตัวก่อเป็นรูปเป็นร่างมีตัวตนส่งเสียงเรียกร้อง อยากทำอีก ทำอีกสิ ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนนี่ ปลอบตัวเองว่าไม่ใช่พวกชอบโชว์ เพราะมองจากภายนอกยังดูปกติเหมือนเดิมทุกอย่าง ไม่เคยเอาอะไรออกมาโชว์ให้ใครเห็น 

เรากลายเป็นลูกสมุนคอยตามติดกลุ่มพี่จ๋าและเพื่อนๆ ลีด แต่ละคนสวยหล่อคนละแบบ ในอดีตมีดาราดาวรุ่งไม่น้อยที่เริ่มฉายแววเตะตามีอนาคตในวงการบันเทิง ให้ฟ้าผ่า ทั้งที่เพ่งจนตาแทบถลนแต่บั้นท้ายกลมมนนั้นราบเรียบไร้ร่องรอย เราไม่เห็นรอยเส้นขอบกางเกงในจริงๆ อยากจะถามพวกพี่เค้าใจจะขาดว่า ชั่ยยย..ใช่มั้ย ใจเต้นตูมตามอยากให้รู้ว่าตอนนี้เราก็ไม่ได้ใส่กางเกงในเหมือนกัน มีเพียงกระโปรงพลีทระดับเข่าห่อหุ้มปกปิดท่อนล่างเอาไว้ ตอนลมพัดแรงๆสยิวกิ้วจี๊ดถึงใจต้องรีบเอามือปิด   

 

สมาคมแบบนี้หน้าเข้าร่วมด้วยเลย

ดำเนินเรื่องน่าติดตาม

เป็นอะไรที่ชอบมากแต่ไม่เคยมีโอกาสได้เจอ

ชอบ มีเรื่องแนวแอบโชว์มาให้อ่านแล้ว

ปกติก็ชอบให้แฟนไม่ใส่กางเกงในไปเที่ยวครับ

และแล้วก็มาถึงจุดที่ถอนตัวไม่ขึ้น

ชมรมน่าสนใจมากครับ

สาวๆสวยๆ แต่ใจกล้าแบบนี้ 

น่าอิจฉาพวกได้ดูของดีมากครับ

ใจกล้าถือว่าใช้ได้ ชมรทคนแสวงบุญชัดๆ

จะได้สะดวกเวลาเย็ด

อยากเข้าชมรม...

ชอบสมาคมแบบนี้จัง

ชมรมนี้ประหยัดค่ากางเกงในไปได้เยอะเลย

เป็นอะไรที่ชอบมากแต่ไม่เคยมีโอกาส