หนุ่มหน้าตายกับสาวเจ้าเสน่ห์

ห้องสมุดวันนี้ มี คนหนาตาเพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก จึงดูวุ่นวายกว่าปกติ ผมหอบตำราเล่มใหญ่ไปนั่งอยู่ในมุม สงบ ดื่มด่ำกับตัวอักษรเหล่านั้นราวผม ตกอยู่ในห้วงแห่งรัก ผมสามารถ อยู่ในห้องสมุดได้เป็นวันๆ คนทั่วไปมักมองว่าผม น่าเบื่อ ก็คงจะจริงอย่างที่เค้าว่า ผมชอบห้องสมุด มากว่า ร้านเหล้า รักหนังสือมากว่า สุรา และชอบชมธรรมชาติตามลำพังคนเดียว คุณคงไม่แปลกใจ ถ้าผมจะบอกว่าผมเป็นโสดมาจนอายุ 24 แล้วไม่เคย มีสาวคนไหน ทลายกำแพงหัวใจผมได้ และไม่เคยมีใครได้ตัวผม  แต่แล้ววัน ที่ทำให้โลกผมปั่นป่วนก็มาถึง ผมอ่านหนังสือเล่มโต จนจบในส่วนที่ผมต้องใช้ แล้วจึง บิดขี้เกียจ สองสามที การอ่านหนังสือนานๆ ทำให้ผมเมื่อยล้าดวงตา ผมถอดแว่นออก แล้วลุกขึ้นยืน หัน หลังกลับ จนไปชนกับร่างนึง ที่ยืนอยู่ข้างหลังพอดี จนล้มกันไปทั้งคู่
"ว้ายยยยยยยย" "เฮ้ยยยยยยย" พอผมรู้ตัวอีกที ผมก็ทับอยู่บนร่างนุ่มนิ่มของใครบางคน กลิ่นกายหอม อ่อนๆ ติดจมูก ดวงหน้า สวย หวาน ปากบางแต่ได้รูป จมูกโด่ง แต่ตาคมดุ ผมหยิกยาวสยายเต็มพื้น นางฟ้า แท้ๆ หน้าหวานนั้น อยู่ห่างจากผมแค่เซนต์เดียว มันคงต้องใกล้มากเพราะผมสายตาสั้น แต่สามารถมองหน้า เจ้าหล่อนได้อย่างชัดเจน และมือผม มือผมมมมมมมมม อยู่บนบางอย่างที่นุ่มๆๆ เป็นความนุ่มที่ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน มือผมกอบกุมอยู่บนหน้าอกอวบนุ่ม ข้างนึงของเธอ โอ้ววววววววว ตายล่ะกุ "เฮ้ย อีตาบ้า ลุกไปจากตัวชั้นได้แล้ว คนบ้า คนทะลึ่ง"สาวน้อยข้างหน้าผมด่าผมไม่ยั้ง แถมยังเอากระเป๋าในมือ ระดมฟาดผมอีก อ่ะโห เมื่อกี้ ยังน่ารัก เป็นนางฟ้าอยู่เลย ตอนนี้ กลายเป็น จา พนมไปแล้ว สาวน้อยหน้าแดงจัดด้วยความอาย ผมเองก็ลนลานทำตัวไม่ถูกได้แต่ปัดป้องไปเรื่อย มือหนักแท้ๆ คนอ่ะไร ตัวนิดเดียว แรงยังก่ะนักมวย"โอ้ย คุณ เบาๆซิ ผมไปทำอ่ะไรคุณล่ะ คุณมายืนหลังผมเองน่ะ" ผมสวมแว่นอีกครั้ง พร้อมกับ ลุกขึ้นยืน สาวสวยหน้าผมก็ยืนขึ้นมาเหมือนกัน คราวนี้ผมเห็น เธอเต็มๆ เธอสวมชุดแซค สีชมพูอ่อนเกือบขาว ยาวแค่เข่า รับกับร่างสมส่วน เสื้อคลุมสีขาว ผมยาวหนา หยิกเป็นลอน ดำขลับ ตัดกับผิวขาวๆ ถ้ามีปีกน่ะ ใช่แน่ๆ แต่ตอนนี้เธอยืนหน้าบึ้งเป็น นางมาร ผมทำอ่ะไรผิดละเนี่ยะ
"ก็นายน่ะ ล้มมาบนตัวชั้นทำไมล่ะแถมยัง ยังๆๆ" นางฟ้าพูดได้แค่นั้นแหล่ะแล้วก็อายหน้าแดง เอากระเป๋า ถือฟาดหน้าผมมาอีกโครมเบ้อเร้อ ผมถึงแก่มึนงง ดาวเต็มฟ้า เฮ้ย คนอ่ะไรดุจัง "นี่คุณ แล้วทำไมต้องมาทำร้ายร่างกายผมด้วย"ผมเริ่มเลือดขึ้นหน้า โดนฟาดหลายทีแล้วน่ะ "ก็นาย" เธอกำลังจะด่าต่อ ก็ปรากฏว่า มีเจ้าหน้าที่ห้องสมุดวิ่งมาเชิญเราสองคนออกจากห้องสมุด เนื่องจากทำเสียงดังรบกวนคนอื่น แถมก่อการวิวาทอีก ผลน่ะหรอ โดนห้ามเข้าห้องสมุด 1 เดือน โอ้วววววว สวรรค์ของผม พังลงต่อหน้าต่อตา ห้องสมุด ที่รักของผม แล้วผมจะมาหาหนังสือที่ไหนอ่านล่ะ เนี่ยะ "เพราะคุณน่ะแหล่ะโวยวาย ดูซิ แล้วผมจะเอาหนังสือที่ไหนอ่าน แล้วผมจะเขียนงานยังไง"คราวนี้เป็นผมโวยวายมั้ง ผมน่ะ ไม่มีหนังสืออ่านเหมือน คนไม่ได้กินข้าวเลยน่ะคุณ "แล้วคิดว่าชั้นไม่ลำบากรึไง ชั้นก็ต้องใช้เหมือนกันน่ะ แล้วยิ่งเพิ่งเข้าเรียนด้วย"เธอ แหวกลับมาเสียงดังไม่แพ้กัน แล้วเราสองคนก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ตกที่นั่งลำบากเหมือนกันแล้วนี่ "นายนั้นแหล่ะต้องรับผิดชอบ โทษฐาน ลวนลามชั้นด้วย ไปหาห้องสมุดที่อื่นเลยน่ะ แล้วก็ต้องสมัครสมาชิกให้เราด้วย ไม่งั้นน่ะ ชึ้นจะไปบอกอาจารย์ที่ปรึกษานาย ว่านาย ลวนลามชั้น แล้วชั้นเอาจริงด้วย " จู่ๆก็ประกาศิตออกมาดื้อๆซ่ะงั้นล่ะแม่คุณ หน้าสวย งอบึ้งอย่างเอาแต่ใจ ผู้หญิงนี้จิงๆเล้ย เฮ้ออออออ กรรมอาไรของเราว้า "เอ้าๆๆๆๆ ก็ได้ ผมรู้จักอยู่ทีนึง ของมหาลัยใกล้ๆกัน คงพอแก้ขัดได้ตามมาซิคุณ" ผมถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนตัดสินใจได้ว่า ขืนเถียงอยู่อย่างงี้ก็ไร้ประโยชน์ "ดีมาก ชื่ออ่ะไรล่ะคุณน่ะ" เธอถามผม พร้อมกับยิ้มให้ เป็นยิ้มที่ทำให้ผมเข่าอ่อนได้ในทันที ดวงหน้าหวานนั้น สว่างสดใสในทันที "ชื่อ เอก คุณล่ะ"ผมถามกลับใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่ผมก็ยังเก็บอาการได้ดี ภายใต้ใบหน้าอันเฉยชานั้น
"เราชื่อ น้ำผึ้ง น่ะ ไปไหนล่ะเร็วซิ เรามีการบ้านน่ะ" หวานได้ไม่กี่นาที ดุอีกแล้วเฮ้ออออออออ บ้านเลี้ยงด้วยน้ำตาลหรอว่ะเนี่ยะ "ผึ้ง แกสนิทกับพี่เอกหรอชั้นเห็นแกเดินกับเค้าหลายทีแล้ว" เพื่อน สาวคนนึงถาม ในเช้าของ อาทิตย์ถัดมา หลังจา ผึ้งต้องตัวติดกับเอกหลายที่ ก็ ไอ้ห้องสมุดนั้นน่ะ มันคิดเป็นรายปีแล้วก็แพงมหาโหดถ้าเทียบกับเป็นวัน เลยต้องนัดกันไปทุกวัน เอกเป็นคนขยันมากๆๆ จน น้ำผึ้ง รู้สึกว่าตัวเองเป็นหอยทากง่วงนอนไปเลย เวลาอ่านหนังสือด้วยกัน พ่อคุณ อ่านไม่หยุด ไม่พักไม่ผ่อน ติดกันได้ เช้าจนเที่ยง กินข้าวเสร็จแล้วมาอ่านต่อ จนบางทีผึ้งแอบแกล้ง เอาหนังสือไปซ่อน แล้วลากไปดูหนัง ในห้องวิดีโอตั้งหลายที ซึ่งเอกก็ต้องยอมตาม ก็แม่คุณเล่นซ่อนซ่ะมิดชิด แถมถามว่าเอาไปไว้ไหน พอขู่มากๆ จะพาไปเอาคืนก็หาไม่เจอซ่ะแล้ว เป็นอย่างงี้มาตลอดอาทิตย์นึง ซึ่งผึ้งไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมถึงได้คุยกับเอกได้อย่างถูกคอ สนิทสนม เธอเรียนบริหาร เค้าเรียนรัฐศาสตร์ แต่คุยกันรู้เรื่อง เอกเป็นผู้ชายที่ซื่อๆ ตรงๆ ให้เกียรติน้ำผึ้งตลอด เป็นช่วงเวลาที่ดี สำหรับผึ้งมากๆ
"ใช่ทำไมหรอ" น้ำผึ้งตอบยิ้มๆ เอกก็หน้าตาดี ผิวขาว ตี๋ๆ ตาตี่ ที่อยู่ในกรอบแว่นนั้น มองผ่านๆแล้วหยิ่งน่าดู จมูกโด่งเชิด ปากบาง เม้มสนิท ยิ่งเวลาดื่มด่ำกับหนังสือแล้วละก็ ยิ่งเม้มแน่น ไม่มีจะหลุดจากภวังค์ สูงกว่าน้ำผึ้งนิดหน่อย ผมหยักศกตัดสั้น แต่งกายสุภาพตลอด น้ำผึ้งซ่ะอีกบางทีต้องยืมเสื้อนอกเอกมาใส่ เข้าห้องสมุดเพราะใส่สายเดี่ยวแล้ว ลืมเอาเสื้อคลุมมา น้ำผึ้งชอบมอง นิ้วเรียวๆเวลาพลิกหน้าหนังสือ ตา ดุนั้น อ่านอย่างตั้งใจ บางที น้ำผึ้งมองเพลินจน เอกเงยหน้ามาสบตานั่นแหล่ะจึง ได้หลบสายตาเพราะเอกจ้องมาแบบดุๆ ทำไม๊ พ่อคุณจะเข้มไปถึงไหน "อ่ะโห น้ำผึ้ง เปรี้ยวจี้ดอย่างแก คุยก่ะเค้ารู้เรื่องหรอว่ะ ตานั้นน่ะ หยิ่งจะตาย แถมไม่เคยมีสาวไหนเข้าใกล้เค้าได้เกิน 3 เมตรน่ะแก"เพื่อนสาว อุทานอย่างตกใจ ก่อนจะอธิบายยาวเหยียด "ไมอ่ะแก ตะลึงในความหล่อไม่กล้าเข้าใกล้หรอ" น้ำผึ้งถามติดตลก เออ แปลกหว่ะ ทำไมไม่กล้าเข้าใกล้เอกกัน "แก เพื่อนชั้นเคย เข้าไปชวนไปดูหนังทีนึง พ่อตอบว่าไรรู้ป่ะ ไม่ว่าง จะไปวัด แม่เจ้าเพื่อนชั้นน่ะ เสียความมั่นใจอย่างแรง มันบ่นว่า สงสัยเอกมันจะชอบแม่ชี เด๋วมันจะไปโกนหัว" พูดจบก็หัวเราะชอบใจกันสองคน น้ำผึ้ง ขำยกใหญ่ ขำจนน้ำตาไหล "มีอีกน่ะแก เพื่อนชั้นน่ะ มันรู้จัก กับเพื่อนอีตาเนี่ยะ มันบอกว่า เอกไม่เคยมีแฟนเลยยยย ไม่เคยเที่ยว ด้วย และคาดว่าจะ "จิ้น"อยู่น่ะแก" เพื่อนสาวเม้าท์ด้วยอาการเมามันส์ แต่ข่าวนี่ทำเอา น้ำผึ้งนิ่งตะลึงงันขำไม่ออก แต่ตาวาว แบบเจ้าเล่ห์ขึ้นมาในบัดดล "หึหึ ก็ว่าอยู่ว่า ไม่มีแฟน แต่ไม่คิดว่าจะ.......... หึหึ" น้ำผึ้ง ยิมนิด ๆอย่างมีแผน แต่เด๋วก็รู้ ..................... "คุณน้ำผึ้งครับ เลิกจ้องหน้าเราซ่ะที มันไม่สุภาพนะครับ" เสียงเข้มๆ แบบจริงจังตามนิสัยของเอกเอ่ยขึ้น หลังจากรู้สึกว่าน้ำผึ้งนั่งมองหน้าเค้ามาตลอด เงยหน้ามาเมื่อไหร่ก็สบตากันทุกครั้ง "มองอยู่ได้" ผมบ่นพึมพำ แล้วก้มหน้าก้มตาอ่านต่อ ทั้งที่สมาธิแตกกระเจิง ตาคู่สวย ราวกับจะดึงดูดผมเข้าไป ทำเอาผมไม่มีสมาธิในการอ่านเท่าที่ควร แถมแม่คุณ ยังมองหน้าผมแล้วยิ้มๆอ่ะไร แปลกอีกตั้งหาก "ไม่ให้มองได้ไงล่ะย่ะ ก็เนี่ยะ ห้องสมุดเค้าจะปิดอยู่แล้ว เจ้าหน้าที่เค้าเดินปิดแอร์ไล่แล้วเนี่ยะ"คราวนี้น้ำผึ้งแหว กลับมามั้ง โห พ่อคุณ ชั้นเดินไป เดินมาตั้งหลายรอบกลับมาก็ก้มหน้าก้มตาอ่านอยู่นั้นแล้ว จนคนเค้าทยอยกลับ น้ำผึ้ง จึงเดินไปนั่งแล้วก็พยายามมองๆๆๆ ให้รู้สึกตัว จนโดนสวนกลับเนี่ยะแหล่ะ "อ้าว แล้วคุณไม่บอกผมล่ะ นั่งจ้องหน้าผมอยู่ได้"เอกตอบแก้เขินแต่มาดนิ่ง ก่อนจะรวบรวมข้าวของ หนังสือตั้งใหญ่ "ช่างเหอะ มาเร็วๆ ลงบันไดล่ะกัน ชั้นนี้ลิฟท์ไม่จอด มาเราช่วย"น้ำผึ้ง เอาหนังสือจากเอกมาถือครึ่งนึง ก่อนจะเดินนำหน้าลิ่วๆๆ ไปลงบันได ก่อนจะหันมาถาม บางอย่างที่ทำให้เอก แทบตกบันได "เอก เอกไม่เคยมีแฟนหรอ"ผึ้งถาม ลอยๆ ไม่มองหน้า "ใช่ แล้วทำไมรึ" เอกถามกลับเสียงเข้ม แต่ใจกระตุก ก็ที่ผ่านเค้าไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหน ที่นั่งอยู่ในห้องสมุดได้เป็นวันๆ ไม่เจอคนที่ถูกใจ แต่วันนี้ ต่อหน้าเค้า คนๆนึง กำลัง สั่นคลอนโลก ของเค้า โลกที่เค้าควบคุมได้ตลอดเวลา "แล้ว เอกเคยนอนกับ ผู้หญิงรึยัง" คราวนี้ น้ำผึ้ง หันหน้ามาถามเค้าตรงๆ หน้าตา ทะเล้นทะลึ่งเป็นที่สุด มันจะเป็นไปได้ยังไง ผู้ชาย ทั้งแท่ง อายุ 24แ ถมก็ไม่ได้ขี้เหร่เท่าไหร่ มันจะไม่เคยเพลี่ยงพล้ำให้ผู้หญิง มันจะเป็นไปได้ยังไง ถ้าไม่ใช่เกย์
คำถามนี้ทำเอาเอก โกรธปากบางเม้มสนิท ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น ได้แต่ถลึงตาใส่ แอบด่าในใจ ผู้หญิงอ่ะไร ไม่สุภาพเอาซะเลย แต่ฝ่ายตรงข้ามเหมือนจะรู้สึกสนุกมากขึ้น ยิ่ง ยิ้มเจ้าเล่ห์ยั่วเค้า อุ้ยๆๆโกรธแล้วๆๆ หึหึ น้ำผึ้งไม่รู้หรอกว่าผู้ชายนิ่งๆน่ะ อย่าไปเล่นด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ ผึ้ง คิดแบบเด็กๆ ว่าอยากจะแกล้งหนุ่มหน้าตายคนนี้เท่านั้นเอง เท่านั้นจริงๆ "อ่ะ งั้นก็เป็น เกย์อ่ะดิ จูบเป็นรึยังน้า" น้ำผึ้งล้อเลียนอย่างสนุกสนานตาหวานนั้น มีแววล้อเล่นอย่างชัดเจน ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น แต่เอก กลับ โกรธจนพูดอะไรไม่ออก โกรธจน ทำอะไรบางอย่างที่เค้าก็ไม่คิดว่าจะทำ เอก ดับร่าง บางดัน จนไปชิดกำแพง หนังสือร่วงเกลื่อนกลาด มือเรียวที่เอาแต่พลิกหน้าหนังสือ ตรึงจับไหล่บางของ น้ำผึ้งไว้แน่น ตัวหนาของเค้าบดเบียดกับร่างบางนุ่มนิ่ม หน้าอกอวบน้ำผึ้งกระเพื่อมแรงด้วยความตกใจจนเค้ารู้สึกถึงความอวบหยุ่นของมันได้ น้ำผึ้งตกใจกับท่าทางนั้นมาก หน้าหยิ่ง ทระนงที่น้ำผึ้งเห็นจนชินตา ดวงตาเล็กเรียวใต้กรอบแว่น วาวโรจน์อย่างน่ากลัว จนน้ำผึ้งหน้าเสีย ดวงตาหวานปรากฏแววตระหนกอย่างชัดแจ้ง แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ กลับยิ้มยั่วชายหนุ่มตรงหน้ายิ่งขั้นไปอีก "จะทำอะไรผึ้ง จะจูบเหรอ" น้ำผึ้ง ยิ้มหวาน แววตาล้อเลียน เอกไม่ตอบอะไร แต่ก้มลง กดจูบ ปากบางสวยนั้นอย่างลืมตัว เอกบดขยี้กลีบปากสวยนั้นอย่างรุนแรง ด้วยความโกรธในคราวแรกแต่แล้วก็ผ่อนจังหวะลง เมื่อรู้สึกว่า น้ำผึ้งจะตกใจกลัว มือเล็กบาง พยายามดันอกกว้างออก ทั้งจิกทั้งตี เอกจึงกดจูบเบาๆ เค้ารู้สึกเคลิ้ม กับรสชาติแปลกใหม่ ทั้งหวาน นุ่ม และร้อนแรง มือเค้าสองข้าง รวบมือเล็ก ของน้ำผึ้งไว้แนบอก ก่อนจะจูบแล้วจูบอีก ทั้งแผ่วเบา ทั้งกดจูบรุนแรง น้ำผึ้ง ที่เคยดิ้นรน ในคราวแรก ดูจะอ่อนแรง และเริ่มตอบรับจูบเค้ามากขึ้น ลิ้นนุ่มๆ ของน้ำผึ้ง เกี่ยวเข้ามาในปากของเอกอย่างแผ่วเบาเขินอาย เอก กลับโต้ตอบด้วยการรุกไล้ด้วยปลายลิ้น หนักกว่าเรียกร้องกว่า ลิ้นนุ่มๆนั้น ทำเอา เอกสั่นสะท้าน น้ำผึ้งเองก็ ตัวอ่อน ตอบรับจูบอย่างเต็มใจ สองหนุ่มสาว จูบกันจนแทบลืมหายใจ จนเมื่อเอก ถอนปากออก จากการจูบ แล้วถอยออกมา น้ำผึ้งหน้าแดง ซ่าน ปากแดงก่ำจากการบดจูบ เอกเองก็ไม่แพ้กัน เอกยังคง ประคองกอดร่าง นุ่มนิ่มนั้นอยู่ ร่างกายแนบชิดกันตลอดร่าง แล้ว น้องชายของเค้าก็แข็งตัวเต็มที่ ดุนดันอยู่กับเนินหน้าขาอวบแน่น ของสาวสวย "รู้แล้วใช่ไม๊ว่าจูบเป็นรึเปล่า" เอกยังคงถามด้วยเสียง ดุๆเหมือนเคย น้ำผึ้งพยักหน้าอย่าง งง ๆ ไม่เห็นต้องพิสูจน์อย่างงี้นี่หว่า ผึ้งยืนงงอยู่อย่างงั้น มองเอกที่ก้มลงเก็บ หนังสือที่เกลื่อนบนพื้น น้ำผึ้งเองมีแฟนมาแล้ว (ก็สวยอ่ะ จะมีแฟนก็ไม่แปลก) แต่จูบที่ร้อนแรงขนาด นี้น้ำผึ้งไม่เคยเจอ ผึ้งจับปากตัวเอง อย่างมึนงง พร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ หึหึ น่าสนเหมือนกันนี่น้า "แล้วก็ อย่าทำอย่างงี้อีก เป็นผู้หญิงอะไร ทำตัวลดคุณค่าตัวเอง ใช้วิธีนี่มากี่คนแล้วล่ะ" เอก ด่าออกไปอย่างเคยชินปาก แล้วก็หันมามองหน้า น้ำผึ้งอีก ที คราวนี้ ใจเค้าหล่นไปอยู่ ตาตุ่มเมื่อเห็นว่า น้ำผึ้ง ตกใจกับ คำ ด่าของเค้ามาก ตาที่มีแววขี้เล่นตลอดเวลา คราวนี้กลับมีน้ำตาใสๆ กลบตา ปากที่เคยแย้มยิ้ม หวานๆ ให้เค้า เสียงเอื้อนเอ่ย เจื้อยแจ้ว สั่นระริก ก่อนน้ำตา จะไหลลงอาบแก้มใส ทั้งหมด ทำเอาเค้าอยากจะตบปากตัวเอง แต่ก็ได้แต่ทำหน้านิ่งเฉย ตามที่เค้าทำมาตลอด น้ำผึ้งวิ่งผลุนผลันออกไปทันที ไม่สนใจเอกที่พยายามจะร้องเรียกแต่ก็ไม่มีเสียงออกจากลำคอ เค้ารวบรวม หนังสือ แล้วจึงรู้ ว่ามีหนังสือเล่มนึงเกินมา หนังสือของผึ้ง เอกหยิบหนังสือขึ้นมามองอย่างครุ่นคิด "น้องครับ น้องเรียน ห้องเดียวกับน้ำผึ้งรึปล่าวครับ" เอกตัดสินใจถาม เพื่อนที่เค้าคิดว่าเรียนห้องเดียวกับน้ำผึ้ง หลังจากรอจนเลิกเรียน ก็ไม่เห็น วี่แวว ของสาว ผมหญิง ตาคม ที่เค้ามองหาอยู่เลย "ใช่ค่ะ อ้าวพี่เอก มีอะไรค่ะ วันนี้ ผึ้งไม่มาเรียนหรอกค่ะ ไม่รู้เป็นอะไร เมื่อเช้าโทรมา บอกว่า ไม่เข้าเรียนวันนี้ เสียงเหมือนคนร้องไห้ด้วยนะคะ เป็นห่วงจัง" เมย์เพื่อนสาว ในห้อง อธิบายให้ฟัง เพียงเท่านี้ เอกก็รู้สึกกังวลขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล ดวงตาคมดุมีแววกระวนกระวาย ก่อนจะเร่งเร้าให้ เมย์ ช่วยบอกที่อยู่ให้ "ขอที่อยู่ พี่หน่อยซิครับ ผึ้งเค้าลืมของไว้กับพี่ เด๋วพี่จะเอาไปให้เค้า" เอกเอาหนังสือที่ผึ้งลืมไว้ ออกมารองกระดาษ โน้ตก่อนจะ จด ที่อยู่ เบอร์โทรอย่างเร็ว แล้วจึง ทำท่าจะผละไป "เด๋วๆๆๆ ค่ะพี่เอก หนังสือเล่มนั้น พี่ใช้ด้วยหรอค่ะ มันเป็นหนังสือที่เค้าหากันให้ควั่กเลยน่ะพี่ เห็นว่า เป็นเล่มที่อาจารย์ใช้ออกข้อสอบน่ะค่ะ ทั้งห้องสมุด มีแค่ 2 เล่ม ถ้าพี่ไม่ใช้ หนูขอนะคะ" เมย์ ตาโต เมื่อเห็นหนังสือ เล่มนั้น ก็แหม หามาตั้งหลายทีไม่เคยเจอ วันนี้มาอยู่ตรงหน้า แต่เผอิญ มาอยู่ ในมือ คนดุอย่างพี่เอกเนี่ยะ จะเอามายังไงว้า "ไม่ได้หรอกครับ เล่มนี้ พี่จำเป็นต้องใช้"เอกมองหนังสือ แล้วยิ้มละมุนอยู่ในหน้า ก่อนจะ รีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว "ค่าๆๆๆๆ เด๋วค่า" ใครมาเคาะประตูห้องว่ะ ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ น้ำผึ้งลุกจากที่นอน ที่เธอร้องไห้ ฟาดหมอน มาทั้งคืน จนตาบวมเป่ง ไปเปิดประตู อย่าง อารมณ์ขุ่นมัว สภาพตอนนี้เธอดู ไม่จืดเท่าไหร่หรอก ถึงจะอาบน้ำจนสดใสตัวหอมกรุ่น แล้วก็เถอะ แต่ตาที่มันบวมช้ำเนี่ยะ มันปิดไม่มิด สวมเสื้อกล้ามตัวจิ๋วสีชมพูเข้ม เน้นอกอวบสวย กับกางเกงขาสั้นจู๋ สีชมพูเข้ม เข้ากัน เปิดเปลือยเรียวขาอวบแน่น ขาวนวลดังงาช้าง "ใครค่ะ อุ้ย เอก" ผึ้ง เปิดประตูรับแขกที่เธอคาดไม่ถึง แล้วเตรียมจะปิดประตูหนี ก็ พอดีกับที่มือของเอกเอาเข้ามาดึง ประตูไว้ ผลก็คือ ประตู หนีบมือเอกเข้าอย่างแรงงงงงงงงง "โอ้ยยยยยยยยยย น้ำผึ้ง ไม่ระวังเลย ผมเจ็บนะ" เอก ยังไม่วาย ดุน้ำผึ้งอีก จากที่น้ำผึ้งกำลัง เป็นห่วงบวกตกใจเลยกลายเป็นหมั่นไส้แกมอยาก เอาประตู หนีบ หัวซะให้เข็ด จะเอาให้ เซื่องเลย
"ใครใช้ให้เซ่อ เอามือมาขวางเล่าไม่ดูเองล่ะ มีตาไว้ทำไมล่ะยะ" น้ำผึ้งด่ากลับเข้าให้ กอ่นจะเริ่มสงสารเพราะ ฝ่ายชาย สะบัดมือเร่าๆ ก่อนจะกุมไว้แน่น หน้าตาเจ็บปวดแบบนิ่งๆ (หน้านิ่งแต่ แหกปากในใจ เจ็บว้อยยยยยยยยยย)



ช่วยกันกดแนะนำเวปข้างล่างด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ถ้าชอบก็ให้คะแนนกันด้วยนะครับ วันหลังจะหามาให้อีก
ปล.เพื่อนๆคนไหนมี    รักยม โดย Assasin008 จอมแพทย์นิรนามภาค 2 โดย กระปี่หัก นักศึกษาฝึกงานถ่ายภาพ โดย ลองแต่งสักนิด  ดงสลัม
ตอนใหม่ๆช่วยลงให้หน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า