🧡 XONLY 🧡

มาต่อกันแล้วครับ กับตอนจบของแม่บ้านโลลิออนไลน์ ที่เคยบอกว่าจะลงภายใน 3 วัน 7 วัน ปรากฎว่าไม่ทัน เพราะวาดรูปไม่เสร็จครับ พอดีเป็นพวกวาดรูปนาน แต่เรื่องน่ะเขียนจบไปนานแล้ว ก่อนเอามาลงก็รีไรท์อีกทีเพื่อความกลมกล่อม คือผมเขียนงานเนี๊ยบเสมอ ไม่เขี่ยๆ แล้วเอามาลงให้เสียคุณภาพ เลยทำให้ดองงานนานเป็นประจำ เอาล่ะครับ เพื่อความไม่เสียเวลา ไปอ่านกันต่อเลย!!

ตอนที่ 1
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=246835.0


แม่บ้านออนไลน์ ตอนที่ 2 [จบ]



"อะ ช่วยเช็ดของพวกนี้หน่อย"

หลังจากมื้อเที่ยงผ่านไป ผมหยิบของจุกจิกๆ มาวางให้เธอ พร้อมผ้าสำหรับเช็ดและขันน้ำ มันคือพวกของตกแต่งที่ตั้งตามชั้นวางของ มันเป็นของเจ้าของห้องเดิมอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มันเลอะฝุ่นมาก

"งานเบาๆ พวกนี้พอทำได้ใช่ไหม หลายชิ้นหน่อยแต่มันก็เบาๆ น่าจะพอถือได้"
"ได้ค่ะได้ เดี๋ยวหนูทำให้สะอาดเอี่ยมเลยค่ะ" เธอยิ้มดีใจที่มีงานทำ

น้องลิลลี่นั่งทำอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก ข้าวของต่างๆ ก็วางไว้บนโต๊ะของชุดรับแขกนั่นแหละ แล้วโต๊ะพวกนี้ปกติมันจะเตี้ยๆ หน่อย เวลาน้องนั่งทำก็จะต้องก้มตัวลงมา ตอนแรกผมก็ไม่ได้สังเกตหรอก แต่พอเดินไปดูใกล้ๆ ก็เริ่มเห็นอะไรที่น่าสนใจเข้าแล้ว ก็จะอะไรเสียอีกล่ะ เสื้อคอกว้างๆ หลวมๆ ในร่างเด็กสาวตัวเล็กที่กำลังก้มอยู่แบบนี้ มันก็เปิดช่องว่างตรงคอเสื้อช่องเบ้อเร่อ ผมซึ่งยืนอยู่ในระยะและมุมมองที่พอดี ก็เห็นสิครับ นมครับนม นมน้องลิลลี่เต็มๆ เลย ด้วยไฟห้องที่เปิดสว่าง สาดส่องลอดเข้าในร่มผ้าโดยไม่มีอะไรมาบดบัง ยิ่งเห็นชัดถึงสีสันที่แท้จริง นมน้องลิลลี่เป็นสีน้ำตาลอ่อน หัวนมเล็กปานนมเล็ก ตอนนี้มีสภาพนุ่มนิ่ม ไม่ได้แข็งชูชันอย่างตอนอาบน้ำ เห็นแล้วน่าไปดูดให้แข็งขึ้นมาเสียจริงๆ แม้นมน้องลิลลี่ไม่ได้แข็ง แต่บางอย่างของผมแข็งขึ้นมาแล้ว

"แหมพี่... มายืนคุมเลยเหรอคะ หนูไม่อู้หรอกน่า อิอิ" น้องยังคงทักผมอย่างไร้เดียงสา
"ก็แค่ดูเฉยๆ น่ะ"
"ค่ะ พี่จะยืนดูจนเสร็จก็ได้นะ"

อูยยย... หัวสมองผมนี่ไปไกลละ ยืนดูจนเสร็จของน้องหมายถึงยืนดูน้องทำงานจนเสร็จ แต่ในจิตใจด้านมืดของผมมันไม่ได้หมายความแบบนั้นเลย

"โอเค งั้นเดี๋ยวพี่ไปทำที่อื่นต่อ ถ้าเสร็จแล้วก็นั่งพักไปนะ"
"ค่ะพี่ป๊อก"

ผมแยกตัวไปเคลียร์ห้องนอนต่อ ยังไงวันนี้ห้องนอนต้องเรียบร้อยเพราะคืนนี้ใช้นอน ผมใช้เวลาในห้องนอนสักครึ่งชั่วโมงก็รู้สึกหิวน้ำ เลยจะออกมาเทน้ำที่ตู้เย็นหน่อย เมื่อออกมาก็เห็นน้องลิลลี่นอนเล่นมือถืออยู่ตรงโซฟา โดยเอาหัวหนุนที่วางแขนด้านขวาและนอนชันเข่าหันปลายเท้ามาที่วางแขนด้านซ้าย

"หนูทำเสร็จแล้วนะคะพี่ ถ้าพี่มีอะไรใช้หนูต่อบอกได้เลยนะคะ" พอเธอเห็นผมออกมาก็ลุกขึ้นมานั่งพร้อมรายงาน
"ดีมากครับ ก็ตอนนี้ยังไม่มีอะไรนะ น้องนั่งเล่นนอนเล่นไปก่อนก็ได้ พี่แค่ออกมากินน้ำ"
"ค่ะพี่" เธอรับคำ จากนั้นก็ลงไปนอนเล่นมือถือต่อ

หลังผมกินน้ำเสร็จก็หันมาดูเธออีกครั้ง แหม... มุมมองนี้ลุ้นดีเหมือนกัน น้องลิลลี่นอนชันเข่าชิด กางเกงผ้านุ่มลื่นก็ไหลลงไปกองที่ต้นขา ประกอบกับขากางเกงที่กว้างอยู่แล้ว ทำให้เห็นถึงก้นได้ไม่ยากเย็น ผมก็ยืนมองในส่วนที่น่าสนใจต่ออีกสักพัก น้องลิลลี่ซึ่งกำลังมีสมาธิกับการเล่นมือถือและมองไม่เห็นผมก็ไม่ทราบว่าผมยืนลุ้นอยู่ เธอนอนเล่นไปขยับขาไป หุบเข้าหุบออกบ้าง ผมนี่ลุ้นจนจิกเท้าว่าเมื่อไหร่ขากางเกงจะเปิดเผยสิ่งเร้นลับข้างในให้ผมดูสักที ยิ่งรู้แก่ใจว่าภายใต้กางเกงไม่มีสิ่งใดป้องกันด้วยแล้ว จรวดที่ไม่ได้ถูกขัดมาหลายวันก็เริ่มมีอาการเรียกร้องความสนใจขึ้นมา แต่เมื่อได้สติและสลัดความหื่นกามออกไปได้ ผมก็ตัดใจเข้าห้องไปทำความสะอาดต่อ ไอ้ท่อนชายที่กำลังแข็งดันกางเกงก็ค่อยๆ คลายตัวลงด้วยความผิดหวัง

ผ่านไปเกือบชั่วโมง ผมเคลียร์ห้องเสร็จเรียบร้อย คืนนี้นอนได้แล้ว ก็เลยจะออกไปหาน้องลิลลี่ ปรากฏว่าเธอหลับไปเสียแล้ว ช่วงบ่ายๆ แล้วมานอนแบบนี้ก็ง่วงเป็นธรรมดา แต่เธอหลับน่ารักมาก เธอชันเข่าซ้ายพิงไปกับพนักพิง  ส่วนขาขวาไหลลงไปวางพื้น หลับสนิทในท่านอนอ้าขาอย่างสบาย ชายขากางเกงผ้านิ่มกองอยู่ที่ต้นขาทั้งสองข้าง มันใกล้เป้าหมายมาก แต่มองด้วยตาอย่างเดียวไม่มีทางเห็น มันต้องใช้มือช่วยด้วย

รู้ตัวอีกทีผมก็ไปยืนที่ข้างโซฟาด้านปลายเท้าเธอแล้ว กางเกงมันขากว้างและนุ่มลื่นมาก หากจะหยิบจับอะไรหน่อยคงไม่ทำให้เธอตื่นล่ะมั้ง ผมเริ่มที่ขากางเกงข้างที่เธอชันเข่าก่อนเพราะมันง่ายต่อการแหวก มองหน้าเธอยังหลับตาพริ้ม หายใจสม่ำเสมอ แปลว่ายังลงมือได้ ผมหายใจให้เบาที่สุด เหงื่อกาฬผุดขึ้นเต็มใบหน้า ปฏิบัติการสะท้านเจ้าโลกแบบนี้เป็นใครก็ต้องเกร็ง

ผมก้มตัวลงไป พยามไม่ให้โดนตัวน้องหรือโซฟา มือขวาผมจับผนังห้องส่งแรงกดดันและถ่ายน้ำหนักไปพักไว้ ส่วนมือซ้ายลอยช้าๆ ไปในอากาศ เพื่อจับชายขากางเกงของเธอ เมื่อได้แล้วก็ดึงแหวกออกเข้ากลางเป้า เพื่อเปิดเผยสิ่งเร้นลับที่อยู่ข้างใน ช้าๆ ทีละนิด เบาๆ เรื่อยๆ แม้มือผมจะสั่นแต่ก็ไม่สะเทือนถึงตัวน้องแน่ๆ นึกถึงเล่นเกมห่วงไฟฟ้าสมัยเด็ก ที่ต้องเอาห่วงเหล็กสอดเลื้อยไปตามแท่งโลหะ ถ้าพลาดทำห่วงไปโดนแท่งโลหะแล้วไฟจะติด เสียงแตรจะดังแบบนั้น แต่งานนี้ง่ายกว่าเยอะ ขากางเกงกว้างมากอยู่แล้วไม่ต้องกลัวติดอะไรทั้งสิ้น เปิดมาแล้ว มาๆๆ ค่อยๆ มา... เห็นขาหนีบแล้ว... ไปอีกๆ เห็นเนินเนื้อแล้ว... หัวใจผมเต้นแรงจัดๆ เลยตอนนี้... เห็นครึ่งกลีบแล้ว... ไปอีกๆ อู้ววว!!! เห็นร่องเสียวน้องลิลลี่แล้ว ร่องที่อ้าออกเล็กน้อย มีติ่งเนื้อแพลมออกมานิดเดียวพร้อมกลีบเกสรน้อยๆ เบียดกันอยู่ตรงกลาง... เปิดต่อไปอีก อาา... เห็นทั้งสองกลีบแล้ว เห็นเต็มพื้นที่แล้ว เห็นจิ๋มแล้ว นี่ผมเห็นจิ๋มน้องลิลลี่แล้ว!!...  จิ๋มน้องลิลลี่เกลี้ยงเกลานวนเนียนมากเลย มีขนอ่อนๆ ขึ้นจากร่องเสียวไม่กี่เส้น มันน้อยมาก มิน่าผมถึงสัมผัสผ่านผ้าเช็ดตัวไม่ได้ หากดูผ่านๆ อาจไม่เห็นด้วยซ้ำ

ผมหายใจแรง มือสั่น ใจเต้นตุบๆ ผมมองหน้าน้องลิลลี่อีกครั้ง เธอยังหลับไม่รู้เรื่องอะไร ไม่รู้ว่าตัวเองถูกเปิดโชว์ของสงวนไปแล้ว ก่อนหน้าก็ถูกแอบดูนม สรุปคือเธอโชว์ของรักของหวงให้ผมดูหมดทั้งตัวแล้วนั่นเอง โอยยย ตอนนี้ผมแข็งมาก จรวดที่ไม่ได้ขัดมาหลายวันออกอาการรุนแรง ขนาดปล่อยอยู่เฉยๆ ในกางเกงยังรู้สึกเหมือนมีน้ำเดิน สงสัยวันนี้ผมไม่รอดแน่ สถิติผมคงอยู่ที่หกวันนี่แหละ

ผมปิดขากางเกงไว้เหมือนเดิมแล้วเดินออกมา เป้ากางเกงผมตุงเด่ชัดเจน ผมเอามือไปกดมันก็ยิ่งสู้ ใจจริงอยากยืนโซโล่พร้อมดูกลีบสาวของน้องลิลี่ไปด้วย เหมือนอย่างที่ว่า "ยืนดูจนเสร็จ" นั่นแหละ แต่ก็ทำไม่ได้ ใช่สิ! ผมเอามือถือมาถ่ายก็ได้ ถ่ายตรงจิ๋มไม่เห็นหน้าก็ได้ ตอนทำกิจกรรมจะได้มีภาพประกอบ คิดได้ดังนั้นก็รีบไปหยิบมือถือมา แล้วเดินไปหาน้องลิลลี่ใหม่ แต่พบว่าเธอเปลี่ยนท่านอนไปแล้ว ผมนี่ใจแป้วเลย กลัวเธอจะรู้ว่าผมทำอะไรเธอเมื่อกี้ ผมยืนสังเกตต่อไปอีกระยะ พบว่าน้องก็นอนนิ่งไม่มีความผิดปกติใดๆ เอ... หรือว่าเธอหลับปกติจริงๆ แปลว่าเธอไม่รู้ตัวสินะ แต่ว่าน้องเปลี่ยนมาเป็นท่านอนตะแคงแบบนี้ ผมก็ถ่ายไม่ได้แล้วสิ

น่าเสียดาย น่าเสียดายเหลือเกิน ทั้งที่มีของสวยๆ งามๆ อยู่ต่อหน้า แต่ไม่สามารถเก็บภาพไว้ได้ แต่เอาเถอะ แค่นี้ก็ดีแล้ว ได้เห็น ได้สัมผัส ผมจะจดจำมันไว้ในใจ จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ ผมปลอบใจตัวเอง

จากนั้นผมจึงปล่อยให้น้องลิลลี่หลับสบายต่อไป โดยผมพยามข่มใจไม่หมกมุ่นกับสิ่งที่เห็นและอยากเห็น บังคับตัวเองกลับมาทำงานบ้านต่อ

...จนกระทั่ง...



ภาพประกอบ ไม่มีในเนื้อเรื่อง


"พี่คะ... พี่คะ... พี่ป๊อกคะ" เสียงเด็กสาวเรียกผม
"ฮะ.. อือ..."

ผมสะลืมสะลือตื่นขึ้นมา นี่ผมเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย สงสัยจะเหนื่อยจนเพลีย

"อ่า พี่หลับไปเหรอ โทษทีๆๆ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พี่จะหลับก็ไม่ผิดนี่นา หนูต่างหากที่ผิด มาทำงานให้พี่แต่ดันเป็นภาระ แถมหลับอีก"

ผมลุกขึ้นนั่ง เห็นน้องลิลลี่นั่งคุกเข่าทับส้นอยู่ข้างๆ พลันความทรงจำของผมที่ได้ทำและได้เห็นอะไรก่อนหน้าก็ผุดขึ้นมา

"หนูมีอะไรผิดปกติเหรอคะ พี่มองหนูแปลกๆ หรือพี่โกรธหนู"
"ไม่ๆๆ ครับ พี่ไม่ได้โกรธ พี่แค่..."

น้องลิลลี่เอียงคอสงสัย ท่านี้เธอน่ารักเป็นบ้าเลย

"พี่แค่เพิ่งตื่นน่ะ โอ้ว แล้วนี่กี่โมงแล้วเนี่ย"
"จะห้าโมงแล้วค่ะ จะหมดเวลางานของหนูแล้ว หนูเลยมาปลุกค่ะ"
"อ้อ... โอเคๆๆ แล้วนี่เป็นไงบ้าง แขนหายเจ็บยัง" ผมพูดพลางลุกขึ้น
"ก็ดีกว่าตอนแรกๆ หน่อยค่ะ แต่ยังเจ็บอยู่" เธอลุกตาม
"อื้มๆๆ แล้วจะกลับยังไงล่ะ ตอนมามายังไงเอ่ย"
"มารถไฟฟ้าค่ะ ตอนกลับก็คงเหมือนเดิม"
"ไหวเหรอ เจ็บแขนอยู่ ทั้งสองข้างเลยนี่ เจ็บก้นด้วยไม่ใช่เหรอ"
"ก้นไม่เท่าไร่ค่ะ แต่แขนนี่เจ็บมาก"
"เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งบ้านเอง พี่มีมอไซค์อยู่"
"หูยพี่ ไม่เอาค่ะ ไม่เป็นไร หนูเกรงใจ พี่ทำเพื่อหนูมากแล้ววันนี้"
"ช่างเถอะน่า ถึงเราจะไม่ได้ช่วยอะไรพี่เยอะ แต่วันนี้พี่สนุกดีนะ อยู่คนเดียวมันเหงาๆ แต่วันนี้พี่มีเพื่อนคุย"

น้องลิลลี่ทำหน้าซาบซึ้งเหมือนจะร้องไห้

"ไม่เอาน่าอย่าดราม่า ปะ... เตรียมตัวกัน เดี๋ยวถึงเวลาพี่จะได้ไปส่ง เสื้อผ้าที่ตากไว้น่าจะแห้งแล้วล่ะ"

ผมเดินออกไปหยิบเสื้อผ้าของน้องที่ตากไว้หลังระเบียง มันแห้งแล้วจริงๆ จากนั้นผมก็เดินเข้ามาส่งให้เด็กสาวในชุดหลวมโคร่งของผมในห้อง

"หนูรบกวนพี่เปลี่ยนเสื้อผ้าให้หนูหน่อยค่ะ"
"ครับผมคนเก่ง หันหลังไปสิ"
"ไม่เป็นไรค่ะ... หันหน้านี่แหละ..."

เด็กสาวพูดอย่างเอียงอาย ผมถึงกับตกใจไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้

"อะ...อะไรนะ..."
"พี่อะ... ได้ยินไม่ผิดหรอก... เปลี่ยนทั้งแบบนี้แหละ"
"เอ้ย! ทำไมอะ ไม่อายเหรอ" ผมงงมาก
"อายค่ะ อายมาก แต่ถือเป็นการตอบแทนพี่แล้วกัน วันนี้พี่ให้หนูเยอะแล้ว หนูแทบไม่ได้ช่วยงานพี่เลย หนูเลย... เลยให้พี่ดูหนูเป็นการตอบแทน..."

ผมอึ้งเลย ฝันที่เป็นจริงชัดๆ

"ไม่เป็นไรหรอกลิลลี่..."
"เร็วๆ เถอะค่ะ ก่อนหนูเปลี่ยนใจ"

พูดมางี้ผมก็ตกลงสิครับ

ผมเริ่มจากช่วยเธอถอดเสื้อก่อน เสื้อตัวใหญ่ ถอดง่าย ผมดึงมันออกมาจากตัวเด็กสาวได้สบาย เธอยืนตัวแข็งเกร็ง ใช้ความกล้ามากพอตัวที่จะไม่ยกมือมาปิดบังหน้าอกของเธอ ผมได้เห็นมันเต็มเสียยิ่งกว่าเต็มตาก็ตอนนี้แหละ เต้านมขนาดกะทัดรัด แหลมเป็นปิรามิดออกมา มียอดอดเล็กๆ สีออกน้ำตาล ไม่รู้เป็นไงตอนนี้มันแข็งชูชันขึ้นมาแล้ว ถ้าให้ดูเฉพาะนมนี่ผมนึกว่าเด็กประถมด้วยซ้ำ ผมย่อตัวลงนั่งแล้วเงยหน้ามองเธอ เธอก็ก้มหน้ามาสบตาผมเช่นกัน หน้าน้องแดงมาก บ่งบอกถึงความอายสุดๆ

ต่อมาผมก็ดึงกางเกงเธอลง ซึ่งก่อนผมจะดึงมันก็เอวต่ำอยู่แล้ว เพราะเธอตัวเล็ก ผมค่อยๆ ดึงขอบกางเกงลงช้าๆ เรื่อยๆ แค่นิดเดียวก็เห็นเนินเนื้อโล่งๆ เหนือพื้นที่สงวนแล้ว ดึงลงต่ออีกก็เริ่มเห็นไรขนบางๆ... ลงมาอีกนิดก็เจอร่องผ่ากลางเนินสาว มันแนบชิดสนิทกันดีแต่ก็แอบเห็นมีติ่งเนื้อหลบอยู่ด้านใน...  ดึงลงต่ออีกจนถึงต้นขา คราวนี้เผยให้เห็นจิ๋มน้อยๆ ของน้องลิลลี่ออกมาเต็มๆ กลีบเกลี้ยงเนียนทั้งสองข้างถูกแบ่งด้วยร่องผ่าที่เหมือนจะแฉะนิดๆ ในท่ายืนชิดไม่แหกอ้าย่อมไม่เห็นกลีบเกสรที่แอบอยู่ร่องภายใน ไรขนไม่กี่เส้นฝอยฟุ้งออกมาจากรอยผ่าตรงนั้น เมื่อพินิจใกล้ๆ ไม่พบเห็นรูขุมขนหรือรอยการโกน แปลว่ากลีบสาวน้องลิลลี่เป็นอย่างนี้โดยธรรมชาติจริง สวย เนียน นุ่ม สมแล้วที่เป็นโลลิ

ผมอดใจไม่ไหวเอานิ้วโป้งไปแหวกที่กลีบดอกไม้ของเธอ หวังเปิดเผยเกสรที่แอบอยู่ภายใน แต่เธอก็ถอยหลังหนีทันทีที่ถูกแหวก

"ว้าย พี่ป๊อก!!" เธออุทานลั่น
"พี่ขอดูนิดนึงนะ" ผมขอเธอโดยไม่รอคำตอบและไม่ได้มองหน้า

จิ๋มของลิลลี่เป็นลักษณะคว่ำ ร่องผ่าค่อนไปทางด้านหลัง หากมองมุมตรงจะเห็นร่องเสียวไม่มาก หากมองมุมสูงลงมาจะไม่เห็นเลย ผมพยามแหวกกลีบเธอเพื่อดูเกสรดอกไม้ บัดนี้มันเยิ้มไปด้วยน้ำหวานที่เจ้าตัวขับออกมา แต่ไม่มากพอถึงขั้นไหลหลั่งพรั่งพรู น้องลิลลี่ยืนส่ายหนีการเขี่ยเกสรของผม พร้อมทั้งพยามกดเสียงครางไม่ให้ออกมาแต่เธอก็ทำไม่สำเร็จ จนเธอยอมปล่อยแล้วครางออกมาเต็มเสียง

"อื๊อออๆๆๆ... หนูเสียวค่ะพี่ป๊อก..."

ไม่ให้เสียของ ผมประกบปากเข้ากับจุกนมเล็กๆ บนยอดปิรามิดของเธอ แล้วรัวลิ้นเลียวนด้วยความถี่สูง มือซ้ายผมโอบเอวล็อคตัวเธอไว้ ปากก็ดูดนม นิ้วมือขวาก็เขี่ยเม็ดเสียวให้เธอ ตอนนี้น้องลิลลี่ขาอ่อนจนแทบยืนไม่ไหว ร้องไม่เป็นภาษา ส่วนผมก็แข็งปั๋งพร้อมลุยกันมานานแล้ว ผมควรจะส่งหัวจรวดที่พร้อมรบเข้าสู่เป้าหมายเลยหรือไม่

ผมเปลี่ยนมาดูดนมอีกข้าง น้องลิลลี่ก็ร้องหนักกว่าเดิมตามความรัวของนิ้วผม จนเธอยืนไม่ไหว ผมเลยทรุดตัวลงมานั่งขัดสมาธิ แล้วรับตัวน้องลิลลี่มานั่งตักผมเสียเลย พอเป็นท่านี้ผมก็ดูดนมไม่ได้แล้วเพราะตำแหน่งไม่เอื้อ เลยเปลี่ยนเป็นประกบดูดปากแทน เธอก็ตอบรับแบบไม่ขัดขืน เราดูดปากกันอย่างดูดดื่ม อารมณ์โลกีย์ของเราปะทุขึ้นห้ามไม่ได้แล้ว ทั้งที่ผมบอกตัวเองมาตลอดว่าจะไม่หื่นกาม จะไม่คุกคามน้องลิลลี่ แต่พอเวลาอารมณ์กำหนัดมาอะไรก็ขวางไม่ได้

ผมกอดน้องลิลลี่พร้อมพรมจูบไปทั่ว ร่องสวาทของเธอก็บดบี้ขยี้อยู่ที่ปลายหัวรบของผม มีเพียงกางเกงเป็นปราการขวางกั้นอยู่เท่านั้น หากไม่มีสิ่งนี้แล้ว ผมเชื่อว่าลำจรวดของผมคงไหลผลุบเข้าถ้ำรักของน้องลิลลี่ไปนานแล้ว เรานั่งจูบนั่งโยกกันอยู่อย่างนั้น แม้เธอจะตั่วสั่นนิดๆ ทว่าก็เหมือนเด็กสาวจะสนุกกับการที่เอาเกสรดอกไม้ของตัวเองมาบดกับปลายหัวรบนอกกางเกงผมด้วย แสดงว่าตอนนี้เธอเองก็อารมณ์ร้อนแรงไม่เบาทีเดียว ผมเลยล้วงมือเข้าข้างในเพื่อควักลำจรวดให้ออกมาชูคอข้างนอก เตรียมจะที่ส่งมันผลุบเข้าถ้ำรักน้องลิลลี่จริงๆ เสียเลย

แต่เมื่อน้องลิลลี่เห็น เธอกลับร้องห้ามผมและขอร้องว่าอย่าทำแบบนี้กับเธอเลย เธอบอกยังไม่พร้อมทั้งที่อารมณ์เธอก็มาเต็มแล้ว ผมมีทางเลือกคือเชื่อฟังเธอหรือดื้อแพร่งจับยัดเข้าไปทีเดียวให้รู้เรื่อง

"พี่ป๊อก อย่าเลยนะคะ หนูยังไม่พร้อม..."
"แต่พี่ไม่ไหวแล้ว พี่ขอนะ" ผมยังยืนยันตามใจตัวเอง
"ไม่นะคะพี่" น้องลิลลี่แสดงอาการหวาดกลัวและพยามดิ้นหนี

แต่ผมจะปล่อยให้เด็กสาวที่แก้ผ้าเปียกฉ่ำนั่งตักผมโดยไม่ไปถึงจุดอันสมควรเลยก็จะกระไรอยู่ ผมจึงขืนตัวเธอไว้แล้วบังคับให้ร่องเสียวของเธอเข้ามาใกล้กับหัวรบของผมให้ได้ แม้ว่าเด็กสาวจะดิ้นจะออกแรงผลักสักแค่ไหน ก็ไม่อาจสู้แรงชายหนุ่มร่างใหญ่ได้ ยิ่งเธอเจ็บแขนอยู่แล้วด้วย

ใกล้แล้ว หัวรบสีแดงมันเลื่อมของผมเข้าไปสัมผัสปากช่องที่ชุ่มฉ่ำของเธอแล้ว ผมรู้สึกได้ถึงความนุ่มลื่นที่ครอบหัวจรวดผมอยู่

"พี่คะ!! อย่านะคะพี่ป๊อก!! พี่อย่าใจร้ายกับหนูได้มั้ย เราเพิ่งเจอกันครั้งแรกเองนะคะ พี่จะเอาครั้งแรกของหนูไปแบบนี้เลยเหรอ!!!"

น้องลิลลี่เริ่มเสียงแข็งขึ้นมา นั่นแหละผมถึงเริ่มรู้สึกผิด จริงสินะ เราเพิ่งเจอกันครั้งแรกเอง บางทีจุดอันสมควรที่ผมคิดไว้ มันอาจไม่ใช่การเสร็จสมเสมอไป และยิ่งไม่ใช่จากการขืนใจโดยปราศจากการยินยอมด้วย ครั้งแรกของเด็กสาว มันควรประทับใจไม่ใช่รีบๆ รวบรัดแบบนี้สิ

"เอ่อ... พี่ขอโทษ.. พี่...พี่หื่นไปหน่อย... แล้วพี่จะทำอะไรได้บ้าง"

ผมขอโทษด้วยรู้สึกผิด แต่ก็ยังจะเอาอยู่ ธงรบถูกชักขึ้นแล้ว มันต้องมีหลั่งน้ำ

"พี่ก็... ทำในกางเกงได้มั้ยคะ... นะคะ หนูขอร้อง ทำภายนอกก็พอ หนูไม่ได้เตรียมใจสำหรับเรื่องนี้มาก่อน หนู...ยังไม่เคยด้วย หนูไม่อยากให้ครั้งแรกของหนูเป็นแบบนี้"

ผมก็เข้าใจอะนะเรื่องครั้งแรก สำหรับผู้หญิงบางคน ครั้งแรกนั้นเป็นความทรงจำที่ดีครั้งหนึ่งในชีวิตกันเลย แล้วผมเป็นใคร แฟนก็ไม่ใช่ จะมาเปิดซิงเธอแบบอารมณ์พาไปก็คงไม่ดี ใจจริงก็อยากจับยัดเข้าไปให้กิจกรรมของเราสมบูรณ์นะ แต่ผมเห็นหน้าน้องแล้วก็ใจอ่อน นึกถึงความคิดตัวเองที่ตั้งใจว่าจะไม่หื่นกามกับน้อง แม้พลาดไปแล้วแต่อย่างน้อยก็ยังไม่สายเกินไป ผมเลยจับท่อนชายเข้าไปในกางเกงชั้นนอก แล้วให้น้องลิลลี่มานั่งบี้ที่เดิม แม้จะไม่ได้สอดใส่กันจริงจัง แต่การที่น้องบดเกสรลงมาที่ตำแหน่งหัวท่อนชายที่เปิดปลายออกแล้ว ความหนาแค่กางเกงกับน้ำหล่อลื่นที่เปียกฉ่ำแบบนี้ก็ทำให้เสียวได้เช่นกัน ถือเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ของผมเลยด้วย

"ขอบคุณค่ะพี่ อ๊า..." น้องลิลลี่ขอบคุณผมก่อนจะขึ้นเริ่มโยกเองช้าๆ
"โอ้... จ้ะ... อ้าๆๆๆ.... อูยยยยย"



ภาพประกอบ มาแนว Drawing กันบ้าง (ไม่ใช่ไร ขี้เกียจลงสี)


เด็กสาวขึ้นกระแทกบดร่องเสียวตัวเองเข้ากับท่อนชายของผมที่แข็งตุงกางเกง แรงกดของเนื้อนุ่มที่ถูไถกับปลายท่อนเสียวของผมที่ห่างเพียงผ้ากั้นทำให้เกิดความกระสันแผ่ซ่านคล้ายการร่วมรักกันจริงๆ ด้วยผลจากการไม่ได้ขัดจรวดมาหลายวัน น้ำวิสุทธิ์ที่สะสมไว้ภายในก็มากล้น ไม่ได้กระตุ้นหัวรบมานานพอเจอแบบนี้ก็เกิดการไวไฟ ยังผลให้ความเสียวมันเพิ่มพูนเป็นหลายเท่า น้องลิลลี่โยกมันส์มาก ดูท่าเธอก็ชอบเล่นเสียวเหมือนกันนะเนี่ย เราจูบปากแลกลิ้นกันอยากดูดดื่ม ไม่อยากเชื่อว่าผมจะมีโอกาสได้เล่นรักกับเด็กสาวโลลิ ถึงจะไม่ได้ร่วมรักกันจริงๆ ก็เหอะ

ท้ายที่สุด ผมก็ทนไม่ไหว ผมปล่อยน้ำวิสุทธิ์พ่นออกมาเลอะเต็มกางเกงเลย มันเสียวมากๆ จริงๆ พอพ่นเสร็จผมก็ลงไปนอนหงายกับพื้นเพราะความเหนื่อยล้า ส่วนนองลิลลี่เธอยังคงโยกต่ออีกสักพัก ผมเห็นหน้าตาของเธอตอนกำลังเสพความเสียวอย่างเอาจริงเอาจังนี่มันน่ารักน่ารัดดีจริงๆ นมเล็กๆ นั้นแทบไม่แกว่งไกวใดๆ เลย เพราะความที่มันมีมวลน้อยนั่นเอง

"อ๊ะๆๆๆๆ หนูจะเสร็จแล้ว จะเสร็จแล้วววว.... อ๊าาาาาา....." แล้วเธอก็ตัวกระตุกก่อนจะเกร็งร่างเสร็จตามมา ต่อด้วยทิ้งตัวลงนอนซบอกผมเพราะความเหนื่อยเช่นกัน

ผมเอามือลูบผมเธอเล่นด้วยความเอ็นดู เราทั้งสองคนนอนหอบเหนื่อยแต่มีความสุข เธอพลิกตัวลงไปนอนหงายข้างๆ ผม พื้นในช่วงท่อนล่างผมเปียกแฉะยังกับมีคนฉี่ราด ส่วนกางเกงผมนั้นไม่ต้องพูดถึง มันเปียกเละไปด้วยน้ำที่ถูกขับออกมาจากร่างกายของเราทั้งสองคน เยอะเสียจนเหมือนผมฉี่แตกเสียเอง

"พี่..."
"ครับ... ว่าไง"
"ขอบคุณนะคะ"
"ขอบคุณอีกแล้ว ไม่หรอก ครั้งนี้พี่ต้องเป็นคนขอบคุณต่างหาก"
"หนูขอบคุณที่พี่ฟังคำขอร้องหนู ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงไม่ฟังแล้วล่ะ"
"พี่ก็ขอบคุณที่หนูยอมให้พี่ ทำให้เรามาไกลได้ขนาดนี้"
"หนูให้พี่ดูเฉยๆ เองนะ แต่พี่ขี้โกง พี่มาจับจิ๋มหนู มาดูดนมหนูทำไม"
"ก็หนูน่ารัก พี่อดใจไม่ไหวจริงๆ"
"ห้ามบอกใครนะคะ"
"ครับผม ขืนบอกพี่ก็คุกสิ ฮ่าๆๆๆ"
"ค่ะ พี่ป๊อก ฮ่าๆๆๆ...โอ๊ยยยย...."
"หืม เจ็บเหรอ"
"เจ็บแขนค่ะพี่ ดันเผลอใช้ออกแรงตั้งเยอะ ก้นด้วย ฮือๆๆๆ เจ็บหนักกว่าเดิมอีก แงๆๆๆ..."

หลังจากหายเหนื่อย เราเข้าไปอาบน้ำล้างตัวด้วยกัน คราวนี้ไม่ได้ทำอะไรมาก เพราะเวลาไม่พอแล้ว หากเกินเวลานานเกินไปพี่สาวเธอจะเป็นห่วงได้ แต่ก็ไม่พ้นที่ผมจะมือปลาหมึก ลูบไล้เลื้อยไหลไปตามเรือนร่างเด็กสาว คราวนี้ผมเล่นจี้เอวเธอจนหนำใจได้ละ เธอสารภาพกับผมว่าตอนที่ผมกำลังจะเอาท่อนชายสอดใส่นั้น เธอสองจิตสองใจจะปล่อยเลยดีมั้ยเพราะอารมณ์ก็ได้ที่แล้ว แต่อีกใจก็ยังหวั่นเกรงอยู่ เพราะเธอไม่เคยผ่านของจริงมาก่อน อีกทั้งเพิ่งเจอกันแค่วันแรก ไม่อยากเสียใจเพราะอารมณ์ชั่ววูบของตัวเองไปตลอด

ผมถามเธอเรื่องที่เธอบดเกสรกับเป้ากางเกงผม เธอเอียงอายยอมรับว่าเธอก็เป็นคนที่ชอบช่วยตัวเองเหมือนกัน และบ่อยครั้งมักจะหาอะไรมาถูกับปุ่มกระสันของตัวเอง โดยแทนที่จะนอนเฉยๆ แล้วเอานิ้วเขี่ย เธอกลับชอบที่จะเอาปุ่มเสียวไปถูไถกับอย่างอื่นมากกว่า แม้จะเหนื่อยแต่ก็เข้าถึงอารมณ์กว่า เลยเป็นที่มาว่าทำไมเธอถึงดูจะชำนาญการตอนนั่งบี้เม็ดเสียวตอนร่วมรักกับผม

"แล้วทำเองที่บ้าน กับทำกับพี่ ต่างกันยังไงบ้าง" ผมถาม
"พี่อะ ถามอะไรเนี่ย หนูเขินนะ"
"เอาน่า พี่อยากรู้ นะๆๆๆ บอกพี่หน่อย" ผมถามย้ำพลางลูบไล้แถวๆ เนินสามเหลี่ยมของเธอ
"ก็... ทำกับพี่มัน... มันดูจริงกว่า มันมีคนทำด้วย ได้จูบ ได้จับ มันได้ฟีลลิ่งกว่า อบอุ่นกว่า"
"มันแน่ล่ะ ถ้าไม่ติดที่ลิลลี่ขอพี่ไว้ พี่คงเอาจริงไปแล้ว"
"อย่าเพิ่งเลยค่ะ แค่นี้หนูก็ให้พี่มากแล้ว หนูไม่ได้คิดมาก่อนด้วยซ้ำ หนูแค่อยากตอบแทนความใจดีของพี่ พี่ดีกับหนูมาก พี่... น่ารักนะ" คำสุดท้ายเธอพูดเบาจนแทบกระซิบ

ได้ยินแบบนี้ผมถึงกับหัวใจพองโต เหมือนมีใครมาสูบลมลูกโป่งรูปหัวใจในหน้าอกผมงั้นแหละ

"ว้าย พอแล้วๆๆ รีบอาบน้ำกันค่ะ เดี๋ยวเย็นแล้วพี่สาวหนูจะเป็นห่วง"
"เคยอาบน้ำกับผู้ชายคนไหนมาก่อนมั้ย" ผมยังยิงคำถามต่อ
"จะเคยได้ไงล่ะคะ นี่ครั้งแรกในชีวิตหนูเลยที่มาแก้ผ้าอาบน้ำกับผู้ชายเนี่ย โอยยย อายจัง"

หลังจากอาบเสร็จ ก่อนแต่งตัวกลับ ผมขอถ่ายรูปเปลือยน้องเก็บไว้ แต่น้องไม่ยอม ผมพยามตื๊อพยามอ้อนอยู่นาน ในที่สุดเธอก็ใจอ่อน ผมจึงได้รูปสวยๆ งามๆ ที่ไม่เห็นหน้าเก็บไว้เป็นที่ระลึก เผื่อหลุดไปจะได้ปลอดภัยกับน้อง และรูปเหล่านี้แหละคือวัตถุดิบชั้นดีในการดูภาพมือเดียวของผม

ผมขับมอไซค์ไปส่งแม่บ้านตัวน้อยที่หน้าปากซอยแห่งหนึ่ง เพราะเธอไม่ยินยอมและไม่อยากให้ผมรู้จักบ้านของเธอ หากแต่ก่อนจะจากกัน เธอหันมาบอกผมเบาๆ ว่า

"หากมีวาสนาได้เจอกันอีก... หากมีโอกาสนั้นอีก... หนูอาจจะยอมให้พี่เป็นคนแรกของหนูนะคะ บ๊ายบายค่ะ จุ๊บๆ" เธอส่งจูบให้แล้วหันหลังเดินจากไป ทิ้งให้ผมฝันค้างอยู่ตรงนั้นคนเดียว...

ทว่าวาสนาของสองเราคงหมดแค่นั้น เพราะผมก็ไม่เคยได้เจอกับเธออีกเลย... อยากจะบอกนะครับน้องลิลลี่ แม้เจอกันแค่วันเดียว แต่ประทับในใจมิรู้ลืมเลย... แม่บ้านโลลิที่รักของพี่



-จบ -



จบแล้วครับ เป็นไงกันบ้าง คิดเห็นอย่างไรคอเม้นต์กันได้นะครับ รออ่านเสมอ เรื่องนี้เหนื่อยกว่าเรื่องอื่นๆ ตรงวาดภาพประกอบเนี่ยแหละ เรื่องเขียนนี่ไม่เท่าไหร่ หุหุหุ แต่อย่างไรก็จะพัฒนาเรื่องวาดให้ดียิ่งๆ ขึ้นไปด้วย เพื่อความสมบูรณ์ทั้งงานวาดและงานเขียน


ด้วยว่าตอนนี้มีภาพพิเศษอีกนิดหน่อย เลยขออนุญาตซ่อนเนื้อหา เป็นภาพน้องลิลลี่เพิ่มเติมแหละ ไหนๆ ก็อ่านเรื่องจบแล้ว ดูภาพให้ครบไปเลยดีกว่า หากไม่สวย ไม่ถูกใจ ขออภัย ผู้เขียนพยามแล้วจร้า  ^_^"

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

อดเฉยยยยย แม่มเอ่ยย ลุ้นซะเยียวเหนียวแต่จบงี้ซะงััน

วาดช้าไม่เป็นไร แต่วาดอีกเรื่องหน้าด้วยนะครับ Fc เลย
ป.ล. จับกดสิวะ!!! 

ไม่ยักจะแฮปปี้ๆๆๆๆๆๆแหะ ชอบรูปครับดูแล้วได้รมณ์มากเลย

มีรูปด้วยย

ลุ้นจนแล้วจนรอด น้องลิบลี่จะโดนไหม สุดท้ายก็ ไม่โดนดอ พ่อพระเอกแท่งธรรมะ ได้

นับว่าเป็นลูกผู้ชายตัวจริง ที่ยอมฟังที่น้องลิลลี่ขอ ถ้าเป็นคนอื่นสงสัยว่าน้องจะระบมทั้งตัวไปแล้ว

นึกว่าจะได้พี่สาวด้วยซ่ะอีก

เสียดาย แต่เขียนได้ดีมากๆ เลยครับ ขอชื่นชม

ได้อารมณ์มากเลย มาอีกนะชอบมาก

เสียดายเลย หาน้องให้เจอแล้วต่อให้จบนะครับ

 ::Thinking::เอาจิงๆ พระเอกเราอดเลยสินะจะเต็ดน้องลินลี่ จะสงสารใครดีนี้

จากที่หาคนช่วย กลายเป็นภาระ และก็กลายมาเป็นเพื่อนคุยแถมคุยเยอะกว่าที่คาดอีก
น่าจะได้ไปต่อ น่าจะขอเบอร์โทรน้องไว้เรียกใช้งาน

เขียนได้เนี๊ยบจริงๆสมราคา อ่านด้วยอารมณ์​สุนทรี​ อย่าเพิ่งจบเลยครับ เขียนภาคต่อไปใหัเป็นซีรี่ส์​เลยครับ

น่าจะมีตอนต่อไปนะครับสนุกเลยเขียนได้ดีมากครับ

เขียนได้ดีคับ รายละเอียดกำลังดีเลย อยากให้ต่อแแบถ่าไม่เจอกันอีกก็เจอคนใหม่อะไรประมาณนี้ เรื่องรูป มีรึไม่มีก็ได้คับ