บีกับฟินอยู่สิงคโปร์

เมอยู่ที่เขาใหญ่กับครอบครัวและลูก
ไก่มาค้างพร้อมยัวแล้วกลับไปแล้ว
มินพ้นจากการกักตัวและสายการบินหยุดบิน
มินมาหาผม
เรามาล๊อคดาวน์อยู่กันที่หัวหิน คืนแรกเราอยู่ที่คอนโด
เราคุยกันว่า เราจะย้ายไปบ้านพักในเขาตะเกียบ

เมพิมพ์มาถามผมว่า คุณอยู่ ก.ท.ม. ไหม ผมบอก ผมมาอยู่หัวหินกับมิน
เมบอกอ้าว แล้วก็โทรเข้ามา ถามว่า คุณพักตรงไหนของหัวหิน....

ผมบอกว่า กำลังไปพักที่เขาตะเกียบ เมเงียบเสียงไป บอกว่ามีคลัสเตอร์ที่หัวหินนะ เป็นแก๊งไฮโซนี่ล่ะ
ผมบอกอ้าว แล้วยังไงดี เมบอกวางแผนดีๆ ไม่งั้นก็กลับมา กรุงเทพ
ผมบอกมินว่ามีคลัสเตอร์ที่หัวหิน มินมองหน้าผมด้วยสายตาที่แบบจะเอายังไง
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ถ้าได้ยินข่าวระบาดที่ไหน ละแวกนั้นก็ร้างไปทันที
สักพักเมโทรมาอีกทีบอกว่า ไปที่ปราณไหม เมมีบ้านพัก
แต่มินบอกว่านอนที่นี่อีกคืนละกันนะ เดี๋ยวค่อยไป

มินไปเปลี่ยนชุด สิ่งหนึ่งที่มินทำตลอดทริปนี้คือ มินจิบไวน์ตลอดเวลาและตลอดทาง
ผมเข้าใจได้ เพราะว่ามินน่าจะเซ็งและเบื่อที่ตกงาน แถมเพื่อนก็มาตายเพราะโควิดอีก

ผมจัดการเรื่องนั้นเรื่องนี้ทั้งวัน ว่างๆเราก็นัวเนียกันบ้าง
มินสั่งอาหารมา แล้วก็พ่นสเปรย์ทุกสิ่งอย่าง นี่ก็เป็นสถานการณ์ประหลาดพอสมควร

ผมยังพูดคุยกับฟินและบีปกติ แต่ก็ไม่รู้อะไรจากทางนั้นมากนัก
เม แนะนำที่พักให้ ก็ยังอยู่เขาใหญ่ หรืออยู่ไหนก็ไม่ได้ทันถามมากนัก
ผมประชุมงานทั้งวันจนดึก หันมาอีที มินยืนจิบไวน์อยู่ที่ระเบียง
*****
ดูล่องลอยไปกับการยืนมองวิวไกลๆ ตกงานก็คล้ายๆกับอกหักนะผมว่า
แถมมันกังวลกว่าอีก ถึงบ้านจะมีเงินสบายๆ แต่การตกงานมันก็อีกเรื่องนึงไม่มีใครอยากเจอสภาพนี้

ผมจำไม่ได้ว่าคุยงานไปนานแค่ไหน หันมาเจอมันยืนที่ริมระเบียง
แล้วผมก็นั่งมองมินเงียบๆ มินจิบไวน์ ยืนส่ายสะโพกไปมา
ควันบุหรี่ล่องลอยจางๆเสียงเพลงจากโทรศัพท์ที่เปิดคลอเบาๆ ไวน์ในมือที่หมดไปเกือบขวดคนเดียว


มินคงรู้สึกว่ามีใครจ้องอยู่ เลยหันมามองผม แล้วมินก็ก้มตัวต่ำลงไปทำท่านี้


ผมนั่งมองดูก้นมินส่ายไปมาและนิ้วที่หายไปในร่องช้าๆ
มินเขานิ้วเข้าจากนิ้วเดียวเป็นสองนิ้ว เสียงซี๊ดส์ดังมาเบาๆ มินเอานิ้วออกมาแล้วก็กางออกให้เห็นว่านิ้วทั้งสองมีน้ำยืดๆเชื่อมอยู่ตรงกลาง

ผมเดินไปปิดไฟห้อง ให้เหลือแต่แสงจากข้างนอกเข้ามา
ผิวมินขาวเด่นอยู่กลางความมืด ดูยั่วยวน ลึกลับ
ผมเดินไปที่ระเบียงแล้วก็รวบตัวมินเข้ามาจูบ ลิ้นฉ่ำไวน์ของมินมันร้อนและคุกรุ่นมาก
มินเลื่อนตัวลงไปอมของผม รูดซิปช้าๆ แล้วก็ควักของผมออกมา ผมทำท่าจะถอดกางเกงมินบอกไม่ต้อง มินชอบแบบไม่ถอด
เวลาซิปมันบาดก้นเสียวดี

มินนั่งยองๆเอาลิ้นไล้ของผมช้าสลับกับบางครั้งก็ดูดที่หัวแรงๆ จนผมงอตัว มินไล้ไปที่ลำไปมาสลับกับเอาลิ้นวนที่หัวแล้วก็ดูดมันค้างไว้เพื่อเอาลิ้นรัวๆ ผมเสียวแทบขาดใจ
มินร้องอื้อในลำคอเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆจนผมได้ยินเสียงห้องข้างๆมายืนที่ระเบียงแน่ๆมีเสียงเหมือนคนทำของขยับอยู่แถวนั้น

มินหันหลังโก้งโค้งให้ผมเสียบเข้าไป มินเขย่งขาขึ้นแล้วก็ร้อง ฟัคมี ซี๊สสสสสสสสสสสสสสสสส อูยยย
พี่มันเสียวววววว โอยยยย เอาแรงๆเลยค่ะเสียงกระซิบแต่หนักแน่นมากในความมืด
อูยส์ๆๆ เสียงพั่บๆๆๆๆสลับกับเสียงซี๊ดส์ ดังตรงระเบียงนั้นไม่หยุด อืมมมมอื้อ โอยยสสส อ๊ะหห อือห์
ผมรั้งเอวไว้กระแทกไม่ยั้งจนตะคริวจะกินขา แต่ก่อนที่ผมจะหยุด มินก็ทรุดลงไปนอนที่พื้นก่อน

มินนอนมองผมตาลอย แล้วก็บอกว่านั่งสิ

ผมนั่งไปที่พื้นระเบียง มินนั่งยองๆคร่อมลงมา เสียงซี๊ดสสสสตอนมินหย่อนตัวลงมายาวนานและเสียวมาก
มินหย่อนลงมาไม่สุดแล้วก็ดึงขึ้นไป ยางทีก็หย่นมาขมิบที่หัว เสียวแทบขาดใจ เสียงถอนหายใจยาวๆของมินทำเอาผมแทบคลั่ง
มินเอียงตัวลงมาเอานมให้ผมดูด เสียงซี๊ดสสสสอ่าห์พร้อมกับการขมิบทำเอาผมเองก็ต้องขมิบไว้
มินเพิ่มความเร็วด้วยเสียงพั่บๆๆๆๆๆ ผมตอนนี้หน้ามืดตามัวไปหมดแล้ว กระแทกสวนไปบ้างเกร็งก้นรอบ้าง
ผมบอกมินว่าไม่ไหวแล้วพี่จวนแล้ว สิ้นคำว่าจวนมินก็ร้องอี๊ยยยยยยยยห์ซี๊ดสสสส แล้วก็ตัวกระตุกสั่นลงมาบนของผม
มินตาปรือเอนตัวหงายหลังบอกเอาเลยยยยซี๊ดสสื ผมกระเด้งสวนไปอีกสีห้าทีก็ลั่นกระสุนใส่มินไปมินเกร็งตัวบิดรับแรงอัดร้องอ๊าหหหหหหหหห
แล้วก็ทิ้งตัวลงมาบนของผมแช่ไว้มินหอบหายใจอยู่ตรงลำคอผมแล้วพูดเบาๆว่าเหนื่อยยยหายใจไม่ทัน

เราล้างตัวแล้วก็เข้ามานอนกัน

ผมกับมินตื่นเช้ามา เราสั่งอาหารเช้าไว้ แล้วก็มีจดหมายแนบไว้ด้วยว่า มีคนติดโควิดในคอนโด
มินออกไปหยิบจดหมาย



เราสองคนมองหน้ากัน มินถามเอาไง จะไปบ้านพี่เมหรือจะกลับกรุงเทพ
ผมถามกลับกรุงเทพยังไงห้ามเดินทาง

มินบอกมีทางไม่วิ่งถนนใหญ่ ไปได้น่า เอาไงพี่
ผมบอกงั้นกลับกรุงเทพ เราเก็บทุกอย่างภายในเวลาไม่ถึง 10 นาที
ใน10 นาทีนั้นผมขับรถตามแมพที่มินบอกเลาะมาเรื่อยๆ จนจะออกพระรามสองแล้ว มินบอกขอพักหน่อย ตรงนั้นวิวดีและอากาศดี
มินลงไปยืนสูบบุหรี่ด้วยชุดนี้ ไม่มีผู้คนเลย ถนนโล่งๆ มินยืยดูดบุหรี่ไปแล้วก็บอกผมว่าพี่มา ถ่ายรูปกัน
ผมถามว่าถ่ายรูปอะไร แค่ไม่ทันถาม มินก็โพสท์ท่าให้ถ่ายแล้ว





แล้วมินก็เปลื้องทุกอย่างออกเดินลงไปในทุ่งนาข้างๆ ผมบอกเฮ้ยเดี๋ยวคนมานะ
มินเดินไปลงไปในตรงนั้นแล้วก็ เดินลึกลงไปเรื่อยๆ แล้วสิ่งที่เราไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีชาวนาอยู่ตรงนั้นจริงๆ
ชาวบ้านผู้ชายคนนึงวัยกลางคนยืนหาของดายหญ้าอะไรสักอย่าง แล้วมินโผล่ไปพอดี มินยืนนิ่งๆ แล้วก็หันกลับมา
ผมยืนมองภาพนั้นด้วยใจสั่น มินตะโกนมาเป็นภาษาอังกฤษกับผม



ชาวนาชะเง้อตามมินมา ผมตะโกนกลับไปว่า เธอเป็นคนต่างชาติ อยากถ่ายรูปกับท้องนาน่ะครับพี่
พี่ชาวนา หัวเราะบอกตามสบาย มินพูดภาษกับผมแล้วเดินกลับไปหาชาวนาคนนั้น ผมวิ่งปรื๋อตามลงไป
พี่ช่วยถ่ายรูปกับเขาได้ไหมครับ ชาวนายิ้มเขินๆบอกว่าเอ้าได้ดูก็บุญตาแล้ว ให้ถ่ายรูปด้วยเหรอ
มินทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ใาผมยิ้มเฉยๆไม่พูดอะไร ใช้ส่งภาษากับผมอย่างเดียว

ถึงตอนนี้ผมก็เริ่มตื่นเต้นไปด้วย
เป้าของพี่ชาวนาก็เริ่มตื่นละผมว่า พี่ชาวนาบอก ฝรั่งอ่ะนะ ไม่คิดมากดี ให้ถ่ายังไง ยืนคู่เหรอ
ผมบอกครับพี่

มินยืนถ่ายรูปคู่พี่เค้า แล้วก็เลยเถิดไปให้เขาสองเกี่ยวข้าว ถ่ายทำท่าเหมือนหาของป่าด้วยชุดนั้น
ผมว่ามันเอ๊กส์ตรีมไปแล้วไม่ค่อยจะดี ผมเลยบอกพอแล้วก็ให้รีบกลับขึ้นรถ โชคดีตรงที่เราใส่แมสก์ปิดหน้า
เลยไม่น่าจะจำกันได้

ผมเดินตามหลังมินมาขึ้ยรถ เห็นน้ำใสๆไหลลงขามินเป็นทางเลย
พอขึ้นรถได้ มินก็เอนตัวไปกับเบาะแล้วก็ช่วยตัวเองตรงนั้นเลย มินเริ่มเอานิ้วบี้ไปหว่างขาแล้วก็เริ่มร้องซี๊ดสสสส
 
ไม่หายไปนานเกรงใจคนที่คอมเมนท์ว่าเข้ามารออ่านทุกวัน ขอบคุณมากๆครับ

โควิท มาเพื่อเพิ่มความกล้าของมิน ให้โชว์แบบสุดๆไปเลยครับ

ต้องรีบกลับบ้านไปจัดหนักแล้ว

คิดถึงมากเลยครับ  รอนานเลยแต่พอตอนนี้ ดุดุทั้งตอนเลยนะมีน

มิน เป็นสาวไฟแรงสูงที่ชอบความตื่นเต้นในการโชว์ ยิ่งได้โชว์ยิ่งมีความอยาก

โควิท มาเพื่อเพิ่มความกล้าของมิน ให้โชว์แบบสุดๆไปเลยครับ

น่าเอามินที่หน้ากระโปรงรถ

แรกเลยก็แอบหวั่นใจนิดๆ ว่าอ๊าว จบแล้วเหรอ.....!?????..
แต่เห็นไรท์ทิ้งท้ายไว้ ว่าจะยังคงมี ซีรีย์นี้ ต่อในภาคหน้า ก็เริ่มมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้าขึ้นมาทันที  อารามประมาณ ใจชื้นขึ้นมาหน่อย.....คาดว่า ซีรีย์หน้าคงจะทันกับ เหตุการณ์ ปัจจุบันแล้วละเนอะ.....
    ขอบคุณจากใจที่ไรท์ได้มอบความสุขเล็กไ ให้กับ ชาวบอร์ดนี้ ได้เสพสุข และยังมีผลงานมาให้เสพเสียวอย่างต่อเนื่อง   ขอให้ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ อย่าได้เจ็บไข้ได้ป่วย ขอให้พ้นห่างไกลจากเจ้า โรคโควิด บ้านี้  จะอยู่รอดปลอดภัย  นะครับ

มารออ่านสม่ำเสมอครับ
นี่คือซีรี่ย์สุดโปรดของผม

เกิดโรคนี้ตอนแรก ปรับตัวกันยากจริง ๆ ทั้งเรื่องงานที่เป็นธุระกิจและเรื่องส่วนตัว นัวกันไปหมด ตอนนั้นยังไม่รู้วิธีจะผ่อนคลายด้วย สิ

ลุ้นตลอดว่าตกลงพระเอกเราจะลงเอยกับใครซักคนมั๊ย ทำไปทำมาตอนนี้ผมเชียร์คุณเม นะ ดูไม่มั่วเท่าไหร่ จะปล่อยตัวเฉพาะอยู่กับพระเอก

แรกเลยก็แอบหวั่นใจนิดๆ ว่าอ๊าว จบแล้วเหรอ.....!?????..
แต่เห็นไรท์ทิ้งท้ายไว้ ว่าจะยังคงมี ซีรีย์นี้ ต่อในภาคหน้า ก็เริ่มมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้าขึ้นมาทันที  อารามประมาณ ใจชื้นขึ้นมาหน่อย.....คาดว่า ซีรีย์หน้าคงจะทันกับ เหตุการณ์ ปัจจุบันแล้วละเนอะ.....
    ขอบคุณจากใจที่ไรท์ได้มอบความสุขเล็กไ ให้กับ ชาวบอร์ดนี้ ได้เสพสุข และยังมีผลงานมาให้เสพเสียวอย่างต่อเนื่อง   ขอให้ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ อย่าได้เจ็บไข้ได้ป่วย ขอให้พ้นห่างไกลจากเจ้า โรคโควิด บ้านี้  จะอยู่รอดปลอดภัย  นะครับ

ขอบคุณที่ติดตามกันมานะครับ เห็นหายไปนาน ดีใจที่ยังติดตามกันอยู่ครับ

เมจะมามั้ย

รักษาสุขภาพด้วยนะไรท์ช่วงนี้ เดี่ยวอะไรไม่ดีมันก้ผ่านไป

มินสาวไฟแรงสูงและเป็นพวกฟรีกับชีวิตจริง ๆ

 ::HeyHey::เพราะโควิดทำให้มินเปลี่ยนไป