🧡 XONLY 🧡

เรื่อง Bad luck Bad life ขอพักเว้นสักครู่ครับ
เนื่องจากงานจ้าง ตอนสั้นเยอะ จะขอเคลียร์สักนิด

---

สวัสดีครับคุณผู้อ่าน ผมชื่อโอ ผมเป็นพนักงานธนาคารแห่งหนึ่งครับที่ไม่ใช่พนักงานในส่วนของหน้าเคาน์เตอร์ จะเป็นแผนกสนับสนุนการทำงานอยู่เบื้องหลังอีกที ซึ่งผมจะขอไม่ลงรายละเอียดในส่วนนี้มากเพราะไม่ได้สำคัญอะไร แต่สิ่งทีาอยสกนำเสนอให้คุณผู้อ่านได้รู้ คือ เรื่องราวของรุ่นพี่ร่วมแผนกคนหนึ่ง ที่สร้างปัญหาให้กับน้องชายผมสุดๆ ไม่ใช่น้องชายที่เป็นคน แต่เป็นน้องชายตาเดียว เจ้าดุ้นน้อยของผม ที่มันจะกลายร่างเป็นพญางูทุกครั้งที่พี่เขานึกสนุกแกล้งผม

พี่หยง เป็นรุ่นพี่ที่ทำงานมาก่อนผม 3 ปี เธอเป็นผู้หญิงวัยเกือบจะ 30 ปี เป็นสาวผมยาว ผิวขาว ใบหน้าหมวยๆ รูปร่างสูงพอควร เลยดูหุ่นดีเอาเรื่อง พี่หยงสำหรับผมเธอเป็นคนที่ชอบเอาชนะมากๆ ถ้าหากเธอคิดจะทำอะไร ต้องได้แบบที่เธอต้องการ แต่สำหรับเรื่องผู้ชายกลับตรงกันข้ามเธอชอบบอกผมว่าเธอเคยมีแฟน แต่ตอนนี้ไม่มีนานแล้ว ผมก็เห็นว่ามีผู้ชายแผนกอื่นเข้ามาหยอด มาจีบ พี่หยงบ่อยๆ แต่เหมือนเธอจะไม่เปิดใจรับใครเป็นตัวเลือกคบหาเลย และผมก็คิด เพราะการที่พี่หยงยังโสด อารมณ์สาวที่เก็บกดมานาน ทำให้เธอต้องหาที่ระบายออกมา

ตอนแรกผมก็ไม่ได้เป็นเพื่อนในโลก Social กับแกหรอกครับ แต่วันหนึ่งที่คุยเล่นกัน จู่ๆ พี่หยงก็คุยขอแอด Friend ปกติแล้วผมจะไม่แอดเพื่อนร่วมงานหรอกครับ

"โอ พี่ยังไม่มีเฟสแกเลย ขอแอดหน่อยสิ" พี่หยงถามมา
"ไม่เอาอ่ะพี่ ผมไม่อยากให้พื้นที่ส่วนตัวกับงานนะ" ผมปฏิเสธไป
"อะไรอ่าโอ อย่างกดิ มีความลับอะไรที่พี่ดูไม่ได้หรอ" พี่หยงยังคงตื้อตามเดิม
"ไม่มีจริงๆ พี่ ผมไม่เคยแอดเพื่อนร่วมงานเลยนะ" ผมยังคงยืนกรานปฏิเสธตามเดิม
"น้าๆ ถ้าให้พี่แอดนะ เดี๋ยวพี่ให้ดูของดี" พี่หยงตามตื้อต่อ

แล้วไม่ใช่แค่การตื้อครั้งเดียว พี่หยงตามตื้อขอแอด Friend ผมอยู่หลายคราวมาก จนวันหนึ่งในช่วงเวลาเลิกงาน พี่หยงแอบซ่อนตัวตรงมุมทางเดิน ก่อนจะกระโจนออกมาทำเอาผมตกใจสะดุ้ง
"แบร่" พี่หยงตะโกนพร้อมกระโดดออกมา พอเห็นผมทำท่าตกใจก็หัวเราะออกมา
"เล่นอะไรเนี้ย" ผมส่งเสียงดุไป
"เอาน่า ขำๆ ว่าไง จะยอมให้พี่แอด Friend ได้ยัง" พี่หยงยังทวงคำขอเดิม ผมที่เริ่มรู้สึกรำคาญแล้ว และคิดว่าคงไม่มีอะไรเท่าไหร่ เลยยอมๆ แอด Friend ไปตามที่พี่หยงขอ เพราะคิดว่าถ้าไม่ยอมให้พี่แกวันนี้ คงจะโดนตามตื้ออีกหลายวันแน่ ในที่สุดหยงก็ทำตามที่ต้องการได้สำเร็จ เธอกดเปิด Face ของผมดูภาพเก่าๆ
"โห โอ นายตอนสมัยเรียนก็หล่อใช้ได้นะ" พี่หยงเปิดเฟสผม ดูภาพผมสมัยเรียนที่ทำตัวเซอร์ๆ ทำเอาผมอายพอควร
"ช่างผมเถอะพี่ นานมาแล้วป๊ะ" ผมตอบกลับ
"อิอิ น่ารักออก น้องโอน่ารักจะตายไป" พูดจบพี่หยงก็เดินออกไป ด้วยเป็นเวลาเลิกงานแล้ว เลยต่างแยกย้ายกันกลับห้องของตัวเอง

หลังจากที่ผมได้ทำธุระอะไรต่างๆ เรียบร้อยแล้ว ในระหว่างที่เล่นเกมคลายเครียดไปตามปกติของหนุ่มๆ มือถือก็สั่นขึ้นมา ผมหยิบขึ้นมาดู พบว่าพี่หยงได้ส่งข้อความเข้ามาใน Facebook ผมเปิดออกดูเป็นภาพของพี่หยงเองในชุดบอล ที่เธอเคยบอกไว้ว่าชอบใส่นอน เธอส่งภาพตัวเองมาพร้อมข้อความบอกฝันดี

ใบหน้าของพี่หยงที่น่าจะเป็นใบหน้าสดแบบที่ผมไม่เคยได้เห็น ใบหน้าที่ขาวกว่าปกติคงเพราะทาครีมก่อนนอน ทำเอาผมรู้สึกว่าพี่หยงน่ารักกว่าปกติที่เคยเจอเสียอีก ใบหน้าของพี่หยงทุกทีจะมีแต่รอยยิ้ม ทะเล้น กวนตีนที่ผมคุ้นชิน พอได้เห็นในอิริยาบทอื่นๆ มันก็ชวนมองจริงนะ ผมรู้ตัวเองดีว่าพี่หยงไม่ใช่สาวในสเปคของผมเลย แต่พอได้ใกล้ชิดกับสาวขึ้นมา จากที่ไม่เคยสนใจพี่หยง ก็เริ่มคิดแปลกๆ

ผมเปิดหน้าโปรไฟล์ของพี่หยงขึ้นมา ก่อนจะกดเข้าหน้ารูปภาพ ในนั้นเป็นไปตามแบบฉบับสาวปัจจุบัน มีแต่ภาพที่เที่ยว กาแฟ ของกิน เค้ก และเมื่อผมเลื่อนลงไปเรื่อยๆ ก็ได้พบเจอกับภาพพี่หยงตอนไปเที่ยวน่าจะทะเล เธออยู่ในชุดบิกินี่กำลังนอนแช่น้ำในอ่างที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ รวมถึงภาพตอนที่เธอใส่ชุดบิกินี่ยืนแอคท่าริมชายหาด

ผิวสีน้ำผึ้งที่แอบขาวนิดๆ ของพี่หยง ภายใต้ชุดบิกินี่สุด Sexy ทำเอาควยของผมลุกขึ้นได้พอควรเลย ต้องขอบคุณช่วงเวลาปัจจุบันที่ทำให้สาวๆ กล้าแสดงออกมากขึ้น ภาพของคนรู้จักแบบ Sexy แบบนี้ มันหาจากไหนไม่ได้อีก ผมซูมภาพเข้าออก โดยเฉพาะบริเวณโหนกของช่วงล่าง แม้จะเป็นกางเกงในแบบว่ายน้ำที่ผ้าหนาๆ แต่ผมก็รู้สึกได้ว่าบริเวณตรงจุดสงวนนั้นคงจะเป็นอะไรที่น่ามองเอามากๆ ผมจ้องมองภาพ มองภาพกลับไปกลับมา ก่อนจะทนไม่ไหว ต้องปลดกางเกง ควักน้องชายออกมา จ้องมองภาพพี่หยงเพื่อให้มาเป็นเมียในจินตนาการของผมไปก่อน 1 น้ำ



เช้าวันรุ่งขึ้น ผมก็ไปทำงานตามปกติ แล้วในห้องทำงานที่มีคนอยู่ไม่มาก ผมที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะทำงานของพี่หยงก็เดินเข้าไปนั่งทำงานตามปกติ โต๊ะทำงานของผมอยู่เยื้องจากโต๊ะของพี่หยงแล้วตรงกันข้ามกับโต๊ะของผมก็เป็น พี่แพรว รุ่นพี่ที่ทำงานอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทของพี่หยงด้วยเหมือนกัน ในตอนแรกที่ผมไปถึงพี่หยงยังไม่มาถึงที่ทำงาน แต่สักพักหลังจากที่ผมเปิดคอมอะไรเรียบร้อย พี่หยงก็เดินเข้ามา พี่หยงในวันนี้ใส่เสื้อยืดของธนาคารเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เธอสวมเป็นกระโปรงสอบ คล้ายกระโปรงทรงเอของนักศึกษา เดินเข้ามา เมื่อพี่หยงเห็นผมก็ส่งรอยยิ้ม ความรู้สึกที่ได้มีความสุขปลดปล่อยน้ำจากใบหน้าของพี่หยง แอบทำให้ผมเขินเล็กน้อย เธอเข้ามาทักทายกันตามปกติ แล้วก็กลับไปทำงานที่นั่งของเธอเอง

ตลอดช่วงเช้าเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ทีมงานทั้งหลายเลยไม่ได้คุยเล่นอะไรกันเลย จนหลังจากพักเที่ยงแล้ว เวลาเกือบบ่าย 3 ความวุ่นวายจึงค่อยๆ คลี่คลาย สมาชิกในทีมถึงมีเวลาคุยเล่นกันได้ ผมเองก็หันไปมองเล่น พี่หยงพอสบตากับผมก็ยิ้มออกมา แล้วเธอก็ส่งสายตาให้มองไปใต้โต๊ะ ผมมองลงไปก็ต้องตกใจ เพราะพี่หยงถ่างขาออก แล้วดึงกระโปรงให้เลิกขึ้นมา สามเหลี่ยมศักดิ์สิทธิ์หันมาทางผม ผมเลยได้มองเห็นกางเกงในลายลูกไม้สีฟ้าอ่อน กำลังส่องมาทางผม ผมเองก็รู้สึกตื่นเต้นเอามากๆ ที่ได้มองอะไรแบบนี้ในที่ทำงาน ท่ามกลางคนอีกหลายคน

ใบหน้าของพี่หยงดูจะสะใจกับการกลั่นแกล้งผมครั้งนี้เอามากๆ ภาพของกางเกงในพี่หยงมันติดตราตึงใจผมแบบไม่อาจลืมได้ วันนั้นเลยเป็นครั้งแรกที่ผมได้ชักว่าวช่วยตัวเองในห้องน้ำที่ทำงาน แถมที่สำคัญหลังจากที่ผมออกมาจากห้องน้ำ พี่หยงก็เดินเข้ามาทัก
"ไปช่วยตัวเองเลยหรอย่ะ"
"บ้าพี่ แค่ห้องน้ำธรรมดา" ผมตอบ
"หรอ เก่งนะเนี้ย ดูแล้วไม่เกิดอาการ สงสัย..." พี่หยงพูดต่อ
"สงสัยอะไร" ผมถาม
"สงสัยต้องให้ดูมากกว่านี้แล้วสิ" พี่หยงตอบอีกครั้ง ทำเอาผมกลืนน้ำลาย ผมควรตอบกลับไปยังไงต่อดีนะ คิดแล้วก็ชวนปวดหัวกับพี่สาวที่ทำงานจอมแกล้งคนนี้เหลือเกิน

แถมวีรกรรมของพี่หยงยังไม่จบแค่นี้อีก เพราะพอพี่แกเห็นว่าแกล้งปั่นหัวผมด้วยเรื่องแบบนี้ได้แล้วก็เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นไปอีก ด้วยหน้าที่การทำงานของพวกเราหลายครั้งจำเป็นต้องออกนอกสถานที่ ทำให้มีครั้งหนึ่งที่ผมกับพี่หยงได้ออกไปงานด้วยกัน เพื่อไปทำงาน PR กิจกรรมของธนาคาร แล้วใส่เป็นเสื้อทีมคล้ายกับเสื้อบอล ที่ผ้าหนาๆ ลื่นๆ ผมเองก็ใส่ด้วย ผ้ามันเย็นดีนะ ผมคิดในตอนใส่ เพราะเวลาออกงานนอกสถานที่ มักเป็นสถานที่ Outdoor ที่แดดร้อนเอามากๆ พอผมลงจากรถไปเจอพี่หยง ที่มาถึงก่อนแล้ว พี่หยงใส่เสื้อที่ว่ากับกางเกงสแลคสีดำ ที่ทำให้ผมเห็นส่วนโค้งของก้นพี่หยงได้ชัดเจน รวมถึงขอบของกางเกงในอีกด้วย แต่ไม่รู้เพราะพี่หยงสังเกตเห็นสายตาของผมหรือยังไง เธอได้แอบอาศัยจังหวะที่เหมาะ เข้ามากระซิบหูผม

"มองแต่ก้นก็เห็นกางเกงใน มองส่วนบนก็ได้ไม่เห็นยกทรงแน่ เพราะไม่ได้ใส่" พี่หยงบอก

สิ้นสุดคำพูดเธอก็ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์มาให้ผม ก่อนจะกลับไปทำกิจกรรมต่อตามเดิม แต่ผมสิไม่สามารถที่จะตั้งสมาธิกับงานได้อีกแล้ว ชุดมันก็หนาจริงแหละ แต่ถ้าไม่ใส่เสื้อในเลย มันจะมองไม่เห็นจุกนมได้หรอ ผมคิด แล้วก็จ้องมองพี่หยงที่กำลังเดินพูดทำกิจกรรมไปตามปกติ กับเพื่อนของเธออย่างพี่แพรว

ผมจินตนาการตามไป มองแผ่นหลังของพี่หยง มันไม่ขึ้นรอยเส้นจริงๆ หรือพี่แกจะไม่ได้ใส่เสื้อในจริงๆ นะ เมื่อคิดแบบนี้ ในหัวก็จินตนาการเป็นพี่หยงเปลือยกายกำลังเดินกลางตลาด ควยของผมถึงกับลุกขึ้นอีกครั้ง เลยทำได้เพียงนั่งกับเก้าอี้ พยายามสงบสติอารมณ์ ไม่งั้นเดินควยตุงกลางตลาดแน่ๆ ผมมองพี่หยงเดินไปมา จากด้านหลังผมพยายามมองกี่รอบๆ ก็ไม่เห็นสายเสื้อในจริงๆ แล้วพอพี่หยงหันหน้ามาทางผม สายตาที่พยายามจะไม่มอง แต่ก็ห้ามสายตาตัวเองไม่ได้ สายตาจ้องไปตรงหน้าอกของพี่หยง มันจะเห็นจุกไหมนะ คิดแล้วก็ทรมาณเหลือเกิน แต่การที่ผมจับจ้องมากๆ พี่หยงก็รู้ตัวได้ เธอหันมา สายตาเราสบตากัน รอยยิ้มแสนกลของพี่หยงทำเอาจิตใจผมปั่นป่วนไปอีกแล้ว ผมทนไม่ไหว ต้องรีบเข้าห้องน้ำชาย ก่อนจะช่วยตัวเองอีกรอบ
 

ต้องจัดให้แกหายอยาก

แหม่ สาวชอบโชว์ขนาดนี้ หนุ่มจะมองอย่างเดียวไม่ได้แล้วนะ เดี๋ยวเสียเชิง 

สนุกอยากอ่านตอน 2

มีรุ่นพี่แบบนี้ ต้องออกงานด้วยกันบ่อยๆ ต้องตอสนองความต้องการของพี่ให้ได้

ต้องช่วยพี่เขาหน่อยแล้วนะ

มีสาวมาสนใจ ก็ต้องจัดให้หน่อย

ต้องจัดสักครั้งล่ะครับ

แบบนี้ก็ได้เหรอเห็นสาวแล้วไปห้องน้ำ

นั่งขนาดนี้ต้องจัดแล้วครับ

รุ่นพี่อ๋อยขนาดนี้แล้ว

ต้องจัดแล้วแบบนี้อ่อยสุดๆ

อ่อยชะขนาดนี้จัดหนักๆชักดอกปะไร

พี่หยงโดนแน่ๆงานนี้

จะจัดต่อยังไงหละนั่น