แฟนกู ภาค 4 ตอน 9 ลักหลับ

แฟนกู ภาค 1 
แฟนกู ภาค 2 
แฟนกู ภาค 3 

.................................................................................

   "อ้าวไอ้เพชร  ไหนมึงบอกว่าจะกินข้าวกะแอมอ่ะ  กูเลยไม่ได้เผื่อไว้"
   "เออ มีห่าไรก็กินได้แหละ... กูว่ามากินเช้ากะพวกมึงดีกว่า ป่านนี้เธอยังไม่ตื่นเลย"
   
   เพชรเดินเข้าครัวไปชงกาแฟและเปิดตู้เย็นหยิบขนมปังออกมาปิ้งกิน  เออ...มันก็เลี้ยงง่ายดีนะ...  โบนัสเดินลงมาแล้ว 
   "ไงจ้ะ คุณเชอร์ล้อคโฮล์ม  ได้ความว่าไงมั่งจ้ะ"
   "ไม่ได้ไรเลย  ไปถึงเค้าก็ให้กูนอนห้องเล็ก  จบข่าว"
   
   ก็คงไม่ได้อะไรหรอกครับ  ไอ้แอมไม่ใช่คนที่จะไปต้อนเอากะมันง่ายๆ  น่าจะต้องใช้ปัญญาระดับเทพแบบพี่โบ้ถึงจะสำเร็จ  ผมไม่มีทีมช่วยแก้ไขให้ผมแบบสมัยปี 2  และผมก็ไม่ได้คาดคั้นอะไรกะไอ้เพชร  งานนี้โบนัสช่วยผมตั้งแยะแล้ว  เพราะผมรู้ว่ามันควรเป็นหน้าที่ผมที่ต้องจบกะแอมเอง  โบนัสสอนผมมาแล้ว  สำหรับวันนี้ ต่างคนต่างขี้เกียจไม่อยากจะไปไหน  ผมเลยชวนสองสาวไปตลาด

   "โบนัส เอ่อ... เราซื้อโจ๊กไปฝากแอมนะ..."
   "อ้าว แล้วมาถามเราทำไมอ่ะ  ตลกหละ  ป้องเนี่ย..."
   "คือไม่อยากให้เข้าใจผิดไง  สงสารมัน..."
   "เนี่ย..ก็ป้องเป็นงี้บ่อยๆแหละ  ใจอ่อน ใจดี เสมอแหละ...เค้าเลยคิดว่ามีใจให้"
   "เออ....ให้ป้องมันซื้อไปเหอะ  มันเรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ด้วยตัวเอง 55555"

   จริงสิครับ  ผมจะหาเรื่องอีกแล้ว  แต่ผมว่าที่ผมทำไปเพื่อปูทางไปคุยกะไอ้แอมเท่านั้นเอง... 

   ...................................................................

   วันเวลาแห่งความสุขมันสั้นเสมอแหละครับ  โบนัสกะเพชร ช่วยผมและพี่เอมลงตรวจ OPD เช้าวันจันทร์และอังคาร  ทำสถิติคนไข้หมดตั้งแต่ 10 โมงครึ่ง  พี่เอมดีใจมากๆ ที่มีหมอมาช่วยอีกสองคน   พี่เอมอยากให้เธอทั้งสองมาเยี่ยมบ่อยๆ   เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนกันหรอกครับ  ชีวิตของเราต้องการแค่อยู่ด้วยกัน  ไอ้เพชรเองก็พอใจมากๆแล้ว  และเหมือนยิ่งอยู่นาน   ไอ้เพชรยิ่งสนิทกะแอมมากขึ้น  ผมชักสงสัยแล้วว่า สองคนนี้คนนึงจะเป็นทอมอีกคนจะเป็นดี้หรือเปล่า..

   "ย้าง...ยัง ยัง ยัง  แต่จะว่าไป ไอ้แอมมันคุยกะกูดีจริงๆ  นะ  กูพอจะรู้หละ มันขี้อ้อนมากๆ ถ้ามึงเออ ออ ตามนะ เสร็จแน่ไอ้ป้อง  มันอ้อนเก่งกว่าโบนัสอีก 55555"
   "อ้าว งี้ เพชรก็เสร็จแล้วสิ...."  โบนัสถาม
   "555 เกือบเสร็จ  ระดับชั้นแล้วเว้ย  ไอ้โบเอ๊ยยยย  ยาก...."
   "แล้วที่มึงบอกกูว่าจะไปสืบความลับเรื่องกางเกงในอ่ะ"
   "เออ ว่ะ  ยังเลย 555 เดี๋ยวสืบให้  ได้ความว่าไงแล้วจะโทรเลขมาบอกนะ 555555"
   "โห ไอ้เพชรเอ๊ย  มึง....ทันสมัยมาก  ดีนะที่มึงไม่ใช้นกพิราบส่งมา"

ผมยิ้ม  ยังไงไอ้เพชรมันก็ดีกะผมเสมอ  วันนี้ผมบอกว่าจะไม่ทำกับข้าวเย็นจะพาไปกินร้านอร่อยเพื่อเลี้ยงส่ง  ผมนึกไม่ออกหรอกครับ ก็เลือกร้านที่พี่เอมเคยพาพวกเราไปกิน  ก็พอกินได้หละครับ 

"เพชร คืนนี้จะกลับมานอนที่บ้านป้องหรือเปล่า"
"เดี๋ยว ขอคืนนี้อีกคืน... ไม่อยากขัดจังหวะ แกสองคน 555555"

และก็ตามนั้นครับ เรากลับมาผมก็เดินไปส่งเพชรที่บ้านหมอแอม  เธอหายปั้นปึ่งกะผมแล้ว...

"ปกป้อง   โบนัสเป็นห่วงจริงๆนะ  เหมือนแอมไม่ยอมเลิก  ก็ขึ้นกะป้องหละนะ  ว่าจะทำไง... โบนัสบอกวิธีไปหมดแล้ว  ก็อีกนิดนึง  คบเค้าเป็นเพื่อนไม่ยากหรอก  ป้องยังทำกะเพชรได้เลย  เพชรมันเคยรักป้องมากมายจนจะมาแย่งโบนัส  แล้วจนวันนึงมันก็เป็นเพื่อนที่ดีของป้องได้นะ  หมอแอมคงไม่เกินความสามารถป้องแหละ...  โบนัสเชื่อฝีมือปกป้องนะ"

ผมพยักหน้าอย่างมั่นใจ  ผมไม่เคยโลเลไปชอบใครเลยนอกจากโบนัส 
"มีไรก็...เล่าให้โบนัสฟังนะ  จะได้ช่วยกันคิด"

ผมดึงคนน่ารักของผมมากอด  โบนัสดีกะผมเสมอ  เธอไม่เคยหึงมากมายเกินขอบเขต  คืนนั้น ผมสั่งลาโบนัสอย่างชุ่มฉ่ำ  ก่อนที่จะตื่นมาทำกับข้าวเช้าให้สองคนกิน  และส่งสองสาวกลับเพชรบุรี  โบนัสน้ำตาไหล  ไม่รู้สิ...ไม่อยากให้ไปเหมือนกัน   มีโบนัสอยู่ใกล้ๆ..ผมรู้สึกว่าผมมั่นใจในชีวิตมากขึ้น   ไอ้เพชรเองก็มีคนมาส่ง  หมอแอมเดินมาส่งด้วย 

"อย่าลืม เมลไปหามั่งนะ...แอม  มีไรโทรมา"
และยัยเพชรก็เดินเข้าไปกอดหมอแอม เอาแก้มชนกัน  อะไรกันเนี่ย 5 วันจะซี้ปึกอะไรได้มากมายขนาดนี้  ผมและโบนัสได้เห็นและได้ยินชัดเจน 
"ไปไอ้โบ  ขึ้นรถ  ปล่อยหมอป้องสวีทกะหมอแอมไป เรากลับกันนะ"
"ป้องคิดถึงเรามั่งนะ" 
โบนัสเดินมาจับมือ  ผมพยักหน้า ลูบหัวโบนัส... 

ไอ้เพชรขับรถออกไปช้าๆ  ผมหันหน้ามาหาหมอแอม
"เธอโกรธเรา..หมอป้อง"
"โกรธ???...เรื่องไรกัน  ไม่โกรธสิ  แฟนเรามา เราก็ต้องดูแลแฟนอ่ะนะ  ไม่มีไรหรอก  อ่ะๆ  ให้หายโกรธ  เย็นนี้ทำหมูทอดมากินกัน..."

แอมยิ้มน่ารัก  และพยักหน้าก่อนเดินกลับบ้านไป  ผมกลับเข้าไปนั่งดูทีวี  สมัยเรียน ผมไม่เคยชอบทีวีเลย  แต่พอมาทำงานแล้ว  นอกเวลางาน...มันไม่มีอะไรทำจริงๆ  นอกจากดูทีวี  และก็นอนหลับไปหลังข้าวเที่ยง

"ป้อง......มาแล้ว...."
ผมสะดุ้งตื่น  อะไรกัน นี่ 5 โมงแล้ว  ยัยหมอแอมมาปลุกก่อนที่จะถือวิสาสะเดินเข้าบ้านผมมา
"เฮ้ยยยยยย  ยังไม่หุงข้าวอีก  แล้วจะกินข้าวกี่โมง  เอาแต่นอนอ่ะ  มาๆช่วยกันเร็ว  ไหนดูดิ  มีไร  โห เต็มตู้เลยอ่ะ  โบนัสนี่ดีนะ ดูแลแฟนดีจัง..."
"แอมเว้ย จะรีบมาทำไมวะเนี่ย"
"นอนไป เดี๋ยวทำให้..."

ผมไม่ได้นอนหรอกครับ  ก็ต้องตื่นมาช่วยแอมทำกับข้าว  เธอคุ้ยๆตู้เย็นก่อนเอาปลาหมึกออกมา  ล้างและผัดน้ำพริกเผาให้ผมกิน  กะไข่เจียว  เออ..ก็ใช้ได้เหมือนกันนะ 

"ไหนเล่าซิ  เอายัยเพชรของเราไปทำอะไรมาตั้งหลายวัน"
"ยัยเพชร...ของหมอป้องด้วยเหรอ  โห  สาวแยะไปหรือเปล่า   ไม่มีไร  เพชรคุยเก่งอ่ะ  หล่อด้วย"
"เฮ้ย  มันเป็นผู้หญิง..."
"เพชรมันแมนมากกว่าผู้หญิงแยะ  นิสัยดีด้วยนะ  ก็ไม่มีไร  มันก็เล่าเรื่องสมัยปี 1 ให้ฟังว่าแย่งป้องกะโบนัสเหมือนกัน 55555 พ่อหมอหนุ่มเจ้าเสน่ห์"
"อืมม์  ตอนนั้นก็วุ่นวายอยู่แหละ  แต่ก็จบลงด้วยดีนะ"
"เล่าด้วยว่าปีสอง  โบนัสโดนรุ่นน้องมาจีบ....แล้วหมอป้องก็ซื่อบื้อเกิน  ไม่ยอมไปแย่งเค้ามา จนพี่รหัสทนไม่ไหวต้องมาช่วยจัดการแย่งโบนัสมาคืน  55555"
"เฮ้ย  แม่งเล่าเยอะไปแล้วอ่ะ"
"แล้วเพชรก็เล่าด้วยว่า  อย่าคิดไปยุ่งกะสองคนนี้เลย  ปกป้องเค้ารักจริงหวังแต่งกะโบนัส"
"ก็ใช่  แต่ว่า...เอ่ออออ......เรื่องนั้น"
"นั่นสิ  เราก็ไม่ได้บอกยัยเพชรเรื่องของเรานะ  แล้วป้องเอาไง"

ผมคิดในใจ  โบนัสเคยบอกผมแล้วว่าควรทำไง ที่เหลือต้องผมจัดการเองหละ

"แอม  เอ่ออ.... เอ่อ... ป้อง เอ่อ...."  ผมไม่กล้าเอ่ยถาม
"เอ่อออ อะไร มีอะไร อะไรก็พูดมาเหอะ  เหลือกันแค่สองคนแล้ว"
"แอมบอกว่า คืนนั้น แอมมาพาป้องขึ้นไปบนบ้าน แล้วป้องก็เลยปล้ำแอม..."
"ช่าย"
"แต่ป้องไม่ได้ข่มขืน  ถามนิดได้มั๊ยอ่ะ  ว่ามันเกิดขึ้นยังไง"
"ยังจะมาถามอีก  เธอก็กดเราลงที่โซฟานั่นแหละ  แล้วก็ดึงกางเกงเราออกแล้วก็ เอ่อ...."
"เราถอดกางเกงของเราด้วยเหรอ หมายถึงถอดหมดเลยอ่ะ  แล้วเราได้ในตัวแอมด้วยหรือเปล่า???"
"ไม่หรอก เธอแค่รูดๆกางเกงในลงไปแล้วก็เข้ามาเลย  ส่วนน้ำของเธออ่ะ ใช่สิ...นิดนึง เธอยังไปซื้อยามาให้เราเลย..."

ผมพยักหน้ารับทราบ  ผมจำทุกอย่างที่โบนัสบอกได้ และอะไรหลายๆอย่างก็เริ่มชัดเจนแล้ว  สิ่งที่หมอแอมพูดมากะหลักฐานมันไม่ตรงกัน  ผมคงโดนแอมหลอกอยู่แน่ๆ  แต่ผมยังหาคำตอบไม่ได้ว่าน้ำกามที่ติดกางเกงในผม  มันเกิดขึ้นเพราะผมฝันเปียกหรือว่ายัยแอมมีส่วน  แต่ผมเดาว่าคงไม่ได้ล่วงล้ำเธอแน่ๆ

"เธอจะมาฟื้นฝอยเอาอะไรอ่ะ  อยากมีไรกะเราคืนนี้เหรอ..."
"เฮ้ย แอม  เราไม่คิดอยากมีอะไรกะแอมเลยแม้แต่น้อยนะ  เราอยากรู้ว่าเราทำอะไรผิดไปแค่นั้นแหละ.. เพราะคืนนั้นเราไม่ได้สติจริงๆ"
"รู้แล้วจะทำไงกะเราอ่ะ"
"ก็ขอโทษไง"

แล้วผมก็ยกมือไหว้ยัยแอมจริงๆ ครั้งนึง   แอมถึงขั้นตกใจ เธอนึกไม่ถึงว่าผมจะกล้าทำแบบนี้
"เฮ้ย ป้องทำไรอ่ะ  บ้าไปแล้ว... เราก็อยากแต่งงานกะเธอเหมือนเดิมแหละ  เธอเป็นคนดี"
"ถ้าป้องทำแอมจริง  ก็จะยอมแต่งกะแอมหละ"

ผมกล้าให้คำมั่นเพราะตอนนี้ผมเชื่อใจตัวเองไปแล้ว 80-90% ว่าผมไม่ได้มีอะไรกะเธอในคืนนั้น  เหลือเพียงผมต้องพิสูจน์ว่าน้ำกามผมมาได้ไง

..........................................................................

เราคุยกันอีกหลายเรื่อง  แต่มันจะเป็นแนวสมัยเรียนมากกว่า  ไม่มีเรื่องชู้สาวแฟนเธอแฟนฉัน   แล้วแอมก็ลุกขึ้นรินน้ำมาให้ผม  บอกว่าคุยกันนานแล้วหิวน้ำ  แล้วเธอยื่นให้ผมแล้วก็ไปเข้าห้องน้ำ  ตอนนี้ผมไม่ไว้ใจแล้ว  ผมไม่ได้ดื่มมันลงไป  แต่ผมรีบลุกไปเทน้ำทิ้งและล้างแก้วก่อนจะรีบเทน้ำแก้วใหม่มาตั้งไว้ที่เดิม  แต่ยังไม่ดื่มกินลงไป   พอผมเห็นแอมออกมาจากห้องน้ำ  ผมก็ทำทีเป็นยกดื่มหมดแก้ว 

"แอม ทำไมป้องง่วงจังว่ะ...วันนี้"
"อะไรกัน..เธอจะนอนมากมายอย่างนี้ได้ไง  เมื่อบ่ายก็นอน นี่ง่วงอีกหละ..."
"อืมม์  แต่เดี๋ยวนั่งดูทีวีเป็นเพื่อนแอมก่อนก็ได้...ยังพอไหว  ไม่ต้องอุ้มเราไปส่งนะ  แอมจะไปก็ปิดบ้านพอ เดี๋ยวเรานอนตรงนี้ได้..."

ผมนอนบนโซฟายาวให้แอมนั่งที่โซฟาเดี่ยว  แล้วผมก็แกล้งทำหลับ  ผมนอนนิ่งอยู่ประมาณสิบนาที  ยัยแอมก็ลุกขึ้นเดินมาที่ผม 
"หมอป้องเอ๊ย  เธอซื่อจังเลย....เราน่าจะกลับกันนะ ถ้าแอมเป็นผู้ชาย ป้องเป็นหญิง  เราจะจับป้องข่มขืนทุกวันเลย"

แล้วไม่นานนักยัยหมอแอมก็เอามือมาจับที่หน้าอกผม  เธอก้มลงกอดผมและจูบผม  ผมนอนนิ่งสนิท  แต่การกระทำของแอมนั้นรู้ชัดเลยว่าเธอกำลังปลุกอารมณ์ของผม  ลำควยข้างล่างเริ่มรู้สึกตัวแล้ว  แต่แอมก็เอามือลงไปสัมผัสมัน  เธอทำเป็น เธอไม่มูมมาม  เธอลูบมันเบาๆ  ควยผมพอได้การกระตุ้นมันก็ขยายตัวอัดแน่นเต็มกางเกงใน  ยัยแอมเอาเล็บขูดๆ  ที่ส่วนหัว  โอ๊ยเสียวมาก  ผมพอรู้เรื่องแล้วว่าเหตุการณ์คืนนั้นมันเป็นยังไง  ผมอยากจะดูว่าแอมจะทำไงกะผมต่อไป  ผมแกล้งทำนิ่งเฉย

"ป้อง  ที่เรากลัวคือของเธอนี่หละ  มัน..โอ้โห..  คราวแล้วไม่กล้าเลยอ่ะ เดี๋ยววันนี้จะลองใหม่"

เฮ้ย..แอมกำลังจะลักหลับผมนี่หว่า....  ผมคิดได้แต่ช้าไปกว่าที่แอมเริ่มดึงกางเกงในผมลงไปแค่พอให้ควยผมโผล่ออกมา  แล้วมืออันเย็นของเธอจับมาที่ลำของผมและเริ่มรูดขึ้นลง   แม้ว่าวานนี้ผมจะมีอะไรกะโบนัสไปแล้ว  แต่วันนี้มันก็ไม่ปฏิเสธการปลุกเร้าจากแอม  โอ้ว  แอมทำเป็นจริงๆด้วย  และที่เกินความคาดหมายของผมไปมากคือ เธอก้มลงและเอาแท่งควยของผมเข้าปาก  มันเสียวทันที  แอมดึงรูดส่วนหัวมันออกจนหมดและเริ่มใช้ปากกะผมอย่างเสียว  เธอเอาริมฝีปากขบเน้นไปที่คอหยัก ในขณะที่ลิ้นก็เลียแถวเส้นสองสลึง  โอ๊ยเสียวจนแทบขาดใจ   แต่เดี๋ยวนี้ผมเก่งแล้ว  ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงน้ำแตกไปเรียบร้อย   ผมยังอดทนกับการกระทำของแอม  มันเสียวจริงๆจนผมทนไม่ไหว  ขยับตัวนิดนึงเพื่อให้นอนสบายขึ้น  แอมหยุดการกระทำทันที  รอจนผมหยุดดิ้น  และมีเสียงกรนเบาๆจากผม  เธอก็ก้มลงทำต่อ

มันชัดเจนแล้วว่าคราวที่แล้วแอมคงทำแบบนี้กะผม และน้ำผมคงแตกเต็มกางเกงใน  ผมเองก็เชื่อว่าผมคงถูกทำเพราะปกติถ้าจะฝันเปียกมันต้องหลายๆเดือน  ความเสียวที่แอมอมเลียให้ผมมันเริ่มมากขึ้นทุกที  ผมนึกในใจว่าผมควรตัดสินใจเลิกหรือว่าปล่อยให้เธอทำไปจนจบดี  ถ้าเธอต้องการมากกว่าอมเลีย  ผมจะตอบสนองเธอหรือเปล่า???

จะทนได้เหรอ ไม่ใช่ไปปล้ำเขากลับล่ะหมอป้อง

 

คนอ่านก็ลุ้นพอๆ กับหมอป้องเนี่ย ว่าจะมีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า

แกล้งหลับต่อไปสิแบบนี้ ไม่ผิดด้วย

ชอบมากครับ

แอมเป็นงาน

มีความแอบแซ่บในใจ

เป็นการตัดสินใจที่ยากจริงๆ

อยู่เฉยๆนะ

หลับต่อไป

เป็นการตัดสินใจที่ยากมาก อยากก็อยากแต่ก็ไม่อยากนอกใจคนรัก เฮ้อ

แอมน่าจะวางแผนเพราะอยากได้ป้อง

ลุย......

 ผู้หญิงจัดการเองเลย