🧡 XONLY 🧡

   "ทำไมแพ้ว๊ะะะะะะ" โฮมตะโกนสุดเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยวหลังเดินออกจากสนามบาสมา เพื่อนร่วมทีมต่างพากันเดินเลี่ยง บ้างก็ส่งสายตาไม่พอใจมาให้โฮมอย่างเปิดเผย บ้างก็หลบหน้าหนี ในสายตาเพื่อนในทีม ทุกคนรู้ว่าทำไมทีมถึงแพ้
   โฮมอาจจะชู้ตแม่นที่สุด วิ่งเร็วที่สุด แย่งลูกเก่งที่สุด เลี้ยงลูกได้ดีที่สุดในทีม
   แต่ตลอดเกม โฮมไม่เคยส่งลูกต่อให้ใครเลย
   ตรงข้าม โฮมตะโกนใส่บุ๊คที่ไม่ยอมส่งลูกมาให้ ทั้งที่บุ๊คน่าจะมีโอกาสชู้ตได้จากจุดนั้น บุ๊คที่ถูกตะคอกใส่ตกใจทำลูกหลุดมือ  ทำให้อีกฝ่ายแย่งลูกไปได้สำเร็จ แล้วชู้ตไกลได้ไป 3 แต้ม
   หลังจากนั้น โฮมก็พยายามแย่งลูกจากเพื่อนร่วมทีมในฝ่ายเดียวกัน
   เหมือนกับว่าบาสนัดนี้มี 3 ทีม คือทีมจากโรงเรียนทั้งสองโรงเรียน และโฮมคนเดียวอยู่อีกทีมหนึ่ง
   "ไม่เอาน่า พี่โฮม" สาวน้อย ม.4 ร่างสูงเดินตบแขนโฮมเบา ๆ เป็นการให้กำลังใจ "พี่โฮมเล่นดีแล้วนะ ทำคนเดียวได้ตั้ง 8 แต้ม"
   "เพราะไอ้เหี้ยบุ๊คแหละ ไม่ยอมส่งลูกให้โฮม" โฮมโวยวายใส่แฟนสาว "ไม่งั้นโฮมต้องทำได้เยอะกว่านี้"
   "พี่โฮมอยากได้ลูก ทำไมไปขอกะบุ๊คล่ะ มาขอกับญาไม่ดีกว่าเหรอ" สาวน้อยร่างสูง ผมยาว เอวคอดกิ่วอย่างนางรำเล่นมุกพยายามแก้เครียดให้แฟนหนุ่ม
   โฮมสำลักดังพรวด แล้วหันมาจ้องเขม็งจนราชณิญาหน้าแดงต้องเบือนหน้าหนี
   เธอคบกับพี่โฮมมาได้สามเดือนแล้ว เขาเป็นแฟนคนแรกของเธอ เขาตามจีบเธอมานานอยู่ จนเพื่อนทั้งห้องต่างพากันช่วยลุ้น และแม้แต่เพื่อนในวงนางรำต่างก็ช่วยกันเชียร์ให้ราชณิญายอมคบกับพี่โฮมได้แล้ว
   "พี่โฮมรวยนะ คบกันไปสบายทั้งชาติแน่ญา"
   "พี่โฮมเค้าออกจะหล่อ นี่เธอจะเล่นตัวไปทำไม"
   "คนสวย ๆ อย่างญาคบกับหนุ่มหล่ออย่างพี่โฮมน่ะดีแล้ว"
   "วันนี้พี่โฮมเค้าเอาดอกไม้มาให้อีกแล้วนะ ญาจะไม่รับไว้เหรอ"
   "เห็นไหม พี่โฮมเขามาดูญารำทุกครั้งเลย....."
   .....
   "ขอบคุณนะ ญา ที่ยังอยู่ข้างโฮม ไม่เหมือนไอ้พวกนั้น" โฮมมองเพื่อนร่วมทีมด้วยสายตาโกรธขึ้ง
   "จริง ๆ ญาว่าพี่โฮมก็น่าจะรับส่งลูกกับเพื่อนซะ...." สายตาของโฮมที่ตวัดจ้องมาทำให้ราชณิญาปิดปากทันที
   "โฮมไม่อยากพูดเรื่องบาสแล้ว" โฮมพูดเสียงกร้าว
   "ญาขอโทษค่ะ" ราชณิญาจับมือพี่โฮมอีกครั้ง "พี่โฮมหายใจเข้าลึก ๆ ทำใจดี ๆ นะคะ"
   "ซ้อมมาขนาดนี้ ตั้งใจขนาดนี้" ถึงจะบอกว่าไม่อยากพูดเรื่องบาส แต่โฮมก็ยังอดไม่ได้ "ไม่คิดจริง ๆ ว่าจะแพ้ไอ้พวกเหี้ยพวกนั้นได้ เพื่อนร่วมทีมโฮมมันเลว"   
   ราชณิญาย่นจมูกไม่เห็นด้วย แต่ก็ตัดสินใจว่าไม่พูดอะไรออกไปดีกว่า
   "แล้ว เรื่องเย็นนี้....."
   โฮมจองห้องคาราโอเกะไว้แล้ว ตกลงกับเพื่อนในทีมและเพื่อนสนิทอีกสองสามคนเสียดิบดีว่าจะไปฉลองชัยชนะกัน แน่นอน ราชณิญาก็ตอบตกลงว่าจะไปร่วมฉลองด้วยในฐานะแฟนพี่โฮม
   แต่ไม่มีชัยชนะให้ฉลอง
   "ไม่เป็นไรค่ะ ไปด้วยกันนั่นแหละ ถือซะว่าเลี้ยงปลอบใจกันนะคะ"
   
   "ไอ้วิชัย เรื่องคาราโอเกะ..."
   "กูไม่ไปกับมึงหรอก ไอ้โฮม แม่งเห็นแก่ตัว ทำทีมแพ้"
   ผั๊วะ!!!!!!!หมัดของโฮมกระแทกใส่หน้าวิชัยเต็ม ๆ ส่งให้ฝ่ายหลังลงไปกลิ้งกับพื้น "เออ ไม่ไปก็เรื่องของมึง ไอ้สัส"
   
   "อ้าว คนอื่นไม่มากันเหรอคะ" ราชณิญาถามเมื่อมาถึงแล้วเห็นโฮมอยู่ในห้องคนเดียว
   "ไม่มา"
   "งั้น..เอ่อ" ราชณิญารู้สึกไม่ปลอดภัยเลย ที่ต้องเข้าไปอยู่ในห้องมืด ๆ กับโฮมสองต่อสอง มันมีอะไรไม่เหมาะสมเกิดขึ้นได้นะ
   แต่เธอก็ต้องปฏิบัติหน้าที่แฟนที่ดี ปลอบใจพี่โฮมไม่ใช่เหรอ
   เธอเข้าไปนั่งในห้องฝั่งตรงข้ามกับพี่โฮม แต่ร้องได้สองสามเพลง โฮมก็ขยับมาชิดกับเธอ
   "เอามือออกจากขาญานะคะ"
   "ทำไมล่ะ ญา แค่จับนิดจับหน่อยเอง"
   "ไม่ค่ะ ญามาช่วยให้กำลังใจพี่โฮม ไม่ได้มาให้พี่โฮมทำแบบนี้ เอา ออก" เธอพยายามแกะมือโฮมออกจากขาอ่อน แต่นางรำผู้แช่มช้อยจะไปสู้แรงนักกีฬาสุดล่ำอย่างไอ้โฮมได้อย่างไรกัน
   "อย่า ไม่ เอาออก หยุดนะ พี่โฮม หยุด ญาไม่เอา" ราชณิญากรีดร้องเมื่อมือไอ้โฮมไต่ตามขาอ่อนเธอขึ้นสูงเรื่อย ๆ แต่ไอ้โฮมคว้ารีโมตมากดเพิ่มเสียงเพลงให้ดังที่สุด กลบเสียงร้องของราชณิญาสนิท
   "ไม่ต้องกลัวนะ ญา วันนี้ญายังบอกจะให้ลูกโฮมเลยไม่ใช่เหรอ"   
   "มันเป็นมุก โธ่ พี่โฮมก็รู้ว่าญาชอบเล่นมุกแบบนี้ อย่า ว๊ายยยยยยย อย่า ญาอายุยังไม่ถึงนะ" มือไอ้โฮมไปถึงกางเกงในเธอแล้ว ส่วนอีกมือก็ตรึงหลังเธอแน่นไม่ให้ขยับหนีไปไหน
   เพี๊ยะ!!!!!!!!!!!!!!
   "โอ๊ยยยยยยยย"
   ราชณิญาเงื้อมือตบมือที่พยายามจิ้มของหวงของเธอสุดแรงเกิด จนไอ้โฮมสะดุ้ง
   "ดีดดิ้นมากนักนะมึง อีดอก" ไอ้โฮมคำราม แล้วจึงจับราชณิญากดลงนอนราบ
   แคว่กกกกกกกกก!!!! เสื้อนักเรียนขาวขาดกระจุยเป็นแนวยาว กระดุมเสื้อปลิวไปทุกทาง มือของราชณิญาพยายามป้องปัดและปกปิดแต่ก็ไม่เป็นผล ไอ้โฮมได้ใจ จับไหล่ราชณิญาดันลงแนบพื้นขณะที่อีกมือกระชากบราสีชมพูสุดแรง
   "โอ้ยยยยยยยยยยย"
   ผั๊วะะะ
   สายเสื้อในขาดผึง สองเต้างามงอนหลุดออกมาให้ไอ้โฮมได้เชยชม มันเลียปากแผล่บ ๆ ทนรอไม่ไหวถึงสิ่งที่กำลังจะเกิด
   นี่ไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่อยู่ในสภาพนี้ต่อหน้ามัน
   ต่างกันบ้างก็คือไม่มีใครสวยหยดย้อยเท่าราชณิญา
   กับสายตาที่จ้องมันอยู่ตอนนี้
   อารมณ์ที่เห็นได้เป็นหลักในสายตานั้นไม่ใช่ความกลัว แต่เป็นความรังเกียจ
   ไอ้โฮมหัวเราะหึ ๆ ใจสู้แบบนี้แหละ จะล่อให้ร้องเป็นหมาเลย
   มันจิกผมราชณิญาดึงขึ้นมา รูดซิบดึงแก่นกายใหญ่ยักษ์มโหฬารของมันออกมา แล้วถูไปทั่วหน้างาม น้ำแห่งความเงี่ยนกระหายทาไปเป็นสายตามแก้มใสและหน้าผากเนียน ปากมันหัวเราะหึ ๆ กับความขยะแขยงที่มันได้เห็นบนหน้าสาวน้อยที่มันตามจีบอยู่นาน แต่เมื่อได้เป็นแฟนจริง กลับหวงตัวกว่าที่มันคาด
   จริง ๆ มันคิดจะเผด็จศึกราชณิญาวันนี้อยู่แล้ว ชวนเพื่อนร่วมทีมให้ช่วยกันแล้วด้วยซ้ำ
   ส่วนหนึ่งที่เพื่อนร่วมทีมมันไม่ยอมมา ก็เพราะรังเกียจพฤติกรรมของมันนี่แหละ เพราะหลังจากได้ช่วยมันกระทำชำเราเหยื่อรายก่อน ๆ พวกนั้นคนที่ยังมีความรู้ผิดชอบชั่วดีอยู่บ้างก็เริ่มรับไม่ได้
   ส่วนพวกที่ไม่สนเรื่องผิดชอบชั่วดีก็ยังโกรธเรื่องพฤติกรรมของมันในสนามแข่งอยู่ดี
   มือแกร่งค่อย ๆ บีบแก้มใสช้า ๆ จนปากบางอ้าออก แก่นกายแกร่งสอดเข้าไปอย่างช้า ๆ ไอ้โฮมครางด้วยความสะใจ  

   เกือบหนึ่งปีหลังจากนั้น ราชณิญาสะดุ้งตื่นขึ้นมาในห้องนอนของเธอเอง
   เธอยกมือขึ้นกุมหัว มือสางผมงามที่พันกันยุ่งเหยิงจากการนอน
   "ยังฝันถึงเรื่องวันนั้นอยู่อีกเหรอ" เธอพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะสะบัดหัวแรง ๆ เหมือนจะไล่ความทรงจำที่เลวร้ายออกไป อย่างน้อยเธอก็หลุดรอดจากน้ำมือไอ้โฮมมาได้โดยยังมีศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงติดตัวอยู่ได้
   แต่เรื่องหลังจากนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่
   พ่อแม่ของเธอยืนยันจะดำเนินคดีตามกฎหมายเต็มที่ แต่ก็ไปติดตอใหญ่เบ้อเริ่ม ที่ไอ้โฮมเป็นลูกนักการเมืองท้องถิ่นที่ทรงอิทธิพลในแถบนั้น แถมยังไม่พอใจอย่างมากที่เธอทำอย่างนั้นกับไอ้โฮม สุดท้าย ด้วยแรงกดดันจากหลายด้าน พ่อแม่ของเธอต้องลาออกจากงาน ขายบ้าน พาลูกย้ายจังหวัดหนี ทิ้งให้คดีเน่าอยู่ในชั้นพนักงานสอบสวน โชคดีที่พ่อแม่เธอมีเงินเก็บอยู่ไม่น้อยก่อนหน้านั้น ตอนนี้ถึงเธอจะไม่ได้มีเงินใช้ไม่ขาดมือเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่ถึงกับยากไร้
   ราชณิญาคิดว่าตัวเองเป็นสาวที่แกร่งมากที่ไม่ปล่อยให้เรื่องในวันนั้นส่งผลกระทบกับเธอมากนัก เธอยังคงเป็นเธอ สาวมั่น อ่อนหวานแต่แกร่ง กวนตีน ชอบเล่นมุก 18+ อยู่เหมือนเดิม
   เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเวลา เช้าแล้ว ยังเช้ากว่าเวลาตื่นปกติของเธอ แต่ก็ไม่เช้าจนเกินไป เธอดันตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วไถลลงพื้น มีเวลาอาบน้ำทำกับข้าวอีกเยอะ โอ้เอ้แค่ไหนถ้าเริ่มตั้งแต่ตอนนี้เธอก็ไปโรงเรียนเช้าอยู่ดี
   พี่ชาคริตจะใช่คนมาโรงเรียนแต่เช้าหรือเปล่านะ
   พี่ชาคริต
   ทำไมเธอถึงหลงใหลพี่เขาได้ขนาดนี้นะ
   เธอควรคิดว่าเขาเป็นเหมือนไอ้โฮมสิ แต่กลับไม่สักนิด
   คนที่เธอรู้สึกว่าเหมือนไอ้โฮมกลับเป็นแค่ชัย แฟนเก่าพี่มิ๊งค์ต่างหาก
   แต่พี่ชาคริตก็มีความเหมือนกับไอ้โฮมมาก ๆ
   นักกีฬาดาวเด่น หล่อ เท่ ขวัญใจสาว ๆ
   บ้านรวย
   แล้วยิ่งพี่มิ๊งค์บอกว่าพี่ชาคริตเป็นนักเปิดซิงสาว เหมือนที่ไอ้โฮมเคยทำกับคนอื่นมาก่อนเธอ ตอนนั้นเธอยังซื่อ ไร้เดียงสา แต่เมื่อลองไล่สืบดูไม่นาน เธอก็ได้รับรู้ว่าไอ้โฮมเคยข่มเหงใครมาบ้าง เธอขยะแขยงตัวเองที่เคยหลงกลคนอย่างมัน พี่ชาคริตเองก็เคยได้พี่มิ๊งค์กับสาวอีกหลายคน
   เธอกำลังจะหลงกลชาคริตด้วยอีกคนหรือเปล่า
   แต่ถ้าลองมองที่จุดต่างบ้างล่ะ
   สิ่งแรกที่เธอตระหนักเกี่ยวกับชาคริตคือรูปแบบการเล่นของเขาที่ตรงข้ามกับไอ้โฮม ไม่มีสักครั้งในแมตช์นั้นที่เขาจะกักลูกไว้กับตัว เมื่อส่งลูกให้คนอื่นแล้วจะได้ผลดีกว่า
   เขาหล่อกว่าไอ้โฮมมากด้วย ข้อนี้ไม่ต้องสงสัยเลย - ไม่ ข้อนี้ไม่เกี่ยวสิ
   เขาตั้งใจเรียน ไม่เหมือนไอ้โฮม
   เขาไม่ได้เข้าหาเธออย่างออกนอกหน้า ไม่เหมือนไอ้โฮม
   เขายังมีไอ้นั่นติดตัวอยู่ ไม่เหมือน----เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว เรื่องนี้เกี่ยวอะไรด้วยยยยยยยยยยยยย
   แล้วแม่ของพี่ชาคริตก็ทำงานสุจริต ไม่เหมือนครอบครัวไอ้โฮม
   ตลอดอาทิตย์ ที่ซ้อมละครด้วยกันมา และที่เขาช่วยเธอทบทวนบทเรียนวิทยาศาสตร์ เขาก็สุภาพและให้เกียรติเธอกับแป้งฝุ่นมาตลอด แม้ว่ายัยแป้งฝุ่นจะพยายามอ่อยขนาดไหน พี่ชาคริตก็ไม่เคยมีทีท่าจะเล่นด้วย
   ถ้าพี่ชาคริตเคยเป็นนักเปิดซิงจริง แล้วไม่ใช่แค่เรื่องที่พี่มิ๊งค์โม้เพื่อกันไม่ให้เธอไปจีบ เพื่อที่พี่มิ๊งค์จะได้จีบพี่ชาคริตซะเอง พี่ชาคริตก็คงกลับตัวแล้วแหละ
   เห้อ คิดเรื่องแบบนี้ไปก็ปวดหัว ไปอาบน้ำดีกว่า เสร็จออกมาน่าจะมีเวลาดูวิดีโอพี่มินิรินสักสองสามคลิป

   ขณะเดียวกันที่บ้านชาคริต
   "ซี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด อูยยยยยยยยยย น้องญา น้องแป้งฝุ่น อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
   เผละ
   ของเหลวขุ่นข้นปริมาณมหาศาลพวยพุ่งออกจากอวัยวะเพศของชาคริต เปรอะเต็มไปทั่วหน้าจอโทรศัพท์ ที่เปิดภาพหมู่ของคณะละครอยู่ แต่ซูมไปที่หน้าของราชณิญาและแป้งฝุ่น
   "แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" ชาคริตหอบ และก้มลงมองลูกน้อยของเขาที่เปรอะอยู่เต็มหน้ารุ่นน้องทั้งสอง
   เขาจะทนไหวอีกนานแค่ไหนนะ
   หลัง ๆ มานี่เขาต้องชักว่าววันละเจ็ดแปดรอบถึงระบายความอยากได้หมด แล้วแสดงออกเป็นพี่ชายแสนดีต่อหน้าสองสาวได้
   แป้งฝุ่นอยากได้เขาเป็นแฟนมาก เห็นชัด ๆ อยู่ เธอพยายามจีบเขาทุกครั้งที่มีโอกาส แต่เขาก็ต้องทำใจแข็ง พยายามทำเป็นไม่สน หรือคิดไม่ทันคำหยอดของเธอ
   ส่วนราชณิญาล่ะ เขาดูเธอไม่ออก
   เธอใส่ใจในการติววิทยาศาสตร์และการซ้อมละครมากกว่าแป้งฝุ่นแน่นอน และคุยกับเขาด้วยเรื่องธรรมดา ๆ มากกว่าเพื่อนสนิท แต่เขาก็คิดว่าสายตาที่เธอมองเขา มันดูมีความโหยหาบางอย่างอยู่ แต่ก็แฝงไว้ด้วยความระมัดระวัง
   แต่เขาก็แทบหัวใจวาย ตอนเธองอนแล้วเล่นมุกใจน้อยแต่นมใหญ่เมื่อวาน
   นี่ถ้าอยู่กันสองต่อสองเขาจับกดไปแล้ว
   ไม่เอา เขาต้องไม่คิดอย่างนั้น
   เขาไม่มีสิทธิ์ไปจับใครกดทั้งนั้น
   นี่เขาเล่นอะไรของเขาเนี่ย บอกว่าจะเลิก แต่เอาตัวไปใกล้ชิดสาวงามอันดับสองของโรงเรียนอย่างนี้
   เขาปาดน้ำอสุจิออกจากหน้าจอโทรศัพท์ แล้วซูมใหม่เข้าไปที่หน้าราชณิญาคนเดียว
   "ก่อนไปโรงเรียนขออีกรอบแล้วกันว๊ะ"
   แล้วเขาก็เริ่มขยับมือขึ้น ลง อีกรอบ

น้องญากัดของไอ้โฮมเลยครับ 555
ชาคริตนี่สนใจเค้าจนเอาไปฝันไม่พอยังเอารูปไปว่าวอีก

ถึงขนาดต้องชักว่าวเลย

และแล้ว คริตกำลังสู้กับความรู้สึก ด้านในของตัวเองชนะหรือแพ้ใจ งานนี้มีเดิมพันกับ ผญ.2คน แป้งฝุ่นหรือญา ก่อนแค่นั้นเอง

น้องญารอดมาได้ใจเด็ดมาก

เป็นอะไรหนอ ทำไมเลิกจัดสาวๆ ทำไมต้องเก็บกด มันต้องมีที่มา

น้องญาใจสู้มาก ดีแล้วละ อย่างงี้น้องญาาจจะเหมาะเป็นคู่ชาคริตตอนที่กลับตัวแล้วละ ดีละ

กลายเป็น นาย ชาคริต ติด เหนี่ยว ไปซ่ะและครับ

จะทนได้อีกขนาดไหนนะพี่คริต

เจออะไรมาท่าจะหนักต้องใจ  มาจัดมือเอง พี่ชาคริต

อย่าฝืนนะ มันส่งผลระยะยาว

ต่างคนก็มีปมของตัวเอง ถ้าคลายปมของตัวเองได้ ความมันจะบังเกิด

เก็บน้ำไว้จัดน้องทั้งสองพร้อมกันดีกว่า

ญาเคยโดนไปแล้ว ไม่รู้ถ้ารู้ยังอยาก/ด้หรือเปล่า หรืออาจจริงจังกับคนนี้ก็ได้ถ้าได้ไป

ขาดมั๊ยน้องญา หรือแค่ห้อยร่องแร่ง