🧡 XONLY 🧡

ต่อจากตอนที่แล้ว พิธีเรียกขวัญได้เริ่มขึ้นแล้วทุกคน ไอ้ลิงบ้าก็จุดเทียนที่ยอดบายศรี ปู่เทียนก็ยกขัน5 ที่ไอ้ลิงเตรียมมาไว้ และกล่าวบูชาพระรัตนไตร อิมินาสักกาเรนะ แล้วจากนั่นปู่เทียนก็เริ่มป่าวสัคเค หรือ บทชุมนุมเทวดาทันที เท่านั้นแหละเสียงในสวนนี่มาแทบทุกทิศทุกทางเลย 

ปะริตตานุภาโว สะทา รักขะตูติ ผะริตวานะ
เมตตัง สะเมตตา ภะทันตา อะวิกขิตตะจิตตา
ปะริตตัง ภะณันตุ
สัคเค กาเม จะรูเป คิริสิขะระตะเฏ
จันตะลิกเข วิมาเน ทีเป รัฏเฐ จะ
คาเม ตะรุวะนะคะหะเน เคหะ
วัตถุมหิ เขตเต ภุมมา จายันตุ เทวา
ชะละถะละ วิสะเม ยักขะคันธัพพะนาคา
ติฏฐันตา สันติเกยัง มุนิวะระวะ จะนัง
สาธะโว เม สุณันตุ


ปู่เทียนท่านยังคงหลบตาบริกรรมบทคาถาชุมนุมเทวาดาต่อไป แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราคือ ฮือออ มันเกิดอะไรขึ้น รอบๆข้าง รอบๆตัวคือมีแต่เสียง ฮึม ๆ ๆ ๆ ๆ เต็มไปหมดเลย เมื่อกี้ตอนที่จุดธูปเทียนยังไม่มีนี่นา เมื่อกี้ตอนที่ขึงด้ายมงคลก็ยังไม่มีอะไรนี่นา แต่แค่ขึ้นบทชุมนุมเทวดา ปริตรตา เท่านั้นนะ โอ๊ยยย มาเต็มเลย

แล้ววันนี้มีแดด แต่ไม่รู้สึกว่ามันร้อนเลย ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าหนาวไปทั้งตัวเลยง้ะ !!!!!! ไอ้ลิงบ้าเองก็นั่งพนมมือไปตามทิศที่บอกอ่ะ แต่ทำไมต้องเป็นทิศนั้นหรือมีเคล็ดหรือมีอะไรมากกว่าที่เราจะรู้ แล้วเสียงสวดของปู่เทียนคือกังวลมากๆ จะพูดว่าไงดี พูดว่าเสียงปู่เทียนทั้งนุ่น ทั้งลื่นไหลมากๆเลยอ่ะ แล้วทั้งจังหวะที่สวดออกมาคือทำให้ขลังมากๆเลย

คือเป็นทำนองเป็นคำเอื้อนอ่ะทุกคนฟัง โอเคไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมไอ้ลิงบ้าถึงมีสกิลร้องเพลงที่ดี เพราะอาจจะได้ส่วนนี้มาจากปู่เทียนด้วยก็ได้ แล้วตอนนั้นเสียงอ่ะก็ยังไม่หยุดเลย ใครบอกว่าเราชินเราจะตีมือให้เลย เราก็ได้แต่ยกมือพนมข่มใจเอาไว้แต่ตัวสั่นน่ะ ตอนนั้นก็มีมือมาจับที่แขนเสื้อเรา เป็นพี่แมนอ่ะ เราก็มองไปนะ


พี่แมนมองมาที่เราแล้วบอกว่าขยับมาใกล้ๆพี่นี่มา เราก็งือออ มือนึงยังตั้งพนมอยู่นะ แต่อีกมือนึงก็อ้อมไปจับเก้าอี้ขยับเบาๆไปใกล้พี่แมน แล้วตอนนั้นไม่ใช่แค่เราอ่ะที่มาใกล้พี่แมน เพราะว่าเจมส์กับจ๋าก็เข้ามาด้วย ง้ะ !!!  อะไรเนี่ย เรานั่งพนมมือต่อ แล้วมองหน้าไปที่จ๋ากับเจมส์ คือไม่ต้องพูดอะไรเลย เราส่งสายตาพยักหน้าเบาๆ มันเป็นคำถามในใจเราที่ว่า


ได้ยินใช่ไหม เจอใช่ไหม แล้วเจมส์กับจ๋าก็พยักหน้าอื้อๆ ฮือออ เจอกันหมดเลย พี่แมนก็บอกว่าสงบๆหน่อย มาอยู่ในที่ของเขา เขาจะโห่จะร้องมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เขามาร่วมงานบุญแค่นั้น เง้อออออออ พี่แมนก็ได้ยินเหรอ เราก็เลยขยับมาใกล้ๆพี่แมนเลยง่ะ แต่พ่อเรายังคงนั่งสงบนิ่งอยู่นะตอนนั้น บรรยากาศมันก็จะเย็นไปไหนเนี่ย แดดเปรี้ยงๆ ฟ้าเปิดสดใจแท้ๆ แล้วจนปู่เทียนเอ่ยมาถึงท่อนที่ว่า ' สาธะโว เม สุณันตุ '  แล้วก็เปลี่ยนจากการท่องภาษาบาลี โดยที่มีคำแปลด้วย


สุณัณตุ โภนโต เย เทวสังฆา ดูราเทพยาดาเจ้าทั้งหลาย ที่สถิตอยู่บนสวรรค์

ชั้นกามภพ ๖ ชั้น รูปพรหม ๑๖ ชั้น อยู่บนยอดเขาและเหวห้วย

อยู่ในวิมานอากาษ ตนอยู่ในทวีปต่างๆ มีอุกรทวีปเป็นต้น

ตนอยู่ในขงเขตประเทษไทย ตนอยู่ในหมู่บ้าน ตนอยู่ในพงไพรป่าไม้

ตนอยู่ตามเรือนชานและรานาทุกแห่ง ตนที่สถิตอยู่ภาพพื้นปฐพี

อันมีแม่พระธรณีเป็นเค้า ตนที่อยู่ในแม่น้ำและฝั่งมหาสมุทร

ขออันเชิญ ทั้งพระยาเวสสุวรรณ ผู้เป็นราชาของยักษ์ คนธรรพ์และพญานาค

ทั้งอยู่ไกลและอยู่ใกล้ เมื่อได้ยินผู้ข้า อันเชิญแล้ว ขอจงเสด็จลงมาให้พรลูกหลาน

ที่ชื่อ ( ชื่อโทน ) ผู้กำลังบายศรีสู่ขวัญในวันนี้ ให้เขาอยู่สวัสดีมีชัย

ตลอดทุกทิพาตรีกาล ก็ข้าเทอญ.....


เนี่ยประมาณนี้ แล้วปู่เทียนเขาเหมือนแหล่อ่ะ หรืออะไรไม่รู้แต่เป็นท่วงทำนองที่ฟังแล้วไม่มีคำว่าติดขัดเลยทุกคน ลื่นหูไปหมด แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจสุดๆเลย คือ พอปู่เทียนเอ่ย อันเชิญท้าวเวสสุวรรณ เสียงปริศนาที่ดังมาจากในสวนก็เงียบไปทันทีเลย คือเงียบย เหลือแค่เสียงลม  และเสียงจากปู่เทียนที่กำลังสวดบท ป่าวสัคเค อัญเชิญเทวดา แค่นั้นเอง  จ๋ามองหน้าเรา เราก็พยักหน้าเลยเพราะรู้ว่านางคงถามว่าเสียงหายแล้วใช่ไหม


ตอนนั้นพี่แมนก็เหมือนเป็นที่พึ่งของเราง้ะ กลัวมากๆเลย ต่อให้เสียงหายไปแล้วก็เถอะ พอป่าวสัคเคจบแล้ว ทุกอย่างคือเงียบ ทุกคนเงียบหมดเลย แม่เราก็ยังคงสงบอยู่นะ ตอนนั้นปู่เทียนก็พูดอะไรจำไม่ได้

- ตอนนั้นปู่เทียนพูดเป็นภาษาอีสานว่าตั้งใจกันนะ ทั้งคนที่อยู่ตรงนี้ และที่อยู่มาก่อน -

ปู่เทียนหยิบอะไรสักอย่างเหมือนสร้อยพระคล้องไปที่คอไอ้ลิงบ้า โดนที่มีย่าหอมคอยประคองด้วย หลังจากนั้นปู่เทียนเริ่มบทนะโมตัสสะ ไปอีก 3 จบ และเริ่มสวดคาถาเจริญอายุ ทุกคำสวดที่ออกมาจากปู่เทียน บอกลเยว่าขลังมากๆ แบบฟังแล้วขนลุกอ่ะ ปกติบอกตรงๆเราจะไม่มีสมาธิกับสิ่งพวกนี้นะ แต่ตอนนี้คือเหมือนโดนสะกดให้ไม่ขยับ ไม่ซิ่ต้องบอกว่ายอมไม่ขยับเพราะอยากฟังมากกว่า


เสียงต่างๆเริ่มมาอีกแล้ว เง้ออออ แล้วคือเข้าใจป่ะเวลาคนกลัวอ่ะใจไม่สงบ ก็มองไปรอบๆ โอ๊ยยยย ต้นไม้ใบหญ้าในสวน ขยับแบบไม่เป็นธรรมชาติอ่ะ ฮืออออ ตรงนั้นแน่ๆ สุกี้น้ำอยู่ตรงนั้นแน่ๆ ปู่เทียนยังคงนั่งสวดมนต์บทเจริญอายุ ต่ออายุ จนกระทั่งสวนมาถึงท่อนที่ว่า

' ตะติยัมปิ สังฆัง อายุวัฑฒะนัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ. '

ปู่เทียนก็ค่อยๆผ่อนเสียงลงท่อนจบเบาๆ แต่ว่ายัง ยังมีอีกนะ เราเองก็ไม่รู้ว่าพิธีกรรมที่อื่นเขาสวดมนต์คาถาบทไหนบ้างแต่ว่าปู่เทียนยังเอ่ยต่อว่า วาโย เราก็หันไปถามพี่แมนเลย ถามแบบเบาๆว่าพี่แมนๆ วาโยคืออะไร พี่แมนก็ตอบกลับมาเบาๆว่า วาโย แปลว่า ลม คงจะเป็นบทคาถาสวดทิพยมนต์ หรือบทสวดธาตุนั่นแหละ ตัวไอ้โทนมันก็ธาตุลมไม่ใช่เหรอ คงเสริมมงคงให้ตัวไอ้โทนนั่นแหละ


เราก็พยักหน้างื้มๆ แล้วรีบสงบเสงี่ยมต่อทันที แต่สงบไม่ไหวหรอก เพราะบอกเลยว่าบรรยากาศมันหนักอึ้งมากๆ เรามองไปรอบๆ พวกคนที่มารวมงานทุกคนยกมือไหว้สงบนิ่งกันหมดเลยตอนนี้ จนจบบทสวดคาถาต่างๆ ทุกคนก็พนมมือจนคิ้วแล้วแหงนหน้ามอง เราเองก็ทำตามมั่ง ตอนนั้นปู่เทียนก็ขยับ ขยับไปที่ขันน้ำมนต์อันใหญ่ๆเลยนะ แล้วปู่เทียนก็ขยับจุดเทียนแล้วท่านก็เริ่มสวดมนต์อีกครั้ง


ไม่บอกก้รู้ว่าท่านกำลังทำน้ำมนต์แน่ๆล่ะแบบนั้น ท่านก็สวดมนต์หลายต่อหลายบทนะ จนมาถึงบทๆนึง เราจำได้เลย เพราะว่าแม่เป็นคนบอกว่าให้เราสวดมนต์บทนี้ก่อนนอน พระคาถามงกุฎพระพุทธเจ้า

" อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเสพุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตังพุทธปิติอิ "

ปู่เทียนสวด พระคาถานี้อยู่ 3จบแล้วก็จุ่มเทียนลงไปเลยล่ะ แล้วปู่เทียนท่านก็สวดมนต์ต่อด้วยบทยันทุนนิมิตตัง

ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ
ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โย จามะนาโป สะกุณัสสะ สัทโท
ปาปัคคะโห ทุสสุปินัง อะกันตัง สังฆานุภาเวนะ วินาสะเมนตุฯ


พอจบบทนี้ ตอนนี้ทุกคน ย้ำนะว่าทุกคน คนอื่นๆเขาขยับตัวกันเล็กน้อย จิบน้ำกันเล็กน้อย ซึ่งไม่แปลกเลยทุกคน เพราะว่าที่เขียนๆมานี่กินเวลาไปกว่า 30 นาทีแล้วนะพิธีการจริงๆในตอนนั้นอ่ะ แล้วปู่เทียนก็มอง มอง มองมาทางพวกเรา แล้วมองไปทางในสวนแล้วพูดจะ จะวิดฟายทีหลัง ห๊ะ! เรางงเลยอะไรคือวิดฟาย เราก็ถามคือไรอ่ะพี่แมน พี่แมนบอกก็พรมน้ำมนต์ไง แค่นี้ไม่รู้เหรอไอ้หมิว เราก็บอกไปว่าน้องจะรู้ได้ไงล่ะพี่แมน



แล้วตอนนั้นปู่เทียนก็กระแอม เราก็เงียบโดยอัตโนมัติเลยนะตอนนั้น พ่อเราก็บอกตั้งใจนะ จะเข้าสู่ช่วงทำขวัญแล้ว เราก็ห๊ะ! ที่ผ่านมาไม่ใช่เหรอ แต่คิดในใจนะตอนนั้น แล้วก็มีเสียงๆนึงส่งตรงเข้ามาทางหัวเราเลย บอกตรงๆเราไม่ใช่ผู้วิเศษอะไร แต่ทำไมเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเราเนี่ย เป็นเสียงน้องกุมารเลย น้องบอกว่าตั้งใจหน่อยซิ่พี่สาว ปู่เขาจะทำพิธีให้พี่ตะวันแล้วนะ เง้ออออออออออออ น้องกุมารร เง้ออออออ อีกแล้ว ฮืออออออออ ไม่ชินสักที แล้วปู่เทียนก็เริ่ม เขาเรียกว่าบทเชิญขวัญ เราแปะเป็นคลิปให้แล้วกันนะ




นี่แหละแล้วปู่เทียนเข้าใส่จังหวะ ลูกคอ การเอื้อนเข้าไปอีก ตอนนี้พวกนักมวยอ่ะก็เริ่มตัวสั่นกันแล้ว แต่ว่าแปปเดียวก็เหมือนจะคุมสติได้ แต่พอมองไปบนเวที ตอนนั้นแม่เรากำลังประคองหลังไอ้ลิงบ้าอยู่เลย ไอ้ลิงก็นั่งพนมมือเหมือนเดิมท่าเดิมเลย ง้ะ ! เกิดอะไรขึ้นทำไมแม่ต้องไปประคองหลังแบบนั้นล่ะ บทเรียกขวัญก็กินเวลาไปนานพอดูนะ แล้วยังไม่จบ เพราะมีเสียงดังเข้ามาอีกว่า จะเรียกขวัญพี่ตะวันแล้วนะ เง้อออ ไม่ต้องบอกทุกขั้นตอนก็ได้น้องงงงงงงงงงง แล้วปู่เทียนก็เริ่มทันทีเลยล่ะ





บทสูดขวัญคนป่วย

ชยมังคลัง ภวตุ ทีฆายุโก โหตุ อเนกสวัสดี ปางเมื่อพระมุนีผาบแพ้แก้ฝูงมาร พระภูบาลตนวิเศษ ฮู้เหตุฮ้อนคำกังวล ในเมืองคนแลชั้นฟ้า มีหน้าเศร้าโศกเหลือหลาย สัตว์เจ็บตายมูลมาก เจ้าภูมิภาคคิด สงสารสัตว์อยู่ไจ้ ๆ พระจึงให้ทิพพร เพื่อให้หายกังวลแลเดือดฮ้อน เป็นต้นว่าสัพทุกข์ สัพโศก สัพโรค สัพภัย สัพจังไฮเจ็บไข้ภายในแลภายนอก ให้หายออกแวนไกลตกหนีไปฟากฟ้า ให้ผู้ข้าเรียกเอาขวัญ ทังมวลเข้ามาสู่อยู่ในตน คนเจ็บไข้รวมได้สามสิบสอง ตามทำนองแต่เกิด ขวัญกำเนิดสามสิบสอง ให้มาอยู่คองในเนื้อมื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย

ขวัญหัวให้มาอยู่หัวปักปิ่นเกล้า น้ำมันเข้าทาหอม ขวัญขนตาแลขวัญคิ้ว ขวัญนิ้วซ้ายและฝ่ายขวา ขวัญบาทาทังคู่เกิบแก้วอยู่รับรอง เจ้าอย่าวองพาด่วน ฟ้าฮ้องห่วยฮีบกลับมา มาอยู่ตาสองก้ำเจ้าอย่าลิงล้ำเล่นดูดาย เชิญขวัญเจ้ามาอยู่กายทุกแห่ง ขวัญแข่งแลขวัญขาก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย
ขวัญปากให้มาอยู่ปาก อย่าเพ่อจ่มหลงใหล ขวัญหัวใจพาเทียว เจ้าอย่าได้คืดน้อมเหนี่ยวไปไกล ให้เจ้ามาสามื้อนี้วันนี้ เชิญขวัญเจ้ามาลี้ในเฮือน ขวัญปีเดือนให้มาเต้า ขวัญเกษเกล้าแลเกศา ขวัญนาสิกแลจมูก ขวัญมือผูกทังสอง ผีปองเอามัดไว้ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญหูให้มาอยู่หูสองก่ำ ขวัญเจ้าไปเที่ยวถ้ำภูผานำนาคาและครุฑนาค ข้อยจักเชิญเจ้าภูมิภาคช่วยเฮียกเอาขวัญ ขวัญแข้วให้มาอยู่แข้วเป็นแถว ขวัญแอวแลท้องน้อย ขวัญนิ้วก้อยให้มาสุบแหวน

ขวัญคอคางแลไหล่หน้าก็ให้มาโฮมเข้าอยู่ประจำ เอ หิ ม ม อาคัจฉาหิ ขวัญเจ้าจงมาในมื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้ามาฮอดแล้วอย่าได้เที่ยวไป มาตามมรรคาเหวห้วย ขวัญเจ้าไปตักน้ำประเทศท่าเมืองผี ขวัญเจ้าไปเที่ยวในคีรีป่าไม้ ผีจับไว้ก็ให้มา ขวัญเจ้าไปลี้อยู่เมืองผีมเหสักข์เอาไว้ ข้าจักเชิญพระแก่นไท้โลกบาลทังท้าวมัฆวานผู้วิเศษ มาช่วยป้องเฮียกเอาขวัญ มาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าหนีไปไฮ่ก็ให้มา ขวัญเจ้าหนีไปนาตาแฮกก็ให้มา ขวัญเจ้าไปติดคากงเหล็กใหญ่ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปเที่ยวเล่นในป่าคา ขวัญเจ้าไปป่าช้าอยู่เมืองผี ยักขีณีผูกไว้ก็ให้มา มาเยอขวัญเอย
ขวัญเจ้าไปกินเหล้าเมามัวล้มท่าว ก็ให้มาสามื้อนี้วันนี้ มาอยู่ลี้ในเฮือนตนคำกังวลบ่มั่ว ขวัญหัวเจ้าอย่าได้ว่ากลางคืนเดือนมืดเจ้าอย่าเทียวเขียวค่ำ เดือนดำเจ้าอย่าได้เที่ยวเล่น กลางเว็นอย่าเที่ยวท่อง มาอยู่ห้องหอแก้วชุ่มเย็น มาเยอขวัญเอย

ให้เจ้ามาอยู่เฮือนพื้นแป้นหญ้าแฝกมุงหนา มาอยู่เฮือนพื้นแป้นหญ้าคามุงถี่ มาฮอดแล้วขวัญเจ้าอย่าได้เทียวโคจร เดิ๊กอรชรขวัญเจ้าอย่าได้เที่ยวบ้านขี้คร้านให้เจ้านอนเฮือนนำพ่อนำแม่นำลูกนำเต้า ให้เจ้ามากินข้าวขุนแต่งใส่พา ของมวลมาพร้อมทุกสิ่ง ขุนจัดหาเขาเดาดาแต่งไว้แล้ว มาเยอขวัญเอย

เชิญเจ้าเข้ามาหา ให้กายาคนป่วยไข้ เจ้าอย่าได้เฮฮ้อนจงพลันมา เจ้าบ่มา เทวดาซิตามเอาเจ้าแล้ว เจ้าบ่ต่าวมื้อนี้ นางนาทน้อยธรณี จักได้ผูกเจ้าไล่เอาขวัญ ฝูงเทวดาทุกหมู่ สะพู่พร้อมคอยนาง มาเยอขวัญเอย

มากินข้าวพาเงินตกแกต่งไว้แล้ว พาคำแปงแต่งแล้ว พาแก้วแลพาทอง เชิญเจ้ามาอยู่ห้อง เสวยพาเทวราช อย่าคลาดแคล้วแล่นหนี ของดีมีทุกอย่าง เชิญเจ้ามาอยู่ปางแก้วดอมหมู่วงษา ทังตายายพ่อแม่ทังเฒ่าแก่ลูกหลานเหลน ทังงัวควายแลข้างม้า ข้อยข้า พร้อมหมู่ทาสา มาเยอขวัญเอย
มาฮอดแล้วให้ยินเจ้าสบาย หายโพยภัยทุกข์โศกวิปโยคหนักหนา ขอให้หายโรคาพยาธิฮ้าย เจ็บแข้งให้รา เจ็บตาแลปวดท้องเจ็บในตัว ปวดหัวแลปวดไหล่ เชิญขวัญเจ้าไต่เต้าเข้ามาคีง ให้หายโพยภัยพยาธิ ทังอุบาทว์แลอนตายทั้งภายในแลภายนอก ขวัญเจ้าออกก็ให้มา มาเยอขวัญเอย

มาฮอดแล้วเจ้าอย่าหนี ให้พันปียาวยิ่ง ขวัญแก้วจิ่งจงมา ฟากน้ำก็ให้มา ฟากขาก็ให้ข้าม มาฮ่วมห้องเคหา อุอะ มุมะ มุนมา ชยตุ ภวังค์ ชยมังคลัง โสตถิ เต โหตุ สัพพทา แต่นี้ไปหน้าขวัญเจ้าให้อยู่หมั้นยืนนาน ตลอดกาลอายุขัย ให้ขวัญเจ้าหมั้นเหมือนดังเขาจักรวาล ให้เจ้าหมั้นเที่ยงเหมือนพระนิพพานอย่าคลาดแคล้ว อยู่หมั้นแล้วสวัสดี ทีฆายุโก โหตุ สัพพทา อโรคภยาเวราโสกา สัตตุจุปัททวา อเนกาอันตรายาปิ วินัสสันตุ อเสสโตฯ



ตอนนั้นทุกคนก็เงียบสงบเหมือนพร้อมที่จะรับฟังมากๆเลย ปู่เทียนท่านเองก็ใช้ทั้งน้ำเสียง ทำนอง จังหวะ คือแบบโห นี่คือโลกที่เราไม่เคยพบเจอจริงๆนะ แล้วระหว่างการสวดบทสูตรขวัญ สวิงนั้นก็ถูกขยับมาคลุมตัวไอ้ลิงบ้าเอาไว้ ทุกคนยกเว้นปู่เทียนก็ช่วยกันจับสวิงนั้นไว้ พูดยังไงดี คงเป็นความเชื่อแหละที่ลุงทั่งเอาสวิงไปไล่ตามขวัญของไอ้ลิงบ้าที่กระเจิงแล้วตอนนี้ก็ต้องพาขวัญกลับเข้าสู่ร่าง



พอจบวินัสสันตุ อเสสโต ทุกคนก็พนมมือไหว้ท่วมหัวเลยนะตอนนี้  พูดแล้วยังขนลุกไม่หายเลย พอจบบทสูตรขวัญปุ๊ป เหมือนสิ่งเหล่านั้นเองก็รับรู้นะว่าพิธีจบแล้ว เพราะสิ้นคำสวดจากปู่เทียน จากเสียงดังๆเมื่อกี้มันเงียบ เงียบเหมือนกดปุ่ม Mute เลยก็ว่าได้ มันแปลกป่ะล่ะทุกคน

 

เหมือนได้เข้าไปอยู่ในงานด้วยเลย

พิธีเรียกขวัญ นี่ตามจริง ตามบ้านนอกก็มีอยู่ หรือใกล้เมืองหน่อยอย่างบ้านผม เคยเห็นล่าสุดก็เกือบสามสิบกว่าปีที่แล้ว รวมคนได้เยอะเลย เหมือนเป็นงานย่อม ๆ เลยแหละ
ด้วยว่าเคยอยู่ในเหตุการณ์ เลยพอเข้าใจที่เล่ามา มันดูขลัง ๆ เพราะคนร่วมงานด้วยแหละ พวกเค้ารู้ว่ามันคือพิธีเพื่ออะไร บรรยากาศมันเลยได้น่ะครับ...

เป็นงานใหญ่​จริงๆ

ขนลุก บอกตรงๆ

อ่านแล้วมองเห็นภาพได้ชัดเจน

ภาพนี่ลอยมาเลย ดีเทลมาครบ อ่านแล้วขนลุก

บรรยายได้บรรยากาศมากๆ มิงภาพออกมาเลย หมิวนี่ต้องให้น้องกุมารคอยเตือนทุกที

มาตอนดึก อ่านแล้วเสียวทุกทีเลยครับ

ขนลุก

เห็นภาพเห็นรายละเอียดงานเลยครับ 

ยังไงต่อครับ

งานประเภทนี้ ไม่ได้มีแค่ค่าใช้จายแต่ต้องมีคนที่มีความรู้จริง ๆที่จะทำด้วย จึงไม่ค่อยได้พบได้เห็นบ่อย ๆ ใช้ทั้งเงินและแรงงาน

เล่าละเอียดสุดๆ นึกภาพตามออกกเลย .

เตรียมพิธีจัดกันมากับสถานที่หลายตอนเลย แต่พอทำพิธีเหมื่อนจะจบในตอนเดียวเลย