🧡 XONLY 🧡

บ้านหนูที่อยู่กันมาตั้งแต่เล็ก พ่อทำสวนอยู่กับที่ ๆ บ้านที่มีหลายสิบไร่ ส่วนแม่ย้ายราชการมาทำอยู่ที่อบต.พื้นที่ที่บ้านเราอยู่ พี่ชงโคพี่ชายหนูเรียนจบปริญญาตรีแล้ว จบมาเจอสภาพเศรษฐกิจแบบนี้หางานทำไม่ได้เลยอยู่บ้านทำสวนกับพ่อไปก่อน หนูก็เรียนโรงเรียนสตรีประจำจังหวัดที่อยู่ห่างออกไป แต่เด็กต่างจังหวัดก็อาศัยจักรยานขี่ไปโรงเรียนเอา ขี่ตามทางลูกรังไปเรื่อย ๆ พอออกถนนใหญ่ เลี้ยวไปหน่อยแล้วข้ามไปฝั่งตรงข้ามก็เจอโรงเรียนละ

อยู่มาวันหนึ่งกรมทางหลวงชนบทก็งัดเอาแผนตัดถนนที่มีมาตั้งแต่หนูยังไม่เกิด เคยได้ยินแต่ชาวบ้านบ่นพร่ำเพ้อว่าถ้าถนนตัดเมื่อไหร่จะรวยกัน ในที่สุดก็เอาแผนนั้นมาตัดถนนเสียที แต่หลายคนที่บ่นพร่ำเพ้อก็ดันขายที่ดินออกไปก่อนจะได้อยู่ทันถนนตัดเสร็จ ทำถนนอยู่เป็นปี ๆ กว่าจะเสร็จหนูก็กินฝุ่นจนตอนนี้จะจบม. 5 แล้วถนนก็ตัดเสร็จพอดี ตัดเอาที่ดินท้ายบ้านออกไป กลายเป็นที่ติดถนน พ่อก็เอารถแทร็คเตอร์ดันทำทางจากในบ้านให้ออกมาที่ถนนใหม่ได้ แต่บ้านก็ตั้งอยู่ที่เดิม กลายเป็นว่าที่ดินหลังบ้านที่เดิมเป็นดงไผ่ กลายมาเป็นหน้าบ้านตอนนี้ละ หนูก็สบายได้ขี่จักรยานทางเรียบ ๆ ไปโรงเรียน เสียอย่างคือมันร้อน เพราะไม่มีต้นไม้บังเอาเสียเลย ถนนใหม่เอี่ยมยังไม่ค่อยมีรถวิ่ง

วันหนึ่งพี่ชงก็บอกพ่อว่าอยากเปิดร้านขายกาแฟที่ริมถนนใหม่นี้ คนผ่านไปมาจะได้แวะซื้อกาแฟ น้ำดื่ม น้ำอัดลม เครื่องดื่มชูกำลัง ขนม ฯลฯ ทานได้ พ่อกับแม่ก็เห็นด้วย เลยให้พี่ชงหามี่เรียนชงกาแในกรุงเทพ แล้วพากันสร้างร้านเป็นแบบหลังคาทรงเพิงหมาแหงน แต่ด้วยไอเดียของพี่ชงที่เอารูปจากในอินเตอร์เน็ตให้พ่อทำ เลยออกมาน่ารัก คล้ายทรงญี่ปุ่น ยิ่งทาสีขาวคลิปกับแดงแล้ว สวยสะดุดตาเลย มีฝาปิดด้านหน้า พอเปิดร้านก็ยกขึ้นแล้วเอาขาเหล็กค้ำไว้สองข้างแล้วล็อก ก็เรียบร้อย ร้านเสร็จแล้ว แม่ก็หาซื้อตู้เย็น น้ำดื่ม เครื่องดื่ม มาลงก่อน รอเครื่องชงกาแฟและพี่ชงเรียนจบมาขาย หนูก็สงสัยว่าใครจะเป็นคนเฝ้าร้านระหว่างที่พี่ชงยังเรียนไม่จบ สงสัยได้ไม่นานภาระนี้ก้ตกมาที่หนู แหม แทงหวยไม่เคยถูกอย่างงี้นะ

แม่ "นังเย็น ตอนนี้หนูปิดเทอม หนูเปิดร้าน เฝ้าร้าน ขายของให้แม่ แทนพี่เขาก่อน เดี๋ยวพี่เขากลับมา ค่อยผลัดกันขาย แต่พี่เขาก็จะเป็นตัวหลักที่จะขายแหละนะ"
หนู "โห่ แม่ แล้วหนูจะได้อะไรบ้าง"
แม่ "นังเย็น ชั้นเลี้ยงแกมา ชั่นยังไม่เคยทวงแกว่าเลี้ยงแกแล้วได้อะไรบ้าง ช่วยกันทำมาหากินก่อน แม่เอาของมาลงแล้ว ทุนมันจม ขายได้บ้างก็ยังดี"
หนู "จ้า ๆ แม่ หนูแค่อยากได้อะไรที่มีส่วนร่วมกับร้านบ้าง"

หนูเงียบไปพักนึง ขณะที่แม่ลงมือหั่นผักเตรียมทำกับข้าวมื้อเย็น แล่วความคิดแว๊ปนึงก็เข้ามา

หนู "เอางี้ดีกว่าแม่มหนูว่าชื่อร้านกาแฟชงโค ที่พี่ชงจะตั้งน่ะ เชยสะบัด เอาชื่อหนูดีกว่า ถ้าจะให้หนูช่วย ต้องตั้งชื่อร้านเป็นชื่อหนู บานเย็นคาเฟ่ ไงแม่ แต่เจ้าของร้านก็เป็นของพี่ชงเหมือนเดิมนะ ๆ ๆ แม่"
แม่ "เออ เข้าท่า ชื่อนี้ก็ดีเหมือนกัน มีภาษาปะกิด คาเฟ่ขึ้นมา ดูไฮโซเลย เดี๋ยวแม่โทรบอกชงเขาว่าเขาจะว่าไง"
หนู "ไม่รู้แหละ ถ้าจะให้หนูช่วยต้องชื่อนี้"

หลังอาหารเย็น หนูอาบน้ำเสร็จ แม่ก็บอกหนูว่า พี่ชงโอเค พี่เขายังไงก็ได้กับชื่อร้าน แต่ก็บอกชื่อร้านเก๋ดี

เย้ ๆ คืนนี้ฝันดีแน่นวล

เช้าวันรุ่งขึ้น พ่อก็เลื่อยไม้เป็นตัวหนังสือทีละตัว บานเย็น ทาสีชมพูบานเย็น คาเฟ่ทาสีเหลืองนวล สวยเก๋ หนูก็เฝ้าร้านไป พ่อก็ปีนขึ้นไปตอกชื่อร้าน นาน ๆ ถนนจะมีร้านผ่านมาคันนึง หนูก็นั่งเฝ้าร้าน วันแรกทั้งวันขายน้ำเปล่าให้ลุงแถวบ้านได้ขวดนึง แล้วก็ปิดร้าน

เช้าวันต่อ ๆ มา หนูก็นั่งเฝ้าร้านตั้งแต่เช้ายันเย็น เบื่อก็เบื่อเพราะรถไม่ค่อยผ่าน พี่ชงเปิดร้านจะขายได้เหรอ ชักไม่แน่ใจ หนูเบื่อๆ  ก็เปิดอินเตอร์เน็ตในมือถือ หาอะไรอ่านไปเรื่อย ๆ จนมาเจอ two-hitchhikers.ru นี่แหละ ตั้งแต่นั้นหนูก็ติดอ่านเป็นเกลียว อ่านตั่งแต่เกะย้อนไปตอนแรกจนถึงล่าสุด เธอ ฉัน และเขาของพี่หมิว เรื่องสาว ๆ ของหมอแมน และท่านอื่น ๆ อ่านแล้วอยากลองเขียนบ้าง แต่ยังไม่มีประสบการณ์นี่สิ เวลาว่างหนูได้แต่นั่งอ่านไป แอบติ้วหีไปด้วย จนเงี่๊ยนเงี่ยน ปิดร้านก็เข้าบ้านอาบน้ำติ้วจนแตก แล้วนอน

เย็นวันหนึ่ง แสงอาทิตย์ยอแสงใกล้ตก หลังจากหนูติ่วหีจนเงี่ยนแต่ไม่แตก เพราะหนูระแวงกลัวใครมาเจอ รอตอนอาบน้ำดีกว่า วันนี้หนูใส่เสื้อบอลสโมสรดังสีแดงของพี่ชง กางเกงขาสั้นเสมอเสื้อ ใครมองไม่ดีจะคิดว่าไม่ได้ใส่กางเกง หนูก็เดินเล่นอยู่ข้างร้าน รถเก๋งสีขาวคันหนึ่งขับผ่านมา แต่ก็เลยไปแล้วไปกลับรถที่ทางข้างหน้าไม่ไกล หนูก็ไม่สนใจอะไร นั่งอยู่บนเก้าอี้สูงหน้าร้านเตรียมปิดร้าน แต่แล้วเอ๊ะ รถคนเดิมขับชะลอมาจอดที่หน้าร้าน หนูคิดในใจว่าดูท่าจะหิวน้ำ อุตส่าห์วนรถสองรอบมาซื้อน้ำ

คนที่เดินลงจากรถมา เป็นพี่ผู้ชายอ่ยุสัก 25-30 ปีมั้ง หนูกะไม่ถูก แต่หน้าตาดี หนูที่เจอแต่ชาวบ้านผมกระเซิง ดูพี่เขาแล้ว ดูดีเลยแหละ

พี่ผช. "สวัสดีครับ คนขายอยู่ไหมครับเนี่ย" พี่เขามองเข้าไปในร้านแต่ไม่เห็นใคร
หนู "หนูเองค่ะคนขาย พี่เอาอะไรดีคะ"
พี่ผช.มองขาหนูที่เหยียดยาวเหยียบเก้าอี้อีกตัวอยู่ "เอ่อ มีกาแฟไหมครับ"
หนู "มีแต่กาแฟกระป๋องนะคะ กาแฟชงต้องรอพี่ชายไปเรียนกลับมาก่อน วันหลังแวะมาสั่งได้ค่ะ" หนูโฆษณาไว้ก่อน เผื่อวันหน้าเขาจะแวะมา
พี่ผช. "หูย กาแฟกระป๋องพี่ดื่มแล้วใจสั่น ขนาดยังไม่ดื่มก็ใจสั่นแล้ว"
หนู "ทำไมล่ะคะ" หนูถามด้วยความสงสัย
พี่ผช. "ก็ได้เจอสาวสวยก็ใจสั่นแล้วครับ" เขาพูดออกมาหน้าตาเฉย แล้วยิ้มน่าร้ากกก

หนูก็เขินเลย เลยลุกจากที่นั่งแล้วเดินอ้อมเข้ามาในร้าน แล้วถามทั้งที่หน้าแดงว่า "แล้วตกลงเอาอะไรดีคะ"

พี่ผช. "เอาหนู เอ้ยไม่ใช่ เอาน้ำแดงโซดาก็ได้ครับ"
หนูยิ้มเขินก่อนจะตอบ "ได้เลยค่ะ สักครู่นะคะ" อยู่ ๆ มีหนุ่มมาเกี้ยว หนูเขินตัวร้อนเลย พาลทำให้ข้างในยิ่งร้อน ด้านล่างหนูคันยิบ ๆ ๆ เลย
พี่ผช. "น้องครับ น้องชื่ออะไรครับ พี่ชื่อโอ๋ เป็นวิศวกรประจำโครงการปรับปรุงถนนเส้นหน้าบ้านนี้ครับ"
หนูชี้ไปที่ป้ายชื่อร้าน "ชื่อบานเย็นค่ะ เป็นชื่อเดียวกับชื่อร้าน แต่เจ้าของร้านเป็นพี่ชายหนูค่ะ"
พี่โอ๋. "แล้วทำไมสาวน้อยสวย ๆ น่ารักแบบนี้อยู่เฝ้าร้านคนเดียวล่ะครับ"
หนู "พี่ชายหนูไปเรียนชงกาแฟที่กรุงเทพ ส่วนพ่อกับแม่น่าจะยังอยู่ในสวนมั้งคะ"
แล้วหนูก็ชงน้ำแดงโซดาเสร็จพอดี ใส่แก้ว ใส่ถุง พร้อมยื่นให้
พี่โอ๋รับไปแล้วจ่ายเงินให้ แต่ตามองหนูไม่กระพริบ ยิ่งมองแบบนี้หนูยิ่งรู้สึกหูร้อน ส่วนหีก็ยิ่งร้อนคันยิบ ๆ
หนูเลยบอกว่า "พี่โอ๋คะ ตอนนี้หนูจะปิดร้านแล้ว อยากให้พี่ช่วยยกขาเหล็กสองข้างออก แล้วปิดฝาหน้าร้านให้หน่อยค่ะ"
พี่โอ๋ "อ๋อ ได้สิครับ ว่าแต่จะรีบปิดไปไหนเหรอครับ พี่ยังคุยกับน้องบานเย็นได้ไม่เท่าไหร่เลย"
หนู "ปิดแล้ว ก็อยู่คุยได้นะคะ"
พี่โอ๋ยิ้ม แล้วเดินไปยกขาเหล็กออก หนูรับขาเหล็กมาเก็บด้านข้าง แล้วเดินเข้าไปในร้านเพื่อเก็บของต่อ แต่พี่โอ๋ก็เดินตามมาข้างใน แล้วปิดประตูข้างร้าน แถมยังล็อกกลอนจากข้างในด้วย
หนูที่นั่งอยู่บนเก้าอี้สูงที่ทำไว้เพื่อให้ตัวสูงมองเห็นลูกค้าด้านนอก หมุนเก้าอี้ไปทางพี่โอ๋
หนู "พี่ล็อกประตูทำไม แล้วใครให้เข้ามาในนี้คะ ถ้าจะคุยก็คุยข้างนอกก็ได้"
พี่โอ๋ "ก็พี่เห็นว่าน้องบานเย็น พี่เรียกน้องเย็นนะครับ พี่เห็นว่าน้องปิดประตูหน้าแล้วเดินเข้ามาในนี้ จะคุยก็ต้องมาคุยในนี้สิครับ ว่าแต่ปีนี้น้องอายุเท่าไหร่แล้วครับ"
หนู "หนูจบม.5 ปีนี้ก็ 17 จะอายุ 18 เดือนหน้าแล้วค่ะ"
พี่โอ๋ขยับเข้ามาใกล้ ๆ แล้วเสยผมหนูมาทัดหู "แล้วน้องเย็นสวยแบบนี้ มีแฟนแล้วหรือยังครับ"
หนูที่ตอนนี้หน้ายิ่งแดง แถมเพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้ใส่บราใต้เสื้อฟุตบอล ตอนนี้หัวนมหนูตั้งเด่ดันเสื้อออกมา ไม่รู้พี่เขาจะเห็นไหม หนูตอบ "แฟนอะไร ยังไม่มีหรอกค่ะ" 

น้องเย็น จะโดนเชยชมเป็นดอกหญ้าริมทางหรือเปล่านะ

ได้เบิกบานล่ะทีนี้

แบบนี้ไม่น่าจะรอดนะหนูบานเย็น

เด็กอ่อยมาก

งานนี้จะมีเฮไหมน่ะ

ขอบคุณครับ...น้องบานเย็น..ท่าจะเย็นไม่อยู่เสียแล้ว

บานเย็นปิดร้านจัดหนักเลย

 ::Glad::บานเเน่ หยอกๆๆ

บานเย็นน่าจะโดนเด็ดฟรี

หนูบานเย็นเบิกบานเลย

เริ่มเรื่องมาก็มีแววจะบานสมชื่อซะแล้วซินะ ต้องรอลุ้นแล้วน้องบานเย็น ^_^

ยังไม่มีแฟน ก็เป็นแฟนพี่เลย

อนาคตบานไม่หุบแน่

บานเย้นนนนน บานเย็น สงสัย จะลูกค้าหมุนเวียนมากันอีกหลายคน