🧡 XONLY 🧡

" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


วังวนพิศสวาท  ซีซั่น 3 EP. 3 : เหตุผลแห่งการจำยอม


ย้อนหลังกลับไปเมื่อ 4 เดือนก่อนที่ผ่านมา นี ที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่เตียงภายในห้องนอนของเธอด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
บนที่นอน มีแผ่นกระดาษวางเรียงรายอยู่บนที่นอนนั้น มันคือ ใบแจ้งค่างวดรถ  23,349 บาท ใบแจ้งค่างวดบ้าน 18,000 บาท ใบแจ้งค่าไฟฟ้า 1,956.25 บาท ใบแจ้งค่าน้ำ 340.80 บาท ใบแจ้งบัตรเครดิต ยอดขั้นต่ำ 4,590 บาทและใบแจ้งค่าบำรุงหมู่บ้านประจำปีที่หมู่บ้านเพิ่งส่งมา 23,366 บาท ทั้งหมดคือค่าใช้จ่ายของเดือนนี้รวมแล้วกว่า  71,602.05 บาท ข้างๆ กันนั้นมีใบสลิบเงินเดือนของ นี ที่วางอยู่ด้วยกันยอดแสดงยอดสุทธิหลังหักต่างๆ อยู่ที่ 41,654.75 บาท
นี ที่กดดูยอดเงินในบัญชีเงินเก็บของเธอแล้ว ก็ถอนหายใจออกมา คิดในใจว่ามันคงไม่พอแน่ๆ เธอจะทำยังไงดีในสถานการณ์นี้ ครั้นจะไปกดเงินในวงเงินบัตรเครดิตที่เธอมีอยู่เพียงใบเดียว ที่มีวงเงิน 200,000 บาทมันก็วงเงินเต็มอยู่จนเธอต้องจ่ายแบบขั้นต่ำมาตลอดช่วงเกือบปีมานี้ ปีนี้ที่เธอต้องหมุนในบัตรทบไปทบมาเพื่อใช้จ่าย  นี ที่เป็นคนที่ไม่ชอบการต้องขอความช่วยเหลือใดๆจากใครนั้น เธอจึงเก็บปัญหาเรื่องพวกนี้ไว้ตั้งแต่หย่ากับสามีมาตลอด เธอพยายามจัดสรรเงินเก็บที่เธอมีจนไม่กระทบมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาได้อย่างยากลำบาก แต่วันนี้ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว
นี ที่ตอนนี้หาทางออกยังไม่ได้ ช่วงสองสามวันก่อนเธอเคยถึงกับ ไปเสิร์ช ในอินเตอร์เน็ต คำว่า "รับงานSL" เลยทีเดียว แต่สุดท้ายเธอก็ไม่กล้าพอที่จะทำอะไรแบบนั้นลงไป เพราะตั้งแต่เลิกกับสามีมา นี ก็ เลิกสนใจเรื่องพรรค์อย่างว่าในหัวสมองไปเลยด้วยความเหนื่อยหน่ายกับสิ่งเหล่านี้ เธอหันมาดูแลแม่และลูกสาวของเธอที่ต้องขาดพ่อไป อย่างเต็มที่แทน
จนมาถึงวันนี้ นี ก็กำลังคิดหาทางออกอย่างลำบากอยู่ อยู่ๆ น้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลลงมาผ่านแก้มทั้งสอง นี ที่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วต่อให้จะต้องมอบจิตวิญญาณให้ใครเธอก็คงจะทำแล้ว แล้วเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเปิดสมุดรายชื่อเลื่อนไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ชื่อ

.
.
.
.

 

เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเกือบห้าทุ่ม นี ที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"กริ้ง..กริ้ง..กริ้ง"
มันเป็นสายเรียกเข้าจากแม่ของเธอนั่นเอง นี ที่ได้ยินจึงลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมารับสาย
"ค่ะ แม่" นี เอ่ยทันทีที่รับสาย
"นี ยังไม่กลับหรือลูกเห็นออกไปแต่สาย ไม่ได้เป็นอะไรนะ" แม่ของ นี เอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
"อ้อขอโทษค่ะแม่  นี ก็ลืมไปเลย เอ่อ นี ลืมบอกแม่ไปเลยเผอิญนึกได้ว่ามีงานด่วนเลยเข้ามาทำที่บริษัทน่ะค่ะ เอ่อเดี๋ยวลูกจะกลับแล้วแหล่ะ"  นี เอ่ยพูดโกหกแม่เธอไป ก่อนเธอจะเอ่ยต่อ
"แม่ อันดา นอนแล้วใช่ไหมแม่"
"ใช่ จ๊ะ ตั้งแต่สามทุ่มแล้ว" แม่ของ นี เอ่ยบอกลูกสาวของเธอไป แล้วสองแม่ลูกก็วางสายไป
.
.
.
.

 

น้องนีเริ่มเข้าด้านมืด.....

อ้างจาก: bigaud เมื่อ เมษายน 15, 2024, 07:24:52 ก่อนเที่ยง" ตัวละคร สถานที่ องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดในเรื่องเป็นเรื่อง สมมุติและแต่งขึ้น ผู้อ่านควรใช้วิจารญาณในการเสพ"


วังวนพิศสวาท  ซีซั่น 3 EP. 3 : เหตุผลแห่งการจำยอม


ย้อนหลังกลับไปเมื่อ 4 เดือนก่อนที่ผ่านมา นี ที่ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่เตียงภายในห้องนอนของเธอด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
บนที่นอน มีแผ่นกระดาษวางเรียงรายอยู่บนที่นอนนั้น มันคือ ใบแจ้งค่างวดรถ  23,349 บาท ใบแจ้งค่างวดบ้าน 18,000 บาท ใบแจ้งค่าไฟฟ้า 1,956.25 บาท ใบแจ้งค่าน้ำ 340.80 บาท ใบแจ้งบัตรเครดิต ยอดขั้นต่ำ 4,590 บาทและใบแจ้งค่าบำรุงหมู่บ้านประจำปีที่หมู่บ้านเพิ่งส่งมา 23,366 บาท ทั้งหมดคือค่าใช้จ่ายของเดือนนี้รวมแล้วกว่า  71,602.05 บาท ข้างๆ กันนั้นมีใบสลิบเงินเดือนของ นี ที่วางอยู่ด้วยกันยอดแสดงยอดสุทธิหลังหักต่างๆ อยู่ที่ 41,654.75 บาท
นี ที่กดดูยอดเงินในบัญชีเงินเก็บของเธอแล้ว ก็ถอนหายใจออกมา คิดในใจว่ามันคงไม่พอแน่ๆ เธอจะทำยังไงดีในสถานการณ์นี้ ครั้นจะไปกดเงินในวงเงินบัตรเครดิตที่เธอมีอยู่เพียงใบเดียว ที่มีวงเงิน 200,000 บาทมันก็วงเงินเต็มอยู่จนเธอต้องจ่ายแบบขั้นต่ำมาตลอดช่วงเกือบปีมานี้ ปีนี้ที่เธอต้องหมุนในบัตรทบไปทบมาเพื่อใช้จ่าย  นี ที่เป็นคนที่ไม่ชอบการต้องขอความช่วยเหลือใดๆจากใครนั้น เธอจึงเก็บปัญหาเรื่องพวกนี้ไว้ตั้งแต่หย่ากับสามีมาตลอด เธอพยายามจัดสรรเงินเก็บที่เธอมีจนไม่กระทบมาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาได้อย่างยากลำบาก แต่วันนี้ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว
นี ที่ตอนนี้หาทางออกยังไม่ได้ ช่วงสองสามวันก่อนเธอเคยถึงกับ ไปเสิร์ช ในอินเตอร์เน็ต คำว่า "รับงานSL" เลยทีเดียว แต่สุดท้ายเธอก็ไม่กล้าพอที่จะทำอะไรแบบนั้นลงไป เพราะตั้งแต่เลิกกับสามีมา นี ก็ เลิกสนใจเรื่องพรรค์อย่างว่าในหัวสมองไปเลยด้วยความเหนื่อยหน่ายกับสิ่งเหล่านี้ เธอหันมาดูแลแม่และลูกสาวของเธอที่ต้องขาดพ่อไป อย่างเต็มที่แทน
จนมาถึงวันนี้ นี ก็กำลังคิดหาทางออกอย่างลำบากอยู่ อยู่ๆ น้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลลงมาผ่านแก้มทั้งสอง นี ที่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้วต่อให้จะต้องมอบจิตวิญญาณให้ใครเธอก็คงจะทำแล้ว แล้วเธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเปิดสมุดรายชื่อเลื่อนไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ชื่อ

.
.
.
.



เวลาล่วงเลยผ่านไปจนเกือบห้าทุ่ม นี ที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น
"กริ้ง..กริ้ง..กริ้ง"
มันเป็นสายเรียกเข้าจากแม่ของเธอนั่นเอง นี ที่ได้ยินจึงลุกขึ้นหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมารับสาย
"ค่ะ แม่" นี เอ่ยทันทีที่รับสาย
"นี ยังไม่กลับหรือลูกเห็นออกไปแต่สาย ไม่ได้เป็นอะไรนะ" แม่ของ นี เอ่ยถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
"อ้อขอโทษค่ะแม่  นี ก็ลืมไปเลย เอ่อ นี ลืมบอกแม่ไปเลยเผอิญนึกได้ว่ามีงานด่วนเลยเข้ามาทำที่บริษัทน่ะค่ะ เอ่อเดี๋ยวลูกจะกลับแล้วแหล่ะ"  นี เอ่ยพูดโกหกแม่เธอไป ก่อนเธอจะเอ่ยต่อ
"แม่ อันดา นอนแล้วใช่ไหมแม่"
"ใช่ จ๊ะ ตั้งแต่สามทุ่มแล้ว" แม่ของ นี เอ่ยบอกลูกสาวของเธอไป แล้วสองแม่ลูกก็วางสายไป
.
.
.
.

งานn nvip ต้องมาแล้ว

ใครจะช่วยเธอได้บ้าง

ความจำเป็นคนเราไม่เท่ากัน ดังนั้นทางออกไหนที่ทำให้รอด ไม่เดือดร้อนคนอื่นก็ต้อองทำ

รายจ่ายเยอะอยู่ ต้องหาคนดูแลจริงจัง

หวังว่าคนที่ช่วยได้จะไม่โหดร้ายเกินไป

ชีวิตของคนทำงานประจำ .. ต้องหาทางตัดค่าใช้จ่าย ...

นีเริ่มขายของแล้ว

เจอทางตันแบบนี้ นีคงต้องยอมแล้วหล่ะ ไหนจะลูก ไหนจะค่าใช้จ่ายอีก

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนมีดีในตัวเอาออกมาใช้ซะ

เป็นเหตุผลที่ได้หลายอย่างพร้อมกัน

นีเดินทางมาจนถึงทางแยกที่ต้องตัดสินใจแล้ว ว่าจะเลือกทางใด

มีใครช่วยเธอได้บ้าง คงต้องยอมตัดสินใจแล้ว