ต่อจากตอนที่แล้ว พอเข้าใกล้เขตหมู่บ้านอยู่ดีๆเราก็มองเห็นน้องกุมาร ตอนนั้นคือรู้เลยว่า ตัวชาเป็นยังไง ขยับไม่ได้เป็นยังไง และ พูดไม่ออกคืออะไร น้องกุมารคือ นั่งข้างๆเราเลย แล้วที่น้องพูดว่าพี่สาวเห็นหนูเหรอ.. ทุกวันนี้เรายังลืมไม่ลงเลย

ตอนนั้นคือมอง ๆ แล้วตัวแข็ง ตาแข็ง ลิ้นแข็งไปหมด น้องนั่งกอด.อก แล้วบอกว่าเห้อ ๆ ๆ นี่ขนาดหนูมาดีนะเนี่ย พี่สาวยังตัวแข็งขนาดนี้เลย เห้อ แล้วโอ้โห โดนผีเด็กเห้อใส่ แต่ใจตอนนั้นคือโหวงมาก

จนพี่แมนเห็นเราผิดปกติมั้งเลย ถามเห้ยไอ้หมิวเป็นอะไร เขาถามอยู่ 3 4 ครั้ง จนน้ำเสียงเริ่มดังขึ้นเราเลย ได้สติกลับมา 100 %  เราก็ฮือออออ พี่แมนนนน พี่แมนเขากระโจนจากเบาะข้างคนขับ มานั่งกอดเรา แล้วถามเห้ยเป็นไร ๆ ๆ


ตอนนั้นเหมือนอีเจมส์จะขับรถจอดข้างทาง เพราะรู้สึกรถเหวี่ยงๆ อีเจมส์ถาม หมิวเป็นไร พี่แมนก็พยายามเรียกสติเรา ไอ้หมิว ไอ้หมิว ตอนนั้นเรากอดพี่แมนแน่นเลย   เราบอก น้องเห็น... น้องเห็นน้องกุมาร พี่แมนก็กอดแน่นเลย แล้วถามตาฝาดรึเปล่า เราส่ายหัวงึ้กๆๆๆ แล้วอยู่ดีๆ อีเจมส์ก็บอก เอ่อไม่ได้ตาฝาดหรอก...  กลิ่นดอกไม้ลึ่มเลย


เออ.. แล้วพอเราได้สติจริงๆมเราก็ได้กลิ่นดอกไม้.. แบบ กลิ่นป่าๆ เลยอ่ะ พี่แมนก็บอกว่า ถ้ากลิ่นดอกไม้มาก็ไม่ได้มาร้ายหรอกไอ้หมิว...  ยอมรับว่าตอนนั้นกลัวจนลืม ต้องให้พี่แมนกับอีเจมส์ดึงสติ เราก็อื้ออ.. น้องไม่เป็นไรแล้ว


พี่แมนค่อยๆคลายอ้อม.กอด.ออก เราก็อืออ ลืมตามาเหมือนเดิม คิดในใจเดี๋ยวก็คงเหมือนในหนัง ในละคร ที่ว่าพอมองอีกครั้งก็จะหายไป แต่ไม่ใช่เลย เพราะน้องนั่งอยู่ข้างๆอีเจมส์ แล้วมองมาที่เราด้วย


เราก็บ่นเลย ฮือออ ยังไม่ไปอีก พี่แมนบอกห๊ะ ! ยังอยู่เหรอ เรามองหน้ามุ่ยๆมแล้วบอกอื้ออ อยู่ข้างๆอีเจมส์อ่ะ คือโอเคไม่ได้มาแบบเละๆเทะๆ แต่.. แต่ผีอ่ะ ผีเข้าใจไหมทุกโค๊นนนน


แล้วอีเจมส์ก็พูดขึ้นมา... อย่าบอกนะหมิว ว่าอยู่ข้างๆเจมส์อ่ะ เราก็พยักหน้าอื้อๆๆ อีเจมส์มองไปข้างๆ แล้วบอกว่า เห้ออ ก็ว่าอยู่กลิ่นดอกไม้นี่มาฟุ้งเชียว อีเจมส์พูดแค่นี้แล้วขับรถแล่นออกเลย เราก็ถามนะว่า อ้าวอีเจมส์ถามแค่เนี่ย


อีเจมส์บอกก็แค่นี้แหละ แล้วน้องก็หัวเราะ น้องบอกว่าพี่เจมส์จิตแข็งใช้ได้เลย น้องหันมามองเราแล้วบอกพี่สาวอ่ะกลัวไม่เข้าท่า พี่ตะวันอ่ะกลัวแค่แปปเดียว จากนั้นก็ไม่กลัวอีกแล้ว เราก็บอกว่า แล้วใครจะไปปรับตัวได้แบบพี่ตะวันของใครบางคนล่ะ นี่เจอผีนะก็ต้องตกใจสิ่ พี่แมนก็ถามว่าพูดกับน้องมันเหรอหมิว เราก็บอกอื้อ พี่แมนก็ถอนหายใจแล้วบอกอื้ม แล้วพอหันไปข้างหน้า น้องก็หายไปแล้ว แต่แว๊ปมาอยู่เบาะหลัง


น้องบอกว่า อ่ะโถ่เอ๊ย นี่หนูอยู่ด้วยตลอดทางยังจะตกใจอีก เราแบบใจนึงก็อยากหันไปตามเสียง แต่อีกใจนึงก็ฮือออ ผีอ่ะผี  น้องบอกว่า พี่ใบปอไม่เห็นกลัวหนูเลย โอ้โห ดูผีเด็กพูด เราหันควั่บเลย ก็เห็นน้องนอนไหว่ห้างกระดิกเท้าด้วย


อื้อหือ อยู่ดีๆก็เอ่ยชื่อใบปอ เราก็เลยบอกไรใบปอไร เกี่ยวไร น้องลุกมานั่ง ตอนนั้นเราก็สะดุ้งเลย พี่แมนมองเราแล้วบอกอ่ะเต็มที่ไปเลย เราหันไปมองน้อง น้องบอกว่าพี่สาวก็เคยเห็นหนูนี่นา จะมากลัวอะไรอีกกก ซึ่งพอมองดีๆแล้ว เราเคยเห็นน้องมาก่อนจริงๆ

ก็ที่โรงพยาบาลไง ตอนเรากับพ่อไปเยี่ยมไอ้ลิงบ้า เราเห็นเด็กคนนึงเดินมากับผู้หญิงก็ต้องคนนี้แหละ และพอรวบรวมสติได้ กลิ่นตอนนี้คือใช่เลย กลิ่นดอกไม้กลิ่นพวกสมุนไพร เราพยายามใจเย็นๆ คือมีผีนั่งอยู่ในรถด้วย แล้วเห็นคาตาเลย

น้องบอกว่า นี่เข้าเขตหมู่บ้านแล้วนะพี่สาว จะเห็นหนูก็ไม่แปลก เราก็เลยถามอีเจมส์ว่าถึงเขตหมู่บ้านแล้วเหรออีเจมส์ เจมส์บอกอื้มใช่ พอพ้นดงต้นสนเมื่อกี้ก็จะดจ้าเขตหมู่บ้านแล้ว รู้ได้ไงอ่ะ อีเจมส์ถามนะ แล้วแปปนึงก็ อ่ออื้มๆ มีคนบอกอ่ะดิ้


คืออีเจมส์ดูไม่ได้ตกใจ ดูปกติมากๆอ่ะ แล้วพอรถยิ่งแล่นไปเรื่อยๆบ้านคนก็เริ่มน้อยลง น้อยลง คือน้องยังอยู่นะ น้องก็เล่นกุ้กๆ กั้กๆ อยู่หลังรถ พี่แมนก็นั่งนิ่งเลย คือจะอธิบายสถานการณ์แบบนี้ยังไง

มนุษย์สามคน นั่งอยู่บนรถ และ ผี นอนเล่นอยู่เบาะหลัง แล้วมันมีช่วงนึงทางบีบมาเป็นเลนเดียว คือพูดไปก็เข้าพลอตหนังผีอ่ะ ตอนนั้นคือรอบๆ ต้นไม้ก็เยอะมากกกก บังแสงอาทิตย์ที่สาดส่องมาได้เป็นระยะๆ แล้วตรงนั้นน่ะ คือแสงก็หรี่ๆ คือรอบๆ สว่างนะ แต่ตรงที่รถเราแล่นผ่านอ่ะ ต้นไม้เยอะมากๆ ทำให้แสงก็เบาบางลงไปเยอะ

อยู่ดีๆ อีเจมส์ก็ชะลอรถแล้วขับแนบข้างทางและจอด... แปปนึงก็ขับไป เราถามอีเจมส์หยุดรถทำไม แล้วมันเป็นคำตอบที่คลาสสิคมากๆ เพราะได้ยินมาจากเรื่องเล่าหลายๆเรื่อง

อีเจมส์ตอบว่า ' รถใหญ่ สวนมาอ่ะ เลยหลบ ' ... ไอ้บ้าาาาา อีบ้าาาาา รถใหญ่ที่ไหนสวนมา ไม่เห็นเลย ตอนนั้นคือทุกคนเงียบเลย เรามองพี่แมน พี่แมนก็บอกว่าไปต่อเถอะเจมส์ใกล้ถึงแล้วหนิ อีเจมส์ก็บอกได้ครับพี่แมน ตอนนั้นเรารู้เลยว่า บรรยากาศ ความจริงจัง ความตึงเครียดมันทวีเพิ่มขึ้น

เราก็ถามน้องนะว่า ทำไมอยู่ดีๆพี่ถึงมองเห็นเราล่ะ น้องก็ตอบว่าส่วนนึงเพราะของที่ย่าให้ติดตัวไว้แหละพี่สาว อีกอย่างคงเพราะเข้าใกล้บ้านของหนูแล้วอ่ะ เราก็หืม.. หมู่บ้านเหรอ น้องบอกครับพี่สาว พี่ตะวันก็อยู่นั่นแหละ เราก็ถามน้องว่าแล้วพี่ตะวันกลับมาหมู่บ้านอ่ะทำอะไรบ้าง น้องบอกว่าเยอะแยะมากมายรอไปถามพี่ตะวันเองแล้วกันหนูไม่อยากสปอย


เราฟังแล้วร้องเห้ยเลยนะ เดี๋ยวๆ นี่ไปหัดเรียนรู้คำพวกนี้มาจากไหน น้องก็นั่งจ้องเรา คือเราก็หวั่นๆนะ น้องบอกว่าพี่ตะวันเขาสอน โห เราก็ถามว่าไอ้ลิงบ้าสอนอะไรมั่งเนี่ย น้องบอกเยอะแยะมากมาย พี่ตะวันอ่ะเป็นคนเก่ง ปรับตัวเข้ากับอะไรก็ธรรมชาติไปโม๊ดดดดด


เราก็บอกโอเคพี่ตะวันเก่งไปหมดแหละ ตอนนั้นพี่แมนก็นั่งข้างๆเราแล้วก็ถามนะว่า น้องมันบอกว่าไงบ้างไอ้หมิว เราก็หันไปข้างหลังก็คือ ถ้าไม่รู้ว่านั่นคือผีเด็ก เราก็คงคิดว่าแค่เด็กตัวน้อยๆ นอนเล่นอ่ะ คือลบภาพความคิดที่เห็นในละครไปเลยอ่ะ ที่ว่ากุมารต้องใส่โจงกระเบน มีสร้อยสังวาลย์สะพายไขว้เหมือนกากบาท ที่สำคัญหัวจุก คือลืมไปเลยตอนนั้น

เพราะว่าน้องมาแบบปกติมาก แต่แค่เสื้อผ้าทั่วไปและที่น่าแปลกใจคือ อื่มม น้องใส่ชุดแบบไปรเวทเลย ชุดปกติทั่วไปนี่แหละ ซึ่งก็พอจะอนุมานได้ว่าเป็นเสื้อผ้าจากการได้รับ คือเรื่องนี้เราก็ไม่แน่ใจเลย ใครมีความรู้ทางด้านนี้ก็ช่วยบอกบุญที เอาล่ะเสื้อผ้าน้องปกติ ก็เพราะคงได้อยู่กับย่าหอมได้บุญเรื่อยๆนั่นแหละมั้งนะ

น้องก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมา แล้วแปปนึงน้องก็สะดุ้งตัวขึ้นมานั่งแล้วหายแว๊ปไปต่อหน้าเลย เราก็ร้องเห้ย !!!!!  พี่แมนก็ตกใจถามมีไรไอ้หมิว เราก็บอกน้องหายตัวไปแล้วพี่แมน แล้วพอมองไปข้างหน้า เราเห็นเด็กคนนึง เราร้องอีเจมส์ระวัง แต่ว่ามีเสียงๆนึงดังขึ้นมากังวานเลยว่า อย่าหยุด

อีเจมส์เหมือนจะชะลอรถในตอนแรกนะ แต่เราก็ตัดสินใจบอกว่าอีเจมส์ขับต่อไปเลย แล้วอันนี้เล่าให้ใครฟังเขาก็ว่าเวอร์ แต่ว่าตอนนั้นที่เราเห็นอ่ะ พอใกล้จะถึงจุดที่เด็กคนนั้นยืนอยู่ น้องกุมารก็โผล่มากระโดดถีบ ย้ำนะว่ากระโดดถีบเป็นไรเดอร์คิ๊กเลย แล้วเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของเด็กอ่ะ ก็ดังลั่นทุ่งเลย


คือตอนนั้นรู้แล้วว่าไม่ใช่คนแน่ๆล่ะ แล้วแปปเดียว น้องกุมารก็แว๊ปมา เราก็ต้องใจสะดุ้ง น้องบอกฟู่วว สบายๆ เราก็หันไปหาน้องแล้วบอกว่าเมื่อกี้กระโดดถีบทำไม น้องบอกว่าก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไรหรอก ถ้าผ่านได้ก็อยากผ่านไปเลย แต่พี่สาวอ่ะเล่นทักไปแบบนั้น พวกสัมภเวสีก็รู้อ่ะดิ่ว่าพี่สาวเห็นอ่ะ อยากให้เกาะรถมาหรือไง


โอ๊ยยย อะไรเนี่ย เราก็เลยถามว่าแล้วถ้าไปที่หมู่บ้านต้องทำไง น้องก็บอกว่าห้ามพูดออกมาเป็นคำพูดแค่นั้นแหละ แต่ถึงบอกไปยังไงก็พลาดอยู่ดี เพราะงี้ไงย่าถึงให้หนูมาคอยดูแลเนี่ย เห้อหนูล่ะเหนื่อยใจแทนพี่ตะวันในอนาคตจริงจริ๊งงง ถ้าต้องมาคอยดูแลพี่สาวเนี่ย เราก็บอกพอเลยๆไม่ต้องพูดแล้ว แล้วอยู่ดีๆน้องก็บอกพี่สาวๆ เมื่อกี้ไรเดอร์คิ๊กสวยป่ะล่ะ เราก็บอกเห้ยย เดี๋ยวๆไปเรียนรู้คำพวกนี้มาจากไหน น้องก็บอกว่า....พี่ตะวันสอน


แล้วตอนนั้นอีเจมส์ก็พูดขึ้นมาว่าจะเข้าหมู่บ้านแล้วนะ แล้วตอนนั้นบรรยากาศเปลี่ยนไปเลย อยู่ดีๆน้องก็พูดขึ้นมาว่าพี่สาว บอกให้พี่เจมส์ขับไปอีกทาง เราก็ห๊ะ น้องบอกเร็ว !  เราบอกอีเจมส์น้องบอกให้ขับรถไปอีกทางเดี๋ยวนี้ แล้วอยู่ดีๆอีเจมส์ก็หักพวกมาลัยเลย ไปอีกทางทันที เราก็แทบจะหัวทิ่ม


แล้วอีเจมส์ก็ขับรถต่อไปเลย และเพิ่มความเร็วด้วย อีเจมส์ถามว่าน้องว่าไงต่อ น้องพูดสวนไปทันทีว่า บอกพี่เจมส์ว่าให้เขาหน้าหมู่บ้านเลย ตอนนี้เข้าทางนั้นไม่ได้แล้ว เราก็รีบพูดว่าอีเจมส์น้องบอกให้เข้าทางหน้าหมู่บ้าน อีเจมส์บอกโอเค แล้วก็บึ่งรถไปเลย ตอนนี้ข้างทางเริ่มมีแต่ต้นไม้ เริ่มเห็นภูเขา เรียกได้ว่าใกล้มากๆแล้ว


ขับรถข้ามสะพานปูนก็มีแม่น้ำไหลผ่าน แล้วพี่แมนก็พูดว่าเข้าทางเดิมไม่ได้เหรอ เราก็หันไปมองน้อง น้องบอกว่าวันนี้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมย่าถึงจงใจให้พวกพี่สาวมาวันนี้ เราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น น้องพูดว่าพี่สาวฟังหนูนะ จนกว่าจะเจอย่าที่บ้าน ถ้าเจอใครก็ห้ามทัก เจอใครก็ห้ามตอบโต้ ถ้ามันสุดจริงๆ ให้มองพื้นไว้ แล้วพี่สาวจะรู้เอง


เราก็งง คืออะไรมองพื้นอะไร น้องบอกว่าแต่ไม่ต้องห่วงย่าให้หนูมาคอยดูแล หนูอาละวาดได้เต็มที่อยู่แล้ว เราก็หาอะไรเนี่ย แล้วตอนนั้นเราก็เอะใจกับคำของน้องขึ้นมานะ เราถามพี่แมนบนรถมีปฎิทินตั้งโต๊ะไหม พี่แมนเอี้ยวตัวหยิบมาให้เรา แต่ว่ามันเป็นธรรมชาติของคนอ่ะเนอะที่หยิบมาแล้วจะมอง


พี่แมนหยิบแล้วก็มอง ซึ่งเขาก็หันมามองเราทันทีพร้อมกับยืนปฎิทินให้ ตอนนั้นมองเห็นชัดคาตาเลย วันพรุ่งนี้มีรูปพระพุทธรูปสีแดงอยู่ในช่อง นั่นคือพรุ่งนี้เป็นวันพระ เพราะฉะนั้นวันนี้ก็คือ.... วันโกน
 

วันปล่อยผี อิอิอิ

น้องกุมารเจ๋งจริงๆ

าวันนี้แสงว่าจะมีพวกมาต้อนรับเยอะเลยนะ
แล้วให้หมิวมาเพื่ออะไร

มาวันไหนไม่มามาวันโกน ของแรงซะด้วย หรือย่าจะสอนเจ๊หมิงทีเดียวว

พึ่งเจอมาก้ยังอยากดูนั้นดูนี้ได้นะครับคุณหมิว

วันปลดปล่อยพลัง 55555

เปลี่ยนภาพกุมารจากเรื่องอื่นไปเลย

เทพโทนตอนนี้อาร่าจับมากงี้ต้องเจอเรื่องหนักจัดเลย ขอบคุณครับ

พาหมิวเข้าหมู่บ้านวันโกน

เหมือนดวงจะสมพงษ์กับวันโกนจริงๆ ได้ลุ้นตลอดเลย

อื๊มหืมวันโกนซะด้วยยย

มาวันโกนพอดี

เจ้หมิวจิตสัมผัส กับ เจ้ากุมารอินดี้  คนที่เหวอน่าจะเป็นพี่แมน    ไม่รู้ถึงการสื่อสาร แต่ ก็ รับทราบ ในสิ่งที่มองไม่เห็น

   เชื่อหนู หนูเรียนมา

วันโกนแรงกว่าวันพระอีกนะ ถือเป็น 'วันปล่อย' ส่วนวันพระเป็นวัน 'เรียกกลับ'

เรื่องเสื้อผ้าของ 'วิญญาณ' อันที่จริงหากเขามีพลังมากการเสกชุดที่อยากสวมใส่โดยมีแบบอย่างไว้ลอกเลียนมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่บางคนอยากจะทำให้มั่นใจจะถวายเสื้อผ้ากับพระสงฆ์พร้อมชุดสังฆทานก็ทำได้เช่นกัน ส่วนเรื่องขนาดไม่ต้องกังวนเขาปรับแก้ของเขาได้ วิญญาณเติบโตได้ตามอายุขัย และไม่ได้น่ากลัวอย่างที่หลายคนคิด ก็แค่..บางตนมันซนแล้วก็อาฆาตมากไปหน่อยน่ะ

เอาจริง ๆ เวลาไปต่างถิ่นต่างที่รู้จักเก็บปาก ระงับความสงสัยจนกว่าจะแน่ใจว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ปลอดภัยแล้วค่อยพูดออกมาจะดีกว่า เป็นการป้องกันไว้ก่อน อย่าปล่อยให้ต้องแก้ไขเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว...