อ้างถึง
เพ้อกันต่อ ไครรู้ตัวว่าไม่ชอบแนวนี้ผ่านได้เลยค่ะ  พิมผิดเยอะ ขออภัยน้า

เป็นแนวบันทึกแบบเล่าเรี่องราวไห้ฟัง เจออะไรมา รู้สึกยังไง แบบไหน 
มันเป็นความทรงจำของคนๆเดียว เล่าแบบไม่ประติดประต่อ นึกตรงไหนได้ก็เพ้อไปเรี่อยๆ


ปกติเรี่องนี้ก็เขียนงงๆอยู่แล้ว ถ้ายังไม่ได้อ่านตอนต้นๆ ไปย้อนอ่านก่อนนะคะ ไม่งั้นจะยิ่งงงค่ะ


>>>

บันทึกรัก ในจินตนาการ 50.....ให้ น้า ช่วย ใหม... เวลาที่ผ่านไป 30นาที(เป็นเวลาในการดำเนินเรี่องในตอนนี้นะคะ)
 
แว่นดึงกางเกงขึ้นยกชายเสื้อขึ้น ปาดน้ำตาเช็ดปากจมูก เก็บแว่นตาขึ้นมาใส่ ผมขอโทษครับน้าเมล ถ้าน้าไม่ต้องการผมจะไม่บังคับ
ผมไม่มีวันทำร้ายน้าครับ ผมลืมตัวครับผมขอโทษจริงๆ เด็กน่ารักคนนึง รักและหลงใหลในตัวเมล ยอมแลกทุกอย่าง แม้กระทั่งอนาคต
กับการได้เอาเมลทีเดียว เทียบกับคนที่เมลอยากจะให้เขาเอาใจจะขาด แต่เขาก็ไม่สนใจ คิดแล้วก็ห่อเหี่ยวหัวใจ......เมลถอนหายใจ
ลุกยืนขึ้น...................น้าครับ.........ผมจะรอครับ........ต้องมีสักวัน..........ที่น้าจะยอมให้ผมเอง...........โดยที่ผมไม่ต้องผืนใจน้า........
....ผมจะเผ้ารอวันนั้น................... ผมจะไม่ทำจนกว่าน้าจะสั่งให้ทำครับ อะ............อะไรนะแว่น............. แว่นพูดว่าอะไรนะ
ปากเมลสั่น มือไม้แทบอ่อนแรง ............................ ผู้ชายตระกูลนี้มัน เป็นแบบนี้ทุกคนเลยหรอไง นี่มันมาทางสายเลือดงั้นหรือ
ภาพความทรงจำอันแสนตื่นเต้นหวานชื่น ผสมปนไปด้วยรสเร้าใจและเสียวซ่าน ผุดขึ้นมาราวกับกับมันพึ่งเกิดขึ้นเมือวาน

คิดแล้วหัวใจเมลเต้นตุบๆ เหมือนถูกหนุ่มมาจีบ ใจมันสั่น.............หัวใจเต้นแรง ตุ้บ...ตุ้บ.........ตุ้บ............. จนรู้สึกถึงเต้านมที่กระเพื่อม
ตาม ขนลุกชันปากร่องหอยตอดตุบๆ อยากให้ควยแข็งๆโปนๆนั่นแยงเข้ามาในรูหีตอนนี้ อยากให้มันยัดเข้ามาตอนนี้ อยากน้ำแตกคาควย
ของเด็กคนนี้ ยิ่งคิดปากหอยยิ่งเกร็งตุบๆๆๆๆๆ น้ำเงื่ยนไหลซึมออกมา มันจะเสียวแค่ไหนนะ ถ้าโดนแว่นเย็ดตอนนี้ตรงนี้ อืมมมมม
เมลครางเบาๆในคอยืนเบียดขาเข้าหากัน เพี่อบรรเทาความเงียน เมลก้มลงจะดึงกางเกงในขึ้นมา แต่มันเลอะไปหมดแล้ว  ได้แต่ม้วนมันใส่
ไว้ในกระเป๋า แว่นยังยืนมองเมลไม่ละสายตา เขากัดฟันแน่น มือสั่นเบาๆ ช่วยปัดเศษใบไม้ที่ติดตามตัวเมลออก พยายามปัดให้โดนอยู่แถว
ก้นแถวหน้าอก ยิ่งโดนตัวยิ่งรู้สึกวุบวาบเสียวแปลบไปหมด

น้าสวยจังเลยครับ ยิ่งใส่ชุดทำงานแบบนี้ยิ่งสวยมากๆ จริงๆแล้วน้าใส่ชุดไหนก็ดูดีไปหมด........... แต่เวลาน้าใส่กระโปรงจีบบานแบบนี้
มันทำให้ก้นน้ายิ่งดูสวยเด่นมากกว่าเดิมอีก......เฮ้อ......... ไม่ได้ยินคำหวานๆแบบนี้มาพักใหญ่แล้วสินะ แว่นยืนจ้องมองเรือนร่างเมล
สองมือลูบไปมาพลางปัดเศษใบไม้ เห็นได้เลยว่าเขาอดกลั้นมากๆ ควยเขาแข็งตุงกางเกงอย่างเห็นได้ชัด อูยแว่น....แว่น..........ไปก่อน
นะครับ น้าอย่าโกรธแว่นนะครับ แว่นเหมือนหน้ามืดไปจริงๆ ตอนนี้ปากร่องหอย มีน้ำเยิ้มฉ่ำไหลปริ่มออกมาจนเมลรู้สึกได้ ยิ่งไม่มีกางเกงใน
ซับไว้แบบนี้ เมลอดกังวลไม่ได้ว่ามันจะไหลเยิ้มลงมาตามหน้าขา

แว่นเดินตัวเอียงแปลกๆ มือดึงเป้ากางเกงยืดออก เป็นอะไรทำไมเดินแบบนั้นลล่ะ เอ่อ.......ผมไม่อยากไห้กางเกงมันโดนหัวครับ มันจะสียิ่งเจ็บ
 ตอนนี้ยิ่งปวดอยู่ด้วย ปวดอะไรแว่น..... ปวดควยครับ ปวดไปถึงไข่เลย เจ็บมากไหมแว่น.......... เจ็บมากครับ ไม่เป็นไรครับ ผมทนได้
เดี๋ยวไปชักว่าว สักน้ำสองน้ำก็คงดีขึ้นครับ จ้ะ........ เดิน......... ดีๆนะแว่น เมลเดินตามแว่นไปห่างๆ ในใจคิดว่าถ้าคุณอาว่างอยู่ จะทำยังไง
ถึงยั่วให้คุณอาพาขึ้นห้อง ไปกระแทกให้น้ำแตกสักทีจะได้หายหงี่ คิดไปเดินไปพลาง ออกมาจนถึงทางเข้าออฟฟิด คุณอาเปิดประตูสวน
ออกมาพอดี "เมล เดี๋ยวอาไปดูงานที่........ แปปนะ ช่างมันแก้กันไม่ได้ ไม่รู้อะไรพวกนี้" ให้เมลไปด้วยไหมคะ "ไม่ต้องๆ แค่ไปชี้จุดให้
พวกช่างมัน" เมลอยากไปด้วยอะค่ะ..... "อาจะไปรถคนงาน ไม่เกินสองชั่วโมงก็กลับแล้ว เมลกลับไปรอที่บ้านก่อนเลยก็ได้" ค่ะ..........เฮ้ออออออออออ

คุณอาออกไปเมลก็ขับรถกลับมาบ้าน ระหว่างทางหน้าเมลร้อนวาบๆ ส่องกระจกดูหน้าแดงมาก...แก้มแดงๆเลย....... เงี่ยนจัง เห้อ.........คุณอานี่น้า...
... ถึงบ้านยังไม่ทันได้เปิดประตู ไล....ไล....ไล..... น้าครับ น้าเมล น้ำไม่โกรษ ผมจริงๆใช่ไหมครับ อืม....ไม่โกรษ น้าอยู่ไหนแล้วครับ อยู่บ้านแล้ว
...........แล้วแว่นอยู่ไหนละ............ ผมอยู่บ้านแล้วครับ....... อืม..... แล้วเป็นไงบ้างหายเจ็บยัง............. ยังครับ ทำไมไม่ชักว่าวละ ............... ครับ...
....... ชักแล้วมันไม่ออกครับ..................... ไม่เป็นไรครับ ผมทนได้ครับ ขอแค่น้าไม่โกรษผมครับ............ ผมขอโทษครับ......... อืมไม่เป็นไร.....
ไม่มีข้อความต่อมา เมลนั่งที่โซฟารับแขก มองข้อความนิ่งค้างอยู่แบบนั้น มันเป็นช่วงเวลาเพียงแค่ไม่กี่นาที แต่ในห้วงความคิดของเมลนั้น มันเนินนาน
ราวกับหลายชั่วโมง ความรู้สึก สงสาร เอ็นดู มันระคนกันไปหมด ก่อนที่จะตัดสินใจ กดพิมพ์ข้อความ สั้นๆ สี่คำ แล้วก็นั่งมองข้อความในมือถืออีกสักพัก
แล้วก็กดลบไปหลายรอบ ก่อนจะพิมพ์มันอีกครั้ง กดติ้กส่งข้อความ ด้วยหัวใจที่เต้นแรงแบบที่ไม่รู้สึกมานาน ................ให้ น้า ช่วย ใหม.................


อึ้มมมมม เสียงโซฟาดังออดๆๆๆๆๆๆๆๆ ตามแรงกระแทกลงมา เบาแว่นนนน เบาาา อึ้มมมม เมลอดเสียวตามไปด้วยไม่ได้ ตาเมลก็มองไปที่จอกล้องวงจนปิด
เพี่อดูรถที่จะเข้ามาจากหน้าประตูบ้าน ยิ่งแว่นซอยก็ยิ่งเสียว ยิ่งเสียวขึ้นๆ  อูยยยยยยยย น้าครับบ
บบบบบ แว่นนนนๆๆๆๆๆๆๆ ซี้ดดดดดแว่นจะแตกแล้วครับบบบบ อูยยยยยยยน้าาาาาาาาาาาา ครับบบบบบบบบบ แตกมาจ้ะ...แตกมาเลยยยย แตก
ได้เลยยจ้ะะะะะะ โอยยยยยยยย น้าเมลลลลครับ........... โอยยยยยยย น้าาาาาาาสวยยยยยยสวยยยยที่สุดดดดดด น้าาาาครับบบบบซี้ดดดดดดเสียว
วววครับบบบบ ซี้ดดดดดดด