🧡 XONLY 🧡

จากตอนที่แล้วหลังจากเดินเล่นกันที่ทางเดินกลางทุ่งนา พวกไอ้ลิงก็พากันวิ่งกลับมาที่บ้าน พอเราเดินตามมาก็เห็น ยืนทำอะไรอยู่ที่ต้นไม้ พอเดินไปดูก็เห็นไอ้ลิงกำลังปีนต้นไม่อยู่

ง้ะ ! ทำไรอ่ะไอ้ลิงบ้า คุณเปิ้ลกับคุณปริญยืนเท้าเอวแหงนหน้ามองแล้วบอกว่า เอานู่นด้วย นี่ด้วย ไอ้ลิงบอกโห ใจเย็นดิ่คร๊าบ ไม่ได้เอาย่ามขึ้นมาหยิบอะไรมาให้ผมใส่หน่อย ตอนนั้นพี่แทมก็เดินมาเอาย่ามสะพายมาให้ ไอ้ลิงก็ไต่ๆลงมาตรงกิ่งสุดท้ายแล้ว ห้อยตัวแบบนี้เลย


มือนึงจับกิ่งใหญ่ๆไว้ อีก 2 เท้าทำลักษณะนี้เลย เหยียบต้นไม้ไว้ อีกมือนึงก็ยืนของที่เก็บลงมาแล้วเอาย่ามขึ้นไปสะพายบ่า แล้วปีนขึ้นไปใหม่ คุณปริญบอกอื้อหือแรงแขนดีจังวะนั่น คุณเปิ้ลบอกแหม ก็ธรรมดาป่ะพี่ปริญ เราก็มองๆแล้วถามว่าอะไรเหรอคะคุณเปิ้ล

คุณเปิ้ลยกมานิดนึงแล้วบอกว่าใบขี้เหล็กน่ะ เอามาลวกกินน้ำพริก เราก็คิดในในโห เก็บแบบนี้เลยเหรอ คุณปริญบอกโทนเดี๋ยวไปปีนเด็ดสะเดาด้วยนะ ไอ้ลิงตะโกนลงมา คิดตังส์นะ คุณเปิ้ลบอกโห ! ต้นก็อยู่ในบ้านจะคิดเงินอะไรอีก เร็วๆพี่จะเอาไว้กินตอนเย็น

ไอ้ลิงก็คร๊าบๆๆ ใครจะไปคิดตังเจ๊เปิ้ลกันล่ะ แล้วก็เหยียบไปกิ่งนั้น กิ่งนี้ เด็ดยอดใส่ยาม แปปนึงก็โดดลงมา ตุ่บๆ แล้วย่อตัวเหมือนลดแรงกระแทกจากน้ำหนักตัว แล้วก็ยื่นยามให้คุณเปิ้ล แต่คุณแทมรับแทน แล้วถามไอ้ลิงบ้าว่าจะกินไรพิเศษเปล่า ไอ้ลิงบอกอะไรก็ได้ แต่ไม่เอากระเจี๊ยบ

คุณแทมก็บอกโอเคตามนั้น แล้วคุณเปิ้ลก็เข้ามาบอกอารายเนี่ย กินได้ทุกอย่างบนโลกยกเว้นกระเจี๊ยบ ไอ้ลิงบอกโห่ ผักเต็มบ้านไปเด็ดมาสักอย่างก็ได้ คุณเปิ้ลหัวเราะเลยตอนนั้นแล้วบอกโอเคๆ คุณเปิ้ลก็อื้มอย่างที่บอกแหละ ดูก็รู้ว่าคงไม่ใช่ผู้ชายแบบ 100 % อย่างที่เราบอก

สังเกตได้เลยว่าไอ้ลิงจะเรียกว่าเจ๊เปิ้ล แล้วดูเขาไม่ปิดบังอะไรด้วย และผู้หลักผู้ใหญ่ก็เหมือนไม่ได้จะมาสนใจหรือจับผิดอะไร คือทุกคนเคยป่ะแบบว่าเจอญาติมาแบบเนี้ย อุ๊ยอ้วนขึ้นเปล่า อุ๊ยผิวคล้ำขึ้นไหมเนี่ย อุ๊ย ๆ ๆ คือเป็นอะไรกัน เวลาเจอหน้ากันต้องพ่นอะไรลบๆออกมา

แต่คือรู้สึกได้ถึงความแตกต่างไงจากที่มาที่นี่ได้แปปเดียว ทุกคนถามแค่ว่าสบายดีนะ ยิ่งคุณอาร์มนี่แล้วใหญ่เลย เรียกคุณเปิ้ลว่าไอ้เปิ้ลแล้วดูเขาสองคนสนิทกันมากๆเลย ส่วนกรณีที่พ่อทศเรียกอาธารว่าอึ่ง อันนั้นก็เข้าใจได้พี่น้องคงมีชื่อเรียกกันนั่นแหละ แปปนึงไอ้ลิงบ้าก็ถามว่าเจ๊เปิ้ลเอาสะเดาไหมอ่ะ

คุณเปิ้ลบอกเอาๆๆ ไอ้ลิงบ้าก็เดินไปอีกต้นนึงแล้วก็ปีน อื่ออ ลิงจริงๆอ่ะปีนไวมาก แล้วก็เก็บๆ เด็ดๆออกมา รอบบ้านคือมีแต่ของกินจริงๆนะ พอเก็บจนพอใจไอ้ลิงบ้าโดดลงมาฟุ๊บ ลงไปม้วนตัวด้วยสองตลบ และเด้งตัวขึ้นมายืนเลย

คุณเปิ้ลบอกเอ้ ค่อยๆไต่ลงมาก็ได้มั้งกระโดดลงมาแบบนี้แล้วต้องกลิ้งกระจายน้ำหนักอีกเลอะเทอะหมดแล้วเนี่ย ไอ้ลิงหัวเราะ 555 แล้วบอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลยเจ๊เปิ้ล แล้วตอนนั้นคุณอาร์มก็บอกนั้นสิ่น้องชายพี่เก่งจะตายแล้วก็วางมือปุ้ปๆ ไว้บนหัวไอ้ลิงบ้า คือไอ้ลิงบ้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนะตอนนั้น

แล้วอยู่ดีๆคุณอาร์มก็พูดขึ้นมา เฮ้ยน้องชายจะว่าไปแล้วไม่ได้ไว้ผมทรงปั๊ป โปเตโต้แล้วเหรอ ไอ้ทรงรากไทรไหลถึงกลางหลังน่ะ ไอ้ลิงบอกก็ตัดแล้วไง คุณอาร์มบอกเอ๊าอะไรเนี่ย พี่บอกให้ตัดตั้งหลายทีทำไมไม่ตัดแล้วไหงตัดง่ายๆเลยล่ะ คือเราแบบกุมขมับเลย อะไรของพี่น้องพวกนี้เนี่ย แล้วตอนนั้นคุณเปิ้ลบอกอีอาร์มเสียงดังว่ะ

คุณอาร์มหันมามองโห นี่เรื่องใหญ่นะเว้ยไอ้เปิ้ลโทนมันตัดผมเฉยเลยอ่ะ ไอ้ลิงบ้าก็เลยบอกว่าผมต้องทำงานพี่อาร์ม ผมยาวๆมันไม่เรียบร้อยเท่าไร คุณอาร์มบอกนี่ไงๆ ตัดผมเฉยเลย ไอ้ลิงบอกอื้อหือพูดไม่เข้าใจจังเว้ยย แบบนี้คุยด้วยหมัดหน่อยมั้ยล่ะ คุณอาร์มบีบมือกร๊อกๆเลยแล้วบอกว่า เอาเด้ !!!  ลูกผู้ชายก็ต้องคุยกันสักตั้ง

คุณเปิ้ลบอกโอ้ยเอาอีกแล้ว ระหว่างที่คุณอาร์มกับไอ้ลิงยักษ์หงอคงกำลังทะเลาะกัน เสียงกระแอมเบาๆในลำคอ อึ่ อึ้ม ก็ดังมา แล้วพูดว่าคุณอาร์ม คุณโทน ทำอะไรกัน เราหันไปมองก็เห็นผู้หญิงมีอายุคนนึง ยืนด้วยท่าทางที่แบบพูดยังไง ดูเป็นทางการมากๆ

แบบว่ามือประสานกันที่ช่วงเอว หลังตรง มองตรง แล้วพอเราหันกลับไปมองที่ฝั่งไอ้ลิงคือ ไม่ถึงสองวินาทีด้วยซ้ำ ไอ้ลิงนั่งลงไปแล้ว แล้วยังดึงให้คุณอาร์มลงไปนั่งด้วย นั่งลงแบบคนญี่ปุ่นนั่งหรือที่เรียกว่า Seiza หรือ เซอิซะ ตอนนั้นคุณเปิ้ลไหว้สวยมากๆ แล้วพูดว่าสวัสดีครับป้าศรี

ป้าศรีโค้งนิดนึงแบบสง่ามากๆ แล้วพูดว่ายังงดงามทั้งกิริยาและวาจานะคุณเปิ้ล ต่างกับ 2 คนนี้อย่างสิ้นเชิง แล้วไอ้ลิงชิงพูดก่อนเลย พี่อาร์มเขาเล่นไม่รู้เรื่องครับป้าศรี คุณบอกบอกเอ้าเห้ย ! เราก็ คิดในใจป้าศรีไหนอี๊กกก คุณอาร์มบอกผมเปล่านะป้าศรี คุณป้าศรีเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วบอกว่า เล่นกันเหมือนเด็กๆเลยนะคุณอาร์ม คุณโทน ทั้งๆที่มีพิธีสำคัญรออยู่แท้ๆ

อ้าวว งงเลยเรา ตอนนั้นอีเจมส์กับพี่แมนเดินมา อีเจมส์สะดุ้งเลย พูดเสียงเบาๆว่าป้าศรี ! เราหันไปถามใครอ่ะอีเจมส์ อีเจมส์กระซิบบอกว่า ตอนเด็กป้าเขาเป็นพี่เลี้ยงให้พี่อาร์มน่ะ เพราะว่าน้าอรกับน้าเอก งานยุ่งมาก ป้าศรีเลยต้องคอยเลี้ยงพี่อาร์มน่ะ

ตอนนั้นป้าศรีหันมามอง แล้วบอกคุณเจมส์สบายดีนะ อีเจมส์บอกคร๊าบป้าศรีสบายดีครับ พ่อ แม่ก็สบายดีครับ ป้าศรีมองจนอีเจมส์ยังนิ่งน่ะ อีเจมส์บอกงั้นผมขอตัวไปทางนั้นก่อนนะครับป้าศรี แล้วอีเจมส์ก็ดันหลังเราเดินไปอีกทางนึง ซึ่งทางที่เรามาน่ะ พวกเขากำลังเตรียมมื้อเย็นกันอยู่ อีเจมส์ถอนหายใจฮู่วว จนพี่แมนถามเป็นไรวะน่ะ อีเจมส์บอกว่า ผมก็กลัวป้าศรีเหมือนกันนะพี่ เราถามว่าน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ  อีเจมส์ถามไม่เห็นเหรอหมิวไอ้โทนนิ่งไปเลยน่ะ

เราก็อืออ ตกลงป้าศรีเป็นใคร คำตอบคือ ป้าศรีเป็นคนสนิทของคุณอรและกับแม่ทิพย์ด้วย ตำแหน่งป้าศรีจริงๆเป็นหัวหน้าแม่บ้านของบ้านคุณอร อีเจมส์บอกอีกว่า เวลาแม่ทิพย์พาไอ้โทนไปเยี่ยมน้าอรที่บ้าน ก็มีป้าศรีนี่แหละที่คอยเลี้ยงคอยดู

เราก็หือ ? อีเจมส์ก็บอกที่พ่อเล่าให้ฟังคือแม่ทิพย์กับน้าอรสนิทกันมากๆ เวลาคุยหือปรึกษาอะไรกันก็ครึ่งวันเลยมั้ง เพราะงั้นป้าศรีก็เลยรับหน้าที่เลี้ยงไอ้โทนไปด้วยแล้วก็เลี้ยงคุณอาร์มด้วย เราบอกเอ๊างั้นถ้าบอกว่าโตมาด้วยกันก็ไม่เกินจริงอ่ะดิ่  ทั้งคุณอาร์มทั้งไอ้ลิงยักษ์นั่นน่ะ

อีเจมส์บอกก็ใช่ไง สองคนนั้นเหมือนโตมาด้วยกันเลยแหละ จะเริ่มห่างๆกันก็ตอนที่บ้านพ่อทศมีปัญหานั่นแหละ พี่แมนบอกหืมพี่ก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ย เราถามพี่แมนว่านี่พี่แมนไปสืบข้อมูลไอ้ลิงบ้ามายังไงเนี่ยถึงไม่มีข้อมูลเรื่องพวกนี้เลย พี่แมนบอกเห้ยๆ

ที่พี่สืบน่ะพี่สืบแค่ ชื่ออะไร อายุเท่าไร ทำงานอะไร และพื้นฐานครอบครัวเป็นยังไง แค่มีข้อมูลมาว่าเป็นชาวสวนก็ไม่ควรหาข้อมูลลึกกว่านี้แล้วป่ะล่ะไอ้หมิว อีเจมส์บอกนั่นก็แค่พื้นสุดๆแหละครับพี่แมน พี่แมนถามว่าแล้วเอ็งล่ะไอ้เจมส์สนิทกับพวกนั้นเหมือนกันรึเปล่า

อีเจมส์บอกว่าเอาตรงๆนะพี่แมนในบรรดาวงวานพี่น้องที่พ่อทศเขาสร้างไว้เนี่ย ผมกับไอ้โทนนี่สนิทกันน้อยที่สุดเลยแหละ เราก็ถามอ้าวทำไมงั้นน่ะ อีเจมส์บอกว่า พ่อไม่ให้มาเจอไอ้โทนเลยดิ่ จำเรื่องกระบองสามท่อนที่พ่อซื้อให้ไอ้โทนได้ไหมพี่แมน เราก็โหจำได้เลย เราถามว่าที่บอกว่าซื้อจากญี่ปุ่นป่ะ

อีเจมส์ตอบใช่ๆๆๆ แล้วก็พูดต่อว่านั้นน่ะเป็นของชิ้นเดียวที่ผมซื้อให้ไอ้โทนตั้งแต่เด็กๆเลยนะ แต่พ่อกับแม่น่ะเอาไปให้ผมไม่ได้ไป เราก็ถามว่าอ้าวทำไมอ่ะ พ่อก็บอกว่าด้วยตอนนั้นพ่อเขายังรับราชการอยู่ จะไปหาบ่อยๆก็ใช่เรื่องแล้วเหมือนพ่อเขาคิดอะไรไว้ต่างๆนาๆแล้วอ่ะ


อีกอย่างนะ ตอนแรกเจมส์ก็ไม่ได้อยากที่จะช่วยพ่อเท่าไรหรอกเรื่องไอ้โทนน่ะ แต่ก็อย่างที่บอกว่ามันเป็นแค่ไม่กี่เรื่องที่พ่อเขาขอไง เจมส์ก็เลยต้องทำตาดูไอ้โทนไว้ จะมาสนิทกันก็ไม่ถึงปีสองปีนี่เองตอนที่จ๋าได้เป็นพี่เทคของไอ้โทนอ่ะ  เราก็ถามขึ้นมาว่ามันจะบังเอิญไปป่ะเนี่ย อีเจมส์บอกก็นั่นน่ะสิ่ ตอนนั้นคุณแทมถือกาละมังเดินมา

อีเจมส์ก็รีบเข้าไปช่วยบอกเอามานี่พี่แทมมีไรให้ช่วยป่ะ พี่แทมมองแล้วบอกว่าไม่ต้องหรอก ให้แขกมาช่วยก็ยังไงๆอยู่ อีเจมส์บอกโหยแขกไรพี่แทม เอางี้ถ้ามีไรรีบบอกเลยนะ พี่แทมบอกโอเคๆ นั่งเล่นกันไปก่อนแล้วกัน แล้วตอนนั้นหมอทัตก็เดินมาแล้วบอกว่าแทม เดี๋ยวทำไก่อบฟางไว้ด้วยนะให้โทนมันน่ะ

พี่แทมบอกโอเคพี่ทัต หมอทัตมองมาที่พวกเราเขายิ้มๆและเดินไปพร้อมคุณแทม เรากับพี่แมน อีเจมส์ก็เลยนั่งลงแคร่ตรงนั้นแล้วก็หาเรื่องคุยกันต่อ ตอนนั้นก็กำลังนั่งคุยกันอยู่นั่นแหละ เราก็อื่มมม คือเราก็คิดเหมือนที่ตอนนี้คนอ่านหลายคนคิดนั่นแหละว่า... ทำไมใช้คำว่ากลับหมู่บ้านนะ คือคำว่า กลับบ้าน กับ กลับหมู่บ้าน  คือ Scale มันคนละเรื่องเลยนะ เราก็อื่มม อื่มมม กำลังเซ็งๆแต่ไม่กล้าถาม ไม่กล้าพูด


แต่ว่า คุณแทมกับคุณเปิ้ลเขาถือพวกมะลิเข้ามา นั่งลงข้างๆ แล้วถามว่าคุณหมิวเป็นอะไรน่ะ หน้าตามุ่ยๆแบบนั้น พี่แทมที่มาด้วยกันก็บอกนั่นสิ่ คิ้วจะชนกันอยู่แล้ว เราก็บอกเอ่ออ เอ่อออ คุณเปิ้ลก็บอกว่าถ้าสงสัยอะไรก็ถามได้เลยนะ อันไหนที่บอกได้พวกเปิ้ลก็จะบอกแน่นอน เราก็บอกอื่ม ค่ะ คือว่า..

ตอนนี้ไอ้ลิงนั่นหายป่วย ปู่เทียนใช้คำว่ากลับหมู่บ้าน อื่มม เราพูดแล้วก็ช่วยๆจัดพวกดอกไม้ พี่แทมมองหน้า แล้วหันไปมองที่คุณเปิ้ลแล้วบอก อ๋ออื้ม ก็พอเข้าใจได้ อาจจะดูแรงไปนะ แต่คุณหมิวเป็นคนนอกอาจจะยังไม่รู้ เราก็หืมอะไรเหรอคะ แล้วตอนนั้น มีคนเรียกพี่แทมให้ไปช่วย เขาก็ไป

เราก็อื่มม คุณเปิ้ลนั่งลงข้างๆเราแล้วถามว่าเจมส์ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังเหรอ เราบอกเปล่าค่ะ  คุณเปิ้ลก็บอกนั่นสิ่นะ เพราะเจมส์ได้รับมอบหมายให้จับดูโทนไม่นานนี่นะ คุณเปิ้ลบอกว่า สังเกตอะไรแปลกๆไหมตั้งแต่เข้าหมู่บ้านมา เราก็บอกอื่ออ ก็มีค่ะ เหมือนว่ามีคนเฝ้าตามจุดสำคัญต่างๆ แล้วจะมาบ้านย่าหอมก็มีคนเฝ้าตรงทางเข้า

คุณเปิ้ลบอกอื้มก็นะ ยายน่ะ.. ไม่สิ่ตระกูลของตาน่ะค่อนข้างพิเศษ ตระกูลของตา.. ทางปู่เทียนเหรอ เราก็จ้องรอฟัง คุณเปิ้ลก็บอกว่ารู้แล้วใช่ไหมว่าทางพ่อหรือปู่ของตาน่ะเป็นนายฮ้อยเราบอกค่ะรู้ค่ะ คุณเปิ้ลบอกว่าที่ฟังแม่ - คุณปราง - เล่ามานะ เหมือนว่าหมู่บ้านเนี้ย ตระกูลของตา – ปู่เทียน – เป็นคนบุกเบิก เป็นคนทำให้ที่ตรงนี้กลายเป็นหมู่บ้านขึ้นมาน่ะ


 

บอร์ดกลับมาปุ๊บ ก็ได้ติดตามเรื่องต่อปั๊บ ...

เจ๊หมิวต้องเก็บข้อมูลให้ละเอียดนะครับ ซุนวูว่าไว้"รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง"เสียงประกาศอิสรภาพ(ที่ไม่มีอยู่จริง)จะได้เบาลงบ้าง

บอร์ดกลับมา็ได้ ตามแจ๊หมิวต่อเลย ยกให่เป็นเบอร์ 1 ไปเลยครับ...

รอกันนานเลยครับ หมิวจะโดนอะไรไหม

ค่อย ๆทะยอยกันมามารวมตัวกันแบบนี้ พอจะเรียกได้ว่ากลับมาที่หมู่บ้านจริง ๆเป็นงานรวมญาติแท้ ๆ

ค่อยๆเปิดภูมิหลังเทพโทนทีละนิด​  สนุกครับ

วงศ์วาน​ว่านเครือ​โทนนี่กว้างใหญ่จริงๆ


เข้าเพจไม่ได้หลายวันแล้ว

รอฟังเรื่องราวมาตั้งนาน นี่แค่แย้มออกแค่บางส่วนรึเปล่านะ ตกลงตระกูลของโทนนี่คงไม่ธรรมดาแล้ว

คือเอาจริงๆนี่โทนยิ่งกว่ามาเฟียนะนี่ แต่ล่ะคนที่สนับสนุนยุ่งด้วยไม่ได้เลย

เป็นทุกอย่างแล้วครอบครัวเทพโทน

สรุปว่าโทนเขารู้หรือยังว่าเขาเป็นใคร

เข้ามาไม่ได้หลายวัน วันนี้เข้ามาเจอเรื่องที่รอ ดีจังเลย

สมแล้วที่เรียกไอ้ลิงปีนต้นไม้เก่งจริงๆ

กำลังรออ่านเลย มาแล้ว