🧡 XONLY 🧡

อ้างจาก: Ballz123 เมื่อ ธันวาคม 25, 2024, 04:34:40 หลังเที่ยงสวัสดีครับเพื่อนๆ 😊 ขอบคุณสำหรับทุกคอมเมนต์เลยนะครับ 🙏  ตอนนี้ผมกำลังหาเวลาว่างมาแต่งนิยายเรื่อยๆ บอกเลยว่าแต่งนิยายนี่ต้องใช้จินตนาการเยอะมากกกกก  ถ้าไม่มีอารมณ์นี่คือจบเลย แต่งไม่ออกจริงๆ 😅  แต่ผมจะพยายามหาเวลาว่างมาแต่งให้นะครับ  ส่วนเรื่องความยาว  ผมว่าประมาณนี้กำลังดีเลย  ถ้ายาวกว่านี้กลัวเพื่อนๆ จะรอนาน  จริงๆ ผมแต่งนิยายเป็นงานอดิเรกน่ะครับ แต่งไว้อ่านเอง แล้วก็อยากเอามาแบ่งปันให้เพื่อนๆ อ่านด้วย 😊  ยังไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพหรอกครับ 😅

พี่สาวที่รัก ตอนที่ 3

เขาได้ค้นพบความงามของส่วนโค้งเว้าที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าของเธอเป็นครั้งแรก ราวกับได้พบขุมทรัพย์ที่ซ่อนอยู่ในดินแดนลึกลับ ดินแดนที่เขาไม่เคยย่างกรายเข้าไปมาก่อน ความงามที่ลอดผ่านเนื้อผ้า ราวกับกล่องขุมทรัพย์ที่ถูกเปิดออก เผยให้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใน ทำให้เขาแทบหยุดหายใจ ทรวงอกของเธอเต็มอิ่มและได้รูปทรงภายใต้บราลูกไม้สีชมพูอ่อนที่ประดับประดาอย่างประณีต โค้งเว้าอย่างงดงาม ผิวเนื้อเปล่งปลั่งและเนียนละเอียด ยอดอกสีชมพูระเรื่อชูชัน ราวกับหยาดน้ำค้างยามเช้า ความงามที่ทั้งบริสุทธิ์และเย้ายวน ทำให้เขาไม่อาจละสายตาเหมือนต้องมนต์สะกด มันเหมือนกับเป็นตัวจุดชนวน เป็นประกายไฟที่จุดทุกอย่างให้ลุกโชน เผาผลาญความรู้สึกแบบเดิมๆ และสร้างความรู้สึกใหม่ที่รุนแรงขึ้นมาแทนที่ ความรู้สึกที่ทั้งปรารถนา ทั้งรู้สึกผิด ทั้งสับสน เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างหลังจากนี้ เปลี่ยนความสัมพันธ์ของพวกเขาที่อาจจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เปลี่ยนความรู้สึกของเขาที่ซับซ้อนและยากเกินกว่าจะควบคุม เปลี่ยนมุมมองของเขาที่มีต่อเธอไปตลอดกาล จากพี่สาวที่แสนดี กลายเป็นผู้หญิงที่เขารู้สึก...มากกว่าพี่น้อง มากกว่าที่เขาควรจะรู้สึก..."

สายตาของพอชยังคงจับจ้องอยู่ที่ยอดอกสีชมพูระเรื่อนั้นอย่างไม่ลดละ เขาพยายามจดจำทุกรายละเอียดของภาพนั้นไว้ในความทรงจำของเขา รูปร่าง สีสัน และความรู้สึกที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เขาต้องการที่จะเก็บภาพนี้ไว้เป็นความลับ เป็นความทรงจำส่วนตัวที่เขาจะไม่มีวันลืม ราวกับภาพวาดที่งดงามที่สุดที่เขาเคยเห็นมา เขาจินตนาการถึงสัมผัสที่นุ่มนวลและอบอุ่น ราวกับผ้าไหมที่ลูบไล้ผิว จินตนาการถึงความรู้สึกที่ริมฝีปากของเขาได้สัมผัสกับมัน ราวกับได้จุมพิตกลีบดอกไม้แรกแย้ม เขาต้องการที่จะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจตลอดไป เป็นความลับ เป็นความทรงจำส่วนตัวที่เขาจะไม่มีวันลืม

สายตาของพอชจับจ้องอยู่ที่ยอดอกสีชมพูอ่อนนั้นอย่างแน่วแน่ ราวกับถูกดึงดูดด้วยแรงดึงดูดมหาศาล ราวกับมีแม่เหล็กที่มองไม่เห็นคอยดึงดูดสายตาของเขาไว้ เขาสำรวจมันอย่างละเอียด ราวกับนักสำรวจที่ค้นพบดินแดนใหม่ มองส่วนโค้งเว้าที่อ่อนช้อย มองสีชมพูอ่อนที่แต่งแต้มอยู่บนยอด มองความชูชันที่บ่งบอกถึงความอ่อนเยาว์และความมีชีวิตชีวา

เขาไล่สายตาไปตามส่วนโค้งเว้าของเนินอกที่อวบอิ่ม เขาจินตนาการถึงสัมผัสของผิวเนื้อบริเวณนั้น มันคงจะนุ่มนวลและเด้งดึ๋ง ราวกับพุดดิ้งนมสดเนื้อละเอียดที่บรรจงปรุงแต่งโดยเชฟชั้นยอด  เขาจ้องมองยอดอกสีชมพูอ่อนนั้นอีกครั้ง มันช่างดูเต่งตึง ชูชันขึ้นอย่างท้าทายสายตา

เขาจินตนาการถึงสัมผัสของมันอีกครั้ง จินตนาการถึงความรู้สึกที่ริมฝีปากของเขาได้สัมผัสกับมัน ความรู้สึกอบอุ่นและอ่อนโยนที่เขาไม่เคยสัมผัสมาก่อน ความคิดเหล่านั้นกระตุ้นความรู้สึกทางเพศของเขาให้รุนแรงมากขึ้น ความรู้สึกร้อนวูบวาบแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขาหนักขึ้น เขารู้สึกได้ถึงเลือดที่สูบฉีดไปเลี้ยงบริเวณนั้น ทำให้ท่อนลำของเขาพองโตขึ้นภายในกางเกงอย่างชัดเจน

แพมยังคงก้มหน้าก้มตาจัดเสื้อผ้าต่อไป โดยไม่รู้เลยว่าทุกการเคลื่อนไหวของเธอกำลังเผาผลาญจิตใจของน้องชายให้มอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่าน ทุกการขยับตัวของเธอ ทุกการเคลื่อนไหวของเสื้อผ้าที่แนบไปกับเรือนร่าง ราวกับเป็นการยั่วยวนที่แสนบริสุทธิ์ผุดผ่อง ราวกับเทพธิดาที่กำลังร่ายรำอยู่บนสรวงสวรรค์ แสงทองสาดส่องลงมาต้องเรือนร่างอรชร แต่กลับกระตุ้นความดิบกระหายในตัวพอชให้พลุ่งพล่านราวกับลาวาจากขุมนรกที่พร้อมจะกลืนกินทุกสิ่ง ล้วนแต่เพิ่มความตื่นเต้นและลุ้นระทึกให้กับเขา ราวกับเขากำลังรอชมการเปลื้องผ้าของเทพธิดาที่งดงามบริสุทธิ์ผุดผ่องที่สุดในปฐพี

เขาจดจ้องทุกการเคลื่อนไหวของเธออย่างไม่กระพริบตา ราวกับถูกปีศาจร้ายครอบงำ ความบริสุทธิ์ของเธอราวกับน้ำผึ้งหยดสุดท้ายที่เขาอยากจะลิ้มลอง ลมหายใจของเขาหอบถี่ เหงื่อไหลซึมตามไรผมราวกับคนถูกทรมาน ปรารถนาที่จะสัมผัสเธอ ย่ำยีและขยี้เธอ เรือนร่างบริสุทธิ์ของเธอ เขาอยากจะกระชากเสื้อผ้าของเธอออกให้หมด เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าอันงดงามราวกับเทพธิดาที่เพิ่งลงมาจากสวรรค์ แสงนวลจากผิวกายของเธอเปล่งประกายท้าทายความมืดในใจเขา กดเธอลงบนเตียงอย่างแรง กระแทกเธอซ้ำๆ อย่างไม่ปราณี ราวกับต้องการจะทำลายความบริสุทธิ์นั้นด้วยความดิบเถื่อน จนกว่าเขาจะหมดแรง

พอช "ช่วยหยิบเสื้อตัวนั้นให้เจ๊หน่อยสิ" เสียงหวานใสของแพมเรียกเขา ทำให้เขาตื่นจากฉวังค์ที่จมดิ่งอยู่กับภาพเรือนร่างของเธอ พอชรีบลุกขึ้นไปหยิบเสื้อ พยายามหลีกเลี่ยงการสบตา เพราะกลัวว่าเธอจะมองเห็นความต้องการอันรุนแรงที่อยู่ในแววตาของเขา

คืนนั้น...คืนที่ความต้องการที่อัดอั้นมานานระเบิดออกมา เขาแอบย่องเข้าไปในห้อง