🧡 XONLY 🧡

พลังป่วนโลก

ความเข้าใจในสกิลเริ่มเพิ่มมาเรื่อยๆ สนุกขึ้นเรื่อยๆเลยครับ

น้องซาน่า จะโดนเอา รึปล่าว

ขอแบบจัดหนักจัดเต็ม

บ่อยากเว้าเลย เจ๋งจริงๆ แต่งได้ดีมาก เร้าใจตลอด 

ยิ่งอ่านยิ่งตื่นเต้นเลย

อ้างจาก: ShameStory [Izuna] เมื่อ กุมภาพันธ์ 26, 2025, 07:11:16 หลังเที่ยง

079: ความยาว 29 หน้า

<<<รวมทางลัดทุกผลงาน>>>

 

แบบนี้ต้องถ่ายคู่ด้วย

แหวกกางเกงใน    

ร้านเสริมสวยในฝันเลยฮ่าๆ ยิ่งถ้าเป็นคลินิกที่มีหมอสวยๆน้าาา

อย่างชอบเลย ทำไรแล้วเขาไม่รุเนี่ย

 

อ้างจาก: ShameStory [Izuna] เมื่อ กุมภาพันธ์ 26, 2025, 07:11:16 หลังเที่ยง

079: ความยาว 29 หน้า

<<<รวมทางลัดทุกผลงาน>>>

เดินทางมาถึงตอนที่ 3 กันแล้ว ต้องขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยนะคะ ^^ ไม่แน่ใจว่าคำผิดจะเยอะขนาดไหนลองดูคร่าวๆแล้วแก้ไปบางส่วนแล้วค่ะ ใครอยากให้นายหม่นแสดงพลังยังไงก็ลองพิมพ์มาเล่นๆได้นะคะ ตอนนี้แท๊บจะเปิดพลังทั้งหมดของปากกาขนนกแล้วค่ะ เหลือแค่เอามาใช้ให้เกิดประสิทธิภาพ

<<ถ้าใครอ่านจบแล้วมาคอมเม้นอีกรอบหรือแก้ไขคอมเม้นเดิมจะขอบคุณมากๆเลยค่ะ ^^>>

- Shame
- Exhibition
- Humiliation
- Mind Control
- Public Use

คำเตือน: เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการที่หลุดโลกไปไกล กรุณาอ่านเพื่อความสนุกโดยไม่ต้องหาเหตุผลใดๆมารองรับ 

ปากกาสามัญสำนึก [3]
—-------------------------

เอิ่ก~ !

นายหม่นเรอเสียงดัง นั่งลูบพุงอยู่ริมข้างทาง ก่อนหน้านี้มันเดินหาของกิน เจอร้านแผงขายอาหารจึงหยิบกินไปทั่ว สุดท้ายจึงมานั่งพุงกางอยู่อย่างงี้ อาหารในเมืองนี่อร่อยทุกอย่างจริงๆ ทั้งยังไม่เคยกินตั้งหลายอย่าง

ระหว่างที่นั่งก็มองดูวิวรอบๆ ด้านหน้าคือถนนใหญ่ที่รถสัญจรไปมาอย่างแออัด ถ้าจะช้าขนาดนี้ทำไมไม่ลงมาเดินกันเลยเล่า?

ด้านข้างเป็นฟุตบาททางเดินยาว จะเห็นร้านค้าตั้งแผงกันเต็มไปหมด คนก็เดินสวนกันไม่รู้จักหมดจักสิ้น

ด้านหลังคือร้านตัดผมกระจกใสมองทะลุเข้าไปข้างใน เห็นสาวผมสั้นกำลังซอยผมสาวที่นั่งอยู่ มองขึ้นไปข้างบนเห็นป้าย ร้านเสริมสวย

ว่าแล้วระหว่างนั่งพักก็ลองอะไรสักหน่อย..

~ร้านเสริมสวยเต็มไปด้วยโรคจิต~

ไม่ได้แหะ ถ้าอย่างงั้นลองแบบนี้..

~ร้านเสริมสวยถูกโจรโรคจิตบุก~

ก็ยังไม่ได้ ไอข้อความสีทองนี่มันมีเงื่อนไขยังไงกันแน่ นายหม่นพอจะจับจุดได้บ้างแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี มีแค่ข้อความสีชมพูที่มันถนัด

~ผู้หญิงในร้านเสริมสวยสามารถถูกลวนลามได้โดยไม่ผิด~

วูบ !!

อ่าว ได้แล้วแหะ นายหม่นพอจะเข้าใจขึ้นมาบ้าง นั่งมองร้านเสริมสวย รอชมผลงาน

ไม่นานเกินรอก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้าไป อ่าว แต่เหมือนจะรู้จักกับลูกค้าที่ซอยผมอยู่ เห็นยืนคุยยิ้มๆ จากหน้าตาท่าทางคงอายุราว 40 พอๆกับมัน ส่วนลูกค้าสาวน่าจะราวๆ 20 ต้นๆ หรือว่าจะเป็นพ่อลูกกัน?

นายหม่นจึงนั่งรออีกสักพัก ในที่สุดก็มีชายอีกคนเดินเข้าไปในร้าน ท่าทางของมันลับๆล่อๆ ก่อนเข้ายังมองส่องราวกับกำลังมองหาเหยือ

เข้าไปไม่ทันไรก็ไปยืนอยู่ตรงหน้าลูกค้าสาว ก่อนจะโน้มตัวจูบปากอย่างหื่นกระหาย เห็นลิ้นลากเลียไปตามแก้ม มือของมันก็ขยำๆหน้าอกที่มีผ้าขวางกั้น

ส่วนคนที่นายหม่นเดาว่าเป็นพ่อก็ทำท่าจะลุกไปช่วย แต่โดนช่างเสริมสวยห้ามเอาไว้ จนต้องกำหมัดกัดฟันนั่งที่เดิม ทำได้แค่นั่งดูอย่างเดียว

ส่วนชายหื่นก็เลิกผ้าคลุมขึ้น ก่อนจะรูดดึงกางเกงออกแล้วโยนกางเกงพร้อมกางเกงในออกไปให้พ้นทาง จากนั้นก็จับสาวคนนั้นนั่งอ้าขา

ปากของมันซดเลียไปที่หีตรงหน้า ช่างเสริมสวยก็ซอยผมต่อไปแม้ท่านั่งจะทำให้ลำบากก็ตาม

ไม่นานหลังจากเลียไปสักพัก ชายหื่นก็ยืนขึ้นถอดกางเกงขาสั้นของมันโยนทิ้ง แล้วชักควยจ่อแคมหีตรงหน้า ไม่รอช้ามันยัดควยเย็ดเข้าไปในรูหี เงยหน้าคำรามจนดังทะลุกระจกออกมาให้ได้ยิน

นายหม่นนั่งดูอย่างสนุกสนาน ร้านเสริมสวยคงกลายเป็นสถานที่ๆพวกโรคจิตชื่นชอบไปแล้ว เพราะสามารถลวนลามหรือแม้แต่เย็ดได้ตามใจ กฏหมายต้องคุ้มครองพวกหื่นนั่นด้วยแน่ๆ ไม่งั้นสาวเจ้าของร้านคงไม่ห้ามปรามพ่อคนนั้นหรอกมั้ง

??: ลูกฉัน!!?

อยู่ๆก็มีเสียงตกใจดังขึ้น นายหม่นหันไปมอง พบกับสาวตัวสูงยืนจ้องกระจกร้านเสริมสวยด้วยท่าทางตะลึง แก้วน้ำในมือพลันตกลงพื้น สาวคนนั้นคงเป็นแม่ของสาวที่โดนเย็ดแน่ๆ

ยืนอึ้งได้ไม่นานก็วิ่งเข้าไปในร้านเสริมสวย พยายามเข้าไปห้าม ทว่าคนเป็นพ่อกลับเป็นฝ่ายห้ามซะเอง นายหม่นเห็นคนเป็นพ่อส่ายหน้า คนเป็นแม่จึงยอมนั่งลงแต่โดยดี มองลูกสาวโดนใครก็ไม่รู้เย็ด

ชายหื่นเร่งกระแทกควยอย่างหนักหน่วงก่อนจะหยุดนิ่ง คงกำลังแตกในอย่างเต็มเหนี่ยวอยู่แน่ๆ เมื่อถอนควยออกก็เห็นน้ำหีพุ่งขึ้นมาเป็นสาย ชายหื่นคนนั้นฉีกยิ้มก่อนจะเดินไปหาคนเป็นแม่

ไอหมอนั่นหื่นดีจริงๆ นายหม่นคิด เพราะพอเย็ดลูกสาวเสร็จก็ไปยืนชักควยต่อหน้าคนเป็นแม่ต่อ เหมือนจะคุยอะไรบางอย่างเห็นแค่ปากขยับ จากนั้นคนเป็นแม่ก็อมควยชายหื่นให้

ภรรยากำลังอมควยชายแปลกหน้าต่อหน้าสามี ฉากนี้ทำนายหม่นตื่นเต้นไม่น้อย เห็นภรรยาคนนั้นโม็คควยอย่างเอาเป็นเอาตาย เดาว่าคงโดนขู่ว่าถ้าไม่อมจะไปเย็ดลูกสาวอีกรอบ?

ไม่นานนักชายหื่นก็จับหัวภรรยาแล้วกดไว้แน่น คงกำลังแตกใส่ปากอยู่ๆ หลังถอนควยออก ก็เห็นภรรยาคนนั้นสะลัก แล้วชายหื่นจะเดินออกมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

และแล้วก็มีชายสองคนเดินสวนเข้าไป นายหม่นส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ถ้าปล่อยไว้ร้านเสริมสวยทุกร้านคงไม่มีใครอยากเข้าแล้ว ในหัวจึงอยากลองอีกอย่าง คือมันสามารถถอนผลอันนั้นออกได้ไหม?

~ผู้หญิงในร้านเสริมสวยสามารถถูกลวนลามได้โดยไม่ผิด~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีแดง! เห้ยๆๆได้ผลแหะ แล้วในร้านเป็นไง? นายหม่นจึงมองเข้าไปในร้านทันที

ชายสองคนที่เพิ่งเข้าไปกำลังเย็ดเจ้าของร้านกับภรรยาอยู่ ตอนนั้นเองที่สามีลุกขึ้น ง้างหมัดใส่ชายที่เย็ดภรรยาของมัน จนล้มลงไปนอนพื้น

ชายอีกคนที่มาด้วยกันก็ตกใจ รีบพากันหนีออกจากร้านใส่กางเกงแท๊บไม่ทัน ฉากนี้เองที่พิสูจน์แล้วว่าสามารถลบผลของพลังได้ แค่เขียนซ้ำลงไป

นั่งพักจนท้องเริ่มหายแน่น นายหม่นจึงลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วเดินย่อยสักหน่อย ระหว่างนั้นก็มองข้างทาง พยายามไม่มองอาหารเพราะอิ่มจนจะอ๊วก เลยเห็นของขายหลากหลายแทน

แต่แปลกใจกับร้านๆหนึ่งที่ขายที่ตั้งมือถือ ทำไมมีผู้หญิงมาแวะซื้อกันเยอะขนาดนั้น ถึงกับต่อแถวซื้อ มันมีอะไรพิเศษกันแน่?

แต่จะถามใครก็ไม่ได้อีก มันล่องหนอยู่? จะปลดพลังก็ยังไม่ได้ เสื้อผ้ายังไม่ได้หามาใส่เลย จึงลองไปยืนฟังคนที่กำลังคุยกัน

??: เที่ยวไหนดีว่ะ เมื่อวานก็เฟลไปแล้วทีนึง อุตส่าใช้วันหยุดยาวทั้งทีเสียดายชิบ

??: เอาน่าๆ มึงซื้อบัตรไม่ทันเองนี่หว่า จะไปหวังซื้อหน้างานก็ดันถูกอัพราคาซะแพง ฮ่าๆ

??: เออพวกมึง ลองไปงานคอสเพย์กันป่าว เห็นจัดที่... ชั้นใต้ดิน

??: คอสสิบแปดบวก?

??: เออดิ งานไพร์เวทกูได้รับเชิญจากคนรู้จัก เด่วกูชวนพวกมึงต่อเอง ได้สองสิทธิ์พอดี

??: ไปดิๆ

นายหม่นส่ายหัว พวกนี้คุยเรื่องเที่ยวกันนี่หว่า แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน งานคอสสิบแปดบวก จะตามไปดีไหมเนี่ย? จากที่เดาคงเป็นชุดการ์ตูนที่นุ่งน้อยห่มน้อย? แต่มันจะไปงานแบบนั้นทำไมในเมื่ออยากดูใครก็ใช้ขนนกซะก็สิ้นเรื่อง

จึงย้ายไปฟังมุมอื่นบ้าง..

??: อีกแล้วหรอ?

??: อืม ฉันไม่อยากผ่านแถวนั้นเลย

??: ฉันก็เกือบไป ดีที่ตอนนั้นฉันไม่ได้ปวดฉี่ ไม่งั้นคงต้องมาต่อแถวซื้อเหมือนกัน

??: ดีนะที่เธอเตือน เห็นว่ารูปตอนยืนฉี่กำลังแพร่ไปทั่วเน็ตเลยนะ ใครต่อใครคงเห็นกันหมดเลยล่ะ อายแทนเลย

??: ใช่ๆ แล้วยังต้องซื้อที่ตั้งมือถือ ไปตั้งถ่ายตัวเองตอนฉี่อีก ถ้าไม่ส่งให้พวกมันก็ไม่รู้จะโดนอะไร ฉันกลัวงะ

??: ไปกันเถอะ แถวนี้อันตราย

สองสาวคุยกัน นายหม่นจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจเรื่องราว กลายเป็นว่าสาวๆที่ต่อคิวซื้อที่ตั้งมือถือ คือคนที่ยืนฉี่ตรงลานกว้างนั่น ทั้งหมดเลย?

แต่เรื่องนี้มันคือการแบล็คเมล์ ตำรวจคงจะจัดการเองล่ะมั้ง นายหม่นคิดแบบนั้น ทว่าก็หันไปเจอตำรวจพอดี ตำรวจสาวกำลังต่อคิวซื้อที่ตั้งเหมือนกัน?

อ่าวๆ ตำรวจสาวก็โดนกับเขาด้วยรึเนี่ย แบบนี้ใครจะไปจัดการกับพวกนั้น หรือมันมีหลายแก๊งนะ หรือเป็นองค์กรใหญ่ไปแล้ว? นายหม่นเริ่มคิดไปไกล

แต่ตำรวจสาวคนนั้นหุ่นดีใช้ได้เลยแหะ ชุดเข้ารูปเห็นทรวดทรงได้ลางๆ ยังไงก็ว่างอยู่แล้วเลยเดินตามตำรวจสาวคนนั้นไป

จ่าดำ: หมวดแฟครับ ทางนี้ๆ

หมวดแฟ: ได้เรื่องรึยัง?

จ่าดำ: ได้บ้างแล้วครับ รู้มาว่าพวกแก๊งยืนฉี่กระจายไปทั่วเมืองเลยครับ ตอนนี้มีเหยือมากกว่าแสนคนไปแล้ว

หมวดแฟ: อืม แล้วรู้คนที่อยู่เบื้องหลังรึยัง?

จ่าดำ: ยังเลยครับ ผมส่งข้อมูลให้สำนักงานแล้ว คงต้องรออีกหน่อย ว่าแต่หมวดแฟไปซื้ออะไรมาครับ?

หมวดแฟ: อ่อ ที่วางมือถือน่ะ

จ่าดำ: ห๊ะ? หรือว่าหมวดแฟก็.. !?

หมวดแฟ: ช่วยไม่ได้นี่ ฉันกำลังไปหาข้อมูลดันปวดฉี่พอดี

จ่าดำได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้าง รีบหยิบมือถือมากดๆเข้าเว็บ ไม่นานพอค้นชื่อหมดแฟก็เจอทันที

รูปหมวดแฟแก้ผ้าไม่เหลือสักชิ้น ยืนอ้าขาย่อเข่ามีฉี่พุ่งออกมา สองมือก็ผสานหลังหัวโชว์นมโชว์รักแร้อย่างหมดจด พอเลื่อนลงยังเห็นอัพเดทรูปเพิ่มเติม หมวดแฟยืนท่าเดิมแต่คนละสถานที่ ดูดีๆแล้วคือโรงพัก! แถมไม่ได้ตั้งกล้องถ่ายด้วย ตอนนั้นยังไม่มีที่ตั้งมือถือเลยขอให้ใครช่วยถ่ายรึปล่าว?

หมวดแฟ: ดูอะไรน่ะจ่า รีบไปกันได้แล้ว

จ่าดำ: ปะปล่าวครับ

จ่าดำรีบเก็บมือถือเดินขึ้นรถ หมวดแฟก็ขึ้นไปนั่งข้างคนขับ นายหม่นไม่ได้ขึ้นตามไปด้วย การนั่งรถตำรวจไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่นัก

จะว่าไปก็นึกถึงมือถือขึ้นมา คงโดนทิ้งไปพร้อมกับชุดแล้วล่ะมั้ง เสียดายเงินชิบ นายหม่นบ่นในใจ เห้ย! เพิ่งนึกได้ว่าซองขาวของมันก็อยู่ในชุดนี่หว่า นึกแล้วก็ยิ่งเสียใจเข้าไปอีก

นายหม่นขมวดคิ้วมองไปรอบๆ ต้องหาที่ระบายสักหน่อยแล้ว!!

~สาวๆแก้ผ้าออกนอกบ้าน~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีทองสว่างสไว นายหม่นมีประกายสะใจในดวงตา ทันใดนั้นสาวๆโดยรอบก็พากันแก้ผ้าทันที ยกเว้นผู้สูงวัย

ผู้ชายโดยรอบต่างหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย ผู้หญิงที่เปลือยเปล่าไปทั้งตัวก็พาดแขนปิดนมปิดหีอย่างอายๆ บางคนถึงกับบ่นด่าหาว่าผู้ชายเป็นพวกโรคจิต ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนแก้ผ้า

ทุกที่มีแต่ความวุ่นวาน นายหม่นยืนอ้าแขนราวกับตัวเองเป็นพระเจ้า มันสูดหายใจลึกมองไปรอบๆ ก็เจอแต่ร่างเปลือยเปล่าของผู้หญิง

~สาวๆแก้ผ้าออกนอกบ้าน~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีแดง ความวุ่นวายพลันบังเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ผู้ชายบางคนถึงกับตะโกนด่ากลับว่าพวกผู้หญิงเป็นโรคจิต มาแก้ผ้าในที่สาธารณะได้ยังไง แถมยังโชว์รูปที่เพิ่งถ่ายไปด้วย

พอเห็นความวุ่นวายแบบนี้ก็พลันรู้สึกดีขึ้นมา สาวๆแต่ละคนเถี่ยงไม่ออก รีบใส่เสื้อผ้าอย่างอายๆเอามือปิดหน้ารีบเดินหนี

นายหม่นก็ออกไปจากตรงนี้บ้าง คงไม่ใช่แค่ที่นี่ที่วุ่นวาย เหตุการณ์แบบนี้คงเกิดขึ้นทั่วโลกแน่นอน ในใจยิ่งตื่นเต้น มันกลายเป็นพระเจ้าไปแล้วใช่ไหม?

แต่พอมองไปไกลๆก็เห็นจุดหนึ่งวุ่นวายกว่าที่อื่นๆ ตรงนั้นมีคนเยอะมากยืนล้อมลุมอะไรบางอย่าง จึงลองเดินไปดู

พอไปถึงก็พบว่าทุกคนยืนล้อมผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูน่ารักเอามากๆ ตอนนี้เธอเพิ่งใส่เสื้อผ้าเสร็จ เป็นชุดหลากสีสันราวกับไอดอล?

??: ถ่ายทันไหมว่ะ

??: ทันๆๆ เดี๋ยวส่งให้

??: ฮ่าๆขอบใจ เมื่อกี้โดนชนจนมือถือตก ดีที่หาเจอ.. แต่ไม่น่าเชื่อน้องซาน่าจะมาอยู่ที่นี่

นายหม่นได้แต่ยืนอยู่รอบนอกเขย่งเท้ามองเข้าไป คนล้อมกันแออัดจนไม่มีช่องให้แทรกตัวเข้าไปเลย

ผู้จัดการ: หลีกทางด้วย! หลีกทางให้หน่อยครับ! หลีกไปๆๆๆ

เสียงของชายคนหนึ่งตะโกนไม่หยุด คนก็ค่อยๆเปิดทาง ซาน่าก็เดินผ่านช่องที่เปิดนั้น สุดท้ายก็เดินฝ่าออกมาจนได้ ดีที่ไม่มีใครกล้าฉวยโอกาส คงเป็นคนดังจริงๆสินะ

นายหม่นเลยเดินตามไป เห็นรถตู้เปิดประตูรออยู่ข้างหน้าจึงรีบเข้าไปก่อน จากนั้นน้องซาน่าก็เข้ามา ประตูก็ปิดลง ชายที่เคลียทางก็รีบวิ่งๆขึ้นมาขับรถ แล้วรถก็เคลื่อนออกไป

ไม่รู้เลยว่าจะถูกพาไปที่ไหน แต่สนใจน้องคนสวยตรงหน้าดีกว่า เห็นนั่งนิ่งๆราวกับตุ๊กตาดูน่ารักสดใสไปหมด นายหม่นหายใจแรงแต่ก็เบื่อที่อีกฝ่ายไม่ค่อยตอบสนอง แบบนี้ต้องมีขัดขืนกันบ้างเพิ่มสีสัน จึงลงมือเขียนใส่ร่างกายตัวเอง

~สัมผัสโดยไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว~

วูบ !!

เส้นแสงประทับลงบนร่างกลายเป็นเส้นสีแดงซึมลงไปในร่างกาย ผลของมันหายไปแล้วสินะ? สงสัยจึงลองอะไรหน่อย

นายหม่นขยับไปใกล้ ดีที่ยังล่องหน ยื่นนิ้วไปสัมผัสหน้าอกเล็กพอดีมือ ทันใดนั้นน้องซาน่าก็สะดุ้งยกมือปิดหน้าอกทันที

ซาน่า: เอ๊ะ! เมื่อกี้อะไรกัน.. ? ไม่มีอะไรนี่นา

ผู้จัดการ: น้องซาน่า เป็นอะไรไหมครับ?

ซาน่า: ไม่ค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ ซาน่าคงคิดไปเอง

ผู้จัดการ: เดี๋ยวใกล้ถึงสตูดิโอแล้วครับ อดทนรออีกนิดนะครับ

ซาน่า: ค่าา~ ผู้จัดการ ^^

นายหม่นนั่งยิ้ม นานๆทีจะเห็นปฏิกิริยาต่อต้านก็สนุกดีเหมือนกัน แต่ก็อันตรายแหะถ้าดิ้นจนมันโดนเข่าหรือศอกนี่แย่เลย

ทำไงดี.. ถ้าทำให้ร่างกายทะลุทุกอย่างก็ไม่ต่างอะไรไปจากผี และถ้าเผลอเขียนลงไปอาจกลายเป็นผีจริงๆก็ได้ จะกินยังไง? จะจับขนนกยังไง!! คิดแล้วก็น่ากลัวแหะ ต้องคิดดีๆก่อนจะเขียนอะไรลงร่างกาย!

แล้วถ้าทำให้สัมผัสจากระยะไกลได้ล่ะ? ฮึ่ม.. น่าสนใจนะ แต่ยังไงล่ะ จะเขียนยังไง? พลันนึกถึงตอนวาดรูปแล้วควบคุมขยับให้ลอยไปลอยมาได้ตามใจชอบ

เห้ยๆ แบบนั้นก็น่าสนใจแหะ จึงลองวาดมือขึ้นมา แต่วาดยังชิบ ลองเอามือตัวเองทาบแล้วลากเส้นตามไปเลยละกัน แล้วลองใส่ด้านอื่นๆให้เป็นสามมิติด้วย

~[มือ]~

เห้ยๆๆๆ ตั้งใจก็ทำได้นี่หว่า กลายเป็นมือสีดำอันนึงแล้ว ลองตั้งมั่นควบคุมมันดู.. ทำได้แล้ว! มือสีดำขยับลอยไปมาในอากาศ แถมยังขยับนิ้วได้ตามที่ต้องการด้วย แม้รูปร่างของมือจะไม่ค่อยสมส่วนก็ตาม

แต่ถ้าใช้มือนั่นก็ไม่รู้สึกอะไรเลยดิ นายหม่นอยากรับรู้ถึงสัมผัส เวลาจับนมจับหีจะได้ฟินมือบ้าง ไม่งั้นจะทำไปเพื่ออะไร เสี่ยงเข้าไปจับเองไม่ดีกว่าหรือ?

ว่าแต่เราสามารถเขียนลงไปบนมือได้ไหมนะ! อยู่ๆก็มีความคิดนี้เข้ามา จึงตัดสินใจลอง..

~มือ~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีเขียว!? ลองเขียนเล่นๆว่ามือไม่คิดว่าจะได้ผล แถมยังเกิดการเปลี่ยนแปลงด้วย มือเบี้ยวๆกลายเป็นมือที่ดูสมส่วนขึ้นมา!!

เห้ยๆๆ นี่มันการค้นพบครั้งใหญ่เลย ไม่ต้องห่วงเรื่องวาดรูปไม่เก่งแล้ววุ้ย คิดแบบนั้นก็ลองมือวาดมือขึ้นมาอีกอัน!

~[มือ]~

จากนั้นก็เขียนลงไปบนมือนั่น!

~มือ~

วูบ !!

สำเร็จ ได้มือที่ควบคุมดั่งใจนึกมา 2 อันแล้ว เหลือแค่หาวิธีทำให้มือนั่นส่งสัมผัสต่างๆมาที่มันได้ จึงเขียนลงมือนั่นต่อ

~โอนสัมผัส~

ไม่สำเร็จแหะ

~ส่งความรู้สึกมาให้คนควบคุม~

ผิดคาดแหะ นึกว่าจะได้ซะอีก

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

เห้ยๆๆๆ สำเร็จแล้ว! กลายเป็นสีเขียว! ว่าแล้วก็ลองควบคุมมือสีดำบินไปมาก่อนจะไปวางนาบลงบนหน้าอกของซาน่า

คราวนี้น้องซาน่าไม่ได้ส่งเสียง ทำได้แต่มองไปรอบๆแล้วก้มมองเสื้อตัวเองที่ขยับไปมา แถมยังรู้สึกราวกับมีมือมาบีบที่หน้าอกทั้งสองข้าง

แต่นายหม่นไม่ได้สนใจซาน่าเลย มันมัวแต่ตาโตเป็นประกาย ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ราวกับมือพวกนั้นคือมือของมันเอง ทั้งสัมผัสทั้งอุณภูมิมันส่งต่อมาที่มือของมันทั้งหมด!

ผู้จัดการ: ถึงแล้วครับ

ผู้จัดการรีบลงรถเดินอ้อมมาเปิดประตู ซาน่าจึงเดินลงอย่างสับสน ยังรู้สึกอยู่เลยว่าโดนจับหน้าอกอยู่ แต่คงเหนื่อยจนกล้ามเนื้อเกร็งล่ะมั้ง เธอคิดงั้น

นายหม่นเห็นน้องซาน่าลงรถ มันก็รีบลงตามแล้วเดินตามไปติดๆ ระหว่างนั้นก็ฝึกควบคุมมือดำไปด้วย มือดำจึงบินว่อนไปทั่วราวกับเครื่องบินกระดาษ แล้วไปปาดผ่านกระโปรงจนเปิดขึ้น

ซาน่า: อร๊ายย~ !

ซาน่าตกใจรีบเอามือปิดกระโปรง ลมคงแรงพัดกระโปรงเปิด ผู้จัดการก็ไม่ได้พูดอะไร รีบหันมองไปรอบๆก่อนจะถอนหายใจ เพราะไม่มีใครอยู่ที่ลานจอดรถ

ผู้จัดการจึงรีบเดินนำพาไอดอลเดินเข้าไปในตึก นายหม่นเพิ่งสังเกตว่าที่นี่ค่อนข้างใหญ่โต ทีแรกถึงว่าเป็นห้างซะอีก

เข้าไปก็เจอกับลิฟต์ ภายในลิฟต์จึงมีสามคน ผู้จัดการ ซาน่า และนายหม่น ระหว่างนั้นก็ฝึกควบคุมมือดำไปเรื่อยๆ

ติ๊ง! ลิฟต์มาถึงชั้น 4 ทุกคนพากันเดินออกไป นายหม่นก็มองไปรอบๆอย่างตื่นตาตื่นใจ เพิ่งเคยมาสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรกเลยแหะ

ทั้งสองข้างที่เดินผ่านมีสตูดิโอถ่ายทำหลายรายการ มีรายการที่มันคุ้นตารวมอยู่ด้วย ทั้งรายการข่าว รายการทำอาหาร เขาถ่ายทำกันที่นี่หรอเนี่ย หลังกล้องใช้ทีมงานเยอะแหะ แต่ละสตูดิโอมีเป็นสิบคนเลย

ผู้จัดการ: ถึงแล้วครับ น้องซาน่าไหวนะครับ?

ซาน่า: ค่า~ ไหว สู้ตายค่ะ!

น้องซาน่ากำมือชูอย่างน่ารักสดใส รอยยิ้มแบบนี้แหละที่เคยเห็นในทีวี ทำเอานายหม่นยิ้มตาม เห็นแล้วอยากแกล้งขึ้นมาเลย

น้องซาน่าเดินเข้าไป เจอกับทีมงานก็สวัสดีทุกคนอย่างน่ารัก ส่วนคนที่กำลังชี้นิ้วสั่งทีมงานคงเป็นหัวหน้าของที่นี่

โปรดิวเซอร์: สวัสดีครับน้องซาน่า ผมดีใจนะครับที่น้องตอบข้อความ เรามาร่วมงานกันให้เต็มที่เถอะนะ ^^

ซาน่า: ค่า~ ซาน่าจะทำให้เต็มที่ ^^

โปรดิวเซอร์: น้องซาน่าไปห้องแต่งหน้าได้เลยนะ ทีมแต่งหน้าสแตนด์บายรออยู่แล้ว

ซาน่า: ขอโทษที่มาช้านะคะ ^^ ซาน่าขอตัวก่อนนะคะ ^^

น้องซาน่าโบกมือลาด้วยรอยยิ้มสดใส เดินไปด้านหลังสตูดิโอ เปิดประตูเข้าไปข้างใน นายหม่นรีบตามเข้าไป เกือบโดนประตูหนีบแล้วไหมล่ะ

โอ้วว ในนี้สุดยอดกว่าที่คิดแหะ กระจกบานใหญ่ติดพนังยาวจนสุดห้องด้านหนึ่งเลย ส่วนอีกฝั่งมีราวแขวนเสื้อผ้าหลายชุด คงใช้ถ่ายสินะ ช่างแต่งหน้าก็มีหลายคน หรือจะทำคนละส่วนกัน?

ตอนนี้น้องซาน่าไปนั่งแต่งหน้าหน้ากระจก ถูกสองคนช่วยกันแต่ง ดูทำงานชำนาญกันมากๆ ระหว่างนั้นนายหม่นก็นั่งพักมองไปรอบๆห้องอย่างตื่นตาตื่นใจ

นายหม่นนั่งคิดอะไรเพลินๆ ถ้าสร้างอีกมือจะดีไหมนะ เอาไว้จับขนนกเขียนจากระยะไกล? บางครั้งก็อยากเขียนในจุดที่ไปไม่ถึงด้วย คิดแล้วก็ลงมือทำทันที

~[มือ]~

วูบ !

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

ได้มาอีกมือ! มือดำสามอันบินว่อนไปมาบนอากาศ แล้วมือดำอันหนึ่งก็บินมาจับขนนก แล้วลองตวัดเขียน

~ผู้หญิงต้องแก้ผ้าก่อนแต่งหน้า~

วูบ !!

เส้นแสงที่ถูกมืดดำตวัดเขียนกลายเป็นสีทองสว่างสำไว สำเร็จ!! มือดำนั่นสะดวกดีจริงๆ ทันใดนั้นน้องซาน่าก็ลุกขึ้น ถอดชุดไอดอลที่ใส่มาทีละชิ้นจนกองลงพื้น

เมื่อเปลือยเปล่าไปทั้งตัวก็ก้มเก็บชุดมากองไว้บนโต๊ะ แล้วกลับมานั่งหน้ากระจกตามเดิม ส่วนช่างแต่งหน้าก็ลงมือทำงานต่อราวกับนี่คือเรื่องสามัญทั่วไป ที่ต้องแก้ผ้าก่อนแต่งหน้าอยู่แล้ว

นายหม่นมองผ่านกระจกเห็นน้องซาน่านั่งนิ่ง เผยหน้าอกเล็กพอดีมือ หัวนมเล็กสีชมพูสวย ผิวพรรณก็เรียบเนียนขาวอมชมพู นึกว่ามีแต่ในหนัง ในชีวิตจริงมีคนที่น่ารักขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

มองลงตรงตักเห็นขาเรียวไร้ไขมันขนาดนั่งขายังไม่เบียดกันเลย ตรงกลางหว่างขาจึงเห็นแคมหีสีชมพูปิดสนิท ไม่มีขนสักเส้น ไล่ตาลงไปต่อ หัวเข่ากับปลายเท้าก็อมชมพูเช่นกัน

จะว่าไปนายหม่นเพิ่งเห็นว่าไม่มีเงาตัวเองในกระจก คงเพราะล่องหนล่ะมั้ง? มือดำก็ไม่มีเงาเช่นกัน คราวหลังถ้าไม่มั่นใจว่าล่องหนรึยังลองหากระจกส่องดีกว่า

ช่างแต่งหน้า: เรียบร้อยค่ะ เดี๋ยวพวกฉันช่วยแต่งตัวให้ต่อนะคะ

ซาน่า: อื้ม ^^ ขอบคุณค่ะ

น้องซาน่าเผยรอยยิ้มสดใส ทำช่างแต่งหน้ายิ้มตาม พากันเดินไปที่ราวแขวนผ้า มีเบอร์แปะติดตามลำดับไว้อยู่แล้ว

ซาน่าเพียงแค่ยืนกางแขนให้ช่างช่วยกันแต่งตัว นายหม่นสงสัยทำไมต้องแปะสติ๊กเกอร์ที่หัวนมด้วย พอแปะลงไปหัวนมสีชมพูก็หายไปทันที ราวกับไม่มีหัวนมเลย

จากนั้นก็สวมชุดชั้นในทับ เป็นสายแบบใสมองเห็นยาก แล้วค่อยใส่กางเกงในตัวเล็ก เป็นแบบสายผูกรอบเอว ตามด้วยเสื้อกับกระโปรง ออกมาในลุควัยรุ่นที่ดูน่ารักสดใส

ด้านบนเป็นเสื้อครอปแขนยาวสีชมพูโชว์เอวคอดกิ่วกับสะดือที่ดูมีเสน่ห์ ด้านล่างเป็นกระโปรจับจีบสีขาวยาวครึ่งขาอ่อน

ไล่ลงมาจะเห็นถุงเท้าสั้นสีชมพูใส่คลุมด้วยรองเท้าผ้าใบสีขาวผูกเชือกสีชมพูอีกทีดูเข้ากัน พอมองรวมๆดูน่ารักสดใสสุดๆ ยิ่งรวมกับรอยยิ้มของซาน่าทำใจละลายได้เลย

นายหม่นเพิ่งเคยเห็นสาวน่ารักขนาดนี้ใกล้ๆ เห็นตั้งแต่เปลือยยันแต่งตัวเสร็จ มันดูเหม่อลอยยิ้มๆเดินตามน้องซาน่าออกไป พลางสูดกลิ่นหอมจางๆไปด้วย

โปรดิวเซอร์: ทีมไฟพร้อมนะครับ ช่างกล้องพร้อมนะ ฉากพร้อมนะ.. ตัวเอกของงานมาแล้วครับ เร็วๆเร่งมือเข้า

เสียงโปรดิวเซอร์ดังทั่วสตูดิโอ ทีมงานเร่งมือจนเดินเตะสายไฟแท๊บล้ม ไม่วายโดนด่า แต่พอเห็นซาน่าออกมายืน คำด่าก็ลดน้อยลงทันที

ไม่นานทุกอย่างก็พร้อม เป็นฉากพื้นหลังสีขาว กับไฟที่ส่องสว่างมาที่ฉาก โดยรอบมีไฟสลัวๆจึงดูมืดไปเลย

โปรดิวเซอร์: น้องซาน่าโพสท่าได้ตามสบายเลยครับ ตอนนี้ทีมงานพร้อมแล้ว

น้องซาน่ายิ้มเขินๆทำทีมงานยิ้มยาม จากนั้นก็เริ่มโพสท่าง่ายๆ ยืนบิดตัวเล็กน้อยแล้วทำมินิฮาร์ท ตาข้างหนึ่งขยิบเผยยิ้มสดใส

ช่างกล้อง: ดีครับ ท่าต่อไปได้เลย

ช่างกล้องก็ทำงานได้ดี น้องซาน่าจึงเปลี่ยนท่าโพสไปเรื่อยๆ แต่ละท่าดูน่ารักไปหมด นายหม่นเองก็ยืนมองเคลิบเคลิ้มมาสักพัก ก่อนจะเริ่มลงมือแกล้ง

มือดำบินวนไปมาบนอากาศก่อนจะจับกระโปรงค่อยๆเปิดขึ้น เผยกางเกงในสีขาวที่ผูกรอบเอว ตอนนั้นเองที่ทุกคนในสตูดิโอเบิกตาค้าง

!!

ช่างกล้องหันไปหาโปรดิวเซอร์ เห็นไม่พูดอะไรจึงกดถ่ายต่อ เป็นภาพที่เห็นกางเกงในภาพแรก คงขายใต้ดินได้ราคาแน่ๆ

ซาน่ารับรู้ถึงบรรยากาศแปลกๆ จึงก้มสำรวจตัวเอง เมื่อเห็นว่ากระโปรงเปิดจึงตกใจรีบกดกระโปรงลง หันซ้ายหันขวาอย่างอายๆ

ซาน่า: ขอโทษนะคะ!

ท่าทางเขินอายทำทีมงานยิ้มบางอย่างเคลิ้มๆ

โปรดิวเซอร์: ไม่เป็นไรครับ ^^ ต่อเลยครับน้องซาน่า ไม่ต้องห่วงนะครับ ช่างกล้องเขารู้งานไม่ได้ถ่ายไว้หรอกครับ ^^

ช่างกล้องแอบยิ้ม โปรดิวเซอร์ก็หันมาขยิบตา จากนั้นน้องซาน่าก็โพสท่าต่อ โดยระแวงกระโปรงตลอดเวลา

นายหม่นเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้การ มันมีมือดำ 3 มือ จึงควบคุมมือดำที่จับขนนกขีดเขียนไปยังร่างกายของซาน่า

~โพสท่าถ่ายรูปต่อไป~

วูบ !!

เส้นแสงสีชมพูประทับลงบนร่างกายของซาน่า ตอนนี้ยังไม่เห็นถึงผฃของมัน แต่ต่อจากนี้ล่ะ!.. มือดำสองมือบินวนก่อนจะจับกระโปรงขึ้นอีกครั้ง

ซาน่า: อร๊าย!

ซาน่าที่ระแวงอยู่แล้วจึงอุทานออกมาพร้อมเอามือข้างหนึ่งจับกระโปรงกด ทว่าก็ยังบิดตัวโพสท่าไปมาต่อไป พอเห็นท่าทางแปลกๆที่ทั้งจับกระโปรงทั้งพยายามโพสท่า ก็ราวกับกระโปรงที่กำลังจับ เป็นซาน่าที่เปิดขึ้นมาเอง?

ช่างกล้องก็รัวถ่ายรัวๆ พอเปลี่ยนท่าโพสก็ได้ถ่ายหลายมุม แน่นอนว่าซาน่าสู้แรงจากมือดำไม่ได้สักนิด เธอทำได้แค่จับกระโปรงเอาไว้ ราวกับเธอเป็นคนเลิกกระโปรงขึ้นเอง

ซาน่าพยายามยิ้มให้กล้องแล้ว แต่ใบหน้าดูเขินอายซะมากกว่า รู้สึกถึงสายตามากมายกำลังจ้องมาที่ใต้กระโปรง แม้จะพยายามปลอบใจตัวเองว่ามีกางเกงในอยู่ ก็ยังอายมากอยู่ดี

นายหม่นพยักหน้ายิ้มๆ ตอนนี้มันนั่งดูอยู่ใกล้ๆ ยังไงก็ไม่มีใครเห็นมันอยู่แล้ว นายหม่นแค่คิด มือดำก็ปล่อยกระโปรง ซาน่าจึงกดกระโปรงลงได้ในที่สุด

ฟู่ว~ ซาน่าถอนหายใจโล่งอก เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น ที่นี่มีผีด้วยงั้นหรอ เหมือนมีบางอย่างมาเปิดกระโปรงของเธอเลย ระหว่างที่คิดก็ไม่ได้หยุดโพสท่า

โปรดิมเซอร์: เซ็ตแรกพอก่อนครับ น้องซาน่าเข้าไปเปลี่ยนชุดต่อไปได้เลย ^^

น้องซาน่าพยักหน้ายิ้มๆแต่ก็ดูเขินอายซะมากกว่า ระหว่างที่ซาน่าไปเปลี่ยนชุด โปรดิวเซอร์ก็ไปเช็ครูปที่กล้อง ยิ่งมองยิ่งพยักหน้า

ไม่นานน้องซาน่าก็ออกมาในชุดนักเรียนญี่ปุ่น พอใส่แล้วดูน่ารักเข้ากับน้องเอามากๆ ราวกับน้องซาน่าคือนักเรียนญี่ปุ่นจริงๆ

เสื้อเบลาส์แขนสั้นสีขาว คอปกกะลาสี ผูกโบว์สีแดงตรงคอ กระโปรงจีบสีกรมท่า ถุงเท้าสีดำยาวถึงเข่า และรองเท้าโลเฟอร์สีดำ

นายหม่นสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า นี่มันกระตุ้นอารมณ์ได้ดีจริงๆ ระหว่างที่สำรวจก็ไม่เห็นเส้นแสงสีชมพูที่ประทับอยู่บนร่าง ผลคงหายไปตอนที่บอกให้ไปเปลี่ยนชุดสินะ แต่ก็แค่เขียนใหม่ก็พอ

มือดำจับขนนกจรดบนร่างของซาน่า

~โพสท่าถ่ายรูปต่อไป~

วูบ !!

เส้นแสงสีชมพูกลับมาปรากฏอยู่ที่เดิม แล้วน้องซาน่าก็เริ่มโพสท่าทันที ยิ่งโพสก็ยิ่งน่ารักจนนายหม่นอยากแกล้ง

คราวนี้มือดำลอยเข้าไปใต้กระโปรง แม้จะมองไม่เห็นแต่ก็ลูบคลำสัมผัสได้ น้องซาน่าก็รู้สึกถึงบางอย่างกำลังลูบไล้มาตามหว่างขา

ในที่สุดก็เจอ.. มือดำจับขอบกางเกงในดึงลงจนถึงข้อเท้าในทีเดียว แล้วในจังหวะนั้นน้องซาน่ายกขาเปลี่ยนท่าพอดี จึงดึงกางเกงในออกมาได้

!!

ทุกคนในสตูดิโอตาเบิกกว้าง เมื่อกี้มันอะไร เหมือนเห็นกางเกงในบินออกมา พอหันไปมองก็พบว่ากางเกงในของน้องซาน่ากระเด็นมาถึงพื้นตรงช่างกล้อง

หลายคนสงสัย หรือน้องซาน่าเป็นคนเตะมา หลายคนมองไม่ชัด แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร น้องซาน่าก็ยังโพสท่าต่อตามปกติ บางครั้งดวงตายังเหล่มองล่างราวกับกังวลอะไรบางอย่าง

แค่นี้นายหม่นยังไม่พอใจหรอก แค่คิดมือดำก็เคลื่อนไหวตามที่มันต้องการ มือดำอันหนึ่งจับไปที่ชายกระโปรง ก่อนจะค่อยๆยกขึ้นช้าๆ

!!

น้องซาน่าหน้าเสียรีบจับไปที่กระโปรงพยายามกดลงแต่ก็สู้แรงไม่ได้สักนิด ในสายตาของทุกคนจึงมองว่าน้องซาน่ากำลังเลิกกระโปรงขึ้นด้วยตัวเอง แต่สีหน้าที่เขินอายแบบนั้นก็ขัดกับสิ่งที่ทำอยู่ไม่น้อย

ฮู่วว~

เกิดเสียงอุทานในลำคอหลายคน เมื่อกระโปรงเลิกขึ้นจนเผยช่วงล่างที่ไร้ซึ่งกางเกงใน แคมหีสีชมพูปิดสนิทเผยออกสู่สายตาของทุกคนแล้ว!

น้องซาน่ามีท่าทีที่เขินอายเอามากๆจนหน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว มือก็จับไปที่กระโปรงพยายามกดลงแต่ก็ไม่เป็นผลสักนิด ทว่าแม้ทุกอย่างจะเป็นเช่นนั้นเธอกลับต้องโพสท่าถ่ายรูปต่อไป จนคนโดยรอบหัวใจเต้นกระหน่ำด้วยความตื่นเต้น

นั่นคือหีของไอดอลสาวที่กำลังมาแรง น้องซาน่าหีสวยมาก เรียบเนียนไร้ขนสีอมชมพู หลายคนอยากเห็นข้างในเลยว่าจะเป็นยังไง ทุกสายตาจดจ้องไปที่แคมหี ท่าโพสเปลี่ยนไปเรื่อยๆก็ช่วยให้มองได้หลายมุมขึ้น

นายหม่นฉีกยิ้ม มุมที่มันนั่งเห็นหีชัดกว่าใคร แถมยังไม่บังใครด้วยเพราะมันล่องหนอยู่ แต่มันจะพอใจแค่นี้ได้ยังไง?

มือดำที่เหลืออีกข้างบินวนก่อนจะมุดเข้าใต้เสื้อเบลาส์ น้องซาน่ารู้สึกขนลุกซู่ราวกับมีมือมาสัมผัสหน้าท้อง แล้วก็ค่อยๆขยับขึ้นมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงชุดชั้นใน สัมผัสที่ขยับไปมาราวกับหาอะไรบางอย่าง ทำเธอรู้สึกกังวลใจเอามากๆ

แกร๊ก.. เสียงบางอย่างถูกปลดที่ด้านหลัง จากความกังวลสู่ความตื่นตระหนก ตรงหน้าอกรู้สึกหลวมขึ้นมา แล้วมันก็ตกลงไปกองที่พื้น

!!

ชุดชั้นในสีขาวแบบเกาะอกไม่มีสายรัดด้านบน บวกกับเสื้อเบลาส์ที่ค่อนข้างโปล่งและหลวม ชุดชั้นในจึงตกลงพื้นอย่างง่ายดาย

พรึ่บ!

ทันใดนั้นเอง เสื้อเบลาส์สีขาวก็ถูกเลิกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนน้องซาน่าตกใจรีบใช้มืออีกข้างจับชายเสื้อกดลง ทว่าก็ให้ผลไม่ต่างกับกระโปรง เธอสู้แรงไม่ได้สักนิด

ตอนนี้มือดำทั้งสองกำลังทำหน้าที่ของมันอยู่ มือหนึ่งจับกระโปรงเลิกขึ้น อีกมือก็จับเสื้อเลิกขึ้น จนเผยทั้งแคมหี ทั้งหน้าอกเล็กพอดีมือ แต่ก็ติดอย่างเดียวตรงหัวนมมีสติ๊กเกอร์ติดอยู่

นายหม่นจึงลุกขึ้นยืน เดินไปแกะสติ๊กเกอร์ด้วยตัวเอง หัวนมสีชมพูจึงเผยสู่สายตาของทุกคน ส่วนน้องซาน่าแม้จะยังยิ้มให้กล้องแต่เกินกว่าครึ่งคือสีหน้าเขินอายซะมากกว่า

เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว จึงถอดใจไม่ดึงลงอีกต่อไป ยังไงซะก็ดึงลงไม่ได้อยู่ใน ความตั้งมั่นตอนนี้คือโพสท่าถ่ายรูปต่อไปให้จบ!

ทั้งหน้าอกทั้งหีจึงถูกถ่ายรัวๆ ไม่ใช่แค่ช่างกล้อง แต่ทีมงานก็แอบหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย โปรดิวเซอร์ก็ไม่ได้พูดอะไร ยืนยิ้มราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น คงรอน้องซาน่าโวยวายก่อน

—-------[ซ่อนตรงนี้]----------

อ้างจาก: ShameStory [Izuna] เมื่อ กุมภาพันธ์ 26, 2025, 07:11:16 หลังเที่ยง

079: ความยาว 29 หน้า

<<<รวมทางลัดทุกผลงาน>>>

เดินทางมาถึงตอนที่ 3 กันแล้ว ต้องขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยนะคะ ^^ ไม่แน่ใจว่าคำผิดจะเยอะขนาดไหนลองดูคร่าวๆแล้วแก้ไปบางส่วนแล้วค่ะ ใครอยากให้นายหม่นแสดงพลังยังไงก็ลองพิมพ์มาเล่นๆได้นะคะ ตอนนี้แท๊บจะเปิดพลังทั้งหมดของปากกาขนนกแล้วค่ะ เหลือแค่เอามาใช้ให้เกิดประสิทธิภาพ

<<ถ้าใครอ่านจบแล้วมาคอมเม้นอีกรอบหรือแก้ไขคอมเม้นเดิมจะขอบคุณมากๆเลยค่ะ ^^>>

- Shame
- Exhibition
- Humiliation
- Mind Control
- Public Use

คำเตือน: เรื่องทั้งหมดคือเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการที่หลุดโลกไปไกล กรุณาอ่านเพื่อความสนุกโดยไม่ต้องหาเหตุผลใดๆมารองรับ 

ปากกาสามัญสำนึก [3]
—-------------------------

เอิ่ก~ !

นายหม่นเรอเสียงดัง นั่งลูบพุงอยู่ริมข้างทาง ก่อนหน้านี้มันเดินหาของกิน เจอร้านแผงขายอาหารจึงหยิบกินไปทั่ว สุดท้ายจึงมานั่งพุงกางอยู่อย่างงี้ อาหารในเมืองนี่อร่อยทุกอย่างจริงๆ ทั้งยังไม่เคยกินตั้งหลายอย่าง

ระหว่างที่นั่งก็มองดูวิวรอบๆ ด้านหน้าคือถนนใหญ่ที่รถสัญจรไปมาอย่างแออัด ถ้าจะช้าขนาดนี้ทำไมไม่ลงมาเดินกันเลยเล่า?

ด้านข้างเป็นฟุตบาททางเดินยาว จะเห็นร้านค้าตั้งแผงกันเต็มไปหมด คนก็เดินสวนกันไม่รู้จักหมดจักสิ้น

ด้านหลังคือร้านตัดผมกระจกใสมองทะลุเข้าไปข้างใน เห็นสาวผมสั้นกำลังซอยผมสาวที่นั่งอยู่ มองขึ้นไปข้างบนเห็นป้าย ร้านเสริมสวย

ว่าแล้วระหว่างนั่งพักก็ลองอะไรสักหน่อย..

~ร้านเสริมสวยเต็มไปด้วยโรคจิต~

ไม่ได้แหะ ถ้าอย่างงั้นลองแบบนี้..

~ร้านเสริมสวยถูกโจรโรคจิตบุก~

ก็ยังไม่ได้ ไอข้อความสีทองนี่มันมีเงื่อนไขยังไงกันแน่ นายหม่นพอจะจับจุดได้บ้างแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี มีแค่ข้อความสีชมพูที่มันถนัด

~ผู้หญิงในร้านเสริมสวยสามารถถูกลวนลามได้โดยไม่ผิด~

วูบ !!

อ่าว ได้แล้วแหะ นายหม่นพอจะเข้าใจขึ้นมาบ้าง นั่งมองร้านเสริมสวย รอชมผลงาน

ไม่นานเกินรอก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้าไป อ่าว แต่เหมือนจะรู้จักกับลูกค้าที่ซอยผมอยู่ เห็นยืนคุยยิ้มๆ จากหน้าตาท่าทางคงอายุราว 40 พอๆกับมัน ส่วนลูกค้าสาวน่าจะราวๆ 20 ต้นๆ หรือว่าจะเป็นพ่อลูกกัน?

นายหม่นจึงนั่งรออีกสักพัก ในที่สุดก็มีชายอีกคนเดินเข้าไปในร้าน ท่าทางของมันลับๆล่อๆ ก่อนเข้ายังมองส่องราวกับกำลังมองหาเหยือ

เข้าไปไม่ทันไรก็ไปยืนอยู่ตรงหน้าลูกค้าสาว ก่อนจะโน้มตัวจูบปากอย่างหื่นกระหาย เห็นลิ้นลากเลียไปตามแก้ม มือของมันก็ขยำๆหน้าอกที่มีผ้าขวางกั้น

ส่วนคนที่นายหม่นเดาว่าเป็นพ่อก็ทำท่าจะลุกไปช่วย แต่โดนช่างเสริมสวยห้ามเอาไว้ จนต้องกำหมัดกัดฟันนั่งที่เดิม ทำได้แค่นั่งดูอย่างเดียว

ส่วนชายหื่นก็เลิกผ้าคลุมขึ้น ก่อนจะรูดดึงกางเกงออกแล้วโยนกางเกงพร้อมกางเกงในออกไปให้พ้นทาง จากนั้นก็จับสาวคนนั้นนั่งอ้าขา

ปากของมันซดเลียไปที่หีตรงหน้า ช่างเสริมสวยก็ซอยผมต่อไปแม้ท่านั่งจะทำให้ลำบากก็ตาม

ไม่นานหลังจากเลียไปสักพัก ชายหื่นก็ยืนขึ้นถอดกางเกงขาสั้นของมันโยนทิ้ง แล้วชักควยจ่อแคมหีตรงหน้า ไม่รอช้ามันยัดควยเย็ดเข้าไปในรูหี เงยหน้าคำรามจนดังทะลุกระจกออกมาให้ได้ยิน

นายหม่นนั่งดูอย่างสนุกสนาน ร้านเสริมสวยคงกลายเป็นสถานที่ๆพวกโรคจิตชื่นชอบไปแล้ว เพราะสามารถลวนลามหรือแม้แต่เย็ดได้ตามใจ กฏหมายต้องคุ้มครองพวกหื่นนั่นด้วยแน่ๆ ไม่งั้นสาวเจ้าของร้านคงไม่ห้ามปรามพ่อคนนั้นหรอกมั้ง

??: ลูกฉัน!!?

อยู่ๆก็มีเสียงตกใจดังขึ้น นายหม่นหันไปมอง พบกับสาวตัวสูงยืนจ้องกระจกร้านเสริมสวยด้วยท่าทางตะลึง แก้วน้ำในมือพลันตกลงพื้น สาวคนนั้นคงเป็นแม่ของสาวที่โดนเย็ดแน่ๆ

ยืนอึ้งได้ไม่นานก็วิ่งเข้าไปในร้านเสริมสวย พยายามเข้าไปห้าม ทว่าคนเป็นพ่อกลับเป็นฝ่ายห้ามซะเอง นายหม่นเห็นคนเป็นพ่อส่ายหน้า คนเป็นแม่จึงยอมนั่งลงแต่โดยดี มองลูกสาวโดนใครก็ไม่รู้เย็ด

ชายหื่นเร่งกระแทกควยอย่างหนักหน่วงก่อนจะหยุดนิ่ง คงกำลังแตกในอย่างเต็มเหนี่ยวอยู่แน่ๆ เมื่อถอนควยออกก็เห็นน้ำหีพุ่งขึ้นมาเป็นสาย ชายหื่นคนนั้นฉีกยิ้มก่อนจะเดินไปหาคนเป็นแม่

ไอหมอนั่นหื่นดีจริงๆ นายหม่นคิด เพราะพอเย็ดลูกสาวเสร็จก็ไปยืนชักควยต่อหน้าคนเป็นแม่ต่อ เหมือนจะคุยอะไรบางอย่างเห็นแค่ปากขยับ จากนั้นคนเป็นแม่ก็อมควยชายหื่นให้

ภรรยากำลังอมควยชายแปลกหน้าต่อหน้าสามี ฉากนี้ทำนายหม่นตื่นเต้นไม่น้อย เห็นภรรยาคนนั้นโม็คควยอย่างเอาเป็นเอาตาย เดาว่าคงโดนขู่ว่าถ้าไม่อมจะไปเย็ดลูกสาวอีกรอบ?

ไม่นานนักชายหื่นก็จับหัวภรรยาแล้วกดไว้แน่น คงกำลังแตกใส่ปากอยู่ๆ หลังถอนควยออก ก็เห็นภรรยาคนนั้นสะลัก แล้วชายหื่นจะเดินออกมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

และแล้วก็มีชายสองคนเดินสวนเข้าไป นายหม่นส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ถ้าปล่อยไว้ร้านเสริมสวยทุกร้านคงไม่มีใครอยากเข้าแล้ว ในหัวจึงอยากลองอีกอย่าง คือมันสามารถถอนผลอันนั้นออกได้ไหม?

~ผู้หญิงในร้านเสริมสวยสามารถถูกลวนลามได้โดยไม่ผิด~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีแดง! เห้ยๆๆได้ผลแหะ แล้วในร้านเป็นไง? นายหม่นจึงมองเข้าไปในร้านทันที

ชายสองคนที่เพิ่งเข้าไปกำลังเย็ดเจ้าของร้านกับภรรยาอยู่ ตอนนั้นเองที่สามีลุกขึ้น ง้างหมัดใส่ชายที่เย็ดภรรยาของมัน จนล้มลงไปนอนพื้น

ชายอีกคนที่มาด้วยกันก็ตกใจ รีบพากันหนีออกจากร้านใส่กางเกงแท๊บไม่ทัน ฉากนี้เองที่พิสูจน์แล้วว่าสามารถลบผลของพลังได้ แค่เขียนซ้ำลงไป

นั่งพักจนท้องเริ่มหายแน่น นายหม่นจึงลุกขึ้นบิดขี้เกียจ แล้วเดินย่อยสักหน่อย ระหว่างนั้นก็มองข้างทาง พยายามไม่มองอาหารเพราะอิ่มจนจะอ๊วก เลยเห็นของขายหลากหลายแทน

แต่แปลกใจกับร้านๆหนึ่งที่ขายที่ตั้งมือถือ ทำไมมีผู้หญิงมาแวะซื้อกันเยอะขนาดนั้น ถึงกับต่อแถวซื้อ มันมีอะไรพิเศษกันแน่?

แต่จะถามใครก็ไม่ได้อีก มันล่องหนอยู่? จะปลดพลังก็ยังไม่ได้ เสื้อผ้ายังไม่ได้หามาใส่เลย จึงลองไปยืนฟังคนที่กำลังคุยกัน

??: เที่ยวไหนดีว่ะ เมื่อวานก็เฟลไปแล้วทีนึง อุตส่าใช้วันหยุดยาวทั้งทีเสียดายชิบ

??: เอาน่าๆ มึงซื้อบัตรไม่ทันเองนี่หว่า จะไปหวังซื้อหน้างานก็ดันถูกอัพราคาซะแพง ฮ่าๆ

??: เออพวกมึง ลองไปงานคอสเพย์กันป่าว เห็นจัดที่... ชั้นใต้ดิน

??: คอสสิบแปดบวก?

??: เออดิ งานไพร์เวทกูได้รับเชิญจากคนรู้จัก เด่วกูชวนพวกมึงต่อเอง ได้สองสิทธิ์พอดี

??: ไปดิๆ

นายหม่นส่ายหัว พวกนี้คุยเรื่องเที่ยวกันนี่หว่า แต่ก็น่าสนใจเหมือนกัน งานคอสสิบแปดบวก จะตามไปดีไหมเนี่ย? จากที่เดาคงเป็นชุดการ์ตูนที่นุ่งน้อยห่มน้อย? แต่มันจะไปงานแบบนั้นทำไมในเมื่ออยากดูใครก็ใช้ขนนกซะก็สิ้นเรื่อง

จึงย้ายไปฟังมุมอื่นบ้าง..

??: อีกแล้วหรอ?

??: อืม ฉันไม่อยากผ่านแถวนั้นเลย

??: ฉันก็เกือบไป ดีที่ตอนนั้นฉันไม่ได้ปวดฉี่ ไม่งั้นคงต้องมาต่อแถวซื้อเหมือนกัน

??: ดีนะที่เธอเตือน เห็นว่ารูปตอนยืนฉี่กำลังแพร่ไปทั่วเน็ตเลยนะ ใครต่อใครคงเห็นกันหมดเลยล่ะ อายแทนเลย

??: ใช่ๆ แล้วยังต้องซื้อที่ตั้งมือถือ ไปตั้งถ่ายตัวเองตอนฉี่อีก ถ้าไม่ส่งให้พวกมันก็ไม่รู้จะโดนอะไร ฉันกลัวงะ

??: ไปกันเถอะ แถวนี้อันตราย

สองสาวคุยกัน นายหม่นจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจเรื่องราว กลายเป็นว่าสาวๆที่ต่อคิวซื้อที่ตั้งมือถือ คือคนที่ยืนฉี่ตรงลานกว้างนั่น ทั้งหมดเลย?

แต่เรื่องนี้มันคือการแบล็คเมล์ ตำรวจคงจะจัดการเองล่ะมั้ง นายหม่นคิดแบบนั้น ทว่าก็หันไปเจอตำรวจพอดี ตำรวจสาวกำลังต่อคิวซื้อที่ตั้งเหมือนกัน?

อ่าวๆ ตำรวจสาวก็โดนกับเขาด้วยรึเนี่ย แบบนี้ใครจะไปจัดการกับพวกนั้น หรือมันมีหลายแก๊งนะ หรือเป็นองค์กรใหญ่ไปแล้ว? นายหม่นเริ่มคิดไปไกล

แต่ตำรวจสาวคนนั้นหุ่นดีใช้ได้เลยแหะ ชุดเข้ารูปเห็นทรวดทรงได้ลางๆ ยังไงก็ว่างอยู่แล้วเลยเดินตามตำรวจสาวคนนั้นไป

จ่าดำ: หมวดแฟครับ ทางนี้ๆ

หมวดแฟ: ได้เรื่องรึยัง?

จ่าดำ: ได้บ้างแล้วครับ รู้มาว่าพวกแก๊งยืนฉี่กระจายไปทั่วเมืองเลยครับ ตอนนี้มีเหยือมากกว่าแสนคนไปแล้ว

หมวดแฟ: อืม แล้วรู้คนที่อยู่เบื้องหลังรึยัง?

จ่าดำ: ยังเลยครับ ผมส่งข้อมูลให้สำนักงานแล้ว คงต้องรออีกหน่อย ว่าแต่หมวดแฟไปซื้ออะไรมาครับ?

หมวดแฟ: อ่อ ที่วางมือถือน่ะ

จ่าดำ: ห๊ะ? หรือว่าหมวดแฟก็.. !?

หมวดแฟ: ช่วยไม่ได้นี่ ฉันกำลังไปหาข้อมูลดันปวดฉี่พอดี

จ่าดำได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้าง รีบหยิบมือถือมากดๆเข้าเว็บ ไม่นานพอค้นชื่อหมดแฟก็เจอทันที

รูปหมวดแฟแก้ผ้าไม่เหลือสักชิ้น ยืนอ้าขาย่อเข่ามีฉี่พุ่งออกมา สองมือก็ผสานหลังหัวโชว์นมโชว์รักแร้อย่างหมดจด พอเลื่อนลงยังเห็นอัพเดทรูปเพิ่มเติม หมวดแฟยืนท่าเดิมแต่คนละสถานที่ ดูดีๆแล้วคือโรงพัก! แถมไม่ได้ตั้งกล้องถ่ายด้วย ตอนนั้นยังไม่มีที่ตั้งมือถือเลยขอให้ใครช่วยถ่ายรึปล่าว?

หมวดแฟ: ดูอะไรน่ะจ่า รีบไปกันได้แล้ว

จ่าดำ: ปะปล่าวครับ

จ่าดำรีบเก็บมือถือเดินขึ้นรถ หมวดแฟก็ขึ้นไปนั่งข้างคนขับ นายหม่นไม่ได้ขึ้นตามไปด้วย การนั่งรถตำรวจไม่ใช่เรื่องที่ดีเท่าไหร่นัก

จะว่าไปก็นึกถึงมือถือขึ้นมา คงโดนทิ้งไปพร้อมกับชุดแล้วล่ะมั้ง เสียดายเงินชิบ นายหม่นบ่นในใจ เห้ย! เพิ่งนึกได้ว่าซองขาวของมันก็อยู่ในชุดนี่หว่า นึกแล้วก็ยิ่งเสียใจเข้าไปอีก

นายหม่นขมวดคิ้วมองไปรอบๆ ต้องหาที่ระบายสักหน่อยแล้ว!!

~สาวๆแก้ผ้าออกนอกบ้าน~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีทองสว่างสไว นายหม่นมีประกายสะใจในดวงตา ทันใดนั้นสาวๆโดยรอบก็พากันแก้ผ้าทันที ยกเว้นผู้สูงวัย

ผู้ชายโดยรอบต่างหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย ผู้หญิงที่เปลือยเปล่าไปทั้งตัวก็พาดแขนปิดนมปิดหีอย่างอายๆ บางคนถึงกับบ่นด่าหาว่าผู้ชายเป็นพวกโรคจิต ทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนแก้ผ้า

ทุกที่มีแต่ความวุ่นวาน นายหม่นยืนอ้าแขนราวกับตัวเองเป็นพระเจ้า มันสูดหายใจลึกมองไปรอบๆ ก็เจอแต่ร่างเปลือยเปล่าของผู้หญิง

~สาวๆแก้ผ้าออกนอกบ้าน~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีแดง ความวุ่นวายพลันบังเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ผู้ชายบางคนถึงกับตะโกนด่ากลับว่าพวกผู้หญิงเป็นโรคจิต มาแก้ผ้าในที่สาธารณะได้ยังไง แถมยังโชว์รูปที่เพิ่งถ่ายไปด้วย

พอเห็นความวุ่นวายแบบนี้ก็พลันรู้สึกดีขึ้นมา สาวๆแต่ละคนเถี่ยงไม่ออก รีบใส่เสื้อผ้าอย่างอายๆเอามือปิดหน้ารีบเดินหนี

นายหม่นก็ออกไปจากตรงนี้บ้าง คงไม่ใช่แค่ที่นี่ที่วุ่นวาย เหตุการณ์แบบนี้คงเกิดขึ้นทั่วโลกแน่นอน ในใจยิ่งตื่นเต้น มันกลายเป็นพระเจ้าไปแล้วใช่ไหม?

แต่พอมองไปไกลๆก็เห็นจุดหนึ่งวุ่นวายกว่าที่อื่นๆ ตรงนั้นมีคนเยอะมากยืนล้อมลุมอะไรบางอย่าง จึงลองเดินไปดู

พอไปถึงก็พบว่าทุกคนยืนล้อมผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูน่ารักเอามากๆ ตอนนี้เธอเพิ่งใส่เสื้อผ้าเสร็จ เป็นชุดหลากสีสันราวกับไอดอล?

??: ถ่ายทันไหมว่ะ

??: ทันๆๆ เดี๋ยวส่งให้

??: ฮ่าๆขอบใจ เมื่อกี้โดนชนจนมือถือตก ดีที่หาเจอ.. แต่ไม่น่าเชื่อน้องซาน่าจะมาอยู่ที่นี่

นายหม่นได้แต่ยืนอยู่รอบนอกเขย่งเท้ามองเข้าไป คนล้อมกันแออัดจนไม่มีช่องให้แทรกตัวเข้าไปเลย

ผู้จัดการ: หลีกทางด้วย! หลีกทางให้หน่อยครับ! หลีกไปๆๆๆ

เสียงของชายคนหนึ่งตะโกนไม่หยุด คนก็ค่อยๆเปิดทาง ซาน่าก็เดินผ่านช่องที่เปิดนั้น สุดท้ายก็เดินฝ่าออกมาจนได้ ดีที่ไม่มีใครกล้าฉวยโอกาส คงเป็นคนดังจริงๆสินะ

นายหม่นเลยเดินตามไป เห็นรถตู้เปิดประตูรออยู่ข้างหน้าจึงรีบเข้าไปก่อน จากนั้นน้องซาน่าก็เข้ามา ประตูก็ปิดลง ชายที่เคลียทางก็รีบวิ่งๆขึ้นมาขับรถ แล้วรถก็เคลื่อนออกไป

ไม่รู้เลยว่าจะถูกพาไปที่ไหน แต่สนใจน้องคนสวยตรงหน้าดีกว่า เห็นนั่งนิ่งๆราวกับตุ๊กตาดูน่ารักสดใสไปหมด นายหม่นหายใจแรงแต่ก็เบื่อที่อีกฝ่ายไม่ค่อยตอบสนอง แบบนี้ต้องมีขัดขืนกันบ้างเพิ่มสีสัน จึงลงมือเขียนใส่ร่างกายตัวเอง

~สัมผัสโดยไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว~

วูบ !!

เส้นแสงประทับลงบนร่างกลายเป็นเส้นสีแดงซึมลงไปในร่างกาย ผลของมันหายไปแล้วสินะ? สงสัยจึงลองอะไรหน่อย

นายหม่นขยับไปใกล้ ดีที่ยังล่องหน ยื่นนิ้วไปสัมผัสหน้าอกเล็กพอดีมือ ทันใดนั้นน้องซาน่าก็สะดุ้งยกมือปิดหน้าอกทันที

ซาน่า: เอ๊ะ! เมื่อกี้อะไรกัน.. ? ไม่มีอะไรนี่นา

ผู้จัดการ: น้องซาน่า เป็นอะไรไหมครับ?

ซาน่า: ไม่ค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ ซาน่าคงคิดไปเอง

ผู้จัดการ: เดี๋ยวใกล้ถึงสตูดิโอแล้วครับ อดทนรออีกนิดนะครับ

ซาน่า: ค่าา~ ผู้จัดการ ^^

นายหม่นนั่งยิ้ม นานๆทีจะเห็นปฏิกิริยาต่อต้านก็สนุกดีเหมือนกัน แต่ก็อันตรายแหะถ้าดิ้นจนมันโดนเข่าหรือศอกนี่แย่เลย

ทำไงดี.. ถ้าทำให้ร่างกายทะลุทุกอย่างก็ไม่ต่างอะไรไปจากผี และถ้าเผลอเขียนลงไปอาจกลายเป็นผีจริงๆก็ได้ จะกินยังไง? จะจับขนนกยังไง!! คิดแล้วก็น่ากลัวแหะ ต้องคิดดีๆก่อนจะเขียนอะไรลงร่างกาย!

แล้วถ้าทำให้สัมผัสจากระยะไกลได้ล่ะ? ฮึ่ม.. น่าสนใจนะ แต่ยังไงล่ะ จะเขียนยังไง? พลันนึกถึงตอนวาดรูปแล้วควบคุมขยับให้ลอยไปลอยมาได้ตามใจชอบ

เห้ยๆ แบบนั้นก็น่าสนใจแหะ จึงลองวาดมือขึ้นมา แต่วาดยังชิบ ลองเอามือตัวเองทาบแล้วลากเส้นตามไปเลยละกัน แล้วลองใส่ด้านอื่นๆให้เป็นสามมิติด้วย

~[มือ]~

เห้ยๆๆๆ ตั้งใจก็ทำได้นี่หว่า กลายเป็นมือสีดำอันนึงแล้ว ลองตั้งมั่นควบคุมมันดู.. ทำได้แล้ว! มือสีดำขยับลอยไปมาในอากาศ แถมยังขยับนิ้วได้ตามที่ต้องการด้วย แม้รูปร่างของมือจะไม่ค่อยสมส่วนก็ตาม

แต่ถ้าใช้มือนั่นก็ไม่รู้สึกอะไรเลยดิ นายหม่นอยากรับรู้ถึงสัมผัส เวลาจับนมจับหีจะได้ฟินมือบ้าง ไม่งั้นจะทำไปเพื่ออะไร เสี่ยงเข้าไปจับเองไม่ดีกว่าหรือ?

ว่าแต่เราสามารถเขียนลงไปบนมือได้ไหมนะ! อยู่ๆก็มีความคิดนี้เข้ามา จึงตัดสินใจลอง..

~มือ~

วูบ !!

เส้นแสงกลายเป็นสีเขียว!? ลองเขียนเล่นๆว่ามือไม่คิดว่าจะได้ผล แถมยังเกิดการเปลี่ยนแปลงด้วย มือเบี้ยวๆกลายเป็นมือที่ดูสมส่วนขึ้นมา!!

เห้ยๆๆ นี่มันการค้นพบครั้งใหญ่เลย ไม่ต้องห่วงเรื่องวาดรูปไม่เก่งแล้ววุ้ย คิดแบบนั้นก็ลองมือวาดมือขึ้นมาอีกอัน!

~[มือ]~

จากนั้นก็เขียนลงไปบนมือนั่น!

~มือ~

วูบ !!

สำเร็จ ได้มือที่ควบคุมดั่งใจนึกมา 2 อันแล้ว เหลือแค่หาวิธีทำให้มือนั่นส่งสัมผัสต่างๆมาที่มันได้ จึงเขียนลงมือนั่นต่อ

~โอนสัมผัส~

ไม่สำเร็จแหะ

~ส่งความรู้สึกมาให้คนควบคุม~

ผิดคาดแหะ นึกว่าจะได้ซะอีก

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

เห้ยๆๆๆ สำเร็จแล้ว! กลายเป็นสีเขียว! ว่าแล้วก็ลองควบคุมมือสีดำบินไปมาก่อนจะไปวางนาบลงบนหน้าอกของซาน่า

คราวนี้น้องซาน่าไม่ได้ส่งเสียง ทำได้แต่มองไปรอบๆแล้วก้มมองเสื้อตัวเองที่ขยับไปมา แถมยังรู้สึกราวกับมีมือมาบีบที่หน้าอกทั้งสองข้าง

แต่นายหม่นไม่ได้สนใจซาน่าเลย มันมัวแต่ตาโตเป็นประกาย ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ราวกับมือพวกนั้นคือมือของมันเอง ทั้งสัมผัสทั้งอุณภูมิมันส่งต่อมาที่มือของมันทั้งหมด!

ผู้จัดการ: ถึงแล้วครับ

ผู้จัดการรีบลงรถเดินอ้อมมาเปิดประตู ซาน่าจึงเดินลงอย่างสับสน ยังรู้สึกอยู่เลยว่าโดนจับหน้าอกอยู่ แต่คงเหนื่อยจนกล้ามเนื้อเกร็งล่ะมั้ง เธอคิดงั้น

นายหม่นเห็นน้องซาน่าลงรถ มันก็รีบลงตามแล้วเดินตามไปติดๆ ระหว่างนั้นก็ฝึกควบคุมมือดำไปด้วย มือดำจึงบินว่อนไปทั่วราวกับเครื่องบินกระดาษ แล้วไปปาดผ่านกระโปรงจนเปิดขึ้น

ซาน่า: อร๊ายย~ !

ซาน่าตกใจรีบเอามือปิดกระโปรง ลมคงแรงพัดกระโปรงเปิด ผู้จัดการก็ไม่ได้พูดอะไร รีบหันมองไปรอบๆก่อนจะถอนหายใจ เพราะไม่มีใครอยู่ที่ลานจอดรถ

ผู้จัดการจึงรีบเดินนำพาไอดอลเดินเข้าไปในตึก นายหม่นเพิ่งสังเกตว่าที่นี่ค่อนข้างใหญ่โต ทีแรกถึงว่าเป็นห้างซะอีก

เข้าไปก็เจอกับลิฟต์ ภายในลิฟต์จึงมีสามคน ผู้จัดการ ซาน่า และนายหม่น ระหว่างนั้นก็ฝึกควบคุมมือดำไปเรื่อยๆ

ติ๊ง! ลิฟต์มาถึงชั้น 4 ทุกคนพากันเดินออกไป นายหม่นก็มองไปรอบๆอย่างตื่นตาตื่นใจ เพิ่งเคยมาสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรกเลยแหะ

ทั้งสองข้างที่เดินผ่านมีสตูดิโอถ่ายทำหลายรายการ มีรายการที่มันคุ้นตารวมอยู่ด้วย ทั้งรายการข่าว รายการทำอาหาร เขาถ่ายทำกันที่นี่หรอเนี่ย หลังกล้องใช้ทีมงานเยอะแหะ แต่ละสตูดิโอมีเป็นสิบคนเลย

ผู้จัดการ: ถึงแล้วครับ น้องซาน่าไหวนะครับ?

ซาน่า: ค่า~ ไหว สู้ตายค่ะ!

น้องซาน่ากำมือชูอย่างน่ารักสดใส รอยยิ้มแบบนี้แหละที่เคยเห็นในทีวี ทำเอานายหม่นยิ้มตาม เห็นแล้วอยากแกล้งขึ้นมาเลย

น้องซาน่าเดินเข้าไป เจอกับทีมงานก็สวัสดีทุกคนอย่างน่ารัก ส่วนคนที่กำลังชี้นิ้วสั่งทีมงานคงเป็นหัวหน้าของที่นี่

โปรดิวเซอร์: สวัสดีครับน้องซาน่า ผมดีใจนะครับที่น้องตอบข้อความ เรามาร่วมงานกันให้เต็มที่เถอะนะ ^^

ซาน่า: ค่า~ ซาน่าจะทำให้เต็มที่ ^^

โปรดิวเซอร์: น้องซาน่าไปห้องแต่งหน้าได้เลยนะ ทีมแต่งหน้าสแตนด์บายรออยู่แล้ว

ซาน่า: ขอโทษที่มาช้านะคะ ^^ ซาน่าขอตัวก่อนนะคะ ^^

น้องซาน่าโบกมือลาด้วยรอยยิ้มสดใส เดินไปด้านหลังสตูดิโอ เปิดประตูเข้าไปข้างใน นายหม่นรีบตามเข้าไป เกือบโดนประตูหนีบแล้วไหมล่ะ

โอ้วว ในนี้สุดยอดกว่าที่คิดแหะ กระจกบานใหญ่ติดพนังยาวจนสุดห้องด้านหนึ่งเลย ส่วนอีกฝั่งมีราวแขวนเสื้อผ้าหลายชุด คงใช้ถ่ายสินะ ช่างแต่งหน้าก็มีหลายคน หรือจะทำคนละส่วนกัน?

ตอนนี้น้องซาน่าไปนั่งแต่งหน้าหน้ากระจก ถูกสองคนช่วยกันแต่ง ดูทำงานชำนาญกันมากๆ ระหว่างนั้นนายหม่นก็นั่งพักมองไปรอบๆห้องอย่างตื่นตาตื่นใจ

นายหม่นนั่งคิดอะไรเพลินๆ ถ้าสร้างอีกมือจะดีไหมนะ เอาไว้จับขนนกเขียนจากระยะไกล? บางครั้งก็อยากเขียนในจุดที่ไปไม่ถึงด้วย คิดแล้วก็ลงมือทำทันที

~[มือ]~

วูบ !

~เชื่อมโยงความรู้สึก~

วูบ !!

ได้มาอีกมือ! มือดำสามอันบินว่อนไปมาบนอากาศ แล้วมือดำอันหนึ่งก็บินมาจับขนนก แล้วลองตวัดเขียน

~ผู้หญิงต้องแก้ผ้าก่อนแต่งหน้า~

วูบ !!

เส้นแสงที่ถูกมืดดำตวัดเขียนกลายเป็นสีทองสว่างสำไว สำเร็จ!! มือดำนั่นสะดวกดีจริงๆ ทันใดนั้นน้องซาน่าก็ลุกขึ้น ถอดชุดไอดอลที่ใส่มาทีละชิ้นจนกองลงพื้น

เมื่อเปลือยเปล่าไปทั้งตัวก็ก้มเก็บชุดมากองไว้บนโต๊ะ แล้วกลับมานั่งหน้ากระจกตามเดิม ส่วนช่างแต่งหน้าก็ลงมือทำงานต่อราวกับนี่คือเรื่องสามัญทั่วไป ที่ต้องแก้ผ้าก่อนแต่งหน้าอยู่แล้ว

นายหม่นมองผ่านกระจกเห็นน้องซาน่านั่งนิ่ง เผยหน้าอกเล็กพอดีมือ หัวนมเล็กสีชมพูสวย ผิวพรรณก็เรียบเนียนขาวอมชมพู นึกว่ามีแต่ในหนัง ในชีวิตจริงมีคนที่น่ารักขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

มองลงตรงตักเห็นขาเรียวไร้ไขมันขนาดนั่งขายังไม่เบียดกันเลย ตรงกลางหว่างขาจึงเห็นแคมหีสีชมพูปิดสนิท ไม่มีขนสักเส้น ไล่ตาลงไปต่อ หัวเข่ากับปลายเท้าก็อมชมพูเช่นกัน

จะว่าไปนายหม่นเพิ่งเห็นว่าไม่มีเงาตัวเองในกระจก คงเพราะล่องหนล่ะมั้ง? มือดำก็ไม่มีเงาเช่นกัน คราวหลังถ้าไม่มั่นใจว่าล่องหนรึยังลองหากระจกส่องดีกว่า

ช่างแต่งหน้า: เรียบร้อยค่ะ เดี๋ยวพวกฉันช่วยแต่งตัวให้ต่อนะคะ

ซาน่า: อื้ม ^^ ขอบคุณค่ะ

น้องซาน่าเผยรอยยิ้มสดใส ทำช่างแต่งหน้ายิ้มตาม พากันเดินไปที่ราวแขวนผ้า มีเบอร์แปะติดตามลำดับไว้อยู่แล้ว

ซาน่าเพียงแค่ยืนกางแขนให้ช่างช่วยกันแต่งตัว นายหม่นสงสัยทำไมต้องแปะสติ๊กเกอร์ที่หัวนมด้วย พอแปะลงไปหัวนมสีชมพูก็หายไปทันที ราวกับไม่มีหัวนมเลย

จากนั้นก็สวมชุดชั้นในทับ เป็นสายแบบใสมองเห็นยาก แล้วค่อยใส่กางเกงในตัวเล็ก เป็นแบบสายผูกรอบเอว ตามด้วยเสื้อกับกระโปรง ออกมาในลุควัยรุ่นที่ดูน่ารักสดใส

ด้านบนเป็นเสื้อครอปแขนยาวสีชมพูโชว์เอวคอดกิ่วกับสะดือที่ดูมีเสน่ห์ ด้านล่างเป็นกระโปรจับจีบสีขาวยาวครึ่งขาอ่อน

ไล่ลงมาจะเห็นถุงเท้าสั้นสีชมพูใส่คลุมด้วยรองเท้าผ้าใบสีขาวผูกเชือกสีชมพูอีกทีดูเข้ากัน พอมองรวมๆดูน่ารักสดใสสุดๆ ยิ่งรวมกับรอยยิ้มของซาน่าทำใจละลายได้เลย

นายหม่นเพิ่งเคยเห็นสาวน่ารักขนาดนี้ใกล้ๆ เห็นตั้งแต่เปลือยยันแต่งตัวเสร็จ มันดูเหม่อลอยยิ้มๆเดินตามน้องซาน่าออกไป พลางสูดกลิ่นหอมจางๆไปด้วย

โปรดิวเซอร์: ทีมไฟพร้อมนะครับ ช่างกล้องพร้อมนะ ฉากพร้อมนะ.. ตัวเอกของงานมาแล้วครับ เร็วๆเร่งมือเข้า

เสียงโปรดิวเซอร์ดังทั่วสตูดิโอ ทีมงานเร่งมือจนเดินเตะสายไฟแท๊บล้ม ไม่วายโดนด่า แต่พอเห็นซาน่าออกมายืน คำด่าก็ลดน้อยลงทันที

ไม่นานทุกอย่างก็พร้อม เป็นฉากพื้นหลังสีขาว กับไฟที่ส่องสว่างมาที่ฉาก โดยรอบมีไฟสลัวๆจึงดูมืดไปเลย

โปรดิวเซอร์: น้องซาน่าโพสท่าได้ตามสบายเลยครับ ตอนนี้ทีมงานพร้อมแล้ว

น้องซาน่ายิ้มเขินๆทำทีมงานยิ้มยาม จากนั้นก็เริ่มโพสท่าง่ายๆ ยืนบิดตัวเล็กน้อยแล้วทำมินิฮาร์ท ตาข้างหนึ่งขยิบเผยยิ้มสดใส

ช่างกล้อง: ดีครับ ท่าต่อไปได้เลย

ช่างกล้องก็ทำงานได้ดี น้องซาน่าจึงเปลี่ยนท่าโพสไปเรื่อยๆ แต่ละท่าดูน่ารักไปหมด นายหม่นเองก็ยืนมองเคลิบเคลิ้มมาสักพัก ก่อนจะเริ่มลงมือแกล้ง

มือดำบินวนไปมาบนอากาศก่อนจะจับกระโปรงค่อยๆเปิดขึ้น เผยกางเกงในสีขาวที่ผูกรอบเอว ตอนนั้นเองที่ทุกคนในสตูดิโอเบิกตาค้าง

!!

ช่างกล้องหันไปหาโปรดิวเซอร์ เห็นไม่พูดอะไรจึงกดถ่ายต่อ เป็นภาพที่เห็นกางเกงในภาพแรก คงขายใต้ดินได้ราคาแน่ๆ

ซาน่ารับรู้ถึงบรรยากาศแปลกๆ จึงก้มสำรวจตัวเอง เมื่อเห็นว่ากระโปรงเปิดจึงตกใจรีบกดกระโปรงลง หันซ้ายหันขวาอย่างอายๆ

ซาน่า: ขอโทษนะคะ!

ท่าทางเขินอายทำทีมงานยิ้มบางอย่างเคลิ้มๆ

โปรดิวเซอร์: ไม่เป็นไรครับ ^^ ต่อเลยครับน้องซาน่า ไม่ต้องห่วงนะครับ ช่างกล้องเขารู้งานไม่ได้ถ่ายไว้หรอกครับ ^^

ช่างกล้องแอบยิ้ม โปรดิวเซอร์ก็หันมาขยิบตา จากนั้นน้องซาน่าก็โพสท่าต่อ โดยระแวงกระโปรงตลอดเวลา

นายหม่นเห็นแบบนั้นก็ไม่ได้การ มันมีมือดำ 3 มือ จึงควบคุมมือดำที่จับขนนกขีดเขียนไปยังร่างกายของซาน่า

~โพสท่าถ่ายรูปต่อไป~

วูบ !!

เส้นแสงสีชมพูประทับลงบนร่างกายของซาน่า ตอนนี้ยังไม่เห็นถึงผฃของมัน แต่ต่อจากนี้ล่ะ!.. มือดำสองมือบินวนก่อนจะจับกระโปรงขึ้นอีกครั้ง

ซาน่า: อร๊าย!

ซาน่าที่ระแวงอยู่แล้วจึงอุทานออกมาพร้อมเอามือข้างหนึ่งจับกระโปรงกด ทว่าก็ยังบิดตัวโพสท่าไปมาต่อไป พอเห็นท่าทางแปลกๆที่ทั้งจับกระโปรงทั้งพยายามโพสท่า ก็ราวกับกระโปรงที่กำลังจับ เป็นซาน่าที่เปิดขึ้นมาเอง?

ช่างกล้องก็รัวถ่ายรัวๆ พอเปลี่ยนท่าโพสก็ได้ถ่ายหลายมุม แน่นอนว่าซาน่าสู้แรงจากมือดำไม่ได้สักนิด เธอทำได้แค่จับกระโปรงเอาไว้ ราวกับเธอเป็นคนเลิกกระโปรงขึ้นเอง

ซาน่าพยายามยิ้มให้กล้องแล้ว แต่ใบหน้าดูเขินอายซะมากกว่า รู้สึกถึงสายตามากมายกำลังจ้องมาที่ใต้กระโปรง แม้จะพยายามปลอบใจตัวเองว่ามีกางเกงในอยู่ ก็ยังอายมากอยู่ดี

นายหม่นพยักหน้ายิ้มๆ ตอนนี้มันนั่งดูอยู่ใกล้ๆ ยังไงก็ไม่มีใครเห็นมันอยู่แล้ว นายหม่นแค่คิด มือดำก็ปล่อยกระโปรง ซาน่าจึงกดกระโปรงลงได้ในที่สุด

ฟู่ว~ ซาน่าถอนหายใจโล่งอก เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น ที่นี่มีผีด้วยงั้นหรอ เหมือนมีบางอย่างมาเปิดกระโปรงของเธอเลย ระหว่างที่คิดก็ไม่ได้หยุดโพสท่า

โปรดิมเซอร์: เซ็ตแรกพอก่อนครับ น้องซาน่าเข้าไปเปลี่ยนชุดต่อไปได้เลย ^^

น้องซาน่าพยักหน้ายิ้มๆแต่ก็ดูเขินอายซะมากกว่า ระหว่างที่ซาน่าไปเปลี่ยนชุด โปรดิวเซอร์ก็ไปเช็ครูปที่กล้อง ยิ่งมองยิ่งพยักหน้า

ไม่นานน้องซาน่าก็ออกมาในชุดนักเรียนญี่ปุ่น พอใส่แล้วดูน่ารักเข้ากับน้องเอามากๆ ราวกับน้องซาน่าคือนักเรียนญี่ปุ่นจริงๆ

เสื้อเบลาส์แขนสั้นสีขาว คอปกกะลาสี ผูกโบว์สีแดงตรงคอ กระโปรงจีบสีกรมท่า ถุงเท้าสีดำยาวถึงเข่า และรองเท้าโลเฟอร์สีดำ

นายหม่นสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า นี่มันกระตุ้นอารมณ์ได้ดีจริงๆ ระหว่างที่สำรวจก็ไม่เห็นเส้นแสงสีชมพูที่ประทับอยู่บนร่าง ผลคงหายไปตอนที่บอกให้ไปเปลี่ยนชุดสินะ แต่ก็แค่เขียนใหม่ก็พอ

มือดำจับขนนกจรดบนร่างของซาน่า

~โพสท่าถ่ายรูปต่อไป~

วูบ !!

เส้นแสงสีชมพูกลับมาปรากฏอยู่ที่เดิม แล้วน้องซาน่าก็เริ่มโพสท่าทันที ยิ่งโพสก็ยิ่งน่ารักจนนายหม่นอยากแกล้ง

คราวนี้มือดำลอยเข้าไปใต้กระโปรง แม้จะมองไม่เห็นแต่ก็ลูบคลำสัมผัสได้ น้องซาน่าก็รู้สึกถึงบางอย่างกำลังลูบไล้มาตามหว่างขา

ในที่สุดก็เจอ.. มือดำจับขอบกางเกงในดึงลงจนถึงข้อเท้าในทีเดียว แล้วในจังหวะนั้นน้องซาน่ายกขาเปลี่ยนท่าพอดี จึงดึงกางเกงในออกมาได้

!!

ทุกคนในสตูดิโอตาเบิกกว้าง เมื่อกี้มันอะไร เหมือนเห็นกางเกงในบินออกมา พอหันไปมองก็พบว่ากางเกงในของน้องซาน่ากระเด็นมาถึงพื้นตรงช่างกล้อง

หลายคนสงสัย หรือน้องซาน่าเป็นคนเตะมา หลายคนมองไม่ชัด แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร น้องซาน่าก็ยังโพสท่าต่อตามปกติ บางครั้งดวงตายังเหล่มองล่างราวกับกังวลอะไรบางอย่าง

แค่นี้นายหม่นยังไม่พอใจหรอก แค่คิดมือดำก็เคลื่อนไหวตามที่มันต้องการ มือดำอันหนึ่งจับไปที่ชายกระโปรง ก่อนจะค่อยๆยกขึ้นช้าๆ

!!

น้องซาน่าหน้าเสียรีบจับไปที่กระโปรงพยายามกดลงแต่ก็สู้แรงไม่ได้สักนิด ในสายตาของทุกคนจึงมองว่าน้องซาน่ากำลังเลิกกระโปรงขึ้นด้วยตัวเอง แต่สีหน้าที่เขินอายแบบนั้นก็ขัดกับสิ่งที่ทำอยู่ไม่น้อย

ฮู่วว~

เกิดเสียงอุทานในลำคอหลายคน เมื่อกระโปรงเลิกขึ้นจนเผยช่วงล่างที่ไร้ซึ่งกางเกงใน แคมหีสีชมพูปิดสนิทเผยออกสู่สายตาของทุกคนแล้ว!

น้องซาน่ามีท่าทีที่เขินอายเอามากๆจนหน้าแดงก่ำไปหมดแล้ว มือก็จับไปที่กระโปรงพยายามกดลงแต่ก็ไม่เป็นผลสักนิด ทว่าแม้ทุกอย่างจะเป็นเช่นนั้นเธอกลับต้องโพสท่าถ่ายรูปต่อไป จนคนโดยรอบหัวใจเต้นกระหน่ำด้วยความตื่นเต้น

นั่นคือหีของไอดอลสาวที่กำลังมาแรง น้องซาน่าหีสวยมาก เรียบเนียนไร้ขนสีอมชมพู หลายคนอยากเห็นข้างในเลยว่าจะเป็นยังไง ทุกสายตาจดจ้องไปที่แคมหี ท่าโพสเปลี่ยนไปเรื่อยๆก็ช่วยให้มองได้หลายมุมขึ้น

นายหม่นฉีกยิ้ม มุมที่มันนั่งเห็นหีชัดกว่าใคร แถมยังไม่บังใครด้วยเพราะมันล่องหนอยู่ แต่มันจะพอใจแค่นี้ได้ยังไง?

มือดำที่เหลืออีกข้างบินวนก่อนจะมุดเข้าใต้เสื้อเบลาส์ น้องซาน่ารู้สึกขนลุกซู่ราวกับมีมือมาสัมผัสหน้าท้อง แล้วก็ค่อยๆขยับขึ้นมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงชุดชั้นใน สัมผัสที่ขยับไปมาราวกับหาอะไรบางอย่าง ทำเธอรู้สึกกังวลใจเอามากๆ

แกร๊ก.. เสียงบางอย่างถูกปลดที่ด้านหลัง จากความกังวลสู่ความตื่นตระหนก ตรงหน้าอกรู้สึกหลวมขึ้นมา แล้วมันก็ตกลงไปกองที่พื้น

!!

ชุดชั้นในสีขาวแบบเกาะอกไม่มีสายรัดด้านบน บวกกับเสื้อเบลาส์ที่ค่อนข้างโปล่งและหลวม ชุดชั้นในจึงตกลงพื้นอย่างง่ายดาย

พรึ่บ!

ทันใดนั้นเอง เสื้อเบลาส์สีขาวก็ถูกเลิกขึ้นอย่างรวดเร็ว จนน้องซาน่าตกใจรีบใช้มืออีกข้างจับชายเสื้อกดลง ทว่าก็ให้ผลไม่ต่างกับกระโปรง เธอสู้แรงไม่ได้สักนิด

ตอนนี้มือดำทั้งสองกำลังทำหน้าที่ของมันอยู่ มือหนึ่งจับกระโปรงเลิกขึ้น อีกมือก็จับเสื้อเลิกขึ้น จนเผยทั้งแคมหี ทั้งหน้าอกเล็กพอดีมือ แต่ก็ติดอย่างเดียวตรงหัวนมมีสติ๊กเกอร์ติดอยู่

นายหม่นจึงลุกขึ้นยืน เดินไปแกะสติ๊กเกอร์ด้วยตัวเอง หัวนมสีชมพูจึงเผยสู่สายตาของทุกคน ส่วนน้องซาน่าแม้จะยังยิ้มให้กล้องแต่เกินกว่าครึ่งคือสีหน้าเขินอายซะมากกว่า

เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว จึงถอดใจไม่ดึงลงอีกต่อไป ยังไงซะก็ดึงลงไม่ได้อยู่ใน ความตั้งมั่นตอนนี้คือโพสท่าถ่ายรูปต่อไปให้จบ!

ทั้งหน้าอกทั้งหีจึงถูกถ่ายรัวๆ ไม่ใช่แค่ช่างกล้อง แต่ทีมงานก็แอบหยิบมือถือขึ้นมาถ่าย โปรดิวเซอร์ก็ไม่ได้พูดอะไร ยืนยิ้มราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น คงรอน้องซาน่าโวยวายก่อน

—-------[ซ่อนตรงนี้]----------

<<<รวมทางลัดทุกผลงาน>>>

สนุกมากครับ