🧡 XONLY 🧡

 

อนาคต มีประการณ์3สาวไหม

บอร์ดเกม

อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 22, 2025, 10:52:05 หลังเที่ยงบทบรรจบแห่งความปรารถนาใหม่

กราบเรียนผู้อ่านใหม่และผู้ติดตามซีรีย์นี้
ผู้แต่งขอแจ้งให้ทราบว่า ใน

บทที่ 50 นี้ไม่มีฉากเซ็กส์ สามารถอ่านข้ามได้
แต่จะมีแค่สามตัวละคนที่พูดคุยกันหลังจบกิจกรรม
ต่อจากบทที่ 49

ขอให้น้องนัทของเรา พักผ่อน
สักตอนสองตอนนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาลุยต่อให้สาสม
ไม่รู้ว่าผู้อ่าน เสียไปกี่น้ำกันแล้วที่อ่านซีรีย์เรื่องนี้ ยังไงติดตามให้ครบ ทั้ง 50 บท นะครับ ชอบพระคุณครับ
หลังจากนี้ ผู้อ่านสามารถช่วยคอมเม้นต์แนวทางที่อยากให้เป็นไปได้นะครับ จะนำมารวมๆ กันและแต่งเป็นต่อต่อๆไปให้ แต่ถ้าอยากให้ลุงไก่ สวิงกิ้งกับนัทน่าจะยากครับ เพราะมีบางฉากที่ไม่ได้อธิบาย เช่นเวลาไปประชุม ลุงไก่ไปซื้อกินนอกบ้าน เพราะคิดว่าป้านวลไม่ถึงใจ และป้านวลเป็นแค่ของเก่า ลุงไก่ไปกินเด็กๆ ร้านนั่งดริ้ง ส่วน ถ้าอยากให้ลุงไก่ จัดมายด์ กับ รินดาผมเขียนให้ไม่ได้ครับ ในบทเสริมที่ลุงไก่ไป จัดเด็ก นั่งดริ้ง อาจมีในอนาคต เพราะมีแพลนจะเขียนเรื่องต่อไปเกี่ยวกับเด็กดริ้ง




หมายเหตุ::: เนื้อหาของนิยายเซ็กส์เรื่องนี้ เป็นเนื้อเรื่องภายในครอบครัว ซึ่งมีตัวละครหลากหลายตัว (Incest) เรื่องเซ็กส์ภายในครอบครัวแต่งขึ้น ผู้อ่านควรรับผิดชอบต่อตนเองด้วยมันเป็นเนื้อหาละเอียดอ่อนซึ่งทั้งหมดบทบาทสมมุติแต่งเพื่อความบรรเทิงทางเพศในลักษณะส่วนตัว
1.ป้านวล (ไม่เกี่ยวข้องกับสายเลือดของนัท)
2.ลุงไก่ (พี่ชายพ่อของนัท)
3.สมายด์ (มายด์) อายุ ๒๑ ปี (ลูกสาวแม่นวล,พ่อไก่)
4.รินดา (ริน) อายุ ๑๘ ปี (ลูกสาวแม่นวล,พ่อไก่)
5.นัท (นายนัฐพล) อายุ ๑๗ ปี (หลานชาย)
6.ม่อน อายุ ๑๖ปี (เพื่อนสนิทของนัท)
7.เมย์ (พี่เมย์) อายุ ๒๑ปี (พี่สาวม่อน)
8.พี่กิ๊ก อายุ ๒๑ ปี (เพื่อนสนิท พี่มายด์)



(นัทเป็นเด็กกำพร้าพ่อและแม่ เนื่องจากพ่อแม่ของนัทประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ตอนนัท 4 ขวบ นัทมีความทรงจำความเกี่ยวกับพ่อและแม่น้อยมาก นัทเป็นคนขาดความอบอุ่นเชื่อฟังผู้ใหญ่ สิ่งที่นัททำตั้งแต่บทที่ 1-บทล่าสุด นัทเพียงต้องการความรักนัทแต่ถวิลหามัน  )
ในส่วนนี้ ถ้าบางท่านที่อ่านมาถึงจุดที่นัท ขอป้าเป็นเมีย ก็อาจมีความระแคะระคายใจบ้าง แต่มันไม่ผิดในรูปแบบ สายเลือด แต่ ลูกสาวของแม่นวล(ป้านวล) ก็อาจมีบ้าง ถ้ารับบทเซ็กส์ในจุดนี้ไม่ได้ ก็อาจต้องเว้นละเรื่องนี้โดยการข้าม เพื่อที่จะไม่อ่าน ทางผู้เขียนแจ้งตั้งแต่แรกแล้ว ว่า "Incest"




ความเงียบกลับมาปกคลุมห้องอีกครั้ง แต่เป็นความเงียบที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความเข้าใจ ทั้งสามคนยังคงกอดกันอย่างแนบแน่น ราวกับต้องการเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆ เหล่านี้ไว้ให้นานที่สุด...


ภายในห้องนอนของนัท แสงอาทิตย์อ่อนๆ เริ่มสาดส่องลอดผ่านผ้าม่านบางๆ ความเงียบสงบปกคลุมไปทั่วหลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อน กิ๊กและมายด์หลับใหลเคียงข้างนัทด้วยความเหนื่อยอ่อน
เช้าวันใหม่ นัทเป็นคนแรกที่ตื่น เขาค่อยๆ ขยับตัวลงจากเตียงอย่างเงียบเชียบ เพื่อไม่ให้รบกวนพี่สาวทั้งสองที่ยังคงหลับอยู่ เขาเดินลงมาชั้นล่าง พบกับป้านวลที่กำลังก้มๆ เงยๆ ทำความสะอาดบ้านอยู่
"โอ๊ะ... ตื่นสายนะนัท" ป้านวลทักทายเมื่อเห็นนัทเดินเข้ามา "เมื่อคืนหลับนอนกันกี่โมงน่ะ? แล้วพวกพี่สาวยังไม่ตื่นกันอีกเหรอ?"
นัทไม่ได้ตอบคำถาม แต่เดินตรงเข้าไปหาป้านวลอย่างรวดเร็ว มือของเขายื่นไปขยำที่บั้นท้ายของป้าเบาๆ
"ว้าย! นัท!" ป้านวลอุทานตกใจ หันขวับมามองนัทด้วยสีหน้าตกใจปนดุ "เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า!" เธอรีบจับมือของนัทออก
นัทชักมือกลับ ป้านวลลดเสียงลงกระซิบกับนัทเบาๆ "เมื่อคืนป้าขึ้นไปหาที่ห้องนัทด้วยนะ แต่ไม่เจอ คงนอนกันดึกสินะ..."
นัทถึงกับชะงักไปเล็กน้อย "ผม... ผมจำไม่ได้ว่าหลับไปตอนไหน กลับห้องตัวเองตอนไหนครับป้า รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว..."
ป้านวลมองนัทด้วยสายตาเอ็นดู "นัทอย่าไปกินเยอะนะ ของพวกนี้เนี่ย เดี๋ยวป้าต้องสั่งสอนมายด์บ้างแล้ว พาน้องกินของไม่ดี"
"ไม่เป็นไรครับป้า..." นัทขยับเข้ามาใกล้ป้านวลอีกครั้ง กระซิบข้างหูเสียงแผ่ว "ผมแค่อยากเปิดประสบการณ์ชีวิตบ้าง..." แล้วเขาก็ยิ้มมีเลศนัย "เหมือนเรื่องของเราไง... เมียจ๋า"
ป้านวลหน้าแดงก่ำ หลบสายตาของนัทด้วยความอาย นัทหัวเราะเบาๆ แล้วขอตัวไปหาอะไรทาน ป้านวลส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะก้มลงทำความสะอาดบ้านต่อ
จนสายมากแล้ว สองสาวมายด์และกิ๊กก็เดินลงมาจากชั้นสอง เข้ามาในห้องครัวเพื่อหาอาหารเช้า (ที่กลายเป็นอาหารกลางวันไปแล้ว)
"สวัสดีตอนเช้านะแม่..." มายด์เอ่ยทักทายเมื่อเห็นป้านวล
ป้านวลหันมามองด้วยสีหน้าเอือมระอาเล็กน้อย "นี่มันเช้าซะที่ไหน ดูเวลาด้วยนะมายด์"
มายด์ยิ้มแหยๆ "นานๆ ทีเองนี่คะแม่ ไม่ได้เป็นทุกวันซะหน่อย"
กิ๊กยกมือไหว้ป้านวลด้วยความรู้สึกผิด "ต้องขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะ เมื่อคืนพวกเราดึกไปหน่อยค่ะ"
ในขณะที่สองสาวกำลังหาอะไรทานกัน ก็มีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
"นัท! ไปดูให้แม่หน่อยสิ" ป้านวลบอกนัทที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟา
เวลาผ่านไปสักพัก นัทเดินนำหน้าเด็กหนุ่มหน้าตาคุ้นเคยเข้ามา
"อ้าว ม่อนเองเหรอ? ลมอะไรพัดมาถึงที่นี่?" ป้านวลทักทายด้วยความแปลกใจ
กิ๊กมองเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างพิจารณา พลันก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นเขาในห้างเมื่อสองสามวันก่อน
ในขณะเดียวกัน นัทก็เดินตามเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวสวยคนหนึ่ง
"ทุกคนครับ นี่พี่เมย์ พี่สาวของม่อนครับ" นัทแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จักกัน
กิ๊กถึงกับร้องอ๋อในใจ ผู้หญิงสวยคนนั้น...คนที่เธอเห็นในห้างกับม่อนคนนั้นนี่เอง
"นานๆ ทีมาเที่ยวหานัทซะที พี่เมย์เองก็อยากมาด้วย" ม่อนอธิบาย
"วันนี้ผมเตรียมบอร์ดเกมมาด้วยครับ" ม่อนเสริม
ทั้งหมดพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ที่ชั้นหนึ่ง จนกระทั่งรินดาเดินลงมาจากชั้นสองในสภาพเสื้อกล้ามสีขาวบางและกางเกงขาสั้นเสมอจิ๋ว เพื่อลงมาหาอะไรทาน
"วันนี้มีอะไรกันอีกเนี่ย เสียงดังแต่เช้าเลย" รินดาบ่นพลางมองทุกคนด้วยความสงสัย
"รินดาลูก กินข้าวให้ตรงเวลาหน่อยสิ นี่มันสายมากแล้วนะ" ป้านวลเตือนลูกสาวคนเล็ก
เมื่อม่อนเห็นรินดา ก็ชวนเธอเล่นบอร์ดเกมที่เตรียมมาด้วยกัน "พี่รินดามาเล่นด้วยกันไหมครับ สนุกดีนะ"
"ฉันไม่ชอบเล่น...ไม่ต้องมาชวนฉัน" รินดาตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมกับเดินตรงไปยังห้องครัวเพื่อถามหาของกิน
นัทลุกขึ้นยืน "งั้นพวกเราขึ้นไปเล่นบอร์ดเกมที่ห้องผมชั้นสองกันไหมครับ?"
ป้านวลพยักหน้า "ไปเล่นกันเถอะ เดี๋ยวแม่เอาขนมกับน้ำไปให้"
สักพัก ป้านวลก็ยกถาดอาหารว่างขึ้นมาส่งให้ที่ห้องของนัท มีทั้งแครกเกอร์ น้ำส้ม แตงโม และฝรั่ง "ทานให้หมดนะเด็กๆ อย่าให้เหลือ" ป้านวลกำชับก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ขณะที่กำลังจะปิดประตู ป้านวลหันกลับมามองนัทที่กำลังหัวเราะคิกคักกับเพื่อนๆ แล้วก็แอบยิ้มมุมปากเล็กน้อยหลังจากที่ประตูห้องปิดลง ในใจของป้านวลก็มีความคิดบางอย่าง "วันนี้ฉันต้องหาทางทำให้เด็กๆ ทั้งหมดเข้านอนเร็วๆ จากนั้นฉันก็... "
ในห้องของนัท ทั้งห้าคนนั่งเล่นบอร์ดเกมด้วยกัน ม่อน นัท มายด์ กิ๊ก และพี่เมย์ ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะอย่างสนุกสนาน จนเวลาผ่านไปสักพัก พี่เมย์เอ่ยขึ้นว่าอยากจะพักสักครู่ และขอเดินไปสูดอากาศรอบๆ บ้านของนัท
"นัทพาพี่เดินดูรอบๆ บ้านหน่อยได้ไหม?" พี่เมย์ชวน
นัทตอบตกลงทันที "ได้เลยครับพี่เมย์ เดี๋ยวผมพาไป" เขาหันไปบอกมายด์และกิ๊ก "เดี๋ยวผมมานะครับ"
นัทและพี่เมย์เดินออกจากห้องไป โดยที่มายด์และกิ๊กมองตามหลังไปด้วยสายตาที่สื่อความหมายบางอย่าง...

thank you

รอแซนวิชอยู่ นายนัทจะเริ่มเมื่อไหร่

เมื่อไหร่จะชวนม่อนมาช่วย

งานนี้ต้องสวิง

อ้างจาก: anatomy051 เมื่อ พฤษภาคม 22, 2025, 10:52:05 หลังเที่ยงบทบรรจบแห่งความปรารถนาใหม่

กราบเรียนผู้อ่านใหม่และผู้ติดตามซีรีย์นี้
ผู้แต่งขอแจ้งให้ทราบว่า ใน

บทที่ 50 นี้ไม่มีฉากเซ็กส์ สามารถอ่านข้ามได้
แต่จะมีแค่สามตัวละคนที่พูดคุยกันหลังจบกิจกรรม
ต่อจากบทที่ 49

ขอให้น้องนัทของเรา พักผ่อน
สักตอนสองตอนนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาลุยต่อให้สาสม
ไม่รู้ว่าผู้อ่าน เสียไปกี่น้ำกันแล้วที่อ่านซีรีย์เรื่องนี้ ยังไงติดตามให้ครบ ทั้ง 50 บท นะครับ ชอบพระคุณครับ
หลังจากนี้ ผู้อ่านสามารถช่วยคอมเม้นต์แนวทางที่อยากให้เป็นไปได้นะครับ จะนำมารวมๆ กันและแต่งเป็นต่อต่อๆไปให้ แต่ถ้าอยากให้ลุงไก่ สวิงกิ้งกับนัทน่าจะยากครับ เพราะมีบางฉากที่ไม่ได้อธิบาย เช่นเวลาไปประชุม ลุงไก่ไปซื้อกินนอกบ้าน เพราะคิดว่าป้านวลไม่ถึงใจ และป้านวลเป็นแค่ของเก่า ลุงไก่ไปกินเด็กๆ ร้านนั่งดริ้ง ส่วน ถ้าอยากให้ลุงไก่ จัดมายด์ กับ รินดาผมเขียนให้ไม่ได้ครับ ในบทเสริมที่ลุงไก่ไป จัดเด็ก นั่งดริ้ง อาจมีในอนาคต เพราะมีแพลนจะเขียนเรื่องต่อไปเกี่ยวกับเด็กดริ้ง




หมายเหตุ::: เนื้อหาของนิยายเซ็กส์เรื่องนี้ เป็นเนื้อเรื่องภายในครอบครัว ซึ่งมีตัวละครหลากหลายตัว (Incest) เรื่องเซ็กส์ภายในครอบครัวแต่งขึ้น ผู้อ่านควรรับผิดชอบต่อตนเองด้วยมันเป็นเนื้อหาละเอียดอ่อนซึ่งทั้งหมดบทบาทสมมุติแต่งเพื่อความบรรเทิงทางเพศในลักษณะส่วนตัว
1.ป้านวล (ไม่เกี่ยวข้องกับสายเลือดของนัท)
2.ลุงไก่ (พี่ชายพ่อของนัท)
3.สมายด์ (มายด์) อายุ ๒๑ ปี (ลูกสาวแม่นวล,พ่อไก่)
4.รินดา (ริน) อายุ ๑๘ ปี (ลูกสาวแม่นวล,พ่อไก่)
5.นัท (นายนัฐพล) อายุ ๑๗ ปี (หลานชาย)
6.ม่อน อายุ ๑๖ปี (เพื่อนสนิทของนัท)
7.เมย์ (พี่เมย์) อายุ ๒๑ปี (พี่สาวม่อน)
8.พี่กิ๊ก อายุ ๒๑ ปี (เพื่อนสนิท พี่มายด์)



(นัทเป็นเด็กกำพร้าพ่อและแม่ เนื่องจากพ่อแม่ของนัทประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ตอนนัท 4 ขวบ นัทมีความทรงจำความเกี่ยวกับพ่อและแม่น้อยมาก นัทเป็นคนขาดความอบอุ่นเชื่อฟังผู้ใหญ่ สิ่งที่นัททำตั้งแต่บทที่ 1-บทล่าสุด นัทเพียงต้องการความรักนัทแต่ถวิลหามัน  )
ในส่วนนี้ ถ้าบางท่านที่อ่านมาถึงจุดที่นัท ขอป้าเป็นเมีย ก็อาจมีความระแคะระคายใจบ้าง แต่มันไม่ผิดในรูปแบบ สายเลือด แต่ ลูกสาวของแม่นวล(ป้านวล) ก็อาจมีบ้าง ถ้ารับบทเซ็กส์ในจุดนี้ไม่ได้ ก็อาจต้องเว้นละเรื่องนี้โดยการข้าม เพื่อที่จะไม่อ่าน ทางผู้เขียนแจ้งตั้งแต่แรกแล้ว ว่า "Incest"




ความเงียบกลับมาปกคลุมห้องอีกครั้ง แต่เป็นความเงียบที่อบอุ่นและเต็มไปด้วยความเข้าใจ ทั้งสามคนยังคงกอดกันอย่างแนบแน่น ราวกับต้องการเก็บเกี่ยวความรู้สึกดีๆ เหล่านี้ไว้ให้นานที่สุด...


ภายในห้องนอนของนัท แสงอาทิตย์อ่อนๆ เริ่มสาดส่องลอดผ่านผ้าม่านบางๆ ความเงียบสงบปกคลุมไปทั่วหลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อน กิ๊กและมายด์หลับใหลเคียงข้างนัทด้วยความเหนื่อยอ่อน
เช้าวันใหม่ นัทเป็นคนแรกที่ตื่น เขาค่อยๆ ขยับตัวลงจากเตียงอย่างเงียบเชียบ เพื่อไม่ให้รบกวนพี่สาวทั้งสองที่ยังคงหลับอยู่ เขาเดินลงมาชั้นล่าง พบกับป้านวลที่กำลังก้มๆ เงยๆ ทำความสะอาดบ้านอยู่
"โอ๊ะ... ตื่นสายนะนัท" ป้านวลทักทายเมื่อเห็นนัทเดินเข้ามา "เมื่อคืนหลับนอนกันกี่โมงน่ะ? แล้วพวกพี่สาวยังไม่ตื่นกันอีกเหรอ?"
นัทไม่ได้ตอบคำถาม แต่เดินตรงเข้าไปหาป้านวลอย่างรวดเร็ว มือของเขายื่นไปขยำที่บั้นท้ายของป้าเบาๆ
"ว้าย! นัท!" ป้านวลอุทานตกใจ หันขวับมามองนัทด้วยสีหน้าตกใจปนดุ "เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า!" เธอรีบจับมือของนัทออก
นัทชักมือกลับ ป้านวลลดเสียงลงกระซิบกับนัทเบาๆ "เมื่อคืนป้าขึ้นไปหาที่ห้องนัทด้วยนะ แต่ไม่เจอ คงนอนกันดึกสินะ..."
นัทถึงกับชะงักไปเล็กน้อย "ผม... ผมจำไม่ได้ว่าหลับไปตอนไหน กลับห้องตัวเองตอนไหนครับป้า รู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว..."
ป้านวลมองนัทด้วยสายตาเอ็นดู "นัทอย่าไปกินเยอะนะ ของพวกนี้เนี่ย เดี๋ยวป้าต้องสั่งสอนมายด์บ้างแล้ว พาน้องกินของไม่ดี"
"ไม่เป็นไรครับป้า..." นัทขยับเข้ามาใกล้ป้านวลอีกครั้ง กระซิบข้างหูเสียงแผ่ว "ผมแค่อยากเปิดประสบการณ์ชีวิตบ้าง..." แล้วเขาก็ยิ้มมีเลศนัย "เหมือนเรื่องของเราไง... เมียจ๋า"
ป้านวลหน้าแดงก่ำ หลบสายตาของนัทด้วยความอาย นัทหัวเราะเบาๆ แล้วขอตัวไปหาอะไรทาน ป้านวลส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะก้มลงทำความสะอาดบ้านต่อ
จนสายมากแล้ว สองสาวมายด์และกิ๊กก็เดินลงมาจากชั้นสอง เข้ามาในห้องครัวเพื่อหาอาหารเช้า (ที่กลายเป็นอาหารกลางวันไปแล้ว)
"สวัสดีตอนเช้านะแม่..." มายด์เอ่ยทักทายเมื่อเห็นป้านวล
ป้านวลหันมามองด้วยสีหน้าเอือมระอาเล็กน้อย "นี่มันเช้าซะที่ไหน ดูเวลาด้วยนะมายด์"
มายด์ยิ้มแหยๆ "นานๆ ทีเองนี่คะแม่ ไม่ได้เป็นทุกวันซะหน่อย"
กิ๊กยกมือไหว้ป้านวลด้วยความรู้สึกผิด "ต้องขอโทษคุณแม่ด้วยนะคะ เมื่อคืนพวกเราดึกไปหน่อยค่ะ"
ในขณะที่สองสาวกำลังหาอะไรทานกัน ก็มีเสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
"นัท! ไปดูให้แม่หน่อยสิ" ป้านวลบอกนัทที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟา
เวลาผ่านไปสักพัก นัทเดินนำหน้าเด็กหนุ่มหน้าตาคุ้นเคยเข้ามา
"อ้าว ม่อนเองเหรอ? ลมอะไรพัดมาถึงที่นี่?" ป้านวลทักทายด้วยความแปลกใจ
กิ๊กมองเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างพิจารณา พลันก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นเขาในห้างเมื่อสองสามวันก่อน
ในขณะเดียวกัน นัทก็เดินตามเข้ามาพร้อมกับหญิงสาวสวยคนหนึ่ง
"ทุกคนครับ นี่พี่เมย์ พี่สาวของม่อนครับ" นัทแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายรู้จักกัน
กิ๊กถึงกับร้องอ๋อในใจ ผู้หญิงสวยคนนั้น...คนที่เธอเห็นในห้างกับม่อนคนนั้นนี่เอง
"นานๆ ทีมาเที่ยวหานัทซะที พี่เมย์เองก็อยากมาด้วย" ม่อนอธิบาย
"วันนี้ผมเตรียมบอร์ดเกมมาด้วยครับ" ม่อนเสริม
ทั้งหมดพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ที่ชั้นหนึ่ง จนกระทั่งรินดาเดินลงมาจากชั้นสองในสภาพเสื้อกล้ามสีขาวบางและกางเกงขาสั้นเสมอจิ๋ว เพื่อลงมาหาอะไรทาน
"วันนี้มีอะไรกันอีกเนี่ย เสียงดังแต่เช้าเลย" รินดาบ่นพลางมองทุกคนด้วยความสงสัย
"รินดาลูก กินข้าวให้ตรงเวลาหน่อยสิ นี่มันสายมากแล้วนะ" ป้านวลเตือนลูกสาวคนเล็ก
เมื่อม่อนเห็นรินดา ก็ชวนเธอเล่นบอร์ดเกมที่เตรียมมาด้วยกัน "พี่รินดามาเล่นด้วยกันไหมครับ สนุกดีนะ"
"ฉันไม่ชอบเล่น...ไม่ต้องมาชวนฉัน" รินดาตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมกับเดินตรงไปยังห้องครัวเพื่อถามหาของกิน
นัทลุกขึ้นยืน "งั้นพวกเราขึ้นไปเล่นบอร์ดเกมที่ห้องผมชั้นสองกันไหมครับ?"
ป้านวลพยักหน้า "ไปเล่นกันเถอะ เดี๋ยวแม่เอาขนมกับน้ำไปให้"
สักพัก ป้านวลก็ยกถาดอาหารว่างขึ้นมาส่งให้ที่ห้องของนัท มีทั้งแครกเกอร์ น้ำส้ม แตงโม และฝรั่ง "ทานให้หมดนะเด็กๆ อย่าให้เหลือ" ป้านวลกำชับก่อนจะเดินออกจากห้องไป
ขณะที่กำลังจะปิดประตู ป้านวลหันกลับมามองนัทที่กำลังหัวเราะคิกคักกับเพื่อนๆ แล้วก็แอบยิ้มมุมปากเล็กน้อยหลังจากที่ประตูห้องปิดลง ในใจของป้านวลก็มีความคิดบางอย่าง "วันนี้ฉันต้องหาทางทำให้เด็กๆ ทั้งหมดเข้านอนเร็วๆ จากนั้นฉันก็... "
ในห้องของนัท ทั้งห้าคนนั่งเล่นบอร์ดเกมด้วยกัน ม่อน นัท มายด์ กิ๊ก และพี่เมย์ ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะอย่างสนุกสนาน จนเวลาผ่านไปสักพัก พี่เมย์เอ่ยขึ้นว่าอยากจะพักสักครู่ และขอเดินไปสูดอากาศรอบๆ บ้านของนัท
"นัทพาพี่เดินดูรอบๆ บ้านหน่อยได้ไหม?" พี่เมย์ชวน
นัทตอบตกลงทันที "ได้เลยครับพี่เมย์ เดี๋ยวผมพาไป" เขาหันไปบอกมายด์และกิ๊ก "เดี๋ยวผมมานะครับ"
นัทและพี่เมย์เดินออกจากห้องไป โดยที่มายด์และกิ๊กมองตามหลังไปด้วยสายตาที่สื่อความหมายบางอย่าง...

มองตามด้วยสายตาที่สื่อเป็นหมื่นคำการกระทำเดียวแน่