🧡 XONLY 🧡

 เปรี๊ยงงงงงงงงงงงงงงงง ........... !!

เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วงปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์อีกครั้ง ประกายแสงที่เจิดจ้าก็ช่วยจุดฟากฟ้าให้สว่างไสวอีกครั้ง ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไปแล้ว แต่ ... น่าเสียดายที่แสงสว่างนั้นกลับหายไปอย่างรวดเร็วภายในเสี้ยววินาที จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ ........ เหมือนกับ wonderland ในตอนนี้

ชายชราร่างสูงละสายตาจากท้องฟ้าแล้วจับจ้องไปแท่นพิธีทรงกลมเบื้องหน้า พิธีกรรมสำคัญกำลังจะเข้าถึงจุดสำคัญแล้ว พิธีกรรมที่ทำให้เขา ราชาเมนเดส ประธานของสมาพันธ์ 9 นคร ต้องมาร่วมเป็นสักขีพยาน และภาพที่เขาเห็นตอนนี้ แท่นพิธีทรงกลมที่ล้อมรอบโดยชายในชุดคลุมยาวสีดำ 5 คนที่กำลังสวดคาถา เริ่มเปล่งแสงสีฟ้าออกมาทีละน้อย แต่ภาพสะกดตาของเขาตอนนี้ไม่ใช่แสงสีฟ้านั่น แต่เป็นร่างงดงามของหญิงสาวนางหนึ่งที่มีเพียงเสื้อคลุมบางๆสีขาวห่มกายอยู่ หญิงสาวที่ยืนอยู่กลางแท่นพิธี แม้ตัวเขาเองจะมีนางสนมอยู่มากมาย แต่ก็ไม่อาจสู้ร่างงามในชุดบางเบาคนนี้ได้เลย

"ข้าไม่เข้าใจท่านจริงๆ สาธุคุณรอส ภารกิจสำคัญเช่นนี้แต่ท่านกลับเลือกผู้หญิงบอบบางเช่นนั้นเนี่ยน่ะ แถมประสบการณ์ของนางก็มีแค่เล็กน้อย ข้าว่านางจะกลายเป็นอาหารให้เจ้าพวกนั้นมันมากกว่า" เสียงของชายคนที่สองที่นั่งอยู่ในซุ้มเดียวกับราชาเมนเดสเอ่ยออกมาทำลายความเงียบ ชายผู้นี้คือ นายพลแลนด์ซาร์ต เป็นนักรบที่สู้รบมานานตั้งแต่วัยหนุ่นจนตอนนี้ล่วงเลยมาถึงวัย 50 ปี ร่างกายกำยำใหญ่โตที่เต็มไปด้วยบาดแผล ถูกปกคลุมอยู่ภายในเสื้อเกาะชั้นดี มือของเขากำลังลูบไปมาบนดาบคู่กาย ดาบของชายผู้ซึ่งเป็นผู้นำของเหล่าวอร์ริเออร์(warrior)ทั้งมวล

ราชาเมนเดสเองก็มองไปยังชายที่นั่งอยู่ต่ำลงไปอย่างสนใจ สิ่งที่เขาพูดขึ้นมาเมื่อครู่ก็เป็นสิ่งที่พระองค์สงสัยอยู่เช่นกัน

"นางเป็นพรีส(priest)ที่ฝีมือดีที่สุดแล้ว ข้าฝึกฝนนางมาเองกับมือ" สาธุคุณรอส ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับนายพลแลนด์ซาร์ตเอ่ยตอบกลับมา ถ้าหากนายพลแลนด์ซาร์ตคือผู้นำแห่งเหล่าวอร์ริเอร์ เขาผู้นี้ก็คือผู้นำสูงสุดแห่งเหล่าพรีส ไม่บ่อยนักที่ทั้ง 3 จะได้มานั่งร่วมกัน นี่คงเป็นพิธีสำคัญไม่น้อย

"ถ้าท่านสาธุคุณรับรองแบบนี้ข้าก็วางใจ" ราชาเมนเดสเอ่ยตัดบทสนทนา พร้อมกับมองไปที่แท่นพิธีที่ตอนนี้แสงสีฟ้ากำลังสว่างขึ้นเรื่อยๆ  และในที่สุด .......... แสงสีฟ้าก็เปล่งเต็มที่ แสงสีฟ้านั้นพุ่งตรงจากแท่นพิธีขึ้นไปบนฟ้า ราวกับเป็นเสาขนาดยักษ์

หญิงสาวลืมตาขึ้นหลังจากทำสมาธิเสร็จ เธอรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของเธอลอยขึ้นจากพื้นราวๆ 1 เซนติเมตร นี่เป็นสัญญาณว่าพิธีกรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว และในขณะนั้นเอง 1 ใน 5 ชายชุดดำที่ยืนอยู่ล้อมรอบ ก็เดินเข้ามาหาเธอ

"ไม่ต้องห่วง ที่โลกโน้นจะมีสาวกของเราคอยเธออยู่" เขาบอกหญิงสาว "เธอมีอะไรจะฝากถึงใครไหม"

หญิงสาวหลับตาลงเพื่อครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้น

.
.
.
.
.
.
.

พร้อมกับตบหัวคนถามหนึ่งทีแล้วพูดว่า "ไอ้เวรรรรรรรร !! มึงจะนอนไปถึงไหนว่ะ วันนี้มีเรียนตอน 10 โมงน่ะเว้ย"

-*-

อาร์ต กุมหัวปอยๆ พร้อมกับค่อยๆลุกงัวเงียช้าๆ ในขณะที่ ไอ้ตุ๋น เพื่อนร่วมห้องตัวดีที่กำลังแต่งตัวหลังจากพึ่งตบกระบาลเพื่อนแทนนาฬิกาปลุกก็ยังบ่นต่อเนื่องไม่หยุด "ไอ้เวรอาร์ต ต้องให้กูปลุกทุกเช้าเลยใช่ไหมเนี่ย ไอ้บ้าเอ๊ย กูไม่ใช่เมียมึงน่ะเว้ย ต้องคอยมานั่งปลุกเนี่ย"

อาร์ตสลัดหัวไปมาช้าๆเพื่อไล่ความง่วงออกไป พร้อมกับนึกขำตัวเองที่ฝันได้เป็นตุเป็นตะ สงสัยเพราะเมื่อคืนเล่นเกมส์ RPG มากไปแหงๆ เขาค่อยๆเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา พอสติเริ่มกลับมาเขาก็หันไปพูดคุยกับเพื่อนร่วมห้องที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"ว่าแต่มึงเหอะ พักนี้หายไปไหนบ่อยๆว่ะ ห้องเหิ้งไม่กลับ ไปนอนค้างห้องน้องคนไหนอีกล่ะมึง"

"พอเลย .... กูไปทำธุระให้ทางบ้านเว้ย" ไอ้ตุ๋นตอบกลับ "กูไม่ได้หล่อเท่ห์ดูดีเหมือนมึงนี่ จะได้หายไปเย็ดหญิงตามหอต่างๆอ่ะ"

"หึๆๆๆ" อาร์ตหัวเราะออกมาเบาๆ "ธุระทางบ้าน !! ไม่ใช่ไปนอนเย็ดน้องหญิงปี 1 หรอกเหรอว่ะ"

"ไม่ต้องมาทำเป็นรู้เลยมึง กูไปทำธุระจริงๆเว้ย เออ งั้นคืนนี้กูไม่กลับห้องน่ะ กูไปก่อนล่ะ แล้วเจอกันที่มหาลัย" ว่าแล้วไอ้ตุ๋นก็ใส่รองเท้าแล้วออกไปจากห้องทันที

'ธุระทางบ้านเหรอ คนมีครอบครัวนี่มันก็เหนื่อยแบบนี้ล่ะมั้ง' อาร์ตเองเริ่มคิดในใจขณะอาบน้ำ จะว่าไปความรู้สึกของคนมีครอบครัวมันเป็นอย่างไงน่ะ เขาเองไม่เข้าใจความรู้สึกของคนมีครอบครัวเลย ใช่ เขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่โตขึ้นมาในวัด โชคดีที่เขาเป็นคนขยันเลยสอบชิงทุนเรียนดีช่วยเหลือตัวเองมาตลอด จนกระทั่งเอนท์ติดที่มหาลัยบางกอกบัณฑิตแห่งนี้ เขาจึงได้มีอากาสเข้ากรุงเทพเป็นครั้งแรก แต่ก็คงไม่มีโอกาสกลับไปบ้านเกิดอีกแล้ว หลังจากเกิดเรื่องในวันนั้น

ในขณะที่เข้ากำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีมือเล็กๆเอื้อมมาจากด้านหลัง แล้วก็คว้าหมับเข้าที่ท่อนเอ็นเขาทันที

"น้องโบว์ !!" อาร์ต รีบหมุนตัวกลับมาพร้อมกับเอ่ยอย่างตกใจที่อยู่ๆก็มีแขกไม่ได้รับเชิญแอบเข้ามาให้ห้อง แถมไม่ได้เข้ามาเปล่าๆ มือของน้องโบว์ก็รูดไปมาบนท่อนเอ็นของเขาอย่างสนุกมือ

"พี่ตุ๋นเนี่ยไม่ระวังเลยนะคะ ดูสิออกจากห้องก็ไม่ได้ล็อกประตูไว้ เกิดมีขโมยแอบเข้าห้องมาแย่เลยนะ" น้องโบว์พูดไปพลางรูดท่อนเอ็นไปพลางไม่ยอมปล่อยจนตอนนี้เจ้าท่อนเอ็นตั้งตระหง่าน พร้อมใช้งานแล้ว

"นะ .... นั่นน่ะสิ ซิ๊ด ... อะ .. ไอ้ตุ๋นมัน ยะ .. แย่ อืมมม กลับมาจะเตะ .... อุยยย ..มันสักที" อาร์ตเองโดนมือน้อยๆรูดควยไปจนเสียวปลายหัวแทบระเบิด ยิ่งคนที่รูดเป็นน้องโบว์สุดเซ็กซี่ที่อยู่ห้องข้างๆอีก เท่านั้นไม่พอ ชุดนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะที่น้องโบว์ใส่ พอโดนละอองน้ำจากฝักบัวก็เปียกแนบเนื้อจนเห็นยกทรงสีดำข้างใน

"พี่อาร์ตก็เหมือนกัน ทำไมอาบน้ำไม่ล็อกห้องคะ จะเปิดไว้ยั่วสาวที่ไหนเหรอ" น้องโบว์ทำเสียงสูงใส่พร้อมกับตีมือนายอาร์ตที่พยามขัดขืนแกะมือเธอออก

"ล็อกมันเสีย" นายอาร์ตกลั้นใจเล็กน้อยก่อนจะรีบตอบ ลีลาการรูดท่อนเอ็นของน้องโบว์ไม่เลวทีเดียว แถมยังมีฟองสบู่แถวนั้นทำให้น้องโบว์รูดได้ง่ายขึ้น จึงไม่แปลกที่ท่อนเอ็นของนายอาร์ตจะชูชันได้อย่างรวดเร็ว

"พี่อาร์ตไม่ต้องมาแก้ตัว ยังไงก็ต้องโดนทำโทษ" ว่าแล้วน้องโบว์ก็เอือมไปคว้าฝักบัวออกมา แล้วก็จัดการล้างฟองสบู่บนท่อนควยจนสะอาด พร้อมกับนั่งลงคุกเข่า แล้วจูบเบาๆบนท่อนคอยทันที

น้องโบว์ค่อยๆใช้ลิ้นเลียไปมาบนหัวหยัก ก่อนจะค่อยๆลากลิ้นยาวๆไปมาช้าๆจากหัวหยักไปสู่ปลายโคน แบบนี้สลับกันไปมา 2-3 รอบ ก่อนจะใช้ปากดูดกลืนพวงไข่ทั้งสองเข้าปาก มือซ้ายของน้องโบว์ลูบคลึงไปมาบนหัวหยัก มือขวาของน้องโบว์ลูบขึ้นไปที่แก้มก้นของนายอาร์ต พร้อมกับหยิกเบาๆไป 1 ที

"ซี๊ดดดดดดด น้องโบว์พอเถอะ พี่มีเรียน 10 โมง แล้วน้องโบว์ทำแบบนี้เดี้ยวแฟนน้องจะมาหักคอพี่น่ะ" นายอาร์ตพยามดิ้นรนอีกรอบ

"โอ๊ยยยยย เขาไปตั้งแต่ 7 โมงแล้วล่ะค่ะ เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้เย็ดโบว์เลยด้วย เนี่ยเงี่ยนมาตั้งแต่เมื่อคืน พอเดินผ่านห้องพี่อาร์ต โบว์ก็ยิ่งเงี่ยนขึ้นมาอีก ไม่รู้ล่ะ ยังไงพี่ก็ต้องมาเป็นของโบว์ให้ได้" นายอาร์ตกลืนน้ำลายดังเอื้อก ตกลงนี่เรากำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหมเนี่ย -*-

น้องโบว์หลังจากตอบโต้กับนายอาร์ตเสร็จก็อมท่อนควยของนายอาร์ตทันที แต่ด้วยความที่ท่อนควยมีขนาดใหญ่ถึง 8 นิ้ว ทำให้น้องโบว์อมลงไปได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่กระนั้นน้องโบว์ก็ไม่ยอมแพ้ พยามกลืนท่อนควยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ สลับกับโยกหัวไปมาอย่างรวดเร็ว "อุ๊ยย" น้องโบว์สะดุ้งเล็กน้อย เนื่องจากนายอาร์ต เอาสายฝักบัวรดลงบนตัวเธอ จากตอนแรก ชุดนักศึกษาที่เปียกแค่ข้างหน้าบางๆ แต่ตอนนี้เปียกแนบเนื้อไปทุกสัดส่วน เผยให้เห็นผิวขาวๆที่ตัดกับยกทรงสีดำที่ซ่อนไว้ น้องโบว์เงยหน้าขึ้นสบสายตากับนายอาร์ตเล็กน้อย พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปทันที

นายอาร์ตเองก็เสียวหัวควยไม่น้อย เพราะภาพในตอนหน้าเขาตอนนี้ก็คือนักศึกษาใส่เสื้อฟิตเปรี้ยะ ผิวขาวใสอย่างลูกคนจีน กำลังนั่งดูดควยของเขาอย่างเมามันส์ ในสภาพชุดเปียกปอนแนบกาย มันช่างเร้าอารมณ์เขายิ่งนัก เขาวางมือจากฝักบัว ก่อนจะเอามือทั้งสองข้างกุมหัวน้องโบว์ไว้ พร้อมกับซอยอย่างรุนแรง น้องโบว์เองก็ตกใจไม่น้อย เพราะท่อนควยที่ทั้งยาวทั้งใหญ่กระแทกเข้าไปในปาก ทะลุไปถึงคอหอย น้องโบว์พยามใช้มือดันตัวนายอาร์ตออกไปแต่ก็ไม่อาจสู้แรงได้ สุดท้ายก็ต้องปล่อยให้ชายร่างกำยำซอยท่อนเอ็นในปากของเธออย่างเมามันส์ต่อไป

หลังจากซอยอยู่สักพัก นายอาร์ตก็ถอนท่อนควยออก "อ๊อก ๆๆ" น้องโบว์ไอออกมาราวกับมีอะไรติดคอ พร้อมทั้งส่งสายตางอนตุบป่องใส่นายอาร์ต ที่เกือบทำท่อนควยติดคอเธอตาย แต่เธอไม่รู้เลยว่าสายตาแบบนี้กลับยิ่งเร้าอารมณ์นายอาร์ตหนักขึ้นไปอีก ว่าแล้วนายอาร์ตก็ดึงเธอขึ้นจูบปากอย่างดูดดื่ม โดยไม่ใส่ใจเลยว่าปากคู่นี้พึ่งดูดควยเขามาเมื่อกี้ ทั้งคู่ต่างดูดปากแลกลิ้นกันไปมาอย่างเมามันส์ สักพักน้องโบว์ก็ถอนปากออก พร้อมกับนอนราบลงไปพื้นห้องน้ำ สองเข่าตั้งฉากขึ้น ทำให้กระโปรงนักศึกษาที่สั้นอยู่แล้ว ร่นลงไปหนักกว่าเดิม น้องโบว์ส่งสายตายั่วยวนนายอาร์ตอีกรอบ พร้อมกับค่อยๆแหกขาออก เผยให้เห็นหีโหนกนูนที่เยิ้มฉ่ำไปด้วยน้ำรัก

นายอาร์ตนำท่อนควยมารูดขึ้นลงไปมาบนปากรู ทำให้น้องโบว์ยิ่งเสียวหนักเข้าไปอีกจนต้องแอ่นเนินหีขึ้นตาม จังหวะนั้นเอง นายอาร์ตดันท่อนควยสวนเข้าไปทันที "โอ๊ยยยยยยย ซิ๊ดดดดดด เอาออกไปก่อนพี่อาร์ต มันเข้าไม่ไหวแล้ววววววว" นี่แค่เข้าไปแค่หัวหยักเท่านั้นน้องโบว์ก็ร้องดิ้นพล่นไม่หยุด นายอาร์ตจึงเอื้อมมือไปปลดกระดุมฉุดนักศึกษาของน้องโบว์ออก พร้อมกับกระฉากยกทรงตัวน้อยออก ทันทีที่นมขนาด 34 ของน้องโบว์เป็นอิสระก็ชูชันท้าทายต่อนายอาร์ตทันที นมคู่สวยนี้มันช่างดึงดูดนายอาร์ตซะเหลือเกิน เขาก้มไปดูดทันทีอย่างหื่นกระหาย มืออีกข้างก็คลึงไปมาที่หัวนมอีกเต้า น้องโบว์เองก็ไม่ยอมแพ้ แอ่นอกสู้ปากนายอาร์ตอย่างไม่มีใครยอมใคร จนในที่สุดน้องกระตุกเบาๆน้ำแตกไหลเยิ้มท่อนควยที่เสียคารู

หลังจากทำให้น้องโบว์น้ำแตกไปได้รอบนึงแล้ว นายอาร์ตก็ถอนปากออกแล้วประกบเขากับริมฝีปากคู่สวยทันที ทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม ทำให้น้องโบว์ที่พึ่งน้ำแตกไปแล้วครุกรุ่นไปด้วยไฟราคะอีกครั้ง และทันใดนั้นเอง"อี๊ ............................" น้องโบว์ร้องสุดเสียงในลำคอ โชคดีที่ทั้งคู่กำลังประกบปากกันอยู่ไม่งั้นเสียงคงดังลั่นหอแน่ๆ ทำไมน่ะเหรอ ก็นายอาร์ตน่ะสิ แอบกระแทกควยเข้ามาทีเดียวมิดลำ

"ซี๊ดดดดดด" นายอาร์ตก็ร้องออกมาเช่น "ทำไมหีห้องโบว์มันฟิตยังงี้ล่ะครับ ดูสิ ดูดควยพี่จนแทบจะขาดแล้วเนี่ย"

"โอ๊ยยยย ฟะ ... แฟนโบว์ คะ .... ควยนิดเดียว ไม่ใหญ่ ซี๊ดดดดด เหมือนควยพี่อาร์ต พี่อาร์ต ..... ทำไมควยพี่ใหญ่แบบนี้ อุ๊ยยยยย โบว์แอบมองควยพี่มาตั้งนานแล้ว ..... ยะ ... ใหญ่กว่าที่โบว์คิดเยอะเลย" น้องโบว์พูดไปครางไปด้วยความเสียวซ่าน

"แล้วชอบไหมครับ" นายอาร์ตถามกลับพร้อมกับค่อยๆซอยท่อนควยช้าๆ "แล้วจะมาให้พี่เย็ดอีกไหม"
 
"ชะ ... ชอบคะ ต่อไปนี้ อืมมมมม โบว์จะมาให้พี่อาร์ตเย็ด ทะ .. ทุกวันเลย" น้องโบว์ตอนนี้กระเจิดกระเจิงหมดแล้ว น้ำตาไหลพรากด้วยความเสีย และหลังจากนั้นก็ไม่มีเสียงพูดคุยของทั้งคู่ มีเพียงเสียงกระแทรกดังป๊าบๆ พร้อมกับเสียงครวญครางอย่างสุขสมในห้องน้ำ และในที่สุด ..... น้องโบว์ก็กระตุกอย่างแรงอีกครั้ง เธอโดนนายอาร์ตซอยไม่หยุดจนน้ำแตกไปอีก 2 ครั้ง รวมเบ็ดเสร็จน้องโบว์ไป 3 ครั้งแล้วในเช้าวันนี้ นายอาร์ตเองก็ไม่ไหวแล้วเช่นกัน เขาจัดการถอนควยเพื่อหลั่งข้างนอก แต่น้องโบว์ก็รีบรั้งเอวเขาไหว

"แตกในหีเลยพี่อาร์ต โบว์อยากโดนน้ำเงี่ยนพี่อาร์ตราดหี" นายอาร์ตเองก็ไม่ปฏิเสธ จริงๆเขาก็อยากราดหีเธอเหมือนกัน น้ำเงี่ยนจำนวนมากไหลจากท่อนควยเข้าไปอัดแน่นเต็มมดลูกน้องโบว์ น้องโบว์เองก็ทำหน้าบู้บี้ เธอรู้สึกจุกแน่นจนแทบหายใจไม่ออก แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ยิ่งกอดนายอาร์ตแน่นเข้าอีก ราวกับว่าจะให้หีของเธอกินน้ำเงี่ยนให้หมดไม่ให้เหลือ

ทั้งคู่กอดก่ายกันอย่างเหนื่อยอ่อนบนพี้นห้องน้ำ สภาพน้องโบว์ตอนนี้เละเทะผิดกับตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เสื้อนักศึกษาขาวบางเปียกปอนแนบเนื้อ ไม่สามารถช่วยปิดบังผิวพรรณของเธอได้อีกแล้ว ยกทรงตัวน้อยถูกกระฉากหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เธอก็ไม่รู้ ส่วนกางเกงใน ... มันไม่ได้ใส่ตั้งแต่ก่อนแอบเข้าห้องพี่อาร์ตแล้ว อิๆๆๆ

"น้องโบว์ครับ แค่นี้ก่อนนะครับ วันนี้พี่ต้องไปเรียน" นายอาร์ตเอ่ยออกมาทำลายความเงียบ เขาเอื้อมมือไปกลัดกระดุมให้เรียบร้อย พร้อมกับค่อยๆถอดท่อนควยออกมาดัง ป๊อกกกก น้องโบว์ร้องออกมาอย่างเสียดาย พร้อมกับค่อยๆดันตัวขึ้นยืนอย่างช้าๆ แม้เธอจะมีอะไรกับแฟนมาตั้งหลายครั้งแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอควยขนาด 8 นิ้ว ขาของเธอสั่นระริกอย่างอ่อนแรงจนรับรับหนักไม่ไหว เกือบล้มลงแล้ว ดีที่นายอาร์ตเอื้อมมือมาช่วยพยุงได้ทัน

"พี่อาร์ตทำยกทรงของโบว์ขาดหมดเลยนะคะ พี่อาร์ตต้องซื้อใช้เลยด้วย"น้องโบว์กล่าวอย่างอายๆพร้อมกับเอื้อมมือรับยกทรงตัวน้อยจากนายอาร์ตหน้าแดงกล่ำ

"จ๊ะ .... แล้วอย่าลืมใส่มาให้พี่ดูด้วยน่ะ" นายอาร์ตพูดตอบพร้อมจูบเข้าไปที่ปากบางเบาของเธอ 1 ที น้องโบว์ทุบอกนายอาร์ตแก้เขินไปทีนึงก่อนจะรีบคว้ากระเป๋าออกไปจากห้องทันที แต่เธอก็ต้องตกใจไม่น้อย เพราะตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงกว่าแล้ว เหล่านักศึกษากำลังออกจากห้องเพื่อไปเรียน สภาพเธอที่เสื้อผ้าเปียกปอนไปด้วยน้ำ ยกทรงสีดำโดนกระชากหาย ทำให้ไม่มีอะไรมาปิดกั้นเต้างามคู่สวย สภาพของเธอตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับยืนเปลือยต่อหน้าคนทั้งชั้น เธอหันไปมองไปรอบๆ ตอนนี้เธอถูกห้อมล้อมไปด้วยสายตาของที่หื่นกระหายของเหล่านักศึกษา สายตาแบบนี้มันเร้าไฟราคะของเธอมาอีกรอบ น้ำไหลเงี่ยนของนายอาร์ตที่เต็มล้นในมดลูกกำลังไหลออกมาตามแรงโน้มถ่วง พอตั้งสติได้ น้องโบว์ก็เอากระเป๋ามาปิดหน้าอก แล้วรีบเดินกลับห้องทันที

นายอาร์ตหลังจากส่งห้องโบว์ออกจากห้องก็กลับไปอาบน้ำอีกครั้ง ก่อนจะไม่ลืมตรวจเซ็คประตูอีกครั้ง เกิดมีสาวคนอื่นแอบเข้ามาข่มขืนเขาอีกครั้งเดี้ยวจะไม่ได้ไปเรียนกันพอดี

.
.
.
.
.
ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของนายอาร์ตผ่านมาจนใกล้ครบ 4 ปีแล้ว เทอมสุดท้ายของเด็กบริหารปี 4 อย่างเขาจะว่าไปก็ไม่นักหนาเท่าไหร่นัก แม้เขาจะทำตัวเป็นคาสโนว่าจีบหญิงไปเรื่อย แต่ก็ยังแบ่งเวลาให้การเรียน การที่เขามุมานะเก็บหน่วยกิจตั้งแต่ปีแรกๆ ทำให้เทอมสุดท้ายของเขามีเรียนแค่ 3 ตัวเท่านั้น จริงๆเขาสามารถจบได้ใน 3 ปีครึ่งด้วยซ้ำ ถ้าตอนปี 3 เขาไม่เผลอให้เวลากับการเย็ดมากไปหน่อย หุๆๆๆ

หลังจากเรียนจบคราส อาร์ต ตุ๋น และเพื่อนอีก 2-3 คน ก็ตกลงใจจะไปนั่งกินเบียร์ในร้านประจำหลังมหาลัย พอนายอาร์ตเข้าไปในร้าน ความหล่อของเขาก็เปล่งประกาย สาวๆในร้านต่างพากันสะกิดแล้วหันมามองเขากันยกใหญ่ แม้ตัวเขาจะไม่ได้ขาวตี๋ สไตล์เกาหลีแบบที่กำลังเป็นที่นิยม แต่ใบหน้าคมเข้มมาดแมนของเขาก็ดึงดูดใจสาวๆได้ไม่น้อย เหตุการณ์ในร้านจะว่าไปก็เป็นสิ่งที่ชินตาเพื่อนๆอยู่แล้วจึงไม่มีใครสนใจ ทั้งเลือกนั่งที่โต๊ะว่างอยู่ทันที แต่ไม่ทันที่อาร์ตจะหย่นก้นลง "ไอ้แจ๊ค" น้องในสายรหัสของเขาที่อยู่ปี 2 ก็วิ่งมากอดขาทันที

"พี่อาร์ต พี่ต้องช่วยผมน่ะ ถ้าพี่ไม่ช่วยผมตายแน่ๆ" ไอ้แจ๊คกอดขาของเขาพร้อมกับพูดไปร้องไปไม่หยุด นายอาร์ตพยามตั้งนานกว่าจะแกะมันออกได้ พร้อมกับทำหน้าเซ็งไปเลย ก็สาวที่กำลังมองเขาน่ะสิ ตอนนี้หันไปทางอื่นหมดแล้ว หลังจากที่เห็นหนุ่มหล่อเมื่อคู่มีรุ่นน้องร่างเตี้ยล่ำมากกอดขา

หลังจากถามไถ่สักพัก ปัญหาของน้องรหัสของเขามันหนักหนาไม่น้อยเลย มันเสียบอล 50,000 !!!

"ก็ใครจะไปคิดล่ะพี่ว่าอิตาลี่จะแพ้ 3 ลูกอ่ะ ผมน่ะทุ่มอิตาลี่หมดตัวหวังจะล้างหนี้เก่า แต่ตอนนี้มันเพิ่มเป็น 50,000 แล้วอ่ะพี่" ไอ้แจ๊คพูดไปร้องไห้ไปไม่หยุด เขาเองก็สงสารรุ่นน้องเหมือนกัน แต่เงิน 50,000 มันก็เยอะเกิน เขาไม่มีเงินขนาดนั้นให้รุ่นน้องไปใช้หนี้เหมือนกัน

"มึงเล่นโต๊ะไหน" เขาถาม

"โต๊ะพี่โตครับพี่" ไอ้แจ๊คตอบ

"พี่โต ....... ใช่พี่โตที่เคยเป็นประธานชมรมบาสของมึงเปล่าว่ะ" ไอ้ตุ๋นเอ่ยขึ้นมาบ้าง

"เออ .... พี่โตนั้นแหละ"ตอนเขาเข้ามาตอนปีหนึ่งเขาก็เจอพี่โตที่ตอนนั้นเรียนอยู่ 5 ปีแล้ว ก่อนที่พี่เขาจะจบใน 2 ปีต่อมา พี่โตน่ะพี่โต อะไรจะรักมหาลัยขนาดนี้ เรียนก็เรียนอยู่ตั้งหลายปี จบมาได้ก็มาเปิดโต๊ะบอลใกล้ๆมหาลัยอีก

"กูจะไปคุยกับพี่เขาให้ เดี้ยวมึงพากูไปที่โต๊ะก็แล้วกัน" นายอาร์ตตอบพร้อมกับสีหน้ากังวลใจไม่น้อย งานนี้ต้องวัดดวงกันแล้วว่าพี่โตจะจำเขาได้ไหม ถ้าจำได้ก็ยังพอมีลุ้นบ้าง

"เดี้ยวกูไปด้วย" นายตุ๋นพูดบ้าง แต่เขาคิดต่างไปจากเพื่อน เขาคิดว่าพี่โตจำเพื่อนเขาไม่ได้แน่ ดีไม่ดีเจ้าอาร์ตจะโดนยำกลับมา เขารู้จักเพื่อนคนนี้ดี ถึงมันจะหุ่นดีมีกล้ามบ้าง แต่มันต่อยกับใครเป็นที่ไหนล่ะ

"ไม่ต้องหรอก"นายอาร์ตหันมาตอบ"พี่โตไม่ทำอะไรกูหรอก แล้วตอนเย็นมึงต้องไปทำธุระไม่ใช่เหรอ"

สรุปเย็นวันนั้นมีแค่ อาร์ตกับไอ้แจ๊คไปคุยกับพี่โต 2 คน เขาโชคดีอยู่ไม่น้อยเพราะพี่โตจำเขาได้ บรรยากาศตอนแรกจึงไม่ได้เครียดนัก แต่พอพี่โตเห็นไอ้แจ๊คตามมาด้วยเขาก็เดาได้ทันทีว่ารุ่นน้องในชมรมคนนี้มาเรื่องอะไร

"กูไม่ให้" พี่โตตอบเสียงเรียบๆพร้อมกับจุดบุหรี่ขึ้นสูบ บรรยากาศในห้องตรึงเครียดขึ้นถนัดตา

"ผมขอนะพี่" อาร์ตเองไม่ยอมแพ้ เขาลงทุนอ้อนวอนแทนน้องรหัสเขาอีกรอบ

"50,000 น่ะเว้ย ไม่ใช่ 500 มึงจะมาของ่ายๆได้ไง ดีน่ะที่มึงเป็นน้องในชมรมกู ถ้าเป็นคนอื่นกูให้เด็กๆจัดการมึงไปแล้ว" พี่โตทุบโต๊ะเสียงดัง พวกลูกน้องพี่โตขยับตัวมาใกล้ พร้อมจะรุมยำทั้งสองทุกเมื่อ

ไอ้แจ๊คตอนนี้หน้าซีดเผือก แข้งขาสั่นหน้าตาตื่นกลัวไม่หยุด นายอาร์ตเองก็ชักหวั่นๆใจไม่น้อย แต่ก็ยังกัดฟันใจดีสู้เสือ "สงสารเด็กมันเถอะพี่ พี่จะให้ผมทำอะไรแทนมันก็ได้ผมยอมทุกอย่าง"

พี่โตสบถเสียงดังลั่น เขาเองก็พอได้ยินเรื่องของไอ้อาร์ตมาบ้าง ไอ้รุ่นน้องที่เป็นแต่เย็ดหญิงอย่างมันจะทำอะไรได้

เย็ดหญิง !!

พี่โตนิ่งอึ้งราวกับคิดอะไรบางอย่างได้ เขาเรียกลูกน้องที่อยู่ใกล้ๆเข้ามาสั่งบางอย่าง ลูกน้องคนนั้นหายไปแปบนึงพร้อมกับรูปนักศึกษาสาวใบนึง

"รู้จักคนในรูปไหม" พี่โตถามเสียงเข้ม นายอาร์ตหยิบรูปขึ้นมาดู ถ้าเป็นสาวสวยในมหาลัย ไม่มีคนไหนเลยที่เขาไม่รู้จัก คนในรูปก็เช่นกัน

"ชื่อ เกด อยู่การโรงแรมปี 1 ครับ เป็นดาวคณะปีนี้ด้วย"

"มึงกับกูมาพนันกัน"พี่โตเอ่ยเงื่อนไข"มึงเย็ดผู้หญิงคนนี้ให้กูดูหน่อย ถ้ามึงทำได้กูจะยกหนี้ให้ แต่ถ้าทำไม่ได้ กูจะคิดดอกเพิ่มเป็น 3 เท่า 150,000"

"....." นายอาร์ตเองก็นิ่งอึ้ง เรื่องพาหญิงไปเย็ดเป็นสิ่งที่เขาถนัดแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่กับผู้หญิงคนนี้มันลำบาก เพราะเธอมีแฟนแล้ว และแฟนเธอก็ชื่อไอ้ปืนเป็นหัวหน้าแก็งค์เด็กแวนซ์แถบนี้ซะด้วย

"อ้อ กูเกือบลืมเงื่อนไขอีกข้อ" พี่โตพูดจบพร้อมกับล้วงกุญแจขึ้นมาแล้วโยนให้ "มึงรู้จักอพาร์ตเมนต์แสงทองไหม ห้อง 408 พาอีนี่ไปเย็ดที่นั่น มึงไปเห็นห้องแล้วจะเข้าใจเอง อ้อ ..... แล้วพาไปเย็ดให้ได้ก่อน 1 ทุ่มน่ะเว้ย"

' 1 ทุ่ม' นายอาร์ตอึ้งอีกรอบ ตอนนี้เป็นเวลา 4 โมง ก็เท่ากับว่าเขาต้องหาผู้หญิงคนนี้ให้เจอ แล้วพาเธอไปเย็ดให้ได้ภายใน 3 ชั่วโมง

แต่มันก็ไม่มีทางเลือกแล้ว

"ตกลงครับพี่โต"

.
.
.
.

[backcolor=#66CC00]เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมลองแต่งเองเป็นเรื่องแรกครับ เลยอยากถือโอกาสนี้นำมาลองโฟสดู

ด้วยความที่เป็นเรื่องแรกเลยอาจจะมีอะไรติดๆขัดๆบ้าง ต้องขอโทษด้วยน่ะครับ

อ่านจบแล้วถ้ามีอะไรต้องแก้ไขตรงไหน รบกวนช่วยติชมด้วยน่ะครับ[/backcolor]

ย้อนกลับมาอ่านเรื่องเก่าที่เคยอ่านก็ยังสนุกอยู่ครับ

เนื้อเรื่องยาวดี  ขอบคุณ

ไอ้อาร์ตเจองานโครตหินเลย
แต่ลุ้นให้ผ่านนะ
สู้ๆ

เริ่มเรื่องได้น่าติดตาม ฝันหรือลางบอกเหตุ  จะแนวแฟนตาซีผสมดราม่า น่าสนใจครับ