🧡 XONLY 🧡

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 96 "ความเชื่อใจที่ถูกทำลาย!!!"

"เฮ่ย"
"อะไร?"
"กูจะถามนานแล้วเกี่ยวกับแขกขาประจำสามคนนั้น"
"สามคนไหน?"
"ก็ขาประจำที่เป็นชายสองกับหญิงหนึ่งไง"
"อ๋อ~~...ที่มาบ่อยๆน่ะนะ...แล้วไงวะ?"
"ใครจะเป็นผัวเป็นเมียกัน?"
"จะไปรู้เรอะ?...บางทีอาจเป็นเพื่อนสนิทกันก็ได้...คงไม่ใช่ผัวเมียหรอก"
"อืม"
"หนุ่มสาววัยนี้น่ะนะชอบอยู่ด้วยกันก่อนแต่งงาน...ไปกันได้ก็อยู่...ไม่ได้ก็แยกย้าย"
"กูแค่งงเพราะเห็นทีไรก็มาด้วยกันสามคนตลอด"
"งงอะไร?...รสนิยมสวิงกิ้งไง"
"เออ--...ไอ้สวิงกิ้งนั่นกูรู้"
"ใหญ่...โอ๊ต"
"อะไรเหรอโส?"
"เราสามคน...รู้จักกันมานานแค่ไหนนะ?"
"ตั้งแต่อนุบาล"
"อืม"
"แล้วเราก็เรียนอยู่ด้วยกันมาตลอดเลย"
"ใช่"
"จู่ๆโสถามทำไมหรือจ๊ะ?"
"นี่!...เธอสองคนจำวันที่ต่อยกันเพื่อแย่งจีบฉันได้หรือเปล่า?"
"อ๋อๆ...จำได้ซี่!!...ตอนมัธยมสอง...เรานัดใหญ่ไปเคลียร์กันหลังเลิกเรียน"
"ต่างคนต่างต่อยกันจนหน้าแหกบวมปูดและพอโสรู้ก็รีบมาห้าม"
"เวลานั้นฉันพูดว่ายังไงบ้าง?"
"โส...บอกว่าถ้าเราสองคนทะเลาะกันก็ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกชั่วชีวิต"
"มีอีกนะ"
"จากนั้นโสพูดว่าให้เราสามคนมาคบเป็นแฟนกันแบบชายสองหญิงหนึ่ง"
"ถูกต้อง...เพราะฉันไม่ต้องการให้ใครคนใดคนหนึ่งต้องเสียใจยังไงล่ะ"
"อืม"
"พวกเธอยังพอใจอยู่มั้ย?"
"หมายความว่าไงจ๊ะ?"
"สถานภาพของเราสามคนตอนนี้"
"ใหญ่ไม่เคยมีปัญหา"
"โอ็ตก็ด้วย"
"ดีจริงๆ...ฉันรักเธอสองคนนะ"
"ว่าแต่...หมู่นี้เริ่มมีคนลือเรื่องของเราหนาหูขึ้นด้วย"
"จัดการหุบปากพวกมันเลยดีมะ?"
"ใครจะว่าอะไรปล่อยเขาไป"
"แต่..."
"ถ้าจะมีคนถูกลือบ่อยกว่าฉันคิดว่าเป็นบุศมากกว่า"
"เรื่องอะไร?"
"ก็ที่ว่าบุศเป็นโรคขาดผู้ชายไม่ได้ไงล่ะใหญ่"
"เอ๋!?...นึกว่าที่เขาลือกันว่าบุศเคยมีอะไรกับอาแท้ๆตัวเองซะอีก!!"
"บ้า--...ไม่ใช่แล้ว!!!"
"ใหญ่พูดเพ้อเจ้อน่ะ!...เพื่อนโสไม่มีทางกระทำเรื่องวิปริตอย่างนั้นหรอก"
"...ขอโทษ"
"ยกโทษให้จ้ะ"
"ว้าว!!...ใหญ่รักโสที่สุดเลย"
"บุศก็แค่ต้องต่อสู้เพื่อแย่งชิงผู้ชายที่ตัวเองหมายปองเท่านั้นเอง"
"ไอ้บอลขาเป๋นั่นมีอะไรดี?...แค่หน้าตาหล่อนิดหน่อย...เชอะ!!"
"โอ็ต...แค่หล่ออย่างเดียวบุศคงไม่พยายามเอาเขาครอบครองให้ได้นะ"
"เราเคยคิดจะดักต่อยไอ้นี่ด้วยนะโส...หมั่นไส้มัน"
"อย่าหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว"
"ทำไมล่ะ?"
"ไม่ต้องถาม!!!"
"..........................................................."
"เอาล่ะ...อย่าไปสนใจเรื่องของคนอื่น...เวลาใกล้หมดแล้วจะต่อมั้ย?"
"ต่อสิจ๊ะ...โอ๊ตยังไม่ถึงใจเท่าไหร่เลย"
"ใหญ่ด้วย"
"ฮิๆๆ...ก็ว่าแล้ว...หืม?"
"พ่อโสโทรมา!!"
"เบาๆ...คะคุณพ่อ"
"ฉันกลับไปบ้านไม่มีใครอยู่เลยสักคน"
"หนูมาค้างบ้านเพื่อนค่ะ"
"ประจำ"
"พ่อเมาอีกแล้วใช่มั้ยนี่?"
"เออ!!...หงุดหงิดโว้ย!!!"
"แล้วพ่อจะมาใส่อารมณ์กับโสทำไมคะ?"
"เด็กสมัยนี้มันไม่รู้จักเคารพผู้หลักผู้ใหญ่...แกก็เหมือนกัน...แหม~~...ว่านิดว่าหน่อยทำหัวหมอ"
"ใครทำอะไรพ่อคะ?"
"เมื่อเย็นฉันไปคุยงานแต่กลับถูกผู้หญิงรุ่นๆเดียวกับแกนี่แหละด่าซะสาดเสียเทเสีย"
"คุยงานแต่คงพาอีหนูไปด้วยสินะคะ?"
"โส!...นี่แกก็จะพลอยถอนหงอกฉันไปด้วยงั้นเหรอ?"
"เปล่าสักหน่อยค่ะ...หนูแค่พูดเรื่องจริงกับสิ่งที่รู้มาตลอด"
"อย่าทำเป็นรู้ดีหน่อยเลย...แล้วนี่แกจะกลับบ้านเมื่อไหร่?"
"โสบอกไปแล้วว่าคืนนี้จะค้างบ้านเพื่อน"
"กับไอ้สองตัวนั่นใช่มั้ย?...ฉันรู้นะว่าพวกมันก็อยู่ข้างๆแก"
"หยึย~~"
"ซวยละ!!"
"จะกับใครก็ช่างโสเถอะค่ะ...แล้วทีพ่อล่ะวันๆเคยคิดจะกลับบ้านบ้างมั้ย?"
"ฉันงานยุ่งแกก็รู้และที่ทำงานงกๆอยู่ทุกวันนี่ก็เพื่อหาเงินมาให้แกผลาญเล่นยังไงเล่า!!!"
"พอค่ะพอ!!...พ่อเมาทีไรชอบหาเรื่องโสอยู่เรื่อยและก็เพราะแบบนี้ไงแม่ถึงหนีพ่อไป"
"เออ!!...ฉันมันเลว...ฉันมันไม่ดีทั้งนั้นแหละ!!!"
"ชิ!!"
"เฮ่!...ตัดสายอย่างนี้จะดีหรือ?"
"ช่างเหอะน่ะ...เดี๋ยวพ่อก็ออกไปหาเหล้ากินหรือไปหาอีหนูที่ซุกไว้แน่นอน"
".........................................................."
"ใหญ่ว่าโสกลับบ้านจะดีกว่าไหม?"
"โอ็ตก็ว่างั้น"
"ใครบอกว่าจะกลับ!?...เธอสองคนไม่เชื่อฟังฉันแล้วเหรอ?"
"เปล่านะ"
"ไม่ใช่อย่างนั้น"
"เวลานี้พวกเธอมีหน้าที่ทำให้ฉันลืมความทุกข์ทุกอย่าง...ลืมเรื่องน่าหงุดหงิดทั้งหมดไปซะ...เข้ามา!!"
".........................................................."
".........................................................."
"เธอทั้งสองเป็นผัวของฉันและฉันก็เป็นเมียของเธอทั้งสองแล้วจงจำไว้อย่าได้ลืมว่าพวกเราสามคนจะไม่มีวันแยกจากกันตลอดไป"
...

"ไปเอากับพี่อ๋อมสนุกมะ?"
"ฮึ๊ย!!!...เลิกเซ้าซี้ซะทีน่า--...ตั้งแต่เช้าแล้วนะ"
"เมื่อวานแอบไปกุ๊กกิ๊กกันสองคน...หนุกมะ?"
"นี่!!"
"ไม่ต้องขึ้นเสียง!...เค้ากำลังโกรธตัวเองอยู่นะ!!...อ๊าาาาา!!!"
(ยุ่งมากนักบีบก้นซะเลย)
"ทำอะไรที่นี่...ต้องไปที่ห้อง"
"อื๋อ?"
"ป่ะๆ"
"เฮ่ย!?"
"หายโกรธแล้วรึถึงจะชวนเข้าห้อง?"
"แหมเจ๊~~...เวลามีน้อย"
"จะง่ายไปหน่อยมั้ง?"
(แต่คนนี้สิโกรธจริงแน่...ตั้งแต่เมื่อวานแล้วที่ทำมึนตึงกับเรา)
"พี่แคท"
"อย่ามาเรียก"
"โธ่~~...ผมยอมรับผิดก็ได้ครับ"
"ไปรับผิดง่ายๆได้ไงฟะ?...นายไม่ใช่คนผิด"
"งั้นก็เป็นเธอสิ"
"ไหงพูดหมาๆแบบนั้น?...ฉันเอากับผัวตัวเองแล้วมันผิดตรงไหน?"
".................................................."
"สีหน้าเหมือนอยากจะซัดฉันมากแต่ก็ยังมีส่วนดีนะเพราะได้ไปรู้เห็นความแพศยาของนังนั่น"
"ฝนไม่มีวันเชื่อหรอกค่ะว่ามันจะเป็นความจริง!!!"
"มองอะไรสวยงามมากไปแล้วหยาดฝน...นังพวกนั้นมันแอบทำเรื่องสกปรกโสมมเกินกว่าที่เธอจะคาดถึง"
"...ป้ากวางน่ะเหรอ?...จะ..."
"แล้วบอลคิดยังไง?"
"ผมขอไม่เชื่อจนกว่าจะมีหลักฐานยืนยันแน่ชัดครับ"
"ฉันก็บอกไปแล้วไงว่ามีแน่"
...อ๋อมมีความมั่นใจมากทีเดียวซึ่งถ้าดูจากอุปนิสัยตรงไปตรงมาของเธอแล้วก็สามารถอนุมานได้ว่ามันอาจเป็น "ความจริง" แต่ยัง...ผมยังไม่เชื่อเพราะมันทำใจได้ไม่ง่าย...
"ถ้าเป็นเรื่องจริงน้าภพก็น่าสงสารนะคะ"
"อืม--...ไม่น่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เลยแต่จะโทษฝ่ายหญิงอย่างเดียวไม่ได้...บางครั้งผู้ชายนี่ล่ะตัวดี"
"........................................................."
"แล้วพี่ยังจะเชื่อใจเธอได้อีกหรือเปล่า?"
"แน่นอน...เชื่อได้สิครับ!!!"
"ว่าเธอจะไม่ไปยุ่งกับป้ากวางอีก"
"...ครับ"
"หึ!!...ลังเล"
"ผมเปล่านะ!!!"
(ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างแล้ว!!!)
"ทำตัวเองแท้ๆ...คิๆๆ"
(เงียบเถอะเว้ยยัยผี!!)
...

...สบโอกาสที่ไม่มีใครผมก็รีบเข้าห้องพี่แคทซึ่งเธอกำลังแต่งตัวจะไปเรียนแต่พอสาวเจ้าผมยาวเห็นก็ชักหน้าบึ้งปรี่เดินมาผลักผมออกไปทั้งที่ก็ยังใส่ยกทรงไม่ทันเรียบร้อย...
"คนลามกเข้ามาทำไม?...ออกไปนะ!!"
"พี่แคทฟังผมอธิบายก่อน"
"อธิบายหรือ?...ไม่ใช่!!...เธอจะมาโกหกอะไรให้ฉันฟังอีก?"
"เรื่องเมื่อวานไงครับ"
"ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว...แจ่มแจ้งขนาดนั้น"
"แจ่มแจ้ง?"
"หนังสือไม่เรียนแต่แอบไปทำอะไรบัดสี...ฮึ!!"
"ที่ว่าบัดสีน่ะแบบนี้ใช่มั้ย?"
"อ๊ะ!!...อย่า~~"
"โอ๊ย!!!"
"เป็น...เป็นอะไรหรือเปล่า?"
"เจ็บ--"
...โดนแขนพี่แคทเหวี่ยงใส่หน้าเล่นเอาซะมึนไปเลยแต่จริงๆแล้วก็ไม่เจ็บสักเท่าไหร่...ฝ่ายญาติสาวผู้พี่ที่ไม่รู้ "แผน" ก็รีบเข้ามาดูเพราะเป็นห่วง...อย่างนี้ต้องไม่ให้จบแค่ง้อแล้วล่ะนะ?...
"เพราะเธอนั่นแหละดื้อ!...เจ็บตรงไหนมั่ง?...เจ็บมากหรือเปล่า?"
"อูย~~...ผมแค่จะมาง้อ"
"ง้ออะไร?...พี่ไม่ได้โกรธ"
"คนปากแข็ง"
"ว่าอะไรนะ?...ทำผิดแล้วยังจะ...อุ๊ย!!...ไม่...จะทำอะไรน่ะ?"
"ยังพอมีเวลานะครับ"
"ไม่มีทาง!!...อยากนักก็ไปเอากับอ๋อมโน่น...ไม่ต้องมายุ่งกับพี่!!!"
"พี่แคทหึงแล้วน่ารักจัง"
"อืออออออ...ผะ...ผู้ชายคนนี้...ชอบหาเรื่องเจ็บตัว!!"
...ผมพลิกตัวขึ้นมาข้างบนแล้วจัดการเลิกกระโปรงพี่แคทไปกองไว้ที่เอวพลางซุกหน้าหอมไปที่อวัยวะเพศซึ่งซุกซ่อนอยู่ใต้ผืนผ้าชิ้นน้อยสีขาว...สุดยอด~~...ได้กลิ่นสบู่อ่อนๆโชยมาด้วย...
"จะง้อด้วยวิธีนี้เหรอ?...คิดตื้นๆ"
"แต่มันก็ได้ผลนี่ครับ"
"...พูดเข้าข้างตัวเองหน้าตาเฉย...คนบ้าอะไรก็ไม่รู้"
(เสียงอ่อนลงแสดงว่าญาติสาวผู้พี่เริ่มหายงอนเราบ้างแล้วแต่ทว่า...)
"หยุดเดี๋ยวนี้!!!"
"!?"
"ทำแบบนี้ไม่ได้...เห็นพี่ง่ายนักหรือไง?"
(จ๋อยเลยเรา~~...นึกว่าจะมีอารมณ์ร่วมซะอีก)
"ถอดซะ"
"หือ?"
"ไม่งั้นมันจะเปียกซะก่อนเพราะเมื่อกี้บอลเอาหน้ามาซุก...พี่ก็เลย...เริ่มจะมีอารมณ์"
"ฮี่ๆๆ"
"ยังจะมัวยิ้มกรุ้มกริ่มอะไรอีก?...เวลาไม่มีมากนักหรอกนะจะบอกให้"
(ฮี่ๆๆ...ก็มันน่าให้ยิ้มกรุ้มกริ้มไหมล่ะจ๊ะ?)

"อื้มมมมมมมมมมม...อู๊ยยยยยยยยยยยย"
(เวลามีน้อยต้องใช้อย่างคุ้มค่า)
"อืออออออออออออออออ...ซีดสสสสสสสสสส"
(นี่ขนาดเราไม่ได้เลียหีหรือเล้าโลมอะไรให้สักนิดแต่น้ำหล่อลื่นจองพี่แคทกลับหลั่งออกมากอย่างไม่น่าเชื่อ)
"ไม่...ไม่ต้องรีบร้อน...ทะ...ทำไปเรื่อยๆ"
"...ครับ"
"อึ๊ก!!"
"เป็นยังไงครับ?"
"ถามอะไรของเธอนะ?"
"อ้าว!?"
"ก็เสียวน่ะสิ...ไม่น่าถาม"
...เสื้อถูกปลดกระดุมออกทุกเม็ดตะขอยกทรงก็ถูกปลดออกและกระโปรงรัดรูปถลกขึ้นมาถึงเอว...สองมือพี่แคทคลึงบี้สองเต้าอวบของตัวเองอย่างมันส์มือส่วนผมก็เสียวไม่แพ้กันกระเด้าควยใส่สาวเจ้าผมยาวด้วยความสะใจประกอบกับหล่อนสวมใส่ชุดนักศึกษาอยู่ก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของผมพลุ่งพล่านเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ...
"อ๊าวววววววววววววว...สะ...สะใจจริงๆ"
"อะไร...ของเธอ?"
"วันนี้ได้เย็ดพี่แคทคาชุดนักศึกษา"
"ถูก...ใจล่ะสิ?"
"มากครับ"
"อืออออออออออออ...กระเด้าแรงๆซี่~~...โออออออออออออ...เสียวหีที่สุด...ฮื่อออออออออออ...สะ...เสียวในหี...อูยยยยยยยยย~~...เสียวหี"
"พี่แคทจ๋า~~...โอออออออออออออออ"
"ชอบหีพี่มั้ย?"
"อาาาาาาาา...ชอบมากครับ"
"งั้นทำไมยังชอบแอบไปเอากับคนอื่น?"
".................................................."
"พี่ไม่ชอบเลยนะ...อืออออออออออออ"
"แต่ว่า...อ๋อม"
"สบโอกาสเป็นไม่ได้"
".................................................."
"ยังมีอะไรแก้ตัวอีก?"
"ไม่มีครับ"
"ฮึ!!...อื๋อ?...บอลทำอะไรน่ะ?"
"พี่ขย่มให้ผมน้ำแตกเลยสิครับ"
"ไม่เอา"
"ทำไมล่ะ?"
"ท่าหมาก็ดีอยู่แล้ว"
"พี่แคทเอาเปรียบ...ให้ผมพักบ้างสิครับ"
"อืออออออออออ...กล้ามาต่อรองหรือ?"
"ช่วยกันไงจ๊ะ"
"ก็ได้...แล้วอย่ากระฉูดไวเป็นนกกระจอกล่ะ"
"ครับผม"
...ญาติสาวผู้พี่บ่นพึมแต่ก็จัดแจงนั่งคร่อมบนร่างผมพลางถ่างขามือจับควยรูดขึ้นลงๆแล้วเอาถูที่ปากแคมก่อนจะยัดมันเข้าไปและยกตัวขึ้นลง...พี่แคทรวบผมมาไว้ด้านหน้ากับขยับกระโปรงขึ้นซึ่งพอเห็นว่าผมมองอยู่ก็เอามือหยิกแก้มผม...
"พี่...หยิกผมทำไมอ่ะ?"
"ใครใช้ให้มองยะ?"
"มองไม่ได้เหรอ?"
"ไม่ได้...คนลามก"
"ฮิๆๆๆ"
"หัวเราะอะไร?"
"ผมว่าเราก็พอๆกันแหละ"
"พูดงี้ก็พอเลยดีกว่า"
"ทำไม่ได้หรอกพี่น่ะ"
"ท้ารึ?"
"เปล่าท้า"
"เพราะอะไร?"
"ไฟมันจุดติดแล้วน่ะสิครับ"
"................................................."
"หีพี่หลั่งน้ำเมือกออกมายิ่งกว่านี้อีก...ดูสิ...ขาวขุ่นไปหมดแล้ว"
"ทำเป็นรู้ดี...เจ้าคนบ้า!"
"ฮะๆๆ"
"หยุดหัวเราะ"
"แล้วครางได้มั้ยจ๊ะ?"
"ตามใจสิ...อา~~.....อา~~"
"ครางตามพี่นะครับ"
"อื้มมมมมมมมมมมมมม"
"ซีดสสสสสสสสสสสสสส"
"บะ...เบาๆสิ"
"มันเสียวนี่ครับ"
"รู้น่ะ...แต่เบาเสียงลงหน่อย...อุ๊บ!!"
"พี่ยังทำไม่ได้เลย...แหม~~"
"กรอดดดดดดดด...อื้อออออออออออออ"
...ควยที่แข็งของผมทำให้พี่แคทเผลอครางออกมาจนได้...สายไปแล้ว...ถึงรีบเอามือหุบปากแต่ก็รู้ว่าเสียวในรูหีสุดกลั่น...ฟิตอะไรอย่างนี้...ผมเด้งใส่จนชักทนไม่ไหวระล่ำระลักจับพี่แคทนอนหงายมือคว้าข้อพับได้ก็โย้ให้ก้นญาติสาวผู้พี่ลอย...พี่แคทมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยก็ยอมให้ความร่วมมือโดยดี...ผมเอาควยแหวกถูผ่านขนหมอยบริเวณรอบๆปากรูหีแล้วดันพรืดๆจนควยมุดเข้าในรูหีพี่แคทจนมิดก่อนจะกระเด้าถี่ๆ...
"อึ๊ยยยยยยยยยยยย"
"จะ...รีบทำไมนักหนา?"
"เว...เวลาไม่ค่อยท่าครับ...กรอดดดดดดดดด"
"กลัวคนเห็น?"
"...ครับ"
"อืออออออออออออ...รนเกินเหตุ"
"โอวววววววววววว...ผมชักไม่ไหวแล้วววววว...ออ...ออก...ออกแล้ววววววววววววววววว"
"อ๊าาาาาาาา...อย่าเพิ่งงงงงง"
"ไม่...ไม่ทันแล้วพี่"
"บ้าจริง!!!"
"โอออออออออออออออออ"
"....................................................."
"วัน...อันตรายของพี่เหรอ?"
"ก็ใช่น่ะสิ"
"พี่ไม่บอกผมจะได้ใส่ถุง"
"ฉันก็คิดว่าเธอจะเอาออกทัน"
(สาวเจ้าผมยาวรีบหยิบทิชชู่เช็ดน้ำกามด้วยสีหน้าที่ออกจะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่นัก)
"เอ่อ--...พี่แคท"
"?"
"เรื่องของแม่กวาง...พี่คิดว่า..."
"พี่ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องจริงแต่อ๋อมก็ไม่ใช่คนที่จะกล่าวหาใครลอยๆ"
"..................................................."
"ตัดสินยากจริงๆว่าระหว่างลูกเป็นชู้กับชายคนอื่นเป็นชู้...อย่างไหนจะน่าเสียใจมากกว่ากันนะ?"
...พี่แคททิ้งท้ายด้วยประโยคที่ทั้งเหน็บแนมและเสียดแทงใจก่อนจะหยิบกางเกงในมาสวมแล้วออกไปจากห้องปล่อยให้ผมนั่งหน้าชาเพียงลำพัง...ไม่เห็นจะต้องกระทบกระเทียบกันแบบนี้เลยนี่นา...
(หล่อนยังโกรธเราอยู่ใช่มั้ยเนี่ย?)
...

"หึง...ไม่ได้โกรธ...แค่นี้ก็มองไม่ออกเรอะ?"
"ถ้ารู้จะถามรึ?"
"อย่าฟอร์ม...ตัวเองรู้แล้วแกล้งถาม"
"อยากให้แน่ใจ"
"เห็นมะ"
"เออน่ะๆ...แล้วเธอทำอะไรอยู่?"
"ต้มเค็ม"
"กลิ่นหอมน่ากิน"
"อยู่แล้ว"
"อ๋อมไปรับป้อมยังไม่กลับมาอีกแฮะ"
"ได้ยินว่าจะไปหาป้าเอ็มด้วย"
"เรื่องนี้เธอกับป้าเอ็มต้องมีส่วนรู้เห็นอย่างแน่นอน"
"รู้เห็น"
"ฝนคิดว่าทำไมอ๋อมถึงเบนเป้าหมายมาจับผิดแม่กวาง?"
"อือ--...ประเด็นนี้น่าคิดเนอะ...โดยเฉพาะป้าเอ็มที่เกลียดป้ากวางอย่างกับอะไรดี...สบโอกาสเมื่อไหร่ไม่ยอมพลาดชัวร์"
"ใช่"
"อื้อ!!...เสร็จซะที...ไปอาบน้ำดีกว่า"
"....................................................."
"?"
"......................................................"
"มองอะไรอ่ะ?"
"เปล่า..."
"ฮื่อ~~...มองอยู่ชัดๆ"
"......................................................."
(มาแก้ผ้าให้ดูต่อหน้าใครบ้างจะไม่มอง!!)
...ฝนนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนสั้นกระโจมอกเตรียมจะเข้าห้องน้ำ...เมื่อตอนสายยังรู้สึกถึงความ "เสียหน้า" ที่จัดการพี่สาวไม่อยู่หมัดผมจึงมีความคิดที่จะขอแก้ตัวอีกครั้ง...
"ฝน...ต้องการคนถูหลังให้หรือเปล่า?"
"ใครหนอจะใจดีขนาดนั้น?"
"ก็อยู่ตรงหน้านี่ไง"
"โฮ่~~...จะถูหลังให้แล้วไหนล่ะผ้า?"
"ไม่มีหรอก"
"งั้นก็หมดสิทธิ์...ฮิๆๆ"
"ใครว่า"
(ฝนชายตาและก็ยิ้มไม่พูดอะไรก่อนเดินเข้าห้องน้ำไปและปลดผ้าเช็ดตัวเปิดฝักบัวอาบฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี...โอกาสของเราแล้ว!!!)
"เอ๊~~...ก็ไหนล่ะผ้าถู?"
"นี่ไง"
"เจ้าตัวร้ายนั่นน่ะเรอะ?"
"ดีกว่าผ้าเป็นไหนๆ"
"ไม่เชื่อ!"
"พิสูจน์เลย"
"อย่าท้า!!"
(หลังจากนั้นก็คงไม่ต้องเดาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราสองคน...อูย~~...เล่นทั้งพี่ทั้งน้อง...ขาอ่อนสิ)
...

"กูจะไปได้หรือเปล่าเดี๋ยวบอกอีกที"
"ทำไมวะ?...เมียดุหรือไง?"
"บ้า~~...ไม่ใช่!"
"งั้นมึงก็กลัวเมีย"
"ไม่ใช่ว้อย!!!...ใครจะกลัว..."
"........................................................"
"........................................................"
"เออๆๆ...ถ้าว่างจะไปละกัน"
"ไปไหน?"
"เพื่อนชวนไปกินเลี้ยงวันเกิดครับ"
"ไปเมา?"
"เมาหัวราน้ำสินะ...คึๆๆ"
"เปล่า"
"จะไปก็ไม่ว่าหรอกแต่เมื่อกี้พูดอะไร?"
"ผม..."
"ที่บอลบอกว่าใครจะกลัว?"
(อุ!!)
"ว่าไงจ๊ะตัวเอง?"
"......................................................"
"พี่ชายขา~~"
"ป้อม"
"คิดถึงจังเลย!!"
"พี่ก็คิดถึงครับ"
"กรี๊ด!!!...ดีใจๆๆๆ"
"หนวกหู"
"เสียงอะไรไม่รู้...ไม่น่าสนใจ"
"หนอย~~"
"หนูมีอะไรจะคุยกับพี่ชายเยอะแยะไปหมดแต่..."
"?"
"ก่อนอื่นป้อมมีอะไรดีๆจะให้พี่ชายดูค่ะ...รับรองว่าเด็ดแน่"
"อะไรเหรอ?"
"นายก็ลองดูด้วยตาของตัวเองสิ!!"
(หรือว่า)
"?"
"ทำไมไม่รับไปล่ะพี่ชาย?"
"ยังยอมรับไม่ได้ว่างั้นเถอะ"
"......................................................"
"งั้น...ฉันจะรับฝากไว้ให้ก่อนเพราะแถวนี้แมวขโมยจะ..."
"ฮึ๊บ!!"
"นั่นปะไรพูดยังไม่ทันขาดคำ...ไม่ได้แดกหรอกเว้ย~~"
"เดี๋ยวเถอะพี่ฝน!!...โดดตะครุบเป็นแมวเชียวนะ"
"ฮี้~~...เสียดายพลาด"
"อยู่ที่ฉันปลอดภัยที่สุด...ตกลงนะบอล"
"......................................................"
(ธรรมดาเราน่าจะขอมาดูให้มันรู้กันไปเลยแต่...)
"พี่ว่ามันคงจะไม่น่าดูสักเท่าไหร่"
"แบบนี้ยิ่งอยากรู้ไปใหญ่เลย...พี่อ๋อมส่งมานะ!"
"ทำไมฉันต้องส่งให้พวกเธอสองคน?"
"สองคนอะไร?...พี่ไม่ได้อยากรู้"
"แต่หนูอยากนี่นา"
"วันนี้ยังทำไม่สมอยากอีกหรือไง?"
"พี่อ๋อมพูดอะไรน่ะ?"
"ยัยตัวเล็กอย่ารู้ดีกว่า"
"ไม่!!...หนูจะรู้"
"ก็เหมือนพี่อ๋อมเมื่อวานแหละน่า--...ส่งห่อในมือมาให้ฝนเดี๋ยวนี้นะคะ"
"ฮึ!!...เข้าใจหาสถานที่ทำกันดีนี่นะ...ฉันจะเอามั่งและไม่ส่งให้เธอหรอกโว้ย!!!"
"นี่เธอสองคนจะหาเรื่องตีกันอีกแล้วเรอะ?"
"เจ๊มาช่วยหนูแย่งให้หน่อย"
"ป้อม...มาช่วยพี่"
"อะไรคะ?...นี่หนูยังไม่รู้อะไรเลยนะ"
"เลิกดีกว่า...หาประโยชน์อะไรไม่ได้"
"พี่แคทไม่อยากรู้หรือไง?"
"ไม่"
"อย่างเธอยังจะอยากเอาอะไรอีกนอกจากแบบเมื่อเช้าสินะ?"
"!?"
(พี่แคทหันขวับกับชายตามองอ๋อมด้วยความไม่พอใจทันที)
"ก็รู้ๆกันอยู่แล้วจะพูดมากไปทำไม?"
"เรื่องที่เราสามคนมีผัวคนเดียวกันน่ะนะ"
(หยึย~~)
"ฮี่~~...พี่อ๋อม...อยากกินเค้กหน่อยมั้ย?"
"เฮ่ย!!...พี่ฝนทำอะไรน่ะหนูซื้อมาตั้งแพง?...จะเอามากินกับพี่ชา..."
...ฝนไม่ฟังเสียงขว้างกล่องเค้กใส่อ๋อมแต่ก็ถูกปัดลอยไปทางพี่แคท...ถ้าแค่นี้สาวเจ้าผมยาวจะโดนคงผิดวิสัยละว่าแล้วหล่อนก็ยกเท้าหวดกล่องเค้กปลิวไปทางหน้าบ้านซึ่งจังหวะนั้นก็ได้มีใครบางคนเปิดประตูเข้ามาพอดี...
"หวะ...อุ๊บ!!!"
"แม่!?"
"คุณแม่!!!"
"อึ๊ย~~...นี่อะไรกัน?...พวกเธอเล่นบ้าอะไรกัน?"
"ฉะ...ฉันไม่รู้เฟ้ย!!"
"อ้าว!?...รอหนูด้วยสิพี่!!"
(กางเกงในพี่แคทสีส้ม...เอ้ยไม่ใช่!!...เค้กลอยไปโปะเข้าหน้าอานิภาเต็มๆส่วนพี่น้องเสือฉวยโอกาสโดดหนีออกทางหน้าต่างไปเรียบร้อย)
"วา~~...ครีมเลอะหน้าแม่ไปหมดเลย!!"
"เดี๋ยวหนูเช็ดให้ค่ะ"
"ไม่ต้องแล้ว!...เช็ดยังไงก็ไม่หมดหรอก"
"อุ!!"
"ใครขำห๊ะ?...ฮึ่ม!!!"
"ปละ...เปล่าครับ"
"แม่สอนกี่ครั้งก็ไม่รู้จักจำว่าอย่าเอาของกินมาปาเล่นกัน"
(ก็น่าขำจริงๆนี่...เค้กปอนด์ลอยละลิ่วเข้าหน้าอานิภาที่บังเอิญเปิดประตูเข้ามาอย่างแม่นยำจนผงะหงายหลังนั่งเผล่)
"แคทขอโทษค่ะคุณแม่"
...อานิภามาทำไมที่นี่ไม่รู้แต่ก็คงจะไม่ได้มานั่งโชว์(?)กางเกงในสีครีมลายดอกไม้เพียงอย่างเดียวแน่...
...

"กระผมหาได้แปลกใจต่อการกระทำของเขาไม่"
"พี่ก็พูดไปตั้งหลายครั้ง...ใครที่เชื่อว่ามันเป็นคนดีต้องกลับไปคิดซะใหม่แล้ว"
"เจ้าชู้หลายใจมักมากในกามมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงมากหน้าหลายตา...กระทั่งผู้ที่ชื่อว่าเป็นภรรยาของบิดาตนก็หาได้ยกเว้นไม่...น่ารังเกียจเหลือประมาณเจ้าค่ะ"
"ท่านพี่ศรเพทายมีความเห็นเกี่ยวกับคุณกวางฤทัยอย่างไรบ้างขอรับ?"
"หญิงเลว...เธอจะทำอย่างที่ยัยอ๋อมกล่าวหาหรือเปล่าพี่ไม่รู้แต่ที่ผ่านมาก็สมควรให้ถูกตราหน้าว่าผู้หญิงแพศยาแล้ว"
"สำหรับเรื่องนี้น้องมีบางอย่างจะพูดเจ้าค่ะ"
"หืม?"
"อะไรหรือขอรับ?"
"น้องเห็นว่าเอกคเชนทร์แลนางพญาเสือกำลังถูกใครบางคนจับตามองเจ้าค่ะ"
"ก็ม่อนไม่ใช่เรอะจ๊ะ?"
"มิใช่นะเจ้าคะ!"
"ฮ่าๆๆๆ...หยอกเล่น...ว่าแต่ใครรึ?"
"น้องยังมิทราบดอก"
"หึ!!...คนที่บังอาจจะลองของกับยัยจอมเจ้าคิดเจ้าแค้นนั่นคงไม่อยากกินดีอยู่ดีล่ะมั้ง?"
...


"หายไปไหนหมด?"
...หลังมื้อเย็นผมไม่เห็นพี่แคทกับฝนอยู่ในบ้านซึ่งพอไปถามอานิภาก็ได้คำตอบว่าพี่เซคเรียกไปที่บ้านและดูเหมือนจะไม่กลับมาในคืนนี้...
(แต่นั่นยังไม่สำคัญเท่ากับ)
"อาจะย้ายมาทำงานที่นี่จริงๆหรือครับ?"
"จริง...อามาที่นี่ก็เพราะเขาเรียกมาคุย"
"แล้วที่ทำงานเก่า?"
"แน่นอน...ไม่มีใครอยากให้อาลาออกจากที่นั่นแต่อาเคยคุยกับเพื่อนว่าจะมาทำงานด้วย"
"เพื่อน"
"เขาเป็นรองผอ.โรงพยาบาล...ที่จริงอาก็ยังไม่ตกลงเป็นมั่นเป็นเหมาะหรอกว่าจะมาทำงานที่นี่แค่มาพูดคุยกันก่อน...ถ้าอะไรๆมันโอเคอาก็จะย้ายมาทำ"
"อาสนคงคิดถึงแย่"
"...มันจะใช่รึ?"
"?"
"อ้าว!?...ลืมเอารถเข้ามาจอดข้างใน"
"...................................................."
"บอลจะออกไปข้างนอกเหรอ?"
"ใช่ครับ"
"พอแคทกับฝนไม่อยู่ก็จะหนีเที่ยว"
"เปล่า...ผมบอกพวกเธอแล้วครับ"
"หึๆ"
...อานิภาออกไปขยับรถเข้ามาจอดในบ้านส่วนผมเข้าห้องจะเปลี่ยนชุดออกไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนแต่พอดีมีสายเข้ามาซึ่งก็เป็นเจ้าของงานนั่นเองที่โทรมาเลื่อนเป็นวันพรุ่งนี้...
"อะไรวะเลื่อนกันได้ด้วย?...กูกะจะไปแล้วเนี่ย!"
"กูมีธุระด่วนพอดี...พรุ่งนี้ๆ"
"งั้นไม่รับประกันโว้ยว่าพรุ่งนี้กูจะว่าง!!"
(อะไรของมันก็ไม่รู้)
"ช่วยไม่ได้...งั้นก็ปิดประตูหน้าบ้านเพราะเราจะไม่ออกไปแล้ว"
(ปิดล็อคประตูเรียบร้อยเราก็จะเข้าบ้านพอดีตาเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าที่ตากไว้ที่ราว)
"ผีจะลืมเก็บล่ะมั้งนี่?"
"......................................................."
"ของตัวเองซะด้วยนะ...หืม?"
(ไฟห้องน้ำเปิด)
"........................................................"
(มะ...ไม่ดีมั้ง?...เกิดใครมาเห็นถูกด่ายับว่าเป็นไอ้โรคจิตแน่)
"........................................................"
(จิตด้านมืดเริ่มเข้ามาครอบงำแล้ว...อย่านะ!!)
"........................................................"
(หยุด!!!...เราจะทำอย่างที่คิดไม่ได้)
...แต่ผมกลับควานหาช่องที่จะมองเข้าไปในห้องน้ำเป็นการใหญ่และก็ต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมากเพราะถ้าเกิดคนที่อยู่ในห้องน้ำรู้ตัว...จบสิ้น...ไม่มีทางแก้ตัวได้เลย...
"พอเห็นๆ"
(เวรแท้!!!...แล้วเรานึกยังไงถึงแอบดูอาตัวเองแก้ผ้าอาบน้ำเนี่ย!?)
"ฮึมๆๆ"
(อานิภาเข้ามาแล้วและกำลังแปรงฟันอยู่...อ้าว!?...เสื้อผ้ายังไม่ถอดนะ...หรือเธอจะไม่ได้อาบน้ำด้วย?)
"ผิดหวัง"
".........................................................."
(ไม่...ไม่ใช่...พออานิภาแปรงฟันบ้วนปากเสร็จก็เริ่มจะถอดเสื้อกับกางเกง...อูย~~...นี่สิน๊าที่เขาเรียกงามแต้งามว่า...สวยตามแบบฉบับสาวเหนือที่ส่งต่อให้ลูกสาว)
"..........................................................
"ว้าว~~...สุดแจ่ม!!!...บางจนเห็นก้น"
(พบกันอีกแล้วน้องหนูดอกไม้สีครีม)
"อือ--"
(เฮ่ย!!!...เมื่อกี้อานิภาคราง...ครางทำไม?)
"อะไรติด?...อ๋อ!...ไม่มี"
(ที่แท้ก็เอานิ้วลูบที่เป้ากางเกงใน...คงรู้สึกสยิวแน่ๆเลย)
"แม่เจ้าเว้ย!!...หน้าอกอานิภานี่เห็นกี่ทีๆก็ไม่เคยเบื่อเลยแฮะ"
(จะมีชอตเด็ดช่วยตัวเองในห้องน้ำไหมน้อ~~...ลุ้นๆๆ)
...แล้วทันใดนั้นผมต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีมือของใครบางคนวางบนหัวไหล่ขณะที่อานิภากำลังหันหลังก้มถอดกางเกงยีนส์...พอหันไปมองก็ยิ่งเสียววาบเข้าไปถึงกระดูกสันหลังเพราะคนๆนั้นคืออาอรศินีย์แฝดผู้น้อง...
"อามิคิดว่าเธอจะเป็นคนเช่นนี้"
"ผะ...ผมขอร้องล่ะ!!!...อานีย์อย่าบอกใครนะครับ!!!!"
".........................................................."
"นะครับ"
"อาจะทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่มิได้"
"ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?"
(ซวยแล้ว!!!...อานิภารู้ตัวจนได้)
"น้องเองเจ้าค่ะ"
"ทำไมหรือจ๊ะนีย์?"
"ไป"
(น้องสาวฝาแฝดอานิภาตบบ่าให้เราเดินเข้าบ้านโดยจังหวะนั้นอานิภานุ่งกระโจมอกเดินออกมาพอดี)
"บอลทำไมเหรอ?"
"เขาด้มๆมองๆอยู่ด้านหลังบ้านแลแอบดูท่านพี่อาบน้ำเจ้าค่ะ"
"...โฮ่"
"ผมขอโทษจริงๆครับ"
"ลามกที่สุด...ฉันเป็นอาแท้ๆของเธอนะแล้วยังจะกล้าทำแบบนี้ได้"
"จะให้น้องกระทำอย่างไรเจ้าคะ?"
"แล้วนีย์คิดว่าไง?"
"เรื่องนี้ท่านพี่เอกภพจักต้องทราบ"
...ตายโหง!!!!...ผมได้เน่าตายทั้งกลมแน่ถ้าเรื่องหลุดไปถึงหูพ่อ...ได้อับอายขายขี้หน้ากันก็คราวนี้...อย่าทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่เลยนะครับ...
(จะให้ยกมือไหว้ท่วมหัวหรือก้มกราบแทบเท้าก็ยอม)
"ขอร้องอานีย์ล่ะครับ...อย่าบอกให้พ่อรู้เลย"
"เช่นนั้นเธอก็มิสมควรกระทำเสียแต่แรก...หากจะโทษก็จงโทษความมิรู้จักยับยั้งชั่งใจของตนเอง"
(เรื่องแบบนี้ไม่สมควรจะเกิดขึ้น!!!!...ไม่ๆๆๆๆ)
"ไม่คิดว่าบอลจะเป็นคนแบบนี้...ที่ผ่านมาอาไว้ใจคนผิดจริงๆ"
"..........................................................."
"แต่ว่า"
"ท่านพี่?"
"บอลกลับห้องเถอะ"
"เอ๊ะ?"
"ท่านพี่เอ่ยว่าอะไรนะเจ้าคะ!?...ท่านพี่จะ"
"ฮื่อ~~...อย่าทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่เลยน่า"
"ขอบ...ขอบพระคุณอานิภามากครับ!!!!"
"ท่านพี่...เหตุใดจึง..."
"บอลเป็นหลานของเรานะนีย์"
"แต่..."
"..........................................................."
"...ทราบแล้วเจ้าค่ะ"
"นีย์ไปรอที่ห้องก่อน...เดี๋ยวพี่จะบอกเหตุผล"
"เจ้าค่ะ"
"..........................................................."
"จริงๆเล้ยเจ้าตัวดีนี่!!...ชอบหาเรื่องซวยใส่ตัวเอง"
"อานีย์จะบอกพ่อจริงๆหรือครับ?"
"บอกแน่"
"อึ๋ย!!!"
"แต่อย่าห่วง...ตอนนี้เธอไม่พูดอะไรแล้วล่ะ"
"จริงๆหรือ?"
"เออย่ะ!!...ไม่เชื่ออาเรอะ?"
"เชื่อๆ...เชื่อสิครับ"
"เอ้า!...กลับห้องได้"
"ครับ"
"...เดี๋ยว"
"?"
"อย่าบอกแคทกับฝนเชียวนะ"
"หา?"
(อานิภาพูดแปลก...เราจะพูดได้ยังไงเพราะขืนบอกก็มีแต่ตายหยังเขียดน่ะสิ!!!)
ฮะๆๆ
(หัวเราะอย่างอารมณ์ดีแสดงว่าไม่โกรธเรา)
"แล้วก็..."
"ครับ?"
"คราวหน้าไม่ต้องแอบ...ถ้าอยากดูอาจะเปิดให้ดูเอง"
"!!!!!!!!!!"
"ฮิ"
...พูดจบอานิภาก็ปลดปมผ้าเช็ดตัวเผยให้เห็นเรือนร่างอันเปลือยเปล่าแต่แค่แป๊บเดียวเท่านั้นหนำซ้ำยังขยิบตาหวานให้...
"ไง!...เจ้าหลานลามก...ตะลึงตาค้างไปเลยรึ?"
(จะไม่ให้ตะลึงยังไงไหว!!!...เล่นเปลื้องผ้าให้ดูกันต่อหน้าต่อตาแบบนี้...อูย~~...รุนแรงมาก!!!!...ท่อนบนยอดอกตั้งชูชันส่วนท่อนล่างก็เห็นขนสีดำชัดแจ้งเต็มสองตาเชียว)
"แล้วยังมัวยืนแข็งไม่ยอมไปอีกแน่ะ?...เดี๋ยวฟ้องแคทกับฝนซะเลย...เบร้~~"
(ก่อนกลับเข้าห้องน้ำยังแลบลิ้นให้...เหลือเกินจริงๆอาสาวของเราคนนี้)
"เฮ้อ~~...แต่ก็รอดไปทีเรา...อื๋อ?"
(อานีย์ยืนมองเราอยู่ตรงระเบียงชั้นสอง)
"เอ่อ--...อาครับ...ผมสัญญาว่าต่อไป..."
"ท่านพี่พูดจริง"
"?"
"ก็ประโยคที่ว่าที่ผ่านมาอาไว้ใจคนผิดจริงๆไง"
"....................................................."
"กลับเข้าห้องไปสำนึกซะว่าตนกระทำผิดอะไรบ้างแลจงอย่าออกมาจนกว่าจะถึงเวลาอรุณรุ่ง"
"ครับ"
"ครั้งนี้จะถือเสียว่าหาได้มีอะไรเกิดขึ้น"
(คืนนี้ทั้งคืนเราจะไม่ยอมย่างกรายออกมาพ้นประตูห้องเด็ดขาด...ไว้ใจได้เลย!!!)
...

ตัวอย่างในตอนหน้า Garnet Sidestory 1 "ชะตากรรมของน้องคนเล็ก!?"

"พี่เซคคือจอมแผนการและก็ร้ายกาจเสียยิ่งกว่าแม่มด"
"หนูก็ไม่อยากจะพูดสักเท่าไหร่หรอกนะแต่พี่แคทเป็นคนที่สวยจริงๆ"
"พี่เอ้เป็นคนที่ไม่สมควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย...หนูขอยืนยันเลย"
"ไม่มีใครทำตัวลึกลับน่าสงสัยเท่าพี่ม่อนอีกแล้ว...หนูน่ะกลัวคนๆนี้ที่สุด"
"ที่จริงพี่อ๋อมเป็นคนที่ใจดีมากๆและเธอเพียงแค่อยากอยู่กับคนที่ตัวเองรัก"
"พี่ชายที่ใจดีและน่ารักที่สุดในโลก...สักวันจะต้องเอามาเป็นของหนูให้จงได้!!!!"
"คนอะไรน่าโมโหนัก...แค่นึกถึงหน้าพี่ฝนความดันของหนูก็พุ่งพรวดแล้ว!!!"

 ::DookDig::อ่านกี่ครั้งก็สนุก โชคดีนะที่คู่ขาของโสไม่ไปอัดเจ้าบอล ไม่งั้นละก็เละหาซากไม่เจอแน่ ญาติแต่ละคนมีฝีมือทั้งนั้น

  ในที่สุดก็มาแล้ว เล่นเอาต้องย้อนกลับไปอ่านตอนที่แล้วเลยครับ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ถึงจะมาอ่านต่อตอนนี้ได้

แคท ในที่สุดก็หลงเสน่หํบอล แต่ยังเชียร์กุนอยู่นะครับ

ผลงานยังน่าติดตามเสมอครับผม คึดถึงตัวละครเก่าๆเลย

บอลขยันหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ

ขอบคุณมากครับ
สมกับการรอคอยจริงๆ
ติดตามอยู่เสมอนะครับ

 นานมากเลยนะครับ ที่ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ตัวละครเยอะมาก แต่ก็ยังเรียงร้อย นำมาแสดงได้อย่างไม่ติดขัด
  จะติดตามเรื่องของบอลและสาวๆของเค้าต่อไป  ขอบคุณมากนะครับ

ขอบคุณครับ ถึงจะห่างไปนิดแต่ก็ยังรออ่านอยู่นะครับ

ขอบคุณครับท่าน

แฟนๆบ่นคิดถึงกันใหญ่เลยครับ

อย่าหายไปนานๆนะครับ คิดถึงมากครับ

คิดถึงกุลจังเลย. จัดให้หน่อยสิครับ

ไม่ได้อ่านเสียนานยังสนุกเหมือนเดินบอลก็ยังเจ้าชู้ไม่เปลี่ยน

ติดตามผลงานมาโดยตลอด และจะติดตามตลอดไปครับ ขอบคุณที่ประพันธ์ผลงานดีๆออกมาให้อ่านนะครับ