ผมสะดุ้งตื่น มองไปรอบๆ พบแต่ความมืด นาฬิกาที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานบอกเวลาตีห้าตรง ผมรู้สึกมึนๆ คงเพราะเมื่อคืนกินเหล้าไปหลายแก้วแล้วยังกลับมากินเบียร์ต่ออีก ผมถอดชุดนอนออกแล้วเดินไปที่ประตูห้องนอนเพื่อจะเปิดเข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาอาบน้ำ ผมเดินคลำทางไปที่ตู้เสื้อผ้าเพราะไม่อยากเปิดไฟกลัวแนนจะตื่นมาโว๊ยวาย

        ผมเดินถึงตู้เสื้อผ้าตาผมเริ่มรู้สึกชินกับความมืดจนเริ่มมองเห็นลางๆ ผมเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าเช็ดตัวออกมานุ่งจากนั้นก็ปิดมันกลับ แล้วผมก็ต้องตกใจกับภาพที่สะท้อนในกระจกตู้เสื้อผ้าบิวอินท์ ผมรีบวิ่งออกจากห้องนอนแล้วปิดประตูทันที อะไรกันนั่นผมคิดในใจ ภาพที่ผมเห็นมันติดตาผมขนาดที่ผมมายืนอยู่ที่นอกห้องแล้วภาพนั้นก็ยังคงหลอกหลอน

        ผมพยายามห้ามใจตัวเองกับสิ่งที่เพิ่งได้เห็น ผมอยากกลับเข้าไปอีกครั้ง และจับใครก็ได้ที่ใกล้ที่สุดมากระแทกให้หายกระสัน ครับภาพที่ผมเห็นคือสาวหกคนนอนก่ายกันอยู่บนเตียง แต่แค่นั้นมันคงไม่ทำให้ผมตกใจเท่าไหร่ ที่ผมตกใจคือพวกเธอไม่ใส่เสื้อผ้ากันซักชิ้น มีแค่ผ้านวมผืนเดียวที่พวกเธอแย่งกันห่ม ซึ่งมันไม่ช่วยปกป้องเรือนร่างของพวกเธอไว้ได้เลย ระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่นั้นก็มีเสียงเปิดประตูห้องนอน

        ผมสะดุ้งถอยออกมาห่างประตู บานประตูค่อยๆ แง้มออกมา ร่างของสาวสวยคนนึงเกาะประตูเดินโซเซออกมาจากห้องนอนผม จอย เธอเหมือนยังไม่สร่างเมาที่สำคัญเธอมีแค่เสื้อเชิ๊ตแขนยาวของผมคลุมร่างไว้ กระดุ้มก็ใส่แค่ไม่กี่เม็ด เธอคงเมามากจนใส่ไม่ถูกเลยใส่ได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น 

        จอยมองหน้าผมแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะบอกว่าปวดฉี่อยากเข้าห้องน้ำ ผมเลยชี้ทางให้เธอ จอยยิ้มก่อนจะเดินโซเซไปทางห้องน้ำ ผมจ้องดูก้นจอยที่บิดไปมาและเรียวขาที่เนียนขาวของเธอระหว่างเยื้องย่าง มันทำเอาผมทนกลั้นอารมณ์ต่อไปไม่ไหว ผมรีบเข้าไปประคองจอยพาเธอเดินเข้าห้องน้ำ จอยขอบคุณผม แต่ผมต่างหากหละที่ต้องชอบคุณเธอเพราะผมคงไม่ปล่อยให้เธอได้ปลดทุกข์อย่างสบายๆ แน่ๆ

        ผมพาจอยเข้าไปในห้องน้ำ เธอเมาจนไม่รู้สึกแปลกใจที่ผมตามเข้าไปในห้องน้ำกับเธอด้วย ผมมีเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมงก่อนที่หงส์จะตื่นตอนตีห้าครึ่ง หรือไม่อาจจะโชคดีถ้าหงส์กินเหล้าเข้าไปจนตื่นไม่ไหวเธออาจจะนอนต่อแล้วไปลุกขึ้นอีกที่ตอนหกโมงเช้า

พอเข้าไปในห้องน้ำได้ผมก็รีบปิดประตูห้องน้ำเพื่อเก็บเสียงที่จอยกำลังจะร้องออกมาในอีกไม่เกินห้านาทีนี้ จอยดึงเสื้อเชิ๊ตขึ้นแล้วนั่งลงบนโถส้วม เธอเริ่มฉี่ทั้งๆ ที่ผมยืนมองอยู่เหมือนตอนนี้จอยยังสลึมสลือจนไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร ผมรู้สึกแปลกมาที่กลับเริ่มมีอารมณ์รุนแรงขึ้น 

        ผมดึงผ้าขนหนูที่นุ่งออก ไอ้หนูผมชักธงรบเต็มที่แล้ว ผมเดินเข้าไปหาจอยแล้วบอกเธอให้ช่วยอมให้ผมหน่อย จอยจับท่อนเอ็นผมเข้าปากแล้วเริ่มดูดเลียอย่างเมามันส์ ผมเสียวไปทั่วทั้งลำแท่ง และมันก็ยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากขึ้น ผมจับหน้าจอยไว้แล้วเริ่มกระเด้าเอ็นซอยปากเธอ

        จอยคราง อืม อืม ในลำคอมือก็ขย้ำส่วนโคนของอาวุธและไข่ของผม ผมกระแทกปากจอยจนพอใจผมก็ก้มไปกระซิบบอกจอยว่าผมอยากเอาเธอแล้ว จอยรีบคายเอ็นผมออกจากปาก จากนั้นเธอก็ปิดฝาโถส้วมลงแล้วนั่งถ่างขารอให้ผมเข้าไปเสียบเธอ

        ผมรีบเข้าไปนั่งประกบแล้วดันท่อนเอ็นเข้าไปในร่องสาวจอยที่ก็ลังแอ่นรออยู่ ผมกดท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดด้าน จอยร้องอ้าเธอจับเอวผมแล้วดึงเข้าหาตัว ผมเลยเริ่มกระแทกเอวหนักๆ ใส่เธอ จอยครางซูดปากแอ่นร่องรับเอ็นที่กระแทกเข้าไปไม่ยั้ง 
        
        ช่องรักจอยยังแน่นมาก แรงบีบรัดตามวัยสาวทำเอาผมเสียวจนต้องซูดปากทุกครั้งที่หัวบานผมครูดกับด้านในร่องสวาทเธอ ผมอันท่ อนเอ็นกระแทกมดลูกจอยจนเธอร้องลั่น แต่ตอนนี้คงไม่มีใครมาได้ยินเธอ ผมรวบขาจอยไว้แล้วอุ้มเธอขึ้น จอยยังคงพยายามโยกเอวใส่ผม ผมเลยเล่นเธอท่าลิงอุ้มแตงระหว่างพาเธอไปที่อ่างล้างหน้า 

        จอยตัวสูงและขายาวมากทำให้เล่นท่าลิงอุ้มแตงได้ไม่ถนัดเหมือนสาวตัวเล็ก แต่ผมก็โยนตัวเธอแล้วแอ่นเอ็นกระแทกตามไปตลอดทางจนถึงอ่างล้างหน้า ผมงานก้นจนลงบนแท่นสี่เหลี่ยมกว้างพอที่เธอจนนั่งได้อย่างสบาย พอผมไม่ต้องพยุงร่างจอยไว้แล้วผมก็เขย่งตัวกระแทกเอ็นสวนขึ้นจนจอยจอยต้องนั่งๆ เพื่อลดความเสียวจากปลายท่อนเอ็นผมที่กระแทกมดลูกเธอ

        พอมือว่าผมก็ขี้ขย้ำก้อนเนื้อกลมเท่าลูกส้มโอสองลูกที่หน้าอกจอย ผมขย้ำมันจนช้ำเป็นรอยแดง จอยซูดปากครางเสียวพร้อมกับกระดกเอวโยกขึ้นลง

        "อู้ยยยยย พี่บีค่ะ อู้ยยยยย จอยเสียวมดลูกไปหมดแล้ว" จอยเริ่มส่งเสียงเรียกชื่อผมเหมือนเธอเริ่มสร่างเมาแล้ว

        พอจอยเริ่มได้สติเธอก็ขยับเอวสวนผมหนักๆ จนโหนกเนื้อเราสองคนกระแทกกับดัง ตับ ตับ ตับ ผมทั้งเจ็บทั้งเสียวแต่มันกลับยิ่งทำให้ผมกับจอยกระแทกกันหนักขึ้นเหมือนอยากหลอมรวมของลับเราสองคนให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

        "โอ้วววว พี่บี จอยแตก อ๊ะ แตกแล้วค่ะ โอ้ววววววววว"

        น้ำจอยแตกทะลักออกมาไม่หยุด แถมจังหวะที่ผมกระแทกดุ้นเอ็นเข้าไปในร่องจอยมันก็ทำให้น้ำรักเธอแตกกระจายเลอะหน้าขาเราทั้งคู่ ผมยังคงซอยเอ็นต่อขณะที่ร่องสาวจอยบีบรัดท่อนเอ็นผมเพราะเธอกำลังเสร็จสม มันยิ่งที่ให้แรงบีบรัดด้านในร่องจอยหนักหน่วงจนผมเสียวไปทั่งลำแท่ง

        จอยร้องครวนครางบอกให้ผมหยุดเธอเอามือมาดันหน้าท้องผมไว้ แต่มันก็ไม่ให้ผมหยุดอารมณ์ราคะที่กำลังพุ่งพร่านได้ จนในที่สุดจอยก็หยุดดิ้นเธอเม้มปากแน่นก่อนจะเริ่มนั่งยองๆ แล้วขยับร่องสาวกระแทกสวนท่อนเอ็นผม คราวนี้เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังชัดเจนรวมถึงเสียงครางของจอยด้วย

        "อู้ยยยยย ผัวขา เมียเสียวร่องไปหมดแล้ว ผัวแทงเมียได้เสียวที่สุดเลย โอ้วววว แทงลึกๆ ค่ะผัวขาเมียเสียววว"
        ผมทำตามที่จอยต้องการ ผมกระแทกปลายหัวบานกระแทกมดลูกเธอจนเธอต้องแอ่นเอวตาม
        "อู้ยยยยย เสียวค่ะ อู้ยยยยย เสียวไปทั่งมดลูกแล้วค่ะ อู้ยยย จอยจะไหวอีกแล้วค่ะ"

        แล้วจอยก็ร้องกรี๊ดเด้งเอวเร่าๆ ผมขยับท่อนเอ็นกระแทกตามเป็นจังหวะ ผมแยงท่อนเอ็นต่อจนจอยหมดแรง เธอทำตาเยิ้มยิ้มหวานในขณะที่ยังคงขมิบร่องรักตอดท่อนเอ็นผมเบาๆ ดูเหมือนตอนนี้จอยกำลงเคลิ้มกับความเสียวเต็มที่ถึงเธอจะแตกไปแล้วสองรอบแต่ดูเธอก็ยังไม่อิ่มเอมเหมือนกัน

        "อู้ยยยย พี่บีขา ของพี่มันทั้งอุ่นทั้งแน่นร่องจอยดีจังเลยค่ะ จอยอยากให้พี่เย็ดจอยแบบนี้ทุกวันเลย จอยยอมทำทุกอย่าง"

        ผมไม่ได้ตอบคำขอของจอยแต่ก้มลงประกบปากจูบกับเธอแทน ระหว่างนั้นท่อนเอ็นที่คาอยู่ในร่องสวาทจอยมันก็โดนแรงบีบรัดที่จอยพยายามสนองให้ผมสุดชีวิต เธอคงหวังจะทำให้ผมติดใจแล้วยอมตกลงให้เธอเป็นเมีย ซึ่งมันก็ทำให้ผมเสียวซ่านพอๆ กับตอนสาวเอ็นกระแทกเธอ

ระหว่างที่จูบกันผมก็ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างจอย พอเจอส่วนไหนที่มันนุ่มพอจะขย้ำได้ผมก็จะขย้ำมันจนแดงช้ำ เรียกว่าจอยคงไปนอนกลับแฟนไม่ได้อีกเป็นอาทิตย์เพราะร่องรอยที่ผมทิ้งไว้บนตัวเธอ

        ผมลูบคล้ำจอยไปทั่วร่างจอยสยิวบิดตัวตามเวลาที่ผมไปขย้ำจุดกระสันของเธอ ผมลูบไล้ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงบั้นเอวและต่ำลงมาที่สะโพกจอย จากนั้นผมก็คว้าแก้มก้นจอยแล้วขย้ำอย่างแรงจนเธอครางอืมในลำคอ แล้วจอยก็เป็นฝ่ายจับมือผมข้างหนึ่งแล้วดึงลงต่ำไปอีก

        จอยจับมือผมไปที่รูก้นเธอจากนั้นจอยก็พยายามดันมือผมให้ช่วยรุกล้ำประตูหลังเธอ ผมรีบทำตามใจจอย ผมแหย่นิ้วกลางเข้าไปแต่มันคับแน่น จอยบิดเอวเร่าๆ เธอคงเสียวมาก พอเธอเริ่มสายเอวผมก็เริ่มสาวเอวเป็นวงกลมตาม จอยผละปากจากผมแล้วร้องครางเสียว

        "อู้ยยยย พี่บีขาลึกๆ ค่ะ อู้ยยยย ลึกอีกค่ะ"
        ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าจอยหมายถึงรูไหน
        "จอยให้พี่แท่งรูไหนลึกๆ จ๊ะ"
        "อู้ยยย จะรูไหนละค่ะ รูหน้าจอยก็โดนของพี่บีดันถึงมดลูกอยู่นี่ รูก้นซิค่ะแทงลึกๆ" จอยไม่พูดเปล่าเธอเอามือจับมือผมให้แทงนิ้วเข้าไปอีก

        ผมแท่งนิ้วเข้าไปอีกข้อ จอยเสียวจนแอ่นตัวซูดปาก เธอเริ่มขยับก้นรับนิ้วผม ผมเองก็คว้านนิ้วเป็นวงกลมเพื่อพยายามขยายรูก้นเธอ พอผมเห็นว่าจอยเริ่มเพลินกับนิ้วที่คับแน่นอยู่ในรูก้นผมก็ดันนิ้วต่อเข้าไปอีกจนมิด จอยผวาตัวมากอดผมแน่น

        "อู้ยยยย พี่บีค่า"
        "เป็นไงเอาลึกอีกไหม" ผมพยายามดันนิ้วเข้าไปด้านในอีก
        "อู้ยยยยยยย เสียวจังค่ะพี่บี โอ้ววพี่บี พี่บีอยากเย็ดก้นจอยไหมค่ะ"
        "ทำไมหละ อยากโดนหรอ"
        "ค่ะพี่บี อู้ยยยยย ลึกๆ ค่ะ ควานด้วย"
        "ทำไมหละ พี่เย็ดด้านหน้ามันไม่เสียวพอหรอ"
        "เปล่าค่ะพี่ อ้า ข้างหน้ามันก็เสียวว อึ้ยยยยยย แต่มันเสร็จไปแล้วหลายครั้ง แต่ข้างหลังซิค่ะ โอ้ววววววว มันยังไม่ได้ซักครั้งเลย"
        "กลัวมันน้อยใจหรอจ๊ะ"
        "ค่ะ พี่จอยอยาก จอยอึ้ยยยย เอาก้นจอยนะค่ะพี่บี"
        "ได้ซิจ๊ะ แต่จอยอยู่ท่านี้มันจะดันเข้าลำบากหน่อยนะ"
        "โอ้วววว งั้นจอยโก้งโค้งให้นะค่ะ อึ้ยยยยยย"

        ผมค่อยดึงนิ้วออกจากรูก้นจอย ส่วนจอยเองก็ค่อยขยับเอวถอนออกจากท่อนเอ็นผม พอท่อนเอ็นผมหลุดจอยก็รีบลงมายืนโก้งโค้งแอ่นก้นสามสิบสี่นิ้วครึ่งกลมสวยรอให้ผมแท่งก้อนเธอ ผมเอาท่อนเอ็นถูไถไปตามร่องสาวร่องก้นจอย แน่นนอนผมเอามันทถูรูก้นเธอด้วย จอยบิดเอวครางกระเส่าพร้อมกับเรียกร้องให้ผมเริ่มแท่งประตูหลังเธอซะที

        อู้ยยยพี่บีค่ะ แท่งเลยค่ะจอยอยากแล้ว อู้ยยยยย" จอยใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางของมือข้างซ้ายพยายามแหวกรูก้นให้ผมแท่ง

        ผมแกล้งดันท่อนเอ็นพรวดเข้ากลับไปที่ประตูหน้าเธอ จอยร้องซีดลั่นก่อนจะประท้วงผม

        "ซีดดดดดดดดด โอ้ววววววว พี่บี ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่รูนี้ซิค่ะ โอ้วววววว"        
        "ใจเย็นซิจ๊ะพี่ขอน้ำรักจอยอีกรอบเพื่อช่วยหล่อลื่นแล้วพี่จะเย็ดก้นจอยให้จอยใส่จีสติงไม่ได้ไปอีกเป็นอาทิตย์เลย"

        จอยหันมาสบตาผมพร้อมกับเม้มปากแน่นเหมือนเธอพอใจกับคำพูดของผม ผมควานท่อนเอ็นเป็นวงกลมเหมือนจะพยายามแหวกของรักจอยให้บานออก จอยครางเสียวบิดเอวไปมาไม่นานน้ำรักเธอก็แตกอีกครั้ง จอยรีบหันมาสบตาผมเหมือนจะบอกว่าพอแล้วสำหรับความสุขทางร่องสาว เธอเร่งให้ผมมอบความสุขที่เธอยังขาดอยู่ทันที

        ผมดึงท่อนเอ็นออกมาจากร่องสาวจอยพรวดเดียวหลุดทำเอาจอยต้องแอ่นก้นตาม จากนั้นผมท่อนเอ็นที่เปียกชุมไปด้วยน้ำเมือกเหนียวๆ ของจอย จอปลายไปที่รูเล็กสีชมพูที่มันกำลังขมิบเหมือนรู้ว่ากำลังจะมีผู้บุกรุกขนาดใหญ่กว่าที่มันจะรับไหว แต่ถึงอย่างนั้นจอยก็ยังแอ่นก้นมากระทบปลายหัวบานผมหลายครั้ง ผมรู้สึกเสียวจนต้องจับเอวเธอไว้

        จากนั้นผมก็ค่อยๆ ดันท่อนเอ็นเข้าไปที่รูก้นจอย จอยร้องซีดเธอเกร็งตัวจนรูก้นปิดแน่น
        "อย่าเกร็งซิจ๊ะเดี๋ยวก็ดีเองนะ"
        จอยค่อยๆ คลายอาการเกร็ง ผมก็รีบดันด้วยบานเข้าไปอย่างแรง จอยแอ่นตัวร้องเจ็บ
        "โอ้ยยยย ฉีกค่ะฉีก ก้นจอยฉีกแล้ว"
        "ทนหน่อยเดี๋ยวก็เสียวนะ"

        จอยทำหน้าเหมือนจะเปลี่ยนใจแต่ตอนนี้ผมไม่ยอมให้เธอเปลี่ยนใจแล้ว ผมจับเอวจอยจนแน่นแล้วดึงเข้าหาตัวพร้อมๆ กับกระแทกเอวส่งท่อนเอ็นมุดเข้ารูก้นจอยไปเกือบสุดลำ จอยร้องลั่นอีกรอบ คราวนี้ผมปล่อยท่อนเอ็นแช่ไว้ในรูก้นจอย แล้วผมก็ก้มลงไซด์แผ่นหลังและซอกคอเธอ มือนึงผมขย้ำเต้าคู่งาม อีกมือผมก็ลูบไปตามรอยแยกที่มีน้ำไหลเยิ้มออกมาของเธอ

        "อู้ยยยย พี่บีขา เสียวค่ะ ของพี่บีมันคับก้นจอยจนจุกไหมหมดแล้ว"
        "จุกยังไงแบบนี้หรือเปล่า" ผมดันท่อนเอ็นเข้าไปให้ลึกขึ้นอีก
        "อู้วววววววว นี่แหละค่ะ อู้ยยยย พี่บีกระแทกเลยจอยไม่เจ็บแล้ว"

        ผมปล่อยมือจากหน้าอกและร่องสาวจอยมาจับที่ก้นเธอจากนั้นก็เริ่มโหย่งเอวไปด้านหลังขอบหัวบานครูดกับรูก้นจอยทำเอาผมและเธอต้องซูดปากพร้อมกัน พอผมถอนท่อนเอ็นออกมาได้ที่ผมก็ดันมันพรวดกลับเข้าไปจนสุดลำ จอยร้องอู้ววววววลั่น

        ผมเริ่มขยับเอวจากช้าๆ ไปจนกระทั้งรูก้นจอยเริ่มปรับตัว ผมก็เริ่มได้ยินเสียงดัง ผับผับ ผับ จากการกระแทกของหน้าขาผมกับแก้มก้นจอย จอยครางไม่เป็นภาษา รูก้นเธอขมิบบีบรัดไม่หยุด น้ำรักเธอไหลเยิ้มออกมาเลอะต้นขายาวไปจนถึงขอพับหัวเข่า

        จอยสะบัดหัวไปมาร้องคราง แผ่นหลังเธอเริ่มมีเหงื่อซึมออกมา ตามก้นก็ด้วยเช่นกัน ไม่นานผมจอยก็เริ่มเปียกจนเริ่มจับกันเป็นเส้น หน้าตาจอยดูเหมือนทั้งเสียวทั้งเจ็บทั้งสยิวจนอธิบายไม่ถูก แต่มันก็ยิ่งเพิ่มอารมณ์กระสันของผมให้ร้อนแรงขึ้นไปอีก  ผมจับขาซ้ายจอยยกขึ้นแล้วเอามันแนบลำตัวผมไว้

        ท่านี้ทำเอาจอยร้องดังขึ้น ตอนนี้ผมเริ่มเสียวจนน้ำจะแตกให้ได้แล้ว ซึ่งจอยที่เกร็งรูก้นไปแล้วไม่ต่ำกว่าสี่ครั้งกำลังจะเกร็งเหมือนจะเสร็จอีกรอบ คราวนี้ผมจะเสร็จตามเธอ ผมเริ่มเร่งกระแทกจนก้นจอยกระเพื่อมไข่ผมตีโหนกจอยดัง ปัก ปัก ปัก แล้วจอยก็เกร็งรูก้นแน่น ผมรีบวางขาเธอลงแล้วตะบบเอวเธอไว้ก่อนจะกระแทกแบบสุดตัวก่อนจะ

        พอจอยร้องโอ้ยยยยยยย ผมก็กลั้นน้ำกามต่อไปไม่ไหว ผมร้องอ้าลั่นพร้อมกับกระตุกเอ็นพ่นน้ำกามไปหลายรอบจนมันย้อนกลับออกมาจากรูก้อนจอยทำเอาผมร้อนไปทั้งท่อนเอ็น จอยเองก็ร้องลั่นอีกหลายครั้งก่อนจะหมดแรง จอยพยายามจะนั่งลงที่พื้นแต่ด้วยท่อนเอ็นของผมที่คาอยู่ทำให้จอยทิ้งตัวลงนั่งไม่ได้เธอเลยแนบลำตัวนอนลงที่อ่างล้างหน้า

        "พี่บีขาจอยมีความสุขจังเลยค่ะ จอยอยากให้พี่แท่งให้จอยแบบนี้ทุกวันจัง"
        "ก็เราคุยกันแล้วนี่ว่ามันไม่ได้"
        "แหม ถ้างั้นจอยขอเปิ้ลอีกรอบแล้วกันนะค่ะ เพราะคงอีกนานกว่าจอยจะโดนดุ้นใหญ่ๆ แบบนี้อีก"
        จอยเริ่มขยับเอว ผมต้องรีบจับเอวเธอไว้ไม่ให้ขยับเพราะมันไม่เหลือเวลาแล้ว
        "เอาไว้พี่จะชดเชยให้นะ ตอนนี้จะสว่างแล้วเดี๋ยวแนนออกมาเห็น"
        "หึ สัญญานะค่ะ อืมพรุ่งนี้ตอนเที่ยงพี่บีต้องพาจอยไปโรงแรมนะค่ะ"
        "พี่นี้ไม่ได้วันจันทร์แล้วกันนะ"
        "ทำไมหละค่ะ แค่แป๊บเดียวเอง แค่ชั่วโมงสองชั่วโมง พี่บีคงไม่เสียเวลามากหรอค่ะ"
        "ไม่ได้พรุ่งนี้พี่มีประชุมคงยุ่งทั้งวัน วันจันทร์แล้วกันนะ แล้วพี่จะทำให้จอยจนกว่าจอยจะพอใจตกลงไหม"
        "ก็ได้ค่ะ พี่บีต้องทำให้จอยเดินไม่ไหวเลยนะค่ะไม่งั้นจอยไม่ยอมจริงๆ ด้วย"
        "จ้าจะทำให้อ้าไม่หุบทั้งหน้าทั้งหลังเลยดีไหม"

        จอยหัวเราะชอบใจก่อนจะเดินโซเซออกไปจากห้องน้ำ ผมต้องช่วยพยุงเธอไปส่งที่หน้าห้องนอนแล้วปล่อยให้เธอเข้าไปเอง

        หลังจากส่งจอยผมก็เข้าไปอาบน้ำต่อ พอออกจากห้องน้ำหงส์ก็เตรียมชุดทำงานมาให้ผมเปลี่ยน ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าไปมองหน้าหงส์ไป เธอยังดูสลึมสลือเหมือนคนยังตื่นนอนไม่เต็มที่ผมเลยจับแก้มเธอดู มันเย็นเจี๊ยบ

        "เป็นไงเมื่อคืนคงสนุกกันทั้งคืนซิเนี่ย ดูซิแก้มเย็นหน้าซีดเชียว"

        หงส์ทำหน้าเขินก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ พอผมแต่งตัวเสร็จหงส์ก็เอากาแฟมาเสริฟให้ ผมเลยแซวเธออีกรอบ

        "อืมค่อยดูดีขึ้นหน่อย เมื่อกี่หยังกับคนเพิ่งไปโดนรุมโทรมมาหยั่งงั้นแหละ เมื่อคืนนี่ปาร์ตี้กันต่อถึงกี่โมง แล้วคนอื่นๆ เค้ายังไม่ตื่นกันอีกหรอ"
        หงส์หลบสายตาผมก่อนจะตอบ
        "อืมก็ไม่ดึกหรอกค่ะ แต่สงสัยคงเมากันมากเลยตื่นกันไม่ไหวค่ะพี่บี"

        ผมมองหงส์ด้วยสายตาที่ทั้งรักทั้งห่วง หงส์เองก็คงรับรู้ความรู้สึกของผมที่มีต่อเธอดี แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงคิดว่าการที่ให้หงส์อยู่กับผมตลอดไปมันคงเป็นการเอาเปรียบเธอและตัดโอกาสที่จะได้เจอคนที่ดีกว่าผม

        "ไปปลุกสาวๆ ได้แล้วไป เดี๋ยวจะต้องกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนกลับไปทำงานอีก"
        "คงไม่ต้องกลับไปเปลี่ยนแล้วมั้งค่ะพี่บี ทุกคนเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนหมดแล้ว"
        "อืมดีนะ นี่รู้กันก่อนแล้วใช่ไหมเรื่องเมื่อคืน แต่หงส์กลับไม่บอกพี่เลยนะ ตกลงหงส์นี่มาอยู่ที่นี่เพราะห่วงพี่หรือห่วงแนนกันแน่ พี่ชักสงสัยแล้วซิ"
        หงส์ทำหน้าเศร้า
        "หงส์อยากมาอยู่ที่นี่ก็เพราะหงส์ ห่วง" หงส์เว้นวรรคนานก่อนจะพูดต่อ "น้องแนนค่ะ"
        แล้วหงส์ก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนก่อนที่ผมจะลุกขึ้นไปจับเธอตีก้น
        "นี่เดี๋ยวนี้ชักเอาใหญ่แล้วนะ อยู่กับไอ้ตัวเล็กนานๆ ชักจะเริ่มนิสัยเหมือนกันนะเดี๋ยวนี้" ผมตะโกนตามหลังหงส์ไป

        ผมนั่งดื่มกาแฟแล้วก็กินขนมปังปิ้งที่หงส์ทำให้ซักพักก็ได้ยินเสียงคิกคักดังออกมาจากห้องนอน ผมคิดว่าสาวๆ ตื่นแล้วแต่ไม่ยอมออกมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้ไปทำงาน ผมเลยคิดว่าต้องไปดุซักหน่อย

        ผมลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตูห้องนอน ผมบิดลูกบิดประตูพร้อมกับส่งเสียงบ่น "นี่ๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานได้แล้ว ใครจะไปกับพี่มั้ง แล้วที่เหลือให้แนนไปส่ง" ผมไม่ทันพูดจบภาพที่เห็นก็ทำเอาผมอึ้งจนต้องรีบปิดประตู สาวๆ จับคู่กันนั่วเนียอย่างสนุกสนาน ที่สำคัญร่างพวกเธอเปลือยเปล่ากันทุกคน

        "พี่บีไม่อยากเข้ามาหรอค่ะ ปิดประตูทำไมเนี่ย" เสียงแคทดังมาจากด้านหลังประตู
        "นี่ๆ พอได้แล้ว เมื่อคืนยังไม่พอกันอีกหรอไง สายแล้วนะรีบๆ อาบน้ำแต่งตัวไปทำงานกันได้แล้ว"
        "แหมเมื่อวานพวกเราก็เหนื่อยกันนะค่ะ กินเลี้ยงกันจนดึก วันนี้คงไปทำงานกันไม่ไหวหรอกค่ะ"
        "ไม่ได้ พวกแกไม่ไปแล้วใครจะทำงานวะแคท จัดซื้อหายหมดแผนกเลยนะแก"
        "แหมก็ยังมีหมวยไงค่ะ"
        "เออก็ดีให้หมวยทำคนเดียวนะ แล้วเดี๋ยวพี่จะตั้งให้หมวยมาแทนตำแหน่งแกซะด้วยเลยดีไหม"
        "พี่บีอะใจร้ายจัง นี่น้องๆ เค้ารออยู่นะ พี่บีไม่อยากเข้ามาหรอ" แคทเปลี่ยนเป็นเสียงกระซิบ "พลอยกับแป้งเค้ารอพี่อยู่นะ พี่บีไม่สนหรอ"
        "ไอ้แคท พอเลย ถ้าแกไม่ออกมาเดี๋ยวนี้นะ แกเตรียมย้ายของออกจากห้องผู้จัดการเลยนะ"
        "แนน มาดูพี่บีซิจะบังคับให้พี่ไปทำงาน พี่ยังเหนื่อยอยู่เลย"
        ผมได้ยินเสียงวิ่งของแนนมาที่ด้านหลังประตู
        "พี่บี จะให้ทำงานกันไปถึงไหน ทำงานมันก็ต้องมีพักบ้างซิ วันนี้แนนให้พี่ๆ เค้าได้หยุดกันเพราะทำงานมากันจนเหนื่อยแล้ว"
        "นี่เราเป็นเจ้านายพวกนี้หรอถึงได้สั่งได้"
        "เปล่า แต่แนนเป็นเจ้านายของเจ้านายพี่ๆ พวกนี้อีกที" แนนหัวเราะ
        "นี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะแนน นี่เรื่องงานนะไม่ใช่เรื่องเที่ยวเล่นพี่จะได้ตามใจเรา"
        "ก็ได้ถ้าไม่ตามใจก็เตรียมตัวไว้ ทำอะไรผิดไว้บ้างหละ เตรียมคำแก้ตัวไว้ให้พี่ก้อยฟังดีๆ ก็แล้วกัน"
        โหนี่ผมโดนแนนขู่อีกแล้ว แถมสาวๆ ในห้องก็หัวเราะกันคิกคักที่เห็นว่าผมเริ่มทำท่าจะแพ้แนน ไม่ได้ยังไงผมก็ต้องไม่แพ้แบบหมดรู้ยังไงก็ต้องยัดเสมอไว้ก่อน
        "งั้นก็แค่ครึ่งวันโอเคไหม แล้วบ่ายกลับไปทำงานกัน"
        "ไม่เอาแนนจะให้พี่ๆ อยู่กับแนนจนเย็น"
        "ก็ได้ ให้พี่ๆ เค้าอยู่กับแนนจนเย็นก็ได้ แต่พรุ่งนี้พี่ไม่พาแนนไปเที่ยวแล้วนะ ตกลงนะ"
        "โอ้ย ไม่เอาต้องไปซิสัญญาแล้วนะ" แนนโวยลั่น
        "อ้าว ก็แนนมีพี่ๆ อยู่ด้วยก็น่าจะหายเหงาแล้วนี่ งั้นพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องไปเที่ยวแล้วหละ แล้วก็ดีเลยเห็นพี่ก้อยพูดอยู่ว่าจะขนงานกลับไปทำบ้านแนนไม่ไปเที่ยวแบบนี้ วันนี้พี่ก้อยก็ไม่ต้องมาค้างแล้ว งั้นพี่โทรบอกพี่ก้อยเลยนะ"
        "ไม่เอา ครึ่งวันก็ได้ จำไว้เลยนะ" แนนพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
        
        ผมหัวเราะก่อนจะกลับไปนั่งกินกาแฟต่อ สรุปแล้วก็มีแค่หงส์กับผมสองคนที่ไปทำงานตอนเช้า ส่วนแคท จอย พลอย แป้ง ยังคงอยู่ที่ห้องผมต่อ เช้านี้มีประชุมผู้บริหารซึ่งคุณอำนาจก็เข้าประชุมด้วยแต่คุณอำนาจกลับไม่เห็นจะพุดอะไรสำคัญเหมือนกับที่บอกกับผมไว้เลย

        พอประชุมจบพี่คมก็บอกให้ผมตามที่ห้องคุณไพศาล ซึ่งคุณอำนาจก็ตามไปด้วย ในห้องมีแค่ผม พี่คม คุณอำนาจ และคุณไพศาล คุณอำนาจวางเอกสารฉบับนึงลงบนโต๊ะก่อนที่จะเริ่มพูด

        "เอาหละพี่กูให้พวกมึงมาคุยกันวันนี้ ก็เพราะกูอยากจะประกาศเรื่องอะไรซักเรื่อง"
        คุณอำนาจมองหน้าคุณไพศาลกับพี่คมเหมือนรู้เรื่องนี้กันมากก่อนที่จะเริ่มพูดต่อ
        "กูเหนื่อยมาพอแล้วต่อไปนี้กูจะให้ลูกชายกูดูเรื่องงานแทนทั้งหมด"
        "แต่" ผมรีบคัด
        "มึงไม่ต้องมาต่งมาแต่ ที่กูให้มึงรับปากเมื่อวานไม่ใช่แค่ให้เรียกกูมาพ่อลมๆ มึงต้องช่วยกูทำงานด้วย ต่อไปนี้ไอ้บีจะดูแลเรื่องบริษัทนี้และบริษัทอื่นๆ ของกูแทนกู พวกมึงมีอะไรก็ถามมันได้เลย สิทธิในการตัดสินใจกูจะยกให้มันทั้งหมด"
        "จะทำแบบนั้นได้ยังไงหละครับ อย่างผมจะให้บริหารบริษัททั้งหมดของคุณพ่อพร้อมๆ กันหมดเลยหรอครับ"
        "ทำไมจะไม่ได้ มึงไม่คิดจะช่วยกูบ้างหรอไง นี่กูแกแล้วนะมึงจะให้กูต้องทำงานแบบนี้ไปจนแกตายหรอไงวะ"
        "ผมก็ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะครับ แต่ผมกลัวว่าผมจะทำมันเจ็งหมดหนะซิครับ"
        คุณอำนาจหัวเราะลั่น
        "ก็เอาซิวะ แค่นี้มึงทำเจ็งได้ก็เอากูก็เบื่อเหมือนกัน เจ็งๆ ซะให้หมดกูจะได้ไม่ต้องกังวนว่าตายไปจะขนสมบัติไปด้วยไม่หมด"
        "เฮ้ยบี มึงก็ไม่ได้ต้องทำอะไรมาก ก็แค่ลงนามเอกสาร เรื่องยากๆ ก็มีผู้ถือหุ้นคนอื่นช่วยตัดสินใจ มึงก็เอาตามเสียงข้างมากก็ได้นี่หว่าถ้ามึงไม่อยากปวดหัว" พี่คมแนะนำผม
        "เออ แค่เนี่ยทำไม่ได้หรอวะ หรือมึงจะให้กูให้หนูฟางรับหน้าที่นี้ไว้แทนมึงดี"
        "อย่าเลยครับคุณพ่อ ให้น้องฟ้าเค้าเรียนหนังสือดีแล้ว ขืนให้มาทำหน้าที่นี่มีหวังฟางไม่มีสมาธิเรียนแน่ๆ เพราะกลัวทำคุณพ่อขาดทุน"
        "เออ งั้นก็ตกลงรับนะเอ้าเซ็นต์ชื่อพยานเค้าจะได้เซ็นต์ต่อ"
        "แต่"
        "ไม่ต้องแต่แล้วบีเซ็นต์ไปเถอะ ถ้ามึงบริสุทธิ์ใจจริง และไม่ได้คิดจะฮุบเอาเงินพี่อำนาจไว้เป็นของตัวเอง มึงจะละอายใจอะไรนักหนาวะ"
        "นั่นซิบี ดีซะอีกนะต่อไปมีอะไรผมจะได้ปรึกษาคุณได้เลย พี่อำนาจเค้าจะได้มีเวลาไปเที่ยวตามประสาคนเกษียณซะที"
        ผมถอนใจก่อนจะหยิบปากกาแล้วเซ็นต์ชื่อรับมอบหุ้นและสมบัติอีกหลายอย่างที่ผมใช้เวลานั่งอ่านเป็นชั่วโมงก็คงไม่หมด

        "เออ เอาหละต่อไปนี้ใครมีเรื่องอะไรเค้าก็จะติดต่อมาหามึงแทนกูแล้วนะ เพื่อไม่ให้มึงเคียดเกินไป เรื่องไหนมึงตัดสินใจไม่ได้จริงๆ มึงโทรหากูได้ แต่ไม่ใช่โทรมาหากูทุกเรื่องหละ กูกลับแล้ว กูว่าจะพาหนูส้มไปเที่ยวมัลดีฟซะหน่อย กูเองก็จะได้พักผ่อนด้วย เออระหว่างนี้ก็ไม่รับโทรศัพท์นะ มีอะไรมึงรับไปก่อนเลย"
        "เดี๋ยวซิครับไหนคุณพ่อบอกว่าถ้าผมตัดสินใจไม่ได้ให้โทรหาได้ไง"
        "โทรได้แต่อีกซักสองสามอาทิตย์ ไม่ก็เดือนนึงนะ" คุณอำนาจหัวเราะชอบใจก่อนจะเดินออกจากห้องไป

        "ผมขอแสดงความยินดีด้วยนะ คุณเป็นคนที่ผมเห็นแววว่าจะเจริญก้าวหน้าได้ แต่คุณก็ทำได้ดีกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ" คุณไพศาลมองผมด้วยสายตาชื่นชมและเสียดาย นั่นก็คงเพราะถ้าน้องมิ้นไม่ใจร้อนตอนนี้คุณไพศาลคงกำลังยิ้มหน้าบานที่มีลูกเขยเป็นถึงเจ้าของบริษัทที่ตัวเองเป็นประธานอยู่
        "ขอบคุณครับ"
        "กูก็ยินดีด้วยโว้ยบี กูเชื่อนะว่าที่มึงได้ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะมึงประจบเอาใจพี่อำนาจเค้าถึงยกให้ เพราะกูเห็นมาหลายคนแล้วประจบเอาใจยิ่งกว่ามึงก็ไม่เคยเห็นพี่อำนาจจะชอบใจใครเลย เอาหละเราไปกันเถอะ พี่ไพศาลจะได้ทำงาน" พี่คมเหมือนตัดบทเพื่อจะหาโอกาสคุยกับผมสองต่อสอง

        ผมลาคุณไพศาลและออกมานอกห้องพี่คมรีบมากระซิบถามผมทันที
        "บีเรื่องเมื่อวาน บีพูดจริงๆ หรอ"
        เรื่องเมื่อวาน ผมคิดแล้วก็นึกได้ พี่คมถามผมเรื่องเจนนี่เอง
        "อ้อจริงครับพี่ เจนเป็นเมียผมอีกคนที่ผมยังไม่ได้แนะนำให้พี่รู้จัก พอดีเธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศครับ"
        "พี่ขอโทษนะบี พี่ไม่รู้จริงๆ ว่าแกรักกัน ถ้ารู้พี่คงไม่กล้าทำหรอก"
        "ผมผิดเองครับพี่ ผมมันดันคิดอะไรง่ายๆ เจนเค้าไม่อยากรับเงินผม ผมก็หาวิธีอื่นช่วยเค้าโดยไม่ทันได้คิดเลยว่ามันจะกลายเป็นสิ่งที่ผมจะต้องจดจำไปจนวันตาย"
        "เฮ้ย นี่มึงก็โกรธพี่ด้วยใช่ไหมเนี่ย"
        "ผมไม่โกรธพี่หรอกครับ ที่จริงตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้รู้สึกรักเธอมากจนอยากเอาเป็นเมีย ผมก็แค่รู้สึกสงสารและอยากช่วยเธอเท่านั้น ผมมารักเธอหลังจากเรื่องนั้นต่างหากครับ"
        "งั้นหรอ งั้นมึงไม่โกรธพี่นะ พี่ค่อยสบายใจหน่อย นี่พี่ยังคิดเลยนะว่าพี่จะทำหน้ายังไงดีตอนที่มึงพาเจนมาหาพี่อีกครั้ง"
        "ก็ทำปรกติแหละครับพี่ ผมเองก็เคยบอกเจนแล้วว่าพี่เป็นใครเธอไม่คิดอะไรเรื่องนั้นแล้วหละครับ"
        "เฮอ ขอบใจนะที่เอ็งใจกว้าง เป็นพี่คงโกรธตายเลยที่มีคนมาทำอะไรกับเมียพี่แบบนั้น"
        "ไม่หรอกครับพี่อย่าคิดมากเลย"

         แต่ที่จริงผมควรจะบอกว่า ผมกับพี่คมหายกันมากกว่า ผมเองก็สอยพี่นุ่นไปตั้งไม่รู้กี่ครั้งก่อนที่พี่คมกับพี่นุ่นจะคบกัน ซึ่งผมก็คงบอกพี่คมไม่ได้ไม่งั้นผมโดนฆ่าแน่ๆ 

        ผมพยายามหาทางจะปลีกตัวไปหาฟาง แต่ก็ทำไม่ได้เลยพอกลับมาที่ห้องทำงานก็มีหัวหน้าฝ่ายต่างๆ ผลัดกันมาแสดงความยินดีกับผมจนเที่ยง พอผมจะหนีไปหาฟาง หงส์ก็บอกว่าช่วงบ่ายก็ยังมีคนมารอพบอีกจนถึงเลิกงาน ผมเลยหมดทางที่จะหนีได้ ผมเลยต้องกดโทรศัพท์หาฟางแทน

        "ฟางอยู่ไหนเนี่ยพี่อยากไปหานะ แต่คุณพ่อทิ้งเรื่องไว้ให้พี่จนพี่ไปไหนไม่ได้เลย"
        "ฟางอยู่บนรถทัวร์ค่ะ ฟางกำลังกลับบ้าน"
        "อ้าวฟางกลับบ้านหรอ ทำไมฟางบอกพี่ก่อนหละ ที่จริงเรานัดว่าจะเจอกันวันนี้ไม่ใช่หรอ"
        "ฟางโทรไปหาพี่บีหลายครั้งแล้วนะค่ะเมื่อคืน แต่ไม่เห็นพี่บีรับสายเลย ฟางไม่รู้จะทำไง คือพอดีฟางเห็นว่าฟางไม่ต้องเสียค่าเช่าห้องแล้วฟางก็เลยคิดว่าจะเอาเงินนี้มาเป็นค่ารถกลับไปเยี่ยมบ้าน แล้วก็เอาของฝากกลับไปให้ที่บ้านด้วย"
        "หรอ อืมพี่ไม่เห็น miss call เลยนะ อืมเครื่องคงรวนแหละ โทรศัพท์สมัยนี้ยิ่งทันสมัยยิ่งปัญหาเยอะใช้แบบฟางดีกว่า ไม่มีปัญหาเนอะ"
        "แหมฟางเป็นเด็กใช้โทรศัพท์แบบนี้ก็ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ แต่พี่บีทำงานใหญ่โตมาถือโทรศัพท์แบบนี้จะดูไม่สมฐานะนะค่ะ"
        "จ้าพี่ไม่เถียงฟางแล้ว งั้นฟางกลับถึงบ้านแล้วโทรบอกพี่หน่อยนะพี่ห่วง แล้วกลับมาวันไหนโทรบอกพี่ด้วยพี่จะไปรับ"
        "ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ"
        "จ๊ะเดินทางดีๆ นะแล้วเจอกัน"
        "ค่ะบายค่ะพี่บี คิดถึงนะค่ะ"
        "พี่ก็คิดถึงฟางจ๊ะ"

เรื่องกำลังสนุก ติดตามต่อไปครับ

 ::Glad::ผมรออ่านมานานมากแล้วครับแล้วก้อสมกับการรอคอยจริงๆ

งานหนักรอพี่บีอยู่