ตอนที่ 4  ปราณชมพูสวรรค์

       ยูอันดื่มเลือดจากเจ้าแดงน้อยจนหมดชาม    จิบแรกเหมือนจะคาวเล็กน้อย  
แต่ต่อมากลับรู้สึกมีกลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนใบไผ่อ่อนๆ ปนๆกับใบยูคาลิปตัส  
อาจเป็นเพราะเจ้าแดงน้อยถูกเลี้ยงด้วยสมุนไพรมีค่ามาเป็นสิบๆปีก็เป็นได้

    หลังดื่มหมดไม่ถึงนาที ความอบอุ่นในท้องก็แผ่ขยาย กระจายออกมา จากอุ่นเริ่มเป็นร้อนขึ้นๆ
จนเริ่มระอุ  เหงื่อไหลออกมาเหมือนน้ำ ใบหน้า จมูกแดงก่ำไปหมด ทุกส่วนในร่างกายเหมือนกำลังถูกต้ม

    ยูอันรีบถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วกระโจนลงในถังน้ำขนาดใหญ่ ที่สามประหลาดชังโลกเตรียมไว้ให้
ก็พอลดความร้อนลงได้บ้าง แต่ริมฝีปากยังพองร้อน  ส่วนตั้งแต่บั้นเอวลงไปที่เคยชาจนหมดความรู้สึก
ก็กลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง  

   "ดื่มลงไปให้หมด  " ต้วนอู่คัง ยื่นชามขนาดใหญ่มาให้ ข้างในเหมือนเป็นเลือดสัตว์อีกชนิดหนึ่ง
ยูอันมองหน้าอาจารย์ใหญ่ เหมือนจะถามว่าให้ดื่มจริงๆเหรอ  ต้วนอู่คังก็พยักหน้ายืนยันอีกครั้ง
ยูอันจึงกลั้นใจดื่มลงไป  ..ไม่เลว  ชามนี้ก็ไม่คาวมาก  ยูอันนึกในใจ

   แต่กลับกันกับเลือดของแดงน้อย  พอดื่มเลือดชามนี้ เหมือนดื่มน้ำเย็นจัดเข้าไป
ร่างกายที่กำลังแดงจนพอง  ก็ลดความร้อนลง รู้สึกเย็นสบายอย่างบอกไม่ถูก

   " เดินออกมาจากถังได้แล้ว "  ต้วนอู่คังสั่ง หลังปล่อยให้ยูอันแช่ในถังน้ำสักพัก
ยูอันก้าวเท้าออกมาจากถังน้ำ  แต่พอก้าวออกมาก็เพิ่งนึกได้
ว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้สวมอะไรสักชิ้น  แถมน่าแปลกที่ ยูน้อย กลับแข็งขันอย่างน่ากลัว
  "อะ อาจารย์...ศิษย์ไม่ได้สวมเสื้อผ้า  " ยูอันเอามือไปปิดๆยูน้อยตัวเองไว้ แต่เริ่มรู้สึกแปลกๆ
เพราะตอนนี้ ขนาดของมัน  เหมือนไม่ใช่ของตัวเอง

   "ฮ่าๆๆ เจ้าจะอายพวกอาจารย์ทำไม  เอามือออกให้พวกเราชมชัดๆตา..."
เสียงอาจารย์รองอู๋จื่อตันหัวเราะขำๆ
ยูอันเองก็เริ่มพิจารณาอีกครั้ง ก็รู้ทันทีว่า ขนาด มันไม่เหมือนเดิมอย่างชัดเจน
ถึงรูปทรงจะเช่นเดิม คือเหยียดตรงงอนขึ้นด้านบนเล็กน้อย  แต่ขนาดจากเดิมเกือบ 7 นิ้ว
ตอนนี้เท่าที่กะๆ ขนาดมันยาวเกิน 8 นิ้วไปละแน่ๆ แต่ไม่รู้จะถึง 9 นิ้วรึเปล่า  ที่นี่ไม่มีอะไรวัดด้วยซิ
แถมความอวบอ้วนน่าจะพอๆกับกระป๋องปลากระป๋อง ดีไม่ดีจะมากกว่าสะด้วยซ้ำ  
ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี  ถ้าเป็นสมัยโลกปัจุบัน คงเฮลั่นบ้านไปแล้ว  ที่อยู่ดีๆ
กลายเป็นเด็กไทยไซด์ฝรั่งไปได้   แถมเส้นเลือดที่บริเวณผิวรอบๆยูน้อยยิ่งพองตัวเด่นชัด
แข็งแกร่ง  เป็นเส้นเด่นชัด  ดูมันน่ากลัวดุร้ายกว่าเดิมมากมาย - -

   "พวกเจ้าว่าเป็นเช่นไร..."ต้วนอู่คัง ถามน้องร่วมสาบานทั้งสอง
   "นับว่าเกินคาดหมายจริงๆ" ม่อหยงชิ้ว กล่าวขึ้นหลังจากมาพิจารณาใกล้ๆ ...
  "แต่เดิม ศิษย์น้อย ก็มีขนาดที่ใหญ่ยาวกว่าชายในยุทธจักรทั่วๆไปอยู่แล้ว   ยิ่งได้เลือดจากแดงน้อย
และเลือดของตะพาบทะเลพันปี  ยิ่งทำให้แท่งหยก แข็งแกร่งและเพิ่มขนาดมากไปอีก...
เช่นนี้ เชื่อว่าชายในยุทธจักรคงไม่มีใครเทียบได้อีกแล้ว  ยิ่งถ้าได้รับการกระตุ้นจากการร่วมรัก
กับหญิงสาว ก็น่าจะเพิ่มขนาดได้อีกเล็กน้อย...." คำวิจารณ์จากม่อหยงชิ้ว ที่มีฉายาคุณชายสู่สม
ถูกต้องแม่นยำจริงๆ  ในสมัยนั้น เรื่องเพศศึกษา ถือเป็นเรื่องต้องห้าม เมื่อเด็กชายเข้าสู่วัยรุ่น
ก็ไม่ได้สนใจในเรื่องเพศ เหมือนกับวัยรุ่นในยุคปัจุบัน  เรื่องการบริหารส่วนสำคัญของชาย
หรือเรียกว่าการช่วยตัวเอง  ก็ไม่ได้ทำตั้งแต่เด็กเหมือนยูอัน  - - ดังนั้นตั้งแต่เริ่มแรก ยูน้อย
ก็ขนาดเกินกว่ามาตรฐานของชายในยุคนี้อยู่แล้ว  

   "แถมด้วยน้ำลายของแดงน้อย ที่กัดเข้าไปส่วนโคนของแท่งหยก จะทำให้น้ำสวรรค์ ที่เจ้าจะปล่อยออกมา
เมื่อถึงสวรรค์  ลดกลิ่นคาวลง แต่มีกลิ่นหอมสดชื่นเข้ามาแทน  และสามารถแข็งตัวได้แข็งแกร่ง
ยาวนานกว่าปรกติ  " ต้วนอู่คังช่วยอธิบายเพิ่มเติม ถึง คุณสมบัติ ของยูน้อยที่เปลี่ยนไป - -

   "เลือดของแดงน้อยที่ไหลเวียนในร่างกาย จะเข้าไปกลืนเป็นเนื้อเดียวกับเลือดและกล้ามเนื้อ
ในร่างกายของเจ้า ทำให้มีความต้านทานความร้อน หนาว  และที่สำคัญ จะทำให้ร่างกายของเจ้า
มีกลิ่นหอมอ่อนๆ  ซึ่งถ้าหญิงสาวได้กลิ่น จะถูกกระตุ้นความต้องการทางเพศขึ้นมาทันที "
ม่อหยงชิ้วกล่าวอย่างภาคภูมิใจในความพิเศษของศิษย์คนแรกและคนเดียวของตน

  "แปลว่า ศิษย์เข้าใกล้สาวสาว ไม่ได้นะสิอาจารย์สาม -*- คงได้ปั่นป่วนกันไปหมด "
ยูอันเริ่มวิตก ในเรื่องกลิ่นกระตุ้นเซ็กส์ของตัวเอง  เรื่องขนาดที่เพิ่มขึ้นมา แถมความอึด คิดไปๆมาๆ
ก็ดูเหมือนจะเป็นข้อดี *-*  ถ้ากลับไปโลกปัจุบันได้ น่าเอาเจ้าแดงน้อย ไปเพาะพันธุ์ขาย  คงรวยไม่รู้เรื่อง
ในหนังโป้ที่เคยดู  พระเอกบางคนยังขนาดสู้เจ้า ยูน้อย ตอนนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ สู้พวกฝรั่งได้สบายๆ
แว๊บนึง ก็อดคิดถึงเอ กับเก๋ไม่ได้ ไม่รู้ป่านนี้ จะโตขึ้นเป็นสาวสวยขนาดไหน  รูปร่างคงสวยงามไม่มีที่ติ
ถ้า...กลับไปแล้วได้ใช้ ยูน้อย  ทั้งสองสาวคงตกใจไม่น้อย  แต่ก็คงสามารถรับได้ในที่สุดเพราะ
ส่วนน้องสาวของเอและเก๋ ขนาดไม่ใช่น้อยๆเลย  ....ยิ่งคิดยิ่งทำให้ร่างกายเกิดความต้องการเพิ่มขึ้น
ยูน้อยยิ่งผงาดแข็งขันอย่างดุดันน่ากลัว  

   "ฮ่าาๆๆ แต่การดื่มเลือดแดงน้อยเข้าไป  ก็จะทำให้เจ้าเกิดความต้องการทางเพศบ่อยและง่ายขึ้นด้วย..."
เสียงม่อหยงชิ้วพูด เหมือนน้ำเย็นราดบนหัว ยูอันได้สติกลับมาอีกครั้ง
  "กำละสิ - -แค่ปรกติ มันก็ต้องการมากอยู่แล้ว   ยังจะต้องการบ่อยกว่าเดิมอีก -*-   "ยูอันอดวิตกไม่ได้
สงสัยจะกลายเป็นโจรราคะอันดับ1 สมใจอาจารย์ทั้งสามจริงๆละมั้ง

   "หากเกิดความต้องการขึ้นมา  เจ้าต้องหาทางปลดปล่อย  เพราะยิ่งยับยั้ง ห้ามใจ
ยิ่งเป็นผลเสียต่อตัวเอง แรกๆอาจจะแค่กำลังภายในลดลง  เกิดอาการปวดบริเวนแท่งหยก
และอาการปวดจะยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  จนถึงขั้นหมดสติ   และถ้าหากยังไม่ได้รับการร่วมรักกับหญิงสาวอีก
สมองเจ้าอาจจะได้รับความกระทบกระเทือนจนถึงขึ้นเสียสติ กลายเป็นคนวิกลจริต..."
เสียงต้วนอู่คังอธิบายยาวเหยียด    ยิ่งฟัง    ยูอันก็ยิ่งเหงื่อแตก  
แต่แปลก  กลิ่นเหงื่อของตัวเอง กลับสูดแล้วรู้สึกสดชื่นแปลกๆ

  "อ้อ  เจ้าควรรู้ไว้อย่าง กลิ่นกายของเจ้าถึงแม้จะทำให้หญิงสาวที่ได้กลิ่นถูกกระตุ้นความต้องการทางเพศขึ้นมาได้
แต่ก็เป็นเพียงการกระตุ้นเพียงเล็กน้อย  ถ้าหญิงนั้นมีตบะสมาธิที่มากพอหรือไม่ได้มีความชมชอบในตัวเจ้า
ก็จะไม่เกิดผลอะไรนัก  

   แต่ทว่า  เหงื่อของเจ้ากลับสามารถกระตุ้นความต้องการของหญิงสาวได้มากกว่ากลิ่นกายของเจ้ามากนัก
ยิ่งถ้าคนได้สูดดมมีความชอบเจ้าเป็นทุนเดิม  อาจจะไม่สามารถยับยั้งชั่งใจ ยอมพลีกายให้เจ้าด้วยความเต็มใจ
และเนื่องจากเป็นการกระตุ้นความต้องการทางธรรมชาติ  จึงไม่มีผลเสียต่อร่างกายและจิตใจ
หลังจากร่วมรักกับเจ้าจนสุขสม  ก็จะกลับสู่ภาวปรกติ
และแน่นอนว่า ไม่มียาแก้หรือป้องกันได้  นอกจากร่วมรักกับเจ้าเท่านั้น "
อาจารย์ใหญ่ต้วนอู่คัง อธิบายให้ยูอันฟังช้าๆด้วยความตั้งใจ

  "อาจารย์ แล้วเรื่องกำลังภายใน 20 ปีนั่นเล่า.."ยูอันอดถามถึงเรื่องสำคัญที่เกือบจะลืมไปสะแล้ว  
ถ้าตอนนี้ตัวเองมีกำลังภายใน เทียบเท่ากับคนที่ฝึกเดินลมปราณมา 20 ปี  คงจะดีไม่น้อย

   "ตอนนี้ กำลังภายในของเจ้า ยังไม่สามารถนำออกมาใช้ได้  
จนกว่าเจ้าจะร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวเสียก่อน  และยิ่งเจ้าร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวมากขึ้นเท่าไหร่
กำลังภายในของเจ้าก็จะยิ่งเพิ่มพูน  จาก 20 ปี เป็น 21 22 23 ไปเรื่อยๆ  
พลังลมปราณนี้เรียกว่า ปราณชมพูสวรรค์  "ต้วนอู่คังตอบด้วยความภาคภูมิใจ

   "กำลังภายในที่เพิ่ม  จะเพิ่มครั้งละ 1ปี เช่นนั้นหรืออาจารย์ " ยูอันเริ่มคึกคัก  
แต่ด้วยความเป็นคนที่ฉลาดเป็นเลิศ  จึงซักถาม หา ค่าคงที่การร่วมเพศ  เพื่อจะได้คำนวนถูก  

  "เรื่องนี้เรายังไม่สามารถสรุปได้แน่ชัด  เนื่องจากเลือดของแดงน้อยกับเลือดตะพาบทะเลพันปี
เพิ่งมีเจ้าคนแรกที่ได้ดื่มลงไป  แต่จากตำราลับประจำตระกูลที่ได้เขียนไว้  
ยิ่งเจ้าทำให้หญิงสาวที่ร่วมสัมพันธ์ด้วย  ขึ้นสู่สวรรค์อย่างรุนแรงมาก เท่าไหร่
ก็จะยิ่งได้รับกำลังภายในสั่งสมในลมปราณมากขึ้น  
และหากหญิงสาวขึ้นสู่สวรรค์ติดๆกันหลายๆครั้งในคืนเดียว
ก็จะยิ่งทำให้เจ้าได้รับกำลังภายในมากขึ้นไปอีก...
อ่อ  แต่ทว่าขณะที่หญิงกำลังขึ้นสู่สวรรค์แท่งหยกของเจ้าต้องยังเสียบแน่น
อยู่ในช่องทางสวรรค์ของหญิงนั้น ถึงจะได้รับลมปราณสะสมมา"

   "แต่เจ้าต้องระวังไว้อย่างหนึ่ง  " อาจารย์รองกล่าวเสริมขึ้นมา
"ถ้าหากหญิงที่เจ้าร่วมสัมพันธ์ด้วยไปร่วมรักกับชายคนอื่นในช่วงระยะเวลา 1ปี
อาจจะก่อนได้ร่วมรักกับเจ้า 1ปี หรือเพิ่งมีก็ตาม  เจ้าจะไม่ได้รับกำลังภายในเพิ่มมาสักนิด  
แต่ก็ไม่ได้มีผลเสียอะไรนัก  หากเจ้าจะทำไปเพื่อความสำราญหรือเพื่อฝึกฝนท่วงท่า "

   ยูอันนั่งฟังด้วยความตั้งใจ การฝึกลมปราณด้วยการร่วมเพศ  ในโลกคงไม่มีวิชาไหนน่าฝึกเท่านี้อีกแล้ว
และคิดว่าเป็นวิชาที่ตัวเองคงขยันขันแข็ง  ในการฝึกอย่างแน่นอน - -

   "อาจารย์ แล้วหญิงสาวที่ร่วมรักกับศิษย์แล้ว  จะเกิดผลเสียอะไรกับนางรึเปล่า.."
ยูอันอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้   เคยอ่านในนิยายกำลังภายใน  
มีวิชาพวกที่ดูดกำลังภายในของคนที่ร่วมรักด้วยมาเป็นของตนเอง

   "อืมมม...เท่าที่ศึกษามา น่าจะมีข้อดีมากว่าข้อเสีย
หญิงสาวที่ร่วมรักกับเจ้า จะถูกกลิ่นกาย กลิ่นเหงื่อของเจ้ากระตุ้นความต้องการออกมาอย่างเต็มที่
และด้วยขนาดของแท่งหยกของเจ้า หญิงสาวจะก้าวขึ้นสู่สวรรค์ได้อย่างง่ายดายละสุขสมกว่าร่วมรักกับชายปรกติ
ถ้าจะมีข้อเสีย  ก็อาจจะเป็นได้ว่า หญิงนางนั้น แทบจะไม่เกิดความต้องการกับชายอื่นอีกเลย หรือถึงจะมี
ก็ไม่อาจขึ้นสู่จุดสูงสุดของสวรรค์ได้อีก   มีเพียงแต่เจ้าเท่านั้น ถึงจะพานางขึ้นสู่จุดนั้นได้..

  และหากหญิงใด ได้ดื่มน้ำสวรรค์จากแท่งหยกของเจ้า ก็จะช่วยให้ร่างกายผิวพรรณเต่งตึง ไม่หย่อนคล้อย
ใบหน้าอ่อนเยาว์  หากเป็นผู้ฝึกยุทธ ก็จะได้รับพลังการฝึกปรือเพิ่มขึ้นด้วยแต่ก็เพิ่มไม่มากนัก..."

  หลังอธิบายถามตอบกันอีกครู่ใหญ่ ยูอันก็ได้เล่าให้อาจารย์ทั้งสาม
ได้ฟังว่าตนเองทำงานอยู่ในสำนักคุ้มกันภัยตระกูลจาง  โดยได้รับความช่วยเหลือจากคุณหนูจางเป็นอย่างดี
พอสามประหลาดชังโลก ได้ยินชื่อคุณหนูจางก็แอบสบตากันยิ้มๆแบบมีเลสนัย  
เพราะต่างก็เคยได้ยินเสียงล่ำลือว่า สะคราญแห่งลี่เจียง  จางซินถง มีความงดงามขนาดไหน

  "เจ้ากลับไปที่สำนักคุ้มกันภัยเช่นเดิมก่อน..."ต้วนอู่คังพูดขึ้นหลังพูดคุยกันจบ
"การที่ได้อยู่ในสำนักคุ้มกันภัย จะช่วยให้เจ้าพบปะผู้คนหลากหลาย  
จะเป็นประโยชน์ต่อเจ้าในภายหน้า  .. พวกอาจารย์จะแยกย้ายกันออกทำธุระกันเล็กน้อย
อาจจะไม่ได้กลับมาที่ถ้ำอีกนาน  ...หากมีอะไรพวกเราจะไปหาเจ้าที่สำนักคุ้มกันภัยก็แล้วกัน..."
ต้วยอู่คังนัดแนะกับยูอัน

  "อ้อ...ถ้ำแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากบึงมังกรดำมากนัก หากเจ้าจะพาหญิงสาว มา ฝึกลมปราณ
ก็พามาได้ ใช้ห้องด้านหน้าที่อยู่ใกล้ๆกับปากถ้ำ  ห้องนั้นสามารถเก็บกักเสียงไว้ภายใน
เมื่อปิดประตูห้อง ให้เจ้าตะโกนลั่นในนั้น  ต่อให้ยืนแอบฟังอยู่หน้าประตู
ก็จะไม่ได้ยินเสียงอะไรสักนิด  พวกเราได้เตรียมเตียงขนาดใหญ่กับฝูกชั้นดีไว้ให้แล้ว
และหากเปิดประตูด้านหลังของห้อง  ก็จะเป็นสระน้ำขนาดเล็กที่พวกเราได้สร้างไว้
น้ำก็เป็นน้ำที่ไหลมาจากน้ำตก  ที่เจ้าหมดสติอยู่นั่นละ "

   "พวกเราไม่ชอบมารยาทอันคร่ำครึ  เจ้าไปได้แล้ว  "
ต้วนอู่คัง สั่งยูอันให้แต่งตัวและกลับไปสำนักคุ้มกันภัย

  ยูอันก้มลงกราบอาจารย์ทั้งสาม  ถึงแม้ทีแรกจะไม่ชอบหน้าอาจารย์ทั้งสามนัก
แต่หลังจากสนทนากันมาหนึ่งวัน ก็รับรู้ได้ว่าอาจารย์ทั้งสามมีความปรารถนาดีต่อตัวเองจริงๆ
ส่วนเรื่องจะเป็นโจรปล้นสวาทนั้น  เป็นเรื่องของอนาคต   หากเราไม่ปล้น สะอย่าง
ก็คงไม่ต้องเป็นโจร *-*  แต่เรื่องความพิเศษของตัวเอง และยูน้อย ทบทวนแล้ว
มีข้อดีมากกว่าข้อเสีย  ก็โอเคๆ ยูอันคิดในใจ *-*

  ขณะจะเดินพ้นจากปากถ้ำ ยูอันได้ยินเสียงอาจารย์สาม พูดออกมาว่า

"ศิษย์น้อยฟังให้ดี  นับจากนี้หากเจ้าร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวครั้งแรก
เลือดของแดงน้อยกับเลือดตะพาบทะเลพันปี  จะถูกกระตุ้นออกมา
ร่างกายของเจ้าจะมีการเปลี่ยนแปลงบ้าง อย่าตกใจไปละ  "

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เริ่มเข้มข้นขึ้นละตอนนี้ อยากยูนี่ ลมปราณคงขึ้นเอาๆ

ส่วนเครดิตคนเขียนให้ใช้ uuuu ครับ

ตอนที่ 4  ปราณชมพูสวรรค์

       ยูอันดื่มเลือดจากเจ้าแดงน้อยจนหมดชาม    จิบแรกเหมือนจะคาวเล็กน้อย  
แต่ต่อมากลับรู้สึกมีกลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนใบไผ่อ่อนๆ ปนๆกับใบยูคาลิปตัส  
อาจเป็นเพราะเจ้าแดงน้อยถูกเลี้ยงด้วยสมุนไพรมีค่ามาเป็นสิบๆปีก็เป็นได้

    หลังดื่มหมดไม่ถึงนาที ความอบอุ่นในท้องก็แผ่ขยาย กระจายออกมา จากอุ่นเริ่มเป็นร้อนขึ้นๆ
จนเริ่มระอุ  เหงื่อไหลออกมาเหมือนน้ำ ใบหน้า จมูกแดงก่ำไปหมด ทุกส่วนในร่างกายเหมือนกำลังถูกต้ม

    ยูอันรีบถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วกระโจนลงในถังน้ำขนาดใหญ่ ที่สามประหลาดชังโลกเตรียมไว้ให้
ก็พอลดความร้อนลงได้บ้าง แต่ริมฝีปากยังพองร้อน  ส่วนตั้งแต่บั้นเอวลงไปที่เคยชาจนหมดความรู้สึก
ก็กลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง  

   "ดื่มลงไปให้หมด  " ต้วนอู่คัง ยื่นชามขนาดใหญ่มาให้ ข้างในเหมือนเป็นเลือดสัตว์อีกชนิดหนึ่ง
ยูอันมองหน้าอาจารย์ใหญ่ เหมือนจะถามว่าให้ดื่มจริงๆเหรอ  ต้วนอู่คังก็พยักหน้ายืนยันอีกครั้ง
ยูอันจึงกลั้นใจดื่มลงไป  ..ไม่เลว  ชามนี้ก็ไม่คาวมาก  ยูอันนึกในใจ

   แต่กลับกันกับเลือดของแดงน้อย  พอดื่มเลือดชามนี้ เหมือนดื่มน้ำเย็นจัดเข้าไป
ร่างกายที่กำลังแดงจนพอง  ก็ลดความร้อนลง รู้สึกเย็นสบายอย่างบอกไม่ถูก

   " เดินออกมาจากถังได้แล้ว "  ต้วนอู่คังสั่ง หลังปล่อยให้ยูอันแช่ในถังน้ำสักพัก
ยูอันก้าวเท้าออกมาจากถังน้ำ  แต่พอก้าวออกมาก็เพิ่งนึกได้
ว่าตอนนี้ตัวเองไม่ได้สวมอะไรสักชิ้น  แถมน่าแปลกที่ ยูน้อย กลับแข็งขันอย่างน่ากลัว
  "อะ อาจารย์...ศิษย์ไม่ได้สวมเสื้อผ้า  " ยูอันเอามือไปปิดๆยูน้อยตัวเองไว้ แต่เริ่มรู้สึกแปลกๆ
เพราะตอนนี้ ขนาดของมัน  เหมือนไม่ใช่ของตัวเอง

   "ฮ่าๆๆ เจ้าจะอายพวกอาจารย์ทำไม  เอามือออกให้พวกเราชมชัดๆตา..."
เสียงอาจารย์รองอู๋จื่อตันหัวเราะขำๆ
ยูอันเองก็เริ่มพิจารณาอีกครั้ง ก็รู้ทันทีว่า ขนาด มันไม่เหมือนเดิมอย่างชัดเจน
ถึงรูปทรงจะเช่นเดิม คือเหยียดตรงงอนขึ้นด้านบนเล็กน้อย  แต่ขนาดจากเดิมเกือบ 7 นิ้ว
ตอนนี้เท่าที่กะๆ ขนาดมันยาวเกิน 8 นิ้วไปละแน่ๆ แต่ไม่รู้จะถึง 9 นิ้วรึเปล่า  ที่นี่ไม่มีอะไรวัดด้วยซิ
แถมความอวบอ้วนน่าจะพอๆกับกระป๋องปลากระป๋อง ดีไม่ดีจะมากกว่าสะด้วยซ้ำ  
ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี  ถ้าเป็นสมัยโลกปัจุบัน คงเฮลั่นบ้านไปแล้ว  ที่อยู่ดีๆ
กลายเป็นเด็กไทยไซด์ฝรั่งไปได้   แถมเส้นเลือดที่บริเวณผิวรอบๆยูน้อยยิ่งพองตัวเด่นชัด
แข็งแกร่ง  เป็นเส้นเด่นชัด  ดูมันน่ากลัวดุร้ายกว่าเดิมมากมาย - -

   "พวกเจ้าว่าเป็นเช่นไร..."ต้วนอู่คัง ถามน้องร่วมสาบานทั้งสอง
   "นับว่าเกินคาดหมายจริงๆ" ม่อหยงชิ้ว กล่าวขึ้นหลังจากมาพิจารณาใกล้ๆ ...
  "แต่เดิม ศิษย์น้อย ก็มีขนาดที่ใหญ่ยาวกว่าชายในยุทธจักรทั่วๆไปอยู่แล้ว   ยิ่งได้เลือดจากแดงน้อย
และเลือดของตะพาบทะเลพันปี  ยิ่งทำให้แท่งหยก แข็งแกร่งและเพิ่มขนาดมากไปอีก...
เช่นนี้ เชื่อว่าชายในยุทธจักรคงไม่มีใครเทียบได้อีกแล้ว  ยิ่งถ้าได้รับการกระตุ้นจากการร่วมรัก
กับหญิงสาว ก็น่าจะเพิ่มขนาดได้อีกเล็กน้อย...." คำวิจารณ์จากม่อหยงชิ้ว ที่มีฉายาคุณชายสู่สม
ถูกต้องแม่นยำจริงๆ  ในสมัยนั้น เรื่องเพศศึกษา ถือเป็นเรื่องต้องห้าม เมื่อเด็กชายเข้าสู่วัยรุ่น
ก็ไม่ได้สนใจในเรื่องเพศ เหมือนกับวัยรุ่นในยุคปัจุบัน  เรื่องการบริหารส่วนสำคัญของชาย
หรือเรียกว่าการช่วยตัวเอง  ก็ไม่ได้ทำตั้งแต่เด็กเหมือนยูอัน  - - ดังนั้นตั้งแต่เริ่มแรก ยูน้อย
ก็ขนาดเกินกว่ามาตรฐานของชายในยุคนี้อยู่แล้ว  

   "แถมด้วยน้ำลายของแดงน้อย ที่กัดเข้าไปส่วนโคนของแท่งหยก จะทำให้น้ำสวรรค์ ที่เจ้าจะปล่อยออกมา
เมื่อถึงสวรรค์  ลดกลิ่นคาวลง แต่มีกลิ่นหอมสดชื่นเข้ามาแทน  และสามารถแข็งตัวได้แข็งแกร่ง
ยาวนานกว่าปรกติ  " ต้วนอู่คังช่วยอธิบายเพิ่มเติม ถึง คุณสมบัติ ของยูน้อยที่เปลี่ยนไป - -

   "เลือดของแดงน้อยที่ไหลเวียนในร่างกาย จะเข้าไปกลืนเป็นเนื้อเดียวกับเลือดและกล้ามเนื้อ
ในร่างกายของเจ้า ทำให้มีความต้านทานความร้อน หนาว  และที่สำคัญ จะทำให้ร่างกายของเจ้า
มีกลิ่นหอมอ่อนๆ  ซึ่งถ้าหญิงสาวได้กลิ่น จะถูกกระตุ้นความต้องการทางเพศขึ้นมาทันที "
ม่อหยงชิ้วกล่าวอย่างภาคภูมิใจในความพิเศษของศิษย์คนแรกและคนเดียวของตน

  "แปลว่า ศิษย์เข้าใกล้สาวสาว ไม่ได้นะสิอาจารย์สาม -*- คงได้ปั่นป่วนกันไปหมด "
ยูอันเริ่มวิตก ในเรื่องกลิ่นกระตุ้นเซ็กส์ของตัวเอง  เรื่องขนาดที่เพิ่มขึ้นมา แถมความอึด คิดไปๆมาๆ
ก็ดูเหมือนจะเป็นข้อดี *-*  ถ้ากลับไปโลกปัจุบันได้ น่าเอาเจ้าแดงน้อย ไปเพาะพันธุ์ขาย  คงรวยไม่รู้เรื่อง
ในหนังโป้ที่เคยดู  พระเอกบางคนยังขนาดสู้เจ้า ยูน้อย ตอนนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ สู้พวกฝรั่งได้สบายๆ
แว๊บนึง ก็อดคิดถึงเอ กับเก๋ไม่ได้ ไม่รู้ป่านนี้ จะโตขึ้นเป็นสาวสวยขนาดไหน  รูปร่างคงสวยงามไม่มีที่ติ
ถ้า...กลับไปแล้วได้ใช้ ยูน้อย  ทั้งสองสาวคงตกใจไม่น้อย  แต่ก็คงสามารถรับได้ในที่สุดเพราะ
ส่วนน้องสาวของเอและเก๋ ขนาดไม่ใช่น้อยๆเลย  ....ยิ่งคิดยิ่งทำให้ร่างกายเกิดความต้องการเพิ่มขึ้น
ยูน้อยยิ่งผงาดแข็งขันอย่างดุดันน่ากลัว  

   "ฮ่าาๆๆ แต่การดื่มเลือดแดงน้อยเข้าไป  ก็จะทำให้เจ้าเกิดความต้องการทางเพศบ่อยและง่ายขึ้นด้วย..."
เสียงม่อหยงชิ้วพูด เหมือนน้ำเย็นราดบนหัว ยูอันได้สติกลับมาอีกครั้ง
  "กำละสิ - -แค่ปรกติ มันก็ต้องการมากอยู่แล้ว   ยังจะต้องการบ่อยกว่าเดิมอีก -*-   "ยูอันอดวิตกไม่ได้
สงสัยจะกลายเป็นโจรราคะอันดับ1 สมใจอาจารย์ทั้งสามจริงๆละมั้ง

   "หากเกิดความต้องการขึ้นมา  เจ้าต้องหาทางปลดปล่อย  เพราะยิ่งยับยั้ง ห้ามใจ
ยิ่งเป็นผลเสียต่อตัวเอง แรกๆอาจจะแค่กำลังภายในลดลง  เกิดอาการปวดบริเวนแท่งหยก
และอาการปวดจะยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ  จนถึงขั้นหมดสติ   และถ้าหากยังไม่ได้รับการร่วมรักกับหญิงสาวอีก
สมองเจ้าอาจจะได้รับความกระทบกระเทือนจนถึงขึ้นเสียสติ กลายเป็นคนวิกลจริต..."
เสียงต้วนอู่คังอธิบายยาวเหยียด    ยิ่งฟัง    ยูอันก็ยิ่งเหงื่อแตก  
แต่แปลก  กลิ่นเหงื่อของตัวเอง กลับสูดแล้วรู้สึกสดชื่นแปลกๆ

  "อ้อ  เจ้าควรรู้ไว้อย่าง กลิ่นกายของเจ้าถึงแม้จะทำให้หญิงสาวที่ได้กลิ่นถูกกระตุ้นความต้องการทางเพศขึ้นมาได้
แต่ก็เป็นเพียงการกระตุ้นเพียงเล็กน้อย  ถ้าหญิงนั้นมีตบะสมาธิที่มากพอหรือไม่ได้มีความชมชอบในตัวเจ้า
ก็จะไม่เกิดผลอะไรนัก  

   แต่ทว่า  เหงื่อของเจ้ากลับสามารถกระตุ้นความต้องการของหญิงสาวได้มากกว่ากลิ่นกายของเจ้ามากนัก
ยิ่งถ้าคนได้สูดดมมีความชอบเจ้าเป็นทุนเดิม  อาจจะไม่สามารถยับยั้งชั่งใจ ยอมพลีกายให้เจ้าด้วยความเต็มใจ
และเนื่องจากเป็นการกระตุ้นความต้องการทางธรรมชาติ  จึงไม่มีผลเสียต่อร่างกายและจิตใจ
หลังจากร่วมรักกับเจ้าจนสุขสม  ก็จะกลับสู่ภาวปรกติ
และแน่นอนว่า ไม่มียาแก้หรือป้องกันได้  นอกจากร่วมรักกับเจ้าเท่านั้น "
อาจารย์ใหญ่ต้วนอู่คัง อธิบายให้ยูอันฟังช้าๆด้วยความตั้งใจ

  "อาจารย์ แล้วเรื่องกำลังภายใน 20 ปีนั่นเล่า.."ยูอันอดถามถึงเรื่องสำคัญที่เกือบจะลืมไปสะแล้ว  
ถ้าตอนนี้ตัวเองมีกำลังภายใน เทียบเท่ากับคนที่ฝึกเดินลมปราณมา 20 ปี  คงจะดีไม่น้อย

   "ตอนนี้ กำลังภายในของเจ้า ยังไม่สามารถนำออกมาใช้ได้  
จนกว่าเจ้าจะร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวเสียก่อน  และยิ่งเจ้าร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวมากขึ้นเท่าไหร่
กำลังภายในของเจ้าก็จะยิ่งเพิ่มพูน  จาก 20 ปี เป็น 21 22 23 ไปเรื่อยๆ  
พลังลมปราณนี้เรียกว่า ปราณชมพูสวรรค์  "ต้วนอู่คังตอบด้วยความภาคภูมิใจ

   "กำลังภายในที่เพิ่ม  จะเพิ่มครั้งละ 1ปี เช่นนั้นหรืออาจารย์ " ยูอันเริ่มคึกคัก  
แต่ด้วยความเป็นคนที่ฉลาดเป็นเลิศ  จึงซักถาม หา ค่าคงที่การร่วมเพศ  เพื่อจะได้คำนวนถูก  

  "เรื่องนี้เรายังไม่สามารถสรุปได้แน่ชัด  เนื่องจากเลือดของแดงน้อยกับเลือดตะพาบทะเลพันปี
เพิ่งมีเจ้าคนแรกที่ได้ดื่มลงไป  แต่จากตำราลับประจำตระกูลที่ได้เขียนไว้  
ยิ่งเจ้าทำให้หญิงสาวที่ร่วมสัมพันธ์ด้วย  ขึ้นสู่สวรรค์อย่างรุนแรงมาก เท่าไหร่
ก็จะยิ่งได้รับกำลังภายในสั่งสมในลมปราณมากขึ้น  
และหากหญิงสาวขึ้นสู่สวรรค์ติดๆกันหลายๆครั้งในคืนเดียว
ก็จะยิ่งทำให้เจ้าได้รับกำลังภายในมากขึ้นไปอีก...
อ่อ  แต่ทว่าขณะที่หญิงกำลังขึ้นสู่สวรรค์แท่งหยกของเจ้าต้องยังเสียบแน่น
อยู่ในช่องทางสวรรค์ของหญิงนั้น ถึงจะได้รับลมปราณสะสมมา"

   "แต่เจ้าต้องระวังไว้อย่างหนึ่ง  " อาจารย์รองกล่าวเสริมขึ้นมา
"ถ้าหากหญิงที่เจ้าร่วมสัมพันธ์ด้วยไปร่วมรักกับชายคนอื่นในช่วงระยะเวลา 1ปี
อาจจะก่อนได้ร่วมรักกับเจ้า 1ปี หรือเพิ่งมีก็ตาม  เจ้าจะไม่ได้รับกำลังภายในเพิ่มมาสักนิด  
แต่ก็ไม่ได้มีผลเสียอะไรนัก  หากเจ้าจะทำไปเพื่อความสำราญหรือเพื่อฝึกฝนท่วงท่า "

   ยูอันนั่งฟังด้วยความตั้งใจ การฝึกลมปราณด้วยการร่วมเพศ  ในโลกคงไม่มีวิชาไหนน่าฝึกเท่านี้อีกแล้ว
และคิดว่าเป็นวิชาที่ตัวเองคงขยันขันแข็ง  ในการฝึกอย่างแน่นอน - -

   "อาจารย์ แล้วหญิงสาวที่ร่วมรักกับศิษย์แล้ว  จะเกิดผลเสียอะไรกับนางรึเปล่า.."
ยูอันอดถามด้วยความสงสัยไม่ได้   เคยอ่านในนิยายกำลังภายใน  
มีวิชาพวกที่ดูดกำลังภายในของคนที่ร่วมรักด้วยมาเป็นของตนเอง

   "อืมมม...เท่าที่ศึกษามา น่าจะมีข้อดีมากว่าข้อเสีย
หญิงสาวที่ร่วมรักกับเจ้า จะถูกกลิ่นกาย กลิ่นเหงื่อของเจ้ากระตุ้นความต้องการออกมาอย่างเต็มที่
และด้วยขนาดของแท่งหยกของเจ้า หญิงสาวจะก้าวขึ้นสู่สวรรค์ได้อย่างง่ายดายละสุขสมกว่าร่วมรักกับชายปรกติ
ถ้าจะมีข้อเสีย  ก็อาจจะเป็นได้ว่า หญิงนางนั้น แทบจะไม่เกิดความต้องการกับชายอื่นอีกเลย หรือถึงจะมี
ก็ไม่อาจขึ้นสู่จุดสูงสุดของสวรรค์ได้อีก   มีเพียงแต่เจ้าเท่านั้น ถึงจะพานางขึ้นสู่จุดนั้นได้..

  และหากหญิงใด ได้ดื่มน้ำสวรรค์จากแท่งหยกของเจ้า ก็จะช่วยให้ร่างกายผิวพรรณเต่งตึง ไม่หย่อนคล้อย
ใบหน้าอ่อนเยาว์  หากเป็นผู้ฝึกยุทธ ก็จะได้รับพลังการฝึกปรือเพิ่มขึ้นด้วยแต่ก็เพิ่มไม่มากนัก..."

  หลังอธิบายถามตอบกันอีกครู่ใหญ่ ยูอันก็ได้เล่าให้อาจารย์ทั้งสาม
ได้ฟังว่าตนเองทำงานอยู่ในสำนักคุ้มกันภัยตระกูลจาง  โดยได้รับความช่วยเหลือจากคุณหนูจางเป็นอย่างดี
พอสามประหลาดชังโลก ได้ยินชื่อคุณหนูจางก็แอบสบตากันยิ้มๆแบบมีเลสนัย  
เพราะต่างก็เคยได้ยินเสียงล่ำลือว่า สะคราญแห่งลี่เจียง  จางซินถง มีความงดงามขนาดไหน

  "เจ้ากลับไปที่สำนักคุ้มกันภัยเช่นเดิมก่อน..."ต้วนอู่คังพูดขึ้นหลังพูดคุยกันจบ
"การที่ได้อยู่ในสำนักคุ้มกันภัย จะช่วยให้เจ้าพบปะผู้คนหลากหลาย  
จะเป็นประโยชน์ต่อเจ้าในภายหน้า  .. พวกอาจารย์จะแยกย้ายกันออกทำธุระกันเล็กน้อย
อาจจะไม่ได้กลับมาที่ถ้ำอีกนาน  ...หากมีอะไรพวกเราจะไปหาเจ้าที่สำนักคุ้มกันภัยก็แล้วกัน..."
ต้วยอู่คังนัดแนะกับยูอัน

  "อ้อ...ถ้ำแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากบึงมังกรดำมากนัก หากเจ้าจะพาหญิงสาว มา ฝึกลมปราณ
ก็พามาได้ ใช้ห้องด้านหน้าที่อยู่ใกล้ๆกับปากถ้ำ  ห้องนั้นสามารถเก็บกักเสียงไว้ภายใน
เมื่อปิดประตูห้อง ให้เจ้าตะโกนลั่นในนั้น  ต่อให้ยืนแอบฟังอยู่หน้าประตู
ก็จะไม่ได้ยินเสียงอะไรสักนิด  พวกเราได้เตรียมเตียงขนาดใหญ่กับฝูกชั้นดีไว้ให้แล้ว
และหากเปิดประตูด้านหลังของห้อง  ก็จะเป็นสระน้ำขนาดเล็กที่พวกเราได้สร้างไว้
น้ำก็เป็นน้ำที่ไหลมาจากน้ำตก  ที่เจ้าหมดสติอยู่นั่นละ "

   "พวกเราไม่ชอบมารยาทอันคร่ำครึ  เจ้าไปได้แล้ว  "
ต้วนอู่คัง สั่งยูอันให้แต่งตัวและกลับไปสำนักคุ้มกันภัย

  ยูอันก้มลงกราบอาจารย์ทั้งสาม  ถึงแม้ทีแรกจะไม่ชอบหน้าอาจารย์ทั้งสามนัก
แต่หลังจากสนทนากันมาหนึ่งวัน ก็รับรู้ได้ว่าอาจารย์ทั้งสามมีความปรารถนาดีต่อตัวเองจริงๆ
ส่วนเรื่องจะเป็นโจรปล้นสวาทนั้น  เป็นเรื่องของอนาคต   หากเราไม่ปล้น สะอย่าง
ก็คงไม่ต้องเป็นโจร *-*  แต่เรื่องความพิเศษของตัวเอง และยูน้อย ทบทวนแล้ว
มีข้อดีมากกว่าข้อเสีย  ก็โอเคๆ ยูอันคิดในใจ *-*

  ขณะจะเดินพ้นจากปากถ้ำ ยูอันได้ยินเสียงอาจารย์สาม พูดออกมาว่า

"ศิษย์น้อยฟังให้ดี  นับจากนี้หากเจ้าร่วมสัมพันธ์กับหญิงสาวครั้งแรก
เลือดของแดงน้อยกับเลือดตะพาบทะเลพันปี  จะถูกกระตุ้นออกมา
ร่างกายของเจ้าจะมีการเปลี่ยนแปลงบ้าง อย่าตกใจไปละ  "

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เริ่มเข้มข้นขึ้นละตอนนี้ อยากยูนี่ ลมปราณคงขึ้นเอาๆ

ส่วนเครดิตคนเขียนให้ใช้ uuuu ครับ