ประสบการณ์วัยเด็ก 2
ประสบการณ์วัยเด็ก ตอน 0.2 จุดเปลี่ยนในครอบครัว หลังจากเหตุการณ์ที่ผมบังเอิญเห็นและได้ยินในช่วงนั้น ก็ดูเหมือนกับเหตุการณ์ในการฉีดยาของแม่ผมจะบ่อยขึ้นๆ ซึ่งผมจำได้เลยว่าครั้งแรกลุงแอบขึ้นมาฉีดยาให้แม่ตอนพ่อผมออกไป และดูเหมือนช่วงหลังๆ เกือบทุกคืนผมหลังจากพ่อออกไปทำงานลุงผมก็ต้องเข้ามาในห้องนอนผมและแอบฉีดยา ให้แม่ประจำทุกครั้งไป ถ้าจะถามว่าทำไมผมจึงรู้ทั้งที่ช่วงที่ลุงจะเข้ามาก็ประมาณตี 3 แต่ที่ผมรู้ตัวก็เพราะเสียงและแรงสะเทือนไงละครับ บ่อยๆที่ลุงเข้ามาฉีดยาในช่วงหลังๆ ทั้งลุงและแม่ดูเหมือนจะฉีดยากันแรงๆ ซึ่งถ้าวันไหนผมหลับไม่รู้สึกตัวก็ไม่เป็นอะไร แต่ถ้าวันไหนตื่นมาเพราะรู้สึกตัวก็เห็นต้องเห็นร่างเงาดำของลุงกับแม่ฉีดยา กันประจำ ซึ่งมันก็ไม่บ่อยหรอกครับที่ผมจะรู้สึกตัว แต่เมื่อรู้สึกตัวที่ไรผมต้องจ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแม่เป็นประจำ ครับ มันเป็นความรู้สึกบอกไม่ถูกครับ....ถ้าใครเคยดูหนังเรื่อง จันดารา ก็อารมณ์ของผมเหมือนตัวเอกในละครแบบนั้นมั๊งครับ มันไม่ใช่ว่ามีอารมณ์แบบวัยรุ่นน่ะครับ แต่มันก็รู้สึกใจเต้นๆ กับภาพที่เห็นในช่วงค่ำเช้าตรูแบบนั้น ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมต้องแอบจ้องมองการฉีดยาของแม่และลุงตลอดที่ตื่น ขึ้นมารู้สึกตัว บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไรแต่รู้แต่ว่าอยากดูลุงฉีดยาให้แม่ ซึ่งก็มีหลายๆ ครั้งที่ดูเหมือนลุงจะรับรู้ได้ว่าผมแอบตื่นขึ้นมาจ้องมองดูเหตุการณ์การฉีด ยาของแกกับแม่ แต่ดูเหมือนลุงจะไม่ค่อยกลัวเหมือนครั้งแรกที่แกรู้ว่าผมเห็นแกขึ้นมาฉีดยา กับแม่ในค่ำคืนนั้น เพราะช่วงหลังลุงยังมีแอบทำสายตาหยอกล้อผมแต่ก็ไม่ได้หยุดการฉีดยาให้แม่ผม เหมือนครั้งแรกๆ ซึ่งทำให้ผมคิดว่าลุงช่วยรักษาไข้ให้แม่แน่ๆเลย เพราะผมเห็นว่าทุกครั้งพอพ่อออกจากบ้านไปสักพัก ลุงก็ต้องแอบขึ้นมาบนห้องนอนผมอย่างเช่นค่ำคืนวันหนึ่ง ที่ผมรู้สึกตัวก็เพราะพ่อผมรู้สึกจะปลุกแม่คุยอะไรกันสักพักแต่เสียงดังมั๊ง ...ผมก็จำไม่ค่อยได้ มันเลยทำให้ผมรู้สึกตัวเปิดเปลือกตามามองก็เห็นพ่อแต่งตัวเปิดประตูออกไปนอก ห้องพอดี ซึ่งผมก็ง่วงจะหลับอยู่แล้วแต่เพียงเวลาไม่นานผมก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียง เปิดประตูลูกบิดเข้ามาใหม่ ด้วยความเป็นเด็กผมก็คิดว่าพ่อคงจะเข้ามาอีกแต่กลับไม่ใช่เพราะผมได้ยิน เสียงแม่ผมพูดขึ้นมาเหมือนเบาๆแบบปรามๆกับคนที่เปิดประตู้ห้องนอนของผมว่า " ...ว๊าย..!! ..พี่...ทำไมเข้ามาอีกแล้ว น่ะ ...ผัวฉันพึงลงไปเองน่ะ..พี่..นี่..!!...ทำไมทำแบบนี้น่ะไม่กลัวมันยิงตาย กันรึไง...ดูสิ..พึงจะปิดประตูออกไปเองน่ะ..พี่นี่...!! " ผมได้ยินเสียงแม่ดุใส่คนที่เข้ามาในห้อง ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับเพราะทั้งบ้านถ้าพ่อออกไปก็ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว นั้นก็คือ ลุงผมอีกแล้วครับ..!! ผมรับรู้ได้ทันที่ว่าต้องเป็นลุงแน่นอน แต่ที่ผมประหลาดใจก็ คือ ทำไมวันนี้แม่ก็ไม่ได้มีท่าทางเหมือนไม่สบายเลยแต่ทำไมลุงจึงต้องขึ้นมาบน ห้องนอนผมอีกแล้วน่ะ...ตอนนั้นผมคิดอย่างนั้นจริงๆ ..อารมณ์แบบหงุดหงิดที่ลุงแอบขึ้นมาบนห้องหาแม่อีกแล้ว ซึ่งบอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร.....มานึกย้อนดูตอนนี้ก็คงเพราะช่วงนั้นผมรู้สึก โกรธลุงนั้นเอง คงเป็นการโกรธแบบเด็กๆ ที่พอเห็นคนอื่นมายุ่งกับแม่หรือพ่อมากๆ เราจะรู้สึกไม่ชอบใจสักเท่าไรนัก ซึ่งผมก็คงรู้สึกแบบนั้นตอนเด็กๆ เพราะลุงแอบเข้ามาที่ไรก็ชอบฉีดยาแม่ผมนั้นเอง ...!! ซึ่งก็ดูเหมือนลุงผมจะไม่พูดอะไรแต่รีบผลุบเข้ามาในห้องนอนของผมแบบรวดเร็ว พร้อมล็อกประตูดังกลิ๊ก..แล้วผมก็เห็นลงเข้าไปกอดแม่พร้อมพูดว่า " ไม่เป็นไรหรอกน่า....ไหนๆ ไอ้ชาติมันออกไปแล้วละน่า...เชื่อข้าสิ..ก็เวลานี้ประจำแหละเอ็งก็รู้นี่.. มาม่ะ..อย่าเสียเวลาเลยเดียวก็เช้าแล้ว..ต้องไปส่งไอ้หมึกมันอีก...น่าน่ะ.. นวลเร็วมาให้ข้าชื่นใจหน่อยสิ..ห่างไม้ห่างมือมา 2 วันแล้ว " ผมได้ยินเสียงลุงบอกแม่แต่มือไม้ลุงไม่ยอมอยู่สุกเพราะแกพยามกอดรั้งแม่ให้ นอนลงกับฟูกที่นอนที่แม่ผมนอนกับพ่อ โดยผมนอนอีกฟูกนึงซึ่งเป็นแบบของเด็กไม่ไกลกันมากนักจากฟูกแม่ ซึ่งทำให้ผมได้แม่พูดเบาๆดุใส่ลุงอีกว่า " พี่ไม่กลัว...แต่ฉันกลัวน่ะ..ทำแบบนี้มันไม่ดีน่ะ...ฉันเป็น..เมีย... อุ๊บ..!! " แม่ยังไม่ทันพูดเสร็จผมก็เห็นลุงเอาหน้าไปตรงหน้าแม่แล้วก็เงียบ โดยผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็มันมืดน่ะครับ ได้แต่เห็นเป็นเงาของลุงกับแม่หัวชนกันและเสียงจ๊วบจ๊าบๆ เบาๆ ผมก็ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วลุงกำลังจูบปากับแม่นั้นเอง ผมเห็นเสียงแม่เริ่มเงียบไม่บ่นเหมือนต่อว่าลุงเหมือนครั้งแรกที่ลุงเข้ามา และสักพักก็ได้ยินเสียงของแม่ผมร้องเหมือนจับไข้อีกแล้ว ผมเลยมั่นใจเลยว่าที่แท้ลุงเข้ามาช่วยรักษาไข้แม่อีกแล้ว สักผมสายตาผมก็เริ่มปรับชินกับความมืดในห้องมากขึ้นผมก็เห็นภาพในความมืดชัด มากขึ้นนิดนึงพอจะเห็นว่าลุงค่อยถลกชุดนอนแม่ขึ้นไปกองที่สะดือ แล้วลุงก็เอามือไปจับตรงหว่างขาแม่ซึ่งด้วยความเป็นเด็กผมก็ไม่รู้ว่าลุงเอา มือไปจับทำไม แต่สักพักมือลุงก็ขยุกขยิกตรงหน้าขาตรงเป้าแม่สักแป๊บ...แม่ก็ร้องครางเป็น ไข้ดังขึ้นผมเลยคิดว่าที่แท้ตรงนั้นของแม่นี้เองที่ทำให้แม่ไม่สบาย แล้วดูเหมือนลุงจะค่อยๆ ก้มหัวลงไปเรื่อยจนหน้าลุงตรงกับหน้าขาแม่แล้วแม่ผมก็พูดกับลุงเบาๆ เสียงเหมือนคนเป็นไข้ว่า " พี่...พะ..พะ..จ๊า...มัน...ๆ...มะ...มัน..อูยส์...ๆ...ๆ...พี่...อ๊า...ๆ... ซี๊ด..ๆอ๊า..ๆ...พี่..จ๊า..ช่วย...ชะ..ชั้นด้วย...อูยส์...ทำ..ทะ..ไม..ลิ้น พี่สากอย่างนี้...อูยส์...ๆ...พี่..พะ..พี่...อูยส์..ๆ..ๆ...อ๊า...อูยส์.. พี่จ๊า..ฉะ...ฉัน...ฉัน...อูยส์..สะ..เสียว....ว...จัง.....อ๊า..ๆ...พี่... เบาๆ...อย่า..ยะ...ๆ...อูย.ส์...ๆ...อยูส์..พี่..อย่า...อูยส์...ซี๊ด...ๆ.. อ๊า...มัน..มะ..เสียว..พี่อยูส์....ตรงนั้น..อย่า..สิ..อูยส์...พี่..เบา.. ๆ..มัน..เสียว..อย่าเม้ม...สิ...มันเสียว...ว...น๊า....พี่ชาย...จ๊า... ทำไม..ไม...มันเสียวแบบนี้...พี่...ชา..ย...จ๊า...อูยส์...พี่ชาติ..ไม่.. มะ..ไม่...เคยทำ..ทำ..หะ..ให้...ฉะ...ฉัน...แบบนี้...เลยน่ะ...พี่... อูยส์..ๆ...พี่ชาย....อูยส์....ตรง..ตะ..นั้น...นะ..มันเสียว..จั...ง..พี่ ชาย..จ๊า..อูยส์...ๆ..ๆ...ช่วย...ชะ...นวล....ล....ด้วย...อูยส์..ซี๊ด.. ๆ...อ๊า..ๆ...พี่..ชาย...ย...จ๊า.....ชะ...ช่วย...ฉะ...ฉัน...ด้วย..อ๊า.. ๆ..ๆ.. " เสียงร้องเป็นไข้ของแม่ผมดังแววออกมาเมื่อผมเห็นลุงเอามือจับขาแม่อ้าออกจาก กันให้กว้างมากขึ้นแล้วลุงของผมก็ก้มหน้าซุกเข้าไป แล้วแกก็ก้มๆเงยๆ ตรงเป้ากลางหว่างขาแม่ผมตลอดเวลา ซึ่งมันคงทำให้แม่ผมไม่สบายจริงๆ แน่เลยตรงนั้น เพราะแม่ผมพอโดนลุงก้มหน้าลงไปรักษาให้ แม่ก็ร้องครางเป็นไข้เสียงสั่นๆ ร้องเรียกให้ลุงช่วยตลอดเลย ผมเลยคิดว่าที่แท้แม่ไม่สบายอีกแล้วลุงเลยต้องเข้ามาช่วยรักษาอีกเหมือนเคย แน่ๆ ด้วยความเป็นเด็กผมไม่คิดหรอกว่าที่แท้ลุงกำลังเลียหีแม่ผมอยู่ ผมเลยกะจะหลับต่อแต่แล้ว ปลายหางตาผมก็เห็นท่าเหมือนลุงเปลี่ยนไป เพราะลุงค่อยๆ เงยหน้าที่ก้มซุกกับหน้าขาแม่ผมออกมาแล้วลุงก็เอยพูดกับแม่ผมต่อว่า " นวล...เอ็ง...ทำให้..ข้าบ้างน่ะ... " ลุงบอกให้แม่ทำอะไรผมก็งงๆ..แต่ก็ฟังเสียงคุยของลุงกับแม่ต่อ ซึ่งแม่ผมก็พูดตอบกลับลุงไปว่า " มะ..ไม่..ไหวหรอก..พี่ชาย...ของ..ขะ..พี่ใหญ่จะตาย..ไป...จะให้มันเข้าปาก ฉัน..จะไหวรึ...มะ..มะ..ไม่..เอาน่ะ...ฉันกลัว.. " เสียงแม่พูดบอกลุงแบบกลัวๆ ซึ่งมันทำให้ผมสงสัยว่าทำไม เลยหันตามองไปที่ทั้งสอง แล้วผมก็เห็นท่าของลุงไม่ก้มไปที่หว่างขาของแม่ผมแล้ว แต่ตอนนี้ผมเห็นลุงเอาเข็มฉีดยาอันโตของแกไปจอที่หน้าแม่ที่นอนหงายที่ ฟูกอยู่ พร้อมกับจับเอาเข็มฉีดยาอันใหญ่ของแกนั้นไปตรงหน้าแม่ ซึ่งผมก็งงหนักเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ทำไมลุงไม่ฉีดยาให้แม่เลย แม่ผมจะได้หายไว้ๆ ไม่ร้องพูดเสียงสั่นๆแบบนี้อีก แต่ดูเหมือนวันนี้ลุงคงจะให้แม่ดูดเข็มฉีดยาอันใหญ่ของแกมั๊ง เพราะผมเห็นลุงจับมันไปที่หน้าแม่และพูดกับแม่ผมให้ลองดูพร้อมกับจับมันจ่อ ที่ปากจมูกแม่ผม และลุงก็พูดกับแม่ว่า " ลองดูน่า...รับรองได้สิน๊า...เอ็งนี่.....ครั้งก่อนก็เคยลองดูแล้วนี่..มัน ยังพอได้เลย...วันนี้ก็เหมือนวันนั้นแหละ..ข้ารับรองไม่ดันมันเข้าไปลึก เหมือนวันนั้นหรอกน๊า...นวล...ทำ...ให้ข้าบ้างสิ...เมื่อกี่ข้าก็ทำให้เอ็ง แล้วน่ะ...ชะ..ชอบมั๊ย..ละ..ห๊ะ...ไอ้ห่า...ชาติมันปล่อยของดีอย่างนี้ให้ แห้งผากได้ยังไงวะข้าละงงจริงๆ ...ทั้งโคกทั้งใหญ่แถมอร่อยลิ้นแบบนี้...เป็นข้าจะทำให้เปียกชุ่มทุกวันเลย .....น้ำเยิ้มอร่อยลิ้นแบบนี้ " ลุงพูดบอกกับแม่โดยยังแอ้นก้นจับเข็มจ่อหน้าผมอย่างนั้นต่อ ซึ่งแม่ผมก็พูดตอบลุงกลับไปเบาๆว่า " ก็คราวที่แล้วพี่ยังไม่ยั้งเลย...ทำเอาฉันจะอ๊วกแน่ะ...ยังยาวทั้งใหญ่ออก แบบนี้น่ะ...แล้ววันนี้ยังจะทำอีก...เป็นใครก็กลัวทั้งนั้นแหละ....และขอที เถอะ...อย่าพูดถึงพี่ชาติได้มั๊ย...แค่นี้ฉันก็แย่พอแล้วน่ะ..อะ.. อุ๊บ..ๆ " แม่พูดตอบลุงยังไม่ทันหมดประโยค ผมก็เห็นลุงจับเข็มฉีดยาของลุงไปที่ปากแม่ซึ่งพร้อมกับเอามือจับหัวแม่ผม ซึ่งแม่ก็ดิ้นขลุกขลักแป๊บนึง ผมก็สังเกตเห็นว่าพอลุงเอามือจับหัวแม่พร้อมกับเอาเข็มใหญ่ของแกให้แม่อม เข้าปากไป แม่ก็เงียบเสียงแต่ได้ยินเสียงเหมือนคนจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก แล้วสักพักผมจ้องมองปรับสายตาให้ชัดจ้องไปที่ใบหน้าแม่ผม ซึ่งผมก็เห็นว่าปากแม่อ้าออกอมกลืนเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงผลุบเข้าไปในปาก เหมือนตอนที่ผมกินไอติมเลย แม่ผมอ้าปากกว้างกว่าปกติสีหน้าก็ไม่เหมือนกับกินไอติมเลยครับ แต่แม่ก็ยอมกลืนอมเข็มฉีดยาของลุงแต่โดยดี ซึ่งพอลุงจับเข็มอันใหญ่ของแกเข้าปากแม่สักพักแม่ก็ค่อยๆ ผงกหัวขึ้นๆ ลงๆพร้อมกับที่ผมเห็นภาพปลายเข็มบานใหญ่ของลุงค่อยๆ ผลุบหายเข้าปากแม่ไปที่ละน้อยๆ จนผมเห็นเข็มฉีดยาลุงนั้นเข้าปากแม่ไปเกือบครึ่ง สักพักแม่ก็ค่อยๆจับเข็มฉีดยาลุงเองและผงกหัวก้มดูดกลืนเข็มฉีดยาของลุงจนผม ไม่เห็นปลายหัวเข็มฉีดยาออกมานอกปากแม่อีกต่อไป มือของลุงก็คอยจับหัวแม่ขยับไปมาตลอด แต่คราวนี้ลุงผมกลับเป็นฝ่ายเหมือนเป็นไข้ซะเอง เพราะลุงแหงนหน้าหลับตาแล้วแอ้นก้นแอ้นเข็มฉีดยาให้แม่ดูดอมกลืนเข้าปากไป อย่างเหมือนคนเป็นไข้เลย เพราะลุงกลับร้องครางซะเองแล้ว เพราะความเงียบในกลางคืนนั้นเองที่เป็นสิ่งช่วยให้ผมพอได้ยินลุงกับแม่พูด กัน เสียงร้องของลุงที่บอกแม่ตอนที่แม่ดูดกินเข็มฉีดยาของลุงแกส่งเสียงบอกแม่ผม ว่า " อูยส์...ซี๊ด...ๆ..อ๊า...มัน..มะ..เสียว..นั้น..นะ..อย่างนั้นแหละ...อยู ส์....ตรงนั้น..อย่า..สิ..อูยส์.....เบา..ๆ..มัน..เสียว..อย่าเม้ม...สิ... มันเสียว...ว...น๊า....นะ..นวล...พี่...สะ..เสียว..ว...อูยส์....อ๊า..ๆ... ๆ...อย่างนั้นแหละ...เลียหัวอย่างนั้นแหละ..อ๊า..อย่า..ยะ..เอา..อะ..เอาฟัน ...ครูดน่ะ...มันเจ็บ..จะ..จะ..อูยส์...แม่คูณ..ณ.......จ๊า...ทำไม..ไม... มันเสียวแบบนี้...เดี๋ยว..ดะ..เดี๋ยว..นี้...ดูด..ดะ..เก่ง..กะ...เก่งขึ้น เยอะ...เลยน่ะจ๊ะ....อูยส์...นวล....อย่างนั้นแหละ...อ๊า..ซี๊ด...ๆ..อ๊า.. ๆ...อม..ลึกๆ...อีกนิด...อา...อ๊า...ซี๊ด..ๆ...อะ..อย่าง..งนั้นแหละ... นวล...อูยส์...เสียวดีแท้...แม่คุณ...ดูด...เก่งจริงๆ...แค่ไม่กี่..ครั้งก็ หัวไวแบบนี้..พะ..พะ..พี่หลงตายเลย...นวลจ๊า.... " ผมไม่รู้ว่าลุงสอนอะไรแม่ผม แต่รู้ว่าแม่ผมผงกหัวเข้าออกๆ อย่างต่อเนื่อง โดยที่แม่ไม่ได้พูดอะไรกับลุง จะมีก็แต่เสียงลุงผมที่ร้องพูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดเวลาที่แม่อมเข็มฉีดยาของ ลุง ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรคราวนี้ลุงถึงไม่ฉีดยาให้แม่แต่ลุงกลับให้แม่กินเข็ม ฉีดยาที่ลุงเคยฉีดให้แม่ทุกครั้งแทน ผมมองภาพเหตุการณ์ของแม่กับลุงผมอย่างตั้งใจ แม้มันจะไม่ชัดนักแต่ก็พอมองเห็นได้ว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรกันบ้าง .!! ผมเห็นแม่ทำการดูดเข็มฉีดยาให้ลุงสักพักลุงก็ดูเหมือนเป็นอะไรไม่รู้ แกดูเกร็งๆ และเสียงสั่นๆ มากขึ้น พร้อมกับเสียงครางแบบที่แม่เคยเป็น ผมยังนึกเลยตอนนั้นว่าสงสัยลุงติดไข้แม่ผมหรือเปล่า..!!.. แต่แล้วสักพักลุงก็พูดบอกอะไรแม่สักอย่างแม่ผมจึงค่อยๆเลิกดูดอมเข็มฉีดยา ของลุง ซึ่งผมต้องจ้องมองมันอย่างตั้งใจเพราะตรงเข็มฉีดยาของลุงวันนี้มันดูน่า เกลียดน่ากลัวกว่าที่เคยเพราะเมื่อก่อนผมไม่ค่อยสนใจนัก แต่วันนั้นไม่รู้เพราะอะไรทำให้ผมไม่หลับตานอนต่อทั้งที่ก็ยังง่วง แต่ด้วยความสงสัยว่าทำไมลุงผมแกถึงชอบเข้ามาในห้องแล้วฉีดยาให้แม่ผมประจำ ในตอนที่พ่อออกไปแต่เช้ามืดแบบนี้ ซึ่งด้วยความสงสัยใคร่รู้ว่าเพราะเหตุใดด้วยความเป็นเด็กเล็ก ครั้งนี้ผมเลยอยากรู้ว่าเข็มฉีดยาของลุงทำไมมันไม่เห็นเหมือนที่ผมเคยเห็น ที่โรงพยาบาลหรือที่คลินิกเลย ซึ่งของลุงดูจะใหญ่ยาวกว่าตั้งเยอะ ดูแล้วน่ากลัวจนผมกลัวด้วยซ้ำไป แต่มันแปลกที่เข็มฉีดยาของลุงทำไมมันตรงปลายหัวเข็มมันไม่เล็กแหลมยาวเลย กลับดูเหมือนจะมูถูตรงปลายและดูมันบานพองใหญ่ จนผมยังนึกสงสัยเลยว่าในเมื่อมันไม่แหลมยาวแล้วมันจะเจาะเข้าตัวเราได้ยังไง แต่ที่สงสัยมากสุดในตอนนั้นก็คือ ทำไมมันถึงห้อยอยู่ตรงที่เดียวกับไอ้จู๋ของผมเลย แต่มันไม่เห็นเหมือนไอ้จู่ฉี่ของผมเลยสักนิด ดูมันยาวใหญ่แถมตรงบริเวณเข็มที่ฉีดมันต้องเป็นที่กดนิ้วบีบใช่มั๊ย...แต่ ของลุงกลับไม่มี...มีก็แต่ขนดำๆ เหมือนผมคนไปขึ้นหยิกหย่องตรงบริเวณหน้าท้องบนโคนเข็มใหญ่ของแก ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมคาใจมากในตอนนั้น เลยทำให้ผมอยากเห็นเข็มของลุงให้ชัดๆ ว่าเพราะอะไรมันไม่เหมือนเข็มที่พยาบาลฉีดให้ผม ซึ่งดูแล้วมันไม่น่าจะฉีดเข้าเลยแต่ทำไมมันถึงได้ฉีดเข้าแม่ผมได้แถมตอนที่ ผมแอบเห็นก็ดูแม่ร้องครางเหมือนเจ็บปวดเพราะฤทธิ์ไข้เลย เสียงดังตลอดที่โดนเข็มใหญ่ของลุงฉีดเข้าตัวแม่ แต่พอลุงฉีดยาให้เสร็จผมก็เห็นแม่หายเป็นไข้ ไม่มีเสียงร้องครางเหมือนคนเจ็บปวดอีกเลยสักครั้ง ซึ่งด้วยความเป็นเด็ก...(ตอนนั้น) ผมคิดจริงๆ ว่าทุกครั้งที่พ่อออกไปลุงเป็นคนช่วยรักษาให้แม่หายไข้ (มารู้เรื่องก็...บ้านแตกซะแล้ว) กลับมาที่เหตุการณ์ในห้องต่อ....หลังจากที่ลุงพูดบอกอะไรแม่ผมสักอย่างลุงก็ ค่อยๆ ดันหัวแม่ออกจากเข็มรักษาแม่นั้นพร้อมกับแม่เองก็ค่อยๆ อ้าปากออกกว้างซึ่งผมไม่เห็นชัดนัก แต่รู้ว่ามันออกจากปากแม่แล้วแน่นอน สักพักลุงก็ก้มไปนอนบนฟูกที่นอนพร้อมพูดบอกอะไรแม่สักอย่างที่ผมไม่ได้ยิน ชัดนัก แต่เห็นว่าหลังจากที่บอกแม่เสร็จแม่ผมก็ค่อยๆ ถอดเสื้อนอนที่เป็นเสื้อกระโปรงยาวของแม่ออกแล้วไปวางข้างๆ ตัวลุง ซึ่งลุงผมนั้นผมเห็นแกเข้ามาก็เหมือนไม่นุ่งอะไรอยู่แล้ว ผมยังแปลกใจเลยปกติจะเห็นแกใส่เสื้อบ้างหรือไม่ก็ผ้าข้าวม้าแต่วันนี้แก เหมือนจะแก้ผ้าเข้ามาในห้องนอนผมกับแม่พ่อตั้งแต่แรก ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องแกผ้าออกด้วย ซึ่งวันนั้นผมก็แอบมองรูปร่างแม่ตัวเองเป็นครั้งแรก ปกติไม่ค่อยเห็นชัดเท่าใดนัก ซึ่งวันนั้นเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของผมที่ได้เห็นรูปร่างผู้หญิงเปลือยเป็น ครั้งแรก ซึ่งผมก็ไม่คิดว่าภาพผู้หญิงเปลือยคนแรกในชีวิตจะเป็นแม่ตัวเองแบบนั้น แต่ด้วยความเป็นเด็กผมก็ไม่ได้มีอารมณ์ทางเพศแต่อย่างใด รู้แต่เพียงว่าสายตาจดจ้องมองภาพแม่แก้ผ้านั้นอย่างตั้งใจแต่ไม่ได้รู้สึก ตื่นเต้นหรือมีอารมณ์ทางเพศยังไงเลยสักนิด ถึงปัจจุบันนึกย้อนไปก็ไม่ได้มีความรู้สึกทางเพศกับแม่ตัวเองเลยสักนิด แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เริ่มทำให้ผมรู้สึกชื่นชมและชอบมองรูปร่างสาวใหญ่ ตั้งแต่เด็กแทน ซึ่งมานึกดูก็เลยหายสงสัยเพราะอะไร ที่แท้ก็ภาพแรกวัยของเราเป็นภาพสาวใหญ่นั้นเอง ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้สูงวัยเท่าไรเลยแต่มันก็เป็นเหมือนภาพจดจำครั้งแรก ของผมที่วางรากฐานให้เราชื่นชมคนสูงวัยกว่าโดยไม่รู้ตัว เมื่อเหตุการณ์ในห้องดำเนินไป หลังจากแม่ถอดเสื้อชุดนอนออกแล้ว เต้าอวบที่ผมเคยเห็นบ่อยๆ ก็โผล่ออกมาแต่ผมก็มองไม่ชัดนัก แต่รู้ได้ว่าแม่ไม่ได้ใส่ยกทรงที่ทุกครั้งที่ผมอยู่ในห้องเวลาแม่แต่งตัวผม เห็นแม่ต้องใส่ประจำ แต่วันนั้นแม่ไม่ได้ใส่นอน เมื่อมันเป็นอิสระผมก็เห็นมือลุงแอบไปจำกุมเต้าอวบแม่ของผมไปมาสักแป็บแม่ก็ ค่อยๆ ทำตามที่ลุงสั่งอย่างรวดเร็ว ซึ่งผมจ้องมองเหตุการณ์นั้นตลอดเวลา ก็เห็นแม่ค่อยๆ คล่อมตัวบนกายลุงที่นอนราบกับฟูกที่นอนในห้องจนผมเห็นแม่ผมหันไปมองลุง ซึ่งตอนนั้นผมเห็นแม่คล้อมตัวลุงแต่เป็นการคล้อมแบบเอาขาแม่ไปคล้อมบนหัวลุง และหัวแม่ก็คล่อมอยู่ตรงซอกขาลุงโดยมีเข็มฉีดยาของลุงห้อยชี้เป็นแท่งลำยาว ใหญ่ ตรงหน้าแม่ผมเลย ซึ่งแม่ก็จับเอาเข็มฉีดยาของลุงตั้งเป็นลำตรงหน้าแม่แล้วก็รู้สึกเหมือนลุง ผมจะพูดสั่งอะไรกับแม่ประมาณว่า " อย่าง...นั้นแหละ..นวล...ดีค่อยๆน่ะ...ไม่ต้องรีบเดี๊ยวพี่น้ำออกก่อน....ดู สิแม่คุณ..ปลิ้นเป็นพูใหญ่เต็มหน้าข้าเลย..น่ะ...ไม่เคยเห็น...ของใครใหญ่ ...นูน...โคกอวบเท่าของเอ็งเลย...แม่คุณ...ทั้งอวบทั้งโหนกง่ำขนาดนี้ขอพี่ เลียให้ชื่นใจหน่อยเถอะ.....ไม่รู้มีอะไรค้างอยู่รึเปล่าเนี้ยห๊ะ..นวล... " เสียงลุงพูดบอกกับแม่ผมในตอนที่ผมเห็นแกผงกหน้าไปแนบกับซอกขาแม่ผมพร้อมกับ เอามือจับเหมือนแบะอะไรสักอย่างใต้หว่างขาแม่ผม ซึ่งพอแกพูดและทำท่าทางแบบนั้นแม่ผมก็หันกลับไปมองทางปลายขาที่แกคล่อมทาบบน หัวลุงผมแล้วพูดตอบกลับไปว่า " บ้า..!!...พี่นี่...ฉันยังไม่ได้ทำอะไรกับน้องพี่เลยน่ะคืนนี้น่ะ...มาว่า ฉันแบบนี้ก็ไม่ต้องไปซุกตรงนั้นมันหรอก...พอ..พะ..พอเลย..ไม่เอาแล้ว...ปาก หมา...พูดออกมาได้.. " แม่ผมเสียงดุจนผมได้ยินชัดเจน ซึ่งดูแม่จะหงุดหงิดกับคำพูดของลุงที่แกร้องบอกแม่อย่างนั้น ซึ่งคราวนี้เป็นลุงซะอีกที่ต้องรีบพูดขอโทษแม่ผมพร้อมกับเอามือรั้งสะโพกแม่ ที่พอพูดตอบจบแกกำลังจะขยับกลับไม่คล้อมหัวลุงแล้ว แต่ก็ต้องโดนลุงแอบจับรั้งไม่ให้แม่เอาสะโพกที่คล้อมหัวแกออก ..!!. พร้อมกับพูดกับแม่ผมอย่างร้นรานว่า " โอ๊ะ..โอ๊...ไม่เอาน่า...นวล...ข้าก็แกล้งแซวเอ็งเล่นไปงันแหละ...เห็นมัน เยิ้มหยาดเปียกขนาดนี้ทั้งที่ยังไม่ทำอะไรเลย....ข้าก็เลยแซวเล่นไปงันแหละ น่า....ไม่เอาน่า...อย่าโกรธข้าสิ..ทำเป็นใจน้อยไปได้...ดูสิ..อกเต้าก็ออก จะใหญ่ขนาดเต็มมือขนาดนั้นทำเป็นขี้ใจน้อยไปได้น่ะ..นวลจ๊า... " ลุงพูดน้ำเสียงไม่เหมือนเมื่อกี่ฟังดูเหมือนในละครที่พวกพระเอกออดอ้อนนาง เองยังไงยังงันแหละ...ซึ่งผมฟังก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรนักมันบอกไม่ถูก..!! ซึ่งแม่ผมก็ไม่พูดอะไรตอบแต่ก็ไม่ยอมขยับออกเหมือนเมื่อกี่ ซึ่งมือแม่ก็ยังกุมกำเข็มฉีดยาแท่งโตของลุงต่อพร้อมกับหันไปพูดกลับลุงใหม่ เหมือนนึกอะไรได้ " พี่..อย่ามาพูดแบบนี้กับฉันอีกน่ะ....แค่นี้ฉันกับพี่ก็ผิดมากแล้วน่ะ.... นี้ชอบพูดถึงผัวฉันประจำเลยน่ะ...ไม่กลัวใครเค้าได้ยินหรือ...แล้วดูสิ... ลูกฉันก็ยังอยู่ในห้องด้วยเลย...กล้าจริงๆน่ะ...ไม่อายผีสางเทวดาก็น่าจะอาย ไอ้หมึกหลานตัวเองบ้างน่ะ...ถ้ามันเห็นเราทำอะไรกันแบบนี้ไปพูดให้พ่อมันฟัง จะทำยังไง..ห๊ะ..พี่... " แม่พูดตอบลุงด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสบายใจมากนัก กับการที่ลุงเข้ามาฉีดยาให้แบบนี้ " แหม่ม..นวลเอ๊ย....ข้าก็รู้..แต่จะให้ข้าทำยังไงละ...ของมันอยากนี่...แถม ของเอ็งก็น่าจับน่าทำไปหมดแบบนี้...ข้าจะอดใจไหวรึ..ทั้งเต็มไม้เต็มมือแถม ไอ้พูปลิ้นใหญ่โคกง่ำนี้อีก....แค่จับไม่กี่ครั้งก็เยิ้มหยาดแบบนี้...ข้า เห็นแค่นี้ก็รู้แล้วเอ็งก็อยากเหมือนข้านั้นแหละ....ดูสิ..เปียกเต็มโคกไป หมดแบบนี้น่ะ.. " ลุงพูดตอบแม่อะไรผมฟังไม่เข้าใจ(ตอนนั้น) ซึ่งพอแกพูดบอกแม่แบบนั้นแม่ก็ยังพูดต่อว่าลุงต่อไปว่า " พี่อย่ามาพูดอย่างนี่น่ะ...ถ้าไม่ไปจับไม่ลูบมันจะเป็นแบบนั้นรึ....ทุเรศ.. หน้าด้านที่สุด...ไม่อายปากบ้าง...แอบทำกับฉันยังมีน่ามาตูว่าฉันอยากอีกน่ะ ....ที่ฉันพูดนี่น่ะ..ก็เพราะฉันกลัวใครจะรู้น่ะ..แล้วนี้อะไรผัวฉันพึงจะ ออกไปไม่ถึง 5 นาที...พี่ก็แอบเข้ามาแล้ว..แบบนี้น่ะ..ไม่กลัวเค้ากลับมาบ้างเลยรึไงห๊ะ.. " แม่พูดด้วยน้ำเสียงกังวลใจแต่ก็ดูเหมือนลุงผมจะไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็น หรือคำพูดแม่ผมเท่าไรนัก เพราะแกฟังแม่ผมเสร็จก็พูดสวนกลับมาว่า " จะกลัวไปทำไมข้ากับเอ็งก็ไม่ต่างกับมันหรอก....แถมตอนนี้เอ็งก็เป็นของข้า แล้ว...ถ้ามันรู้ก็ช่างหัวแม่งมันสิ.....แต่ถ้าเอ็งไม่ยอมให้ข้าเข้ามาทำแบบ นี้ละก็...รับรองมันได้รู้เรื่องนี้แน่....อย่าพูดมากให้เสียเวลาเลยดีกว่า วะ.....ใช่เวลาให้มันคุ้มเถอะ...นวล..ข้าอยากแล้ว..ช่วยข้าแบบเมื่อกี่หน่อย สิ... " ลุงผมพูดบอกกับแม่เป็นน้ำเสียงที่ค่อนข้างหงุดหงิดที่แม่ผมพูดเกี่ยวกับพ่อ ซึ่งผมก็งง...ๆ..กับคำพูดของทั้งคู่ เพราะดูทั้งแม่และลุงเวลาพูดถึงพ่อแล้วดูจะไม่ค่อยชอบใจกันเท่าไรนัก ซึ่งผมฟังก็ไม่รู้เรื่องหรอกแต่รู้สึกว่าเวลาลุงเข้ามาแบบนี้แม่ผมเหมือน ห้ามลุงพูดถึงพ่อ ส่วนลุงก็ถ้าแม่ไม่ยอมให้แกเข้ามาฉีดยาแกเหมือนจะบอกอะไรสักอย่างกับพ่อ ซึ่งตอนนั้นผมไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าที่แท้แล้วลุงผมกำลังขู่ว่าถ้าแม่ไม่ยอม ให้แกเข้ามาเอาในห้องหรือเวลาแกอยากนั้น แกก็จะเอาความลับที่แกกับแม่เป็นชู้กันไปฟ้องบอกพ่อให้แม่ต้องเลิกกับพ่อ นั้นเอง ผมมาเข้าใจก็ในตอนที่พอจะรู้เรื่องในช่วงประถมปลายแล้วนั้นเอง ซึ่งคำพูดที่แม่ไม่อยากฟังจากลุงในตอนที่แกเข้ามาในห้องแล้วแอบเอากับแม่ก็ คือ แม่ไม่อยากให้พูดถึงพ่อเพราะแม่ก็รู้สึกผิดมากแล้วที่แอบเป็นชู้กับลุงที่ เป็นพี่ชายแท้ๆของพ่อแบบนั้น ผมมาเข้าใจก็ตอนโตพอจะรู้เรื่องแล้วนั้นเอง ซึ่งมันก็สายเสียแล้วเพราะถึงเวลานั้นชีวิตครอบครัวของบ้านผมก็ล้มสลายแล้ว เช่นกัน ซึ่งผมจะเล่ารายละเอียดต่อๆ ไปในอนาคต มาเข้าเรื่องต่อ....หลังจากที่ลุงและแม่หยุดพูดถึงพ่อแล้ว ลุงแกก็ค่อยจับร่างแม่ในท่าที่แกต้องการโดยแม่ผมหน้าซุกไปที่เข็มฉีดยาของ ลุงอีกรอบ แล้วผมก็เห็นแม่ดูดเข็มฉีดยาของลุงเข้าปากอีกแล้ว แต่คราวนี้แม่พลิกกายคล้อมหน้าลุงโดยผมเห็นลุงแกเอามือรั้งก้นแม่ผมให้ต่ำ ลุงมาตรงหน้าแก แล้วลุงผมก็ค่อยๆผงกหัวเข้าหากลางหว่างขาแม่ผม ซึ่งผมเห็นทั้งลุงและแม่ทำท่าแปลกนี้สักพักแม่ผมก็ต้องอ้าปากออกจากการดูด เข็มเล่มแปลกๆ ของลุงแล้วพูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดเวลา ซึ่งมันก็ไม่ได้ยินชัดนัก แล้วแม่ก็ก้มหน้าไปดูดเข็มฉีดยาของลุงสลับกันไปมาแบบนี้ ส่วนลุงผมรึก็ไม่ต่างกันครับ...เพราะลุงผมนั้นเวลาที่โดนแม่ดูดอมเข็มฉีดยา ของแกก็เห็นมีอาการกระเด้งก้นขึ้นเป็นระยะ ซึ่งพอแกทำแบบนั้นแม่ผมเป็นต้องอ้าปากออกแล้วพูดเหมือนต่อว่าลุงประจำ แต่แปลกที่แม่ก็ยังก้มหน้าลงไปดูดอมใหม่ ทำเอาผมงงๆ กับแม่ผม ที่เห็นแม่เหมือนบ่นว่าลุงแต่สุดท้ายแม่ก็ยังก้มไปอมดูดต่อให้กับลุง ซึ่งผมคิดว่าคงเพราะแม่อยากหายไข้มั๊งแม่เลยยอมทน แต่แม่ผมก็มีอาการเหมือนลุงที่เวลาลุงก้มหน้ารั้งสะโพกแม่ลงมาแกก็ทำอะไรใต้ หว่างขาแม่ผมก็ไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังกินหรือเลียอะไรสักอย่างในความเงียบตอนกลางคืน แบบนั้น เพราะมันเงียบมากทำให้ผมมักได้ยินเสียงเหมือนเสียงจ๊วบ...แผล๊บๆ สลับกันไปมาทั้งเสียงของลุงและแม่ผม เป็นอย่างนี้ประจำเลยครับ ตลอดเวลาที่ผมเห็นแม่กับลุงผลัดกันทำแบบนี้ ไม่แม่หรือลุงเป็นต้องพูดร้องครางเหมือนคนเป็นไข้สลับไปมาตลอดที่ทั้งคู่ ต่างทำให้กันในค่ำคืนนั้น ซึ่งผมก็คิดว่าแม่และลุงคนกำลังช่วยกันรักษาไข้ให้กันและกันแน่ๆ ......ด้วยความเป็นเด็กที่ไม่ประสาของผมนั้นเองทำให้ผมไม่คิดว่าทั้งคู่ กำลังแอบดูดเลียปลุกอารมณ์ใคร่ให้กันและกันอย่างออกรสออกชาติ ผมได้แต่จ้องมองการกระทำของแม่และลุงด้วยใจตื่นเต้นแบบออกไม่ถูกว่ายังไง แต่รู้ว่ามันอยากรู้ต่อไปว่าลุงกับแม่จะทำอะไรกันต่อ แม้ตอนนั้นผมจะไม่ได้รู้สึกไอ้น้องหนูแข็งหรือมีอารมณ์ทางเพศแต่อย่างใดก็ ตาม แต่ผมก็รู้สึกว่าอดละสายตาไปจากเหตุการณ์ตรงหน้านั้นไม่ได้เลย เมื่อผมเห็นเวลาแกทำกันแบบนั้นสักพักก็รู้สึกเริ่มเบื่อและไม่อยากดูแล้ว แต่ก็อดจะหันไปมองเป็นระยะไม่ได้กับการรักษาของลุงผมกับแม่นั้น ซึ่งพอหันกลับทำท่าจะหลับต่อก็หันไปเห็นแม่ผมกับลุงเปลี่ยนท่ารักษากันอีก แล้ว ทำให้ผมเลยต้องจดจ้องมองต่อว่าจะมีการรักษาแบบไหนต่อไป คราวนี้ลุงผมแกค่อยเงยหน้าออกจากซอกหว่างขาแม่ผม พร้อมกับเสียงเหมือนดูดเลียก็หายไปแต่กลายเป็นเสียงพูดบอกแม่ผมแทน ซึ่งลุงแกพูดกับแม่ผมว่า " อูยส์....พอก่อนนวล...ล...อ๊า...เอ็งดูด...เก่งจริงๆ....เมื่อก่อนยังไม่ เท่านี้เลย....เดี๊ยวนี้เก่งจริงๆ...ข้าแทบจะกลั้นไม่อยู่เลย...อูยส์... พะ..พอ...พอก่อนนวล...อูยส์...ซี๊ด...อ๊า...เลียดูด...เก่งจริงๆ...หัวไว เหลือเกิน..นวลเอ๊ย....อูยส์..ๆ...นวล...พอก่อน...ให้มันออกข้างในเถอะน่ะ ...อูยส์...นวลๆ...ข้า..ขะ...ข้า...เสียว...วะ...อ๊า..น่ะ..อูยส์...ให้มัน เข้าข้างในได้แล้วนวล...อูยส์...พอก่อน...ไม่งันมี...มะ...มีหวัง..ง....ออก คา...ปากเอ็ง...แน่....อูยส์...นวล...อ๊า...ซี๊ด...อ๊า...นวลจ๊า...น่ะ... ช่วยเอามัน...เข้า..ขะ...ข้างในของเอ็งเถอะ...นวล....พอ..พะ..พอก่อน.. นั้น..นะ....นั้นแหละ...ค่อยน่ะ...อือ..ๆ...นั้นแหละ...ดีจ๊ะ...อย่างนั้น และ..นวล...ตรงแล้ว...อูยส์...นวล..นะ...นวล...เอ็งกดลงมาเลย....อ๊า... ซี๊ด...ๆ...อ๊า..นั้นแหละ...อูยส์..ๆ...ๆ...แบบนั้นแหละ...อ๊า..ๆ..หัวเข้า แล้ว..อ๊า...ค่อยๆ...อูยส์...เสียวหัว..ไปหมดแล้ว...นวลจ๊า...อูยส์...คับ แน่นรัดลำข้าดีเหลือเกินนวล...อูยส์...ๆ...ซี๊ดๆ....อย่างนั้นแหละ..อ๊า... นั้นแหละ...กดเข้ามา...อูยส์...เข้าแล้วหัวพี่เข้าหมดแล้ว...นวล...ดี..ดี.. อย่างนั้นแหละ...อ๊า...ๆ..ๆ...ซี๊ด...ๆ...อ๊า..นวลจ๊า.." เสียงพูดของลุงที่พูดออกมาอย่างเสียงเหมือนคนเป็นไข้นั้น มันเกิดมาจากการที่แม่ผมแกทำตามที่ลุงผมสั่งนั้นเอง เพราะหลังจากที่ลุงร้องบอกแม่ผมแล้ว แม่ผมก็ค่อยๆ อ้าปากออกจากการดูดอมเข็มฉีดยาของลุงอย่างช้าๆ แล้วผมก็เห็นแม่ค่อยๆ เลื่อนตัวไปทำท่านั่งคล้อมตัวลุงช้า ๆ พร้อมกับทำท่าเหมือนคนนั่งฉี่แหละครับ ซึ่งแม่ผมนั้นแกค่อยๆ เอาตัวย่อลงมานั่งแถวกลางตัวลุงตรงที่มีเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงโงนเงนไปมา ตรงที่แม่นั่งย่องๆ คล้อมตัวแบบนั้น ซึ่งพอแม่นั่งตรงกับเข็มฉีดยาของลุงแล้ว แม่ผมก็ค่อยๆ เอามือไปจับเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงให้มันหยุดโงนเงน พร้อมกันแม่ก็เอามือจับกุมมันแล้วผมก็เห็นว่าแม่แอบเอามือรูดกำเข็มฉีดยาของ ลุงแล้วรูดมือขึ้นลงสักสองสามที ก่อนที่แม่จะจับมันไปจ่อตรงหน้าขาของแม่อีกรอบ พร้อมกันนั้นเสียงลุงก็พูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดที่โดนแม่ทำแบบนั้นกับเข็มฉีด ยาของแก แล้วสิ่งทีสร้างความงงงวยกับผมนั้นตอนนั้นก็เกิดขึ้น เพราะพอแม่ผมนั่งคล้อมจับแท่งเข็มฉีดยาอันหน้าตาแปลกนั้นจ่อตรงกลางหว่างขา ของแม่แล้ว ผมก็อดจ้องมองซอกหว่างขาแม่ตัวเองไม่ได้ด้วยความเป็นเด็ก และความอยากรู้อยากเห็นของวัยเด็ก ที่ผมสงสัยเป็นอย่างมากเลยทำไมตรงกลางหว่างขาแม่ไม่เห็นมีไอ้หนูเหมือนผมเลย ผมเห็นมันเป็นรูปอูมๆ ใหญ่ๆ แล้วก็เห็นเหมือนมีผมขึ้นตรงนั้นเต็มไปหมด ซึ่งผมยังงงๆ เลยว่าทำไมตรงไอ้หนูของแม่ถึงไม่มีอะไรยืนออกมาแล้วแม่ฉี่ยังไง แถมทำไมตรงนั้นของแม่ถึงดูดอูมใหญ่ๆ แถมมีผมขึ้นตรงนั้นด้วย ทั้งที่ปกติผมคนเรามันต้องขึ้นตรงที่หัวไม่ใช่รึ ซึ่งเมื่อผมจ้องมองไอ้น้องหนูของแม่ก็ยิ่งเพิ่มความสนใจมากขึ้นเพราะปกติผม ไม่เคยเห็นไอ้จู๋ของแม่เลย พึงจะมีวันนั้นแหละที่ผมได้เห็นไอ้น้องหนูของแม่ ที่มันไม่เห็นเหมือนผมเลยสักนิด แถมมีขนอะไรไม่รู้ขึ้นตรงซอกหว่างขานั้นดกเต็มหว่างขาก็ไม่รู้ทั่วตรงอูมๆ ของแม่ ด้วยความสนใจใคร่รู้ของวัยเด็กทำให้ผมรีบเปิดตาจ้องมองตรงนั้นของแม่ด้วย ความสนใจ ซึ่งเมื่อสายตาจ้องมองมันด้วยความสนใจผมก็เห็นตรงเข็มฉีดยาของลุงตรงปลายที่ มันติดกับหน้าท้องของลุงนั้นก็มีผมขึ้นตรงนั้นด้วย ทำให้ผมยิ่งอยากรู้ว่ามันทำไมถึงมีผมขึ้นตรงซอกหว่างขาทั้งของลุงและ แม่ผมหนักเข้าไปใหญ่เลย ทำให้ผมจ้องตาไม่กระพริบเลยตอนนั้น แล้วสิ่งที่ผมต้องตกใจมากยิ่งขึ้นก็คือ ภาพที่ผมเห็นแม่เอามือจับเข็มฉีดยาของลุงไปจ่อตรงอูมใหญ่ของแม่แล้ว ผมก็เห็นแม่จับมันเขี่ยไถลไปมาตรงนั้นของแกสักแป็บ เสียงร้องครางของลุงก็พูดร้องเหมือนเป็นไข้แล้วร้องเรียกแม่ตลอดเวลา สลับกับเสียงแม่ที่พอจับมันเขี่ยขึ้นลงไปมาตรงนั้นของแม่เอง แม่ผมก็มีอาการเสียงครางสั่นออกมาเหมือนที่ลุงเป็นเลย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าสรุปแล้ว แม่ผมหรือลุงกันแน่ที่ไม่สบายเป็นไข้กันแน่ เพราะลุงมารักษาแม่ผมแต่ตัวลุงเองกลับเป็นฝ่ายครางเหมือนคนเป็นไข้เลย ตัวแม่เองก็ไม่รู้ทำไมไม่หยุดเอาเข็มฉีดยาลุงเขี่ยตรงนั้นของแก เพราะเวลาไม่เขี่ยผมก็ไม่เห็นแม่ครางเหมือนไม่สบายเลย แต่พอทำแล้วแม่ก็ไข้กำเริบเลยงงไปหมดว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน แต่แล้วสิ่งที่ผมต้องตกใจมากขึ้นมันก็เกิดขึ้นอีกจนได้ ซึ่งทำให้ผมต้องจ้องตาโตเลยก็คือ ภาพถัดมานั้นเอง .!!.......เพราะไอ้แท่งเข็มฉีดยาหัวมนๆ บาน

ประสบการณ์วัยเด็ก 2
ประสบการณ์วัยเด็ก ตอน 0.2 จุดเปลี่ยนในครอบครัว หลังจากเหตุการณ์ที่ผมบังเอิญเห็นและได้ยินในช่วงนั้น ก็ดูเหมือนกับเหตุการณ์ในการฉีดยาของแม่ผมจะบ่อยขึ้นๆ ซึ่งผมจำได้เลยว่าครั้งแรกลุงแอบขึ้นมาฉีดยาให้แม่ตอนพ่อผมออกไป และดูเหมือนช่วงหลังๆ เกือบทุกคืนผมหลังจากพ่อออกไปทำงานลุงผมก็ต้องเข้ามาในห้องนอนผมและแอบฉีดยา ให้แม่ประจำทุกครั้งไป ถ้าจะถามว่าทำไมผมจึงรู้ทั้งที่ช่วงที่ลุงจะเข้ามาก็ประมาณตี 3 แต่ที่ผมรู้ตัวก็เพราะเสียงและแรงสะเทือนไงละครับ บ่อยๆที่ลุงเข้ามาฉีดยาในช่วงหลังๆ ทั้งลุงและแม่ดูเหมือนจะฉีดยากันแรงๆ ซึ่งถ้าวันไหนผมหลับไม่รู้สึกตัวก็ไม่เป็นอะไร แต่ถ้าวันไหนตื่นมาเพราะรู้สึกตัวก็เห็นต้องเห็นร่างเงาดำของลุงกับแม่ฉีดยา กันประจำ ซึ่งมันก็ไม่บ่อยหรอกครับที่ผมจะรู้สึกตัว แต่เมื่อรู้สึกตัวที่ไรผมต้องจ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแม่เป็นประจำ ครับ มันเป็นความรู้สึกบอกไม่ถูกครับ....ถ้าใครเคยดูหนังเรื่อง จันดารา ก็อารมณ์ของผมเหมือนตัวเอกในละครแบบนั้นมั๊งครับ มันไม่ใช่ว่ามีอารมณ์แบบวัยรุ่นน่ะครับ แต่มันก็รู้สึกใจเต้นๆ กับภาพที่เห็นในช่วงค่ำเช้าตรูแบบนั้น ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมต้องแอบจ้องมองการฉีดยาของแม่และลุงตลอดที่ตื่น ขึ้นมารู้สึกตัว บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไรแต่รู้แต่ว่าอยากดูลุงฉีดยาให้แม่ ซึ่งก็มีหลายๆ ครั้งที่ดูเหมือนลุงจะรับรู้ได้ว่าผมแอบตื่นขึ้นมาจ้องมองดูเหตุการณ์การฉีด ยาของแกกับแม่ แต่ดูเหมือนลุงจะไม่ค่อยกลัวเหมือนครั้งแรกที่แกรู้ว่าผมเห็นแกขึ้นมาฉีดยา กับแม่ในค่ำคืนนั้น เพราะช่วงหลังลุงยังมีแอบทำสายตาหยอกล้อผมแต่ก็ไม่ได้หยุดการฉีดยาให้แม่ผม เหมือนครั้งแรกๆ ซึ่งทำให้ผมคิดว่าลุงช่วยรักษาไข้ให้แม่แน่ๆเลย เพราะผมเห็นว่าทุกครั้งพอพ่อออกจากบ้านไปสักพัก ลุงก็ต้องแอบขึ้นมาบนห้องนอนผมอย่างเช่นค่ำคืนวันหนึ่ง ที่ผมรู้สึกตัวก็เพราะพ่อผมรู้สึกจะปลุกแม่คุยอะไรกันสักพักแต่เสียงดังมั๊ง ...ผมก็จำไม่ค่อยได้ มันเลยทำให้ผมรู้สึกตัวเปิดเปลือกตามามองก็เห็นพ่อแต่งตัวเปิดประตูออกไปนอก ห้องพอดี ซึ่งผมก็ง่วงจะหลับอยู่แล้วแต่เพียงเวลาไม่นานผมก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียง เปิดประตูลูกบิดเข้ามาใหม่ ด้วยความเป็นเด็กผมก็คิดว่าพ่อคงจะเข้ามาอีกแต่กลับไม่ใช่เพราะผมได้ยิน เสียงแม่ผมพูดขึ้นมาเหมือนเบาๆแบบปรามๆกับคนที่เปิดประตู้ห้องนอนของผมว่า " ...ว๊าย..!! ..พี่...ทำไมเข้ามาอีกแล้ว น่ะ ...ผัวฉันพึงลงไปเองน่ะ..พี่..นี่..!!...ทำไมทำแบบนี้น่ะไม่กลัวมันยิงตาย กันรึไง...ดูสิ..พึงจะปิดประตูออกไปเองน่ะ..พี่นี่...!! " ผมได้ยินเสียงแม่ดุใส่คนที่เข้ามาในห้อง ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นหรอกครับเพราะทั้งบ้านถ้าพ่อออกไปก็ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว นั้นก็คือ ลุงผมอีกแล้วครับ..!! ผมรับรู้ได้ทันที่ว่าต้องเป็นลุงแน่นอน แต่ที่ผมประหลาดใจก็ คือ ทำไมวันนี้แม่ก็ไม่ได้มีท่าทางเหมือนไม่สบายเลยแต่ทำไมลุงจึงต้องขึ้นมาบน ห้องนอนผมอีกแล้วน่ะ...ตอนนั้นผมคิดอย่างนั้นจริงๆ ..อารมณ์แบบหงุดหงิดที่ลุงแอบขึ้นมาบนห้องหาแม่อีกแล้ว ซึ่งบอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร.....มานึกย้อนดูตอนนี้ก็คงเพราะช่วงนั้นผมรู้สึก โกรธลุงนั้นเอง คงเป็นการโกรธแบบเด็กๆ ที่พอเห็นคนอื่นมายุ่งกับแม่หรือพ่อมากๆ เราจะรู้สึกไม่ชอบใจสักเท่าไรนัก ซึ่งผมก็คงรู้สึกแบบนั้นตอนเด็กๆ เพราะลุงแอบเข้ามาที่ไรก็ชอบฉีดยาแม่ผมนั้นเอง ...!! ซึ่งก็ดูเหมือนลุงผมจะไม่พูดอะไรแต่รีบผลุบเข้ามาในห้องนอนของผมแบบรวดเร็ว พร้อมล็อกประตูดังกลิ๊ก..แล้วผมก็เห็นลงเข้าไปกอดแม่พร้อมพูดว่า " ไม่เป็นไรหรอกน่า....ไหนๆ ไอ้ชาติมันออกไปแล้วละน่า...เชื่อข้าสิ..ก็เวลานี้ประจำแหละเอ็งก็รู้นี่.. มาม่ะ..อย่าเสียเวลาเลยเดียวก็เช้าแล้ว..ต้องไปส่งไอ้หมึกมันอีก...น่าน่ะ.. นวลเร็วมาให้ข้าชื่นใจหน่อยสิ..ห่างไม้ห่างมือมา 2 วันแล้ว " ผมได้ยินเสียงลุงบอกแม่แต่มือไม้ลุงไม่ยอมอยู่สุกเพราะแกพยามกอดรั้งแม่ให้ นอนลงกับฟูกที่นอนที่แม่ผมนอนกับพ่อ โดยผมนอนอีกฟูกนึงซึ่งเป็นแบบของเด็กไม่ไกลกันมากนักจากฟูกแม่ ซึ่งทำให้ผมได้แม่พูดเบาๆดุใส่ลุงอีกว่า " พี่ไม่กลัว...แต่ฉันกลัวน่ะ..ทำแบบนี้มันไม่ดีน่ะ...ฉันเป็น..เมีย... อุ๊บ..!! " แม่ยังไม่ทันพูดเสร็จผมก็เห็นลุงเอาหน้าไปตรงหน้าแม่แล้วก็เงียบ โดยผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรก็มันมืดน่ะครับ ได้แต่เห็นเป็นเงาของลุงกับแม่หัวชนกันและเสียงจ๊วบจ๊าบๆ เบาๆ ผมก็ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วลุงกำลังจูบปากับแม่นั้นเอง ผมเห็นเสียงแม่เริ่มเงียบไม่บ่นเหมือนต่อว่าลุงเหมือนครั้งแรกที่ลุงเข้ามา และสักพักก็ได้ยินเสียงของแม่ผมร้องเหมือนจับไข้อีกแล้ว ผมเลยมั่นใจเลยว่าที่แท้ลุงเข้ามาช่วยรักษาไข้แม่อีกแล้ว สักผมสายตาผมก็เริ่มปรับชินกับความมืดในห้องมากขึ้นผมก็เห็นภาพในความมืดชัด มากขึ้นนิดนึงพอจะเห็นว่าลุงค่อยถลกชุดนอนแม่ขึ้นไปกองที่สะดือ แล้วลุงก็เอามือไปจับตรงหว่างขาแม่ซึ่งด้วยความเป็นเด็กผมก็ไม่รู้ว่าลุงเอา มือไปจับทำไม แต่สักพักมือลุงก็ขยุกขยิกตรงหน้าขาตรงเป้าแม่สักแป๊บ...แม่ก็ร้องครางเป็น ไข้ดังขึ้นผมเลยคิดว่าที่แท้ตรงนั้นของแม่นี้เองที่ทำให้แม่ไม่สบาย แล้วดูเหมือนลุงจะค่อยๆ ก้มหัวลงไปเรื่อยจนหน้าลุงตรงกับหน้าขาแม่แล้วแม่ผมก็พูดกับลุงเบาๆ เสียงเหมือนคนเป็นไข้ว่า " พี่...พะ..พะ..จ๊า...มัน...ๆ...มะ...มัน..อูยส์...ๆ...ๆ...พี่...อ๊า...ๆ... ซี๊ด..ๆอ๊า..ๆ...พี่..จ๊า..ช่วย...ชะ..ชั้นด้วย...อูยส์...ทำ..ทะ..ไม..ลิ้น พี่สากอย่างนี้...อูยส์...ๆ...พี่..พะ..พี่...อูยส์..ๆ..ๆ...อ๊า...อูยส์.. พี่จ๊า..ฉะ...ฉัน...ฉัน...อูยส์..สะ..เสียว....ว...จัง.....อ๊า..ๆ...พี่... เบาๆ...อย่า..ยะ...ๆ...อูย.ส์...ๆ...อยูส์..พี่..อย่า...อูยส์...ซี๊ด...ๆ.. อ๊า...มัน..มะ..เสียว..พี่อยูส์....ตรงนั้น..อย่า..สิ..อูยส์...พี่..เบา.. ๆ..มัน..เสียว..อย่าเม้ม...สิ...มันเสียว...ว...น๊า....พี่ชาย...จ๊า... ทำไม..ไม...มันเสียวแบบนี้...พี่...ชา..ย...จ๊า...อูยส์...พี่ชาติ..ไม่.. มะ..ไม่...เคยทำ..ทำ..หะ..ให้...ฉะ...ฉัน...แบบนี้...เลยน่ะ...พี่... อูยส์..ๆ...พี่ชาย....อูยส์....ตรง..ตะ..นั้น...นะ..มันเสียว..จั...ง..พี่ ชาย..จ๊า..อูยส์...ๆ..ๆ...ช่วย...ชะ...นวล....ล....ด้วย...อูยส์..ซี๊ด.. ๆ...อ๊า..ๆ...พี่..ชาย...ย...จ๊า.....ชะ...ช่วย...ฉะ...ฉัน...ด้วย..อ๊า.. ๆ..ๆ.. " เสียงร้องเป็นไข้ของแม่ผมดังแววออกมาเมื่อผมเห็นลุงเอามือจับขาแม่อ้าออกจาก กันให้กว้างมากขึ้นแล้วลุงของผมก็ก้มหน้าซุกเข้าไป แล้วแกก็ก้มๆเงยๆ ตรงเป้ากลางหว่างขาแม่ผมตลอดเวลา ซึ่งมันคงทำให้แม่ผมไม่สบายจริงๆ แน่เลยตรงนั้น เพราะแม่ผมพอโดนลุงก้มหน้าลงไปรักษาให้ แม่ก็ร้องครางเป็นไข้เสียงสั่นๆ ร้องเรียกให้ลุงช่วยตลอดเลย ผมเลยคิดว่าที่แท้แม่ไม่สบายอีกแล้วลุงเลยต้องเข้ามาช่วยรักษาอีกเหมือนเคย แน่ๆ ด้วยความเป็นเด็กผมไม่คิดหรอกว่าที่แท้ลุงกำลังเลียหีแม่ผมอยู่ ผมเลยกะจะหลับต่อแต่แล้ว ปลายหางตาผมก็เห็นท่าเหมือนลุงเปลี่ยนไป เพราะลุงค่อยๆ เงยหน้าที่ก้มซุกกับหน้าขาแม่ผมออกมาแล้วลุงก็เอยพูดกับแม่ผมต่อว่า " นวล...เอ็ง...ทำให้..ข้าบ้างน่ะ... " ลุงบอกให้แม่ทำอะไรผมก็งงๆ..แต่ก็ฟังเสียงคุยของลุงกับแม่ต่อ ซึ่งแม่ผมก็พูดตอบกลับลุงไปว่า " มะ..ไม่..ไหวหรอก..พี่ชาย...ของ..ขะ..พี่ใหญ่จะตาย..ไป...จะให้มันเข้าปาก ฉัน..จะไหวรึ...มะ..มะ..ไม่..เอาน่ะ...ฉันกลัว.. " เสียงแม่พูดบอกลุงแบบกลัวๆ ซึ่งมันทำให้ผมสงสัยว่าทำไม เลยหันตามองไปที่ทั้งสอง แล้วผมก็เห็นท่าของลุงไม่ก้มไปที่หว่างขาของแม่ผมแล้ว แต่ตอนนี้ผมเห็นลุงเอาเข็มฉีดยาอันโตของแกไปจอที่หน้าแม่ที่นอนหงายที่ ฟูกอยู่ พร้อมกับจับเอาเข็มฉีดยาอันใหญ่ของแกนั้นไปตรงหน้าแม่ ซึ่งผมก็งงหนักเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ทำไมลุงไม่ฉีดยาให้แม่เลย แม่ผมจะได้หายไว้ๆ ไม่ร้องพูดเสียงสั่นๆแบบนี้อีก แต่ดูเหมือนวันนี้ลุงคงจะให้แม่ดูดเข็มฉีดยาอันใหญ่ของแกมั๊ง เพราะผมเห็นลุงจับมันไปที่หน้าแม่และพูดกับแม่ผมให้ลองดูพร้อมกับจับมันจ่อ ที่ปากจมูกแม่ผม และลุงก็พูดกับแม่ว่า " ลองดูน่า...รับรองได้สิน๊า...เอ็งนี่.....ครั้งก่อนก็เคยลองดูแล้วนี่..มัน ยังพอได้เลย...วันนี้ก็เหมือนวันนั้นแหละ..ข้ารับรองไม่ดันมันเข้าไปลึก เหมือนวันนั้นหรอกน๊า...นวล...ทำ...ให้ข้าบ้างสิ...เมื่อกี่ข้าก็ทำให้เอ็ง แล้วน่ะ...ชะ..ชอบมั๊ย..ละ..ห๊ะ...ไอ้ห่า...ชาติมันปล่อยของดีอย่างนี้ให้ แห้งผากได้ยังไงวะข้าละงงจริงๆ ...ทั้งโคกทั้งใหญ่แถมอร่อยลิ้นแบบนี้...เป็นข้าจะทำให้เปียกชุ่มทุกวันเลย .....น้ำเยิ้มอร่อยลิ้นแบบนี้ " ลุงพูดบอกกับแม่โดยยังแอ้นก้นจับเข็มจ่อหน้าผมอย่างนั้นต่อ ซึ่งแม่ผมก็พูดตอบลุงกลับไปเบาๆว่า " ก็คราวที่แล้วพี่ยังไม่ยั้งเลย...ทำเอาฉันจะอ๊วกแน่ะ...ยังยาวทั้งใหญ่ออก แบบนี้น่ะ...แล้ววันนี้ยังจะทำอีก...เป็นใครก็กลัวทั้งนั้นแหละ....และขอที เถอะ...อย่าพูดถึงพี่ชาติได้มั๊ย...แค่นี้ฉันก็แย่พอแล้วน่ะ..อะ.. อุ๊บ..ๆ " แม่พูดตอบลุงยังไม่ทันหมดประโยค ผมก็เห็นลุงจับเข็มฉีดยาของลุงไปที่ปากแม่ซึ่งพร้อมกับเอามือจับหัวแม่ผม ซึ่งแม่ก็ดิ้นขลุกขลักแป๊บนึง ผมก็สังเกตเห็นว่าพอลุงเอามือจับหัวแม่พร้อมกับเอาเข็มใหญ่ของแกให้แม่อม เข้าปากไป แม่ก็เงียบเสียงแต่ได้ยินเสียงเหมือนคนจะพูดแต่ก็พูดไม่ออก แล้วสักพักผมจ้องมองปรับสายตาให้ชัดจ้องไปที่ใบหน้าแม่ผม ซึ่งผมก็เห็นว่าปากแม่อ้าออกอมกลืนเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงผลุบเข้าไปในปาก เหมือนตอนที่ผมกินไอติมเลย แม่ผมอ้าปากกว้างกว่าปกติสีหน้าก็ไม่เหมือนกับกินไอติมเลยครับ แต่แม่ก็ยอมกลืนอมเข็มฉีดยาของลุงแต่โดยดี ซึ่งพอลุงจับเข็มอันใหญ่ของแกเข้าปากแม่สักพักแม่ก็ค่อยๆ ผงกหัวขึ้นๆ ลงๆพร้อมกับที่ผมเห็นภาพปลายเข็มบานใหญ่ของลุงค่อยๆ ผลุบหายเข้าปากแม่ไปที่ละน้อยๆ จนผมเห็นเข็มฉีดยาลุงนั้นเข้าปากแม่ไปเกือบครึ่ง สักพักแม่ก็ค่อยๆจับเข็มฉีดยาลุงเองและผงกหัวก้มดูดกลืนเข็มฉีดยาของลุงจนผม ไม่เห็นปลายหัวเข็มฉีดยาออกมานอกปากแม่อีกต่อไป มือของลุงก็คอยจับหัวแม่ขยับไปมาตลอด แต่คราวนี้ลุงผมกลับเป็นฝ่ายเหมือนเป็นไข้ซะเอง เพราะลุงแหงนหน้าหลับตาแล้วแอ้นก้นแอ้นเข็มฉีดยาให้แม่ดูดอมกลืนเข้าปากไป อย่างเหมือนคนเป็นไข้เลย เพราะลุงกลับร้องครางซะเองแล้ว เพราะความเงียบในกลางคืนนั้นเองที่เป็นสิ่งช่วยให้ผมพอได้ยินลุงกับแม่พูด กัน เสียงร้องของลุงที่บอกแม่ตอนที่แม่ดูดกินเข็มฉีดยาของลุงแกส่งเสียงบอกแม่ผม ว่า " อูยส์...ซี๊ด...ๆ..อ๊า...มัน..มะ..เสียว..นั้น..นะ..อย่างนั้นแหละ...อยู ส์....ตรงนั้น..อย่า..สิ..อูยส์.....เบา..ๆ..มัน..เสียว..อย่าเม้ม...สิ... มันเสียว...ว...น๊า....นะ..นวล...พี่...สะ..เสียว..ว...อูยส์....อ๊า..ๆ... ๆ...อย่างนั้นแหละ...เลียหัวอย่างนั้นแหละ..อ๊า..อย่า..ยะ..เอา..อะ..เอาฟัน ...ครูดน่ะ...มันเจ็บ..จะ..จะ..อูยส์...แม่คูณ..ณ.......จ๊า...ทำไม..ไม... มันเสียวแบบนี้...เดี๋ยว..ดะ..เดี๋ยว..นี้...ดูด..ดะ..เก่ง..กะ...เก่งขึ้น เยอะ...เลยน่ะจ๊ะ....อูยส์...นวล....อย่างนั้นแหละ...อ๊า..ซี๊ด...ๆ..อ๊า.. ๆ...อม..ลึกๆ...อีกนิด...อา...อ๊า...ซี๊ด..ๆ...อะ..อย่าง..งนั้นแหละ... นวล...อูยส์...เสียวดีแท้...แม่คุณ...ดูด...เก่งจริงๆ...แค่ไม่กี่..ครั้งก็ หัวไวแบบนี้..พะ..พะ..พี่หลงตายเลย...นวลจ๊า.... " ผมไม่รู้ว่าลุงสอนอะไรแม่ผม แต่รู้ว่าแม่ผมผงกหัวเข้าออกๆ อย่างต่อเนื่อง โดยที่แม่ไม่ได้พูดอะไรกับลุง จะมีก็แต่เสียงลุงผมที่ร้องพูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดเวลาที่แม่อมเข็มฉีดยาของ ลุง ผมไม่รู้ว่าเพราะอะไรคราวนี้ลุงถึงไม่ฉีดยาให้แม่แต่ลุงกลับให้แม่กินเข็ม ฉีดยาที่ลุงเคยฉีดให้แม่ทุกครั้งแทน ผมมองภาพเหตุการณ์ของแม่กับลุงผมอย่างตั้งใจ แม้มันจะไม่ชัดนักแต่ก็พอมองเห็นได้ว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรกันบ้าง .!! ผมเห็นแม่ทำการดูดเข็มฉีดยาให้ลุงสักพักลุงก็ดูเหมือนเป็นอะไรไม่รู้ แกดูเกร็งๆ และเสียงสั่นๆ มากขึ้น พร้อมกับเสียงครางแบบที่แม่เคยเป็น ผมยังนึกเลยตอนนั้นว่าสงสัยลุงติดไข้แม่ผมหรือเปล่า..!!.. แต่แล้วสักพักลุงก็พูดบอกอะไรแม่สักอย่างแม่ผมจึงค่อยๆเลิกดูดอมเข็มฉีดยา ของลุง ซึ่งผมต้องจ้องมองมันอย่างตั้งใจเพราะตรงเข็มฉีดยาของลุงวันนี้มันดูน่า เกลียดน่ากลัวกว่าที่เคยเพราะเมื่อก่อนผมไม่ค่อยสนใจนัก แต่วันนั้นไม่รู้เพราะอะไรทำให้ผมไม่หลับตานอนต่อทั้งที่ก็ยังง่วง แต่ด้วยความสงสัยว่าทำไมลุงผมแกถึงชอบเข้ามาในห้องแล้วฉีดยาให้แม่ผมประจำ ในตอนที่พ่อออกไปแต่เช้ามืดแบบนี้ ซึ่งด้วยความสงสัยใคร่รู้ว่าเพราะเหตุใดด้วยความเป็นเด็กเล็ก ครั้งนี้ผมเลยอยากรู้ว่าเข็มฉีดยาของลุงทำไมมันไม่เห็นเหมือนที่ผมเคยเห็น ที่โรงพยาบาลหรือที่คลินิกเลย ซึ่งของลุงดูจะใหญ่ยาวกว่าตั้งเยอะ ดูแล้วน่ากลัวจนผมกลัวด้วยซ้ำไป แต่มันแปลกที่เข็มฉีดยาของลุงทำไมมันตรงปลายหัวเข็มมันไม่เล็กแหลมยาวเลย กลับดูเหมือนจะมูถูตรงปลายและดูมันบานพองใหญ่ จนผมยังนึกสงสัยเลยว่าในเมื่อมันไม่แหลมยาวแล้วมันจะเจาะเข้าตัวเราได้ยังไง แต่ที่สงสัยมากสุดในตอนนั้นก็คือ ทำไมมันถึงห้อยอยู่ตรงที่เดียวกับไอ้จู๋ของผมเลย แต่มันไม่เห็นเหมือนไอ้จู่ฉี่ของผมเลยสักนิด ดูมันยาวใหญ่แถมตรงบริเวณเข็มที่ฉีดมันต้องเป็นที่กดนิ้วบีบใช่มั๊ย...แต่ ของลุงกลับไม่มี...มีก็แต่ขนดำๆ เหมือนผมคนไปขึ้นหยิกหย่องตรงบริเวณหน้าท้องบนโคนเข็มใหญ่ของแก ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมคาใจมากในตอนนั้น เลยทำให้ผมอยากเห็นเข็มของลุงให้ชัดๆ ว่าเพราะอะไรมันไม่เหมือนเข็มที่พยาบาลฉีดให้ผม ซึ่งดูแล้วมันไม่น่าจะฉีดเข้าเลยแต่ทำไมมันถึงได้ฉีดเข้าแม่ผมได้แถมตอนที่ ผมแอบเห็นก็ดูแม่ร้องครางเหมือนเจ็บปวดเพราะฤทธิ์ไข้เลย เสียงดังตลอดที่โดนเข็มใหญ่ของลุงฉีดเข้าตัวแม่ แต่พอลุงฉีดยาให้เสร็จผมก็เห็นแม่หายเป็นไข้ ไม่มีเสียงร้องครางเหมือนคนเจ็บปวดอีกเลยสักครั้ง ซึ่งด้วยความเป็นเด็ก...(ตอนนั้น) ผมคิดจริงๆ ว่าทุกครั้งที่พ่อออกไปลุงเป็นคนช่วยรักษาให้แม่หายไข้ (มารู้เรื่องก็...บ้านแตกซะแล้ว) กลับมาที่เหตุการณ์ในห้องต่อ....หลังจากที่ลุงพูดบอกอะไรแม่ผมสักอย่างลุงก็ ค่อยๆ ดันหัวแม่ออกจากเข็มรักษาแม่นั้นพร้อมกับแม่เองก็ค่อยๆ อ้าปากออกกว้างซึ่งผมไม่เห็นชัดนัก แต่รู้ว่ามันออกจากปากแม่แล้วแน่นอน สักพักลุงก็ก้มไปนอนบนฟูกที่นอนพร้อมพูดบอกอะไรแม่สักอย่างที่ผมไม่ได้ยิน ชัดนัก แต่เห็นว่าหลังจากที่บอกแม่เสร็จแม่ผมก็ค่อยๆ ถอดเสื้อนอนที่เป็นเสื้อกระโปรงยาวของแม่ออกแล้วไปวางข้างๆ ตัวลุง ซึ่งลุงผมนั้นผมเห็นแกเข้ามาก็เหมือนไม่นุ่งอะไรอยู่แล้ว ผมยังแปลกใจเลยปกติจะเห็นแกใส่เสื้อบ้างหรือไม่ก็ผ้าข้าวม้าแต่วันนี้แก เหมือนจะแก้ผ้าเข้ามาในห้องนอนผมกับแม่พ่อตั้งแต่แรก ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ต้องแกผ้าออกด้วย ซึ่งวันนั้นผมก็แอบมองรูปร่างแม่ตัวเองเป็นครั้งแรก ปกติไม่ค่อยเห็นชัดเท่าใดนัก ซึ่งวันนั้นเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของผมที่ได้เห็นรูปร่างผู้หญิงเปลือยเป็น ครั้งแรก ซึ่งผมก็ไม่คิดว่าภาพผู้หญิงเปลือยคนแรกในชีวิตจะเป็นแม่ตัวเองแบบนั้น แต่ด้วยความเป็นเด็กผมก็ไม่ได้มีอารมณ์ทางเพศแต่อย่างใด รู้แต่เพียงว่าสายตาจดจ้องมองภาพแม่แก้ผ้านั้นอย่างตั้งใจแต่ไม่ได้รู้สึก ตื่นเต้นหรือมีอารมณ์ทางเพศยังไงเลยสักนิด ถึงปัจจุบันนึกย้อนไปก็ไม่ได้มีความรู้สึกทางเพศกับแม่ตัวเองเลยสักนิด แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เริ่มทำให้ผมรู้สึกชื่นชมและชอบมองรูปร่างสาวใหญ่ ตั้งแต่เด็กแทน ซึ่งมานึกดูก็เลยหายสงสัยเพราะอะไร ที่แท้ก็ภาพแรกวัยของเราเป็นภาพสาวใหญ่นั้นเอง ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้สูงวัยเท่าไรเลยแต่มันก็เป็นเหมือนภาพจดจำครั้งแรก ของผมที่วางรากฐานให้เราชื่นชมคนสูงวัยกว่าโดยไม่รู้ตัว เมื่อเหตุการณ์ในห้องดำเนินไป หลังจากแม่ถอดเสื้อชุดนอนออกแล้ว เต้าอวบที่ผมเคยเห็นบ่อยๆ ก็โผล่ออกมาแต่ผมก็มองไม่ชัดนัก แต่รู้ได้ว่าแม่ไม่ได้ใส่ยกทรงที่ทุกครั้งที่ผมอยู่ในห้องเวลาแม่แต่งตัวผม เห็นแม่ต้องใส่ประจำ แต่วันนั้นแม่ไม่ได้ใส่นอน เมื่อมันเป็นอิสระผมก็เห็นมือลุงแอบไปจำกุมเต้าอวบแม่ของผมไปมาสักแป็บแม่ก็ ค่อยๆ ทำตามที่ลุงสั่งอย่างรวดเร็ว ซึ่งผมจ้องมองเหตุการณ์นั้นตลอดเวลา ก็เห็นแม่ค่อยๆ คล่อมตัวบนกายลุงที่นอนราบกับฟูกที่นอนในห้องจนผมเห็นแม่ผมหันไปมองลุง ซึ่งตอนนั้นผมเห็นแม่คล้อมตัวลุงแต่เป็นการคล้อมแบบเอาขาแม่ไปคล้อมบนหัวลุง และหัวแม่ก็คล่อมอยู่ตรงซอกขาลุงโดยมีเข็มฉีดยาของลุงห้อยชี้เป็นแท่งลำยาว ใหญ่ ตรงหน้าแม่ผมเลย ซึ่งแม่ก็จับเอาเข็มฉีดยาของลุงตั้งเป็นลำตรงหน้าแม่แล้วก็รู้สึกเหมือนลุง ผมจะพูดสั่งอะไรกับแม่ประมาณว่า " อย่าง...นั้นแหละ..นวล...ดีค่อยๆน่ะ...ไม่ต้องรีบเดี๊ยวพี่น้ำออกก่อน....ดู สิแม่คุณ..ปลิ้นเป็นพูใหญ่เต็มหน้าข้าเลย..น่ะ...ไม่เคยเห็น...ของใครใหญ่ ...นูน...โคกอวบเท่าของเอ็งเลย...แม่คุณ...ทั้งอวบทั้งโหนกง่ำขนาดนี้ขอพี่ เลียให้ชื่นใจหน่อยเถอะ.....ไม่รู้มีอะไรค้างอยู่รึเปล่าเนี้ยห๊ะ..นวล... " เสียงลุงพูดบอกกับแม่ผมในตอนที่ผมเห็นแกผงกหน้าไปแนบกับซอกขาแม่ผมพร้อมกับ เอามือจับเหมือนแบะอะไรสักอย่างใต้หว่างขาแม่ผม ซึ่งพอแกพูดและทำท่าทางแบบนั้นแม่ผมก็หันกลับไปมองทางปลายขาที่แกคล่อมทาบบน หัวลุงผมแล้วพูดตอบกลับไปว่า " บ้า..!!...พี่นี่...ฉันยังไม่ได้ทำอะไรกับน้องพี่เลยน่ะคืนนี้น่ะ...มาว่า ฉันแบบนี้ก็ไม่ต้องไปซุกตรงนั้นมันหรอก...พอ..พะ..พอเลย..ไม่เอาแล้ว...ปาก หมา...พูดออกมาได้.. " แม่ผมเสียงดุจนผมได้ยินชัดเจน ซึ่งดูแม่จะหงุดหงิดกับคำพูดของลุงที่แกร้องบอกแม่อย่างนั้น ซึ่งคราวนี้เป็นลุงซะอีกที่ต้องรีบพูดขอโทษแม่ผมพร้อมกับเอามือรั้งสะโพกแม่ ที่พอพูดตอบจบแกกำลังจะขยับกลับไม่คล้อมหัวลุงแล้ว แต่ก็ต้องโดนลุงแอบจับรั้งไม่ให้แม่เอาสะโพกที่คล้อมหัวแกออก ..!!. พร้อมกับพูดกับแม่ผมอย่างร้นรานว่า " โอ๊ะ..โอ๊...ไม่เอาน่า...นวล...ข้าก็แกล้งแซวเอ็งเล่นไปงันแหละ...เห็นมัน เยิ้มหยาดเปียกขนาดนี้ทั้งที่ยังไม่ทำอะไรเลย....ข้าก็เลยแซวเล่นไปงันแหละ น่า....ไม่เอาน่า...อย่าโกรธข้าสิ..ทำเป็นใจน้อยไปได้...ดูสิ..อกเต้าก็ออก จะใหญ่ขนาดเต็มมือขนาดนั้นทำเป็นขี้ใจน้อยไปได้น่ะ..นวลจ๊า... " ลุงพูดน้ำเสียงไม่เหมือนเมื่อกี่ฟังดูเหมือนในละครที่พวกพระเอกออดอ้อนนาง เองยังไงยังงันแหละ...ซึ่งผมฟังก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรนักมันบอกไม่ถูก..!! ซึ่งแม่ผมก็ไม่พูดอะไรตอบแต่ก็ไม่ยอมขยับออกเหมือนเมื่อกี่ ซึ่งมือแม่ก็ยังกุมกำเข็มฉีดยาแท่งโตของลุงต่อพร้อมกับหันไปพูดกลับลุงใหม่ เหมือนนึกอะไรได้ " พี่..อย่ามาพูดแบบนี้กับฉันอีกน่ะ....แค่นี้ฉันกับพี่ก็ผิดมากแล้วน่ะ.... นี้ชอบพูดถึงผัวฉันประจำเลยน่ะ...ไม่กลัวใครเค้าได้ยินหรือ...แล้วดูสิ... ลูกฉันก็ยังอยู่ในห้องด้วยเลย...กล้าจริงๆน่ะ...ไม่อายผีสางเทวดาก็น่าจะอาย ไอ้หมึกหลานตัวเองบ้างน่ะ...ถ้ามันเห็นเราทำอะไรกันแบบนี้ไปพูดให้พ่อมันฟัง จะทำยังไง..ห๊ะ..พี่... " แม่พูดตอบลุงด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสบายใจมากนัก กับการที่ลุงเข้ามาฉีดยาให้แบบนี้ " แหม่ม..นวลเอ๊ย....ข้าก็รู้..แต่จะให้ข้าทำยังไงละ...ของมันอยากนี่...แถม ของเอ็งก็น่าจับน่าทำไปหมดแบบนี้...ข้าจะอดใจไหวรึ..ทั้งเต็มไม้เต็มมือแถม ไอ้พูปลิ้นใหญ่โคกง่ำนี้อีก....แค่จับไม่กี่ครั้งก็เยิ้มหยาดแบบนี้...ข้า เห็นแค่นี้ก็รู้แล้วเอ็งก็อยากเหมือนข้านั้นแหละ....ดูสิ..เปียกเต็มโคกไป หมดแบบนี้น่ะ.. " ลุงพูดตอบแม่อะไรผมฟังไม่เข้าใจ(ตอนนั้น) ซึ่งพอแกพูดบอกแม่แบบนั้นแม่ก็ยังพูดต่อว่าลุงต่อไปว่า " พี่อย่ามาพูดอย่างนี่น่ะ...ถ้าไม่ไปจับไม่ลูบมันจะเป็นแบบนั้นรึ....ทุเรศ.. หน้าด้านที่สุด...ไม่อายปากบ้าง...แอบทำกับฉันยังมีน่ามาตูว่าฉันอยากอีกน่ะ ....ที่ฉันพูดนี่น่ะ..ก็เพราะฉันกลัวใครจะรู้น่ะ..แล้วนี้อะไรผัวฉันพึงจะ ออกไปไม่ถึง 5 นาที...พี่ก็แอบเข้ามาแล้ว..แบบนี้น่ะ..ไม่กลัวเค้ากลับมาบ้างเลยรึไงห๊ะ.. " แม่พูดด้วยน้ำเสียงกังวลใจแต่ก็ดูเหมือนลุงผมจะไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็น หรือคำพูดแม่ผมเท่าไรนัก เพราะแกฟังแม่ผมเสร็จก็พูดสวนกลับมาว่า " จะกลัวไปทำไมข้ากับเอ็งก็ไม่ต่างกับมันหรอก....แถมตอนนี้เอ็งก็เป็นของข้า แล้ว...ถ้ามันรู้ก็ช่างหัวแม่งมันสิ.....แต่ถ้าเอ็งไม่ยอมให้ข้าเข้ามาทำแบบ นี้ละก็...รับรองมันได้รู้เรื่องนี้แน่....อย่าพูดมากให้เสียเวลาเลยดีกว่า วะ.....ใช่เวลาให้มันคุ้มเถอะ...นวล..ข้าอยากแล้ว..ช่วยข้าแบบเมื่อกี่หน่อย สิ... " ลุงผมพูดบอกกับแม่เป็นน้ำเสียงที่ค่อนข้างหงุดหงิดที่แม่ผมพูดเกี่ยวกับพ่อ ซึ่งผมก็งง...ๆ..กับคำพูดของทั้งคู่ เพราะดูทั้งแม่และลุงเวลาพูดถึงพ่อแล้วดูจะไม่ค่อยชอบใจกันเท่าไรนัก ซึ่งผมฟังก็ไม่รู้เรื่องหรอกแต่รู้สึกว่าเวลาลุงเข้ามาแบบนี้แม่ผมเหมือน ห้ามลุงพูดถึงพ่อ ส่วนลุงก็ถ้าแม่ไม่ยอมให้แกเข้ามาฉีดยาแกเหมือนจะบอกอะไรสักอย่างกับพ่อ ซึ่งตอนนั้นผมไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าที่แท้แล้วลุงผมกำลังขู่ว่าถ้าแม่ไม่ยอม ให้แกเข้ามาเอาในห้องหรือเวลาแกอยากนั้น แกก็จะเอาความลับที่แกกับแม่เป็นชู้กันไปฟ้องบอกพ่อให้แม่ต้องเลิกกับพ่อ นั้นเอง ผมมาเข้าใจก็ในตอนที่พอจะรู้เรื่องในช่วงประถมปลายแล้วนั้นเอง ซึ่งคำพูดที่แม่ไม่อยากฟังจากลุงในตอนที่แกเข้ามาในห้องแล้วแอบเอากับแม่ก็ คือ แม่ไม่อยากให้พูดถึงพ่อเพราะแม่ก็รู้สึกผิดมากแล้วที่แอบเป็นชู้กับลุงที่ เป็นพี่ชายแท้ๆของพ่อแบบนั้น ผมมาเข้าใจก็ตอนโตพอจะรู้เรื่องแล้วนั้นเอง ซึ่งมันก็สายเสียแล้วเพราะถึงเวลานั้นชีวิตครอบครัวของบ้านผมก็ล้มสลายแล้ว เช่นกัน ซึ่งผมจะเล่ารายละเอียดต่อๆ ไปในอนาคต มาเข้าเรื่องต่อ....หลังจากที่ลุงและแม่หยุดพูดถึงพ่อแล้ว ลุงแกก็ค่อยจับร่างแม่ในท่าที่แกต้องการโดยแม่ผมหน้าซุกไปที่เข็มฉีดยาของ ลุงอีกรอบ แล้วผมก็เห็นแม่ดูดเข็มฉีดยาของลุงเข้าปากอีกแล้ว แต่คราวนี้แม่พลิกกายคล้อมหน้าลุงโดยผมเห็นลุงแกเอามือรั้งก้นแม่ผมให้ต่ำ ลุงมาตรงหน้าแก แล้วลุงผมก็ค่อยๆผงกหัวเข้าหากลางหว่างขาแม่ผม ซึ่งผมเห็นทั้งลุงและแม่ทำท่าแปลกนี้สักพักแม่ผมก็ต้องอ้าปากออกจากการดูด เข็มเล่มแปลกๆ ของลุงแล้วพูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดเวลา ซึ่งมันก็ไม่ได้ยินชัดนัก แล้วแม่ก็ก้มหน้าไปดูดเข็มฉีดยาของลุงสลับกันไปมาแบบนี้ ส่วนลุงผมรึก็ไม่ต่างกันครับ...เพราะลุงผมนั้นเวลาที่โดนแม่ดูดอมเข็มฉีดยา ของแกก็เห็นมีอาการกระเด้งก้นขึ้นเป็นระยะ ซึ่งพอแกทำแบบนั้นแม่ผมเป็นต้องอ้าปากออกแล้วพูดเหมือนต่อว่าลุงประจำ แต่แปลกที่แม่ก็ยังก้มหน้าลงไปดูดอมใหม่ ทำเอาผมงงๆ กับแม่ผม ที่เห็นแม่เหมือนบ่นว่าลุงแต่สุดท้ายแม่ก็ยังก้มไปอมดูดต่อให้กับลุง ซึ่งผมคิดว่าคงเพราะแม่อยากหายไข้มั๊งแม่เลยยอมทน แต่แม่ผมก็มีอาการเหมือนลุงที่เวลาลุงก้มหน้ารั้งสะโพกแม่ลงมาแกก็ทำอะไรใต้ หว่างขาแม่ผมก็ไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังกินหรือเลียอะไรสักอย่างในความเงียบตอนกลางคืน แบบนั้น เพราะมันเงียบมากทำให้ผมมักได้ยินเสียงเหมือนเสียงจ๊วบ...แผล๊บๆ สลับกันไปมาทั้งเสียงของลุงและแม่ผม เป็นอย่างนี้ประจำเลยครับ ตลอดเวลาที่ผมเห็นแม่กับลุงผลัดกันทำแบบนี้ ไม่แม่หรือลุงเป็นต้องพูดร้องครางเหมือนคนเป็นไข้สลับไปมาตลอดที่ทั้งคู่ ต่างทำให้กันในค่ำคืนนั้น ซึ่งผมก็คิดว่าแม่และลุงคนกำลังช่วยกันรักษาไข้ให้กันและกันแน่ๆ ......ด้วยความเป็นเด็กที่ไม่ประสาของผมนั้นเองทำให้ผมไม่คิดว่าทั้งคู่ กำลังแอบดูดเลียปลุกอารมณ์ใคร่ให้กันและกันอย่างออกรสออกชาติ ผมได้แต่จ้องมองการกระทำของแม่และลุงด้วยใจตื่นเต้นแบบออกไม่ถูกว่ายังไง แต่รู้ว่ามันอยากรู้ต่อไปว่าลุงกับแม่จะทำอะไรกันต่อ แม้ตอนนั้นผมจะไม่ได้รู้สึกไอ้น้องหนูแข็งหรือมีอารมณ์ทางเพศแต่อย่างใดก็ ตาม แต่ผมก็รู้สึกว่าอดละสายตาไปจากเหตุการณ์ตรงหน้านั้นไม่ได้เลย เมื่อผมเห็นเวลาแกทำกันแบบนั้นสักพักก็รู้สึกเริ่มเบื่อและไม่อยากดูแล้ว แต่ก็อดจะหันไปมองเป็นระยะไม่ได้กับการรักษาของลุงผมกับแม่นั้น ซึ่งพอหันกลับทำท่าจะหลับต่อก็หันไปเห็นแม่ผมกับลุงเปลี่ยนท่ารักษากันอีก แล้ว ทำให้ผมเลยต้องจดจ้องมองต่อว่าจะมีการรักษาแบบไหนต่อไป คราวนี้ลุงผมแกค่อยเงยหน้าออกจากซอกหว่างขาแม่ผม พร้อมกับเสียงเหมือนดูดเลียก็หายไปแต่กลายเป็นเสียงพูดบอกแม่ผมแทน ซึ่งลุงแกพูดกับแม่ผมว่า " อูยส์....พอก่อนนวล...ล...อ๊า...เอ็งดูด...เก่งจริงๆ....เมื่อก่อนยังไม่ เท่านี้เลย....เดี๊ยวนี้เก่งจริงๆ...ข้าแทบจะกลั้นไม่อยู่เลย...อูยส์... พะ..พอ...พอก่อนนวล...อูยส์...ซี๊ด...อ๊า...เลียดูด...เก่งจริงๆ...หัวไว เหลือเกิน..นวลเอ๊ย....อูยส์..ๆ...นวล...พอก่อน...ให้มันออกข้างในเถอะน่ะ ...อูยส์...นวลๆ...ข้า..ขะ...ข้า...เสียว...วะ...อ๊า..น่ะ..อูยส์...ให้มัน เข้าข้างในได้แล้วนวล...อูยส์...พอก่อน...ไม่งันมี...มะ...มีหวัง..ง....ออก คา...ปากเอ็ง...แน่....อูยส์...นวล...อ๊า...ซี๊ด...อ๊า...นวลจ๊า...น่ะ... ช่วยเอามัน...เข้า..ขะ...ข้างในของเอ็งเถอะ...นวล....พอ..พะ..พอก่อน.. นั้น..นะ....นั้นแหละ...ค่อยน่ะ...อือ..ๆ...นั้นแหละ...ดีจ๊ะ...อย่างนั้น และ..นวล...ตรงแล้ว...อูยส์...นวล..นะ...นวล...เอ็งกดลงมาเลย....อ๊า... ซี๊ด...ๆ...อ๊า..นั้นแหละ...อูยส์..ๆ...ๆ...แบบนั้นแหละ...อ๊า..ๆ..หัวเข้า แล้ว..อ๊า...ค่อยๆ...อูยส์...เสียวหัว..ไปหมดแล้ว...นวลจ๊า...อูยส์...คับ แน่นรัดลำข้าดีเหลือเกินนวล...อูยส์...ๆ...ซี๊ดๆ....อย่างนั้นแหละ..อ๊า... นั้นแหละ...กดเข้ามา...อูยส์...เข้าแล้วหัวพี่เข้าหมดแล้ว...นวล...ดี..ดี.. อย่างนั้นแหละ...อ๊า...ๆ..ๆ...ซี๊ด...ๆ...อ๊า..นวลจ๊า.." เสียงพูดของลุงที่พูดออกมาอย่างเสียงเหมือนคนเป็นไข้นั้น มันเกิดมาจากการที่แม่ผมแกทำตามที่ลุงผมสั่งนั้นเอง เพราะหลังจากที่ลุงร้องบอกแม่ผมแล้ว แม่ผมก็ค่อยๆ อ้าปากออกจากการดูดอมเข็มฉีดยาของลุงอย่างช้าๆ แล้วผมก็เห็นแม่ค่อยๆ เลื่อนตัวไปทำท่านั่งคล้อมตัวลุงช้า ๆ พร้อมกับทำท่าเหมือนคนนั่งฉี่แหละครับ ซึ่งแม่ผมนั้นแกค่อยๆ เอาตัวย่อลงมานั่งแถวกลางตัวลุงตรงที่มีเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงโงนเงนไปมา ตรงที่แม่นั่งย่องๆ คล้อมตัวแบบนั้น ซึ่งพอแม่นั่งตรงกับเข็มฉีดยาของลุงแล้ว แม่ผมก็ค่อยๆ เอามือไปจับเข็มฉีดยาอันใหญ่ของลุงให้มันหยุดโงนเงน พร้อมกันแม่ก็เอามือจับกุมมันแล้วผมก็เห็นว่าแม่แอบเอามือรูดกำเข็มฉีดยาของ ลุงแล้วรูดมือขึ้นลงสักสองสามที ก่อนที่แม่จะจับมันไปจ่อตรงหน้าขาของแม่อีกรอบ พร้อมกันนั้นเสียงลุงก็พูดเหมือนคนเป็นไข้ตลอดที่โดนแม่ทำแบบนั้นกับเข็มฉีด ยาของแก แล้วสิ่งทีสร้างความงงงวยกับผมนั้นตอนนั้นก็เกิดขึ้น เพราะพอแม่ผมนั่งคล้อมจับแท่งเข็มฉีดยาอันหน้าตาแปลกนั้นจ่อตรงกลางหว่างขา ของแม่แล้ว ผมก็อดจ้องมองซอกหว่างขาแม่ตัวเองไม่ได้ด้วยความเป็นเด็ก และความอยากรู้อยากเห็นของวัยเด็ก ที่ผมสงสัยเป็นอย่างมากเลยทำไมตรงกลางหว่างขาแม่ไม่เห็นมีไอ้หนูเหมือนผมเลย ผมเห็นมันเป็นรูปอูมๆ ใหญ่ๆ แล้วก็เห็นเหมือนมีผมขึ้นตรงนั้นเต็มไปหมด ซึ่งผมยังงงๆ เลยว่าทำไมตรงไอ้หนูของแม่ถึงไม่มีอะไรยืนออกมาแล้วแม่ฉี่ยังไง แถมทำไมตรงนั้นของแม่ถึงดูดอูมใหญ่ๆ แถมมีผมขึ้นตรงนั้นด้วย ทั้งที่ปกติผมคนเรามันต้องขึ้นตรงที่หัวไม่ใช่รึ ซึ่งเมื่อผมจ้องมองไอ้น้องหนูของแม่ก็ยิ่งเพิ่มความสนใจมากขึ้นเพราะปกติผม ไม่เคยเห็นไอ้จู๋ของแม่เลย พึงจะมีวันนั้นแหละที่ผมได้เห็นไอ้น้องหนูของแม่ ที่มันไม่เห็นเหมือนผมเลยสักนิด แถมมีขนอะไรไม่รู้ขึ้นตรงซอกหว่างขานั้นดกเต็มหว่างขาก็ไม่รู้ทั่วตรงอูมๆ ของแม่ ด้วยความสนใจใคร่รู้ของวัยเด็กทำให้ผมรีบเปิดตาจ้องมองตรงนั้นของแม่ด้วย ความสนใจ ซึ่งเมื่อสายตาจ้องมองมันด้วยความสนใจผมก็เห็นตรงเข็มฉีดยาของลุงตรงปลายที่ มันติดกับหน้าท้องของลุงนั้นก็มีผมขึ้นตรงนั้นด้วย ทำให้ผมยิ่งอยากรู้ว่ามันทำไมถึงมีผมขึ้นตรงซอกหว่างขาทั้งของลุงและ แม่ผมหนักเข้าไปใหญ่เลย ทำให้ผมจ้องตาไม่กระพริบเลยตอนนั้น แล้วสิ่งที่ผมต้องตกใจมากยิ่งขึ้นก็คือ ภาพที่ผมเห็นแม่เอามือจับเข็มฉีดยาของลุงไปจ่อตรงอูมใหญ่ของแม่แล้ว ผมก็เห็นแม่จับมันเขี่ยไถลไปมาตรงนั้นของแกสักแป็บ เสียงร้องครางของลุงก็พูดร้องเหมือนเป็นไข้แล้วร้องเรียกแม่ตลอดเวลา สลับกับเสียงแม่ที่พอจับมันเขี่ยขึ้นลงไปมาตรงนั้นของแม่เอง แม่ผมก็มีอาการเสียงครางสั่นออกมาเหมือนที่ลุงเป็นเลย ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าสรุปแล้ว แม่ผมหรือลุงกันแน่ที่ไม่สบายเป็นไข้กันแน่ เพราะลุงมารักษาแม่ผมแต่ตัวลุงเองกลับเป็นฝ่ายครางเหมือนคนเป็นไข้เลย ตัวแม่เองก็ไม่รู้ทำไมไม่หยุดเอาเข็มฉีดยาลุงเขี่ยตรงนั้นของแก เพราะเวลาไม่เขี่ยผมก็ไม่เห็นแม่ครางเหมือนไม่สบายเลย แต่พอทำแล้วแม่ก็ไข้กำเริบเลยงงไปหมดว่าทั้งคู่เป็นอะไรกัน แต่แล้วสิ่งที่ผมต้องตกใจมากขึ้นมันก็เกิดขึ้นอีกจนได้ ซึ่งทำให้ผมต้องจ้องตาโตเลยก็คือ ภาพถัดมานั้นเอง .!!.......เพราะไอ้แท่งเข็มฉีดยาหัวมนๆ บาน