เรื่องดีดี ในยามเย็น

ผมทานข้าวเที่ยงกับพี่แหม่มที่หิ้วติดมือมาด้วย เมื่อหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน แดดเปรี้ยงๆแบบนี้ทำอะไรไม่ได้หรอก ออมแรงไว้ตอนเย็นดีกว่า

ภายในกระท่อม ด้านในมีห้องขนาดเล็ก เอาไว้เปลี่ยนผ้า หรือแอบงีบได้ มีมุ้ง ด้วยผมก็ไม่รู้เอามาผูกไว้เพื่อ? พี่แหม่มแอบไปงีบด้านใน ผมหลับที่ชานด้านนอก

ผมสลึมสลือตื่น ร่างกายได้พักผ่อนกำลังก็กลับมา แม้จะบ่ายแก่ๆแต่แสงแดดก็ไม่เบาลงเลย พี่แหม่มก็ยังไม่ตื่น ผมเลยต้องนั่งแง่วรออยู่ตรงหน้าชาน ผมหันกลับไปมองในห้องหลายครั้ง แสงก็เริ่มอ่อนลงทุกทีแต่ไม่มีทีท่าว่าพี่แหม่มจะออกมา ผมชักรู้สึกแปลกๆกระสับกระส่ายจะเข้าไปดูหรือนั่งรอดี

ซึ่งในใจตอนนี้ มันบอกให้ลุกไปดูซึ่งอาจจะมีอะไรน่าดูน่ามองก็ได้ ซึ่งผมก็แพ้กิเลสอยู่ดี ผมค่อยๆย่อง พื้นไม้ยวบยาบเหมือนมันอยากจะส่งเสียงเสียให้ได้ ประตูไม้แง้มน้อยๆอยู่ ผมย่องเงียบมองไปยังประตูที่แง้ม น้ำลายในปากผมเหนียวข้น กลืนน้ำลายแต่ละทียากจะลง

พี่แหม่มนอนในชุดผ้าถุงรัดอกเช่นเดิม ในสภาพที่น่ามองที่สุด มือก่ายหน้าผาก หน้าอกอวบอิ่มแผละออกด้านข้างเล็กน้อยเพราะความอลังการ ขาแยกออก ผ้าถุงรัดกับรูปร่าง มองเห็นส่วนเว้าโค้งงามจับตา ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกว่าเดิม คล้ายมีกาวติดแปะที่คอ ผ้าถุงร่นขึ้นเหนือเข่า น่องขาวๆเผยความอวบเนียน

โอ้แม่เจ้า พี่แหม่มยกขาขวาวาดจนขากว้างขึ้น อ๊า ผ้าถุงเปิดกว้างขึ้นจนเกือบจะถึงโคกสามเหลี่ยม อ๊า ผมหายใจถี่ มือกุมเป้าที่กำลังผงาด ผมก้มตัวลง หวังให้มุมที่สายตามองจะเห็นสิ่งมหัศจรรย์นั้น ผมรอไม่นาน พี่แหม่มขยับตัวอีกครั้ง เวลาเหมาะเจาะ มุมพอดีเป๊ะ พี่แหม่มยกขาซ้ายงอตั้ง ผ้าถุงร่นลงไปถึงเอว

ขนดกหนาสีดำ ตัดแต่งจนงามตา ก้นอวบขาวไร้สิวฝ้าน่าสัมผัส โคกหีอวบอูมสีขาว อ้าปากแง้มสีชมพูนิดๆ มือพี่แหม่มเกาเบาที่หัวไหล่ มือเลื่อนไปที่หน้าอก ไล่ไปตามสะดือ ผมใจเต้นระทึก มองมือที่กำลังเลื่อนลงต่ำ แปะ (เสียงมือสัมผัสโคก) แกรกๆ(นิ้วกำลังเกาเหนือเม็ดเสียว) ลูบๆ (ฝ่ามือกำลัง อ๊ากไม่บรรยายละนะ)

อา อือ ผมได้ยินเสียงครางของพี่แหม่มด้วย ผมเพิ่งได้เคยเจอจะๆครั้งนี้เอง ผู้หญิงแต่ละคนก็มีเอกลักษณ์ในแบบตัวเอง นี่สินะสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า หี

ใบหน้าผมร้อนผ่าว จมูกผมอุ่นชื้นขึ้น สายโลหิตพรั่งพรูออกมาจนผมเกือบจะเป็นลม ผมรีบวิ่งออกมานอกชาน ภาพติดตาของหุบเหวแห่งตัณหา กำลังหลอกหลอนผมในมโนจิต อ๊อก สายโลหิตกระฉูดอีกรอบ ผมใช้มืออุดมันแล้ว แต่ไม่ได้ผล  ผมจะทำยังไงดี ผมเคยเห็นของหนิงมาแล้ว ก็แค่ใบหน้าร้อนๆ ไม่ถึงขนาดนี้สักหน่อย ซึ่งนั้นทำให้สมองผมมโนอีกครั้ง พรูด!

พี่แหม่มเดินออกมาจากห้อง ด้วยท่วงท่างัวเงีย มองพื้นไล่สายตามาถึงผม หยดเลือดเป็นทาง พี่แหม่มรีบวิ่งมาหาผม จับคางผมหันซ้ายขวา ไม่มีบาดแผล แต่ที่จมูกผมมีเสื้อที่ชุ่มไปด้วยเลือดเต็มไปหมด พี่แหม่มนั่งลงข้างๆ ถามผม ผมชั่งใจจะโกหกยังไงดี ซึ่งที่บ้านสอนผมให้กล่าวแต่ความจริง แต่ความจริงนี้มัน อยากจะเก็บไวคนเดียวซะมากกว่า

ผมนั่งนิ่งเงียบ เงยหน้ามองหลังคาจาก สายตาเหลือบมองหน้าอกอวบที่ผ้าถุงห่อเพียงหลวมๆ พอพี่แหม่มมองมาผมก็ได้แต่หลบสายตาเฉไปทางอื่น ซึ่งผมไม่รู้ว่าพี่แหม่มรู้อะไร มากน้อยแค่ไหน

พี่แหม่มเลิกสนใจผม มองท้องฟ้าที่ครึ้มลงทุกที ก่อนจะหันไปมองกอบัวที่ยู่บนบกอย่างหมดอารมณ์ ทั้งวันได้แค่ 4 กอเองเนี่ยนะ พี่แหม่มพึมพำ ผมมองตามสายตา ก็ถอนหายใจเช่นกัน

เอาละวันนี้พอกันแค่นี้เถอะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มกันใหม่ งั้นไปเล่นน้ำกันดีกว่า พี่แหม่มพูดจบคว้าชายผ้าถุง ให้ลมเข้าไปในผ้าถุงจนพอง ผ้าถุงเลยเปิดขึ้น จนเห็นไปถึง 2 เต้าอวบ เด้งขึ้นลง ก้นงอนๆกับร่างขาวโพลนในอากาศ กำลังตกลงถึงผิวน้ำ พรูด! ตูจะรอดจากสวรรค์ในครั้งนี้ไหมเนี่ย

ผมกับพี่แหม่มเล่นน้ำจนช่ำปอด พี่แหม่มชวนผมกลับบ้าน ในเวลาใกล้พลบค่ำเต็มที่ แต่พี่แหม่มชำนาญพื้นที่ เราเดินกันไม่นานก็ถึงบ้าน ผมเดินแยกกลับบ้านตัวเอง

วันรุ่งขึ้นผมนั่งรอพี่แหม่มอย่างใจจดใจจ่อ วันนี้จะมีอะไรเซอร์ไพร์อีก ซึ่งผมนั่งรอเกือบครึ่งวันก็ไม่เห็นผมเดินไปยังบ้านพี่แหม่ม เจอหนิงที่กำลังเดินสวนทางมา พอเห็นผมก็ยิ้มหน้าระรื่น หันซ้ายหันขวา หอมแก้มผมไปข้างละฟอด ซึ่งผมก็ดีใจนะที่มีหนิงอยู่ แต่ความรู้สึกตอนนี้เหมือนโหวงๆ ยังไงบอกไม่ถูก

หนิงสังเกตเห็นผมไม่ค่อยรื่นเริง นึกว่าผมยังไม่หายดี ก็ชวนผมไปเล่นน้ำ ซึ่งผมก็พยักหน้ารับคำ ทำให้หนิงดีใจจนใบหน้าแดงซ่าน วิ่งกลับไปบ้าน เตรียมผ้าถุงใว้ในมือ ผมก็เดินตามหนิงไปอย่างคนไร้วิญญาณ

ผมสอบถามหนิงเรื่องพี่แหม่ม ผมจึงรู้ว่าพี่แหม่มไม่สบายนิดหน่อย สงสัยเป็นไข้แดด เพราะไม่ได้ออกแดดนานๆ ก็เลยออกอาการแย่ ซึ่งผมก็ขอตัววิ่งไปดูพี่แหม่ม หนิงก็บอกว่าจะไปรอที่สะพาน

ผมวิ่งเข้าไปในบ้าน พี่แหม่มนอนไข้ขึ้นอยู่ เสื้อผ้าที่สวมจึงชื้นไปด้วยเหงื่อ ผมใช้มืออังที่หน้าผาก ร้อนจี๋เลย ผมคิด แต่ตอนนี้คนที่ดูแลพี่แหม่มอยู่คือหนิง ซึ่งหนิงไปเล่นน้ำ พี่แหม่มก็อยู่คนเดียว ในบ้านก็ไปทำงานกันหมด ผมหาผ้ามาชุบน้ำมาดๆ เช็ดตัวพี่แหม่มตามแขนขา ผมได้ยินเสียงพี่แหม่มครางอือ อือ แต่ยังไม่ค่อยมีสติ ผมนั่งเฝ้าพี่แหม่มอยู่นาน จนพี่แหม่มได้สติ มองผมด้วยใบหน้าแดงๆ
เธอเองเหรอ พี่แหม่มยกมือจับแขนผม มือเย็นมาก ผมคิด ผมตบหลังมือพี่แหม่มเป็นการให้กำลังใจ พี่แหม่มทำท่าขยับ ถดตัวเองเพื่อเอนหลัง ผมช่วยประคอง พี่แหม่มยิ้มใบหน้าแดงระเรื่อ ผมนั่งเฝ้าไข้พี่แหม่ม ชวนคุยสัพเพเหระ

พี่แหม่มเอ่ยกับผมว่า เช็ดตัวให้พี่ที พี่เหนียวตัวไปหมด ผมรีบวิ่งไปเปลี่ยนน้ำ เอาผ้าขนหนูผืนใหม่มาเปลี่ยน ผมเริ่มเช็ดที่ใบหน้า หน้าผากไล่มาถึงลำคอ และที่แขน โดยพี่แหม่มช่วยขยับตัวจนเรียบร้อย

ถอดเสื้อพี่หน่อย มันเปียกเหงื่อจนชุ่มแล้ว ผมตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อถูกสั่งอีกครั้ง ผมจับชายเสื้อค่อยถลกเผยผิวขาวเนียนที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อชื้นๆ จนเต้าอวบอูมเด้งอยู่ตรงหน้าผม ผมไม่คิดว่าพี่แหม่มจะไม่ใส่เสื้อใน ผมมองส้มโอยักษ์ 2 ลูกไม่วางตา มันเด้งทุกการขยับตัวของพี่แหม่มเลย

อยากจับไหม พี่แหม่มถาม ซึ่งผมไม่อาจตอบ แต่หัวได้พยักหน้าลงเสียแล้ว เอาสิ คำสั่งอนุญาตมาแล้ว มือผมสั่นเทา ค่อยขยับยื่นมือ แตะที่เต้านมเบาๆ มันเด้งด้วย ผมคิด มือค่อยๆกำรอบๆฐานอกอวบที่วัดคราวๆใหญ่เป็น 2 เท่าของมือผมเลย

อือ พี่แหม่มครางเบาๆ จับมือผมให้ออกแรงบีบมากขึ้น พี่แหม่มพามือผมวนไปทั่วทุกซอกมุม นุ่มนิ่มมือสุดๆ ผมคิด พี่แหม่มเลิกจับมือผมตอนไหนก็ไม่ทราบ ผมก็ยังนึกว่าพี่แหม่มจับมือผมวนไปทั่วเสียอีก ผมยิ้มเขิน แต่มือยังบีบ 2 เต้าเล่นอยู่เลย  อา ไม่เป็นไร ตามสบาย พี่แหม่มบอก พริ้มตามองหน้าผม

อยากทำมากกว่านี้ไหม ผมสงสัย ที่เธอเคยทำตอนแรกเกิดไง  ผมไม่ได้โง่นะ ผมรู้ว่าพี่แหม่มหมายถึงอะไร แต่ที่ผมสั่นหน้าเพราะกลัวจะหลุดฟอร์มนะ มันไม่งาม พี่แหม่มเหมือนจะรู้ความคิด จับคอผมกดริมฝีปากเข้าที่จุกสีชมพูเข้ม กลิ่นรัญจวนจากเหงื่อที่ไหลบนตัวพี่แหม่มกับกลิ่นกายที่หอม จนผมเผลออ้าปากเล็กๆขบดูดหัวนมที่ตั้งสู้ปากผมซะแล้ว

อา อา พี่แหม่มคราง และผมรู้ว่าพี่แหม่มรู้สึกดี ดูดอีก แรงๆ ผมออกแรงดูดจนน้ำลายเหนียวๆไหลออกข้างปาก พี่แหม่มใช้มือตัวเองบีบฐานอกยุบเป็นรอยนิ้ว ผมมองหน้าอกอูมเริ่มเปลี่ยนสภาพ ผมออกแรงดูดยิ่งขึ้น

โอ๊ย! พี่แหม่มร้อง ผมรีบปล่อยหัวนมที่แดงเข้มทันที ขอโทษ ผมกล่าว พี่แหม่มยิ้มๆ เธอต้องเบาๆกว่านี้ เข้าใจผู้หญิงกว่านี้ สุดท้ายพี่แหม่มให้ผมถอดเสื้อออก ท่อนบนผมเปลือยต่อหน้าพี่แหม่ม

ขยับมาใกล้ พี่สิ พี่แหม่มสั่ง  ยืดตัวขึ้นอีกนิด หน้าอกผมจึงอยู่ตรงใบหน้าพี่แหม่ม

จำความรู้สึกไว้ พี่แหม่มตวัดปลายลิ้นสีชมพูลงบนหัวนมสีคล้ำของผม ผมสยิวกาย ขนลุกชันในครั้งแรกที่สัมผัส ปากรูปกระจับกดบนหน้าอกผม หัวนมผมหายไปกับปากนั้น รู้สึกที่ปลายลิ้นตวัดขึ้นลง โยกซ้ายขวาอย่างชำนาญ

อา เสียวมาก รู้สึกดีสุดยอด ผมคิด ในหัวเริ่มเบลอว่างเปล่าไปทีละนิด จนพี่แหม่มถอดปากออก ผมนึกเสียดายเป็นที่สุด  ไหนลองใหม่สิ ค่อยๆเล้าโลม ใช้ลิ้นให้เป็นประโยชน์ ผู้หญิงนะบอบบางนะ ยิ่งตรงนี้ เธอชี้ที่หัวนมสีแดงอ่อน มันไวมาก ผมพยักหน้า ภูเขาตรงหน้าอกอย่างกระหายใคร่ลองของ

ผมใช้ปลายลิ้นวนไปทั่วฐาน วกกลับเข้าจุกนมที่เป็นไคลเม็กทีละนิด มือบีบคลึงนมจนพี่แหม่มเคลิ้ม จนเผลอครางเบาๆ
ดีดี แบบนั้นแหละ เราเสียวยังไงผู้หญิงจะเสียวกว่า 10 เท่าจำไว้ พี่แหม่มสอน แต่ห่อปากครางมือจับศีรษะผมกดจมลึกแทบจะหายใจไม่ออก

เอาละ พี่แหม่มพูดหายใจขาดห้วง เช็ดตัวพี่ให้เหงื่อแห้ง ผมรู้สึกเสียดาย มองหน้าอกนั้นอย่างหลงใหล แต่ร่างกายผมเหมือนจะขัดคำสั่งเสียแล้ว จับพี่แหม่มกดกับพนัง ผมดูดหัวนม ละเลงลิ้นไปทั่วหน้าอกตูมๆ จนพี่แหม่มครางไปหลายครั้ง

หยุดๆ บอกว่าหยุด ถ้าไม่หยุด ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า พี่จะกลับมหาลัยทันที เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางกระหม่อม ผมหยุดทันที มองใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มอย่างผิดหวัง

อย่าทำผู้หญิงอย่างนี้ ถ้าเขาไม่ต้องการ นี่คือข้อสำคัญ พี่แหม่มพูดจริงจัง  ผมหน้าจ๋อย มองหน้าอกสลับกับใบหน้าพี่แหม่มอย่างเสียดายและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน

เอาละ มาๆ เช็ดตัวพี่ให้เหงื่อแห้ง พี่จะได้หายไข้สักที พี่แหม่มพูดเสียงหวาน ผมพยักหน้าเบาใจที่พี่แหม่มไม่ได้โกรธ
ขนาดนั้น ผมหยิบผ้ามาเช็ดตัวพี่แหม่มอย่างระมัดระวัง บางครั้งก็ตั้งใจเช็ดหัวนมนานๆเพื่อกระตุ้นพี่แหม่ม แต่ก็ถูกมองตาเขียว สุดท้ายก็เช็ดเสร็จสักที ผมใส่เสื้อใหม่ให้พี่แหม่ม

รู้สึกดีขึ้นแล้ว ไปเถอะ กลับบ้านได้แล้ว แล้วหนิงหายไปไหน มือค่ำแล้ว พี่แหม่มถามขึ้น มองหน้าต่างชั้น 2 ที่ไม่มีแสงของดวงอาทิตย์แล้ว ผมตกใจ นึกถึงหนิงที่ผมรับปากว่าจะไปเล่นน้ำ ผมวิ่งลงไปขั้นล่าง หนิงยืนรอที่ประตูหน้าบ้านของผม

เพี้ย!!!!



ติชมได้ครับ...


>>> baro
.................................
เรื่อง ดีดี by baro...

วันดีดี 5 ที่มีใครสักคน

เรื่องดีดี 3 วันแดดแรง  
เรื่องดีดี 2 วันปิดเทอม  
เรื่องดีดี 1 วันฝนตก      

เรื่องดีดี ในยามเย็น

ผมทานข้าวเที่ยงกับพี่แหม่มที่หิ้วติดมือมาด้วย เมื่อหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน แดดเปรี้ยงๆแบบนี้ทำอะไรไม่ได้หรอก ออมแรงไว้ตอนเย็นดีกว่า

ภายในกระท่อม ด้านในมีห้องขนาดเล็ก เอาไว้เปลี่ยนผ้า หรือแอบงีบได้ มีมุ้ง ด้วยผมก็ไม่รู้เอามาผูกไว้เพื่อ? พี่แหม่มแอบไปงีบด้านใน ผมหลับที่ชานด้านนอก

ผมสลึมสลือตื่น ร่างกายได้พักผ่อนกำลังก็กลับมา แม้จะบ่ายแก่ๆแต่แสงแดดก็ไม่เบาลงเลย พี่แหม่มก็ยังไม่ตื่น ผมเลยต้องนั่งแง่วรออยู่ตรงหน้าชาน ผมหันกลับไปมองในห้องหลายครั้ง แสงก็เริ่มอ่อนลงทุกทีแต่ไม่มีทีท่าว่าพี่แหม่มจะออกมา ผมชักรู้สึกแปลกๆกระสับกระส่ายจะเข้าไปดูหรือนั่งรอดี

ซึ่งในใจตอนนี้ มันบอกให้ลุกไปดูซึ่งอาจจะมีอะไรน่าดูน่ามองก็ได้ ซึ่งผมก็แพ้กิเลสอยู่ดี ผมค่อยๆย่อง พื้นไม้ยวบยาบเหมือนมันอยากจะส่งเสียงเสียให้ได้ ประตูไม้แง้มน้อยๆอยู่ ผมย่องเงียบมองไปยังประตูที่แง้ม น้ำลายในปากผมเหนียวข้น กลืนน้ำลายแต่ละทียากจะลง

พี่แหม่มนอนในชุดผ้าถุงรัดอกเช่นเดิม ในสภาพที่น่ามองที่สุด มือก่ายหน้าผาก หน้าอกอวบอิ่มแผละออกด้านข้างเล็กน้อยเพราะความอลังการ ขาแยกออก ผ้าถุงรัดกับรูปร่าง มองเห็นส่วนเว้าโค้งงามจับตา ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกว่าเดิม คล้ายมีกาวติดแปะที่คอ ผ้าถุงร่นขึ้นเหนือเข่า น่องขาวๆเผยความอวบเนียน

โอ้แม่เจ้า พี่แหม่มยกขาขวาวาดจนขากว้างขึ้น อ๊า ผ้าถุงเปิดกว้างขึ้นจนเกือบจะถึงโคกสามเหลี่ยม อ๊า ผมหายใจถี่ มือกุมเป้าที่กำลังผงาด ผมก้มตัวลง หวังให้มุมที่สายตามองจะเห็นสิ่งมหัศจรรย์นั้น ผมรอไม่นาน พี่แหม่มขยับตัวอีกครั้ง เวลาเหมาะเจาะ มุมพอดีเป๊ะ พี่แหม่มยกขาซ้ายงอตั้ง ผ้าถุงร่นลงไปถึงเอว

ขนดกหนาสีดำ ตัดแต่งจนงามตา ก้นอวบขาวไร้สิวฝ้าน่าสัมผัส โคกหีอวบอูมสีขาว อ้าปากแง้มสีชมพูนิดๆ มือพี่แหม่มเกาเบาที่หัวไหล่ มือเลื่อนไปที่หน้าอก ไล่ไปตามสะดือ ผมใจเต้นระทึก มองมือที่กำลังเลื่อนลงต่ำ แปะ (เสียงมือสัมผัสโคก) แกรกๆ(นิ้วกำลังเกาเหนือเม็ดเสียว) ลูบๆ (ฝ่ามือกำลัง อ๊ากไม่บรรยายละนะ)

อา อือ ผมได้ยินเสียงครางของพี่แหม่มด้วย ผมเพิ่งได้เคยเจอจะๆครั้งนี้เอง ผู้หญิงแต่ละคนก็มีเอกลักษณ์ในแบบตัวเอง นี่สินะสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า หี

ใบหน้าผมร้อนผ่าว จมูกผมอุ่นชื้นขึ้น สายโลหิตพรั่งพรูออกมาจนผมเกือบจะเป็นลม ผมรีบวิ่งออกมานอกชาน ภาพติดตาของหุบเหวแห่งตัณหา กำลังหลอกหลอนผมในมโนจิต อ๊อก สายโลหิตกระฉูดอีกรอบ ผมใช้มืออุดมันแล้ว แต่ไม่ได้ผล  ผมจะทำยังไงดี ผมเคยเห็นของหนิงมาแล้ว ก็แค่ใบหน้าร้อนๆ ไม่ถึงขนาดนี้สักหน่อย ซึ่งนั้นทำให้สมองผมมโนอีกครั้ง พรูด!

พี่แหม่มเดินออกมาจากห้อง ด้วยท่วงท่างัวเงีย มองพื้นไล่สายตามาถึงผม หยดเลือดเป็นทาง พี่แหม่มรีบวิ่งมาหาผม จับคางผมหันซ้ายขวา ไม่มีบาดแผล แต่ที่จมูกผมมีเสื้อที่ชุ่มไปด้วยเลือดเต็มไปหมด พี่แหม่มนั่งลงข้างๆ ถามผม ผมชั่งใจจะโกหกยังไงดี ซึ่งที่บ้านสอนผมให้กล่าวแต่ความจริง แต่ความจริงนี้มัน อยากจะเก็บไวคนเดียวซะมากกว่า

ผมนั่งนิ่งเงียบ เงยหน้ามองหลังคาจาก สายตาเหลือบมองหน้าอกอวบที่ผ้าถุงห่อเพียงหลวมๆ พอพี่แหม่มมองมาผมก็ได้แต่หลบสายตาเฉไปทางอื่น ซึ่งผมไม่รู้ว่าพี่แหม่มรู้อะไร มากน้อยแค่ไหน

พี่แหม่มเลิกสนใจผม มองท้องฟ้าที่ครึ้มลงทุกที ก่อนจะหันไปมองกอบัวที่ยู่บนบกอย่างหมดอารมณ์ ทั้งวันได้แค่ 4 กอเองเนี่ยนะ พี่แหม่มพึมพำ ผมมองตามสายตา ก็ถอนหายใจเช่นกัน

เอาละวันนี้พอกันแค่นี้เถอะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มกันใหม่ งั้นไปเล่นน้ำกันดีกว่า พี่แหม่มพูดจบคว้าชายผ้าถุง ให้ลมเข้าไปในผ้าถุงจนพอง ผ้าถุงเลยเปิดขึ้น จนเห็นไปถึง 2 เต้าอวบ เด้งขึ้นลง ก้นงอนๆกับร่างขาวโพลนในอากาศ กำลังตกลงถึงผิวน้ำ พรูด! ตูจะรอดจากสวรรค์ในครั้งนี้ไหมเนี่ย

ผมกับพี่แหม่มเล่นน้ำจนช่ำปอด พี่แหม่มชวนผมกลับบ้าน ในเวลาใกล้พลบค่ำเต็มที่ แต่พี่แหม่มชำนาญพื้นที่ เราเดินกันไม่นานก็ถึงบ้าน ผมเดินแยกกลับบ้านตัวเอง

วันรุ่งขึ้นผมนั่งรอพี่แหม่มอย่างใจจดใจจ่อ วันนี้จะมีอะไรเซอร์ไพร์อีก ซึ่งผมนั่งรอเกือบครึ่งวันก็ไม่เห็นผมเดินไปยังบ้านพี่แหม่ม เจอหนิงที่กำลังเดินสวนทางมา พอเห็นผมก็ยิ้มหน้าระรื่น หันซ้ายหันขวา หอมแก้มผมไปข้างละฟอด ซึ่งผมก็ดีใจนะที่มีหนิงอยู่ แต่ความรู้สึกตอนนี้เหมือนโหวงๆ ยังไงบอกไม่ถูก

หนิงสังเกตเห็นผมไม่ค่อยรื่นเริง นึกว่าผมยังไม่หายดี ก็ชวนผมไปเล่นน้ำ ซึ่งผมก็พยักหน้ารับคำ ทำให้หนิงดีใจจนใบหน้าแดงซ่าน วิ่งกลับไปบ้าน เตรียมผ้าถุงใว้ในมือ ผมก็เดินตามหนิงไปอย่างคนไร้วิญญาณ

ผมสอบถามหนิงเรื่องพี่แหม่ม ผมจึงรู้ว่าพี่แหม่มไม่สบายนิดหน่อย สงสัยเป็นไข้แดด เพราะไม่ได้ออกแดดนานๆ ก็เลยออกอาการแย่ ซึ่งผมก็ขอตัววิ่งไปดูพี่แหม่ม หนิงก็บอกว่าจะไปรอที่สะพาน

ผมวิ่งเข้าไปในบ้าน พี่แหม่มนอนไข้ขึ้นอยู่ เสื้อผ้าที่สวมจึงชื้นไปด้วยเหงื่อ ผมใช้มืออังที่หน้าผาก ร้อนจี๋เลย ผมคิด แต่ตอนนี้คนที่ดูแลพี่แหม่มอยู่คือหนิง ซึ่งหนิงไปเล่นน้ำ พี่แหม่มก็อยู่คนเดียว ในบ้านก็ไปทำงานกันหมด ผมหาผ้ามาชุบน้ำมาดๆ เช็ดตัวพี่แหม่มตามแขนขา ผมได้ยินเสียงพี่แหม่มครางอือ อือ แต่ยังไม่ค่อยมีสติ ผมนั่งเฝ้าพี่แหม่มอยู่นาน จนพี่แหม่มได้สติ มองผมด้วยใบหน้าแดงๆ
เธอเองเหรอ พี่แหม่มยกมือจับแขนผม มือเย็นมาก ผมคิด ผมตบหลังมือพี่แหม่มเป็นการให้กำลังใจ พี่แหม่มทำท่าขยับ ถดตัวเองเพื่อเอนหลัง ผมช่วยประคอง พี่แหม่มยิ้มใบหน้าแดงระเรื่อ ผมนั่งเฝ้าไข้พี่แหม่ม ชวนคุยสัพเพเหระ

พี่แหม่มเอ่ยกับผมว่า เช็ดตัวให้พี่ที พี่เหนียวตัวไปหมด ผมรีบวิ่งไปเปลี่ยนน้ำ เอาผ้าขนหนูผืนใหม่มาเปลี่ยน ผมเริ่มเช็ดที่ใบหน้า หน้าผากไล่มาถึงลำคอ และที่แขน โดยพี่แหม่มช่วยขยับตัวจนเรียบร้อย

ถอดเสื้อพี่หน่อย มันเปียกเหงื่อจนชุ่มแล้ว ผมตกใจเล็กน้อย แต่เมื่อถูกสั่งอีกครั้ง ผมจับชายเสื้อค่อยถลกเผยผิวขาวเนียนที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อชื้นๆ จนเต้าอวบอูมเด้งอยู่ตรงหน้าผม ผมไม่คิดว่าพี่แหม่มจะไม่ใส่เสื้อใน ผมมองส้มโอยักษ์ 2 ลูกไม่วางตา มันเด้งทุกการขยับตัวของพี่แหม่มเลย

อยากจับไหม พี่แหม่มถาม ซึ่งผมไม่อาจตอบ แต่หัวได้พยักหน้าลงเสียแล้ว เอาสิ คำสั่งอนุญาตมาแล้ว มือผมสั่นเทา ค่อยขยับยื่นมือ แตะที่เต้านมเบาๆ มันเด้งด้วย ผมคิด มือค่อยๆกำรอบๆฐานอกอวบที่วัดคราวๆใหญ่เป็น 2 เท่าของมือผมเลย

อือ พี่แหม่มครางเบาๆ จับมือผมให้ออกแรงบีบมากขึ้น พี่แหม่มพามือผมวนไปทั่วทุกซอกมุม นุ่มนิ่มมือสุดๆ ผมคิด พี่แหม่มเลิกจับมือผมตอนไหนก็ไม่ทราบ ผมก็ยังนึกว่าพี่แหม่มจับมือผมวนไปทั่วเสียอีก ผมยิ้มเขิน แต่มือยังบีบ 2 เต้าเล่นอยู่เลย  อา ไม่เป็นไร ตามสบาย พี่แหม่มบอก พริ้มตามองหน้าผม

อยากทำมากกว่านี้ไหม ผมสงสัย ที่เธอเคยทำตอนแรกเกิดไง  ผมไม่ได้โง่นะ ผมรู้ว่าพี่แหม่มหมายถึงอะไร แต่ที่ผมสั่นหน้าเพราะกลัวจะหลุดฟอร์มนะ มันไม่งาม พี่แหม่มเหมือนจะรู้ความคิด จับคอผมกดริมฝีปากเข้าที่จุกสีชมพูเข้ม กลิ่นรัญจวนจากเหงื่อที่ไหลบนตัวพี่แหม่มกับกลิ่นกายที่หอม จนผมเผลออ้าปากเล็กๆขบดูดหัวนมที่ตั้งสู้ปากผมซะแล้ว

อา อา พี่แหม่มคราง และผมรู้ว่าพี่แหม่มรู้สึกดี ดูดอีก แรงๆ ผมออกแรงดูดจนน้ำลายเหนียวๆไหลออกข้างปาก พี่แหม่มใช้มือตัวเองบีบฐานอกยุบเป็นรอยนิ้ว ผมมองหน้าอกอูมเริ่มเปลี่ยนสภาพ ผมออกแรงดูดยิ่งขึ้น

โอ๊ย! พี่แหม่มร้อง ผมรีบปล่อยหัวนมที่แดงเข้มทันที ขอโทษ ผมกล่าว พี่แหม่มยิ้มๆ เธอต้องเบาๆกว่านี้ เข้าใจผู้หญิงกว่านี้ สุดท้ายพี่แหม่มให้ผมถอดเสื้อออก ท่อนบนผมเปลือยต่อหน้าพี่แหม่ม

ขยับมาใกล้ พี่สิ พี่แหม่มสั่ง  ยืดตัวขึ้นอีกนิด หน้าอกผมจึงอยู่ตรงใบหน้าพี่แหม่ม

จำความรู้สึกไว้ พี่แหม่มตวัดปลายลิ้นสีชมพูลงบนหัวนมสีคล้ำของผม ผมสยิวกาย ขนลุกชันในครั้งแรกที่สัมผัส ปากรูปกระจับกดบนหน้าอกผม หัวนมผมหายไปกับปากนั้น รู้สึกที่ปลายลิ้นตวัดขึ้นลง โยกซ้ายขวาอย่างชำนาญ

อา เสียวมาก รู้สึกดีสุดยอด ผมคิด ในหัวเริ่มเบลอว่างเปล่าไปทีละนิด จนพี่แหม่มถอดปากออก ผมนึกเสียดายเป็นที่สุด  ไหนลองใหม่สิ ค่อยๆเล้าโลม ใช้ลิ้นให้เป็นประโยชน์ ผู้หญิงนะบอบบางนะ ยิ่งตรงนี้ เธอชี้ที่หัวนมสีแดงอ่อน มันไวมาก ผมพยักหน้า ภูเขาตรงหน้าอกอย่างกระหายใคร่ลองของ

ผมใช้ปลายลิ้นวนไปทั่วฐาน วกกลับเข้าจุกนมที่เป็นไคลเม็กทีละนิด มือบีบคลึงนมจนพี่แหม่มเคลิ้ม จนเผลอครางเบาๆ
ดีดี แบบนั้นแหละ เราเสียวยังไงผู้หญิงจะเสียวกว่า 10 เท่าจำไว้ พี่แหม่มสอน แต่ห่อปากครางมือจับศีรษะผมกดจมลึกแทบจะหายใจไม่ออก

เอาละ พี่แหม่มพูดหายใจขาดห้วง เช็ดตัวพี่ให้เหงื่อแห้ง ผมรู้สึกเสียดาย มองหน้าอกนั้นอย่างหลงใหล แต่ร่างกายผมเหมือนจะขัดคำสั่งเสียแล้ว จับพี่แหม่มกดกับพนัง ผมดูดหัวนม ละเลงลิ้นไปทั่วหน้าอกตูมๆ จนพี่แหม่มครางไปหลายครั้ง

หยุดๆ บอกว่าหยุด ถ้าไม่หยุด ไม่ต้องมาให้เห็นหน้า พี่จะกลับมหาลัยทันที เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางกระหม่อม ผมหยุดทันที มองใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มอย่างผิดหวัง

อย่าทำผู้หญิงอย่างนี้ ถ้าเขาไม่ต้องการ นี่คือข้อสำคัญ พี่แหม่มพูดจริงจัง  ผมหน้าจ๋อย มองหน้าอกสลับกับใบหน้าพี่แหม่มอย่างเสียดายและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน

เอาละ มาๆ เช็ดตัวพี่ให้เหงื่อแห้ง พี่จะได้หายไข้สักที พี่แหม่มพูดเสียงหวาน ผมพยักหน้าเบาใจที่พี่แหม่มไม่ได้โกรธ
ขนาดนั้น ผมหยิบผ้ามาเช็ดตัวพี่แหม่มอย่างระมัดระวัง บางครั้งก็ตั้งใจเช็ดหัวนมนานๆเพื่อกระตุ้นพี่แหม่ม แต่ก็ถูกมองตาเขียว สุดท้ายก็เช็ดเสร็จสักที ผมใส่เสื้อใหม่ให้พี่แหม่ม

รู้สึกดีขึ้นแล้ว ไปเถอะ กลับบ้านได้แล้ว แล้วหนิงหายไปไหน มือค่ำแล้ว พี่แหม่มถามขึ้น มองหน้าต่างชั้น 2 ที่ไม่มีแสงของดวงอาทิตย์แล้ว ผมตกใจ นึกถึงหนิงที่ผมรับปากว่าจะไปเล่นน้ำ ผมวิ่งลงไปขั้นล่าง หนิงยืนรอที่ประตูหน้าบ้านของผม

เพี้ย!!!!



ติชมได้ครับ...


>>> baro
.................................
เรื่อง ดีดี by baro...

วันดีดี 5 ที่มีใครสักคน

เรื่องดีดี 3 วันแดดแรง  
เรื่องดีดี 2 วันปิดเทอม  
เรื่องดีดี 1 วันฝนตก